www.aap.nl

Een wasbeer die in de Amsterdamse grachten zwemt, een poolvos die bijna wordt aangereden door een automobilist in de buurt van Ede, een kangoeroe op de Veluwe. Vaak zijn het kleine krantenberichtjes, waar een wereld van dierenleed achter schuil gaat.

In Nederland wordt AAP vaak ingeschakeld als het om illegale

of lastige gevallen gaat. Toch hoort u relatief weinig over deze dieren, omdat er – meer dan in het buitenland – afspraken gemaakt zijn met overheden of ex-eigena-ren om niet over deze dieren te communiceren. Om ook in het weekend en ’s nachts dieren in nood te kunnen helpen, heeft AAP een noodtelefoon ingesteld. Deze dragen we om de beurt bij ons.

Overvol

Onlangs op een zondagmiddag was het weer raak. In een achter-tuin in het zuiden des lands was een zwangere wallaby aangetrof-fen. Op zich dagelijks werk, maar in dit geval werd ik erg nerveus. Onze opvang zit namelijk meer dan vol. Ook dat is niets nieuws zou je zeggen, maar nu is het wel heel erg vol. In de eerste maan-den van 2012 kregen we een invasie van maar liefst 123 dieren van eigen bodem te verwerken.

Daardoor hebben we nu bijna 420 dieren bij ons op het terrein in plaats van de gebruikelijke 350!

Veranderingen

Natuurlijk vragen wij ons af hoe het komt dat we zo ongewoon veel Nederlandse dieren opvangen. We denken dat de oprichting van de Dierenpolitie hier een rol in speelt. Het feit dat meldingen over misstanden met exotische dieren van particulieren en bedrijven

ergens opgevolgd worden, helpt enorm. En ook aan de kant van het ministerie van EL&I is er veel veranderd. Na een periode van fusies met de bijbehorende ver-anderingen, lijkt de handhaving steeds beter te functioneren. Maar ergens knaagt ook de gedachte of het niet gewoon komt doordat de handel steeds sterker toeneemt en het risico van ontsnapte of losgelaten dieren daarmee ook groter wordt.

Onwetendheid

En daarmee komen we weer bij de wallaby van zondagmiddag. Onze hulp bleek uiteindelijk niet nodig

en het dier is waarschijnlijk naar de eigenaar terug gegaan. Deze diersoort mag namelijk nog steeds legaal in Nederland gehouden worden. Eigenaren realiseren zich echter vaak niet dat wallaby’s erg goed kunnen springen en dus ont-snappen. Onwetendheid waar het dier meestal de dupe van wordt. Net als bij onze wasbeer Hinewai, die ‘gered’ werd door een boom om te zagen! Het instellen van de veel besproken Positieflijst moet dit soort geknoei in de toekomst voorkomen. Deze mogelijke oplos-sing komt helaas te laat voor een andere, recent ontsnapte wallaby die zijn toevlucht had gezocht in de buurt van een snelweg; deze werd doodgeschoten toen men niet in staat bleek het dier op een andere wijze tussen de voorbij-razende auto’s vandaan tekrijgen.

David van Gennepdirecteur Stichting AAP

Piep is het leukste dierVanwege ons 40-jarig jubileum organiseerden we een wedstrijd, waarbij onze medewerkers en vrijwilligers een verhaal konden schrijven over hun leukste, door AAP opgevangen dier. Het resultaat bestaat uit grappige, soms treurige, maar altijd ontroerende verhalen. Maar welk dier was de allerleukste?

