1

Colofon Adressen veldwerkersDoel van de stichting Hulpver lening en Evangelie ver -kondiging wereldwijd aan kinde-ren in nood.

Secretariaat J.K.W. Stout, Baanhoek 67, 3361 GA Sliedrecht, tel. 078-6931377. E-mail: w.stout@kimon.nl

Grondslag van de stichtingDe Heilige Schrift vormt het uit-gangspunt en is de in spi ra tie bronvoor het werk van de Stichting.Hierbij zijn de Reformatorischebelijdenisgeschriften voor ons een leid raad tot het verstaan vanGods Woord.

Bestuursledenmevr. D. van den Belt, wnd voorzitterJ.K.W. Stout, secretarisA. Steehouwer RA, penningmeesterW.A.J. Jansenmevr. G. van Schaik-Boeve

DirecteurC. MoermanMenkemaborg 558226 TB Lelystadtel. 0320-411271E-mail cmoerman@kimon.nl

Eindredactie: C. MoermanE-mail: cmoerman@kimon.nl

Werkvakanties en stagesG.H. Fikse, Soest, Tel. 035 - 6981918 E-mail: werkvakantie@kimon.nl

Financiële adoptieFam. J.W. Lemstra, Tel. 033 - 2462065 of sponsoreenkind@kimon.nl

Zangavonden e.d.drs. A.G. Laseur, ZwolleTel. 038 - 4600650.

PresentatiesSeleke Steehouwer Tel. 078-6822151C. Moerman, Tel. 0320-411271of cmoerman@kimon.nl

LezersadministratieTheodora Otterspeer-Vastenburg,Prins Hendrikstraat 83341 XS Hendrik Ido Ambachttel: 06 33 80 46 85E-mail: lezers@kimon.nl

WebmasterJohan Meijer, Veenendaal

Comité van aanbevelingDs. D.J. Budding, Waarder; Ds. A.A. Egas, Middelharnis; J.J. Frinsel jr.; Ds. K. Hoefnagel, Katwijk; Ds. G.C. de Jong, Moor -drecht; Mr. J.J. Jacobse, advocaat,Middelburg; Ds. G.D. Kamphuis,Amersfoort; Ds. R. Kattenberg,Lelystad; mr. C. G. van der Staaij,tweedekamerlid voor de SGP; Dr. A.A. Teeuw, Ridderkerk; Mw. J.J. Vreugdenhil-Fieret, Vlis singen

LegatenIndien u ons een legaat wilt nala-ten, kunt u hierover contactopnemen met het bestuur.

2

(bon opsturen naar Lezersservice Kimon, p/a Theodora Otterspeer, Prins Hendrikstraat 8, 3341 XS Hendrik Ido Ambacht)

Postbank rek.nr.: 6849217 t.n.v. St. Kinderhulp Mondiaal Hendrik-Ido-Ambacht

Léonie Dieleman (2 februari 1969)p/a Hunniusstraat 34333 LV Middelburg

Post voor Léonie wordt doorgestuurd, dus verzenden in extra envelop met extralosse postzegels (! 0,44 tot 20 gr, etc.)

Marianne van Helden (25 oktober 1975)Gerda Klaver (27 november 1972)Dineke Stam (5 december 1982)

Apartado 908, BissauRGB Guiné-BissauAfrica Ocidental

familie BornPostNet Suite 80Private Bag X4Gordon's Bay 7151South AfricaErwin Born (13 oktober 1970) Ida Born-Meijer (12 september 1969)Japke (15 juli 1995)Marianne (5 februari 1999)Gerrit (13 april 2004)

Anneke van Asselt: (5 februari 1975)Anneke van Asselt,PO Box 560171,Petauke, Eastern Province,Zambia

Zo vertelt Gerda Klaver in haar bijdrage in dit nummer. In derubriek ‘Kimonkidz’ schrijft juf Mirjam over vruchten. Vruch -ten van het geloof. Zien we als stichting ook vrucht op onswerk? Dat is een legitieme vraag toch? Op grond van nietsminder dan Gods eigen beloften mogen we, moéten we zelfsdie vraag stellen. Als de Heere Jezus tot Zijn discipelen zegt:“Ik zal u vissers van mensen maken”, is daar een goedevangst bij inbegrepen! Daarom mag u in elk nummer van onsblad verwachten ‘vruchten te plukken’.

Uit de mond der kinderen

Wat een moedige en bemoedigende uitspraak uit de mondvan dat meisje! Hoe komt het toch, dat zo’n berichtje mij veelmeer doet dan verhalen over massameetings in stadions,waar na opzwepende toespraken en wervelende shows hon -derden jongeren op een achternamiddag ‘hun leven aanJezus geven’. De vrucht van ons werk moeten we niet zoekenin het spectaculaire. Niet door kracht of geweld, maar uit demond van een kind bereidt Hij Zijn lof. Zo’n kind in eenAfrikaans kleihutje bijvoorbeeld, midden in een animistischeomgeving, waar de strijd tegen ‘de boosheden in de lucht’dagelijks voelbaar is. Wie in dat krachtenveld moet werken,kan daar over ontzet raken. Ook daarom was de tekst diecentraal stond in de uitzend dienst van Dineke Stam, zondag7 sep tem ber, zo toepasselijk: „De Heere nu is Degene, Dievoor uw aangezicht gaat; Die zal met u zijn; Hij zal u nietbegeven, noch u verlaten; vrees niet, en ontzet u niet.”(Deut. 31:8). Dankbaar zien we terug op een indruk wek -kende dienst, waar van een krachtig getuigenis uitging. Hoegoed was het om te ervaren dat de thuisgemeente hetzendingswerk in het alge meen, en Dineke in het bijzondereen warm hart toe draagt! Dineke is inmiddels aan haar taakin Guinee-Bissau begonnen. Zij is de zevende veldwerker dieonder ‘de vlag’ van Kimon ac tief is; drie anderen bereidenzich voor op hun taak in resp. Honga rije, Zam bia enRoemenië. Met weer anderen zijn ge vor derde plannen.

Groei als roeping en uitdaging

We mogen dankbaar zijn voor deze groei. We zien het als eenroeping in een wereld van nood. Maar tegelijkertijd stelt zeons voor forse uitdagingen, zo wel financieel als organisa -

torisch. Daar om een dringende oproep aan alle le zers: helpons deze groei in goede banen te leiden. Hoe vaak bidden weniet of de Heere arbeiders wil uitzenden in Zijn wijngaard.Laten we hen dan ook met blijdschap helpen uit te gaan.Opdat zij – en wij – de vruchten mogen plukken. De veldenzijn wit, de oogst is rijp!

Van de bestuurstafelKees Moerman, directeur

Vruchten plukken

“Een vierjarig meisje uit ons dorp gaat al van -af haar eerste jaar naar de zondagsschool.Haar ouders zijn geen christen. Een poosjegeleden is ze erg ziek geweest. Haar tante wil-de allerlei heidense rituelen toepassen. “Ikhoef geen ceremoniën te doen,” zei het meisje,“want ik ben van de kerk, dan hoeft dat niet.”

3

De kerk van Enxude ziet er inmiddels heel wat mooier uit.Het golfplaten dak zit er al weer een paar maanden op. Daar -na heeft een aantal jongens uit het dorp hard hun best ge -daan om de kerk te stuken. Dit werk is nog niet helemaalklaar. Het omploegen van het land voor de rijst is weer begon -nen en dan hebben ze geen tijd meer. Ook het geld is op.Maar de kerkzaal hadden ze wel af, vandaar dat de werk -

studenten deze konden schilderen. Er zat ook creatief talentin de groep, en zo verscheen er een muurschildering metbijbeltekst. Het is heel mooi geworden. De tekst die er staatis: Het bloed van Jezus Christus reinigt van alle zonden, uit 1Joh. 1 : 7. En bij het bootje met de vissers staat: Piskadur diomis - vissers van mensen. Het is echt mooi geworden. Tijdens de vakantiebijbelclub hadden we nu heel veel extrahelpende handen. Naast het zingen, het bijbelverhaal en hetaanleren van een tekst, hebben we ook werkjes gedaan. Deeerste dag hebben we vlaggetjes met een Bijbeltekstgemaakt. De tweede dag hebben we het bootje van Paulusgemaakt. We hebben drie vertellingen over Paulus’ levenverzorgd. Daar zijn heel wat lessen uit te halen. Paulus diedacht dat hij goed deed, dat hij rein was in de ogen vanGod. Maar dat hij erachter moest komen, dat hij een groteschuldenaar was. Paulus die in alles steeds weer vertrouwdeop de Heere. Al zat hij in de gevangenis, al leed hijschipbreuk of werd hij voor de overheid ter verantwoordinggeroepen. Hij getuigde dat Jezus echt is opgestaan en in alleservoer hij de nabijheid van de Heere.

Een bemoedigend bericht

Een christenmeisje van 4 uit ons dorp gaat al vanaf haareerste jaar naar de zondagsschool. Haar ouders zijn geenchristen. De vader ligt op dit moment in het ziekenhuis, naeen operatie aan zijn blindedarm. Het meisje is nu bij familiein de hoofdstad in huis. Wanneer haar moeder komt, enhaar in het Balanta (de stamtaal) aanspreekt, dan zegt ze:“Ma, ik kan dat niet verstaan, spreek maar Creolo”. Een poosje geleden is ze erg ziek geweest. Haar tante wilde(heidense) ceremoniën verrichten. “Ik hoef geen ceremo -niën te doen,” zei het meisje, “want ik ben van de kerk, danhoeft dat niet.” En gelijk heeft ze. Jezus Christus heeft allesvoor ons gedaan, als we op Hem vertrouwen. Dat is tochhet allermooist?Met de politieke situatie in het land is het niet zo mooigesteld. De regering is gevallen. Nu zijn er weer andereministers, die weer met nieuwe plannen komen. Zo komt hetland nooit vooruit. De wegen zijn modderpoelen tijdens deregenperiode. Dit jaar regent het werkelijk verschrikkelijkveel. Gelukkig hebben wij niet zoveel gemerkt van depolitieke gebeurtenissen en konden we gewoon ons werkdoen. Op 17 november zijn er verkiezingen voor een nieuwepremier. We hopen en bidden dat het goed mag verlopen.Later, in februari, zijn er weer andere verkiezingen. Het zaldus wel weer een jaar worden waarin weinig van de grondkomt. Maar de Heere regeert, ook hier in Guinee-Bissau.Hartelijke groeten (en voor wie het bedtijd is, zoals voor mij,welterusten!),

Gerda Klaver

Het is midden in de nacht nu ik achter mijnlaptop zit. Zojuist hebben we de werkstuden-ten uitgezwaaid, en ik moet oppassen dat ikniet in slaap val. Het was erg gezellig, albracht het ook een hele drukte met zich mee.Maar we proberen ons oude ritme weer op tepakken. Volgende week wil ik heel wat huis-bezoeken afleggen, waar ik al een poos nietaan toegekomen ben. Dan hoop ik ook debestelde medicijnen te hebben gekregen. Datzal elke morgen weer een hele drukte gevenbij onze polikliniek.

Vanuit Guinee-BissauGerda Klaver

Uit de mond der kinderen...

4

Vanuit Guinee-BissauMarianne van Helden

Zo zijn we bezig de leerkrachten voor het alfabetiseringswerkaan te moedigen om door te gaan, ook al loopt hetleerlingaantal terug vanwege de cashewoogst. Ook deleerkrachten van het basis- en voortgezet onderwijs in dediverse dorpjes hebben een aanmoediging nodig, wanneerde leerlingen het schoolgeld weer eens niet kunnen betalen.Elk jaar is het voor de leerlingen een heuse worsteling om hetschoolgeld op tafel te krijgen. Veel kinderen moeten het geldzelf bij elkaar schrapen, want pa of ma helpt niet met hetbetalen. Vandaar dat weregelmatig kinderen in enrond het huis hebben diezo met allerlei klusjes watgeld kunnen verdienen.Onkruid trekken in demoestuin, maaien, veran -da’s vegen, auto wassen,enzovoort. Alles wordtkeurig in een schrift ge -noteerd om later recht -streeks de meester ermeete kunnen betalen. Want,tja, met 80 cent op zak isde verleiding toch wel heelgroot om wat snoep tekopen…

Naar school

Met de schoolbouw in Titegaat het goed. Het dakvan het eerste paviljoen zit

Rapidoe, rapidoe, snel, snel, tjak-tjak….Overal om me heen hoor ik aanmoedigingenin het Nederlands, Creools en Balanta. Allekinderen zijn enthousiast bezig op het spelle-tjescircuit. Zakspringen, bellenblazen, blik-gooien, estafetterace en wat al niet meer tijdens de laatste dag van de vakantiebijbel-club. En al kijkend denk ik: het is eigenlijkmet al ons werk als met een estafetteloop:mensen aanmoedigen om het stokje dat jetoesteekt aan te nemen en door te gaan.

