is niet altijd nodig Opwegnaar een moderne metaal-cao · Daarin las ik dat naast de gewone ... zo...

1
Eindhovens Dagblad 13/03/2015 Copyright (c)2015 Eindhovens Dagblad 13/03/2015 Maart 16, 2015 12:32 pm / Powered by TECNAVIA Copy Reduced to %d%% from original to fit letter page robeert oftes de een loer ees H. – in opcrimi- d Teeven ederlandse ja, hij vaderland. die willen onnetjes ecies wat n, ook bij 4,7 miljoen om een Hakkelaar eraar... e stembus, mijn stem? Matheeuwsen Eindhoven s n den ug en r in Gede- en. Laat ons want an- geen na- oost-Bra- ers hebben me schade atoren. kraai heb- ut, wat na- ikt? Patrij- en, grut- , de bo- tisch weg Van den e provin- l een be- an bodem- broeders en waarom is dat er in Brabant niet? Ligt het aan ondes- kundigheid of onwetendheid van de bestuurders? J. Lammers Maarheeze Op de blaren De Grieken onderhandelen in Brussel om vooralsnog de laatste 7,4 miljard euro van het aflopen- de steunprogramma binnen te sle- pen. Ook zien zij graag dat 30 pro- cent van de gemaakte afspraken met de vorige regering terugge- draaid wordt. Ik betrap mezelf met regelmaat op een verhoogde hartslag wanneer in het Grieks parlement weer gedebatteerd wordt over het hervormen van al reeds gemaakte afspraken met Brussel. Als de Grieken in de ja- ren negentig tijdens hun aan- vraag voor het verkrijgen van het door Janny Koppens, Marie-Thérèse Rooijackers en Ron van Baden Terwijl het strijdgewoel is losge- barsten rondom de cao leveren wij alvast wat input voor een mo- derne cao. Als vakbond ontken- nen we niet dat de tijden veran- derd zijn. Sterker nog, ook wij zien de noodzaak om bepaalde cao-afspraken te moderniseren. Maar de gewenste modernisering van cao-afspraken heeft in onze ogen te lijden onder de manier waarop veel werkgevers hun mo- dernisering wensen te bereiken. Dat kan anders en beter. Vandaar deze welgemeende adviezen. Hoe je verandert is belangrijker dan het wat van veranderen. Les 1 van verandermanagement luidt dat je moet veranderen zoals je zelf wilt worden. Dus geen voorstellen indienen waarmee je werknemers met de rug tegen de muur zet en vakbonden in het de- fensief drukt. Het gedrag van alle partijen wordt, zo handelend, be- heerst door wederzijds wantrou- wen en de hakken gaan in het zand. Echte duurzame veranderin- gen beginnen op de werkvloer, waarbij de omgang met elkaar wordt gekenmerkt door respect; waarbij men rekening houdt met elkaars belangen, positie, verwach- tingen en mogelijkheden. Niet het ‘wat’ maar het ‘hoe’ staat hier- bij centraal. Naarmate partijen meer inzicht krijgen in het ‘hoe’ te veranderen zijn ze in staat steeds meer oplossingen te vin- den over het ‘wat’ van verande- ren. Hiermee wordt het aanpas- singsvermogen van iedere organi- satie vergroot en deze vorm van sociale innovatie zal op den duur zijn weerslag hebben op de cao- onderhandelingen. Noem de werknemers niet je be- langrijkste asset maar handel er- naar. In veel HR-boeken (human re- source) staat dat de medewerker geen kostenpost is maar een bron van opbrengsten. De praktijk blijkt echter zeer weerbarstig. In Nederland wordt te weinig geïn- vesteerd in werknemers en/of in- vesteren werknemers te weinig in zichzelf. Leren en ontwikkelen is noodzakelijk om te blijven innove- ren en in te spelen op de sneller wisselende behoeften van de markt. Dit betekent dat werkge- vers (potentiële) talenten van werknemers eerder (h)erkennen en daarvan gebruik weten te ma- ken. Werknemers dienen meer dan nu ruimte te krijgen, in tijd en geld, om zich verder te ont- plooien. Leren en ontwikkelen dient stevig geborgd te worden in cao’s, al dan niet met regionale dwarsverbanden (denk ook aan re- gionale cao-afspraken). Dit laatste draagt bij aan de mogelijkheid om het aanpassingsvermogen bin- nen regionale clusters- en ketens te vergroten. Ga niet uit van loyaliteit van werknemers maar organiseer be- onder- agprotocol m zelf de wel of Systeem ldkamers n is een pri- lt een hoop waardoor je iteit kunt indelijke den gunsti- eegkundig mbulancezorg de Lijst Pim Een welgemeend vakbondsadvies voor werkgevers. Bodembroeders, zoals scholeksters, hebben het lastig in Noord-Brabant. foto ANP Op weg naar e ico’s met EINDHOVENS DAGBLAD VRIJDAG 13 MAART 2015 OPINIE 39 Als onderdeel van het project ‘Sa- men in Werkend Brabant’ heeft de FNV de code ‘Duurzaam markt- gedrag in de metaal’ opgesteld. Het doel van de code is dat werk- gevers en werknemers samen gaan werken aan een permanent lerende bedrijfscultuur, die aan- sluit bij de veranderende marktei- sen. Uitgangspunt daarbij is een respectvolle omgang met elkaar en meer invloed van medewer- kers op de koers van de onderne- ming en de werkprocessen. De code, die uiteenvalt in drie de- len: gedrag, ontwikkelen en