Méthode d’analyse koolwaterstoffen (PAK’s) Gearchiveerde … · 2014. 9. 4. · Versie...

FAVV – BESTUUR LABORATORIA / AFSCA – ADMINISTRATION DES LABORATOIRE

LABO: FLVVT SECTIE - SECTION: Contaminanten

LAB 00 P 180 F 003 Template validatierapport – Modèle rapport de validation v.01 2012-03-15 1/36

VALIDATIERAPPORT – RAPPORT DE VALIDATION

Analysemethode

Méthode d’analyse

I-MET-FLVVT-107: Bepaling van Polycyclische aromatische

koolwaterstoffen (PAK’s)

Techniek

Technique

GC-MS

Matrix / matrixgroep

Matrice / Groupe de

matrices

Diervoeders

Zuivelproducten

Vis

Groenten en fruit

Datum laatste

aanpassing / Date de

la dernière adaption

06/06/2011

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




Overzicht van de prestatiekenmerken:

o Zie samenvatting prestatiekenmerken (p. 5-8)

De validatie voldoet aan procedure LAB 00 P180

De laboratoria die deze methode willen overnemen, moeten aantonen dat de criteria

hieronder aangegeven voldaan zijn:

o Verordening (EG) nr. 333/2007 van de Commissie van 28 maart 2007 tot

vaststelling van bemonsteringswijzen en analysemethoden voor de officiële controle

op de gehalten aan lood, cadmium, kwik, anorganisch tin, 3-MCPD en

benzo(a)pyreen in levensmiddelen

Historiek validatie

Versie Herziening door/datum Reden van herziening Wijzigingen

Versie 01 Mandy Lekens 12/2004 Oorspronkelijke validatie /

Versie 02 Mandy Lekens 05/2005 Overzetting van methode naar andere

GC-MS

BaPEQ-PAK’s in diervoeder, melk en

groenten

Versie 03 Mandy Lekens 10/2005 Toevoeging matrix BaPEQ-PAK’s in vis

Versie 04 Mandy Lekens 06/2006 Uitbreiding PAK’s Bijkomende PAK’s in diervoeder, melk,

groenten en vis

Versie 05 Eva Wevers 12/2009 Aanpassing GC-MS methode Aanpassing GC-MS methode

Versie 06 Eva Wevers 02/2010 Nieuw type kolom

Benzo(b)flurantheen,

benzo(k)fluorantheen en

benzo(j)fluorantheen individueel

analyseren i.p.v. som


Versie 08 Eva Wevers 10/2010 Verlaging concentraties kalibratiecurve Verlaging concentraties kalibratiecurve

Versie 09 Eva Wevers 01/2011 Nieuw type kolom Nieuw type kolom (ZB-50)

Versie 10 Eva Wevers 06/2011 Interlaboratoriumvergelijking IRMM Herziening aantal diagnostische ionen

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




VALIDATIERAPPORT – RAPPORT DE VALIDATION

Analysemethode

Méthode d’analyse I-MET-FLVVT-107: Bepaling van Polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK’s)

Techniek

Technique GC-MS

Matrix / matrixgroep

Matrice / Groupe de

matrices

Diervoeders

Zuivelproducten

Vis

Groenten en fruit

Type validatie

Type de validation

Totaal

Verantwoordelijke (Naam

en functie)

Responsable

(Nom et fonction)

Eva Wevers

Sectieverantwoordelijke Contaminanten

Opgesteld door

Rédaction par

Eva Wevers


28/11/2012

Handtekeningen - Signatures:

Get.

Medewerkers

(Naam en functie)

Collaborateurs

(Nom et fonction)

Veerle Cloet – Analist

Els De Rijck – Analist

Peter Schildermans – Sectieverantwoordelijke

Hilde Swevers – Analist

Annemie Voets – Analist

Periode van validatie

Période de validation

Start - Début: 07/01/2004

Einde - Fin: 06/06/2011

Methode goedgekeurd en

geschikt bevonden door

Méthode approuvée et jugé

convenable pour la routine

par

Eva Wevers


06/06/2011

Handtekeningen - Signatures:

Get.

Hierna volgt een beschrijving van de resultaten van het validatieonderzoek zoals aangegeven in stap 8 van de procedure

LAB 00 P 180.

Ce qui suit est une description des résultats de l'étude de validation comme indiqué dans l'étape 8 de la procédure LAB

P 00 180.

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




Inhoudstabel

SAMENVATTING PRESTATIEKENMERKEN ............................................................................................... 5

VERSIE 01 ......................................................................................................................................................... 9

VERSIE 02 ....................................................................................................................................................... 15

VERSIE 03 ....................................................................................................................................................... 18

VERSIE 04 ....................................................................................................................................................... 21

VERSIE 05 ....................................................................................................................................................... 25

VERSIE 06 ....................................................................................................................................................... 25

VERSIE 08 ....................................................................................................................................................... 29

VERSIE 09 ....................................................................................................................................................... 31

VERSIE 10 ....................................................................................................................................................... 32

FOTO’S............................................................................................................................................................ 34

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




Validatiedossier

Samenvatting prestatiekenmerken

1 Diervoeder 20 ng/g

Sr SR %RSD

Acenaphtyleen 0,7 1,1 6,4

Acenaphteen 0,7 1,2 6,4

Phenanthreen 0,6 1,1 5,7

Fluorantheen 0,8 1,2 6,1

Pyreen 0,8 1,2 6,3

Benzo(c)fluoreen 0,7 1,4 7,0

Benzo(a)antraceen 0,7 1,1 5,7

Chryseen 0,7 1,2 6,1

Cyclopenta(c,d)pyreen 0,6 1,2 6,4

5-methylchryseen 0,4 1,1 5,8

Benzo(b)fluorantheen 1,26 1,35 2,30

Benzo(k)fluorantheen 1,76 1,76 3,02

Benzo(j)fluorantheen 1,79 1,85 3,15

Benzo(a)pyreen 0,7 1,1 5,6

Dibenzo(a,h)antraceen 0,8 1,2 5,9

Indeno(1,2,3-c,d)pyreen 0,7 1,1 5,4

Benzo(g,h,i)peryleen 0,4 1,2 6,4

Dibenzo(a,l)pyreen 0,5 1,0 5,2

Dibenzo(a,e)pyreen 0,6 1,1 5,2

Dibenzo(a,i)pyreen 0,9 1,6 8,4

Dibenzo(a,h)pyreen 1,0 1,4 7,0

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




2 Melk 20 ng/g

Sr SR %RSD





Pyreen 1,0 1,3 6,6











Indeno(1,2,3-c,d)pyreen 1,0 2,4 11,4






Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




3 Groenten 20 ng/g

Sr SR %RSD





Pyreen 0,5 1,2 6,0











Indeno(1,2,3-c,d)pyreen 0,5 0,9 4,3






Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




4 Vis 20 ng/g

Sr SR %RSD





Pyreen 0,82 0,98 5,1



Chryseen 1,10 1,15 6,4








Indeno(1,2,3-c,d)pyreen 0,27 0,37 1,9






Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




Versie 01


Versie 01 Mandy Lekens 12/2004 Oorspronkelijke validatie /

1 Doelstelling

1.1 Lineariteit

1.2 Juistheid

1.3 Precisie

1.4 Aantoonbaarheidsgrens

1.5 Detectievermogen

1.6 Stabiliteit

2 Validatiegegevens

2.1 Lineariteit

2.2 Juistheid

2.3 Precisie

2.3.1 Herhaalbaarheid

2.3.2 Reproduceerbaarheid

2.3.3 Conclusie precisie

2.4 Meetonzekerheid

2.5 Bepaalbaarheidsgrens LOQ

2.6 Aantoonbaarheidsgrens LOD

2.7 Stabiliteit

2.8 Specificiteit, selectiviteit en storende bestanddelen

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




1. Doelstelling

Lineariteit

De lineariteit van een standaardcurve met minstens 5 calibratiepunten moet worden aangetoond. Hierbij moet de

bekomen r2 minimaal een waarde hebben van 0,995 en moet er een goodness of fit worden aangetoond.

