Jaargang 18/19 Nummer 3

GoudStudievereniging A-Eskwadraat

VAKIDIOOT

In dit nummer

Van de Voorzitter 4Maud NabbenVoorzitter A–Eskwadraat

Een kijkje in het leven van... Michael van den Hoogenband 5Jelle Draijer & Marlien Wennekes

Een feniks met een typemachine 10Frans Alkemade (mede namens Rutger Hofman en Duco van Straten)

De medailles van John “Hannibal” Smith 16Bart Keller

Top 5 Hector de Vectorfotostrips 20Sophie Huiberts

Stochastische Resonantie 21Peter Speets

Puzzel:√

busbus − imbus2 26Angelo Mekenkamp / Niels Asberg / Tim Baanen

Stuur ’t Im! 28Im Aginair

IBA verklaart: vergaderen 30Tim Baanen

De hoogte– en dieptepunten uit de tijd van een Vakidiootredacteur 34Babette de Wolff

De Fotostrip 36

2 april 2019

VAKIDIOOT

Uitgave 6 april 2019Oplage 1790Deadline 2 juni 2019

De Vakidioot is een uitgave vanStudievereniging A–EskwadraatPrincetonplein 53584 CC Utrecht

Telefoon (030) 253 4499Fax (030) 253 5787Website a-eskwadraat.nl/vakidE-mail vakid@a-eskwadraat.nl

Wil je de Vakidioot niet meer ontvan-gen of ben je verhuisd? Pas dan jegegevens aan op a-eskwadraat.nl.

RedactieErwin KemperJelle DraijerMarlien WennekesPeter SpeetsSam ZomerplaagNiels AsbergTim Baanen

EindredactieJim Vollebregt

OmslagTim Baanen

Met dank aanIm Aginair

Redactioneel

Lieve lezers,

Je hebt op dit moment het jubileumnummer van de Vakidiootin handen (of op je scherm)! We bestaan ondertussen namelijkal 50 jaar. Zoals je waarschijnlijk wel weet, is dat zelfs twee jaarouder dan A–Eskwadraat!

In dit nummer zul je daarom verschillende artikels tegenko-men van oud-redactieleden. Hier springt Frans Alkemade, in1979 mede-hoofdredacteur van de Vakidioot, bovenuit met eenartikel waarin hij nostalgisch terugblikt naar zijn dolle tijd inde redactie. Hierin kun je alles lezen over de nachtelijke escapa-des van onze voorgangers.

Na het lezen van dat artikel moet ik zeggen dat ik toch blij datwij nu in LATEXwerken en niet meer met typmachines en Tipp-ex hoeven te klooien. We snuiven daardoor waarschijnlijk ookveel minder Tipp-ex dan destijds, wat ook de reden zal zijndat het aantal redactionele vechtparijen tegenwoordig iets be-ter binnen de perken blijft.

Ik wens jullie allemaal nog minstens vijftig jaar Vakidiootlees-plezier toe!

Marlien WennekesVoorzitter van de Vakidioot

Goud 3

a-eskwadraat.nl

A–ESKWADRAAT

Van de VoorzitterMaud NabbenVoorzitter A–Eskwadraat

Lieve lezer,

Het is alweer 50 jaar geleden dat de eersteVakidioot uitkwam! Dat is voor de huidige ledenvrij lang geleden en voor A–Eskwadraat is dat nietanders. De historie van onze vereniging gaat terugtot 1928, maar A–Eskwadraat bestaat pas vanaf10 februari 1971. A–Eskwadraat is opgericht dooreen fusie van de verenigingen A–E en S2. Datwaren de studieverenigingen voor respectievelijkvoor-kandidaten en na-kandidaten1 van de studies

Wiskunde, Natuurkunde, Sterrenkunde en Geofy-sica. Pas vanaf 1983 is de studie Informatica tevolgen aan de Universiteit Utrecht en onderdeelvan A–Eskwadraat.

