MAANDELIJKS VERSCHIJNEND H U SORGAAN

Er gaat een wachterdoor de stille nacht.Door een nachtdie in zo weinig dingenherinnertaan die nacht van zoveel eeuwen geleden.

Want tussen Telco enKetelhuis liggen geenschapen te rusten.Er zullen straks geenengelen verschijnen.Er is vanavond geenman aan de hoofdinganggeweest om samen metzijn vrouw om onderdakte vragen, omdat erin hotels geenplaats meer was.Er zal vannacht geenster zijn die de wegwijst.

Er is weinig dat aande Kerstnacht herinnert.Of misschien is er veel:want in ons hart kànvrede heersen, alswij van goede willezijn.

\..,i

Van dit laatste nummer in 1967 hebben wij wat ruimte genomenom u, lezers, en uw gezinsleden een in alle opzichten voorspoe-dig nieuwjaar toe te wensen.Wij hebben getracht u in het afgelopen jaar door het VDH-tjezoveel mogelijk op de hoogte te houden van de gebeurtenissendie betrekking hadden op onze werkgemeenschap.Ook in het komende jaar hopen wij op dezelfde voet verder tegaan. In deze opzet kunnen wij echter alleen slagen, wanneer uons daarbij wilt helpen. Als wij aan het eind van 1968 zullen kun-nen zeggen: het was in redaktioneel opzicht een goed jaar, zaldat in de eerste plaats te danken zijn aan uw tips en bijdragen.

De redaktie.

WINTERWONDERLAND

",,-A rJ?..

.:v...'""'~

/

--

Toevallige omstandigheden dwongen mij jaren geleden mijn va-kantie in een Hollandse, regenachtige, kille winter op te nemen.De affiches lokten. U kent ze wel, die platen met een skiër er op,die met een vaart van de besneeuwde helling naar benedenkomt suizen. Achter zijn ski's een mooie sneeuwpluim en bovenhem een stralende zon.Heel voorzichtig werden wat ski-spullen aangeschaft en trokkenwe naar een plaats in Zwitserland om het eens te proberen. Wattoen voorzichtig werd begonnen, werd tot een traditie: een jaar-lijks terugkerend wit avontuur in de besneeuwde bergen, datnooit verveelt en steeds weer begint met dezelfde voorbereidin-gen. Folders worden bekeken, ski-gymnastiek wordt beoefend,het wintersport-oord uitgezocht (vooral sneeuwzeker!), een nieu-we trui. gekocht en dan staan we op een middag wat onwennigin ski-tenue op een Hollands perron en stappen in de trein. Devolgende morgen zijn we in het land van bestemming. De door-gaande expres-trein kiest een andere richting en met het reis-gezelschap dat dezelfde bestemming heeft stappen we over ineen lokaal boemeltje met houten coupeetjes dat ons verder hetdal in brengt. Bij een klein stationnetje stappen we over op depostbus die ons naar boven zal brengen. Op onze weg omhoogkomen wij ogen te kort. Na iedere bocht weer een nieuw adem-benemend panorama, dennenbomen zwaar beladen met sneeuw,witte hellingen met hier en daar een huisje, bergen met eenwolk om hun top en boven dit alles koepelt zich een strak-blau-we lucht.Als de bus "ons plaatsje" bereikt, wordt de betovering verbroken,en even later "kruien" we onze bagage door het dorp op wegnaar ons hotel. De dorpskern bestaat uit de kerk, een aantalpensions, hotels, cafe's en konditoreien en de bekende houtenwoonhuizen met overhangende daken om de sneeuw te kunnentorsen.Na de lunch wordt het dorp echt verkend. De ski-hellingen ende ski-school worden opgezocht, de liften bekeken, afdalingsmo-gelijkheden bestudeerd en last but not least: ski's gehuurd. Endan is het moeilijk om niet meteen op de lange latten te gaanstaan. Maar wij beheersen ons. Wij willen zonder Hals- und Bein-bruch de vakantie doorkomen en een dag acclimatiseren hoorter bij. Een flinke wandeling in de sneeuw door de zuivere, watijle lucht maakt zo slaperig dat we 's avonds vroeg onder de wolkruipen.De volgende morgen als we de luiken opendoen (houten luikenom de kou buiten te houden) kijken we uit op de oefenhelling of"Idiotenwiese" en de helling met de ski-lift. Ski-leraren gaan alnaar boven en even later komen ze wedeind de helling af. Zemaken allerlei figuren op de ski's en in hun rode truien metpluimen van sneeuw in hun spoor lijkt het of ze een balletopvoeren. Dit naar beneden wedeln doen ze enige keren om depiste glad te maken voor de skiërs die straks komen.Na het ontbijt rijgen we puffend en hijgend de klossen van ski-schoenen aan, nemen de ski's over de schouder en gaan opweg naar school. Eerst wordt er een kort exametje afgenomenen dan gaat het als ganzen achter de leraar naar de oefenwei:het mooiste ski-lokaal ter wereld. Er mag worden gelachen engepraat maar er wordt ook serieus gewerkt. De ski's wordenweer ondergedaan. Niet zo gemakkelijk hier, hebben we de eneonder dan heeft de andere de neiging om weg te glijden. Hetgaat allemaal wat moeizaam, maar op de Idiotenwiese is datniet erg en de leraar is erg behulpzaam. Met stokbenen, angstigegezichten, vreemd gezwaai van de armen waar de stokken meeraanhangen dan dat ze gebruikt worden, glijden we het hellinkjeaf. We voelen ons als Jan Boon zelve!Trouwe school bezoekers als we zijn, Ieren we in de eerste dagenzoveel dat er al gauw een aardig tochtje kan worden gemaakt.

