JC editie 11

6
DE JERUZALEMMER COURANT 2 MAANDELIJKS NIEUWSBLAD januari-februari 2010 3e Jaargang No. 0011 NIEUWSBLAD VOOR JERUZALEM verhalen van toen en nu, verhalen van ons en van ú Directeur: M.H. Poel Layout: A. Paulsen Betuwestraat 21 / 013 - 536 53 87 Abonnementsprijs: een warm hart voor Jeruzalem De Jeruzalemmer Courant is onderdeel van een initiatief van Miranda Poel in samenwerking met en Nieuws van Toen Het derde deel van een artikel uit Libelle 1956 Vervolg van deel 2 ‘Niet los van Tilburg‘ waarin de libelle reporter ont- dekt waarom een Burgemeester en Wethouder structuur goed past bij een wijk als Jerusalem en wat hun doel is: “ ...Ze willen alleen maar meehelpen van het witte heldere Jerusalem een ideale wijk te maken waarin het goed is te wonen, te werken en te spelen. En ze zijn daarin al aardig geslaagd.” jeugdactiviteit in Jerusalem in de jaren 50 foto uit archief Bewijzen? Toen ze begon -op 14 december 1953- stonden de wijk- bewoners er wat onwennig tegen- over. Ze vonden het een beetje raar, zo‘n staat in de stad met een gemeentebestuur dat maar namaak was. Maar nu roepen de kinderen al, wanneer Kees Hamers na zijn dagtaak (als chef van de drogerij in een dekenfabriek) de wijk komt binnenfietsen: “Daar hêdde onzen burgemeester!” En niemand vindt er meer iets vreemds aan. Sterker nog: men komt ´s avonds aan de deur bij de burgemeester met ver- zoeken die totaal niets te maken hebben met de activiteiten van een buurtvereniging. “Kunt u niet zor- gen dat we schuurtjes krijgen? Wilt u eens praten over schuttingen? B. en W. bezitten niet de minste macht om er iets aan te doen, ze kunnen hoogstens bij hun ‚echte‘ collega‘s de zaak aanbevelen en ze doen dat ook. Maar wanneer er iemand bij burgemeester Hamers aan de bel trekt, die vergunning komt vragen voor een patates-fri- tes-kraampje in de wijk, dan kan Jerusalems eerste burger niets anders doen dan de man naar het raadhuis “in de stad” sturen! Ja, het gaat goed met de dorpsge- meenschap. De mensen krijgen er aardigheid in en het ledental stijgt. Van de vijfhonderdvijftig gezinnen die Jerusalem telt, is nu ongeveer tweederde bij de ge- meenschap aangesloten. “Te wei- nig” vindt de burgemeester. “maar we hebben goede hoop dat de rest gauw volgt.” Al die gezinnen be- talen een dubbeltje contributie in de week en daarnaast een bijdrage voor de clubs, waarvan de gezins- leden lid zijn. Er is keus genoeg. Voor de oude- ren en voor de de jeugd. Vooral voor de laatste, want B. en W. hebben een zwak voor het jonge volkje. Wethouder Oosterbaan (jeugdzaken) – in het ´niet amb- telijke leven” vertegenwoordiger – kan met gerechtvaardigde trots wijzen op een bloeiend kinderbal- let en een al even florissante Donderdag 25 januari buurt- huis Jeruzalem. Door: Miranda Poel In de vorige Jeruzalemmer Courant stond de oproep om mee te doen met de Jeruzalem Ontwerp Wed- strijd. Met ´het beste idee van en voor Jeruzalem´ kon je een mooi geldbedrag winnen en tegelijkertijd je wensen kenbaar maken bij TI- WOS en gemeente Tilburg. Als je wilde mocht je je plan zelfs presen- teren bij de architecten die zich gaan buigen over de nieuw in te richten gedeeltes van Jeruzalem. We had- den natuurlijk gehoopt overstelpt te worden met ontwerpen en ideeën. Maar dat viel tegen. Slechts zeven ideeën kwamen er binnen. Wel wat magertjes voor een wijk waar men vaak klaagt te laat en te weinig te worden betrokken in de toekomst- plannen voor de wijk. Maar gelukkig is het de kwaliteit die telt boven de kwantiteit. Want dat moet gezegd worden: de ideeën die waren ingeleverd waren slim, grappig, doordacht, fantasierijk, praktisch etc. De deelnemers had- den het ontwerpen vanuit verschil- Uitslag Jeruzalem Ontwerp Wedstrijd. lende standpunten benaderd en kwamen daardoor allemaal met totaal iets anders. Dat had vast ook wat te maken met het feit dat alle prijswinnaars (toevalligerwijs) uit een andere leeftijdscategorie kwa- men. Iedere leeftijd heeft zo zijn eigen kijk op de wijk. Het leuke is dat die verschillende visies elkaar niet bijten maar juist aanvullen. Zo ontstond er tijdens de prijsuitrei- king een goed gesprek over de wijk en op welke verschillende manie- “Daar hêdde onzen burgemeester!” ren je die allemaal kunt bekijken. Duidelijk was dat de winnaars erg enthousiast waren over de ideeën van elkaar. Hoog tijd om eens uit de doeken te doen wie de winnaars waren en welke ideeën ze hadden. Jamal en Elias benaderde ´het beste idee voor Jeruzalem´ met de vraag: welke ´ingrediënten´ zouden voor ons de wijk aantrekkelijker maken. Daar hadden ze ideeën genoeg over. Om maar eens wat te noemen: een zwembad met een dak erop, een voetbalveld, een ondergrondse ga- rage, een racebaan voor minicros- sers en mini-bikes en een boot voor Kindereiland! Dat klinkt mij als een droomwijk in de oren. Het is al- leen de vraag of dat allemaal even haalbaar en betaalbaar is? Maar een aantal van die zaken horen zeker thuis in een wijk. Het geeft de ar- chitecten in ieder geval een goed idee waar de