Handhavingsnotitie camping De Kreek · 2020. 11. 23. · Handhavingsnotitie camping De Kreek 2...

0

januari 2017

Handhavingsnotitie camping De Kreek

Handhavingsnotitie camping De Kreek 1

INHOUDSOPGAVE

Hoofdstuk 1 ............................................................................................................................................ 1

Inleiding .............................................................................................................................................. 1

Hoofdstuk 2 ............................................................................................................................................ 2

2.1 Huidige situatie ........................................................................................................................... 2

2.2 Begrip permanente bewoning .................................................................................................. 2

2.3 Gevolgen permanente bewoning ............................................................................................. 3

2.3.1 Bedreiging recreatieve ontwikkeling ................................................................................... 3

2.3.2 Aantasting recreatieve karakter camping .......................................................................... 4

2.3.3 Brandveiligheid . ................................................................................................................... 4

Hoofdstuk 3 ............................................................................................................................................ 5

3.1 Vigerend plan .............................................................................................................................. 5

3.2 Toekomstig plan ......................................................................................................................... 5

3.3 Wettelijke mogelijkheden ......................................................................................................... 6

3.4 Artikel 4 van bijlage II Bor ......................................................................................................... 7

3.5 Wel of niet gedogen ................................................................................................................... 8

Hoofdstuk 4 ............................................................................................................................................ 9

4.1 Handhaving op camping De Kreek.......................................................................................... 9

4.2 Wat te doen ................................................................................................................................. 9

4.3 Bestaande situaties ................................................................................................................. 10

4.4 Nieuwe situaties ....................................................................................................................... 11

4.5 Handhavingsprocedure ........................................................................................................... 11

4.5.1 Bewijsmiddelen .................................................................................................................... 12

4.5.2 Vooraankondiging ................................................................................................................ 12

4.5.3 Last onder dwangsom ......................................................................................................... 13

4.5.4 Invorderingsbeschikking ..................................................................................................... 13

Hoofdstuk 5 .......................................................................................................................................... 14

5.1 Voorkomen van permanente bewoning ................................................................................ 14

5.2 Inschrijving Basisregistratie personen (Brp) ........................................................................ 14

5.3 Voorlichting en communicatie ................................................................................................ 14

5.4 Samenwerking met campingeigenaren ................................................................................ 15

5.5 Tot slot ....................................................................................................................................... 15


HOOFDSTUK 1

Inleiding

Aan de Zinkweg 182A is camping De Kreek gelegen. Deze camping is al lange tijd in bedrijf

zonder dat dit in het ter plaatse geldende bestemmingsplan is vastgelegd. Daarvoor zijn

meerdere redenen aan te geven, zoals gemeentelijke herinrichting, goedkeuring onthouden

bestemmingsplan en de Dow Propyleen transportleiding. Gevolg is dat de gronden bestemd

zijn voor de uitoefening van de akkerbouw, veeteelt, tuinbouw- en ooftbouwbedrijf. Inmiddels

is een nieuw bestemmingsplan in voorbereiding waarbij aan het perceel Zinkweg 182A een

recreatieve bestemming zal worden gegeven. Daarmee wordt de camping positief bestemd.

Op de camping wordt, naast recreatief gebruik, ook permanent gewoond. Dat gebruik past

niet binnen de toekomstige (en huidige) bestemming. Maar wat is nu eigenlijk permanente

bewoning en hoe kan de recreatieve bestemming worden gehandhaafd? Vandaar deze

handhavingsnotitie.

Allereerst beschrijft hoofdstuk 2 de huidige situatie en het begrip permanente bewoning

Daarmee wordt meteen de discussie afgebakend. Hoofdstuk 3 zoomt vervolgens in op het

bestemmingsplan en het wettelijke kader. Hoofdstuk 4 gaat over de handhaving op camping

De Kreek. Hoe kan de strijdige situatie worden beëindigd? Hoofdstuk 5 gaat vervolgens over

de vraag hoe permanente bewoning zoveel mogelijk kan worden voorkomen.

Met deze notitie geeft het college aan hoe met de problematiek van permanente bewoning

wordt omgegaan. Gelet op de complexheid van de materie, is deze notitie opgesteld. Op

deze manier is het voor iedereen duidelijk hoe de gemeente Oud-Beijerland omgaat met

permanente bewoning.

Voor de goede orde wordt nog opgemerkt dat de termen recreatieverblijf, (sta)caravans,

recreatie object, chalets en recreatiewoningen in deze notitie wisselend worden gebruikt. Het

is niet de bedoeling geweest om daar bewust onderscheid in te maken. Uitsluitend daar waar

verwezen wordt naar het Besluit Omgevingsrecht, kunnen de termen voor deze notitie

wisselend gebruikt worden en hebben zij dezelfde betekenis, namelijk een object om in te

recreëren.


