Samenklank KERKBLAD VAN DE PROTESTANTSE GEMEENTE TE HEINO

“Is het gebed de ademhaling voor het geloof, dan zou het vasten de zuiverende lucht voor die ademhaling genoemd kunnen worden”

(Waarheidsvriend, 24 oktober 2002)

Jaargang 30 nr. 581, februari 2017

In dit nummer:

Nicolaaskerk

Actie Kerkbalans

Dilemma’s

Samenklank 581, februari 2017

Gedachtegangen De tekenen van de tijd...

Ds. Hans van Solkema

2

Leesrooster

vr 24 feb 1 Korintiërs 3:1-9a

za 25 feb 1 Korintiërs 3:9b-23

zo 26 feb Psalm 62

ma 27 feb 1 Korintiërs 4:1-13

di 28 feb 1 Korintiërs 4:14-21

wo 1 mrt Matteüs 6:1-15

do 2 mrt Matteüs 6:16-23

vr 3 mrt Matteüs 6:24-34

za 4 mrt Matteüs 7:1-12

zo 5 mrt Psalm 91

ma 6 mrt Matteüs 7:13-23

di 7 mrt Matteüs 7:24–8:1

wo 8 mrt Psalm 126

do 9 mrt Spreuken 12:1-9

vr 10 mrt Spreuken 12:10-19

za 11 mrt Spreuken 12:20-28

zo 12 mrt Psalm 99

ma 13 mrt Zacharia 1:1-6

di 14 mrt Zacharia 1:7-17

wo 15 mrt Zacharia 2:1-9

do 16 mrt Zacharia 2:10-17

vr 17 mrt Zacharia 3:1-10

za 18 mrt Zacharia 4:1-14

zo 19 mrt Zacharia 5:1-11

ma 20 mrt Zacharia 6:1-8

di 21 mrt Zacharia 6:9-15

wo 22 mrt Zacharia 7:1-14

do 23 mrt Zacharia 8:1-8

Colofon

Samenklank, Kerkblad van de

Protestantse Gemeente te Heino.

Verschijnt 11 keer per jaar.

Redactie Samenklank:

Anja Horst, Roelien Kremers en

Gina de Kruijf.

Opmaak en correctie:

Roelie Heeling, Johanna Kuiterman,

Titia Leune en Evert van der Wall.

Advies en ondersteuning:

Ds. Hans van Solkema en

Ds. Lieke van Houte.

Kopij inleveren:

De eerstvolgende Samenklank

verschijnt 24 maart 2017.

De kopij hiervoor dient uiterlijk

vrijdag 10 maart om 18.00 uur inge-

leverd te zijn bij Anja Horst,

Grote Bisschop 20,

8141 WL Heino.

samenklank@pknheino.nl

Korte berichten pagina 10

Vanuit de gemeente pagina 12

Ontmoeting & Inspiratie pagina 14

Informatie en adressen pagina 15

Jeugdzaken pagina 16

Inhoudsopgave Overdenking pagina 3

De letterzetter pagina 4

Vanuit de kerkenraad pagina 6

Preekrooster pagina 8

We leven in een roerige tijd. In de wereld is van alles aan de hand en ook in ons eigen land werpen politici zich in de strijd voor de verkiezingen. Als gewone burger sta je erbij en kijk je ernaar. Hoe moet ik dit alles zien? Als ik hoor wat de nieuwe Amerikaanse president Donald Trump allemaal uitkraamt dan word ik daar niet blij van. Maar is dat nou omdat het niet “mijn smaak” is of is hier toch meer aan de hand? Onwillekeurig denk ik terug aan de tijd van de Tweede Wereldoorlog. Ik ben te jong om die zelf te hebben meegemaakt, maar ik spreek genoeg mensen die er wel bij waren. Achteraf, zeggen ze, wisten we heel goed dat bepaalde dingen fout waren, maar toen we er middenin zaten was het veel minder duidelijk. Er gebeurden dingen waar we niet blij mee waren, zoals anti-joodse maatregelen, maar het ging zo geleidelijk dat je niet goed wist waar het toe zou leiden, achteraf wel, toen zagen we de verschrikkelijke gevolgen. Speelt dat nu in onze tijd ook? Horen de dingen die politici zeggen gewoon bij het politieke spel of is er meer aan de hand? In Mattheüs zegt Jezus tegen de farizeeërs: 'De aanblik van de hemel weten jullie wel te duiden, maar de tekenen van de tijd niet’. Jezus wijst ons op het belang om de tijd waarin je leeft goed te verstaan. De farizeeërs konden kennelijk heel goed naar de hemel kijken en daaruit afleiden wat voor weer het zou worden, maar als het ging om het interpreteren van de tijd waarin ze leefden dan was het kennelijk toch een stuk lastiger. En toch gaat het daar om. Maar hoe doe je het dan wel? Van de woestijnvaders (dat zijn monniken die zich in de derde eeuw terugtrokken in de woestijn om hun leven alleen te richten op God) heb ik geleerd dat je in het geestelijk leven heel goed moeten leren kijken. Je moet net zo lang kijken totdat je verschil ziet. Dan zie je inderdaad, als je naar de lucht kijkt, dat de ene wolk de andere niet is. Het is ook kijken, en dat deden die monniken, naar wat er in je zelf leeft. Net zo lang kijken totdat je verschil ziet tussen de ene drijfveer en de andere, tussen de ene emotie en de andere. Het is ook kijken naar de wereld om je heen en zien welke bewegingen er in onze wereld, in de politiek spelen. Het is dus scherp en kritisch kijken. Zelf probeer ik ook zo naar de wereld te kijken. Zo doen ook journalisten het en gelukkig vele anderen ook. Maar volgens de woestijnvaders kan het daar niet bij blijven. Het gaat er in het geestelijk leven niet alleen om dat je verschil ziet, maar dat je verschil ziet en dat je daar niet on-verschillig bij blijft. Vele mensen zien wel wat er in de wereld speelt, maar halen er hun schouders over op. Nee, zeggen de woestijnvaders: geestelijk leven is verschil zien en niet on-verschillig blijven. Want wat je ziet is niet allemaal hetzelfde: het ene verdient wel onze steun en het andere niet. Dat is mooi gezegd. Maar hoe weet ik nu wat mijn steun verdient en wat niet, waar moet ik in meegaan en wat moet ik afwijzen? Ook daar wisten de woestijnvaders wel raad mee. Kijk, zeiden ze, het gaat erom dat je verschil ziet, het gaat erom dat je daarbij niet onverschillig blijft, maar bovenal gaat het erom dat je ziet dat God de grote verschil-maker is. Dat laatste geeft immers richting: alles wat leidt tot liefde, tot vrede, tot heelheid, tot genezing, tot gemeenschap dat is wat mijn steun verdient. Helpt mij dat om naar deze wereld te kijken? Ik denk het wel. Natuurlijk kan ik in mijn eentje niet veranderen wat er gebeurt, maar ik kan er wel voor zorgen dat ik niet meega met dingen die mijn steun niet verdienen. Als dat voor de oorlog was gebeurd, dan had dat deze wereld een hele hoop ellende kunnen besparen.

3

Overdenking

Hij laat zijn zon opgaan over goede en slechte mensen Mattheüs 5:45

Eigen volk eerst! Een akelig liedje met vele refreinen. In

verkiezingstijd wordt het nog eens extra ingezet. Kenne-

lijk vallen er stemmen te winnen met het ophitsen van

mensen tegen elkaar. Met haat zaaien kun je aanhang

oogsten. Er is boosheid, er is angst onder de mensen. Wel-

ke rattenvanger bezweert de angst? Hoeveel goede men-

sen zijn er? Hoeveel slechte?

