1

Hausdörfer-instituutV o o r N a t u u r l i j k S p r e k e nHausdörfer-instituutV o o r N a t u u r l i j k S p r e k e n

WEBVERSIE - UITGAVE HAUSDÖRFER INSTITUUT

NIEUWSBRIEF

Helaas heb ik me toen niet bedacht dat er ook een tijd zou komen dat ik er van af zou willen komen. En

die kwam snel. Het antwoord van een oude wijze logopediste: “dit is psychologisch, die groeit er vanzelf over heen”. De eerste constatering was scherp en de laatste was achteraf toch niet zo wijs. Want hoewel de jaren gestaag vorderden… ik werd 10, 20, 30 en 40; het bleef een deel van mijn leven. Maar zelden alleen, meestal gepaard met buikpijn, zweethanden en de meest erge verwensingen naar je zelf toe. De

strategie was dan meestal je mond houden en als je dan toch iets moest zeggen verzon ik achteraf de meest creatieve smoesjes. Laat naar bed, te veel gedronken, de brug stond open, ik had het zóó druk. Als ik ergens creatief in ben geworden, dan is het smoesjes verzinnen en dan vooral voor mezelf. Jeetje wat heb ik mezelf voor de gek gehouden!

Veel tijd en geld is ook uitgegeven aan therapieën. Veel wijze mensen hebben zich over mij en mijn probleem ontfermd.

De analyse werd steeds helderder, maar waar zit in godsnaam de knop? Iets wat veertig jaar geleden is aangezet en zich min of meer ongestoord diep in je lijf heeft kunnen nestelen zet je niet zomaar uit. Daar is zoveel overheen gegroeid dat een eerste willekeurig kapmes niet voldoet. De jungle is als een donkere nacht, vol gegroeid en ook wel angstig door de vele wilde dieren.Enfin, het vervolg kent u…..

Zie volgende bladzijde

Ik was vier toen het begon. Het was een grote behoefte aan aandacht,

erkenning en onvoldoende zelfvertrouwen die hieraan ten grondslag lagen.

Als jongste uit een groot gezin met een moeder die op haar tenen liep, een

vader die veel werkte lag de aandacht niet voor het oprapen. Daar moest je

wel wat voor doen! De concurrentie was groot en de beschikbare tijd

beperkt. En na een paar weken ziekenhuis als gevolg van een dubbele mid-

denoorontsteking is het begonnen. Met alles wat ik daarnaast deed om lief

te worden gevonden en aandacht te krijgen was het een welkome aanvul-

ling van het repertoire. Het werkte! De aandacht werd zomaar verdubbeld in

tijd, je was een beetje zielig, maar ook extra lief gevonden doordat je zo

ongecensureerd je onzekerheid liet zien.

Nummer 03 - uitgave juni 2010

3

Van de voorzitterWillem Raaymakers

INHOUDSOPGAVE

• Van de voorzitter

• Bestuurszaken

• ZT-weekend(Noordeloos)

• Ervaringen: Marion

• Lichting februari 09

• NLP - training

• Stotteren in Africa

• Spreken vanuit je hart

• Gedicht

• Agenda

• Colofonwww.hausdorfer.eu

2

Hausdörfer-instituutV o o r N a t u u r l i j k S p r e k e n

BestuurszakenDora Krabman

Bestuurszaken

Bij het bestuur kwam de vraag binnen of de nieuwsbrief ook per post kon worden verzonden. Wij willen hier

graag aan tegemoet komen; daarom ont-vangen alle donateurs de nieuwsbrief deze keer dan ook op de deurmat.Graag willen we van jullie horen of het prettig is om naast een digitale versie een hard copy te ontvangen. Je kan een reactie sturen naar secretaris@hausdorfer.eu.

Verder wil ik jullie aandacht vragen voor het komende zt-weekend van 9 t/m 11 juli, dat

weer zal worden gehouden in Winterswijk. Gedurende het zt-weekend zullen er diverse workshops worden gegeven, o.a. NLP, Spreken vanuit je hart, maar ook de laatste ontwikkelingen op het gebied van Hausdör-fer komen aan bod.

Tijdens het weekend zal op zaterdag 10 juli voor belangstellenden een informatiemid-dag worden gehouden over de Hausdörfer therapie.Uitgebreide informatie over dit weekend en informatiemiddag vind je in de ‘Agenda’ op bladzijde 11.

In de vorige nieuwsbrief is al uitgebreid

verslag gedaan over de Hausdörferdag die op 10 oktober 2009 werd gehouden. Vanwege het succes en enthousiasme willen we opnieuw een HD-dag organiseren. Op deze dag zal weer volop aandacht worden besteed aan inhoudelijke ontwikkelingen en zijn er workshops om te volgen, maar bovenal wordt het een gezellige dag waarop cursisten en ex-cursisten elkaar kunnen ontmoeten.Zet daarom alvast in je agenda: 6 november 2010 Hausdörferdag!