wensen van kinderen en jonge tieners zoal liggen. Nu hadden Jamal en Elias ook nog een ander ideetje: een kinderkrant. Een krantje door kinderen, over de wijk. Het geweldige van dat idee is dat je er meteen mee kunt beginnen, wat ze dan ook deden. Die daadkracht Lang zullen ze leven, lang zullen ze leven, lang zullen ze leven in de gloria! In de gloria! In de gloria! HIE- PERDEPIEP HOERA! Ho- pelijk zing je hardop terwijl je dit leest. Want dat hebben de mensen van Mobiel Kinderei- land wel verdiend. Al 10 jaar lang zorgen zij voor een vro- lijke, gezellige speelplek waar kinderen onder toezicht kun- nen spelen. Door: Miranda Poel Van maandag t/m donderdag van 15:00 tot 17:00 uur wordt Konings- haven opgevrolijkt door de bekende kleurrijke bus van Mobiel Kinder- eiland. Meer over het hoe, wat en waar van Kindereiland kun je lezen in het kader op pagina 2. Maar de meeste kinderen kennen het wel. Dat blijkt ook uit de populariteit van Kindereiland. Kinderen komen er graag en zelfs de kinderen die in- middels te oud zijn geworden, ko- men nog af en toe buurten. Gezel- lig even een praatje maken met de beheerders die ze zowat hun hele leven kennen. Vaak worden deze ´oud-leden´ een soort vrijwilliger. Ze weten immers hoe het allemaal in z‘n werk gaat. Er zijn zelfs ´kin- deren van toen´ die inmiddels hun eigen kind naar Kindereiland bren- gen. Dit laat wel zien hoe belang- rijk Kindereiland is in de levens van veel mensen uit Koningshaven. Wie zijn nu de mensen achter Kin- dereiland? En hoe en wanneer is het allemaal ontstaan? In 1998 is er bij de gemeente een projectvoorstel gedaan voor het Mobiele Kindereiland. Dat zoiets niet van de één op andere dag ge- organiseerd kan worden is logisch. Ruim een jaar is er goed over nage- dacht en hard aan gewerkt. Septem- ber 2000 was het eindelijk zover. Met het ´begin´ van een nieuw mil- lennium begon ook de glansrijke carrière van Kindereiland. Vanaf dag één is het een groot succes. Kinderen stonden in de rij om lid te 10 jaar Mobiel Kindereiland worden. Zowel tijdens de opening op 27 september in Jeruzalem als op de opening 29 september bij ba- sisschool Zuiderlicht. Jeroen van Dingenen stond als agoog, samen met een aantal sta- giaires, aan de wieg van Kinderei- land. Hij kan zich de eerste dag nog levendig herinneren. Op de dag van de officiële opening heeft hij name- lijk de deur van de garage uit zijn voegen gereden! Ook weet hij te vertellen dat enkele maanden na de start al valse kokindjes (betaalmid- del) in omloop waren. Tot 2004 is hij werkzaam gebleven bij Kinder- eiland. Nu is hij als sociaal cultu- reel werker nog steeds in dienst van de Twern. Twee maanden na de opening van Kindereiland kwam Eric Houter- man als beheerder het team ver- sterken. En dat doet hij tot op de dag van vandaag. Hij viert dit jaar dus ook zijn tienjarig jubileum en is daarmee het langst in dienst van Kindereiland. Je kunt wel zeggen dat hij zijn hart heeft verloren aan de kinderen. En de liefde is we- derzijds. Niet voor niets vinden de kinderen het jammer als het weer is afgelopen. “ Ze zouden graag nog langer blijven, en dat doet je goed” zegt Eric. “maar vaak kom ik ook bont en blauw thuis van het spelen met de kids” voegt hij er lachend aan toe. Ook Bernice Peeters, agogisch beheerder sinds 2008, kan zich een pijnlijke ervaring herinneren. “Tijdens het kleuteruurtje reed een grote ijzeren driewieler, met daarop vier kids, in volle vaart over m‘n voet. AUW!” Naast pijnlijke erva- ringen zijn er ook wel eens ´vieze akkefietjes´. “...er kwam eens een jongetje vanaf het kanaal naar ons toe met een stinkende rotte vis. Die had hij gevonden en hij wilde hem heel graag mee naar z‘n oma ne- men om te laten zien”. Het bewijst wel weer dat je als medewerker van Kindereiland een sterke maag, een ijzeren gestel en een goed gevoel voor humor moet hebben. Geluk- kig houden alle mooie ervaringen die wel op peil. Zoals de door het Mobiele Kindereiland georgani- seerde Kids-Factor 2009 (zie Jeru- zalemmer Courant editie 8). Ook aan Netty van Oort, beheerder sinds september 2002, is duidelijk te merken dat de mooie momenten het veruit winnen van de mindere wat betreft aantal. Maar de ´mindere´ momenten zijn vaak wel hilarisch. Net zoals die keer dat ze Hetty, be- heerder sinds januari 2001, hielp met het inparkeren van de bus. Ter- wijl Netty aan de achterkant goed in de gaten hield dat Hetty niets zou raken, presteerde deze het om aan de voorkant een lantarenpaal uit de grond te rijden. De bus heeft dus nogal eens in de hoofdrol gestaan. Zo weet Roos van Esch, sinds 2005 agoog bij Kinder- eiland, te vertellen dat een kind eens van de bus is afgevallen toen deze wegreed. Uiteraard hadden ze hem al vaak gewaarschuwd dat hij niet op de bus moest klimmen Jeroen van Dingenen Eric Houterman Bernice Peeters Netty van Oort Roos van Esch vervolg pagina 4 vervolg pagina 2 kol. 1 vervolg pagina 4 kol. 2 Doortje verduidelijkt haar ontwerp Foto: MP Prijswinnaars in gesprek over de ideeën van elkaar Foto: MP

