Nieuwjaarsreceptie De vrijwilligers van +gkv te gast in Kesselt Nieuwjaarsreceptie Op 20 januari 2015 ontving het gastvrije Kesselt alle vrijwilligers van +gkv voor een gezellige nieuwjaarsreceptie.

Aan de ingang werd iedereen vriendelijk onthaald door Martin Palmans die daarna het woord nam. In zijn speech heette hij iedereen welkom: deken Luc Herbots, pastoor-moderator Jos Vanderlee, pastoor Gust Vanherck, diaken Julien Beckers en de talrijk opgekomen vrijwilligers van het parochiecluster Gellik-Kesselt-Veldwezelt, kortweg +gkv. Na de gebruikelijke wensen voor een gelukkig en gezond jaar legde Martin de nadruk op het belang van de inzet, klein of groot, van vrijwillige medewerkers in onze parochies. Zij zijn de dragende krachten binnen het kerkelijke en maatschappelijke gebeuren. De slogan die pastoor Albert Hindrix drie jaar geleden lanceerde, toevallig ook op de nieuwjaarsreceptie in Kesselt,: Kom over de brug, blijft dus meer dan ooit geldig. Ook dit nieuwe jaar nodigt ons uit om over de brug te komen met nieuwe energie, om nieuwe dromen waar te maken, om nieuwe uitdagingen aan te gaan, om er samen voor te gaan. Een bijzonder woord van dank voor de dames van de Kesseltste KVLV voor de helpende handen om deze receptie mogelijk te maken.

Dan was het de beurt aan diaken Julien.

Beste mensen, ik wil vanavond beginnen met een kort verhaaltje.

In de parochie X heerste een zeer bedrukte stemming. Ze hadden daar een brief ontvangen van de bisschop waarin deze hun meedeelde dat de pastoor, die al jaren zorg droeg voor de gemeenschap, een nieuwe opdracht kreeg, en dat hij voorlopig geen andere priester voor hen had. Ze zouden het een tijd lang zonder moeten doen. En de parochie stond in rep en roer. Ook degenen die zich anders minder of niet met de Kerk inlieten, hadden hun uitgesproken mening. Men overlegde wat ze konden doen om de pastoor daar te houden, mensen zaten in ongeloof bij elkaar en wisten niet hoe of wat

Op zekere dag kwam er een reiziger in de stad en merkte meteen dat er iets mis was. Toen hij ernaar vroeg, kreeg hij het verhaal van hun pastoor. Toen hij vroeg of de pastoor de kerk meenam, of God, of het geld van de parochie, of het evangelieboek, zeiden de mensen neen. Want de Kerk is waar de gemeenschap samenkomt en God is niet van de pastoor, maar Vader van alle mensen. En het geld

was van de gemeenschap om te kunnen werken, om initiatieven te ondersteunen van diaconie. En het evangelieboek was hun reisgids om te leven als christen. 'Ja', zei de reiziger, 'dan begrijp ik er niets van, de pastoor neemt niets mee wat van jullie is, hij laat alles achter in en voor de parochie, dan moeten jullie toch verder kunnen.'

Goede mensen, het is ook de vraag die ons wel eens bezig houdt: wat zonder pastoor? Gelukkig hebben we nog twee pastoors, pastoor Gust en Jos, en we mogen ook nog een beroep doen op een gepensioneerde pastoor, Simon, en we zijn blij dat jullie onze voorgangers zijn en met ons Kerk vormen.

