La Gomera zien met Ivan Heylen

1
Waarom La Gomera? «Het is een magisch eiland dat me al boeide vanaf de eerste keer dat ik het in zee zag lig- gen vanop Tenerife. Er zijn ook veel mythen en legenden over het eiland. Zo luidt de le- gende dat Atlantis niet is gezonken, maar versplinterde in kleine stukjes, waarvan La Gomera er eentje is. Het is ook een hippie- eiland, dus waar je ook gaat, overal zijn er muzikanten.» Moet ik iets speciaals meenemen? «In de eerste plaats een goed humeur en je ge- loof in sprookjes en mirakels. En een deftig paar sportschoenen, want je kan prachtig wandelen op La Gomera. Er is zelfs een regen- woud, maar daar heb je een gids nodig. In je eentje is de kans groot dat je verdwaalt. En dan zwijg ik nog over de onverwachte ravijnen of rotsspleten.» Het eerste dat je doet na de landing is... «Vanuit Tenerife — 10 minuten rijden vanaf de luchthaven — vertrekken er zes veerboten per dag naar La Gomera, dus het is makkelijk be- reikbaar. Onderweg heb je bovendien een gro- te kans dat je dolfijnen spot. Zodra je voet aan wal zet, voel je onmiddellijk de rust. Het heeft ook geen nut om gehaast te zijn, want er ge- beurt nooit iets op het eiland. Het eerste wat ik zelf doe, is het binnenland intrekken. Na tien minuutjes bevind je je in een onwaarschijnlijk mooi berglandschap.» Wat mis je van La Gomera als je er niet bent? «De betere wereld, met uiterst vriendelijke mensen, die Gomera is. En het gevoel dat niets moet, alles mag, als je maar respect hebt voor de fijne kant van het leven.» Waar kan je uren rondwandelen? «La Gomera kan je helemaal rondwandelen als je dat wil, maar daar ben je wel enkele weken zoet mee. Zelf ga ik voor de rust van mijn schrijvershutje op mijn berg. Als ik een brood wil halen, kost me dat anderhalf uur heen en tweeënhalf uur terug naar boven. Ik heb maar drie buren en zie soms dagenlang geen mens, enkel konijnen, arenden en berggeiten en de meest prachtige, onbekende bloemen en fruit- soorten die je nergens anders vindt. Dan is het wachten op een boer die me kan vertellen of de vruchten al dan niet eetbaar zijn. Als je zo lang afgezonderd op die berg zit, begint die bij wijze van spreken tegen je te praten en kom je jezelf tegen. Zo is mijn laatste boek, ‘De Berg zegt’ (uitgeverij Van Halewyck, 19,95 euro, red.), tot stand gekomen. Die afzondering wordt op een bepaald moment wel ondraaglijk en dan trek ik naar het schilderachtige Westhaven Bay in het zuiden van Tenerife. Daar kan ik lek- ker eten en drinken én met de mensen praten, want er komen veel Vlamingen daar. Te veel alleen zijn is ook niet goed voor een mens.» Waar blijf je liever uit de buurt? «Hoog op de vulkaan El Teide — de hoogste berg van Spanje — is het meestal koud en daar kom ik weinig. Verder is er geen plek op de Ca- narische eilanden waar ik niet graag kom, de eilanden zijn echt paradijselijk. Zo is er het bergdorpje Masca, wat ooit een toevluchts- oord is geweest voor piraten. Het is zeer moei- lijk bereikbaar, eigenlijk neem je het best een bootje ernaartoe, en daar hangen zo mogelijk nóg meer mythes dan op La Gomera. De af- stammelingen van de zeerovers wonen er nog altijd, het is er niet eenvoudig om binnen te ge- raken in een restaurant bijvoorbeeld, het eer- gevoel van die mensen is enorm! En dan is er Santa Cruz in Noord-Tenerife, waar Christoffel Columbus vertrok voor zijn eerste reis naar Amerika. Nee, er is geen enkele plek op Tene- rife of La Gomera waarvan ik zou zeggen: ga er niet naartoe. Integendeel: je moet overal naar- toe gaan. Een mens zou beginnen te denken dat ik de publiciteitsman ben voor de Canari- sche eilanden!» (lacht) Het meest fenomenale uitzicht heb je… «Op de Teide: een Marslandschap zonder be- groeiing, met alleen stugge lavarotsen in aller- lei kleuren. Het is dan ook niet abnormaal dat er zoveel films worden opgenomen. Een puur kunstwerk van landschappen is het.» Vrienden of kennissen neem jij altijd mee naar... «Ik ontvang ze altijd in de buurt van Westha- ven Bay, omdat daar alles voorhanden is: eten, drinken, betaalbare vakantiesfeer, noem maar op. Las Americas is ook in de buurt, een soort mini-Las Vegas. In principe neem