15 september 2012 , pag. 13

’Mijn hele voordeur staat scheef’Annette Bakker-Dijksterhuis (86)

uit Zijldijk heeft het helemaal

gehad met de Nederlandse Aard-

olie Maatschappij (NAM). Al 18

jaar ligt ze met de NAM in de

clinch over de afhandeling van

schadeclaims. Woede en frustratie

hebben in de loop van de jaren

plaatsgemaakt voor cynisme en

een gevoel van machteloosheid.

"Het is David tegen Goliath", zegt

ze.

Door Dirk Minkes

De scheuren in haar boerderij aan deDe scheuren in haar boerderij aan de

Honderdsterweg zijn volgens be-

woonster ontstaandoor aardbevingendie

het gevolg zijn van de winning van aard-

gas door de NAM. Na een aardbeving

loopt ze al niet meer om het pand heen

om dat op eventuele schades te inspecte-

ren. Toch knokt ze door. De NAM kan

naar aanleiding van de aardbeving van16

augustus weer een schadeclaim tege-

moet zien.

De boerderij vertoont vele scheuren.

Deurengaanmaarhalf open.Debewoon-

ster laat de schade steedsherstellen,maar

heeft daar geen aardigheidmeer aan. "Het

breekt je bij de handen weer af. Het is

dweilen met de kraan open." Na een mel-

ding komt de NAM volgens haar met al-

lerlei redenen om de schade niet te hoe-

ven vergoeden. Daardoor draait ze zelf

telkens voor de herstelkosten op.

Haar moeizame strijd tegen de NAM

begint in augustus1994. "Erwas een aard-

bevinggeweest.De stellingmetmijn ver-

zameling schoolinktpotten en ander an-

tiek schrijfgerei was van de muur losge-

komen. Alles lag bezaaid op de grond."

Ook blijken er opeens scheuren in de

muren te zitten. Indie periode erkendede

NAM volgens Bakker het verband tussen

de aardbevingen en de aardgaswinning

nog niet. "De schade-expert van de NAM

had overal een verklaring voor en bezigde

stoere woorden. Dilataties, en zo. De oor-

zaak van de scheuren zat volgens hem in

de bouwkundige aard van de constructie.

En onze stelling had volgens hem niet

goed aan de muur vastgezeten."

Bakker neemt daar geen genoegenmee

en klimt opnieuw in de pen. "Toen was

eenhittegolf de oorzaak.Daardoorwasde

muur uitgezet, waarna de pluggen los

gingen zitten en de stelling naar beneden

was geploft." Volgens de bewoonster was

dat flauwekul. "Demuur zit op het oosten

en wordt nooit door de zon beschenen."

Uiteindelijk krijgt ze alleen voor de

omgevallen stelling een vergoeding:

1665,03 gulden. "Ik was de eerste particu-

lier die iets kreeg, zei deNAM. Laterwerd

ik nog door een directeur van NAM ge-

beldmet de vraag of ik inHilversum voor

de televisie mijn verhaal wilde doen." Ze

bedankt. "Ik voelde me gefrustreerd. De

scheuren werden allemaal gebagatelli-

seerd. Daar kreeg ik geen schadevergoe-

ding voor."

De jaren daarna veroorzaakten nieuwe

bevingen nieuwe scheuren. Die meldde

ze niet meer. "Ik wasmoedeloos omdat ik

moest bewijzen dat de scheuren door de

aardgaswinning kwamen." In 2001 heeft

ze haar eerste scheur te pakken in de gra-

nitovloer in de gang van de woning en

een jaar later de tweede.

Eind 2003 zijn er weer aardschokken.

"Mijn hele voordeur stond scheef en door

een verzakking ook het kabinet in de

woonkamer. De laden willen niet meer

schuiven." Ook in de grote schuur zitten

scheuren. Ze besluit de strijd opnieuw

aan te gaan.Het lijvige schaderapport van

de experts draait echter uit op een grote

teleurstelling. "Ik kon er op den duur niet

meer in kijken. De onjuistheden die erin

staan. Ook waren er wel tig redenen

waarom ik geen vergoeding kreeg. De

fundering was niet diep genoeg en was

onvoldoende gewapend, de spanten ver-

oorzaakten bij wind scheuren in de mu-

ren en in het huis en de schuur ontbraken

dilatatievoegen. Ik kan het allemaal niet

meer opnoemen."

Een poging om via de technische com-

missie bodembeweging alsnog voor een

vergoeding in aanmerking te komen,

mislukt grotendeels. Alleen de schade

aan de granitovloer wordt voor de helft

vergoed omdat de toename van die

scheuren volgens de commissie voor vijf-

tig procent moet worden toegerekend

aan de aardtrillingen.