Het nieuws dat we dagelijks horen, zien en lezen wordt

gedomineerd door kwaad dat mensen elkaar berokkenen,

door gesjoemel van mensen met macht. Ook dichtbij huis

gebeuren de wonderlijkste dingen. Bij de belastingdienst,

bij banken, in de auto-industrie. Alsof het er als vanzelf-

sprekend bij hoort. De president van een bevriend land

zet de pers weg als oppositie en als verspreider van nep-

nieuws (lees: als vijand). Onafhankelijke rechters die hem

tegenspreken als bedreiging voor de veiligheid van het

land. Terwijl de wapenlobby…

Feiten worden gepareerd met alternatieve feiten.

De Roemeense regering wil corruptie beneden de € 44.000

onbestraft laten. In Nederland houdt de belastingdienst

“horizontaal toezicht” op de aangifte van bedrijven.

Zulke zaken weet de krant iedere dag weer te melden. In

allerlei opzicht barst de wereld bijkans uit z’n voegen van

het onrecht. Leven we in het tijdperk van de angst? In

onze helderste momenten vragen we ons af: ik heb volop

te eten, een dak boven mijn hoofd, terwijl alleen al in

ons land 400.000 mensen permanent beneden de armoe-

degrens leven. Hoe zit het daarmee, hoe maken we voor

onszelf kloppend wat overduidelijk niet deugt? Om ons

gekweld gemoed op te luchten heeft een aanstormend

politicus een nieuw woord gemunt: oikofobie, angst voor

eigen huis.

Hij beweert dat er in Nederland te veel wordt getwijfeld

aan de waarde van het eigene, dat vaderlandsliefde nau-

welijks of niet als een deugd wordt beschouwd. Daardoor

zijn we te weinig beducht voor vreemde invloeden, in het

bijzonder voor de dreiging van de Islam. Oikofobie: we

houden te weinig van onze verworvenheden, zijn niet

trots genoeg op Nederland. Laat staan dat we durven zeg-

gen: eigen volk eerst! Maar precies dit laatste is volgens

Jezus een kenmerk van het heidendom: vooral vriende-

lijk zijn voor “eigen volk”. Wijd en zijd maakt dit hei-

dendom zich breed. Ieder volk loopt dit gevaar en roept

om “exit”. De een is er openlijk en opzichtig bevattelijk

voor, de ander weet het listig te verdoezelen, maar mu-

ren bouwen we in soorten en maten. Het kleeft ons zo

gemakkelijk aan.

Bergrede

Naar Pasen toe lezen we deze zondagen in de kerk de

Bergrede van rabboeni Jezus. Een evangelie dat tegelijk

onze hoop op een andere wereld wekt, maar ook onze

skepsis oproept. Want hoe maken we dit mee? Immers,

liefhebben wie ons liefheeft gaat ons nog wel redelijk

goed af. Maar de ander, die ons vreemde ander die we

zomaar als indringer, als bedreiging, als Tsunami erva-

ren… Als een ander werkelijk metterdaad onze vijand is

geworden (waardoor eigenlijk?).

Als onze angsten ons gaan regeren, hoe kunnen we dan

nog wandelen en handelen als navolgers van Jezus?

Hij leert ons de ongehoorde leer dat de Vader in de he-

mel zijn zon laat opgaan over goede en slechte mensen.

Dit is geen kosmologie maar openbaring. Onze hemelse

Vader laat het regenen over deugdzamen en over deug-

nieten. Dit is geen meteorologie maar openbaring. In

zijn toewending tot allerlei slag mensen is de Vader/

Moeder in de hemel “uit één stuk”. De uitnodiging van

Jezus is om in die onbevooroordeelde goedheid van de

Moeder/Vader te geloven en daarop te vertrouwen. God

wil als Moeder/Vader gebeuren onder en in al zijn men-

senkinderen. Als een metamorfose, als een regen die de

aarde groen maakt, als de zon die ons allen verwarmt.

Veertig dagen om ons te laven aan dit geheimenis.

Goede veertig dagen gewenst. Piet de Jong

Samenklank 58 1, februari 2017 4

Vreemde gedachten tijdens het letterzetten Een niet al te serieus verhaal

Het zal je maar gebeuren dat er op ze-

kere dag een kerkrentmeester naar je

toe komt met het verzoek iets te

schrijven voor de kerk. Dat overkwam

mij tot mijn schrik ruim een jaar gele-

den.

Dit verzoek betrof het uithangbord aan de westzijde van

de kerk, met de tekst: Toegang Stiltekapel.

Gelukkig mocht het bord beschreven worden voordat het

werd opgehangen.

Ik kon het dus meenemen in mijn binnenkamer, de deur

achter me sluiten en de letters er in het verborgene op

zetten.

Het daaropvolgende verzoek bracht me meer in verlegen-

heid. Wie de deur van Pand de Nekker heeft gezien, weet

hoe groot die is. Die licht je niet even uit de scharnieren

om hem rustig elders te beschilderen.

Ter plekke dus, op de huishoudtrap en dan met heel gro-

te letters: Pand DE NEKKER.

Een plezierige bijkomstigheid: de ingang tot het pand is

aan de achterzijde. Daardoor kon het schilderwerk onop-

vallend gedaan worden, buiten het zicht van voorbijgan-

gers.

Enige tijd daarna kwam de moeilijkste vraag: ‘Wil je de

naam op het kerkgebouw zetten?’

Dat betekende niet alleen een stap verder, maar vooral

een stap hoger.

In het verontrustende besef dat een schilder op een lad-

der niet verborgen kan blijven, besteeg ik dus op een

zonnige dag mijn steekleertje.

Nooit geweten hoe iemand op een ladder, met de rug

naar de openbare weg, de wereld waarneemt. Heel wat

geleerd dus: hoe je op het gehoor een passerende auto-

bus onderscheidt van een landbouwtrekker en een vracht-

auto, hoe onvoorstelbaar veel verkeer ronkend het rondje

om de kerk rijdt en hoe blij je kunt worden van de af en

toe opklinkende stemmen van huiswaarts fietsende scho-

lieren.

Na het portaal aan de zuidzijde kwam het oostportaal aan

de beurt. Een argeloze waarnemer zou kunnen denken

dat die tweede keer gewoon een herhaling is geweest van

de eerste. Niet helemaal.

Ik had nooit vermoed dat mijn voorbereidende werkzaam-

heden weleens op ‘verdachte bewegingen’ konden lijken.

Ze hadden kennelijk argwaan gewekt bij een van onze

alerte organisten, die onverwacht naast me opdook. ‘Ik

wou toch even weten wat hier gebeurt’, zei hij, ‘Je weet

maar nooit wat zo’n bebaarde man bij de kerk uitspookt’.

Ik meende dat het hoe dan ook niet direct kwaad kon,

omdat de ingang waar ik bezig was het verst verwijderd

ligt van het monumentale Haffmans-Leichelorgel.

Hij leek niet helemaal overtuigd en vertrok wat aarze-

lend.

Komaan, de ladder weer op en verder met beletteren.

Bij die bezigheid had ik nu het terras van Buuffie’s achter

me. Opvallend was dat, boven het voortdurend geroeze-

moes van de bezoekers, de vrouwenstemmen domineer-

den. Zou je daaruit mogen concluderen dat Buuffie’s

vooral populair is onder dames voor een gezellig onder-

onsje buitenshuis? Misschien is dat nog eens een aardig

onderwerp voor een sociologisch onderzoek. De ervaring

leert immers dat leken zich hopeloos kunnen vergissen bij

de beoordeling van de simpelste zaken.

Neem nu het aanbrengen van letters op het kerkportaal.

De naam van ons kerkgebouw telt twaalf letters. Dat is

trouwens een mooi aantal voor mensen die gevoelig zijn

5

voor getallensymboliek.

Duurt het lang om die letters op de kerk te schrijven? Nee

toch! Wie een vel papier neemt en diezelfde letters er

flink en netjes op schrijft, doet daar hooguit een kwartier

over.