Op de site zijn er meer leuke historische feitjes tevinden over de vereniging. Weet jij bijvoorbeeldwaarom er een Jaap Koningfonds is? Dit komtdoordat Jaap Koning in 1952 weigerde contributie2

te betalen aan S2 om principiële redenen. Om tevoorkomen dat de vereniging daardoor in finan-ciële moeilijkheden zou komen, doneerde hij hetbedrag gelijk aan de vereniging. Jaap Koning werdgeroyeerd als lid, waarna hij na minder dan eenuur werd benoemd tot erelid, wegens zijn schen-king aan de vereniging. Dit vormde de basis voorhet Jaap Koningfonds. Nu weet jij ook waarom ertijdens een Algemene Vergadering bij de rondvraageen Jaap Koningasbak rondgaat.3 Verder is op desite ook te vinden waarom de “Biwekelijkse BorrelCommissie” (B.B.Cie.) is opgericht, waarom wij het73e bestuur zijn, maar de vereniging 48 jaar bestaat,wie Lodewijk en Cornelis zijn, en waarom de heerJan Terlouw tegen een fusie van A–E en S2 was.

Aangezien A–Eskwadraat in 1971 is opgericht,viert naast de Vakidioot ook de vereniging bijnahaar 50e verjaardag! In collegejaar 2020-2021 zalhet halfeeuwfeest plaatsvinden. Wij zijn nu al bezigmet de eerste voorbereidingen. Helaas zal ik hierdan zelf niet meer rondlopen, maar ik heb welgehoord dat er het hele jaar veel activiteiten plaatszullen vinden. Zorg er dus voor dat je nog studeertin dat collegejaar, of in ieder geval bij een activiteitlangskomt waar ook oud-leden welkom zijn!

Maud NabbenVoorzitter A–Eskwadraat

1[Vergelijkbaar met bachelor- en masterstudenten tegenwoordig. –red.]2Er was toen nog jaarlijkse contributie3[Wil je meer weten over het Jaap Koningfonds? Bij IBA Verklaart Vergaderen kun je lezen over de rol die pizzadozen,

afgedankte hardware en Marsreizen spelen in dit verhaal. –red.]

4 april 2019

A–ESKWADRAAT

Een kijkje in het leven van... Michael van denHoogenbandJelle Draijer & Marlien WennekesMichael is 8 jaar actief bij A–Eskwadraat. Hij zat in 4 disputen, 25 groepen, heeft 19 commissies gedaan,is bestuur geweest, heeft wel 270 activiteiten bezocht en (last but not least) met 86 achievements heeft hijde meeste van jullie allemaal! Voor dit speciale jubileumnummer leek het ons zeker op zijn plaats omdeze bijzondere man eens te interviewen.Je bent nu al 8 jaar actief lid bij A–Eskwadraat.Wat trekt jou in de vereniging? Ik vind het vooralheel leuk hoe iedereen welkom is. Niets moet, alleskan. Je kan zo in de kamer binnenstappen, watkoffie drinken, zonder verplichtingen. Dit motiveer-de me ook om bestuur te doen. Ik was zelf inmijn eerste jaar niet heel erg actief. Ik zat in deeerstejaarscommissie, maar had het verder te drukmet andere dingen, zoals werk, tennis en dansen. Ikgaf ook dansles. Dat ik altijd bij de borrels kon zijn,kwam omdat donderdag toevallig mijn enige vrijeavond was. Dat is ook waarom het aantal bezochteactiviteiten zo hoog is. Ik werd eigenlijk pas echtactief in mijn tweede jaar toen ik op kamers gingwonen. Het mooie aan A-Eskwadraat is dat het nietuitmaakt of je actief bent of niet. Zelfs als je alleenmaar voor de gratis koffie komt, ben je welkom.

Oke, maar je had het daarvoor te druk om actief teworden. Wat gaf je op? Mijn studie. (Lacht zuinig-jes.) Natuurlijk ging ik altijd wel naar hoorcollegeen maakte ik inleveropgaven, maar met het lerenvoor tentamens ging het een beetje mis. In de eerstedrie jaar heb ik daardoor niet veel studiepuntenbehaald: 90 in totaal. Ik merkte ook dat leren min-der makkelijk ging dan bij studiegenoten. Dit iswel lastig, als je van de middelbare school gewendbent dat alles je makkelijk afgaat en dan op deuniversiteit terecht komt tussen allemaal mensendie nog veel slimmer zijn. Na die drie jaar heb ikeen bestuursjaar genomen. Ja, mijn ouders warenhet er aanvankelijk ook niet mee eens. Die vondendat ik eerst mijn studie maar eens moest afronden.Dat heb ik na mijn bestuursjaar gedaan. Daarnaben ik aan de wiskundemaster begonnen, maardat beviel toch niet echt (analyse is niet mijn ding).Daarom doe ik nu de master processing researchaan de VU. Dat gaat vooral over optimaliserings-problemen, wat ook het onderwerp van mijn bache-lorscriptie was. Het past veel beter bij me.