"Ik heb die vergoeding niet geaccep-

teerd, omdat ik dan vijftig procent zelf

moet betalen." Bakker is hevig teleurge-

steld. "Ik was zo gefrustreerd dat ik tegen

mezelf zei: ik doe niets meer. Ik had het

helemaal gehadmet deNAM. De boerde-

rij glijdt van je af en je kunt niets doen."

De aardbevingen gaan door. In augus-

tus 2011 wordt de bewoonster opge-

schrikt door een aardschok die de vloer

doet bewegen. "We bewogen zelf mee op

onze stoelen. Het leek alsof de boerderij

werd opgeblazen. Je kon een enorme

luchtdruk voelen. Heel angstig. Het was

net of de ramen uit de sponningen ge-

drukt werden. Twee logees die boven

sliepen, renden in paniek naar beneden.

Ze dachten dat de boerderij instortte."

Bakker wordt cynisch en stuurt weer

een brief naar de NAM met als opschrift

’No claim’. "Sinds de beving van juni wil

de keukendeurmaar half open, omdat hij

blijft klemmen op de tegelvloer. Mijn

kinderen en kleinkinderen, die op bezoek

waren, moesten zich door de half ge-

opende deur naar buiten worstelen. Wat

een geluk die aardbeving van hedenmor-

gen. De keukendeur kan weer 20 centi-

meter verder open. Helaas heeft de voor-

kamerdeur niet geprofiteerd van deze be-

ving. Die blijft nog vastgeklemd zitten bij

de opening. En het water op het aanrecht

stroomt nog steeds in een hoek in plaats

van naar de gootsteen."

In oktober 2011schrijft ze een brief aan

burgemeester Albert Rodenboog van

Loppersum. Ze vindt het laakbaar dat de

gemeente en de provincie de gedupeer-

den nooit bijstaan in hun niet te winnen

strijd tegen de NAM. "Wij worden in het

diepe gegooid. Ikzelf ben murw gesla-

gen", schrijft ze. Er wordt volgens haar al-

tijd bagatelliserend over een beving ge-

sproken.

Als reactie komen Rodenboog en een

medewerker van de NAM bij haar op be-

zoek. De NAM zegt toe een schade-ex-

pert te sturen. Die is inmiddels geweest.

Bakker heeft een woningbouwdeskundi-

ge ingeschakeld die met de expert een

rondje omde boerderij heeft gemaakt. "Ik

kanhet zelf nietmeer opbrengen ommet

die mensen mee te lopen en alles aan te

horen. Het is eenmartelgang. De schade-

expert van de NAM wuift alles weg. "Na

de aardbeving van 16 augustus heeft ze

dezelfde woningbouwkundige gevraagd

opnieuw de boerderij te inspecteren. Die

heeft onder meer geconstateerd dat een

nieuwe goot van het woonhuis is afge-

scheurd.

De NAMwil de bestaande schaderege-

ling veranderen. Gedupeerden mogen

straks op kosten van de NAM zelf een

schade-expert in de arm nemen.

Bakker: "Het is een kleine vooruitgang,

een begin. Maar mijn vertrouwen in de

NAM is daarmee niet hersteld. Daarvoor

moet ik eerst de geleden schade vergoed

hebben."

NAM wil vertrouwen herstellenDeNAM beloofde onlangs beterschap. De krant legde het geval van Annette Bakker-

Dijksterhuis voor en vroeg wat de aardoliemaatschappij voor haar wil en kan beteke-

nen. Het antwoord bleef echter onduidelijk. Een woordvoerder: "De NAM-directie

heeft tijdens de bijeenkomst van de vereniging Groninger Bodem Beweging in Mid-

delstumhaar excuses aangeboden aan deGroningers die hinder hebben ondervonden

van de aardbeving. We hebben gezegd dat we de schaderegeling gaan aanpassen.

Daarnaast hebben we gezegd dat alle personen die schade hebben gemeld, worden

gebeld en vervolgens worden bezocht. We steken er veel tijd en energie in om het

vertrouwen te herstellen. Daarom gaan we het persoonlijk contact verbeteren. We

willen niet via de krant over de afhandeling van individuele zaken spreken. Ons stre-

ven is altijd dat we er op een goede manier willen uitkomen met de gedupeerden.We

willen benadrukken dat iedereen die schade heeft, dit te blijvenmelden via onzeweb-

site.”’’Ik kan hetallemaalniet meer

op-noemen

¦ Scheuren in vloeren, scheuren inmuren en scheuren in plafonds.

¬ De boerderij van Annette Bakker-Dijksterhuis in Zijldijk vertoont door de aardbevingen vele scheuren. Het woonhuis dateert van 1912 en is in Jugendstil gebouwd. "In 1993 hadden we hier een groepje architecten op bezoek. Ze vonden het een oerdegelijkgebouw." Foto’s: Jan Zeeman