Legacy-Place 3

Het is weer een nieuwe dag bij Kevin en Olaf. Vandaag komt hun adoptiekindje, maar Olaf moet gaan werken en hij doet zijn kostuum aan en stapt in de carpool. Hij zal zijn nieuwe zoon of dochter pas vanavond zien.

Wiebelend zit Kevin in de zetel. De tijd gaat zeer traag voorbij en het lijkt dat de tijd zelfs niet voorbij gaat. Kevin kijkt op de kijkt op de klok. “Wat?!” denkt hij, “Het is nog maar half negen! Ik lijk hier al een hele ochtend te zitten.”

Iets na tienen wordt Kevin zijn geduld beloond. Een blauwe auto stopt voor het huis van Kevin. Een dame met zwarte kledij en zwart haar stapt uit en neemt een baby, die op de achterbank zit, uit de auto.

Die vrouw heeft een drukke dag en ze legt de baby op de grond, ze legt er een briefje bij en gaat er haastig van door.

“Hoe durft ze die arme jongen gewoon op de stoep te leggen, kom hier jongen,” zegt hij en hij neemt het kleintje vast. Dan ziet Kevin het briefje liggen en raapt het op. Hij begint te lezen:

Geachte familie Verbon,

Wij zijn zeer gelukkig dat jullie één van deze weeskindjes wilt adopteren en hem een nieuwe thuis willen geven. Zorg goed voor Sam. Hij is door zijn ouders, die van Thailand komen, achtergelaten op een boot in deze haven. Wij wensen jullie veel succes,

Mvg,

SimCity Weeshuis

“Sam, wij zullen je zeker een nieuwe thuis geven,” zegt Kevin tegen Sam. Hij legt zijn zoon in de nieuwe, volledig groene, kamer in bed.

Trots kijkt hij naar Sam. Daarna verlaat hij stilletjes de kamer.

“Pap, ons geadopteerd kindje is aangekomen!” roept Kevin verheugd.“Echt? Welk geslacht is het en hoe heet het?” klinkt het aan de andere kant van de lijn.“Het is een jongetje, Sam heet hij.”“Vind je het goed dat ik en Karin morgen langskomen?”“Ja, hoor. Tot morgen.”

In de late namiddag komt Olaf thuis met een grote glimlach op zijn gezicht. Promotie had hij niet gemaakt, en dat zal nog eventjes duren, maar hij staat al heel de dag te popelen om zijn adoptiekind te zien. Als hij binnenkomt gaat hij de trap op, zonder gedag te zeggen tegen Kevin.

Nog voor dat Olaf in Sams kamer binnenkomt, roept Kevin nog na wat de naam is van hun zoon. Olaf neemt Sam vast en bekijkt hem goed. “Eigenlijk kan je best een zoon van ons zijn. Je hebt mijn huidskleur en je hebt de blauwe ogen en het zwarte haar van Kevin,” zegt Olaf tegen Sam, die alleen wat gebrabbel kan uitbrengen.

Kevin was vroeger, toen hij tiener was, in de ban van de sterrenhemel en keek hij dus ook vaak door de telescoop. Gedurende zijn studententijd heeft hij dit verwaarloosd en nu oefent hij zijn oude hobby terug uit. Plots ziet hij in hemel en fel blauw licht voorbij flitsen. “Wat is dat? Een vallende ster?” vraagt Kevin zich af. Met de telescoop zoomt hij in. Maar het is al verdwenen.

Na nog geen minuutje ziet hij het blauwe licht terug. Het licht wordt groter en dan schijnt het als een spot op Kevin. Hij wordt verblind en knijpt zijn ogen stevig dicht. Het lijkt alsof een politiehelikopter hem omsingeld heeft.

Kevin voelt een stevige wind en met een enorme zuigkracht wordt hij de lucht ingezogen. Nog net op tijd kan hij zich vast houden aan de telescoop. Een vinger glipt weg en nog een aantal vingers glippen weg. Uiteindelijk heeft hij de telescoop nog maar met 2 vingers vast. Kevin kan het niet meer houden en laat los, hij verdwijnt in een groot rond voorwerp.

Olaf hoort op het balkon geluiden en rent de trap op naar het balkon.

Als hij daar staat hoort hij niets meer en Kevin lijkt plots van de aardbodem verdwenen. “Kevin! Kevin!” roept Olaf, maar er komt geen antwoord. Bezorgd verlaat hij het balkon en hij gaat slapen.