Het stokje doorgeven

erop en er worden plannen gemaakt om schoolbankjes telaten maken en de muren te stuken. Met het tweedepaviljoen wordt pas een start gemaakt als het eerste helemaalklaar is. De inschrijving voor school is al begonnen en totonze grote vreugde wordt dit jaar ook de negende klasgeopend (vergelijkbaar met de derde klas van het voortgezetonderwijs). Dat betekent dat de jongeren die ons veel helpenmet evangelisatiewerk en met werk op ons terrein, in iedergeval nog een jaar langer thuis kunnen blijven wonen inplaats van naar de grote stad te moeten verhuizen in verbandmet de studie. Samen met de kinderen ben ik ook dit jaar inde grote vakantie druk aan de slag gegaan. Ik heb ze geleerdhoe ze met kleine kraaltjes naamarmbandjes kunnen maken.Die armbandjes zijn echt in! Een bijbeltekst, je eigen naam ofde naam van je vriend om je arm is hip. En zo heb ik dekinderen als het ware het stokje doorge geven, waarmee zezelf later in de stad hun boter ham kunnen verdie nen en hunstudie betalen. In totaal doen er bijna 50 kinderen enjongeren mee in het “project”. Iedereen is druk aan hetrijgen, met de bedoeling dat ik de armbandjes in Nederlanden in Bissau probeer te verkopen om er dit jaar hun schoolvan te betalen en misschien iets extra’s voor de school tekunnen doen.

De afgelopen maanden is er heel wat werk verzet door deleerkrachten, de kinderen en wijzelf. Als eerste hebben weeen kinderkamp geleid in Tau, een week later had ik een

5

6

tweeweekse training voor ruim 50 leerkrachten in Bissau.Daar ging nogal wat voorbereiding aan vooraf: sprekersuitnodigen, ruimte regelen, eten en drinken bestellen vooralle deelnemers en daarnaast ook de eigen lessenvoorbereiden. De eerste week heb ik weten te vullen metgastsprekers die onderwerpen behandelden als psychologie,straffen en belonen, en aardrijkskunde. De tweede week wasik aan de beurt, samen met mijn collega van het Wycliffe,Rachel. Ons thema: Alfabetiseringswerk. Hoe leer je een kindof volwassene lezen in de moedertaal? We mogen terug zienop geslaagde weken waarbij de leerkrachten en wijzelf zeertevreden naar huis gingen. De “stokjes” zijn doorgegeven! Ook met het rijstproject zijn goede stappen gezet. Vierdorpjes hebben besloten mee te doen in het project. Zijhebben een comité gevormd dat de organisatie ter handneemt. Van een agrarisch deskundige hebben ze een cursusgekregen hoe de rijst gezaaid moet worden en hoe hetgezamenlijk werken aan dit project in de praktijk kan wordengebracht. De meeste mensen hebben hun rijst gezaaid, maarer is één probleem: de vele tropische regenbuien. De rijst -

velden staan zo vol water dat er niet geploegd kan wordenmet de traditionele schep (zie foto). Alleen de hoger gelegenrijstvelden kunnen bewerkt worden. Daar wordt nu denieuwe rijstsoort gezaaid.

We zijn ook blij dat drie jongeren uit Foia en Brambanda eenbijbeltraining konden volgen in deze zomervakantie. Zij helpenons altijd veel met het evangelisatiewerk, en met deze trainingwordt een goede basis aan bijbelkennis gelegd. Die ontbreektnog zo vaak, omdat ze niet met Gods Woord zijn opgegroeid. Het is zo mooi om in de bijbel te lezen dat de Heere Jezus zijndiscipelen de opdracht geeft om heen te gaan en de mensentot Zijn discipelen te maken. Eén van de eigenschappen vaneen discipel is: Doorgaan met discipelen maken! Het stokjedoorgeven! Vandaar dat we zo blij zijn dat deze jongeren hundrie maanden vakantie ervoor wilden opofferen om meer vanGods Woord te leren en beter toegerust te zijn om anderenhet evangelie te vertellen.

Helpt u op uw manier ook mee om het stokje door te geven?

Uitzending Dineke StamVanuit de Hervormde Gemeente van Nieuw-Lekkerland werdzondagavond 7 september Dineke Stam uitgezonden. Dedienst werd geleid door de plaatselijke predikant, ds. J. N.Zuijderduijn, die sprak naar aanleiding van Deut. 31:8: “DeHEERE nu is Degene, Die voor uw aangezicht gaat; Die zalmet u zijn; Hij zal u niet begeven, noch u verlaten; vrees niet,en ontzet u niet.” Namens de stichting Kimon voerdedirecteur Kees Moerman het woord.

Dineke is op 12 sep -tem ber naar haarwerkterrein afgereisd.Zij zal, na een peri -ode van acculturatie,in Guinee-Bissau evan -ge lisatie- en (me disch)hulp ver leningswerkgaan ver rich ten on -der kinderen uit dor -pen die voor eengroot deel nog ani -mistisch zijn. HetWest-Afrikaanse landbehoort tot de aller -armste ter wereld. Sinds 2003 zijn hier onze veldwerkersGerda Klaver en Marianne van Helden werkzaam. Dineke gaatnu dus dit team versterken.

Uitzending gemist? Beluister de dienst nog via onzewebsite, www.kimon.nl

Fam. FrinselIn het najaar komt er nog meer versterking. De familie Frinselhoopt in november opnieuw naar Guinee-Bissau te vertrek -ken. Opnieuw, want inhet verleden hebbenze gedu rende een peri -ode van 16 jaar in ditland zendingswerk be -dreven. Nu de zorgvoor hun kinderen nietmeer de dagelijkse aan -dacht vraagt, herleeftde oude wens om terugte keren. Hans (totvoor kort directeur vaneen zendingsinstituuten lid van ons comitévan aanbeveling) enCarla worden tijdelijkaan ons ‘uitgeleend’door de organisatie WEC (World Evan geli sation for Christ).Het ligt in de bedoeling dat zij voor anderhalf jaargedetacheerd worden op ons project in Foia. Kimon en WECgaan daartoe een samenwerkings verband aan. In de toekomst hopen ze hun blik te richten op een anderebevolkingsgroep, de Biafada. Deze stam woont in het gebieddat direct grenst aan het gebied waar Kimon nu actief is. We zijn blij dat we op deze wijze van de ervaring en kennisvan dit echtpaar gebruik mogen maken. Er is veel werk tedoen in Guinee-Bissau! De uitzending van Hans en Carla vindt naar verwachtingplaats in november.

Teamversterking voor Guinee-Bissau

7

Of neem de dames die pinda’s doppen, grote zakken vol. Dehele dag zitten ze op de mat bij elkaar om de pindazakkenklaar te maken voor verkoop. Ook dat vraagt veel geduld. En wat denk je van de mensen die langs de weg zitten tewachten totdat ze mee kunnen naar Lusaka? Er schijnt eentekort aan busvervoer te zijn, waardoor het regelmatiggebeurt dat er geen plek is. Dan ga je aan de kant van deweg zitten met je bagage, net zolangtot er wel plek is. Dat kan ookmorgen zijn...En dan heb ik het nog niet gehadover die lange rij moeders die methun huilende kinderen bij de kliniekop de gratis vaccinaties wachten. Ofde kinderen die op hun kleinerebroertje of zusje moeten passen endan ook nog grote afstanden lopenom de kinderclub niet te missen...

Waar is mijn geduld?

Vanaf november 2007 ben ik met de aanvraag van eenwerkvergunning bezig en steeds weer worden er nieuweeisen gesteld: referenties, contracten, brieven van hier enhandtekeningen van daar. Nu eens naar Lusaka, dan weernaar Chipata; vier uur de ene kant of twee uur de andere kantop. En het resultaat? “Afgewezen!” Samen met Kimon Zam -bia hebben we een nieuwe procedure opgestart. Geduld?Vertrouwen?!

Morgen is er weer een dag...

Nog zo’n toonbeeld van geduld: het vrouwtje dat deur -matten maakt. Ze kan niet meer lopen maar wil nog zo graagbezig zijn. Eerst knipt ze dagenlang reepjes stof die zevervolgens verwerkt tot de typisch Zambiaanse deurmatten.Uren, dagen is ze ermee bezig.

Vanuit ZambiaAnneke van Asselt

Het begint alweer te schemeren, maar devrouwtjes van hiernaast zitten nog steeds ophun matten! Gistermorgen zijn ze begonnen:de één zit op de mat, de ander op een stoelerachter en maar haren vlechten, de hele dagdoor. Het natuurlijke kapsel van de meesteZambiaanse vrouwen is kort en kroezig, maarze zijn erg handig in het aanbrengen vanverlengstukken. Je ziet de mooiste crea ties,soms nauwelijks van echt te onderscheiden.

Nodig: geduld en... vertrouwen

Omdat we een hele dag in Lissabon moeten wachten voor devlucht naar Bissau, gaan we deze stad verkennen en kopen wenog een prachtige, grote wandkaart van Guinee-Bissau. Diezullen Marianne en Gerda zeker kunnen gebruiken op school.’s Avonds om tien uur vliegen we dan richting Afrika waar we’s nachts rond kwart voor twee aankomen. Wachten op dekoffers, door de douane en dan met z’n allen in een auto

met laadbak naar onze slaapplaats bij het WEC (WorldEvangelisation for Christ) Centre. Drie uurtjes mogen weslapen voordat we ’s ochtends om zes uur alweer gewektworden. In de haven is het al een drukte van belang en wevragen ons af hoe we allemaal in de kano kunnen… Maarhoewel de kano afgeladen is met mensen, kippen, geiten,onze koffers, matrassen en wat al niet meer, komen we veiligaan wal in Enxude. Daar staan al veel kinderen ons op tewachten. ’s Middags worden we welkom geheten door de chief vanhet dorp Foia. De mensen zijn erg gastvrij en overal wordenhouten krukjes vandaan gehaald om ons een zitplaats aan tekunnen bieden. We krijgen al de eerste indrukken van hetleven in een Afrikaans dorp.

Aan het werk

Tijdens de werkvakantie hebben we verschillendewerkzaamheden uitgevoerd. Zo werkten we ‘s ochtends ophet rijstveld. We haalden het onkruid weg, zodat de rijst weer

Werkvakantie naar Guinee-Bissau

Na een aantal maanden van voorbereiding ishet dan zover: klaar voor de reis naar Gui-nee-Bissau. Spannend! We zijn met z’n ach-ten, enthousiast en benieuwd wat ons alle-maal te wachten staat. We begroeten elkaarop Schiphol, checken in, en hoewel er eenaantal extra kilo’s moet worden betaald kandat het plezier niet drukken.

Een reis die we niet snel zullen vergeten!