ik niemand mee naar de berg op Gomera, één of twee zeer goeie vrienden en mijn dochters uitgezon- derd. Niemand mag weten waar het is, nie- mand zal het vinden. Ik heb dat trouwens moeten beloven aan mijn weinige buren.» Je staat met plezier vroeg op voor het ontbijt bij… «In het complex van Westhaven Bay kan je ge- nieten van een uitgebreid ontbijtbuffet voor 6 euro en 10 cent... en zit je bovendien altijd in het zonnetje. Je hebt er de kranten, Vlaamse muziek enzovoort. Ik zou niet weten waarom ik elders zou gaan.» En lunchen doe je waar? «Op Tenerife kan je ’s middags opnieuw in het complex blijven en lunchen voor amper 12 euro. En ik kan je ook de typisch Canarische restaurantjes op de dijk van het vissersdorp Las Galletas aanraden.» «Nog in Las Gallettas komen de vissers met hun kleine sloep aanmeren en kan je ‘levend- verse’ vis kopen, maar het goedkoopste is om gewoon in een van de talrijke restaurantjes te gaan lunchen.» «Een ander interessant vissersdorpje is Can- delaria, met de bekende standbeelden van de Guanche-koningen, die allemaal tot de dood vochten tegen de Spanjaarden in 1493. Wan- neer ik daarentegen op mijn berg op La Gome- ra zit, ben ik op mezelf aangewezen. Dan sla ik op voorhand de nodige mondvoorraad in — kippen — of eet ik enkel fruit.» Waar trakteer je vrienden op een aperitief- je? «Op Tenerife krioelt het van de toffe plekken. Of je nu voor authentieke Spaanse gezellig- heid kiest of een Europees café: er is meer dan keuze genoeg. We leven niet meer in de mid- deleeuwen natuurlijk, dus ook in de valleien van La Gomera vind je genoeg leuke barretjes. Het zijn kleine eilanden, dus overal heb je zicht op zee.» Als de avond valt, vind je me in... «Heel veel Vlaamse maar ook Spaanse arties- ten en muzikanten komen naar Tenerife, dus ’s avonds is de kans groot dat ik op een of ander optreden te vinden ben. Altijd ambiance, lek- ker eten en drinken: het paradijs! Wanneer ik op La Gomera ben, trek ik ’s avonds naar mijn berg en zorg ik dat ik voldoende leuke provi- and mee heb zoals rum en cola én ik ontvang daar TV-Vlaanderen!» Wat is de tofste ontmoeting die je er had? «In een van de drie stadjes op La Gomera ont- moet je veel interessante mensen, maar de grootste ontmoeting is die met jezelf. Na dertig jaar carrière werd ik geconfronteerd met de heerlijkheid van je eigen leven te leven en hoe je jezelf toch wat moet bijschaven om er ten volle van te genieten. En dan ontmoet je van- zelf gelijkgestemde zielen en kan je elkaar daarbij helpen.» Wat moet ik zeker mee terugnemen uit La Gomera? «Je zal terugkeren met herinneringen waarop je nog erg lang kan teren. Je wordt automatisch een ander mens. Je zal ook altijd terugkeren. Waarom zou je het elders gaan zoeken?» Hier voel jij je thuis, maar waar krijgen we jou in geen honderd jaar naartoe? «Ik doorkruiste ooit heel Indonesië en de jun- gle van Borneo: een fantastische ervaring, maar nu zijn er te veel problemen en mijd ik die contreien. Ik heb altijd graag gereisd, ben ook zeer nieuwsgierig, maar toen ik vier jaar geleden op Tenerife arriveerde, voelde ik dat ik was waar ik moest zijn. Toen ik daarna op La Gomera kwam, was het me helemaal duide- lijk: ik was aan het eindpunt van mijn zoek- tocht naar het contact met de hemel.» La Gomera Westhaven Bay, Calle de la Te 15 - 38630 Las Gal- letas - Costa del Silencio - Arona - (www.west- havenbay.com) Tenerife Masca • El Teide • Las Galletas (www.tenerife- lasgalletas.com) • Candelaria (www.allesover- tenerife.nl) LEENTJE DE LEEUW & zien thuiskomen 88 weekend 12 en 13 juli 2014 Foto PN Er zijn zo van die plekken waar je je meteen thuis voelt. Wereldburger Ivan Heylen vertelt over ‘zijn’ twee Canarische eilanden: La Gomera en Tenerife. «Op mijn berg zie ik soms dagenlang geen mens» Linksboven: De kerk van Candelaria op Tenerife. Foto Corbis Rechtsboven: Ivan Heylen op zijn berg.Foto Kos Links: Het regenwoud van La Gomera. Foto Kos Het haventje van Las Galletas op Tenerife. «Van de vissers die hier aanmeren kan je voor geen geld ‘levendverse’ vis kopen.» Foto Corbis Als ik een brood wil halen, kost me dat anderhalf uur heen en tweeënhalf uur terug naar boven

