Handhaven = Brengen van balans

Maart 2008

Beste collega,

een groot aantal proceseigenaren Handhaven hebben in de afgelopen maanden de voor liggende notitie ’Handhaven

= Brengen van balans” samengesteld. Door allen werd de noodzaak gevoeld om een leidraad te maken, waarop ver-

dere uitwerkingen in het handhavingsdomein gestoeld kunnen worden. Als vertrekpunt hebben ze uiteraard Politie

in Ontwikkeling en een aantal van haar uitwerkingen (Gebiedsgebonden Politiewerk, Informatie Gestuurde Politie)

genomen en die hebben geleid tot, wat je zou kunnen noemen, de visie op Handhaven.

Zes kantjes tekst is enerzijds te weinig om recht te doen aan alle nuances die ik zou willen meegeven, maar ander-

zijds moet visie inspireren en dat doe je niet met veel papier. De oproep aan een ieder die bezig is met het werken

AAN de organisatie (zoals VPP dat treffend noemt) is om de visie te gebruiken als inspiratiekader voor toekomstige

uitwerkingen. Met als doel om het werken IN de organisatie soepeler en beter te laten verlopen en onze resultaten

en effecten verder te verbeteren.

Ik wens je veel lees- en uitwerkplezier,

met vriendelijke groet,

Fub Goudswaard, Voorzitter Board handhaving

Nut en noodzaak

Inleiding

Binnen de politie is de afgelopen periode een sterke behoefte ontstaan aan een visie op Handhaven. Dat heeft een aantal aan-leidingen:

1 Er bestaat grote eensgezindheid over het opdelen van ons uitvoerende werk in de hoofdprocessen: Noodhulp verlenen, Handhaven en Opsporen. Op dit moment wordt de inhoud van Opsporen en Noodhulp steeds exacter gedefinieerd. Het resul-taat daarvan is dat alles wat overblijft bij Handhaven terecht komt. Dat levert een chaotische hoeveelheid onderwerpen op, ogenschijnlijk zonder samenhang. Met een visie op Handhaven kunnen we in die hoeveelheid de complexiteit reduceren, beter sturen en slimmer verbeteren.

2 Zodra de processen Noodhulp en Opsporen in actie moeten komen is het “kwaad” al geschied. Door goed Handhaven kun-nen we onze energie gerichter aan de voorkant inzetten op het verbeteren van voorkómen. Dat is een belangrijke waarde-ringsfactor van de maatschappij voor de politie.

3 Handhaven is een vakgebied waar je als politie trots op moet zijn. De afgelopen periode is dit gebied wel op onderdelen ver-sterkt, maar een overkoepelende visie ontbreekt. Die is nodig om met trots te werken aan een collectieve ambitie.

4 Tenslotte is een visie op Handhaven nodig voor de samenhang met Noodhulp en Opsporen waar al wel vanuit een visie aan integrale versterking gewerkt wordt.

Wat is Handhaven door de politie?

Gerichte activiteiten door politiemedewerkers om het naleef-gedrag van burgers en bedrijven, ten aanzien van regelge-ving, te vergroten. Het duurzaam in stand houden van en waar nodig herstellen van de balans en orde. Dit kan op vele wijzen geschieden. Niet alleen toezicht en verbaliserend optreden val-len hieronder maar ook langdurige alles omvattende projecten. In deze visie komt het doel van het handhavend optreden aan de orde alsmede de wijze waarop dit effectief kan gebeuren (hand-havingsinterventies).

Het politionele Handhaven is onder te verdelen in twee vormen:

1. Permanent Handhaven

Het gezag van de politie in het publieke domein. Het aanwezig zijn in de samenleving als “waakvlam”. Hierbij hoeft geen zero-tolerance nagestreefd te worden maar het voorkomen of doen ophouden van verstoringen van de juridische of sociale orde vraagt om een duidelijk en consistent optreden. Deze vorm van

Handhaven, waaronder ook toezicht valt, voorziet in een soort basisniveau van Handhaven en is in die zin de meest klassieke vorm. De politie reageert proactief ter ondersteuning van correct gedrag en repressief bij (substantieel) deviant gedrag.