8

de ruimte heeft om te groeien. We hebben aan den lijveondervonden hoe zwaar het werken op de rijstvelden is in dehete zon... Maar ’n hele leuke ervaring! We hebben twee kerken van binnen geverfd, de kerk in Enxudeen de kerk in Brambanda. Ook hebben we in beide kerkeneen muurschildering gemaakt. In Enxude is dit een schilderijgeworden van de discipelen die aan het vissen zijn, met alsthema “vissers van mensen”. In Brambanda hebben we eenserie gemaakt die samen het Evangelie vormt: de slang in hetparadijs, de Heere Jezus als goede Herder, en Golgotha waarde Heere Jezus onze zonden heeft wegge nomen door Zijneigen leven te geven. De tekst die we in beide kerken op demuur hebben geschilderd is: Het bloed van Jezus reinigt onsvan alle zonden (1 Joh. 1:7). Verder hebben we op hetwoonterrein van Marianne en Gerda verschillende klussengedaan, zoals de keuken geverfd, een mooie muurtekening inde vorm van Afrika gemaakt en in de tuin gewerkt. Om een beeld te krijgen van het werk van Gerda, hebben weverschillende dagen meegelopen in het “hospitaal”. Veelmensen met uiteenlopende klachten komen soms velekilometers gelopen. Het spreekuur wordt geopend metbijbellezen en gebed. Erg mooi om te zien wat ze hierin bete -kent voor de bevolking!

Enthousiast met een potlood

In drie dorpjes hebben we een aantal dagen kinderclubgehouden. Dit was een groot succes. Er kwamen veelkinderen met wie we veel gezongen hebben, zowel in hetCreools als in het Nederlands. We hebben met elkaargeluisterd naar een aantal verhalen over Paulus, en dan washet tijd voor een werkje of spelletjes. De kinderen waren alenthousiast met een potlood. Als je eenmaal had voorgedaanwat je met een potlood kunt doen, zag je hoe ze hun bestdeden om hun werkje zo mooi mogelijk te maken. De laatstedag van de club hebben we in elk dorpje spelletjes gedaan.

Het was geweldig om de kinderen bezig te zien metzaklopen, kruiwagenrace, lollyhappen en blikgooien. Dekinderen genoten en wij erbij! De gezichten van de kinderenstraalden, of ze nu 2 of 17 waren! Met een voldaan gevoel gingen we allemaal naar huis. Op delaatste clubmiddag in Foia werden we door de kinderenbedankt en kregen we alle acht een T-shirt met de namen vande kinderen. Daar werden wij ook even stil van. Het was eenonvergetelijk afscheid.

Schrijnende situatie

Naast het werk was er ook tijd voor ontspanning. Een dagsurvival, een aantal dagen vakantie op Bolama. Dit eiland ligt36 km verderop. We zijn er met zwaarbeladen fietsen heengereden en we kookten er op houtskool. De laatste drie dagenzijn we in de hoofdstad Bissau geweest. Het Afrikaanse stads -leven is totaal anders dan het dorpsleven. In het ziekenhuisvan Bissau heeft Johannes, een Nederlandse verpleegkundige,ons rondgeleid. Er wordt daar goed werk verricht, maar het isniet te vergelijken met de Nederlandse gezondheidszorg. Dekennis, de middelen die men ter beschikking heeft, dehygiëne en de privacy, het laat allemaal zeer te wensen over.De schrijnende situatie maakte heel veel indruk op ons.

Afscheid

En dan is het voorbij… We verlangden toch ook wel weernaar onze families. We namen afscheid van Gerda enMarianne en na een lange reis werden we op Schipholhartelijk verwelkomd door familie en vrienden! We kijken terug op een onvergetelijke reis, met veel mooie,gezellige en fijne momenten. Een reis die veel indrukken heeftachtergelaten die we niet snel zullen vergeten. We zien hetals een wonder dat de Heere ook in dit deel van de werelddoorgaat met Zijn werk. Hij zorgt ook daar als Vader voor Zijnkinderen en geeft hen wat ze nodig hebben!

9

10

dorp liep, denkend aan een oplossing, zag ik zoveel moedersmet baby’s en dacht: een àndere moeder kan deze baby tochwel voeden? Ik ging bij een paar vrouwen op de mat zittenom te informeren. Al snel bleek dat zoiets ‘not done’ is.Wanneer het familie zou zijn geweest... ja, dan viel er over tepraten. Maar een ‘vreemd’ kind voeden, dat doet men niet.Angst voor ziekten en ander onheil. Opnieuw was ik onthutstbij de constatering dat men in de gemeenschap de baby dusaan z’n lot zou overlaten. ’s Avonds in het pikkedonker, ondereen buitengewoon mooie sterrenhemel, liep ik nog evenlangs de hut van vader Zacharias. Hij zat in z’n eentje met debaby in een draagzak die hij om z’n hals had gebonden. Hijvertelde me dat hij die nacht alléén naast z’n overledenvrouw had geslapen. Dàt is hier in Mozambique ietsverschrikkelijks! Wanneer er iemand overleden is, ga je alsfamilie, als buren bij de nabestaande(n) slapen. Alleen slapenbij de overledene is –zo zei iemand- net als wanneer er inNederland niemand op condoleancebezoek zou komen. Ikvroeg de vader of er geen vrouwelijk familielid in de buurtwoonde die de baby zou kunnen voeden, maar hijantwoordde ontkennend. Hij zei: “We kunnen naar detoverdokter gaan… die kan het misschien voor elkaar krijgendat óma de baby kan voeden.” “We kunnen ook bidden,” zeiik en dat vond hij goed. De volgende dag heb ik eenvoorraad babyvoeding achtergelaten en via een soortinstantie voor maatschappelijk werk geregeld dat iemand eenoogje in het zeil zou houden en voor melk zou zorgen.

Slechts een vliegreis ertussen

Kort hierop vertrok ik naar Nederland en wat denkt u? Eénvan de eerste berichten die ik daar lees, is dat er 70.000 litermelk over de weilanden is uitgespoten als protest tegen delage melkprijs. Ik wist echt even niet wat ik las. Een dag ofwat ervoor had ik een baby aangeboden gekregen, omdat ergeen geld voor melk was. Ik weet, de boeren hebben ookhun verhaal maar ik vond het zo’n contrast waar slechts eenvliegreis tussen zat…Bij terugkeer trof ik de ondervoede baby van de aan Aidsoverleden Fatima aan. Van oma kreeg het maïspap metsuiker. De melkvoeding waarvoor zou zijn gezorgd tijdensmijn afwezigheid, bleek nooit te zijn gearriveerd. In allerijlging ik dus weer achter melk aan.Bij m’n wekelijkse bezoeken aan de bush kijk ik soms van eenafstandje toe hoe oma met haar kleinzoon bezig is en ‘m aanhet lachen maakt. “Stel u nu eens voor dat ik ‘m hadmeegenomen,” zei ik een keer gekscherend. “Gelukkig niet,”antwoordde ze. “Hij is het enige dat ik nog heb.” De baby,inmiddels een half jaar oud, heeft de naam “Castigo”gekregen en dit betekent “straf.” Kunt u zich voorstellen zo

Je mag de baby houden...

Vanuit MozambiqueLéonie Dieleman

De hele week was ik bang om het bericht uitde bush te krijgen dat Fatima’s zoontje vanzes weken oud was overleden. Zij was zèlfopgenomen in het ziekenhuis en had haarbaby bij haar moeder achtergelaten.

Veel te gehaast had ik oma geprobeerd uit te leggen hoe debabyvoeding klaar te maken – iets dat ik overigens zelf óókvoor het eerst van m’n leven deed. Oma sprak een anderestamtaal dan het dialect dat ik me probeer eigen te maken,en Portugees beheerst ze niet. Leg dan maar eens uit dat zehet water moet koken, hoeveel schepjes melk, hoeveel wateretc.

De schoolbel ging… ik moest rennen. Tot m’n verbijsteringkreeg ik echter niet het bericht dat de baby was overleden,maar Fatima zèlf. De volgende dag, na de begrafenis,kwamen de vader en enkele andere mannelijke familieledenbij me zitten. Ze gaven me de baby en zeiden: “Je mag debaby houden. Wij kunnen er niet voor zorgen. De moeder isoverleden en melk kunnen we niet betalen.” Ik wist echt evengeen woord uit te brengen… Terwijl ik even later door het

uw hele leven te worden aangesproken?! Om het verhaal nogschrijnender te maken: de vader is inmiddels met denoorderzon vertrokken. Ik ben er nog debet aan ook. Op eenavond zat ik bij de hutten van oma en vader. Wat een situatie:werkeloos, honger, oma die voor de baby moet zorgen endus niet naar de tuin kan om maïs te planten… In de buurt iseen suikerplantage waar mensen vrij makkelijk werk kunnenvinden. “Waarom probeert u dat niet?”, vroeg ik. “Daar hebje identiteitspapieren voor nodig en de mijne ben ikkwijtgeraakt tijdens de overstromingen,” was het antwoord.Voor omgerekend een paar euro kun je papieren regelen ineen nabijgelegen stad, dus ik liet wat geld achter. Terug inBeira kreeg ik het bericht dat de vader er vandoor was methet geld, waarschijnlijk terug naar zijn geboortestreek.Je moeder overlijdt aan de gevolgen van Aids, je vader gaat ervandoor als je nog maar een paar maanden oud bent en jenaam is ‘straf’. Hij heeft er nog geen besef van... Als ikCastigo soms even vasthoud, lacht hij me vrolijk toe en toontzijn inmiddels goed gevulde wangen!

11

Naar HongarijeGonnie Maasse

!

Ouderwetse weegschaalJónâpot (goedendag),Stapje voor stapje komt mijn vertrek naar Hongarijedichterbij. Met veel plezier werk ik op De Akker te Bode gra -ven, een instelling voor gehandicaptenzorg. Ik doe heel watwerkervaring op, die ik straks hoop toe te passen. De voorbereidingsperiode vergelijk ik voor mijzelf soms meteen ouderwetse weegschaal met twee schalen. Die weeg -schaal lijkt nu steeds meer in balans te komen. Zeker nu mijnrijbewijs en SPW afgerond zijn. Beide zijn van de kant “moetnog” verhuisd naar de kant “afgerond”. Ook een groot deelvan de benodigde financiële middelen is toegezegd, hiervoor

hartelijk dank. Helpt u mee met de rest? Van 29 septembertot 4 oktober hoop ik naar de zendings week te gaan van deZGG voor een stuk toerusting op het werk wat ik mag gaandoen. Aan de hand van het thema: ”Zonder Mij kunt gij nietsdoen”, zal de zendingsopdracht die Christus aan Zijn kerkgegeven heeft centraal staan. Wilt u deze voorbereidingsperiode ook in uw gebed geden -ken. Het thema van de zendingsweek ”zonder Mij kunt gijniets doen” geldt zeker ook voor mij.Een hartelijke groet van Gonnie Maasse

JA! Ik help Gonnie uitzenden naar Hongarije.Ik bestel . . . . . . . . . . . . . pakjes kerstkaarten (à 6 stuks) à € 2,50 excl. verzendkosten

Met de tekst (aankruisen wat u wenst) " Gezegende kerstdagen en een Gelukkig Nieuwjaar" Een Gelukkig Nieuwjaar

Naam:

Adres:

Postcode: Woonplaats:

Stuur deze bon op naar: Actie Hongarije, Fop Smitstraat 56, 2953 XG AlblasserdamOf mail naar: actiehongarije@hotmail.com

12

Kinderen komen en... gaan

Goeie Hoop, Zuid-AfrikaIda Born

Deze regels spelen door mijn hoofd terwijl ik vanuit ons huisover de Westkaap kijk. Rechts van mij de Hottentot Hollandbergen met dreigende wolken om de toppen. Links van mijde False Bay met aan de overkant de Tafelberg en Kaap deGoede Hoop. Ook vanaf de baai komen zware regenbuienrichting de berg, aan de voet waarvan ons huis zich bevindt.In het midden van dit tafereel de Kaapse vlakte. Daar bovenzweven witte wolken met stukjes blauw. Zal er nog meerregen komen? Zullen de zandzakken voor ons huis het waterbuiten houden? De waterval en beek die door onze voortuinlopen kunnen het vele regenwater dat van de berg afkomt,niet meer aan. Het water kolkt nu door onze voortuin enkomt als een brede rivier op ons huis af... Over een kwartierbegint onze wekelijkse vergadering in het GoeieHoop huis.

Het is een komen en gaan van “GoeieHoop-kinderen” en er isaardig wat te bespreken. Wel gaan, niet gaan…? Nog evenwachten…? “Die wolken, lucht en win den...” Zal Hij datspoor van blauwe lucht niet net over ‘onze’ berghellingkunnen laten lopen? Vast wel! Vol vertrouwen laten we hetnatuurgeweld rond ons huis achter en gaan we op weg.

