NAOtweet 2

4
N*A* * DE NAAMLOZE ACHTER ONS ! 1 N*A*O*, de naamloze achter ons, tweette : . . . @links=rechts . . . . (1) ARGUMENTUM AD AUCTORITATEM Omdat Michel Onfray in Frankrijk toch niet niemand is (noch N*A*O*) en er een ophefmakend interview met hem verscheen in “Le Figaro” van 11 september laatstleden, werd hij door de immer lachende en knipogende gastheer Laurent Ruquier uitgenodigd om op 19 september in zijn France2 programma “On n’est pas couché” te komen debatteren met schrijver en Goncourt- winnaar (’96) Yann Moix en de nog steeds prachtige Libanees-Franse journaliste en “vrouw van het jaar 2014” (“Gentlemen’s Quarterly”) Léa Salamé. Was me dat.. een debat! (https://www.youtube.com/watch?v=Ba9CSe6aspw ) Omdat sommigen onder ons geen tijd hebben om de uitzending zelf te bekijken, hetzij geen goede Belgen zijn en het radde Frans onvoldoende beheersen, ben ik zo vrij om een paar over en weer gecontesteerde redeneringen onder de aandacht te brengen. Na zijn Figaro-interview kreeg Onfray de hele “linkse” pers over zich heen omdat hij in de kaart zou spelen van het Front National. N* A* O* tweet ! . . . @links=rechts . . . Nihilistisch Anarchistisch Offensief & méér dan 140 tekens

description

Twee drogredeneringen

Transcript of NAOtweet 2

N*A* * DE NAAMLOZE ACHTER ONS !

1

N*A*O*, de naamloze achter ons, tweette :

. . . @links=rechts . . . .

(1) ARGUMENTUM AD AUCTORITATEM Omdat Michel Onfray in Frankrijk toch niet niemand is (noch N*A*O*) en er een ophefmakend interview met hem verscheen in “Le Figaro” van 11 september laatstleden, werd hij door de immer lachende en knipogende gastheer Laurent Ruquier uitgenodigd om op 19 september in zijn France2 programma “On n’est pas couché” te komen debatteren met schrijver en Goncourt-winnaar (’96) Yann Moix en de nog steeds prachtige Libanees-Franse journaliste en “vrouw van het jaar 2014” (“Gentlemen’s Quarterly”) Léa Salamé.

Was me dat.. een debat! (https://www.youtube.com/watch?v=Ba9CSe6aspw)

Omdat sommigen onder ons geen tijd hebben om de uitzending zelf te bekijken, hetzij geen goede Belgen zijn en het radde Frans onvoldoende beheersen, ben ik zo vrij om een paar over en weer gecontesteerde redeneringen onder de aandacht te brengen. Na zijn Figaro-interview kreeg Onfray de hele “linkse” pers over zich heen omdat hij in de kaart zou spelen van het Front National.

N* A* O* tweet !

. . . @links=rechts . . . Nihilistisch Anarchistisch Offensief & méér dan 140 tekens

N*A* * DE NAAMLOZE ACHTER ONS !

2

In “Le Figaro” had Onfray zich geërgerd aan het feit dat met betrekking tot de asielcrisis de emotie de bovenhand haalde op de rede en dat daarbij het “volk” beschuldigd werd egoïstisch te zijn.

Als we er NIET van uitgaan dat Marine Le Pen een rattenvanger is omdat het volk dat voor haar stemt ook géén RATTEN zijn, dan is één (retorische) vraag of we naar dat VOLK moeten luisteren, en een tweede (politieke) vraag waarom dat volk zo’n angst voor vluchtelingen heeft? . . . Misschien zijn journalisten dé personen bij uitstek om filosofen als Onfray, die toch systeembouwers zijn, te ondervragen en te bekritiseren? Het eerste en zeer heftige deel van het TV-debat draait dan ook om Onfray’s definitie van “le peuple old school”. Moix en Salamé verzetten zich zoals vele “linksen” met huid en haar tegen een concept als het “VOLK” (in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Belgische marxiste Chantal Mouffe), omdat dat voor hen wellicht te beklemmend werkt. Onfray, die het begrip mijns inziens nooit essentialistisch invult, heeft het daarentegen nodig om iets concreet te kunnen verdedigen (zoals zijn initiatief van de volkshogeschool van Caen), om voor iemand te kunnen vechten, om niet in abstracte en technocratische “politique politicienne” te vervallen.. Volgens Onfray wordt het “old school VOLK” gemarginaliseerd juist omdat sinds mei ’68 de “marginalen” onze hoofdzorg werden: de Palestijnen, de schizofrenen van Deleuze, de homo’s en hermafrodieten, de gekken en de gedetineerden van Foucault, de vreemdelingen van Schérer, de daklozen van Badiou, .. Onfray spreekt over het “volk” en niet zozeer over het “proletariaat”, hetgeen een marxistisch concept is, dat volgens mij enkel nog kan gelden in de context van een vernieuwd marxisme.. Voor Onfray wordt het “volk” vandaag gevormd door failliete boeren, langdurig werklozen, werkloze overgediplomeerden, alleenstaande moeders, minimumloontrekkenden, oudjes met een miserabel pensioen, enz. Kortom, al die mensen die vroeger door de Franse communistische partij verdedigd werden. Als er voor hen geen geld is, waarom dan wel voor het vluchtelingenonthaal of om – eraan voorafgaand - oorlog te voeren tegen de Islam in Afrika? Onfray noemt zowel Sarkozy als Hollande consequent “pro-Europese neoliberalen”, die verantwoordelijk zijn voor alle oorlogsellende, maar toch nooit het “volk” representeerden. Hij klaagt dus een democratisch deficit aan en op aandringen van zijn gastheer gaat hij zelfs even op zoek naar die presidentskandidaat, die uit het volk komt, niet-professioneel politieker is, en komt uit bij Coluche.. (Yann Moix begrijpt hier niets van en vraagt waarom dan niet meteen Bigard, die ook heel grappig is? Waarop Onfray riposteert dat dan ook BHL dienst zou doen omdat die even grappig

N*A* * DE NAAMLOZE ACHTER ONS !

