1

Informatie bestuur I.P.A. Rotterdam Colofon

Voorzitter:Joop van den EijkKamillestraat 132931 TE Krimpen a/d Lek0180-515099 (p)06-26768846E-mail: jvdeijk4@upcmail.nl

Contactsecretariaat: Ton RappaGein 18 3068 GJ Rotterdam.0622072076E-mail: tronix3068@rappanet.com

Webmaster IPA Rotterdam:Hetty van den Eijk,Poolcirkel 302931 PK Krimpen a/d Lek.0180-554451 of 06-21117574E-mail: iparotrijn@hotmail.nl ofwebredactie.rotterdam@ipa-nederland.nl

Penningmeester/IPA artikelen:Ina Alberts - de VisserBramantestraat 2413066 BM Rotterdam0642165983E-mail: g.alberts93@upcmail.nl

Eindredactie:Tim DekkerCharley Tooropsingel 2223059 WG Rotterdam010-4381846 (p)E-mail: Tdekker2@chello.nl

Uitgave van het IPA-district Rotterdam.Dit district omvat de politie-eenheid Rotterdam en de in dat gebied liggende onderdelen van de Koninklijke Marechaussee en de Landelijke Eenheid (divisies Spoorwegpolitie en politie te water).

Verschijnt 6x per jaar en wordt verspreid onderadverteerders, relaties, leden en alle bekendepolitievestigingen in het gebied.

Adres IPA Rotterdam/Redactie:Veilingweg 66, 3034 KB Rotterdam

Uitgeverij en verantwoording advertenties:Publikatieburo UnitedJan Steenhof 43, 3862 MC NijkerkAdvertenties onder verantwoordelijkheid van de uitgever.

Drukkerij: Drukkerij Elite, Priester Daensstraat 8,B-3920 Lommel

http://rotterdam.ipa-nederland.nl

Aanmelden als lid: aanmeldingsformulier downloaden op de site van IPA-Nederland en te verzenden aan de ledensecretarisJan van de WoestijneMgr. W.M. Bekkerslaan 8 • 3141 SK MaassluisContributie: € 25,-- per jaarING IBAN: NL14INGB0000659756t.n.v. Penningm.Intern.Police.Assoc.distr.Rotterdam

Inleveren kopij: CD-Rom/via E-mailTdekker2@chello.nl Tekstverwerker Word, platte tekst, letter Arial,grootte 10 kantlijn op 14,5.Tekst, Illustraties en foto’s afgedrukt bijleverenen/of als apart digitaal bestand.Neem bij twijfel tevoren contact op met redactie.Gemiddelde sluitingsdata 5e van elke onevenmaand.

Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen,gekopieerd of gepubliceerd zonder uitdrukkelijketoestemming van de eindredactie. Op de logo’s vande IPA en gepubliceerde foto’s en illustraties die het teken © vertonen rust het copyright.

Ledensecretaris:Jan van de WoestijneMgr. W.M. Bekkerslaan 83141 SK Maassluis010-5920383 (p)E-mail: janwoes@gmail.com

3

Contactpersonen I.P.A. Rotterdam

rotterdam.ipa-nederland.nl

Politie Eenheid Rotterdam

Districten

Rijnmond Noord (Hoek van Holland, Maassluis, Vlaardingen) K. de Jong

Rijnmond Noord (Lansingerland, Hillegersberg Schiebroek, Overschie) VACANT

Rotterdam Stad VACANT

Rijnmond Oost Ruud van Beek 0652528109 ruud.van.beek@politie.nl Rotterdam Zuid (Feijenoord) Jan Pots 0622448415 jan.pots@politie.nl

Rotterdam Zuid (Charlois) Serdar Kilickaya 0683643789 serdar.kilickaya@politie.nl

Rijnmond Zuid-West Dielis Stolk dielis.stolk@politie.nl

Zeehavenpolitie Ayhan Akgul ayhan.akgul@politie.nl

Dienst Regionale Recherche Johan de Wee 0651239822 Johan.de.wee@politie.nl

Landelijke Eenheid:Dienst Infrastructuur Zuid West Rotterdam Ap van der Werff 0652324213 ap.van.der.werff@politie.nl

Gemeente Rotterdam:Stadsbeheer: Afdeling Handhaving Hans van der Geest 0620182426 jcj.vandergeest@rotterdam.nl

Informatie IPA Rotterdam 1

Contactpersonen 3

Inhoud/Activiteiten 4

Van de redactie 4

Van de voorzitter 5

column 7

veiligheid op de Nederlandse wegen 7

Het aantal autododen voor het eerst ingehaald door het aantal fietsdoden 9

Hogere strafeisen voor plegen ram- en plofkraken per 1 mei 11

Het fietsseizoen is weer begonen; gun elkaar de ruimte! 12

‘Joehoe, hier zijn we!’ 12

Je zal hem maar tegenkomen 13

Moordenaar met hersenletsel 13

Aan de waterkant 15

Activiteiten

We zitten al bijna op de helft van 2018 als dit blad de lezers bereikt. Voordat we het weten is het jaar alweer om. IPA-Rotterdam heeft nog enkele activiteiten op de agenda staan. Zaterdag 8 september staat de barbecue op het programma. Het is allemaal wat later in het jaar dan de bedoeling was, maar dat heeft alles te maken met de handbalcompetitie. ETC in Hoogvliet moest voor de zomer nog een aantal veldwedstrijden afwerken en wij zelf, het bestuur van IPA-Rotterdam, had nog een aantal vakanties gepland voor de zomer.

Dan hebben we in november de Sinterklaasbingo. Anders dan in het vorige blad staat vermeld wordt deze bingo niet gehouden in de Flamingo in Hoogvliet, maar in het Ontmoetingscentrum Prinsenhof aan het Bramanteplein 2 in Rotterdam-Prinsenland. Het Ontmoetingscentrum Prinsenhof is het huis van de wijk. In het blad van augustus zal een artikel aan dit huis van de wijk worden besteed.

