VoorwoordBeste lezer,

Voor jullie ligt alweer de derde Protatype van mijn jaar, deze keer is het thema lucht. Bij het zien van de kaft krijg je misschien alweer zin in de zomer, gelukkig hoef je hier nog maar even op te wachten. De tentamens zijn weer net voorbij en je hoeft nog maar één kwartiel tot aan de zomervakantie.

Je zult dit keer een aantal artikelen vinden die gaan over lucht, zoals de column en een nieuwe rubriek ‘Oh moet dat zo’. De vaste rubrieken zijn

ook weer terug te vinden. Op de middenpagina staat een creatieve uitspatting over het gala. Om te antwoorden op een oproepje uit de vorige uitgave, Lieve Bouzo is weer terug!

Ik wens jullie veel plezier met het lezen van deze luchtige uitgave. Zorg dat je met deze hoge tempe-raturen niet wegzweeft met je hoofd in de wolken, maar met beide benen op de grond blijft staan.

Groetjes Sandra

Inhoud

20

16

Inhoud 1

Oproepjes 2

Column 3

BMT on Stage 4

Activiteiten 6

In de Sprotlight 8

Minor TBK 10

Oh zit dat zo 12

Borrels 13

Kivi-café 14

Oh moet dat zo 15

Prot City strip 16

Rebus 18

Vroegâh 19

Promoveren bij 20

Feesten 22

Puzzel 23

Bedrijvendag 2010 24

Van de Secretaris 25

BMT-nieuws 26

Onderwijs 28

Lieve Bouzo 30

Protlied & Agenda 31

Colofon 32

3

Prot city strip

2

Oproepjes

Bakfiets zoekt nieuwe fietsenmaker ivm pensio-nering van de oude.

Oud student (werkloze) zoekt nieuwe commissie.

In de nacht van 24 op 25 maart om klokslag twaalf uur ben ik mijn glazen muiltje verloren. Hoewel de blaren op mijn voeten staan, omdat je schoenen gewoon niet van glas moet maken, zou ik hem graag terug willen. Wie is de gelukkige vinder?

Uitgedroogd prot-hokmeubilair opzoek naar natte, schuimi-ge en goudkleurige substantie. Liefst afgeleverd in eenhe-den van vijftig in het prothok.

wil “rokkostuum-ver-huur Eindhoven” voort-aan op tijd laten weten dat de broeken allemaal bij de stomerij zijn, zodat niet op het laatste moment gedeeltelijk op badmode over moet worden gestapt....

Bestuur

zoekt op-

volgersZeehonden-

olie gezocht

om stofzui-

ger te oliën

Sultan zoekt vliegend tapijt.

3

ColumnHet thema van deze Protatype bedraagt het element lucht en de beste manier om een stukje – waarbij ik praktisch de vrije hand heb – aan te laten sluiten op dat thema, is het te gaan hebben over gebakken lucht; oftewel koken met schuim. Het Franse woord voor schuim is – als ik mij niet vergis – mousse en omdat mousse heel makkelijk is om te maken, doen we een moeilijke mousse:

Witte chocolademousse met passievrucht en fram-bozen.Voor acht á tien personen neemt men:300 gr witte chocolade6 eieren, gesplitst in 6 dooiers en 6 eiwitten10 passievruchten300 gr frambozen

Smelt de chocolade in de mag-netron of au bain-marie (dat

is de chocolade in een kom en die kom op een pannetje met kokend water). Als de chocola-de weer is afgekoeld meng je eidooiers door de chocolade en daarna de pulp en het sap van de pas-sievruchten.

Klop de eiwitten zo stijf dat er kleine toefjes

blijven staan in de kom en vouw de eiwitten door de cho-

colade. Vul acht á tien glaasjes met onderop een laagje frambozen en bovenop de mousse en laat het twee uur opstijven in de koelkast, et voilà. (Wie alco-hol mist kan naar gelang likeur toevoegen aan de chocolade voordat de eiwitten erdoorheen gaan red.)

Om de pagina te vullen gaan we nog een keer koken met lucht, maar deze keer een gerecht dat - onterecht - als moei-lijker wordt ervaren, namelijk de soufflé én om aan te sluiten bij het bovenste gerecht wordt het een chocolade soufflé. Souffler betekent iets als opblazen in het Frans (wat houden Fransen toch van gebakken lucht red.) en als het goed gaat, doet dit gerecht dat in de oven om daarna vervolgens lang-zaam in te zakken in een kwartiertje.

SouffléVoor twee – lekker romantisch – neemt men:1 pakje (30-iets ml) slagroom120 gr pure chocolade10 gr (een fikse eetlepel) boter2 eieren, wederom gesplitst40 gr suiker

Verwarm een oven voor op 190 ºC en doe wederom het chocoladesmelt-trucje en deze keer mag je er gelijk de boter en slagroom bij doen en als het allemaal weer koud is - je raad het al - mogen de dooiers erdoor.

Klop de eiwitten stijf, maar voeg vlak voordat het stijf is de suiker toe en vouw de eiwitten door de chocolade. Vet twee ramekins (van die kleine, witte, porseleinen potjes) of een ander ovenvast, eenpersoons stukje service, egaal in met boter en bestuif met wat suiker. Vul de ramekins voor ¾ en bak ze 15 minuten. De lucht in de soufflé zal tijdens het bakken uitzetten en het gerecht laten reizen. Serveer de soufflés direct in het gloeiend hete porselein.

Veel plezier met koken met lucht.

Daniël Eisink

Gebakken lucht

BMT On StageLondon, visualisatie mechanotransductie

4

Beste mensen,

Allereerst mijn groeten uit London! Ongeveer vijf maanden geleden brachten drie vrienden mij naar daarheen. Via de tunnel hadden we een vlotte reis met als enige tegenvaller dat onze chauffeur, Joris, zijn portemonnee op de auto had laten liggen tijdens een tankbeurt in Calais. Gelukkig werd deze gevonden door een eerlijke trucker en zodoende bleef de schade beperkt. Het weekend dat volgde, stond bol van de ‘parties and sightseeing’. Een goed begin is immers het halve werk.

Na mijn maatjes uitgezwaaid te hebben, begon dan het ech-te Londonse leven. Fietsen was in het begin nog een beetje eng aangezien al het verkeer van de verkeerde kant komt en chauffeurs nou niet bepaald op fietsers letten. Inmiddels gaat dat goed, alhoewel ik moet bekennen dat ik voor de zeker-heid maar een helm ben gaan dragen op mijn stadsfiets (ik voel me als een toerist in Amsterdam op een Mac-Bike…). De eerste twee weken ston-den in het thema van kennismaken en inwerken. Er is een grote groep internationale studenten op Impe-rial College en het was dan ook een mooie kennismakingsweek (ik kan vooral de MSc in Sustainable Energy Futures aanraden: 54 studenten van 25 nationaliteiten en daarnaast een erg tof programma).

De kennismaking met mijn bege-leider was ook een aangename. Een Amerikaan communiceert toch wat meer recht door zee dan een Brit dat doet. De faculteit waar ik onder val, ‘Bioengineering’, is redelijk vergelijk-baar qua opbouw. Echter is er naar

mijn mening iets minder hiërarchie. Er zijn namelijk geen echte vakgroepen. De volledige academische staf (professo-ren en UHD�s, UD�s) hebben allen hun eigen onderzoek en kunnen daarin ook hun eigen weg kiezen. Er wordt binnen de staf veel en op verschillende manieren samengewerkt en ook de samenwerkingen met andere faculteiten en universiteiten wordt veel opgezocht. Dit resulteert in een zeer dynamische omgeving waarin iedereen aan het zoeken blijft naar nieuwe onderzoeksgebieden. Mooi detail is dat wanneer mensen me vragen waar ik vandaan kom en zeg TU-Eindhoven dat ze toch altijd wel weten dat daar mooi onderzoek gebeurt. Dat bevestigt mij ook in mijn mening dat de TU/e goed bekend staat en het onderwijs en curriculum hier een goede basis is voor zo’n externe stage.

Sietse Braakman

5

Het projectHet project waar ik me mee bezig houd, is gericht op het ontwikkelen van een opstelling waarmee mechanotransduc-tie in cellen kan worden gevisualiseerd. Mechanotransductie is de vertaling van mechanische impulsen in biochemische signalen door een cel. Na veel lezen en simulaties bleek dat de methode van ‘twisting’ van gemagnetiseerde bolletjes (5 micrometer diameter) in een magnetisch veld het meest ge-schikt was om deze mechanische impulsen uit te oefenen. Deze bolletjes worden voorzien van een ligand om een re-ceptorspecifieke mechanische impuls aan de cel te geven. Voor integrines kan bijvoorbeeld gebruik worden gemaakt van RGD. De visualisatie zal gebeuren met een confocale mi-croscoop. Omdat we ‘real-time’ willen kijken naar mechano-transductieprocessen, moet de opstelling in de confocale mi-croscoop passen. Met behulp van FRET-reporters kunnen dan de biochemische reacties in de cel worden gevisualiseerd. De dimensies van de microscoop bepaalden grotendeels de maximale afmetingen van de opstelling. Om het magnetisch veld op te wekken voor de ‘twisting’ van de bolletjes, heb-ben we gebruik gemaakt van Helmholtz spoelen. Het veld dat deze spoelen opwekken hebben we eerst gesimuleerd zodat we de uniformiteit van het veld konden karakterise-ren. Met een uniform veld kunnen we op meerdere bolletjes hetzelfde koppel uitoefenen en zo parallelle metingen doen. Daarnaast hebben de simulaties geholpen in het ontwerpen van de spoelen; het bepalen van de stroom door de spoelen en het bepalen van het aantal windingen. De opstelling heb ik inmiddels met veel bloed, zweet en tranen in elkaar gezet. Hoewel mijn eerste test (uiteraard) mislukte, heb ik inmid-dels de visualisering onder de knie en zijn de eerste voor-lopige resultaten binnen. Twee veel gehoorde zinsneden bij tegenvallers zijn “That’s research” en “Research is slow”, en zo is het maar net! De komende twee weken kan ik het proto-col nog enigszins verbeteren om tot duidelijkere resultaten te komen. Daarnaast moet ik nu beginnen met het schrijven van mijn verslag. Dat wordt nog een behoorlijke kluif. Toch waren er niet alleen maar tegenvallers: al na zeven weken kreeg ik een aanbod om hier mijn afstudeerproject te doen met het oog op een vervolg daarvan in een PhD. Dat was een

erg tof aanbod dat ik dan ook heb aangenomen. De komende jaren zit ik daarom nog in London.