Op alle klassieke handhavingsdomeinen (zoals milieu, verkeer, vreemdelingen etc.) is het mogelijk om het permanent Hand-haven te beschrijven.

2. Probleemgestuurd Handhaven

Handhaven specifiek gericht op fenomenen die extra aandacht vragen ter stimulering van behoud van balans, om te voorkomen dat de balans verstoord wordt of waarbij de balans hersteld moet worden.Hierbij staan de ontwikkelingen in de maatschappij centraal en zal er veelal met meerdere partijen waaronder de burgers zelf samengewerkt moeten worden (actieve wederkerigheid en part-nerschap) om te komen tot effectieve interventies. De gemeente vervult daarbij een regierol in de aanpak, de politie een regierol in het Handhaven. Dit informatie- en vraaggestuurde Handhaven kan gezien worden als een soort handhavings-plus-pakket. Het is vooral deze tweede vorm waar de politie zich, vanuit het principe “kennen en gekend worden”, nadrukkelijker zal moeten professionaliseren en manifesteren. De uitgewerkte visie moet hiertoe een bijdrage leveren.

Zeven uitgangspunten voor de visie op Handhaven

In een denkproces dat is gestart vanuit het kader van Politie in ontwikkeling (zie bijlage), zijn zeven uitgangspunten voor de visie op Handhaven ontstaan. De achterliggende basis is probleemgericht werken aan duurzame oplossingen.

1 De politie handhaaft de balans en orde in de samenleving

2 Handhaven is de basis van het politiewerk.

3 Handhaven doen we daar waar het effect het grootst is; op de balansverstoorders en balansversterkers.

4 We Handhaven zinvol aan de voorkant van het probleem als onderdeel van een integraal veiligheids beleid en samen met burgers en partners.

5 We ontwikkelen op basis van best practices handhavingsinterventies.

6 We bundelen landelijk handhavingskracht waar en wanneer dat effectief is.

7 Handhavingsinterventies moeten een bestendig karakter hebben en derhalve eindig zijn.

Uitgangspunt 1: De politie handhaaft de balans en orde in de samenleving

Hiermee wordt het ultieme doel van handhaving kernachtig be-schreven. De politie handhaaft de balans en orde in de maat-schappij. Zij staat voor fysieke integriteit en voor haar bijdrage aan veiligheid.

We moeten daarvoor een beeld hebben van een gebied in ba-lans. Elke burger, wijkagent, districtschef en korpschef voelt aan of ‘zijn’ gebied in balans is. Elk gebied of thema kent zijn eigen dynamiek die als normaal aanvoelt. Als er balans is dan worden verstoringen door de omgeving opgevangen. Hoe sterker de ba-lans hoe meer een gebied aankan en hoe prettiger de burger zich voelt in zijn omgeving. Daarentegen kunnen uiteenlopende gebeurtenissen (fenomenen) een dergelijke balans verstoren. In een aantal gevallen zal de politie door middel van handhaving deze balans, al dan niet met andere partijen, kunnen herstellen. Onder een fenomeen verstaan we een maatschappelijk verschijn-

sel met relevante impact op veiligheidsbeleving. Een balansver-stoorder geeft binnen een dergelijk fenomeen een ongewenste situatie aan.

Kenmerken van een gebied in balans• Burgers houden zich aan de regels.• Waarden en normen worden gerespecteerd.• Diversiteit is een geaccepteerd verschijnsel.• De jeugd ontwikkelt zich normaal.• Het milieu wordt niet verziekt.• Mensen gedragen zich in het verkeer.• Zinloos geweld is bijzonder.• Scholen zijn veilige instituten.• Etc.