Staaldraad

Halverwege de vergadering gaat de telefoon. Het is eenmaatschappelijk werker, die meedeelt dat ze een jongetje vanongeveer 7 jaar in haar auto heeft zitten. Opgepikt uit school,waar de juffrouw zag dat hij niet stil kon zitten van de pijn.Zijn lichaam zit onder de wonden en littekens! Kapot gesla -gen met een staaldraad, door zijn eigen vader. Zijn moederwoont niet meer thuis. Of we nog een plekje vrij heb ben, klinkthet aan de andere kant van de lijn. Het hele team kijkt elkaaraan. Na een kort overleg besluiten we dat we voor dit kind

ruimte maken! Na een klein uurtje doet Legheto zijn intredein het GoeieHoop-huis. Gelukkig hebben we een huismoederdie Xhosa spreekt en hem kan uitleggen dat je in dít huis jemodderschoenen uit moet doen en netjes op een stoel moetzitten tijdens het eten! Ja, ja, ‘onze kinderen’ moeten zich aande GoeieHoop-regels houden!

Zoals ik schreef, het is een komen en gaan van kinderen.Shireldo en John, de broertjes, zijn naar een pleegmoeder.Amfuyele is zo geweldig opgeknapt dat hij terug is naar hetproject van Mama Lumka. Vanwege zijn aids blijven we hemvoorlopig begeleiden met medicijnen en kliniekbezoeken.Voor Ashlyn en Siphe zijn waarschijnlijk ook pleegmoedersgevonden. Voor Siphe, die eveneens aids heeft, is dit eenvrouw die als verzorgster in het Mama Lumka project werkt.Zoals jullie misschien wel weten hebben onze vrijwilligers dezeverzorgsters lessen gegeven in hygiëne en medicijn toedie -ning. Deze vrouw kan nu in de praktijk brengen wat ze heeftgeleerd en tevens verdere ervaring opdoen. We hopen dat diteen positieve uitwerking heeft op de rest van de verzorgsters.Zodoende kan ook Amfuyele meeprofiteren van haar kennisen ervaring met Siphe. Ons hart is vol dank baarheid enverwondering over de leiding die de Heere heeft in dit alles.Dit is namelijk nog niet alles. Een aantal maanden geleden isnamelijk ook Kholossa al teruggeplaatst bij haar eigen moe -der. Zij wordt nu thuis door ons team begeleid met haar aids -remmers. Kholossa gaat overdag naar een crêche. Siphe wasaltijd dól op Kholossa! Laat hij nu waarschijnlijk naar dezelfdecrêche gaan! Opnieuw zingt het door mijn hoofd – …zal ookwel wegen vinden waarlangs hun voetjes kunnen gaan!

Trauma’s

Op de dag dat Shireldo en John zouden vertrekken werdenwe gebeld of er twee zusjes van 6 en 10 jaar geplaatst kon den

…Die wolken, lucht en windenwijst spoor en loop en baan, zal ook wel wegen vinden waarlangs uw voet kan gaan…

13

worden. De oudste was seksueel misbruikt en mishandeld.Hun vader heeft hun moeder twee jaar geleden vermoordomdat ze aids had…! Ook daar hoefden we niet lang over nate denken. Er zou immers die dag een kamer vrij komen mettwee bedden! Een volgend telefoontje zette alles weer op zijnkop: de jongens zouden twee dagen later vertrekken. Toenhebben wij als gezin de meisjes maar in huis genomen voortwee dagen. Die avond werden de kippen poten tot op hetbot afgekloven en gierend van de lach renden de tweemeisjes daarna de trap op om onder de douche te gaan…Het was voor hen waarschijnlijk de eerste keer, want zevergaten de helft van hun kleren uit te doen. Ze gilden hetuit van de pret en wisten van geen ophouden! Het raakte mediep om de wonden van het oudste meisje te verzorgen en ‘sochtends haar bed nat geplast aan te treffen. Wat eentrauma’s hebben deze kinderen te verwerken!

Uit het niets

Dit is allemaal gebeurd ná onze verlofperiode in juli. Het washeerlijk om even te ontspannen in Holland. Wat een weldaadom ons te laten verwennen en vertroetelen door familie envrienden! Eenmaal in Holland beseften we pas goed hoe hoogde druk was waaronder we het afgelopen jaar geleefd had -den. Uit het niets een heel project opzetten aan de anderekant van de wereld en daarnaast ons eigen gezin laten inte -greren in een totaal andere maatschappij met twee nieuwetalen – dat valt niet altijd mee! Toch ligt ons hart hier in Zuid-Afrika. We vonden het zelfs moeilijk om voor vier wekenafscheid te nemen van het project. Vlak voor ons vertrekwaren er namelijk net twee nieuwe vrijwilligers gearriveerd èntwee nieuwe kinderen. Eerst Finn van 8 jaar. Zijn moeder zit

in de gevangenis vanwege een moord. Finn heeft daar eenflinke deuk door opgelopen en heeft veel structuur enaandacht nodig. Twee dagen later arriveerde Diane van 7,eveneens met een trieste geschiedenis. Door alles wat haar alvoor haar 2e jaar is aangedaan, is zij behoorlijk beschadigd.Ze was onhandelbaar geworden bij haar vorige pleegmoeder;aan ons de taak om deze uitdaging aan te gaan.

Persoonlijkheidje

Nu, ruim twee maanden verder, mogen onze vrijwilligers decomplimenten van de maatschappelijk werkers in hun zaksteken! Finn is van een gewelddadige jongen veranderd ineen rustige jongen die zich wonderwel aanpast. Diane hield,na een heftige eerste tijd, haar streken voor gezien en veran -derde in een prachtig persoonlijkheidje waar we soms degrootste lol om hebben. Ze blijft heel kwetsbaar, en uit haargevoelens op een manier die veel weg heeft van toneel spel.Hierbij moeten we vaak ons lachen inhouden want ze bedoeltalles heel serieus. Pas heb ik samen met mijn zusje, die bij onslogeerde, een middag en avond opgepast in het GoeieHoop-huis. Dat betekende een gezin van negen kinderen badderen,eten geven, medicijnen geven en in bed stoppen. Druk? Wel -nee! De vrijwilligers hebben ervoor gezorgd dat alles volgenseen strak schema verloopt en de kinderen, getraumatiseerden ziek als ze zijn, houden zich hier prima aan! Opnieuw petjeaf voor het GoeieHoop-team en voor de kinderen!Diane ging niet slapen voor ik haar lievelingsgedicht hadvoorgelezen. Een vrouw vraagt op een dag aan God: “Wiebent u?” Waarop God antwoordt: “Ik ben!” “Maar wie is ‘Ikben’?” vervolgt de vrouw. En dan antwoordt God: ‘Ik ben deAlmachtige, de Schepper, de Verlosser, de Weg, de Waarheiden het Leven’. Met tranen in haar ogen en met een diepezucht vraagt de vrouw tenslotte: “Maar wie ben ìk dan?”Waarop God haar tranen liefdevol afdroogt en antwoordt: “Jijbent... van Mij!” Diane zegt het gedichtje uit haar hoofd op,met dramatische uithalen en diepe zuchten. Ontroerd hoor ikook uit háár mond een diepe zucht: “Jij bent van Mij!”De GoeieHoop-kinderen zijn niet van ons. Ze zijn vaakverlaten door hun ouders. Verwond en geslagen gaan ze doorhet leven. Liefdevol verzorgen we hen en brengen hen hetEvangelie. Eén ding weten we zeker. De kinderen hebben eenVader in de hemel Die van ze houdt. Ze zijn van Hem endagelijks leggen we ze aan Zijn voeten neer. Die wolken, lucht en winden, wijst spoor en loop en baan, zalook wel wegen vinden waarlangs hun voetjes kunnen gaan…

Liefs, Ida

14

en Ashlyn zijn pleegmoeders gevonden. Deze moeders gaanin de komende weken een band met de jongens opbouwenen worden door ons getraind in het geven van de juistemedische verzorging.

Beslissen binnen 10 minuten...

Ons project begint al aardig bekendheid te krijgen in deomgeving. We worden regelmatig gebeld door demaatschappelijk werkers om kinderen vanuit een crisissituatietijdelijk bij ons te plaatsen. Helaas is het ‘Goeie Hoop’ huisvol… Het is niet gemakkelijk om dan nee te moeten zeggentegen kinderen wiens leven verwoest is, die geen kant opkunnen en voor wie geen liefdevolle armen zijn om hen op tevangen. Dat voelt niet goed!

Sinds de vorige “Discipel” hebben Finn en Diane een veiligplekje gekregen in het Goeie Hoop huis. Twee dagen voorvertrek van John en Shiraldo werden Cobisha en Anathi bijons gebracht. Anderhalve week later volgde Legketo.Tussendoor werden we nog gevraagd om de 2 neefjes vanFinn op te vangen. Meestal betreft het kinderen die in eencrisissituatie verkeren en voor wie we binnen 10 minutenmoeten beslissen of onze deur wel of niet voor hen opengaat.Het geeft iets aan over de behoefte die er is aan eencrisisopvang.

Verschillende kinderen hebben een tijdelijk huis mogenvinden in het ‘Goeie Hoop’ huis. Op dit moment zorgen wevoor 7 kinderen. De eerste periode waren het vooral kleinerekinderen onder de 5 jaar. Nu hebben we naast ‘kleintjes’ ook5 grotere, schoolgaande kinderen. Ieder kind heeft zo zijneen eigen achtergrond. Sexueel misbruik, mishandeling,ondervoeding, verlaten door ouders, HIV-besmet/aids, hetzijn de terugkerende verhalen. Wat ze allemaal gemeenhebben is dat ze uit een noodsituatie naar ons zijn gekomen. We proberen hen iets mee te geven van de liefde vanChristus door voor hen te zorgen en met hen uit de bijbel telezen en te bidden. We hopen met Gods hulp de kinderen weer stabieler tekrijgen door hen professioneel op te vangen. Ze hebben daneen goede basis om terug kunnen naar hun(pleeg)ouders.

Amfuyele, Kholosa, Shiraldo en John zijn zichtbaar opgeknaptna een periode van een aantal maanden. Ze zijn weer terugnaar hun eigen moeder of naar pleegouders. Ook voor Siphe

Deze maand is het alweer een jaar geledendat we gestart zijn met het ‘Goeie Hoop’ project. We mogen terugzien op een gezegendjaar.

Terugblik op een jaar ‘Goeie Hoop’

Goeie Hoop, Zuid-AfrikaErwin Born

15

Vrijwilligers

De eerste zes vrijwilligers zijn inmiddels weer terug in Neder -land. Gelukkig hebben we weer een goed team van vier nieuwevrijwilligers. Het huidige vrijwilligersteam bestaat uit: Janneke de Bel,Janneke van Dam en Merijn en Nienke Lambers. In oktoberhoopt Jacqelien Welleman te arriveren. Het betreft vrijwilligersmet een medische achtergrond. Wij zijn dankbaar dat ze eenperiode van hun loopbaan willen afstaan om te helpen onderde kinderen van Zuid-Afrika.Daarnaast zorgt Thandeka voor het huishouden; zij spreektde lokale Xhosa taal met de kinderen die geen Afrikaans ofEngels kennen. De vrijwilligers zorgen voor de kinderen en denken mee in deopbouw van het project vanuit hun medische achtergrond.Zo hebben Merijn en Nienke een digitaal dossier opgesteld,zodat we in de toekomst een beter registratiesysteem voorde opname en het verblijf van de kinderen.

