Nieuwsbrief Daan en Judith van der Kraan - gzb.nl · Gebed 4 Van de TFC 4 En verder in dit nummer:...
4
Je mannetje staan… Zonder dat je het zelf pre- cies weet…. 2 Over meelo- pen en afstu- deren 2 THN: veel op de agenda! 3 Gebed 4 Van de TFC 4 En verder in dit nummer: Waar zoeken naar status en haantjesgedrag eerst belang- rijk voor hem waren, werd hij nu een dienende leider in zijn gezin. Heel praktisch deelde hij wat het voor hem betekent om als man Jezus te volgen, tot aan het masseren van de voeten van z’n vrouw toe ;-) - en hoe Gods liefde hém ver- andert heeft. Inspirerend! Het was mooi om te zien hoe Ismaels getuigenis de andere mannen hielp om ook eerlijk te zijn over de uitdagingen die ze ervaren in hun rol als ‘man.’ En hoe ze bemoedigd werden om vol liefde te die- nen, zoals Jezus dat ook deed. Omdat ze juist zó een impact kunnen hebben op de mensen om hen heen. We zien uit naar nog zo’n ontbijt! Daarom waren we blij toen onze kerk onlangs voor het eerst (!) een ’mannen ontbijt’ organiseerde. Naast een goed ontbijt werden er ook inhoude- lijke bijdragen geleverd. Ismael, een oud-student en inmiddels een collega bij NETS, vertelde hoe hij zonder vaderfiguur opgroeide. Hij ‘leerde’ op straat over wat ‘man zijn’ daar betekent, en leefde een leven in criminali- teit en met allerlei losse rela- ties. Hij was feitelijk wel vader van een aantal kinderen, maar wist niet hoe hij er écht moest zijn. Na een roofoverval kwam hij in de gevangenis terecht. Dáár kwam hij tot geloof, en pas daarna leerde hij lang- zaam maar zeker hoe hij er als man écht kon zijn voor zijn kinderen en voor zijn vrouw. Wanneer ben je een ‘echte man?’ In Namibië kom je al snel op dingen zoals het la- ten staan van een baardje, het bereiden van vlees op het vuur, áltijd de auto bestu- ren etc. Ook al verschillen culturen onderling, dit zijn ‘gemene delers.’ Maar wat als je een laagje dieper gaat? Wat is de rol van man- nen in de samenleving? In de familie? In de kerk? Eén van de dingen die ons in Namibië steeds weer opvalt is dat mannen het vaak laten afweten. Niet áltijd, gelukkig. Maar toch. In de kerk, in fa- milies, bij bijvoorbeeld een training van het Trauma Healing Network - vrouwen zijn vaak in de meerderheid. Soms bidden we specifiek om ‘mannen’ bij een training. Nieuwsbrief Daan en Judith van der Kraan juli 2019 NUMMER 11
Transcript of Nieuwsbrief Daan en Judith van der Kraan - gzb.nl · Gebed 4 Van de TFC 4 En verder in dit nummer:...
Je mannetje staan…
Zonder dat je
het zelf pre-
cies weet….
2
Over meelo-
pen en afstu-
deren
2
THN: veel op
de agenda!
3
Gebed 4
Van de TFC 4
En verder in
dit nummer:
Waar zoeken naar status en
haantjesgedrag eerst belang-
rijk voor hem waren, werd hij
nu een dienende leider in zijn
gezin. Heel praktisch deelde
hij wat het voor hem betekent
om als man Jezus te volgen,
tot aan het masseren van de
voeten van z’n vrouw toe ;-) -
en hoe Gods liefde hém ver-
andert heeft. Inspirerend!
Het was mooi om te zien hoe
Ismaels getuigenis de andere
mannen hielp om ook eerlijk
te zijn over de uitdagingen die
ze ervaren in hun rol als
‘man.’ En hoe ze bemoedigd
werden om vol liefde te die-
nen, zoals Jezus dat ook
deed. Omdat ze juist zó een
impact kunnen hebben op de
mensen om hen heen. We
zien uit naar nog zo’n ontbijt!
