Kunst in opdracht

HANSHAN ROEBERSmonumentaal ontwerper

KUNST IN OPDRACHT


Het kunstwerk is ontstaan uit de geschiedenis van de plek; een vaarroute tussen Leeuwarden en Groningen. Een object dat aan een schip doet denken bestaat uit twee helften. Eén helft ligt vast in de oever, het andere drijft en kan tenopzichte van het vaste deel bewegen en op die manier verschillen in windrichting, waterhoogte en spuien zichtbaar maken.

Dit ontwerp won de Vredeman de Vriesprijs;de eerste friese vormgevingsprijs in 2001

‘ de Boat Fan Foarhinne ‘Slachtedyk

Tytsjerksteradiel


Er is enorm veel ruimte daar aan deSlachtedyk; Friesland op z’n mooist. De plek, bij het gemaal en de oude sluis, vertelt, bij monde van Klaas Vlieger, sluiswachter, een oud verhaal; schepen werden ‘neergelaten’ vanuit het boezem-water in de lager gelegen polder. Als op die plek iets wordt neergezet, is dat altijd te zien. Het zou toegevoegd zijn. Maar de leegte daar, verdraagt dat niet. Het kunstwerk zou er al moeten zijn, tevoorschijn gekomen uit de geschiedenis.‘Slachte’ betekent slechten, scheiden.Op die plek werd het water gescheiden; een belangrijke plaats in de waterbeheersing.


Tytsjerksteradiel


luchtopname


Tytsjerksteradiel



Tytsjerksteradiel


De architect heeft gewerkt vanuit het idee van een schaar. De weg voor het gebouw loopt schuin naar beneden. Voor het ge-bouw is een schuin oplopende wand gezet, die met een tegenbeweging de andere kant oploopt. De schaarvorm is ook uitgangspunt geweest voor het kunstwerk. Het lange deel (24 mtr) staat parallel aan die wand; de twee armen staan in zuidelijke richting.“de Parallel” is een raamwerk voor een lichtspel; door de schaduwwerking wordt er verband gelegd tussen het vertikale en het horizontale, het object zelf en het gebied er omheen. Het beeld is 8 mtr hoog, grijs-bruin van kleur op een blauwe sokkel van 25 x 7,73 mtr.

‘ de Parallel ‘, Zevenkamp, Rotterdam


luchtopname

‘ de Parallel ‘, Zevenkamp, Rotterdam


Het beeld is 9.58 mtr hoog, 11.5 mtr. lang en 3 mtr. breed en staat op een sokkel van zwart impala waarin een witte band is uitgespaard tussen de beide, los van elkaar staande,staalconstructies.De sokkel is 25 mtr. lang. Het dak is van rood-koper, de bocht is precies op het zuiden gericht. In de ruimte tussen de beide staalconstructies is een kleine blauwe glasplaat aangebracht. Als de zon zijn hoogste punt heeft bereikt (het zuiden ) valt het licht hier precies door heen.Op de witte band is dan een blauwe lichtvlek te zien op de plaats die de datum aangeeft.

‘ de Zuiderling ‘park Transwijk,

Utrecht


De veranderingen in de muziek, de klank,tempowisselingen en zo meer zijn terug te vinden in de 4 objecten op het podium, waar het orkest zit, 6.16 mtr. hoog en 1,75 ½ mtr. in lengte en breedte, elk opgedeeld in 3 delen die ten opzichte van elkaar van stand kunnen veranderen en ook van plek op het podium. Met geringe veranderingen ontstaan er steeds andere beelden; in elk der zuilen en ten opzichte van elkaar. Zonder symbolisch te worden, zijn er begrip-pen uit de muziek gebruikt, die ook in de monumentale vormgeving voorkomen; maat, maatwisseling, ritme, tempo, motieven etc.

‘ 4 Wachters ‘schouwburg “de Harmonie”

Leeuwarden


Een groot wiel komt voor de helft uit een roostervloer tevoorschijn en drijft de ‘klok’ aan, met de snelheid van de uurwijzer (radiogestuurd) Het mechanisme is goed te zien; de as, de aandrijfstang, de kast met tandwielen voor de vertraging, en de totale constructie. Boven op de roostervloer staat een vierkant stalen frame, met bovenin een smalle rand met gekleurd glas.De klokketoren staat voor de zuidmuur van het raadhuis, en zal zijn projectie op die muur zichtbaar maken. (als de zon schijnt)De zon beweegt van oost, via het zuiden naar het westen. De klok loopt ook in die richting; de twee snelheden laten een mooi spel zien op de muur van de raadzaal.

‘ het Uurwerk ‘, raadhuisplein Beilen,

gemeente Midden-Drenthe


De wand van de put is een geconsentreerde plek om een herinnering gestalte te geven, om gedachtes op te roepen en het leven te overwegen. Het beeld is dat van vliegende vogels, die altijd van ver komen, even in onze omgeving blijven en weer doorvliegen.Het zijn vogels die bij de zee horen, bij het water; krachtig gebouwde, langvleugelige zwemvogels. De meeuw komt bij rustig weer aan de kust, maar trekt bij naderend slecht weer het land in. De albatros is een grote meeuwachtige zeevogel. Het materiaal dat gebruikt wordt om het beeld van de vogels en de lucht te realiseren is gekleurd glas van 2 bij 2 cm. Er is afstand nodig om het beeld te kunnen zien. Zoals afstand ook nodig is om te kunnen omgaan met het verleden, dat zich elk moment verder terugtrekt in de tijd, maar steeds in het nu wordt beleefd.

‘ Monument voor Weggevlogen Leven ‘kunstwerk op de algemene begraafplaats,

2004Sneek


Vanuit een cirkelvormige ruimte waaieren de wanden van die vorm uit, worden langer en de hele vorm wordt één grote ovaal.De wanden zijn 3.08 mtr. hoog, 1mtr. breed en 2 x 60 mtr. lang, en gemaakt van eikenhout.In elk van deze wanden is een urnenwand gedacht voor 112 urnen per wand.Via de beschutting van de ovale wanden komt men in de ronde ruimte van de cirkel. In dit stuk zijn banken uitgespraard in de dikte van de wand. In het midden van de ronde ruimte staat een put. Hierin ziet men, ‘ als bodem ‘ een licht hellend vlak waarover water stroomt. Dit water maakt de stilte die daar heerst hoorbaar, en het neemt de as mee naar de oneindige wateren van de dood.