Hulp in de krottenwijken

We proberen, naast het werk in het Goeie Hoop huis, ookstructurele hulp te bieden in de krottenwijken. Zo bezoekenwe in Sir Lowry Pass Village zieke en behoeftige mensen.Onze vrijwilligers geven medisch advies, bieden een luiste -rend oor en bidden met hen. Het is mooi en dankbaar werk. Er wordt écht naar onzevrijwilligers uitgekeken en mensen loven en prijzen de Heerevoor hun komst! Het werkt naar twee kanten positief. Dekrottenwijkbewoners krijgen het gevoel er niet alleen voor testaan en onze vrijwilligers worden geestelijk gesterkt door desterke band die ontstaat in pastorale gesprekken enindringende gebeden. Verder is het voor de vrijwilligers goedom het dagelijks werk met de kinderen in het Goeie Hoophuis te kunnen afwisselen met het werk in de krottenwijken.Ze raken daardoor tevens meer betrokken en bekend metspecifieke problemen en gewoontes. Momenteel zijn webovendien bezig met het organiseren van een evangelisatie -middag voor kinderen in één van de meest ellendige wijken.

Nieuwbouw in november?

De bouwplannen voor een groot crisiscentrum worden steedsconcreter. De definitieve tekeningen zijn klaar. Veel fondsenmochten al binnenkomen voor het gebouw. De bouwvergunning voor dit grote Goeie Hoop centrum is

deze maand aangevraagd. We willen, als alles meezit met deprocedures, in november starten met de bouw. Als hetgebouw klaar is hebben we een opvangcapaciteit van 30 tot50 kinderen; dat is 6 keer onze huidige opvang.De huidige ‘Goeie Hoop kinderen’ kijken erg uit naar debouw van het grote Goeie-Hoop huis. Op de foto helpt Finnmee met het slaan van een hoekpaal. Hij helpt graag metallerlei klusjes en gedraagt zich echt als een “man”. Demeiden daarentegen rommelen gewoon maar lekker wat aanmet gereedschap wat voor handen ligt. Zij hebben meer oogvoor de bloemen die op het bouwterrein groeien en makenplannen voor honden-, kippen- en konijnenhokken!

Het nieuwe gebouw zal bestaan uit 6 woonunits met ruimtevoor 6 tot 8 kinderen per unit. Omdat de kinderen uit eenmoeilijke situatie komen is het van belang om ze naast goedezorg een veilige omgeving te bieden. We streven hierbijzoveel mogelijk naar een gezinssituatie. Ook zullen er meerslaapkamers zijn voor de vrijwilligers en veldwerkers zodat zezich gemakkelijker kunnen terugtrekken.Door de stijgende bouwkosten, inflatie en het meertoekomstgericht (lees groter) maken van het gebouw is hetbouwbedrag hoger dan oorspronkelijk gepland. We hebbeninmiddels zo’n tweederde van het begrote bedrag binnen.Voldoende om te beginnen met de bouw. Te weinig om hette voltooien. Maar ook hierin vertrouwen we op God. Hijheeft steeds voorzien en Hij belooft Dezelfde te blijven!

Vanuit Zuid-Afrika willen we onze dankbaarheid tonen voorde brede steun die er is voor het Goeie Hoop project. Mogenwe weer op uw hulp rekenen?

Erwin Born

Goeie Hoop is een crisisopvang voor aids kinderen en anderekinderen in noodsituaties. Ons project bevindt zich in Gordon’sBay, een kustdorpje in de Westkaap van Zuid-Afrika. Op korteafstand van ons opvanghuis beginnen de uitgestrekte krotten -wijken. Niet alleen de gam mele, lekkende houten en golf -platen krotjes zorgen voor problemen. Vooral de ziekte aidszaait dood en verderf om zich heen. Gezinnen vallen uitelkaar. In komen valt weg. Kinderen ver wezen en voeden elkaarop en vaak lijkt drank de enige oplossing. Temidden van deze ellen de laat Goeie Hoop haar lichtschijnen. De kinder en in onze crisis opvang knappen onder deliefdevolle en medi sche zorg vaak won der boven wonderweer op en moe ders en familie krijgen weer hoop. Onsenthousiaste en kundige team weet zich gedragen door Gods

trouwe zorg. Maar ook door gebed en financiële steun vanuitNeder land en hier in Zuid-Afrika. Ook u kunt deel uitmakenvan dit Goeie-Hoop-team door een kindje persoon lijk tesponsoren en zo op afstand mee te helpen zor gen. Het verzorgen van deze zieke en kwetsbare kinderen iskostbaar. Eén sponsor per kind is daarom bijna onmogelijk.Daar komt bij, dat door de soms beperkte levensverwachting,of door plaatsing in pleeg gezinnen, vaker zal worden gewis -seld dan bij normale financiële adoptie. We hopen dat u daarbegrip voor heeft. Toch willen wij u de mogelijkheid biedeneen persoonlijke band met een kind op te bouwen. Daaromkunt u zelf aangeven voor welk bedrag per maand u een kindwilt sponsoren. U ontvangt regelmatig een ‘persoonlijkegroet’ van uw sponsorkind vanuit Zuid-Afrika.

Wie sponsort ons?

Elk kind heeft eenmin of meer ernstig

levens verhaal. Daar willen wediscreet mee

omgaan. Daaromvermelden we

slechts de naam ende leeftijd.

Legheto, 7 jaar

Ashlyn, 3 jaar

Ik wil meehelpen om Goeie Hoop te bieden!

! Ik steun de opvang van kinderen door “Goeie Hoop.” Ik machtig de stichting Kimon om " ____________ per maand / per kwartaal* van mijn rekening af te schrijven.

! Ik wil graag persoonlijke sponsor worden, en machtig de stichting Kimon om maandelijks " ____________ van mijn rekening af te schrijven t.b.v. __________________________ (naam sponsorkind)

Naam: __________________________________________________

Adres: ___________________________________________________

Postcode: _____________ Woonplaats: _______________________

Emailadres:_______________________________________________

Bank- of gironummer: _____________________________________

Datum: _______________ Handtekening: * Doorhalen wat niet van toepassing is.

Kinderen in het Goeie-Hoop-Huis:

Amfuyele, 2 jaarKholossa, 2 jaarFinn, 8 jaar Gcobisa, 10 jaar

Wanneer een kind in staat is terug te keren naarfamilie of pleeggezin buiten het ‘Goeie-Hoop-project’, gaat mijn sponsoring over op een anderkind binnen dit project. Ik krijg dan de naam engegevens van dit nieuwe sponsorkind door.U ontvangt ieder kwartaal het gratis magazine‘discipel’, met daarin een ‘Goeie Hoop’-verslagvanuit Zuid-Afrika.

Bon opsturen naar: Sponsorprogramma Kimon, Fam. J.W. Lemstra, Van Oldenbarneveltstraat 68, 3862 SG Nijkerk

Diane, 7 jaarAnathi, 6 jaarSiphe, 3 jaar

Kinderen in het nazorgprogramma:

16

Daarnaast zijn er ook ontzettend veel kinderen die God nietken nen. Als dit zo blijft hebben zij een tijd én een eeuwigheidzonder God in het vooruitzicht. Regelmatig kom ik bij Estera.Estera is zeven jaar en nooit zal ik vergeten hoe ze me aankeekin haar hopeloze situatie. Dit meisje was ongewenst en haarmoeder heeft daarom tijdens Estera’s eerste levensjaren heelweinig tegen haar gepraat. Toen ze naar de kleuterschoolging kon ze nog niet praten, zelfs een lachje kon er niet af.Nu gaat het een stuk beter; ze kan lachen en praten. Maar zeheeft weinig plezierige dingen in haar leventje, want desituatie thuis is erg gespannen. Af en toe drinkt vader te veel enhij is dan agressief. Moeder is psychisch zwak en juist opzulke momenten zit ze zo diep in de put dat ze haar driekinderen verwaarloost. In deze situatie leeft Estera. Is er hoopop een betere toekomst voor Estera? Ja, want we hebben eenGod in de hemel die wil dat ook Estera een kind van Hemwordt. Dan heeft ze de beste Vader die ze zich maar kanwensen! Maar er moeten wel mensen in haar omgeving zijn diehaar dit vertellen. En om de Bijbel te leren kennen, zal ze ookmoeten leren lezen en schrijven. Helpt u mee dat ik in haaromgeving kan blijven om haar en andere kinderen te helpen?

Ik ben Jantina Mastenbroek, 23 jaar. Na mijn studie voor leer -kracht in het basisonderwijs ben ik naar Roemenië vertrokkenvoor een diaconaal jaar bij de evangelisatie- en hulppost CasaNehemia in de streek Oltenia. Daar heb ik Estera en nog veelmeer kinderen leren kennen, met hen geleefd, hen verteldover het Evangelie en hen individueel of in groepjes onderwijsgegeven. Één jaar werden er twee en toen kwam de tijd omknopen door te hakken… Uiteindelijk heeft God Zelf de knoopvoor mij doorgehakt. Voor mij is het nu duidelijk: de komen -

de jaren ligt er in ‘mijn’ deel van Roemenië een taak op mij tewachten. Deze taak zal bestaan uit evangelisatie en educatieaan kinderen. Ik wil dit realiseren via wekelijkse evangelisatie -programma’s voor kinderen en het verder ontwikkelen vaneen bijlesprogramma, waarmee ik al mee begonnen was. In de meer ontwikkelde gebieden van Roemenië wordt voor -uit gang geboekt. Maar zullen we de achtergebleven hoekenvan dit land niet vergeten? En sla dan zeker onze zuidweste -lijke streek Oltenia niet over. Want hier is veel geestelijkeduisternis, armoede en onwetendheid die zelfs door de Roe -me nen uit de grotere steden niet wordt beseft.Omdat er bij ‘Casa Nehemia’ geen mogelijkheden waren omonder hun vlag verder te gaan, ben ik blij dat ik als veldwerkerbij Kimon ben aangenomen. Zo hoop ik onder deze vlagverder te werken, maar de fijne samenwerking met deevangelisten van ‘Casa Nehemia’ zal blijven bestaan.

Toekomst

Wanneer wij geloven, dan weten we dat “onze Heere JezusChristus Zelf, en onze God en Vader, Die ons heeft liefgehad,ons gegeven heeft een eeuwige vertroosting en goede hoopin genade.”’ (2 Thes. 2:16). Estera en vele andere kinderenmoeten ook weten dat er goede Hoop is: God wil hen zaligmaken door het offer van Jezus Christus. Alleen zo is er voordeze kinderen hoop op een betere Toekomst! Gesteund dooruw vurig gebed, uw meeleven én een gulle gift kan ik kinde -ren als Estera helpen. Helpt u mee bouwen aan de toekomstvoor deze kinderen, met het oog op dé Toekomst?!

18

Vanuit RoemeniëJantina Mastenbroek

‘Kinderen hebben de toekomst!’ Maar ìs erwel voor alle kinderen een toekomst? Kinderenzijn de meest kwetsbare groep binnen eensamenleving, waardoor zij vaak de dupe zijnvan omstandigheden die door volwassenen instand worden gehouden.

JA! Ik help Jantina uitzenden naar Roemenië.Ik machtig de stichting Kimon om elke maand/elk kwartaal # 10 / # 15 / # 25 / # 50 / # 100 / # .......... van mijn rekening af te schrijven, ingaande per ................* ten behoevevan de uitzending van Jantina Mastenbroek naar Roemenië. Via het kwartaalblad ‘Discipel’ word ik op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen.

* doorhalen wat niet van toepassing is;even tueel zelf bedrag aangeven.

** datum invullen; indien gewenst kunt uhet bedrag binnen een maand op uwrekening laten terug storten.

Stuur deze bon op naar Stichting Kimon, p/a Arie Steehouwer, Amandelgaarde 50, 3344 RE Hendrik Ido Ambacht

Eenmalige of periodieke giften (o.v.v.‘Roemenië/Jantina Mastenbroek’) vooruitzending van Jantina zijn welkom op:

• Postbank 6849217 t.n.v. St. Kinder hulpMondiaal Hendrik Ido Ambacht, of

• ABN-Amro Bank 40.05.98.698 t.n.v.St. Kinderhulp Mondiaal Hendrik IdoAmbacht.

De beste Vader die je je kunt wensen!

