IOM Osvaldo de Brito

1
De kracht van positieve aandacht Door Antje Visser Osvaldo de Brito werkt bij de GGD als preventie- interventiemedewerker binnen het cluster jeugdbeleid. In december 2009 nam hij via IOM deel aan het project ‘Dias de Cabo Verde’ op Kaapverdië. Daar zette hij zijn kennis over de opvoeding van kinderen in bij een organisatie voor buitenschoolse opvang. Tot zijn tiende woonde Osvaldo zelf op Kaapverdië. Na een verblijf van dertien jaar in Portugal verhuisde hij uiteindelijk naar Nederland. Hij keert nog regelmatig terug naar Kaapverdië. Osvaldo: ‘Ik herinner me weinig van mijn jeugd op Kaapverdië. Toch was het bij dit project een voordeel dat ik een Kaapverdiaanse achtergrond heb. Ik ken de cultuur, ben daar zelf in opgevoed en kan me dus goed inleven.’ Osvaldo gaf de medewerkers van de jeugdorganisatie trainingen die specifiek gericht waren op belonen en straffen. ‘In de Kaapverdiaanse cultuur is het heel vanzelfsprekend om een kind te straffen. Belonen gebeurt daarentegen nauwelijks. Volwassenen en kinderen leven echt in gescheiden werelden, en van kinderen wordt verwacht dat ze gewoon doen wat hun ouders zeggen. Op latere leeftijd is dat nog steeds merkbaar. Mensen zijn het bijvoorbeeld ook niet gewend om elkaar complimenten te geven.’ Via rollenspelen probeerde Osvaldo de deelnemers aan zijn workshops bewust te maken van de kracht van positieve aandacht. ‘Dat was voor hen echt een eye-opener. Deelnemers vertelden elkaar trots dat ze vandaag weer een kind een compliment hadden gegeven. Ze merkten ook dat het effect had. Voor mij was dat ook heel leuk. Zo heb ik op mijn eigen manier iets kunnen bijdragen op Kaapverdië. Ik beschouwde het niet zozeer als werk, maar meer als een missie.’

description

IOM Osvaldo de Brito

Transcript of IOM Osvaldo de Brito

De kracht van positieve aandacht Door Antje Visser

Osvaldo de Brito werkt bij de GGD als preventie-interventiemedewerker binnen het cluster jeugdbeleid. In december 2009 nam hij via IOM deel aan het project ‘Dias de Cabo Verde’ op Kaapverdië. Daar zette hij zijn kennis over de opvoeding van kinderen in bij een organisatie voor buitenschoolse opvang. Tot zijn tiende woonde Osvaldo zelf op Kaapverdië. Na een verblijf van dertien jaar in Portugal verhuisde hij uiteindelijk naar Nederland. Hij keert nog regelmatig terug naar Kaapverdië. Osvaldo: ‘Ik herinner me weinig van mijn jeugd op Kaapverdië. Toch was het bij dit project een voordeel dat ik een Kaapverdiaanse achtergrond heb. Ik ken de cultuur, ben daar zelf in opgevoed en kan me dus goed inleven.’ Osvaldo gaf de medewerkers van de jeugdorganisatie trainingen die specifiek gericht waren op belonen en straffen. ‘In de Kaapverdiaanse cultuur is het heel vanzelfsprekend om een kind te straffen. Belonen gebeurt daarentegen nauwelijks. Volwassenen en kinderen leven echt in gescheiden werelden, en van kinderen wordt verwacht dat ze gewoon doen wat hun ouders zeggen. Op latere leeftijd is dat nog steeds merkbaar. Mensen zijn het bijvoorbeeld ook niet gewend om elkaar complimenten te geven.’ Via rollenspelen probeerde Osvaldo de deelnemers aan zijn workshops bewust te maken van de kracht van positieve aandacht. ‘Dat was voor hen echt een eye-opener. Deelnemers vertelden elkaar trots dat ze vandaag weer een kind een compliment hadden gegeven. Ze merkten ook dat het effect had. Voor mij was dat ook heel leuk. Zo heb ik op mijn eigen manier iets kunnen bijdragen op Kaapverdië. Ik beschouwde het niet zozeer als werk, maar meer als een missie.’