Betrouwbaarheidsintervallen voor de curve moeten worden vastgelegd.

Voor de verschillende punten van de calibratiecurve moet de ionenverhouding tussen de ionen van de PAKs vastgelegd

worden en moet aangetoond worden dat deze voldoen aan volgende afwijkingen:

Relatieve intensiteit (% van de hoofdpiek) Marge

> 50% 10 %

> 20% - 50 % 15 %

> 10% - 20 % 20 %

<= 10 % 50 %

Juistheid Bij analyses van gecertificeerd referentiemateriaal en van blanco monsters met toevoeging van de verschillende PAKs

moeten de berekende waarden liggen binnen de volgende marges:

Massafractie Interval

≤ 1 µg/kg tussen –50% en +20%

> 1 µg/kg tot 10 µg/kg tussen –30% en +10%

≥ 10 µg/kg tussen –20% en +10%

Voor een monster met toevoeging van 20 ng/g zullen de afwijkingen hierop opgevolgd worden door een controlekaart,

gebaseerd op recovery.

Precisie Voor concentraties van meer dan 100 µg/kg moet de interlaboratorium-variatiecoëfficiënt voor herhaalde analyses van

materiaal met toegevoegde analyt kleiner zijn dan de waarde die volgt uit de vergelijking van Horowitz: VC = 2 (1-0,5logC)

,

waarbij C de massafractie is, uitgedrukt als een macht van 10. Voor 100 µg/kg geeft dit een maximale VC = 2(1-0.5log(1e-7))

= 22,6%. Voor concentraties kleiner dan 100 µg/kg geeft de Horowitzvergelijking zeer hoge waarden. In dit geval wordt

gestreefd naar zo klein mogelijke VC's.

De VC's van analyses die onder herhaalbaarheidsomstandigheden worden verricht, bedragen in de regel minimaal de

helft van de VC's onder reproduceerbaarheidsomstandigheden.

Bepaalbaarheids- en aantoonbaarheidsgrens Als streefdoel voor de bepaalbaarheidsgrens wordt 1 ng/g produkt vooropgesteld. De aantoonbaarheidsgrens dient 0,5

ng/g produkt te bedragen.

Stabiliteit

De stabiliteit van de zelf bereide standaardoplossingen moet bij 4°C minstens 2 maanden bedragen.

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




2. Validatiegegevens

1. Lineariteit

Verschillende concentraties van een standaard werden bereid en geanalyseerd (concentraties van alle individuele PAKs:

10-20-39-78-156-313 en 625 ng/ml). Vervolgens werden de oppervlakteverhoudingen berekend m.b.v. de gedeutereerde

PAKs en vervolgens uitgezet ten opzichte van concentratie.

Regressieanalyse van de gegevens toonde voor alle PAKS een lineaire goodness of fit aan met een correlatiecoëfficiënt

van meer dan 0.995.

Voor routinetoepassing wordt het werkgebied van de curve vastgelegd van 10 tot 313 ng/ml.

Voor alle calibratiepunten werd de ionenverhouding van twee dochterionen van de verschillende PAKs vastgelegd.

Hiervoor werd de oppervlakte van het meest abundante dochterion gelijkgesteld aan 100%, waarna de relatieve

intensiteit van het andere dochterion ten opzichte hiervan werd berekend.

Bij identificatie van PAKs in een monster moeten de ionen voldoen aan volgende criteria:

Relatieve intensiteit (% van de hoofdpiek) Marge

> 50% 10 %

> 20% - 50 % 15 %

> 10% - 20 % 20 %

<= 10 % 50 %

2. Juistheid

De juistheid werd bepaald door telkens 6 maal 20 ng/g (ongeveer 50 µg BaPEQ/kg produkt) aan een blanco monster toe

te voegen, en dit voor dierenvoeders, melk en groenten. Ook werd het referentiemateriaal CRM 458 geanalyseerd door 2

verschillende analisten.

Voor de gevonden waarden worden de volgende afwijkingen t.a.v. de gecertificeerde waarden toegestaan:

concentratie interval

> 1 µg/kg tot 10 µg/kg

<= 1 µg/kg

tussen -30% en +10 %

tussen -50% en +20%

De volgende resultaten werden bekomen voor analyse van het CRM

PAK Analyse 1 Afwijking (%) Analyse 2 Afwijking (%) Gecertificeerde waarden

(µg/kg)

Pyrene 9.2 -2 9.3 -1 9.4

Chrysene 4.7 -4 4.8 -2 4.9

Benzo(k)fluorantheen 1.67 -11 1.64 -12 1.87

Benzo(a)pyreen 0.92 -1 0.78 -16 0.93

Indeno (1,2,3,c,d)pyrene 1.09 9 1.13 13 1.00

Voor alle matrices werd zowel voor de individuele PAKs als voor de som van de PAKs voldaan aan de gestelde eisen.

Permanente controle van de juistheid van de analyse zal gebeuren door een controlekaart op basis van een monster

gespiked op 20 ng/g. Hierbij zullen de individuele resultaten van chryseen, benzo(a)pyreen en indeno(123cd)pyreen

worden gecontroleerd, alsook de som van de PAKs.

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




3. Precisie

3.1 Herhaalbaarheid

De herhaalbaarheid werd bepaald door eenzelfde analist telkens 6 keer 6 en 20 ng/g van de verschillende PAKs aan

een blanco monster toe te voegen, en dit voor de verschillende matrices (dierenvoeders, melk en groenten).

3.2 Reproduceerbaarheid

De reproduceerbaarheid op 6 ng/g en 20 ng/g werd bepaald door twee analisten de analyse een aantal maal te laten

herhalen en dit voor zowel diervoeders, melk als groenten.

Overzicht RSDr en RSDR 20 ng/g

Dierenvoeders Melk Groenten

RSDr RSDR RSDr RSDR RSDr RSDR

Acenaphtyleen 3.7 4.4 2.0 3.5 4.5 6.6

Acenaphteen 1.6 2.5 2.2 4.4 2.4 4.6

Phenantreen 2.3 2.7 4.0 4.1 2.2 4.2

Fluorantheen 1.4 2.2 4.1 7.4 3.4 5.9

Pyreen 1.2 3.8 4.2 7.3 2.9 5.7

Benzo(a)antraceen 2.4 3.5 2.4 4.5 2.4 4.0

Chryseen 1.0 1.5 2.7 4.6 3.8 5.8

Benzo(b)fluorantheen 1.7 1.9 2.2 3.8 1.9 3.0

Benzo(k)fluorantheen 1.4 1.5 1.9 4.4 3.4 5.2

Benzo(a)pyreen 2.1 2.5 1.6 2.6 3.3 6.0

Indeno(123cd)pyreen 3.3 4.7 3.1 4.9 4.3 6.5

Dibenzo(ah)antraceen 2.4 5.6 3.4 6.3 2.8 5.4

Overzicht RSDr en RSDR 6 ng/g


RSDr RSDR RSDr RSDR RSDr RSDR

Acenaphtyleen 16.9 17.2 5.3 9.9 5.7 10.6

Acenaphteen 14.3 18.2 6.8 12.8 7.6 13.5

Phenantreen 14.7 15.6 8.7 14.8 8.0 14.3

Fluorantheen 6.6 9.0 4.6 8.9 6.7 11.0

Pyreen 11.0 12.3 4.1 7.4 6.3 9.8


Chryseen 14.4 15.4 7.0 11.6 7.2 11.3



Benzo(a)pyreen 13.3 14.6 5.6 9.8 7.4 12.7

Indeno(123cd)pyreen 13.3 14.7 6.9 12.2 7.3 11.4


Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




4. Meetonzekerheid

De meetonzekerheid van een methode wordt gedefinieerd als zijnde 2 maal de standaardafwijking van de

reproduceerbaarheid.