LondonGelukkig heb ik niet alleen maar in het lab gezeten. Ik heb inmiddels redelijk wat van London gezien, veel cultuur ook (opera, ballet, muziek, kunst). Ook is er op Imperial College een grote groep wandelaars die elke twee weken een week-end trip organiseren naar een natuurpark. Dit klinkt erg suf maar het is een uitstekende manier om iets van Engeland, Wales en Schotland te zien te krijgen en aan de uitlaatgassen van London te ontkomen. Zodoende ben ik tot de conclusie gekomen dat dit een behoorlijk mooi land is.

RoeienImperial heeft ook een roeivereniging, Imperial College Boat Club. Twee maanden geleden vroegen ze of ik in wilde stap-pen in een van hun boten om de Eight’s Head te starten op 27 maart. Dat leek me wel wat en daarom ben ik nu weer een beetje aan het roeien geslagen. Er wordt ’s ochtends om 6 uur getraind. Dat betekent dat ik om 5 uur op moet staan om er op tijd te zijn. Desalniettemin is het een heerlijke beleving om over de Thames te knallen en de zon op te zien komen boven London. Ik hoop dat ik jullie onderhouden heb met mijn verhaal. Ik kan jullie allen van harte een stage alhier aanraden.

Voor vragen kunnen jullie me mailen op s.t.braakman@stu-dent.tue.nl. De groeten!

6

WijnfestijnOp 3 februari werd het wel-bekende wijnfestijn door Dionysos georganiseerd. De avond kon begonnen worden met een lekker frietje en een snack. Na een goede bodem gelegd te hebben, kon het wijn-festijn beginnen. Er waren drie rondes met in elke ronde drie wijntjes. Met onze verfijn-de smaak moesten wij beoordelen welke wijn we aan het drinken waren. Wat natuurlijk mooie opmerkingen opleverde als; “Ik vind het een houtige wijn, terwijl er alleen maar fruitige wijnen geser-veerd werden.” Ons intellect werd ook nog getest door mid-del van een quiz. Ik ben natuurlijk een grote fan van wijn, maar het verschil tussen een oenoloog en een vinoloog is voor mij nog steeds een raadsel.

Na enkele wijntjes begonnen vooral de eerstejaars al grote effecten te merken. Dorien zat met haar appelwangetjes en een ‘big smile’ haar wijntjes te beoordelen, terwijl haar tafel-genoten haar spraakgebruik erg grappig vonden.

In de laatste ronde werd ook onze creativiteit nog getest. We moesten een kleurplaat zo leuk mogelijk weer inleveren. Wij hebben natuurlijk alle middelen aangegrepen en zijn met plakband, vouw-plaatjes en kleurpotloden in de weer ge-gaan. Als gevolg hadden we een mooie staande creatie, waarvan Mark erg on-der de indruk was. En dat was natuur-lijk heel goed voor onze puntentelling, want de winnaars werden bijna bekend gemaakt. En ja hoor, we hadden het beter gedaan dan we zelf hadden gedacht. Met een mooie tweede plaats was voor ons het wijnfestijn afgelopen. Als verstandige meid ben

ik natuurlijk niet meer mee gegaan naar de Café Santé maar mijn bedje ingedoken. Gelukkig had ik de volgende mor-

gen geen last van een kater en is het wijnfestijn dus een mooi avond geweest.

UB-quizNa veel verhalen over de enige echte UB-quiz vonden

we dat we er als eerstejaars ook maar aan moesten geloven en na maanden voorbereiding en intensieve

training waren we ervan overtuigd dat we enigszins kans maakte om niet laatste te worden. Het bleek later zelfs dat we de andere eerstejaarsgroepen met gemak achter ons lieten, maar daarover later meer. Het Gaslab bleek een mooie locatie om ons intellectueel te meten aan de andere deelnemers. We hadden een tactische plaats gekozen naast het oude bestuur, zodat we eventuele onduidelijkheden op alternatieve manier op konden lossen. Dit bleek echter tegen te vallen...

Na aanvang van de quiz bleek dat we, tegen onze verwach-ting in, van bepaalde zaken meer wisten dan dat we ooit zou-den kunnen dromen. Onze kracht beruste op de diversiteit in ons team. Zoals iemand met een grote kennis van kansloze feitjes en een boerin uit omgeving Maaskantje voor de Boer-zoekt-vrouwvragen. Verder nog een Limburgse voor de spio-

nage en iemand uit de Randstad voor de mentale steun. Leuke ontdekkingen: Het faculteitsbestuur

miste de W in het ministerie van OC&W. De hoogste bierrekening was, niet ge-

heel onverwacht, voor Lanistae. De eerste plaats was voor volk uit En-schede. Een dorianvrucht is geen bom, maar stinkt wel.

Conclusie: Met een afzakkertje in de Santé of op het bouwkundefeest

en een 17e plaats voor een eerstejaars-team was het een geslaagde avond.

Willeke Traa ‘Ronnie enzo’: Marieke, Ronald, Niels & Evi

Activiteiten

Birgit Plantinga

1. Waar kennen studenten jou van?“Van de receptie en het borrelen op donderdag. Gisteravond was het bal, want ik had veel Schrobbelèr gedronken, dus ik heb geslapen in de trein. Ik probeer één keer in de maand naar de borrel te gaan, want dat vind ik gezellig. Ik ga dan om en om naar de borrel van Protagoras en Simon Stevin.”

Welke is het gezelligste?“Daar laat ik me niet over uit. Maar het maakt me eigenlijk niet uit. Ik vind dat studieverenigingen een groot belang heb-ben en zie zo’n borrel op de zelfde manier als een mede-werkersborrel, dan ontmoet je de mensen namelijk in een andere situatie dan tijdens het werk.”

2. Wat heb je hiervoor gedaan?“Je kunt beter vragen wat ik niet gedaan heb. Ik heb een bis-tro in Eindhoven gehad en een eetcafé in Uden, daarna ben ik offsetdrukker geweest en heb een lerarenopleiding ge-daan. Die bistro heette �Le clochard�, de zwerver, maar dat is alweer dertig jaar geleden. Welk werk het leukst was kan ik niet zeggen, want daar is voor mij geen verschil in, want werk is leuk. Mensen verklaren mij vaak voor gek als ik dat zeg, maar ik vind werken gewoon leuk. Dus ik ga elke dag met plezier naar mijn werk.”

3. Hoe ben je hier terecht gekomen?“Bij de drukker moesten we in ploegendienst werken en daarom ben ik daar toen uitgestapt. Daarna ben ik een le-rarenopleiding gaan doen in Zwolle, in wiskunde en Duits. Dat is een rare combinatie, maar daar was toen vraag naar. Helaas kreeg ik toen problemen met de UWV, omdat ik naast mijn studie ook bijles gaf aan scholieren. Ik heb toen veel boetes gekregen. Uiteindelijk ben ik naar de ombudsman ge-stapt, maar toen had ik al € 15.000,- aan boetes openstaan. Na een jaar procederen kreeg ik gelijk en heb ik mijn geld terug gekregen. Op het telefoontje met de vraag of ik toch de lerarenopleiding af wilde maken, heb ik gezegd dat ze dat verzoek maar ergens moesten steken waar de zon niet

schijnt. Daarna ben ik in Rotterdam facilitair management gaan doen. Daarbij deden we veel rollenspellen, omdat je dan veel in aanraking komt met lastige mensen en ook op de TU/e kan ik dat elke dag gebruiken. Ook leerden we spiege-len, zodat als je ergens tegenaan loopt wat je niet wilt, je dat de volgende keer anders gaat doen.”

4. Wat is er zo leuk aan je werk?“De afwisseling en het werken met jonge mensen. De TU/e is een wereldje op zich. Het is net een groot dorp. Ik kom overal en weet precies, wie er aan het promoveren is en met wie het goed gaat en met wie niet.”

5. Wat zou je nog willen doen?“Ik had me vroeger voorgenomen dat ik drie of vier verschil-lende dingen zou doen voor een periode van 15 jaar, zodat ik aan het einde mooi 45 jaar heb gewerkt. Inmiddels heb ik dus de horeca en de drukkerij gehad en nu zit ik twee jaar hier en hierna word ik boswachter. Vanaf dat ik een jaar of zeven/acht ben, ben ik al geïnteresseerd in de natuur. Ik wil daar gewoon alles van leren, vooral roofvogels vind ik leuk. Daarom heb ik ook een roofvogelopvangcentrum ge-had. Daar ving ik gewonde roofvogels op of roofvogels van mensen die de vogels uit hun nest gehaald hadden, maar ze thuis toch niet meer konden hanteren. Die verzorgde ik dan in hokken in mijn tuin en spalkte als het nodig was de vleugels of poten en voedde ze bij als ze ondervoed waren. Als ze dan aangesterkt waren stuurde ik ze naar Hellenthal in Duitsland, waar ze dan uiteindelijk uitgezet werden in het wild. Zo ben ik ook wel eens naar de Pyreneeën geweest, waar een groot opvangcentrum voor roofvogels zit, maar ook in de Oostenrijkse Alpen en de Apennijnen zitten die, en daar ben ik ook geweest. Zo ga ik de hele wereld over en daarom vind ik het een leuke hobby.”

6. Wat doe je het liefst als je niet op de TU/e bent?“Of in de bossen wandelen of tennissen.”

8

Erwin Wijn

In The Sprotlight

9

7. Wat heb je met Oost-Europa?“In Letland en Estland liggen de laatste oerbossen. Ik ga daar graag heen en kom er dan een week niet meer uit. Dan slaap ik in het bos en eet wat het bos me biedt. Dan eet ik wortels en bessen en soms een konijn of een duif. Die vang ik dan met mijn blote handen, want als je maar lang genoeg stil zit komen die vanzelf voorbij. Dan moet je wel een uur of vier

heel stil tegen een boom gaan zitten, maar dan zie je ook zo veel. Veel mensen kijken helemaal niet goed, maar dan zie je van wezel tot bosree en van zwarte specht tot Spaanse keizersarend. Of de grauwe kie-kendief, ook erg fraai. Of de bonte vliegenvanger, die is ook erg mooi, maar ook everzwijnen, vossen en slangen.”