Daarom waren we blij toen
onze kerk onlangs voor het
eerst (!) een ’mannen ontbijt’
organiseerde. Naast een goed
ontbijt werden er ook inhoude-
lijke bijdragen geleverd.
Ismael, een oud-student en
inmiddels een collega bij
NETS, vertelde hoe hij zonder
vaderfiguur opgroeide. Hij
‘leerde’ op straat over wat
‘man zijn’ daar betekent, en
leefde een leven in criminali-
teit en met allerlei losse rela-
ties. Hij was feitelijk wel vader
van een aantal kinderen, maar
wist niet hoe hij er écht moest
zijn. Na een roofoverval kwam
hij in de gevangenis terecht.
Dáár kwam hij tot geloof, en
pas daarna leerde hij lang-
zaam maar zeker hoe hij er
als man écht kon zijn voor zijn
kinderen en voor zijn vrouw.
Wanneer ben je een ‘echte
man?’ In Namibië kom je al
snel op dingen zoals het la-
ten staan van een baardje,
het bereiden van vlees op
het vuur, áltijd de auto bestu-
ren etc. Ook al verschillen
culturen onderling, dit zijn
‘gemene delers.’ Maar wat
als je een laagje dieper
gaat? Wat is de rol van man-
nen in de samenleving? In
de familie? In de kerk?
Eén van de dingen die ons in
Namibië steeds weer opvalt
is dat mannen het vaak laten
afweten. Niet áltijd, gelukkig.
Maar toch. In de kerk, in fa-
milies, bij bijvoorbeeld een
training van het Trauma
Healing Network - vrouwen
zijn vaak in de meerderheid.
Soms bidden we specifiek
om ‘mannen’ bij een training.
Nieuwsbrief
Daan en Judith van der Kraan
juli 2019 NUMMER 11
Zonder dat je het zelf precies weet... Toen we het verhaal op de voorpagina schreven
beseften we dat het misschien wel wat vreemd is om
over zoiets ‘kleins’ als een mannenochtend een artikel
te schrijven. Dat is toch niet zó speciaal?
Nee, inderdaad niet. Maar veel van het werk in Gods
Koninkrijk, of dat nu in Namibië is of in Nederland, is
niet per se speciaal, of spectaculair. In één van de
gelijkenissen (Markus 4:26-29) zegt Jezus dat het Ko-
ninkrijk van God lijkt op een boer die zaad strooit op
zijn akker. Het zaad groeit langzaam maar zeker,
“zonder dat de boer precies weet hoe” (vers 27). Maar
uiteindelijk levert het een volle oogst op.
In de tijd dat we in Namibië hebben gewerkt
(en nog steeds mogen werken) hebben we
soms bijzondere dingen meegemaakt. Mensen die
heel duidelijk veranderden. Door een Bijbelstudie of
door een training, bijvoorbeeld. Duidelijke beantwoor-
ding van onze gebeden. Hulp die komt, precies op het
moment dat je het nodig hebt. Het zijn momenten
waarop we Gods aanwezigheid ervaren en onder
de indruk zijn van hoe God werkt en hoe Hij luistert
naar gebeden!
Maar vaak voelen we ons zoals de boer uit de
gelijkenis, die gewoon z’n dagelijkse dingen doet (zie
weer vers 27). We gaan naar kantoor, we geven les,
we bezoeken mensen, we genieten van vriendschap-
pen. We mogen preken, trainen, bidden, bemoedigen.
