Kenavenster maart 2015

België-BelgiqueP.B. – PP

2530 BoechoutBC 30280

GR

aTI

S TI

JDSC

HR

IFT

Va

n k

ena

VZ

w

I

VO

OR

en

DO

OR

MO

nIT

OR

en M

eT k

ena

nIe

Uw

S en

ka

MP

IDee

ËnV

eRSC

HIJn

T D

RIe

Ma

an

DeL

IJkS

I

1

8D

e Ja

aR

Ga

nG

nR.

3

I

eR

ken

nIn

GSn

UM

MeR

P7

08

15

6

MAART2015

MAART

2 I www . kena . be

Vorig jaar kwam ik op een dag geheel onverwacht twee leden tegen die enkele jaren geleden, toen ik nog vendelleidster was, bij me in het vendel zaten. Dolenthousiast kwamen ze me tegemoet gelopen en begonnen ze herinneringen op te halen over ons kamp van toen; “Echt het beste kamp dat we gehad hebben. Wij krabben onze chocopot nog altijd zo goed uit zoals je ons getoond had. Ik weet nog hoe je ons na het eten altijd uitlegde hoe we de tafel écht deftig konden afkuisen! Ik doe dat nog altijd zo!”. Ik moet zeggen, als vrijwilliger kan je niet meer voldoening krijgen dan het plezier van anderen. Het verbaasde me hoe die kleine details hen waren bijgebleven. Hoe ze na al die tijd toch nog zo enthousiast praatten over een kamp terwijl er ondertussen al zoveel andere geweldige zomers gepasseerd zijn. Ik denk dat het zulke momenten zijn dat je beseft waarom je vrijwilliger

bent. Natuurlijk had ik daar niet over nagedacht toen ik pas vendelleider werd. Ik was graag op Kena en wou zo lang mogelijk blijven terugkomen om mezelf te amuseren en tijd door te brengen met mijn vrienden. Maar ik ontdekte ook al snel hoeveel voldoening het me gaf om andere jongeren aan het lachen te brengen, onder mijn vleugels te nemen en hen als “grote zus” een fijn en memorabel kamp te bezorgen. Net zoals mijn vendelleiding dat voordien voor mij deed. Bij Kena. En niet bij een andere organisatie die me daar veel geld voor betaalt.

Ik vroeg iemand onlangs waarom hij zoveel geld geeft aan een festival als Tomorrowland. Het antwoord was simpel; Tomorrowland is voor mij, wat Kena is voor u. En daarmee was de kous af!

Zalig Pasen!

de [email protected]

3

INHOUD

04 | woordje van de voorzitter“Er zijn mensen die denken dat ze alti jd voor iedereen klaar moeten staan, die denken dat ze nooit voor zichzelf mogen opkomen, en dus nooit nee mogen zeggen.” Nemen of geven? Het is geen evidente kwesti e. Onze voorzitt er legt uit..............................................................

06 | Het domein spreektHeuvelsven is een prachti g domein dat nog alle dagen in volle groei is. OCS steekt voortdurend de handen uit de mouwen om ons van het ideale kampterrein te voorzien. ............................................................

12 - 14 | InterviewFrank Morlion kwam jaren geleden bij Kena terecht via zijn vrouw. Ondertussen zijn zijn zonen een vaste waarde bij Kena. Hijzelf mogen we geregeld terug verwelkomen wanneer hij onze misvieringen voorleidt.

28-31 | ColumnsTerwijl Ellen in India vertoeft , geeft ze haar column even door aan Margot. Zij en Hans vertellen elk over hun eerste kamp als animaotr bij Kena en de uitdagingen die zij tegen kwamen.

KenavensterCOLOFOn

ReaLISatIe & ReDaCtIeJulie Van Dooren

[email protected]

vRIJe BIJDRagenJeroen H., Leo J., Hans J.,

Veerle, Margot VH.,

Ellen VH., Saan,

Eline V., Emiel

HOe OnS BeReIKen? JVC HEUVELSVEN

Heuvelsven 1

3650 Dilsen-Stokkem

[email protected]

089 36 45 31

www.kena.be

facebook.com/kenakamp

Bijdragen, reacties en foto’s

mogen gemaild worden naar

[email protected]

Kenavenster verschijnt

driemaandelijks.

Verantwoordelijke uitgever is

Julie Van Dooren, Lange

Pastoorstraat 8, 2600 Berchem

Tel. 0494 48 91 70

Afgiftekantoor: Boechout

De volledige inhoud © 2014 door

Kena vzw tenzij anders vermeld in

de specifi eke artikels. Alle rechten

voorbehouden.

4 I www . kena . be

wOORDJe Van De VOORZITTeR

5

Jeroen

Geven is beter dan nemen. Als ik dit google, krijg ik ogenblikkelijk 60 miljoen hits….

Vele artikels staven deze bewering. De regel zorgt voor een tegengewicht aan de ik-maatschappij, appelleert aan egoïstische reflexen, zorgt ervoor dat we harmonieuze relaties kunnen uitbouwen, laat ons behoeften en gevoelens van de ander herkennen, ….

In een boekje van Luk Dewulf en Guido Vangronsveld lees ik dat de risicogroep voor burn-out en depressie dikwijls mensen zijn die enorm loyaal en toegewijd zijn aan de collega’s. Die een grote dienstbaarheid tonen en zich ten volle inzetten voor de vragen die op hen afkomen of de taken waarvoor ze zich hebben geëngageerd. Hierdoor bestaat het risico dat ze op een bepaald ogenblik loyaal zijn aan iedereen behalve aan zichzelf.

Daarom is het van belang dat je geeft vanuit een goede houding. Want automatische, blinde zelfverloochening is geen geven. Er zijn mensen die denken dat ze altijd voor iedereen klaar moeten staan, die denken

dat ze nooit voor zichzelf mogen opkomen, en dus nooit nee mogen zeggen. Zij staan vaak vooraan om te helpen, maar dan niet zozeer omdat ze het graag willen, maar omdat ze vinden dat het van hen verwacht wordt.

Ontvangen is soms moeilijker dan geven. Mensen willen graag onafhankelijk zijn en niet bij iemand in het krijt staan. Ze willen best graag geven, maar kunnen heel moeilijk ontvangen. Want als je bereid bent om te ontvangen, geef je aan dat je de ander nodig hebt en stel je jezelf kwetsbaar op. Dat vinden sommigen geen fijn gevoel. Ook vragen we ons al snel af wat iemand van ons terug wil hebben….

Als iedereen alleen maar zou willen geven, dan was er niemand meer om te ontvangen. Oprecht kunnen ontvangen is een cadeau aan de gever. Je laat zien dat je hem apprecieert, dat het je niet onberoerd laat.