description

HLN Goed Reizen

Transcript of La Gomera zien met Ivan Heylen

Page 1: La Gomera zien met Ivan Heylen

Waarom La Gomera?«Het is een magisch eiland dat me al boeidevanaf de eerste keer dat ik het in zee zag lig-gen vanop Tenerife. Er zijn ook veel mythenen legenden over het eiland. Zo luidt de le-gende dat Atlantis niet is gezonken, maarversplinterde in kleine stukjes, waarvan LaGomera er eentje is. Het is ook een hippie-eiland, dus waar je ook gaat, overal zijn ermuzikanten.»

Moet ik iets speciaals meenemen?«In de eerste plaats een goed humeur en je ge-loof in sprookjes en mirakels. En een deftigpaar sportschoenen, want je kan prachtigwandelen op La Gomera. Er is zelfs een regen-woud, maar daar heb je een gids nodig. In jeeentje is de kans groot dat je verdwaalt. En danzwijg ik nog over de onverwachte ravijnen ofrotsspleten.»

Het eerste dat je doet na de landing is... «Vanuit Tenerife — 10 minuten rijden vanaf deluchthaven — vertrekken er zes veerboten perdag naar La Gomera, dus het is makkelijk be-reikbaar. Onderweg heb je bovendien een gro-te kans dat je dolfijnen spot. Zodra je voet aanwal zet, voel je onmiddellijk de rust. Het heeftook geen nut om gehaast te zijn, want er ge-beurt nooit iets op het eiland. Het eerste watik zelf doe, is het binnenland intrekken. Na tienminuutjes bevind je je in een onwaarschijnlijkmooi berglandschap.»

Wat mis je van La Gomera als je er niet bent?«De betere wereld, met uiterst vriendelijkemensen, die Gomera is. En het gevoel dat nietsmoet, alles mag, als je maar respect hebt voorde fijne kant van het leven.»

