10

mei

| ju

ni ‘

12

“Het automatiseren van de inschrijvingen is

niet nieuw. De eerste versie van de kiosken

hebben we in 2010 op campus VJ geplaatst.

Hiermee wilden we de service naar de patiën-

ten verhogen en de medewerkers op de afde-

ling ontlasten. Het resultaat van deze eerste

automatiseringsstap overtrof onze voorzich-

tige verwachtingen: 15 à 20% van de patiën-

ten schreef zich in via de kiosken”, zegt Nor-

dine Vandezande, projectmanager ICT.

Vlottere patiëntenstroom Maar het kon nog beter. Nordine: “Bij deze eer-

ste versie kon je als patiënt kiezen: of inschrij-

ven aan de kiosk of een nummertje nemen

en aan het loket aanschuiven. Bij de nieuwe

versie – dit jaar geïnstalleerd op campus Virga

Jesse – passeren patiënten automatisch eerst

langs de inschrijvingskiosken.”

Manager opnamedienst Martine Schepers:

“Dankzij het nieuwe systeem hebben we een

beter zicht gekregen op de totale patiën-

tenstroom: hoe vlot verloopt die? Hoe lang

moet iemand wachten vooraleer hij geholpen

wordt? Waar moeten we bijsturen?”

Hoe werkt het?“Je steekt je SIS-kaart of identiteitskaart in de

kiosk. Vanaf dan vraagt het systeem je een

aantal gegevens te bevestigen, zoals je per-

soonsgegevens en doktersafspraak”, zegt An

Vanderspikken, medewerker opnamedienst.

“De patiënt wordt dan automatisch ingeschre-

ven en krijgt een printje met bevestiging van

zijn afspraak en een wegbeschrijving naar

de juiste wachtzaal. Wil de patiënt toch een

loketmedewerker spreken, komt hij voor een

opname of ingreep of kan de inschrijving niet

automatisch, dan krijgt hij een volgnummer.”

En het resultaat? Nordine: “Eén op twee patiënten wordt nu

volautomatisch ingeschreven.” Martine: “Dit

heeft geleid tot minder lange wachttijden

en mensen zijn sneller geholpen. We kennen

ook minder piekmomenten. Bovendien zijn

de piekmomenten vlugger voorbij omdat het

aantal mensen dat zich op hetzelfde moment

aan het loket aanmeldt, flink gedaald is. Ter-

wijl we vroeger in de drukke ochtenduren 20

mensen in de wachtzaal hadden zitten, zijn er

dat nu slechts 10. En de gemiddelde wacht-

tijd bedraagt nu amper 3 à 4 minuten.” Anke

Kelchtermans, medewerker opnamedienst:

“Daardoor neem je ook een stukje stress weg

bij de patiënten. Een volle wachtzaal schrikt

af: ‘ga ik wel op tijd zijn voor mijn afspraak?’

Vandaag zijn er geen volle wachtzalen meer

en door zelf in te schrijven, ben je nog sneller

op je bestemming.”

Boost voor de patiëntvriendelijk-heidNordine: “Door de kaartlezing in het proces te

vervroegen, krijgt de loketmedewerkster alle

Meer automatisering voor meer patiëntvriendelijkheid

inds begin februari maakt de opname-dienst gebruik van een nieuw volgnummer- systeem. Alle patiënten passeren via de inschrij-vingskiosken, worden ingeschreven voor raad-pleging via de kiosk of ontvangen een volgnum-mer. Kortere wachttijden en meer service voor de patiënt zijn maar twee voordelen. Want er zijn er meer. We namen zelf de proef op de som en vroe-gen enkele collega’s om tekst en uitleg.

S

Onze gesprekspartners waren:

Nordine Vandezande Martine Schepers Anke Kelchtermans An Vanderspikken

11

mei

| ju

ni ‘

12

relevante gegevens op haar scherm voordat

de patiënt zich bij haar aanmeldt. Dat bete-

kent niet alleen een tijdswinst voor ons, het

is ook een stuk patiëntvriendelijker. An: “Want

we kunnen de patiënt nu meteen met zijn of

haar naam aanspreken. Een stuk aangenamer!”

