1

Beste HOCC’ers.

Met het einde van het jaar 2010 en de zware last die citroënstory Zolder met zich mee heeft gebracht kan ik zeggen dat het een uitermate zwaar en Citroënactiefjaar voor Guy en mijzelf geweest is.Niet alleen het hele opzet van een internationaal evenement, maar daarnaast ook de lokale (HOCC) events hebben dit jaar loodzwaar op onze schouders gewogen. Ik kan hier natuurlijk alleen voor mezelf spreken maar Guy zal het zeker kunnen beamen dat de fut er serieus uit was. Maar na enkele weken van sabbat hebben we besloten er eens goed tegenaan te gaan, te beginnen met deze Citromanie en het opnemen van onze babbelavonden, een traditie die een beetje vervaagd is geraakt.

De Technische avonden (Babbelavonden).Door het vinden van een aantal geschikte locaties is er nu een probleem van de baan en kunnen we weer aan de slag. Het enige wat nog ontbreekt is input van jullie ideeën die voor de inspiratie kunnen zorgen. Een mailtje naar DS23@telenet.be is genoeg, zet er gewoon in wat je graag nog eens zou willen weten in verband met de auto “oude of nieuwe”, het speelt geen rol. Ik doe mijn best om hieromtrent een technische avond op te bouwen (het kunnen ook meerdere onderwerpen zijn).Indien mogelijk kan het zelfs een beetje praktisch gericht worden, jullie vragen… wij proberen te draaien. Denk er over na, maar leg het niet naast U neer. Stuur vandaag nog een mailtje, ik wacht vol ongeduld.

De productavonden.Guy, Jan en Ik hebben allen contacten met leveranciers van producten die voor ons interessant zijn. Wij zullen ons uiterste best doen om iemand te vinden die zo goed wil zijn eens een presentatie te komen geven over, ongetwijfeld, de beste producten die er bestaan.

Babbelavonden.De nood is hoog, ook bij mij, om eens even bij een pintje bij te praten over onze projecten, auto’s en niet steeds onderbroken te worden door onze partners ;-) We proberen dus weer op geregelde tijdstippen samen te komen in een of ander zaaltje.Met dit in het achterhoofd lijkt mij 2011 een geslaagd Citroën clubjaar te kunnen worden!

Beste Wensen voor het nieuwe jaar vanwege Bart, Peggy , Fleur en Tijl.

2

Weer Winterweer …Iedereen die mij maar een beetje kent zal wel weten dat ik een grondige hekel heb aan het fenomeen “winter”. Ik denk dat Raymond mij daar zeker kan in bijtreden.Geef toe dat we de laatste jaren al meer dan genoeg van die witte ellende over ons heen hebben gekregen. Als ik mij niet vergis, is het allemaal begonnen twee jaar geleden, toen compleet onaangekondigd het ganse land op een paar uur tijd lam lag, in november nog wel ! En wij zaten toen net in Antwerpen… met een C6 die ik toen nog maar één maand had! Het is en blijft trouwens nog altijd een schitterende auto, die C6, maar van winterweer moet hij absoluut niks weten. Dat blijkt te liggen aan de banden. Die moeten tegenwoordig zo hyperzuinig mogelijk rijden, je weet wel: Michelin Energy. Ik heb in mijn zondige jaren nog met achterwielaandrijvers gereden, door centimeters dikke sneeuw met gewone zomerbanden – zonder al te veel problemen.Maar neen, nu moeten er meer langs- dan dwarsgroeven indat rubber zitten want anders verbruikt dat teveel, met alle gevolgen van dien. Maar dat is dan weer beter voor de opwarming van de aarde… ahum! Opwarming zei u toch? Ik merk er anders niet veel van, maar de weerkundigen vinden van wel. Ik zou toch willenvoorstellen om er dan gerust een schepje bovenop te doen en wat meer met de oldtimer buiten te komen. Rijden moeten die dingen doen, hoe meer hoe beter. Nu ja, toegegeven, met die pekel op de wegen kom ik er ook niet echt mee buiten.Zout ! Dat is tegenwoordig weer de klucht van de dag. Na vorige winters gingen de gemeenten zich niet meer laten kennen: ze zouden extra voorraden aanleggen… beloofden ze.Het is de zestiende “ijsdag” van het jaar en… het zout is op! Tiens?Jamaar – want die “woordvoerders” hebben altijd en voor alles een uitleg – de leverancier zit zelf zonder. Ik ben misschien geen groot econoom, maar ik dacht altijd dat voorraden op voorhand worden aangelegd - en niet besteld als de nood het hoogst is, maar ik kan mis zijn. Of nog een betere uitleg : de vrachtwagens die het zout moesten aanvoeren, zaten vast op de E411, want de Waalse overheid had toch wel alle vrachtwagens verbod tot rijden gegeven zeker omdat… het te glad was, want ze hadden geen zout meer om de wegen vrij te maken! De witte ellende maakt de mensen zot.Ik heb zo een vermoeden dat ook Leuven al een tijdje met een tekort moet te kampen hebben. Laatst stonk heel de Diestsesteenweg van Lubbeek tot Leuven naar de z… (pipi van dieren). Verschrikkelijk. Het drong gewoon door alles door en ik kreeg de indruk dat de geur opsteeg van de weg. Dat onwelriekend goedje heeft natuurlijk ook een smeltende werking maar toch… om er nu een hele steenweg mee proberen te “ontijzelen”? Dat woord hoorden we dezelfde avond ook op het nieuws, toen bleek dat ook de nationale luchthaven meedeed aan de zout-gekte. Eerst hadden ze alle vliegtuigen omgeleid naar Zaventem, omdat het de enige, nog toegankelijke luchthaven was van alle omliggende landen. Daags nadien stellen ze toch wel vast zeker dat ze geen “ontijzelingsvloeistof” meer hebben om de vliegtuigen schoon te blazen. Dat spul blijkt ethyleenglycol of propyleenglycol te zijn.Met andere woorden : antigel. Ach wat, één dag later en ze hebben ineens terug voorraad van dat product. Of zouden ze ook de plaatselijke boeren aangesproken hebben ?Er wordt soms gesproken van “zwarte sneeuw zien”. Ik vind witte zeker even erg : het maakt de mensen knettergek.gi

