1

Mei 2008

Gymnog e l o o f t

2

Mei 2008

Redactie

Mark de Boer MBInger van den Bosch IvdBJoop van Hout JvH Jurgen Huismans JHMarcel Jansen MJMarle de Jonge MdJDave de Leeuw DLThijs Rinsma TRLinde van Schuppen LvSMarja Smid MSIvar Smit ISThomas Swierts TSTommie Verheul TV

Kaft: TR Bestuur CONGOJaargang 19, nummer 2Gymnorhina is de periodieke uitgave van CONGO, studievereniging voor studenten biologie, pyschobiologie en biomedische wetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam. Het blad wordt neergelegd in de gebouwen van de Faculteit der Biologie. Als u 10 euro overmaakt op girorekening 4602231 ten name van CONGO o.v.v. Gymno abonnement, wordt de Gymno een jaar lang thuisgestuurd.

Druk: Felix OffsetOudezijdsachterburgwal 141 te AmsterdamTel. 020-6259807

Oplage: 250 exemplaren

CopyrightNiets uit deze uitgave mag worden ver-menigvuldigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm, fax of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toe- stemming van de redactie. De redactie behoudt zicht het recht voor stukken in te korten of niet te plaatsen

RedactiecommissarisLinde van Schuppen Zuiderzeeweg 32G1095 KJ Amsterdam06-43177780

VoorzitterArjan MiedemaCeintuurbaan 173-III1073 EJ Amsterdam06-14863815

PenningmeesterJanske WillemsMarkenplein 111011 MV Amsterdam06-29377856

SecretarisAnna van BeekCuracaostraat 96B1058 CB Amsterdam06-16054168

ActiecommissarisBart AppelhofOuddiemerlaan 120H1111 HJ Diemen06-28671705

FeestcommissarisAlex von BenckendorffBankastraat 68B1094 EH Amsterdam06-549113800

Onderwijs commissarisFeline SmeenkLange Leidse Dwarsstraat 21-21017 NE Amsterdam06-14403567

BoekencommissarisRenee Kleine DetersC. MacGillavrylaan 14081098 XD Amsterdam06-12150343

Colofon

Vice-VoorzitterLianne KlaverMarkenplein 111011 MV Amsterdam06-22133138

3

Mei 2008

Redactioneel

CONGO’s Agenda

In de trein

Ontloofd

Psalm 151

Eetrecensie

TOCO 2008

CONGres 2008: Science and Religion

Geloof in/en/vs. Wetenschap?

CONGO goes NOIR: deel 2

On the origin of species - by Harun Yahya

Oorzaak en ondergang

Filmrecensie

Taarten en trekdrop

Vrolik & Groot

4

5

7

8

9

10

13

15

17

19

20

22

23

24

26

I n h o u d s o p g a v e

4

Mei 2008

RedactioneelHet leek de redactie een goede zaak in deze woelige tijden, waarin religie bijna geheel door het geloof in de wetenschap vervangen is, de empiristen van de wereld aan God te herinneren. Wat doen we eigenlijk moeilijk? Waarom bewijzen als je kan geloven?

We kunnen waarschijnlijk niet anders meer. Ook al is ons verteld dat gelovigen gelukkiger zijn, we kunnen de duidelijkheid van de waarheid niet negeren. Ironisch genoeg is dat ook als godsbewijs aangevoerd. Hoe komt iets zo duidelijk en helder in je hoofd, als vanzelfsprekend? Dan moet het wel bestaan… Zo lijkt het Human Genome project onze nieuwe bijbel te zijn geworden. De wetenschap moet niet vergeten dat het rust op een principe van falsifieerbaarheid, en naar de ontkrachting van zijn paradigma zoekt, niet naar zijn bevestiging. Als we niet uitkijken worden we even dogmatisch als menig paus en pastoor. De atheïst moet, gestoeld op zijn dogma van causaliteit, misschien wat voorzichtiger met zijn kritiek omgaan. Is het wel zeker dat stenen altijd naar beneden vallen?

Linde van SchuppenRedactiecommissaris CONGO

5

Mei 2008

CONGO’s Agenda

13 - 16 mei Week van de Amsterdamse Student

Van 13 tot 16 mei vindt de Week van de Amsterdamse student (WAS) plaats!

Tijdens de WAS worden de verkiezingen voor de Centrale Studenten Raad en de verschillende Facultaire Studenten Raden gehouden. Bovendien zijn er veel activiteiten, feesten en debatten om jullie bewust te maken van je stemrecht!

Op Anna’s Hoeve, REC en het AMC vinden deze week vele campagneactiviteiten plaats en daar kun je direct stemmen op Lijst Congo voor de FSR en Lijst Mei voor de CSR!

Meer informatie over de WAS :

www.amsterdamsestudent.nl

woensdag 21 mei Dartborrel

Slijp je pijlen, want de dartborrel komt er weer aan! Op woensdag 21 mei in Café de Biecht .(Kerkstraat 346)

woensdag 21 mei Bio Career Event

Op 21 mei 2008 zal de vierde editie van het Bio Career Event plaatsvinden in de Amsterdam RAI. In een korte tijd is het evenement uitgegroeid tot de grootste ontmoetingsplaats voor iedereen die in de Life Sciences werkzaam is of wil zijn!

Deze interactieve beurs brengt hoogopgeleid talent in de Life Sciences in contact met werkgevers, opleidingsinstituten, werving- & selectiebureaus en andere partijen die een belangrijke rol kunnen spelen in hun carrièreontwikkeling. Oftewel: voor toekomst perspectieven is het zeker de moeite waard een kijkje te gaan nemen!

www.biocareerevent.nl

6

Mei 2008

woensdag 4 juni Bandjesavond

Heb jij met je band of als DJ die vette sound waar we allemaal op zitten te wachten? of vind je het gewoon leuk om op een podium te staan? Geef je dan op voor de bandjes avond op 4 juni, de ideale manier om te laten zien dat jij de nieuwe sensatie van deze eeuw bent!

Als je het gewoon leuk vindt om naar bandjes te kijken en luisteren dan ben je uiteraard ook van harte welkom. De bandjesavond zal plaatsvinden in de Meander (Voetboogstraat 3) op 4 juni van 22:00 tot 03:00. Van 01:00 tot 03:00 zal een spetterende Dj contest de avond afsluiten.

Wil jij je opgeven met je band of als DJ? Stuur dan voor 27 mei een mail naar congofeestcie@gmail.com en wij zullen zorgen dat alles goed komt.

maandag 23 juni Eleven Vests

Toco presenteert: Eleven Vests

A play for young people on the devastating effect of war and violence.