In de tabel worden voor de individuele PAKs de meetonzekerheden weergegeven, en dit voor de verschillende matrices.

Overzicht Meetonzekerheid 20 ng/g


RSDR M.O. (%) RSDR M.O. (%) RSDR M.O. (%)

Acenaphtyleen 4.4 8.8 3.5 7.0 6.6 13.2

Acenaphteen 2.5 5.0 4.4 8.8 4.6 9.2

Phenantreen 2.7 5.4 4.1 8.2 4.2 8.4

Fluorantheen 2.2 4.4 7.4 14.8 5.9 11.8

Pyreen 3.8 7.6 7.3 14.6 5.7 11.4


Chryseen 1.5 3.0 4.6 9.2 5.8 11.6



Benzo(a)pyreen 2.5 5.0 2.6 5.2 6.0 12.0

Indeno(123cd)pyreen 4.7 9.4 4.9 9.8 6.5 13.0


Overzicht Meetonzekerheid 6 ng/g


RSDR M.O. (%) RSDR M.O. (%) RSDR M.O. (%)

Acenaphtyleen 17.2 34.4 9.9 19.8 10.6 21.2

Acenaphteen 18.2 36.4 12.8 25.6 13.5 27.0

Phenantreen 15.6 31.2 14.8 29.6 14.3 28.6

Fluorantheen 9.0 18.0 8.9 17.8 11.0 22.0

Pyreen 12.3 24.6 7.4 14.8 9.8 19.6


Chryseen 15.4 30.8 11.6 23.2 11.3 22.6



Benzo(a)pyreen 14.6 29.2 9.8 19.6 12.7 25.4

Indeno(123cd)pyreen 14.7 29.4 12.2 24.4 11.4 22.8


Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




5. Bepaalbaarheidsgrens LOQ

De bepaalbaarheidsgrens werd vastgelegd door voor elke matrix monsters te spiken op een individueel PAK’s-gehalte

van 1 ng/g, voor acenaphtyleen 2 ng/g, en de bekomen signaal/ruisverhouding te bekijken. Monsters gespiked op 1 ng/g

komen overeen met een standaardgehalte van 10 ng/ml. Voor deze concentratieorde varieert de toegelaten afwijking

tussen –50% en +10% (5 en 11 ng/ml voor dit geval). Monsters gespiked op 2 ng/g komen overeen met een

standaardgehalte van 20 ng/ml. Voor deze concentratieorde varieert de toegelaten afwijking tussen –30% en +10% (14

en 22 ng/ml voor dit geval).

Voor alle matrices en PAK’s werd bij een gehalte van 1 ng/g, voor acenaphtyleen bij 2 ng/g, een S/N bekomen van

minimaal 6, waarbij de berekende gehaltes binnen de toegelaten afwijking vallen.

6. Aantoonbaarheidsgrens LOD

De aantoonbaarheidsgrens werd vastgelegd door voor elke matrix monsters te spiken op een individueel PAK’s-gehalte

van 0,5 ng/g, voor acenaphtyleen 1 ng/g, en de bekomen signaal/ruisverhouding te bekijken.

Voor alle PAK’s, uitgezonderd acenaphtyleen, werd bij een gehalte van 0,5 ng/g, voor acenaphtyleen 1 ng/g, een S/N

bekomen van minimaal 3, zodat de aantoobaarheidsgrens (LOD) wordt vastgelegd op 1 ng/g voor acenaphtyleen en

voor de andere PAK’s op 0,5 ng/g.

7. Stabiliteit

De certificaten van de standaarden vermelden dat de standaarden minstens 3 jaar stabiel zijn bij

20 °C.

Uit de informatie verstrekt door het BCR betreffende CRM 458 (gespikte kokosnotenolie) kan afgeleid worden dat deze

PAK’s minstens 12 maanden stabiel zijn bij 25 °C. Bij –20 °C zijn deze PAK’s zelfs minstens 44 maanden stabiel.

De ingebouwde kwaliteitscontroles en de langetermijnvalidatie zijn een controle op de stabiliteit.

Conclusie:

Een houdbaarheid van maximaal 6 maanden voor een werkoplossing bewaard bij 25 °C is dan redelijk.

8. Specificiteit, selectiviteit en storende bestanddelen

Algemeen

De specificiteit van deze methode wordt gegarandeerd door de selectiviteit van de monster clean-up en de specificiteit

van de MS detectie. Ook hier wordt gebruikgemaakt van RRT en een specifiek MS2 spectrum

Scheiding PAKs onderling

Criteria: scheiding b en k fluorantheen tot op 50 %; scheiding chryseen en benzo(a)pyreen tot op 20%. Dit wordt

gecontroleerd bij ingebruikname van een nieuwe kolom.

Andere PAKs

Om de invloed van andere mogelijk in het monster aanwezige PAKs na te gaan werd een blanco monster gespiked op

20 ng/g met een standaardoplossing die ook andere PAKs bevatten in dezelfde concentratie van 10 ng/µl. Hieruit bleek

dat de aanwezigheid van andere PAKs geen invloed heeft op de kwantitatieve bepaling van de merker PAKs.

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




Versie 02


Versie 02 Mandy Lekens 05/2005 Overzetting van methode naar

andere GC-MS

BaPEQ-PAK’s in diervoeder, melk

en groenten

Validatie PAK’s op TRACE MS

1. Overzicht

2. Injectie standaard ter bepaling retentie en belangrijkste ionen

3. Lineariteit

4. Ionenverhoudingen

5. Precisie

5.1 Herhaalbaarheid

5.1.1 Dierenvoeders

5.1.2 Melk

5.1.3 Groenten (sla)

5.2 Reproduceerbaarheid/Meetonzekerheid

5.2.1 Dierenvoeders

5.2.2 Melk


6. Bepaalbaarheidsgrens (LOQ)

7. Aantoonbaarheidsgrens (LOD)

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




1. Overzicht

Gezien het de bedoeling is om de PAK’s analyses voortaan uit te voeren op de TRACE MS, werd een gedeeltelijke

(her)validatie uitgevoerd op de matrices dierenvoeders, melk en groenten (parameters lineariteit, herhaalbaarheid,

reproduceerbaarheid, LOD en LOQ) en dit ter controle van de performantie van de TRACE MS.

Sr SR RSD Rel.

Reprod.

Datum

opmaak

Verantw. Uitvoerders

Dierenvoeders 20 ng/g Mei 2005 Lekens M. Swevers H.