Naam:

Adres:

Postcode:

Woonplaats:

Telefoonnummer:

E-mail:

Rekeningnummer:

Handtekening:

19

Ook Kimon wordt de laatste jaren steeds vaker benaderddoor jonge mensen die op deze wijze “iets van de wereldwillen zien”, zonder uitzondering met de oprechte wens omkennis te nemen van zendings- en ontwikkelingswerk endaaraan een bijdrage te leveren. Vaak ook met een sluime -rend verlangen om zich ‘ooit’ dienstbaar te stellen als werkerin Gods Koninkrijk. Een stage of werkvakantie op een werk -veld van een (inter)kerkelijke organisatie is dan een prachtigmiddel om het werk, maar ook zichzelf te leren kennen. Jekomt er wijzer van terug dan alle boeken, artikelen engesprekken hierover je ooit kunnen maken. Meerdere veld -werkers hebben ooit op deze wijze hun eerste stappen in hetzendingswerk gezet en zagen hun roeping bevestigd.Ook om deze reden willen wij, waar het project dat toelaat,elk jaar mogelijkheden creëren. In dit nummer doen tweegroepen “werkstudenten” verslag van hun bevindingen vanafgelopen zomer. De ervaringen met werkvakanties vanuitonze organisatie zijn tot op heden buitengewoon positief,

zowel vanuit de plaatselijke teams, de lokale bevolking alsvanuit de deelnemers zelf. Naast de hierboven genoemdepersoonlijke waarde, gaat er ook een niet te miskennen ‘PR’uit van dergelijke ondernemingen. Een vergrote belang stellingvoor en betrokkenheid bij het werk op het veld zijn de onbetaal -bare resultaten. In het besef hiervan zullen (groot)ouders dieals sponsor optreden niet zo snel denigrerend opmerken dat“ze in Afrika ook wel kunnen schilderen”.

Op scherp

Een ander, soms geopperd bezwaar is het kostenaspect: rekeneens uit wat ze voor dat geld in Guinee-Bissau of Bangladeshkunnen doen! Ja, maar het is naïef om te veronderstellen datdat geld daar ooit terecht zal komen. Het alternatief is eendure zon-zee-strandvakantie in een subtropisch oord. Ik zouwel weten waar ik mijn (klein)kinderen liever heen zag gaan... Voor de organisatie zijn er geen kosten aan een werkvakantieverbonden. Integendeel, de jongelui zijn vaak maanden in deweer om extra geld in het laatje te brengen voor het tebezoeken project. De gebeurtenissen in Kenia, waar deze zomer een verkrachtings -drama plaatsvond, hebben ons allemaal weer eens op scherpgezet. Ook een werkvakantie is niet zonder risico’s! Het eisteen goede organisatie, voorbereiding en begeleiding. Daarbijhoren ook codes voor gedrag en kleding; vermijden vanaanstoot en respect voor de lokale bevolking hebben zeker ineen andere cultuur voorrang boven eigen wensen en inzich -ten. ‘Onze meiden’ in Bangladesh krijgen direct na aankomstal een sari aangemeten: waardering alom en het geeftletterlijk en figuurlijk extra kleur aan het bezoek. Vaak is zo’naanpassing overigens ook in klimatologisch opzicht het beste!

Waardevol

Bij de voorbereiding hoort een gezamenlijke ontmoeting, dieook een instruerend karakter heeft. Bij terugkeer vindt eenevaluatie plaats, mede om te zien wat een volgende keer nogbeter kan. Waarmee ik niet wil zeggen dat daarmee de risico’szijn uitgebannen. Ze zijn echter niet groter dan bij een an -dere buitenlandse trip. Waarschijnlijk kleiner, vanwege derelatief beschermde omgeving en de begeleiding door men -sen die de cultuur ter plaatse kennen en goede contactenmet de bevolking hebben. Ten tijde van het Keniadrama zat een van onze groepen inBangladesh, en stond de groep voor Guinee-Bissau op hetpunt te vertrekken. Je voelt met de ouders mee, wanneer zejuist dan met gemengde gevoelens hun kinderen op hetvliegtuig zien stappen. Dankbaar zie je ze weer terugkeren opvaderlandse bodem. Opgelucht en... verrijkt! Ouders, grootouders, u geeft uw (klein)kinderen iets waarde -vols wanneer u besluit hun reis te sponsoren.

“In Afrika kunnen ze ook schilderen...”

Wat is het nut van werkvakanties? In Afrikakunnen ze toch ook schilderen? Zo klonkonlangs een tegenstem in de pers. Een derge-lijke clichématige uitspraak vraagt om eenweerwoord.

Kees Moerman, directeur

20

Om negen uur staan we te kijken bij het hijsen van de vlag ente luisteren naar het zingen van het volkslied, een dagelijksritueel. Daarna lopen we in onze ‘Bengali clothes’ de vaakovervolle klassen (60 leerlingen per klas is heel gewoon) in enervaren een paar seconden totale orde. Kinderen staan opvan hun bankje en begroeten je, maar daarna volgt snel eennog ergere chaos dan in Nederland. De eerste keer over weldigt het je: overal bankjes, boeken enzwarte gezicht jes. Het lesgeven in het Engels kan nog wel watproblemen veroorzaken, vooral als je begrippen zoalswindmolen, dijk of waterkering uit wil leggen. Gelukkig is ervaak één van de leerkrachten bij om te vertalen en soms zijner zelfs leerlingen die ons helpen bij het overzetten van Engelsnaar Bengali. De oudere kinderen leren op de ‘Nederlandsemanier’ Engels: dus niet alleen meer het ‘stampen enopdreunen’ wat ze gewend zijn, maar ook het toepassen vande taal door middel van dialoog en voordracht. Niet alleen de

jongere kinderen genie ten van het materiaal (gekleurd papier,scharen, lijm, stiften), ook de oudere kinderen kijken hunogen uit. Ze weten niet hoe snel ze hun beide handen in delucht moeten steken om een felbegeerd stukje wol in bezit tekrijgen. Iedere keer weer een mooi moment om die dankbaregezichten te zien glimmen. Enthou siast en creatief maken zevervolgens verbazing wekkend mooie dingen, die ze vaak laterweer aan ons teruggeven. De kinderen zijn ontzettend gul engeven bijna alles wat ze krijgen weer weg. Aan de anderekant merken we ook dat sommigen echt vechten voor huneigen bezittingen. We worden de hele dag overladen metkindertekeningen, sieraden, bloemen en briefjes. Nadat weverschillende lessen hebben gegeven, spelen we in de pauzemee met alle Bengaalse klap- en dansspelletjes. Het eten tussen de middag is elke keer weer een verrassing.Onze ‘eigen’ kok zorgt dat we gezond (bestemd voor ons‘zwakke’ Nederlandse lichaam) en heerlijk eten voorge -schoteld krijgen. ’s Middags een uurtje siësta en daarna weernaar de ‘slow learners’, kinderen die wat extra uitleg nodighebben. We leren hen wat Engels en houden ze vooralcreatief bezig. Weer stralende gezichtjes, uitgestrekte armenen ijverige handjes, het verveelt nooit. Zodra we het lokaaluitlopen worden we overvallen door de kinderen die onzeaandacht willen. Waterballonnen, kraaltjes rijgen, kleurplatenmaken en verhalen vertellen uit de Bijbel: het blijft voor dekinderen allemaal bijzonder en ze genieten volop. We praten

Verslag van een werkvakantie naar Bangladesh

Stralende gezichtjes en uitgestrekte armen

‘Good morning sister, good morning brother.’Het is geweldig om drie weken lang wakkerte worden tussen meer dan 350 ‘familieleden’.Opstaan, ontbijten en nog snel even de laat-ste voorbereidingen treffen voor de lessen.

Meer weten over onze reis? Kijk op www.go2bangladesh.web-log.nl

Uit de berichten die wij vanuit hetSamaritan Children Home in Bangla -desh ontvangen, blijkt dat het Homeer voor steeds meer kinderen is. Vol -gens de laatste informatie ver blijvener nu 172 meisjes en 176 jongens.

Ook bezoeken 164 ‘students’ uit de lokale ge -meen schap de Samaritan Children’s HomeSchool, zodat er in totaal 504 kinderen op dezeschool zitten. Door een speciale gift uit Amerikakan er op de school een nieuwe bibliotheekopgezet wor den. Het woord ‘bibliotheek’ iseigenlijk voorlopig te mooi, want er is op ditmoment nog geen ruimte voor in hetschoolgebouw. Het gebouw is toch al te klein.Vandaar dat er uitbreidings plan nen voor zijn.In het aprilnummer van Discipel stond een fotovan de bouw van een nieuwe etage, bedoeld alsslaapgelegenheid voor de meisjes. Als u die fotovergelijkt met de foto hieronder op deze pagina,ziet u dat de bouw flink vordert. Zoals DavidHalder aangeeft: het is voor 98% klaar. Als u ditzo leest, lijkt het misschien alleen maar voor -spoedig te gaan in het Home. Toch zijn er zekerook wel zorgen. Zo hebben de der tig kinderendie er dit jaar voor het eerst zijn, natuur lijk ookvoeding en kleding en an dere basale din gennodig, terwijl de prijzen voor bijvoorbeeldvoedsel boven het budget uitgestegen zijn.Daarnaast is er ook voor an dere essentiëlebenodigdheden extra geld no dig. Ook is er opdit moment een kind dat behan deld moetworden voor leukemie. Verder komt het van tijdtot tijd voor dat kinderen van hun ouder(s) offamilie weer thuis moeten komen, bij voor beeldom voor extra inkomen te zorgen.In ieder geval wordt de hulp uit Nederland zekerop prijs gesteld. Gelukkig is de laatste jaren hetaantal sponsors dat via Kimon hulp biedtgestaag gegroeid. Op dit moment zijn het er alvijftig. Ook uw hulp is welkom!

21ook enorm veel met oudere kinderen en krijgen indrukwekkendeverha len te horen. Je voelt je zo rijk bij dit alles en tegelijk schietje zoveel te kort in je hulp. Het wekt verwondering om te wetendat Jezus nog veel meer geleden heeft dan al deze kinderen bijelkaar... In de Evening Prayer (de dagelijkse dagsluiting) geven de kinde -ren, leiding geven den en wij elkaar lessen uit de Bijbel en zingenwe samen in verschillende talen geestelijke liederen. Het is zomooi om te ervaren dat we allemaal geloven in dezelfde God.Dat bindt samen, ook al verstaan we elkaar vaak maar zo weinig.’s Avonds helpen we de kinderen met leren of laten we ze somsalleen maar vertellen… Op één van de laatste avonden geven de kinderen een concert.Ieder jaar organiseren zij dit een keer. De grootste én kleinstekinderen vertonen hun muzikale en dramatische kunsten, waar -voor sommigen een prijs krijgen. Een tandenborstel bijvoor beeld.We hebben ontzet tend genoten van deze avond en zelf ook eenpaar Neder landse liederen gezongen.De nood is groot in dit overbevolkte Bengaalse land. Overal opstraat zien we mensen zonder huis en werk. Overal zien wekinderen die wees zijn of geen veilig gezin kennen. We wennennooit aan de slapende kinderen op straat... Het werk van ‘Sama -ritan Children’s Home’ is als een oase in dit land. Er zijn plannenvoor veel nog noodzakelijke uitbreidingen. Zo wil men nog meerplaatselijke kinderen de gelegenheid bieden om naar school tegaan. Ook willen ze een tweede tehuis neerzetten om zo nogmeer kinderen onderdak te bieden. De vaste kosten voor voedsel,gas en elektra stijgen momenteel sterk. In het afgelopen half jaaris de prijs van rijst (volksvoedsel nummer 1) met 50% toege -nomen. Daar is ons geld en gebed voor nodig!

Actueel nieuws uit BangladeshJan-Willem en Willemien Lemstra

Kimon in actie

22

In het afgelopen seizoen hebben diverse scholen prachtigeacties voor het werk van de stichting Kimon georganiseerd.Graag zoomen we er nog even op in.

Klas 6 VWO van het Van Lodensteincollegeorganiseerde een muziekdag, waarvan de opbrengst bestemdwerd voor het project Goeie Hoop. Een geslaagd evenement,een loffelijk initiatief en een geweldig resultaat van€ 2.236,75. Hartelijk dank, ook voor het zelfgecomponeerdeGoeie-Hoop-lied!