Two events involving the same person – in the first as a young teenager, in the second years later as an adult. They are strangely alike but at the same time worlds apart. It’s as if the first event were turned upside down by the second. Partly this is because teenagers must answer to authority but adults must first answer to themselves. Eleven Vests shows how the adult self develops out of the earlier self. It asks: how do we learn responsibility for ourselves and what we do?

Meer info over kaartverkoop, locatie en tijden volgt.

20 -22 juni Zeilweekend

Meer info volgt. Kijk op www.congo.eu en op het plasmascherm bij de CONGOkamer!

woensdag 18 juni Ouderdag

Meer info volgt. Kijk op www.congo.eu en op het plasmascherm bij de CONGOkamer!

7

Mei 2008

Eergister fiets kapot, gister metro uitgevallen, vandaag de trein gemist. Gaat lekker. Half uur later, in de volgende trein, zit ik in de stiltecoupé. Twee jongens hebben grootse verhalen, die ik liever niet wil geloven. “Dit is een stiltecoupé, jongens”, zegt de man tegenover hen. “O, dat weten wij niet.” En het gesprek gaat door. Een lang uur, letterlijk en figuurlijk, zit ik in de trein.Nadat de jongens zijn uitgestapt kan ik mijn eigen gedachten weer laten gaan. Ik denk terug aan een aantal jaar geleden, toen ik dezelfde treinreis maakte. De tijd ging toen een stuk sneller. Het was midden in de nacht, de laatste trein. Het was rustig, we zaten met z’n tweeën in een coupé, mijn vriendje en ik. High van verliefdheid zaten we te zoenen. Daarna werd het een spelletje. De conducteur was al langs geweest en het komende halfuur zou de trein niet stoppen. Hoe ver durf jij te gaan? Niet te geloven hoe snel de tijd gaat. Het is alweer jaren geleden. Veel dingen zijn veranderd. Het vriendje is een ex en de trein heeft een nieuwe dienstregeling. Voor mijn gevoel stoppen we nu om de 10 km en zo kom ik steeds een beetje dichterbij. Dichterbij mijn nieuwe liefde. Eén waar ik niet meer zonder kan. Eén waarmee ik straks in de late, stille trein terug zal reizen. Eén die ik de afgelopen dagen ontzettend heb moeten missen: mijn fiets!Vanavond ga ik fietsen en ook morgen en overmorgen zullen mijn fiets en ik samen op pad gaan. Geen openbaar vervoer meer, alleen ik, mijn fiets en Amsterdam.

MS

In de trein

8

Mei 2008

OntloofdJij liep langs mij op een zonovergoten, zomerse dag. Jij, met je spierwitte jurk, waarin je eigenlijk gewoontjes had moeten overkomen. Wat was het waarin jij anders was? Was het je bevallige decolleté, of het kruisje dat daar sierlijk bungelde dat mijn door de zomer al zo opgezweepte hart deed pulseren met ongekende kracht? Zou het écht dit kruisvormige voorwerpje zijn geweest, de uiting van iets dat ik tot in het diepste verwerp, dat mij zo kon raken?

Ik weet nog hoe ik, geheel van mijn stuk door onze ontmoeting, mijn oog liet vallen op een langs de rand van de weg groeiend struikje. De eens zo fraai geloofde plant was door de aanhoudende droogte behoorlijk ontsierd. Maar wat zou er nu niet verbleken bij de zo verse herinnering van jouw aanblik?

Gedreven door de noodzaak om verkoeling te zoeken, vluchtte ik de grote kerk in. De verkoeling hielp mijn lijf, maar niet mijn gedachten. Zou jij een verbintenis met deze plaats voelen? Zou je denken dat er hier, onder dit gewelfde dak, meer is tussen hemel en aarde? Als dat zo is, hoe kon jij mij dan tegelijk zo verpletteren met jouw aanwezigheid? Want het is inmiddels toch rationeel te bewijzen dat geloof niets anders is dan een uiting van een eenvoudige emotie? Een sterke emotie, dat wel, een die bijna geen mens vreemd is: de angst voor de ongrijpbaarheid van de vergankelijkheid. Een angst waarvan de door vele voeten versleten marmeren dekstenen op de bodem van het gebouw waarin ik stond een tastbare uiting zijn. Een geloof waarbij het bestaan van God essentieel is. Een god waarvan op zich het bestaan al simpelweg ongeloofwaardig is. Immers áls er al een god was, dan zou een overtuigend gebaar, hoe

simpel ook, toch een kleine moeite moeten zijn? Wat zou dat gebaar afdoen aan de toewijding en volharding die er van bevoorrechte volgelingen zou worden geëist?

Al mijmerend beklom ik de zwarte metalen trappen die waren aangebracht, waardoor de hoog verwerkte schilderingen al snel naderbij kwamen. Daar, een afbeelding van een man, gekroond met al even verdorde bloemen als die welke ik eerder passeerde. Wat maakte deze man zo bijzonder? Dat men elkaar zo zwaar kan treffen is gruwelijk, maar niks dierlijks is de mens toch vreemd?Natuurlijk waren de welvingen van het dak, eenmaal aangekomen op het hoogste niveau, imposant. Maar kwam dat doordat ik daar iets dichter bij de hemel was? Toen ik vervolgens de diepte aanschouwde die zich tussen mij en het aardoppervlak bevond, gingen er lichte tintelingen door mijn lichaam en raakten mijn benen onvast. Dat zou jij toch ook afdoen met de conclusie dat de afstand tot de grond te groot was en dat het dus tijd was om weer te dalen?

Wat ik nooit heb kunnen weten, is dat diezelfde dag het struikje wat ik passeerde, ook door jou werd opgemerkt. Even raakte jouw blikken het plantje, waarop bovenaan de halfverdroogde, bijna ontloofde, stengeltjes zich plotsklaps dieprode blaadjes ontrolden. Hoe anders zou het leven zijn geweest als ik dat had geweten.