Schildermans P.

Acenaphtyleen 0.7 1.1 6.4 17.9 17.2

Acenaphteen 0.7 1.2 6.4 17.9 18.8

Phenantreen 0.6 1.1 5.7 16.0 19.2

Fluorantheen 0.8 1.2 6.1 17.1 19.6

Pyreen 0.8 1.2 6.3 17.5 19.2

Benzo(a)antraceen 0.7 1.1 5.7 16.0 19.3

Chryseen 0.7 1.2 6.1 17.1 19.7

Benzo(b)fluorantheen 0.6 1.3 6.4 17.9 20.3

Benzo(k)fluoranteen 0.6 1.0 5.0 14.1 19.9

Benzo(a)pyreen 0.7 1.1 5.6 15.6 19.8

Indeno(123cd)pyreen 0.7 1.1 5.4 15.2 20.2

Dibenzo(ah)antraceen 0.8 1.2 5.9 16.6 20.3

Melk 20 ng/g Mei 2005 Lekens M. Swevers H.

Schildermans P. Acenaphtyleen 0.9 1.1 6.4 17.9 17.2

Acenaphteen 0.9 1.3 6.7 18.8 19.4

Phenantreen 1.0 1.6 8.0 22.4 20.0

Fluorantheen 1.0 1.2 6.1 17.1 19.7

Pyreen 1.0 1.3 6.6 18.4 19.8


Chryseen 0.9 0.9 4.8 13.3 18.9



Benzo(a)pyreen 0.9 1.2 6.1 17.0 19.8

Indeno(123cd)pyreen 1.0 2.4 11.4 32.0 21.0


Sla 20 ng/g Mei 2005 Lekens M. Swevers H.

Schildermans P. Acenaphtyleen 0.6 1.0 17.5 16.0 17.5

Acenaphteen 0.5 0.9 4.6 13.0 19.4

Phenantreenn 0.6 0.9 4.6 12.9 19.6

Fluorantheen 0.6 0.9 4.5 12.5 20.1

Pyreen 0.5 1.2 6.0 16.9 19.9


Chryseen 0.7 1.1 5.4 15.2 20.2



Benzo(a)pyreen 0.6 0.9 4.4 12.3 20.5

Indeno(123cd)pyreen 0.5 0.9 4.3 11.9 21.1


Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




2. Injectie standaard FS ter bepaling retentive en belangrijkste ionen

Bij de opstart van het systeem werd er een controle uitgevoerd op de retentievolgorde en de meest abundante FSionen

van de verschillende PAKs

3. Lineariteit

Standaardoplossingen (conc 9,8 - 19,5 - 39,1 – 78.1 – 156,2 – 312,5 ng/ml) werden bereid in duplo en geanalyseerd. Er

werd een lineaire fit (area ratio= a + b*conc) aangetoond met een r2 > 0.995


Aan de hand van de data bekomen bij de lineariteitsbepaling werd per component de verhouding van 4 diagnostische

ionen bepaald. Hiertoe werd de oppervlakte van het meest abundante ion gelijkgesteld aan 100% waarna het % van de

andere ionen ten opzichte hiervan werd berekend.

Hetzelfde werd uitgevoerd voor 3 gespikete monsters per matrix waarna het totaal aan gegevens werd samengevoegd

om een gemiddelde ionenverhouding te bekomen.

5. Precisie

1. Herhaalbaarheid

De herhaalbaarheid werd bepaald door minstens 6 blanco monsters van elke matrix te spiken met 20 ng/g van de

verschillende PAK’s. De herhaalbaarheid wordt gedefiniëerd als 2,8 x sr.

2. Reproduceerbaarheid/Meetonzekerheid

De reproduceerbaarheid op 20 ng/g werd bepaald door twee analisten de analyse een aantal maal te laten uitvoeren en

dit op twee verschillende dagen.

De relatieve meetonzekerheid wordt gedefineerd als ((2 x SR)/ x ) x 100

De meetonzekerheid wordt gedefinieerd als 2 x SR.


De bepaalbaarheidsgrens werd vastgelegd door voor elke matrix monsters te spiken op een individueel PAK gehalte van

1 ng/g en de bekomen S/N verhouding te bekijken. Voor alle matrices en alle PAKs werd bij een gehalte een van 1 ng/g

een S/N bekomen van minimaal 6, waarbij de berekende gehaltes binnen de toegelaten afwijking vallen (-50% tot

+10%), alsook de verhoudingen van de diagnostische ionen.

De bepaalbaarheidsgrens (LOQ) voor deze componenten wordt bijgevolg vastgelegd op 1 ng/g.


De aantoonbaarheidsgrens werd vastgelegd door voor elke matrix 2 monsters te spiken op een individueel PAKsgehalte

van 0,5 ng/g en de bekomen S/N verhouding te bekijken.

Voor alle PAK’s werd bij een gehalte van 0,5 ng/g een S/N verhouding bekomen van minimaal 3, zodat de

aantoonbaarheidsgrens (LOD) wordt vastgelegd op 0,5 ng/g.

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




Versie 03


Versie 03 Mandy Lekens 10/2005 Toevoeging matrix vis BaPEQ-PAK’s in vis

VALIDATIE PAK’S VIS

Overzicht

Sr SR RSD Rel. Reprod.

Datum opmaak


Vis 1 ng/g Oktober 2005

Lekens M. Swevers H. Schildermans P.

Acenaphtyleen 0.03 0.09 8.9 24.9 1.1

Acenaphteen 0.03 0.14 14.8 41.4 0.9

Phenantreen 0.06 0.13 14.1 39.6 0.9

Fluorantheen 0.07 0.14 14.7 41.1 0.9

Pyreen 0.07 0.15 15.8 44.2 0.9


Chryseen 0.07 0.11 11.3 31.5 1.0



Benzo(a)pyreen 0.06 0.12 11.7 32.7 1.0

Indeno(123cd)pyreen 0.08 0.12 11.5 32.1 1.0



Lekens M. Swevers H. Schildermans P. Acenaphtyleen 0.15 0.21 10.9 30.6 1.9

Acenaphteen 0.09 0.17 9.8 27.4 1.7

Phenantreen 0.11 0.17 8.8 24.8 2.0

Fluorantheen 0.05 0.10 5.0 14.1 2.0

Pyreen 0.17 0.22 11.3 31.6 2.0


Chryseen 0.05 0.15 7.6 21.2 1.9



Benzo(a)pyreen 0.14 0.21 12.0 33.7 1.7

Indeno(123cd)pyreen 0.19 0.22 11.5 32.2 1.9




Acenaphteen 0.25 0.43 8.0 22.3 5.4

Phenantreenn 0.32 0.39 7.0 19.5 5.6

Fluorantheen 0.25 0.38 6.7 18.7 5.7

Pyreen 0.34 0.44 7.8 21.9 5.7


Chryseen 0.31 0.44 8.7 24.2 5.2



Benzo(a)pyreen 0.27 0.43 7.7 21.7 5.7

Indeno(123cd)pyreen 0.26 0.34 6.0 16.8 5.7




Acenaphteen 0.40 0.56 3.1 8.6 18.2

Phenantreenn 0.82 0.92 4.8 13.5 19.2

Fluorantheen 0.81 0.88 4.5 12.7 19.3

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




Pyreen 0.82 0.98 5.1 14.4 19.0


Chryseen 1.10 1.15 6.4 18.0 17.9



Benzo(a)pyreen 0.89 0.92 4.8 13.4 19.2

Indeno(123cd)pyreen 0.27 0.37 1.9 5.4 19.2


1. Inleiding

Normen : Voor de som van de PAKs geldt voorlopig een algemene norm van 50 µg BaPEQ/kg produkt, met een

actielimiet van 15 µg BaPEQ/kg produkt.