Op 30 mei werddoor de School metde Bijbel in We ke -rom een groteschoolmarkt georga -niseerd.Kinderen verkochtenop de ‘kleedjes markt’hun eigen spullen.De helft voor hetgoede doel en deandere helft voor henzelf. Ook waren er allerleiversnaperingen en (geschonken) boodschappen te koop. Erwas een koffie- en koekhoek, er waren kraampjes metcadeautjes, snacks, kettingen, etc. De kapper en de fotograafdroegen hun steentje bij. Ook de middenstand en diversebedrijven deden een duit in het zakje. Waarvoor dank!Ouders hadden taarten gebakken en soep gemaakt. Kinderenbespeelden een muziekinstrument en kregen zo ook eenaardig centje bij elkaar. ’s Avonds was er een veiling met eenprima opbrengst. De Kimon-stand had de aandacht van demarktbezoekers. Al met al een gezellige middag en avond waar kinderen,ouders, opa’s en oma’s en verder alle Wekerommers een kijkjekonden nemen. Met dank aan de leerkrachten, ouders enleerlingen van de school met de Bijbel te Wekerom. Deopbrengst van € 8720,92 is voor het goede doel… Voor denieuwbouw van de school in Wekerom en voor hetKimonproject Aidswezen in Zuid-Afrika.

Twee dames die Kimon een warm hart toedragen, hebbeneen kraam gehuurd op de braderie in Zuid-Beijerland.Met de verkoop vanhouten speelgoed,snoep e.d. haalden zehet mooie bedrag opvan € 340,–. Heelhartelijk dank voordeze spontane actie!

De Reformatorische school Timotheüs te Lelystadvoerde actie voor het project Goeie Hoop. De verkoopactie(bloemzaadkaarten, snoep) leverde een mooi bedrag op,€ 1135,–. Hartelijk dank!

Wij een school, zij een school! Verslag actie Eben-Haëzerschool in Emmeloord

Om het jaar houdt onze school een actie met open avond tenbehoeve van een goede doel. Met zo’n avond sluiten wij dande projectweken af. De open avond viel dit jaar samen metde feestelijke opening van onze nieuwe aanbouw. Wij wildenook dit keer graag anderen in onze welvaart laten meedelen.Zeker omdat wij zo’n prachtige school hebben gekregen. Nawat zoekwerk kwam stichting KIMON in beeld. Wij beslotenhet geld dat wij zouden verzamelen met onze open avond énde opbrengst van de sponsorloop, die ‘s middags wasgehouden, te schenken aan stichting KIMON. Het idee datmet ons geld ook kinderen in Afrika aan goed onderwijszouden worden geholpen, deed iedereen vol enthousiasmeaan het werk gaan.

Er was op de open avond een restaurant ingericht en doormiddel van een speurtocht kon je de verschillende lokalenbezoeken waar werkstukken van de projectweken tebezichtigen waren. Verschillende acties waren bedacht. Deene groep verkocht zelfgemaakte spulletjes, een anderegroep verzamelde lege flessen, weer een andere groepverkocht hamburgers en frikadellen. Kortom, de hele schoolheeft met plezier en vol overgave gewerkt aan de realisatievan dit mooie doel.Na de open avond zaten we nog dagenlang in spanning.Iedereen wilde weten hoeveel er nu eigenlijk was opgehaald.Zou het wel genoeg zijn juf? Weet u het al meester? Dievragen werden heel wat keren gesteld. We waren dan ookbest wel verbaasd, maar vooral ook blij en dankbaar toenbleek dat er € 7200 was opgehaald!

We kijken met elkaar terug op een mooie actieperiode. Allebetrokkenen hebben zich van harte ingezet voor dit mooiedoel. Wij wensen stichting KIMON en al haar betrokkenenGods Zegen toe. We hopen dat de bouw van deze schoolgebruikt mag worden tot uitbreiding van Gods Koninkrijk, totwereldwijde lof en aanbidding van de Heere God.

In groep 8 van de Johannes Calvijnschool teSliedrecht zitten veel zakenmannen en –vrouwen-in-

spé. Zij namen deel aan hetproject ‘Kids in Bizz’, en leerden zowat maatschap pelijk verantwoordonder nemen is. Bijzonderleerzaam, plus een fantas tische op -brengst voor de stichting Kimon:ruim € 1700. ‘Big business’ dus!

Tip voor groep 7 en 8 van andere scholen die ditvoorbeeld willen volgen: www.kidsinbizz.nl

Naar Buiten

Tijdens de zomervakan -tie nam Kimon deelaan de Beurs ‘NaarBuiten’. We kunnenzeker weer spreken vaneen succesvolle ‘beurs -gang’! Voornaamstedoelen van deelname:het vergroten van onzenaamsbekendheid, con -tact met de achterbanen last but not least hetvergroten van hetlezers bestand van onsmaga zine ‘Discipel’. Dat laatste doel is zekerbereikt: tijdens de vier beurs da gen werdenbijna 400 nieuwe adressen geno teerd!Kinderen konden een kleurplaat down -loaden van de website of een rebusinleveren. Hiernaast een aantal van de mooiste kleur -platen.

23

Agenda

donderdag 23 oktober 2008:

Gemeenteavond Hersteld Hervormde Kerk te Abbenbroek;aanvang 20.00 uur.

zaterdag 25 oktober 2008

Zangavond met collecte tbv. Kimon, Oude Kerk, Kerkstraat 49, Zwijndrecht; aanvang 19.30 uur. Met medewerking van: • Chr. Gemengd Koor Jubilate o.l.v Maarten v.d Berg, • Jongerkoor ‘Te Deum’ o.l.v. Arjen Uitbeijerse, • Chr. Gem. koor ‘Canticum’ o.l.v. Arjen Uitbeijerse, • orgel Jaap Boer en Lennert Moree.

maandag 10 november:

Presentatie voor vrouwenvereniging Lydia te Epe (Hervormde Gemeente Sionskerk).

zaterdag 13 december 2008:

Zangavond met collecte t.b.v. Kimon. Hervormde Kerk te Wijken Aalburg, Grote Kerkstraat 26. Aanvang 19.30 uur. Jongerenkoor Con Forza uit Poederoijeno.l.v. Leendert Slobbe, gemengd en kinderkoor Con Amoreuit Opheusden o.l.v. Cees Meijering, orgel Maarten van Dijk,dwarsfluit Mieke Tijssen, panfluit Elsbeth Vos.

dinsdag 16 december 2008:

Kerstconcert t.b.v. project ‘Goeie Hoop’.Jongerenkoor Laudate Deum uit Apeldoorn, VeenendaalsChris telijk Mannenkoor en het schoolorkest van het JacobusFruytier College uit Apeldoorn. Lokatie: Gereformeerde Bethelkerk, Groen van Prinstererlaan 2,Barneveld. Aanvang 19.45 uur. Zie voor verdere informatie onze website.

FinancieelArie Steehouwer, penningmeester

Giftenverantwoording

De inkomsten tot en met juni 2008 zijn uitgekomen op€ 110.902,10. Dat is iets minder dan was begroot (€ 128.250,–tot en met juni).De bedragen die zijn ontvangen voor het project Goeie Hoopin Zuid-Afrika bedroegen € 28.375 (begroot € 30.000). Voorhet project Goeie Hoop is tot en met juni 2008 (na aftrek vande kosten voor aankoop van de grond en andere lopendeprojectkosten) een bedrag van per saldo € 56.273 bijeen -gebracht. Dat stemt ons tot dankbaarheid. Giften en bijdra -gen blijven echter nodig aangezien de totale kosten voor debouw op meer dan € 150.000 worden geraamd en daarnaastook de reguliere projectkosten lopen.Voor het project in Zambia is in januari tot en met juni€ 4.980 ontvangen. Dat is lager dan begroot (€ 15.000),deels ook door terugbetalingen van eerder ontvangen giftenvoor Jacobine Frens.

Aan algemene giften en giften voor de projecten in Guinee-Bissau, Mozambique en Bangladesh werd in januari tot enmet juni € 77.547 ontvangen. Dat ligt zo’n 7% beneden hetniveau van wat was begroot (€ 83.250). Vooral de giften vanparticulieren en bedrijven (€ 31.018) liggen wel boven hetniveau van de begroting (€ 30.600), maar die van kerken enscholen liggen deze maanden lager.We zijn dankbaar voor de giften van de eerste zes maanden.De groei van de activiteiten (drie veldwerksters in GuineeBissau, een gezin in Zuid-Afrika, één veldwerkster in zowelMozambique als Zambia en daarnaast enkele beoogdeuitzendingen in 2008) maken een dergelijke giftenstroomook zeer wenselijk. Graag bevelen we het werk dat Kimonwereldwijd mag doen in uw milddadigheid aan.

Hartelijke groeten, Arie Steehouwer

In het 2e kwartaal van 2008 heeft Kimon voor € 57.884,64 aan giften ontvangen. De specificatie hiervan is als volgt: €

-Ontvangen giften van particulieren en bedrijven (algemeen): 11.444,34

-Giften en collecten van kerken, scholen en verenigingen: 3.865,12Diakonie Geref. Gem. Doetinchem € 150; Hersteld Herv. Pleinkerk Houten € 81; Herv. Gem.Wierden € 165,77; Diakonie Hersteld Herv. Gem. Kralingseveer € 305; Diakonie Herv. Gem. Nieuwe Tonge € 250; Diakonie Geref. Gem. Boskoop € 125; Diakonie Hersteld Herv. Gem. Kruiningen € 335,25; Hersteld Herv. Gem. Katwijk aan Zee € 1.600; Diakonie Herv. Gem. Sint-Anthoniepolder € 50; Chr. Geref. Kerk Nieuw-Vennep € 298,10; Diakonie Geref. Gem. Vlissingen € 150; Vrouwenvereniging Bid en Werk Veenendaal € 35; Zondagsschool Ouderkerk a/d IJssel € 120; Hersteld Herv. Gem. Heesbeen € 200

-Giften en acties: 1.558,00Adm. De Ruyterschool Krimpen a/d IJssel € 15; Verkoping Vrouwenvereniging Enter € 750; zelfgemaakte kaarten B.J. van Drongelen € 20; Doornenbal opbrengst winkeltje Bollebijt € 15,50; Huisman verkoop kaarten € 25; Bink opbr. Koninginnemarkt € 200; Stout opbrengst kettingen Nederland Zingt € 82,50; Joh. Calvijnschool Sliedrecht € 450

-Giften en acties voor Zuid-Afrika: 18.498,35Particulieren € 2.945; incasso’s particulieren € 2.738,50; W. van Manen Holding Barneveld € 1.000; Stout & Partners Alblasserdam € 4.665; Fysiotherapie De Kloet € 50; Schlingmann Holding Veenendaal € 420; Architectenbureau Born Middelharnis € 400;Herv. Gem. Veenendaal € 225; Diakonie Eben Haëzerkerk Apeldoorn € 299,42 (huwelijk echtpaar Lambers); Roseboom Coaching Veenendaal € 50; Patrimoniumschool Veenendaal € 472,23; Ver. De Meent Elburg € 400; Stg. Rentray Zutphen € 93,50; Doornenbal actie Bollebijt op school Wekerom € 155; zendingsgeld M.C. De Rankjes Vriezenveen € 497,95; VWO-6 Van Lodenstein Amersfoort € 2.236,75; Prinses Julianaschool Lieren € 1.300; Ref. School Timotheüs Lelystad € 550

-Giften en acties voor Guinee-Bissau: 6.043,30Giften van particulieren Guinee-Bissau € 2.481; incasso’s van particulieren € 740; Topwind Consultancy Barneveld € 25; Minimarkt voor Dineke Stam € 1.380 en € 164,50; opbrengst kalenders voor Dineke Stam € 775; verkoop kaarten/kalenders voor Dineke Stam € 291,05; Collecte N.P.V. voor Gerda Klaver € 186,75

-Giften en acties voor Bangladesh: 3.906,00Sponsoring € 3.861; particulieren € 45

-Giften en acties voor Zambia: 5.570,00Geref. Gem. in Ned. De Beek-Uddel € 600; Bouwbedrijf Verdouw Gouda € 1.000; Diakonie Hersteld Herv. Gem. Elspeet € 500; Bijdrage bestuur en team HV voor Jeannette van Oostrum € 400; particulieren € 680; incasso’s € 2.390

-Giften en acties voor Mozambique: 4.787,06Stg. Are & Bee Connections lectuur € 1.875; Diakonie Ger. Gem. Vlissingen aidsproject € 1.928,56;AIM International voor lectuur € 621 ($ 1.000); incasso’s € 7.50; particulieren € 355

-Giften en acties voor Hongarije: 1.905,00Particulieren € 1.290; incasso’s € 615

-Dia-avonden, zangavonden en boekjes: 307,47Verkoop CD’s € 307,47

Totaal 57.884,64=========

24

Hé, wat horen we daar? Allemaal kinderstemmetjes! Wie zijndat, en wat zingen ze toch? Laten we eens kijken. Tussenallemaal hutjes staat één grote hut. Nee, eigenlijk is het geenhut, alleen maar palen met een grasdak erop. Net als eenhooiberg. Het grasdak is niet van groen gras, maar vangedroogd, bruin gras. En onder dat dak, op de grond, zien weallemaal zwarte kinderen. Het zijn er wel meer dan twéé -honderd! Wat kijken ze blij! En wat zingen ze mooi! Wie heefthun dat geleerd? Luister maar, dan zal ik het jullie vertellen...