in- vloed, moet bijdragen aan een sterke, slimme en sociale regio. Op termijn kan de code de deur open zetten naar een moderne cao. Het streven is dat werkgevers en werknemers samen gaan bou- wen aan een soepel lopende regio- nale arbeidsmarkt door de oprich- ting van transitiefondsen, regiona- le scholingsfondsen, regionale flexibiliteit etc. Meer informatie over de code en het bijbehorende werkboek is te vinden op code- duurzaammarktgedragmetaal.nl. EU-lidmaatschap geen verkeerde begrotingscijfers hadden over- legd, hadden ze nu niet deze pro- blemen gehad. Als wij hier in Nederland een per- soonlijke lening aanvragen en we overleggen valse documenten, we- ten we dat we vroeg of laat de deurwaarder kunnen verwachten en dat we dan op de blaren moe- ten zitten. Dit zou ondanks de grote financiële nood die daar heerst, ook in grote lijnen voor de Grieken moeten gelden. Mario Verhees Asten Te dure zorg Veel mensen zijn het er over eens, dat de zorg te duur is door alle overhead. Maar er gebeurt niets en er zal ook niets gebeuren, want er verdienen te veel mensen een dik belegde boterham mee. De regering is niet van plan hier een halt aan toe te roepen en ge- looft heilig in marktwerking. Overal heeft men de menselijke maat uit het oog verloren. Kunnen we de regering, de be- stuurders van de zorgverzekerin- gen en de zorgverleningsbedrij- ven bij de rechter aanklagen voor wanbeleid en eisen dat de bureau- cratie en de nodeloze midden- en toplagen verdwijnen? Hun opdracht is om goedkope zorg te leveren en daar voldoen ze niet aan. Zijn er juristen, die hier mogelijkheden voor zien (niet al- leen voor eigen gewin)? Het geld voor zo’n procedure moet via in- ternet bij elkaar geharkt kunnen worden. W. van der Lubbe Nuenen Bomen weg Wat een kaalte op de Huizinga- laan. Te wijten aan de aan te leg- gen busbaan. Dit staat ook te ge- beuren in de mooiste groene laan van Eindhoven, de Veldmaar- schalk Montgomerylaan. En voor wat? Om files tegen te gaan. Ik heb nog nooit een file geconsta- teerd in deze straat. De bussen zorgen zelf voor doorstroming door de verkeerslichten te mani- puleren. Wat bezielt de gemeente om zulke maatregelen te nemen? Ergens een subsidiepotje dat aan- gesproken moet worden? Files ontstaan doordat het regulie- re verkeer op één rijbaan moet, zo- als nu al gebeurt op de Sterren- laan en de Aalsterweg. Geen ver- betering dus. Enkel armoede door het rooien van prachtige bomen, de longen van de stad. Niets meer aan te doen? Wat dacht je van de stemronde volgen- de week? Degene die verantwoor- delijk is voor dit belachelijke idee krijgt mijn stem niet. Yvonne van Doren Eindhoven Utopia Wie naar het verkiezingsdebat bij Pauw (11 maart) heeft gekeken kon zich niet aan de indruk ont- trekken dat de meeste politieke partijen maar al te graag in een utopie willen geloven. Vooral als de harde buitenwereld zich niet van die buitengewone fijnbe- snaardheid bedient waar onze po- litieke roergangers Buma, Samsom, Pechtold en Roemer zelf zo rijkelijk over lijken te be- schikken. Dan zijn vergezichten op Utopia natuurlijk heerlijk om het kiezersvolk voor te houden. Nu moet het volk nog lijden en de andere wang aanbieden, maar straks komt de beloning. Volg ons nu maar, want ginds achter de ho- ge bergen… Nooit stellig besluiten nemen en uitvoeren maar altijd eerst willen begrijpen, zelfs als het om ons vij- andige terugkeerders gaat. Alle- maal heel elitair en quasi intellec- tueel, dat wel. Het is alsof de brandweer weigert te blussen zo- lang de oorzaak niet gevonden is. Een utopie is formeel een onmo- gelijke werkelijkheid – als om- schrijving zelf al een contradictie: een ideale wereld die niet bereikt kan worden. Het nastreven van een utopie lijkt op ongevaarlijk wensdenken. Helaas worden op basis daarvan besluiten genomen, programma’s gestart etc., alles be- taald met belastinggeld, vaak met onomkeerbare gevolgen. Je zou verwachten dat verstandi- ge kiezers dan eerst consensus willen over waar we met Neder- land heen willen. Niemand die het er over heeft. D66: en nu voor- uit! Mag ik vragen waarheen? Jac Geominy Veldhoven Slecht te lezen Jammer dat het artikel over het Boekenbal (Eindhoven Plus 11 maart) was afgedrukt met witte letters in een zwarte achtergrond. Slecht te lezen voor de oudere le- zers onder ons! Het zou fijn zijn, als daar rekening mee gehouden wordt. L. van Oudheusden Eindhoven trokkenheid. Werkgevers nemen vaak voetstoots aan dat werkne- mers ‘loyaal’ moeten zijn aan hun organisatie. Loyaliteit/betrokkenheid ontstaat pas echt als werkgevers werkne- mers inspraak geven in de koers van hun bedrijf en/of afdeling. De scheiding tussen denken en doen is in te veel bedrijven te ver door- gevoerd waardoor een groot po- tentieel onbenut