Bezoekers van onze website konden stemmen en lampong-aap Piep won glansrijk! Vrijwilligster Essa Reijmers schreef het verhaal over dit aapje dat na een lange reis uit Polen in de haven van Calais aankwam. Haar eigenaren emigreer-den naar Ierland en hadden voor Piep een paspoortje bij zich. Groot was de schrik toen hun lieveling niet mee de boot op mocht. In Ierland zou ze meteen in beslag geno-men en geëuthanaseerd worden. De douaniers vonden dit onacceptabel en bedachten een noodoplossing. Veertig dagen zat Piep in het kantoor van de plaatselijke dieren-arts. Met grote droevige ogen zat ze op de vensterbank en borstelde mechanisch haar armetierig dunne haartjes. Ondertussen woont Piep alweer jaren bij AAP. Ze is inmid-dels een respectabele oude dame. Haar ogen staan nog steeds droevig, maar als ze met haar soortgenootjes op onze eilanden speelt, maakt ze zich niet meer druk of haar haar wel goed zit…

Alle verhalen zijn terug te lezen op onze website.

Nummer 80herfst 2012 AAP in nood

Eindelijk was het zover; Mojo was fit genoeg om zijn lang uitgestelde gebitsbehandeling te ondergaan. De behandeling vormt één van de stappen in het rehabilitatieproces waarin we hem qua gedrag, voeding én lichamelijke conditie proberen op te lappen.

In maart 2011 kwam Mojo, meer dan 110 kg wegend bij AAP. Na jarenlang op een mensen-dieet van pudding, bier en pasta te hebben geleefd, was niet alleen zijn lijn maar ook zijn gebit dusdanig aangetast dat een lange en ingrijpende gebitsbehandeling onder narcose noodzakelijk was. Vanwege zijn obesitas zou een narcose van meer dan twee uur te risicovol zijn. Mojo moest afvallen. Dat lukte, maar vooral omdat hij weigerde te eten. Daardoor werd zijn conditie opnieuw te slecht voor de gebitsbehan-deling. We stonden voor een dilemma; moesten we hem in deze slechte conditie behandelen zodat hij zonder pijn zou kunnen eten óf hem aan het eten te krijgen waardoor hij fitter zou worden, om zo het risico van de narcose te ver-kleinen? We besloten tot het laatste en wachtten tot zijn gewicht stabiel was.

Uitgerust met professionele boren kwam Marnix Lamberts, veterinair tandspecialist, ’s morgens vroeg naar AAP. Nadat Mojo onder narcose was gebracht konden we met behulp van digitale röntgenfoto’s snel zien of de wortels van Mojo’s rotte hoektanden nog gezond waren of toch verwijderd moesten worden. Alle hoektanden bleken sterk aangetast door cariës. Bij drie hoek-tanden kon dit worden uitgeboord en gevuld met kunsthars. Helaas waren de vierde hoektand en alle kiezen zo slecht dat er geen andere optie was dan deze allemaal te trekken. Mojo hield daar-mee zijn snijtanden en drie hoektanden over.

Na vier uur narcose brachten we Mojo naar zijn verblijf om bij te komen. Binnen een half uur zat hij overeind. Hij kreeg goede pijnstilling en anti-biotica om het genezingsproces te ondersteunen, evenals zacht voedsel. De volgende dag at Mojo al een beetje, om een paar dagen later beter te eten dan voor de behandeling! De volgende uit-daging wordt om Mojo te laten wennen aan een normaal chimpanseedieet.

Hester van Bolhuisdierenarts

Mojo bij de tandarts

Tussen de uitheemse zoogdieren die AAP opvangt zitten soms heel bijzondere exemplaren. Zoals de prachtige stekelvarkens Porky en Sting die we in mei 2007 mochten verwelkomen.

Beide dieren stonden op het punt om door een Belgische

handelaar verzonden te worden naar het Midden-Oosten. Echter, zonder de juiste documenten. Bovendien staat het stekelvarken niet op de Belgische Positieflijst: een lijst met diersoorten die als huisdier gehouden mogen worden. Staat het dier er niet op, dan mag je het niet zomaar in bezit hebben. Porky en Sting werden daarom in beslag genomen. Bij AAP werden ze ondergebracht in een simpel maar doeltreffend verblijf waar de dierverzorgers op gepaste afstand konden blijven van de 30 tot 40 cm. lange stekels.