Stiltetuin met urnenwand, waterput en meditatieplekalgemene begraafplaats

Sneek


luchtopname

Stiltetuin met urnenwand, waterput en meditatieplekalgemene begraafplaats

Sneek


In de grote toegangsweg tot de wijk “de Rietkampen”, de Laan der Verenigde Naties, liggen vier rotondes..Alle rotondes hebben een middenlijn van 16 mtr. Vanuit het stedebouwkundig plan voor de wijk ontstond het idee om ze aan elkaar verwant te laten zijn, gebaseerd op één ontwerpuitgangspunt: de vier elementen.Hierdoor, en door de vier verkeersborden op elke rotonde kregen alle rotondes een sokkel, een schijf van beton, met een middellijn van 7.50 mtr. en 1.13 mtr. hoog, waarin de borden zijn opgenomen. Hierop zijn vier kunstwerken gedacht; De eerste vanuit het element: aardeEen grote kastanjeboom in het midden van de sokkel,en vier bomen daar rond om heen, in elke windrichting één.

Groei, element aarde, rotonde 1, Laan der Verenigde Naties,

Ede


De derde vanuit het element: lucht. (wind)Een wand van 2.96 mtr. hoog, 0.70 mtr. dik en bijna 9 mtr. lang gaat in de richting staan van de wind.Mogelijk gemaakt door de as (met dezelfde dia als de kolom in de vuurrotonde) en een wiel van 2.26 mtr. hoog en 0.70 mtr. breed. Uitgevoerd in rood koper.

Windwijzer, element lucht, rotonde 3, Laan der Verenigde Naties,

Ede


De tweede rotonde vanuit het element vuur (licht).Een kolom in het midden van de rotonde werpt zijn schaduw op twee concentries lopende cirkelfragmenten. In het zuidelijk deel van de rotonde is alleen de buitenring aangebracht. De kolom is gedeeltelijk bladgoud bedekt.

Zonnewijzer, element vuur, rotonde 2, Laan der Verenigde Naties,

Ede


Waterwerk / Fontein, element water, rotonde 4, Laan der Verenigde Naties,

Ede

De vierde vanuit het element: water.De buitenring is dezelfde als bij de andere rotonde’s, alleen nu geheel gevuld met water. Hieruit rijst een grote houten driehoek op, met een hoogte van 2.60 mtr. en een hellingshoek van 22 graden. De breedte is 1.13 mtr. De schuine kant van de driehoek is op het zuiden gericht. Hierin zijn zonnepanelen aangebracht.Deze regelen een waterstraal met de breedte van het object, vanuit een smalle gleuf aan de bovenkant. Deze mond maakt deel uit van de recht het water opstekende zijde. Beide zijn van rood koper. De hoeveelheid water correspondeert met de hoeveelheid licht, gestuurd door de zonnepanelen. Als het donker is, komt het water uit een kleine mond, aangebracht in het midden van het vlak onder de brede gleuf.


luchtopname

4 rotondes Laan der Verenigde Naties,

Ede


water

lucht

vuur

aarde


De gouverneurstuin, uit ca. 1800,is een klein openbaar park in het centrum van Assen. Het is een wandelpark, doorsteek- route en in de zomer een beeldenpark ,met zeer diverse exposities van ruimtelijk werk. Omdat het podium in een door velen als stilteplek ervaren tuin staat, dient het zich ‘ stil ‘ te voegen naar de sfeer die er heerst.Het materiaal ( eikenhout ) heeft geschiedenis en nestelt zich als vanzelf in het groen.De vorm van een ‘ klankkast ’ is open en herbergt een verwachting, die groter wordt naarmate het podium opener wordt door het wegschuiven van twee grote deuren, hetgeen bij het geven van concerten gebeurt.

‘ Podium van de Media ‘schaalmodel

Gouverneurstuin, Assen


In het dakrandgedeelte is een opening gemaakt, op het zuiden; het zonlicht kan hierdoor naar binnen en projecteert de stand van de zon via een blauw glasplaatje op een baan in de achterwand en vloer van het podium.

‘ Podium van de Media ’Gouverneurstuin,

Assen


luchtopname

‘ Podium van de Media ’Gouverneurstuin,

Assen


Reflectieconstructie in vide3e Dalton-Basisschool

Amsterdam

In het gebouw is een lichthof ’overgebleven’na een verbouwing. Hierin hangt, bovenin, een frame dat stalen kabels vasthoudt. Tussen deze kabels zijn reflectievlakken aangebracht, zodanig dat het zonlicht tot op de bodem van de vide kan komen. De hoogte van de dakrand om de lichthof is niet overal even hoog; daardoor kon er een reflectiewand op het zuiden geplaatst worden die het licht de vide ‘instuurt’. Gekleurde transparante banen laten een verschuiving van het licht zien.


De ruimtes links en rechts van de ‘hals’ die het administartiekantoor, dat tevens de hoofdingang is, met het hoofdgebouw verbindt staan hoge stalen roosterwanden aan het einde van een ondiep bassin. Hierin zijn steeds veranderende reflecties te zien. Ook op een aantal plekken in het hoofdgebouw, als kantine, centrale hal en geluidssluizen zijn lichtlijnen, roosters en reflectiepanelen aan gebracht die het licht in het gebouw op een bijzondere wijze zichtbaar maakt.

LichtwerkenCentrum Vakopleiding Volwassenen

Venlo


In het plafond van de vide, waarin de gangen tezamen komen, is een noord-zuid lopende gleuf aangebracht. Het zonlicht komt hierdoor de ruimte in en valt, afkankelijk van het jaargetijde, op een ‘kas” die in de vide is opgesteld. De kas bestaat uit 42 kubus-ruimtes en is 13 mtr. hoog en steekt door het dak. Hierin zijn steeds op een andere manier, glasplaten geplaatst, .Deze glasplaten zijn voorzien van een reflecteeende folie die bovenin bijna transparant is, en geleidelijk in spiegelend vermogen toeneemt tot onderin, waar de folie bijna een spiegel is.

‘ Lichtkas ‘Centraal Balastingkantoor

Winterswijk


De zon die in de wintertijd laag staat, schijnt dan boven in de kas en er is weinig reflectie.Naarmate 21 juni dichterbij komt, komt het zonlicht dieper het gebouw binnen en nemen de reflecties toe.Doordat de glasplaten steeds anders diagonaal in de kubussen staat, zijnlichtvlekjes bijna overal een tijdje te zien.