blijft. Herken- ning van vakmanschap en de bij- drage van werknemers vertaalt zich in een grotere betrokkenheid van werknemers bij de strategie van een organisatie en zelfs tot meedenken over de strategie. Het wordt steeds meer zaak om naast het ‘wat’ en ‘hoe’ van die strategie ook het ‘waarom’ uit te leggen. Be- trokken werknemers zijn eerder geneigd om veranderingen te on- derkennen en mee te bewegen. Uiteindelijk zal dit ook zijn weer- slag hebben op cao-onderhande- lingen. Alles draait om arbeidsverhou- dingen. Voor cao-onderhandelingen geldt: ‘it takes two to tango’. Wij zien de noodzaak van verande- ring in. Maar die veranderingen, zo volgt uit de hierboven opge- somde adviezen, betreffen vooral de arbeidsverhoudingen. Werkne- mers moeten meer dan nu het ge- val is in hun kracht gezet worden om te kunnen voldoen aan de ei- sen die de veranderende tijden stellen. Als werkgevers van hun werknemers verwachten dat ze steeds meer verantwoordelijk- heid dragen voor hun eigen toe- komst, dan moeten zij en hun ver- tegenwoordigers ook in staat ge- steld worden om die toekomst vorm te geven. Niet de cao-onder- handelingen vormen de maat voor de veranderingsgezindheid maar de wijze waarop werkgevers arbeidsorganisaties vormgeven en de wijze waarop ze met hun werk- nemers en hun vertegenwoordi- gers omgaan. Code Duurzaam Marktgedrag. Alle verandering is moeilijk. Ook voor de verandering van arbeids- verhoudingen geldt: ‘it takes two to tango’. Veranderen doe je sa- men. Wij verwachten niet alleen veel van werkgevers maar ook van onszelf. Daarom heeft FNV Metaal een Code Duurzaam Marktgedrag ontwikkeld met een bijhorend werkboek om aan de slag te gaan. FNV Metaal nodigt metaalwerkgevers en onderne- mingsraden in Brabant uit om de code te ondertekenen en samen te werken aan betere arbeidsver- houdingen. Wij zijn ervan over- tuigd dat door die samenwerking sneller en betere antwoorden ge- vonden worden voor de uitdagin- gen waarvoor de huidige tijd ons stelt, met respect voor de belan- gen van werkgevers en werkne- mers. Dit kan een opmaat zijn voor een ‘moderne’ cao, een ‘mo- derne’ vakbond en ‘moderne’ werkgevers. Met andere woorden: win-win-win. Wij zoeken werk- gevers en ondernemingsraden die het lef hebben deze handschoen op te pakken, de uitnodiging aan te nemen en te werken aan ar- beidsverhoudingen die passen bij deze nieuwe tijd. Janny Koppens, Marie-Thérèse Rooij- ackers en Ron van Baden zijn werk- zaam bij de FNV. Ondergetekenden voelen de be- hoefte en de plicht hun ongenoe- gen te uiten over de beschamen- de vertoning die op 3 maart in het Veghels gemeentehuis werd opge- voerd onder de benaming ‘pers- conferentie’. De burgemeesters van Schijndel, Veghel en Rooi in- formeerden daar gezamenlijk de pers over de ingekomen zienswij- zen op het voorstel tot herinde- ling van deze drie gemeenten. De burgemeesters deden de ziens- wijzen af als onderdeel van een verplichte kuur om vervolgens over te kunnen gaan tot de orde van de dag. Wij, als indieners van een uitge- breide zienswijze, die door 354 Rooise inwoners is onderschre- ven, meenden te kunnen commu- niceren met de gemeenteraad van Rooi. College en raad verschuilen zich echter achter de twee fusie- partners en laten zo zien de durf en verantwoordelijkheid te mis- sen om open met de eigen inwo- ners te communiceren. Het ge- tuigt van onfatsoen zo om te gaan met burgers die met recht be- zorgd zijn over de fusie. De gemeenteraad van Rooi dient ervan overtuigd te geraken dat participatie van de burgers in zo’n belangrijk dossier onmisbaar is. Een interactief feestje bouwen rond de naamgeving van de nieu- we gemeente kan een uitstekende afleidingsmanoeuvre lijken, maar bevredigt de behoefte aan betrok- kenheid geenszins. Willen deze burgemeester en de leden van het college en raad de geschiedenis in gaan als degenen die zonder rechtstreekse betrok- kenheid van hun burgers Rooi van zijn zelfstandigheid hebben beroofd zonder daarover verant- woording te willen afleggen? In een ultieme poging serieus te worden genomen sturen wij het college en de raad een document met een groot aantal opmerkin- gen en vragen. We gaan ervan uit deze keer wel te kunnen commu- niceren met het Rooise bestuur, en verwachten antwoorden. We kunnen en willen niet langer ge- noegen nemen met de gebruikelij- ke dooddoeners of machtspolitie- ke frasen. Rinus van der Heijden, Romano van der Meijden, Hans Vervloed en Richard de Visser Sint-Oedenrode College en raad Rooi missen durf om open te communiceren met bur- gers en verschuilen zich achter fusiepartners. een moderne metaal-cao Code ‘Duurzaam marktgedrag’ Werknemers én werkgevers moeten hun verantwoordelijkheid nemen bij het moderniseren van de cao. foto ANP Rooi negeert zorg over fusie