Ook de nieuwjaarsreceptie zal worden verplaatst van de Flamingo naar het Ontmoetingscentrum Prinsenhof. De datum hiervoor is zondag 6 januari 2019. Dit lijkt nog ver weg, maar zoals ik als begon, zijn de eerste zes maanden van 2018 al bijna weer voorbij. De tijd gaat dan ook zeer snel. En dat is niet alleen voor de werkenden onder onze lezers, maar dit geldt ook voor de gepensioneerden, waar ik er een van ben. Inmiddels ben ik al geruime tijd, twaalf jaren, niet meer werkzaam bij de politie. Het lijkt mij dan ook fantastisch als een nog werkende collega het stokje van mij wil over nemen om dit blad te maken. Hij of zij, die dit wil doen, zal beter over de politie kunnen vertellen dan ik. Zeker na de laatste reorganisatie is veel bij politie Nederland veranderd. De benamingen zijn anders geworden. Dus wie durft de uitdaging aan. Natuurlijk maak hem of haar wijs hoe een en ander in de vork steekt wat betreft het blad. En zeg nou eerlijk. Het zal je toch voldoening geven als je zo’n mooi blad voor hebt kunnen maken.

Inmiddels heeft zich een oud collega van de Koninklijke Marechaussee zich gemeld. Johan Spinhoven wil als columnist zijn bijdrage gaan geven aan het blad. In het verleden heeft hij al eens een artikel geschreven, maar nu zal hij aan elke uitgave zijn bijdrage geven. Ik hoop dat meerdere (oud)collegae dit gaan doen. Overigens, nu het vakantieseizoen weer voor de deur staat zal menigeen zich naar het buitenland begeven. Ik ben geïnteresseerd naar jullie reisverhalen en foto’s. Natuurlijk zullen er collega’s zijn die contact met de buitenlandse politiemensen hebben. Maak je foto’s van politie gerelateerde onderwerpen dan zou ik die graag ook willen hebben. Maak deze in een zo hoog mogelijke resolutie en in portret formaat, zodat ik deze voor de cover van het blad kan gebruiken.

Op de voorzijde van het blad prijkt een foto van de motorrijders van de verkeerspolitie. Zij hadden kort tevoren de laatste loopster van de marathon van Rotterdam begeleid naar de finish.

Rest mij niet anders dan eenieder een fijne vakantie te wensen en uit te nodigen uit om aan onze activiteiten deel te nemen.

Van de redactie (door Tim Dekker)Inhoudsopgave

Barbecue.Terrein ETC, Botreep 10 Hoogvliet.Zaterdag 8 september 2018, aanvang 16:00 uur.

Sinterklaasbingo.Ontmoetingscentrum PrinsenhofBramanteplein 2 RotterdamZondag 24 november 2018,aanvang 13:00 uur.

Nieuwjaarsreceptie.Ontmoetingscentrum PrinsenhofBramanteplein 2 RotterdamZondag 6 januari 2019

4

Van de voorzitter (doorJoop van den Eijk)

Beste IPA-vrienden,

Tekst aanleveren zo vraagt de redacteur. Ik heb net de voorgaande ingeleverd maar we lopen klem met de diverse vakanties. Dus moeten we alles naar voren halen. Repte ik in mijn vorig voorwoord omtrent de privéproblemen qua gezondheid van onze zoon, inmiddels zijn Corrie en ik de trotse overgrootouders geworden van een prachtige kleindochter, een schat van een baby die gisteren kans zag zichzelf om te draaien. Een nieuw stapje in een jong leven. U zult ze vast nog wel eens zien op een van de activiteiten.Omdat we toch weer een benauwde ruimte hadden tijdens de bingo zijn we op zoek gegaan naar een nieuwe locatie.Of we daarin geslaagd zijn kunt u ergens in dit blad wel terugvinden. Let dus goed op onder het hoofdstuk Activiteiten. Op 26 april hadden wij onze DLV uitgeschreven zoals de statuten dit vereisen. Aanwezig 4 bestuursleden. 3 afzeggingen. Grote opkomst. Onze vraag is waar doen we het nog voorLandelijk heeft men nieuwe statuten gemaakt en bekrachtigd bij de notaris. Brengen we die gelijk in stelling bij het district betekent dit dat er nog 1 bestuurslid overblijft en dus het district wordt opgeheven. Nieuwe bestuursleden zijn dus broodnodig.Wel zullen we het lopende jaar in ieder geval nog afmaken. Gaarne vestig ik uw aandacht al op de barbecue. Gaarne aanmelden hiervoor bij mij. Kosten zie het betreffende artikel in dit blad. Ik had mij al wel ingeschreven voor de campingrally in Friesland. Nog 10 dagen en dan rijden we weer naar Friesland. Ook gaan we nog mee met IPA Brabant oost voor een reisje naar de Dolomieten. Hopelijk kan ik hier nog aan mee doen hoewel ik geen afstanden meer kan lopen vanwege heupproblemen. Alsnog een goede vakantie toegewenst met mooi weer en eventuele regen alleen in de nacht.

Uw voorzitterJoop van den Eijk

Van de voorzitter (doorJoop van den Eijk)

5

7

Column (Door Johan Spinhoven)

Deze column kan gebruikt worden voor trainingsdoeleinden.Afkortingen en trainingsdoeleinden.

Voor ik het vergeet: Ik was van lichting 76-2 KMA.Toen nog zoals het hoort de M met een hoofdletter later heel “lullig” vervangen door een kleine m.Kmar=Koninklijke marechaussee, Gods eigen wapen!