Hoe was het bestuursjaar? Erg leuk en leerzaam.Het is een fulltime-baan. Voordat ik aan mijn be-

stuursjaar begon, had ik al veel ervaring met aller-lei verschillende banen, vakkenvuller voor drie eu-ro per uur, voor de tap bij de tennisclub, dansleraar;dat was zeker handig. In mijn bestuursjaar werdende Achievements geïntroduceerd door Pepijn. Hetwas toen een strijd tussen mij, Lars en Gerwin, mijnmedebestuursleden, wie de meeste achievementshad. (Pepijn staat nu tweede, maar is niet meeractief.) Deze laatste twee jaar ben ik minder actief,maar komen de achievements meer vanzelf, zoalsde bugfixes en de fototags. Ik vind het nog steedseen leuk idee. Je ziet dat het nieuwe eerstejaarsstimuleert om actief te zijn binnen de vereniging.Het creëert competitie.

Wat is er veranderd in acht jaar A–Eskwadraat? Erwaren in ieder geval minder leden. In het begin wasde intro nog bij een meer. Dat was mooi, maar delaatste keer konden er mensen niet mee omdat dielocatie te klein was, dus toen besloten we naar eengrotere plek te gaan.

Ah ja, locaties lijken wel vaker te verslechteren.Ik hoorde dat het gala eerst op een boot was. Ja,het gebeurt steeds vaker dat ze niet aan studentenwillen huren, omdat die er bekend om staan al-les kapot te maken. Terwijl A–Eskwadraters alleenmaar een stel schattige bèta’s zijn.

Hahaha. En hoe lang dans je al? Al sinds mijnvijfde. Het was eigenlijk begonnen doordat mijnjongste zus op dansen zat en ik met haar meeging.Ik dansde dan vanaf de zijlijn mee. Na een tijdjesprak de instructeur mij aan of ik het ook eenswilde proberen. Ik heb daar 15 jaar gedanst en laterook bij de studentendansvereniging STUdance.

Wow, net Billy Elliot. Of niet? Waren er belemme-ringen om te dansen? Ja, wel een beetje. Vooralop de middelbare school werd je toch wel raaraangekeken. ”Dans jij? Als jongen?” Sowieso wasik al roodharig, bebrild.

Een makkelijk slachtoffer. Ja, de dans die ik doe

Goud 5

A–ESKWADRAAT EEN KIJKJE IN HET LEVEN VAN... MICHAEL VAN DEN HOOGENBAND

hielp daar ook niet bij. Jazz... Dat is trouwens nietzoals de muziek, maar meer hiphop. Ik was ookeen jaar gestopt toen ik naar de brugklas ging.

Waarom? Ja, je zit dan in de periode dat je wilafzetten tegen je omgeving. Hormonen. Maar toenik naar de uitvoering van mijn groep ging, dacht ikalleen maar: Daar had ik moeten staan. Toen ben ikweer begonnen bij mijn oude groep.

Fijn dat je er weer bij kon. Hoe was je jeugdverder? Ik heb drie oudere zussen, waarvan detwee oudste halfzussen zijn. Het was altijd erg ge-zellig, maar ik heb behalve het dansen niet erg veelgemeen. Ik was altijd de enige nerd in de familie.Daarom vond ik het bij A–Eskwadraat ook juistleuk om zo veel mensen te ontmoeten met dezelf-de interesses, zoals gamen, Marvel-films, de echtenerd-dingen.

Even wat anders: Waarom is er geen dans meerbij de BMN? Ja, meerdere redenen. De BMNis een afsplitsing van de C&M. Dit is nog on-der mijn bestuur besloten. Mariken wilde daarbijdansen en vond een paar andere dansers binnenA–Eskwadraat, waaronder ikzelf. Maar na een aan-tal jaar ging Mariken weg en was er minder enthou-siasme. Een andere reden was dat een aantal ledenvan de BMN liever geen dansers hadden.

Oh, hoezo hadden zij daar last van? Zonder dan-sers was er meer plek voor bezoekers. Een paarleden wilden ook liever de spotlight voor zichzelf.

Ja, dat idee kreeg ik ook op de BMN. Er zijn ereen paar die veel van de spotlights houden. Wiehad dat opgemerkt? Oh, Matthijs.