Transcript of is niet altijd nodig Opwegnaar een moderne metaal-cao · Daarin las ik dat naast de gewone ... zo...

Eindhovens Dagblad 13/03/2015

Copyright (c)2015 Eindhovens Dagblad 13/03/2015 Maart 16, 2015 12:32 pm / Powered by TECNAVIA

Copy Reduced to %d%% from original to fit letter page

38 OPINIE

Beter gesitueerdDeze week kwam mij een krantjevan Vitalis Zorg van december2014 onder ogen. Daarin las ik datnaast de gewone hulpverlening –Vitalis Wijkzorg ‘Langer thuis’(ouderen in de wijk), Vitalis Reva-lidatie ’Sneller thuis’ (ouderenmet revalidatievraag) en Vitalis In-tensief ’Net als thuis’ (ouderenmet een intensieve zorgvraag) –ook Vitalis Residentieel voor ‘be-ter gesitueerde ouderen’ bestaat.Hebben we jaren geleden de situa-tie van de ziekenhuiszorg meteen eerste, tweede en derde klas-se achter ons kunnen laten, begin-nen we gewoon opnieuw. Nu metde bejaarden.Ik heb een man met Alzheimer,zo goed als geheel doof, maar ikben geen ‘beter gesitueerde’. Jam-mer voor mijn man.

Joke Boerma-BroekhuijsenEindhoven

Bio-industrieTijdens een debatavond van ‘Stopde stank’ in Deurne werden deschadelijke gevolgen van de extre-me bio-industrie zichtbaar. Men-sen worden ziek van varkensstal-len. Te veel dieren zijn ziek, krij-gen te veel antibiotica en de ziek-teverwekkers worden resistent.Dat is wat de bio-industrie onsoplevert. De aanwezige boerenweerspraken het niet. Ze dreig-den wel met schadeclaims als zezouden moeten stoppen met dezepraktijken. Brabantse boeren ge-bruiken de meeste antibiotica vanEuropa. Daardoor kweken zenaast zieke beesten, ook resisten-te ziektekiemen. Artsen hebbendan geen geneesmiddel meer alsmensen ziek worden van de boe-renbedrijven.Brabantse politici moeten daarombeter wetenschappelijk onder-zoek financieren om de relatie tus-sen de bio-industrie en zieke Bra-banders vast te stellen. Politicizijn verantwoordelijk voor eenveilige omgeving. Brabant faalt inde handhaving, dus moeten ziekeburgers schadevergoeding kun-nen eisen bij de daders, de boe-ren.

Henk DaalderNuenen

TeevendealVoorwaar een illuster rijtje VVD’ers: Hooijmayers, De Kruijf, Wee-kers, Van Rey, Verheyen, Teevenen Opstelten. Zo maar een lossegreep uit het integere groepje vande VVD, waar Mark Rutte elkekeer zo lacherig over doet. En de-ze transparante politicus, actief

voor gans Nederland, probeerttoch weer met vage beloftes deNederlandse bevolking een loerte draaien. Net zoals Cees H. – in de jaren negentig een topcrimi-neel – dit deed met Fred Teevenen indirect de brave Nederlandsebelastingbetalers. Maar ja, hijdeed het voor volk en vaderland.Politici en topmensen die willendeclareren raken hun bonnetjesniet kwijt en weten precies watze terug moeten vragen, ook bijkleinere bedragen dan 4,7 miljoengulden. Het hele gedoe om eenbonnetje begon met de Hakkelaaren eindigt met de Stotteraar...Straks weer fijn naar de stembus, welke babbelaar krijgt mijn stem?Eén partij zeker niet!