2

~

En es te ultimo numero de 1967 hemosquerido dejar un lugar para poder desearen todos los conceptos a Vds lectores ya sus familias unas felices pascuas y pros-pero ano nuevo.

Em este ultimo numero de 1967 tivemosum /ugar para vos /eitores e as vossasfami/ias desejar em todos ossentidos umnata/ fe/iz e um prospero ano nova.

~

Di e ultimo nober di 1967, nos atuma maslogar pa bo y bo familia den tUf posecionfelix pascu y un bon anna nobo.

From this last issue in 1967 we rook somespace in order to wish rou readers andthe members of your family a merryChristmas and a verf prosperous NewYear.

Een van de moeilijkste jaren in het bestaan vanVan der Heem N.V. ligt achter ons. Een jaar vaninpassing in het Philips-concern; een jaar van over-schakeling op een ander fabricage programma; eenjaar van reorganisatie.Een jaar van aanpassing van de personeelssterkteaan de personeelsbehoefte onder de gewijzigde om-standigheden; doch ook een jaar van consolidatieen integratie van de rechtspositie van het personeelop zodanige wijze, dat hierover alleen maar metgrote tevredenheid gesproken kan worden.Zijn, nu de nodige aanpassingen gerealiseerd zijn,de zorgen hoofdzakelijk voorbij? Nog niet geheel.Er zijn nog wel zorgen over het artikel pakket, datin de toekomst zowel voor de positie van Van derHeem, alsook voor de werkgelegenheid op langetermijn bepalend is. In het nu ten einde spoedendejaar zijn echter enkele besluiten genomen, die opden duur zullen blijken van groot belang voor deonderneming te zijn.In de eerste plaats het besluit, en dat was in prin-cipe eigenlijk al eind 1966 genomen, de SpoorwegSein Industrie uit Utrecht naar Den Haag over teplaatsen met het uiteindelijke doel deze vèrgaandmet Van der Heem te integreren. Deze overplaatsingis in 1967 gerealiseerd en in de technische sector(ontwikkeling en fabricage) is de integratie al eeneind op gang gekomen.Een tweede belangrijk besluit was de overbrengingvan de Haagse vestiging van Philips Bedrijfsappara-tuur Nederland N.V. van de Hogeweg in Schevenin-gen naar ons hoofdgebouw, waarvoor twee étagesgerestaureerd en ingericht worden, die nog voor heteinde van het jaar betrokken zijn. ,Ofschoon in tegenstelling met SSI geen integratiein de bedoeling ligt, is toch een nauwere samen-werking met P .B.N. ontstaan, die op den duur vanprofijt zal blijken. En tenslotte is van zeer recentedatum de principiële afspraak over een nauwe sa-menwerking met Electrologica in Rijswijk (behoren-de tot de Hoofdindustriegroep Philips Computer In-dustrie) inzake de ontwikkeling en fabricage van z.g.randapparatuur ten behoeve van computers, wat opden duur o.m. tot een goede bezetting van de metaalafdelingen zal leiden.U ziet, naast de zorgen toch een aantal lichtpunten.Uiteraard zullen deze verschuivingen en nieuweplannen een grote inspanning, in het bijzonder vande staf, vergen terwijl de resultaten eerst op langeretermijn zichtbaar worden. We zullen dus nog gerui-me tijd de tanden op elkaar moeten zetten en hardmoeten werken, zonder dat we onmiddellijke resul-taten zien.We hebben dit jaar lange Kerst- en Nieuwjaarweek-einden, die ons alle gelegenheid geven ons ook nogeens te bezinnen op andere waarden, dan de zui-ver materiële, waar we het tot nog toe over gehadhebben, zonder dat we deze laatste zouden willenkleineren.In het bijzonder gaan onze gedachten dan uit naa,rdegenen die ons in het afgelopen jaar door de doodontvielen en naar al diegenen, die langdurig aan hetziekbed gekluisterd zijn en die wij een spoedigherstel toewensen.U allen willen wij gaarne prettige Kerstdagen eneen voorspoedig Nieuwjaar toewensen.