Karpin Abentura

In 2008 kwam de afdeling Herplaatsing van AAP in con-tact met een prachtig natuurpark

in Spaans Baskenland: Karpin Abentura. Het park had al een koppel stekelvarkens, maar wilde onze twee dieren graag een thuis bieden. In maart 2009 vertrok-ken Porky en Sting. Bij het grote verblijf van de stekelvarkens staat een mooi educatief bord dat AAP en Karpin gezamenlijk hebben ontworpen. Hierop leest de bezoe-ker over de geschiedenis van de dieren én over de absolute onge-schiktheid van stekelvarkens als huisdier.

Lampongapen en dingo’s

Met enige financiële en praktische hulp van AAP kon in 2011 ook een groep van acht Java-apen (groep Guna Guna) worden geplaatst in Karpin, evenals de twee dingo’s Biff en Ufi. In januari van dit jaar heeft AAP een bezoek gebracht aan het park. We zijn verheugd dat de dieren het alle-maal bijzonder goed naar hun zin hebben.

Carolien Hoogenhout

De kleine steentjes zijn vaak scherp en kunnen gemeen

in de gevoelige voetzolen van de apen prikken. Op de veel-gebruikte routes in de buiten-verblijven zijn deze vervelende steentjes dan ook zorgvuldig door de dieren verwijderd. In het afgelopen jaar heeft een aantal dieren nieuwe gebruiks-

Hoe gaat het met…

onze stekelige vrienden?

Het stenen tijdperkHet stenen tijdperk

Primadomus ligt in een rotsach-tige omgeving. In de buitenver-blijven van de dieren zijn dan ook veel stenen te vinden. De grootste stenen liggen lekker in de hand en worden door de chimpansees soms gebruikt om te gooien naar onbekende bezoekers, maar de omheining is gelukkig te hoog om iemand te kunnen raken.

mogelijkheden voor de stenen ont-dekt. Zo had chimpansee Peggy afgelopen voorjaar een grote cementbak van zwart plastic uit-gekozen als haar favoriete plekje, waar ze rustig van haar eten kon genieten. Om het geheel echt helemaal van haar te maken had Peggy de bak versierd met steen-tjes, takjes en bloemen.

Creativiteit

Ook de bavianen van groep Rastan, die nu alweer enkele maanden naast de chimpansees leven, hebben de stenen ontdekt. Sinds kort plaatsen ze deze op de houten platforms die deel uitma-ken van het speelmateriaal in het buitenverblijf. Iedere keer wan-neer de dierverzorgers ’s  morgens het ontbijt van de dieren, bestaan-de uit apenbrokken, fruit en groente, door het buitenverblijf verspreiden, ontdekken ze nieuwe stenen. Tot nu toe gebruiken de bavianen nogal grote stenen en is er geen patroon te ontdekken in de soort stenen die ze meenemen en de manier waarop de stenen op het platform geplaatst worden. Waarom de bavianen dit gedrag vertonen is ook onbekend. De verzorgers wachten vol spanning af hoe de creativiteit van de dieren zich verder gaat ontwikkelen.

Olga Bellon

Lampongaap Djupatti arriveerde op 2 juli 1994 bij AAP. Ze was afkomstig van een Duits labo-ratorium, waar zij en een groep soortgenoten jarenlang waren aangezien voor rhesusapen. Na constatering van deze vergis-sing, verhuisde de groep naar de kelder. Voordat AAP in actie kon komen om de dieren te redden, had het laboratorium echter al veertien apen geëuthanaseerd!