3

is.. – Moix en Onfray haten elkaar klaarblijkelijk en Onfray verwijt Moix voortdurend een adept te zijn van “monsieur-sait-tout” Bernard-Henry Lévy (BHL)..

Het helpt in elk geval het debat niet vooruit wanneer zowel Salamé als Moix blijven herhalen dat de Afrikanen zelf om Franse hulp vroegen en dat in Syrië de moslims elkaar uitmoorden.. Voor Onfray is het niet moeilijk voor Frankrijk om iemand haar hulp te laten vragen.. Zoals hij ook stelt dat de foto van Aylan wel pakkend is, maar even goed geregisseerd..)

(Zoals we weten verdronk ook Aylans broertje .., maar lag hij helemaal niet zo fotogeniek aan de waterlijn..) Onfray haalde na het Figaro-interview de cover van “Libération” (15 september 2015), waarin Laurent Joffrin de filosoof van antwoord dient. Zoals we Joffrin kennen verwijt hij Onfray vooral zijn slechte taktiek. Het gaat hem niet over de eventuele waarheid, maar over wie men al dan niet in de kaart speelt. (In een van de laatste “N*A*O*’s Questions ..” - http://de-naamloze-achter-ons.blogspot.be/2012/06/naos-questions-aux-belgicistes-xxxxvii.html - lazen we al het volgende: “Onlangs nodigde de Franse filosoof Alain Finkielkraut in zijn wekelijks programma “Répliques” Elisabeth Lévy van het magazine “Causeur” uit en

Laurent Joffrin van de “Nouvel Observateur” om Lévy’s boek “La Gauche contre le Réel” te bespreken. (France Culture, 26 mei 20121) De ‘linkse’ Joffrin verweet de al even linkse Lévy bijna rechts te zijn, omdat haar kritiek op links rechts in de kaart speelt. Volgens hem is het beter rechts te bestrijden dan de fouten van links, die dus genuanceerd moeten worden. Ergens klinkt dat logisch, maar is Joffrins houding niet op hoop gebaseerd? Hij heeft toch geen garanties dat politici uit hun fouten willen leren en meer moeite zullen doen, noch dat de politiek sowieso de problemen zal aankunnen? Dat bedoelt Lévy met de “realiteit”: dat het gewone volk de politici en de politiek grondig wantrouwt en er dus geen hoop meer in stelt. In die optiek is het belangrijk dat ‘links’ eerst zijn fouten toegeeft om terug aansluiting te vinden bij het volk.“) Onfray is echter van mening dat vragen alleen opgelost kunnen worden als men ze mag stellen.. als de emotie de rede niet in de weg staat..

1 Beluister: http://www.franceculture.fr/emission-repliques-la-gauche-et-les-nouveaux-reactionnaires-2012-05-26 .

N*A* * DE NAAMLOZE ACHTER ONS !

4

(2) ARGUMENTUM AD HOMINEM

Omdat N*A*O* toch zo’n toffe pee is moeten we hier ook nog zijn patafysische insteek geven: elk gegeven probleem is in feite een (denkbeeldige) oplossing voor een nog te ontdekken probleem! Zou het bijvoorbeeld kunnen dat de NOX-uitstoot van (mijn) Volkswagen de oplossing is van het Duitse probleem hoe ons eindelijk allemaal te vergassen, na de mislukte pogingen met mosterdgas en Zyklon B?

Zou het VW-dieselgate-schandaal de oplossing kunnen zijn van het door de Grieken aangekaarte probleem dat de door het Verdrag van Versailles opgelegde waanzinnige Duitse oorlogsschuld na de oorlog kwijt gescholden werd om Europa te redden? Is het met name mogelijk dat nu met het nakende VW-faillissement eindelijk ook de hele Duitse economie instort en Duitsland zich gedegouteerd terugtrekt uit de Europese Unie met zijn luie Grieken en nichterige Fransen? Is Merkels “Wir schaffen das” niet de aankondiging van een nieuwe tijdelijke instabiele en tumultueuze “Weimar-periode” en daarmee de oplossing van de vraag hoe in Duitsland een postmodern nationalisme te installeren? Duitsland gaat failliet dankzij VW, maar zal terug uit het dal klimmen met de hulp van de miljoenen geïntegreerde moslims, die, mits ze goed gestuurd worden, vele voordelen opleveren: ze vormen een gezagstrouw voetvolk dat bereid is om zich naar strenge regels te schikken en in zekere zin zelfs de armoede als deugd te cultiveren. De klassieke Duitse cultuur voor de “upperclass” en het “proletariaat” gaat naar de moskee. Hitler was dan ook goed bevriend met de Arabische Grootmoefti Mohammad Alaj Amin al-Husseini, hè?! Dankzij dit postmoderne “Wirtschaftswunder” zal Duitsland opnieuw zijn hegemonie vestigen, vanuit een impliciete revanche-gedachte voor de VW-catastrofe!

Aldus tweette N*A*O*, ‘Πεισόμεθα  μέν  οΰν’  (*),  

Berchem, 29 september 2015

(*) ‘We geloven je hoor!’