Geven of nemen? Beide zijn belangrijk. Ik denk wel dat wie alleen maar neemt, vroeg of laat gepakt wordt.

Zalig paasfeest,

Ontvangen is soms moeilijker dan

geven

6 I www . kena . be

2015 begon niet zo best voor mij. Ik kreeg een zware griep cadeau. Zo ééntje waarover men het op de radio en televisie heeft. Na oudjaar fris en monter gevierd te hebben, kroop ik op 1 januari ’s middags uitgeteld en koortsig in bed om er, bij wijze van spreken, 4 dagen later aarzelend terug uit te kruipen. Gedurende een drietal weken probeerde ik de draad terug op te nemen, maar veel fut had ik niet. Ik was maar in staat het minimum-minimorum te presteren. Die periode ligt nu gelukkig achter de rug. Ook voor Heuvelsven was het noodgedwongen veel gas terugnemen. Vandaag beschouw ik deze onvermijdelijke rustperiode als positief. Het voelt nu aan als ‘reculer pour mieux sauter’.

Heuvelsven is in januari, het putteke van de winter, vaak in een diepe winterslaap. Weinig of geen verhuur. Hierdoor zijn er ook geen inkomsten. We moeten dan onze portemonnee extra goed in het oog houden om de lopende kosten te kunnen blijven dekken.

Er staat nochtans al heel wat op ons programma voor dit jaar. Tot begin februari was er veel onzekerheid over de middelen waarover we kunnen beschikken om op het positieve elan van 2014 verder te gaan. Sinds kort kunnen we stellen dat we op dat vlak dit jaar wat meevallers hebben. Maart wordt de startmaand van belangrijke initiatieven en werkzaamheden die de uitstraling van ons geliefd domein zullen doen toenemen.

Laten we even eerst terugkijken in de tijd. De kelders achter de keuken zijn nu, dankzij het nieuwe terras, droog en klaar voor gebruik. Tijdens een Paassessie heeft een ploegje vrije leerlingen de enorme rommel, die er toen nog in lag, opgeruimd. Bij de evaluatie van het programma werd er geopperd dat het leuker was geweest om iets te doen dat men achteraf kon zien. Een raam of deur schilderen bijvoorbeeld. Wel, het domein zegt nog eens welgemeend dank u wel aan dat ploegje. Want door het opruimen van die kelders is heel de renovatie van het hoofdgebouw in een enorme stroomversnelling geraakt.

Het domein

7

Leo

Door gebruik te kunnen maken van die kelders werd het mogelijk om alle technische problemen rond leidingen en afvoeren op te lossen. Ook bij de herinrichting van de keuken blijkt dat de aanwezigheid van die kelders de zaken vereenvoudigt. Zo zullen we de nieuwe afwasmachine (ja, ja besteld en al !) langs de muur van de kelder zetten omdat we dan gemakkelijk wegkunnen met toevoer- en afvoerleidingen. Bijkomend moet een afzuigsysteem voor de waterdamp voorzien worden; in dat deel van de keuken is er immers geen verluchting. Timing ? Wait and see … maar deze zomer zullen er zeker extra vrijwilligers voor de afwas gevonden worden !

Aangezien er voor de afwasmachine een afvoer moet voorzien worden, gaan we meteen de verplichte opvangtank voor afvalwater plaatsen. Trouwe lezers van deze rubriek weten dat we ons vuil water naar de riool moeten voeren. Nu loopt het nog steeds naar de zinkputten. Omdat de aansluiting hierop hoger ligt dan de achterkant van het hoofdgebouw moeten we pompen. De uitvoer van deze werken zal gepaard gaan met graafwerken

rond de blauwe paal (die nu weg mag) en de herinrichting van de omgeving van de eetzaal voor -12. Goed nieuws voor de leiding van de allerkleinsten; jullie opmerkingen over de lawaaihinder door slechte akoestiek hebben we ter harte genomen. Alle ramen in jullie eetzaal krijgen gordijnen waardoor het er heel wat minder zal galmen.

Aan de buitengevel komt er een brandladder om ons in regel te stellen conform het brandweerverslag. Op de bovenste verdieping worden de voorziene branddeuren geplaatst. We zijn niet te stoppen: de gevaarlijke situatie en vuile toestand van het onafgewerkte terras zijn we beu! Daar gaan we dus iets aan doen. En dat zal allemaal klaar zijn als jullie de aftrap geven voor jullie zomerseizoen. Ondertussen wordt er ook nog voor gezorgd dat de keukenploegen op een volledig afgewerkte verdieping zullen logeren. Dat zal ze zeker motiveren om zo mogelijk nog lekkerder te koken. De lijst van wat op de planning staat is zelfs niet volledig … maar daarover volgende keer meer. Na Pasen. Zonder vijgen.

Dankuwel cursisten, dankzij het opruimen van de kelders is heel de renovatie van het hoofdgebouw in een enorme stroomversnelling geraakt.

8 I www . kena . be

9

Het domein

10 I www . kena . be10 I www . kena . be

28 februari tot en met 8 maart 2015 wordt in Vlaanderen de week van de vrijwilliger gevierd. Vrijwilligers. Sommigen zijn het elke dag opnieuw, anderen maken zich met momenten vrij. De één geeft veel tijd, de ander wat minder. Maar één ding hebben ze gemeen: die duizenden vrijwilligers zetten onbezoldigd en uit vrije wil in voor een goed doel, in hun buurt, bij acties en evenementen of in jouw organisatie. Ze zetten hun talenten in en doen dat meestal met veel plezier en voldoening.

Met 900.000 zijn ze, en wij kunnen met heel veel trots zeggen; Ook onze vrijwilligers verdienen een plaats in de spotlight tijdens deze week! Wij weten dat het niet vanzelfsprekend is om tijd te steken in Kena en mee te helpen aan een geweldige zomer voor andere jongeren. Maar het is dankzij onze vrijwilligers dat wij tot op deze dag ontzettend leuke zomers kunnen organiseren en een domein kunnen onderhouden waar elk jaar talloze mensen, jong en oud, steeds opnieuw weer kunnen thuiskomen.

Dus bij deze, aan al onze vrijwilligers;

Simple as can be. Vrijwilligers spelen een belangrijke rol in het leven van anderen. Denk aan al die keer dat één van je vendelleden met tranen in de ogen afscheid van je nam op het eind van het kamp. Zij hebben een geweldige tijd beleefd deze zomer omdat jij je tijd opofferde om activiteiten in elkaar te steken, een vendelvergadering voor te bereiden en te zorgen dat dit kamp opnieuw onvergetelijk zou worden. Geeft het geen voldoening dat je kinderen met zoiets eenvoudig zo blij kan maken?