‘ Lichtkas ‘Centraal Belasingkantoor

Winterswijk


Op de plek tussen het entreegebouw, de verbindingsgang en de eigenlijke ‘koepel’ligt, rondom vrij van de wanden, een plaat natuursteen onder een hoek van 7º,Tegenover de plek waarop men vanuit de wachtruimte in de glazen gang komt is een gleuf in het steen gemaakt waaruit water loopt. ( Dit is op de foto te zien; de zwarte rechthoek )

‘de Korte Rivier ’gevangenis “ de Boschpoort”

(de Koepel)Breda


Het water kleurt de grijze steen zwart, waardoor er een spiegel ontstaat, die beelden van de lucht laat zien.In de loop naar beneden, zal het water door het waaien steeds een weinig van vorm veranderen, merkbaar door het kleurverschil tussen natte en droge steen. Ingefreesde lijnen houden het water binnen het vlak en blijven bij droging een tijd lang zichtbaar.

‘ de Korte Rivier ’gevangenis “ de Boschpoort”

(de Koepel)Breda


De cella is gedacht als ruimte voor jezelf.Ruimte als plaats om zich te bevinden of te bewegen en ruimte als geheel van mogelijkheden om met de juiste geestelijke instelling iets te realiseren.Het is een plek waar een ieder zich op zijn eigen wijze kan concentreren op zijn ‘binnen’-gebied en zelf tot de belangrijkste inzichten komt. Het latijnse woord meditari is een woord met vele betekenissen, ondermeer nadenken en oefenen, aanleren. De wortel die eraan ten grondslag ligt is med dat zowel aan doorgronden als overwegen refereert.

Cella Meditari


Het is een vertrek in de beide betekenissen van het woord; elk van de ruimten in een voor bewoning bestemd gebouw (het begrip is ruimer dan, maar wordt in de schrijfstijl vaak gebruikt voor kamer) en het vertrek met als synoniem afreis.De cella (kamer, afgesloten ruimte) meditari (overwegen, instuderen, herhalen, nadenken, oefenen) is een kunstwerk dat overal waar er plaats voor is, neergezet kan worden als “ terugtrek-plek “.Gemaakt van eiken, billinga of tatajuba, met als maten 265 x 265 x 265 cm.

Cella Meditari


Een beeld op de middenberm, die de twee weghelften scheidt. Vijf mtr. hoog, twaalf mtr. lang, één mtr. twintig breed. Van rood koper en azobehout.Het viaduct heeft een voorkant en een achterkant. De middenberm waarop het beeld staat, loopt heel ver aan de andere kant van het bouwwerk door.

‘ de Duikplank ‘viaduct heuvelring/NS-plein

Tilburg


luchtopname

‘ de Duikplank ‘viaduct heuvelring/NS-plein

Tilburg


De sokkel is 1.90 mtr. breed en 25 mtr. lang, en maakt een hoek van 22 graden met het zuiden. Hierop is een staalconstructie gedacht, bestaande uit aan elkaar geschakelde elementen van 1.50 mtr. breed bij 7.00 mtr. hoog met daarop een gelijkzijdige driehoek van 10 mm dik prachtig blauw glas met een grote transparantie. Bovenaan het element van 1.50 x 7.00 mtr. zijn twee dwarsbalken gelast op 1.50 en 3.00 mtr. onder de basis van de glazen driehoek.Er ontstaan daardoor twee vierkanten onder elkaar. In de onderste is een glasvezel-glasplaat bevestigd. De glasmat-glasplaten maken het bewegen, de intensiteit en de kleur van het licht zichtbaar in steeds wisselende beelden: “het lichtschip”.

‘ het Lichtschip ‘Wageningen


‘ de Eindeloze Lijn ’Linquenda,

Nieuw-Vennep

De ruimte tussen de twee gebouwen is de ingang van de wijk Linquenda. Die ruimte is‘te vol’ om ’nog wat toe te voegen’;twee constructies op het dak houden een eindeloze lijn vast (35 mtr.) die de ruimte buiten de wijk met die in de wijk verbindt.Op de lijn zijn twee armaturen aangebracht die het middenstuk verlichten en op deze wijze een poort vormen.


De hoofdingang, aan de Benoordenhoutseweg, ligt pal op het zuiden. De luifel erboven is ontworpen om het verschil in licht te laten zien. Loodrecht op het gebouw is in die luifel een langwerpige opening gemaakt waar het zonlicht doorheen valt.Een band van licht waaiert elke dag, steeds een klein beetje anders, over het ingangsportaal. De band van licht laat dit ‘spoor’ zien. Daarbij staat de zon op 21 juni het hoogst aan de hemel en op 21 december het laagst.Bovenop het dak van de luifel blijft na een regenbui het water staan. Het zonlicht wordt hierin gereflecteerd, en “kruist”het directe licht, hetgeen goed te zien is op de muur van de eerste verdieping recht tegenover de grote ramen.

‘ de Zonneluifel ’entree Van Bylandthuis,Benoordenhoutseweg

Den Haag


Vóór een merkwaardig gebouw dat scheef staat omdat het rechterbouwdeel ‘in de grond’ zakt, met de kleuren oranje en zwart, staan vier houten objecten. 4 mtr. hoog bij 1,32 x 1,32 mtr. van bilinga-hout; van de 4 zijden zijn er twee, die tegenover elkaar liggen, gesloten en van de twee, die ook tegenover elkaar liggen, is er één vlak van matglas ( 0,75 x 1,75 mtr.) en één open. De open vlakken zijn steeds naar de windrichtingen gekeerd.Eén vlak pal zuid, één vlak naar het oosten, één vlak naar het westen en één vlak naar het noorden. Het (zon)-licht komt als eerste vol in het oostelijke object, en draait dan vervolgens langzaam in alle openingen. Die bewegingen zijn als projectie zichtbaar op het matglas.

‘ de vier Windrichtingen ’Heechterp / Schieringen

Leeuwarden


De twee woongebouwen aan de rand van het Statenkwartier bestaan beide uit zes woonlagen met torentjes in acht lagen en een hoger bouwvolume op de kop, naar een ontwerp van architect Thijs Asselbergs.Om de enorme bouwmassa een plek te geven is er “een sokkel” ontworpen, die het gewicht wat lijkt te verminderen en de gebouwen een plaats geven aan de Kennedylaan.In feite gaat het om 2 wooncomplexen.Door ze op een plint te zetten, krijgen ze hun plek ten opzichte van elkaar en aan de Kennedylaan. Bovendien ontstond er hierdoor ruimte voor een parkeergarage.De sokkel ligt ruim een meter boven het maaiveld en is rondom voorzien van gaten.De lijn van de sokkel loopt in het buitengebied door en sluit hierdoor een tuin in, die bij het wooncomplex hoort.