De Directie.

3

Guusie von Scheven en Myrna Bredowvoelen zich best op hun gemak bij ZwartePiet.

Sint Nico/aas voelt Rudy(nee, niet Meyer!) aan detand.

Deze woorden van het aloude Sinterklaasliedje werden zaterdag2 december bewaarheid. Om 10 uur was de grote zaal van onsOntspanningsgebouw gevuld met een paar honderd wakkere kin-deren van evenveel (slaperige) ouders. Het was voor de zaterdag.jnderdaad een vroegertje, maar dat nam niet weg dat er volenthousiasme geroezemoest werd voordat om klokke 10 de heerK. J. van Duren, namens de direktie, ouders en kinderen harte-lijk welkom heette. Voor geval er onder de jeugdige "gelovigen"nog twijfel mocht bestaan over het al dan niet verschijnen vande bisschop, wist de heer Van Duren mede te delen, dat St.Nicolaas al was gearriveerd. Nog vermoeid van zijn zwerftochtenin de afgelopen nacht zat hij elders in het gebouw wat bij tekomen.

De wachttijd werd aangenaam verkort door de vertoning vanenkele tekenfilms. Doldrieste avonturen van een valse kater enargeloze poesjes werden afgewisseld door de belevenissen vanbiggetjes en een specht. Na iedere film klaterde het jeugdigeapplaus als een malse voorjaarsbui door de zaal.

De pauze werd gebruikt om de jonge kelen te smeren met limo-nade, want er zou gezongen moeten worden! De ouderen kregende gelegenheid om met koffie en speculaas weer wat op ver-haal te komen.Professor Dalt Wisney verzorgde met zijn snelteken-toverkunsten.../eer de attractieve inleiding voor de hoofdschotel: het bezoekvan St. Nicolaas.

Vooraf gegaan door tamboers en trompetters van de Voorburgseharmonie Forum Hadriani trad de Sint, vergezeld van 2 zwartePieten, de zaal binnen. Zo op het oog had de koffie hem goed"égedaan! ~Op het toneel, omgetoverd tot een troonzaal, nam de Sint plaat~De heer G. C. Koopman vertolkte de gevoelens van groot enklein toen hij hem van harte een welkom toeriep en de niethelemaal vlekkeloze zieltjes geruststelde door Sinterklaas te ver-zekeien, dat er alleen maar héél brave en zoete kinderen uit-genodigd waren. Dat de heer Koopman niet he!emaal op zijnwoord werd geloofd bleek doordat St. Nicolaas hier en daar eensteekproef nam en enkele kinderen bij zich liet komen om zeeens nader aan de tand te voelen. Hier werd geprezen, daareen waarschuwende vinger opgestoken maar alles werd beloondof verzacht door een handvol pepernoten uit de ruim gevuldezakken van de zwarte Pieten. Na drie kwartier was de koek op.St. Nicolaas' plichten riep hem naar elders. Onder het wellui-dend gezang van: "Dag Sinterklaasje, daaaag, daaaag!" ver-dween de Sint met zijn gevolg uit het gezicht.

Toen was het tijd om de grage kinderhandjes te vullen met degaven die de gulle Sint achter had gelaten. Voldaan en opge-lucht omdat de spanning voorbij was togen allen naar huis.