Uitgangspunt 2: Handhaven is de basis van het politiewerk

Handhaven is niet belangrijker dan Noodhulp of Opsporing maar is van de drie processen het meest gericht op het structureel op-lossen van problemen. Het is primair gericht op het duurzaam leveren van een zo groot mogelijke bijdrage aan de veiligheid van burgers. Handhaven komt daarmee aan de voorkant te staan van politiewerk en is geen containerbegrip voor alles wat niet onder Noodhulp en Opsporen valt.

Uitgangspunt 3: Handhaven doen we daar waar het effect het grootst is

Intensief Handhaven op alle kenmerken van een gebied is onmo-gelijk. We moeten daar Handhaven waar het effect het grootste is; op de balansverstoorders en de balansversterkers. Waarom ook balansversterkers? Omdat bekrachtigen van een positieve houding juist sterk werkt en het verstevigt de balans in de wijk. Informatiegestuurd werken is daarbij de basis voor het maken van effectieve keuzes. Een eerste keuze is bepalen welk deel van onze capaciteit we in-zetten voor een basis niveau van Handhaven. Uiteraard is dat op alle kenmerken nodig, dat draagt bij aan de balans. Burgers hou-den zich bijvoorbeeld ook aan de regels omdat ze weten dat er een kans is dat ze gecontroleerd worden. Een balansversterker is dus het vergroten van de subjectieve controlekans.

De volgende keus is te bepalen waar welke capaciteit we nodig hebben om specifiek in te zetten. Die keuze maken we informa-tiegestuurd, op basis van gegevens die uit de monitoring van een gebied komen. Om een zinvolle keuze te maken hebben we op

alle kenmerken relevantie informatie nodig (IGP). Dan kunnen we bepalen waar structurele verstoringen van de balans plaats-vinden waar we onze capaciteit zo effectief mogelijk inzetten. We moeten daarvoor breder kijken dan de politie; er is vooraf samenwerking met de partners bij de uitvoering van een keten-brede veiligheidsbeeldanalyse nodig.

Flexibiliteit is daarbij noodzakelijkOmdat de maatschappij continu in beweging is zijn de keuzes dat ook. Externe oriëntatie en monitoring zijn belangrijk. Dat maakt een flexibele inzet van Handhaven noodzakelijk. Flexibel in de balans tussen basis inzet en specifiek inzet én flexibel in keuzes tussen balansverstoorders/balansversterkers.

Uitgangspunt 4: We Handhaven zinvol aan de voorkant van het probleem als onderdeel van een integraal veiligheidsbeleid

De meest doeltreffende inzet van Handhaven kan alleen bepaald worden in de context van het totaal aan balansverstoringen in een gebied en in samenhang met onze ketenpartners. We zet-ten in op structurele balansverstorende fenomenen, waarbij de overheid op landelijk of gemeentelijk niveau in het kader van het integraal veiligheidsbeleid de regie heeft over het totaal aan balansherstellende interventies. De politie heeft binnen deze aanpak, vanuit haar informatiepositie, een belangrijke signale-rende en adviserende rol en opereert vanuit ‘ondergeschiktheid met gezag’. Hierbij is programmasturing een adequaat middel om samenhang in het veiligheidsbeleid te organiseren tussen de politie en haar partners. Op deze manier Handhaven we uitleg-baar, billijk en zinvol aan de voorkant van het probleem. De rol van de zelfredzame burger is daarbij belangrijk (actieve weder-kerigheid).