Dora Krabmansecretaris@hausdorfer.eu

Toen ontmoette ik Jan Heuvel en zijn Hausdörfer therapie. Wauw, die wist uit eigen ervaring wat ik had

meegemaakt en leerde me van de sprong, verlengen, intoneren, naar jezelf luisteren terwijl je praatte, dat Het niet hoeft… En het werkte. Al moest ik zelf ook wel wat doen: stoppen met smoesjes, durven oefenen, en me geestelijk versterken. Met dit laatste is Hausdörfer nu ook bezig door bijvoorbeeld relaties te leggen met NLP. Ik zelf vind ook veel steun uit Mediteren (Zen). Hier leer je bijvoorbeeld dat het gedachten zijn die lijden veroorzaken. En als er iets is dat me vanaf mijn vierde heeft bezig gehouden, dan zijn het wel de (spreek-)angsten die inderdaad voortkomen uit gedachten. Terwijl in de leegte en stilte je gedachten voor gedachten kunt laten zijn en hier afstand van kunt nemen door ze te beschouwen. En wat dan zo mooi is;

ze verdwijnen dan weer. En als ze dan later weer terugkomen, dan beschouw je ze weer totdat ze…. steeds minder terugkomen en uiteindelijk volledig verdwijnen…

De kracht van Hausdörfer is dat ze breed om zich heen kijkt en zich openstelt om de aanpak steeds completer te maken. Haus-dörfer ondersteunt ook (wetenschappelijk) onderzoek, heel inspirerend en samen met velen kijk ik uit naar de eerste publicatie van het onderzoek van Angela Stoof. Zelf uitzoeken wat bij je past en hiermee aan de slag gaan is ook noodzakelijk. We zijn immers gelijk in onze spreekangst en gelijk in de Hausdörfer aanpak, maar om het werkelijk voor jezelf tot een succes te maken is geestelijke versterking ‘op maat’ ook noodzakelijk. Zelden komt deze als vanzelf, ook hier moet je iets voor doen! Bijvoorbeeld door naar NLP te gaan of te

gaan mediteren. Maar ook door de ‘zelfthe-rapiegroepen’ die in de regio werkzaam zijn, regelmatig te bezoeken. Daar zijn meer mensen die hetzelfde doormaken en waar je ongelofelijk veel steun kunt vinden.

Beste mensen, jullie zullen je misschien afvragen waarom bovenstaand verhaal en waarom nu? Nu, het is een soort afscheids-brief van de voorzitter. Dankbaar voor alles wat ik heb geleerd. Mijn bijdrage als voorzitter is kort geweest, ik hoop dat mijn opvolg(st)er veel tijd en energie heeft om het voortvarend op te pakken. Hausdörfer groeit, bruist van de ideeën en heeft zeer veel dankbare mensen die graag vrijwillig een steentje bijdragen.

Willem Raaymakers

3

Hausdörfer-instituutV o o r N a t u u r l i j k S p r e k e n

Zelftherapieweekend

ZT-weekend 29 t/m 31 januari 2010Om 19.00 uur kwam ik aan op

de Maria Johanna Hoeve in Noordeloos. Voor mij de tweede keer op deze locatie en wederom georganiseerd door Levina van Zee.Leuk om oude bekenden weer te zien en kennis te maken met onbekenden met wie je een aantal dagen zal optrekken.

De workshop van Janny Blokland begon gelijk op deze avond met als thema welke overtuigingen jou belemmeren om natuur-lijk te spreken. Op grote vellen papier werden deze overtuigingen opgeschreven door ieder van ons. Een pijnlijke bewust-wording van een reeks overtuigingen waar ik in ben gaan geloven. Door anderen maar vooral door jezelf aangepraat door de jaren heen. Om de belemmerende overtuigingen tast-baar en bewust voelbaar te maken werd ons gevraagd een sok te vullen met zand, zoveel zand dat je dacht nodig te hebben voor deze ballast, die je al zo lang met je meezeult. Het was de bedoeling om de sok aan je pols vast te maken om in de loop van de avond en de volgende dag op te schrijven wat die ballast met je deed.

De volgende dag weer vroeg uit de veren!De workshop van Michel ‘Werken met slogans’.Aan de hand van slogans kunnen we onze geest goed blijven aansturen. Mij sprak vooral de slogan ‘waar je vanaf wilt zit je aan vast’ aan. Hoe meer er geworsteld wordt hoe dieper je zinkt. De keerzijde van deze slogan is ‘laat het komen zoals het komt! Dit doorsnijdt je verborgen doelstel-ling tot vloeiend spreken’.

De workshop van Mike ging over het belang

van loslaten. Het is de kunst om negatieve ervaringen los te kunnen laten, jezelf daar niet op vastpinnen want een andere keer kan het weer anders gaan, en de positieve ervaringen te bewaren.

’s-Middags de informatiemiddag. Levina opende de informatiemiddag met opzettelijk stotteren. Na een sprong op de springplank heette ze iedereen met volle klanken welkom. Bernadet gaf uitleg over de Hausdörfer methode en Björn over de zelftherapie. Van de mogelijkheid tot ‘spreken in het openbaar’ werd dankbaar gebruik gemaakt door de deelnemers ZTW en de vragen van de bezoekers kwamen vanzelf.Al met al was het een leuke, drukbezochte middag, en zijn de bezoekers goed geïnfor-meerd weer naar huis gegaan.