Ah, die had dan ook wel meteen sterallures.1

Wat is je favoriete dans-move? Hmm, moeilijk. Depirouette blijft leuk. Ik vind het altijd jammer alsik met vrienden in de club sta en dan dansen zezo: (Michael doet alsof hij een biertje in de handheeft en knikt ritmisch met zijn hoofd terwijl derest van zijn lijf zich niet beweegt.) Dan sta ik daartegenover te swingen.

Zou je zeggen dat je geboren bent met de drangom achievements te behalen, of dat het aange-leerd gedrag is? Haha! Nou ik ben van nature wel

erg competitief aangelegd. Dus zou ik zeggen datik er mee geboren ben.

Wat vindt jij de leukste activiteit van de 270 die jebezocht hebt? Nou ja, ik heb wel meer dan 270 acti-viteiten bezocht want de Achievements werden pasin 14-15 geïntroduceerd. Maar het lasergamen inde Minnaerthal springt er wel bovenuit. En ook hetWolspel, een idee van Lucas. Hebben jullie daarvangehoord? Het was echt een hype, de promo begonal een jaar van te voren. Niemand mocht weten wathet spel inhield. Op de dag zelf had de AxiCie eenhele gymzaal volgehangen met woldraden, die eengeblinddoekte speler weer moest oprollen terwijlhij opdrachten doet en zich langs obstakels moetmanoeuvreren.

Leuk. Michael, wat maakt jou een experimens?Oh! Ik had een keer voor de AxiCie een water-gevecht georganiseerd. Dit was een origineel idee.Toen heb ik bij Victor (mijn huisgenoot en vorig jaarbestuurslid) gevraagd of hij dit mee wilde rekenenvoor de achievement. Na wat aandringen stemdehij toe. De ”experimensen”-achievement is bedoeldom mensen te stimuleren met nieuwe ideeën tekomen voor de vereniging.

Je was prom king! Of queen? Wat ging er door jeheen tijdens te bekendmaking? Ja! Dat vond iktoch wel heel leuk. Mijn ”date” was Nijs, hij kreegde kroon en ik de tiara, dus blijkbaar was ik de promqueen. Ik vond het leuk dat ik toch nog een speechmocht geven. De openingsspeech bij het Actieve Le-den Eten wordt namelijk altijd gegeven door het liddat het langst actief is, en dat was Ruben. Hij zat inhetzelfde jaar als ik, en was ook actief in zijn eerstejaar maar bij de ViCie (ondertussen opgeheven) endie begon eerder dan de eerstejaarscommissie.

Wat is je favoriete lemma of stelling? Geen idee...Eigenlijk vind ik wiskunde toch niet zo leuk.

(Pakt er een boek getaltheorie.) O ja, dit vond iktoch wel leuk. Zeg maar stop. Marlien zegt stop.Oké, mijn favoriete stelling is: De kleine stelling vanFermat.

Moet je wel eens huilen tijdens een film? Jazeker.Bij elke hond die doodgaat. Overigens niet echthuilen, maar de tranen vallen wel.

1Voor degene die Matthijs niet kennen, bij de vorige BMN trok hij zijn broek uit op het podium aan het begin van een spetterendoptreden. Dit staat ook online: https://www.youtube.com/watch?v=1lj_ib3zApI

6 april 2019

https://www.youtube.com/watch?v=1lj_ib3zApI

EEN KIJKJE IN HET LEVEN VAN... MICHAEL VAN DEN HOOGENBAND A–ESKWADRAAT

Waar kunnen wij jou ’s nachts vinden? Toch welhet vaakst in mijn bed. Ik vind het ook leuk om uitte gaan af en toe, maar niet meer zo vaak als vroeger.Je vindt me dan bijvoorbeeld in de Vrienden of dePoema. Vroeger ging ik uit met een vriend van meom te proberen een vriendin voor hem te regelen.Geen groot succes. Ik vind zelf mensen versieren ineen kroeg ook niets. Ik leer liever iemand langzaamkennen. Mijn eigen liefdesleven is trouwens ookrustig, maar ik heb het daar veel te druk voor.

Wat is je favoriete film? Ik hou heel erg van mu-sicals. De inhoud maakt me niet uit, als er maargedanst wordt. Grease vind ik bijvoorbeeld fantas-tisch, maar ook Glee, Step Up, Pitch Perfect (behal-ve de derde), ...

En Saturday Night Fever? Nee, die moet ik mis-schien wel eens kijken.