We zijn bij gebedsavonden van de kerk, en nu dan
Pagina 2
Eén van de mooie dingen van het werk bij NETS
vinden we dat we voor een langere tijd met studenten
kunnen optrekken. We hebben vriendschappen kun-
nen opbouwen en daardoor ook veel van de studenten
kunnen leren. Van Isidore (in het midden, met baard),
bijvoorbeeld, die al jarenlang werkt in de kerk. Vroeger
was er geen geld voor studie. Nu is hij al 60 maar
wilde toch nog graag studeren. Hij brengt veel wijsheid
dus ook bij een mannenochtend (Daan, althans). We
doen administratie, gaan naar de winkel, brengen de
auto naar de garage. Soms met veel passie, soms
met wat tegenzin. Soms met positieve reacties, soms
met teleurstellingen. Hoe ’gewoon’ kan het zijn?
Nu de laatste maanden van onze tijd in Namibië zijn
aangebroken, kijken we af en toe terug. Of we krijgen
feedback van mensen om ons heen. De dingen die
worden genoemd, zijn vaak geen grote dingen, maar
juist de ’alledaagse’ dingen. Gastvrijheid. Passie in
het lesgeven. Vriendschappen. Onze hulp die we in
de afgelopen jaren hebben zien ontspannen
in de nabijheid van ons, ’blanke mensen.’
Soms zouden we graag over ’grote’ dingen
schrijven. En voor ons gevoel heeft Namibië - en de
wereld! - dat ook zo nodig. Dingen die heel duidelijk
laten zien dat Gods Koninkrijk komt. Maar we leren
dat Gods vaak anders werkt. Het is Jezus Christus die
deze wereld ééns en voorgoed verandert heeft.
Wij hoeven dat niet te doen, maar mogen getuigen
van wat Gód heeft gedaan. En dat juist daarom
de kleine dingen óók tellen. Ook al “weten we zelf niet
precies hoe.”
Dat helpt ons om met dankbaarheid terug te kijken op
de afgelopen jaren in Namibië, en om de komende
maanden goed af te ronden. En mag het u en jou be-
moedigen om juist in het ’normale’ leven te blijven
getuigen van Gods liefde voor mensen!
met zich mee! Of Elsabe (2e van links), die eerlijk ver-
telde dat contact met niet-blanken voor haar nieuw was,
maar dat ze zich erg verrijkt voelt door het contact met
christenen uit andere culturen. Of Thomas (op de recht-
er foto), die sinds kort een kleine gemeente leidt en
die heel bewust én praktisch bezig is met hoe zijn ge-
meente kan evangeliseren in de omgeving van de kerk.
Dat is zijn grote passie.
De meeste studenten op deze foto’s zijn in 2016 be-
gonnen, toen Daan ook bij NETS kwam. Sommigen zijn
nu klaar met hun studie, en anderen hopen in december
Hoe ‘gewoon’
kan het zijn?
Over meelopen en afstuderen
Toen Judith begin 2016 bij het
Trauma Healing Network kwam
werken, werden er af en toe wel
trainingen gegeven maar was er
verder nog maar weinig structuur.
Judith heeft de afgelopen jaren sa-
men met haar collega kunnen wer-
ken aan het opbouwen van de or-
ganisatie. Inmiddels neemt Fatima,
die sinds vorig jaar bij THN werkt,
steeds meer taken van Judith over.
We zijn blij dat dit proces goed lijkt
te verlopen en dat Fatima in haar
nieuwe rol groeit.
We zijn ook benieuwd hoe THN
zich verder als organisatie zal ont-
wikkelen. Er staan een aantal grote
activiteiten gepland In augustus
staat er bijvoorbeeld voor het eerst
een trauma training voor kinderen
op het programma. Een trainer van
het Trauma Healing Institute
(deel van het Amerikaanse Bijbel-
genootscha) geeft eerst een
training voor volwassenen. Daarna
is er een kamp voor zo’n 60 kin-
deren waar het geleerde direct
wordt toegepast.
Verder zijn we via Fatima betrok-
Trauma Healing Network: veel op de agenda!