Voor Benzo(a)pyreen geldt in niet gerookte vis een norm van 2 µg/kg produkt (verordening 208/2005).

De validatie gebeurde bijgevolg op gespikete monsters met een gehalte van 20 en 6 ng/g (resp; 50 en 25 µg BaPEQ/kg

produkt) en op spikes met een gehalte van 2 en 1 ng/g (resp. norm en ½ norm voor Benzo(a)pyreen).

Outliers: Voor elke gegevensreeks werd de outliertest van Grubbs uitgevoerd. Hiertoe werd voor elk gegeven de z-

score berekend, waarna deze vergeleken werd met de kritische z-waarden vastgelegd door Grubbs. Wanneer de

berekende z-score groter is dan de kritische z-waarde, wordt het gegevenspunt beschouwd als een outlier, en niet meer

in beschouwing genomen voor de verdere berekeningen.

2. Lineariteit

Cfr. Validatiedossier TRACE MS


Cfr. Validatiedossier TRACE MS

4. Juistheid

De juistheid werd berekend aan de hand van de gegevens bekomen bij de herhaalbaarheidsanalyse van een gepiked

monster op 1, 2, 6 en 20 ng/g. De toegelaten afwijkingen zijn :

Gehalte ≤ 1 ng/g : - 50 % tot + 20 %

Gehalte 1-10 ng/g : - 30 % tot + 10 %

Gehalte > 10 ng/g : - 20 % tot + 10 %

5. Precisie

4.1. Herhaalbaarheid

De herhaalbaarheid werd bepaald door minstens 6 blanco monsters te spiken met 1, 2, 6 en 20 ng/g van de

verschillende PAKs. De herhaalbaarheid (HH) wordt gedefiniëerd als 2,8 x SR.

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




4.2. Reproduceerbaarheid/Meetonzekerheid

De reproduceerbaarheid op 1, 2 6 en 20 ng/g werd bepaald door twee analisten de analyse een aantal maal te laten

uitvoeren en dit op verschillende dagen.

De relatieve reproduceerbaarheid wordt gedefinieerd als 2,8 x SR)/ ) x 100.

De meetonzekerheid (MO)/Reproduceerbaarheid wordt gedefinieerd als 2,8 x SR.


De bepaalbaarheidsgrens werd vastgelegd door 6 blanco vismonsers te spiken op een individueel PAKs gehalte van 1

ng/g en de bekomen S/N verhouding te bekijken.

Voor alle PAKs werd bij een gehalte van 1 ng/g een S/N bekomen van minimaal 6, waarbij de berekende gehaltes

binnen de toegelaten afwijking vallen (zie analyse juistheid).

De bepaalbaarheidsgrens (LOQ) is bijgevolg ≤ 1 ng/g


De aantoonbaarheidsgrens werd vastgelegd door blanco monsters op twee verschillende dagen te spiken op een

individueel PAKsgehalte van 0.5 ng/g en de bekomen S/N verhouding te bekijken. Voor alle PAKs werd bij een gehalte

van 0,5 ng/g een S/N verhouding bekomen van minimaal 3, zodat de aantoonbaarheidsgrens (LOD) ≤ 0,5 ng/g.

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




Versie 04


Versie 04 Mandy Lekens 06/2006 Uitbreiding PAK’s Bijkomende PAK’s in diervoeder,

melk, groenten en vis

Validatie bijkomende PAK’s op TRACE MS

1. Overzicht

2. Injectie standaard ter bepaling retentie en belangrijkste ionen

3. Lineariteit


5. Precisie

5.1 Herhaalbaarheid

5.1.1 Dierenvoeders

5.1.2 Melk


5.1.4 Vis


5.2.1 Dierenvoeders

5.2.2 Melk


5.2.4 Vis

6. Bepaalbaarheidsgrens (LOQ)

7. Aantoonbaarheidsgrens (LOD)

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




1 Overzicht

Gezien het de bedoeling is voortaan een aantal extra PAK’s in routine uit te voeren, werd een gedeeltelijke (her)validatie

uitgevoerd (parameters lineariteit, herhaalbaarheid, reproduceerbaarheid, LOD en LOQ). Voor elke gegevensreeks werd

een Grubbsanalyse voor outliers uitgevoerd; eventuele outliers werden niet meegenomen in verdere berekeningen.

Sr SR %RSD MO Gem. Datum

opmaak


Dierenvoeders 20 ng/g Juni 2006 Lekens M. Swevers H.

Schildermans P.

De Rijck E.

Cloet V.

Voets A.

Benzo(c)fluorene 0.7 1.4 7.0 2.8 19.7

Cyclopenta(cd)pyreen 0.6 1.2 6.4 2.4 17.9

5-methylchryseen 0.4 1.1 5.8 2.2 18.6

Benzo(b+j+k)fluorantheen 2.0 3.1 5.5 6.2 56.0

Benzo(ghi)peryleen 0.4 1.2 6.4 2.4 18.3

Dibenzo(a,l)pyreen 0.5 1.0 5.2 2.0 18.1

Dibenzo(a,e)pyreen 0.6 1.1 5.2 2.2 20.5

Dibenzo(a,i)pyreen 0.9 1.6 8.4 3.1 18.5

Dibenzo(a,h)pyreen 1.0 1.4 7.0 2.7 19.6

Melk 20 ng/g Juni 2006 Lekens M. Swevers H.

Schildermans P.

De Rijck E.

Cloet V.

Voets A.

Benzo(c)fluorene 0.5 1.0 5.2 2.0 20.0


5-methylchryseen 0.9 1.3 7.0 2.6 19.2







Sla 20 ng/g Juni 2006 Lekens M. Swevers H.

Schildermans P.

De Rijck E.

Cloet V.

Voets A.

Benzo(c)fluorene 0.4 0.5 2.8 1.0 19.3


5-methylchryseen 0.4 1.1 5.6 2.2 19.0







Vis 20 ng/g Juni 2006 Lekens M. Swevers H.

Schildermans P.

De Rijck E.

Cloet V.

Voets A.

Benzo(c)fluorene 1.4 1.4 7.1 2.8 19.4


5-methylchryseen 0.6 1.0 5.0 2.0 19.1







Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




2 Injectie standaard ter bepaling retentie

Als aanvang werd er een controle uitgevoerd op de retentievolgorde en de meest abundante ionen van de verschillende

PAK’s.

3 Lineariteit

Standaardoplossingen (conc 9,4 - 18,7 - 37,5 - 75 - 150 - 300 ng/ml) voor alle PAK’S, uitz. D(a,i)P en D(a,h)P (conc 28,1

- 56,2 - 112,5 - 225 - 450 - 900 ng/ml), werden minimaal twee maal bereid en geanalyseerd.