Je zamelt toch ook kleding in?“Ja, één keer per jaar rijd ik met een vriend naar Hongarije met ingezamelde kleding en speelgoed die we daar aan een weeshuis geven. In augustus begin-nen we dan met inzamelen en in november rijden we daar samen heen. Je ziet daar zo veel armoede en die mensen zijn daar heel blij mee.”

8. Tot slot: Wat moet je als student doen als de printers niet werken?“Sowieso moeten studenten van de printer afblijven als hij het niet doet. Als de toner, cartridge, fuser of waist bottle vervangen moeten worden, moeten stu-denten naar de receptie komen. Als de printer echt een storing geeft, dan moeten studenten dat melden bij de ICT-helpdesk.”

9. Wil je zelf nog iets kwijt?“Ja, mensen moeten beter op hun spullen letten. Er wordt veel weggehaald en mensen laten ook veel spullen liggen. Elke dag komen er wel één of twee mensen bij de receptie naar spullen vragen. Ook moeten mensen hun troep uit de kantine opruimen. Er zwerft zo veel servies door de gangen, in ogohok-jes en kantoren. Mensen moeten dat gewoon zelf te-rugbrengen naar de kantine.”

10

Inhoud minorDit stukje zal gaan over bedrijfskunde. Dit is natuurlijk een gewaagd onderwerp om over te schrijven in het verenigings-blad van BMT. Toch is het zeer de moeite waard om een kijkje te nemen bij een andere studie, in de vorm van de zogenaam-de minor. De afweging om dit halfjaar te gebruiken om je te verdiepen binnen BMT of te snuffelen bij een andere studie is een persoonlijke afweging. Dit stukje wordt dan ook zeker geen promopraatje voor bedrijfskunde, maar is bedoeld om uit te leggen wat er zich zoal binnen bedrijfskunde afspeelt op basis van de vakken en projecten van de minor “Onderne-merschap & Innovatie” die wordt aangeboden door de facul-teit “Industrial Engineering & Innovation Sciences”.

Op de eerste plaats hoef je niet bij voorbaat al een onder-nemersgeest te hebben of de wens om je eigen bedrijfje te starten om deze minor interessant te vinden. Mocht je dit wel hebben, misschien zelfs al je eigen bedrijfje gestart of met het idee spelen, dan is deze minor zeker een aanrader omdat je ook inzicht krijgt in de manieren waarop de TU/e je hierin met kennis en geld kan steunen. Dit gebeurt namelijk in het TU/e Innovation Lab, de kant de campus waar je als BMT-student niet snel komt.

Iedereen wil de nieuwe Bill Gates of Steve Jobs (ondernemers red.) worden en het was ook leuk als jij degene zou zijn die Skype of YouTube verzonnen had (innovaties red.). Deze mi-nor geeft geen handleiding hoe je in tien stappen multimil-jonair wordt, maar benadrukt dat ondernemen, je eigen idee uitwerken tot een bedrijfje en eigen baas zijn keihard wer-ken is, waarbij veel geld verdienen zo’n beetje de slechtste reden is om hiervoor te gaan.

Van een goed idee tot een onderneming is een lange weg, waarbij in deze minor alle aspecten hiervan behandeld wor-den. Hoe krijg je een idee, wanneer is een idee goed? Bij het vak “Entrepreneurship & Innovation”, het overkoepelende vak waar alle kennis van de minor bij elkaar komt, leer je over creativiteit, het zogenaamde out-of–the-boxdenken en

alles over het benutten en herkennen van ‘opportunities’. Je krijgt niet alleen theorie, het is vooral de bedoeling om inzicht en gevoel voor je eigen ‘entrepeneurial mindset’ te ontwikkelen. Dit doe je door middel van opdrachten, waarin je gedwongen wordt met eigen, nieuwe ideeën te komen en deze uit te werken. Hoe bescherm je je idee? Dit leer je bij het vak “Intellectual Property Rights”. Bij dit vak beland je in de wondere wereld van patenten, trademarks en copyrights. Je wordt in het diepe gegooid door een paper te schrijven over jouw uitvinding en hoe je deze wil beschermen.

Welke weg bewandelt het geniale idee voordat het in de schappen van de winkel is te vinden? Bij het vak “New Pro-duct Development Processes” leer je over de cyclus die een nieuw product, zoals een iPhone of een Senseo, doorloopt van idee tot succes. Ook wordt gekeken waarom sommige producten wèl, en andere geen succes worden. Kun je het falen van een product voorspellen? Op welk moment besluit Gilette miljarden in de ontwikkeling van vijf scheermesjes op een rij te steken? Onlosmakelijk verbonden met produc-ten op de markt zetten is “Marketing”. Het vak “Marketing” wordt in combinatie met “Inkoopmanagement” gegeven. Ook hiervoor geldt niet alleen theorie, maar zoek zelf eens uit hoe de inkoop in een willekeurig bedrijf is geregeld en stel je eigen marketingplan op voor je fictieve bedrijfje. Tot slot zijn er nog twee vakken, namelijk bedrijfseconomie en “Or-ganizational Behavior and Human Performance”. De laatste is een hele mond vol, maar is eigenlijk een psychologievak over ‘human resource management’. Het vak bedrijfsecono-mie is het enige vak waarbij sommetjes om de hoek komen kijken bij het boekhoudkundig aspect, maar leer je ook over financiële beslissingen op basis van berekeningen.

Naast de vakken met opdrachten hoort bij iedere minor het zogenaamde minorproject. In deze minor houdt dit in dat je in feite de weg van goed idee tot product zelf gaat beschrij-ven in een ‘businessmodel’. Hierbij vallen de vakken als puz-zelstukjes in elkaar en zet je theorie om in je eigen praktijk. Dit wordt afgesloten met de presentatie van jouw ‘business-model’ voor toekomstige investeerders en een borrel.

Lisanne van Oppen, Bas WillemsMinor bij TBKVan idee tot onderneming

11

AlgemeenTot slot enkele algemene puntjes binnen deze minor. De studiedruk en studiebelasting zijn laag. Je hebt gemiddeld twee tot drie dagen collegevrij in de week, tijd die gepland staat voor het werken aan je opdrachten, maar waar je ruim-schoots mee toe komt. Dit rooster zorgt er wel voor dat je dus nog eventueel wat vakken kunt volgen bij BMT die je in je tweede jaar niet hebt gehaald. In vergelijking met BMT is dit ook een minor waarbij je naar verhouding veel Engels leest, schrijft en hoort. De tentamens bestaan voor-al uit meerkeuzevragen en ook de voorbereiding van deze tentamens vereist een andere aanpak dan bij BMT. Je bestu-

deert de tekst in een boek in plaats van oefenen met som-men. Dit lijken misschien triviale feitjes, maar in praktijk maakt dit net het verschil tussen de datgene wat jou ligt en niet.

De minor “Ondernemerschap & Innovatie” is overigens het meest populair onder TU-studenten. Misschien ten overvloe-de, maar baseer je minorkeuze vooral op waar jouw eigen interesse naar uitgaat en wat past binnen jouw studieplan. Spreek met mensen die een willekeurige minor hebben ge-volgd om bij voorbaat erachter te komen hoe het binnen een andere faculteit eraan toe gaat en wat past bij jouw wensen.

Oh, zit dat zo!Jaap Gelderblom

LuchtspiegelingenLucky Luke en Donald Duck werden weleens lastig gevallen door een “oase” in de woestijn. De held rent er als kip zonder kop op af, maar komt maar niet dichterbij. De meeste men-sen denken dat het verschijnsel ontstaat door pure uitdro-ging, een zonnesteek. Je gaat dan hallucineren en denkt een plas water te zien een eindje verder aan de horizon. Wellicht komt dit weleens voor, maar meestal is het verschijnsel op andere manieren te verklaren. Dus loop je in de woestijn, heb je tergende dorst en zie je een plas water, ga voor jezelf dan even het volgende rijtje mogelijkheden af:

- Er is echt een oase, een plek waar het grondwater zo hoog staat dat er planten en bomen kunnen groeien, en er soms ook nog een plas water te zien is. Je hebt geluk! Pas nog wel op voor te zout water. Hierdoor droog je alleen nog maar meer uit. - Je hallucineert. Pech gehad, maar je bent waarschijnlijk toch al ver heen. - Er is sprake van een fata morgana, ookwel luchtspiegeling genoemd. Je hebt echt domme pech. Want hetgeen je ziet, kan zich tientallen kilometers verder bevinden.

Op een warme windstille dag op de snelweg, als het asfalt heel heet wordt, zie je vaak “waterplassen” een heel eind voor je uit op de weg. In een fractie van een seconde denk je althans aan water, maar het heeft al dagen niet geregend. Bovendien schijnt het water zich even snel te kunnen ver-plaatsen als jij rijdt, en de plek waar je net nog het water zag, is als je dichterbij komt kurkdroog. Wat je ziet is een spie-geling. Het is niet het wegdek dat spiegelt, maar de lucht-laag er net boven. Als het niet waait, kunnen er verschillende luchtlagen ontstaan met een temperatuurverschil, dit omdat lucht een slechte warmtegeleider is. De lichtsnelheid in een stof is o.a. afhankelijk van de temperatuur. Op de grens van twee luchtlagen met verschillende temperaturen ontstaan zo breking en reflectie. Er zijn twee hoofdvarianten van luchtspiegeling die kunnen optreden met hele verschillende effecten: een spiegeling naar boven of één naar onder. Het voorbeeld op de snelweg is een spiegeling naar beneden (ook wel inferieur genoemd,

zie figuur 1). De blauwe lucht wordt gereflecteerd op de war-me luchtlaag net boven het asfalt en scheert dan naar je oog. Je denkt dus een plas water te zien, immers water zou een soortgelijke reflectie teweegbrengen.

Een spiegeling naar boven (superieur) komt ook veel voor, nu is er aan de grond een koudere luchtlaag dan er net bo-ven. De lichtstraal wordt nu de andere kant op gebroken. Dit komt vaak in poolstreken voor over ijsvlaktes of op zee. Menig schipper is misleid door een schip of een eiland dat toch verder weg lag dan verwacht.