3

Voor het negende (!!) winterweekend werd op algemene aanvraag, nog eens de oude watermolen in Patignies gereserveerd. Op 19 februari stonden onze die-hards dan ook te trappelen van ongeduld om te vertrekken. De aankomst voelde bijna als “thuiskomen” in dit prachtig gerestaureerde monument. De joviale mijnheer Léonard (vermoedelijk geen familie van de beruchte opvolger van Kardinaal Danneels…) had voor de pistoleekes voor ’s avonds gezorgd, zodat iedereen toch wat tijd kreeg om de benen onder tafel te schuiven en bij te praten.Na een zalige nachtrust, stond Jan natuurlijk weer paraat aan het fornuis om iedereen die dat wou te voorzien van het nodige ontbijt, eitjes inclusief.In de loop van de namiddag brachten we een bezoek aan de familie Otte, die zich een jaar of 2 geleden vestigde in Graide. Ze hebben daar een imkerij opgestart, waarvan de bijenkasten over de wijde omtrek verspreid staan. Daarnaast hebben ze als –noem het maar een toeristische trekpleister – ook een hele dierentuin aan roofvogels op het erf zitten. Dit is eerder het werkterrein van de zoons die ons tijdens de show met uilen, valken en ander vliegend wild van de nodige uitleg voorzagen, al was het met zeer stevig West-Vlaams accent… Het was voor iedereen een boeiende uitleg, maar blijven buiten staan bij temperaturen die rond de -5°bleven steken, begon toch zijn tol te eisen aan verkleumde en gevoelloze tenen. Het leek ons dan ook wijs om maar naar binnen te gaan en te luisteren naar de uitleg over de bijtjes en de bloemetjes… zo komen we ook nog eens iets te weten. Helaas, driewerf helaas, de ruimte waar de honingspullen lagen opgeslagen – en tegelijk ook presentatieruimte – was niet verwarmd. Klapper…bibber…Na een schrandere opmerking werd dan toch het warmtekanon aangezet en begonnen onze Hocc’ers langzaam te ontdooien. Weerom een interessante uitleg die volgde, maar het beste moest nog komen:een proeverij van allerhande soorten honing en vooral de “Rhumiella” … een zelfgemaakt drankje op basis van honing en rhum wat op ons een soort antigel-achtige werking bleek te hebben. Tijd om van de familie Otte afscheid te nemen en terug te keren naar het dal van de Houille voor het avondeten en vooral de quiz. Stilaan begon er ook wat lichte sneeuw te vallen.Gunter en Monica hadden voor ons een compleet nieuwe formule voor de quiz ineengestoken, met gekleurde lampen en drukknoppen en al !Er werden ploegen ineen gestoken en weer uiteengerukt. Een aantal favorieten vielen reeds vroeg uit en anderen raakten dan weer een heel eind verder. Als uiteindelijke winnaars - en tegelijk ook de slachtoffers om de quiz 2011 ineen te steken - kwamen Thieu en Annie op het podium te staan.Er werd nog wat nagekaart, hoewel niet zo laat als gebruikelijk… Worden de Hocc’ersoud of eiste de vrieskou zijn verdere tol. Trouwens… ondertussen lag er weer een vers sneeuwtapijt, zo rapporteerde Luc ons bij terugkomst van een “rookpauze”. Als we de zondag nog maar uit het dal zouden geraken.Dat bleek echter een ongegronde vrees, want met enige aanloop geraakten zelfs de Citroëns die helemaal beneden geparkeerd stonden boven – natuurlijk!Het volgende winterweekend zal nummer 10 op rij zijn. Op naar de 20 ?gi & annie

4

5

OPWARMINGSRIT zondag 28 maart De opwarmingsrit 2010 kende een vrij stevige opkomst, niettegenstaande het twijfelachtige weer. Om 14.00 vertrokken we op de parking te Rotselaar naar onze bestemming in Berlaar bij “de nieuwe smid”, Dries Heylen. Langs de rustigere binnenwegen van Rotselaar, Tremelo, Keerbergen stootten we – bijna vanzelfsprekend – op één of andere wielerkoers in Grasheide. Als extraatje, krijgen we daar een wild gesticulerende en hoogrood aangelopen politieagent bij, die ons probeert aan te zetten om zo snel mogelijk door te rijden en de omleiding te volgen. Enige twijfel van onzentwege was natuurlijk logisch, aangezien dit afweek van ons roadbook. Dit had een allesbehalve weldoend effect op de bloeddruk van de arme man en dus besloten we toch de omweg maar te wagen, alvorens er een MUG team aan te pas kwam. De rit verliep verder volgens plan, met één uitzondering van een schoonheidsfoutje in het roadbook zelf. (links, rechts…het maakt toch enig verschil).Dries stond ons op te wachten naast het smidsevuur en aambeeld.Hij is één van de weinige smeden die België nog rijk is die prachtige kunstsmeedwerken tot een goed eind kan brengen. We kregen demonstraties en uitleg over hoe hij te werk gaat en daarna mochten “we” zelf aan de slag…Met “we” bedoel ik dan Bart, die toch tekeer durfde gaan met hamer en aambeeld.Hetblijkt wel zwaarder dan gedacht…De fotoboeken toonden ons werken die gingen van een eenvoudige balustrade, tot hekwerken en volledige orangerieën. Over prijzen werd weinig gesproken…Dries was zo vriendelijk van zijn zondagnamiddag gratis aan ons op te offeren, waardoor we deze rit gratis konden doen. Het avondeten in de Pallieterhoeve in Booischot , “ballekes met kriekskes”, werd nog een gezellige bedoening.