TV

9

Mei 2008

Psalm 151, door Johannes van Hout

Gymno, ik lees u, ik ken uUw kracht sterkt mijIk lees uw gedachten en meningenUw hersenspinsels alom

Geen woorden teveel gewijd aan het kwadeGymno, ik begrijp u volkomenUw wijsheid is thans als nooit tevorenVliegend en vliedend vergaat het nimmer

Blijf mij doorgronden, en bestuur mijn gedachtenZovele als rijstkorrels in d’Aziatische schootOmvat mij, drink mij, leg mij te drogenGymno, uw kracht wordt geput door velen

Ik geloof dat een psalm, zo saai en zo blaatVeel meer kan bieden als rijmende praatVandaar deze omslag, subtiel en verfijndEen psalm die d’anderen geheel ondermijnt

Geloof is een aanname van iets wat niet isVan wat was of bestond, zo predikt de misEén ding is zeker, de heer was niet pluisMet zijn voorliefde voor zo’n verrekt houten kruis

Geloof houdt de Gymno toch ook op de beenIk geloof dat ik denk of ik vind da’ ‘k ’t meenEn anders aanschouw ik geloof als een fietsDie mij brengt naar alles, naar iets of naar niets

JvH

10

Mei 2008

Vele mensen streven naar iets dat door hen als goddelijk wordt beschouwd. Een chirurg wil mensen weer heel maken, een kunstenaar wil het perfecte kunstwerk creëren en een kok wil je heerlijkste maaltijd op tafel zetten. Bij Stoombierbrouwerij De Bekeerde Suster willen ze het lekkerste biertje brouwen. Om het in deze gelagkamer nog wat aangenamer te maken voor de gemiddelde Amsterdammer is het ook mogelijk om de stevige biertjes te laten vergezellen door een maaltijd. Toen het bleek dat Congo geloofde ging er bij de redactie een lampje branden. De Bekeerde Suster zou dé plek worden voor de eet recensie. Bier en eten zijn nou eenmaal een erg geliefde combi bij de gymnorhina's.

Op een zonnige vrijdag namiddag verzamelde, het drastisch uitgedunde maar 'toch niet uit het veld geslagen', Gymno-proefteam zich op de Nieuwmarkt te Amsterdam. Al snel bevon-den we ons in de 'warme ambiance' van De Bekeerde Suster. Na een korte maar kritische blik op de kaart selecteerden onze profession-als een aantal bieren (gemiddelde prijs ± €3,-), die nauwkeurig aan de 'verfijnde' smaak van de recensenten zouden worden onderworpen. Namen als 'Deugniet', 'Dikke Mathile' en 'Ver-boden Vrucht' waren erg aanlokkelijk om eens te proberen en dus werden deze besteld bij het bedienend personeel.

De 'Deugniet', die ik kreeg voorgeschoteld, is een lichte, frisse, bitterzoete bier die goed schu-imt en met zijn blonde karakter heerlijk is voor de zomer op het terras. Een aanrader dus. Een van de mannelijke recensenten had gekozen voor de 'Dikke Mathile'. Dit helaas ietwat 'dode' biertje was heerlijk halfdonker en goed van smaak. De criticus aan mijn andere kant liet zich niet echt verassen door een 'Verboden Vrucht' van een bekend biermerk. Het onder enkele van ons al bekende donkerbruine biertje werd als 'gaaf', 'smakend naar blond bier' en 'zwaar' omschreven. Het werd gesierd door een 'tof' etiket. De eindconclusie was dat dit wel een 'donkerblond' biertje moest zijn.

De ietwat 'onwetende' bediening wist niet zo goed wat ze met 'belangrijke' mensen als ons aan moesten en dus duurde het enige tijd voor we ons eten konden bestellen. Ook waren we nog aan het wachten op een vierde lid voor het proef-team. Nadat hij was aangeschoven werd en snel een tweede bierenrondje genoteerd en besloten we wat voor voedsel we onder de loep zouden nemen. Al spoedig verschenen er een 'Manke Monnik', een 'Blonde Ros', een 'Witte Ros' en een 'Steenbrugge' (het bier van de maand!) op de ronde tafel in het hoekje met de bank.

De 'Manke Monnik' was een stevig biertje met een 'mooie dikke monnik' die het glas sierde. De 'Rosjes' vielen beide goed in de smaak. De 'Witte Ros' was een licht bier, had 'een ranja-achtige nasmaak' en werd geserveerd in een 'stijlvol' lang glas, nog eens wat anders dan de 'vissen

'God•de•lijk bn bijw 1 van God of een godheid, als God of een godheid; 2 verheven, heerlijk;

Eetrecensie

11

Mei 2008

kommen' waarin dit soort bier meestal op tafel verschijnt. Het bier van de maand, de 'Steen-brugge', was lekker en vrij zwaar voor de gemid-delde man. Toen de bodem van het aquarium in zicht kwam werd er door MdB gemeld dat hij 'm nu toch echt wel *hik* voelde zitten. Het brood-mandje dat bij de biertjes werd geserveerd be-vatte lekker warme broodjes en werd erg ge-waardeerd door de jury.

Terwijl men aan het genieten was van de overv-loed aan bier werden de hoofd gerechten opge-diend. Ik zelf had gekozen voor de daghap, wit-vis met aardappelpuree en worteltjes. De vis was 'goed mals', de groente 'knapperig' en de puree 'romig'. Een 'prima' maaltijd dus. De aan-gename prijs (€8,50) werd ook gewaardeerd. Het enige minpuntje was het aantreffen van enkele graatjes in de vis, maar dat valt onder de beroepsrisico's van het eten. Een van de mannen had besloten een veg-etarische weg in te slaan en kreeg een vege-tarische tortilla voorgeschoteld. Dit was 'helaas een niet al te grote portie' (wat je meestal wel verwacht in een eetcafé-achtige toko als deze), maar hij was lekker en de bijgeleverde soort van pasta saus gaf 'een rare maar niet onaan-gename twist' aan dit gerecht (vegetarische tortilla: €12,50). De 'soort van' boursin kaas die in de tortilla zat was ook 'goed te nassen'.

Aan onze tafel verscheen ook nog een Irisch stew. Deze 'stevige' hap bevatte veel 'fuzzy schizzle' en werd geclassificeerd als 'a damn mean stew'. Dit lekkere prutje (a € 11,-) bev-atte ingrediënten als lamsvlees en wortel en er werd een lekkere frisse salade bijgeleverd. De laatste man onderhief de 'niet echt origi-nele' maar 'alom bekende' biefstuk aan de test. Dit medium gebakken stukje koeienbil is toch vaak een 'moeilijk product' gebleken. De bief-stuk van De Bekeerde Suster is echter 'mooi mals' en 'lekker gepeperd'. Een prima maaltijd voor een gemiddelde prijs (€15,40).

Met nog een klein gaatje over in de buiken van de proef-groep werden er toe nog wat brown-ies en flensjes besteld om het oordeel compleet te maken. De brownies (€4,80) waren 'goed' en

het ijs, de vruchten en de slagroom 'voegden echt iets toe'. De flensjes (€5,50) moesten eerst worden geborgen onder een flinke berg van fruit, aardbeien ijs en slagroom. Dit deed de smaak van de flensjes echter 'geen goed'. Onze voorkeur gaat uit naar de brownies.