Uitgangspunt 5: We ontwikkelen op basis van best practices handhavings- interventies

We bouwen landelijk aan een scala aan standaardinterventies op basis van ‘best practices’, in de praktijk beproefde en bewezen goede uitvoeringsmaatregelen. Dit geldt zowel voor processen als voor producten. Daarvoor hebben we informatie nodig over kenmerken van de ‘verstoorders’ gecombineerd met passende interventiestrategieën. Niet als voorschrift, maar als inspiratie en aanbod van beproefde strategieën, rekening houdende met de couleur locale. Als in het ene district het voetbalvandalisme effectief teruggedrongen is omdat de politie de supporters ont-

vangt met koffie en broodjes, waarom zou dat in een ander ge-bied dan niet werken. Als gevolg van het gebruik van gestandaardiseerde handhavings-interventies treedt de politie op als één concern. Dit leidt tot meer eenduidigheid in optreden.

Uitgangspunt 6: We bundelen landelijk handhavingskracht waar en wanneer dat effectief is

We bundelen landelijk onze handhavingskracht als schaalver-groting effectief is. Denk daarbij aan onderwerpen die landelijk gelden als fietsendiefstal, ‘lever je wapen in’ en alcoholcontrole. Daarnaast bundelen we landelijk onze kracht en kennis bij die balansverstoringen die wel op landelijk niveau een probleem veroorzaken, maar niet altijd op regionaal, district of wijkniveau zoals bij het allochtonen- en vreemdelingenvraagstuk.

Uitgangspunt 7: Handhavingsinterventies moeten bestendigend en dus in principe eindig zijn

Een interventie moet in principe eindig zijn. Zodra de balans her-steld is, kan gestopt worden met de interventie.

Als de balans niet voldoende snel en effectief herstelt, is de in-terventie waarschijnlijk niet de juiste en moet binnen de inte-grale aanpak gekozen worden voor een andere. Dat hoeft geen politie-interventie te zijn. Door dit uitgangspunt zetten we onze beperkte capaciteit zo effectief mogelijk in. In het samenspel met onze partners moet hier duidelijkheid over zijn. We blijven bijvoorbeeld geen permanente snelheidscontrole uitvoeren op een kruispunt als de aanleg van een rotonde een effectievere oplossing is.

Wij kijken naar huidige en toekomstige maatschap-pelijke ontwikkelingen om een selectie te kunnen maken van onderwerpen waar de politie op inzet maar ook om tijdig op za-ken in te kunnen spelen. De oriëntatie op maat-

schappelijke problemen als mogelijke balansverstoorders moet leiden tot de keuze van een aantal fenomenen welke zich lenen voor de ontwikkeling van handhavingstrategieën.

Op basis van analyses kunnen mogelijke balansverstoorders naar voren komen:- Overlast (jeugd, verkeer, horeca, etc)- Geweldsincidenten- Culturele spanningen- Verloedering woonomgeving- Toestroom Oost Europeanen

Als mogelijke balansversterkers kunnen genoemd worden:Personen:- Rolmodellen- Cultuurdragers- Boegbeelden

Instellingen:- Moskeebesturen- Wijkraden- Bewonerscommissies- Sportclubs

Activiteiten:- Wijkfeesten- Culturele evenementen- Gezamenlijke schoonmaakacties

Zowel binnen de Raad van Hoofdcommissarissen als binnen de VNG zijn toekomstscenario’s beschreven die aangeven welke fe-nomenen de komende jaren op ons af kunnen komen. Een zelfde analyse is gemaakt door het Openbaar Ministerie. Deze gege-vens kunnen helpen met de verkenning van de mogelijke balans-verstoorders. Ook de internationale thema’s zullen terugkomen

in de verkenningen. Terrorisme, immigratiestromen, godsdienst-spanningen enz. vormen internationale balansverstoringen waar de Nederlandse politie op moet acteren.

Tactische concepten voor het kiezen van interventies.

Binnen de Nederlandse politie zijn al vele manieren uitgewerkt om problemen op te lossen c.q. te voorkomen. Dit heeft geleid tot de ontwikkeling van diverse “tactische concepten” (zoals nodale oriëntatie, tegenhouden, gebiedsgebonden politiezorg etc.). Deze tactische concepten worden vaak geïsoleerd ontwik-keld en vervolgens ook vaak ééndimensionaal op een veiligheids- of leefbaarheidsvraagstuk losgelaten. Binnen deze handhavings-visie stellen we balansverstoring i.c. het probleem centraal en passen de tactische concepten daar integraal op toe.