sokkel als drager van de massaWooncomplex ‘de Staten’,

President Kennedylaan, den Haag


In de voormalige ruiterschool van Willem III is na de verbouwing een binnentuin overgebleven. Hier zijn banken geplaatst en grote bakken waarin bamboo groeit. De stilte die daar heerst wordt soms hoorbaar door het geluid dat de bamboo maakt.

binnentuinVereniging Nederlandse Gemeentes

Den Haag


visuele verbindingGerechtelijk Laboratorium

Rijswijk

In de onderbreking in het vlak van de pui, iseen optelling van vlakken, platen, horizontaleen verticale kokers, ramen, geledingen en zomeer waarneembaar.Hierin, voor de optelsom van vormen, staateen staalconstructie: zwart, 15 mtr. hoog,opgebouwd uit stalen H-profielen (HE 280 B)Met de gesloten kant naar voren, geleiden de drie staanders twee 4 mtr. hoge hekken van gedrukt-geweven staal. Deze kunnen elk4 mtr. omhoog, los van elkaar.Boven deze 8 mtr. hoge poort is hetH-profiel gedraaid, met de open kant naarvoren. In deze ruimtes zijn rood koperenplaten aangebracht. In de bestrating is devorm van de constructie terug te vinden.Bij zonneschijn tekenen de stalen profielenhun bewegende schaduwen op de murenerachter.


schaalmodel

‘ het rondeel ‘ geluidswal,

den Elterweg, Zutphen


Het ovaal wordt doorsneden door twee wanden in het verlengde van de gracht, dus op het punt waarop de oude stad is te zien vanuit de nieuwe stad. De ruimte boven de gracht wordt overspannen door een brug met een afwerking van gepatineerd koper, waaronder een glashelder scherm die zowel de doorzicht behoudt als het geluid tegenhoudt.

‘ het rondeel ‘ geluidswal,

den Elterweg, Zutphen


Twee waterwanden in een ruimte tussen de twee blokken, waar de school uit bestaat;een blok met 8 lokalen en een gemeen-schapsruimte, en een ander met daarin een gymnastieklokaal en een activiteitenruimte,van elkaar gescheiden door een lichtstraat.Hierin staan de waterwanden, links en rechts,4,5 mtr. hoog en ruim 1 mtr. breed.Over het spiegelende oppervlak loopt een dun laagje water die de beelden voortdurend veranderen tot grote vreugde van de kinderen. Bij zon wordt het bewegende licht als weerkaatsing zichtbaar op de tegenover-liggende muur.

‘ Waterwand ‘basisschool de Waterkant,

Amsterdam


‘ het Waterrad ‘wijk Poelgeest,

Oegstgeest

De wijk Poelgeest wordt gebouwd vanuit een filosofie. Vanuit een opvatting over water.Eigenlijk zijn er twee wijken; een woongebied, en een landschap, vol met riet. Beide ongeveer even groot, gescheiden door de Holle Mare, een oud boezemwater.Het hemelwater uit de wijk wordt samengebracht in een groot meer. Van hieruit wordt het, onder de Holle Mare door, in een polder geleid, die volstaat met riet, om vervolgens opnieuw in een andere polder terecht te komen, weer vol met riet.Het water wordt daar gezuiverd. Het schone water stroomt uiteindelijk in de spoorsloot, om van daaruit, onder licht verval, weer in de wijk terecht te keren. De spoorsloot kruist de Holle Mare, en beëindigd deze. Dat is een dramatische plek, midden in het Poelgeest-gebied, tegen de spoordijk aan; het schone water komt daar de wijk in.



Oegstgeest

Daar komt een bastion te liggen, vierkant (16,64 x 16,64 mtr. ),met rechte wanden van eikenhout, 4 mtr. boven de waterspiegel van de spoorsloot. Dit bolwerk bestaat uit twee gedeeltes: één gedeelte tegen de spoordijk aan, het andere deel op de andere oever van de sloot, en ruimte biedend aan de Holle Mare. In het midden van de spoorsloot, wordt de waterloop door het bastion versmald tot een breedte van 1 mtr.. In deze smalle gleuf, die de bedoeling heeft het water te versmallen en te haasten, is een groot waterrad van eikenhout geplaatst, 8 mtr. hoog. Het water raakt de schoepen van het waterrad, en het zichtbaar maken van de watersroom begint als het rad in beweging komt. Het is de verbeelding van een duurzaam waterverhaal. De snelheid van het rondgaan wordt door het verval bepaald.



Oegstgeest

proefopstelling / test, NHL Leeuwarden



Oegstgeest


Links en rechts van de ingang staan grote ’lijsten’, drie aan elke kant,achter elkaar,met aan de voor en achterzijde glazen platen, die gedeeltelijk gematteerd zijn. In de ruimte hiertussen staan facetgeslepen glasplaten, die bij beweging vertekende beelden laten zien.

MECCMaastrichts Expositie

en Congres Centrum


ReflectieconstructieRaadhuis

Tiel

In een hoek, die het verbindingselement maakt met het zuiden, staat een ranke staalconstructie (10 mtr. hoog) die gematteerde glasplaten vasthoudt in de oost - west richting. Haaks hierop, bovenin, is een heel bijzonder gekleurde glasplaat aangebracht die op de gematteerde ruiten het bewegen van het (zon)-licht laat zien. Dit licht wordt behalve aan de straatzijde ook zichtbaar in de verbindingsgang doordat de achterkant van het matglas reflecterend is. Het licht dat hiervan afkomstig is beweegt door de gang. In de gevel van de verbinding zijn ook grote gematteerde glasvlakken aangebracht, die weer de projectie zichtbaar maken van het gereflecteerde licht. De reflectie van het glas zorgt voor hele rijke bewegingen in de spiegelingen.


Voor het raadhuis is een bastion ontworpen, waarop, naast twee trappen, ook een hellingbaan uitkomt die evenwijdig loopt met de voorgevel. Vanaf het bastion is de ingang van het raadhuis, via een brug, bereikbaar. Aan de andere kant, tegenover de hellingbaan, is een groot bassin gemaakt dat het hoogteverschil tussen het plein en de onder de brug gelegen ingang voor fietsen opvangt (de brug tussen het bastion en de ingang) Het water reflecteerd het zonlicht op de gevel. Om het bastion, het bassin, de hellingbaan en de achter de ingang gelegen Burgerstraat “bij elkaar te brengen”, is over het hele gebied, en ook over het raadhuisplein een raster aangebracht in de bestrating, in noord-zuid en oost-westelijke richting.

‘ het Bastion ’Raadhuis en Raadhuisplein

Zevenaar


Schijnbaar komt de smalle messing band van buiten, waar het licht wordt opgehaald.In de band zijn gaatjes gemaakt waardoor het LED-licht zichtbaar wodt. Ongeveer in het midden van de ruimte van de raadzaal ‘rolt ‘ de band zich op, nemen het aantal gaatjes toe, en dus ook de hoeveelheid licht.Bestuurlijke zaken hebben veel licht nodig.