description

Donderdag 25 januari buurt- huis Jeruzalem. Lang zullen ze leven, lang zullen ze leven, lang zullen ze leven in de gloria! In de gloria! In de gloria! HIE- PERDEPIEP HOERA! Ho- pelijk zing je hardop terwijl je dit leest. Want dat hebben de mensen van Mobiel Kinderei- land wel verdiend. Al 10 jaar lang zorgen zij voor een vro- lijke, gezellige speelplek waar kinderen onder toezicht kun- nen spelen. Directeur: M.H. Poel Layout: A. Paulsen Betuwestraat 21 / 013 - 536 53 87 vervolg pagina 4 kol. 2

Transcript of JC editie 11

Page 1: JC editie 11

DE JERUZALEMMER COURANT2 MAANDELIJKS NIEUWSBLADjanuari-februari 2010 3e Jaargang No. 0011

NIEUWSBLAD VOOR JERUZALEMverhalen van toen en nu, verhalen van ons en van ú

Directeur: M.H. PoelLayout: A. Paulsen

Betuwestraat 21 / 013 - 536 53 87

Abonnementsprijs:een warm hart voor

Jeruzalem

De Jeruzalemmer Courant is onderdeel van een initiatief van Miranda Poel in samenwerking met en

Nieuws van ToenHet derde deel van een artikel uit Libelle 1956Vervolg van deel 2 ‘Niet los van Tilburg‘ waarin de libelle reporter ont-dekt waarom een Burgemeester en Wethouder structuur goed past bij een wijk als Jerusalem en wat hun doel is: “ ...Ze willen alleen maar meehelpen van het witte heldere Jerusalem een ideale wijk te maken waarin het goed is te wonen, te werken en te spelen. En ze zijn daarin al aardig geslaagd.”

jeugdactiviteit in Jerusalem in de jaren 50 foto uit archief

Bewijzen? Toen ze begon -op 14 december 1953- stonden de wijk-bewoners er wat onwennig tegen-over. Ze vonden het een beetje raar, zo‘n staat in de stad met een gemeentebestuur dat maar namaak was. Maar nu roepen de kinderen al, wanneer Kees Hamers na zijn dagtaak (als chef van de drogerij in een dekenfabriek) de wijk komt

binnenfietsen: “Daar hêdde onzen burgemeester!” En niemand vindt er meer iets vreemds aan. Sterker nog: men komt ´s avonds aan de deur bij de burgemeester met ver-zoeken die totaal niets te maken hebben met de activiteiten van een buurtvereniging. “Kunt u niet zor-gen dat we schuurtjes krijgen? Wilt u eens praten over schuttingen?

B. en W. bezitten niet de minste macht om er iets aan te doen, ze kunnen hoogstens bij hun ‚echte‘ collega‘s de zaak aanbevelen en ze doen dat ook. Maar wanneer er iemand bij burgemeester Hamers aan de bel trekt, die vergunning komt vragen voor een patates-fri-tes-kraampje in de wijk, dan kan Jerusalems eerste burger niets anders doen dan de man naar het raadhuis “in de stad” sturen!Ja, het gaat goed met de dorpsge-meenschap. De mensen krijgen er aardigheid in en het ledental stijgt. Van de vijfhonderdvijftig gezinnen die Jerusalem telt, is nu ongeveer tweederde bij de ge-meenschap aangesloten. “Te wei-nig” vindt de burgemeester. “maar we hebben goede hoop dat de rest gauw volgt.” Al die gezinnen be-talen een dubbeltje contributie in de week en daarnaast een bijdrage voor de clubs, waarvan de gezins-leden lid zijn.Er is keus genoeg. Voor de oude-ren en voor de de jeugd. Vooral voor de laatste, want B. en W. hebben een zwak voor het jonge volkje. Wethouder Oosterbaan (jeugdzaken) – in het ´niet amb-telijke leven” vertegenwoordiger – kan met gerechtvaardigde trots wijzen op een bloeiend kinderbal-let en een al even florissante

Donderdag 25 januari buurt-huis Jeruzalem.

Door: Miranda Poel In de vorige Jeruzalemmer Courant stond de oproep om mee te doen met de Jeruzalem Ontwerp Wed-strijd. Met ´het beste idee van en voor Jeruzalem´ kon je een mooi geldbedrag winnen en tegelijkertijd je wensen kenbaar maken bij TI-WOS en gemeente Tilburg. Als je wilde mocht je je plan zelfs presen-teren bij de architecten die zich gaan buigen over de nieuw in te richten gedeeltes van Jeruzalem. We had-den natuurlijk gehoopt overstelpt te worden met ontwerpen en ideeën. Maar dat viel tegen. Slechts zeven ideeën kwamen er binnen. Wel wat magertjes voor een wijk waar men vaak klaagt te laat en te weinig te worden betrokken in de toekomst-plannen voor de wijk.