Helaas moet ik u bekennen dat de kerkrentmeesters een

heel trage letterzetter hadden uitgekozen. Die is dus nog-

al lang bezig geweest.

Velen van ons weten uit ervaring welke gedachten er in je

omgaan als je lang buiten in de zon staat te schilderen.

Natuurlijk is het eerst leuk, daarna slaat de vermoeidheid

toe, met de vrees iets te verknoeien door te morsen of te

beven. Het moet strak blijven!

Vanzelfsprekend wordt het verlangen naar het eind van

het werk steeds sterker.

Een groot verlangen maakt soms vindingrijk. Er kwam een

lumineus idee bij me op. Ik had het in eigen hand het

werk te beperken, eenvoudig door de naam in te korten.

Op dat ogenblik stonden er de eerste drie letters: NIC.

Als die nu eens aangevuld zouden worden met de laatste

K, stond er NICK. Een korte en krachtige naam.

Stel u voor dat jonge ouders op zondagochtend kunnen

zeggen: ‘Kom, kinderen, we gaan effe naar Nick.’ Dat

klinkt vlot. Zou het de kerkgang wat gemakkelijker ma-

ken? Bovendien horen we in zo’n uitnodiging een herinne-

ring aan die beroemde Heinose speelgoedwinkel die velen

nog steeds missen. Sic transit gloria.

Maar nee. Na enig nadenken aan de voet van de ladder

heb ik toch maar besloten het hierbij niet te laten. Een

van de opdrachtgevers zou mij, voortijdig op weg naar

huis, kunnen vragen: ‘Zo, al klaar? Je verfblikje lijkt an-

ders nog aardig vol. Is dat soms zo’n blikje uit Sarfath?’

‘Uh, nee, gewoon uit de winkel van Delmte.’ Daar sta je

dan, betrapt en beteuterd. Het verfniveau moest eerst

geloofwaardig laag zijn. Doorschrijven dus, letter voor

letter. Het werk leek maar langzaam te vorderen.

Helaas kwam de verzoeking om het zo snel mogelijk te

beëindigen met volle hevigheid terug.

En met een onweerstaanbaar goede reden ook, namelijk

toen de naam gevorderd was tot NICOLA. Een fantastische

naam die het vrouwelijk aspect van de kerk benadrukt.

Waarom hadden we daar met z’n allen niet eerder aan

gedacht? Zo laten! Niets meer aan doen!

Weg met de ladder en iedereen merkt het pas als het te

laat is.

Maar jammer genoeg bleek dit van beneden af gezien

toch niet zo’n perfecte keus. De naam stond wel erg links

in het vlak….. Dat zou zeker opvallen. De ladder ging dus

nog niet neer, maar werd wat naar rechts verplaatst voor

het vervolg.

Toen ik uiteindelijk was aangekomen bij: NICOLAASKE

werd het me toch te machtig. Dit was toch zeker een

naam die grote kansen bood. Kerk en zalen zouden voort-

aan in één adem genoemd worden als het Nicolaaske te-

genover het Kerkhuuske. Klinkt knus en dorps. Dat zal

vast wel wervend werken. We kunnen zelfs een stap ver-

der gaan. Om te laten zien dat dat de kerk in deze tijd

hecht aan een goed contact met de wereld, zouden we

uiteindelijk bekend staan als: het Nicolaaske tussen het

Dorpshuuske en het Kerkhuuske. Lief toch?

Waarom is het nu niet bij deze naam gebleven? Heel een-

voudig: plotseling drong het besef door, welke twee let-

ters dan moesten worden weggelaten: RK. Dat ligt heel

gevoelig, zeker nu we 500 jaar protestantisme gedenken.

Daar zijn we niet alleen maar blij mee maar ook en beet-

je verlegen. De verzuiling is voorbij en christenen wor-

den, tegen wil en dank, door buitenstaanders steeds meer

over één kam geschoren.

Geen oud zeer oprakelen dus en geen punt maken van die

RK. Liefst vaak zelfs niet meer over praten. St! Hoewel,

ook daarin kun je te ver gaan.

Misschien is om die reden wel afgezien van ‘St’ voor de

naam, zodat er nu gewoon staat: NICOLAASKERK.

GP

Effe naar Nick ?

Samenklank 581, februari 2017

Vanuit de kerkenraad

6

Vacature koster Nicolaaskerk Omdat Henk Linthorst heeft aangegeven te willen stop-

pen als koster van de Nicolaaskerk in Heino, roepen wij

belangstellenden op om zich aan te melden voor de vaca-

ture die hierdoor ontstaat. Het betreft hier een vrijwil-

ligersfunctie. Voor verdere inlichtingen, taakomschrijving

e.d. kunt u zich wenden tot kerkrentmeester Peter Krom-

bos, tel. 06-10745015.

2017, het eindresultaat Hartelijk dank aan iedereen die heeft bijgedragen aan de

actie Kerkbalans 2017. Met dankbaarheid mogen we vast-

stellen dat de te verwachten inkomsten dit jaar zo’n

€ 142.000 zullen bedragen, dit is nagenoeg gelijk aan de

inkomsten van vorig jaar. U beseft natuurlijk hoe belang-

rijk deze ontwikkeling voor de uitvoering van het werk

van de plaatselijke kerk is. Niet alleen stelt het ons in

staat salarissen te betalen en aan gebouwen onderhoud

te plegen. Ook stelt u ons in staat om de begrote activi-

teiten uit te voeren. Wij willen alle vrijwilligers heel har-

telijk bedanken voor hun inzet en het vele werk dat is

verricht om de actie kerkbalans succesvol te laten verlo-

pen. Dank zij u kunnen wij een plek van inspiratie zijn én

blijven! Hartelijk dank!

De kerkrentmeesters, namens de kerkenraad

Inluidmoment 2017 Kerkbalans In 2017 luidden we Kerkbalans letterlijk in: van Gronin-

gen tot Maastricht klonk klokgelui. Dat gebeurde op de

zaterdag 21 januari 2017 voorafgaande aan de start van

de Actie Kerkbalans. Sommigen van jullie waren hier al

bij betrokken. De klokkenluider was een bekende Heinose

persoonlijkheid, te weten broeder Valentinus. Via de pers

vroegen we aandacht voor het werk van de (plaatselijke)

kerk. In de nieuwsberichten kon u hier over lezen. Maar

ook via de landelijke pers werd er aandacht geschonken

aan het inluiden.

Bestellen van de huispaaskaars Ook dit jaar is er weer gelegenheid om een kleinere ver-

sie van de paaskaars voor thuis te

bestellen. Op de kaars staat het Chi

Rho-monogram. Dit symbool werd

vaak gebruikt als inscriptie in cata-

comben en graven. Hoewel het sym-

bool geen letterlijk kruis is, refereert

het er wel naar.

De kaarsen zijn te bestellen in 3 ver-

schillende afmetingen.

U kunt de kaars bestellen via de lijst

in de kerk.

De eerste die me begroet,

de zon... dat voelt goed.

De warmte... het licht,

schijnt op mijn gezicht.

Het maakt me stil en warm,

voelt als een vertrouwde arm.

Op dit moment God... ben jij,

wat dichterbij.

Je stralen raken me aan,

energie... om aan de slag

te gaan.

7

Paasgroetenactie 2017

Vanuit heel de Protestantse Kerk in Nederland sturen

gemeenteleden ook dit jaar weer een Paasgroet aan ge-

vangenen in binnen- en buitenland en aan mensen en

organisaties van de groetenlijst van Amnesty Internatio-

nal.