Op zaterdagavond werd de workshop van Janny voortgezet. De belemmerende overtuigingen hebben we afgelegd d.m.v. ‘creatief schrijven’. Dit houdt in dat je een beginzin aan-vult door alles op te schrijven wat er in je opkomt. Op deze manier ga je uit je denken en kan je tot een diepere laag van jezelf komen. Wat een opluch-ting ook de sok van je pols af te mogen doen! Om de belemmerende overtuigingen beeldend te maken was er de mogelijkheid om met verf en kwast in de weer te gaan om ze vervolgens buiten weg te wassen met water en spons. Buiten had het gesneeuwd, de weidsheid van het landschap en de volle maan was indrukwekkend. Gewapend met een bak water en schuurspons ben ik gaan

boenen op mijn schilderij. Weg met die belemmerende overtuigingen, ik geloof het niet meer!

De volgende ochtend stond er een wande-ling voor de vroege vogels onder ons op het programma. Een fijn begin van de dag.De workshop van Marjon Landheer ‘Spreken vanuit je hart’ maakte je bewust van de ‘knijpers’ op je stem. Spreken met je eigen natuurlijke stemgeluid vanuit je hart geeft rust en zekerheid. Het was een goede aan-sluiting met de Hausdörfer methode en het natuurlijk spreken.

Tot slot gaf Jan Heuvel uitleg aan het belang van inzicht in het proces naar natuurlijk spreken. Inzicht hoe het proces naar vrij zijn in elkaar steekt en werkt.Om het doel ‘vrij zijn’ te bereiken, is het nodig om de juiste dingen te gaan doen die daarvoor nodig zijn. Net zoals er een weg aan vooraf is gegaan als er geen spreekrust is.

Het was een zeer leerzaam weekend waarin alles van alle kanten belicht is.Om met de slogan van Michel te spreken ‘Niet vrij zijn van maar vrij zijn met’.Een ieder bedankt voor dit fijne, warme weekend.

Inge

ZT - weekendInge

4

Hausdörfer-instituutV o o r N a t u u r l i j k S p r e k e n

Ervaringen Marion

Ik heb in mijn leven al veel onder-nomen om van mijn stotteren af te komen, o.a. logopedie, Del Ferro, NLP

en Hypnotherapie. Een sollicitatieprocedure die, door mijn stotteren, zo moeizaam ver-liep dat ik de baan bijna niet kreeg bracht mij wederom op het punt te gaan zoeken naar een oplossing voor mijn lijden. Ik had de overtuiging dat ik nooit meer van het stotteren af zou komen. Met een heel klein sprankje hoop begon ik aan de Hausdörfer therapie.

Dag 1 na de cursus.Mijn man en ik zijn vandaag met vrienden gaan wandelen in de Eifel. Deze vrienden weten van mijn stotteren en ook van afge-lopen weekend.Ik had me voorgenomen om flink te gaan verlengen en vooral geen sabotagegedrag te gaan vertonen en klanken te vermijden.Bij het verlengen van de klanken voelde ik toch nog een flinke drempel en schaamte, ik heb het wel gedaan maar niet genoeg naar mijn zin.Echter, ik heb mijn doos van Pandora dichtgelaten en geen trucks uitgehaald en heb alle klanken gezegd die ik wilde zeggen. Dit zorgde er wel voor dat ik meer heb gestotterd. Ik heb hiermee gewerkt om een dikkere huid te krijgen en me er niets van aan te trekken. Het feit dat ik wel gewoon alle klanken heb gezegd die ik wilde zeggen zorgde anderzijds voor een enorme spreekrust.Morgen naar mijn werk. Heb me voorgeno-men om tegen iedereen te vertellen wat ik afgelopen weekend heb gedaan en gelijk te gaan werken met klankverlenging.Daarnaast ben ik enkele malen per dag aan de slag met autosuggestie en zeg ik regel-matig tegen mezelf:Ik kan elke klank maken en sturen zoals ik

wil, altijd en overal.Ik trek me steeds minder aan van mijn stotteren.Ik krijg een steeds dikkere huid.Waar gaat het allemaal over!

Dag 2:Vandaag weer aan het werk. Goede voor-nemens. In ieder geval het voornemen om iedereen te vertellen wat ik afgelopen weekend heb gedaan en dat ik mijn klanken verleng. Het liep anders:Mijn 1e afspraak was met een collega die ik nog niet kende. Ik was in de veronderstel-ling dat de afspraak met haar alleen was maar er schoven nog 3 teamchefs aan (die ik ook niet kende). De 4 mensen zaten zo vol in hun verhaal dat ze gelijk van wal staken en ik er geen speld meer tussen-kreeg.Ik heb er voor gekozen om hun verhaal niet te onderbreken om mijn klankverhaal te vertellen. Het gesprek ging op zich wel goed, ik heb weinig gestotterd maar ik heb heel goed voor ogen dat het niet stotteren niet mijn focus is maar dat mijn focus is om klanken te verlengen om zo flegma op te bouwen.Daarna een lunchafspraak met een andere collega. Haar wel verteld waar ik mee bezig ben en ook klanken verlengd. Tevreden over het verlengen en het gesprek.

