Mijn wereldsupportergevoel wordt weergegeven op deze foto. Van de zomer heb ik samen met mijn ouders en broertje een maand door Thailand, Laos & Cambodja gerezen en hebben we opnieuw veel contact gehad met de lokale bevolking. Zo zijn we een dag met een lokale boot naar ‘Floating village’ gevaren, welke tijdens het regenseizoen ook letterlijk drijft. In deze floating village leven de mensen van visserij en donaties/hulp van overheden/landen/toeristen. Er is ook een lokaal schooltje voor de kinderen die in deze Floating Village leven, we zijn hier ook naar toe geweest en hebben samen met deze kinderen hun dorp gezien. In het dorp was er door een NGO-bedrijf een hulpplan opgezet. Je kon op dit punt eten, water, schoolspullen en andere eerst nodige spullen voor de school en deze kinderen kopen. We hebben hier noodles, koekjes en water gekocht, welke we even later uit mochten gaan delen aan de kinderen. Op deze foto is onze lokale begeleidster, Tessa, de koekjes aan het uidelen aan de kinderen! Dit is voor mij het wereld supportergevoel omdat je dus ook als je niet echt voor een langere tijd bezig bent met ontwikkelingswerk, je nog steeds een steentje kunt bijdragen aan de ontwikkeling en verbetering van levenssituaties. De kinderen waren heel blij met onze komst en een voor ons relatief kleine uitgave gaf deze kinderen de zekerheid van in ieder geval enkele maaltijden voor een week.. Wat zou betekenen dat als er in dit geval misschien wel 20 families/toeristen per dag komen, we op deze manier kunnen zorgen voor deze kinderen, die het thuis al moeilijk genoeg hebben!