Ja.. Nou.. De dans is geweldig, maar er zitten eenpaar hele rare scènes in die je nu nooit meer zouzien in een film. Onder andere een soort gangrape onder vrienden en het uitschelden van tweemannen die hand-in-hand lopen... Nou ja, dat laat-ste gebeurt nu nog steeds wel. Ik heb er zelf weiniglast van gehad, maar je hoort wel eens dingen. En afen toe krijg ik wel te maken met homofobie ondermijn vrienden.

O ja? In wat voor situatie? Bijvoorbeeld in de in-troductieweek toen ik en mijn mede-mentoroudertijdens de kroegentocht Gay Chicken met onze men-torkinderen gingen spelen. We waren allemaal vrijdronken.

Gay Chicken? Ja, dat is een spel waarbij twee vrou-wen of twee mannen steeds dichter met hun mon-den bij elkaar moeten komen en de eerste die stoptis een Gay Chicken. Maar wij bleven allebei door-gaan. Dus op een bepaald punt stond ik te zoenenmet een mannelijk mentorkindje van mij. Eigenlijkmag je natuurlijk pas na de introductieweek metje mentorkindjes zoenen... Maar goed. Mijn mede-mentorouder maakte later een opmerking dat hijmoest kotsen telkens wanneer hij eraan dacht. Datvond ik wel schokkend. WTF? Maar we zijn nunog steeds vrienden. Ik heb wel vaker meegemaaktdat mensen zeggen, ”Nou ik vind het niets, maarje moet doen wat je zelf wilt. Als je maar niet opmij verliefd wordt”. Nou, ik vraag ook niet meer...Ik weet niet waarom sommige mensen het nodigvinden om zoiets te zeggen.

Ja, alsof je op hun verliefd zou willen worden.Was dat de eerste keer dat je een andere jongengezoend had? Was het toch een goede ervaring?Dat was inderdaad de eerste keer. Maar een goedeervaring, nou nee. We waren allemaal dronken ineen of andere kroeg en iedereen stond om ons heen.Mijn daadwerkelijke eerste keer zoenen in de vijfdeklas — met mijn toenmalige vriendin — was echterwel een goede ervaring.

En heb je het met een andere jongen later ookgoedgemaakt? Ja, zeker.

Stel, puur hypothetisch, je wordt geïnterviewdvoor je favoriete verenigingsblad. Wat zou je danaan de lezers van dat blad willen meegeven? Indat hypothetische scenario zou ik zeggen, dat hetbelangrijkste is dat je in je studententijd ook lolhebt. Natuurlijk is het belangrijk om te studeren,je vakken te halen. Maar het is ook belangrijk omnieuwe mensen te leren kennen, jezelf op anderevlakken dan alleen academisch te ontwikkelen. Ikzou natuurlijk niet iedereen aanraden om 8 jaarover de studie te doen, maar een extra jaar kangeen kwaad. Ik heb er geen spijt van dat ik detijd heb genomen voor een bestuursjaar en andereactiviteiten. Uiteindelijk moet je toch gaan werken.

Laten we afsluiten met een lezersvraag. Elise Al-kemade vraagt: ”Hoe gaat het ermee?” Prima! Ikheb het nu erg naar mijn zin. Ik vind mijn studienu ook leuk. Ik heb het wel vrij druk.

Ziehier Michael met zijn prom-queen-tiara. Michaelover de muur achter hem: ”Het liep een beetje uit de

hand”

Goud 7

IDIOOT EEN KIJKJE IN HET LEVEN VAN... MICHAEL VAN DEN HOOGENBAND

8 april 2019

IDIOOT

Goud 9

IDIOOT EEN FENIKS MET EEN TYPEMACHINE

Een feniks met een typemachineUit de kronieken van de Vakidioot : De heroprichting van 1979

Frans Alkemade (mede namens Rutger Hofman en Duco van Straten)

Frans Alkemade (midden) en Frans Nieuwenhout (rechts) enquêteren iemand over natuurkunde.(Hema te Utrecht, 1979)

Jongens waren weJongens waren we, maar… aardige jongens.1 Zevenin getal. Het was de nazomer van 1979, en wewaren alle zeven net aan ons derde jaar wis- en/ofnatuurkunde begonnen. Gedurende onze adoles-centie hadden we de wereld reeds tot in de kleinstedetails leren kennen, en we hadden inmiddels eenvrijwel volmaakt beeld van politiek & maatschappij,universiteit & Uithof, liefde & seks, muziek & litera-tuur, kookkunst & alcohol, etc. etc. Ook was het onsal lang duidelijk geworden dat we alles wat zichop al die diverse terreinen afspeelde echt véél beterbegrepen en diepzinniger konden duiden dan derest van de mensheid. Wat we alleen nog misten –want internet lag nog twintig jaar in de toekomst –was een medium om onze gerijpte inzichten met dewereld te delen.