Een derde type is de fata morgana, genoemd naar de fee Mor-gana uit het verhaal van koning Arthur. Zij woonde op Ava-lon, een eiland dat aan de horizon lag en niet te benaderen was. In feite is een fata morgana een complexe combinatie van de eerste twee varianten. Licht reist hierbij net als in een glasvezel richting je oog.

12

Figuur 1. Een inferieure luchtspiegeling. In feite treedt er geen echte “spiegeling” op, maar “breekt” de lucht, die hoe lager bij de grond steeds warmer wordt, de lichtstraal steeds verder. Vandaar de ronde boog van de lichtstraal.

Figuur 2. Een superieure spiegeling aan de kust, er ligt nu een hete luchtlaag boven op een koude. Op deze manier kunnen grote af-standen overbrugd worden. Er kunnen zelfs objecten verder dan de horizon zichtbaar zijn, doordat de lichtstraal met het landoppervlak mee bolt.

13

CarnavalsborrelVan oorsprong wordt het katholieke feest carnaval gevierd in de drie dagen voorafgaand aan Aswoensdag. Iedereen weet niet beter dan dat dit feest gewoon vier dagen duurt en studenten zouden geen studenten zijn als ze niet iedere mo-gelijkheid grijpen om nog eens extra te feesten. En ja hoor, de ProBoKoCo organiseerde de speciale carnavalsborrel op de donderdag voor carnaval. Voor deze speciale gelegenheid was de wand naar de Weegh geopend, waren beide borrel-ruimtes extra versierd, stonden er verklede tappers achter

de bar en niet minder belangrijk: er was gratis bier. Om 16.00 uur kwamen de eerste verklede gasten binnen en begon de borrel rustig. Ter ere van de Bedrijvendagen werd er een extra gratis fust aangeboden door de Wervingsda-gen. Vanaf dat moment barstte de boel pas echt los. Grote groepen mensen hosten door de hele ruimte, zongen elke carnavalskraker mee en deden maf zoals het carnaval be-taamt. Het laatste uur van de borrel waren er zelfs meerdere “dwazen” te bekennen die trots aan het zingen waren over hun zachte G en hun harde L, zoals het gelijknamige liedje van Jos van Os. Maar of dat nog iets heeft opgeleverd bij de vrouwen… Joost mag het weten!

In Vivo jarigOp maandag 22 februari was onze borrelruimte In Vivo jarig. Dit werd gevierd met een borrel op die dag. Waar misschien niet veel mensen bij stil hebben gestaan, is dat de volgende verjaardag, namelijk de tiende verjaardag wat tevens het tweede lustrum is, waarschijnlijk in een gerenoveerde bor-relruimte plaats zal vinden. Dit was dus de laatste verjaar-dagsborrel in In Vivo zoals we het nu allemaal kennen. Ons kindje waar we allemaal heel trots op zijn zal volgend jaar dus volwassen worden en hopelijk nog een hele serie super-gave borrels voortbrengen.

Open mextournooiHieronder het originele scorebord/bierviltje van het mex-tournooi, met als winnaar Anne.

Rick Philipsen, Sandra van Tienhoven, Siem WoutersBorrels

14

Robbin van den EijndeKivi-Café

Een café is volgens de Van Dale: “een zaak waar men dranken kan gebruiken”.

Een ruime omschrijving lijkt mij. Met dranken zullen alco-holische dranken worden bedoeld, maar ook in kantines, bussen, vliegtuigen en buitenevenementen kan ik een drank gebruiken. Kennelijk heeft het woord café geen uitleg nodig en denkt iedereen bij het woord café aan ongeveer hetzelfde. Echter laat dit wel ruimte over voor interpretaties. Zo denkt misschien een persoon met een bèta-achtergrond heel an-ders over een café dan iemand uit het alfagebied. Ook biome-dici hebben aan het woord café een draai gegeven en daarom dacht Kivi Niria dat het leuk was om samen met Protagoras een BMT-café te organiseren.

Waar denk je aan bij een BMT-café? Aan een discotheek vol met BMT’ers, aan In Vivo of misschien denk je wel gewoon aan een bar met een hele slechte naam. Toch was het BMT-café iets heel anders. Dit café was dit keer namelijk gewoon in het Auditorium. Het begon met koffie, thee en koeken, had daarna drie interessante lezingen en eindigde met een bor-rel. De lezingen werden verzorgd door het TU/e Innovation Lab, Hemolab BV en SupraPolix BV. Zij stonden helemaal in het idee van het ondernemerschap, iets doen met je ideeën en interessante high-tech start-ups en spin-offs. Op de borrel kwam echt het cafégedeelte naar voren en kon worden nage-praat over de lezingen met de lezinggevers. Na dit speciale BMT-café zullen zeker meer BMT-cafés volgen in de andere steden waar men weet wat BMT is.

15

In kader van het thema lucht, hier de uitleg hoe je die be-speelt en dan wel als een gitaar. Luchtgitaar spelen is niet heel moeilijk – elke nerd zou het moeten kunnen – maar er zijn een paar details waar op gelet moet worden.

Ten eerste neemt men het fictieve luchtgereedschap vast als een echte gi-taar: de rechterhand ten hoogte van de riem* en de linker-arm schuin omhoog, de elleboog onder een hoek van 90° en vingers wijzend naar de onderarm. Sta hierbij met de benen licht gespreid en met ietwat gebogen knie-en (zie plaatje 1).

Wanneer er nu gitaarmuziek klinkt – in het echt, op de ach-tergrond of in je hoofd – kan je luchtgitaar spelen door met je rechter- en linkerhand een tokke-lende beweging te maken. Wan-neer er lage noten klinken hoort de linkerhand ver van je persoon verwijderd te zijn en bij de hoge, dichtbij. Maak een gezicht alsof je gitaar-spelen heel moeilijk vindt – wat hoogst waarschijnlijk het geval is, omdat de meeste mensen die luchtgitaar spelen niet bekend

zijn met het echte instrument (zie plaatje 2)

Wanneer er een ‘slide’ klinkt, hoor je niet te tok-kelen met de linkerhand, maar een gestrekte wijsvin-ger langs de fictieve hals van de gitaar te bewegen (zie plaatje 3).

* Een echte gitarist zal het instrument ook nooit lager dan dit houden. De uit-zondering op deze regel is Fieldy van Korn, wanneer je hem nadoet mag het véél lager.

Daniël EisinkOh, moet dat zo!

Plaatje 1

Plaatje 3

Plaatje 2

16

ze huivert in de wind als het laatste blad van een stervende boom...

Prot city strip

Haar parfum is ‘n belofte die me tot tranen toe beroert...

..laatste gala van m’n leven.. op last van de dokter.. iets met m’n lever.. m’n laatste kans..

..ik wil dat die smeerlap z’n zieke lus-ten tot zichzelf richt...Een w’er? Waarom zou ik dit nog netjes spelen?

M’n gedachten gaan uit naar haar..

Ik staar naar de perfecte vrouw.. een godin...

17

Ik moet dit rustig uitspelen en ‘m snel uitschakelen.. het gele fruit...

Hij mag met der aangekomen zijn, maar dit is mijn vrouw. Het is oog om oog, tand om tand. Ik ben klaar voor oorlog!

hij valt er voor...

een pijnlijk afscheid...

Ik loop naar haar toe en laat me zien.. Ze verstijfd maar even..Ze vraagt of ik me net als haar zo verveel. Ik vertel der dat ik voor haar ben gekomen, niet voor ‘t gala..

Ik dans met haar... ik droomde er jaren van..

RV

18

Daniël EisinkRebus

19

In 2009 heeft de Europese Unie in heel korte tijd de definitie-ve beslissing genomen dat binnen drie jaar de gloeilamp niet langer verkrijgbaar zal zijn in Europa, de lamp zou namelijk te veel energie gebruiken. Om te zorgen dat deze belangrijke uitvinding niet helemaal in de vergetelheid verdwijnt, wordt er in dit stuk nog even bij stilgestaan.

Het is 1881 en Thomas Alva Edison presenteert op de We-reldtentoonstelling in Parijs de gloeilamp. Hij heeft deze niet helemaal zelf ontworpen, maar de uitvinding opgekocht en er octrooi op aangevraagd. Hij ontwikkelde de uitvinding ver-der waarna hij het presenteerde. Het product wordt door de ‘burgerij’ beschouwd als wereldwonder. Vanaf dat moment is elektra niet meer weg te denken uit het dagelijks leven.

Door de uitvinding van de elektriciteit vonden ook uitvindingen plaats als de elektrische tram en fabrieken waar veel elektra werd gebruikt. Dit veroorzaakte een Tweede Industriële Revolutie.Iets meer dan twee jaar later, op 24 de-cember 1883, wordt door Ludwig Wil-helm Schöffer de N.V. Electriciteits Maat-schappij opgericht. Schöffer (geboren in 1831 - overleden in 1904), nam de Russische Achilles Khotinsky (geboren 1850 – overleden 1933) in dienst als technisch directeur. Het doel van dit bedrijf was om niet alleen elektriciteit te gaan leve-ren, maar ook gloeilampen te produceren en installeren. De lamp die ze produceerde was de zogenaamde Khotinsky-lamp en er werd al snel het maximum aantal lampen gepro-duceerd, namelijk 300 lampen per dag. De lampen hadden een lichtsterkte tussen de 5 en 200 Volt.

Tien jaar na de introductie van de gloeilamp stichtte Gerard Philips “Philips & Co”. De firma werd geleid door Gerard en vader Frederik. De keuze van standplaats viel op Eindhoven, mede vanwege de goedkope kinderarbeid.In het begin werd een jaarcapaciteit gehaald van 500 lampen. In 1912 werd door de broers Gerard en (de 19-jarige) Anton de N.V. Philips opgericht. Het was niet Philips, maar General Electric die in 1935 de tl-buis introduceert en deze is in de

loop der jaren zo goed als niets veranderd. Hetzelfde bedrijf brengt in 1955 de halogeenlamp op de markt, vooral voor het gebruik in de autoindustrie. Pas 30 jaar later konden de huishoudens hier ook gebruik van gaan maken. Wel is het Philips die in 1980 als eerste de spaarlamp intro-duceert, welke te omschrijven is als een opgevouwen tl-buis. De ontwikkeling van de spaarlamp en de invoering van al-lerlei nieuwe producten, zorgden ervoor dat het volgens de overheden steeds duidelijker gaat worden dat de gloeilamp moet gaan verdwijnen. Werd deze in 1881 nog gezien als een wereldwonder, heden ten dage wordt de lamp gezien als energievreter.