Al heel snel kwam ik in aanraking met de I.P.A.Moet je doen zal je loopbaan zeker niet schaden.IPA=International Police Assocation.

Nu jij zo actief bent in de sportwereld en zeker binnen de KMar,“Wil jij vz worden van de S.V.K.M.Z.H.Vz=voorzitter SVKMZH: Sportver. KMar Zuid-Holland.Werd gedelegeerde, maar de SVKMZH valt toch onder de N.P.S.B?NPSB=Nederlandse Politie Sportbond.

Zo ging dat maar door tot aan CISM aan toe.CISM= Coneilel International de Sport Militair.Waarin ik een grote sportieve rol kreeg toebediend.

Overigens mijn ene buurman werkte Bij de R.P. en de ander bij de Gempol.RP=Rijkspolitie.Gempol=Gemeentepolitie.

Tijdens je pensioen denk je gebruik te kunnen maken van deze afkortingen.Niets is minder waar!

Nee tegenwoordig wordt er medegedeeld dat je gesprek wordt opgenomen voor trainingsdoeleinden

Doe daar verdomme dan wat mee joh!

Kunt u nog eenmaal spellen waar u heeft gewerkt?De K van Kilo, de m van …..

Zeg trutje ik heb net dit gesprek zelf opgenomen voor m’n eigen trainingsdoeleinden!

Afkortingen een geweldige uitvinding maar die trainingsdoeleinden?

Afk. NOOIT vervangen door Tr.D.E.

J.S. = Johan Spinhoven.

Veiligheid op Nederlandse wegen (Bron Opportuun)

In 2014 vielen 570 doden in het verkeer, in 2016 liep dat op tot 621. Een zorgwekkende ontwikkeling. De vrees is dat het aantal nog verder zal oplopen door verkeersdeelne-mers die snijden, kleven en te hard rijden. Ook bestuur-ders die zich laten afleiden door smartphone-gebruik zijn een gevaar op de weg. OM’ers Jeroen van Leeuwen en Achilles Damen van het verkeersparket leggen uit hoe we de Nederlandse wegen weer veiliger kunnen krijgen.

Jarenlang is het aantal verkeersdoden teruggelopen, maar nu is er een kentering te zien. Zorgwekkend is dat ook het aantal zwaar gewonden en het aantal aanrijdingen toe-neemt. “Dat is een slechte zaak”, zegt Jeroen van Leeuwen, afdelingshoofd Beleid en Strategie van Parket Centrale Verwerking OM (Parket CVOM) die, samen met Achilles Damen, officier van justitie bij het hetzelfde parket, zich

inzet voor de verkeersveiligheid. Van Leeuwen: “Alleen al het persoonlijk leed van verkeersslachtoffers en nabestaan-den vraagt daarom, maar ook de maatschappelijke kosten daarvan: zo’n veertien miljard op jaarbasis.”

Om het verkeer weer veiliger te krijgen zijn lande-lijke prioriteiten in de verkeershandhaving opgesteld: Verkeersveelplegers, Afleiding, Roodlicht, Alcohol en Snelheid. Bij overtredingen op deze terreinen vallen veel verkeersslachtoffers. Met name de eerste twee prioriteiten zijn urgent: veelvuldig overlastgevend rijgedrag en afgeleid worden door bijvoorbeeld smartphone-gebruik achter het stuur. Lokaal worden ook keuzes ge-maakt in de handhaving. Dit gebeurt binnen de driehoek, tussen OM, bur-gemeester en politie. Parket CVOM

Veiligheid op Nederlandse wegen

8

wil samen met de parketten, intensiever samenwerken en optrekken richting de gemeenten om verkeersproblematiek inzichtelijk te maken. Waar bestaan gevaarlijk verkeers-situaties? Het betekent dat een integraal verkeersveilig-heidsplan op de agenda van de driehoeken moet komen. Van Leeuwen: “Op basis van de analyses, die gerelateerd zijn aan echt overtredingsgedrag en gevaarzetting, moet de politiecapaciteit zo goed mogelijk worden ingezet om maxi-maal effect te bereiken. Zodat de politie de handhavingsdruk kan vergroten. De taak van ons parket is om ondersteuning te bieden aan de parketten om gericht aandacht te vragen voor verkeersveiligheid. Dat gaat niet vanzelf. Daar moeten we ons voor inzetten en daar pakken wij ook onze rol als verkeersparket.”

De V van veelplegersUit onderzoek van het Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV) blijkt dat de kans op een ongeval toeneemt als iemand veelvuldig de regels overtreedt. Dat hoeven niet zozeer zware overtredingen te zijn, kleinere veelvuldige snelheidsovertredingen blijken ook een voor-speller voor ongevallen.

“We moeten dus stevig optreden tegen veelplegers”, zegt Van Leeuwen. Een grote objectieve en subjectieve pakkans is daarbij van belang. Het departement van Justitie en Veiligheid onderzoekt op dit moment bijvoorbeeld de mogelijkheid om het boetestelsel aan te passen. Mensen die vaker in de fout gaan worden in de toekomst misschien zwaarder gestraft. En de minister komt binnenkort met voorstellen over de strafmaat bij ernstige verkeersdelicten. Uit onderzoek van het International Victimology Institute Tilburg van medio 2017 kwam naar voren dat er nogal wat maatschappelijke onvrede heerst over de bestraffingen bij ernstige ongevallen. Verkeersofficier Damen: “De maximum straf voor mensen die vaak gepakt worden met drank op, en mensen waarvan de rijbevoegdheid is afgepakt, maar die toch gewoon blijven rijden, is relatief gering.”

