Binnenstadkrant, verschijnt elke twee maandenDe Poorter

Jaargang 22, oktober 2016, nummer 5

Pag. 5 Kunstreis door een ziekteprocesPag. 2 Helden of schurken? Pag. 3 Varnaweek Pag. 6 Duurzaamheidswinkel

Foto: Heintje Groesbeek

Ken uzelveOp Open Monumentendag in september loop ik onder het Muntpoortje door en kom in het gebied waar tussen 1367 en 1806 de munten voor het gewest Holland geslagen werden. Mijn bestemming is nummer 9, waar Loge La Flamboyante, een afdeling van de Vrijmetselarij gevestigd is. La Flamboyante (de Vlammende Ster) werd in 1812 geïnstalleerd en draagt de kleuren korenblauw en goudgeel. In het begin kwamen de leden in de Waag bij elkaar, dat voldeed niet meer op den duur en op 16 oktober 1837 werd het huidige gebouw officieel in gebruik genomen. In de eerste periode speelden rangen en standen een rol, maar vanaf de tweede helft van de twintigste eeuw konden vrijmetselaars uit alle lagen van de bevolking zich aanmelden.

Ondanks verschillende verbouwingen is het pand nog voor een heel groot deel in de oude staat. Binnen waan ik me dan ook niet in de moderne tijd: de omgeving straalt rust uit, er hangt de kenmerkende geur van oud hout. De tijd staat hier stil. De maçonnieke (van het Franse woord voor vrijmetse-larij) vertrekken van de Loge zijn op de eerste verdieping gevestigd. Op de overloop prijkt een glas-in-loodraam van Toon Berg. Het is de moeite waard om het uitgebreid te bekijken, omdat het veel bouw- en lichtsymboliek bevat.

Links van de overloop bevindt zich de biljartkamer die her-innert aan de periode tussen 1880 en 1940 toen de Broeders vooral naar de Loge kwamen om te biljarten. Nu is het een vergaderruimte met twee vitrinekasten vol attributen die met de Vrijmetselarij te maken hebben. Na de biljartkamer komen we in het voorhof dat gebruikt wordt voor compara-ties (bijeenkomsten) en Broedermalen. In het voorhof hangt een aantal interessante schilderijen, waartussen vooal de portretten van Simon M.H. van Gijn (voorzittend meester van La Flamboyante tussen 1894 en1920) en zijn vrouw Johanna opvallen, geschilderd door de bekende kunstenaar Willy Sluiter.

Enig mysterieBoven de deur naar de tempel of de werkplaats staan de woorden die voor een Vrijmetselaar heel belangrijk zijn:

‘Ken u zelve’. Hier tref ik twee da-mes aan die op mijn voorzichtige vraag ‘of ik mag fotograferen’, zo vriendelijk en instemmend reage-ren, dat ik het waag hun om infor-matie te vragen over de Vrijmetsela-rij, die voor mij toch altijd met enig mysterie is omgeven. Terry Elsten en Inge Vanthijne zijn leden van een gemengde groep, waarnaast nog twee mannengroepen tot de Loge behoren.

Hoe word je eigenlijk lid van de Vrijmetselarij? Je kunt lid worden als je minimaal achttien jaar bent. In de kennisma-kingsgesprekken komt aan de orde wat je verwachtingen zijn als je lid wordt van de Loge, waaronder aan-wezigheid bij de bijeenkomsten en functies die je kunt bekleden, zo-als keldermeester en schatbewaar-der. Belangrijk is een open mind, niet vooringenomen zijn, verdraag-zaamheid tonen en willen leren.

Lees verder op pag. 2

Hanneke Kijlstra: Milieuactiviste pur sangIk ken Hanneke van haar pro-ject ‘Plastictasvrij!’ De eerste keer dat ik Hanneke hiermee bezig zag was in 2010. Met en-thousiasme hield zij een inspi-rerend betoog voor gemeen-teraadsleden van alle politieke partijen. Zij riep iedereen op om zowel in de politiek maar ook in de eigen omgeving, thuis, werk, verenigingsleven, de volgende boodschap uit te dragen: “Maak het verschil, zeg nee tegen de plastic tas en neem je eigen tas mee”. Zij vervolgt: “Niets is simpeler dan er een gewoonte van te maken altijd een linnen tasje bij je te heb-ben, ook makkelijk als je onver-wacht een paar boodschappen wilt doen”.

Het is nu september 2016. Ik kijk met Hanneke terug op de afgelo-pen zes jaar. Heeft ze haar doel be-reikt, nu in winkels niet meer van-zelfsprekend alle aankopen in een plastic tas worden gedaan? “Min of meer wel”, zegt Hanneke, “je moet nu meestal betalen voor een plastic tasje, maar wij hadden liever een totaalverbod gezien. Dit is slechts een eerste aanzet, er moet nog veel meer gebeuren. Plastic afval is een grote bedreiging voor ons leefkli-maat. We hebben allemaal gehoord van de plastic soep in de oceanen en dat het giftige plastic in het voedsel van mens en dier komt. Alleen dras-tische maatregelen kunnen dit dra-ma stoppen.” Daarom pleit Hanne-ke voor statiegeld op alle verpakkin-gen. “Dan neemt de verpakkingsin-

dustrie eindelijk haar verantwoor-delijkheid en is het heel snel schoon op straat”. Een andere drastische maatregel is om plastic verpakkin-gen te vervangen door afbreekbare, milieuvriendelijke materialen. “Al-leen door het systeem te veranderen, kunnen we grote stappen zetten”.

Energieneutraal in 2050Aansluitend praten we over de doel-stelling van de gemeente Dordrecht: ‘Energieneutraal in 2050’. Dat lijkt nergens op, vindt Hanneke, want er spreekt veel te weinig ambitie uit. “Dat duurt nog 34 jaar! En ben ik al een oud vrouwtje. Neem een voor-beeld aan Texel of Kopenhagen, die al in 2020 energieneutraal willen zijn. En toen ik recent de website van de gemeente Dordrecht bezocht

om te kijken wat er over duurzame energie was vermeld, vond ik geen stappenplan: wat Dordrecht op welk

moment wil hebben bereikt. Ik vind dat zo iets makkelijk te vinden zou moeten zijn. Maar nog belangrijker is dat gemeente en politiek zich am-bitieuzer opstellen, het moet sneller en het kan sneller!” meent Hanneke.

Waar zet je je momenteel voor in?“Ik ben nu actief voor ‘Drechtse Wind’ een organisatie van betrok-ken Dordtenaren en Drechtstedelin-gen (burgerinitiatief). Die zet zich in voor duurzame energie, met wind-energie voorop We roepen iedereen op om lid te worden van Drechtse Wind, dat ben je al voor maar 10 euro. Of je kunt investeren in de eer-ste Dordtse windmolen voor mini-maal 250 euro, dan ben je mede-ei-genaar van die molen.

Lees verder op pag. 2

Hanneke Kijlstra: “Ook jij kunt het verschil maken.”

Pag 1.indd 1 12-10-2016 14:26:59