Voor alle componenten met uitzondering van D(a,e)P, D(a,i)P en D(a,h)P werd een lineaire fit (area ratio= a + b*conc)

aangetoond met een r2 > 0.995

Voor D(a,e)P, D(a,i)P en D(a,h)P werd een kwadratische fit (area ratio= a + b*conc+c*conc²) aangetoond met een r2 >

0.995

4 Ionenverhoudingen

Aan de hand van de data bekomen bij de lineariteitsbepaling werd per component de verhouding van 4 diagnostische

ionen bepaald. Hiertoe werd de oppervlakte van het meest abundante ion gelijkgesteld aan 100% waarna het % van de

andere ionen ten opzichte hiervan werd berekend.

Hetzelfde werd uitgevoerd voor 2 gespikete monsters per matrix (eerste 2 gegevens herhaalbaarheid), waarna het totaal

aan gegevens werd samengevoegd om een gemiddelde ionenverhouding te bekomen. Op deze gemiddelde verhouding

zijn dan de volgende marges toegestaan:

Relatieve intensiteit (%) van de hoofdpiek Marge

> 50% 10%

> 20% - 50 % 15%

> 10 % – 20 % 20%

10 % 50%

5 Precisie

5.1 Herhaalbaarheid

De herhaalbaarheid werd bepaald door minstens 6 blanco monsters van elke matrix (dierenvoeders, melk, groenten en

vis) te spiken met 20 ng/g van de verschillende PAK’s. De herhaalbaarheid wordt gedefiniëerd als 2,8 x sr.


De reproduceerbaarheid op 20 ng/g werd bepaald door 5 verschillende analisten de analyse een aantal maal te laten

uitvoeren op verschillende dagen en dit voor diervoeders, melk, groenten en vis.

De reproduceerbaarheid wordt gedefinieerd als 2,8 x SR.

De relatieve meetonzekerheid wordt gedefineerd als ((2 x SR)/ x ) x 100

De meetonzekerheid wordt gedefinieerd als 2 x SR.

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




6 Bepaalbaarheidsgrens LOQ

6.1 Benzo(c)fluoreen, cyclopenta(cd)pyreen, 5-methylchryseen, benzo(b+j+k)fluorantheen,

benzo(ghi)peryleen, dibenzo(a,l)pyreen, dibenzo(a,e)pyreen


1 ng/g en de bekomen S/N verhouding te bekijken.

Voor alle matrices werd bij dit gehalte een S/N bekomen van minimaal 6, waarbij de berekende gehaltes binnen de

toegelaten afwijking vallen (-50% tot +20%), alsook de verhoudingen van de diagnostische ionen.

De bepaalbaarheidsgrens (LOQ) voor deze componenten wordt bijgevolg vastgelegd op 1 ng/g.

6.2 Dibenzo(a,i)pyreen en dibenzo(a,h)pyreen


2,81 ng/g en de bekomen S/N verhouding te bekijken.


toegelaten afwijking vallen (-30% tot +10%), alsook de verhoudingen van de diagnostische ionen.

De bepaalbaarheidsgrens (LOQ) voor deze componenten wordt bijgevolg vastgelegd

op 2,81 ng/g.

6.3 Benzo(a)pyreen

De bepaalbaarheidsgrens werd vastgelegd door voor elke matrix monsters te spiken op een individueel BaP gehalte van

0,85 ng/g en de bekomen S/N verhouding te bekijken.


toegelaten afwijking vallen (-50% tot +20%), alsook de verhoudingen van de diagnostische ionen

De bepaalbaarheidsgrens (LOQ) voor Benzo(a)pyreen wordt bijgevolg vastgelegd op 0,9 ng/g.

7 Aantoonbaarheidsgrens LOD

7.1 Benzo(c)fluoreen, cyclopenta(cd)pyreen, 5-methylchryseen, benzo(b+j+k)fluorantheen,

benzo(ghi)peryleen, dibenzo(a,l)pyreen, dibenzo(a,e)pyreen

De aantoonbaarheidsgrens werd vastgelegd door voor elke matrix monsters te spiken op een individueel PAK gehalte


Voor alle PAK’s werd bij dit gehalte een S/N bekomen van minimaal 3 dus wordt de aantoonbaarheidsgrens (LOD) voor

deze componenten vastgelegd op 0,5 ng/g.

7.2 Dibenzo(a,i)pyreen en dibenzo(a,h)pyreen

De aantoonbaarheidsgrens werd vastgelegd door voor elke matrix monsters te spiken op een individueel PAK gehalte

van 1,4 ng/g en de bekomen S/N verhouding te bekijken. Voor alle PAK’s werd bij dit gehalte een S/N bekomen van

minimaal 3 dus wordt de aantoonbaarheidsgrens (LOD) voor deze componenten vastgelegd op 1,4 ng/g.

7.3 Benzo(a)pyreen

De aantoonbaarheidsgrens werd vastgelegd door voor elke matrix monsters te spiken op een individueel BaPgehalte


Voor alle matrices werd bij een gehalte van 0, 25 ng/g een S/N verhouding bekomen van minimaal 3, zodat de

aantoonbaarheidsgrens (LOD) wordt vastgelegd op 0,3 ng/g.

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




Versie 05



Bijkomende validatie PAK’s Wevers 14/12/2009

De GC-MS methode voor PAK’s werd aangepast. De parameters die gewijzigd werden zijn:

Constante flow (1.5 ml/min) ipv constante druk

Verlagen van de splitless time tot 1.5 min

Verkorten van het ovenprogramma met 5 min

Met behulp van de nieuwe methode werden 6 blanco positief stalen geanalyseerd. Voor alle stalen waren de controle

criteria voldaan. De rendementen van de gedeutereerde standaarden lagen voor elk staal, voor de procedure blanco en

voor de verificatie tussen 50% en 120%. De rendementen van elke PAK-component lagen voor elk staal en voor de

verificatie tussen de 80% en de 110%.

Versie 06


Versie 06 Eva Wevers 02/2010 Nieuw type kolom Benzo(b)flurantheen,

benzo(k)fluorantheen en

benzo(j)fluorantheen individueel

analyseren i.p.v. som

Tot nu toe konden benzo(b)fluorantheen, benzo(k)fluorantheen en benzo(j)fluorantheen niet gescheiden worden. Deze

drie componenten werden bijgevolg als som gerapporteerd. Tijdens deze validatie werd een nieuw type kolom in gebruik

genomen en werd de scheiding van bovengenoemde componenten geoptimaliseerd. Er werd niets gewijzigd aan de

PAK’s-analyse in het laboratorium. Enkel de uitrusting (nieuw type kolom) en de instellingen van het GC-MS-toestel

werden gewijzigd.

Lineariteit kalibratiecurve

Er werd drie maal een kalibratiecurve aangemaakt en geïnjecteerd op verschillende dagen. De bekomen respons ratio’s

werden onderworpen aan een statistische analyse waaruit bleek dat voor alle PAK’s de kalibratiecurve lineair is met

uitzondering van Acyl, Acen en Indeno. Voor deze componenten bleek een kwadratisch model beter geschikt te zijn.

Controlemonster blanco-positief

Op drie verschillende dagen werden er 6 controlemonsters geanalyseerd. Voor alle controlemonsters waren de controle-

criteria voldaan. De rendementen van de interne standaarden lagen voor elk staal, voor de procedure blanco en voor de

verificatie tussen 50% en 120%. De rendementen van elke PAK-component lagen voor elk staal en voor de verificatie

tussen de 80% en de 110%.

