Het grootsch leidsch dictee

1
Wij leven Leids! Wij leven groots! ROC’ers en ID’ers aller locaties, verenigt u! Met deze parafrasering van de beroemde woorden van de eloquente Leidse burgemeester Van der Werff schotelen wij u dit Grootsch Leidsch Dictee voor. U hoort een unieke tekst waarmee de rijke historie van deze stad en haar taal door u hopelijk geapprecieerd en gesavoureerd wordt. Want het Leids ligt geenszins met de pik omhoog. Een voetbal heet in het Glibberiaans nog steeds een bledder en tongzoenen kopkluiven. Een kinderwagen is een larvenbak en een majorette is een Kooigirl. De Sleutelstad is trouwens vernoemd naar de sleutels van Sint Petrus die stadsbeschermheilige is en wiens naam ten huidigen dage voortleeft in de Pieterskerk die hier op een steenworp afstand ligt. En wist u dat Rembrandt van Rijn en Piet Paaltjens ooit over de Breestraat sjokten? De een met een palet onder de arm en de ander met het hoofd vol brachykatalektische poëzie. Beiden natuurlijk met de verrukkelijke nasmaak van de authentieke Leidse hutspot in de mond. Die stamppot is haute cuisine en bestaat uit pastinaken, wortelen, vlees en uien. De pot is achtergelaten door de Spanjaarden ten tijde van het Leidens ontzet in het jaar onzes Heren 1574. Dat u dat maar even weet en dat u zulks ten enenmale en onmiddellijk op de juiste wijze weet te griffelen. Daarbij hoeft dus niet te worden geemaild, gesms’t of gegoogeld. Ook de stoet bètawetenschappers die toentertijd de stad vergastten op minutieuze onderzoeken naar bacteriën en kwantummechanische verschijnselen, zoals Boerhaave en Constantijn Huygens, memoreren wij hier gaarne. Mogen wij ons dus zo langzamerhand niet alleszins uitverkorenen noemen? Wij zijn doorgedrongen tot het epicentrum van een stad waar kennis en kunde hoogtij vieren. Wij harmoniëren hier thans met ons mboinstituut op florissante wijze. Wij laten immers ons ROC niet langer lijden, want we schuwen ideeëloze middelen. Lang en groots en Leids zullen wij leven!

Transcript of Het grootsch leidsch dictee

Page 1: Het grootsch leidsch dictee

Wij  leven  Leids!    Wij  leven  groots!  

ROC’ers  en  ID’ers    aller  locaties,  verenigt  u!  Met  deze  parafrasering  van  de  beroemde  woorden  van  de  eloquente  Leidse  burgemeester  Van  der  Werff    schotelen  wij  u  dit  Grootsch  Leidsch  Dictee  voor.  U  hoort  een  unieke  tekst  waarmee    de  rijke  historie  van  deze  stad    en  haar  taal  door  u  hopelijk  geapprecieerd  en  gesavoureerd  wordt.  

 

Want  het  Leids  ligt  geenszins    met  de  pik  omhoog.  Een  voetbal    heet  in  het  Glibberiaans    nog  steeds  een  bledder  en  tongzoenen  kopkluiven.    Een  kinderwagen  is  een  larvenbak  en    een  majorette  is  een  Kooigirl.  

 

De  Sleutelstad  is  trouwens  vernoemd  naar  de  sleutels  van  Sint  Petrus  die  stadsbeschermheilige  is  en  wiens  naam  ten  huidigen  dage  voortleeft  in  de  Pieterskerk  die  hier  op  een  steenworp  afstand  ligt.  En  wist  u  dat  Rembrandt  van  Rijn  en  Piet  Paaltjens  ooit  over  de  Breestraat  sjokten?  De  een  met  een  palet  onder  de  arm  en  de  ander  met  het  hoofd  vol  brachykatalektische  poëzie.    Beiden  natuurlijk  met  de  verrukkelijke  nasmaak  van  de  authentieke  Leidse  hutspot  in  de  mond.    

 

Die  stamppot  is  haute  cuisine  en  bestaat  uit  pastinaken,  wortelen,  vlees  en  uien.  De  pot  is  achtergelaten  door  de  Spanjaarden  ten  tijde  van  het  Leidens    ontzet  in  het  jaar  onzes  Heren    1574.  Dat  u  dat  maar  even  weet  en  dat  u  zulks  ten  enenmale  en  onmiddellijk  op  de  juiste  wijze  weet  te    griffelen.    Daarbij    hoeft  dus  niet  te  worden  ge-­‐e-­‐maild,  ge-­‐sms’t    of  gegoogeld.    

 

Ook  de  stoet  bètawetenschappers  die  toentertijd  de  stad  vergastten  op  minutieuze  onderzoeken  naar  bacteriën  en  kwantummechanische  verschijnselen,    zoals  Boerhaave  en  Constantijn  Huygens,    memoreren  wij  hier  gaarne.    

 

Mogen  wij  ons  dus  zo  langzamerhand  niet  alleszins  uitverkorenen  noemen?  Wij  zijn  doorgedrongen  tot  het  epicentrum  van  een  stad  waar  kennis  en  kunde  hoogtij  vieren.  Wij  harmoniëren  hier  thans  met  ons  mbo-­‐instituut    op  florissante  wijze.  Wij  laten  immers  ons  ROC  niet  langer  lijden,    want  we  schuwen  ideeëloze  middelen.    

 

Lang  en  groots  en  Leids  zullen  wij  leven!