Van Leeuwen: “Het is belangrijk om mensen die veelvul-dig de regels overtreden aan te pakken. Want als de pak-kans hoog is, passen mensen hun gedrag aan. Binnen de

politie-eenheden zijn Teams Verkeer belast met verkeers-veiligheid. Maar ook de wijk- en buurtpolitie die surveilleren zouden vaker kunnen handhaven op verkeersovertredingen.” Damen: “Verkeersveelplegers zijn niet alleen de bekende snelheidsduivels, maar ook mensen die door rood rijden, een gesloten rijbaan negeren en feiten plegen die in de volksmond hufterfeiten worden genoemd, zoals afsnijden, bumperkleven of asociaal rijden.”

Per jaar worden meer dan 9 miljoen Muldersboetes uitgedeeld. Toch is iemand pas een recidivist na meer-dere overtredingen die onder het strafrecht val-len. Dus als je vaker geflitst bent voor kleine snel-heidsovertredingen, ben je nog geen veelpleger. “Zo hadden we laatst een knul van twintig”, vertelt officier Damen. “We hadden buitengewoon veel meldingen bin-nengekregen over zijn ruwe rijgedrag. Toen is de politie daar gericht toezicht op gaan houden.” In Utrecht en Den Bosch lopen proefprojecten om op die manier overtreders gericht aan te pakken. Damen: “De best practices delen we daarna met het land.”

De A van afleiding en appongelukken‘Appongelukken.’ Het woord is uitgeroepen tot het Van Dale Woord van het Jaar 2017. “Appen in het verkeer is een groot probleem en de oorzaak van veel verkeersongelukken”, aldus afdelingshoofd Van Leeuwen. “Hoe vaak gebeurt het niet dat je iemand op de snelweg ziet slingeren en als je erlangs rijdt ziet dat de bestuurder met een telefoon in de hand zit? De mobiele telefoon heeft een enorme aantrek-kingskracht. Het apparaat hoeft maar een piepje te geven en mensen voelen zicht gedwongen om te kijken. Dat is voor de verkeersveiligheid funest.”

De SWOV heeft grof becijferd dat 5 tot 25 procent van de ongevallen te wijten is aan smartphone-gebruik.

Damen: “Handheld bellen is al een feit waarop we kunnen handhaven. Daarvoor heeft politie vorig jaar al meer be-stuurders staande gehouden dan het jaar daarvoor. Maar het probleem is zo omvangrijk dat we ook eerlijk moeten zijn: we kunnen het niet alleen. We moeten de problematiek in de volle breedte aanvliegen. Dat betekent maatschappelijke be-wustwording.” Achilles Damen doelt op de BOB-campagne die resulteerde in de maatschappelijke bewustwording dat drinken en autorijden niet samengaan.

Waarom zou je elkaar niet kunnen aanspreken als iemand zijn smartphone gebruikt tijdens het rijden, vraagt Achilles Damen zich af.

Roodlicht, Alcohol en SnelheidVoetgangers en fietsers zijn relatief vaak slachtoffer met zwaar letsel of zelfs dodelijke afloop als een bestuurder door roodlicht rijdt. Daarom wordt er ingezet op volledig ge-automatiseerde handhaving op kentekens. Auto’s, motoren, scooters en zelfs snelle elektrische fietsen zijn als geken-tekende voertuigen gemakkelijk herkenbaar via camera’s.

9

Veiligheid op Nederlandse wegen

Damen: “Bij alcohol zien we dat zo’n 95% van de bestuurders zich aan de regels houdt. Een kleine groep zware alcoho-lovertreders is hardnekkig in zijn gedrag én veroorzaakt tweederde van de ernstige alcoholongevallen. De handha-ving op alcohol blijft dus van groot belang. Parket CVOM is 24/7 beschikbaar voor de politie om bij rijden onder in-vloed te checken op recidive en om ervoor te zorgen dat de strafrechtelijke vervolging snel op de overtreding volgt.” Snelheidsovertredingen blijven ook de oorzaak van veel on-gevallen. Daarom willen de CVOM’ers de handhavingsdruk vergroten door handhaving met trajectcontrole uit te breiden van het hoofdwegennet naar provinciale wegen. Samen met provincies zijn twintig wegen geselecteerd waar aantoon-baar snelheidsproblemen zijn en relatief veel slachtoffers vallen. Van Leeuwen: “Vanaf 2019 voeren we daar traject-controle in. Volgens mij zal dat een positieve bijdrage gaan leveren. Daarnaast blijft het natuurlijk belangrijk dat de po-litie handhaaft door middel van staande houdingen. Want er zijn altijd mensen die extra hard optrekken op plekken waar niet wordt gehandhaafd met flitspaal of trajectcontrole.”

Integrale aanpakBeide CVOM’ers vinden het belangrijk dat alle partners hun rol pakken in het veilig maken van verkeer. Of het nu gaat om strafrechtelijke handhaving, maatschappelijke betrokkenheid, infrastructuur of technische oplossingen. Van Leeuwen: “Om het simpel te zeggen: Als een 50 km-zone verandert in een straat waar maximaal 30 km mag worden gereden, dan ben je er niet met het veranderen van een verkeersbord. Het ligt niet in de rede dat men-sen automatisch hun gedrag aanpassen. We kijken dan

in eerste instantie naar de wegbeheerders. Kunnen zij iets veranderen aan de weginrichting om te voorkomen dat mensen worden uitgelokt om toch te hard te rijden?” “Of wellicht willen de verzekeraars hun rol pakken en bij-voorbeeld korting geven als de verzekeringnemer aan-toont dat de smartphone veilig wordt ingezet”, vult Achilles Damen aan. “Of autofabrikanten die technische oplossingen bieden. Zelf heb ik net een middenklasse auto gekocht die automatisch een noodstop maakt als plotseling een weg-gebruiker voor mijn auto opdoemt. En de techniek staat niet stil. Zo kijken we onder andere naar nieuwe technieken waarmee je kan vastleggen of iemand handheld aan het bellen is. Dit kan de handhavingsdruk een impuls geven. Verder moeten we ons bijvoorbeeld ook voorbereiden op de komst van zelfrijdende auto’s. Als er dan iets mis gaat, waar ligt dan de verantwoordelijkheid? En hoe organiseren we dan de handhaving en vervolging?”