Het is woensdagmiddag. Nisi zit buiten de hut. Ze kijkt hoemoeder de was doet. Iedere dag wast moeder de vieze klerenvan Nisi en haar broertjes en zusjes. Moeder doet dit buiten.Eerst in een grote emmer met water. Daarna gaat ze heelhard met een stuk zeep over de kleren. Nisi zou dat echt nietkunnen. Ze ziet dat moeder er ook erg moe van wordt.“Gelukkig ben ik nog maar 4 jaar en hoef ik nog niet zo hardte werken”, denkt Nisi. Sst.. Hoort ze daariets in de verte? Is dat al het gebrom van de“moterkar”? Ja hoor, daar komt hij aan! Vlugstaat Nisi op, zegt moeder gedag en rentnaar de auto toe. Er stapt een zwarte vrouwuit de auto, maar ook een mzungu, eenblanke vrouw. Nu komen er van alle kantenkinderen aanrennen. Allemaal op hun blotevoetjes. Al gauw is het een geroezemoes vankinderstemmetjes. Allemaal zoeken ze eenplaatsje, dicht bij elkaar, zomaar op degrond, in het mulle zand. De blanke vrouwbegint te praten. Nisi begrijpt niet wat zezegt. Gelukkig dat de zwarte vrouw het welbegrijpt. Zij vertelt alles na in Nyanja, huneigen taal. Tijdens de afgelopen weken heeftde blanke vrouw Nisi en de andere kindereneen Bijbeltekst geleerd. Het was wel eenlange en moeilijke tekst. Nisi heeft hem goed proberen teonthouden. Ook heeft ze de tekst aan haar moeder verteld.Nu weet moeder ook dat de Heere Jezus gekomen is ommensen een nieuw hartje te geven. En als je een nieuw hartjehebt, dan ga je naar de hemel. Dat wil Nisi wel. Jammer datze thuis geen Bijbel hebben. Maar ook al zouden ze er éénhebben, dan is er nog niemand die er in kan lezen. O, numoet ze niet zo zitten dromen, maar luisteren naar wat deblanke vrouw vertelt. Hoor, nu vraagt die andere vrouw wiede Bijbeltekst nog weet. Vlug steekt Nisi haar vinger op. En jahoor, ze mag naar voren komen. Wat leuk! Maar ook wel eenbeetje spannend hoor! Toch vergeet ze al gauw dat het engis. Weet je hoe dat komt? Ze ziet wat de blanke vrouw in haar hand heeft: allemaalverschillende kaarten. Dat is mooi! Nisi weet dat ze straks ookzo’n mooie kaart krijgt, als zij de tekst goed kent. Dat wil zewel! Ze zal goed haar best doen. Daar begint ze: “Pakuti

Mulungu anakonda dziko lapansi kotero...” (Want alzo lief heeftGod de wereld gehad..., Joh. 3:16) Achter elkaar zegt ze detekst op, zonder één keer te stoppen. Helemaal uit haarhoofd! Ze kijkt naar de blanke vrouw en ziet dat deze heel blijkijkt. Nu laat de blanke vrouw haar de kaarten zien. Nisi kanbijna niet kiezen, zo mooi vindt zij ze allemaal. Maar dan zietze er één, ja die wil ze graag! Er staat een heel lief konijntjeop. Vlug pakt ze de kaart en loopt er mee terug naar haarplaatsje. De andere kinderen kijken mee. Zij zouden ook welzo’n mooie kaart willen. Nisi blijft de kaart maar bewonderen.O, wat is ze er toch blij mee! Maar oeps, nu moet ze niet weerwegdromen. De blanke vrouw is al een nieuw Bijbelverhaalaan het vertellen. Eerbiedig luistert Nisi. Het verhaal gaat overJacob die in een droom een ladder zag. De blanke vrouw laatook mooie platen uit de Bijbel zien. Dat is fijn. Nu begrijpt Nisihet verhaal wel iets beter. Aan het eind mogen Nisi en deandere kinderen gaan staan. Ze zingen nog een lied. Dat

hebben ze vorige week geleerd, hoor maar:Ndi kweza maso ku phiri

Thandizo kuti?Thandizo langa Yehova

Yehova asungaOnani, Onani, Yehova wakusunga

Onani, Onani,Yehova ndi m’konda

(Psalm 121)

Na het zingen gaat iedereen weer naar huis.Maar voordat ze weggaan krijgen ze nogeen mooi plaatje. Dezelfde als de blankevrouw heeft laten zien. Op het plaatje staateen Bijbeltekst in hun eigen taal. Als er dantoch iemand in de buurt is die wel kanlezen, kan die het mooi voorlezen. Nisi weetdat ze niet alleen een plaatje meekrijgen,

maar ook nog iets lekkers! Iedere week heeft de blanke vrouwweer iets anders mee. Wat zullen ze vandaag krijgen? O, zeruikt het al. Hmmm, een oliebol! Die kun je op de marktkopen. Moeder doet dat nooit, want dat is veel te duur. AlsNisi er ook één gepakt heeft gaat ze gauw naar huis. Veelkinderen blijven nog even staan en genieten van de oliebol.Maar Nisi doet dat niet. Vrolijk huppelt ze naar huis. In haarene hand klemt ze haar oliebol en in de andere hand haarmooie kaart en het Bijbelplaatje. Ze heeft zin om het aanmoeder te laten zien. Die zal het vast ook mooi vinden! En deoliebol? Waarom eet ze die nog niet op? Die bewaart Nisivoor thuis. Dan kan ze moeder ook een stukje geven. O, watwas het weer een fijne middag! Was het maar weer volgendeweek!

Dit verhaal is geschreven door Gerda Bronkhorst naar aanleidingvan haar bezoek aan Anneke van Asselt - juni 2008

Nisi naar de kinderclub

ZambiaVER haalDoor Gerda Bronkhorst

25

26

!"#$%&'()!"%&'()KimonKidzMirjam Nagtegaal

Vruchten

Dag allemaal,De zomervakantie is weer voorbij. Ik hoop dat jullie het naarjullie zin hebben in de nieuwe groep. De nieuwe meester ofjuf is natuurlijk weer heel anders dan je ‘oude’. Als je aan eenoudere broer of zus vertelt over je juf of meester, kan hij of zijbijna al raden wie het is. Je kunt iemand herkennen aanbepaalde dingen. Zo is het ook met iemand die in de Heere Jezus gelooft. Alsde Heere God met Zijn Heilige Geest in je hart is, kun je dataan iemand merken. De dingen waaraan je dat kunt mer ken,noem je vruchten. Vruch ten van de Heilige Geest.

In de Bijbel kun je lezen over devruchten van de Heilige Geest;blijdschap, liefde, vrede, en nogandere dingen. Het maakt niet uitof je jong bent of oud, of je in Nederland woont of in eenwarm land… de Heere God wil ook in jouw leven vruchtenzien.

In Nederland hebben wij heel ander fruit dan in de verre,meestal warme landen waar Kimon werkt. Daar zijn tropischevruchten, zoals een mango. Maak eens wat lekkers met

tropisch fruit. Lees inde sinaasappel

hoe je datdoet.

Recepttropische vruchtenBanaan-Mango Smoothie Wat heb je nodig: 200 ml halfvolle yoghurt 1 Banaan • 1 Mango • 100 ml Sinaasappelsap

Zo maak je het klaar: Doe alles bij elkaar in de blender of in een hoge kom en pureer het tot een gladde massa (evt. met een staafmixer).

!"#$%&'()!"%&'()

Stuur je oplossing naar:Juf Mirjam,

Stationsweg 1843364 AP Sliedrecht

Puzzel 8-12 jaar: Vruchten van de Geest

Puzzel 4-8 jaar: Verschillende vruchten

Zoek de vijfverschillen in de

vruchten en kleur ze.

Dan voor de kinderen van 8-12 jaar: voor jullie gaat het ookover vruchten. In Galaten 5:22 staan de vruchten van deGeest: liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goeder -tierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid.

Vul ze in, en ontdek welk woord je van boven naar benedenkunt lezen. Let op: 1 vrucht past niet in de puzzel, welke isdat? Juist door die vrucht kunnen de andere vruchten in jeleven komen. Succes met al die moeilijke woorden!

ga naarwww.kimon.nl,kimonkidz

!"#$%&'()!"%&'()De puzzel voor de kinderen van 4-8 jaar gaat natuurlijk ookover vruchten. Zie jij de vijf verschillen in de fruitschaal? Kleurze maar. Doe je best! Als je meedoet met de puzzels, krijg je

punten. Van die punten kan een kind in een van de landenwaar Kimon werkt iets moois krijgen, zoals een boekje over deBijbel. Doe je ook mee?

27

Spreekt het Goeie Hoop project jou aan en zou je graag onsteam komen versterken? Reageer dan op een van de volgen -de vacatures:

Vanaf april 2009:

vrijwilliger met medische achtergrond

Vanaf juli 2009:

2 vrijwilligers met medische of pedagogische achtergrond

Leeftijd minimaal 21 jaar; zie voor verdere eisen en randvoor -waarden: www.goeiehoop.nl. Verblijfsperiode: 6–12 maanden.

Verdere informatie? Mail of bel de fam. Born (projectleiding), goeiehoop@kimon.nltel. 0027(0)218562088. Solliciteren via het formulier op dewebsite.

Gezien de verwachte groei van het project ‘Goeie Hoop’, Zuid- Afrika, zoekt de stichting Kimon vanaf augustus 2009 een

veldwerksterFunctie-eisen:

• Medische achtergrond • Beheersing van de Engelse taal • Ervaring met werk in een andere cultuur• Ervaring met evangelisatiewerk onder kinderen• Zelfstandig kunnen werken in teamverband• Oplossingsgericht kunnen denken• Flexibele inslag • Minimaal 25 jaar• Lid van één van de reformatorische kerken

Taakomschrijving:Je bent verantwoordelijk voor de (medische) verzor ging van ge -trau mati seerde en zieke kinderen die vanuit een noodsitua tiein het Home Care Centre Goeie-Hoop worden opgeno men.Te denken valt onder meer aan:

• de dagelijkse, algemene verzorging van kinderen• medicijnadministratie• dossiers bijhouden• kliniekbezoeken met de kinderen• het geven van medisch advies• pastorale gesprekken en kinderevangelisatie in de krotten -

wijken

Voor deze functie ga je een arbeidsovereenkomst aan met destichting Kinderhulp Mondiaal voor tenminste drie jaar. Erdient een thuisfront te worden opgebouwd om in de kostenvan de uitzending te kunnen voorzien.Zie ook www.kimon.nl - “Veldwerker worden”

Voor verdere informatie: Kees Moerman, directeur, tel. 0320-411271. Sollicitaties, incl. CV en referenties, per e-mail naarcmoerman@kimon.nl