Maar gelukkig is het de kwaliteit die telt boven de kwantiteit. Want dat moet gezegd worden: de ideeën die waren ingeleverd waren slim, grappig, doordacht, fantasierijk, praktisch etc. De deelnemers had-den het ontwerpen vanuit verschil-

Uitslag Jeruzalem Ontwerp Wedstrijd.

lende standpunten benaderd en kwamen daardoor allemaal met totaal iets anders. Dat had vast ook wat te maken met het feit dat alle prijswinnaars (toevalligerwijs) uit een andere leeftijdscategorie kwa-men. Iedere leeftijd heeft zo zijn eigen kijk op de wijk. Het leuke is dat die verschillende visies elkaar niet bijten maar juist aanvullen. Zo ontstond er tijdens de prijsuitrei-king een goed gesprek over de wijk en op welke verschillende manie-

“Daar hêdde onzen burgemeester!”

ren je die allemaal kunt bekijken. Duidelijk was dat de winnaars erg enthousiast waren over de ideeën van elkaar. Hoog tijd om eens uit de doeken te doen wie de winnaars waren en welke ideeën ze hadden.

Jamal en Elias benaderde ´het beste idee voor Jeruzalem´ met de vraag: welke ´ingrediënten´ zouden voor ons de wijk aantrekkelijker maken. Daar hadden ze ideeën genoeg over. Om maar eens wat te noemen: een zwembad met een dak erop, een voetbalveld, een ondergrondse ga-rage, een racebaan voor minicros-sers en mini-bikes en een boot voor Kindereiland! Dat klinkt mij als een droomwijk in de oren. Het is al-leen de vraag of dat allemaal even haalbaar en betaalbaar is? Maar een aantal van die zaken horen zeker thuis in een wijk. Het geeft de ar-chitecten in ieder geval een goed idee waar de wensen van kinderen en jonge tieners zoal liggen. Nu hadden Jamal en Elias ook nog een ander ideetje: een kinderkrant. Een krantje door kinderen, over de wijk. Het geweldige van dat idee is dat je er meteen mee kunt beginnen, wat ze dan ook deden. Die daadkracht

Lang zullen ze leven, lang zullen ze leven, lang zullen ze leven in de gloria! In de gloria! In de gloria! HIE-PERDEPIEP HOERA! Ho-pelijk zing je hardop terwijl je dit leest. Want dat hebben de mensen van Mobiel Kinderei-land wel verdiend. Al 10 jaar lang zorgen zij voor een vro-lijke, gezellige speelplek waar kinderen onder toezicht kun-nen spelen.

Door: Miranda Poel Van maandag t/m donderdag van 15:00 tot 17:00 uur wordt Konings-haven opgevrolijkt door de bekende kleurrijke bus van Mobiel Kinder-eiland. Meer over het hoe, wat en waar van Kindereiland kun je lezen in het kader op pagina 2. Maar de meeste kinderen kennen het wel. Dat blijkt ook uit de populariteit van Kindereiland. Kinderen komen er graag en zelfs de kinderen die in-middels te oud zijn geworden, ko-men nog af en toe buurten. Gezel-lig even een praatje maken met de beheerders die ze zowat hun hele leven kennen. Vaak worden deze ´oud-leden´ een soort vrijwilliger. Ze weten immers hoe het allemaal in z‘n werk gaat. Er zijn zelfs ´kin-deren van toen´ die inmiddels hun eigen kind naar Kindereiland bren-gen. Dit laat wel zien hoe belang-rijk Kindereiland is in de levens van veel mensen uit Koningshaven. Wie zijn nu de mensen achter Kin-dereiland? En hoe en wanneer is het allemaal ontstaan?

In 1998 is er bij de gemeente een projectvoorstel gedaan voor het Mobiele Kindereiland. Dat zoiets niet van de één op andere dag ge-organiseerd kan worden is logisch. Ruim een jaar is er goed over nage-dacht en hard aan gewerkt. Septem-ber 2000 was het eindelijk zover. Met het ´begin´ van een nieuw mil-lennium begon ook de glansrijke carrière van Kindereiland. Vanaf dag één is het een groot succes. Kinderen stonden in de rij om lid te

10 jaar Mobiel Kindereilandworden. Zowel tijdens de opening op 27 september in Jeruzalem als op de opening 29 september bij ba-sisschool Zuiderlicht.Jeroen van Dingenen stond als agoog, samen met een aantal sta-giaires, aan de wieg van Kinderei-land. Hij kan zich de eerste dag nog levendig herinneren. Op de dag van de officiële opening heeft hij name-lijk de deur van de garage uit zijn voegen gereden! Ook weet hij te vertellen dat enkele maanden na de start al valse kokindjes (betaalmid-del) in omloop waren. Tot 2004 is hij werkzaam gebleven bij Kinder-eiland. Nu is hij als sociaal cultu-reel werker nog steeds in dienst van de Twern. Twee maanden na de opening van Kindereiland kwam Eric Houter-man als beheerder het team ver-sterken. En dat doet hij tot op de dag van vandaag. Hij viert dit jaar dus ook zijn tienjarig jubileum en is daarmee het langst in dienst van Kindereiland. Je kunt wel zeggen dat hij zijn hart heeft verloren aan de kinderen. En de liefde is we-

derzijds. Niet voor niets vinden de kinderen het jammer als het weer is afgelopen. “ Ze zouden graag nog langer blijven, en dat doet je goed” zegt Eric. “maar vaak kom ik ook bont en blauw thuis van het spelen met de kids” voegt hij er lachend aan toe. Ook Bernice Peeters, agogisch beheerder sinds 2008, kan zich een pijnlijke ervaring herinneren. “Tijdens het kleuteruurtje reed een grote ijzeren driewieler, met daarop

vier kids, in volle vaart over m‘n voet. AUW!” Naast pijnlijke erva-ringen zijn er ook wel eens ´vieze akkefietjes´. “...er kwam eens een jongetje vanaf het kanaal naar ons toe met een stinkende rotte vis. Die had hij gevonden en hij wilde hem heel graag mee naar z‘n oma ne-men om te laten zien”. Het bewijst wel weer dat je als medewerker van Kindereiland een sterke maag, een ijzeren gestel en een goed gevoel voor humor moet hebben. Geluk-kig houden alle mooie ervaringen die wel op peil. Zoals de door het Mobiele Kindereiland georgani-