De Paasgroet sluit aan bij het veertigdagenthema: Sterk

en dapper. Ds. Anne van Voorst ging hierover in gesprek

met gedetineerden: “Daar kwam naar voren, dat je je

soms ook kwetsbaar op moet durven stellen. Dat valt

niet altijd mee, en

daarover is een kunst-

werk gemaakt, dat te-

gelijkertijd iets ro-

buusts en iets kwets-

baars heeft. Een gede-

tineerde maakte het

met de hand, en een

tweede zorgde voor de

achtergrond, het doek

waarop staat: Wees

sterk en moedig”.

Ook wij doen als ge-

meente mee aan de

Paasgroetenactie. Op

zondag 12 maart en

evt. zondag 19 maart

kunt u na de dienst,

tijdens het koffie drin-

ken, de kaarten ondertekenen.

Voor gedetineerden is het bemoedigend, als ze kaarten

krijgen, zeker als daar ook nog iets persoonlijks op staat.

Ook al weet u niet precies wie deze kaart ontvangt, van-

wege de privacy, toch mag u ervan overtuigd zijn, dat

het feit, dat er aan hen gedacht wordt, gedetineerden

erg goed doet. Het is een feestelijke gebeurtenis als de

kaarten in de kerkdienst in de gevangenis worden uitge-

deeld.

Ook de mensen en organisaties, die zich inzetten voor

mensenrechten wereldwijd, voelen zich altijd gesteund

door kaarten en brieven. Het is vaak werk van lange

adem en het is moeilijk werk, als je voortdurend be-

dreigd wordt. Maar het doet goed als mensen je

door een kaart een hart onder de riem steken.

Wilt u meer weten over de actie, kijk dan

op www.kerkinactie.nl/paasgroetenactie.

We hopen, dat velen van u de Paasgroeten

zullen ondertekenen.

De diaconie zorgt voor de verzending van de kaarten.

VIVA LA LIBERTA

Tweede Kamer Verkiezing op

15 maart. Is het, ook in Neder-

land, zoals in deze Italiaanse film

geschetst wordt?

De moderne politiek wordt niet

meer zozeer bepaald door wat politici inhoudelijk te zeg-

gen hebben, maar hoe mediageniek ze zijn. Ongrijpbare

concepten als charisma en optredens in de media zijn

belangrijker geworden dan het goed verwoorden en uit-

dragen van de partijlijn. Wie het hardst schreeuwt of het

meest opzien baart krijgt het stemvee achter zich. Regis-

seur Roberto Andò illustreert hierin dat het niet om de

boodschap gaat maar om de uitdrager, zelfs als het een

clown is.

Servillo speelt de leider van

de grootste Italiaanse oppo-

sitiepartij, Enrico Oliveri,

die op een ochtend bij een

panel moet verschijnen,

maar zo moe is, of het hele

gebeuren zo zat is, dat hij

besluit te verdwijnen.

Tijdens zijn afwezigheid

probeert assistent Andrea

Bottini de plotselinge afwe-

zigheid van de politiek lei-

der te verklaren. Een kleine

medische ingreep, maakt hij

de media duidelijk, maar

Oliveri zal weer snel zijn

gezicht laten zien. Als dit uitblijft besluit Bottini in over-

leg met Olivieri’s vrouw de zonderlinge tweelingbroer

van de politicus op te laten draven. Giovanni Ernani heeft

al geen jaren meer contact met zijn broer gehad, maar

de aan een psychische stoornis leidende filosofiedocent

kan de lol van een identiteitsverwisseling wel inzien. Hij

weet zijn uitgebluste partij nieuw elan te geven. Bizarre

haiku's spellend en uitspraken van filosofen verdraaiend

zweept hij de aanhang op tijdens massabijeenkomsten.

Waar het met het land heen gaat doet er niet toe, lijkt

het, als het maar ergens heen gaat. En zolang de partij

het goed doet in de peilingen, stelt niemand vragen.

Datum : donderdag 9 maart 2017 Tijd : 20.00 uur Locatie : Parochiecentrum RK kerk via Paalweg

Kosten : gratis, incl. koffie

en/of thee

De volgende filmavond is op donderdag 26 oktober 2017.

Samenklank 581, februari 2017

Rooster Kerkdiensten

www.kerkdienstgemist.nl

8

woensdag

8 maart

zondag

12 maart

Nicolaaskerk Aswoensdag Woensdag

28 februari

zondag

5 maart

10.00 uur Ds. E.B. van Houte Vervoer: K. de Jonge, 393761

Lezing: Ex 17:1-7, Joh 4:5-26 Collecte: diaconie

Het Wooldhuis Biddag

Nicolaaskerk Eerste zondag veertigdagentijd

19.00 uur Ds. E.B. van Houte

zondag

26 februari

10.00 uur Mevr. E.I. Kolthof Vervoer: G. Hamming, 391145 of 06-50211552

Lezing: Jes 49:13-18, Matth 6:24-34 Collecte: diaconie

Nicolaaskerk Tweede zondag veertigdagentijd

19.00 uur Ds. H. van Solkema

Nicolaaskerk

10.00 uur Ds. H. van Solkema Vervoer: M. Hop, 0529-497230 of 06-54322276

Lezing: Gen 2:15-3:9, Matth 4:1-11 Collecte: diaconie

15.00 uur Kliederkerk

zondag

19 maart

zondag

26 maart

Nicolaaskerk Derde zondag veertigdagentijd

10.00 uur Ds. H. van Solkema Vervoer: D. Pothof, 391583

Lezing: Ex 24:12-18, Matth 6:19-23 Collecte: diaconie

Nicolaaskerk Vierde zondag veertigdagentijd

9.30 uur Ds. H. van Solkema Vervoer: E. van Lenthe,

Lezing: Sam 16:1-13, Joh 9:1-39 390417 of 06-37557410

Maaltijd van de Heer Collecte: diaconie

19.00 uur Zingen op zondag

Kliederkerk

Als iedereen zegt: Doen! Wat doe jij dan?

David spaart het leven van Saul.

Zondag 5 maart is er weer kliederkerk in de Nicolaaskerk.

Alle kinderen van 4 t/m 12 jaar met hun ouders, verzor-

gers en/of grootouders zijn van harte welkom om deze

middag mee te kliederen en daarna samen te eten. We

gaan aan de slag om het verhaal van David en Saul uit te

beelden. Het is een verhaal over vriendschap en vertrou-

wen.

Als voorbereiding op de voorstelling kun je meedoen aan

verschillende workshops:

1. Boogschieten/pijl en boog maken

We hebben kinderen nodig die met pijl en boog kunnen

schieten.

2. Trommels/Djembé

In een groepje gaan we aan de slag om te leren trom-

melen om zo de uitvoering op te vrolijken.

3. Decor knutselen

We gaan creatief aan de slag om het decor voor de

voorstelling te maken.

9

Er kan elke zondag bij de koster om kinderoppas gevraagd worden

Elke zondag is er na de dienst gelegenheid om samen koffie of thee te

drinken in 't Kerkhuus

4. Verkleedkleren

Om het verhaal zo echt mogelijk

te maken gaan we ons ook verkle-

den!

5. Spelletjes met groepsdruk

Als iedereen zegt doen, wat doe

jij?

De middag ziet er als volgt uit:

14.45 uur inloop

15.00 uur begin van de middag in

de kerk

16.30 uur de uitvoering *)

17.00 uur gaan we met z’n allen

gezellig eten

17.30 uur naar huis

Gratis deelname

*) Alle ouders, grootouders, vrienden

en familieleden zijn van harte wel-

kom bij de uitvoering om 16.30 uur in

de Nicolaaskerk.

Hoe meer publiek hoe beter!

Je kunt je opgeven bij Lieke van Hou-

te (lieke@van-houte.nl).

sche crisis.