HOOFDSTUK 2

2.1 Huidige situatie

Aan de Zinkweg is sinds ca 1965 camping De Kreek gelegen. De camping is begonnen als

‘kamperen bij de boer’ en is in de loop der jaren uitgegroeid tot een grotere camping en tot

wat het nu is. In 1965 is door de gemeente een bouwvergunning verleend voor het omzetten

van een fruitschuur naar een toiletgebouw. Er is tevens een exploitatievergunning ten

behoeve van de camping afgegeven. Later is door de provincie een tentenvergunning

afgegeven voor 65 caravans voor de periode 1978 tot 1982.

Ondanks dat de vergunningen zijn verleend is het nooit tot legalisatie gekomen van de

camping. Hoewel het gemeentebestuur wel geprobeerd heeft de camping als zodanig te

legaliseren, is dat in het bestemmingsplan ‘Buitengebied Nieuw-Beijerland’ niet gelukt omdat

aan het onderdeel ‘De Kreek’ goedkeuring is onthouden. Reden van die onthouding was dat

er buisleidingen aanwezig waren en de mogelijke aanleg van de A4.

Op dit moment is het gemeentebestuur van Oud-Beijerland bezig om de aanwezige camping

planologisch in te passen in een nieuw bestemmingsplan. De camping zal dan een

recreatieve bestemming krijgen. Een positieve bestemming ligt in de rede vanwege de

volgende argumenten1:

het gebruik is al sinds 1965 aanwezig en deels vergund;

er zijn geen klachten bekend met betrekking tot de camping;

de camping (in potentie) een positieve bijdrage kan leveren aan het toeristisch

klimaat;

de camping wordt nagenoeg aan het zicht onttrokken door een omringende

groensingel en is derhalve ruimtelijk en landschappelijk ingepast.

Inmiddels is een nieuw bestemmingsplan in voorbereiding. In het ‘bestemmingsplan camping

De Kreek’ zal de camping worden gelegaliseerd. Op de camping is het mogelijk dat

maximaal 61 standplaatsen worden gerealiseerd. Dat komt overeen met de huidige camping.

Van een uitbreiding is dan ook geen sprake.

2.2 Begrip permanente bewoning

Een aantal maal is het begrip permanente bewoning gevallen. Maar wat betekent dat begrip

nu eigenlijk? Het bestemmingsplan geeft in de begripsbepalingen aan wat er onder

permanente bewoning wordt verstaan: ”bewoning door een persoon of door groepen van

personen van een voor recreatieve bewoning bedoelde ruimte als hoofdverblijf c.q. vaste

woon- of verblijfplaats”.

Hoewel in eerste instantie deze definitiebepaling duidelijk en helder lijkt te zijn kan het in de

praktijk nogal de nodige bewijsproblemen opleveren. Daarom wordt in deze beleidsnotitie

een nadere invulling gegeven aan het begrip ‘permanente bewoning’ om op die manier de

definitie scherper te krijgen. De definitie in het bestemmingsplan is bepalend.

1 Ontwerp bestemmingsplan camping De Kreek


Van permanente bewoning (of 'onrechtmatige bewoning') van een recreatieverblijf is sprake

wanneer een recreatieverblijf in strijd met de recreatieve bestemming wordt gebruikt voor

bewoning. Hierbij gaat het niet om de duur van het strijdig gebruik (permanent of tijdelijk),

maar om de strijdigheid van de activiteit met het bestemmingsplan. In het bestemmingsplan

camping De Kreek is opgenomen dat een recreatieverblijf niet permanent mag worden

bewoond.

Permanente bewoning van een recreatieverblijf is zodoende een verzamelbegrip waar veel

verschillende vormen van bewoning onder vallen, zoals:

het gebruik van een recreatieverblijf als woonverblijf voor onbepaalde tijd;

de huisvesting van arbeidsmigranten in een recreatieverblijf;

het tijdelijk bewonen van een recreatieverblijf in afwachting van een nieuwe woning;

Het tijdelijk bewonen van een recreatieverblijf vanwege schade of

verbouwingswerkzaamheden aan de eigen woning;

het tijdelijk bewonen van een recreatieverblijf vanwege relationele problemen.

Het hoeft dus niet te gaan om langdurig gebruik. Ook het tijdelijk gebruiken van een

recreatieverblijf als woning is in strijd met de recreatieve bestemming en daarmee verboden.

Het gaat er dus om dat de recreatiewoning gebruikt wordt als hoofdverblijf. Hoewel

hoofdverblijf niet is gedefinieerd in het bestemmingsplan, blijkt uit de jurisprudentie dat hier

van belang is waar betrokkene zijn centrum van zijn sociale en maatschappelijke activiteiten

heeft. Het is feitelijk de plaats waar hij/zij naar toe terugkeert, bezoek ontvangt, zijn ‘thuis’

heeft.

Er is dus sprake van permanente bewoning als een bewoner zijn hoofdverblijf houdt

op het recreatieadres. Dat is het geval als het adres het centrum vormt van de sociale

en maatschappelijke activiteiten van de bewoner.