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




Versie 07



In dit validatiedossier wordt de wijziging van de eindtemperatuur van het ovenprogramma (verlaging van 350 °C naar

320 °C) gevalideerd en worden bijgevolg vooral de componenten bekeken die gedetecteerd worden vanaf het tijdstip dat

de ovenprogramma’s van elkaar verschillen i.e. Indeno, DahA, DalPy, DaePy,DaiPy en DahPy en de interne standaard

D12-BghiPery. Daarnaast wordt ook de scheiding van B(b)F, B(k)F en B(j)F verder gevalideerd.

1 Planning

Voor bovenstaande doelstellingen werd volgende planning opgesteld:

Bepalen van retentietijden voor de componenten Indeno, DahA, DalPy, DaePy,DaiPy en DahPy en de interne

standaard D12-BghiPery

Bepalen van de lineariteit van de kalibratiecurve voor de componenten Indeno, DahA, DalPy, DaePy,DaiPy en

DahPy

Analyseren van 3x 6 controlemonsters (gedopeerd op 20 ng/g)

Bepalen van de juistheid (terugvinding) aan de hand van 6 controlemonsters voor de componenten B(b)F, B(k)F

en B(j)F

Bepalen van de precisie (herhaalbaarheid en reproduceerbaarheid) aan de hand van 3x 6 controlemonsters

voor de componenten B(b)F, B(k)F en B(j)F

Bepalen van de bepaalbaarheidsgrens aan de hand van 6 diervoeders en 6 vetten gedopeerd op 1 ng/g voor de

componenten B(b)F, B(k)F en B(j)F

Bepalen van de aantoonbaarheidsgrens aan de hand van 6 diervoeders en 6 vetten gedopeerd op 0.5 ng/g voor

de componenten B(b)F, B(k)F en B(j)F

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




2 GC-MS methode: De instellingen van het GC-MS-toestel zijn als volgt:

Injector:

Injectievolume: 1µl

Temperatuur: 300°C

Modus: splitless

Split flow: 50 ml/min

Splitless time: 1.00 min

Constante flow: 2.00 ml/min

Oven methode:

Temperatuur (°C) Snelheid (°C/min) Hold time (min)

125 1.00

180 55.0 2.00

230 10.0 7.00

280 30.0 10.00

320 15.0 12.00

Temperatuur interface: 300°C

Temperatuur bron: 275°C

Type kolom: Varian GC Capillary Column Select PAH (30 m x 0.25 mm x 0.15 µm)

Retentietijden

Indeno 29.99

DahA 30.03

DalPy 31.08

DaePy 35.95

DaiPy 37.94

DahPy 39.14

D12-BghiPery 30.96

3 Lineariteit kalibratiecurve

De kalibratiecurve werd driemaal geïnjecteerd, verspreid over verschillende dagen. De bekomen respons ratio’s werden

onderworpen aan een statistische analyse waaruit bleek dat de kalibratiecurven van Indeno, DahA, DalPy en DaePy

lineair zijn, terwijl deze van DaiPy en DahPy kwadratisch zijn.

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




4 Controlemonster blanco-positief

Op drie verschillende dagen werden er 6 controlemonsters geanalyseerd. De controlemonsters bestonden uit blanco

diervoeder gedopeerd op 20 ng/g. Voor alle controlemonsters waren de controle-criteria voldaan. De rendementen van

de interne standaarden lagen voor elk staal, voor de procedure blanco en voor de verificatie tussen 50% en 120%. De

rendementen van elke PAK-component lagen voor elk staal en voor de verificatie tussen de 80% en de 110%.

5 Juistheid De juistheid voor B(b)F, B(k)F en B(j)F werd bepaald aan de hand van 6 controlemonsters “blanco-positief” op

28/04/2010. De controlemonsters bestonden uit blanco diervoeder gedopeerd op 20 ng/g. De gemiddelde terugvinding

wordt weergegeven in onderstaande tabel.

6 Precisie: Herhaalbaarheid - Reproduceerbaarheid

De herhaalbaarheid voor B(b)F, B(k)F en B(j)F werd bepaald door het 6 maal uitvoeren van een spike op 20 ng/g

diervoeder.

De reproduceerbaarheid voor B(b)F, B(k)F en B(j)F werd bepaald aan de hand van driemaal 6 controlemonsters “blanco-

positief” op drie verschillende dagen.

B(b)F B(k)F B(j)F

Herhaalbaarheid r 1,26 1,76 1,79

Reproduceerbaarheid R 1,35 1,76 1,85

RSD herhaalbaarheid 2,15 3,02 3,05

RSD intralaboratoriumreproduceerbaarheid 2,30 3,02 3,15

7 Bepaalbaarheidsgrens (LOQ)

De bepaalbaarheidsgrens werd gecontroleerd door 6 stalen diervoeder en 6 stalen vet te doperen op 1 µg/kg. Voor elk

staal lag het rendement tussen 50% en 120% (criteria volgens 2002/657/EG)

De signaal/ruis-verhouding werd gecontroleerd voor B(b)F, B(k)F en B(j)F. Deze bedroeg zowel in de 6 diervoederstalen

als in de 6 vetstalen minimaal 6.

De ionenverhoudingen werden gecontroleerd voor B(b)F, B(k)F en B(j)F. Zowel voor de diervoederstalen als voor de

vetstalen werden de ionenverhoudingen vergeleken met het controlemonster (diervoeder gedopeerd op 20 ng/g). De

verhoudingen lagen binnen de criteria vooropgesteld volgens 2002/657/EG voor alle diervoederstalen en alle vetstalen.

8 Aantoonbaarheidsgrens (LOD)

De aantoonbaarheidsgrens werd gecontroleerd door 6 stalen diervoeder en 6 stalen vet te doperen op 0,5 µg/kg. De

signaal/ruis-verhouding werd gecontroleerd voor B(b)F, B(k)F en B(j)F. Deze bedroeg zowel in de 6 diervoederstalen als

in de 6 vetstalen minimaal 3.

B(b)F B(k)F B(j)F

gemiddelde 21,10 20,99 21,18

theoretisch 20,00 20,00 20,00

% terugvinding 105,5 % 104,9 % 105,9%

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




Versie 08


Versie 08 Eva Wevers 10/2010 Verlaging concentraties

kalibratiecurve

Verlaging concentraties

kalibratiecurve

In dit validatiedossier wordt de kalibratiecurve herzien. De concentratie van level 1 wordt verlaagd. Bovendien worden de

concentraties van enkele andere levels ook aangepast.

Aanmaak nieuwe kalibratiecurve:

De kalibatiecurve werd aangemaakt aan de hand van onderstaande werkoplossingen. Voor de aanmaak van

werkoplossing A, B, C, IS en D10-A werden stockstandaarden (10 ng/µl) gebruikt.

Werkoplossing PAK’s A:

o Neem 500 µl van DalPy, DaePy

o Neem 1500 µl van DaiPy, DahPy

o Leng aan tot 5 ml met decaan

Werkoplossing PAK’s B:

o Neem 500 µl mix 9, BcF, Cyclo, 5-Me-Chry en BjF


Werkoplossing PAK’s C:

o Neem 100 µl van Acyl, Acen en Phe


Werkoplossing PAK’s A 1/5 verdund:

o Neem 1 ml van werkopl A en leng aan tot 5 ml met decaan

Werkoplossing PAK’s B 1/10 verdund:

o Neem 0.5 ml van werkopl B en leng aan tot 5 ml met decaan

Werkoplossing PAK’s C 1/10 verdund:

o Neem 0.5 ml van werkopl C en leng aan tot 5 ml met decaan

Werkoplossing IS: W1316 (0.5 ng/µl van alle IS behalve D10-A)

Voor de aanmaak van 5 ml voor elke level werd onderstaand schema gevolgd.

level A A 1/5 B B 1/10 C 1/10 IS D10-A

S0030 decaan

1 / 225 / 200 250 1000 50 3275

2 / 500 / 750 250 1000 50 2450

3 / 1000 / 1750 250 1000 50 950

4 375 / 375 / / 1000 50 3200

5 750 / 750 / / 1000 50 2450

6 1500 / 1500 / / 1000 50 950

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




De concentraties van de verschillende PAK’s zijn in onderstaande tabel weergegeven in ng/ml.