Als een FenixDaarom kwam het zo mooi uit dat we het net opge-heven blaadje De Vakidioot konden kapen. Nou ja,opgeheven? Heel eerlijk gezegd denk ik dat één lidvan de vorige redactie, Duco van Straten, de restvan die oude redactie vóór de zomer alleen maarhad doen geloven dat het blaadje was opgeheven,teneinde zich van zijn mederedacteuren te kunnenverlossen. Duco was die zomer namelijk gewoonstilletjes in zijn eentje op het gezonken Vakidioot-schip blijven zitten en kwam in september weerboven water met spectaculair goed nieuws voorzijn vrienden: Elke een à twee maanden zoudenwe zoveel pagina’s als we maar wilden mogenvullen met alles waar we zin in hadden. En datzou allemaal tot in de verste uithoeken van detoen bekende wereld (i.e. de subfaculteit) verspreid

1“Jongens waren we, maar aardige jongens. Al zeg ik ’t zelf. We zijn nu veel wijzer, stakkerig wijs zijn we, behalve Bavink, diemal geworden is.” (Nescio, de openingszinnen van Titaantjes, 1914)

10 april 2019

EEN FENIKS MET EEN TYPEMACHINE IDIOOT

worden. Wilden we dat? Ja! Hadden we ooit eerderiets dergelijks gedaan? Nee! Maar wisten we danwel zeker dat we dat konden? Natuurlijk! Ons bladzou informatief, opruiend, diepzinnig, onthullend,literair en zonder meer prachtig worden.

Bestaat God nu wel of niet?Op de eerste redactievergadering moesten we be-denken met welk thema we onze lezers zoudengaan verblijden. Iets met wetenschap? Iets met deuniversiteit? Sociale rechtvaardigheid? Ach, wel-

nee. Waar onze lezers vooral mee worstelden – zowisten we zeker – was de vraag naar de zin vanhet bestaan. Welnu, dat konden we ze wel evenuitleggen. En zou het geen leuk idee zijn om datantwoord dan te koppelen aan de niet minder be-langrijke vraag naar het bestaansrecht van De Vak-idioot? Zo konden we deze twee kwesties immerssamen behandelen in een mooi redactioneel stukonder een even compacte als dubbelzinnige titel:

“Waarom zijn wij hier?”

Redactiewerk in het keldertje. V.l.n.r. Pim Philipse, Jan Wassenaar, en Rutger Hofman.Wat zou er van de typemachine zijn geworden?

Prima. Over deze briljante titelvondst waren we hetin elk geval roerend eens. Maar helaas verschildenwe hevig van mening over de tekst die onder deze ti-tel moest komen. Trouwens, bij nader inzien blekenwe het ook over de titel eigenlijk helemaal niet zoeens te zijn. Normaal gesproken zou de hoofdredac-teur de knoop kunnen doorhakken, maar omdatwe alle zeven hoofdredacteur waren (misschien opPim na?) bood dit geen oplossing. We beslotenom dan maar ieder voor zich een hoofdredacti-oneel stuk te schrijven. Duco koos als titel “Alseen Phoenix…”, ik schreef “Waarom zijn wij hier?”,Dick vroeg zich af “Waarom ben ik hier?”, en Rutgerkwam met de variant “Waarom zit ik hier?” Briljanteen diepzinnige stukken waren het, vol met filosofie,

zingeving, en Vakidioot-visies. Rutger citeerde hetgedicht Phoenix van Hendrik Marsman:

“ Vlam in mij, laai weer op; hart inmij, heb geduld, verdubbel het ver-trouwen - vogel in mij, laat zich op-nieuw ontvouwen de vleugelen, de nunog moede en grauwe; o, wiek nu opuit de verbrande takken en laat denmoed en uwe vaart niet zakken; hetnest is goed, maar het heelal is ruimer.