2.3 Gevolgen permanente bewoning

Camping De Kreek wordt al geruime tijd gebruikt als camping. Het is ook een uitvalshaven

geworden voor mensen die (tijdelijk) onderdak nodig hadden en waar uiteindelijk een situatie

is ontstaan waarbij er ook permanent gewoond wordt.

2.3.1 Bedreiging recreatieve ontwikkeling

Door het in procedure brengen van het bestemmingsplan camping De Kreek is het belangrijk

dat de nieuwe bestemming ook daadwerkelijk wordt nageleefd. Daarmee kan invulling

worden gegeven om de Hoeksche Waard de mogelijkheden tot groei in de verblijfsrecreatie

te geven. Hoewel vanuit recreatief oogpunt de ontwikkeling nog in de kinderschoenen staat,

draagt de camping bij aan deze ontwikkeling. Het mag dan ook duidelijk zijn dat de

recreatieve ontwikkeling van de camping van belang is voor een positieve bijdrage aan die

ontwikkeling. Binnen de gemeente Oud-Beijerland is een beperkt aantal recreatieplaatsen

beschikbaar aangezien er twee campings zijn. Elke recreatieve plek die in beslag wordt

genomen door permanente bewoning beperkt het aantal recreatieve plekken en is daarmee

een bedreiging voor de recreatieve ontwikkeling.


2.3.2 Aantasting recreatieve karakter camping

Ook op de camping zelf heeft permanente bewoning nadelige effecten. Er is een groot

verschil in het leefpatroon tussen recreanten en permanente bewoners. Zo is het gebruik van

een caravan door een recreant heel anders dan door iemand die woonachtig is in de

caravan. In Nederland is het probleem van huisvesting van arbeidsmigranten in

recreatiewoningen bekend. Daar worden regelmatig veel mensen in een (te) kleine

woning/recreatieverblijf gehuisvest. Afgezien dat hier sprake zou kunnen zijn van

onmenselijke omstandigheden, is de overlast op de omgeving vaak groot. Dat wil de

gemeente Oud-Beijerland voorkomen. Ook het permanent bewonen van een recreatieverblijf

geeft een aantasting van het recreatieve karakter en is een ongewenste ontwikkeling.

2.3.3 Brandveiligheid

Bovendien voldoen stacaravans niet aan de eisen die aan een gewone woning worden

gesteld, bijvoorbeeld ten aanzien van (brand)veiligheid. Stacaravans zijn immers niet

gebouwd om er permanent in te wonen. Door in het bestemmingsplan juist de gronden aan

te wijzen voor recreatieve doeleinden, zal het college er op toezien dat die bestemming

wordt gehandhaafd.


HOOFDSTUK 3

3.1 Vigerend plan

Zoals al aangegeven valt de camping onder bestemming akkerbouw-, veeteelt-, tuinbouw-

en ooftbouwbedrijven en is de grond bestemd voor de uitoefening van het akkerbouw-,

veeteelt-, tuinbouw- en ooftbouwbedrijf. Het is duidelijk dat die bestemming thans niet

gerealiseerd is, waardoor het nieuwe bestemmingsplan een oplossing biedt voor de

planologisch ontstane situatie.

Hieronder een uitsnede uit de plankaart van de vigerende bestemming uit 1949.

3.2 Toekomstig plan

In het ontwerp bestemmingsplan camping De Kreek is de camping bestemd voor Recreatie-

Verblijfsrecreatie.

De voor Recreatie-Verblijfsrecreatie aangewezen gronden zijn bestemd voor:

a. recreatieve voorzieningen in de vorm van een kampeerterrein;

b. maximaal één bedrijfswoning ter plaatse van de aanduiding ‘Bedrijfswoning’.

c. maximaal 61 standplaatsen voor stacaravans en gekoppelde stacaravans, uitsluitend

ter plaatse van de aanduiding ‘specifieke vorm van recreatie-maximum aantal

stacaravans’.

Daarnaast is een specifieke gebruiksbepaling opgenomen. Onder een strijdig gebruik van de

gronden wordt in ieder geval verstaan: “het (laten) gebruik(en) van gronden ten behoeve van

permanente bewoning”.

Het bestemmingsplan geeft dus nadrukkelijk aan dat permanente bewoning niet is

toegestaan. Daarmee benadrukt het gemeentebestuur dat de camping uitsluitend een

recreatief karakter heeft.

Het bestemmingsplan kent overgangsbepalingen ten aanzien van bouwen en gebruik. Ten

aanzien van het gebruik is opgenomen dat het gebruik van grond en bouwwerken dat

bestond op het tijdstip van inwerkingtreding van het bestemmingsplan en hiermee in strijd is,

mag worden voortgezet. Dit mag echter niet wanneer het gebruik dat reeds in strijd was met


het voorheen geldende bestemmingsplan, daaronder begrepen de overgangsbepalingen van

dat plan.

Met andere woorden, het gebruik van de camping voor permanente bewoning mag niet

worden voortgezet.