Velen kunnen

met hun pen-

sioen van

€ 20,00 per

maand onmo-

gelijk rondkomen. De overheid biedt

geen ondersteunende diensten en

familie probeert te overleven in het

buitenland. Ouderen worden aan hun

lot overgelaten. Zij raken onder-

voed, medicijnen zijn onbetaalbaar

en vaak kunnen ze hun gas en licht

niet betalen, waardoor ze ’s winters

in de vrieskou zitten. Velen vereen-

zamen. De christelijke organisatie

Bethania voorziet vanuit haar dag-

centrum de meest kwetsbare oude-

ren van thuiszorg en een warme

maaltijd. Dagelijks worden er 58 ta-

feltje-dekje maaltijden verspreid.

Ook komen de ouderen samen in het

dagcentrum voor gezamenlijke acti-

viteiten. Ze ontvangen er warmte en

liefde en zien samen sterk en dapper

de toekomst tegemoet.

Zondag 26 maart Vandaag collecteren wij voor mensen

in de knel in Nederland.

De Pauluskerk is een begrip in Rot-

terdam. Dit diaconaal centrum is er

voor mensen in de knel: mensen zon-

der papieren, daklozen en verslaaf-

den. Maar het is meer. Het centrum

wil ook een plek zijn waar kansarme

en kansrijke Rotterdammers elkaar

ontmoeten. Daartoe nodigt de bouw

van de Pauluskerk - om zijn uiterlijk

‘De Diamant’ genoemd - uit. Bene-

den is een ‘kerkplein’ waar mensen

elkaar onder andere in het restau-

rant kunnen ontmoeten. Om verha-

len te delen en elkaar te ondersteu-

nen. Daarover nadenken maakt je

sterk en dapper. Op de eerste ver-

dieping is er de inloop met gratis

koffie en broodjes. De kerk is op de

tweede verdieping. Op de verdiepin-

gen drie en vier zijn er opvangplek-

ken voor mensen die een tijdelijke

overbrugging nodig hebben. Kortom:

een diaconaal centrum dat leeft en

bruist met tal van activiteiten voor

en met mensen in de knel.

maar ook om lichamelijke en/of ver-

standelijke beperkingen of gedrags-

problemen van de kinderen zelf. De

Rudolphstichting is eigenaar van de

grond en gebouwen in De Glind. De

stichting zorgt voor verschillende

voorzieningen in het dorp zoals het

zwembad, de kinderboerderij en het

dorpscentrum. In dit dorpscentrum –

Glindster – zijn veel naschoolse acti-

viteiten. Kinderen en jongeren ko-

men er sporten, muziek maken of

gezellig in de soos hangen. Ook zijn

er horeca- en concertmogelijkheden.

Via een leerwerktraject kunnen jon-

geren er praktijkervaring op doen in

de horeca. Zo krijgen ze de kans die

ze verdienen.

Zondag 12 maart Vandaag steunen we gezinnen in

Guatemala.

De burgeroorlog in Guatemala eindig-

de in 1996. Het zal echter generaties

duren om de cultuur van geweld te

overwinnen. Redpaz is een kleine

doopsgezinde organisatie in Alta

Verapaz. In deze provincie, waar de

meerderheid van de bevolking in-

heems is, stimuleert zij lokale ge-

meenschappen om samen te werken.

De mensen zijn arm en hebben daar-

door vaak ruzie in het gezin of onder-

vinden problemen in de wijk met

buren. Redpaz leert hen hoe je con-

flicten kunt oplossen door met elkaar

in gesprek te gaan en elkaar te ver-

geven. Daarover nadenken, dat is

sterk en dapper zijn. Albertina, deel-

neemster Redpaz: “Onze inspiratie-

bron is de Bijbel. God wil dat we een

leven leiden in harmonie met onze

familie, met onze buren, en dat we

Zijn koninkrijk bouwen. In de ge-

meenschappen is daar al iets van

zichtbaar. We worden minder snel

boos, er is minder jaloezie en wrok.

“Voor € 54,00 kan een vrouw een

jaar lang een training volgen.”

Zondag 19 maart Deze zondag collecteren we voor

ouderen in Moldavië.

In Moldavië zijn alleenstaande oude-

ren hard getroffen door de economi-

Bestemming collectes

Zondag 26 februari Vandaag collecteren we voor het al-

gemene diaconaat en dit is o.a. be-

stemd voor het Rode Kruis, ’t Zwer-

vel, Bartiméus, MAF of het Liliane

Fonds

Zondag 5 maart Deze zondag collecteren wij voor het

jeugddorp De Glind. Daar wonen on-

geveer 150 uit huis geplaatste kin-

deren en jongeren. Door allerlei pro-

blemen kunnen zij niet meer thuis

wonen. Het gaat dan bijvoorbeeld om

mishandeling, verwaarlozing of ver-

slavingsproblemen van de ouders,

Samenklank 581, februari 2017 10

Korte berichten

Nicolaaskerk als trouwlocatie In 2013 is de Nicolaaskerk grondig van binnen en buiten

gerestaureerd en aangepast aan de eisen van deze tijd.

Zo zijn de monumentale banken voorzien van nieuwe kus-

sens en is het zitcom-

fort verhoogd door de

bank iets te kantelen

en de beenruimte te

vergroten. De gehele

kerk is daarbij voor-

zien van nieuwe buis-

en vloerverwarming.

Ook de muren zijn

grondig aangepakt.

Tevens beschikt de kerk over moderne geluid- en audio-

apparatuur. Tenslotte heeft de kerk een ruimere entree

gekregen met een glazen tochtsluis. Dit alles resulteert in

een heringerichte moderne Nicolaaskerk. De kerk is ook

trouwlocatie voor het sluiten van burgerlijke en kerkelij-

ke huwelijken. Een unieke locatie om elkaar het ja-woord

te geven.

Meer informatie over de beschikbaarheid kunt u opvragen

bij de kosters van de Nicolaaskerk.

Klussendienst Al vele jaren functioneert in Heino een

klussendienst voor klussen die u, vanwege

uw leeftijd of lichamelijke conditie, niet meer zelf kunt

opknappen. Deze dienst biedt u daarvoor een prachtige

oplossing. Velen van u hebben al eens gebruik gemaakt

van de diensten van deze uit vier personen bestaande

groep.

Klussen zijn bijvoorbeeld: radio en tv zenders weer goed

afstellen, kranen repareren of vervangen, CV bijvullen,

lampen vervangen en/of repareren, schilderijen ophan-

gen, deursloten repareren en/of vervangen (alleen in ei-

gen woning). Goot schoonmaken, heg knippen enz.

Groot huishoudelijk afval ophalen en afvoeren naar de

Rova. Gemaakte kosten voor onderdelen, het storten van

afval en gereden kilometers moeten worden vergoed. De heren A. Pot en H. Hekman zijn gestopt met de werk-zaamheden voor de klussendienst. Let wel: de klussendienst is geen reparatie-, elektra- of loodgietersbedrijf of tuincentrum. Voor meer informatie kunt u terecht bij A. Wilms, (coördinator per 1 december 2016), telefoonnummer 392257 of b.g.g. G.J. Bosch, telefoonnummer 393136.

St. Ouderenwerk Heino Cantorij & stille week De cantorij begint donderdag 9 maart met het instuderen

van de liederen voor de Stille Week.

Op Witte Donderdag 13 april en Stille Zaterdag 15 april

werkt de cantorij mee aan de diensten in de Nicolaas-

kerk. Wat we precies gaan zingen horen we op 9 maart.

Onder leiding van dirigent Rudie Altelaar wordt elke don-

derdag gerepeteerd van 19.00 tot 20.00 uur in de kerk;

wil je graag meezingen meld je dan even aan bij Nellie

Verhoef (0572-393759) of kom op 9 maart naar de Nico-

laaskerk, ingang consistorie.

Op het programma staat op 23 april ook nog een project,

waarbij we met kinderen gaan zingen met begeleiding

van een aantal jeugdblazers van Ons Genoegen.

Op donderdag 1 juni is de laatste repetitie van dit sei-

zoen.