Met een (misschien iets te) volle buik en een tevreden gevoel verlieten de vier recensent-en, met een rekening van € 86,60 voor al dit lekkers, De Bekeerde Suster om ooit vast nog wel eens terug te keren. Maar Amsterdam herbergt een schat aan restaurantjes, toko's en eetcafés die allen onder de loep genomen moeten worden.

Het eindoordeel luidt dat deze Bekeerde Sus-ter ons niet echt heeft kunnen bekeren, maar toch zeker geen godslastering opwekt. Het restaurant heeft de sfeer van een gelagkamer, redelijk onwetend personeel, te weinig sani-taire voorzieningen maar wel mooi klinkende glazen. Een leuke plek om met een groep te genieten van goed en gevarieerd bier en een hapje eten. Goddelijk kunnen we het niet noe-men maar wij zijn dan ook wel heel kritisch.

IvdB(bijgestaan in mijn oordeel door: JvH, MdB en TR)

12

Mei 2008

Machtsmisbruik door een leraar kan dodelijk geweld uitlokken bij een leerling. Dit heeft drastische gevolgen voor de leerling en zijn of haar toekomst.

Wie gelooft dat een kind uit zichzelf daartoe in staat is? Hoe lang gaat dit nog door? Zijn leraren nog te vertrouwen?

Oktober 1995 - Op het Prisma College in Utrecht steekt een 19-jarige schol-ier een 17-jarige medeleerling dood. In datzelfde jaar raken drie leerlin-gen van het Meao College in Amsterdam gewond bij een steekpartij voor hun school en steekt een 15-jarige leer-ling op een school in Rotterdam een lerares met een schaar in haar zij. Elgin, IL Jan 19, 2008

Elgin High School Teacher Stabbed By Student

A 50-year-old female teacher at Elgin High

School was attacked by a student with a knife

at about 11:15 a.m. Friday, shortly after the

dismissal of students.

13

Mei 2008

“Elk jaar voer ik iets op met het open podium; dit jaar ook en dat wil ik graag met jullie doen.” Het waren woorden van Peter Assink, onze geliefde statistiekdocent tijdens één van die weinige momenten dat ik zowel aanwezig was bij het college als oplette (je weet wel, wanneer je denkt het tentamen nog te kunnen halen). Blikken werden rond geworpen en aan het einde van het college schreef een handjevol eerstejaars zich met mij in. Het resultaat was een zeer geslaagde versie van het alom bekende Doornroosje. Zelfs zo geslaagd en goed bevallen onder de spelers; dat het idee geopperd werd om de ToCo, de toneelcommissie van Congo, nieuw leven in te blazen. Die zocht namelijk nog een waardige opvolger voor dit jaar. Met de geweldige blunders tijdens de repetities van het stuk van Doornroosje nog vers in het geheugen, besloot vrijwel iedereen in te stemmen met het plan en een poging te wagen. Korte tijd later kregen we toestemming de ToCo over te nemen.

Zo werd al gauw de ToCo 2008 een feit. Taken, en natuurlijk ook rollen werden verdeeld voor 2 voorstellingen die eind juni te bewonderen zullen zijn. Twee avonden, elk met een ander rolverdeling. Julia Sassi belandde symbolisch in de regisseurdersstoel, Inger van der Meulen werd producent, Rogier Oostrom als de licht- en geluidstechnicus, en ikzelf zou de promotie verzorgen. Annelies v/d Craats, Milou Schuurmans, Matthijs Sala, Renée Schreurs, Mark v/d Elshout, Seth van Heeringen, Gilles de Hollander en ook ik zouden de rollen als acteurs gaan waarmaken.

Na 3 uiterst komische oefenavondjes, waarbij het tot leven laten komen van hilarische karikaturen en allerlei vormen van improvisatie getoond werden door de ToCo-spelers, werd een stuk ingekocht. Eleven Vests ging het worden, een stuk door Edward Bond. De aftrap voor ‘het echte werk’ was gemaakt.Druk werd er zowel gewerkt aan woorden die ingefluisterd worden, als aan geschreeuw wat oorverdovend door de zaal zal schallen.. versterking niet meegerekend ;-).

De twee rolverdelingen leverden natuurlijk ook zijn mooie momenten op waaronder de opmerking: “Haha, ik word twee keer gedood door mijn vriendje”. Hmm, dat wordt dus werken aan de geloofwaardigheid. Enkele momenten later werd er een heuze misdaad op de naam van een kotertje bijgeschreven. Goed werk.

Het stuk zal gaan over het roerige leven van een jongeman in twee episoden, eerst als puberaal ventje op een engelse school, later als soldaat in het leger.

ToCo 2008Wanneer faken een must is, en waarheid de echte illusie.

14

Mei 2008

Het hele tafereel gaat zich afspelen in een zaal in Amsterdam, daar horen jullie ter zijner tijd meer over. Tot die tijd zal er druk gewerkt worden aan het leren van monologen, stemintonaties, gezichtsuitdrukkingen en zelfs loopjes. Een vleugje humor daaraan toegevoegd levert de ideale receptuur voor een goed en boeiend stuk.We hopen velen van jullie te zien in juni!

Door Eva Broers

Eleven Vests by Edward BondA play for young people on the devastating effect of war and violence.

Two events involving the same person – in the first as a young teenager, in the second years later as an adult. They are strangely alike but at the same time worlds apart. It’s as if the first event were turned upside down by the second. Partly this is because teenagers must answer to authority but adults must first answer to themselves. Eleven Vests shows how the adult self develops out of the earlier self. It asks: how do we learn responsibility for ourselves and what we do?

British

15

Mei 2008

Het vorige CONGres is nog niet geheel bezonken, en er wordt alweer hard gewerkt aan een nieuwe editie! Een ruime week geleden hebben we gekozen voor een onderwerp, en het past mooi binnen het huidige Gymno thema. Dit jaar zal het CONGres namelijk gaan over wetenschap en religie.

Zijn religie en wetenschap met elkaar te verenigen, of zijn ze fundamenteel tegenstrijdig? Hebben ze het überhaupt over hetzelfde, of gaan ze beiden over een ander soort waarheid? Is ‘Intelligent Design’ een wetenschappelijke theorie, of een vermomming voor creationisme? Is wetenschap niet ook een soort geloof?

Waarom bestaat religie? Wat maakt het succesvol? Heeft reli-gie een evolutionaire functie, of is het een bijproduct van iets ander? Wat gebeurt er in het brein bij een religieuze ervaring? Hadden Jezus, Mozes en Mohammed ‘medial temporal lobe epilepsie’?