Gelukkig kunnen we het getal veertien ook in een mooiere

context plaatsen. Veertien jaar na de redding van Djupatti, op 11 juli 2008, verwarmt een heerlijk zon-netje een groot, groen verblijf in het Portugese dierenpark Monte Selvagem. De lampongapen Djupatti, Nagpur, Sahiba, Nina, Neme, Trina, Poppins, Galago, Leon en Tandoori zijn net vanuit Almere gearriveerd. De dieren liggen languit te genieten van de zonnestralen of bestuderen de

schitterende omgeving vanuit één van de elegante kurkbomen. Het eerste jaar waren de kurkbomen ook interessant als sloopproject,

NIEUW BIJ AAP◆◆ Door het ruimtegebrek bij

AAP (zie ook het voorpagina artikel) hebben we de afgelopen periode niet veel dieren op kun-nen vangen. Vrijdag de 13e juli bleek voor zeven wasberen een geluksdag. Wasbeer Hinewai was waar-schijnlijk iemands huisdier, maar is losgelaten of ontsnapt. De dierenambulance heeft haar uiteindelijk gevangen. Een wandelaar vond in de Belgische Ardennen de drie wasbeerbroertjes Ankti, Haloke en Natick in een gat in de grond en bevrijdde ze. Via Natuurhulpcentrum Opglabbeek kwamen ze bij AAP terecht. De drie wasbeermannetjes Wabash, Catori en Ipai werden op verschillende locaties aange-troffen. Ze leven nu samen met met Ankti, Haloke en Natick.

In het zonnetje

ten, gemalen appel en Brinta pap. ’s Avonds werd zijn dieet opge-fleurd met een bruine boterham en gekookte aardappels of pasta. Noten, zijn grote liefde, kreeg hij ook – al kon hij die aanvankelijk

Wij stellen aan u voor

SoekHelaas zijn er nog steeds te veel mensen die denken dat een berberaap een leuk huisdier is. Jaarlijks worden honderden dieren uit het wild weggevangen om als huisdier hun leven te slijten. Het verhaal van Soek is een goed voorbeeld van het leed dat deze dieren wordt aangedaan.

Soek werd in 1998 door een Brusselse particulier gekocht,

maar we weten niet of dat in Marokko gebeurde of dat Soek al eerder uit dat land naar Europa gesmokkeld werd. Maar liefst veertien jaar lang leefde Soek in een veel te kleine kooi, waar-door hij ernstige vergroeiingen kreeg. Door slechte voeding ontwikkelde hij bovendien veel gebitsproblemen. Ondanks de geringe zorg die zijn eigenaar aan Soek besteedde, werd het dier hem toch tot last en werd Soek afgestaan. In december 2011 kwam hij naar Stichting AAP.

Brinta pap

Door alle problemen met zijn gebit had Soek aanvankelijk wei-nig eetlust waardoor hij nogal mager was. Bij AAP werd een flink aantal tanden en kiezen getrokken, waarna de pijn ver-dween. Vervolgens moest Soek opnieuw leren eten. Hij kreeg zachte dingen voorgezet zoals gekookte of gepureerde groen-

maar ondertussen is die interesse voorbij. Nu vormen de bomen uit-dagende speelplekken en bieden ze welkome schaduw op hete Portugese dagen. Een sterker contrast tussen het kille labora-torium en dit mooie zonnige park is nauwelijks denkbaar.

Bewustwording

De dieren krijgen regelmatig ‘ verrijking’ zoals dennenappels, bevroren fruit of ander speel-materiaal en dagelijks worden de bezoekers uitgenodigd om hun voertijd bij te wonen. De verzorgers vertellen dan over de individuele dieren maar ook over AAP, onze missie en over de han-del in wilde dieren die helaas nog steeds floreert. Als de bezoekers met een sterker bewustzijn van deze problematiek vertrekken, is de herplaatsing van deze groep lampongapen dubbel geslaagd.

Carolien Hoogenhout

niet kauwen, hij kon ze wel in zijn mond laten rondwalsen en zo toch genieten van de lekkere smaak!