Diep in de nacht komt het ronde ding terug. De groene lichtjes op de ufo flikkeren erg hard waardoor de hele buurt misschien wel wakker wordt. Er verschijnt een opening in de ufo.

Kevin valt uit de ufo en komt terecht op het voetpad. Het is een wonder dat hij niets gebroken heeft.

Kevin staat recht. Hij heeft niks gebroken maar hij heeft enorm veel pijn aan zijn rug en in zijn buik. Kevin probeert zich te herinneren wat er gebeurd was maar hij kan zich alleen herinneren dat hij op een bed lag en rond hem allemaal groene mannetjes stonden.

Olaf wordt wakker van weer hetzelfde geluid. Hij wrijft het prut uit zijn ogen en hij staat op.

Als Olaf beneden komt ziet hij Kevin, helemaal in paniek, staan. “Waar ben je geweest?’ vraagt Olaf. “Aliens… ik ben ontvoerd door aliens!” roept Kevin van streek. Olaf kijkt hem raar aan en hij vraagt, “Kevin, heb je soms te veel gedronken?”

“Nee, ik ben 100% nuchter. Ik meen het echt!” zegt Kevin oprecht. “Wat er ook gebeurd is, we gaan slapen, “ zegt Olaf geruststellend, “je bent nu behoorlijk van streek.” Nog voor ze naar binnen gaan knuffelt hij Kevin.

Universiteit

Huilend licht Lisa op bed. “Wat heb ik gedaan,” denkt Lisa, “ik heb Stijn bedrogen!”

“Aha, hier zit je, alweer,” zegt Emma, “zeg, heb je geen zin om met de rest naar een quiz op TV te kijken?” Dan ziet Emma dat Lisa huilt. “Sorry, ik ratel maar door en ik zag niet dat je aan het huilen was. Wat is er nu eigenlijk aan de hand. Het is al de zoveelste avond op een rij dat je huilt.”

“Ik heb Stijn bedrogen,” zegt Lisa. “Met wie?” vraagt Emma. Ook al weet ze wat er gebeurd is, ze zegt het niet tegen Lisa omdat ze niet meer problemen wilt. “Met Rick,” zegt Lisa zuchtend, “hij vertelde dat hij verliefd op me was. Ik kon het niet geloven en ik wees hem af. Maar toen, ik wist niet wat me bezielde, zoende ik hem.”

“Je moet het tegen Stijn vertellen,” zegt Emma, “Heel je leven met schuldgevoelens zitten is ook niet bepaald makkelijk en zou je kunnen trouwen met leugens?” Lisa kijkt twijfelachtig naar Emma. “Ben je zeker? Ach ja, je hebt misschien gelijk,” zegt Lisa.

“Bedankt, Emma, je kan nu gaan, ik wil slapen,” zegt Lisa en ze geeft, voor de eerste keer in jaren, Emma een kus op de wang. “Welterusten,” zegt Emma en ze wandelt de kamer uit.

Voordat Lisa alles tegen Stijn vertelt, werkt ze al wat voor haar examens.

Op een avond roept Lisa Stijn bij zich in haar kamer. “Stijn, ik moet je iets opbiechten,” zegt Lisa. “Je hebt me toch niet bedrogen,” zegt Stijn lachend en als grapje. Lisa voelt zich even ongemakkelijk en ze kucht. “Euhm… eigenlijk wel ja,” zegt ze bang.

Stijn wordt rood van woede. “Wat, we zijn wel verloofd, hé!” roept hij woedend, “ Of ben je dat al vergeten.” Lisa doet haar armen over elkaar ze zegt ze rustig mogelijk terug: “Dat weet ik, Stijn. Maar het was allemaal een groot misverstand.”

“Goed dat je dàt inziet!” schreeuwt Stijn, “En met wie heb je me bedrogen?” De tranen springen in Lisa’s ogen. “Met Rick,” zegt Lisa met een woedende blik. Stijn staat helemaal op uitbarsten en hij schreeuwt bijna zijn stembanden kapot: “Ik had het kunnen denken. Trap jij zomaar in die verleidingstruckjes van die onnozele vrouwenmaniak. Jij zit maar te zeggen dat er niets aan de hand is tussen jullie, maar je zit achter mijn rug wel met hem te rommelen.”