”Prachtig. Dit was de Vakidioot ten vleugels uit. Maarde uitsmijter kwam op de laatste pagina, waar

Goud 11

IDIOOT EEN FENIKS MET EEN TYPEMACHINE

Jan het lang gezochte antwoord gaf op de vraag“Bestaat God nu wel of niet?” Jan had een brede blik:de oermens, de wetenschap, alle emoties die jekon voelen, kinderen, werk, maatschappelijke para-doxen, noem maar op. Alles werd in één groot ver-band gebracht en vervolgens tot in detail verklaard.Het bleek, aldus Jan, dat God niet bestond. Einde-lijk waren dus alle raadsels opgelost, en dat ook nogeens binnen 1 pagina. Toch werd dit betoog doorde wereld (lees: onze lezers) niet louter in dankbaar-heid aanvaard. Een stortvloed aan ingezonden brie-ven kwam onze kant op. Ze gingen over existentiëletwijfels, over respectvol discussiëren, over persoon-lijke religieuze gevoelens, en over de redenen omwel of niet atheïst te zijn. En nu ik die teksten nogeens opnieuw lees moet ik zeggen dat er echt heelgoede stukken tussen zaten. Helder, genuanceerd,mild van toon. Konden we daar misschien nog ietsvan leren? Hmmm… eerst maar eens alles plaatsen,en een mooie voorplaat kiezen. Die voorplaat werdeen prachtige gravure van Gustave Doré, waaropwe God in een indrukwekkend clair-obscur uit dewolken zagen afdalen.

De feniks leert vliegenDat was dus onze tweede editie, en het werd met-een al bijna onze laatste. Sommige mensen blekenhet idee te hebben dat een subfaculteitsblaadjevoor wis- natuur- en sterrenkunde zich niet pri-mair bezig moest (lees: mocht) houden met dezin van het leven. Hoezo niet?!? Waarmee dan wel?Ietwat mokkend wezen we op alle saaie praktischemededelingen die we toch óók plaatsten, en ophet feit dat een aantal artikelen wel degelijk eenaanwijsbare band met de natuurwetenschappenvertoonden. Terecht benadrukten we bijvoorbeelddat we ook ruim aandacht gaven aan de zoge-noemde Vrij Experiment Groep (VEG), die door eenaantal studenten was opgericht om, naast het ge-reguleerde onderwijsprogramma, zelf experimen-ten te bedenken en uit te voeren. Experimentenwaarvan men het idee had dat ze maatschappelijkwat relevanter waren dan wat zich in de practicum-zalen afspeelde. Die VEG-gers pasten enerzijdshelemaal in het beeld van de opstandige jaren-70-anarchisten, maar hadden anderzijds wel degelijkgoede ideeën. (Dat ze niet zo maar een stel dro-merige idealisten waren, bleek jaren later toen hetuit de VEG voortgekomen bedrijf Ecofys niet alleen

een belangrijke sleutelrol ging vervullen binnen o.a.het klimaatdebat, maar ze bovendien ook nog heelprima geld bleken te kunnen verdienen.)

Hoewel we met deze en andere argumenten nietiedereen konden overtuigen, kregen we vanuit dehogere regionen van de faculteit gelukkig ondub-belzinnig – zij het ietwat lacherig – voldoendesteun om ons mooie werk voort te zetten. Zo be-gonnen we vol frisse moed aan onze derde editie.Okay, de boze buitenwereld eiste dus dat we onswat meer zouden richten op de natuurkunde enzo. Welnu, dat kon. We ontwierpen een voorplaatmet drie ontploffende atoombommen, en steldendaarbij de simpele vraag: “Hebben de fysici schuldaan de atoombom?!!”. Wederom hadden we een in-teressante vraag te pakken. Nu nog even het ant-woord zoeken. Wie zou dat eigenlijk weten? Geheelin de geest van de tijd wendden wij ons tot HetVolk, want het antwoord op zo’n belangrijke vraagmoest natuurlijk wel ‘demokraties’ tot stand komen.We wisten dat Het Volk zich in de stad Utrechtbevond. En omdat het regende zochten we hetvolk vooral binnen Hoog Catharijne en in de Hema.Daar troffen we Het Volk in ruime mate aan, enhielden we een enquête die antwoord moest gevenop allerlei prangende vragen rondom ons geliefdevakgebied. Vragen als: “Wat denkt u dat natuurkundeis?”, “Kent u een bekend natuurkundige?”, en natuur-lijk ook: “Hebben de natuurkundigen schuld aan deatoombom?”