Veel vrienden kennen elkaar van op school, van bij de scouts of KSA, of van op kamp. Door een week intensief met elkaar door te brengen, cursus te volgen, samen leiding te zijn op kamp… ga je elkaar steeds beter kennen. Je deelt de geweldig leuke momenten, zingt samen aan het kampvuur, en als het even wat minder gaat in je vendel, help je elkaar er al snel bovenop met een babbel en een spontane lach. Als vrijwilliger maak je heel snel nieuwe vrienden. En voor je het weet, beland je in het bestuur tussen een gekke bende vrijwilligers waar je elke maand met aan tafel schuift en vitaminenweekends met deelt. Van een te gek sociaal netwerk gesproken!

Die ligt voor de hand, denk ik.

Sommigen onder ons zijn misschien erg gesloten als

persoon, of durven niet snel voor een

grote groep te staan praten. Als animator,

hoofdanimator of kampchef moet je al je lef bij

elkaar rapen om zelfverzekerd voor een groep kinderen te staan. Voor je het goed en wel beseft, ben je ontspannen, enthousiast, en vol

vertrouwen wanneer je het hoge woord

moet voeren voor het hele kamp.

Wel ja, dat zei ik min of meer al. Als je enige tijd vrijwilliger bent, wordt je al snel

gevraagd om extra activiteiten te doen. Bij ons worden alle adjuncten mee op vitaminenweekend

gevraagd waar we, naast ontzettend veel

lachen en moppen tappen, ook veel

praten over de werking van Kena.

Maar uiteraard willen we daarvoor ook

jouw mening. Denk je dat jij geweldige ideeën hebt die ons

nog optimaler kunnen doen werken? Of

zou je gewoon graag mee nadenken en de handen uit de mouwen steken? Dan ben je meer

dan welkom in één (of meerdere) van

de verschillende werkgroepen!

Aan de University of Exeter Medical School in Groot-

Brittanië heeft een onderzoeksteam in 2013 ontdekt dat vrijwilligers

gezonder en gelukkiger zijn. Dat

komt vooral door de sociale contacten

die je legt wanneer je vrijwilligerswerk

doet. Ook onze redactie beaamt dit

onderzoeksresultaat. Tijdens een

kamp ervaar je zoveel respect,

dankbaarheid en vriendschap van de kinderen dat je na een kamp met een gelukzalig gevoel

naar huis gaat. Bovendien kan je

op kamp echt jezelf zijn, genieten van de heerlijke natuur en je batterijen weer stevig

opladen. Het is dus wel vanzelfsprekend dat je er gelukkiger

én gezonder van wordt!

Je betekent iets voor anderen

Je maakt vrienden, bouwt een sociaal netwerk op

Je wordt beter in wat je graag doet, je verrijkt jezelf

Je kunt wegen op het beleid

Je bent gelukkiger en

gezonder!

5 goede redenen om vrijwilliger te zijn

12 I www . kena . be

Je bent zelf enkele jaren mee op kamp geweest. Welke fijne herinneringen daaraan zijn je nog bijgebleven?“Ik ben pas laat ingestapt in de kampen van wat toen nog OCS was. Lieve, toen nog mijn vriendin, was al jaren actief in Heuvelsven en was adjunct in Lesterny. Nadat we getrouwd zijn, ben ik voor het eerst mee op kamp gegaan. Ik was zelf al ettelijke jaren monitor en hoofdmonitor en ben niet in Heuvelsven ‘geschoold’. Inschuiven in de kampen in Lesterny was toch een nieuwe ervaring. De tweetaligheid was nieuw, maar het zijn vooral de specifieke structuur en cultuur in Lesterny die me zijn bijgebleven. Werken met jongeren en kinderen uit verschillende milieus en verschillende achtergronden was me niet helemaal vreemd, maar zo lang met hen op kamp gaan was toch een aanpassing. Dit was iets heel anders dan kinderen ’s avonds naar huis laten gaan en ze de volgende dag weer begeleiden. Ook jeugdbewegingen hebben toch een andere beleving: je kent de leden al langer en je hebt al een jaar met hen gewerkt, gespeeld… Hier kom je telkens nieuwe én vertrouwde gezichten tegen.”

“Anderzijds is me ook heel sterk de figuur van Broeder André bijgebleven. Een grappige, rustige figuur die gezag uitstraalde, die de kinderen graag zag en door de kinderen ook graag gezien werd. Hoewel ik Broeder Victor nooit gekend heb, denk ik dat Broeder André duidelijk één van de dragers was van de spiritualiteit uit de beginjaren. Maar ik vermoed dat Fred en Leo daar veel meer over kunnen vertellen.”

Was het een bewuste keuze om met Kena mee te gaan vanwege de christelijke waarden?“Niet echt. Je weet hoe dat gaat: je lief is bij een beweging en dan ga je in eerste instantie maar mee. Pas later, wanneer je het van binnen uit meegemaakt hebt, leer je de kampen appreciëren. Ik hoef het niet overal mee eens te zijn, maar de zinvolheid en de waarde van de kampen is zeker een troef. Dat ervoor gekozen wordt om duidelijk te maken dat je vertrekt vanuit een christelijke inspiratie, kan ik alleen maar toejuichen. In onze samenleving worden religieus geïnspireerde organisaties bijna a priori als onverdraagzaam, conservatief, sektarisch gezien. In Heuvelsven leren kinderen en jongeren dat het absoluut niet zo hoeft te zijn. Ze komen in een open gemeenschap terecht die, vanuit een christelijke inspiratie, bekommerd is om iedereen ongeacht het levensbeschouwelijk profiel.”

Denk je dat deze christelijke waarden en het houden van o.a. een mis of gebedsviering voor Kena een meerwaarde zijn?“Ik denk het wel. Er zijn wel meer organisaties die kampen organiseren voor jongeren waarin sport en spel de hoofdmoot uitmaken. Maar ik ken slechts weinig organisaties waar zo duidelijk ook bezinning, voor sommigen ook gebed, naar voor komen. Ik moet al teruggaan naar de kampen van onze eigen jongerenkerk waar ik lid van was. Of nu nog de heel specifiek op de levensbeschouwelijke, christelijk gerichte vakantiedagen en weekends voor jongeren in Averbode.”

“Ik koester niet de illusie dat iedereen die vieringen leuk vindt.

Frank Morlion is papa van onder andere Dries, Jef en Stinus, die al jaren actief deelnemen aan onze zomerkampen. Naast docent rooms-katholieke godsdienst, is Frank ook diaken en mogen we hem al enkele zomers op kamp ontvangen om een misviering te leiden. Frank kwam echter jaren geleden al met Kena in contact via zijn vrouw en kon zo zelf ook onze kampen ervaren.