Om deze en andere vragen te beantwoorden zullen we weer hoogstaande internationale sprekers uitnodigen, die op woensdag 10 december hun lezingen zullen houden. De or-ganisatie is nog in volle gang, dus als je suggesties hebt: mail ons! congres2008@gmail.com

Watch this space…

CONGres 2008 Science and Religion

16

Mei 2008

Genesis 2.0 – 24 MeiHappy Chaos organiseert een inspirerende avond vol discussie, kunst en muziek over de onze technologische cultuur.De producten en systemen die een handvol mensen in laboratoria ontwikkelt, regeren ons leven. happyChaos gaat op zoek naar de toekomstversnellers bij uitstek; tech-nologische ontwikkelingen die de komende jaren maatschappelijke dynamiek gaan veroorzaken, controverse zullen oproepen en een grote impact op ons dagelijks lev-en gaan hebben. Is deze technologie van de toekomst onze nieuwe verlosser? Is het geloof in de technologie onze nieuwe religie? En gaan we met zijn allen richting het beloofde land waar alles mogelijk is? Tijdens Genesis 2.0. verkennen wij samen met ‘gelovigen’ en ‘ongelovigen’ het technologisch paradijs van toekomstversnellers.

Waar: Pakhuis de Zwijger, 24 Mei, 19.30uKaarten: www.happychaos.nl

Met onder andere: Robbert Dijk-graaf, Bas Haring, Joep Schrijvers, Christine Mummery, Cees Dekker, Maurice de Hond, Rob van Kranen-burg, Ellen ter Gast, Richard Lamb, Michiel de Lange, Auke Pieter Colijn, Jonathan van het Reve, Gijs van Don-selaar, Phobot Team, FabLab Amster-dam, AR+RFID Lab, Globe4D, DJ Missing Links en Driessens & Ver-stappen.

17

Mei 2008

Gymno gelooft. Prima. Maar waarin gelooft Gymno eigenlijk? God, UFO’s, reïncarnatie? Char, Sonja Bakker, het Science Park? Gymno gelooft een hoop, maar neemt niets zomaar voor waarheid aan. Als echte wetenschappers geloven wij doorgaands namelijk pas iets als het zwart-op-wit onder de microscoop te zien is of rechtstreeks uit het DNA valt af te lezen. En tja, hoe zit het dan met het geloof? Geen basepaar dat daar iets over kan zeggen natuurlijk. Toch wordt geloof wel wetenschappelijk onderzocht, maar leidt dit ook tot zinvolle bevindingen?

Gymno ging op onderzoek uit en typte ‘religion’ in op Pubmed. Bingo, 38 000 hits. Helaas verschenen de meeste van deze artikelen in bladen als Suicide & Life-Threatening Behavior, The Official Journal of the Association of Black Nursing Faculty in Higher Education en Mayo Clinic Proceedings (wie kent het niet?). Toen we ‘religion AND biology’ intypten bleven opeens nog maar 1000 hits over. Over het algemeen beschrijven deze artikelen de invloed van een willekeurig geloof op levensloop, seksualiteit of andere psychosociale eigenschappen. Onderzoek naar geloof zelf lijkt schaars, maar uw Gymnoredacteur gaf natuurlijk niet zomaar op.

Na enig zoeken zijn toch wat pareltjes te vinden. Psychobiologen zullen blij zijn te horen dat er onderzoek wordt gedaan naar de neurologische achtergrond van religieuze ervaringen. Hiervoor wordt gebruik gemaakt van een scala aan aandoeningen, variërend van epilepsie en bijna-dood-ervaringen tot verslaving en schizofrenie. En de wetenschap staat voor niets, want met behulp van fMRI kan vandaag de dag geloofgerelateerde hersenactiviteit worden gemeten en met magnetische velden kunnen zelfs religieuze ervaringen worden opgewekt. De vraag is natuurlijk wat dit soort onderzoek uiteindelijk oplevert en bij sommige artikelen vraag je je af hoe ze überhaupt ooit hebben kunnen verschijnen.

Neem bijvoorbeeld het artikel van Arzy et al. (2005) met de illustere titel: Why revelations have occurred on mountains? Linking mystical experiences and cognitive neuroscience. De theorie is als volgt: de grondleggers van het Joodse, Christelijke en Islamitische geloof kregen allemaal een openbaring, en dit gebeurde elke keer, jawel, op een berg. De openbaringen gingen gepaard met het zien van figuren en lichten en andere mystieke ervaringen. Dit schijnt ook wel eens voor te komen bij bergklimmers, wat de auteurs doet vermoeden dat het waarschijnlijk het hoogteverschil is geweest dat aan de grondslag van de openbaringen lag. Dit zou dan in het heden bij bergbeklimmers kunnen worden onderzocht en zal ons de openbaringen beter doen begrijpen. Enorm waardevolle informatie en een schoolvoorbeeld van gedegen onderzoek natuurlijk.

In diezelfde categorie vinden we een onderzoek van Beauregard en Pauqette (2006), getiteld Neural correlates of a mystical experience in Carmelite nuns. Het komt er kortweg op neer dat de onderzoekers enkele nonnen zo ver hebben gekregen plaats te nemen in een MRI scanner, waarna deze nonnen hun meest intense moment van eenheid met God moesten herbeleven. Tijdens dit proces werden zij gescand en voila, een stuk of tien hersengebieden betrokken bij

Geloof in/en/vs Wetenschap?

18

Mei 2008

religie rolden uit de scanner. Nu we weten dat de rechter medial orbitofrontal cortex en de linker anterior cingulate cortex betrokken zijn bij religieuze ervaringen, begrijpen we weer een stuk meer van het geloof…

Hoewel ongetwijfeld amusant, zegt dit soort onderzoek dus niet zoveel over geloof zelf en wetenschappelijk onderzoek hiernaar. Het is blijkbaar toch moeilijk iets abstracts als geloof op een wetenschappelijke manier te benaderen. Daar komt bij dat veel gelovigen een lichte tot zware afkeer hebben voor onderzoek naar geloof. Vanwege deze gevoeligheid ligt nog veel onderzoek open. Er wordt wel het nodige gespeculeerd; religie zou het gevolg kunnen zijn van evolutionair instinct en het is mogelijk dat godsgeloof ons ooit evolutionair voordeel heeft opgeleverd. Nu lijkt de tijd om dit soort speculaties van dichterbij te bekijken.