11

Dilemma´s

Dilemma’s Ook in 2017 zullen we ons weer regelmatig voor dilem-

ma’s geplaatst zien. Dat maakt het dagelijks leven rijk en

boeiend. Want wat zou er te (be)leven zijn als we geen

keuzes hadden? Maar soms is het ook wel vermoeiend en

zou je willen dat het allemaal wat eenvoudiger was. En

soms is een noodzakelijke keuze zo moeilijk dat we dat

voor het gemak maar een ‘duivels dilemma’ zijn gaan

noemen, al zou ik niet weten wat er duivels aan is. Bin-

nen de kerkenraad zien we ons soms geplaatst voor moei-

lijke keuzes. We wikken en wegen zo zorgvuldig mogelijk,

nemen soms meer tijd om tot een afgewogen keuze te

komen en hakken dan een knoop door waarvan we soms

weten dat dat pijn gaat doen voor betrokkenen. Noem

het de prijs van verantwoordelijkheid. Hoewel het om

wezenlijke zaken gaat rondom samen geloven en samen-

leven, staan we niet met de rug tegen de muur. We hoe-

ven niet te worstelen met levensdilemma’s zoals vluchte-

lingen dat moeten doen: blijven met gevaar voor levens

of vluchten naar onbekende kansen of risico’s? Ik schrijf

dit in de week dat er vluchtelingen in ons geciviliseerde

Europa omkomen door honger, uitputting en kou. Op zoek

naar een veilig onderkomen! Ik kan me er nauwelijks een

voorstelling van maken.

Dat kan ik ook niet waar een gezin dat leeft onder de ar-

moedegrens moet zien rond te komen. Ik ben me ervan

bewust dat dat een ongelofelijke luxe is, die me soms

met schaamte vervult. Ik heb me echt nog nooit hoeven

afvragen of ik morgen te eten heb of waar ik zal slapen.

En ook, misschien wel ‘juist’ deze rijkdom werpt mij di-

lemma’s op. Kan ik wel …….. màg ik wel …….? Welke deel

van mijn riante levenssituatie sta ik af aan …….., tja

waaraan dan? Wat zijn mijn twee koperstukken waard?

Tegen deze achtergrond wil ik u, lezer, deelgenoot ma-

ken van een wel heel triviaal dilemma: ga ik volgend jaar

wel of niet op skivakantie in december? ‘Triviaal’ omdat

ik me er zeer wel bewust van ben, dat dit op het eerste

gezicht een bizar luxeprobleem is. ‘Op het eerste gezicht’

omdat wij deel uitmaken van een behoorlijk hechte vrien-

dengroep die zich over heel Nederland verspreid heeft en

van wie mijn leeftijdsgenoten en wij elkaar al meer dan

30 jaar in de kerstvakantie treffen. Sommigen zie ik maar

een keer per jaar, alleen in de kerstvakantie en sinds

2000 is dat in de ‘sneeuw’. Een keer per jaar en toch zeer

dierbaar in het contact! En ook ‘sneeuw’ staat tussen

aanhalingstekens, want de laatste jaren ben ik me er

meer en meer van bewust wat er allemaal moet gebeuren

om ons te kunnen laten skiën in december. Vanaf okto-

ber, als de eerste vorst zich aandient, wordt in de Alpen-

landen, hogerop in de bergen en ten koste van heel veel

energie en water sneeuw gemaakt. Half december wordt

dit naar beneden geduwd zodat er een wit lint door het

berglandschap slingert dat mij in staat stelt weer bijna

tot aan de auto het dal in te glijden. Heel hoog ligt er in

december al wel wat echte sneeuw, wat het bijgaande

plaatje opleverde. Dit kerkje op 2660 m. hoogte scherpte

voor mij het dilemma nog meer aan. Moet ik willen skiën

in december als dat betekent dat ’s zomers de boeren te

weinig water hebben om de almen te kunnen besproeien?

Of moet ik thuis blijven en initiatieven ondernemen om

mijn vriendengroep op een andere manier te treffen? Of

zal ik niet gaan skiën, maar wel meegaan naar de Alpen?

Of ……….? Ik heb geen kerkje in de bergen nodig om tot

dit soort overwegingen te komen, maar de (op deze foto

moeilijk leesbare) spreuk op de gevel geeft voor mij wel

een extra dimensie aan mijn overwegingen: “Ehre sei

Gott in der Höhe”. Hoe God te eren in mijn dagelijkse

gedrag?

Een collega gaf me onlangs zijn visie hierop. Hij zei:

“Paul, als jullie op deze manier vormgeven aan een ja-

renlange en hechte vriendschap, kan je misschien op an-

dere momenten en andere plekken een bijdrage leveren

aan armoedebestrijding, milieu en wat al niet meer.”

Misschien dat ik daar verder mee kan komen. Het is fijn

om met anderen over je dilemma’s te kunnen spreken. In

mijn beleving is onze kerk daar ook een goede plek voor.

Ik houd me aanbevolen voor reacties en wens ons onder-

tussen een mooi jaar toe, vol dilemma’s en gesprekken

daarover! Paul Verschuur

Samenklank 581, februari 2017 12

Vanuit de gemeente

In memoriam

Martha Hendrika ter Horst-Dijkslag

Op 14 januari 2017 overleed in de

leeftijd van 88 jaar Martha ter Horst-

Dijkslag. Martha werd geboren op

7 april 1928 in een gezin van drie

kinderen. Zij was de oudste en na

haar kwamen nog haar zussen Riek

en Hennie. De ouderlijke boerderij stond aan de Dalfser-

weg 1. Omdat hulp in de huishouding al snel gewenst was,

kreeg Martha niet de kans om verder te leren. Na de

christelijke school heeft ze nog wel een naaicursus ge-

daan. Dat kwam haar goed van pas bij alle kleding die ze

gemaakt en versteld heeft voor haar nichtjes. Haar eigen

huwelijk met Hendrik Jan ter Horst bleef kinderloos. Dat

huwelijk werd na een lange tijd verkering gesloten op

15 oktober 1959. Dat was ook het moment dat Martha

het ouderlijk huis verliet en introk op de boerderij van

Hendrik Jan, toen nog aan de Knollensteeg. Ook hier

hielp Martha om samen de boerderij draaiende te hou-

den. Toen Hendrik Jan kwam te overlijden vond Martha

het moeilijk om alleen te zijn. Een verhuizing volgde toen

naar de aanleuningwoningen van De Maat. Daar heeft ze

tot aan de afbraak met veel plezier gewoond. Daarna

volgde een verhuizing naar het Wooldhuis. Ondanks dat

haar zicht de laatste jaren geheel was afgenomen, nam

ze toch volop en met veel plezier aan allerlei activiteiten

deel. In de dienst namen we afscheid met de woorden

van Paulus over de liefde: nu zien wij nog in een wazige

spiegel, maar straks zien wij aangezicht tot aangezicht.

In dat vertrouwen hebben wij Martha overgedragen in de

handen van de levende God. HvS

graag aandacht aan de mensen om hem heen door middel

van een kaartje. Daar stond, naast de beste wensen, ook

regelmatig een bijbeltekst op: ‘De Heer is mijn herder’,

het bekende begin van Psalm 23.

Door zijn slechte gezondheid had Joop al nagedacht over

zijn einde. Zelf had hij al gezegd welke liederen er ge-

zongen moesten worden: ‘Er ruist langs de wolken’, en

‘Hoe zal ik U ontvangen, hoe wilt Gij zijn ontmoet?’ Uit

de Bijbel lazen we Psalm 23 ‘De Heer is mijn herder’ en

uit Mattheüs 6: ‘Ziet naar de vogelen des hemels: zij

zaaien niet en maaien niet en brengen niet bijeen in

schuren, en toch voedt uw hemelse Vader die; gaat gij ze

niet verre te boven?