13

InTeRVIew, door Julie

“Anderzijds komen de deelnemers en monitoren tijdens de kampen ook in contact met een meer georganiseerde geloofsbeleving. Zonder te technisch te worden: ik ben voorstander van wat we het Narthicaal leren noemen. De narthex is eigenlijk het voorportaal van een kerk: je bent binnen en nog niet helemaal, je kan volgen wat er gebeurt en er deels aan deelnemen. Narthicaal leren betekent dat je maar weet of een levensbeschouwelijk perspectief of een religie je ligt als je er ook even van geproefd hebt. Daarom is het belangrijk dat mensen, en zeker jongeren, ook even binnen geleid worden in die religie, die levensbeschouwing. Tot in het voorportaal. Kijken wat het is en dan kan je nog beslissen of je daar wat blijft, weer weg gaat of verder naar binnen gaat. In die zin denk ik dat die vieringen op kamp echt wel een goede zaak zijn.”

Zijn er zaken waar je als ouder steeds naar polst als je kinderen thuis komen na een (kena)kamp? “Eigenlijk in de eerste plaats of ze het een goed kamp vonden. Dat vind ik het belangrijkste. Daarna wie de monitoren en kampleiders waren. Voor de rest laat ik ze liever zelf vertellen. Ik weet nog dat ik het als kind ook niet erg aangenaam vond over het voorbije kamp ‘ondervraagd’ te worden. Als ze willen vertellen, zullen ze dat op een zeker moment dan ook wel doen.”

Maar ik hoop wel dat er zijn die er deugd aan beleven.”


Wat vind je zelf speciaal aan Kena?“Weet je, ik ben een Limburger. Dus Kena, Heuvelsven is voor mij altijd ook een beetje teruggaan naar de Heimat. Ik ben opgegroeid in de Limburgse Kempen… Voor de rest zijn het toch ook wel herinneringen aan volksdanslessen die Lieve gaf, ijskoude nachten in de winter…”

Kena evolueert de laatste jaren sneller. Als diaken en docent heb je ook met beleid te maken. Heb je nog tips voor het bestuur om van Kena een nog grotere en bloeiende organisatie te maken?“Het is niet aan mij om daar iets over te zeggen. Ik ben ervan overtuigd dat het bestuur zelf wel weet waar naartoe. Ik denk wel dat je nooit mag vergeten, ondanks veranderingen en evoluties, vanwaar je komt. Wat was de oorspronkelijke inspiratie? Waarom en van waaruit is Kena ontstaan? Ik denk dat het zaak is daaraan trouw te blijven.”

Het is fijn dat we al enkele jaren op jou beroep mogen doen om op zaterdag vieringen voor te gaan. Wanneer is zo een viering voor jou geslaagd?“Wanneer ik het gevoel heb dat er enkele kinderen, jongeren of begeleiders zijn die er iets aan gehad hebben. Ik koester niet de illusie dat iedereen die vieringen leuk vindt. Maar ik hoop wel dat er zijn die er deugd aan beleven. Als het me lukt te laten zien dat Jezus en zijn boodschap ook nu nog heel zinvol zijn, dat het niet gaat om 2000 jaar oude brol. Als het me lukt te laten voelen dat die verhalen en gebeurtenissen van toen ook over ons eigen leven gaan, dan is een viering geslaagd.”

Wat maakt dat je je graag inzet voor de vieringen van Kena in je vrije tijd?“Ik vind dat één van de opdrachten die bij mijn diaconaat horen. Diaconie betekent letterlijk dienstbaarheid. Ik ervaar die vieringen ook als een vorm van dienstbaarheid. Ik ben gewijd tot verkondiging en dienstbaarheid. Dus beantwoordt zo’n viering in Kena zeker aan mijn wijdingsopdracht. En ik vind het ook gewoon plezant om te doen.”

Wat geeft jou voldoening bij het voorgaan van een viering op een kamp?“Tussen de kinderen, jongeren gaan zitten, mee zingen, merken dat er ook wel gelachen wordt. Ik ben blij als ik een vorm van verbondenheid kan voelen. Dat lukt niet altijd en al zeker niet de hele viering, maar samen het Onzevader bidden of mekaar welgemeend de vrede wensen, dat betekent toch iets in die zin denk ik. En wanneer ik na de viering positieve reacties krijg of nog een mailtje van een kampchef, dan geeft dat zeker voldoening.”

Een groep bezig zien op kamp, voelt dat elke keer anders?“Ieder kamp heeft zijn eigenheid en wordt aan elkaar gehouden door dezelfde rituelen. Ik mag na de viering blijven eten (waarvoor dank). Alleen al bij het zingen voor de maaltijd merk je toch dat iedere chef haar/zijn eigen stijl heeft, iedere ploeg functioneert volgens een eigen dynamiek. En dat is ook goed zo, het zou maar saai worden anders.”

Wat is volgens jou hét belangrijkste element van Kenakampen?“Gewoon, dàt het bestaat.”

Frank Morlion

15

... Doriane geweldig goed een poes kan nadoen

... Lars de coolste auto ter wereld heeft

... er al van de eerste dag sneeuw lag

... die sneeuw op het einde van het kamp ijs was

... hockey spelen in de sneeuw heel moeilijk is

... Kato een frisbee in haar gezicht kreeg

... Emiel veel heeft afgezien op zijn krukken

... er plots een dopje van zijn kruk spoorloos verdwenen was

... Andreas gitaar speelt met zijn mond open

... er een nieuwe keukenploeg op komst is

... deze keukenploeg graag zou hebben dat Hilde erbij komt met haar ongelofelijke kookkunsten... ook dit winterkamp niet kon ontsnappen aan een heerlijke Bervagabunden gebracht door Peter... Leen G. echt niet kan fluisteren... Katrien heel graag een platte banaan nadoet... de grote kenaquiz werd gewonnen door de snollebollekes... onze zelfgemaakte luchtballonnen een succesvolle vlucht gemaakt hebben... dit gelukt is dankzij ze boven een kachel te houden... de kachel heel de dag bleef branden en ons warm hield tijdens de sport... er zoals gewoonlijk weer veel meer meisjes waren dan jongens... er twee jeffen, twee leenen, twee alinen, twee annen, twee larsen en twee Tines waren... er daardoor veel verwarring was en dat voor grappige momenten zorgde... het winterkamp het grootste kamp was van 2014... het weer een geweldig sfeervolle editie was om nooit te vergeten

Wist je dat...

winterkamp

17

Ik ging voor de eerste keer mee op winterkamp in 2010 toen ik 13jaar was. Ik genoot altijd het meest van de mensen die je terug ziet, al die vrienden die je de voorbije jaren maakte tijdens de zomerkampen.

Een winterkamp vind ik speciaal omdat veel mensen elkaar al kennen. De sfeer zit er direct in. Iedereen die op winterkamp gaat is goed ingesteld en blij om terug op het kena domein te zijn. Maar persoonlijk vind ik zomerkampen toch net iets leuker omdat ik niet zo goed tegen drukte kan en al snel verlegen ben.