Met betrekking tot tactische concepten voor het kiezen van handhavingsinterventies zij het volgende opgemerkt.Aan de hand van o.a. aard, omvang en context van mogelijke fenomenen die de belangrijkste ordeverstoorders kunnen zijn (b.v. binnen het integrale veiligheidsbeleid) kijken we welke com-binatie van interventies we met onze ketenpartners gaan inzet-ten. Met andere woorden: wat wordt de duurzame, zo mogelijk proactieve aanpak.

Het is dan handig als we weten welke politie-interventies in welke situatie mogelijk effectief zijn en wat factoren zijn die de effectiviteit beïnvloeden. Hierover moeten landelijk ervaringsge-gevens beschikbaar komen.

Om overzicht te krijgen in de veelheid van interventies kunnen we ze identificeren met behulp van tactische concepten. Door steeds een andere bril op te zetten benader je het fenomeen van verschillende kanten. Dat heeft twee effecten. Het prikkelt de creativiteit bij het ontdekken van een effectieve interventie en je maakt de kans kleiner dat je er een over het hoofd ziet. Vooralsnog zien we ten behoeve van de handhavingsfunctie vijf dominante tactische concepten (brillen):

• Gebiedsgebonden politie verschaft ons de bril om problemen met een geografische bril te bekijken

Verkenning van maatschappelijke problemen (fenomenen) die de balans kunnen verstoren en versterken

���������

���������

���������

���������

Missie

Visie

Strategie

Effecten en Resultaten

Mensen

Producten en

Diensten Leiderschap

Middelen

Processenen

Organisatie

������������

Tactischeconcepten

• Policing of communities geeft ons de bril om problemen vanuit doelgroepen te bekijken

• Tegenhouden geeft de bril om te kijken welke maatregelen we kunnen nemen om te zorgen dat problemen zich niet kunnen manifesteren;

• Nodale bril verschaft ons de oriëntatie om problemen te bekij-ken vanuit stromen en knooppunten.

• Persoonsgerichte bril geeft zicht op de achtergrond en speciale eigenschappen van personen

De Geografische bril Het concept Gebiedsgebonden politiezorg kent inmiddels een referentiekader dat door de raad van hoofdcommissarissen is goedgekeurd. In de prestatieconvenanten wordt ook aan dit kader gerefereerd. Als we vanuit dit concept naar de maatschap-pelijke fenomenen kijken, stellen we ons een aantal vragen binnen dat referentiekader. In de toekomst is het mogelijk hier-voor bijvoorbeeld een checklist te ontwikkelen.

Voorbeelden van producten / diensten (interventies): Gericht surveilleren, preventief/proactief aanspreken daders en slachtoffers (op basis van kennen en gekend worden, opgebouwde netwerken), afspraken met bur-gers (burgernet), wijkverenigin-gen e.d..

De Doelgroepen bril ( Policing of communities)De politie richt zich naast ‘wijken’ ook op andere gemeenschap-pen (communities). Bijvoorbeeld het (georganiseerd) bedrijfsle-ven, sociale groeperingen en maatschappelijke organisaties. Deze verschillende groepen vragen om differentiatie in interventies.

Voorbeelden van producten / diensten (interventies): Gerichte preventieve acties tegen kopstukken groep (op basis van kennen en gekend worden), gericht preventief fouilleren, merk-bare aanwezigheid, gerichte slachtofferpreventie (op basis van kennen en gekend worden), afspraken met horeca (plastic gla-zen, alcoholmisbruik), afspraken met voetbalverenigingen, pre-ventieprojecten uitgaanspubliek.

