Hergebruik van content in het onderwijs

in de praktijk

over fabeltjes, pakkansen en omwegen

Raymond SnijdersSr. informatiespecialist / AIP Windesheim Readerregeling Conferentie 15 mei 2014

Even voorstellen

• Bijna 20 jaar bezig met onderwijs, content en onderwijsmateriaal;

• Onderwijsbibliotheken en gelicenseerde content. Voorzitter SHB werkgroep licenties;

• Onderwijsbibliotheken en auteursrecht. Auteursrechten Informatie Punt.

Onderwijs- wil boeken voorschrijven- wil relevante artikelen ter toelichting opnemen in de digitale leeromgeving- wil echter meer gebruik maken van andere soorten content: multimediaal, verrijkt met toetsing en toelichting- heeft steeds meer en meer aanbod om uit te selecteren: gratis, OER, linken, zelf ontwikkeld, gelicenseerd enz.

Bibliotheken- faciliteren in de informatievoorziening- licenseren content die het onderwijs nodig acht- worden beter in het aanbieden en ondersteunen van het onderwijs. Licenties, gebruiksvoorwaarden, alternatieve content, uitzonderingen in het auteursrecht

Het onderwijs draait niet om het correct hergebruik van content!

Het gaat om onderwijs in het onderwijs. Al het andere is ondergeschikt.

FABELTJE

Docenten gaan niet (allemaal) verantwoord om met andermans kennisproducten en content

Er wordt zo min mogelijk tijd gestoken in het beschikbaar stellen van andermans content als onderwijsmateriaal. En geld mag het niet kosten! Docenten mogen geen onderwijsgelden uitgeven

FABELTJE

Docenten moeten zich aan de readerregeling houden om artikelen en hoofdstukken uit boeken te gebruiken?

De Readerregeling slaat alleen op de onderwijsexceptie. Er is veel alternatief materiaal en er zijn alternatieve manieren om het te gebruiken. Bibliotheken leggen dat graag uit.

OMWEGEN

FABELTJE

WAT IS DE PAKKANS?

En dan werkt de Readerregeling ook nog eens niet• Het onderwijs betaalt de afkoopsom voor korte

overnames niet. Dat doen de onderwijsondersteunende diensten;

• Docenten willen relevante content gebruiken op basis van de inhoud, niet de hoeveelheid woorden die het bevat. Managers sturen echter actief op het blijven binnen de grenzen van de korte overnames. En dat heeft impact op het onderwijs;

• En dat gedoe met de ELO? Oncontroleerbaar en onbeheersbaar. Docenten *hoeven* niet alles in de ELO te zetten natuurlijk.

Docenten moeten door vele hoepels springen om het netjes te regelen: telkens weer verifiëren of iets wel of niet mag, of toestemming nodig is, of de Readerregeling wel van toepassing is.

Waarom zouden ze als ze niet geen consequenties ervaren en als er voldoende alternatieven zijn zonder al die rompslomp?

Is er in de toekomst nog behoefte aan een collectieve readerregeling in de huidige vorm?

Nee, het onderwijs heeft vooral last van de Readerregeling en kan eenvoudig omwegen vinden.

Maar hoe dan wel?

Verruiming van de readerregeling: als je het feitelijke hergebruik niet kunt controleren, zorg dat je het onder de regeling brengt. Zodat het onderwijs profijt heeft van een readerregeling.

Focus op “fair use”; Alleen controle op excessen, zoals volledige

boeken; Veel minder administratieve rompslomp; Het moet makkelijker zijn om gebruik te maken

van de readerregeling dan het is om het te omzeilen;

Maar ga niet de afkoopsommen onevenredig verhogen. Zoek de balans met gelicenseerde content en help bibliotheken met uw probleem!

Foto via Flickr / Leo Reynolds onder een CC licentie

Bedankt voor de aandacht. Nog vragen?

Raymond SnijdersAuteursrechten Informatie Punt

Windesheimt

auteursrechten@windesheim.nlhttp://www.vakblog.info