Ik heb dit kamp niet echt veel moeten voorbereiden, maar ik merkte toch dat het soms moeilijk is om sommige sporten of spelen te realiseren in het koude weer. Ik doe zelf ook liever actieve dingen dan passieve, buitenactiviteiten. Dat maakt het, tijdens een winterkamp, dan een beetje moeilijker, om allerlei spelletjes te verzinnen die ook binnen haalbaar zijn.

Op een winterkamp zijn leden vaak even oud als jijzelf, maar ik vind niet dat dat het moeilijker maakt om leiding te zijn. Doordat ik al lang met kena mee ga, ken ik veel mensen en zijn het eerder vrienden die op sommige momenten moeten luisteren. Jij kiest gewoon de spelletjes. Omdat je ongeveer van hun leeftijd bent, kan je soms ook beter begrijpen waarom ze op bepaalde manieren reageren, of waarom ze bepaalde dingen doen.

Ik heb het gevoel dat je als monitor op een winterkamp iets meer lid kan zijn. De leden kennen de kenastijl en de regels al en Ze doen sneller mee omdat de sfeer goed zit. Bijna iedereen die op winterkamp komt, komt graag op kena en juist daarom komen ze terug in de winter. Daardoor moet je als leiding minder tussenkomen voor dingen die fout zouden gaan. Je moet minder moeite doen om iedereen mee te krijgen bij een spel, en je kan de leden ook vertrouwen dat ze doen wat je vraagt.

Ik vind sneeuw wel een meerwaarde, maar alleen als er echt veel ligt zodat we nog een keer een iglo kunnen maken, of een spel kunnen spelen met sneeuw. Het moment dat mij het meest is bijgebleven, is het moment waarop elk vendel zijn eigen iglo heeft gemaakt! Ik had nooit gedacht dat het ooit zou lukken, maar door samen te werken met anderen ben je blijkbaar tot veel instaat!

Emiel

Ik ga op winterkamp en ik neem mee ... ... krukken en een rolstoel.


Ga jij ook graag mee op die geweldige paascursus? Schrijf je snel in via KENA.BE

19

Dag lezers,

Sinds ik net hoofdmonitor was, heeft vorming mij altijd geïnteresseerd. Toen een tiental jaar geleden de toenmalige verantwoordelijke kadervorming de doelstellingen van de cursussen terug ging bepalen, heb ik mij meteen aangesloten bij de werkgroep. Stilletjesaan ben ik meer betrokken geraakt en sinds vorig jaar ben ik zelf verantwoordelijk voor de werkgroep kadervorming. Ik heb leren altijd interessant gevonden en vind het buitengewoon interessant om andere mensen dingen te zien leren. Als 16-jarigen komen de meesten met weinig ervaring op de paascursus aan. Velen hebben weinig zelfvertrouwen in hun kunnen als toekomstig animator. Na een kleine week vind ik het prachtig om te zien hoe ze gegroeid zijn en hoe het opvoeren van een nummertje op de bonte ring of het uitleggen van een spel hen niet meer afschrikt maar voor hen een tweede natuur wordt.

Vanaf oktober 2015 verandert er heel wat op vlak van cursus geven en ook een beetje op vlak van cursus volgen. Omdat het voor mij het eerste jaar is dat ik er volledig verantwoordelijk voor ben, vind ik het wel spannend. Daarom dat ik onlangs een opleiding ben gaan volgen om alle veranderingen nog eens aan te horen. Ik vond het zeer inspirerend om te zien hoe sterk wij als Kena staan op vlak van vorming. We mogen best trots zijn op de kwalitatieve cursussen die we sinds vele jaren geven. En indien je zelf je cursus bij Kena hebt gevolgd, mag je zeker trots zijn dat je die bij ons gevolgd hebt. Wij hebben heel wat normen en waarden die we vanzelfsprekend vinden zoals samenhorigheid, respect voor de natuur en elkaar, groepsvorming,... terwijl bij andere organisatie andere normen en waarden belangrijk zijn.

Tijdens de opleiding moesten we een metafoor voor vorming bedenken. Voor sommigen is vorming als een GPS; je volgt de weg van het doel dat je kiest. Voor anderen was vorming meer zoals een wegwijzer; je kiest zelf via welke weg of omweg je je doel bereikt. Voor mij is vorming zoals tuinieren; je kan als tuinman je tuin een vorm geven die jij graag zou hebben, maar de natuur heeft nog steeds zijn eigen willetje en zal, hoe hard je ook probeert, soms zijn eigen weg zoeken.

Hopelijk zie ik jullie snel terug op de paascursus!

Eline V.

Eline V. organiseert de monitorencursus 2015

Veel liefs,


... Jij ook op kosten van Kena een cursus of workshop mag volgen?

Wist je dat...

Een cursus zeg je? Wat voor cursus? Wel, dat kan vanalles zijn! Wat dacht je bijvoorbeeld van een workshop kayaks repareren? Een cursus om ter gekst kinderen schminken en grimeren? Een workshop ouroude, onbekende volksdansen? Je kan het zo gek niet bedenken! Geen idee welke workshops of cursussen er in de aanbieding zijn? Wat dacht je eventueel van deze?

Wat? (de allerlaatste) C�� H��

Wanneer? 02/05/2015 - 09:30 - 17:0013/05/2015 - 19:00 - 17/05/2015 - 16:00

Maak deel uit van de allerlaatste cursus hoofdinstructeur om je att est te halen. Deze vijf dagen durende cursus laat je inleven in het Vlaamse jeugd(werk)beleid, de leefwereld van kinderen en jongeren, veranderingsprocessen, de wereld van coaching en leert je organisati e verder te ontwikkelen of de kwaliteit van je vormingsprogramma te verhogen. De voormiddagsessies zijn ingedeeld in een traject "vorming" en een traject "beleid- en organisati eontwikkeling". De namiddag- en avondsessies worden met de hele groep gevolgd en er zullen ook een aantal keuzesessies zijn.

Deze cursus is ook dé plaats om uit te wisselen tussen jeugdwerkers in het werkveld. Tevens bieden we je een persoonlijke coach en ontwikkelingstraject aan om jezelf als jeugdwerker te versterken. De cursus Hoofdinstructeur bestaat uit één startdag en een opstartavond gevolgd door vier cursusdagen.

hoezo?

... Interesse? Stuur een mailtje naar [email protected] met de cursus die jij graag zou doen en we laten je snel iets weten!

SURF NAAR WWW.AMBRASSADE.BE/

ACTIVITEITEN/CURSUS-HOOFDINSTRUCTEUR-2015

Meer info over deze cursus?