‘in te schakelen’ om anderen te
helpen met onze trainingen. Het is
onze droom dat mensen die bij ons
een retraite en cursus hebben ge-
volgd, deze ervaring ook aan ande-
ren kunnen delen. Dit gebeurt ech-
ter maar heel weinig op eigen initia-
tief. Ook ervaren we stroefheid om
ons programma in kerken van de
grond te krijgen. Het geeft soms
wat frustraties en onzekerheid hoe
we daar mee moeten omgaan. Aan
de andere kant houdt dit ons ook
scherp en geeft dat we voortdurend
nadenken over hoe het beter kan.
Al met al vertrouwen we dat God
ons in deze dingen zal leiden. En
de overdracht van het werk van
Judith en al deze (geplande) activi-
teiten laten zien dat THN groeispur-
ten doormaakt waar we heel dank-
baar voor zijn. Wilt u met ons mee
bidden dat we voldoende ‘handen’
hebben om al het werk te doen, en
dat THN hierdoor steeds meer be-
kend wordt in Namibië als hulp bie-
dende organisatie? En bidt u voor
openheid in de kerken om ons pro-
gramma aan te kunnen bieden?
ken geraakt bij een vluchtelingen-
kamp in Osire (midden Namibië),
waar zo’n 5000 mensen zijn, van
wie ca. 1000 kinderen, voorname-
lijk uit Congo. Die kunnen de hulp
van THN goed gebruiken. We
onderzoeken nu hoe we dit werk
het beste kunnen oppakken. Het
mooie is dat er een gift vanuit
Namibië zelf is gekomen om het
werk onder deze mensen in Osire
te kunnen doen.
Op 17 oktober is het Wereld Trau-
ma Dag, en dat willen we onder de
aandacht brengen door een confe-
rentie te houden voor professionele
hulpverleners (medici, psycholo-
gen / maatschappelijk werkers).
Die conferentie zal gaan over het
thema Embrace life! Conversations
about Suicide and Suicide preven-
tion. Zelfmoord komt helaas veel
voor in Namibië. Namibië staat op
nummer 4 in de wereldranglijst als
het gaat om zelfmoord. Een heel
belangrijk onderwerp dus om daar
meer aandacht aan te geven.
Tenslotte zijn we bezig met zoeken
naar een goede manier om mensen
af te studeren. Het is voor ons heel bemoedigend om te
zien hoe deze studenten zijn gegroeid; hoe ze zich van
soms wat onzekere ’eerstejaars’ ontwikkelen tot
(toekomstige) leiders in de kerk. We mogen God ín hen
en door hen aan het werk zien!
Ook al vraagt theologisch onderwijs soms een ‘lange
adem’, als God het zegent draagt het echt bij aan de
vorming van een nieuwe generatie leiders in de kerk. In
Namibië, waar racisme en onderscheid tussen groepen
nog steeds sporen nalaat, is het heel bijzonder dat zo’n
veelkleurige groep studenten samen studeert. En dat
ze sámen de kerk in Namibië verder willen leiden. Om
daaraan bij te mogen dragen door lesgeven is een
groot voorrecht! Pagina 3
Foto’s linkerpagina: huidige vierdejaars studenten; Thomas en Daan bij
Thomas’ afstuderen. Deze pagina: Fatima en Judith; deelnemers van een
retraite in gesprek; close-up van het boek dat THN gebruikt.
Thuisfront TFC Daan en Judith
06 44 18 78 48
Postadres Daan en Judith van der Kraan
NETS Compound
PO BOX 158
Windhoek
Namibia
Colofon Daan en Judith zijn in 2016 door de GZB vanuit Dordrecht uitgezonden naar Namibië. Daan geeft theologisch onder-wijs bij Namibia Evangelical Theological Seminary (NETS). Judith werkt voor de Trauma Healing Network en Philippi Trust Namibia. Zie voor meer informatie: www.gzb.nl/daanenjudith
De GZB werkt graag mee aan de verspreiding van deze nieuwsbrief. Hartelijk dank voor uw meeleven en gebed!