6

Hagelanders op ZolderIk veronderstel dat het niemand ontgaan is dat Bart en ik uren, dagen en weken gestoken hebben in de voorbereiding van het evenement CitroënStory op het circuit van Zolder. Natuurlijk doe je zoiets omdat je het graag wil en omdat je de mensen het plezier gunt van dergelijke activiteiten. Helaas ging niet alles van een leien dakje: het hele evenement werd voor een groot stuk gesponsord door de Amicale Citroën Internationale – en dus onrechtstreeks door Citroën Frankrijk. Daar hoort natuurlijk enige rapportering en verdediging bij het bestuur van de ACI bij. Daar hoort dan natuurlijk een trip naar Parijs bij en denk nu maar niet dat dit allemaal bekostigd wordt door het evenement –allemaal vrijwilligerswerk. Aangezien het om een internationaal evenement gaat, moet zoiets ook gepresenteerd worden op de verschillende beurzen… Parijs, Nederland, Duitsland enz. – allemaal vrijwilligerswerk. Het is onvoorstelbaar hoeveel werk in zo’n organisatie kruipt. Wekelijkse vergaderingen van ons team, thuiskomen rond 1 uur ’s nachts en dan nog de vrouw tevreden houden. Bijna elke avond thuis mails sturen en beantwoorden, vertalingen maken, tekstjes schrijven, activiteiten proberen uit te vinden. Ik vrees dat de mensen die voor een dagje afzakten naar Zolder niet eens kunnen vatten hoeveel tijd hier allemaal in stak. Het ellendige aan de hele zaak is dat al dat harde werk tegenwoordig weinig geapprecieerd wordt, wat tot gevolg heeft dat steeds minder mensen zich geroepen voelen om zich in een organisatie te storten. Dat blijkt elk jaar meer tijdens de vergaderingen van de ABCC. De mails die we kregen na het evenement om ons te feliciteren maakten gelukkig veel goed. Zelfs Wouter Jansen van CITROExpert bedankte ons voor de organisatie. Helaas zijn er ook andere… en dat maakt me wel wat triest. Niemand is perfect, toch ?De vrijdagmorgen werd de neus van de DS richting Zolder gezet, nog even diep ademhalen en weg waren we. Het weer kon gewoon niet beter, gewoonweg prachtig. Nog maar net toegekomen op het circuit, konden we al direct de handen uit de mouwen steken om de tapijten voor het openluchtmuseum – tegen de wind in – proberen open te rollen. Bart was al een tijdje in de weer met het over en weer rijden met de inhoud, de wagens dus, voor dit museum. Onmiddellijk bleek al dat er nog wagens dienden opgehaald te worden bij de eigenaars… ergens bij Tongeren en eentje bij Luik. Citroën Belux was zo vriendelijk om ons inderhaast een C-Crosser ter beschikking te stellen, zodat we de ritten niet met onze oldtimers moesten maken (dat zou weer extra poets-en blinkwerk geweest zijn). Bij terugkeer begonnen er al handelaars toe te komen die hun stands in de boxen graag hadden opgesteld. Een geluk… dat Bart er aan had gedacht om een setje plooifietsen mee te nemen, want anders waren mijn benen zeker 5 cm afgesleten van heen en weer te lopen. Dit ging aardig vlug zo.

7

Dan doken er problemen op bij het kampeerterrein. Een kilometertje naar daar fietsen om de gemoederen te bedaren… De circuit-administratie had blijkbaar wat problemen met de interne communicatie en liet de mensen die een camping ticket hadden nog eens extra betalen. Na wat geregel van Guido en Dieter geraakte dit opgelost, maar het zette aardig wat kwaad bloed bij de deelnemers. Helaas iets waar wij totaal geen schuld aan hadden, maar ons toch ook weer verweten werd. Laat die avond en doodop trokken Pascal, Marc en ik naar ons hotel. Nog net op tijd om iets kleins te kunnen eten alvorens het restaurant sloot en dan naar de receptie om de sleutel van onze kamer op te halen. De man aan de receptie keek ietwat eigenaardig toen hij ons die sleutel overhandigde… begrijpelijk ook toen wij op de kamer – wij waren met z’n drieën – twee kingsize bedden ontdekten!? Vergissinkje. Ach, met wat kussens uit de zetel, was een “vloerbedje” snel gemaakt en de slaap snel gevonden.Zaterdagmorgen, hééééél vroeg, na een ontbijt aan lichtsnelheid, stonden we weer klaar op het circuit voor een volgende dag. Trouwens, het was nog beter weer dan de dag voordien, dus alles kondigde zich prima aan.Stilaan begonnen ook de bezoekers binnen te komen en alle handelaars hadden hun draai gevonden. Een vriendelijk praatje hier en daar met de mensen en de toon was gezet, alleen… begonnen wij ons aardig zorgen te maken over de drank- en eettentjes die maar niet open gingen. Alweer een probleem buiten onze wil om: er was ons ten stelligste beloofd dat die dingen zouden open zijn, logisch trouwens, want we mochten zelf geen catering aanbieden. Dit was voorbehouden aan de uitbater van de drankgelegenheden op het circuit zelf. Telefoneren en zeuren mocht allemaal niet helpen : de uitbater vond het niet de moeite om open te doen! Nu moeten we toegeven dat er zaterdag weinig activiteit was, want er mocht niet op het circuit gereden worden vanwege de geluidsreglementering. De aanwezigen genoten van de auto’s die op de parkings stonden, van het museum en van de racewagens die door het Conservatoire werden ter beschikking gesteld. Maar het wachten op eten bij de otto-bar (één van de 2 etablissementen die open waren) had meer weg van een voedselbedeling in oorlogsgebied. Weerom mochten wij ons niet uit ons lood laten slaan en moesten we doorgaan, weer tot ’s avonds laat. Toen stond er in de Wheels een schitterende en zeer welkome BBQ op ons te wachten. Het werd een zeer gezellige avond, aan tafel met Bruno Thiry en een paar Engelse dames, Antonia en Celia, die hun C4 Le Mans Roadster in het museum tentoon stelden. Very entertaining indeed… Genoeg om onze batterijen op te laden voor zondag.