21

... het monitorenweekend een weekend was om nooit te vergeten?... het weekend waarin Birgit 3 keer de koning omver gooide tijdens Kubbs?... het experiment om een monitorenweekend en een vitaminenweekend te combineren best geslaagd is?... de monitoren nu ook eens zien dat wij niet alleen maar vergaderen?... het op vitaminenweekend altijd leuk is... Emilie P. dit graag volmondig bevestigt?... de monitoren toch wat stress hadden om een bontering te doen voor allemaal adjuncten en kampchefs?... het ondanks die stress toch een zeer geslaagde avond was?... we allemaal even Jessie’s onderbroeken mochten aandoen?

... deze de avond toch niet helemaal overleefd hebben?... het toch ook leuk is om als adjunct nog eens een spel te doen?... we hier toch eerst even sceptisch tegenover stonden?... het avondwoordje van Andreas en Frits erg visueel was?... Andreas duidelijk de verdrinkende kikker was?... ook adjuncten en kampchefs nog fouten maken?... zoals (weeral) de hoofdkraan van het water open draaien terwijl alle kraantjes nog open staan?... het dichtdraaien van deze kraantjes ook wel een leuke teambuilding is?... een aantal kamers toch nog onder water stonden?... Dit een extra dik kenavenster is?

wist je dat...


S P e L I D e e I K N U T S E L A C T I V I T E I T

Keuze-activiteiten en vendelvergaderingen zijn belangrijke activiteiten in een dag.

Omdat ze een uur of langer duren en je als monitor meestal alleen verantwoordelijk bent, wordt er soms in de wandelgangen gefluisterd dat het moeilijk is een activiteit te vinden die lang genoeg plezierig blijft. De toverformule voor een knallende activiteit van een uur of langer is ofwel een fantastische activiteit ofwel een iets minder waanzinnig fantastische activiteit met wat afwisseling

erbij. Ik kreeg onlangs een kaft met knutselideeën in mijn handen van iemand die slimmer was dan ik en wat aan het opruimen is in plaats van veel bij te houden. Het levert me wel de inspiratie voor deze spelpagina. Welke knutselideeën leiden mogelijk ook tot een activiteit? Dat geeft meteen variatie en de groep kan de activiteit zo mee maken. Hieronder vinden jullie terug waar ik aan dacht bij het doorbladeren van een kaft knutselideeën.

Met resten stof kan je een grote zak naaien. Als je de zak met velcro kunt afsluiten kan je hem vullen met ballonnen en daar pleinspelen of kringspelen mee doen. De zak vullen met ballonnen is een activiteit op zich.

Er zijn verschillende schildertechnieken. Je kan druppels blazen, verf in een sladroger doen met een rond blad in, schilderen op een nat blad, papier vouwen met verf in, stempelen, een schilderij maken met bladeren als penseel, spatten, sjabloneren, krassen in paper, zandschilderen, schilderen met een deodorantroller of met lege plastieken flesjes gevuld met de helft verf en de helft behangerslijm, zodat je er mee kan schrijven, schilderen met een knikker met verf in een doos, met verfbellen, … de resultaten zijn stuk voor stuk kunstig. Als je de prachtige schilderijen op karton kleeft heb je kunstschatten die tijdens een bosspel te verdienen zijn of gestolen zijn en teruggevonden moeten worden of …

We gaan toveren met wasco. Op een wit papier maak je een tekening met witte wasco of met een witte kaars. Als je er met waterverf (ecoline) en veel water over gaat komt de tekening of boodschap tevoorschijn. Zo kunnen deelnemers elkaar geheime boodschappen sturen of tekeningen die opgehangen kunnen worden of …

Als je een dun wit papier over een reliëf legt kan je via frotteren (rubbing) het reliëf overnemen door er met de zijkant van een wasco over te gaan. Dit kan een opdracht zijn tijdens de dagtocht om te kijken of een groep ergens geweest is, maar ook een toffe vendelvergaderingsactiviteit. Elke deelnemer moet ergens op het domein zo een afdruk maken en nadien moet het vendel raden waar deze afdruk gemaakt is. Het doel kan zijn dat het juist wel of juist niet geraden moet worden.

23

Tangram-ei. Zoek op internet de afdruk en maak er een sjabloon van. Met het tangram-ei kan je vele andere figuren leggen. Deelnemers kunnen de vorm op een houten en kartonnen plaat overnemen en met een breekmes, schaar of figuurzaak uitsnijden. Nadien kunnen er figuren mee gelegd worden en misschien nieuwe figuren uitgevonden. Wedden dat ze het mee naar huis gaan nemen. Hét bewijs van een geslaagde knutselactiviteit.

Met origami op WKM (waardevol, kosteloos materiaal) wordt er een dier gemaakt of een raceauto of … Die figuurtjes worden gebruikt op het spelbord van een ganzenbord, bosspel, laddercompetitie, …

Er worden dromenvangers gemaakt. Deze dromenvangers worden in het bos gehangen om een terrein af te bakenen. Spannend.

Er zijn verschillende soorten poppen die je op kamp kan maken: vingerpopjes, sokpoppen, handpoppen, muppets, zakdoekpoppen of spookjes, marionetten, stokpoppen (eventueel met bewegende armen), … Als je poppen maakt kan er meteen een poppenkast of sketch op de bonte ring mee gebeuren. Dansen met marionetten? Een belangrijke post in het bosspel waar elke deelnemer zijn eigen pop tegen komt of moet gaan redden?

Met bewegende dingen zoals windmolens, draaischijven, slingerslangen of zelfs een knikkerbaan kan je de plaats van je vendelvergadering versieren.

Er is schmink in Heuvelsven. Je kan de deelnemers op een papier met een hoofd op, hun eigen figuur laten ontwerpen waarna ze door iemand van de leiding zo geschminkt worden. Dit is een sfeervolle extra voor een spel wat hierop volgt waarbij ze zich kunnen inleven in hun personage of dier.

Als je namen van knutselideeën intikt in google word je al snel doorverwezen naar pagina’s met meer uitleg en voorbeelden. Vooral ‘Pinterest’ is heel handig om knutsel- en spelideeën op te doen voor deze zomer.

Hans

Veel spelen knutselplezier!


OptIsche IllusIesOm vrienden, vendelleden, familie, huisdieren… mee te verbluffen!

Lijkt het alsof de vierkanten in het midden opzwellen? Controleer dit een met een liniaal.

De ‘Café Escher’ – illusie van Kitaoka

Wat denk jij, kruisen deze cirkels elkaar of niet?

De ineengestrengelde illusie van Pinna

25

- door Margot

In dit stilleven van een man die in een raamkozijn zit, zijn door de Belgische kunstenaars Jos de Mey onmogelijke driehoeken verwerkt. De man die de kubus vanshoudt is een hulde aan de man die in ‘Belvédère’ van M.C. Escher een onmogelijke kubus vasthoudt.