Kroonluchtergrote RaadzaalGemeentehuis,

Kampen


De plattegrond is ingedeeld in 4 kleurgebieden, rood, groen, geel en blauw.. Elk trappenhuis heeft één van die kleuren.Er is een vergelijking gemaakt met een steen die in het water is gegooid; daar waar een trappenhuis is gerealisserd is de grootste intensiteit aan objecten. Naarmate de afstand tot het trappenhuis groter wordt neemt de intensiteit van de objecten af tot op de grens van een ontmoeting met een ander kleurgebied.Er is gekozen voor een groot aantal objecten, met een plank als vormgevend element. Soms ingegoten in de vloer, soms als element in een schilderij , soms samengesteld, dan weer een enkele plank en zo voort.De plank is 2,46 mtr. lang, 20 cm breed en 2 ½ cm dik.

‘ de 4 Verticale Verbindingen ‘Raadhuis

Amstelveen


Vier ‘tafels’ dragen elk een van de vier elementen aarde (groei), water, vuur (licht) en lucht (wind) bij de centaal gelegen vijver.

‘ de 4 Elementen ‘Begraafplaats

Assen


De belangrijkste toegangsweg naar de nieuwbouwwijk parkplan- west ‘eindigt’ bij een vijver; men moet er links of rechtsaf.De vijver is daar ±100 mtr. lang en op het breedste punt ± 35 mtr. breed. De vorm bestaat uit twee ongelijke cirkelbogen die in elkaar geschoven zijn, zodanig dat het naar de toegangsweg gelegen segment een kleinere straal heeft. De grote straal, aan ‘de overkant’, ligt naast een doorgaand fietspad, en daartussen zijnleilindes ontworpen, als onderdeel van de hele oever rondom en horend bij het kunstwerk in de vijver.

‘ het Windschip ’Parkplan West

Zuidhorn / Groningen


In de vijver ligt een schip.10 mtr. lang en10 mtr. hoog.Het is gemaakt van eikenhout, met een groot “zeil”, ook van hout. Het schip is horizontaal doormiddengesneden, zodanig dat het onderste deel vast in het water ligt, tussen twee liggers op enige afstand, als verwijzijng naar dte trekvaart en de scheepswerven. Het bovenste gedeelte kan 360° draaien. Het zeil kan vrij bewegen tussen de twee zijkanten van het schip Het dek ligt wat lager en is vanaf de wal niet te zien.Als de windrichting verandert, draait eerst het zeil tot aan een zijkant, en vervolgens neemt het zeil het bovenste gedeelte van het schip mee, om stil te gaan staan in de windrichting. Er ligt daar een grote windwijzer die onder invloed van de veranderingen in de windrichting, steeds een ander beeld laat zien.Ontwerp in samenwerking met Louis van Hulst.

‘ het Windschip ‘Parkplan West

Zuidhorn / Groningen


Het kunstwerk is een co-productie tussen een landschapsarchitect en mijzelf. De in tweeën geknakte Baudinebeuk, geplant in 1816 door de moeder van de erflater van het park Bos van Ypeij, is benut als groeikunstwerk. De afgebroken bovenste stam is recht overeind gezet, en aan de nog levende beuk vastgesjord. De gegalvaniseerde buizen van ruim 16 mtr. hoog die beide stammen binnen een conus plaatsen, fungeren als ondergrond voor een boomwurger die vervolgens weer als basis dient voor verdere begroeiing. De dode stam vormt een voedingsbodem voor de nieuwe vegetatie.Het kunstwerk zal na verloop van tijd steeds weer van aanzien veranderen en kan als symbool gelden voor de wording van Groot Vijversburg, waarbij de kunst gedurende het gehele totstandkomingsproces op organische en dynamische wijze zal meegroeien.(tekst Cor Wetting, in catalogus tentoonstelling Maat & Schaal.)

‘ Baudine Beuk ‘ park Groot Vijversburg,

Tytsjerk


De hoofd-as van de bewegende spiegel, vlak onder de glaskap, staat precies parallel aan de aard-as. Om de spiegel de bewegingen van de Zon te laten volgen werkt de computer volgens een cyclus van 4 jaar (3 jaar + 1 schrikkeljaar). Hiervoor moet de computer de exacte tijd weten en die ontvangt hij via een tijdsein-ontvanger van een atoomklok in Mainflingen in Duitsland (DCF77)

‘ de Tweede Zon ’ABN/AMRO Bank,

Kneuterdijk, den Haag


De top van het kegelstuk is onder een hoek afgeschuind. Het ovaal dat hierdoor ontstaan is een spiegel. Dit uiteinde draait in 12 uur één keer rond en laat het licht van de zon dat door de spiegels was stilgezet, weer bewegen;”de tweede zon“De lichtvlek, op de foto goed te zien, staat elke dag op dezelfde tijd op dezelfde plek.

‘ de Tweede Zon ’ABN/AMRO Bank,

Kneuterdijk, den Haag


Opskrift by it Keunstwurk “ De Rjochting”:Geandewei kiest elk in rjochting.Wa’t net kiest sil doarmjen bliuwe ferliest it doel.Kies it paad ast witst ut hokker hoeke de wyn waait.Wynwizer “ De Rjochting” ûntwurpen by de ôfsluiting fan it Morraplan.

Nominatie eerste friese vormgevingsprijs 2001.

‘ de Richting ’ het Morraplan,

Doerebout, Koudum


Het kunstwerk op de plaats waar het hoort Enige commotie heeft een herplaatsing, vermoedelijk mei 2009, veroorzaakt. Het kunstwerk, uitgevoerd in rood kopervarieërt onder invloed van de hoeveelheid licht in hoogte van 5,40 tot 9,45 mtr. Bovenaan, in de top, brandt een permanent vuur.

‘ het Vrijheidsvuur ‘5 Meiplein / Hotel ‘de Wereld’

Wageningen


bijschriftbijschrift

‘ het Vrijheidsvuur ‘5 Meiplein / Hotel ‘de Wereld’

Wageningen


Twee transparante acrylaatzuilen, 6,70 mtr. hoog bestaande uit kubussen van 50 x 50 x 50 cm op een rvs sokkel. Elk der kubussen sluit een plaat in van acrylaat en al of niet gekleurde giethars, geplaatst onder verschillende hoeken die het bewegende licht van de zon door middel van reflecties laten zien.