Waar kan je uren rondwandelen?«La Gomera kan je helemaal rondwandelen alsje dat wil, maar daar ben je wel enkele wekenzoet mee. Zelf ga ik voor de rust van mijnschrijvershutje op mijn berg. Als ik een broodwil halen, kost me dat anderhalf uur heen entweeënhalf uur terug naar boven. Ik heb maardrie buren en zie soms dagenlang geen mens,enkel konijnen, arenden en berggeiten en demeest prachtige, onbekende bloemen en fruit-soorten die je nergens anders vindt. Dan is hetwachten op een boer die me kan vertellen ofde vruchten al dan niet eetbaar zijn. Als je zolang afgezonderd op die berg zit, begint die bijwijze van spreken tegen je te praten en kom jejezelf tegen. Zo is mijn laatste boek, ‘De Bergzegt’ (uitgeverij Van Halewyck, 19,95 euro, red.),tot stand gekomen. Die afzondering wordt opeen bepaald moment wel ondraaglijk en dantrek ik naar het schilderachtige WesthavenBay in het zuiden van Tenerife. Daar kan ik lek-ker eten en drinken én met de mensen praten,want er komen veel Vlamingen daar. Te veelalleen zijn is ook niet goed voor een mens.»

Waar blijf je liever uit de buurt?«Hoog op de vulkaan El Teide — de hoogsteberg van Spanje — is het meestal koud en daarkom ik weinig. Verder is er geen plek op de Ca-

narische eilanden waar ik niet graag kom, deeilanden zijn echt paradijselijk. Zo is er hetbergdorpje Masca, wat ooit een toevluchts-oord is geweest voor piraten. Het is zeer moei-lijk bereikbaar, eigenlijk neem je het best eenbootje ernaartoe, en daar hangen zo mogelijknóg meer mythes dan op La Gomera. De af-stammelingen van de zeerovers wonen er nogaltijd, het is er niet eenvoudig om binnen te ge-raken in een restaurant bijvoorbeeld, het eer-gevoel van die mensen is enorm! En dan is erSanta Cruz in Noord-Tenerife, waar ChristoffelColumbus vertrok voor zijn eerste reis naarAmerika. Nee, er is geen enkele plek op Tene-rife of La Gomera waarvan ik zou zeggen: ga erniet naartoe. Integendeel: je moet overal naar-toe gaan. Een mens zou beginnen te denkendat ik de publiciteitsman ben voor de Canari-sche eilanden!» (lacht)

Het meest fenomenale uitzicht heb je…«Op de Teide: een Marslandschap zonder be-groeiing, met alleen stugge lavarotsen in aller-lei kleuren. Het is dan ook niet abnormaal dater zoveel films worden opgenomen. Een puurkunstwerk van landschappen is het.»

Vrienden of kennissen neem jij altijd meenaar...«Ik ontvang ze altijd in de buurt van Westha-ven Bay, omdat daar alles voorhanden is: eten,drinken, betaalbare vakantiesfeer, noem maarop. Las Americas is ook in de buurt, een soortmini-Las Vegas. In principe neem ik niemandmee naar de berg op Gomera, één of twee zeergoeie vrienden en mijn dochters uitgezon-derd. Niemand mag weten waar het is, nie-mand zal het vinden. Ik heb dat trouwensmoeten beloven aan mijn weinige buren.»

Je staat met plezier vroeg op voor het ontbijtbij… «In het complex van Westhaven Bay kan je ge-nieten van een uitgebreid ontbijtbuffet voor 6euro en 10 cent... en zit je bovendien altijd inhet zonnetje. Je hebt er de kranten, Vlaamsemuziek enzovoort. Ik zou niet weten waaromik elders zou gaan.»

En lunchen doe je waar? «Op Tenerife kan je ’s middags opnieuw in hetcomplex blijven en lunchen voor amper 12euro. En ik kan je ook de typisch Canarischerestaurantjes op de dijk van het vissersdorpLas Galletas aanraden.»«Nog in Las Gallettas komen de vissers methun kleine sloep aanmeren en kan je ‘levend-verse’ vis kopen, maar het goedkoopste is omgewoon in een van de talrijke restaurantjes tegaan lunchen.»«Een ander interessant vissersdorpje is Can-delaria, met de bekende standbeelden van deGuanche-koningen, die allemaal tot de doodvochten tegen de Spanjaarden in 1493. Wan-neer ik daarentegen op mijn berg op La Gome-ra zit, ben ik op mezelf aangewezen. Dan sla ikop voorhand de nodige mondvoorraad in —kippen — of eet ik enkel fruit.»