“Het is bij één kus gebleven! En als je het wilt weten, ik heb Rick gekust!” roept Lisa die haar woede nu ook niet kan beheersen. “Nog mooier! Dat noemen ze dan een familiesim!” Stijn ademt diep in en zijn hart bonst erg hard van woede. “Heb je het niet gehoord ofzo, ik zie dat het een misverstand was!”

Stijn negeert wat Lisa zegt en hij loopt woedend de kamer uit.

“Blijf verdorie van mijn vriendin af!” roept Stijn tegen Rick. Hij kan zich niet beheersen en hij geeft Rick een boks in het gezicht.

Lisa komt uit haar kamer en ze schrikt als ze Rick ziet. Zijn neus zit onder het bloed.

“Stijn! Wat bezielt je? Ik begrijp dat je jaloers en woedend bent, terecht zelfs. Maar moet je daarom Rick een bloedneus bezorgen?” roept Lisa geschrokken. “Ben je ineens bezorgd over hem? Luister, Lisa, je moet kiezen. Ofwel kies je voor mij ofwel voor Rick.”

Stijn loopt weg. Niet veel later loopt Lisa achter hem aan.

“Zo nu ben je een stoere jongen,” grapt Emma die een pleister op Ricks neus kleeft. “Ja, heel stoer,” zegt Rick sarcastisch.

Tegen middernacht komt Lisa thuis. “En?” vraagt Emma. “Ik heb heel de campus afgezocht, maar hij is nergens te bekennen,” zegt Lisa hijgend. Dan gaan Emma en Lisa naar bed.

Een aantal uurtjes voor de ochtend komt Stijn terug en valt hij in slaap op de sofa.

Erg vroeg in de ochtend wordt Felix wakker.

Legacy-Place 1

Trots kijkt Felix rond in zijn volledig gele kamer. Heel de bovenverdieping is zijn kamer, want hij is nu het enigste kind thuis en nu heeft hij ook meer speelruimte. Felix weet dat dit maar tijdelijk is want als Lisa afgestudeerd is, komt ze hier wonen en gaan ze waarschijnlijk verbouwen.

Als Felix heeft ontbeten en zich gewassen heeft, speelt met zijn elektrische racewagen. Ondanks hij toch veel kan spelen verveelt hij zich. Hij heeft geen leeftijdsgenootje om mee te spelen.

Maar al snel wordt Felix’ wens vervult. Vanessa Draaijingh verschijnt op het kavel en Felix gaat naar haar toe. “Hallo, ik ben Felix!” groet Felix Vanessa. “Ik ben Vanessa, leuk je te leren kennen!”

“Ik heb jou hier nog nooit eerder gezien,” zegt Vanessa. Felix knikt. “Dat komt omdat ik juist ben verjaard.”

“Zou je samen met mij willen spelen?” vraagt Felix. “Ja tuurlijk, het is altijd leuk om nieuwe vrienden te maken!” zegt Vanessa enthousiast.

Zo vult Felix samen met Vanessa de middag met spelletjes te spelen zoals: papegaaitje leef je nog, tikkertje en politie en dief.

Legacy-Place 3

Kevin heeft ondraaglijk veel pijn in zijn buik. Zo snel als hij kan spurt hij naar het toilet en geeft hij zijn maaginhoud over. “Bah, sinds die alienontvoering ben ik heel die tijd misselijk.” Kevin staat net recht en hij moet terug overgeven.

Nadat hij het toilet heeft schoongemaakt, doet Kevin zijn pyjama terug aan en hij gaat op bed liggen. Na nog geen vijf minuten rent hij terug naar het toilet.

Beneden gaat de voordeur open en Dave en Karin gaan naar binnen, ze hebben namelijk de sleutel van Kevins huis. “Kevin, we zijn er!” roept Dave.

Traag komt Kevin de trap af. “Wat is er met je?” vraagt Karin, “Je ziet er zo bleek uit.” Kevin grijpt naar zijn maag omdat hij weer steken krijgt. “Een buikgriepje denk ik,” antwoordt hij.

Nadat Kevin zijn ouders naar de kamer van Sam heeft geleid, kruipt hij terug in bed. Dave neemt Sam uit bed en knuffelt hem. Hij is zo trots op zijn eerste kleinkind. Hij pinkt zelfs een klein traantje weg.

Karin ziet dat Dave een aantal traantjes laat en neemt Sam van hem over. “Geef Sam eens hier, voordat je te sentimenteel wordt,” zegt Karin lachend.

