Parijs. Donderdag 21 juni 1759.Parijs. Donderdag 21 juni 1759.

Maar voor een levensgenieter als ik zijn de eerste keren

niet zo bijzonder.

Hoofdstuk 1 Hoofdstuk 1 De libertijnDe libertijn

Ik vind het maar banaal...

Ik moet trouwens schaamteloos bekennen dat, van de vele lijven die de revue zijn gepasseerd in mijn jonge leven, er maar weinig

een blijvende indruk hebben nagelaten.

Je eerste keren vergeet je niet.

Dat is althans wat iedereen beweert.

Ze verscheen voor me als Diana, de

godin van de jacht...

...en ze zou mijn leven voor altijd

veranderen.

En toch is één bepaalde eerste keer

me bijgebleven...

3

Heb ik de ongrijpbare

in de val gelokt?

Zult u mij het plezier gunnen u tijdens ons volgende bacchanaal

te ontmoeten?

Als u mij uitdaagt, mijnheer de hertog, dan zal ik u met alle plezier een straf opleggen die bij de misdaad past.

En in vergelijking hiermee, zal mijn vorige straf als een streling heb-ben aangevoeld...

Ik zal doen wat ik altijd doe...

...gewoon wat ik wil!

4

Naar het schijnt, herkennen roofdieren elkaar.

Ik wist instinctief dat ik op mijn hoede moest zijn

voor deze schoonheid.

Het probleem? We jaagden in hetzelfde

gebied...

En Parijs is niet groot genoeg voor twee roofdieren

zoals wij.

Naar mijnweldoener en

meester!

5

Vrijdag 26 juli 1759.Vrijdag 26 juli 1759.

Onder degenen die dezelfde aard deelden, waren er drie die echt

interessant waren... Diana, de markiezin en ik waren die zeldzame parels.

Diana had enkel mijn nieuwsgierigheid

gewekt...

...maar de markiezin wilde ik bezitten... Veroveren.

Dat was mijn ultieme doel.

Ik had haar ontmoet tijdens een bal, had in haar een gelijke gezien

en had haar meest banale vriendin verleid.

Met dit lokaas volstond het te wachten tot de markiezin

in de val zou lopen.

Als ik wilde dat ze met hart en ziel de mijne werd, moest ik

eerst haar zwakke plekken kennen.

Ik wilde het spel spelen...

...maar dat is als de strijd opgeven zonder

slag of stoot!

Ik had me ook kunnen laten verleiden...

6

Er zou een winnaar zijn en een overwonnene.

Na de observatie, zou de confrontatie

volgen.

Hiermee startte ik een oorlog. Dat wist ik.

U bent laat, meneer.

Moet ik daaruit afleiden dat u ten prooi bent gevallen

aan de roes van de wellust en dat u de reden van uw aanwezigheid tussen die lakens bent vergeten?

En rij snel, zodat mijn hand schudt. Een aarzelend

handschrift zal worden beschouwd als een uiting

van mijn verwarring en verdriet.

En als ik mij ten volle in de strijd heb geworpen, dan is dat opdat de boodschapper overtuigend zou overkomen bij de bestemmeling...

Tja... Je moet het nuttige aan het

aangename koppelen, mijn beste Azelan.

Trouwens... Heb je de brief onder

de deur van de mar-kiezin geschoven?

In een gesloten omslag, zonder uw zegel. Ik heb

uw instructies nauwgezet opgevolgd.

Naar huis, Azelan! Ik moet slapen, zodat ik vannacht

goed uitgerust ben.

Perfect!

7

Woensdag 5 september 1759.Woensdag 5 september 1759.

8

Burggraaf! Eindelijk een ver-

trouwd gezicht om mij aan de verveling

te onttrekken!

Verveling, meneer de hertog? Ik ben

natuurlijk nog maar net aangekomen, maar

mij lijkt dit een fantastisch feest!

Dat wel, ja... En toch zegt het mij helemaal niks.

U verbaast mij! Meestal staat u meteen in vuur en vlam

voor elke huwbare jonge vrouw met een mooi figuur...

En ik tel er tientallen.

U bent helderziend! Daar staat ze. Ik ben al maanden bezeten

door haar!

Tenzij...

Zou het kunnen dat u, hedonist onder de hedonisten, epicurist

der epicuristen, verliefd bent?

9