8

En dat bleek dan ook meer dan nodig !Zondag was het complete tegenovergestelde van zaterdag: onmiddellijk een overrompeling van auto’s die langs alle kanten probeerden om toch maar zo snel mogelijk – en zo veel mogelijk – op het circuit te geraken. Weer was er wat onduidelijkheid bij de Zolder-security mensen die niet wisten dat een XM of BX ook al tot de collectietypes behoren en dus toegang kregen tot de oldtimer parkings en het circuit…Dan was er onduidelijkheid over welke wagens op welk moment op het circuit mochten. Als typisch “Belgische” beslissing – zo hoorden we later van een aantal Nederlanders - werd er snel besloten van gewoon iedereen op het circuit te laten zodat het een “gezellige boel” werd, dixit diezelfde Nederlanders. Daarna werd alles wat strakker beheerd en binnen de mate van het mogelijke de wagens van hetzelfde genre op het circuit toegelaten. Ratelende Panhards, 2CV’s op gierende, maar niet loslatende banden, DS’sen met rokende remmen, een AX die een uitschuiver maakt in de Jacky Ickx bocht, 24-uur 2CV’s die aan ijzingwekkende snelheid voorbijkwamen. Allemaal hebben ze zich kostelijk geamuseerd en gereden over een circuit zoals ze dat nog nooit gedaan hadden – en waarschijnlijk niet gauw opnieuw zullen kunnen doen. Niet alleen de deelnemers, maar ook de aanwezige piloten amuseerden zich rot: Bruno Thiry, Steve Vanbellingen, Marc Duez, Fred Bouvy enz. vlogen enthousiast over het circuit tijdens de demonstratieritten, zo enthousiast zelfs dat een voorvleugeltje van een arme geit verkreukeld werd… De ZX- rallye raid is zelfs afgevlagd wegens geluidsoverlast… meer dan eens. Kortom, de mechaniek kreeg het hard te verduren, maar toch zagen we alleen blije gezichten. Eindelijk wat positiefs. In de late namiddag begon het domein stilaan leeg te lopen. Wel hadden we de grootste moeite om de laatste enthousiastelingen van het circuit te krijgen. Ik herinner me een zwarte C2 die steeds maar terugkwam op het circuit. De grijns op het gezicht van de bestuurder werd alsmaar breder…Over en out! Dat kon ook van ons gezegd worden, toen we laat die avond thuis ineenzakten. Moe, kapot, geen gevoel meer in de voeten, gewoon op! Maar toch blij dat iedereen kunnen racen heeft als een kind dat pas een nieuwe go-cart kreeg.gi & bart

9

Timmersrit . Olmense zoo, 30 mei 2010We hebben ze een jaartje moeten missen, de Timmersrit, maar op 30 mei was ze weer helemaal terug en ook onze Marc stond er ook in volle glorie !Deze keer was het weer helemaal tegen ons. Regen en kou hadden ons al een hele tijd geteisterd en dat was die ochtend op de parking van de Halve Maan te Diest niet anders. Toch had de bestemming “Olmense zoo” een mooi aantal deelnemers weten bijeen te brengen. Marc en Eric hadden leuke wegen uitgekozen, in een prachtig decor, door bos en veld, maar de aanhoudende regen hielp toch een deel van het plezier om zeep.Na het middagmaal in de cafetaria van de zoo, begonnen de deelnemers zich druppels…gewijs in het druilerige weer te wagen. Eerst in de overdekte ruimtes en dan toch voorzichtig naar buiten. De kinderen schenen zich absoluut niet te storen aan al die nattigheid en amuseerden zich kostelijk. En ach ja… van een drup regen is nog niemand doodgegaan. Iedereen maakte er het beste van en kon vrij rondwandelen en genieten van de kuren van de dieren in de zoo. Ook van de geluiden trouwens, al kwamen die niet altijd van de dieren ;-)In de late namiddag konden we zowaar genieten van een paar schuchtere opklaringen. Beter laat dan nooit. Weer eens een geslaagde rit.

10

15 jaar HOCC – The Celebration Zondag 9 januari 2011 – ik krijg een mail van HOCC Führer Gi met het vriendelijk doch kordaat verzoek een artikeltje te schrijven voor de nieuwe Citromanie. Onderwerp: de viering van 15 jaar HOCC. Deadline: gisteren. Argumenten als: “Ik weet daar niks meer van!”, “Ik was er eigenlijk niet bij!” “Al 15 jaar??”; “Citroën? Wat is dat?” worden door de Führer van tafel geveegd: weigeren is geen optie… Zaterdag 28 augustus 2010 – vandaag wordt het 15 jarig bestaan van de enige echte Hagelandse Oude Citroën Club gevierd. Om 14u is er bijeenkomst in Houwaart voor een klassieke zoektocht door het Hageland. Het aperitief 'Op Den Berg' is gepland voor 16.30u waarna een Brabants bachanaal zal volgen. Aangezien ik een paar dagen voordien een mail heb ontvangen van de Führer om mij vriendelijk doch met aandrang te verzoeken om de rit mee te doen (uitermate sterke argumenten als: 'jamaar Führer, mijn DS rijdt niet' worden in de prullebak gegooid) begeef ik mij met het schaamrood op de wangen per C5 break naar de ontmoetingsplaats. De opkomst is eerder matig: een tiental wagens, waarvan een aantal oude bekenden maar ook

nieuwe gezichten. Dat komt ervan als je al een paar jaar geen ritten meer rijdt. Ik heb de indruk dat de club omgevormd is tot de HBGC – de Hagelandse Blauwe Geiten Club: vier van die blauwe ondingen maken het terrein onveilig. Waar is de tijd dat er geen enkele 2CV in de club was, en enkel beschaafde Citroëns zoals DS, ID en