3.3 Wettelijke mogelijkheden

Permanent bewonen van een recreatieverblijf is in strijd met het bestemmingsplan.

Artikel 2.1. Wabo bepaalt:

“Het is verboden zonder omgevingsvergunning een project uit te voeren, voor zover dat geheel of gedeeltelijk bestaat uit:

a. het bouwen van een bouwwerk,

b. het uitvoeren van een werk, geen bouwwerk zijnde, of van werkzaamheden, in gevallen waarin dat bij een bestemmingsplan, beheersverordening, exploitatieplan of voorbereidingsbesluit is bepaald,

c. het gebruiken van gronden of bouwwerken in strijd met een bestemmingsplan, een beheersverordening, een exploitatieplan, de regels gesteld krachtens artikel 4.1, derde lid, of 4.3, derde lid, van de Wet ruimtelijke ordening of een voorbereidingsbesluit voor zover toepassing is gegeven aan artikel 3.7, vierde lid, tweede volzin, van die wet,


d. het in gebruik nemen of gebruiken van een bouwwerk in met het oog op de brandveiligheid bij algemene maatregel van bestuur aangewezen categorieën gevallen,

(…)”

Het permanent bewonen van een recreatieverblijf is in strijd met artikel 2.1 onder c van de

Wabo. Op grond van artikel 125 Gemeentewet is het college bevoegd om handhavend op te

treden.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State stelt dat bestuursorganen een

beginselplicht tot handhaving hebben. De standaardoverweging van de afdeling is:

“Gelet op het algemeen belang dat gediend is met handhaving, zal in geval van overtreding

van een wettelijk voorschrift het bestuursorgaan dat bevoegd is om met een last onder

bestuursdwang of dwangsom op te treden, in de regel van deze bevoegdheid gebruik

moeten maken. Slechts onder bijzondere omstandigheden mag het bestuursorgaan

weigeren, dit te doen. Dit kan zich voordoen indien concreet zicht op legalisatie bestaat.

Voorts kan handhavend optreden zodanig onevenredig zijn in verhouding tot de daarmee te

dienen belangen dat van optreden in die concrete situatie behoort te worden afgezien.”

Met andere woorden, is er sprake van een strijdige situatie, dan zal het bestuursorgaan dat

bevoegd is handhavend op te treden, dat ook moeten doen tenzij er bijzondere

omstandigheden aan de orde zijn. Dit wordt overigens niet snel aangenomen.

3.4 Artikel 4 van bijlage II Bor

Ondanks het strijdige gebruik, biedt de Wabo de mogelijkheid om een omgevingsvergunning

te verlenen. Om hiervoor in aanmerking te kunnen komen moet aan een aantal voorwaarden

worden voldaan. Deze voorwaarden zijn opgenomen in artikel 4 van bijlage II van het Besluit

omgevingsrecht (Bor). Daarnaast moet ook medewerking worden verleend door het

gemeentebestuur. Er is sprake van een zogenaamde discretionaire bevoegdheid.

De voorwaarden voor een ontheffing zijn:

De recreatiewoning voldoet aan de bij of krachtens de Woningwet aan een bestaande

woning gestelde eisen;

Bewoning is in elk geval niet in strijd met de bij of krachtens de Wet milieubeheer, de

Wet geluidhinder, de Wet ammoniak en veehouderij gestelde regels of de

Reconstructiewet concentratiegebieden;

De bewoner had vóór, maar in ieder geval op 31 oktober 2003, de recreatiewoning

als woning in gebruik en deze sindsdien onafgebroken bewoont;

De bewoner was op 1 november 2003 meerderjarig.

De Wabo geeft een bevoegdheid tot het verlenen van een ontheffing en betreft geen

verplichting. Het is aan de aanvrager om aan te tonen dat hij aan alle voorwaarden voldoet.

Voor de gevallen op de camping biedt dit artikel echter geen uitkomst. De

omgevingsvergunning kan namelijk alleen maar worden vertrekt voor bewoners van een

recreatiewoning, niet voor een caravan of een chalet. Daar is hier sprake van.

Daarnaast zijn er ook andere redenen waarom geen medewerking wordt verleend aan dit

artikel. Zo draagt de camping bij aan de ontwikkeling van de recreatieve sector. Permanente

bewoning tast die ontwikkeling aan.


3.5 Wel of niet gedogen

Naast de omgevingsvergunning is er het buitenwettelijke systeem van de

gedoogbeschikking. Met een dergelijke beschikking zou het college verklaren dat zij niet

handhavend optreden tegen de strijdige situatie. Het college acht het gebruik van een

gedoogbeschikking in deze situatie niet opportuun. Ten eerste kan de recreatieve

bestemming gerealiseerd worden. Daarbij is de huidige situatie ongewenst en is het

bewonen van stacaravans waarbij geen toezicht is of deze voldoen aan de strenge eisen van

het bouwbesluit niet wenselijk. Als tweede kan een gedoogbeschikking slechts een tijdelijke

oplossing bieden. Daarnaast schept het onvoldoende waarborgen ten opzichte van derden.