Licht Reflectie Zuilengrote vergaderzaal

Sociaal Fonds voor de BouwnijverheidAmsterdam


Twee wanden in een lange gang, tegenover elkaar voorzien van 16 vlakken die eenzijdig verzilverd zijn. Hier achter is een spiegel geplaatst waarin motieven zijn gezandstraald, met daarachter licht. De wand maakt de indruk diep te zijn, terwijl waarneembaar is dat de werkelijke diepte slechts gering is.

LichtwandenGemeentelijk Centrum voor

Electronische InformatieverwerkingAmsterdam


De gevels liggen op het zuiden. Vóór de grote, uit glazen bouwstenen bestaande vlakken, waarachter de trappenhuizen liggen, zijn schermen met blauw glas aangebracht. Het bewegende zonlicht zowel in richting als in intensiteit is zichtbaar op de pui en in het daar achter gelegen trappenhuis.

72 woningenLaurierstraatAmsterdam


Een op de groeiwijze van bamboo geinspireerd object is in een waterstrook geplaatst, in de grote vide van de landbouwuniversiteitsgebouw, en bekleed met bladgoud. Het licht in die ruimte lijkt van stofgoud geworden, horend bij de grote bamboobossen die in die vide staan en waarin, naast de trappenhuizen en lift ook het restaurant is gelegen.

‘ de Pagode ‘Hoofdgebouw van de Landbouwuniversiteit

Wageningen


Op een muur in de centrale hal, waar de zon ruimschoots naar binnen kan, zijn 9 panelen aangebracht; In het midden, vóór elk vlak, is een blauwe glazen strook gemonteerd. die als blauwe baan geprojecteerd wordt op het onder een hoek geplaatste vlak. Door de bewegingen van het zonlicht laten de de projecties een langzaam veranderend beeld zien, tesamen met de schaduwen van het gebouw.

‘ die Lichttreppe ‘RathausStade


Een grote staalcinstructie (13,40 hoog) geeft in een saai eentonig vlak aan waar de hoofdentree zich bevindt, In dit Portaal zijn gematteerde glasvlakken aangebracht die de gedragingen van het licht laten zien.

‘ het Portaal ‘S.N.K.-gebouw

Almaar


Er was voor de opdrachtgever een uit-breiding van kantoren en expositiefaciliteiten noodzakelijk. Eerder gerealiseerde monumentale opdrachten en schilderijen brachten hem ertoe mij te vragen deze uitbreiding vorm te geven. Mijn obsessie beweegt zich fundamenteel tussen “licht” en “afscherming”. Hier vanuit startte het ontwerpen ,niet gehinderd door het gebruikelijke programma van eisen.De noodzakelijke precisering van ruimten, voorzieningen en functies kristalliseerden zich tijdens het werkproces organisch tot èèn geheel; de ruimten “vielen” als het ware op hun plaats. De ontwerp-elementen bestonden daardoor aanvankelijk uit licht (zon) en afscherming, en later uit het programma van eisen.

Montis MeubelfabriekenShowroom en kantoren

Dongen


Aan weerszijden van de Noord-Zuid as staan schermen. Gaten hierin vormen de vensters. Naar voren toe gesloten, de achterkant op het zuiden helemaal open.Om het immateriële van de as te beklemtonen is deze gerealiseerd in helder glas. Aan de noordkant is hierin de entree opgenomen. Ook de vloer die aansluit op de trap van graniet, het materiaal dat buiten als sokkel al begint, is van glas. Transparant glas laat het licht ongemerkt passeren, waardoor het pas in het gebouw zichtbaar wordt. De zuidgevel links en rechts van de transparante noord-zuidas is van halftransparant glas. Hierop wordt het licht van binnen uit zichtbaar in het vlak van de afscherming; de grens tussen binnen en buiten. Hiervoor staan bomen die door hun schaduwen de beweging laten zien die de aarde maakt ten opzichte van de zon.

Montis Meubelfabriekenshowroom en kantoren

Dongen


De integratie van kunstlicht en architectuur vormt het belangrijkste uitgangspunt van de ondernemingsfilosofie en Erco Lighting Nederland B.V. De doelstelling van het bedrijf is niet louter meer gericht op de ontwikkeling van kunstlichtprodukten, maar ook op de juiste toepassing ervan. Kennis en inzicht op het gebied van de architectuur belichting zijn onontbeerlijke aspecten geworden van de bedrijfsvisie van Erco. Geen armaturen, maar licht verkopen”is daarbij het pakkendedevies.Voor de nieuwbouwvestiging in Naarden zocht Erco een architect die in staat zou zijn een ontwerp te vervaardigen dat de visie van het bedrijf in een oogopslag zou belichamen. De verrassende toepassing van het licht in het Montis-gebouw was voor Erco aanleiding om Hanshan Roebers hiervoor te benaderen en hem uiteindelijk een definitieve ontwerp-opdracht te geven.

Lichtgebouw ERCO

GooimeerNaarden


LichtgebouwERCO

GooimeerNaarden

In samenwerking met de Delftse architect Roy Lim en het Adviesburo voor Bouwtechniek ABT te Velp heeft Roebers zijn opvattingen over licht en ruimte in een oorspronkelijk architectuurontwerp tot uitdrukking weten te brengen. Het gebouw in Naarden laat op vindingrijke wijze zien hoe vorm, functie en constructie tot een esthetische samenhang zijn gebracht. De zuidgevel van het met zwartgeglazuurde tegels beklede gebouw wordt geheel aan het oog onttrokken door een gigantische matglazen wand die op een natuurstenen plateau rust. De uit vierkante glasplaten samengestelde afscherming is door middel van een staalconstructie aan de gevel bevestigd, en fungeert van binnen uit gezien als een enorme projectiewand waarop lichttechnieken kunnen worden uitgetest.

Net zoals het matglas van een fototoestel kan deze op het zuiden gerichte façade letterlijk worden gezien als het vlak waar het licht en het oog elkaar ontmoeten, en maakt het op suggestieve wijze de specifieke doelstelling van het bedrijf dat erachter ligt verscholen, zichtbaar.Het warme, diffuse licht dat door de zuidgevelopening naar binnentreedt, ontmoet in de vide van het gebouw het constante, koele licht van de geheel uit helder glas opgetrokken noordgevel. Met deze polaire belichting, deze overgang van licht naar donker, deze ontmoeting van warm en koud licht, heeft Hanshan Roebers een prachtig voorbeeld van “licht-architectuur” afgeleverd. Een betere ambiance om licht te produceren kun je niet bedenken.

