– 7 –

In de kijker

Vandaag komt Anderlecht voor het eerst op bezoek in de Ghelamco Arena. Doorheen de geschiedenis speelden beide clubs vele wedstrijden op Gents grondgebied, die in het geheugen van elke Buffalosupporter gebeiteld staan. Dieptepunten en hoogtepunten werden afgewisseld in het Ottenstadion. Hopelijk is de wedstrijd van vandaag het begin van een stevige thuisreputatie tegen de Brusselaars in de nieuwe voetbaltempel van de Buffalo’s.

We schrijven het seizoen 1981-1982. De Buffalo’s draaiden al het hele sei-zoen mee voorin in de rangschikking. In het voorjaar van 1982 kwam Anderlecht op bezoek in het Ottenstadion. Gent had de week voordien verloren op Standard en leek vastbesloten wraak te nemen tegen de Brusselaars. Het werd een memorabele en historische zege. Jean-Claude Bouvy, die dat seizoen door Gent bij Anderlecht weggeplukt werd, scoorde net voor de rust het enige doel-punt van de wedstrijd. Het was de eerste Gent-se zege in twaalf jaar tegen Anderlecht.

Het seizoen nadien stond de wedstrijd tegen Anderlecht terug bol van de spanning. Na Gentse doel-punten van Cordiez en op-nieuw Bouvy stonden de Buf-falo’s een kwartier voor het einde van de match 2-1 voor, toen scheidsrechter Alexis Ponnet Anderlecht een pe-nalty cadeau deed. Een koud kunstje voor Juan Lozano zou

je denken, maar niets bleek minder waar. Lo-zano trapte en de bal vloog meters naast het doel van André Laurijssen. Hilariteit alom bij de Gentse aanhang, een storm van protest bij Anderlecht. De reden voor de vreemde straf-schopmisser was en is nog altijd te gek voor woorden. Tony Rombouts, die eveneens een Anderlecht-verleden had, vond er niets beter op om net als Lozano de bal in het doel wou plaatsen, een aardkluit tegen de bal te gooien. Resultaat? De bal schoot van Lozano’s voet weg waardoor die meters naast de doelpaal be-landde. Iedereen had Rombouts’ actie gezien, behalve de scheidsrechter. Of durfde hij de pe-nalty niet te laten hernemen…

Een fl inke sprong in de toekomst brengt ons in maart 1998. De Buffalo’s onder leiding van Jo-han Boskamp, die Anderlecht voor Gent verliet, ontvangen Anderlecht. In de laatste mi-nuut van de wedstrijd staat Gent 0-1 achter wanneer aan de kant van de oude V-vakken een vrije trap gefl oten wordt voor onze helden. Zou een gelijkspel er toch nog inzitten? Alle spelers maken

Memorabele wedstrijden tegen Anderlecht

– 7 –

– 9 –

zich op voor de ul-tieme vrije trap en nemen hun posi-ties in het vijandige strafschopgebied in. Plots duikt ook

Frédéric Herpoel op aan het Anderlecht-doel. De jonge doelman, die samen met Boskamp het Astridpark inruilde voor het Ottenstadion, speelt alles of niets.

Het hele Ottenstadion houdt de adem in. Ge-beurt het onverhoopte toch nog? De bal wordt vanop links in het kluwen van spelers gedropt. Alle spelers bewegen zich richting het leer, wan-neer opeens Herpoel zich in zijn gele keeperstrui naar de bal gooit. Fredje raakt de bal met zijn kruin en kopt genadeloos de gelijkmaker tegen de netten. Het Ottenstadion ontploft, Boskamp stormt dolgelukkig het terrein op en iedereen die blauwwit draagt dankt het latere clubicoon Herpoel voor zijn reddende doelpunt.

Het eerste volledige seizoen van het nieuwe millennium verloopt schitterend voor regerend landskampioen Anderlecht wanneer ze op 17 maart 2001 de verplaatsing naar Gentbrugge maken. Het belooft een geladen duel te wor-den, zeker omdat Anderlecht uiter-mate gecharmeerd is door het nieuwe Gentse goudhaan-tje, de 18-jarige Ahmed Hossam. De Brusselaars wil-len hun ongeslagen reeks verderzetten en lijken daar na 90 minuten en een 1-1 stand ook in te slagen. De Buffalo’s zijn na de gelijkmaker van Kraouche de betere ploeg, maar toch lijkt het erop dat er niet meer dan een gelijkspel inzit.

De blessuretijd is 1 minuut en 10 seconden ver als Jérôme Brocard beslist om toch nog eens de rechterflank af te gaan en de bal scherp voor het doel te brengen. Daar duikt de onvermijde-lijke Hossam op om met het hoofd toe te slaan en Gent alsnog de zege te bezorgen. Ander-lecht verliest voor het eerst, maar zal dat sei-zoen toch nog de titel pakken. Toch grijpen de Brusselaars naast de grote hoofdprijs in 2001.

Ahmed Hossam verkiest om tegen de verwach-tingen in niet naar het Astridpark te trekken. Hij vertrekt richting Amsterdam om er bij Ajax te gaan spelen. Daar bouwde hij voort aan wat een turbulente carrière zou worden, die het Egyptische woelwater onder andere bij Olym-pique Marseille en Tottenham Hotspur zou brengen.

Een laatste memorabel moment voltrok zich op een koude novemberavond in 2006. Ander-lecht was te gast in het Ottenstadion en bracht een oude bekende mee. Het was de eerste wedstrijd van Mbark Boussoufa in Gent sinds zijn verhuis naar Anderlecht in de zomer. Na een gelijkopgaand wedstrijdbegin kreeg Gent bij de eerste kans van Anderlecht het deksel op de neus. Meme Tchité werkte de bal met een geniale ingeving voorbij Herpoel. Toch slaag-den de Buffalo’s er net voor de rust in om de bordjes gelijk te hangen via een strafschopdoel-punt van Olufade.

De tweede helft was het sein voor Gent om vol voor een tweede doelpunt te gaan en stilaan werd het de betere ploeg. In de 65e minuut gebeurde iets waar de supporters al heel lang op hoopten. Dominic Foley kon net niet goed genoeg bij een lange bal, waardoor die op het middenveld opgepikt werd door Randall Azo-feifa. Wat de Costa Ricaan dan met de bal deed, werd zijn handelsmerk. Zon-der aarzelen nam hij de bal mee en lanceerde hij zijn allereerste kanons-kogel in Gentse loondienst van op 30 meter richting het doel van Davy Schollen. De bal vloog keihard in doel en zette het Ottensta-dion in vuur en vlam. De Buffalo’s kwamen niet meer in de problemen en versloegen Ander-lecht met 2-1. Zo werd het voor de suppor-ters toch nog een warme avond, een avond waarop voetbalminnend België kennismaakte met de fabelachtige traptechniek van Randall Azofeifa.

Thomas Eeckhout