Handhavingsdruk“Onze boodschap is dat mensen moeten begrijpen dat ver-keersregels er niet voor niets zijn. Als iemand, toch vindt dat ie verkeersregels kan overtreden, volgt handhaving. Passende wetgeving en handhavingsdruk blijven dus belangrijk. Daar maakt het Parket CVOM zich hard voor. Het verkeersparket is een echt kennis- en expertisecentrum dat zich nadruk-kelijk inzet om de handhavingsdruk op peil te houden. Verkeersofficier Damen: “Geen mens bedenkt van tevoren: nu ga ik de eens een ongeluk veroorzaken. Bij veel zware verkeerszaken zijn mensen zoals jij en ik betrokken. Gewone Nederlanders die een kleine fout in het verkeer maken, met soms grote gevolgen.”

Nederland moet fietsland nummer 1 blijven

Voor het eerst is het aantal autododen ingehaald door het aantal fietsdoden, zo blijkt vandaag uit cijfers van het CBS. Ten opzichte van 2016 is het aantal verkeersdoden van 629 gedaald naar 613 in 2017. Nog steeds een ongekend hoog aantal. Daarnaast vertoont het aantal ernstig verkeers-gewonden al jarenlang een stijgende lijn. Veilig Verkeer Nederland blijft streven naar nul verkeersslachtoffers.

Met name de oudere fietser is de dupe. Als fietsland moeten we ervoor zorgen dat we er alles aan doen dat fietsen veilig kan. Er moet meer aandacht komen voor het verbeteren van de fietsinfrastructuur in met name de grote steden en het bevorderen van een goed samenspel tussen de verschil-lende verkeersdeelnemers. Ten gevolge van de fietsevolutie nemen de snelheidsverschillen op het fietspad toe. Een kwart van de dodelijke fietsslachtoffers, zijn e-bike doden en 75% daarvan zijn senioren. Het gaat hierbij in de meeste gevallen om eenzijdige ongevallen. Het is belangrijk dat verkeersdeelnemers zelf hun verantwoordelijkheid pak-ken en zich bewust zijn van hun fysieke beperkingen. Veilig Verkeer Nederland wil graag helpen bij het veilig mobiel blijven. Wij bieden daarvoor de VVN Opfriscursus en geven advies over het kiezen van een passend vervoermiddel. De fietsbranche roepen wij op om hun maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen en de kopers van e-bikes zo praktisch mogelijke informatie te verstrekken.

Het aantal autododen voor het eerst ingehaald door het aantal fietsdoden (Bron VVN)

11

Het aantal autododen voor het eerst ingehaald door het aantal fietsdoden

Voor het eerst in drie jaar is het aantal verkeersdoden nu weer iets gedaald. 85% van alle verkeersongelukken vindt plaats op het onderliggend wegennet en 62% van alle verkeersslachtoffers valt daar. De financiële impuls van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat van € 50 miljoen voor het veiliger maken van de N-wegen, die de minister deze week aankondigde, is een daarvoor goede stap. Daarnaast vinden wij een focus op de oorzaken van die ongevallen noodzakelijk. Veilig Verkeer Nederland heeft eerder aangegeven dat dit hoge aantal verkeersdoden waarschijnlijk te maken heeft met het toenemend smartphonegebruik tijdens verkeersdeelname. De sociale norm is weliswaar aan het veranderen maar we zijn er nog

lang niet. De aantrekkingskracht van de smartphone is voor de gemiddelde verkeersdeelnemer onweerstaanbaar. We kunnen er gewoonweg niet vanaf blijven.

“Veilig Verkeer Nederland zet in op wat je als verkeersdeel-nemer zelf kunt doen om het verkeer veiliger te maken door je eigen bijdrage te leveren. Dat begint al met simpelweg richting aan te geven of iemand voor te laten gaan met een vriendelijk gebaar. Verkeer is vooral een zaak van reke-ning houden met elkaar en dat is niet moeilijk. Meedoen is makkelijk!”, aldus Rob Stomphorst van Veilig Verkeer Nederland.

Hogere strafeisen voor plegen ram- en plofkraken per 1 mei (Bron OM)

Het Openbaar Ministerie (OM) gaat hogere straffen eisen voor het plegen van ram- en plofkraken. Dit staat in de her-ziene strafvorderingsrichtlijn ram- en plofkraken die per 1 mei van kracht is. De richtlijn is aangescherpt, omdat een plofkraak grote gevaren en risico›s met zich meebrengt. Steeds vaker gebruiken overvallers zware explosieven. Dit levert onder andere brand- en instortingsgevaar voor panden en omwonenden op.

In de oude richtlijn staat als uitgangspunt voor zowel ram- als plofkraken een strafeis van 15 maanden gevangenisstraf. In de herziene richtlijn is nu een onderscheid gemaakt, omdat een plofkraak ernstiger is dan een ramkraak. Er zijn nu twee basisdelicten opgenomen in de richtlijn met elk een eigen strafeis.

PlofkrakenAls uitgangspunt bij plofkraken geldt dat de strafeis van 12 naar 24 maanden gevangenisstraf gaat in het geval het een plofkraak betreft waarbij geen woningen in het getrof-fen gebouw zijn. Daarnaast een strafeis van 48 maanden gevangenisstraf voor plofkraken in gebouwen waarin ook woningen zijn gevestigd. Voorheen was dit 15 maanden.