“Daardoor kunnen we ook meer aandacht heb-

ben voor de kwaliteit van de inschrijving”, zegt

Anke. “Een enorm voordeel, want de info uit

de patiëntinschrijving gaat naar 20, 30 andere

toepassingen in het ziekenhuis, zoals het me-

disch dossier. Elke fout die hier ontstaat, moet

20, 30 keer rechtgezet worden. Soms kan dit

automatisch, maar vaak moet het manueel. De

impact is dus enorm”, legt Nordine uit.

Het gezicht van JessaMartine: “Patiënten zijn gevoelig voor het

eerste contact met Jessa. Dat we de kwaliteit

van het onthaal verbeteren, is dus een goede

zaak voor iedereen.” “Leuk detail: op de nieu-

we schermen in de wachtzaal verschijnen er

nieuwsfeeds van VRT en De Standaard. Voor je

het weet, ben je aan de beurt!”, aldus Anke. Of

alle drempels voor automatische inschrijving

dan verdwenen zijn? An: “Die zijn er nog, maar

we helpen en stimuleren patiënten om het

toch te proberen. Oei, een computer, zie je som-

migen denken. We overlopen dan samen de

stappen. Achteraf zeggen de meesten: oh zo

gemakkelijk! De volgende keer doe ik het zelf.”

En wat met campus Salvator? “De bestelbon is

gisteren verstuurd!”, lacht Nordine. “Ik hoop de

kiosken nog voor de zomer te installeren.”

et ziekenhuis heeft samen met de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten de begroetingsruimte van het mortuarium op campus Vir-ga Jesse in een gepast kunstzinnig jasje gestoken. Vier studenten maakten elk een prachtig kunstwerk dat aansluit bij het thema verdriet en afscheid nemen. De kunstwerken zullen permanent tentoongesteld worden.

H

In de begroetingsruimte van het ziekenhuis wachten de lichamen van overleden patiën-

ten op een transport door de begrafenisondernemer. Voor een aantal familieleden en

nabestaanden is het de plaats waar ze voor het eerst een groet kunnen brengen aan de

overledene.

Om dit in alle waardigheid en sereniteit te kunnen doen, werd de begroetingsruimte op-

gefrist met een nieuw laagje verf en aangepaste verlichting. Voor de inkleding ging het

ziekenhuis een samenwerking aan met de afdeling Toegepaste Grafiek van de Stedelijke

Academie voor Schone Kunsten te Hasselt. Vier studenten zorgden voor aangepaste

kunstwerken die neutraal zijn in elke cultuur. “We zijn voortdurend op zoek naar pro-

jecten met een bepaalde visie,” legt docent Michel Gruyters uit. “Het was voor ons een

uitdaging om deze, aan verdriet geassocieerde, plaats aan te kleden.” De kunstwerken

zijn van de hand van:

Greet Somers: een poëtische kanttekening bij het afscheid.

Daniëlle De Doelder koos voor een vlucht naar het onbekende, de leegte

Willy Baerts presenteert een reeks votiefbeelden; een eerbewijs aan imaginaire per-

sonen getekend door het leven.

Bernd Meuwissen stelt een soort tijdslijn voor.

Het ziekenhuis is bijzonder blij met het eindresultaat en de fijne samenwerking met de

Kunstacademie. “Het zijn stuk voor stuk mooie en gepaste kunstwerken die een eenvou-

dige begroetingsruimte een extra dimensie geven,” aldus directeur patiëntenzorg Ludo

Meyers. “De samenwerking is zeker voor herhaling vatbaar.”

Kunstacademie kleedt

begroetingsruimte mortuarium in met kunstwerken

De gemiddelde wachttijd bedraagt nu amper 3 à 4 minuten. Daardoor neem je een stukje stress weg bij de patiënten.

“

"