Lieveling

Zoals alle in eenzaamheid opge-groeide dieren, is Soek sterk op mensen gericht. Als de verzorgers komen veert hij op, want dat betekent dat er iets leuks gaat gebeuren. Hij krijgt bijvoorbeeld een stuk brandslang gevuld met gekookte rijst of een met honing en zaadjes ingesmeerde frisbee. Door zijn gezellige en enthousi-aste karakter is hij de lieveling van de verzorgers geworden. Sinds kort zit Soek samen met berber aapje Miryanna, het naam-genootje van actrice Miryanna van Reeden. Een mooie eerste stap naar een echt apenleven.

Christine Kraft

BerberaapWetenschappelijke naam Macaca sylvanusLeefgebied Bosgebieden in Noord-Afrika (Atlasgebergte) tot wel 2000 meter hoog én in Zuid-Spanje (rots van Gibraltar)Leefwijze In bomen, op de grond en op rotsenLengte ± 50 cm, staart is een heel klein knopjeGewicht Vrouwtjes: 10-11 kg / Mannetjes: 15-17 kgMaximale leeftijd ± 22 jaarUiterlijk Geelgrijs tot grijsbruin, hun dikke vacht beschermt hen tegen de kou in de bergenVoedsel Bladeren, wortels, jonge planten, fruit en insecten

Rekenvoorbeeld(bij een inkomstenbelastingtarief van 42%*)

Zonder akte Met akteUw jaarlijkse schenking aan AAP € 60 € 103 Teruggave belasting € 0 € 43 _______ _______Uw netto schenkingskosten € 60 € 60

*Deze berekening is indicatief, er kunnen geen rechten aan worden ontleend

Ja, ik wil graag AAP helpen en:

❏ ontvang graag informatie over periodiek schenken

❏ wordt donateur voor minimaal €15 per jaar

Opsturen naar: Stichting AAPAntwoordnummer 14411300 VE Almere

naam DHR/mevr

adres

pC/plaats

geboortedatum

telefoon

e-mailadres

❏ Ik wil op dit e-mailadres geïnformeerd worden over activiteiten en acties van AAP

ik help aAp✂

AAP is een opvangcentrum voor apen

en andere kleine uitheemse

z oogdieren. Ons doel is om de dieren

te herplaatsen in een zo natuurlijk

mogelijke omgeving. De stichting

ontvangt hiervoor geen subsidie en

is afhankelijk van donaties. U kunt

donateur worden vanaf €15,- per

jaar. Als begunstiger kunt u zelf de

hoogte van uw gift bepalen. Uw

bijdrage is van harte welkom op giro-

nummer 2777530.

Het is ook mogelijk Stichting AAP

te steunen door het sparen van

Air Miles of inzamelen

van cartridges en mobiele

telefoons.

Duurzame groei

Achille is een van de dieren die in Primadomus zijn

oude dag doorbrengt. Om opvang van dieren als Achille te blijven bekostigen, moet AAP kunnen vertrouwen op voldoende finan-ciële steun. Met een periodieke schenking doneert u gedurende minimaal vijf jaar een vast bedrag. Dit geeft AAP meer zekerheid. Bovendien levert het u een voor-deel op. Een periodieke schenking wordt namelijk vastgelegd bij de notaris en daardoor is uw gift vol-ledig aftrekbaar van de belasting. Zo kunt u meer aan de dieren geven, zonder dat het u meer kost. In het rekenvoorbeeld wordt dit weergegeven.

In Primadomus verrijst Modulo C, bestaande uit twee bouwlagen. Zo kunnen we ook daar meer dieren opvangen. We willen onder andere groepen apen die al heel lang wachten een plekje geven in de zon. De bouw gaat veel sneller dan verwacht. Terwijl onze ervaring is dat in Spanje zaken nogal eens uitlopen, bereikte het bouwteam in augustus al het hoogste punt. Ook bij dit gebouw hebben we natuurlijk gelet op de duurzaam-heid. Door middel van simpele