RamkrakenAls uitgangspunt bij ramkraken geldt dat de strafeis is ver-hoogd van 15 naar 21 maanden gevangenisstraf. Uit juris-prudentie blijkt dat dit vaak al als straf wordt opgelegd. Het OM vindt daarom deze strafeis gepast.

Het OM hoopt met de verscherpte richtlijn plegers van de deze high impact crime af te schrikken en langer vast te kunnen houden na een veroordeling. De verhoging van de strafeis is één van de maatregelen uit het Actieprogramma ketenaanpak Overvallen 2017-2018 van de Taskforce Overvallen.

Bij de aanpak van ram- en plofkraken werken politie en OM en ministerie van Justitie en Veiligheid nauw samen met de banken. Met als doel om overvallen op geldautomaten zo onaantrekkelijk mogelijk te maken en snel te kunnen optreden na een ram- of plofkraak op een geldautomaat.

Het fietsseizoen is weer begonnen; gun elkaar de ruimte! (bron VVN)

12

‘Joehoe, hier zijn we!’ (Door Piet Kats)

Politieagenten beledigen is aan de orde van de dag. De meningen over wat belediging is, lopen soms uiteen. Maar het woord ‘kanker’ met alle aanvullingen erbij vind ik vre-selijk. Soms wens ik de beledigers toe om het eens te er-varen wat die vreselijke ziekte teweeg brengt, door een werkstraf op de afdeling Oncologie van een ziekenhuis. Tijdens een surveillance, ’s avonds laat in het donker, zien

mijn collega Arno en ik een groep jongelui ‘hangen’ on-der de overkapping van een laad-/losplaats van een su-permarkt. Eén van de jongens staat te urineren tegen de muur van de supermarkt. Als we keren, zien we dat de groep uiteenstuift, maar de urinerende jongeman hebben we te pakken. Hij wordt voorzien van een rijksbeloning. Terwijl we zijn gegevens staan op te schrijven, staat een van de andere jongens een stuk verderop te schreeuwen, in het bijzijn van zijn vrienden. Hij is het kennelijk niet met de gang van zaken eens. De woorden die hij gebruikt zijn ver beneden peil en zijn duidelijk hoorbaar gericht tegen ons. Het woord ‘kanker’ wordt veelvuldig gebruikt en na-tuurlijk doet hij dit buiten ons bereik. Zo’n held is het wel. Mijn nekharen gaan overeind staan en ik ben vastbesloten om hem te pakken. Ik kan niet de gedachten van Arno lezen, maar aan zijn gezicht te zien denkt hij er hetzelfde over. Als we klaar zijn met de bekeuring lopen we in de richting van onze belediger. Die zet het op een lopen en rent naar de hoek van de supermarkt. Daar blijft onze held staan, achter een

Veilig Verkeer Nederland en Team Roompot - Nederlandse loterij bundelen kennis voor meer veiligheid op fietspaden

De fiets is voor Nederlanders een essentieel onderdeel van het dagelijks leven. De fietspaden zijn overvol. Groepen wielrenners die hard over het fietspad rijden kunnen ervoor zorgen dat andere fietsers daar last van hebben. Daar gaan Veilig Verkeer Nederland en Team Roompot – Nederlandse Loterij wat aan doen!

De druk op de fietspaden neemt toe. De evolutie van de fiets is in volle gang. Elektrisch fietsen neemt een vlucht waardoor mensen meer en ook verder gaan fietsen. Om lekker te bewegen stappen ook steeds meer mensen op de racefiets. Fietsen hoort bij onze cultuur. Bewegen is gezond en fietsen geeft die beweging. Je kunt over mooi aangelegde fietspaden dwars door Nederland fietsen: van Zeeland tot Groningen.

Er zijn verschillende groepen fietsers: van beroepsfietsers tot amateurs en alles wat daartussen in zit. In het voorjaar zwermen grote groepen amateurwielrenners weer uit en begeven zich met hoge snelheid over de fietspaden. Wij merken jaarlijks dat de gewone fietser daar hinder van ondervindt, en mogelijk ook wel andersom, en ons vraagt welke regels er in dat geval gelden op het fietspad. Het komt erop neer dat het fietspad voor iedereen is en dat het dus gaat om een stukje samenspel. Juist dat samenspel willen wij bevorderen in nauwe samenwerking met onze kersverse partner Team Roompot – Nederlandse Loterij.

GedragsregelsZolang er niet overal brede fietspaden zijn moeten we ons gedrag aanpassen. Vandaar dat we een beroep doen op het sociale gedrag van zowel de snelle race-/elektrische wiel-renners als de gewone fietser, waarbij we vragen een aantal gedragsregels in acht te nemen. Achter elkaar gaan rijden als groep toerfietsers voordat je gewone fietsers passeert; elkaar niet aan de kant schreeuwen maar de fietsbel gebrui-ken; een fietsbel; oogcontact maken met de automobilist bij oversteeksituaties en een duimpje omhoog als iemand je ruimte biedt, geeft een goed gevoel bij allemaal.

We willen er samen voor zorgen dat alle fietsers op de Nederlandse fietspaden rekening houden met elkaar en elkaar de ruimte gunnen. Of je nou jong of oud bent, fietsen is samenwerken! Meedoen is makkelijk!

Elke dag worden 166 inbraken en overvallen gepleegd. De kans dat je een dader tegenkomt is groter dan je denkt. Het zijn vaak jongeren die toeslaan in hun eigen omgeving. Ze willen maar één ding: jouw waardevolle spullen. En als het nodig is gebruiken ze geweld alsof het niks is.

Vaak zijn de daders bekend. Ze bieden gestolen spullen te koop aan en geven gemakkelijk geld uit. Is de dader een klasgenoot, een buurjongen of een vriend dan wil je mis-schien niet naar de politie.

Meld dan veilig en anoniem. Zo worden de daders gestopt en nieuwe slachtoffers voorkomen.