Felix Villanueva


LichtgebouwERCO

GooimeerNaarden


Architekten: Theo Verburg, architekt BNA en Hanshan Roebers. Op de vier windrichtingen zijn wanden door de hoekpunten van het bestaande gebouw gestoken. Deze wanden omsluiten in de kern een bijna vierkante ruimte waarin uitbreiding van de zaal gemaakt wordt. Daarbij blijft ruimte over voor een patio die voor extra lichttoetreding zorgt. In het onderste deel worden in de bestaande wanden grote openingen gemaakt waardoor er een grote ruimte ontstaat met in het centrum het hoogste gedeelte.Aan de buitenzijde van dit vierkant ontstaan vier kwadranten met ieder hun eigen functie. Doordat de wanden doorschieten, zijn deze functies visueel van elkaar gescheiden. Zo heeft de groep in de terugkomruimte geen zicht op de groep die de zaal verlaat voor de ter aarde bestelling, of de groep die net bij het gebouw aankomt.

AulaBegraafplaats

Ede


Architecten: Theo Verburg, architect BNA en Hanshan Roebers, monumentaal ontwerper.Op de vier windrichtingen zijn wanden door de hoekpunten van het voormalige aula-gebouw gestoken. Deze wanden sluiten een bijna vierkante ruimte in; de eigenlijke aula-ruimte. Aan de buitenzijde van dit vierkant ontstaan vier kwadranten met ieder hun eigen functie. Doordat de wanden doorschieten zijn deze functies visueel van elkaar gescheiden.Op de foto is het eerste kwadrant te zien, met hierin de entree tot de grote zaal en de familiekamer.

HoofdingangAula

BegraafplaatsEde


Het derde kwadrant op het noord-westen is niet bebouwd, althans niet overdekt.Het is een ruimte die, wat de architectuur betreft, hoort bij de aula, en, qua openheid, bij de begraafplaats.Het scherm maakt het daar stil....; er ontstaat als vanzelf een meditatie ruimte.De geluiden van de begraafplaat lijken er ver weg en de gedachtes komen dichterbij; stil en vaag peinzen, in een min of meer weemoedige en verdrietige stemming.Het is indrukwekkend dat het geluid van stromend water die stilte hoorbaar maakt.

StilteruimteBegraafplaats

Ede


De beeldbepalende wanden wanden op de vier windrichtingen zijn belangrijk voor het gebouw. Zo lopen alle belangrijke routes langs deze wanden. Men legt bij een bezoek aan het gebouw twee keer de route langs de wand af, maar dan in tegengestelde richting en langs de andere kant. Het dak is door middel van een lichtspleet losgehouden van de wanden. Deze wanden worden zo van boven aangelicht. Ze worden daardoor expressief en er ontstaan mooie ruimtes. Het totale gebouw staat op een iets verdiept plateau dat buiten het gebouw nog ongeveer een meter doorloopt. Het maakt zich daardoor los van zijn omgeving. In het dak van de hoge ruimte is een spleet gemaakt die precies in de noordzuidrichting loopt. Het zonlicht geeft daardoor een scherp afgetekende lichte baan op hethoog gelegen wandgedeelte. Als de zon haar hoogste punt bereikt heeft, staat deze baan verticaal. De positie is dan afhankelijk van het jaargetijde.

AulaBegraafplaats

Ede


luchtopname

AulaBegraafplaats

Ede


InterieurAula

Begraafplaats Ede


‘ Oeverschip ‘boterdiep

bedum / zuidwolde / groningen


‘ de Ylekeboat ‘aan het water van de Eastelike

IJlst

Het kunstwerk is ontstaan uit de geschiedenis van IJlst; het is een historie van het water.Omstreeks 1550 had IJlst door zijn ligging aan het water grote betekenis als handelsplaats. De geschiedenis van IJlst raakte verweven met de geschiedeis van de botenbouw; het werd een machtige stad. Langs de Eastelike waren een aantal scheepsshellingen. Dit werk verwijst daar naar.


Ontwerp voor een gemaal in de nieuwe wijk Vossepolder waar de namen van de straten allen verwijzen naar gemalen in het land, als de Cruquius en het Woudagemaal.

‘ de Waterwolf ‘de nieuwe wijk Vossepolder

Hillegom


Het principe van een gemaal; de windmolen pompt het water uit de vaart via een buis in een bak die onder ‘het gemaalhuis’ is aangebracht. De hoeveelheid water is steeds afhankelijk van de hoeveelheid wind.


Hillegom



Hillegom


de werking van het gemaal


Hillegom


Wat me bijzonder aansprak in gesprekken met de ontwerpers was het plan dat de Oude Mars ( een 32 ha. grote nieuwe wijk)een onderdeel is van een landgoed (in dit geval landgoed Zandhove) De gedachte aan een landgoed bracht het idee van een folly, en eenmaal bezig met de folly diende zich een orangerie aan ;“de MarsOrange”

‘ de MarsOrange ‘Zwolle


Het ontwerp bestaat uit een constructievan Lariks / douglas-hout met 4 zijden.Het kunstwerk is 9,48½ mtr. hoog en de zijden zijn 4,08 mtr.. Alle maten komen van Dom Hans van der Laan; een theorie over getalsmatige verhoudingen, waarin het plastisch getal, een driedimensionale uitwerking van de gulden snede, een centrale rol speeld.

In elke zijde is een groot ‘ raam ‘ uitgespaard. Aan drie zijden is dit voorzien van matglas, de zijde aan de zuidkant is voorzien van helder glas; het zonlicht kan naar binnen, en laat de projectie-verschuiving van de constructie zien op de mat-glazen oppervlaktes.

Vanaf 7.73 mtr. van de grond buigen alle zijden naar binnen. Aan de zuidkant is er een gleuf uitgespaard voor het directe zonlicht.



DE VIER POORTENvoor het Campus College

Veldhoven

‘ de Luchtpoort ’


de windwijzer over het fietspad.

Het formaat van elke poort is 4,65 x 2,32½ x 4,65 mtr.Daarop komen ‘de elementen’De poorten zijn gemaakt uit Larix-hout.


Veldhoven

‘ de Luchtpoort ’


ontwerpen voor het Sondervickcollegeop de Kempen Campus,

Veldhoven

Het Sondervick College “ woont “ op het 14 hectare grote Kempen Campus. De bewegingen van alle studenten worden afgewisseld met grote stiltes als er niemand aanwezig is; in die afwachtende stilte lijkt het dat het geluid en de bewegingen van de leerlingen wordt opgeroepen.....Veranderingen worden zichtbaar;dat moet ook in de kunst zichtbaar worden gemaakt door te reageren op veranderingen.Ons klimaat doet dat onophoudelijk;het gebruik van de vier elementen wordt een krachtig gegeven.