Onwaarschijnlijk raam

Bekijk dit beeld eens even heel goed. Ziet u één hoofd of

twee profielen?

één of twee hoofden?


nder de appelboomLeuke moralen voor op kamp

Midden in de stad stond een hoge toren. Tegen al wie het horen wou, zei hij: ‘Ik zal eeuwig leven, want ik ben groot en sterken ik ben van steen.’

Op een nacht hoorde hij een eikeldie droomde over zijn toekomst: ‘Eens zal ik groot en sterk zijn. Ik zal lucht geven aan de mensenen schaduw aan al wie wil schuilenvoor de warmte.’ De toren moest lachten en zei: ‘Eikeltje, je moet van steen zijnom de eeuwigheid te halen.’

Toen kwam de winden die droeg de eikel een eindje mee. De eikel viel op de grond.

Wat later groeide uit de kleine eikel een plantje,en uit dat plantje langzaam een grote mooie boom.

Lang, heel lang na de dood van de eikelstond de toren er nog,hoewel een beetje scheef. Hij was wat zenuwachti gomwille van een grote eik, vlak ik de buurt. Toen zei de eik: ‘Toren, de droom is uitgekomen.’

De dag nadien zakte de toren in elkaar.De eik dacht: ‘Jammer dat stenen niet sterven, anders kon er een nieuwe toren groeien.’

- door Veerle

27

Je vriend

Uit de oude doos

Zij begonnen net als jullie ooit jong en onbezonnen aan een paascursus, waar het (zo te zien) al wel eens wild aan toe kon gaan. Kan jij de drie kampchefs op deze foto herkennen?

Ondertussen

Worden de kasseien platgedrukt door schoenen.Schoenen in de meest uiteenlopende maten en modellen.Zij nemen het niet langer dat ze nog twee jaar langer gedragen moeten worden.En trekken daarom hun stoute ik aan.

Ondertussen

Staan de pantoffels warm voor de haard.Het laat hen koud.Indien zij in andermans schoenen zouden staan,Zouden zij dan weten waar het schoentje wringt?

Uit de Uit de Uit de Uit de Uit de Uit de Uit de Uit de Uit de oude doos


Speciaal voor deze editie, net voor de paascursus, willen we eens terugblikken op ons eigen eerste kamp als monitor. Hoewel dat toen ook een stage was, gingen we in de eerste plaats toch gewoon op kamp. Het was nu ook ons kamp. Zalig. Ik vond het een fijn gevoel om het vertrouwen te krijgen om met een groep jongeren in Heuvelsven aan de slag te gaan en er een toffe week van te maken. Bij het voorbereiden weet ik dat ik me had voorgenomen enkel activiteiten voor te bereiden die ik zelf graad deed (en waar ik van dacht dat deelnemers het ook tof zouden vinden). Uiteraard! Dan was al zeker iemand enthousiast.

Ik deed die zomer twee kampen, toen nog van elf dagen. Een -12 kamp met Anne Forton en een +12-kamp met Hilde Vandewal. Van het vendel dat ik bij -12 had, weet ik niets meer. Mijn eerste vendel bij +12 was een gezellig allegaartje. Met zo een allegaartje aan de slag gaan vraagt een serieuze portie enthousiasme. De voorbije zomer vertrouwde een monitor me de eerste avond toe dat hij het even niet meer zag zitten. Hij had het gevoel niet op dezelfde golflengte te zitten als de deelnemers in zijn vendel. Dat gevoel hebben we allemaal wel eens gehad, denk ik. In dat geval is het een kwestie van de gemeenschappelijke frequentie aan te spreken. Die frequentie is, in tegenstelling tot de gsm-frequenties, in Heuvelsven heel sterk!

hoe meer je er zelf in geloofde, hoe meer zin je er in had, hoe harder

iets aansloeg. Als je honderdtwintig

procent geeft, kan de groep zich ook voor honderd

procent geven.

29

Columns

Hans

Bij de start van een kamp (en dat is nog maar enkele jaren minder) heb ik kriebels in de buik. Na een laatste klein ontbijt thuis was eten geen optie meer. Pas na de kennismaking en het installeren, als de kop eraf was, kwam het ‘jihaaah-gevoel’. We zijn vertrokken. Wat verborgen blijft tijdens de voorbereidingen is dan onthuld. Wat voor een groep is het? Wie zit er in je vendel? Hoeveel zin hebben de adjuncten en kampleidster erin? In de cursus ‘omgaan met kinderen’ (dat we ook wel eens ‘omgaan met Elke’ noemden omdat het om veel uren ging en zij ze toen allemaal gaf) kregen we ‘tien tips om een kamp om zeep te helpen’. Die tien tips die duidelijk maakte hoe het niet moest las ik de eerste twee jaren nog eens net voor ik thuis vertrok. ‘Spreek niet met deelnemers, zeker niet als ze er wat stoer uitzien. Laat goed merken dat je in de eerste plaats plezier komt maken met de medemonitoren. Help deelnemers niet met hun bagage. Je bent hun slaaf niet.’ Het zorgde er volgens mij mee voor dat de start met het vendel telkens meteen (vrij) goed zat.

Het eerste jaar is elk optreden voor de grote groep iets dat je op voorhand in je hoofd al een paar keer oefende. Een opwarming, de uitleg van een bosspel, een inkleding op de bonte ring, … Hoe meer je er zelf in geloofde, hoe meer zin je er in had, hoe harder iets aansloeg. Als je honderdtwintig procent geeft, kan de groep zich ook voor honderd procent geven. Van die momenten blijft me een inkleding van het bananenlied (hoe bananen krom gaan staan omdat ze door ons onderdrukt worden), een waanzinnig mooi ingekleed cultureel paviljoen als Pokémonkliniek en een bosspel rond de vijver op de themadag ‘Schotland’ me

bij. Na de uitleg, slechte stemtechniek en meer geroepen dan nodig waarschijnlijk, ga je iets heser dan net ervoor terug tussen de groep zitten. Yes, gelukt, denk je, wanneer je ziet dat het aanslaat. De vendelvergadering vond ik het beste klankbord dat je als vendelleider kon hebben. Zat de sfeer daar goed (en dat kon al eens tegenslagen) dan vond ik mezelf goed bezig.

In flarden komen beelden terug van een slaapzaal die niet zo rustig was als ze zou moeten zijn en de bijhorende deelnemer die de eerste avond al op het terras stond, een vendelvergadering met één van de deelnemers mokkend op 10 meter afstand, een spel op de bonte ring dat ergens niet klopt, knoeien met een gitaar rond het kampvuur en situaties waarbij mijn pedagogische oplossingen bij een probleem zeker discutabel waren. De oplossingen werkten wel. Je leert zoveel bij op al die jaren.