Hoe anoniem is M? • M. is onafhankelijk en geen politie • M. ziet je IP-adres en telefoonnummer niet • M. slaat je gegevens niet op • M. neemt je telefoongesprek niet op • Je naam en adres worden niet bekend bij de politie of de dader

http://overvallen.meldmisdaadanoniem.nl/

13

‘Joehoe, hier zijn we!’

muur en om het hoekje kijkend. We verzinnen een list. Ik roep naar Arno dat we een spoedmelding krijgen. We rennen sa-men naar de politieauto en vertrekken met ‘toeters en bellen’. Met een omweg parkeren we onze auto aan de andere kant en we lopen behoedzaam het winkelcentrum op. Onze bele-diger blijkt nog steeds op dezelfde hoek te staan, kennelijk toch niet helemaal zeker van zijn zaak. Hij kijkt steeds om de hoek heen. Nu komen we echter van de andere kant aanlopen. Arno stoot me aan en grijnst van oor tot oor. Ik fluister dat ik hem zal verrassen en sluip naar hem toe. Als ik vlak bij hem ben, roep ik hard: ‘Joehoe, hier zijn we!’ Hij schrikt zich rot, is even uit het veld geslagen en zet het dan op een lopen. Na een stukje mee gerend te hebben, vraag ik hem te stoppen. Bij het naar achteren kijken, ziet hij een betonnen paaltje in het wegdek over

het hoofd. Hij knalt ertegenaan en smakt op het wegdek. Met geschaafde knieën en armen en een geschaafd ge-zicht wordt hij door mij geboeid. De grote mond is voorbij. Jammerend zit hij achterin onze politieauto. Mijn gevoel voor medelijden en empathie is ver te zoeken. Op het politiebureau wordt hij nagekeken door de politiearts. Zoals bij elke minderjarige mogen de ouders hun kind op komen halen op het politiebureau. Nadat het proces-verbaal van belediging klaar is, wordt de jongen in vrijheid gesteld. In de hal van het politiebureau ontmoet ik de ouders. In plaats van een boze blik naar hun zoon krijg ik een boze blik. Wat hebben wij gedaan met hun zoon? Diverse keren probeer ik de situatie uit te leggen, maar helaas. Ik wens ze een prettige dag, veel succes en loop weg. Aan sommigen valt geen eer te behalen.

Je zal hem maar tegenkomen… (Bron politie-eenheid Rotterdam)

Moordenaar met hersenletsel (bron politie-eenheid Rotterdam)

‘Ik berg mijn vuurwapen en spring bovenop de man. Met mijn armen omklem ik zijn armen en bovenlichaam en we vallen samen op de grond.’ Hondengeleider Bart vertelt hoe hij een man overmeestert, die kort daarvoor zijn vriendin heeft doodgeschoten.

“Bart, kun je met spoed naar een adres in Lage Zwaluwe gaan? Collega’s proberen bij een gewonde, niet aanspreek-bare vrouw te komen, maar een Duitse herdershond wil hen er niet bij laten.” De melding komt binnen op een dinsdag-middag. Ik heb als hondengeleider dienst met mijn hond

Amok. In de auto liggen een stroomstootwapen en vangstok. Ik rijd zo snel als ik kan naar mijn twee collega’s. Die probe-ren de hond op het woonerf te vangen en hebben hem met pepperspray bespoten. Daar heeft het beest behoorlijk last van. Dat is onze kans. Het lukt me om de hond samen met een collega aan te lijnen en van het achtererf te halen. Ik zet hem vast aan een lantaarnpaal op straat. Ik heb met de hond te doen, hij snapt niet dat we zijn bazin willen helpen.

Met z’n drieën rennen we het achter-erf op, naar de vrouw toe. Ze ligt voor

15

Moordenaar met hersenletsel (bron politie-eenheid Rotterdam)

de openstaande keukendeur en is dood. Ik zie op haar rug mogelijke schotverwondingen en bloed. Er liggen kogelhul-zen op de keukenvloer. Is de dader nog binnen? We trekken direct ons vuurwapen. De adrenaline giert door mijn lijf, ik voel mijn hart bonzen. Een blik naar elkaar is voldoende: we gaan de woning in. Misschien liggen er nog meer gewonde of dode mensen in het huis. Of heeft de dader zich ergens verstopt en wacht hij ons op.

“Politie”, roep ik hard. “We komen nu naar binnen!” Het blijft doodstil. Met z’n drieën doorzoeken we kamer voor kamer de woning, ons vuurwapen in de aanslag. Er is niemand binnen. De woning en het erf zijn nu een plaats delict. We zetten alles in werking voor een grootschalig onderzoek.

Al snel wordt duidelijk dat de vriend van de vrouw de ver-dachte is. Hij is gevlucht in een auto. Merk en kleur zijn bekend. De politiehelikopter maakt foto’s van de plaats delict en kijkt uit naar de verdachte.

Vijf uur na de vondst van het slachtoffer lost een collega mij af en rijd ik terug naar het politiebureau. “Bart, met spoed omdraaien!” Het is de meldkamer. Vlak bij de kruising die ik zojuist passeerde, 300 meter terug, staat een man. Volgens de melder is zijn hoofd bebloed en heeft hij een vuurwapen in zijn hand. Ik hoor van de meldkamer hoe de verdachte eruitziet. De man voldoet volledig aan het signalement. Ik stop, trek mijn kogelwerende vest aan en rijd terug. Andere

collega’s arriveren en we zetten met onze auto’s de weg aan beide kanten af.