Vandaar dat er geen gebruik wordt gemaakt van de constructie om gedoogbeschikkingen af

te geven.


HOOFDSTUK 4

4.1 Handhaving op camping De Kreek

Op camping De Kreek is een aantal stacaravans aanwezig. In het nieuwe bestemmingsplan

worden er 61 stacaravans/chalets toegestaan. Daarbij bestaat de mogelijkheid om caravans

te koppelen. De caravans worden daardoor groter en bieden meer leefruimte en comfort voor

de recreant. Een gekoppelde caravan telt voor twee stuks zodat in het totaal niet meer dan

61 stacaravans mogelijk zijn. De caravans mogen uitsluitend recreatief worden gebruikt.

Uit een eerste inventarisatie is gebleken dat 43 personen ingeschreven staan in de

Basisregistratie persoonsgegevens (verder Brp). Daarmee lijkt het dat deze personen ter

plekke permanent woonachtig zijn.

Door de inschrijving in het Brp verklaren deze personen feitelijk dat zij op deze locatie hun

hoofdverblijf hebben. De afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft in een

bestendige lijn geoordeeld dat wanneer iemand op een bepaalde locatie staat ingeschreven

in de Brp dit een aanwijzing is dat diegene daar zijn/haar hoofdverblijf heeft.

In goed overleg met de eigenaar van het perceel zijn de afgelopen periode geen

inschrijvingen meer geweest in het Brp op het adres van de camping. Dat maakt dat het

aantal personen dat permanent woonachtig is op de huidige camping nog niet voldoende in

beeld is gebracht. Van diegene die staan ingeschreven in het Brp wordt vanuit gegaan dat

deze permanent wonen in een stacaravan. Daarmee handelen zij in strijd met het vigerende

en nieuwe bestemmingsplan.

4.2 Wat te doen

Zoals aangegeven wil het gemeentebestuur dat de recreatieve bestemming optimaal wordt

benut om zodoende de recreatieve ontwikkeling te kunnen stimuleren. Permanente

bewoning past niet in die ontwikkeling.

Afgelopen jaren is niet actief gehandhaafd op de permanente bewoning van de camping.

Reden was dat de juridische status van de camping nog onduidelijk was. Inmiddels is daar

duidelijkheid over. De vraag is echter hoe nu om te gaan met de personen die permanent in

een stacaravan wonen.

Vaak is er een oorzaak waarom iemand permanent gaat wonen in het recreatieobject. Dat

kan zijn gelegen in een verbroken relatie, financiële problemen of anderszins een oorzaak op

het persoonlijke vlak. Vaak is de insteek om tijdelijk ergens onderdak te vinden. In sommige

situaties blijft het daarbij, maar soms is de tijdelijkheid inmiddels veranderd naar permanent.

Ondanks de verschillende oorzaken en redenen voor permanente bewoning, is het een

ongewenste ontwikkeling die niet langer kan blijven voortbestaan.

Het college ziet zich dan ook voor de vraag gesteld hoe te bewerkstelligen dat de

permanente bewoning wordt beëindigd, met inachtneming van alle belangen die er spelen.

Zoals in het vorige hoofdstuk is aangegeven, is vanuit de rechtspraak een beginselplicht tot

handhaven gegeven. Slechts als er sprake is van een bijzondere omstandigheid is het

mogelijk om van handhavend optreden af te zien.


Aan de andere kant heeft ook het college een zekere verantwoordelijkheid voor de eigen

inwoners en goede huisvesting daarvan. Het permanent bewonen in een stacaravan is

echter geen goede huisvesting.

Zoals in het nieuwe bestemmingsplan is aangegeven zal de huidige camping recreatief

worden bestemd. Deze bestemming moet ook worden gehandhaafd. Hoewel daarmee de

formele benadering wordt aangegeven, kan het college niet wegkijken voor de bestaande

situatie. Deze situatie houdt in dat afgelopen jaren vanuit de gemeente niet gehandhaafd is,

waardoor de permanente bewoning wellicht groter is geworden dan strikt noodzakelijk.

Daarom wil het college bij de beëindiging van de strijdige situatie zoveel mogelijk flexibiliteit

inzetten. Het einddoel is dat de permanente bewoning wordt beëindigd, maar daar zal een

royale termijn voor gegund worden. Op die manier is het mogelijk dat iedereen die op dit

moment permanent in een recreatieobject woonachtig is, in de gelegenheid wordt gesteld om

tijdig vervangende woonruimte te vinden.

Bij de toepassing van het beleid worden twee categorieën onderscheiden: de personen die

nu, 1 januari 2017, woonachtig zijn in een recreatieobject en de tweede categorie betreft de

toekomstige permanente bewoners. Hieronder wordt het onderscheid uitgewerkt.