Tussen een paar stoelen lag een vergeten pepernoot nog watna te babbelen met een verkreukeld limonadebekertje. 't Waseen waar feest geweest!

0.

Danny Koopman ~museert zich metde zwarte Pieten (en omgekeerd!).

Proficiat! fJ/het examen NERG-Elektronicamonteur, J.H. van Tuyn; het examen NERG-Radiotech-nicus, A. Dingemanse; het examen NERG-Elektronica-Technicus, G. C. Arkenbout.Alle heren van harte gefeliciteerd met ditprettige resultaat van hun studie.

17 november j.l. trad de heer G. Docterin het huwelijk met mejuffrouw H. vanRijswijk. Onze gelukwensen!

Wij feliciteren collega J. J. EspadinhoEvaristo met de geboorte van Jose Joa-quim en collega J. Dekker met de geboor-te van Astrid.

Allen die mijn jubileumdag hebben opge-luisterd met cadeaus, bloemen en felici-taties wil ik graag heel hartelijk bedanken.

J. Gordeau

Bedankjes

In de spontane belangstelling rond mijn

jubileum trof mijn vrouwen mij zelf vooral

de attente vriendschap, welke alle voorbe-reiding en de vele gelukwensen - ge-

schreven, gesproken, bloemrijk of profij-telijk onderstreept - lardeerde.

De 16e en 17e november, inclusief de ma-

teriële en emotionele annexen, blijven

aangenaam gecodeerd in ons geheugen-

archief opgenomen.

J. J. A. van Kleef

Hierbij wil ik, mede namens mijn echt-genoot, directie, chefs en collega's harte-lijk danken voor de vele blijken van be-langstelling die wij bij ons huwelijk moch-ten ontvangen.

Mevr. van Keulen-van Hal

Eind goed, al goed

4

Heel hartelijk dank voor alle goede wen-sen die ik op mijn feestronde mocht ont-vangen en voor de mooie cadeaus enbloemen van de directie en mijn collega's.

J. Zoet

Deze goed Nederlandse spreuk geldt ze-ker voor de heren L. van Dommelen en F.M. v. d. Plas die het oude jaar uitgaanmet respectievelijk een beloning vanf 50,- en f 25,-. De heer van Dommelenliet zijn kritisch 909 vallen op de bewer-kingen van twee produkten in de Draaie-rij. De heer van der Plas richtte zijn inven-tieve belangstelling op een kabel plug dieop de afdeling Montage TC I wordt ge-bruikt. Een en ander had de vermelde re-sultaten.Onze gelukwensen!

OR-PORTRETVANJ. JANSEN

~artelijk dankOnverwacht vonden we op 5 decembereen boterletter op onze tafel als sur-prise van de direktie van der HeemN.V. Niet alleen smaakte het gebakuitstekend, maar we willen graag dezegelegenheid benutten ook in druk tebedanken voor de aardige geste vanonze gastheren.

Het S.S.I. personeel

Namens het personeel willen wij dedirektie heel hartelijk danken voor deSint Nicolaas surprise die wij ook ditjaar weer mochten ontvangen.

G. Kok,Secretaris Ondernemingsraad

ren. In die zes jaar is hij van de zee gaanhouden en als hij erover vertelt merk jedat die zee nog steeds trekt. Maar deband met zijn gezin is sterker gebleken."Hoe ben je bij Van der Heem verzeildgeraakt als bewoner van Leiderdorp?""Het leven is vol toevalligheden," is hetlaconieke antwoord. "Een collega matroosvertelde dat hij eens ging proberen daarwerk te krijgen. Ik heb het toen ook ge-waagd, hij is nu weg bij ons, ik heb ge-meend het bedrijf trouw te moeten blijven.De vooruitzichten zijn nu gelukkig weerwat beter dan een poos geleden en ik kanbehalve in mijn dagelijkse werk ook in deOR een bijdrage leveren om een snel her-stel te bevorderen,"Nog één vraag: "Wat is je wens voor detoekomst?" "Nog vele jaren met plezierkunnen werken, mijn medemensen helpen"vaar ik kan, zo mogelijk op steeds be-langrijker plaatsen in het bedrijf'"Wij mogen blij zijn dat iemand met zo'ninstelling in ons bedrijf werkt en in onsoverlegorgaan een woordje meespreekt.