Dave en Karin zijn nog eventjes naar Kevin gegaan en hebben hem onderzocht. “Hmm, vreemd,” zegt Dave. “Wat is er?” vraagt Kevin bezorgd. Dave is even stil. “Volgens de testen ,die ik met jou gedaan heb, ben je zwanger.” Kevin trekt grote ogen op. “Wat? Ben ik zwanger?”

Karin denkt zeer diep na. “Ben je onlangs ontvoerd geweest door aliens?” vraagt ze. Kevin kijkt verbaasd op. “Hoe… hoe weet jij dat?”

“Wel, in het laboratorium, waar ik werk, hebben we onderzoek gedaan door welke reden mannen wel zwanger worden omdat de laatste tijd het aantal van zwangere mannen steeds stijgt,” vertelt Karin, “we kwamen erachter dat dat door aliens kwam. We hebben een kleine camera in de kledij van een collega van mij gestoken en hem laten ontvoeren door aliens. Hij kwam zwanger terug, maar de camera was spijtig genoeg vernietigd.”

“Dit verhaal komt zeer ongeloofwaardig over,” zegt Dave tegen zijn vrouw. “Dat weet ik,” zegt Karin, “maar toch is het waar.”“Ik geloof je mam,” zegt Kevin.

Als Olaf thuis komt van zijn werk, leest Kevin een boek over zwangerschappen. “Waarom lees je dat?” vraagt Olaf. Dan legt Kevin alles uit over de ontvoering en over het bezoekje van zijn ouders. Hij had het moeilijk om het te geloven maar toch accepteerde Olaf het.

Ondanks dat Kevin vandaag een aantal keren heeft overgegeven, gaat hij toch werken. Hij heeft het gevoel dat hij vandaag promotie maakt.

De rest van de avond speelt Olaf met Sam.

Om drie uur ‘s nachts komt Kevin thuis van zijn werk met promotie. Hij is nog maar net uit de carpool en zijn buik wordt dik. Kevin is zwanger.

Universiteit

Onverwacht brengt Kevin een bezoekje aan de universiteit. Maar dan ziet hij iets dat niet voor zijn ogen bestemd was.

Helemaal in de war draait Kevin zich om en waggelt hij terug naar huis.

Lisa en Emma merken niets van Kevins bezoek en praten met elkaar. Emma is nieuwsgierig, ze wil weten of Lisa al een beslissing heeft gemaakt. “Lisa, weet je nu al wie je gaat kiezen?” vraagt Emma. Lisa knikt. “Ja, ik kies voor Stijn.”

“Heb je het al tegen Stijn vertelt?” vraagt Emma. “Nee, ik heb de beslissing nog maar pas gemaakt,” zegt Lisa, “Zo dadelijk zeg ik het tegen hem.”

“Ik heb een idee,” zegt Emma, “als jij vanavond nu met Stijn uit eten gaat, om bij te praten.” Lisa kijkt geïnteresseerd. “Ja, dat lijkt wel leuk. Bedankt voor je goede idee.”

“Rick, alles wat er tussen ons gebeurd was, was een groot misverstand,” bekent Lisa even laten tegen Rick, “Die kus betekende niks voor mij, daarom ga ik verder met Stijn.”

Het valt Lisa op dat Rick daarmee niet erg blij is en hij zegt: “Oké, zolang dat jij gelukkig bent, ben ik dat ook,” zegt Rick, “Het zal waarschijnlijk toch nooit meer tussen ons klikken, als koppel. Want ik krijg, na m’n studies, het aanbod om in Amerika te gaan werken.”

Nadat Lisa Rick proficiat gewenst heeft, omdat hij in Amerika mag gaan werken, vertelt ze tegen Stijn dat ze voor hem kiest. “Wat, meen je dat echt?” vraagt Stijn verwonderd, “dat is geweldig!” Stijn pakt Lisa stevig vast, daarna stelt Lisa voor aan Stijn om die avond uit eten te gaan.

“Ben je klaar?” vraagt Lisa. Stijn knikt zeer overtuigend. “Ik heb een tafel gereserveerd in een restaurant in Legacy-Place, dichtbij mijn ouders,” zegt ze.

Als ze afscheid genomen hebben van Rick en Emma, vertrekken ze naar het restaurant.

“Je vindt het toch niet erg dat ik spaghetti klaarmaak?” vraagt Emma aan Rick, terwijl ze tomaten snijdt. “Nee hoor, zolang het maar lekker is,” zegt Rick.