4.3 Bestaande situaties

Zoals aangegeven staan er 43 personen ingeschreven in de Brp op het adres van de

camping. Van deze personen wordt uitgegaan dat zij permanent in een caravan wonen. Door

de inschrijving in het Brp verklaren zij immers dat zij hun hoofdverblijf daar hebben.

De personen die op dit moment inschreven staan, wonen vaak al langere tijd in het

recreatieverblijf. Het beëindigen van de (permanente) bewoning van het recreatieverblijf

heeft een grote invloed op de persoonlijke levenssfeer van betrokkenen. Ondanks dat zal de

strijdige situatie beëindigd moeten worden. Om zoveel mogelijk rekening te houden met de

belangen van de bewoners, is er voor gekozen om een lange(re) begunstigingstermijn te

hanteren dan strikt noodzakelijk is. Op die manier moet het mogelijk zijn dat de betrokkenen

vervangende huisvesting kunnen vinden. Ook wil het college haar medewerking verlenen om

naar oplossingen te kijken. Daarbij is het uiteraard wel de eigen verantwoordelijkheid van de

bewoners om naar vervangende huisvesting te zoeken. Bij onvoldoende inspanning van

betrokkene zelf, zal ook het college geen inspanning kunnen verrichten.

Gelet op alle belangen die er spelen, acht het college het acceptabel dat de strijdige

permanente bewoning op 1 januari 2019 is beëindigd.

Omdat er een lange termijn wordt gegund om de strijdige permanente bewoning te

beëindigen, zal de genoemde datum, ook een ‘harde’ datum zijn. Dat wil zeggen dat op 1

januari 2019 de strijdige situatie moet zijn beëindigd.

Om deze datum ook daadwerkelijk te kunnen handhaven zal een handhavingsbesluit worden

genomen met als begunstigingstermijn tot 1 januari 2019. Hierdoor is de prikkel aanwezig

dat de bewoners zelf actief vervangende huisvesting zoeken en wordt ook met de belangen

van de bewoners rekening gehouden.


Het is niet ondenkbaar dat er naast de groep die ingeschreven staan in het Brp, nog anderen

permanent op de camping wonen. Ook dit zijn bestaande situaties. Het is dan aan deze

personen om zich voor 1 maart 2017 te melden bij het college. Het is aan hen om aan te

tonen dat zij op 1 januari 2017 al permanent in de recreatiewoning woonachtig waren.

Slagen zij daar niet in dan vallen zij niet onder de groep bestaande situaties.

Er is bewust niet voor gekozen om met gedoogbeschikkingen te werken. Enerzijds omdat

deze feitelijk onvoldoende rechtsbescherming bieden voor de bewoners, anderzijds omdat

ze te weinig waarborgen bieden dat de strijdige situatie dan ook daadwerkelijk wordt

beëindigd.

4.4 Nieuwe situaties

De tweede categorie betreft de nieuwe gevallen. Dat zijn al die gevallen die niet als een

bestaand geval zijn aangemerkt. Ervaringscijfers laten zien dat er altijd het risico bestaat dat

er permanent wordt gewoond op een recreatiepark. Zeker als de recreatieobjecten groter en

comfortabeler worden. Dan hebben die meer aantrekkingskracht.

Tegen nieuwe gevallen zal direct opgetreden worden. Dat betekent dat wanneer wordt

vastgesteld dat in een recreatieobject permanent wordt gewoond, een last onder dwangsom

volgt. Op die manier wordt de strijdige situatie beëindigd. Een begunstigingstermijn bedraagt

in de regel 3 tot 6 maanden, afhankelijk van de omstandigheden van het geval. Langer is niet

nodig omdat de strijdige situatie relatief eenvoudig beëindigd kan worden. Ook zal het

college niet actief meedenken naar alternatieve oplossingen.

4.5 Handhavingsprocedure

Nu de verschillende te onderscheiden groepen zijn gedefinieerd, wordt toegekomen aan het

formele traject. Dat is het definitief beëindigen van de strijdige situatie. Het college kan

daarvoor (onder andere) de last onder dwangsom of de last onder bestuursdwang inzetten.

De last onder bestuursdwang is voor onderhavige kwestie lastig omdat verzegelen van de

caravan feitelijk niet tot de mogelijkheden behoort. Immers de caravan mag recreatief

gebruikt worden. De last onder dwangsom is een effectief middel om in te zetten. Daar zal

dan ook gebruik van worden gemaakt.

Voordat de last onder dwangsom wordt verzonden, moet worden vastgesteld dat er sprake is

van een overtreding. Het bewijs moet aanwezig zijn. Die eerste stap ligt bij het college. De

Afdeling overweegt daarover

“dienaangaande dat het op de weg van het college lag om de voor het vermoeden, dat

sprake is van overtreding van de planvoorschriften, vereiste feiten vast te stellen. Het was

vervolgens aan wederpartij om dit vermoeden, indien daartoe aanleiding bestond, te

ontkrachten. Bij het ontbreken daarvan dient de rechter in beginsel van de juistheid van de

feiten, zoals het college die heeft vastgesteld, uit te gaan2”.