PtP.

VOLGENDE KEERDAN MAAR I

Dat u in dit nummer geen overzicht aan-treft van de vorderingen die onze brekersen bouwers in de afgelopen maand heb-ben gemaakt, wil allesbehalve zeggen datzij stil zouden hebben gezeten. In ons vol-gend nummer hopen wij met u hun activi-teiten weer op de voet te kunnen volgen.

Mijn eerste vraag aan Jansen was: "Watis je hobby"? Op deze vraag kreeg ik eenzeer uitgebreid antwoord. "Mijn hobbieszou ik kunnen samenvatten in twee din-gen: mensen helpen en tuinieren. Er is inhet leven veel te doen. Ik heb gekozenvoor aan de ene kant anderen behulp-zaam zijn en zonodig voor ze vechten,aan de andere kant in de vrije natuurwerken waar je je gedachten zo heerlijkde vrije loop kunt laten. Dit evenwicht isnodig om tot rust te kunnen komen. Naastmijn normale dagtaak geef ik mijn krach-ten aan de EHBO en het OR-werk. Vooraldit laatste vraagt veel tijd en aandachttemeer daar ik er later bijgekomen ben.Voorlopig kan ik nog te weinig meedoen,maar dat is een kwestie van tijd. Van veelonderwerpen weet ik nu al veel meer danin het begin. De vergadertechniek van de

,,' ~eroutineerden maakt dat ik me echt nogi,{ an beginneling voel, maar ze helpen me,~ij veel dingen. OR-werk vind ik leuk

werk!"Deze woordenvloed was niet gemakkelijkte stuiten, de heer Jansen sprak met zo-veel overtuiging dat ik haast bewogenwerd zelf weer lid van de DR te worden.Op mijn vraag waarom hij tuinieren zofijn vond, vertelde hij dat hij daarbij zich-zelf kon zijn en bovendien alleen met zijngezin. De kinderen zijn niet erg geïnte-resseerd in tuinieren en dat spijt hem wel.Op de foto's die hij voor de dag haaldeprijkte in de meeste gevallen de tuin, ech-ter steeds met zijn gezin. Toch was er ookeen bij die kennelijk in Scheveningen wasgenomen, de zee met de pier vormde deachtergrond.Mijn, min of meer doelloos gestelde,vraag: "Houd je van de zee?" maakte eenstroom van verhalen los. De heer Jansenheeft namelijk zes jaar als matroos bij deKoninklijke Marine de wereldzeeën beva-

Ver van zijn geboortegrond in Liecicy, Polen, zal onzecollega W. Syty op 11 januari 1968 zijn koperen jubileumvieren. Van de twaalf en een half jaar, die hij dan in onsbedrijf doorgebracht zal hebben, waren ruim 11 jaar ge-wijd aan de houtbewerking. Sinds december 1966 is deafdeling Montage TT I zijn werkterrein. Zijn collega's zuI-len hem ongetwijfeld in de bloemetjes zetten. Wij doendat nu al, met onze gelukwensen.

Een week nadat hij in juli 1955 zijn wapenrok aande kapstok had gehangen, kwam de heer N. H.Tönjes bij ons bedrijf in dienst op de Wikkelafde-ling. Wat er in de loop van bijna 121/2 jaar ookmocht veranderen, de heer Tönjes bleef de afdelingtrouw. 18 januari 1968 kunt u hem op de afdelingMontage/Wikkel de hand drukken. Wij doen het bijvoorbaat.

"

plaatsje had gekregen in een van de ka-V d ' d mers, helemaal was versierd met ballen

oor e Jeug en lichtjes en de mooiste glinsterdingen.- Hoe een groot mens, toen het donker was

geworden de lichtjes had aangestoken enaan de kleine mensjes een verhaal hadverteld uit een heel oud boek. Hoe zehadden gezongen bij de boom. "Maar hebje daar in die boom geen verschrikkelijkehonger geleden?" vroeg kabouter Likke-pot. "Nee hoor, gelukkig hangen de men-sen in zo'n versierde denneboom ook al-lerlei lekkere spullen van chocolade ensuikergoed. Met één zo'n krans van cho-colade kom je gemakkelijk een dag door!Ik heb toen gewacht tot het helemaaldonker was, heb een paar van die krans-jes voor onderweg in mijn zak gestopt enben door een raam dat op een kiertjestond naar buiten gewipt. Ik heb er weleen dag of twee over gedaan. Maar julliezien: ik ben er weer en nu weten we ten-minste wat de grote mensen ieder jaarmet al die bomen doen."Opgewonden verlieten de kabouters hethuisje van Bladergroen en druk met el-kaar pratend liepen ze naar hun eigenhuisjes. Maar het duurde die avond noghéél lang voor alle kabouterhuisjes don-ker waren en alle kabouters sliepen.