Goede mensen, in het nummer vijftig van het meest gelezen weekblad van het zuiden, ons parochieblad, stond een sterk artikel op de parochiebladzijde met als veelzeggende titel: 'wij gaan er samen voor'. Er werd de belangrijkheid weergegeven van de leek, van iedere gedoopte in de Kerk en parochie. Tevens werd er ook een oproep gedaan voor helpende handen op vele domeinen van de pastoraal en de dienstbaarheid in onze gemeenschappen. Gelukkig hebben we hier in onze gemeenschappen mensen die mee de parochies dragen en samen met de pastores werken aan levende gemeenschappen. En soms wordt de weg van de inzet ook wel eens zwaar en zijn we somber en toch ... Als we uitgenodigd worden om met de vreugde van het evangelie naar buiten te treden, om bezielende en enthousiaste christenen te worden, zou dit aanstekelijk moeten werken. Het zou anderen smaak moeten doen krijgen om mee te doen, mensen zouden moeten zeggen: 'wel, van die christenen gaat iets uit, daar wil ik bij horen'. Als we hier vandaag samen zijn voor een nieuwjaarsdrink, is dat ook omdat we als

pastoresequipe jullie onze waardering en dankbaarheid willen uitspreken. Wat

zouden we toch zijn zonder de inzet van jullie allemaal. Een inzet hoe klein of groot

ook, het is een inzet die van onschatbare waarde is in onze gemeenschappen. Laten

we oog hebben voor wat we allemaal samen kunnen. Laten we de handen samen

verder in elkaar slaan en geloven in de groeikracht van het kiemende zaad, zelfs in

het kleinste zaadje: het mosterdzaadje. En Jezus zegt ons dit: als je een geloof hebt

als een mosterdzaadje, als je een echt en levend geloof hebt, kan je het onmogelijke

mogelijk maken.

Ik wens jullie een levend en boeiend geloof toe, veel vreugde met jullie inzet, veel

enthousiasme. Maar ook een goede gezondheid, veel geluk en zegen voor jullie

gezinnen, kinderen en kleinkinderen.

En ja, wij gaan ervoor, voor +gkv, Gellik, Kesselt en Veldwezelt en voor de federatie.

Van harte dank allemaal, mede namens pastoor Gust, Jos en Simon.

Tenslotte kwam ook Joris Jans, voorzitter van de parochieraad van Veldwezelt, even

aan het woord om twee zeer verdienstelijke personen uit de parochiegemeenschap

van Kesselt welverdiende lof toe te zwaaien voor hun enorme staat van dienst:

Mathieu Kerkhofs en Martin Palmans. Joris dankte beide heren voor hun

belangeloze inzet voor de parochie. Hij baseerde zich op het evangelie van de

arbeiders van het eerste en het laatste uur. Gertie Roebben en Nicoline Haesen

mochten deze vrijwilligers een kleine attentie aanbieden vanwege parochiecluster

+gkv. Proficiat Mathieu en Martin en dank!

Nieuwjaarsreceptie van de parochiemedewerkers van +gkv 2014 Gellik, Kesselt en Veldwezelt De gezamenlijke nieuwjaarsreceptie van +gkv (Gellik, Kesselt en Veldwezelt) is ondertussen al aan een lustrum toe. Na achtereenvolgens G, V, K en opnieuw G, was V nu voor de tweede maal aan de beurt. Ongeveer 100 parochiemedewerkers van het parochiecluster Lanaken-Zuid waren ingeschreven: 40 van G en V en 15 van K.

Na het welkomstwoordje door Joris Jans, voorzitter van de parochieraad van V, kreeg diaken Julien Beckers het geestelijke woord.

Als ik bedrijfsleider was, zou ik nu, op zo’n receptie, vertellen hoe groot onze omzet is geweest, wat we allemaal hebben gerealiseerd, wat we nog allemaal willen doen. Maar, ik ben geen bedrijfsleider, ik ga mij dus niet uitspreken in cijfers, ik probeer samen met onze priesters, met en voor jullie, christen en tochtgenoot te zijn in onze gemeenschappen. Samen zijn we allemaal de levende bouwstenen bij het dragen van onze parochiegemeenschappen, federatie, dekenaat en de grote kerkgemeenschap, ons bisdom en de wereldkerk. Jullie maken de pijlers waarop onze kerkgemeenschappen rusten: in de sacramenten en liturgie, in de verkondiging, in de dienstbaarheid en de gemeenschapsvorming. Vier pijlers die gedragen worden door een stevig fundament dat Jezus zelf is.

