Het sprookje van 11 november

In een park hier ver vandaan

Waar zon en sneeuw goed samengaan

Was een elfje met een bolle buik

Gouden schoentjes en een krullenpruik

Een rinkelend belletje op zijn hoed

Een lief rood neusje in zijn snoet

Maar het elfje had veel verdriet

Want een eigen naam, die had hij niet

Toen vond hij op 11-11 een ring

En hij wist meteen: dit is mijn ding

Ik noem mezelf de Elfteling!

Karen Meijs