Jan MatheeuwsenEindhoven

BodembroedersGedeputeerde Johan van denHout kijkt tevreden terug enhoopt nog eens vier jaar in Gede-puteerde Staten te zitten. Laat onshopen dat dit niet lukt, want an-ders hebben we straks geen na-tuur meer over in Zuidoost-Bra-bant. Alle bodembroeders hebbenonder zijn beleid enorme schadeondervonden van predatoren.Met name de vos en de kraai heb-ben vrij spel.Wat heeft Van den Hout, wat na-tuurbeleid betreft, bereikt? Patrij-zen, scholeksters, wulpen, grut-to’s en ga zo maar door, de bo-dembroeders zijn praktisch weguit Zuidoost-Brabant. Van denHout kan trots zijn.Waarom hebben andere provin-cies, zoals Limburg, wel een be-leid ter bescherming van bodem-

broeders en waarom is dat er inBrabant niet? Ligt het aan ondes-kundigheid of onwetendheid vande bestuurders?

J. LammersMaarheeze

Op de blaren De Grieken onderhandelen inBrussel om vooralsnog de laatste7,4 miljard euro van het aflopen-de steunprogramma binnen te sle-

pen. Ook zien zij graag dat 30 pro-cent van de gemaakte afsprakenmet de vorige regering terugge-draaid wordt. Ik betrap mezelfmet regelmaat op een verhoogdehartslag wanneer in het Grieksparlement weer gedebatteerdwordt over het hervormen van alreeds gemaakte afspraken metBrussel. Als de Grieken in de ja-ren negentig tijdens hun aan-vraag voor het verkrijgen van het

door Janny Koppens, Marie-ThérèseRooijackers en Ron van Baden

Terwijl het strijdgewoel is losge-barsten rondom de cao leverenwij alvast wat input voor een mo-derne cao. Als vakbond ontken-nen we niet dat de tijden veran-derd zijn. Sterker nog, ook wijzien de noodzaak om bepaaldecao-afspraken te moderniseren.Maar de gewenste moderniseringvan cao-afspraken heeft in onzeogen te lijden onder de manierwaarop veel werkgevers hun mo-dernisering wensen te bereiken.Dat kan anders en beter. Vandaardeze welgemeende adviezen.Hoe je verandert is belangrijkerdan het wat van veranderen.Les 1 van verandermanagementluidt dat je moet veranderen zoalsje zelf wilt worden. Dus geenvoorstellen indienen waarmee jewerknemers met de rug tegen demuur zet en vakbonden in het de-fensief drukt. Het gedrag van allepartijen wordt, zo handelend, be-heerst door wederzijds wantrou-wen en de hakken gaan in hetzand. Echte duurzame veranderin-gen beginnen op de werkvloer,waarbij de omgang met elkaarwordt gekenmerkt door respect;waarbij men rekening houdt metelkaars belangen, positie, verwach-tingen en mogelijkheden. Niet

het ‘wat’ maar het ‘hoe’ staat hier-bij centraal. Naarmate partijenmeer inzicht krijgen in het ‘hoe’te veranderen zijn ze in staatsteeds meer oplossingen te vin-den over het ‘wat’ van verande-ren. Hiermee wordt het aanpas-singsvermogen van iedere organi-satie vergroot en deze vorm vansociale innovatie zal op den duurzijn weerslag hebben op de cao-onderhandelingen.Noem de werknemers niet je be-langrijkste asset maar handel er-naar.In veel HR-boeken (human re-source) staat dat de medewerkergeen kostenpost is maar een bronvan opbrengsten. De praktijkblijkt echter zeer weerbarstig. InNederland wordt te weinig geïn-vesteerd in werknemers en/of in-vesteren werknemers te weinig inzichzelf. Leren en ontwikkelen isnoodzakelijk om te blijven innove-ren en in te spelen op de snellerwisselende behoeften van demarkt. Dit betekent dat werkge-vers (potentiële) talenten vanwerknemers eerder (h)erkennenen daarvan gebruik weten te ma-ken. Werknemers dienen meerdan nu ruimte te krijgen, in tijden geld, om zich verder te ont-plooien. Leren en ontwikkelendient stevig geborgd te worden incao’s, al dan niet met regionaledwarsverbanden (denk ook aan re-gionale cao-afspraken). Dit laatstedraagt bij aan de mogelijkheidom het aanpassingsvermogen bin-nen regionale clusters- en ketenste vergroten.Ga niet uit van loyaliteit vanwerknemers maar organiseer be-