Als we hier vanavond samen zijn om het nieuwe jaar in te zetten, is dit ook een avond van dank en waardering van onze pastoresequipe voor jullie. Elke inzet, hoe klein of hoe groot ook, is een bijdrage aan het gemeenschapsleven en de opbouw van onze +gkv-parochies en onze federatie. Elke inzet van jullie is een onmisbare schakel in die kostbare mozaïek die we parochie en Kerk noemen en waar we alleen maar dankbaar voor kunnen zijn.

Goede mensen, we komen uit een jaar dat geleek op de vorige jaren, er waren zorgen en ontgoochelingen, veranderingen en uitdagingen, veel inzet en momenten van een diepe vreugde, de plannen die niet en wel gerealiseerd werden in Kerk en samenleving. Elk jaar vieren we het nieuwe jaar en soms stel ik mij de vraag: verandert er dan wel iets? Ik denk dat er veel kan veranderen als wij zelf veranderen. Een jaar maakt geen mensen nieuw, maar mensen kunnen wel een nieuw jaar maken. Ik zou jullie vandaag willen zeggen dat wij, als christenen, moeten geloven in onze kracht en inspiratie om een nieuwe wind te doen waaien in onze gemeenschap, Kerk en wereld. We zouden mensen moeten zijn die niet met hun handen in de schoot berusten en afwachten, maar mensen die de hand aan de ploeg slaan,

handen van medemensen vastnemen en bouwen aan iets nieuws. Met deze gedachte wil ik u uitnodigen om het nieuwe jaar, dat reeds enkele weken bezig is, verder te zetten. Laat ons dit jaar ook weer openstaan voor Gods aanwezigheid in ons leven en in de Kerk. Laten we tijd maken voor de mensen, vooral voor de mensen die gekwetst zijn door het leven.

Tot slot, goede mensen, wens ik u allemaal een gelukkig en gezegend 2014. Voor jullie, voor jullie gezinsgenoten en voor alle mensen die jullie dierbaar zijn een gezond en schitterend 2014. Moge het ook een boeiend en krachtig jaar worden, doen wat moet gedaan worden, voor de parochies van +gkv, voor onze federatie en voor alle mensen die we ontmoeten in ons leven. De vlucht 2014 is begonnen, maar ik wens jullie tussenlandingen toe, van breken en delen, van vriendschap en liefde, van vrede en goedheid. Daarna schetste Joris Jans de plannen voor de vernieuwing van de voorbereiding

van het doopsel en de eerste communie. Na een dankwoord voor alle

parochiemedewerkers van +gkv werden tenslotte enkele mensen van

Veldwezeltextra in de bloemetjes gezet, zij het met een fles wijn: de vier musketiers,

koster Herman Vuurstaek, zijn trouwe vervanger, Georges Roox, de twee

begrafenismisdienaars, Mathieu Eymael en Servais Hermans, die onvermoeibaar op

post zijn en ook om de twee weken in de zondagsmis dienen en duivel-doet-al Rita

Geerinck die als het ware dag en nacht klaarstaat voor de administratieve

beslommeringen van de parochie en voor de lokale bladzijden van Kerk & leven.

Nieuwjaarsreceptie voor parochiemedewerkers van +gkv 17 januari 2012 Op donderdag 17 januari waren de parochiemedewerkers van +gkv uitgenodigd in 't Kloester in Gellik voor de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie. Ondanks de barre winterkou en de besneeuwde wegen waren de drie kerkdorpen goed vertegenwoordigd. Na de verwelkoming en het dankwoord door diaken Julien, rukte de Gellikse parochieraad aan met lekkere en overvloedige hapjes en drank naar keuze. Er werd aan de diverse tafels druk gepraat, er werden herinneringen bovengehaald, misschien ook plannen en afspraken gemaakt voor de toekomst, ... In één woord, de afwezigen hadden weer eens ongelijk! Speciaal voor hen brengen we hier graag het openingswoord van diaken Julien.