Vanmiddag een afspraak met een dame die zelf in een moeilijk parket zit. De dame zat zelf flink in haar emotie en ik heb er op dat moment voor gekozen om ook haar niet te vertellen dat ik mijn klanken verleng en waarom. Tijdens het gesprek de klanken ook niet verlengd en heeeeeeel erg gestotterd. Flinke spreekangst en stress!Mijn winst vandaag wederom: ik gebruik mijn doos van Pandora echt helemaal niet meer en ga niet lopen vermijden en sabo-teren. Ik klank gewoon alle klanken die ik

wil klanken. Wederom meer gestotterd maar so be it!Morgen flinke uitdaging waar ik wel heel veel zin in heb! Vergadering met 10 col-lega’s. Punt 2 op de agenda: mededelingen. Hier krijg en neem ik de ruimte om te vertellen over mijn proces en ik ga ook de hele vergadering klanken verlengen. Tevens heb ik me voorgenomen om tijdens de rond-vraag te vragen of ze open en eerlijk met me willen delen wat ze van mijn klanken vonden. Ik verwacht namelijk dat ik dan bevestigd ga krijgen dat ik het verhaal in mijn hoofd veel groter maak dan het werkelijk is.

Vandaag een nieuwe dag. Met als hoofdon-derwerp de vergadering.Ik heb bij aanvang van de vergadering verteld dat ik bezig ben met een stotter-therapie en dat ik klanken ga verlengen. De reactie was erg gematigd en respectvol. Er werd eigenlijk niets over gezegd. Voelde als een overwinning dat ik het gewoon verteld heb. Tijdens de vergadering niet echt heel veel verlengd. Na afloop gevraagd wat ze er van vonden. Ze gaven aan er weinig van gemerkt te hebben.Ik zeg nog steeds precies de klanken die ik wil zeggen en saboteer niet meer. Het spre-ken gaat me eigenlijk heel goed af maar ik blijf bewust bezig met het opbouwen van mijn flegma en het zeggen van mijn nieuwe overtuigingen.

Vanavond wezen hardlopen op de hei met mijn groepje. Ook hier aan mijn vaste hardloopmaatje verteld van mijn therapie en hier ook een hele tijd over gesproken. Ik merk dat ik op het punt ben dat het me niets meer uitmaakt om met mensen te delen dat ik stotter, op welke manier ik dit altijd gedaan heb en dat ik nu met een the-rapie bezig ben! Wat een winst!!!!!!!!!!!!!!

Zie volgende bladzijde

Ervaringen van MarionMarion

5

Hausdörfer-instituutV o o r N a t u u r l i j k S p r e k e n

1½ week later!!

Heb heel veel mensen verteld waar ik mee bezig ben, ook op mijn werk.Dit ging mij zeer goed af, ik voelde

er weinig bij. Daarna aan het klanken geslagen! Alleen niet met verlengen.Ik merk dat ik nog steeds een enorme schaamte en angst heb om te verlengen.

Ik heb wel een moodboard gemaakt met daarop een aantal spreuken en plaatjes (koe) om me in de goede energie te bren-gen.Op onbewust niveau ben ik dus behoorlijk bezig met mijn ‘IK KAN NIET’ om te vormen naar ‘IK KAN’!Met het spreken gaat het eigenlijk heel goed. Met mijn schaamte en angst nog niet.

ZelftherapiegroepIk ben voor het eerst naar de zelftherapie-avond in Eindhoven geweest.Normaal gesproken vinden deze avonden plaats op de Fontys maar vanwege de schoolvakanties was deze gesloten. Het plan voor de avond was om naar de IKEA te

gaan om te oefenen met de klanken.

Zo gezegd, zo gedaan. Met zijn 5en togen we naar de IKEA. We begonnen in het restaurant met een voorstelrondje en het oefenen met het verlengen van de klanken om al in de energie te komen. Ik voelde een enorme weerstand om te gaan klanken maar dit zegt alles over het proces waar ik op dit moment vol in zit. Ik blijf er voor kiezen om vanuit schaamte en angst niet te verlengen!

Toch de IKEA in en aan het klanken geslagen, vooral met de 2 mensen van Hausdorfer en wat schetst mijn verbazing… het klanken ging weer als een tierelier! In iedere zin een langer klankje en het kind spreekt weer zo vloeiend als het maar zijn kan. Waarom doe ik het dan in de praktijk toch niet!!Vol goede moed naar huis met het voor-nemen dinsdag volop te gaan verlengen. En….het weer niet gedaan.

Ik had aan het begin van de cursus met mijn man afgesproken dat hij me af en toe laat denken aan het verlengen met de volgende zin “denk je aan het voeren van de vissen”. Omstanders weten zo niet waar het over gaat, maar ik weet het precies. We zaten gisteravond in de auto en mijn schoonzus belde. Bij haar stotter ik altijd heel erg. Terwijl ik vol in een stotter hing en een spreekspanning voelde waar je u tegen zegt had mijn man de perfecte timing om op dat moment tegen me te zeggen dat ik aan de vissen moest denken. Dit viel dus niet goed en thuis volgde een enorme huilbui. Ik heb het gevoel dat ik geen stap verder kom!!!!Mijn man heeft mij een liefdevolle spiegel voorgehouden. Het verlengen mag geen middel op zich zijn maar als je het helemaal niet doet kom je natuurlijk niet vooruit.Daarom gisteren echt besloten om nu maling te gaan krijgen aan alles en ieder-een en… boeien met de koeien… nu echt te gaan verlengen.Vanochtend al een paar kleine pogingen gedaan, ik ben op weg !!!!!!! Ik ga het nu vasthouden!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Marion

Ervaringen van MarionMarion

6

Hausdörfer-instituutV o o r N a t u u r l i j k S p r e k e n

Lichting februari 2009

Onze groep was een bijzondere groep, heb ik begrepen. Waarom is mij eigenlijk niet helemaal duidelijk

geworden. We stotteren allemaal en willen daarvan af. Mij is gevraagd om de gang van zaken rond deze lichting te beschrij-ven. Ik zal dat doen in de derde persoon, als toeschouwer dus. Het zal dan ook een persoonlijke weergave zijn van hoe ik de cursus en de deelne-mers heb beleefd.