Traction de dienst uitmaakten… O tempora, o mores!! Gelukkig is er ook een andere, meer respectabele, nieuwkomer: een zeer mooie bicolore C4 van de jaren 30… De rit wordt geleid door een jonge Feldwebel in – U raadt het al – een blauwe 2CV. Hij maakt zeer snel duidelijk dat het doel van deze rit is: op tijd op den berg te zijn voor het aperitief. Dit zijn de instructies von dem Führer, en die moeten worden gerespecteerd. Stoppen bij een enkel zoekpunt is toegelaten, maar enkel op eigen verantwoordelijkheid. Om 13.55u springt de Feldwebel in zijn geit (beter te vroeg vertrekken dan te laat) en scheurt de straat uit, gevolgd door zijn manschappen en een paar eerder beduusde andere HOCCers. Gedurende de eerste 10 minuten varieert de snelheid op de Hagelandse landwegen tussen de 130 en 150km. De Berg Roept! Maar dan begint de C4 verdacht te roken en staat een beetje later aan de kant, samen met de rest van de wagens. Er wordt gebrainstormd over wat hier aan de hand is en het probleem wordt vakkundig opgelost. Resultaat: twee minuten later opnieuw aan de kant. Probleem na diepgaande analyse opnieuw opgelost. Vanaf nu rijdt de C4 meer vooraan en wordt het tempo iets lager (100 per uur) om verdere oververhitting te voorkomen.

11

Na 1.30u racen wordt een pitstop ingelast (ik denk dat het het aan een grotje in Scherpenheuvel is, maar het kan ook Aalter zijn) en schieten de wat oudere chauffeurs allemaal de bosjes in om de aardappelen af te gieten – wat een verlossing!!

De colonne zet zich dan opnieuw in beweging en de Houwaertse Wijnberg wordt rond 14.45h bereikt. De oldtimers (of wat er nog van over is) parkeren zich aan de voet van de berg en de lange voettocht naar boven wordt aangevat. Rond 16.30h bereiken de eerste

deelnemers de top. De lucht is er ijl, het zicht wondermooi en heel wat andere HOCC leden vertoeven er reeds. Het zonnetje schijnt en de organisatoren hebben er een grote tent opgezet om de dorstigen te laven en de hongerigen te spijzen. De ambiance is fantastisch, het eten en de drank lekker en overvloedig. De eigenaar van de berg (een zekere RV uit H1) heeft speciaal voor de gelegenheid een volhouten berghut met

ingebouwd sanitair opgericht waar iedereen vol bewondering de blaas kan ledigen. Wat meer kan een club zich wensen?

Deze dag is zonder meer geslaagd te noemen en bewijst dat de HOCC (of HBGC) een springlevende club is waar jong en oud thuis zijn... Aan alle Führers, Feldwebels, RVs en de vele helpende handen die dit tot een goed einde hebben gebracht: een dikke merci!

Johan (HOCC lid n°14) Met dank van het bestuur aan Raymond & Edwine voor het gebruik van hun “geleeg”, maar ook aan Thieu en Kris voor de logistieke bijstand.

1 Gekend door menig DS liefhebber om de gevleugelde woorden: “Van mijn geleeg af met die kweddelen!!!”

12

13

Houwaart – Zaal Sint Denijs - Zondag 19 september 2010 Startplaats van de twaalfde “Vertrijkse Zoektocht voor Oude Voertuigen”.

Veertig oldtimerfanaten, meestal citroënisten, verzamelen

omstreeks 10u30 aan de feestzaal Sint-Denijs te Houwaart voor

deelname aan de 12° VZOV.

Na een broodjesmaal worden de routebladen verdeeld, zodat na

het nodige overleg kan gestart worden aan de rit van ongeveer 100

km. Een rit door Hageland en

Haspengauw, langs Vlaamse

en Waalse wegen. Wegen van beton en asfalt tot kasseien en

kinderkoppekes, om de kwaliteit van de ophanging van de wagens en

de rijvaardigheid van de bestuurders te testen.

In het dorpje Saint-Remy-Geest hebben de meeste copiloten een

steek laten vallen door aan de kerk de chauffeurs rechtdoor te sturen

in plaats van links af te draaien, richting Jodoigne. ’t Zou spijtig geweest zijn want hierdoor zou er een heel

stuk van de kinderkoppekes weggevallen zijn.

Ongeveer halfweg is er een sanitaire stop voorzien in een volkscafeetje “Au Val Fleuri” te Pecrot. Inderdaad

een cafeetje want de patron had al zijn stoelen bijeen gezocht om zoveel mogelijk mensen

een zitplaats te geven. Typisch aan het cafeetje is het bier Laurel en Hardy dat er getapt

word. Een donker en een blond bier van hoge gisting dat

door enkele vrienden gebrouwen word ter gelegenheid van

de plaatselijke feesten. Na het nodige plasgebeuren en

laven van de dorstige worden de bolides terug in gang

gezwengeld voor de aanvang van de tweede helft van de rit. De patron

van het cafeetje had ons verwittigd dat er in het dorpcentrum van Pecrot

een Kaatsbalwedstrijd was zodat we een klein ommetje moesten maken.