Luc Tuymans zei onlangs in een interview: ‘talent is graag doen, goesting hebben.’ Aan alle nieuwe monitoren: Ga je het graag doen? Heb je er goesting in? Proficiat! Je hebt talent.

Veel plezier op cursus en tot binnenkort.


Ik mag nog eens de column van Ellen lenen die momenteel stage doet in India! Met het oog op de monitorencursus en de zomer die stilaan dichter bij komt, vonden de columnisten het tijd voor een terugblik op hun eerste kamp als animator.

Mijn eerste Kenakamp als animator was in 2004. Het was ook mijn eerste Kenakamp, de cursus niet meegerekend. Ik wist dus nog niet precies hoe het er op een zomerkamp aan toe ging. Het was ongelooflijk spannend. Gelukkig stond ik samen met iemand die al enkele jaren mee ging. Ik begon aan het kamp met als spelbagage enkel de (rijk gevulde) cursus en een aantal KSJ-kampen als lid. Voor de voorbereiding van het kamp was ik aangewezen op mijn notities met ‘te onthouden spelletjes’. Mijn generatie animotoren had de prachtige verzameling Kenaspelbundels nog niet ter beschikking. Wij hadden toen zelfs nog geen internet thuis!

Als bosspel kozen we voor Catan (toen een nog redelijk originele keuze). Eens op kamp, vloog de tijd en plots ontdekten we tijdens de raad dat het al tijd was voor ons bosspel die dag! We hadden zelfgetekende kaartjes bij, in KSJ-termen ‘prima voorbereid’, maar ik wist nog niet dat de lat bij Kena toch wel een tikkeltje hoger ligt. Een medevendelleidster met tekentalent toverde voor haar bosspel geplastificeerde kunstwerkjes boven. Aha, daar ligt de lat dus.

Avondtechnieken was helemaal nieuw voor mij. De bonteringen tijdens de paascursus vond ik fantastisch maar zelf in het midden van de kring een liedje inzetten, pfjoew, dat was zweten. Zo ontdekte ik dat verdronken vlinder niet zo traag gezongen werd als ik dat vroeger thuis met mijn zussen zong en dat Santiano – zelfs na het beluisteren van de cd – oefening vraagt om juist in te zetten. Gelukkig was er hulp van kampchef Peter. Ik herinner me adjunct Geert die in een deuk lag na een fout ingezet liedje van een medevendelleidster (Jaaa, Kamperen…). Adjuncten die met elkaar de draak staken bij een achterwaartse opwarming. Een boze blik van de keukenploeg toen ik met een ander vendel een meloen wou wisselen voor een banaan en de meloen - die van mijn tafel kwam - gracieus naar het andere vendel wierp. Ik herinner me medemonitoren die gezwoegd hebben op lastige kerels en een rebellerend vendel (gelukkig niet dat van mij) dat 1,2,3, narcolepsie speelde om hun vendelleiding te pesten.

Op dagtocht speelden we een fantastisch leuk grottenspel en daarna wandelden we van Genk naar Heuvelsven. De hoofdanimator (op dat kamp gedoopt tot ‘pippo’) liep voorop en koos graag straten en wegen die bergaf liepen. Zo kwamen we na meer dan een uur stappen opnieuw aan op ons vertrekpunt! Gelukkig wisten we toen nog niet dat de andere groep vlot en op tijd terug geraakte mét een frietjesstop onderweg. Een vendellid bedreven in oriëntatie nam de kaart over en

Beste Kenamaatjes,

31

Margot

loodste ons terug naar het kampterrein waar Peter, ietwat slechtgezind omwille van het late uur, op ons zat te wachten. Tijdens de dagtocht was er ruzie in mijn vendel. Een meisje was een jongen aan het plagen en deze stoof zomaar weg, een drukke baan over! Ik snelde er samen met een andere vendelleider erachter. Gelukkig hoorde ik enkele jaren later van deze jongen dat vooral de toffe vendelvergaderingen hem bijgebleven waren. De vendelvergaderingen waren een hoogtepunt voor mij. Een kleine groep animeren zonder me te veel bekeken te voelen, heerlijk!

Al bij al een tof en leerrijk kamp! Toen was ik misschien wat teleurgesteld met ‘maar een voldoende’ als eindfeedback. Zeker omdat de sfeer in m’n vendel en het kamp echt goed zat en dat is volgens mij hét belangrijkste. Maar ik had anderzijds ook nog veel te leren! Ik zou je zeker niet geloofd hebben, moest je me toen verteld hebben dat ik ooit kampleidster zou worden…

Ik zou je zeker niet geloofd

hebben, moest je me toen verteld

hebben dat ik ooit kampleidster zou worden… Ik had

nog veel te leren!


N e w s f e e d

Nadat ze een jaar met glans de werkgroep financiën heeft gedragen gaat ons geliefde Margot het bestuur (tijdelijk? laat ons hopen!) verlaten. Heel erg bedankt Margot voor al je inzet en hopelijk tot snel weer terug! Zoals ieder jaar houden we jullie op de hoogte van de verdeling van de werkgroepen via de volgende nieuwsbrief of via het Kenavenster.

Bedankt Margot!

Na hun twee eerste spruiten, mogen we Dieter & Peggy opnieuw feliciteren met de geboorte van een prachtige

tweeling. Welkom Rik & Raf!

Proficiat Dieter & peggy!

12

33

KenagendaKenagendaKenagendaKenagendaKenagendaKenagendajaarkalender

Cursussen ANI & UITD 6 - 12 april 2015

Lentekamp (-12)13 - 17 april 2015

Voorkamp4 juli 2015

Zomerkamp Week 1 (-12/+12)5 - 12 juli 2015

Zomerkamp Week 2 (-12/+12)12 – 19 juli 2015

Zomerkamp Week 3 (-12/+12)19 – 26 juli 2015Zomerkamp Week 4 (-12/+12)26 juli – 2 augustus 2015

Zomerkamp Week 5 (-12/+12)2 – 9 augustus 2015



Nakampzondag 23 augustus 2015

Kenafeest 2015zaterdag 26 september

Vitamineweekend 217 - 18 oktober 2015

Algemene Vergadering & Ledenvergadering18 oktober 2015

Herfstkamp (-12)2 - 6 novermber 2015

Cursussen ANI & UITD Cursussen ANI & UITD Cursussen ANI & UITD

Zomerkamp Week 6Zomerkamp Week 6Zomerkamp Week 6

KenagendaKenagendaKenagenda

sc h r i j f j e s n e l i n !voor de eerstvolgende activiteit: PAASCURSUS & LENTEKAMP (-12) op

sc h r i j f j e s n e l i n !


WWW.KENA.BE/INSCHRIJVEN Jeugdvakanties & vorming

Kenavenster maart 2015

Documents

Transcript of Kenavenster maart 2015