De groep bestaat uit 8 mensen, een gevarieerd gezelschap met opvallend veel vrouwen.De deelnemers zijn: Ramses (32), actuaris; Tristan (33), expeditie staalbedrijf; Mieke (56), gedragstherapeute; Peter (43), jeugdhulpverlening; Frans (56), accountant; Danny (21), student medicijnen; Chantal (30), dierenarts; Esther (22), secretaresse.

De groep start redelijk bescheiden. De meesten zijn wel mak als ze meteen voor de camera verschijnen en dit terug moeten zien met begeleidend commentaar. De eerste verhalen komen al snel daarna los. Peter, hyperactief, heeft na Del Ferro een jaar niet gestotterd. Nu heeft het ‘noodlot’ toch weer toegeslagen. Geplaagd door zelf-verwijt (ik heb niet genoeg geoefend) heeft hij deze dip niet zelf kunnen overwinnen. Het ijs breekt vrij snel en we worden een betrekkelijk rumoerige groep, die in principe steeds het naadje van de kous wil weten, maar ook nog wel wat mist door

soms te actief te zijn.Na het raden van de beroepen op de eerste avond kennen we elkaar. We raken al aardig met elkaar vertrouwd. De meesten hebben ervaring met therapieën (Doetinchemse Methode, Del Ferro of logopedie of gewoon alles). Wel bijzonder om te ervaren dat je ook een andere invalshoek kunt kiezen:

spreekwet en de drie pilaren: zou het echt zo simpel kunnen zijn? Frans vertrouwt het allemaal niet erg en is vrij sceptisch: Jan Heuvel moet zijn visie wel steeds stevig onderbouwen.

Na de eerste 2 dagen krijgen we de opdracht om volgens een rooster elkaar te bellen. Een goede manier om te testen of we zonder schaamte kunnen verlengen. Dit is in feite de eerste praktijktest. We doen er allemaal goed aan mee. Ergens ontstaat het idee om elkaar weke-lijks te mailen en een soort ‘voortgangsrap-portage’ te maken. Wat bak je ervan in de praktijk, hoe voelt dat en kloppen je acties

met je voornemens?De mailboxen rammelen behoorlijk en er wordt spontaan geschreven. De eerste mail van Tristan (een onverschrokken overko-mende man, dat die toch ergens bang voor kan zijn!) levert een aantal woorden op die hier niet herhaald worden, maar hij eindigt zijn bericht met: IK KAN HET!! Ramses

verdiept zich in de boeken van Hausdörfer en Jan Heuvel. Zijn mails bevatten perfecte samenvattingen van de stof. De link naar de praktijk blijft niet achter.

Het tweede gedeelte van de basiscursus start met inmiddels ervaren deelnemers, althans dat vinden ze zelf. Iedereen heeft aan zijn ‘dak’ gewerkt en komt uitgerust aan de start. We gaan vlot verder met de stof en de training. Met

ontroering ontdekt Mieke dat haar stem krachtig en expressief kan zijn. Verder is het voor haar een opluchting om geen ‘woorden’ meer te hoeven ontwijken, wat de communicatie een stuk makkelijker maakt. Iedereen kan alle klanken maken! Wij krijgen als één van de eerste groepen het beeld mee van de sprong van ‘sensitief naar flegmatiek’. De sprong en de spring-plank worden besproken en getraind. Jan Heuvel probeert ook nog de RET te geven, maar dan gooit hij – de eerste en enige keer zichtbaar verstoord – de viltstift weg. De groep is te druk en hij komt er niet door.

Zie volgende bladzijde

Lichting februari 2009Frans

7

Hausdörfer-instituutV o o r N a t u u r l i j k S p r e k e n

Esther danst door het leven en is vol goede moed, maar zij heeft haar handen vol om het verlengen en

klanksturen tot een deel van haar leven te maken. In meerdere of mindere mate geldt dat uiteraard voor de meeste deelnemers. Peter is eveneens overtuigd van de over-winning, maar hij verklaart openlijk dat hij het verlengen vreselijk vindt. Chan-tal heeft het klanksturen tot een kunst verheven. Het lijkt wel een soort jodelen, dat behoorlijk natuurlijk klinkt. Danny is meestal de beschouwende deelnemer. Hij voelt de logica van de natuurlijke manier van spreken .De twee eerste sessies van 2 dagen maken de meeste indruk. Op de avond van de derde dag zit er een groep van een kleine 40 mensen bij de onze groep in de eetzaal. Zij zijn een jaar of drie met elkaar bezig geweest om met behulp van een bepaalde filosofie (vergeten welke) de kwaliteit van hun leven te verbeteren. De INS-groep mocht om de beurt deze grote groep toe-spreken en aangeven wat voor hem of haar het belangrijkste was in deze dagen. De INS-ers waren prima in vorm en apetrots: zij hadden in drie dagen een keerpunt in hun leven bereikt in plaats van in drie jaar. Applaus! Jan Heuvel zat even trots te glimmen.

