Ik lust geen plastic in mijn soep!

8

description

inkijkexemplaar: Fiona, Nick en Sanne wonen op het eiland, Lanox. Zij zijn dikke vrienden. Samen met hun maatje Mara, een zeewezen, genieten zij met volle teugen van hun mooi en schoon eiland en vooral van het prachtige strand. Er wordt een nieuwe fabriek gebouwd op Lanox. Deze fabriek maakt plastic spullen voor de bewoners van Lanox. Kort na de opening van de fabriek ontdekken de vriendjes dat er veel plastic in de natuur terecht komt. Dit is niet de bedoeling! Samen bedenken zij oplossingen zodat er geen plastic spullen meer in de natuur terecht komen. Auteur: Monique Bruining Illustrator: Miranda Vries ISBN: 978-94-92236-00-5 http://www.kids2react.nl

Transcript of Ik lust geen plastic in mijn soep!

Voor een beter milieu

‘Ik lust geen plastic in mijn soep’ is een uitgave van Kids2React

www.kids2react.nl

Tekst:

Monique [email protected]

Il lustraties:

Miranda Vries DoekieKunst.nl

met dank aan Marianne Vincken, Vikas Sonak en Perry Vries

Copyright 2015 ISBN: 978-94-92236-00-5 Al le rechten voorbehouden, inclusief het recht van reproductie en

verspreiding van het hele boek of gedeelten hiervan, in welke vorm dan ook.

Om negen uur hebben Sanne, Nick en Fiona afgesproken bij het bruggetje, net buiten hun dorpje op het eiland Lanox.

Van daaruit zul len zij samen naar het strand gaan. Ook Nick en Sanne zijn die ochtend vroeg opgestaan en zij popelen van ongeduld om samen op pad te gaan.

Wat zal Mara hen vandaag vertellen over de dieren in de zee?

Stipt om negen uur begroeten de vriendjes elkaar bij het oude bruggetje en hollen zij naar de zee.

Wat ruikt het hier lekker fris. 4

Bij zee aangekomen begint de zoektocht naar hun vriendin Mara. Nick ziet haar meestal als eerste. Het is altijd weer een verrassing, hoe zij naar haar vriendjes toekomt.

Meestal zien ze eerst schuim op het water verschijnen en daarna haar mooie donkere krul len.

5

Mara vertelt, dat ze altijd hartelijk moet lachen, wanneer Joni haar bek open doet om te eten. Ze doet haar bek soms zo wijd open, dat zij behalve plankton en visjes ook Mara opslokt. Sanne, die het oplossen van puzzeltjes leuk vindt, zegt meteen:

“En dan kom jij zeker via haar fonteintje weer tevoorschijn!”

De vriendjes gieren van het lachen bij deze gedachte.

15

Nick zegt: “De plastic bouwblokken waarmee mijn pa huizen bouwt gaan gelukkig niet kapot”. Zijn vader heeft al veel mooie huizen gebouwd.

Verdrietig lopen de vriendjes door de straten van Lanox. Het valt hen op dat sommige kinderen hun plastic speelgoed niet meer gebruiken en dat ze deze spullen in de tuin of op straat laten l iggen of gewoon in het water gooien.

32

Die zijn na de opening van de fabriek hier terecht gekomen. De vriendjes maken hun vertrouwde plekje schoon en gaan daar dan toch maar zitten. Zij merken dat de plastic rotzooi aanspoelt vanuit de zee. Het blijft maar komen … dit vinden de vriendjes niet leuk meer. Nick zegt: “En als wij niets doen dan blijft het plastic hier voor eeuwig, want plastic vergaat niet!!”

41

Fiona, Nick en Sanne wonen op het eiland, Lanox.

Zij zijn dikke vrienden. Samen met hun maatje Mara, een zeewezen, genieten zij met volle teugen van hun mooi en schoon eiland en vooral van het prachtige strand.

Er wordt een nieuwe fabriek gebouwd op Lanox. Deze fabriek maakt plastic spullen voor de bewoners van Lanox. Kort na de opening van de fabriek ontdekken de vriendjes dat er veel plastic in de natuur terecht komt.

Dit is niet de bedoeling! Samen bedenken zij oplossingen zodat er geen plastic spullen meer in de natuur terecht komen.

Tekst: Monique Bruining - Il lustraties: Miranda Vries