seerde Kids-Factor 2009 (zie Jeru-zalemmer Courant editie 8). Ook aan Netty van Oort, beheerder sinds september 2002, is duidelijk te merken dat de mooie momenten het veruit winnen van de mindere wat betreft aantal. Maar de ´mindere´ momenten zijn vaak wel hilarisch. Net zoals die keer dat ze Hetty, be-heerder sinds januari 2001, hielp met het inparkeren van de bus. Ter-wijl Netty aan de achterkant goed in de gaten hield dat Hetty niets zou

raken, presteerde deze het om aan de voorkant een lantarenpaal uit de grond te rijden. De bus heeft dus nogal eens in de hoofdrol gestaan. Zo weet Roos van Esch, sinds 2005 agoog bij Kinder-eiland, te vertellen dat een kind eens van de bus is afgevallen toen deze wegreed. Uiteraard hadden ze hem al vaak gewaarschuwd dat hij niet op de bus moest klimmen

Jeroen van Dingenen

Eric Houterman

Bernice Peeters

Netty van Oort

Roos van Esch

vervolg pagina 4vervolg pagina 2 kol. 1

vervolg pagina 4 kol. 2

Doortje verduidelijkt haar ontwerp Foto: MP

Prijswinnaars in gesprek over de ideeën van elkaar Foto: MP

Page 2: JC editie 11

DE JERUZALEMMER COURANT januari-februari 2010 2

Schilderij: Ivo van Leeuwen

Door Jace van de VenDora van de Sande – Bergmans (73) hoef je niks te vragen. Ze vertelt het zelf wel. Over de ar-moe van vroeger, over hoe ze op veertienjarige leeftijd geweldda-dig aangerand werd, over de drie soorten kanker die ze overleefde of over het Jeruzalem van vroe-ger.Over dat Jeruzalem kan Dora mee-praten, want samen met haar man Ben (75) woont ze dit jaar vijftig jaar in die wijk, eerst in de Gooi-landstraat en sinds een kleine twee jaar in de Westlandstraat. “Dees is een grotter héús, mar ge kunt er veul minder in kwèèt. Menne zôon heej dörröm enen hoop van mèn spulle-n-op de zol-der geleej. Dòr kan ik dus nôot mir bij, want de Tiwos heej dees héúze

Foto: MP

Jeruzalemse Dora van de Sande-Bergmans:

‘Ge komt ôoveral deur agge mar wilt’ aafgeleverd zonder zoldertrap. Gès hè?”Toen Dora en Ben naar Jeruzalem verhuisden ‘wònde daor ammol keurige meense’. Maar door de jaren heen ging de buurt achter-uit. “Een jaor of twintig geleeje drèègde-n-et een getto te worre, ze douwde-n-er van alles in.”Gelukkig is het volgens de twee de laatste jaren weer beter aan het worden. Vooral het wijkhuis heeft in die verbetering volgens Dora een positieve rol gespeeld, omdat van daaruit sociale dingen werden georganiseerd zoals dans- en coun-try-avonden, Kindereiland en een maandelijks buurtontbijt. “Mar jè, dör de bezéúniginge wordt dè naa ammol òk wir minder.” Nu genieten Dora en Ben van hun AOW en een pensioentje, maar tijdens hun werkzame leven is het vaak sappelen geweest. Toch wis-ten ze naast hun twee kinderen Mi-chel en Sjannie, nog anderhalf jaar lang een baby, Rietje, in huis op te vangen en betaalden zij voor twee fosterkinderen in Gambia. Een van die kinderen heette Jatto Ceesay en toen die in Tilburg kwam voetbal-len, werd hij kind aan huis bij Dora

en Ben. Ze praten over hem alsof hij een echte zoon is en over hun andere fosterkind, Ami, als een echte dochter.Anderhalf jaar gelden kwam Dora te vallen bij het stoplicht aan de Ringbaan-Oost, ze heeft er drie kwartier gelegen en iederen die haar zag, liep gewoon door. Maar er is toen iets heel raars gebeurd. Hun vriend Kees Bakker was met zijn hond Faya op weg naar de Twentestraat, toen Faya opeens niet meer mee wilde en de andere kant op trok. Wat raar, dacht Kees, maar hij liet het dier begaan. En zo werd Dora eindelijk gevonden en geholpen. Naast de foto’s van haar twee kin-deren, vier kleinkinderen en drie achterkleinkinderen en de foto’s van Jatto en Ami, hangt er een foto van Faya in de keuken van Dora.

omdat dat gevaarlijk is. Maar ieder-een is kind geweest en weet dat het soms niet meevalt om verstandig te zijn in plaats van eigenwijs. Op een onbewaakt ogenblik ging het dan ook mis. Gelukkig waren de ver-wondingen niet al te ernstig al was zijn arm nogal een lange tijd flink blauw. Zoals viel te verwachten werd er sindsdien niet meer op de bus geklommen.

Al met al heeft Amanda Kuijpers, die in 2004 het stokje overnam van Jeroen Dingenen, reden genoeg om reuze trots te zijn op Kindereiland. Er staan dit jubileumjaar dan ook nog een aantal verrassingen op de agenda. En dan... op naar de vol-gende 10 jaar!