De leden van deze groep zijn inmiddels buiten de therapiedagen twee keer met elkaar wezen eten. De afspraak voor de derde kaar is gemaakt. Waarom blijft het contact? Er zijn geen echt persoonlijke vriendschappen uit de groep voortgekomen, maar toch hebben deze mensen iets met elkaar: een gezamenlijke beleving van een keerpunt in hun leven. Iedereen gunt elkaar heel graag het ‘vrij worden’.

Frans

Lichting februari 2009Frans

ZT-weekend

8

Hausdörfer-instituutV o o r N a t u u r l i j k S p r e k e n

NLP - training

12 december 2009 – Velp Het eerste gedeelte bestaat uit een verdere kennismaking met NLP. Het begint met de zoon van Noud, die stottert, maar ook momenten heeft waarop hij gewoon praat. Voor ons deelnemers heel herkenbaar! Voor mij was dit vóór de Hausdörfer-cursus heel frustrerend, nu juist iets positiefs; iets wat mogelijkheden biedt. We hebben het allemaal in ons: als je het in de ene situatie kunt, kun je het in andere situaties toch eigenlijk ook?Verder gaat de training over ‘buiten de

box’ denken, je openstellen, oud gedrag (durven) loslaten en uit je comfortzone gaan. Dit is ook wat Hausdörfer ons leert: durven (klanksturen, opvallen), de hoge sprong maken! Alleen door te doen, zal er iets veranderen.

Zo logisch allemaal…. En zo waar! Dat was

voor mij de basiscursus ook, de dingen vielen op hun plek; we hoeven niet te leren praten, dat kunnen we al. Er is angst/span-ning, maar daar is iets aan te doen. Van een levensgroot onoplosbaar probleem, zoals het stotteren voor mij voelde, naar iets waar je grip op kunt krijgen en vrij van kunt worden. Ik ben van mening dat NLP hierbij aansluit en verder kan helpen bij het ‘vrij worden’.

Tijdens de training schrijven we op een plank dat wat ons tegenhoudt om vrij te worden, om spreekrust te ervaren. Op papier schrijven we wat we wél willen

bereiken. Voor mij is dat: ‘Ik wil me vrij voelen; praten zoals ik loop, zonder erbij te denken. Ik begin hier nu mee, ik weet dat ik dat kan en zeg dit tegen mezelf. Ik wil me onver-stoorbaar voelen.’

Hoe eindigen we? Met de plank doormidden te slaan! Weg met die oude gedachten!

Dit is zomaar een gedeelte van de training. Doordat Noud ons de presentatie op een cd-rom heeft opgestuurd, is het mogelijk het nog allemaal eens laten passeren. Want het is vooral ervaren, beleven en het denken/beredeneren even loslaten…..

En dan de praktijk. Ik merk vooral dat ik op een andere manier ga denken. Bijv. als er een irrationele gedachte in me op komt (het gebeurt nog wel eens), zoals ‘ik moet vloeiend spreken’, dan vraag ik mezelf af of

deze gedachte mij verder helpt. Nee? Dan gauw loslaten….. Ook ben ik gaan letten op hoe vaak ik, en anderen, wel niet ‘ja maar…..’ zeggen. Als je de ‘maren’ er niet steeds bij bedenkt, zijn ze er ook niet…. Ook weer heel logisch en waar. Waarom problemen zoeken of maken?Genoeg om over na te denken….

Bernadet

NLP - trainingBernadet

9

Hausdörfer-instituutV o o r N a t u u r l i j k S p r e k e n

Stotteren in Afrika

Via via kwam een zekere Collins, directeur van het ICT-centrum van de Universiteit van Zambia, met mij in contact. Aanvankelijk had ik begrepen dat hij op zoek was naar een oplossing voor het stotterprobleem van zijn broer. Voor zijn werk zou Collins een week naar Nederland komen en zo spraken we met elkaar af om de mogelijkheden voor zijn broer te bespreken. Na de eerste mail-tjes te hebben gewisseld, ging hij steeds meer vragen stellen en bleek hij opmerke-lijk ‘hongerig’ te zijn naar de Hausdörfer-oplossing voor zijn broer. Al gauw bleek na een eerste telefoongesprek om 5:30 uur ‘s ochtends dat hij zélf ook leed onder zijn spreken en onder het verbergen van zijn stotteren. Hij was al vele jaren naarstig op zoek naar een oplossing!