In The Times was onlangs te lezen dat onderzoekers van Oxford 2 miljoen pond hebben gekregen om onderzoek te doen naar religie (Why do we believe in God? £2m study prays for answer). Ze gaan bekijken waarom mensen in God geloven en of

godsgeloof aangeleerd of aangeboren is. Met 2 miljoen kun je een hoop doen dus wie weet leren we in de toekomst meer over de biologische achtergrond van het geloof. Mayo Clinic Proceedings zullen ze sowieso wel halen, maar hopelijk levert dit en ander toekomstig onderzoek iets minder amusement en iets meer informatie op. Tot die tijd gelooft Gymno vooral in zichzelf.

MdJ

19

Mei 2008

20

Mei 2008

Zoals genoeg mensen zullen weten, is het debat over creationisme versus evolutie, on-danks de inzet van wetenschappers als Richard Dawkins, Christopher Hitchens, Sam Har-ris en Daniel Dennet (a.k.a. The Four Horsemen), nog niet voorbij. Vooral op internet is dit te merken aan fanatiek gepredik door bijvoorbeeld VenomFangX, een User op uw buis die overal goed over nagedacht denkt te hebben. Maar ook de pro-evolutie-kant maakt dankbaar gebruik van dit goddelijke medium, wat te zien is aan een van mijn persoonlijke favorieten, Edward Current, met God’s Cool Designs.

De christelijke fanatici lijken sterk oververtegenwoordigd ten opzichte van andere re-ligieuze organisaties. Je zou toch vergelijkbare inspanningen verwachten van bijvoor-beeld moslims? Welnu, recentelijk is er een duidelijk signaal van de islamitische kant gekomen in de vorm van een heuze Atlas of Creation. Dit 800 pagina’s tellende boek is geschreven door Adnan Oktar onder het pseudoniem Harun Yahya, en doet op het eerste

On

The Origin of SpeciesBy

Harun Yahya

21

Mei 2008

gezicht qua algehele verzorging en beeldmateriaal niet onder voor een wetenschappelijk leerboek (behalve misschien dat het een beetje pompeus overkomt). Elk schrijntje objec-tiviteit ontbreekt echter en citaten van bekende wetenschappers, bijvoorbeeld Einstein, worden zo gepresenteerd dat ze een creationistisch wereldbeeld ondersteunen, of in ieder geval open laten. Tijdens het lezen en bladeren begon het mij ook te dagen dat dit schijnbare epos waarschijnlijk niet met bloed, zweet en tranen tot stand is gekomen. Hoewel er over ontstellend veel dier- en plantensoorten wel wat gezegd wordt, is de boodschap telkens dezelfde: “Kijk, dit organisme lijkt exact op het fossiel wat ernaast is af-gebeeld, dus ze zijn altijd hetzelfde gebleven, wat logisch is, want God heeft ze gemaakt.” Het boek staat dan ook vol van paginavullend beeldmateriaal van fossielen en organisme die nu leven die met elkaar vergeleken worden. Maar eigenlijk is het voor de beeldvorm-ing voldoende om de eerste twee zinnen van de introductie te lezen:

“Some 150 years ago, the British naturalist Charles Darwin proposed a theory based on vari-ous observations made during his travels, but which could not be supported by any subse-quent scientific findings. In essence, his theory of evolution consisted of various scenarios, assumptions and conjectures that Darwin dreamed up in his own imagination.”

Ik zal niet verder uitwijden over de inhoud van het boek. Je kunt toch altijd het beste je eigen oordeel vormen, bijvoorbeeld door het gratis te downloaden van internet! Jazeker. Het is nog verbazingwekkender dat dit boek gratis is verspreid en bovendien naar elke (hoogstaande) wetenschapper in Amerika is verzonden. Wat mij betreft hadden ze het geld beter ergens anders aan kunnen besteden. Maar dat is mijn bescheiden, niet ge-peer-reviewde mening.

TR

Bronnen:Yahya, H. (2007) Atlas of Creation, 11e editie.Download:http://www.harunyahya.com/books/darwinism/atlas_creation/atlas_creation_01.php

All the living creatures in the fossil record appear intact and in their perfect forms. For instance, be-fore crocodiles and squirrels, there exist no fossils belonging to any strange creature partly resembling a crocodile, and in other parts to a squirrel or other living creatures. Squirrels have always remained squirrels, and crocodiles have always remained crocodiles. All these facts reveal that the claim of the theory of evolution, that "Living beings have gradually evolved over millions of years of time" is simply a product of imagination.

22

Mei 2008

Hierbij een laatste poging om de maatschappij, zoals we die kennen, te redden van de onder-gang. Kijk uit! Onze wereld nadert met sneltreinvaart een afgrond van anarchie en chaos als er geen duidelijke grenzen worden gesteld aan ons, onderzoekers. De oorzaak van deze Apocalyps is de vervanging van de Almachtige God en Beëlzebub door de causaliteit.

Als de gehele wereld, zonder uitzondering, een blinde keten van oorzaak en gevolg vormt, zou een Alwetende alles kunnen voorspellen, maar niks kunnen veranderen. Er is dan geen plek meer voor de vrije wil van God, laat staan voor die van de mens. Deze stelling gaat uiteraard tegen onze intuïtie en natuur in. Het gehele wereldbeeld is gezeteld op onze aanname van de vrije wil, en daarmee op iets bovennatuurlijks. Nu onze maatschappij steeds meer afstevent op een perma-nente verwerping van al het onaardse, komt ook het geloof in de vrije wil op losse schroeven te staan. Wat als we naar ongeloof gaan handelen? Zonder (theoretische) wilsvrijheid zijn geen keuzes mogelijk, waardoor onze moraal en ons rechtssysteem, gebaseerd op verant-woordelijkheid, zou komen te zweven. Onze tendens naar nuchterheid en onze afkeer van klak-keloze aannames (alle godsbewijzen mochten niet baten) zijn op deze manier gevaarlijk. De mens bestaat in de moderne tijd uit een paradox: aan de ene kant wordt bevrediging gevonden in een systeem van vrijheid en verantwoordelijkheid, aan de andere kant in een wetenschap die daar geen plaats voor inruimt.

De mensheid heeft altijd naar verklaringen gezocht voor alles om haar heen. Nu we deze verklaringen hoofdzakelijk uit de empirie en de fysica halen, kunnen we ze ook gebruiken om de wereld steeds ingrijpender te manipuleren. God is door de geschiedenis heen van Alwetende Heerser in natuur, causaliteit en uiteindelijk in de mens geëvolueerd. Als al onze (aangeboren) eigenschappen voor de geboorte bepaald kunnen worden, en er zo een wereld van ‘perfecte’ mensen ontstaat, wordt definitief toegegeven aan de leegte van oorzaak en gevolg en zal een moraal ver te zoeken zijn. Als bij een geboorte vastgesteld wordt dat de baby een agressie-gen heeft, zal een gewelddadige moord op latere leeftijd niet komen omdat hij een slecht mens is, maar omdat het misdrijf, in combinatie met een nare jeugd, nu eenmaal het logische gevolg van de oorzaken was.Hoe kunnen mensen dan nog verantwoordelijk gehouden worden? Als we al een universeel gevoel voor moraal in ons hebben liggen, is dat enkel gebaseerd op schuld en on-schuld. Op het moment dat we die wegvagen met de bezem van het absolute determinisme, worden ze nutteloos.