U kunt uw betrokkenheid ook tot uitdrukking brengen door een gift over te maken op IBAN NL91 INGB 0690 7624 45 ten name van GZB o.v.v. TFC Daan en Judith.
Dank voor uw onmisbare steun!
Voor adreswijzigingen en overige informatie: GZB | Postbus 28 | 3970 AA | Driebergen
Een belangrijk deel van hoe we het
werk van Daan en Judith als thuis-
frontcommissie en als betrokken
gemeenten ondersteunen is gebed
voor Namibië. We geloven dat
zendingswerk gedragen wordt
door mensen die meebidden.
Weet u dat Daan en Judith, naast
de ‘gewone’ nieuwsbrief, elke
maand een gebedsbrief sturen?
Naast dat deze wordt gedeeld met
verschillende mensen worden de
gebedspunten ook in de nieuws-
brief van de gemeente in Dordt
geplaatst - en dat gebeurt soms
ook bij deelgenoten gemeenten.
Van de TFC
Verbonden door gebed:
Dank voor:
>> Het afstuderen van een aantal studenten bij
NETS. Dank God voor hoe deze studenten zich
door hun studie hebben ontwikkeld tot echte gees-
telijke leiders voor de gemeenten waar ze nu wer-
ken.
>> De mannenochtend bij onze eigen kerk. Dank
God dat dit een opbouwende ontmoeting was, en
bid ook de aanwezige mannen een verschil mo-
gen maken in hun familie, kerk en in de samenle-
ving.
>> De goede overdracht van het werk van Judith
aan Fatima, en voor de mooie gelegenheden die
THN krijgt om mensen in Namibië te helpen.
Bid voor:
>> Daan, die de laatste maanden als decaan een belang-
rijke rol heeft bij NETS. Bid om wijsheid voor hem bij een
aantal belangrijke besluiten. Bid ook voor de juiste per-
soon die volgend jaar deze rol kan overnemen.
>> Het werk van Trauma Healing Network. Bid dat lokale
kerken meer open zullen staan om gebruik te maken van
de trainingen en retraites.
>> Namibië als geheel, en in het bijzonder de kerken. De
algehele teneur in het land is negatief. De grote droogte
en de verslechterende economie maakt mensen moede-
loos. Bid voor de overheid om wijze en eerlijke beslissin-
gen. Bid ook voor de kerken, dat die praktische hulp zullen
geven waar dat nodig is en tegelijk ook zullen getuigen
van de hoop van het komende Koninkrijk van God!
Pagina 4
Verder houdt de Dordtse zendings-
commissie om de maand een ge-
zamenlijk gebedsuur waar we bid-
den voor al het zendingswerk dat
vanuit onze gemeente gebeurt,
waaronder ook dat door Johan en
Reinate (die voor de MAF in Zuid-
Sudan werken). We bidden dan
ook voor evangelisatie in Dordt
zelf. Bij die avonden zijn meestal
zo’n 8-10 mensen aanwezig -
maar ieder is welkom!
Het is altijd een mooi moment om
in alle rust onze gebeden bij God
neer te leggen en Hem te loven en
prijzen voor wie Hij is. En om te
kunnen danken voor hoe Hij
concreet werkt, ook in Namibië.
Als u de maandelijkse gebedsbrief
nog niet ontvangt maar wel wílt
ontvangen, stuurt u dan een
bericht naar:
bellen met het nummer bovenaan.
U kunt ook contact opnemen als u
meer wilt weten over de gebeds-
momenten met elkaar.
PS: Daan en Judith zullen eind
december 2019 terugkeren naar
Nederland. Uw gebed en uw bij-
dragen blijven van grote waarde,
ook in deze laatste maanden.
Dank u wel voor uw steun en uw
betrokkenheid!