2 ABRvS 06-10-2004, ECLI:NL:RVS:2004:AR3356


Het is in eerste instantie aan het college om het vermoeden dat er sprake is van een

overtreding van de planvoorschriften met de vereiste feiten vast te stellen. Het is daarna aan

de wederpartij om dit vermoeden te ontkrachten. Daarmee wordt aan de wederpartij een

opdracht voor gemotiveerde weerlegging gegeven. Het louter ontkennen van de situatie is

onvoldoende.

4.5.1 Bewijsmiddelen

De eerste stap is dat het college het vermoeden dat er sprake is van een overtreding van de

planvoorschriften met de vereiste feiten vaststelt.

Voor de bestaande gevallen is dat relatief eenvoudig omdat er een inschrijving Brp

beschikbaar is. Dat levert in principe al voldoende bewijsvermoeden op dat iemand daar zijn

hoofdverblijf heeft. Desondanks is het beter om meer bewijsmiddelen te hebben. Voor de

bestaande gevallen wordt echter uitgegaan van een inschrijving Brp.

Voor die gevallen waar geen Brp inschrijving voor handen is, zal op basis van de

beschikbare informatie de permanente bewoning moeten worden vastgesteld. Dat kan zijn

door verklaringen van derden, maar ook andere informatie kan bijdragen om het vermoeden

van strijdigheid met de planvoorschriften aan te tonen.

Voorbeelden van bewijsmiddelen, zonder daarbij uitputtend te willen zijn, kunnen zijn:

hypotheekrente aftrek (belastingdienst);

Brp adres elders, maar geen eigen zelfstandige woonruimte daar;

energiegegevens;

feitelijke controles en waarnemingen;

gegevens telefoongids/internet/facebook;

bankgegevens;

zorgverzekeraar, opgegeven adres;

inschrijving KvK.

Door slim om te gaan met de beschikbare informatie, kan op de arbeidsintensieve controles

worden beperkt. Echter deze controles zullen altijd moeten plaatsvinden om een duidelijk

beeld te krijgen van de feitelijke situatie.

4.5.2 Vooraankondiging

Nadat het vermoeden is geleverd, wordt in een vooraankondiging aan betrokkenen kenbaar

gemaakt dat het college voornemens is handhavend op te treden. Dat is het moment waarop

betrokkene het vermoeden moet ontkrachten indien daarvoor aanleiding bestaat. In een

zienswijzegesprek kan betrokkene zijn standpunt kenbaar maken.

Het zienswijzegesprek is ook een uitgelezen mogelijkheid om het standpunt van het college

nogmaals uit te leggen en aan te geven welke mogelijkheden het college in onderhavige

situatie voor ogen heeft. Uiteraard zal de bewoning beëindigd moeten worden, maar wellicht

dat hulp of verwijzing mogelijk is.


4.5.3 Last onder dwangsom

Als na het zienswijzegesprek nog steeds sprake is van een vermoeden van strijdigheid,

wordt een last onder dwangsom opgelegd. Deze dwangsom moet dusdanig zijn dat er ook

een financiële prikkel vanuit gaat. In het onderhavige geval wordt voor permanente bewoning

een last opgelegd van € 5.000.00 per maand of een gedeelte van een maand. Uiteindelijk is

het niet de bedoeling dat de dwangsom ook daadwerkelijk wordt verbeurd, maar dat de

strijdige situatie wordt beëindigd.

4.5.4 Invorderingsbeschikking

Nadat de last is opgelegd, moet bij het verstrijken van de begunstigingstermijn controle

plaatsvinden of de met de wet strijdige situatie is beëindigd. Is dat het geval, dan kan het

dossier worden gesloten. Is de strijdige situatie niet beëindigd, dan wordt van rechtswege

een dwangsom verbeurd. Door middel van een invorderingsbeschikking zal de dwangsom

opgeëist (kunnen) worden.

Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen (onder meer in de uitspraak van 15 januari 2014,

ECLI:NL:RVS:2014:32) dient, bij een besluit omtrent invordering van een verbeurde

dwangsom, aan het belang van de invordering een zwaarwegend gewicht te worden

toegekend. Een andere opvatting zou afdoen aan het gezag dat behoort uit te gaan van een

besluit tot oplegging van een last onder dwangsom. Steun voor dit uitgangspunt kan worden

gevonden in de geschiedenis van de totstandkoming van artikel 5:37, eerste lid, van de Awb

(Kamerstukken II 2003/04, 29 702, nr. 3, blz. 115). Hierin is vermeld dat een adequate

handhaving vergt dat opgelegde sancties ook worden geëffectueerd en dus dat verbeurde

dwangsommen worden ingevorderd. Slechts in bijzondere omstandigheden kan geheel of

gedeeltelijk van invordering worden afgezien.3

Wanneer betrokkene niet binnen de begunstigingstermijn is vertrokken, kunnen de financiële

consequenties groot zijn. Juist gelet op de lange begunstigingstermijn en de bereidheid van

alle partijen om mee te denken aan oplossingen zou het niet nodig moeten zijn dat een

dwangsom wordt ingevorderd. Er is immers voldoende tijd om de strijdige situatie te

beëindigen. Die verantwoordelijkheid ligt bij de betrokkenen zelf.