Het enige dat ons nog lijkt te kunnen redden is op de lange termijn een ontkenning van de bewijzen en de waarheid, een geloof in intrinsieke waarden, en een deontologische kijk op het leven. De wil tot macht over het leven en de wereld moet onderdrukt worden en de overlevings-drang (wat als alle mensen kerngezonde genen van ons kregen), moet onderdoen voor een lange termijn visie op het welzijn van de mens. Er moet een duidelijke grens gesteld worden aan het wetenschappelijk onderzoek naar genmanipulatie. Hoe meer de mens van de natuur begrijpt, hoe meer ze ertegenover staat en ik denk niet dat een gevecht gewonnen zou worden.

LvS

Oorzaak en ondergang

23

Mei 2008

Into The Wild, een film van Sean Penn, gemaakt naar het gelijknamige boek van Jon Krakauer, draait nu in veel bioscopen in ons land. Dit boeiende verhaal over een jonge, Christopher Johnson McCandless, die genoeg heeft van de materialistische hedendaagse maatschappij en vooral van zijn ouders. Na het behalen van zijn middelbareschooldiploma diploma besluit hij om al zijn spaargeld, bedoelt om zijn univer-sitaire opleiding te bekostigen, aan een goed doel te schenken, zijn auto te pakken en het land, Amerika, in te trekken. Terug naar de es-sentie van het leven, geen materialistische zak-en, geen geld en echte vriendschappen.

Al snel verliest Christopher zijn auto en gaat hij te voet verder op zoek naar eenzaamheid. Dit vind hij, zowel alleen als bij andere mensen. Wanneer hij met in kano de hele Colorado rivier tot in Mexico is afgedaald besluit hij om naar Alaska te gaan, de ultieme eenzaamheid te-gemoet.

Gaandeweg realiseert hij zich steeds meer dat iedereen een verhaal met zich meedraagt en dat er voor weglopen niet de beste optie is. Toch gaat hij door met zijn tocht door de uit-

Als je er even niet meer in gelooft, ga dan 'Into The Wild'.

gestrekte wildernis van Amerika. Al liftend en lopend komt hij uiteindelijk in Alaska en denkt daar zijn echte geestesrust te vinden. In de middle op nowhere vind hij een oude bus waar hij zijn huis van maakt. Overlev-en in dit niemandsland blijkt toch lastiger dan verwacht en ondanks de kennis die hij onderweg heeft opgepikt heeft hij het niet makkelijk. Wanneer hij alles in zijn hoofd op een rijtje heeft besluit hij terug te gaan naar de bewoonde wereld.Alexander Supertramp, zoals Christopher zichzelf, gedurende zijn reis gaat noemen, is zo boos op de buitenwereld dat hij zichzelf er zo van af sluit dat hij de mensen om zich heen heel veel pijn aandoet. Vooral zijn zusje leidt erg onder de afwezigheid van haar bro-er. Het einde van deze film laat ik nog even open.

Into The Wild is een prachtig verhaal over mensen. De beelden van de Amerikaanse natuur zijn verbluffend en je wordt echt meegesleurd in de wereld van Chrisopher 'Alexander Supertramp' McCandless. Ik raadt je aan om Into The Wild zelf te gaan kijken en laat je omver gooien door de schoonheid...

IvdB

Film: Into The WildRegisseur: Sean PennGenre: avontuur, biografie, dramaDraait sinds: 24 april 2008 in Pathé TuschinskiDuur: 148 minutenTaal: EngelsActeurs: Emile Hirsch e.a.

Oorzaak en ondergang

24

Mei 2008

Het vuur is nog niet heet genoeg, nog even de blaasbalg bedienen om het op te wakkeren. Ja, zo is het goed. Met chirurgische precisie wordt het nog rauwe lekkernij in de houtoven gezet. Het heeft weken van voorbereiding gekost om tot dit moment te komen. Het vinden van de juiste kruiden en ingrediënten is een tijdrovend karwei. Na een tijdje is hij goed; zorgvuldig wordt gecontroleerd of de binnenkant ook mooi gaar is geworden. Eindelijk is het meesterwerk voltooid en kan de taart worden ingeleverd bij de taartenbakwedstrijd. De taartenbakwedstrijd die de kookcommissie tijdens de canDIES van Congo heeft georganiseerd was in één woord een daverend succes te noemen. De jury bestond uit illustere namen zoals Gordon Ramsey, Jerney Kaagman, Sonja Bakker en Joop Braakhekke. Zij moesten hun deskundig oog leggen op de zeven taarten die met veel moeite gebakken waren voor de wedstrijd. Nadat alle taarten zorgvuldig geproefd en beoordeeld waren was het tijd voor de bekendmaking. De taartenbakwedstrijd werd gepresenteerd door het didactische duo Erik & Guido. Met hier en daar een seksueel getinte grap ertussendoor praatten zij de taarten aan elkaar. Bij elke taart gaven de juryleden commentaar en vervolgens gingen de bordjes omhoog. Tot aan de laatste taart toe was de spanning te snijden... De emoties liepen hoog op onder de taartenbakkers. Uiteindelijk waren alle taarten beoordeeld en de winnaar was duidelijk: de taart van Celine, Simone, Maria en Sophie was de beste. Zij wonnen een diner check van 50 euro. Nadat de taartenbakwedstrijd afgelopen was kon het feest losbarsten. De vloer van de Meander diende nog flink opgewarmd te worden voordat het 12 uur was. Dan was het namelijk 3 april en was Congo jarig. Om dit te bewerkstelligen vuurde de DJ dan ook de ene na de andere danshit op de feestende menigte af. Om 12 uur was het dan zover: Congo was jarig! Iedereen was opeens in een uiterst feestelijke stemming. Het was mij echter niet geheel duidelijk of dit nou kwam doordat Congo jarig was of omdat er gratis bier werd geschonken. Hoe dan ook, aan de foto’s te zien was het een zeer geslaagd feest. Door al die gratis drank kan ik me er namelijk nog weinig van herinneren. Iemand vertelde me dat het nog door zou gaan tot vier uur dus ik bleef nog even rondhangen op zoek naar die lekkere M&M’s die ik aan het begin van de avond verstopt had. Helaas gingen de lichten toch om drie uur al aan en was het tijd om naar huis te gaan. Met een maag vol met taart, snoep en bier liep ik dan ook voldaan de Meander uit.