Eenvoudig

Een periodieke schenking is heel eenvoudig te regelen. U hoeft alleen een ingevuld volmacht-formulier met een kopie van uw legitimatiebewijs naar ons op te sturen. Bij een minimumbedrag van € 125 per jaar neemt AAP de bijbehorende kosten voor haar rekening. Als u de bon in deze Apenote invult, sturen wij u de informatie-brochure over periodiek schenken met het volmachtformulier. U kunt het formulier ook downloa-den van onze website via aap.nl/schenken-met-belastingvoordeel of telefonisch aanvragen via 036-523 87 87.

maar slimme aanpassingen is het energieverbruik gering. In de koude winters wordt het gebouw verwarmd met lokaal geprodu-ceerde brandstof die voornamelijk gemaakt wordt van afval van de amandelteelt. In de warme zomers wordt het gekoeld met de koude lucht uit de kruipruimtes. Het kundige bouwteam wil het project in december helemaal af hebben. Wij hebben er alle vertrouwen in dat dat gaat lukken.

AN.80

AAP is een van de goede doelen van de

colofon uitgave Stichting AAP, Postbus 50313, 1305 AH Almere, telefoon 036 – 523 87 87, fax 036 – 538 42 40, e-mail info@aap.nl, internet www.aap.nl eindredactie Karen Jansen, Christine Kraft aan dit nummer werkten mee Olga Bellon, Hester van Bolhuis, David van Gennep, Karen Jansen, Carolien Hoogenhout, Christine Kraft, Marilou Phielix foto’s Sergio Blanes Fraces, Olga Bellon, Sabine Joosten, Karpin Abentura, Stichting AAP, Petra Sonius vormgeving Sandra van der Putten drukwerk Mailtraffic, Zwolle. De Apenote verschijnt 4 x per jaar.

colofon

Bedankt!◆◆ Gerda en Rien de Jonge

doneerden het cadeaugeld van hun 30-jarig huwelijksfeest

◆◆ Dapur Kita heeft met de ver-koop van sambaljam geld voor AAP opgehaald

◆◆ Familie Sluiter en Voetbal-vereniging SV Kadoelen zamelden 180 voetballen in

◆◆ Leraar Jan van Ramshorst en de leerlingen van het Openbaar Lyceum Zeist doneerden de opbrengst van een bijzondere veiling van muziekinstrumenten

◆◆ Een feestje voor deze jarigen betekende ook een feestje voor onze dieren: dhr. Westra en mevrouw Velthorst, familie van Ginkel, mevrouw Jansen, mevrouw Mandak Behrtel, mevrouw Mulder en mevrouw van Gent

◆◆ De heer van Kooywijk voor zijn special gift

◆◆ De heer en mevrouw El Masry verzamelden een enorme hoeveel-heid walnoten afkomstig uit de tuin van mevrouw Houtman

◆◆ Leerlingen van de 4de klas van het Barlaeusgymnasium in Amsterdam en Stichting Dias Latinos hebben allebei een prachtig bedrag opgehaald

◆◆ Mariska Valk heeft al meerdere keren haar fooienpot van nagel-studio Allure gedoneerd

◆◆ Op verzoek van Mevrouw Waltman kreeg ze van ABN-Amro een donatie aan AAP in plaats van een etentje.

Helaas kunnen we niet iedereen bedanken in deze Apenote. Maar alle donaties zijn voor ons speci-aal en we zijn er enorm blij mee. Iedereen, namens AAP en alle dieren, ontzettend bedankt!

® Air Miles is een geregistreerd handelsmerk.

In Almere rijden grote vrachtwagens af en aan en werken stoere mannen aan het nieuwe Apenhuis en de quarantaine. Maar ook in Spanje wordt er druk gebouwd.

Achille werd, voordat hij bij AAP kwam, als attractie in een reizend circus jarenlang van hot naar her gesleept. Hij werd mishandeld en zijn verblijf was een donkere, dichtgelaste kooi van minder dan twee vierkante meter. Nu is al deze ellende gelukkig voorbij en geniet hij in Primadomus van de zon in een verblijf van ruim 4.000 vierkante meter.

Meer doen voor dieren als Achille