Helpende Handen 4 2008

download Helpende Handen 4 2008

of 9

Transcript of Helpende Handen 4 2008

  • 7/28/2019 Helpende Handen 4 2008

    1/9

    Jaargang 28, mei 2008

    4

    Helpende

    Handen

    Nieuw

    sbrief

    s:IGEUNERKINDERENKUNNENMETUWHULPNAARSCHOOL

    s6OORTDURENDEBEMOEDIGINGHOUDTVAARTINONSWERK

    s&INANCIEELVERSLAG7EDERZIJDSEBEMOEDIGING

    s/NTMOETINGMETDS#SOMAY!RPAD

  • 7/28/2019 Helpende Handen 4 2008

    2/9

  • 7/28/2019 Helpende Handen 4 2008

    3/9

  • 7/28/2019 Helpende Handen 4 2008

    4/9

  • 7/28/2019 Helpende Handen 4 2008

    5/9

  • 7/28/2019 Helpende Handen 4 2008

    6/9

  • 7/28/2019 Helpende Handen 4 2008

    7/9

  • 7/28/2019 Helpende Handen 4 2008

    8/9

  • 7/28/2019 Helpende Handen 4 2008

    9/9

    Helpende HandenNUMMERMEI

    #OLU

    MN

    Ontmoeting met: ds. Csomay Arpad

    Wanneer we voor ds. Csomay Arpad kort de

    betekenis van een Emmas-cursus samenvat-

    ten, reageert hij enthousiast: Dt hebben we

    nodig in onze gemeenten. Csomay Arpad is

    een echte gemeenteman: actief in zijn ge-

    meente, trouw in zijn bezoek aan de gezinnen,

    oog voor geestelijke groei. Altijd op zoek naar

    mogelijkheden voor verdere gemeenteopbouw.

    Santion is de naam van zijn gemeente, gelegen nabijde Hongaars-Roemeense grens bij de stad Oradea.Hij heeft er het zondagsschoolblad rmhir gentro-duceerd en na de eerste positieve reacties, nam hij

    de verspreiding ervan in het bisdom Oradea van deHongaars Gereformeerde kerk op zich. Enkele jarengeleden is hij gekozen als verantwoordelijke voorhet missiewerk in dit district. Het kost hem tweedagen per week om dit werk erbij te doen. Maarhet zijn zulke grote mogelijkheden, zegt hij en diemotiveren hem steeds weer. God helpt ons, Hijwijst ons wegen waar wij ze niet zochten.

    Csomay Arpad is blij met groepen predikanten diesamen met ouderlingen cursussen en conferentiesverzorgen. Het is een groot gebrek in onze kerk dat

    onze ouderlingen geen geestelijke ouderlingen zijnzoals in Nederland. We zien kleine verbeteringen.Helaas gaan de ontwikkelingen snel. We hebbende jaren na de Wende veel gebouwd aan kerken enpastorien, het is nu de hoogste tijd dat er gebouwdwordt aan zielen. We moeten mensen zoeken diekunnen werken aan geestelijke groei. We hebben inonze gemeente mannen die trouw zijn in het biddenen het lezen van de Bijbel. We hebben vrouwen dieactief meedoen in de vrouwenvereniging en serieusmet Gods Woord bezig zijn. Tegelijkertijd oefenenalle moderne middelen een sterke zuigkracht uit oponze kinderen en jongeren. Ze lezen maar heel wei-

    nig, denken dat geloofsleven iets is wat ze wel komtaanwaaien. Veel ouders in het dorp zijn al gezwichtvoor de nieuwe golf van consumentisme die overhet land spoelt; ze verwennen hun kinderen metbuitensporige cadeaus als compensatie voor deslechte tijd.

    Als verantwoordelijke voor de missie in het bisdomOradea spoort hij bij elke gelegenheid zijn collegasaan om stappen te ondernemen voor de geestelijkeontwikkeling van hun gemeenten. Een deel van zijncollegas reageert daar positief op. Zij nemen initia-

    tieven: in het toerusten van ouderlingen, in jeugd-werk, in pastoraat. Veel drempels moeten dan wor-den overwonnen. De drempel dat mensen niet wil-len veranderen; de drempel dat er geen geld is; dedrempel dat velen probleemgericht zijn en niet

    oplossingsgericht. Drempels binnen de (nog) heer-sende cultuur dat leidinggevenden met initiatievenmoeten komen, en binnen het onderwijssysteemdat vooral op kennis gericht is en nauwelijks op hetverwerven van inzicht en/of competenties.

    Je kunt je blindstaren op trotse jonge collegas of opouderen die niets anders willen dan ze altijd aldeden. Ook niet op de collegas die de Hongaarseidentiteit meer benadrukken dan de Christelijkeidentiteit. Als predikanten niet besluiten te verande-ren, zal er ook geen geestelijke groei komen. Met

    kleine stappen vooruit, blij zijn met iedere stapdie mensen dichter bij de rijke inhoud van hetEvangelie brengt, is zijn devies. Missie begint aande basis en geestelijke groei komt van onderop enniet van de top van de kerk. Daarom blijft hij aan-sporen om in beweging te komen, initiatieven tenemen. Kleine initiatieven, zoals het promoten vaneen dagboek voor jongeren; grote, zoals het vierkantstaan achter rmhir, of het meewerken aan eenvrouwenconferentie met meer dan 1000 vrouwen uitverschillende gemeenten. Maar ds. Csomay Arpadstaat met beide benen op de grond: Als mensen

    niet van Jezus willen weten, heeft al hun activiteitweinig waarde.

    Wout van de WaterJan Migchels