Volgens berekeningen van de Europese Commissie zou het verbieden van de gloeilamp, en het gebruik van volledige spaarlampen een jaarlijkse be-sparing opleveren van 40 terra Wattuur. Dit staat gelijk staan aan het energieverbruik van 11.000.000 gezinnen. Het betekent een jaarlijkse afname van de CO2-uitstoot van ongeveer 15.000.000 ton. Een gezin kan per jaar ongeveer 50 euro besparen op zijn energierekening.

Heel anders ziet echter de berekening van het Centraal Bu-reau voor de Statistiek eruit: het Nederlands (huishoudens) energieverbruik van de gloeilampen is maar 0,8% van het totale energieverbruik in ons land. De opwekking van de elektriciteit in de opwekcentrales is 0,5%. Per saldo komt het huishoudelijk verbruik neer op 0,3% Volgens het CBS levert een gloeilamp die aan is tot maximaal 3 graden meer warmte in een woning. Dit houdt dus weer in dat de kachel in huis op een lagere temperatuur gezet kan worden. Dus, volgens het CBS zal het verbod van de gloei-lamp in Nederland maar enkele promillages energiebespa-ring opleveren.

Hoe we het ook wenden of keren, de gloeilamp was één van de belangrijkere uitvindingen. Ondanks dit moet niet stil ge-staan worden bij het verleden. Het is weer tijd voor een ge-heel nieuwe, revolutionaire lamp.

Marloes van HoevenVroegâh...

Radiologie azM, epilepsieonderzoek mbv MRI

20

Promoveren betekent vooral vroeg opstaan. Het is immers nog geen half 8 als ik aan dit stukje begin. Met boterham-men en gratis krantje binnen handbereik zit ik namelijk in de intercity naar Maastricht. Elke dag zo’n eind reizen kost best veel tijd, maar het fijne aan per trein reizen is dat je die tijd nuttig kunt besteden. Als het rustig is in de trein kun je prima artikelen lezen en anders kun je altijd nog je mail doornemen of een boek lezen. Of dit stukje schrijven, natuurlijk. Met een volle accu en nog een uur te gaan moet ik daar toch een eind mee kunnen komen.

Ik promoveer bij de afdeling Radiologie van het azM en werk daar aan epilepsieonderzoek. Hierbij werk ik met MRI en op dit moment vooral met DWI: diffusie gewogen MRI. Hierbij wordt het gehele brein een groot aantal keren achter elkaar gescand. In elk van de zo verworven dataset (in mijn geval zo’n 60) is het MRI-signaal gevoelig gemaakt voor diffusie-richtingen van het in het weefsel aanwezige water. Aange-zien de witte stof van het brein bestaat uit axonen en aan-gezien de waterdiffusie een voorkeur heeft voor de richting parallen aan de axonen, kan deze dataset gebruikt worden om de vezelrichtingen in de witte stof te reconstrueren en zo belangrijke witte stofbanen zoals bijvoorbeeld het corpus callosum (tussen de hemisferen) zichtbaar te maken. Deze tak van sport heet tractografie.

Bij symptomatische epilepsie beginnen de epileptische aan-vallen per definitie in een bepaald, min of meer afgebakend deel van de cortex. Dit gebiedje, de zogenaamde epileptische focus, is afwijkend van gezonde cortex. Dit kan allerlei oor-zaken hebben, zoals een breinbeschadiging als gevolg van een ongeval, een hersentumor of een embryonale aanleg-stoornis. De haarscherpe en prachtige gedetailleerde anato-mische plaatjes die je met een MRI-scanner kunt maken zijn in de klinische praktijk zeer waardevol om dit soort lesies te lokaliseren en op basis van plaats, aard en grootte tot de juiste behandelmethode te komen. Bij patiënten waar anti-epileptica niet of niet goed genoeg (meer) werken, kan over-wogen worden de lesie operatief te verwijderen.

Niet in alle gevallen is de focus goed te vinden op de con-ventionele anatomische plaatjes. Het zijn dit soort gevallen waar ik me uiteindelijk mee bezig ga houden. Het focus wijkt namelijk waarschijnlijk in die zin af van gezonde cortex dat een plaatselijke verstoring van de balans tussen excitatie en inhibitie niet opgevangen kan worden, maar leidt tot een ongecontroleerde reeks ontladingen. Deze breidt zich ver-volgens uit naar andere delen van het brein en dan spreken we van een epileptische aanval. Dit sneeuwbaleffect wordt

René BesselingPromoveren bij...

Figuur 1. Bij DWI (diffusie gewogen MRI) worden zeer veel plaatjes gemaakt. Elk plaatje is diffusiegewogen in een andere, vooraf ge-definieerde 3D richting. De plaatjes worden op elkaar gelegd en uit de verschillende diffusiegewogen signaalintensiteiten kan per voxel een vezel orientatie dichtheid (FOD) geschat worden. Dit plaatje toont voxels met één vezelrichting, voxels waarin vezels kruisen in het vlak van het plaatje en meer ingewikkelde kruisingen.

Figuur 2. Vezelbanen gereconstrueerd op basis van FODs. De breedte en kleur van de banen geven de onzekerheid. Vooral vlak bij de cor-tex, waar de witte stofbanen uitwaaieren, neem de onzekerheid van de gereconstrueerde banen toe.

21

waarschijnlijk gefaciliteerd door een ongewone axonale be-drading van de focus, bijvoorbeeld positieve feedbackloops. Met tractografie is deze “foute bedrading” misschien te ka-rakteriseren zodat subtiele lesies die niet of niet eenduidig op de anatomische scans herkend kunnen worden aan de hand van hun axonale connectiviteit toch te vinden zijn.

Op den duur wil ik niet alleen tractografie, maar ook functi-onele MRI (fMRI) gaan gebruiken. Bij fMRI kun je zien welke breingebieden betrokken zijn bij het uitvoeren van bepaalde taken. De informatie over anatomische connectiviteit die tractografie oplevert (lokatie en richting van vezelbanen) wordt door fMRI angevuld met informatie over functionele connectiviteit.

Maar goed, genoeg over het onderzoek. Hoe ziet promoveren in het azM er in praktijk uit? In het ziekenhuis deel ik een ka-mer met 4 anderen, die er overigens lang niet altijd allemaal zijn. Twee van hen hebben een technische achtergrond; de andere twee zijn artsen in opleiding die hun opleiding part-time doen om daarnaast te kunnen promoveren. Over een tijdje - ik ben zelf pas net 3 maanden bezig - is het de bedoe-ling dat ik met een klinische promovendus ga samenwerken. Ons onderzoek zal dan overlappen. Zij zal de klinische rele-vante vragen formuleren en de juiste patiënten rekruteren om die vraagstelingen te kunnen beantwoorden en ik moet dan de bijpassende analyses implementeren en uitvoeren.

Ik zit trouwens in de gang waar ook de MRI-scanner staat waarmee ik werk. Dat betekent dat het uitzicht van mijn ka-mer niet geweldig is (de scanner staat op de begane grond, dus ik kijk tegen een ziekenhuisgevel op), maar het voor-deel is dat we (ook in de zomer) in een relatief koel deel van het gebouw zitten. Zo vlak bij de scanner heb je wel wat geluidsoverlast. Een MRI-scanner werkt met snel wisselende magneetvelden (de zogenaamde gradiënten) en de daarmee gepaard gaande Lorentzkrachten veroorzaken onvermijd-bare trillingen in het apparaat en dus lawaai. Zeker als er experimentele scans (die het uiterste van de machine vragen) gedraaid worden is de herrie soms vervelend. Van de finan-ciële administratie aan de andere kant van de gang schijnen

we wel eens de vraag te hebben gehad of die scans ‘niet wat zachter kunnen’. Helaas niet, dus!

Mijn begeleiders zijn een klinisch fysicus (Walter Backes, die je misschien wel kent van neuroMRI) en een neuroloog (Paul Hofman, die bij hetzelfde vak ook een paar colleges geeft). Verder werk ik bij mijn project samen met epilepsiecentrum Kempenhaeghe. Ook op dit vlak zit ik dus mooi tussen de klinische toepassing en de techniek in. Deze combinatie is ook wat dit project zo interessant voor mij maakt: je werkt met een prachtige techniek (MRI) en mag je lekker stuk bijten op de bijhorende theoretische problemen, maar alles wat je doet moet wel praktisch realiseerbaar blijven. Hiermee blijf je dicht bij de toepassing.

Heb ik je met dit stukje enthousiast gemaakt en ben je op zoek naar een stage- of afstudeerplek, mail dan vooral, mis-schien dat ik een leuke klus voor je heb: r.m.h.besseling@gmail.com

Figuur 3. Vezelbanen overlegd op een anatomische (T1) scan. Gerecon-strueerd zijn thalamo-corticale banen: witte stofbanen die van de thala-mus naar verschillende cortexgebieden projecteren.

22

KabouterfeestOp een dinsdagavond… was er een BMT-kabouterfeest. Plots hoorde we een alom bekend nummer en al snel kwamen de voetjes van de vloer en werden er verschillende variaties op

de kabouterdans gedaan. Wellicht dat de volgende per-sonen dachten: “Rij een keer tegen m’n kont, stamp met je voeten op de grond....”

Paar uur later... Persoon 1: “GODMILJAAR!!!!! Sven Kramer is gediskwalifi-

ceerd!!”Persoon 2: “Amai, als ik Kemkers was zou ik van baan wis-selen!”Persoon 1: “Om nou Kemkers overal de schuld van te geven vind ik ook wat kort door de bocht…”

Wanneer plots… het aardig gezellig begon te worden en de zoektocht naar intimiteit een toppunt bereikte, waardoor vaak te horen was:“Ik vind u een snelle trees, gaan we muilen?”, gevolgd door overdadig geslobber.

Vrouw 1: “Ik HAAAT dat muilen voor m’n neus!”Man 1: “Typisch wijven, altijd maar zagen!”Vrouw 1: “Wij muilen?”