Ontwerp:Er worden vier poorten gemaakt, poorten die toegang geven tot het campus terrein. En elk der poorten ‘ draagt’ een element;

AARDE, de vier seizoenen; de poort raakt begroeid met wingerd. In de winter zijn alleen de klimtakken te zien, in de lente het beginnend groen, in de zomer het volle groen, en in herfst het werkelijk schitterende rood.

WATER, een grote trechter vangt het hemelwater op; de vorm ‘vangt’ ook het water op als het niet regent. Er is een verwachting. Er zijn experimenten mogelijk op de natte plek

LUCHT, een grote driehoekige constructie van hout ligt op de poort. In een van de hoeken wordt een windvaan vastgehouden, met een roodkoperen ‘neus’ die steeds de windrichting laat zien.

VUUR, een rechthoekige houtconstructiehoudt een scherm met een gematteerd oppervlak vast dat ten opzichte van de grond een hoek maakt van 10 graden, zo voorovergebogen dat het kijken naar het scherm vanaf de grond gemakkelijk is.de zonnewijzer ; een educatief gebeuren dat nieuwsgierig maakt naar de gang van onze hemellichamen, met name de zon.Er is een lineaire verdeling op het scherm aangebracht die gemaakt is voor de plek Veldhoven ( 51,5º ), door een geweldige heer die in Sneek woont, Hans Noordmans,die werkelijk erg veel weet over de weg van de hemellichamen.De tekens van de dierenriem geven de maanden aan.

De locaties

1 “ de luchtpoort “ op de plek waar de fietsers de campus opkomen; zij kunnen zien of er op tegenwind gerekend moet worden.

2 “ de vuurpoort “ rechts van het hoofdgebouw, over het pad

3 “ de waterpoort “ achter het laatste gebouw, helemaal links in de hoek bij het bos en achter de sportvelden / de sintelbaan.4 “ de seizoenenpoort “ in een van de ruimtes tussen de gebouwen.


Vuur is het zichtbare (licht) en voelbare (warmte) verschijnsel dat optreedt als een brandbare stof een oxidatiereactie ondergaat bij hoge temperatuur. Door opwarming van naburige materie komen brandbare gassen vrij, die zelf ook weer oxideren en warmte opwekken, waarmee het proces zichzelf in stand houdt.


Veldhoven

de Vuurpoort


De Griekse wijsgeer Herakleitos beschouwde vuur als het oerelement waar alles uit was voortgekomen. Empedocles nam aan dat vuur één van de vier elementen was, naast aarde, lucht en water.In de Oosterse filosofie die we kennen in praktische toepassingen als shiatsu, feng shui, macrobiotiek en acupunctuur wordt uitgegaan van vijf elementen of transformatiefases namelijk hout, vuur, aarde, metaal en water die elkaar voeden en in toom houden. Het element vuur staat voor het hoogste energieniveau, zichtbaarheid, roem, ongrijpbaarheid, de kleur rood, de organen hart en dunne darm, het zuiden, de tijd van de dag dat de zon het hoogst staat, hoogzomer, een bittere smaak.


Veldhoven

de Zonnewijzer


Waterpoort; een grote trechter vangt het hemelwater op; de vorm ‘vangt’ ook het water op als het niet regent. Er is een verwachting. Er zijn experimenten mogelijk op de natte plek.Water is vloeibaar, stroomt, is veranderlijk, en staat daarmee symbool voor de menselijke gevoelens. Een mens zonder gevoelens verdort. Water geeft leven, maar teveel water doet rotten, denk maar aan planten die teveel water krijgen, een ven, een moeras. Water moet vloeien, stromen. Water doet ons ook denken aan de zee. De zee kan rustig zijn, en is dan iets prachtigs, maar op zeer korte tijd kunnen ook hevige stormen opsteken die levensgevaarlijk zijn voor diegene die zich op zee bevindt. Overstromingen tonen ons de vernietigende krachten van water.


Veldhoven

de Waterpoort


Laat de 4 seizoenen zien; een wilde wingerd groeit tegen de poort omhoog; (foto tijdens de onthulling).De Aarde (soms de wereld of Terra genoemd) is vanaf de Zon gezien de derde planeet van ons zonnestelsel. Hierin behoort ze tot de naar haar genoemde “aardse planeten”, waarvan ze zowel qua massa als qua volume de grootste is. Op de Aarde komt leven voor: ze is de woonplaats van miljoenen soorten organismen. Of ze daarin alleen staat is onduidelijk, maar in de rest van het heelal zijn tot nog toe nergens sporen van leven, nu of in het verleden, gevonden. Radiometrische dateringen hebben uitgewezen dat de Aarde 4,57 miljard jaar geleden is ontstaan en het leven maximaal 1 miljard jaar daarna..


Veldhoven

de Aardepoort


de Toegangspoort tot de 32 ha. grote nieuwe wijk

‘de oude Mars’Zwolle

De Poort vormt samen met “de MarsOrange”een eenheid, de Poort als entree, de MarsOrange als ontmoetingsplek voor bewoners van de wijk


entreepoort Oude Mars

Hanshan Roebers monumentaal ontwerper

de Toegangspoort tot de 32 ha. grote nieuwe wijk

‘de oude Mars’Zwolle


Een plein als ‘passerpunt’ van Koudum,een kunstwerk als zonnewijzer en een podium als centrum

Door de ligging van het Frieslandplein leent een kunstwerk op die plaats zich uitstekend om als “zonnewijzer’ te fungeren.

De hoek die de zon maakt met de aarde is op 21 maart en 23 september 37 graden. Op 21 juni is dat 60,5 graden en op 21 december bereikt de zon slechts een hoogte van 13,5 graden.(gegevens van Hans Noordmans, Sneek)

Deze hoogtes bepalen op welke manier het zonlicht in de gleuf, via de spiegels en op het matglas te zien is. De ‘lichtstraat’ loopt noord-zuid

podiumKoudum


bijschrift

lichtstraatmet opto-chem glas in frame

hanshan roebersnieuweweg 138723 CZ Koudum

[email protected]

06-14474277

kunst in opdracht: http://issuu.com/monumentaalontwerper/docs/2014_kunst_in_opdracht_print

het congboek:http://issuu.com/monumentaalontwerper/docs/28-04-2014_het_congboek

schilderijen en tekeningen:http://issuu.com/monumentaalontwerper/docs/schilderijen_en_tekeningen

samenstelling in samenwerking met André Hoekema

colofon


Kunst in opdracht

Documents

Transcript of Kunst in opdracht