Niks aan de hand tot in Haasrode waar er in de wegbeschrijving een

foutje zat. De opsteller heeft er rechts afslaan verwisseld met links

afslaan. Maar gelukkig waren er deelnemers die goed bekend zijn in de

streek en was het euvel vlug opgelost.

De rest van de tour verliep vlekkeloos. Iedereen was ruim op tijd, ‘k

zou zelfs durven schrijven, te vroeg terug op de plaats van vertrek (of

aankomst?). Hier waren de koks van dienst en hun helpers druk in de

weer om naar goede gewoonte de mosselen met frieten klaar te

maken. De weergoden waren ons redelijk goed gezind, we zijn niet

in een of andere processie terecht gekomen, de weg was niet

onverwacht onderbroken voor t’een of t’ander (sport)gebeuren.

Ik denk dat, op een paar details na, iedereen tevreden is en dat we mogen uitkijken naar een 13° uitgave (aieaieaie, de dertiende..) voorzien op 18 september 2011. Tot ziens, en hou het hocc’s.

Jan

14

Kaas- en Bieravond 2010Noem het maar een evolutie, in plaats van wijn hebben we dit jaar een bierproeverij gehouden.Na enkele maanden nadenken over hoe we het concept vande kaas- en wijnavond eens in een nieuw jasje zouden kunnensteken, deed ik een voorstel naar de andere bestuursleden:“mannen waarom eens geen speciale bieren”. Na enige aarzeling bij de collega-bestuursleden “kaas en bier … wie doet dat nu”, kreeg ik een “ ja, probeert dat maar eens hé!”.Natuurlijk komt zoiets niet op één, twee, drie tot stand. Veel onderhandelen met de plaatselijke biersteker. Dan het uitproberen, ik moet toegeven: er zijn minder aangename dingen aan het organiseren van een activiteit voor de club!!Alleen die biersteker doet steeds nukkig en wil ons een hele hoop bakken bier in onze nek draaien. Eureka ik heb een oplossing gevonden! Een keer schoon naar Peggy gekeken ze verstond het meteen…. en ze vertrok naar Van Dijck(de bierhandel in de buurt) en ja “geen probleem madammeke, ge kunt gerustper 3 of zes flesjes nemen”. (de invloed van de vrouw is weeral eens bewezen!!!)De kaas- en bieravond komt plots in een stroomversnelling. Nog eens gaan horen bij de traiteur voor de kaas: “geen probleem, zeg maar hoeveel en wij zorgen er wel voor”.Zaal St. denijs is onze plaats van afspraak en zoals steeds kunnen we weer over een succes spreken wat de opkomst van leden betreft. We zijn en blijven dan ook een “Bourgondisch clubke”.Wanneer iedereen komt opdagen kunnen we eraan beginnen, een uitgebreid assortiment kazen en bieren word gretig verbruikt. Iedereen lijkt enthousiast en geniet volop van waar ons land bekend om is. Op een weinig tijd worden de kazen verorberd en de flessen bier leeggedronken. Iedereen is voldaan en zit nog even na te keuvelen over de smaaksensaties die net over de tong gerold zijn.Maar zoals het HOCC het betaamd wordt het dessertenbuffet uitgespreid en doet ieder zich tegoed aan taart en gebak met een sterk bakje koffie.Aaaahh, het leven kan zalig zijn “ne mens heeft niet veel nodig”.Na de nodige afscheidsceremonies kunnen we aan de opruim beginnen het zit er weeral op, in ons achterhoofd al denkend aan volgend jaar…

Wordt vervolgd!

Bart en Peggy

DAG van de AMICALE – ABCC-interclub-meeting

zondag 15 mei 2011De Amicale van de Belgische Citroën Clubs (ABCC) nodigt graag alle

leden van de clubs uit naar haar jaarlijkse reünie op de terreinen van

Le Musée de l’Auto MAHYMOBILES te LEUZE-en-HAINAUT.Een sterrit zal vanuit alle hoeken van de provincies georganiseerd worden.

De schikkingen voor de gezamenlijke startplaatsen volgen via de club in 2011.

Vanaf 10.30 uur komen wij allen van de verschillende clubs met onze Citroën

of Panhard, samen op de parking van dit museum. Geen twijfel dat de

aanwezigheid van onze oude wagens, van merken die

automobielgeschiedenis geschreven hebben, de enorme en unieke MAHY

verzameling zal versterken als een tijdelijke aanvulling op het museum. Onze

Citroën of Panhard passie delen met de MAHY verzameling zal ongezien zijn

voor het bezoek aan dit automuseum.

Het wordt beslist een groot familiefeest van alle Belgische Citroën en Panhard

clubs die elkaar in een ‘amicale’ sfeer – in het feestjaar van de Ami ! – zullen

ontmoeten. Alle Citroën en Panhard clubs zullen in hun eigenheid aanwezig

zijn: in hun eerbetoon aan alle Citroën en Panhard modellen die niet meer in

productie zijn.

Terwijl u ’s werelds meest verscheiden verzameling kan bewonderen, zal u

kunnen genieten van enkele sympathieke activiteiten zoals een ‘kofferbak’

verkoop, de verkoop van specifieke ‘Citro-automobilia’ van clubs, mogelijk een

bescheiden vorm van catering naast de eigen picknick, drank via de cafetaria

van het museum…, kortom van alles om elkaar zo spontaan mogelijk te

ontmoeten. Volg in de volgende weken via uw club alle bijkomende informatie!