Guido Meijer

Taarten en trekdrop

25

Mei 2008

7

November 2007

Profiteer van de allerscherpste prijzen op je boeken!

Studeren is al duur genoeg, dus koop je studieboeken bij Congo. Zo profiteer je van hoge kortingen op je boeken. Hou de website, in de gaten voor het laatste boekennieuws en de juiste besteldata!

Studeren duur?

www.congo.eu

Powered by

26

Mei 2008

Vrolik & Groot Alle hens aan dek! De lentekriebels zijn weer gespot. De natte winter kunnen wij achter ons laten om vol goede moed een klamme zomer te verwelkomen. Dat de temperaturen nu al flink aangezwengeld zijn, hoef ik uiteraard niet meer duidelijk te maken. Een blik door het raam zegt genoeg. Met onze broeikassende vermogens stevenen wij rustig af op een subtropisch zomertje.

Iedereen heeft wel eens gedroomd van een dagje tropen. Zo ook de Congolees en al zijn bètavriendjes op de koop toe. Begin april, toen de lente net uit het vriesvak was getrokken, vonden wij het alweer tijd voor een feestje in een tropische setting: Bèta’s in de Bush was de toepasselijke ondertitel. Nu is het natuurlijk een vooroordeel dat bèta’s van een flinke bush houden maar het is toch een geruststelling om te weten dat er in de lente altijd flink gesnoeid wordt. Dus de bèta’s met een strak heggetje konden flink de bloemetjes buiten zetten. Anna R(uige bossen, diepe dalen) zette haar orchideetjes graag buiten en Frank M(ooi man!) nam ze maar wat graag in ontvangst. Gevangen in de lianen van Anna R(ed mij uit de klauwen van de geile beren!) kwam de ware Tarzan (Model SX 2000) in Frank M(aar natuurlijk Jane… ehh Anna) naar boven. Onze eigenste Renee K(onijntje kom maar wiebelen, wiebelen) D(an wiebel ik lekker mee) was ook de bushes ingedoken met niemand minder dan Mattie F(ijn om konijn te zijn). Deze twee bèta’tjes in de bush hebben die nacht de gehele tropische flora en fauna wakker gehouden. Dan waren er ook nog twee geile bonobo’s die niet wakker werden gehouden omdat ze zelf bezig waren: Frederieke D(onkere kamertjes zijn best spannend) en Thomas S(wierts). Thomas S(ambaballen schudden is een hobby) liet zijn junglehormonen de vrije loop en besprong de nietsvermoedende Frederieke D(us zo dans je de Samba?!). De wildernis was onverbiddelijk en nachtrust was er dan ook niet te vinden!

Maar nachtrust is natuurlijk voor watjes. Iemand die ook aan weinig nachtrust doet, is Marja S(meed de ijzeren staaf als hij heet is!). In de ook altijd tropische Biecht wist zij de nietsvermoedende bioloog Joop van H(oe zit dat ook alweer met die vrouwbeesten?) mee naar buiten te lokken om daar als een ware paradijsvogel haar dansje op te voeren.

Terwijl in april iedereen eigenlijk nog een beetje aan het wachten was op het mooie weer, kon je natuurlijk ook gewoon zelf het voortouw nemen. Dus uiteraard waren er een aantal mensen binnen Congo die al wat rond begonnen te snoepen. En gesnoept werd er op de canDIES. De verjaardag van Congo werd dit jaar stijlvol gevierd met een snoepjesthema in studentenzweethol De Meander. Boy V(olle wijnballen) wist zweten en snoepen in een brilliante combinatie samen te voegen. Hij had daar natuurlijk wel een beetje hulp bij, deze keer in de vorm van Charlotte H(orn). Charlotte H(oeveel lollies mag ik?) liet alleen nog het plasticje achter nadat ze klaar was met het zuurstokje van Boy V(erdorie dat is snel op!). Congo’s enige echte snoepdoos Caspar R(etesnel met spekjes) kon uiteraard niet ontbreken en was te vinden in een innige dropveterskus met Britt van der P(robeer je straks ook mijn spekje?).

Hoewel de Congolees blijkbaar niet vies is van enig zoet materiaal, is hij ook uitermate content met wat vreemde spijzen. Dit jaar werden nieuwe dingen geprobeerd in het verre Kroatië tijdens de liftwedstrijd. Hoewel je zou denken dat alles en iedereen genoeg in de auto gezeten had, werden er toch nog wel wat ritjes in de omgeving gemaakt. Onder invloed van het lokale kruid

27

Mei 2008“orgiegano” begonnen de zeekomkommers zich onder water te roeren. Hoewel zeekomkommers vangen behoorlijk lastig is, was het voor Linde van S(taat rillend op een tankstation en heeft een mannenlijf nodig) een koud kunstje. Chiron M(c Gonigle) lag rustig te komkommeren op de bodem toen Linde van S(ta stil of ik laat je schieten) haar netje uitwierp en de buit binnensleepte. Chiron M(annendingen doen is toch best leuk) had verder weinig aanmoedigingen nodig om te begrijpen wat er van hem verwacht werd. Zo’n weekje Kroatische wildernis gaat niemand in de koude kleren zitten natuurlijk en de oude oerinstincten komen dan ook automatisch bovendrijven. Zo ook bij Boy V(issen met mijn enorme speer!): ‘kampvuren bouwen’ is zijn middle name en vrouwen versieren zijn onder titel. Het duurde dan ook niet lang voordat Boy V(rouwvolk! Ik kom jullie halen!) zijn zelfgebouwde pijl en boog richtte op Eva S(choonenboom). Voordat iemand ook maar met zijn ogen kon knipperen, waren de twee verdwenen. Alleen een luchtbed kon de Vrolik en Grootverslaggevers (we hebben overal connecties) verslag doen van de oudste beweging ter wereld. Eva S(top, mag ik met je liften?) en Boy V(leesch!) hebben zo samen nog wat extra liftkilometertjes gemaakt.

Als allerlaatste willen de Vrolik en Grootverslaggevers nog één tip meegeven aan de mensen die nog op het tankstation staan te rillen: “Wees geduldig, er komt altijd een lift”.

28

Mei 2008

Al is de joystick

nog zo fijn, er te

veel mee spelen

doet altijd pijn.