Eén onwaarschijnlijk spannend tijdreisavontuur later, bleek dat het toch nog een goedbezocht, plezant, gezellig en ge-slaagd feest werd. Dit ondanks carnaval, wat de meeste aard-lingen (nee, niet aardbeien) toch aardig wat energie en geld gekost heeft.

Einde van dit avontuur, amai bravo goed opgelet jong.Wordt misschien vervolgd maar waarschijnlijk niet.

PS: Mocht je dit verhaal niet kunnen waarderen of begrijpen: bekijk afleveringen van Kabouter Wesley elke maandagavond rond 19:45 in ‘Man Bijt Hond’ op Eén.

EINDE

Monkey BusinessWat je krijgt als je harige apen en nette pakken bij elkaar brengt, werd duidelijk op woensdag 3 maart in de Bongo Beach. Op deze avond kwamen de leden van alle studieverenigingen bij elkaar voor het jaarlijkse FSE-feest. Een week eerder waren er al apen op het limbopad gesignaleerd die dit feest aan het promoten waren. Ook hingen er in alle gebouwen posters op en werd er druk gefly-erd. Zo bouwde de spanning naar het feest zich langzaam op…

Het was al vroeg druk op het feest, hetgeen waarschijnlijk samenhing met de twee gratis fusten die vanaf 21.00 uur aangeslagen werden. Vele bezoekers keken vreemd op toen ze bij de ingang een klein presentje kregen aangeboden. Danwel kon men kiezen voor een bont gekleurde stropdas, of een sierlijk apenmasker. Naarmate de Bongo Beach steeds voller begon te raken, zorgde deze mengeling van stropdas-sen en apen voor een vreemde doch gezellige sfeer. Tijdens de avond was er ook de gelegenheid voor de leden van alle studieverenigingen om zich eens aan elkaar te meten, deze keer met een bierestafette. In teams van vijf mensen streden verschillende verenigingen om de ‘eer’ van beste zuipvereni-ging. Helaas kwamen onze Protagorianen niet veder dan de voorrondes.

Op een ietwat klunzig geknoopte stropdas, en een opgefrom-meld apenmasker na, was het een echte apenboel!

Marijke Dermois, Berly de Groot, Mathieu van KelleFeesten

23

ProtpuzzelDeze keer is de ProtPuzzel van creatieve aard. We gaan na-melijk een oud Chinese puzzel maken, een tangram. Pak een vierkant stuk karton (of papier, maar dit is minder stevig) en knipt daar de 7 tans (puzzelstukjes) uit, volgens onder-staande afbeelding.

En natuurlijk wil je een prothokkaart winnen. Dus probeer met bovenstaande stukken het plaatje na te maken en lever de oplossing in.Wil je nog meer puzzelen, probeer dan eens de kleine voor-beelden rechts.

Gijs Hendriks

24

Vanuit de commissieNa een aantal ontzettend drukke weken waarin de Commis-sie Wervingsdagen op de zaak in N-Laag woonde was het dan eindelijk zover. Het was maandag 22 februari en het com-plexe fenomeen ‘Bedrijvendag’ kon in werking worden ge-zet. ‘s Ochtends stond nog in het thema van promoten, met onder andere het opbouwen van de beachparty die de gehele middag op het veld voor het Auditorium plaatsvond om nog net die laatste reminder aan een grote groep studenten mee te geven. ‘s Middags waren er al volop mensen aan het rond-rennen met 47 inch HD-schermen, waterkoelers, stekkerdo-zen, tafelkleden en strijkijzers. Na een lange avond kwam dit mierennest in de vroegste vroegte van dinsdag 23 februari meteen weer op gang om het grootste gedeelte van de bedrij-ven te ontvangen en de laatste loodjes te leggen. Dit uiter-aard met een bataljon van hulptroepen waar je u tegen zegt. Rond 9.00 uur was de dag ‘up and running’. De verdere rest van de dag stond uiteraard zoals bijna niemand op de TU/e heeft kunnen negeren in het teken van carrières. Het enige unieke moment in het jaar op de TU/e waarop alle neuzen van iedereen die de campus op komt dezelfde kant op staan. Er hebben zich hele kuddes aan studen-ten georiënteerd op hun toekomst, en dat geeft elke Commissie Wervingsdagen een stukje trots waar ze niet omheen kan.

Deze oriëntatie gaat iedereen uiteraard voortzetten op de Gesprekkendagen van 19 t/m 22 april in het Sofitel Cocagne, schrijf je in voor 7 april via www.wervingsdagen.nl

Vanuit een bezoekerDe bedrijvendag, een dag die de Wervingsdagen elk jaar weer organiseert. Toch zijn er studenten, die er nog nooit zijn geweest. Zonde, want je kan een hoop uit deze dag halen. De Wervingsdagen weten hoe ze studenten moeten lokken, zo blijkt na al de eerste minuut dat je bin-nenkomt. Als je netjes je collegekaart laat scannen,

krijg je een tasje met handige spulletjes: een kaart, wat drin-ken en wat te snacken. Ook als je verder loopt zijn er genoeg lokkertjes te vinden. Pennen, koffie, thee en sleutelhangers doen het altijd goed, maar ik was vooral tevreden over de stroopwafels, appelflappen en lichtjes die ik heb bij som-mige bedrijven kon pakken. De stressbal van Exxonmobile vond ik dan niet zo’n succes. Het geeft toch een raar beeld als je bij de eerste kennismaking met een bedrijf al een gad-get krijgt om de stress te onderdrukken. Het praatje was dan wel interessant en dan kom ik meteen bij een tweede reden om naar de bedrijvendag te gaan.

Er staan genoeg ‘recruiters’ van leuke bedrijven om mee te praten. DSM, Unilever, Deerns, Scherin Plough en Gupta Stra-tegists zijn allemaal leuke bedrijven om eens een keer mee te praten als bijna biomedisch ingenieur. Het is dan ook bij-na jammer als de afsluitende cabaretvoorstelling begint en daarna de muziek van de borrel klinkt. Daarna ga je dan met een tas vol gadgets, twintig informatiefoldertjes, een volle buik en een goed gevoel naar huis.

Jeroen “Eggie” Eggermond Robbin van den Eijnde

Bedrijvendag 2010

25

Inmiddels zit het bestuursjaar er alweer voor de helft op. Dat betekent voor mij dat ik alweer de nodige teksten zoals uitnodigingen, brieven, notulen en stukjes voor gastenboe-ken heb geschreven en ik heb hierdoor al last van de nodige krampen gehad door het vele typen en schrijven. In ieder geval heb ik nu wel geleerd om vooral duidelijk leesbaar te schrijven bij het notuleren, want wanneer bij het uitwerken van de notulen blijkt dat de aantekeningen niet leesbaar zijn, wordt het een enorm puzzelwerk om te achterhalen wat er ook alweer stond. Gelukkig bleek er in het archief een Protvideocamera te zijn die ik nu gebruik om de algemeneledenverga-deringen op te nemen, zodat de beelden als hulpmiddel bij het uitwerken van de notulen gebruikt kunnen worden.

Een half bestuursjaar gehad betekent ook dat ik inmiddels gewend ben ge-raakt aan de drukke agenda die je hebt als bestuur. Deze bestuursa-genda staat niet alleen vol met af-spraken en vergaderingen tussen negen en vijf uur, maar ook met de nodige feestjes en borrels van andere verenigingen. Door dit drukke leven is een goede nachtrust mij heel waarde-vol geworden. Door het openingsroos-ter waardoor ik één keer in de drie dagen om half negen in het Prothok moet zijn, is het vaak lastig om de zeven of acht uur slaap, die een mens nodig schijnt te hebben, te halen. Dit maakt het dan ook weer moeilijk om ’s ochtends op de tijden volgens het openingsrooster in het Prothok te zijn. Dit heeft me dan ook al de nodige euro’s gekost die als boete staan op te laat komen. Het te laat komen is niet alleen zonde van het geld, het is ook zonde van de tijd die gebruikt zou kunnen worden om rustig te werken. ’s Ochtends is na-melijk de rustigste periode in het Prothok, omdat dan blijk-baar alle studenten ook liever in hun bed liggen of in ieder geval niet het Prothok binnenlopen voor blikjes, boeken of iets anders. Zo ben ik over het algemeen het meest produc-

tief in de ochtend, al is dit natuurlijk wel een beetje afhanke-lijk van het programma van de avond ervoor, en ben ik het minst productief in de pauze wanneer het gezellig druk is in het Prothok.

Gelukkig staan er binnenkort weer tentamenweken voor de deur. Het klinkt misschien een beetje vreemd dat ik dat gelukkig vind, maar tentamenweken betekenen even geen

feestjes of activiteiten waar je naar toe kunt of moet organiseren en natuurlijk ook rust in het Pro-

thok, omdat niemand meer tijd heeft voor (zinloze) discussies, maar de hele dag in

de studieboeken moet doorbrengen om de tentamens tot een succes te brengen. Maar na die tentamenweken begint alweer het vierde kwartiel en lijken de zomervakantie en het begin van het constitutieborrelseizoen in juni weer dichterbij te komen. Een mooi vooruitzicht vooral ook omdat in dit deel van het jaar het weer wat beter wordt, tenminste als je net zoals ik vind dat een zonnetje een verbete-ring is op het wisselvallige weer van

nu.

Toch weet ik nu al bijna zeker dat wan-neer de zon echt weer gaat schijnen je me

zeker zal horen klagen wanneer ik in mijn bestuurspak naar een constitutieborrel moet.

Dat wordt dan weer lekker zweten in een muffe en warme borrelruimte waar je dan ook nog in een

lange rij voor het gastenboek moet gaan staan om vervolgens nog te moeten wachten tot je eindelijk kunt recipiëren. De enige troost is dan dat het bier gratis is. Zo is er eigenlijk overal wel over te klagen en kun je je overal wel druk om maken. Maar klagen is volgens mij iets menselijks of in ie-der geval iets waar heel veel Nederlanders zich schuldig aan maken. Bij dezen wil ik dan toch beloven om in ieder geval te proberen zelf niet zo veel te gaan klagen en iets vaker ’s ochtends op tijd in het Prothok te zijn.