B t . .. ;.JIes e Jongens en meiSjes

In dit VDH-tje vinden jullie een kleurplaat.Wat je daarmee kunt doen zullen julliewel weten. Met verf, kleurpotlood of vilt-stift kun je er een prachtig schilderij vanmaken. Dat schilderij kun je dan opsturenaan, of meegeven met je vader of moedervoor: REDAKTIE VDH-tje, Maanweg 156,Den Haag.Als je dat doet vóór 6 januari 1968 heb jekans dat je in aanmerking komt voor éénvan de prijsjes die wij voor de knapstekleurders hebben gekocht.De inzenders worden verdeeld in 3 groe-pen: tot en met zeven jaar, 8 tlm 10 jaaren 11 jaar en ouder. Doe je best! Wij zijnreuze benieuwd!Als er meer kleurplaten nodig zijn, vraagdan of vader of moeder even bij ons langskomt op afdeling Personeelszaken. Wijhebben er nog in voorraad.

KABOUTERAVONTUURWat verdrietig zaten de kabouters in hetgrote bos bij elkaar. Al een paar dagenwaren zij hun vriendje Bladergroen kwijt,Nu kwam het wel meer voor, dat ze nietwisten waar Bladergroen was, want door-dat hij altijd groene pakjes droeg zag jehem pas als je vlak voor zijn neus stond,Maar een paar dagen achter elkaar: dàtwas nog nooit voor gekomen. Zo was hetallemaal begonnen:Ieder jaar in de tijd dat de dagen korteren de nachten langer worden, wisten dekabouters dat het een tijdje met hun rustwas gedaan. Dan kwamen er grote sterkemensen naar hun bos met bijlen over deschouder, Dagenlang klonk hun gehak engezaag door het bos. Dan werden in grotekarren de mooiste dennenbomen uit hetbos gesleept, Dàt, wisten de kabouters,gebeurde ieder jaar. Wat ze niét wisten,was: waarom de grote mensen dat iederjaar weer deden. Wat had je nu aan bo-men die niet in de grond stonden?Ook dit jaar waren de mensen weer ge-komen. En ook dit jaar waren de kabou-ters weer een paar dagen een eind dieperhet bos in getrokken, Toen was het voorhet e'erst dat iemand had gevraagd: "Heefteen van jullie Bladergroen gezien?".Niemand had hem gezien, De eerste enook nog de tweede dag had niemand zichbezorgd gemaakt over zijn afwezigheid.Maar toen de dagen verstreken, de grotemensen al lang weer uit het bos wegwaren, en de kabouters weer naar hunhuisjes teruggingen was Bladergroen nogsteeds spoorloos. Niemand snapte er ietsvan en omdat Bladergroen altijd een vro-lijk en vriendelijk kaboutervriendje vaniedereen was geweest, liepen de kabou-ters met treurige gezichten rond. Het wasal Kerstmis geweest en nog was hij nietterug, nog stond zijn huisje leeg.Maar wat klonk daar voor rumoer op hetbospad? Klonk daar hoi-geroep? Ja, daar

Wat een mooie witte wereldlAlle paadjes in het bos,Liggen onder een witte deken.Waar is nu het groene mos?En de planten die er groeiden?Ik zie zelfs hun neus niet meerlAls ik al die sneeuw eens wegveeg,Bloeien dan de bloemen weer?

6

Kijk, ze gaan hem oogjes gevenEn hij krijgt een mooie hoed.Om zijn nek een wollen dasje,Nou, dat staat hem reuze goed.'t Is toch wel leuk met sneeuw te spelen,Al is het koud en word ik nat.'k Heb mijn wantjes uitgetrokken.'t Eerste uur ben ik 't niet zat!