De kostprijs, zal dankzij de steun van Citroën Belux, slechts 10 € per wagen

(passagiers inbegrepen) bedragen. Het bezoek aan het museum is

uiteraard in deze prijs begrepen. Inschrijven is noodzakelijk via uw Citroën of

Panhard club, met het uniforme inschrijfformulier, dat u terugbezorgt aan uw

club. Na betaling ontvangt u de toegangsbewijzen. Details volgen.

Een unieke kans om op een gezellige manier elkaar te ontmoeten voor en

door onze passie bij de enorme MAHY collectie.

Tot zondag 15 mei 2011!

15

Deze ontmoeting vindt plaats in Salbris, een kleine stad van zo'n 6 000 inwoners in het midden van een streek die beroemd is voor de vijvers, wouden en echte wilde fauna maar ook voor de gastronomie en de levenskunst. Alhoewel Salbris dicht bij het centrum van Frankrijk ligt, is het toch maar twee uur rijden vanaf Parijs. De beroemde kastelen van de Loire, Chambord, Chenonceau, Blois of Amboise, ingeschreven in het Unesco Werelderfgoed, zijn vanaf de Sologne makkelijk bereikbaar. Voor de wijnliefhebbers zijn de grote wijngaarden Touraine, Cheverny en Sancerre, ook dichtbij. Wij verwelkomen u op en opmerkelijk terrein van 60 hectaren van gras- en bosland met een boerderij en vijvers. Dit terrein is minder dan één kilometer van Salbris en is uitgerust met alle voorzieningen (douches, toiletten, etc.) voor uw gemak. Het opmerkelijke stadscentrum, met al zijn winkels en diensten zijn binnen een paar minuten te voet te bereiken. In 2006, op ditzelfde terrein in Salbris vond de 14de Nationale Ontmoeting van Franse 2CV Clubs plaats met een totaal van 2 650 kleine Citroëns.Tijdens dit evenement kunt u vlakbij de camping talrijke kraampjes vinden waar specialiteiten van de streek worden verkocht (wijn, kaas, vleeswaren, gebak...), souvenirs en 2CV onderdelen.. Er is ook een grote keus van restaurants en Franse gastronomie. Er is ook een compleet nieuw en indrukwekkend museum van de 2CV met een tentoonstelling van unieke en uitzonderlijke modellen. Het spreekt vanzelf de traditionele activiteiten niet zullen worden vergeten en in de grote tent worden elke avond concerten gegeven.

Inschrijven doet u best via de site : http://www.2cvfrance2011.fr16

De Metropolis concept in productie?Uit Auto-Plus 27/10/2010: Grégoire Olivier, hoofd van de activititen van Citroën Azië, gaat mensen blij maken. De Metropolis conceptcar, zou binnenkort het stadium van stijlstudie voor een seriewagen ingaan. De concept zou in grote mate de toekomstige DS9 moeten

inspireren, een wagen bestemd voor de Chinese markt. Het nieuwe model zou trouwens uitsluitend in China worden geproduceerd in samenwerking met ChanganAutomobile Group. Deze aankondiging blijft voorlopig echter nog vrij vaag: er is nog geen datum voor commercialisering voorzien, noch enig technisch of esthetisch detail. Enig precies detail: de wagen zou geen hybride aandrijflijn krijgen. Wordt vervolgd…

De DS3 werd door TopGear Magazine verkozen tot auto van het jaar 2010.Uit Topgear, editie januari 2011: Waarom de DS3? Waarom niet één van die verpletterende, ongenaakbare hypercars? Omdat supercars zo’n gemakkelijke keuze zijn. Omdat een auto als de DS3 de juiste balans vereist, een subtiel samenspel tussen vereisten en wensen. Omdat het veel ingewikkelder is om een kleine betaalbare, stijlvolle auto te maken dan een compromisloze supercar. En de DS3 biedteen aantrekkelijke combinatie van lekker weggedrag, rijplezier en betaalbaarheid die niet over het hoofd valt te zien. Hij is zo goed in wat hij moet doen, dat er eigenlijk bijna niks op valt aan te merken. Hij is niet volmaakt – dat kan een auto in deze prijsklasse ook niet zijn, maar hij halt het maximum uit zijn mogelijkheden.

C6 kampeerwagen…Uit autoblog.nl 19/10/2010: De auto bepakten bezakt met een fietsenrek achterop de autoen een forse skibox op het dak. Maar let welgoed op! Laat die twee niet te dicht bij elkaarkomen, want wanneer het altijd geile fietsen-rek de immer wulpse skibox bevrucht, zit je ineens met een Dodoo camper-achtigecapsule opgescheept.De Dodoo is een creatie van de Belg Callant Marc. Dit is vooralsnog een prototype, maar wanneer Callant minimaal 50 bestellingen op zak heeft, is het voldoende rendabel om zijn creatie in productie te nemen.De cocoonweegt slechts 100 kilo en kan door één of twee personen op de auto worden gemonteerd. Binnenin kun je met z’n tweeën slapen, je wassen en zelfs naar het toilet gaan. Volgens de maker uitermate handig voor rugzaktoeristen, voor vertegenwoordigers, handig tijdens meetings en evenementen, je hoeft nooit meer BOB te zijn want je neemt je bed mee, je hebt thuis altijd ruimte voor logees, en ga zo maar door… Bovenal is het een opvallende verschijning en daar kunnen Callant geen ongelijk in geven. Dat alles voor slechts 5.990 euro.