door Tjerk Langman

De aanrijtijden van ambulancesin de regio worden vaak over-schreden (ED 9 maart). Zeker inReusel-De Mierden, Oirschot enSomeren heeft de ambulancevaak meer dan vijftien minutennodig om op de plaats van bestem-ming te komen. Dit zou mededoor het ‘uitvraagsysteem’ ko-men, dat in de meldkamer in de-ze regio wordt gehanteerd.Sinds begin 2014 wordt in demeldkamer Brabant Zuidoost ge-werkt met het Amerikaanse uit-vraagsysteem ProQa. Dit systeembepaalt of een ambulance met ofzonder spoed naar een patiëntmoet rijden. De meldkamercentra-list heeft hier weinig tot geen zeg-genschap meer over. Zelfs als decentralist uit ervaring weet dat ergeen ambulance met spoed hoeftte worden ingezet omdat de pa-tiënt niet ernstig ziek of gewondis, moet hij of zij toch het sys-teem volgen en de ambulancemet spoed aansturen.Dat heeft een aantal negatieve ge-

volgen. Veel ambulances rijden tevaak met spoed hetgeen verkeers-risico’s met zich meebrengt. Dehuidige cijfers over het spoedver-voer zijn daardoor dubieus, wantwas het wel nodig dat tal van am-bulances met spoed werden inge-zet? Deze vaak onnodig geredenspoedritten worden wel meegeno-men in de cijfers over de aanrijtij-den van de ambulances, die hier-door een onjuist beeld geven.Het is beter om de verpleegkundi-ge meldkamercentralist weer deregie te laten hebben over hetspoedvervoer. Die is daarvoor op-geleid en kan prima zelf bepalenof een ambulance wel of niet metspoed moet worden ingezet. Dat

hij bij het werk wordt onder-steund door een uitvraagprotocolis prima, maar laat hem zelf dekeuze maken of een rit wel ofgeen spoedrit is.Het Nederlands Triage Systeem(NTS) waar diverse meldkamersin ons land mee werken is een pri-ma systeem. Dat scheelt een hooponnodige spoedritten waardoor jemeer ambulance-capaciteit kuntoverhouden en de uiteindelijkecijfers over de aanrijtijden gunsti-ger worden.

Tjerk Langman is verpleegkundigmeldkamercentralist ambulancezorgen commissielid voor de Lijst PimFortuyn Eindhoven.

De Opinie-pagina’s zijn een platform voor debat. De verhalen worden, op eigen initiatief of op uitnodiging, geschreven door redacteuren of gastschrijvers.Lezersbrieven dienen bij voorkeur niet langer te zijn dan 250 woorden. Bijdragen sturen naar [email protected] of ED redactie Opinie, postbus 534, 5600 AM Eindhoven.

Brieven

Een welgemeendvakbondsadviesvoor werkgevers.

Dat de aanrijtijden vanambulances in Zuid-oost-Brabant nogal eensworden overschreden,wordt ook in de hand ge-werkt door het systeem inde meldkamer.

� Bodembroeders, zoals scholeksters, hebben het lastig in Noord-Brabant.foto ANP

Op weg naarSpoedrit ambulanceis niet altijd nodig

� Veel ambulances rijden te vaak met spoed, hetgeen verkeersrisico’s metzich meebrengt. foto ANP

EINDHOVENS DAGBLAD VRIJDAG 13 MAART 2015 OPINIE 39

Als onderdeel van het project ‘Sa-men in Werkend Brabant’ heeftde FNV de code ‘Duurzaam markt-gedrag in de metaal’ opgesteld.Het doel van de code is dat werk-gevers en werknemers samengaan werken aan een permanentlerende bedrijfscultuur, die aan-sluit bij de veranderende marktei-sen. Uitgangspunt daarbij is eenrespectvolle omgang met elkaaren meer invloed van medewer-kers op de koers van de onderne-ming en de werkprocessen.De code, die uiteenvalt in drie de-

len: gedrag, ontwikkelen en in-vloed, moet bijdragen aan eensterke, slimme en sociale regio.Op termijn kan de code de deuropen zetten naar een modernecao. Het streven is dat werkgeversen werknemers samen gaan bou-wen aan een soepel lopende regio-nale arbeidsmarkt door de oprich-ting van transitiefondsen, regiona-le scholingsfondsen, regionaleflexibiliteit etc. Meer informatieover de code en het bijbehorendewerkboek is te vinden op code-duurzaammarktgedragmetaal.nl.

EU-lidmaatschap geen verkeerdebegrotingscijfers hadden over-legd, hadden ze nu niet deze pro-blemen gehad.Als wij hier in Nederland een per-soonlijke lening aanvragen en weoverleggen valse documenten, we-ten we dat we vroeg of laat dedeurwaarder kunnen verwachtenen dat we dan op de blaren moe-ten zitten. Dit zou ondanks degrote financiële nood die daarheerst, ook in grote lijnen voor deGrieken moeten gelden.