We spraken de zaterdag vóór Pasen af in een klein hotelkamertje in Amsterdam voor een echte Hausdörfer-basissessie. Collins vertelde dat hij was gaan stotteren doordat zijn vader vroeger een emmer koud water over hem heen had gegooid. Hij vertelde

ook dat hij predikant is en nog nooit een preek had kunnen afmaken vanwege zijn stotteren. Iemand anders moest het altijd van hem overnemen als hij er niet meer uit kwam en voorlezen uit de bijbel kon hij al helemaal niet. Thuis werd hij dan geconfronteerd met zijn vrouw, die in huilen uitbarstte omdat zij dit zo vervelend voor hem vond en omdat zij zich zo voor hem schaamde. Om het leed te verzachten, hadden ze maar afgesproken dat zij niet meer bij zijn preken aanwezig zou zijn. Twee van hun drie kinderen, zoontjes van 5 en 10, stotteren ook en de oudste wilde daarom al niet meer naar school. De vader van Collins stotterde en ook zijn opa, broer en meerdere familieleden en kennissen. Volgens Collins is stotteren een zeer veel voorkomend probleem in Afrika!

Collins was op het punt aangekomen dat hij zijn baan wilde opzeggen omdat alle vergaderingen en het wekelijks spreken voor groepen een té grote belasting voor hem werden. Hij was zelfs gevraagd voor een ministerpost in Zambia, maar deze uitdaging durfde hij niet aan uit angst dat hij zijn regering zou blameren met zijn stotteren. Hij had dus alle redenen van de wereld om vrij te worden van zijn stotteren, maar ja, wie heeft dat eigenlijk niet?

Collins had, in tegenstelling tot de meeste andere cursisten, opmerkelijk weinig angst voor het spreken op een opvallende manier. Misschien heeft dit te maken zijn geloof (You Never Walk Alone!) en/of de Afrikaanse cultuur, die toch m.i. wel wat ‘harder’ is dan de onze. Dat scheelt natuur-lijk enorm bij het gaan van de Hausdörfer-weg want in dit geval zou hij eigenlijk alleen maar de spreekwet hoeven te kennen en die is vrij gemakkelijk uit te leggen. Alles viel dan ook vrij snel op z’n plek: na de tweede sessie riep hij al enthousiast uit dat hij zich volledig VRIJ voelde! Dat bleek

ook wel uit een ca. 1,5 uur durende preek, die hij één dag na de 2e basissessie heeft gehouden tijdens een Paasviering in Den Haag voor een geloofsgemeenschap van ca. 200 mensen: hij liet zijn stemklanken flink galmen in de kerk en hij predikte alsof hij heel wat in te halen had! En dat was natuurlijk ook zo! Ook het voorlezen uit de bijbel in een kleiner groepje bleek geen enkel probleem meer te zijn en hij was als een kind zo blij! Op www.hausdorfer.eu zijn videobeelden te zien van de basiscursus van Collins en een klein gedeelte van zijn preek.

Collins raakte zo enthousiast over DE oplos-sing voor stotteren, dat hij in Amsterdam al een videocamera en een statief heeft aangeschaft om hiermee in Afrika aan de slag te gaan met andere stotteraars. Het is te hopen dat hij daar veel mensen kan helpen en wie weet wat voor moois hieruit nog gaat groeien...!

Jan Heuvel

Stotteren in AfrikaJan Heuvel

10

Hausdörfer-instituutV o o r N a t u u r l i j k S p r e k e n

Spreken vanuit je hart

Ontdek de schoonheid van de klank van je stem

In deze schreeuwerige tijd, waarin ieder-een zijn mening wil geven en gehoord wil worden, verheffen veel mensen hun stem. Ze luisteren nauwelijks naar de ander, maar zijn vooral bezig te overtuigen. Het gevolg is dat ze uit verbinding raken: met zichzelf, de ander en hun werkelijke intentie. Het kan ook anders, zo ontdekte Maximus Peper-kamp, namelijk door naar de klank van je eigen stem te luisteren. Een verbluffend eenvoudige methode met een even verbluffend resultaat.

Onze stem is een zeer persoonlijk en dus kwetsbaar instrument. Belangrijk genoeg om het goed te gebruiken en de toon van onze ziel erin te laten doorklinken. Zolang we trouw blijven aan ons eigen verhaal en onze eigen waarheid, gebeurt dat meestal ook wel. Maar om allerlei redenen worden we daar vanaf gebracht, raken we de verbinding met onszelf en onze ziel kwijt.

Het mooie is dat het dan ook andersom werkt: als we onze stem echt kunnen laten resoneren en kunnen luisteren naar de klank van onze stem, komen we dichter bij onze waarheid.

Marjon Landheer geeft workshops met als thema ‘Spreken vanuit je hart’.Voor cursisten van Hausdörfer heeft ze een workshop samengesteld, die zoveel mogelijk aansluit bij de Hausdörfer filosofie.

Eén van de deelnemers van de workshop die op 25 maart werd gehouden was Remco:

Na een korte workshop ‘Spreken vanuit je hart’ op het zelftherapie-weekend afgelopen januari was mijn interesse gewekt om keer een hele dag een training bij Marjon te volgen.

Je leert er om bewust naar je eigen stem-geluid te luisteren, ieder mens heeft zo zijn eigen klankkast en zo is iedere stem uniek zoals ieder muziekinstrument ook uniek is.Naar je eigen muziekinstrument leren luis-teren zonder te veel bezig te zijn met noten en arrangementen, zo zie ik het een beetje.Zo kunnen er de mooiste klanken uitkomen in zijn meest pure vorm.De houding die je bij de klanken aanneemt gaat dan ook ineens een rol spelen, in bijzonder leuke oefeningen werd duidelijk dat communicatie veel meer is dan enkel informatie naar elkaar verschaffen.Het was een bijzonder mooie aanvulling in het proces naar vrij zijn waarin uiteindelijk je uiteindelijk kan leren om te spreken vanuit hart, zoals je wezenlijk bent!

