Na de verschillende «grappen » die we mekaar

toesturen om te kunnen lachen,is dit een beetje anders. Het is niet de

bedoeling je aan het lachen te brengen, het is niet

grappig, bedoeling is om je te doen nadenken.

De dochter van een beroemde predikant werd geïnterviewd tijdens

een talkshow op televisie. De presentatrice vroeg haar :   Hoe kon God zulke gruwel

toelaten ? (de feiten op 11 september).

Dit jong meisje gaf een even diep als scherpzinnig antwoord. 

 « Ik geloof dat God door dit alles even diep bedroefd was als wij, maar sinds vele jaren vragen

wij hem onze scholen te verlaten, uit onze regeringen weg te gaan en te verdwijnen uit ons

leven.

Gentleman, als hij is, heeft hij zich rustig

teruggetrokken. Hoe kunnen wij dan nog

hopen dat God ons zijn zegen en bescherming

zal geven, als we blijven aandringen om ons alleen te laten? ".

In verband met de recente gebeurtenissen, terroristische aanslagen, moordpartijen in scholen, oorlogen enz…, denk ik dat alles begon bij Madeleine Murray O’Hare, die klacht indiende en eiste dat er in de scholen niet meer gebeden werd, hebben we JA gezegd!

Daarna heeft een ander gezegd dat we de Bijbel opSchool niet meer zouden mogen lezen. Diezelfde

Bijbel die onderwijst « Ge zult noch moorden,noch stelen, en heb jezelf lief" en wij hebben JA gezegd.

Vervolgens was er Dr. Benjamin Spock

die ons heeft gezegd dat we onze kinderen

niet mogen slaan wanneer ze verkeerd of slecht handelen omdat

anders hun kleine persoonlijkheid

vervalst zou worden, en dat we ze in hun

eigenwaarde zouden aantasten.

De zoon van deze dokter is spijtig genoeg omgekomen door

zelfdoding. Men zegt ons dat een expert weet waarover hij spreekt, eender wat hij ons

vertelt. En weer hebben we JA geknikt.

Nu vragen we ons af waarom onze kinderen geen geweten hebben, waarom ze geen onderscheid tussen goed en kwaad

kunnen maken, en waarom ze een vreemde, een ouder of zichzelf kunnen doden zonder emoties te vertonen. 

Waarschijnlijk dat we tengevolge

van diepe reflectie tot de

conclusie zullen komen dat alles te maken heeft

met het principe van: «  te

oogsten wat men zaait." 

Het is eigenaardig vast te stellen hoe gemakkelijk het voor mensen is om God weg te gooien om zich daarna af te vragen waarom hun

wereld een hel wordt of hoe gemakkelijk we aannemen wat in de kranten verschijnt, maar alles

wat de Bijbel zegt in twijfel trekken.

Het is raar vast te stellen dat wij

grappen per mail kunnen versturen die zich verspreiden als

strovuur, maar indien men

berichten stuurt in verband met God, mensen tweemaal

nadenken alvorens ze met anderen te

delen.

Moet je hiermee nu lachen ?

Ik zou willen een vlieg

zijn wanneer je deze mail naar anderen zal

doorsturen. Waarschijnlijk zal je het

niet aan al je correspondenten sturen

omdat je niet weet waarin ze geloven of je

afvraagt wat ze wel over jou zullen denken.

Het is eigenaardig dat we meer begaan zijn met wat mensen over ons zouden kunnen denken, meer dan wat God

over ons zou kunnen denken. 

Deel dit bericht met anderen indien je denkt dat hij de moeite waard is, zoniet smijt je hem maar in de prullenbak, niemand zal het weten! Maar

als u dit proces van reflectie weggooit, klaag dan niet over de slechte wereld waarin we

leven !

Beelden van Net

Muziek:it’s only make

believe

Ontwerp Bertrand

(alias)F1BHZ

30 oktober 2006Nederlandse

vertalingspitfire.leo

02 maart 2007f1bhz@hotmail.fr