Mario VerheesAsten

Te dure zorgVeel mensen zijn het er overeens, dat de zorg te duur is dooralle overhead. Maar er gebeurtniets en er zal ook niets gebeuren,want er verdienen te veel menseneen dik belegde boterham mee.De regering is niet van plan hiereen halt aan toe te roepen en ge-looft heilig in marktwerking.Overal heeft men de menselijkemaat uit het oog verloren.Kunnen we de regering, de be-stuurders van de zorgverzekerin-gen en de zorgverleningsbedrij-ven bij de rechter aanklagen voorwanbeleid en eisen dat de bureau-cratie en de nodeloze midden- entoplagen verdwijnen?Hun opdracht is om goedkopezorg te leveren en daar voldoen zeniet aan. Zijn er juristen, die hiermogelijkheden voor zien (niet al-leen voor eigen gewin)? Het geldvoor zo’n procedure moet via in-ternet bij elkaar geharkt kunnenworden.

W. van der LubbeNuenen

Bomen wegWat een kaalte op de Huizinga-laan. Te wijten aan de aan te leg-gen busbaan. Dit staat ook te ge-beuren in de mooiste groene laanvan Eindhoven, de Veldmaar-schalk Montgomerylaan. En voorwat? Om files tegen te gaan. Ikheb nog nooit een file geconsta-teerd in deze straat. De bussenzorgen zelf voor doorstromingdoor de verkeerslichten te mani-puleren. Wat bezielt de gemeenteom zulke maatregelen te nemen?Ergens een subsidiepotje dat aan-gesproken moet worden?Files ontstaan doordat het regulie-re verkeer op één rijbaan moet, zo-als nu al gebeurt op de Sterren-laan en de Aalsterweg. Geen ver-betering dus. Enkel armoede doorhet rooien van prachtige bomen,de longen van de stad.Niets meer aan te doen? Watdacht je van de stemronde volgen-de week? Degene die verantwoor-delijk is voor dit belachelijke ideekrijgt mijn stem niet.

Yvonne van DorenEindhoven

UtopiaWie naar het verkiezingsdebat bijPauw (11 maart) heeft gekekenkon zich niet aan de indruk ont-trekken dat de meeste politiekepartijen maar al te graag in eenutopie willen geloven. Vooral alsde harde buitenwereld zich nietvan die buitengewone fijnbe-snaardheid bedient waar onze po-litieke roergangers Buma,Samsom, Pechtold en Roemerzelf zo rijkelijk over lijken te be-schikken. Dan zijn vergezichten

op Utopia natuurlijk heerlijk omhet kiezersvolk voor te houden.Nu moet het volk nog lijden ende andere wang aanbieden, maarstraks komt de beloning. Volg onsnu maar, want ginds achter de ho-ge bergen…Nooit stellig besluiten nemen enuitvoeren maar altijd eerst willenbegrijpen, zelfs als het om ons vij-andige terugkeerders gaat. Alle-maal heel elitair en quasi intellec-tueel, dat wel. Het is alsof debrandweer weigert te blussen zo-lang de oorzaak niet gevonden is.Een utopie is formeel een onmo-gelijke werkelijkheid – als om-schrijving zelf al een contradictie:een ideale wereld die niet bereiktkan worden. Het nastreven vaneen utopie lijkt op ongevaarlijkwensdenken. Helaas worden opbasis daarvan besluiten genomen,programma’s gestart etc., alles be-taald met belastinggeld, vaak metonomkeerbare gevolgen.Je zou verwachten dat verstandi-ge kiezers dan eerst consensuswillen over waar we met Neder-land heen willen. Niemand diehet er over heeft. D66: en nu voor-uit! Mag ik vragen waarheen?

Jac GeominyVeldhoven

Slecht te lezenJammer dat het artikel over hetBoekenbal (Eindhoven Plus 11maart) was afgedrukt met witteletters in een zwarte achtergrond.Slecht te lezen voor de oudere le-zers onder ons! Het zou fijn zijn,als daar rekening mee gehoudenwordt.

L. van OudheusdenEindhoven

trokkenheid. Werkgevers nemenvaak voetstoots aan dat werkne-mers ‘loyaal’ moeten zijn aan hunorganisatie.Loyaliteit/betrokkenheid ontstaatpas echt als werkgevers werkne-mers inspraak geven in de koersvan hun bedrijf en/of afdeling. Descheiding tussen denken en doenis in te veel bedrijven te ver door-gevoerd waardoor een groot po-tentieel onbenut blijft. Herken-ning van vakmanschap en de bij-drage van werknemers vertaaltzich in een grotere betrokkenheid

van werknemers bij de strategievan een organisatie en zelfs totmeedenken over de strategie. Hetwordt steeds meer zaak om naasthet ‘wat’ en ‘hoe’ van die strategieook het ‘waarom’ uit te leggen. Be-trokken werknemers zijn eerdergeneigd om veranderingen te on-derkennen en mee te bewegen.Uiteindelijk zal dit ook zijn weer-slag hebben op cao-onderhande-lingen.Alles draait om arbeidsverhou-dingen.Voor cao-onderhandelingen