17

Mehari again ?Uit auto55 01/12/2010: In 2011 komt Rinspeedmet een milieuvriendelijk model op de proppen –de BamBoo. Het concept heeft meer dan een lepel binnen van de Citroën Méhari en dat is geentoeval. Rinspeed is in een nostalgische bui en ziet Brigitte Bardot er al mee door St-Tropez snorren aan de zijde van playboy Gunther Sachs. Maar de BamBoo is ook milieubewust. Heel wat interieurelementen zijn gemaakt van bamboovezels en de aandrijving is elektrisch. Aan boord is ook plaats voor een tweewieler, die ook voorzien wordt van een elektromotor.

Cabrio op de helling…AutoWeek 28/12/2010: Bij Citroën was het de bedoeling om al in 2011 met de cabriolet-versievan de DS3 voor de dag te komen. De hatchback-versie doet het echter al zo goed, dat opnieuw wordt gekeken naar een open variant van die auto. Het succes van de DS3 moet zo goed mogelijk worden gespreid. De cabrio is dus in elk

geval uitgesteld en er wordt opnieuw een beslissing gemaakt óf die auto er wel moet komen.

Werelddebuut Citroen DS5 in ChinaUit Autovisie 27/12/2010: De autoten-toonstelling in Sjanghai krijgt de eer om defonkelnieuwe DS5 van Citroën voor deeerste maal aan het publiek te tonen, zo heeft Autovisie achterhaald. De hybride-wagen, de eerste van het merk met deDouble Chevron, komt eind 2011 naar onsland. De DS5 is het derde model van Citroën dat onder het nieuwe DS-labelwordt gevoerd. Met de DS3 introduceerde het Franse merk het nieuwe label. Komend voorjaar voegt Citroën daar de DS4 aan toe, gevolgd door de grotere DS5. Met de wagens zet de fabrikant nieuwe producten op de markt die zich van de reguliere types onderscheiden door een hoogwaardige afwerking en persoonlijke aankleding. In navolging van de twee kleinere modellen is de DS5 een hatchback. Het topmodel krijgt naar verluidt een Cross-over-look. Het vijfdeursmodel kent een hoge carrosserie. Onderhuids monteert Citroën hybridetechniek, waarbij gekozen is voor een combinatie van een elektromotor met een zelfontbrander. Het dieselblok telt vier cilinders. Het gecombineerde vermogen bedraagt 200 pk. Of de DS5 met andere motoren leverbaar, is niet bekend, maar wel te verwachten.

18

19

Raceverslag 24h02’CV – CQS Group T Racing Team Op 16 en 17 oktober was het tijd voor de ultieme test: gedurende 24 uur en 2 minuten diende Pegasus zoveel mogelijk ronden te rijden op het circuit van Spa-Francorchamps. Met de 48ste plaats in het algemene klassement en de derde plaats in de experimentele klasse overtrof het team ieders verwachtingen. Een unieke sfeer in de paddock en een razend spannend verloop van zowel technische keuring, kwalificaties als de eigenlijke wedstrijd

maakten dat dit weekend een onvergetelijke ervaring was voor het hele team... Sinds donderdag 14 oktober was het team reeds ter plaatse voor de technische keuring en vervolgens de kwalificatieronden op vrijdag. Problemen leverden de voorlaatste startpositie op. Odyssee mocht wegens het ontbreken van een technisch reglement voor elektrische wagens niet deelnemen. Wel mocht deze voor de eigenlijke start fier twee ronden emissieloos afleggen en werd hij alsnog de blikvanger onder het publiek en de pers. Tijdens de race dienden heel wat problemen opgelost te worden: slecht contact van de alternator, een kleine crash door ongelijkmatige achterremmen, falende brandstofpomp, moeilijkheden met de batterijen,... Maar niets was het team teveel en dat zorgde er dan ook voor dat Pegasus succesvol de race kon

uitrijden! Na de race werd er binnen het departement energie een evaluatie gemaakt van het afgelopen jaar. Op basis van de datalogging tijdens de race en opgedane ervaring, kunnen verschillende aspecten zoals koeling, efficiëntie, verbruik,… geoptimaliseerd worden. Deze datalogging wordt momenteel verder uitgebreid zodat de data zelfs draadloos kan doorgestuurd worden om zo ook tijdens een race snel aanpassingen te kunnen uitvoeren, afhankelijk van de

omstandigheden. Begin december is de tweede lading Lithium cellen voor de Odyssee gearriveerd in

Leuven: vijf kisten met 130 40Ah lithium cellen van Thunder Sky. Door het tweede batterijpakket kan er nu een wisselsysteem ontworpen worden. Uit de opgedane ervaring zal het batterijpakket eenvoudiger en betrouwbaarder geassembleerd worden. Ook het departement mechanica heeft na de race het lijstje verder aangevuld met de nodige aanpassingen. De eerste focus voor het komende jaar ligt op gewichtsreductie. Beide wagens zitten op dit moment boven het minimaal toegelaten gewicht en dus is een streng dieet wenselijk. Deze gewichtsreductie zal tot stand komen door het herbekijken van verschillende structuren en het overschakelen naar aluminium waar mogelijk. Het bodyteam onderzoekt waar er nog meer gebruik gemaakt kan worden van milieuvriendelijke lichtgewicht materialen. Verder wordt er gewerkt aan een vernieuwde ophanging en een nieuw remsysteem. Beide systemen bleken na de duurtest van 24 uur voor verbetering vatbaar en zullen gemodificeerd worden. Op vlak van verbrandingsmotor wordt er nog steeds doorgegaan met bio-ethanol (E85). Dit jaar zal gezocht worden hoe er nog efficiënter gebruik gemaakt kan worden van deze alternatieve brandstof. Dit gaat natuurlijk gepaard met de zoektocht naar een beter presterende motor voor toekomstige races.

GARAGE PAUWELS ROBERTTervuursesteenweg, 223-225

3001 Heverlee (Leuven)Tel. 016/202348 Fax 016/292403

Mail : garagepauwelsrob@skynet.be