Remco

ZT-groepenRemco

11

Hausdörfer-instituutV o o r N a t u u r l i j k S p r e k e n

Hausdörfer literairBart - eerder gepubliceerd in 2008

WANHOOP

Waarom kan ik nooit ontspannen spreken,waarom zit mijn mond altijd op slot?Ik wil de spanning in een gesprek doorbreken,maar mijn stem laat de stress in mijn strot niet los.

Waarom schiet ik altijd in een blokkade,waarom nooit eens in een innerlijke rust.Ik wil mijn strakke stembanden ontladen,mijzelf weer zijn, zodat de stress weer blust.

Ik dwing mijzelf tot rustig ademhalen,verleng de klinkers in wel elke zin.Ik kan mijn stem weer laten dalen,waardoor ik weer aan spreekrust win.

Ik wil werken aan mijn eigenwaardeen de tegenspoed trotseren, brug na brug.Ik wil vechten voor een vreedzame aarde,maar God, geef mij mijn stem weer terug.

20-02-2008. Bart Goslinga.

AGENDA:Zelfherapieweekend WinterswijkDatum: 9 t/m 11 juli 2010 - Locatie: Te Paske(www.tepaske-recreatie.nl) te Winterswijk (Gelderland)

De kosten voor deelname aan het zelftherapieweekend bedragen € 75,00 voor studenten, € 85,00 voor donateurs van Stichting Natuurlijk Spreken en € 105,00 voor niet-donateurs.Voor meer informatie kan je terecht bij Björn Wedding: ztw@hausdorfer.eu

Informatiemiddag WinterswijkDatum: 10 juli - Locatie: Te PaskeAanvang: 15.00 uur.

HausdörferdagDatum: 6 november 2010 - Locatie: Kaap Doorn te DoornMeer informatie hierover komt op de website www.hausdorfer.eu te staan.

‘Mensen die zangerig praten, die met hun stem omhoog en omlaag gaan (zoals je dat bij je huisdier doet), blijken empathischer te zijn dan mensen met een vlakke into-natie’.

Bron: Mind, nr. 3 2010

12

Hausdörfer-instituutV o o r N a t u u r l i j k S p r e k e nHausdörfer-instituutV o o r N a t u u r l i j k S p r e k e n

WEBVERSIE - UITGAVE HAUSDÖRFER INSTITUUT

Colofon 3

Bestuur van de Stichting Natuurlijk SprekenVoorzitter:Willem RaaijmakersTel.: 076 581 5336voorzitter@hausdorfer.euSecretaris:Dora Krabmansecretaris@hausdorfer.euTel.: 06 3080 1386Penningmeester:Björn WeddingTel.: 06 4036 9407penningmeester@hausdorfer.euBestuurslid zelftherapieBjörn WeddingTel.: 06 4036 9407ztw@hausdorfer.euBestuurslid voorlichting:Levina van Zee-JongenelenTel.: 0184 601 269voorlichting@hausdorfer.euRedactie:Dora Krabmanredactie@hausdorfer.euLay-out:Ton KrabmanWebsitehttp//www.hausdorfer.euGirorekening7706022t.n.v. Stichting Natuurlijk SprekenWinterswijkBij betalingen vanuit het buitenland heeft u de volgende gegevens nodig:IBAN: NL87 PSTB 0007 7060 22BIC: PSTBNL21Vaak zijn er geen of weinig kosten aan verbon-den. Informeer hiervoor bij uw bank.

• De Nieuwsbrief verschijnt in juni en december. De Nieuwsbrief wordt per mail verzonden aan alle donateurs en belangstellenden en kan worden gedownload van www.hausdorfer.eu

ContactpersonenZelftherapiegroepen

AlmeloAnouk Rijgwaartalmelo@hausdorfer.eu

AmsterdamMaarten JurrjensTel.: 0251 671 490amsterdam@hausdorfer.eu

AssenArent BoonstraTel.: 0592 545 293assen@hausdorfer.eu

BredaPaul van DijkTel.: 0162 671 021breda@hausdorfer.eu

EindhovenBob Jakobs, Tel.: 077 4672 555 eindhoven@hausdorfer.eu

ErmeloDora KrabmanTel.: 06 3080 1386ermelo@hausdorfer.eu

LeidenPaul BlijboomTel.: 020 664 0870leiden@hausdorfer.eu

NijmegenDaniël DerksenTel.: (0316) 226020daan_derksen@hotmail.com nijmegen@hausdorfer.eu

UtrechtMichel van den BurgTel.: 0343 491 370utrecht@hausdorfer.eu

WinterswijkBjörn WeddingTel.: 06 4036 9407winterswijk@hausdorfer.eu

ZoetermeerMarcel BeekinkTel.: 079 363 0499zoetermeer@hausdorfer.eu

ZwolleJan WestermanZwolle@hausdorfer.eu