Joop overleed in het ziekenhuis in Zwolle, in rust en ver-

trouwen.

Het afscheid vond plaats op 26 januari in het Trefpunt in

Laag Zuthem. In die zaal waar de dienst van Woord en

Gebed gehouden werd, hangt een foto ter grootte van

een muur, genomen vanaf de brug in Laag Zuthem. Het

eerste gebouw op die foto is de boerderij van Joop Stege-

man. Zo was de cirkel rond. LvH

Joop Stegeman

Op 20 januari 2017 overleed in

de leeftijd van 80 jaar Johan

(Joop) Stegeman. Joop woonde

aan de Zuthemerweg in Laag

Zuthem, op de boerderij waar

hij was opgegroeid. Na het over-

lijden van zijn ouders, eerst nog

met een broer en zus, later al-

leen. Joop was een nakomertje, met afstand de jongste

van vier kinderen. Het was een gezin van harde werkers

en van ambachtelijk werk: vis- en eiernetten werden zelf

gebreid, koeien werden met de hand gemolken, dingen

werden zelf gemaakt. Van jongs af aan had Joop extra

zorg nodig. In zijn leven waren altijd mensen die voor

hem zorgden. Zijn familie en de mensen om hem heen

maakten het mogelijk dat hij kon blijven wonen op de

hem zo geliefde plek. Al waren er geen dieren meer op de

boerderij en al was de laatste hond dood gegaan, hij kon

intens genieten van de dieren buiten, vooral de vogels;

die moesten iedere dag worden gevoerd. Joop besteedde

zitten om zo bij haar in de klas te komen. Dat was teke-

nend hoe hij haar zijn hele leven op handen heeft gedra-

gen.

Ze trouwden en gingen in Oost en West Souburg wonen,

waar Josje werd geboren.

Christa en Kees werden in Alphen a/d Rijn geboren, daar-

na verhuisden ze naar Oosterbeek en als laatste naar Hei-

no. Ze hield van haar beroep als juf op de basisschool.

Bertus ging met 57 jaar al met pensioen en samen deden

ze nog veel leuke dingen, ze maakten uitstapjes met

vrienden, of logeerden bij de kinderen. Ze waren ook erg

Bernarda Keller-Dekker

Op 7 februari 2017 is gestorven Ber-

narda Keller-Dekker. Ze werd op

17 februari 1927 geboren in Tholen

als tweede dochter in een gezin van

vier dochters. Later verhuisde het

gezin naar Middelburg. Toen Berna

in de tweede klas van de HBS zat

kwam Bertus in haar leven. Hij zat

een klas hoger, maar bleef expres

13

Geloven nu! Een plek van ontmoeting om met

elkaar te praten over geloofs- en

levensvragen. Dat is ‘Geloven Nu’.

Geloven Nu: Hoe doe je dat? Hoe sta

jij in je geloof? En hoe bevalt je dat?

Tijdens de bijeenkomsten van Gelo-

ven Nu komen geloofs- en levensvra-

gen aan de orde in een groep speciaal voor ieder die jon-

ger is dan 55.

Hoe verloopt de avond? Na binnenkomst (bij een van de

deelnemers thuis) volgt een begroeting in ontspannen

sfeer, er is koffie of thee. De bijeenkomst zelf begint met

het voorlezen van de tekst die besproken zal worden. Als

de tekst is voorgelezen, volgt een korte stilte, waarin je

de tekst goed tot je door kunt laten dringen. Daarna is er

ruimte voor eigen vragen en opmerkingen. Wat staat hier

eigenlijk? Begrijp ik het, herken ik het wel of niet? Wat is

ieders eerste reactie? Zo ontstaat meteen al een gesprek

dat 'buiten' in de wereld vrij zeldzaam is.

Wij, ds. Hans van Solkema en ds. Lieke van Houte, bieden

deze bijeenkomst elke 2e maandagavond van de maand

aan. Kun je een keer niet, dan is dat geen probleem. Ben

betrokken bij hun kleinkinderen. Het was erg moeilijk

voor haar toen Bertus acht jaar geleden overleed. Maar

ze ging door en probeerde nog zoveel mogelijk te genie-

ten van het leven.

Ze vond het heel lastig dat ze dement werd. De kinderen,

die ver weg woonden belden haar dagelijks en ze had het

goed in het Wooldhuis. De kinderen hadden al een klein

feestje geregeld voor haar 90-ste verjaardag. Dat haal ik

niet meer zei ze. Ze had gelijk. Het kaarsje is langzaam

uitgegaan.

Op 13 februari is afscheid van haar genomen met de

woorden van liefde van 1 Kor. 13 en hun trouwtekst uit

Romeinen 8: Niets kan ons scheiden van de liefde van

God. Dat dit de familie tot troost mag zijn. EK

je nieuw: voel je welkom! Afwisselend zullen ds. Hans

van Solkema of ds. Lieke van Houte de leiding van de

avond op zich nemen.

De eerstvolgende avonden zijn maandagvond 13 maart en

10 april om 20.00 uur. Wil je weten waar het is, neem

dan contact op met een van ons:

ds. Hans van Solkema

(0572-712013, h.v.solkema@solburg.nl) of

ds. Lieke van Houte (038-4265021, lieke@van-houte.nl).

Jan Bouwhuis

Op 7 februari 2017 is Jan Bouw-

huis overleden op de leeftijd van

86 jaar. Hij woonde met zijn

vrouw Liny aan de Sterappel 4.

Jan groeide op in de omgeving

van de Lemelerveldseweg in

Heino, daar bezocht hij de lagere

school en later ging hij naar de

ambachtsschool in Zwolle en leer-

de het vak van hoefsmid. Bij ver-

schillende bedrijven heeft hij gewerkt. Jan en Liny hadden al vroeg verkering met elkaar gekre-gen. Op een zekere dag had Jan aan de vader van Liny gevraagd of hij met Liny verkering mocht hebben. Dat gebaar maakte op Liny wel indruk en ze was blij dat haar vader ermee instemde. Dat was het begin van wat een

lang en sterk huwelijk zou worden. Daarin moesten Jan en Liny ook tegenslag en groot verdriet het hoofd bieden, maar ze sloegen zich er door heen. Jan was een harde werker met een paar gouden handen die nooit iets te veel was en wanneer er een beroep op hem werd gedaan meteen aan de slag ging. In het bijzon-der was hij handig met ijzer en met het sleutelen aan zijn oldtimer motorfiets. Hij genoot van motorrijden en deed mee aan de vele ritten en reizen die hij maakte als lid van de Classiekers Harfsen. En natuurlijk ook de Pomptoertocht, een rondrit met allemaal oldtimers. Hij bleef zijn hobby uitoefenen tot het laatst. Zijn laatste rit was naar Duitsland, hij kreeg op die rit pijn in zijn rug. Het was het begin van zijn ziekteperiode. Zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen en alle mensen om hem heen hebben afscheid van hem genomen op 11 fe-bruari. In de wetenschap dat zijn lijden voorbij is en met de troost dat God nooit loslaat het werk van zijn handen. LvH

Samenklank 581, februari 2017 14

Ontmoeting & Inspiratie

voor hun documentaire de SvJ-prijs 2016 van de school

voor journalistiek ontvangen.

De makers van de documentaire zijn bij de avond aanwe-

zig en zullen iets vertellen over de documentaire. Ook is

er ruime gelegenheid tot het stellen van vragen en/of

uitwisselen van ervaringen.

Datum : maandag 13 maart 2017

Tijd : 20.00 - 22.30 uur

Locatie : het Wooldhuis

Gespreksleider : Josselin Gordijn en Jet Verheijen

Contactpersoon : Saskia van Bottenburg, 06-18368853

Kosten : geen

Dementie: documentaire “Papa”

Papa is een documentaire

waarin een intiem portret

wordt geschetst over het

wegvallende contact tussen

Renee en haar vader die op

jonge leeftijd een vorm

van dementie krijgt.