De Nodale brilSociale processen worden steeds meer bepaald door stromen van mensen, goederen, geld en vooral informatie. Dit geldt ook voor criminaliteit en terreur. Die stromen vinden plaats over een infrastructuur, denk aan het wegennet of computernetwerken.

Interventies op de knooppunten van die infrastructuur, dus daar waar de stromen samenkomen, zijn vaak erg effectief. Soms kun je balans en vrede in een gebied alleen herstellen door een inter-ventie op knooppunten van de stromen.

Voorbeelden van producten / diensten (interventies): Gericht toezicht op knooppunten (b.v. stromen uitgaanspubliek), krantenbericht (bv. gepland supportersgeweld: bericht in de krant dat de politie bekend is met het via internet plannen van een ontmoeting tussen supportersgroepen), in beslag nemen wapens (afsnijden toevoer goederen).

De bril TegenhoudenWelke (technische) maatregelen kunnen genomen worden waar-door de balansverstoring niet meer kan plaatsvinden. Binnen dit concept passen interventies die het voorkomen van onrust en instabiliteit als doel hebben. Tegenhouden is het tegengaan van criminaliteit en overlast door interventies te plegen die niet direct binnen het juridische maatregelenpakket van de politie passen.

Voorbeelden van producten / diensten (interventies):Klassieke muziek, kop koffie (i.p.v. alcohol), lieveheersbeest-jes uitdelen, aandacht afleiden bij potentiële conflictsituatie, preventief fouilleren, blazen bij ingang, drugshond bij ingang, gebiedsontzeggingen.

De Persoonsgerichte brilWelke informatie over de betrokken persoon is van belang voor effectieve Handhaving. Zoals bijvoorbeeld culturele aspecten.Voorbeelden van producten / diensten:Veiligheidshuis: gerichte aanpak op jeugd, huiselijk geweld en veelplegers, meldingsplicht voetbalvandalen, adoptie veel-plegers, uithuisplaatsing huiselijk geweldsplegers, horeca (verblijfs)verboden.

De uitwerking van de visie zou betekenen dat er een metho-diek ontstaat waarbij de Nederlandse politie in staat is om zicht te krijgen op haar probleemgebieden (zowel geogra-fisch als thematisch), de balansverstoorders en versterkers daarbinnen te benoemen en vervolgens door middel van de brillen de handhavingsinterventies van de politie binnen het integraal veiligheidsbeleid te expliciteren.Om dit landelijk eenduidig te ontwikkelen zou het wense-lijk zijn te komen tot een landelijk programma Versterking Handhaving, vallend onder de Board Handhaving.

Mensen

Productenen

DienstenLeiderschap

Middelen

Processenen

Organisatie

Missie

Visie

Strategie

Effecten en Resultaten

������������

Bijlage

Politie in Ontwikkeling biedt een aantal kaders voor het ontwik-kelen van de visie op Handhaven. De belangrijkste zijn:

De verantwoordelijkheid van de politieDe Nederlandse politie ziet het als haar verantwoordelijkheid de grootst mogelijke bijdrage te leveren aan de veiligheid van burgers. Zij• beschermt de afspraken en instituties die de leden van de

samenleving binden en verbinden;• doet datgene wat de grootst mogelijke bijdrage levert aan de

veiligheid van burgers, gegeven haar verantwoordelijkheden, bevoegdheden en capaciteiten;

• staat voor de waarden van de rechtsstaat;• is de instantie waarop altijd een beroep kan worden gedaan;• Is als autoriteit in de publieke ruimte aanwezig waar en

wanneer dat nodig is om de vrede te bewaren.