“Hmm, die spaghetti is hemels!” zegt Rick. “Ik maak hem nochtans hetzelfde als Lisa,” zegt Emma die smult van het avondeten. “Nou het lijkt alsof er een speciaal ingrediënt inzit,” zegt Rick, maar dan zegt hij, met een andere stem, “je bent héél mooi!”

“Kom hier dat ik je kus!” zegt Rick met nog steeds dezelfde stem. “Nee, Rick niet doen!” Emma probeert haar hoofd van hem vandaan te halen, maar ze voelt zijn warme lippen op haar wang. Ze valt naar achter maar ze kan zich nog net vasthouden aan Rick. Waardoor hij denkt dat Emma hem ook wilt zoenen.

Emma kan zich bevrijden en ze loopt naar haar kamer. Maar Rick volgt haar en glipt haar kamer in. “Ga weg, Rick!” roept Emma bang.

“Zo te zien ben je al op de perfecte plek,” zegt Rick. “Nee, Rick, stop!” roept Emma.

Emma krijst en roept erg luid in haar kamer.

Ze kan zich nog net op tijd bevrijden en ze loopt weg naar de tuin. Rick achtervolgt haar.

“Wat is hier aan de hand?” vragen Lisa en Stijn als ze Emma en Rick ,met niet veel kleren aan, in de tuin zien rondlopen. “Lisa, je hebt m’n leven gered! Rick… hij… hij wou mij aanran…” roept Emma die haar zin niet kan afmaken. “Ik weet genoeg!,” zegt Lisa boos.

“Rick, wat bezielt je in simsnaam!” roept Lisa woedend, “ik kan daarvoor de politie bellen! Maar dat doe ik niet!”

“Omdat je nog steeds van mij houdt,” zegt Rick en knijpt in haar billen. “Blijf van me af, viezerik!”

“Blijf verdorie uit de buurt van alle vrouwen hier!’ roept Stijn en hij valt Rick aan.

Legacy-Place 1

Het is een rustige dag bij de familie Timmermans. Iedereen ligt te luieren en Karin belt naar haar vrienden voor haar werk. Maar ze krijgt ook zelf telefoon.“Hey, Wendy!”“Hoi, Karin. Wij geven morgen een feestje zou je willen langskomen samen met Dave?”“Ja, natuurlijk. Graag zelfs!“Oké, dat is dan in orde. Tot morgen!”

Legacy-Place 2

Vandaag is het voor Vanessa en Remco tijd om op te groeien als tiener. De kaarsjes zijn al aangestoken.

Ze blazen alle twee de kaarsjes uit en ze groeien op als tiener.

“Ik kies voor de wens populariteit en mijn levenswens is generaal worden,” zegt Vanessa. “Ik ga eerder voor genot en 50 eerste dates hebben lijkt me wel een uitdaging,” zegt Remco.

“Ma, je weet dat ik nu moet gaan,” zegt Nick. “Ik weet het,” zegt Wendy. Ze geeft haar zoon een knuffel. “Hou je goed op de universiteit,” zegt ze.

Als het al donker is, hebben Remco en Vanessa andere kledij aangedaan. “Je ziet er goed uit,” zegt Remco flirterig. “Jij ziet er ook wel knap uit,” zegt Vanessa.

Remco staat te dromen. Zijn ogen zijn alleen gericht op Vanessa. Zonder dat hij het beseft komt hij dichter bij Vanessa staan. Zijn lippen komen steeds dichter bij de hare en dan zoent hij haar.

“Je vindt het toch niet erg?” vraagt Remco. “Nee, helemaal niet,” zegt Vanessa en ze zoent hem.

Casper is juist terug van zijn werk en Angelina wacht hem al op. “Kom eens mee,” zegt ze tegen haar man. Verbaasd volgt Casper zijn vrouw.

“Verassing!” roept Angelina als ze samen met Casper in een nieuwe kamer stopt. “Het is af!” roept Casper blij, “m’n eigen dokterspraktijk is eindelijk klaar!”

Angelina laat hem alle hoeken van de praktijk zien.

Op de bovenverdieping laat ze ook nog 2 bedden zien waar de zieken in kunnen liggen.

“Dankjewel, dat jij mijn droom mee hebt helpen waar te maken,” zegt Casper. “Ach, het was maar een kleine moeite,” antwoordt ze. Dan zoent Casper zijn vrouw. Maar verder dan de slaapkamer raken ze niet en doen ze verder in de wachtkamer.

