Nature Morte

Een verlaten huis, ergens in Frankrijk. Onopvallend tussen andere huizen in een rustige dorpsstraat. Aan de achterkant een verwilderde tuin. Stilte, geschiedenis, het voorbije leven. Sporen van dit leven, gebruikte dingen, voor altijd achtergelaten. Een tafel, een andere tafel, het aanrecht, kasten, stoelen, banken, bedden, het kleed over de tafel, dekens en sprei op het bed, het hoofdkussen, de vloer, muren, de vensters. Ruimte in beslag genomen door wat nodig is om te wonen, om tevreden te zijn, om zich beschut te voelen. Achtergelaten door de eindigheid van het leven. Kamers waar stilte de taal van de dingen wordt. Het zonlicht dat door de ramen binnendringt en de verdwenen ziel zoekt. Grote lichtvlekken die de begrijpelijke maat van de kamers ongrijpbaar maakt. Het licht dat de dingen verkent en betast, strijkend zoekt naar hun vormen. Zij verbergen zich in de schaduw, de donkere plekken waar zij zich stil houden. Ruimte en licht en voorwerpen als dragers van vergankelijkheid. Een beeldend kunstenaar en een schrijver vragen om opheldering over deze wereld. Vragen die zich vermengen met hun gevoel van smart over het verlies van een dierbare vriend. Dat is verwarrend omdat schilderij en verhaal vooral vragen om een heldere vorm. De vorm als loutering van verwarring en smart. Emotie mag immers geen sluier leggen over de ordening van het geschilderde beeld of disharmonie stichten in de gecomponeerde woorden van het verhaal. Gecompliceerd, omdat het schilderen voor de schilder en het schrijven voor de schrijver zowel middel als doel zijn.Daarom kunnen de schilderijen van Wiel Wiersma en de verhalen van Aris Sanders niet elkaars verklaring, uitleg of toelichting zijn. Zij blijven ten opzichte van elkaar autonoom en authentiek. Ondanks de diepe verbondenheid van hun emotionele uitgangspunt. Om iets te kunnen begrijpen van deze wereld hebben we ontelbare schilderijen en even zo vele verhalen nodig. Wat van de kijker en de lezer gevraagd wordt is absolute, onbevooroordeelde openheid, want ook het kijken naar schilderijen en het lezen van verhalen is verkenning van de wereld. Het genoegen dat we daar eventueel bij beleven is toegift en aangename bijwerking.

Nature Morte is de thematische benaming die Wiel Wiersma geeft aan zijn reeks nieuwe schilderijen over een verlaten huis in Frankrijk. Nature morte is het Franse begrip voor wat wij stilleven noemen. “Dode natuur” tegenover “stil leven”. Een intrigerende tegenstelling door twee verschillende talen. Wat geleefd heeft en wat nog bewegingloos leeft. Een onderstreping van de wrijving tussen taal en beeld, omdat allebei de begrippen hetzelfde willen benoemen. De schilderijen van Wiel Wiersma lossen iets van die onbegrijpelijkheden op omdat ze ons binnenvoeren in de magische wereld van de gewone, vaak onopgemerkte dingen.

Chris Manders

wiel wiersMaaris saNders

NatureMorte

NAtuRE MORtE 100 x 120

NAtuRE MORtE 80 x 90

NAtuRE MORtE 25 x 35

NAtuRE MORtE 30 x 24NAtuRE MORtE 35 x 25

NAtuRE MORtE 90 x 120