Wilma CompagnerVan de Secretaris

26

Lisanne van OppenBMT-nieuws

De jennifer-anistoncelEr is een discussie gaande over de zogenaamde jennifer-anistoncel, een hersencel die actief wordt bij het zien van een foto van de actrice Jennifer Aniston. In 2005 hebben Amerikaanse neurowetenschappers met elektroden de activiteit onderzocht van afzon-derlijke hersencellen in de temporaal-kwab, een gebied dat geassocieerd wordt met langetermijngeheugen en integratie van visuele informatie. Wat bleek? Eén proefpersoon had een her-sencel die alleen activiteit vertoonde als hij foto’s zag van Jennifer Aniston. Niet of nauwelijks bij foto’s van ande-re personen of dingen - zelfs niet bij een foto van Aniston en Brad Pitt. Vorig jaar werd door een Britse psy-choloog beweerd dat individuele ze-nuwcellen misschien wel exclusief gewijd kunnen zijn aan informatie over individuele personen of dingen. Het jennifer-anistononderzoek lijkt dit nou precies aan te tonen. Dit is echter erg in strijd met de gangbare zienswijze binnen neurologie dat ken-nis verspreid ligt opgeslagen, als een patroon van meer of minder sterke verbindingen tussen zenuwcellen. Wat doen de andere zenuwcellen dan, om de jennifer-anistoncel? En waar heb-ben we nog meer gespecialiseerde cel-len voor? Uit deze discussie blijkt dat we nog niet begrijpen hoe onze hersenen zin-tuiglijke informatie opslaan, integre-ren en generaliseren.

Ellen de Bruin, “De eenkennige cel”, NRC Handelsblad, 27-2-2010

Stuk DNA zonder gen is oor-zaak van veel hartaanvallenNaar schatting drie- tot negenduizend hartaanvallen in Nederland ontstaan mede door varianten in het DNA in een klein gebied van chromosoom-9. Dat zijn 10 tot 30 % van alle hartaan-vallen in ons land. In experimenten met muizen, waaruit het overeenkom-stige DNA-fragment werd verwijderd, is nu aangetoond dat twee genen die wat verder op chromosoom-9 liggen veel minder actief zijn als het frag-ment ontbreekt. Vooral in het hart-weefsel, daar lezen die genen maar liefst tienmaal minder eiwit af. Deze verandering vermindert de levens-duur van bloedvatcellen, wat het ri-sico op een hartaanval kan vergroten. De muizen waar het genloze stuk DNA (van 70.000 basenparen) uit was ge-haald, kregen geen hartziekten, maar wel sneller kanker. De bekende risico-factoren voor hartziekten bij de mens (hoge bloeddruk, hoog cholesterolge-halte, stil zitten) verklaren slechts een deel van alle hartziekten. Veel was on-verklaard. Drie jaar geleden kwamen de eerste resultaten van speurtochten naar ziekteveroorzakende genvarian-ten. Die genoombrede onderzoeken naar hartaanvalgenen wezen steeds prominent naar de plaats op chromo-soom-9 die nu onderzocht is. Dit re-sultaat laat zien dat de genoomwijde associatiestudies nu nieuwe inzichten in ziektemechanismen opleveren.

Wim Köhler, ‘Stuk DNA zonder gen is oorzaak van veel hartaanvallen’, NRC Handelsblad, 27-2-2010

Gsm-muis krijgt geen alzhei-merLangdurig telefoneren zou kunnen leiden tot concentratieproblemen en hersentumoren. Wetenschappelijk bewijs ontbreekt. Nu zouden verzor-gingstehuizen er misschien goed aan doen mobiel bellen onder hun bewo-ners flink te propageren. Langdurige blootstelling aan elektromagnetische straling, zoals die vrijkomt bij mobiel bellen, zou kunnen beschermen te-gen alzheimer en de ziekte misschien zelfs gedeeltelijk genezen. Althans, dat suggereert een studie bij muizen, uitgevoerd aan de University of South Florida, die in het Journal of Alzhei-mer’s Disease werd gepubliceerd. Ze stelden muizen maandenlang twee uur per dag bloot aan de radiostraling die overeenkomt met de straling waar onze hersenen tijdens het bellen mee te maken krijgen. Ze deden dat bij gewone muizen en bij genetisch ver-anderde muizen die dezelfde eiwitpla-ques in de hersenen en dezelfde ge-heugenproblemen hebben als mensen met alzheimer. Blootstelling voordat de ziekte zich openbaart, bleek vol-ledig te beschermen tegen alzheimer. Deze langdurig bestraalde alzheimer-muizen presteerden op hoge leeftijd even goed bij geheugentests als con-trolemuizen. De onderzoekers denken dat de straling de doorbloeding van de hersenen stimuleert. Nadelige ef-fecten vonden ze niet.

Redactie wetenschap, “GSM-muis krijgt geen alzheimer”, NRC Handels-blad, 7-1-2010

27

Voeten verraden verliefdheidEen onderzoeksteam aan de Univer-siteit van Manchester deed in 2009 onderzoek naar de bewegingen die mensen met hun voeten maken in verschillende situaties. Het team con-cludeerde dat voor vrouwen geldt, dat de stand van hun voeten het meest onthult over hun hartstochtelijke ge-voelens. Beweegt de vrouw met wie jij praat, haar voeten van haar lichaam af terwijl ze lacht, dan is de kans groot dat ze jou woest aantrekkelijk vindt. Maar kruist ze haar benen terwijl ze met je praat, dan zullen jouw avances waarschijnlijk op niets uitdraaien. Lang werd gedacht dat blozen en met de ogen knipperen de meest duide-lijke tekenen van aantrekkingskracht waren. Maar de onderzoekers van het huidige onderzoek beweren dat ‘voe-tentaal’ de sterkste vorm van non-ver-bale communicatie is, omdat we ons het minst bewust zijn van de bewegin-gen die we met onze voeten maken. Bij mannen werd er geen verband ge-vonden tussen de beweging van hun voeten en aantrekkingskracht: zij kun-nen vrijelijk met hun voeten schuiven wanneer ze flirten. Wel deden de on-derzoekers een andere interessante ontdekking die voor beide seksen bleek te gelden. Wanneer mannen of vrouwen liegen, schijnen zij hun voe-ten onnatuurlijk stil te houden.

Claar Janssen, “Voeten verraden ver-liefdheid”, Quest, 15-2-2010

Verschil in pijn heeft genetische basisVerschillen in pijnbeleving kunnen een genetische oorzaak hebben. Hoe intens iemand pijn beleeft, blijkt af te hangen van welke variant van het gen SCN9A hij of zij heeft. Dit is geschre-ven in de Proceedings of the National Academy of Sciences (Early Edition). Het SCN9A-gen codeert voor een eiwit dat veel voorkomt in zenuwcellen. Er waren al mutaties in het gen bekend die leiden tot zware pijnaanvallen, en andere waardoor iemand nooit en te nimmer pijn voelt. Onderzoekers uit onder andere Amerika en Nederland vonden nu ook mildere afwijkingen van het gen: single nucleotide poly-morfisms (SNP). Dat zijn veranderin-gen van één DNA-base in het gen die veel voorkomen onder de algemene bevolking. Onderzoekers conclude-ren dat afwijkingen in het SCN9A-gen vooral gevolgen hebben voor een be-paald type zenuwen, de C-vezels. Die geven een doffe, aanhoudende pijn. Het gen SCN9A maakt een bouwsteen voor een poortje in de buitenwand van zenuwcellen: een natriumkanaal. De kleine verschillen in de natrium-kanalen van mensen die meer of min-der pijn ervoeren, konden echter niet verklaren waarom die pijnbeleving zo sterk varieert. Pijnbeleving hangt ook af van iemands geslacht, hoe bang hij of zij is en hoe de omgeving reageert op de pijn.

Berber Rouwé, ‘Verschil in pijn heeft genetische basis’, NRC Handelsblad, 10-3-2010

Vegetatieve patiënt toch aan-spreekbaar Een man van 29, die na een verkeers-ongeluk vijf jaar lang in een vegeta-tieve toestand verkeerde, en dus op geen enkele prikkel meer reageerde, blijkt nu toch in staat om heel simpele vragen te beantwoorden met ja en nee. Zijn onderzoekers moeten daarvoor wel in zijn hersenen kijken. Ze gaven de jongen de instructie om aan rond-lopen in huis te denken, of aan bal-letjes overslaan bij tennis, voor �ja� en�nee�. De onderzoekers konden op hersenscans zien of de motorische hersengebieden (tennis) of ruimtelijke hersengebieden (rondlopen in huis) actief werden. De patiënt had vijf van de zes vragen goed die de onderzoe-kers hem stelden; bij de zesde gaf hij geen duidelijk antwoord. Het onder-zoek werd gisteren online gepubli-ceerd in het New England Journal of Medicine. Van de in totaal 54 mensen met zwaar hersenletsel die werden onderzocht, waren er vijf van wie de hersenen op commando de correcte activiteit vertoonden wanneer hun ge-vraagd werd zich in te beelden dat ze rondliepen door hun eigen huis, of dat ze tennis speelden. Slechts met één patiënt is tot nu toe geprobeerd of hij vragen kan beantwoorden. Een goed-kopere, thuis bruikbare variant van de techniek is in ontwikkeling.

Redactie wetenschap, “Vegetatieve pa-tient toch aanspreekbaar”, NRC Han-delsblad, 4-2-2010

OnderwijszakenBuitenlandse master studentenDe lente doet al goed zijn best. Het zonnetje zorgt er voor dat de temperatuur buiten wat aangenamer wordt. Gisteren hebben we zelfs al zonder jas op het balkon zitten werken (3 maart). We waren namelijk bezig met een plan om bui-tenlandse masterstudenten wat meer bij het Nederlandse studentenleven te betrekken. Zij komen hier vaak voor twee jaar naartoe en hebben niet meer tijd om hun master af te ronden. Daarom is voor hen de drempel extra groot om aan ons sociale leventje mee te doen. Ze zijn namelijk bang dat hun studie hier onder lijdt. Willeke en ik gaan proberen daar verandering in te brengen. We hebben wat ideeën voor activi-teiten die hen waarschijnlijk wel aan zullen spreken en heb-ben ook hulp gehad van Bart ter Haar Romeny. Spreekt jou dit nou aan en wil je meewerken aan eventuele activiteiten die we gaan organiseren, laat het ons dan weten en dan kun je misschien iets voor ons betekenen.