Legacy-Place 3

“Wie is er vandaag jarig?” zegt Kevin als hij Sam en nieuwe luier geeft, “Ja, jij bent jarig!”

Kevin en Olaf besluiten het klein te houden en vieren de verjaardag van Sam alleen met hun drietjes. Samen met Sam blaast Kevin de kaarsjes uit.

Dan gooit Kevin Sam als baby de lucht in en vangt hij hem op als peuter.

Die avond leert Olaf Sam nog praten. “Zeg eens papa,” zegt Olaf voor. Maar Olaf krijgt alleen wat gebrabbel te horen.

“Zo dat staat je beter dan je kostuum,” zegt Olaf als hij Sam van kleren en kapsel heeft veranderd, “dat kostuum mag je dragen op de trouw van je tante Lisa. “tante Isa!” roept Sam blij ,ook al weet hij niet over wie hij spreekt.

Universiteit

“Het is tijd om te vertrekken, Rick,” zegt Lisa rustig. “Please, Lisa, mag ik niet blijven tot het eindexamen?” smeekt Rick. “Nee,” zegt ze kordaat, “nog veel geluk in Amerika.”

Lisa doet de deur voor hem open en ze stuurt hem naar buiten. Nu heeft hij het echt verknoeid, ook al was niets zijn schuld. Maar het zal stom klinken als hij onder een soort hypnose was toen hij Emma aanrandde.

Legacy-Place 1

“Klaar voor je allereerste schooldag?” vraagt Karin. “Ja, helemaal,” zegt Felix opgewonden.

Als hij de schoolbus hoort toeteren, loopt Felix naar buiten. Een kleine glimlach verschijnt als hij de gele schoolbus ziet. Want geel is zijn lievelingskleur.

Het was nog erg lang geleden dat Dave en Karin helemaal alleen waren. Dus daar profiteren ze ook van. Wat begint met een simpele zoen in de zetel,…

… eindigt onder de lakens van het bed.

Om vier uur komt de schoolbus aangereden en Felix stapt uit. Hij heeft een briefje bij dat zijn ouders moeten handtekenen voor het middagverblijf.

Karin en Dave maken zich klaar voor het feestje bij Wendy thuis en ze doen hun chicste kleren aan.

Legacy-Place 2

Iedereen voor het feestje, voor de opening van Caspers praktijk, is aangekomen en Casper schenkt de champagne in.

“Ik zou graag een toast willen uitbrengen op mijn praktijk,” zegt Casper met een luide stem, “Mijn grootste droom, een eigen praktijk hebben, is werkelijkheid geworden. Ik zou graag mensen willen helpen en ze terug gezond willen maken, zonder dat ze lange afstanden moeten doen en hier direct terecht kunnen.”

“Maar helemaal alleen is me dit niet gelukt. Daarom wil ik ook een toast uitbrengen op Angelina, mijn vrouw, die me geholpen en gesteund heeft.”

“Gezondheid!” Dan drinkt iedereen zijn glas champagne uit.

Het feestje is opgang gekomen en Wendy praat met Lisa. “Lisa, in welk jaar zit jij nu op de universiteit?” vraagt Wendy nieuwsgierig. “Ik ben juist afgestudeerd. Morgen ga ik samen met Stijn, mijn verloofde, terug bij mijn ouders wonen.”

In woonkamer praat Raul samen met zijn ex-collega en kuisvrouw Katherine. “Zeg, moet jij geen deftige kleren aan hebben?” vraagt Katherine. “Ik zat in het bubbelbad en ik had geen zin om nog iets anders aan te doen.” Katherine bekijkt hem. “Zo zie je er wel beter uit.” Dan zoenen ze elkaar.

Nietsvermoedend wat er in de woonkamer gebeurd, praten Karin en Angelina met elkaar, in de praktijk. “Karin, wil je samen met mij de hapjes uit de keuken halen?” vraagt Angelina. “Ja, natuurlijk. Ik begin honger te krijgen.”

“Jullie hebben wel een mooi huis,” zegt Karin als ze samen met Angelina in de tuin wandelt. “We hebben er dan natuurlijk lang voor gespaard,” antwoordt Angelina.

Als ze binnenkomen kunnen ze hun ogen niet geloven. Raul, een brave man, zoent met de kuisvrouw! Angelina bedekt met haar handen haar ogen en Karin kijkt stomverbaasd.