Het gebiedsgebonden werken blijft een leidend principe voor de Nederlandse politieDe Nederlandse politie kiest er voor de politiefunctie dicht bij de burger te continueren en op die wijze vorm te blijven geven aan de basisveiligheidszorg van de overheid. Effectiviteit gaat hierbij boven efficiency. De toegevoegde waarde van de politie stoelt hier op de continue aanwezigheid (7 x 24 uur) in de front-linie van de samenleving, waar zij conflicten wil beslechten en veiligheidsproblemen wil helpen oplossen. Dat vereist een grote mate van deskundigheid van individuele agenten op straat. Zij dienen vanuit hun professionele achtergrond te komen tot een beoordeling van de situatie en bepalen in beginsel zelf welke van de beschikbare handelingsalternatieven in een gegeven situatie het meest geëigend is (discretion). Dat hoeft niet per se streng handhavend optreden te zijn. Bij de politie in de woonomgeving past de metafoor je beste vriend, de toezichthouder, die daarbij een scheidsrechter is in de publieke ruimte, die kent en gekend wordt, die relatief weinig formele bevoegdheden gebruikt. Het kunnen variëren in handelingsrepertoire (vriendelijk als het kan, streng als het moet) weegt binnen deze positie sterker dan in andere functies.

De Nederlandse politie wil informatiegestuurd werkenPolitiewerk is in belangrijke mate kennisgestuurd. Kennis van per-sonen, situaties, normen en processen bepalen wat er gebeurt. De politie streeft ernaar informatie en kennis een grotere rol te laten spelen. Waarneming en het verzamelen van informatie vor-men niet alleen de grondslag voor het dagelijkse opereren van de politie op lokaal niveau, maar ook voor analyse en veredeling van informatie voor andere veiligheidsdoelen. Op die manier vormt

de dagelijkse uitvoering van politietaken de uiterst belangrijke basis voor de algehele uitvoering van de politiefunctie. Gegevens en informatie moeten leiden tot sturing op strategisch en tactisch niveau; informatiegestuurde politiezorg (IGP).

PolitiefunctiesEen adequate politieorganisatie is in staat tot de wisselende inzet van de volgende functies:• Stabiliseren en mobiliseren. De politie bewaart de vrede op straat. Zij zorgt voor rust, orde

en veiligheid. Zij biedt burgers ondersteuning, aanwezigheid, nabijheid, zichtbaarheid en waar nodig (snelle) bereikbaar-heid. Daarnaast zorgt de politie waar nodig voor het activeren en mobiliseren van partijen.

• Beschermen van lijf en goed. De politie draagt zorg voor het adequaat beschermen

van personen en bezittingen.• Controleren. Het gericht toezicht houden in de publieke ruimte en

het handhavend optreden.• Interveniëren. Dit betreft activiteiten van noodhulpverlening, handhaving

van de openbare orde bij (grootschalige) verstoringen en crisisbeheersing. Gemeenschappelijk kenmerk is ‘daar waar nodig, op het moment dat het nodig is’. Vertrekpunt is de voortdurende beschikbaarheid of paraatheid van de politie.

• Opsporen. Opsporen van daders van strafbare feiten is de bijdrage van

de politie aan de rechtshandhaving door de overheid, zodat burgers vertrouwen in de rechtsstaat houden.

• Signaleren en adviseren. De politie geeft aan waar samenwerkingspartners in haar

optiek een grote bijdrage zouden kunnen en moeten leveren aan het reduceren van onveiligheid.

VPP is kennispartner van een ieder die zich met INRICHTEN binnen de Nederlandse Politie bezig houdt.

Contact? Bel 030 - 6348 487 / 406 of mail vpp@vtspn.nl

De symbolen van Product- en Procesontwikkeling binnen de Nederlandse Politie

De ‘inukshuk’ als symbool voor

de vakvolwassen medewerker.

De ‘architectuurdriehoek’ als symbool voor het in beeld

brengen van relevante samenhangen.

Het ‘RBP’ als symbool voor het belang van het goed organiseren van onze werkprocessen.

De ‘procesrivier’ als symbool voor co-creatie.De kunst van procesmatig werken is het zoeken naar

een goed samenspel met andere spelers. Geen competitie, maar synergie.