MinorkeuzeVoor de huidige tweedejaarsstudenten komt de minorkeuze er weer aan of misschien zijn jullie er al mee bezig. Je hebt hierin erg veel vrijheid en het zal misschien moeilijk zijn om te kiezen. Je hebt namelijk erg veel keuzes. Ik heb ze hier voor je in vier groepen gedeeld. - De makkelijkste optie is om gewoon bij BMT te blijven en je verder te verdiepen in het vakgebied waarvoor je al gekozen hebt toen je hier ging studeren. Je hebt dan van tevoren al een goed idee van wat je gaat doen in je minor en het helpt je bij je master keuze, die er ook al aan zit te komen. - Iets anders wat je kunt doen is de minor in samenwerking met Electrical Engineering. Dit is een samenwerkingsverband tussen de faculteit Electrical Engineering en de faculteit van BMT. Hier doen dus zowel onze studenten aan mee als stu-denten van EE. Zo blijf je toch nog dicht bij je eigen vakge-bied maar proef je ook een beetje van een ander vakgebied waarmee je samenwerkt. - Wil je echt iets heel anders maar toch in Eindhoven blijven, dan heb je de keuze uit een aantal minoren bij andere facul-teiten hier op de universiteit. Hiervoor bestaat de zogenaam-

de minormatrix. Hierin kun je precies per faculteit zien aan welke minoren op de Tu/e je mee mag doen. Op deze manier blijf je toch hier op de universiteit, maar kun je wel iets heel anders doen. Dit kan een goede aanvulling zijn op je huidige kennis vanuit een hele andere hoek.- De laatste, maar meest lastige mogelijkheid is een minor buiten Eindhoven. Dit kan ergens anders in Nederland zijn, maar misschien zelfs in het buitenland. Dit behoort nu tot de mogelijkheden omdat een minor in één semester is gezet zonder verplichte vakken ernaast. De keuze die je nu hebt, is natuulijk erg groot. Let wel op dat je hiervoor erg vroeg zal moeten beginnen met regelen, ook als je voor een minor in Nederland kiest. Het belangrijkste is een soort keuring die ze daar doen op basis van jouw vakken of je toegelaten kunt worden. Ook moet de examencommissie van onze faculteit de minor die je daar gaat volgen goed genoeg vinden om op je diploma te zetten. Mocht je dit van plan zijn, dan wil ik je adviseren om daar aan het eind van je eerste jaar of begin van je tweede jaar mee te beginnen. Dit is dus erg vroeg, maar dan heb je nog de mogelijkheid om dingen te regelen die nu heel vanzelfsprekend lijken.

Debat met de rector magnificus 12 meiIn mei zal er een debat plaatsvinden tussen studenten en de rector, Hans van Duijn. Dit wordt georganiseerd door de Uni-versiteitsraad. Zij zullen een aantal onderwerpen aandragen, zoals de uitspraak in de cursor die de rector heeft gedaan over het verhogen van het BSA naar 45 ECTS. Ook zal er mis-schien ingegaan worden op, volgens de rector, het te grote aantal bestuursbeurzen wat door de universiteit wordt gege-ven. Als bestuurslid ben ik natuurlijk fel tegen het afschaf-fen van de beurzen. Inmiddels heb ik al een enquête gehou-den onder wat oud bestuursleden om hun mening te peilen.Voor het debat mogen studenten uiteraard zelf onderwerpen bedenken. Deze kun je doorgeven aan mensen van de Uni-versiteitsraad of ter plekke onder de aandacht brengen. Er zal tegen die tijd nog een mail worden gestuurd naar alle stu-denten met de verdere details, maar zorg dat je er bij bent. Verzamel zo veel mogelijk mensen en laat je stem horen!

Sandra van Tienhoven

28

30

Lieve Bouzo,Lieve Bouzo,

Steeds vaker heb ik hetzelfde probleem als ik ga stappen. Niet dat het saai of ongezellig is, integendeel, het is ju ist altijd zeer gezellig. Dus dat is het probleem niet, of ja, eigenlijk ju ist wel. Soms is het te gezellig als het niet u itkomt. Er zijn altijd van die avonden dat ik me helemaal goed voel en de volgende dag niets gepland heb. Het voordeel is dan, dat je ongeremd kunt gaan feesten. Daar zit het probleem dan ook niet. Er zijn ook wel eens avonden dat je niet kunt doorstappen. De volgende dag heb je dan een ‘super gezellig’ familie-uitje of komen de buren op bezoek met hun ‘AlleDagenHeelDruk’ kinderen. Als je dan iets te diep in het glaasje hebt gekeken, zijn kinderen met ‘SpongeBob-eigenschappen’ om je heen de volgende dag niet bepaald handig. Daarin schuilt dan ook het grootste pro-bleem. Je gaat naar de kroeg toe met het voornemen niet te veel te drinken en het niet te laat te maken. Het gevolg is dat ju ist met dit voornemen, ik als laatste de kroeg uitrol. Mijn familie kan nog steeds hartelijk lachen om de gevolgen. De familiebrunch had namelijk een zuur randje gekregen, na-dat ik schamend moest ondervinden dat een kater en tomatensoep niet samengingen.Hoe kan ik dus zorgen dat ik wel naar de kroeg kan gaan en tegelijk de volgende dag f it ben? Hoe zorg ik er voor dat ik me aan het voornemen houd niet te veel te drinken? Niet gaan stappen is geen optie, want het is en blijft een stapavond. Ik heb echt dringend raad nodig, want ik kan niet nog een familie-uitje verzuren.

Hi j-die-gen iet-maa r-dri nkt-zonder-mate-met-maten.

Beste genieter die drinkt zonder mate met maten,

Dit probleem is een welbekend fenomeen dat studentenleven wordt genoemd. Dit houdt in dat op bepaalde avonden of zelfs al namiddagen in de week het gezelligheidsgehalte tot ongekende hoogte stijgt en daarbij het bier rijkelijk vloeit. Menig creatief studentenbrein heeft zich al over dit fenomeen gebogen, zoekend naar dé oplossing voor de nare welbekende bijwerkingen die dit fe-nomeen met zich mee brengt. Allerhande trucjes zoals een goede vette bodem vooraf, liters water achteraf of een antikaterpil voor de volgende dag hebben nog niet de juiste uitwerking gehad. Het is heel belangrijk je sociale contacten te onderhouden om niet als einzelgänger zonder netwerken het leven door te moeten gaan. De situaties waarin alcoholgebruik voorkomt geheel vermijden is een kansloze optie. Deze situaties zijn onlosmakelijk verbonden met het studentenleven. Nu is het dus de uitdaging om sterker te zijn dan de naar je lonkende drank en de sociale druk om toch steeds mee te drinken. Sterker dan de drank is denk ik in jouw

geval nog niet een zodanig probleem. Mijn advies is dus, ga lekker gezellig mee op stap, maar bedenk voor vertrek hoe-veel alcohol je maximaal wilt nuttigen. Dit bepaal je aan de hand van de activiteiten die je de volgende dag nog voor

de boeg hebt, of de vermoeidheid van de huidige dag. Neem afhankelijk hiervan een dusdanig geldbedrag mee. Wanneer je geld op is, valt er weinig meer te drinken en te kateren de vol-

gende dag. Nu zou je zeggen, wat ongezellig. Kan ik niet de hele avond onbeperkt drinken. Dat wil je eigenlijk ook helemaal niet maak ik op uit je brief. Dit gebeurt alleen onder invloed van te veel drank.

31

Protlied & AgendaProtlied & AgendaDe gapende kloof tussen mens en techniek

Is voor ons echt niet meer dan een kier

Eindhovens trots, ja de crème de la crème

Die mensen die ziet u nu hier

Niemand bereikt een verg’lijkbaar niveau

Concurrenten bezwijken en masse

Ja, de mens is de maat aller dingen,

Dat zei Protagoras

Onze rots in de branding de esculaap

Is Bouzo gevaarlijk en rood

Zijn blikken vertolken de krachten van Prot

Zijn macht is dus ongrijpbaar groot

Biomedische ingenieurs zijn wij straks

en vol trots heffen wij nu het glas!

Ja, de mens is de maat aller dingen,

Dat zei Protagoras

Ja, de mens is de maat aller dingen,

Leve Protagoras!

19-04 Wervingsdagen gesprekkendagen

27-04 ProZAc activiteit

29-04 Docent award

30-04 Koninginnendag

04-05 ALV 4

05-05 Bevrijdingsdag

10-05 Symposium

11-05 BMT feest

13-05 Hemelvaart

18-05 Stagevoorlichting

19-05 ALU

20-05 BCF event

24-05 Pinksteren

25-05 Ouderdag

25-05 Paaldansworkshop 20e

26-05 Battle met Paradoks

01-06 ALV 5

02-06 Whoog feest

07-06 ALBBQ

ColofonJaargang 12, nummer 4“Protatype” is het verenigingsblad van Studievereniging der BioMedische Technologie “Protagoras”. Het heeft een oplage van 350 stuks.

RedactieAlexander ColditzDaniël EisinkJaap GelderblomMarloes van HoevenGijs HendriksLisanne van OppenBirgit PlantingaSandra van TienhovenRemi Verhoeven

VormgevingGeert Litjens

HoofdredacteurSandra van Tienhoven

MiddenpaginaRemi VerhoevenAlexander Colditz

KaftJaap GelderblomSandra van Tienhoven

Winnaars puzzel Protatype 3Hiernaast zie je de oplossingen van de puzzel van de vorige keer. De winnaars zijn:Kees van Dorp, Midas Meijs, Pascal van BeekMatthijs, Sanne van der LelijWilleke Traa

Zij kunnen per team een borrelkaart of prothokkaart komen ophalen in het Prothok.

Inleveradres kopij SvBMT Protagoras TU Eindhoven W-Hoog 1.14 (Prothok) Postbus 513 5600 MB Eindhoven

Tel: (040)-(247)2758 E-Mail: hoofdredacteur@protagoras.tue.nl Internet: www.protagoras.tue.nl

Volgende deadline april 2010

Adverteerdersindex Santé pag. 7 Innovationlab pag. 14 Selexyz pag. 29

Drukkerij Drukkerij van Santvoort Tel: (040)-2513701

32