geldt: ‘it takes two to tango’. Wijzien de noodzaak van verande-ring in. Maar die veranderingen,zo volgt uit de hierboven opge-somde adviezen, betreffen vooralde arbeidsverhoudingen. Werkne-mers moeten meer dan nu het ge-val is in hun kracht gezet wordenom te kunnen voldoen aan de ei-sen die de veranderende tijdenstellen. Als werkgevers van hunwerknemers verwachten dat zesteeds meer verantwoordelijk-heid dragen voor hun eigen toe-komst, dan moeten zij en hun ver-

tegenwoordigers ook in staat ge-steld worden om die toekomstvorm te geven. Niet de cao-onder-handelingen vormen de maatvoor de veranderingsgezindheidmaar de wijze waarop werkgeversarbeidsorganisaties vormgeven ende wijze waarop ze met hun werk-nemers en hun vertegenwoordi-gers omgaan.Code Duurzaam Marktgedrag.Alle verandering is moeilijk. Ookvoor de verandering van arbeids-verhoudingen geldt: ‘it takes twoto tango’. Veranderen doe je sa-men. Wij verwachten niet alleenveel van werkgevers maar ookvan onszelf. Daarom heeft FNVMetaal een Code DuurzaamMarktgedrag ontwikkeld met eenbijhorend werkboek om aan deslag te gaan. FNV Metaal nodigtmetaalwerkgevers en onderne-mingsraden in Brabant uit om de

code te ondertekenen en samente werken aan betere arbeidsver-houdingen. Wij zijn ervan over-tuigd dat door die samenwerkingsneller en betere antwoorden ge-vonden worden voor de uitdagin-gen waarvoor de huidige tijd onsstelt, met respect voor de belan-gen van werkgevers en werkne-mers. Dit kan een opmaat zijnvoor een ‘moderne’ cao, een ‘mo-derne’ vakbond en ‘moderne’werkgevers. Met andere woorden:win-win-win. Wij zoeken werk-gevers en ondernemingsraden diehet lef hebben deze handschoenop te pakken, de uitnodiging aante nemen en te werken aan ar-beidsverhoudingen die passen bijdeze nieuwe tijd.

Janny Koppens, Marie-Thérèse Rooij-ackers en Ron van Baden zijn werk-zaam bij de FNV.

Ondergetekenden voelen de be-hoefte en de plicht hun ongenoe-gen te uiten over de beschamen-de vertoning die op 3 maart in hetVeghels gemeentehuis werd opge-voerd onder de benaming ‘pers-conferentie’. De burgemeestersvan Schijndel, Veghel en Rooi in-formeerden daar gezamenlijk depers over de ingekomen zienswij-zen op het voorstel tot herinde-ling van deze drie gemeenten.De burgemeesters deden de ziens-wijzen af als onderdeel van eenverplichte kuur om vervolgensover te kunnen gaan tot de ordevan de dag.Wij, als indieners van een uitge-breide zienswijze, die door 354Rooise inwoners is onderschre-ven, meenden te kunnen commu-niceren met de gemeenteraad vanRooi. College en raad verschuilenzich echter achter de twee fusie-partners en laten zo zien de durfen verantwoordelijkheid te mis-sen om open met de eigen inwo-ners te communiceren. Het ge-

tuigt van onfatsoen zo om te gaanmet burgers die met recht be-zorgd zijn over de fusie.De gemeenteraad van Rooi dientervan overtuigd te geraken datparticipatie van de burgers inzo’n belangrijk dossier onmisbaaris. Een interactief feestje bouwenrond de naamgeving van de nieu-we gemeente kan een uitstekendeafleidingsmanoeuvre lijken, maarbevredigt de behoefte aan betrok-kenheid geenszins.Willen deze burgemeester en deleden van het college en raad degeschiedenis in gaan als degenendie zonder rechtstreekse betrok-kenheid van hun burgers Rooivan zijn zelfstandigheid hebbenberoofd zonder daarover verant-woording te willen afleggen?In een ultieme poging serieus teworden genomen sturen wij hetcollege en de raad een documentmet een groot aantal opmerkin-gen en vragen. We gaan ervan uitdeze keer wel te kunnen commu-niceren met het Rooise bestuur,en verwachten antwoorden. Wekunnen en willen niet langer ge-noegen nemen met de gebruikelij-ke dooddoeners of machtspolitie-ke frasen.Rinus van der Heijden, Romano vander Meijden, Hans Vervloed en Richardde VisserSint-Oedenrode

College en raad Rooimissen durf om open tecommuniceren met bur-gers en verschuilen zichachter fusiepartners.

een moderne metaal-caoCode ‘Duurzaam marktgedrag’

� Werknemers én werkgevers moeten hun verantwoordelijkheid nemen bij het moderniseren van de cao. foto ANP

Rooi negeertzorg over fusie