WIST JE DAT?✪ in 2001 de eerste Kindereiland nieuwjaarslunch plaats vond in Je-ruzalem✪ er in 2010 weer een nieuwjaars-lunch was (6 januari in de Kubus)✪ Kindereiland in 2001 meedeed aan de carnavalsoptocht in Tilburg✪ er dit jaar een carnavals verkleed-bingo zal zijn✪ de bus van Kindereiland in 2001 door een kunstenares is ingekleurd op festival Mundial

Mobiel Kindereiland

Wat is een Mobiel Kinderei-land?Het Mobiel Kindereiland is een speelplek waar kinderen onder toezicht kunnen spelen met speel-goed dat hiervoor beschikbaar is. Zo hebben we hele gave skelters, steps en driewielers maar ook bal-len, diabolo‘s en stelten.Kinderen kunnen dit speelgoed lenen wanneer ze een Kinderei-land pasje hebben en ´kokindjes´. Dit is nepgeld wat ze op allerlei manieren kunnen verdienen.Het kindereiland is er voor kinde-ren in de leeftijd van 4 tot en met 12 jaar, maar ook de kleinere kin-deren zijn van harte welkom. Het is dan echter wel verplicht dat er een ouder of verzorger meekomt met het kind.Op het Mobiel Kindereiland kun-nen kinderen op een veilige ma-nier spelen in hun eigen wijk. Daarnaast is er allerlei speelgoed wat ze wellicht thuis niet hebben en natuurlijk zijn er een hoop kin-deren om samen mee te spelen. KokindjesKokindjes is het nepgeld waar de kinderen speelgoed mee kunnen lenen. Ze kunnen dit verdienen door bijvoorbeeld:Het schoonmaken van het speel-terreinAndere kinderen te helpenLeuk samen te spelenSpeelgoed netjes terug brengen etc.Met het verdiende nepgeld kun je dan voor een bepaalde tijd met het speciale speelgoed spelen. Niet alles kost kokindjes. We hebben ook speelgoed waar je alleen een pasje voor nodig hebt zoals ballen, hoepels e.d. Als je hier leuk mee speelt, kun je weer kokindjes verdienen. Wanneer je groter speelgoed wilt lenen, heb je kokindjes nodig. De skelter kost bijvoorbeeld 50 kokindjes en een step 25 kokindjes.

Waar staat het Mobiel Kindereiland? Maandag 15.00-17.00 uurStuivesantpleinBij slecht weer in Buurthuis de Spil Dinsdag 15.00-17.00 uurSchoolplein Basisschool FatimaBij slecht weer in Buurthuis de Kubus Woensdag 15.00-17.00 uurSchielandstraat (Jeruzalem)Bij slecht weer in Buurthuis Jeru-zalem van 13.30-16.00 Donderdag 15.00-17.00 uurParkje in de WattstraatBij slecht weer in Basisschool Zuiderlicht Als het slecht weer is of heel erg koud dan gaan we binnen activi-teiten doen. Bijvoorbeeld knut-selen of spelletjes. Als we buiten aan het spelen zijn en het begint te regenen of wanneer de buurt-huizen dicht zijn, dan moeten de kinderen naar huis. In de zo-mermaanden draaien we bij goed weer, op maandag en donderdag extra van 18.00-20.00 uurKinderen die lid zijn van het Kin-dereiland mogen op alle plekken komen spelen dus dat is hartstik-ke leuk. Hoe word je lid van het Mobiel Kindereiland?Om lid te worden van het Kin-dereiland, moet een kind zich in-schrijven.

Dit kan door middel van een in-schrijfformulier wat bij het Mo-biel Kindereiland opgehaald kan worden.Bij inlevering van dit inschrijf-formulier, dient ook een pasfoto afgegeven te worden en moet er een eenmalig bedrag van € 1,50 betaald worden. De volgende keer dat uw kind naar het Mobiel Kindereiland komt, krijgt het zijn persoonlijke pasje, waarmee het speelgoed kan lenen. Voor meer info kunt u langs-komen bij het Mobiel Kinder-eiland, bellen of mailen naar wijkcentrum De Kubus: Amanda Kuijpers tel: 5366043 [email protected]

Vind je de fotobijlage van de krant ook zo leuk? Wil je ook zo‘n foto van jezelf maar heb je nog nooit kans gezien langs te wippen bij de fotostudio? Kom dan maandag 8 februari langs op Betuwestraat 3. Vanaf 15:00 uur staan Dani en Pe-tra weer klaar om jou te fotogra-feren. De slagroomsoesjes staan klaar met een bakkie koffie, thee of limonade. Voor alle mensen die al wel op de foto zijn geweest

vervolg ‘10 jaar Mobiel Kinder-eiland’

Amanda Kuijpers

✪ Kindereiland sinds vorige week een ´nieuwe´ bus heeft✪ deze iets groter is dan de vorige en met graffiti zal worden versierd✪ Eric al wel op een zwakke plek door de bus gezakt is✪ die zwakke plek gelukkig al weer verholpen is✪ in 2002 vanuit Kindereiland de Kinderraad is ontstaan✪ deze o.a. heeft besloten wat voor speelgoed er moest komen voor Kindereiland.✪ de skelter en de go-kart eens zijn

gestolen op het Stuivesantplein✪ die weer terug werden gevonden in Jeruzalem✪ de oudere kinderen van Kinder-eiland wel eens verliefd worden op de stagiaires✪ het vijfjarig jubileumfeest een groot succes was 5 jaar geleden✪ die werd gevierd op 15 oktober, dus ietsjes te laat✪ er dit jaar weer een jubileumfeest zal zijn✪ die waarschijnlijk wel in septem-ber plaats zal vinden

maar niet meer wonen op het door hun aangegeven adres (omdat ze tijdelijk verhuisd zijn naar de wis-selwoning of al weer terug zijn in hun gerenoveerde huis): Zij kun-nen hun adreswijziging doorgeven door een briefje door de bus te doen bij Betuwestraat 3. Zet op de enve-loppe voor Dani en Petra. Of kom het maandag 8 februari persoonlijk even melden en pik ook lekker een soesje mee!