Waar trakteer je vrienden op een aperitief-je?«Op Tenerife krioelt het van de toffe plekken.Of je nu voor authentieke Spaanse gezellig-heid kiest of een Europees café: er is meer dankeuze genoeg. We leven niet meer in de mid-deleeuwen natuurlijk, dus ook in de valleienvan La Gomera vind je genoeg leuke barretjes.Het zijn kleine eilanden, dus overal heb je zichtop zee.»

Als de avond valt, vind je me in... «Heel veel Vlaamse maar ook Spaanse arties-ten en muzikanten komen naar Tenerife, dus’s avonds is de kans groot dat ik op een of anderoptreden te vinden ben. Altijd ambiance, lek-ker eten en drinken: het paradijs! Wanneer ikop La Gomera ben, trek ik ’s avonds naar mijnberg en zorg ik dat ik voldoende leuke provi-and mee heb zoals rum en cola én ik ontvangdaar TV-Vlaanderen!»

Wat is de tofste ontmoeting die je er had?«In een van de drie stadjes op La Gomera ont-moet je veel interessante mensen, maar degrootste ontmoeting is die met jezelf. Na dertigjaar carrière werd ik geconfronteerd met deheerlijkheid van je eigen leven te leven en hoeje jezelf toch wat moet bijschaven om er tenvolle van te genieten. En dan ontmoet je van-zelf gelijkgestemde zielen en kan je elkaardaarbij helpen.»

Wat moet ik zeker mee terugnemen uit LaGomera? «Je zal terugkeren met herinneringen waaropje nog erg lang kan teren. Je wordt automatischeen ander mens. Je zal ook altijd terugkeren.Waarom zou je het elders gaan zoeken?»

Hier voel jij je thuis, maar waar krijgen wejou in geen honderd jaar naartoe? «Ik doorkruiste ooit heel Indonesië en de jun-gle van Borneo: een fantastische ervaring,maar nu zijn er te veel problemen en mijd ikdie contreien. Ik heb altijd graag gereisd, benook zeer nieuwsgierig, maar toen ik vier jaargeleden op Tenerife arriveerde, voelde ik datik was waar ik moest zijn. Toen ik daarna op LaGomera kwam, was het me helemaal duide-lijk: ik was aan het eindpunt van mijn zoek-tocht naar het contact met de hemel.»

La Gomera Westhaven Bay, Calle de la Te 15 - 38630 Las Gal-letas - Costa del Silencio - Arona - (www.west-havenbay.com)

TenerifeMasca • El Teide • Las Galletas (www.tenerife-lasgalletas.com) • Candelaria (www.allesover-tenerife.nl)

LEENTJE DE LEEUW

&zienthuiskomen

88 weekend 12 en 13 juli 2014

Foto

PN

Er zijn zo van die plekken waar je je meteen thuis voelt. Wereldburger Ivan Heylenvertelt over ‘zijn’ twee Canarische eilanden: La Gomera en Tenerife.

«Op mijn berg zie iksoms dagenlang

geen mens»

Linksboven: De kerk vanCandelaria op Tenerife.Foto Corbis

Rechtsboven: IvanHeylen op zijn berg.Foto Kos

Links: Het regenwoud vanLa Gomera. Foto Kos

Het haventje van Las Galletas op Tenerife. «Van de vissersdie hier aanmeren kan je voor geen geld ‘levendverse’ viskopen.» Foto Corbis

Als ik een brood wil halen, kost me

dat anderhalf uur heen en tweeënhalf uur

terug naar boven