Level Acyl, Acen, Phe, DalPy,

DaePy DaiPy, DahPy Alle andere IS D10-A

1 9 27 4 100 100

2 20 60 15 100 100

3 40 120 35 100 100

4 75 225 75 100 100

5 150 450 150 100 100

6 300 900 300 100 100

Lineariteit kalibratiecurve

De kalibratiecurve werd driemaal aangemaakt en geïnjecteerd, verspreid over 3 verschillende dagen. Voor elke

analysereeks waren alle kwaliteitscriteria voldaan.

De bekomen respons ratio’s werden onderworpen aan een statistische analyse waaruit bleek dat de kalibratiecurven van

alle PAK’s lineair zijn, met uitzondering van DalPy, DaePy, DaiPy en DahPy. Voor deze componenten bleek een

kwadratisch model beter geschikt te zijn.

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




Versie 09


Versie 09 Eva Wevers 01/2011 Nieuw type GC kolom Nieuw type GC kolom

In februari 2010 werd een nieuw type GC-kolom in gebruik genomen voor de PAK’s analysen. In de loop van 2010 bleek

de levensduur van dit type kolom erg kort te zijn (3 maanden). Daarom werd er besloten om een ander type kolom te

testen die ook nog steeds in staat is om benzo(b)fluorantheen, benzo(k)fluorantheen en benzo(j)fluorantheen te

scheiden. Er werd niets gewijzigd aan de PAK’s-analyse in het laboratorium. Enkel de uitrusting (nieuw type kolom) en

de instellingen van het GC-MS-toestel werden gewijzigd.

GC-MS methode:

De instellingen van het GC-MS-toestel zijn als volgt:

Injector:

Injectievolume: 1µl

Temperatuur: 300°C

Modus: splitless

Split flow: 50 ml/min

Splitless time: 1.00 min

Constante flow: 1.20 ml/min

Oven methode:

Temperatuur (°C) Snelheid (°C/min) Hold time (min)

125 1.00

265 15.0 0.00

290 5.0 5.00

330 20.0 25.00

Temperatuur interface: 300°C

Temperatuur bron: 275°C

Individuele componenten

Er werden oplossingen gemaakt die slechts één component bevatten (één interne standaard of één van de te analyseren

PAK’s) in dezelfde concentratie als in level 6. Uit injectie van de oplossingen bleek dat alle PAK’s voldoende gescheiden

zijn op de nieuwe kolom, maar dat de elutievolgorde van sommige PAKs wel wordt veranderd: Cyclo(cd)Py en Chry

wisselen om evenals Indeno en D(ah)A.

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




Versie 10


Versie 10 Eva Wevers 06/2011 Interlaboratoriumvergelijking IRMM Herziening aantal diagnostische

ionen

Validatiedossier

Afdeling:

Contaminanten

Methode:

LAB 25-MET-FLVVT-107

Bepaling van Polycyclische Aromatische

Koolwaterstoffen (PAK’s)

Titel:

Herziening ionen

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




Herziening ionen In het najaar van 2010 startte het IRMM (EURL voor PAK’s) met een interlaboratoriumvergelijking voor de validatie van

een methode voor de bepaling van 4 PAK’s in verschillende voedingsmatrices (“Determination of 4 target PAHs in

various food matrices by pressurized liquid extraction, size-exclusion chromatography, and solid phase extraction clean-

up. Detection by gas chromatography – mass-spectrometry”).

Het methodevoorschrift van de validatiestudie beschrijft de ionen van de verschillende PAK’s voor identificatie en

kwantificatie. Het “quantifier ion” komt voor elke PAK’s overeen met het diagnostische ion dat door het FLVVT bepaald

werd. Voor bevestigingsdoeleinden maakt het FLVVT echter gebruik van drie extra ionen, terwijl er in de studie voor elke

PAK’s slechts één “qualifier ion” werd opgegeven. Op basis van deze gegevens werd besloten om de gebruikte ionen te

herzien. Er werd niets gewijzigd aan de PAK’s-analyse in het laboratorium.

Nieuwe ionen

PAK’s Oude ionen Nieuwe ionen

Acyl 150, 151, 152, 153 150, 151, 152

Acen 151, 152, 153, 154 152, 153, 154

Phe 176, 177, 178, 179 176, 177, 178

Fl 200, 201, 202, 203 200, 201, 202

Py 200, 201, 202, 203 200, 201, 202

BcF 213, 214, 215, 216, 217 213, 215, 216

BaA 226, 227, 228, 229 226, 228, 229

Chry 226, 227, 228, 229 114, 228, 229

Cyclo(cd)Py 224, 225, 226, 227 224, 225, 226

5-Me-Chry 240, 241, 242, 243 241, 242, 243

B(b)F 250, 251, 252, 253 126, 250, 252

B(k)F 250, 251, 252, 253 126, 250, 252

B(j)F 250, 251, 252, 253 126, 250, 252

BaP 250, 251, 252, 253 126, 250, 252

DahA 277, 278, 279, 280 139, 278, 279

IP 274, 275, 276, 277 274, 276, 277

BghiPery 274, 275, 276, 277 274, 276, 277

DalPy 300, 301, 302, 303 300, 302, 303

DaePy 300, 301, 302, 303 300, 302, 303

DaiPy 300, 301, 302, 303 300, 302, 303

DahPy 300, 301, 302, 303 300, 302, 303

Met behulp van full-scan-metingen werd nagegaan of de ionen uit de studie terug gevonden konden. Daarna werden

SIM-metingen uitgevoerd waarbij zowel de oude ionen, als de nieuwe ionen, bepaald mbv full scan, gelijktijdig werden

gemeten. Op deze manier konden de abundanties van de verschillende ionen vergeleken worden.

Er werd besloten om over te stappen op twee extra ionen in plaats van drie extra ionen (dus drie ionen in totaal in plaats

van 4 ionen). Het minst abundante ion werd geschrapt. Daarnaast werd het tweede minst abundante ion ook geschrapt

en vervangen door het “qualifier ion uit de studie” op voorwaarde dat dit “qualifier ion” meer abundant bleek te zijn.

Dit was het geval voor volgende PAK’s: Chry, B(b)F, B(k)F, B(j)F, BaP en DahA.

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




Foto’s

Foto 1: Refluxen met ethanolische KOH (2M).

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




Foto 2:Opzuivering met behulp van silicagel.

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée




Foto 3: Indampen van extract bekomen na opzuiveringsstap.

Gearch

iveerd

e vers

ie

Version

arch

ivée

Méthode d’analyse koolwaterstoffen (PAK’s) Gearchiveerde … · 2014. 9. 4. · Versie...

Documents

Transcript of Méthode d’analyse koolwaterstoffen (PAK’s) Gearchiveerde … · 2014. 9. 4. · Versie...