Brr. .. ik krijg ijskoude handjes,En mijn wantjes zijn kletsnat.'k Vind het helemaal niet lekkerOp die grote witte matlMaar wat zijn ze daar aan 't maken?Ik zie armen en een kop.'k Vraag of ik ook mee mag helpen.'t Wordt een hele echte pop!

kwam een groepje kabouters springend endansend het bospad afgelopen. Maar kijkdan, daar in het midden! Dat is toch Bla-dergroen! Met zijn allen dromden de ka-bouters om hem heen, duwden hem, sloe-gen hem op zijn schouder en sommigenmoesten zelfs even in hem knijpen om tezien of hij het wel ècht was! "Jongens,"lachte Bladergroen, "laat me nou evenmet rust. Als jullie vanavond naar mijnhuisje komen zal ik jullie precies vertellenwat ik allemaal heb meegemaakt."'s Avonds was iedereen er. En Blader-groen vertelde hoe hij zich dit jaar hadvoorgenomen om er achter te komen waartoch ieder jaar al die dennebomen naartoe gingen. Daarom was hij, toen de an-dere kabouters weg waren getrokken, al-leen achter gebleven, was in de mooistedenneboom dicht tegen de stam aan ge-kropen en had daar gewacht op de hout-hakkers. Natuurlijk hadden ze de boomwaarin hij zich had verstopt ook omge-hakt. Hij had zich stevig vastgehouden,maar, toen ze de boom op een kar gooi-den hadden zijn kleine handjes de stambijna los moeten laten, nog net had hijzich met àl zijn kracht vast weten te hou-den. Op de kar had hij toen een heel eindgereden. Ze waren bij huizen gekomen ende bomen waren weer allemaal van dekar op de grond gegooid. "Was je nietbang?" vroeg een van de kabouters. "Wel-nee joh, ik was veel te nieuwsgierig ombang te kunnen zijn," antwoordde Blader-groen. "Erg lang heb ik daar trouwensniet gelegen, want al gauw voelde ik hoemijn boom opgetild werd. Een groot mensen wat kleine mensjes droegen mij in deboom een huis binnen. Een huis! Jongens,je hebt er geen idee van hoe groot diemensenhuizen zijn. Ik heb er geloof ik welvier verschillende kamers gezien."Het werd later en later en Bladergroenvertelde maar door. Hoe de boom een

Er zijn zeven prijzen beschikbaar. Is het aantal goede oplossin-gen hoger dan zeven, dan zal door het lot worden beslist welkezeven inzenders in de prijzen vallen. De prijzen bestaan uit be-dragen van f 25,-, f 15,-, f 10,-, f 5,- en f 2,50. In de kerst-boom hangen zeven genummerde pakjes. Ieder pakje vertegen-woordigt een prijs. Welke prijs: dat hebben wij van tevoren vast-gesteld. Bij uw oplossing moet u aangeven voor welk pakje ugraag in aanmerking zou willen komen.Mocht u uw oplossing op een Kerst- of Nieuwjaarskaart willeninzenden, dan is dat wel zo gezellig. Noodzaak is het echterniet.

Kerstmis en jaarwisseling zijn dit jaar wel bijzonder rijk aanvrije dagen. Wij zijn er van overtuigd dat u weinig moeite zulthebben deze tijd op een prettige manier door te brengen, maarmocht u in de zee van vrije tijd nog een leeg ogenblikje overhebben, dan geven wij u de suggestie dit te vullen met het op-lossen van deze puzzel.Gevraagd wordt uit de letters in de kerstboom de verborgenzinnen samen te stellen. Beginnend bij de W midden boven destam, kunt u telkens de volgende letter vinden door een vakjenaar boven, naar links, naar beneden of naar rechts te gaan.Ook in schuine richting mag u uw weg vervolgen, zowel naar bo-ven als naar beneden. Om het u helemaal duidelijk te makenhebben wij het woordje "puzzelen" in hokjes ondergebracht enmet pijltjes de juiste weg aangegeven.Uw oplossing behoeft alleen te bestaan uit de verborgen zinnen.Leestekens en hoofdletters behoeven niet te worden geplaatst.

Oplossingen kunnen tot en met 12 januari 1968 worden toegezon-den aan: Redaktie VDH-tje, Postbus 1060, Den Haag, of per in-terne boodschappendienst aan: mejuffrouw Sipkes, Afdeling Per-soneelszaken.

7