3 ECLI:NL:RVS:2016:2300


HOOFDSTUK 5

5.1 Voorkomen van permanente bewoning

Naast handvatten die worden geboden om de huidige problematiek rondom permanente

bewoning van recreatiewoningen op te lossen, is het wellicht nog belangrijker om aan te

geven op welke wijze de gemeente Oud-Beijerland permanente bewoning in de toekomst wil

voorkomen, om zodoende de toeristische aantrekkingskracht van de gemeente te

versterken.

Onderstaand wordt een aantal handvatten aangereikt waarmee permanente bewoning van

recreatiewoningen in de toekomst kan worden voorkomen.

5.2 Inschrijving Basisregistratie personen (Brp)

Personen die permanent in een recreatieverblijf wonen moeten, indien zij dit wensen, op

grond van wettelijke richtlijnen door de gemeente in de Brp worden ingeschreven. Een

vervelend neveneffect van deze inschrijving is dat bewoners daaruit vaak afleiden dat de

bewoning door de gemeente is gelegaliseerd. Daarom is heldere communicatie, gekoppeld

aan de inschrijving in de Brp, noodzakelijk.

In dit verband valt eraan te denken dat wanneer personen die zich op de camping laten

inschrijven in het Brp direct aan de balie al een brief meekrijgen waarin staat dat permanent

wonen in recreatieverblijven in de gemeente Oud-Beijerland verboden is.

5.3 Voorlichting en communicatie

Voorlichting is bij de uitvoering van het beleid een belangrijke preventieve maatregel. Zo kan

de gemeente actief op een gerichte wijze voorlichting geven aan de plaatselijke bevolking,

de campingeigenaren, de overige plaatselijke betrokkenen en de toeristen. Hierbij wordt

onder andere aan het volgende gedacht:

schriftelijke informatie aan personen die zich in de Brp op een recreatieterrein laten

inschrijven;

gerichte mailing naar makelaars, notarissen, financiële instellingen,

campingondernemers, et cetera;

afspraken met de campingondernemers over hun rol in het (communicatie)traject;

tijdens de controles van de daartoe bevoegde ambtenaren kunnen deze mondeling

informatie verstrekken aan de direct betrokkenen;

via de gemeentepagina de doelgroep informeren.


5.4 Samenwerking met campingeigenaren

Een belangrijke positie nemen de campingeigenaren in. Aan de ene kant zullen zij mee

willen werken aan een sterk recreatief product in de gemeente Oud-Beijerland, aan de

andere kant willen zij campinggasten niet belasten met controles en wellicht hun eigen

inkomsten op het spel zetten. Een goede afstemming met de campingeigenaren is dus

noodzakelijk. Hoewel deze notitie ziet op uitsluitend camping De Kreek, is communicatie met

alle campingeigenaren binnen de gemeente van belang.

Goede communicatie en afstemming van beleid maakt het handhaven van de recreatieve

bestemming een stuk gemakkelijker. Als de campingeigenaar zich achter het beleid van de

gemeente schaart, is gezamenlijk optreden mogelijk. Daarnaast zullen recreatieondernemers

zelf de ogen en oren open moeten houden om middels een open communicatie met

recreanten èn de gemeente een zogeheten win-winsituatie te creëren.

Het is belangrijk te beseffen dat wanneer er sprake is van permanente bewoning er niet

alleen sprake is van strijdig gebruik, maar ook van laten gebruiken. Een kleine nuance, maar

dat maakt dat ook de eigenaar die een caravan of zijn grond in strijd met de recreatieve

bestemming laat gebruiken als overtreder kan worden aangemerkt en dus een last onder

dwangsom opgelegd kan krijgen. De eigenaar van een caravan die deze verhuurt voor

permanente bewoning, is net zo goed overtreder als de bewoner zelf.

5.5 Tot slot

Dat het vraagstuk van per bewoning lastig is, blijkt wel uit deze notitie. Het permanent

bewonen van recreatieobjecten is een aantasting van de recreatiesector. Daarnaast tast het

ook het ruimtelijk beleid van de gemeente aan. Het wegnemen van deze negatieve effecten

vraagt om een consequente en adequate aanpak. In deze notitie is aangegeven hoe het

college dit vraagstuk beantwoordt. Daarnaast zijn er concrete handvatten gegeven hoe

permanente bewoning kan worden voorkomen. Hierdoor komt het ruimtelijk beleid beter tot

zijn recht.

Handhavingsnotitie camping De Kreek · 2020. 11. 23. · Handhavingsnotitie camping De Kreek 2...

Documents

Transcript of Handhavingsnotitie camping De Kreek · 2020. 11. 23. · Handhavingsnotitie camping De Kreek 2...