De documentaire is gemaakt

door Josselin Gordijn en Jet

Verheijen, twee studentes

aan de school voor journalis-

tiek in Utrecht. Zij hebben

De dood

Niets is zo ingrijpend in een mensenleven als het verlie-

zen van een dierbare. Wanneer iemand gestorven is, moe-

ten de nabestaanden veel regelen voor de uitvaart. Wordt

het een begrafenis of een crematie? Zal de uitvaart

plaatsvinden in de kerk of een uitvaartcentrum? De voor-

bereiding op dit afscheid luistert nauw. De uitvaart voor

iemand verzorgen is het laatste wat je kunt doen.

Dit voorjaar willen we u een tweetal activiteiten aanbie-

den rondom sterven en begraven.

Op donderdag 23 maart zal Diana Ardesch ons van alles

vertellen over het thema van sterven tot begraven. Diana

heeft bij Meander in Zwolle de opleiding tot uitvaartbege-

leider gevolgd.

Daarna op dinsdagochtend 25 april brengen we een be-

zoek aan begraafplaats Kranenburg in Zwolle. We vertrek-

ken gezamenlijk uit Heino richting Zwolle. Daar krijgen

we een rondleiding over de begraafplaats en krijgen we

uitleg over deze bijzondere plek.

Er kunnen zich maximaal 30 personen opgeven voor deze

beide bijeenkomsten!

Data : donderdagavond 23 maart en

dinsdagochtend 25 april 2017

Tijd : daarvan krijgt u nog bericht

Locatie : begraafplaats Kranenburg/’t Kerkhuus

Gespreksleider : Diana Ardesch

Contactpersoon : Willemijn Nijhoff-Proper, 0529-401718

Kosten : geen

15

Belangrijke adressen

en informatie

www.pknheino.nl

Scriba Protestantse Gemeente Dhr. W. Koeslag

0572-394086

Canadastraat 4, 8141 AC Heino

scriba@pknheino.nl Kosters locatie Heino Dhr. H.J. Linthorst, Meidoorn 28

8141 SV Heino, 0572-391945

hjlinthorst@live.nl

Dhr. W. Holsappel, Berkendijk 6

8141 RD Heino, 0572-393343

wim.holsappel@planet.nl

Kosters locatie Laag Zuthem Fam. W.J. Eikelboom, Kolkweg 40

8055 PV Laag Zuthem

0529-497287

Dhr. H. Slot, Langeslag 11

8055 PN Laag Zuthem

0529-497568

Kerkelijk Bureau

Pand De Nekker, achterzijde

Postadres: Canadastraat 4

8141 AC Heino

0572-395313 b.g.g. 0572-392179

kerkelijkbureau@pknheino.nl

Ledenadministratie en kerk.bijdrage:

ledenadministratie@pknheino.nl

b.g.g. 0572-391480 of 0572-393256

Collectebonnen verkrijgbaar bij:

Tankstation Van Wifferen

Stationsweg 29, 8141 SK Heino

Kerktelefoon Dhr. L. Kuiterman, 0572-393290 Dhr. H.J. Linthorst, 0572-391945

Rekeningnummers:

Diakonie PKN Heino: NL83 RABO 0327 1574 45

Zending/Werelddiaconaat/ Ontwikkelingssamenwerking: NL30 RABO 0327 1281 35

PKN Heino: Kerkbalans NL10 RABO 0327 1008 50

Giften

Ter vrije besteding: € 50,00 via mevr. J. Nijhoff-Hekman KCO: € 10,00 via mevr. J. v.d. Kolk € 10,00 via mevr. G. Immink € 5,00 via mevr. H. Snel; Bloemenfonds: € 10,00 via dhr. H. Kolk Kerk(enwerk): € 10,00 via mevr. J. Roebertsen € 10,00 via ds. H. v. Solkema € 20,00 via mevr. D. Valk € 10,00 via mevr. E. Kolthof Diaconie: € 5,00 via mevr. G. te Riele

Agenda

5 maart Kliederkerk Inloop 14.45 uur 16.30 uur aanvang uitvoering Nicolaaskerk 9 maart Ontmoeting & Inspiratie Filmavond 20.00 uur Parochiecentrum RK kerk 13 maart Ontmoeting & Inspiratie Dementie, documentaire “Papa” 20.00 uur—22.30 uur Wooldhuis 14 maart Ontmoeting & Inspiratie De navolging van Christus 10.00 uur en 20.00 uur ‘t Kerkhuus 23 maart Ontmoeting & Inspiratie De dood Tijdstip wordt nog bekend gemaakt ‘t Kerkhuus

Verjaardagsfonds De opbrengst voor het verjaardags-

fonds over de maand december

bedroeg € 345,70. Allen die hier aan hebben bijgedra-

gen: hartelijk dank.

Wie is mijn pastor, ouderling of bezoekteam?

wijknaam Granenwijk Bomenwijk De Kampen Bloemen-

wijk Oud Heino

postcode

begint met

letter

B, C of H en

Laag Zuthem

of Dalfsen

S, T of X en

Lierderholt-

huis

N, V of W en

Wijhe A, D of R en

Raalte E, G, M of P en

Lemelerveld

ouderling Heleen

Kroon Ineke

Mulder Annemarie

Keesmaat Aukje

Kuipers Ferry Buitink

wijkteam Jeanine

Mensink Akkie Tichelaar Yvonne

Wagenaar

Ina van

Wifferen Lenie Links Uupke van

Pijkeren

Annie Bosch Janny

Dijkslag Gijs Peters Henny Snel

Gea v.d.

Kolk Tineke Boelens Menna

Oosterkamp

Han Hogeboom Hendrik Kolk Luurt Oudman Hennie Spijker

predikant voor jonger

dan 80 vol-gens wijkin-

deling

ds. Lieke van Houte Asterstraat 12 8012 EC Zwolle 038-4265021 lieke@van-houte.nl

ds. Hans van Solkema Bredenhorstweg 7B 8144 RB Lierderholthuis 0572-712013 (of bij spoed: 0572-712014) h.v.solkema@solburg.nl

Ouderen-

pastor voor 80 jaar en ouder

mw. Ellen Kolthof Jupiterstraat 8 7771 XS Hardenberg eikolthof@ziggo.nl

Voor het maken of annuleren van afspraken neemt u contact op met Ria Klompjan 0572-392179

Samenklank 527, maart 2012

Jeugdzaken Jeugdzaken

Paasproject Kindernevendienst 2017

De Zon!

En dan nu nog het weer… Kijk jij wel eens naar het weerbericht? Dan weet je of het

gaat regenen of dat het lekker zonnig wordt. De meeste mensen houden van het

zonnige weer.

In de kerk gaan we ook een weerbericht uitzenden!

In de zeven weken voor Pasen is er elke week een nieuw

weerbericht.

De verhalen in de kerk en in de kindernevendienst gaan over

Jezus. Hij ontmoet elke keer andere mensen. Soms hebben deze mensen een somber

leven. Maar Jezus kan de mensen helpen. Zo wordt het ook zonniger in hun leven.

Na regen komt zonneschijn

Na een donkere nacht wordt het elke morgen weer licht, als de zon opkomt. Zo heeft

God dat al bedacht in het begin. De zon zal altijd weer schijnen.

Op Goede Vrijdag was het drie uur donker. Dit is de dag dat Jezus sterft aan het kruis.

Maar daarna komt Pasen. Dan wordt het pas licht! Jezus leeft weer. Zo heeft God dat

bedacht…

Projectlied (eerste deel) De zon komt op en geeft ons licht Zo brengt de hemel een bericht Want na het donker van de nacht Komt altijd weer een nieuwe dag.