Gratis slagroomsoesjes!

Door: Miranda PoelJamal en Elias willen een kinder-krant opzetten (zie ontwerpwed-strijd). Een krant door kinderen voor de wijk Jeruzalem. De krant zal ongeveer één keer per maand verschijnen. Dat hangt een beetje

Kinderkrantaf van de hoeveelheid nieuwtjes na-tuurlijk. Ze zullen zelf schrijven en foto‘s maken, maar verzamelen ook stukjes van anderen. Zo hebben ze al stukjes verzameld van Jos, Quin-cy, Lusyka en Ron. Dus heb jij ook een nieuwtje? Of iets spannends

meegemaakt? Of wil je gewoon wat kwijt? Zet het op papier en geef het aan Jamal of Elias (zie foto). Mocht je ze niet kunnen vinden, dan kun je het ook in de brievenbus gooien op Veluwestraat 33 of 96. Zet even op de enveloppe: voor Jamal en Elias.

Elias en Jamal komen tijdens Kindereiland op het idee om een kinderkrant te beginnen Foto´s: MP

Page 3: JC editie 11

DE JERUZALEMMER COURANT januari-februari 2010 3

Groetjes uit

december

Page 4: JC editie 11

DE JERUZALEMMER COURANT januari-februari 2010 4

aan en verrichte een vergelijkend onderzoek qua beste locatie. Zoals wel vaker het geval is bij ju-ry‘s, viel het ook ons niet mee om de beste uit te kiezen. Voor ieder idee was er wel een reden om het de eerste plaats te gunnen. Maar de jury heeft wat betreft beloning uit-eindelijk het volgende besloten: Ja-mal en Elias krijgen voor hun idee: ieder persoonlijk een cheque van 10 euro en speciaal voor hun kran-tenredactie een fotocamera + een cheque van 10 euro.Doortje en Miranda & Joost krij-gen beide een cheque van 50 euro omdat zij hun ideeën weliswaar zeer fantasierijk en uitgebreid heb-

ben uitgewerkt maar deze uiteinde-lijk iets te laat hadden ingeleverd. Huub wint de cheque van 100 euro. Want met zijn idee en de uitgebrei-de onderbouwing op papier, kun je rechtstreeks naar de gemeente om de boel in gang te zetten.

Zo aan het einde van de prijsuitrei-king kunnen we concluderen dat de ontwerpwedstrijd, ondanks de wei-nig inzendingen, toch een succes is gebleken die zijn vruchten heeft afgeworpen. Hierbij willen wij de winnaars bedanken voor hun inzet. En hen complimenteren met hun spontane actie om een deel van het geldbedrag te schenken aan Haïti.

Bij deze willen wij de heren van ´Biljartklup Jeruzalem´ van harte feliciteren met hun 25jarig jubileum!

Door: Miranda Poel In 1985, toen ́ Buurthuis Jeruzalem´ nog ´Café Jerusalem´ was, werd de biljartvereniging opgericht. Vijfen-twintig jaar later heeft de club nog niets ingeboet aan actieve leden, al is geen van de 13 leden de volle 25 jaar lid. Wat Jan Reijnen betreft scheelt dat overigens niet veel. An-derhalf jaar na de oprichting van de vereniging sloot hij zich al aan. Naast het feit dat hij het langst lid is, zet Jan zich ook in voor het fi-nanciële voortbestaan van de club. Zolang Jan lid blijft, kan de club zeker zijn van de sponsoring door ´Melati Dua´ en de ´van Mossel Groep´. Voorheen werd het werven van sponsoring gedaan door wijlen Ad Mathijssen. Hij was een waar talent en wist menig middenstander over te halen tot een financiële bijdrage voor de club. Meer dan eens wist hij de leden tijdens de vergaderingen te verrassen met zijn ´vangst´. In het

In de vorige Jeruzalemmer Courant kon je raden hoe lang het duurt voor bepaalde dingen door de natuur zijn afgebro-ken. Hieronder zie je de ant-woorden.

1. Klokhuis van een appelb) 14 dagen

2. Bananen- of sinaasappelschilc) 1 tot 3 jaar, afhankelijk van het weer 3. Frisdrankblikjec) 50 jaar

4. Kartonnen drinkbekera) minstens een half jaar 5. Piepschuim (bijvoorbeeld een koffiebekertje)c) het vergaat zeer traag en berokkent de natuur zeer lang schade 6. Sigarettenpeukc) 2 jaar 7. Kranta) meerdere dagen tot een half jaar 8. Kauwgomb) ongeveer 25 jaar

afvalquiz antwoordenOp initiatief van Frank den Turck en een aantal andere bewoners uit Jeruzalem is bij ´Verrijk Je Wijk´ een bijdrage aangevraagd voor twee nieuwe dart-sets. Woensdag 27 ja-nuari kwam Frank de sets afleve-ren bij buurthuis Jeruzalem. Twee dartborden compleet met mat, rub-ber ring, scorebord, marker, wisser, flights en uiteraard darts! (twee set-jes per bord) Nu kan de bewoners-dart-club weer spelen op niveau, want de vorige sets waren geheel versleten. Bij´Verrijk Je Wijk´ kan iedere be-woner een aanvraag doen voor een goed idee voor de wijk. Dit kun je doen door middel van een formu-lier (verkrijgbaar in het buurthuis) of via de site www.verrijkjewijk.nl .

vervolg ‘Nieuws van toen’