Het is schemerig, koud en het regent. Vanuit de dekking van de politieauto’s richten meerdere collega’s hun vuurwapen op de man. Die staat inmiddels tot aan zijn middel in een sloot. Zijn armen hangen langs zijn lichaam, zijn handen zijn onzichtbaar. We kunnen niet zien of hij een vuurwapen vasthoudt. De helikopter verlicht de plek waar de man staat, maar ook de piloot en diens waarnemer kunnen niet zien of hij een wapen vast heeft. We roepen meerdere malen: ‘Laat je handen zien!’ De man reageert niet. Hij beweegt on-natuurlijk en ziet er angstig uit. Er schieten duizend vragen door mijn hoofd. Wat is er gebeurd? Waarom reageert hij niet? Waar is zijn vuurwapen?

Na tien minuten klimt de man uit de sloot. Hij heeft geen vuurwapen vast. Maar hij reageert nog steeds niet op ons. Hij staat stil, kijkt om zich heen. Mijn collega lost een waar-schuwingsschot. De man blijft stokstijf staan. Wat nu?

Dan komt hij langzaam in beweging. Hij strompelt richting een collega. Ik zie kans achter hem te komen en sluip op hem af, mijn vuurwapen strak op hem gericht. Ik kijk de collega’s voor mij aan. Ik kan eigenlijk niet verder lopen, anders kom ik in hun vuurlinie. Ik vertrouw hen blindelings: zonder iets te zeggen weten we van elkaar wat we gaan doen. Zij gaan niet vuren en ik ga die vent pakken. Ik berg mijn vuurwapen en spring bovenop de man. Met mijn armen omklem ik zijn armen en bovenlichaam en we vallen samen op de grond. Mijn collega’s snellen toe en we slaan hem in de boeien.

Later vindt een speurhond in de sloot een vuurwapen. Na onderzoek blijkt dat de man zich met dat vuurwapen door zijn hoofd had geschoten om zo een eind aan zijn leven te maken. Dat mislukte. De kogel had wel flinke schade veroorzaakt; daarom liep hij zo vreemd en reageerde hij niet op ons.’

AAN DE WATERKANT (door Dick Overman)

“Ik zou een dag uit vissen, ik voelde mij moedeloos. Ik maakte tussen de lissen met de hand een wak in het kroos”.

Ziehier de eerste regels van het bekende gedicht “Het Kind en Ik” van Martinus Nijhoff.

Ik heb me vaak afgevraagd waarom Nijhoff er uit moe-deloosheid voor koos te gaan vissen. Je zou toch zeggen, dat je van vissen eerder nog moedelozer wordt. Denk aan

het gefrunnik om het haakje uit de bek van een eenmaal gevangen visje los te wurmen. Het maakt deze sport er in mijn beleving niet vrolijker op. Tro uwens, ook niet voor de vis in kwestie .....

Maar anderzijds snap ik wel wat Nijhoff voelde. De water-kant heeft ook voor de niet henge-laar ontegenzeggelijk iets aparts. Het is de rust die er van uitgaat en

AAN DE WATERKANT

16

die “je hoofd leeg maakt”. Aldus onlangs een sportvisser aan onze koffietafel in de recreatiezaal.

In een woonwijk met rondom allemaal flats lag er op een paar meter afstand van mijn toenmalige werkplek een mooie sloot in een gemeentegazon. Als er door omstandigheden in de loop van de dag onver-wachts een paar lesuren uitvielen (“tussenuren” in het jar-gon) en het was dan toevallig ook nog mooi weer, dan gunde ik me soms wei eens de weelde de slootkant op te zoeken. Even weg van de opgeschoten pubers. Even - inderdaad - je hoofd leegmaken, starend in het water. ...

Op een keer zat ik op precies zo’n dag rustig pein-zend aan de waterkant toen er een agent - fiets aan de hand - een praatje kwam maken. Het was een vrien-delijke, net als ik al wat oudere man. Na wat heen en weer gepraat vroeg hij me opeens heel voorzichtig of ik soms zorgen had. En of hij me misschien kon helpen. Ik was met stomheid geslagen. Waar kwam dit vandaan? Hij legde uit, dat de politie door een verontruste burger uit een van de omliggende flats was opgebeld met het bericht dat er aan de slootkant bij de school al urenlang (!) een wat oudere man stil voor zich uit zat te staren. En of die man soms op het punt stond zelfmoord te plegen. Het was duidelijk dat het om mij ging. Ik schrok me te pletter en dacht: “Waar bemoeien ze zich mee?” En ik ging maar terug naar school.

Toen ik een volgende keer weer aan de sloot wilde gaan zitten nam ik maatregelen om de mij onbekend gebleven opbeller niet weer op eenzelfde idee te brengen. En zo zat ik op mijn geliefde plekje weer aan de waterkant, doch nu met een hengel. Maar dan wel - gezien mijn aversie tegen vissen -met een kale hengel zonder snoer, dobber of haakje. Vanuit de flats kon je het verschil tussen mij en iemand die echt zat te vissen immers toch niet zien. Toneelspel dus, ter voorkoming van opnieuw las-tige vragen. Met opnieuw politiebezoek.... Maar of de duvel er mee speelde: ik zat nog maar net met mijn kale hengel boven het water of daar

kwam dezelfde oude, wijze agent langs drentelen. Hij herkende me en het volgende gesprek ontstond:

“Zo, u zit te vissen. U dacht natuurlijk: geen lastige vragen van omwonenden meer, zoals de vorige keer. Maar over las-tige vragen gesproken: mag ik even uw visvergunning zien?” “Die heb ik niet, agent. Trouwens, die heb ik ook niet nodig”. “Hoezo niet?” “Kijkt u maar naar mijn hengel: geen vistuig, geen dobber. Ik zit met een kale hengel boven het water. En ik doe geen vis kwaad.”

Even was het stil.Toen keek de man mij doordringend aan en vroeg - nog voorzichtiger dan de vorige keer: “Zou u niet toch maar hulp gaan zoeken? Bij een psychiater of zo?”