Aan het begin van het nieuwe jaar wil ik samen met jullie terugkijken naar het jaar dat achter ons ligt en vooruitblikken naar het jaar dat voor ons ligt. Het was een bewogen jaar waarin veel goede en mooie dingen zijn gebeurd in onze plaatselijke gemeenschappen en onze federatie, waarvoor we alleen maar dankbaar kunnen zijn om de inzet van zoveel mensen die de levende bouwstenen zijn van de christelijke gemeenschap te midden van een pluralistische wereld. Het was ook een jaar van plannen en overleg, want er moesten nieuwe beslissingen genomen worden die niet zo gemakkelijk waren. Denk maar aan de herschikking van de weekendvieringen en de vernieuwde uitvaartliturgie. Er was pijn, ontgoocheling en discussie, maar we hebben deze beslissingen genomen met gezond verstand en overleg, maar ook met een gemeenschappelijke bekommernis: dat er elk weekend nog christenen samen kunnen komen om de eucharistie te vieren. Er was ook de beslissing in onze federatie om vanaf 1 januari te starten met de vernieuwde uitvaartviering binnen een gebedsviering. Een nieuwe tijd dient zich nu aan en ook nu heeft God mensen nodig die deze Kerk willen dragen, mensen die hun schouders onder die Kerk steken, mensen die levende bouwstenen zijn door die mee te verkondigen, te dragen, door ervoor te zorgen de diaconie waar te maken, mensen die ons voorgaan in het vieren van de sacramenten en mensen die bouwen aan een hartelijke en warme gemeenschap. Wat me het meest is bijgebleven, is de slogan die pastoor Albert lanceerde: 'Kom

over de brug', het kruisje en de letters 'gkv': Gellik, Kesselt en Veldwezelt. Meer dan ooit zijn we geroepen om over de brug te komen en samen te werken aan een gemeenschap met in ons midden Jezus Christus. We kunnen maar christen zijn, we kunnen maar mee Kerk maken, met Hem, in Hem en door Hem. Christen zijn doe je niet alleen met een theologische vorming, met grote woorden, maar vooral met je handen en je hart. Het is een levenshouding, het is te zien in je doen en laten, in je manier van zijn en zorg dragen voor mensen. Goede mensen, deken Luc, onze pastores Jos en Gust en diaken Nol hebben me gevraagd om u allen te bedanken voor uw inzet in onze gemeenschap, hoe klein of hoe groot die ook is. Bedankt voor die onmisbare schakel die jullie zijn, voor dat mooie steentje dat van onze Kerk een prachtig mozaïek maakt, met in het midden Jezus Christus. Ik wens u allen bij het begin van het nieuwe jaar vrede, geluk, een goede gezondheid en alle goeds toe, voor uzelf en de mensen rondom u. Ik wens u allen dat wij samen mogen werken aan een nieuwe toekomst voor onze Kerk en gemeenschappen. Dat het Licht van Christus mag schitteren voor alle mensen van goede wil. Ik wens u allemaal veel vreugde en enthousiasme om te getuigen van de hoop die in ons leeft.

Receptie parochiemedewerkers Gellik, Kesselt & Veldwezelt Vorig jaar beet Gellik de spits af met een gezellige en professioneel verzorgde receptie voor de parochiemedewerkers van de federatie Lanaken-Zuid, Gellik, Kesselt, Veldwezelt. Op 26 januari 2011 was het dan de beurt aan Veldwezelt. Joris Jans, voorzitter van de Veldwezeltse parochieraad, heette de meer dan 100 aanwezigen welkom in het Berenhof. Ook diaken Julien Beckers en pastoor Albert Hindrix namen even het woord. Ondertussen was iedereen al voorzien van een glaasje fruitsap of wijn en werden geregeld prachtig versierde schotels met smakelijke hapjes aangeboden. Het was een geslaagde avond, bedoeld als welverdiend dankjewel aan iedereen die in meer of mindere mate zijn of haar steentje bijdraagt in de parochies Sint-Michaël Kesselt, Sint-Laurentius Gellik en Sint-Lambertus Veldwezelt.