Dorpsbode Toon Klomp (met speciale pet) int de contributies

foto uit archief

Volgende editie Jeruzalemmer Courant: deel 4 uit het artikel in Libelle 1956

drumband. De jeugd is in Jerusalem zo belangrijk, dat ze twee wethou-ders heeft om haar te “beheren”: de heer Oosterbaan en mevrouw Harting, beiden energieke, enthou-siaste mensen, die niet zo bijster overtuigd zijn van de slechtheid en de verdorvenheid van die jeugd van tegenwoordig. De kinderen laten zich graag van de straat houden, is hun oordeel, wanneer er tenminste een redelijke compensatie wordt geboden voor het verlies van straat-pret. Dat zit wel goed in Jerusalem. Zowel het kinderballet als de drum-band – het eerste voor de meisjes, de tweede voor de kleine mannen – bleken prachtige trekpleisters.

hebben we beloond met een fotoca-mera. Doortje Krekels pakte de ont-werp meer planologisch aan. Ze had de plattegrond volledig gebruikt en zelfs een legenda toegevoegd: met verschillende kleuren, strepen, stip-peltjes etc. verduidelijkte ze welke plannen ze voor welke plek be-dacht had. Het één stond voor een winkelboot of buurtboot, het ander voor een wandel- of fiets-route. Een vol-gende kleur stond voor horecagele-genheid met ter-ras aan het water en weer een an-dere voor zichtlijnen vanaf punten waarvandaan je de boten langs ziet varen. Verder had ze nog gedacht aan: halfronde bankjes, een rond centraal open plein, speelplekken, moestuintjes, afijn, teveel om op te noemen. Joost en Miranda hadden hun fanta-sie de vrije loop gelaten en kwamen met een aantal zeer interessante

´uitvindingen´. Wat te denken van een huis in T-vorm met schommels en glijbanen eronder en er vanaf? Een knipoog naar de T van Tilburg, maar ook naar de woordspeling vanT-huis als thee-huis. Ook was het hen niet te dol om de Caspar Houbenstraat en de Twentestraat om te toveren tot een reuze podium voor recreatie in... jawel, weer een

T-vorm. Het po-dium is te betre-den via een mo-numentale trap en op verschillende plekken door-zichtig zodat je recht naar bene-den kunt kijken.Huub tenslotte, pakte het ontwerp puur praktisch aan met de vraag: “Waar is Jeruza-

lem het meeste mee geholpen op dít moment?” Hij kon niet anders dan concluderen: een honden-uit-laatstrook! Want hondenpoep is een groot probleem in Jeruzalem (en eigenlijk in heel Tilburg). Hij had z‘n idee uitgewerkt op gebied van: locatie, oppervlakte, verantwoorde-lijkheid en motivatie. Hij tipte daar-bij ook nog eens het sociale aspect

vervolg ‘Uitslag Jeruzalem Ont-werp Wedstrijd’

Van Harte Gefeliciteerd!gulden-tijdperk wist hij eens 1100,- gulden binnen te slepen. Dat spon-soring geen overbodige luxe is, laat zich raden met de flinke hoeveel-heid uren die de mannen zoet zijn op het biljart. Naast de huur van het biljart zijn er ook de kosten van de pakken, de reiskosten, het jaarlijkse feestelijke avondje en... de bloe-men. Menigmaal worden er namens de club bloemen en/of bonbons ge-geven. De ene keer voor een heuge-lijk feit, de andere keer voor serieu-zere zaken als ziekte of overlijden. Want als er één ding duidelijk naar voren komt in de zorgvuldig ge-typte verslagen van peningmeester Norbert Koetsenruyter, dan is het wel de warme en hechte band van de club. De leeftijd van de leden en hun vrouwen zorgt nogal eens voor ongemakken, maar het medeleven met elkaar maakt een hoop goed. Die warme band blijkt ook weer uit het feit dat de penningmeester me op het hart drukt om, naast Ad Mathijssen, ook wijlen Wil Smul-ders en Wim Pijnenburg te roemen voor wat ze hebben betekend voor de club. Wil als gangmaker van de bingo-avondjes en uitjes die hij

altijd tot in de puntjes verzorgde. En Wim om zijn gulle sponsoring en warme hart voor de club. Nu spreekt het voor zich dat alle leden hun eigen kwaliteiten hebben die ze inbrengen in de club. Om deze al-lemaal apart te benoemen gaat wat ver. Maar als eerbetoon is de foto-bijlage van deze editie van de Je-ruzalemmer Courant geheel gewijd aan de appetijtelijke wel geconser-veerde heren van ´Biljartklup Je-ruzalem´. Bij deze nogmaals van harte gefeliciteerd!

Namens de vereniging ook nog een woord van dank voor ´Ver-rijk Je Wijk´ die het voortbe-staan van de club mede mogelijk maakt. En voor de Twern die sinds een aantal jaren het biljart gratis ter beschikking stelt.

Let´s play darts!

Initiatiefnemer Frank den Turck Foto´s: MP

tekst Foto´s: MP

Jamal en Elias Foto´s: MP

Doortje

Miranda, Dolores en Joost

Huub

Kinderinzendingvan Mohamed

Page 5: JC editie 11

DE JERUZALEMMER COURANT januari-februari 2010 5

In hun fotostudio, gevestigd in de redactie van ’de Jeruzalemmer Courant‘, fotograferen Dani Smulders en Petra Stavast mensen uit de Tilburgse wijk Jeruzalem.

Zodoende bouwen zij aan een beeldarchief van de mensen die wonen, werken of op bezoek komen in deze wijk.

Het project is onderdeel van ’Jeruzalem Nodigt Uit‘, een initiatief van Miranda Poel gefinancierd door TIWOS. Bijlage 11: Biljarters

Page 6: JC editie 11

DE JERUZALEMMER COURANT januari-februari 2010 6