Hoewel we het idee hadden dat we een aselectesteekproef hadden genomen, bleek bij het uitwer-ken van de data dat we veel meer vrouwen danmannen hadden aangesproken, en dat binnen degroep vrouwen de leeftijdscategorie van 15- 25jaar zéér sterk oververtegenwoordigd was. (Bij demannelijke ondervraagden trad deze bias niet op.)Omdat we goede wetenschappers waren, hebbenwe dit alles eerlijk gerapporteerd. Sowieso wasonze dataverwerking helemaal state-of-the-art, wantDuco’s zus (Stella) werkte als operatrice bij hetuniversitaire Centrum voor Data Analyse, zodat wevia haar clandestien toegang hadden tot een vande weinige computers die er op dat moment inUtrecht te vinden waren. We verdiepten ons inhet nog fonkelnieuwe en (dus) erg primitieve SPSS,en berekenden daadwerkelijk allerlei significanties,chi-kwadraten en cross-correlations.

12 april 2019

EEN FENIKS MET EEN TYPEMACHINE IDIOOT

Het goede nieuws was: Het Nederlandse volkbleek in meerderheid (60%) van mening dat wij(de natuurkundigen) niet schuldig waren aan deatoombom! Het slechte nieuws was dat de redenvoor deze vergevingsgezinde houding vooral ge-zocht moest worden in het feit dat het Nederlandsevolk in een nog grotere meerderheid (63%) dachtdat natuurkundigen zich vooral met plantjes endiertjes bezig hielden. Slechts 23% dacht dat formu-les een rol speelden in de natuurkunde, en maar10% vond dat natuurkunde en techniek iets met el-kaar te maken hadden. Niet onvermeld mag blijvendat ons onderzoek ook onomstotelijk aantoondedat de lengte van de ondervraagden veel sterkercorreleerde met hun antwoorden dan leeftijd of ge-slacht. We hadden gedacht dat deze revolutionaireontdekking de sociale wetenschappen wel blijvendzou veranderen, maar tot op heden weigert menons onderzoek serieus te nemen: nul citaties!

Discussie tussen twee van de zeven hoofdredacteuren,Rutger Hofman (onder) en Duco van Straten (boven).Let op de requisieten van ons ambacht: Schaar, stift,

lijm, koffie, en Tipp-Ex.

De verdwenen parelsOok in andere opzichten was onze derde editie wattraditioneler geworden. We plaatsten stukken overeen Vakidioot van vlees en bloed, over de fysischecorrectheid van de James Bond- en Supermanfilms,over het toekomstig onderwijsprogramma, en overde positie van de vrouw binnen de faculteit. Verderwaren er nog wat restjes religie, een mooie roddel-rubriek, een kookrubriek (over de bereiding vanhet tamelijk onbekende pruimengerecht ‘blepta’),en een indrukwekkend en authentiek ervaringsver-haal over de gevaren van alcoholverslaving. Totslot weer een nieuwe aflevering van ons spannendeen ietwat (te) broeierige feuilleton “De verdwenenparels”, dat afwisselend door verschillende redac-teuren werd voortgezet zonder dat we van elkaarmochten (of wilden) weten welke verhaallijn devorige auteur eigenlijk had willen in- of uitzetten.

In elke editie wisten we wel een aantal serieu-ze stukken te plaatsen (een analyse van de BredeMaatschappelijke Discussie over kernenergie bijvoor-beeld, een signalering van de allereerste tekenenvan ‘game-verslaving’ op de primitieve Appletjesvan de practicumzaal, over onderzoek in de derdewereld, etc.). Maar denk er om: geen enkele paginamocht ook maar een beetje saai worden! We blevenbovenal de amusementswaarde van ons dierbareblaadje heel goed in de gaten houden. Ook bouw-den we aan een serie best interessante interviews:met Gerard ’t Hooft, met Loes van de kantine, metJan Terlouw, met iemand die dacht dat ons zonne-stelsel eigenlijk slechts één enkel atoom was in hetlichaam van een (echt héél grote) reus, etc.

Al zeg ik het zelf: Onze Vakidioot was beslist een le-zenswaardig blaadje geworden. Het publiek gristede stapels met de nieuwe editie altijd gretig leeg, enmet name wij als redactie hadden er verschrikkelijkveel lol in. Ook werden we steeds hechter in onzesamenwerking.

Vakidioot: The making of…Dat we zo hecht samenwerkten had deels ook weleen puur praktische reden: We beschikten overslechts één typemachine. Dat was dan gelukkigwel een hele mooie. Een IBM bolkop, waar een(peperduur) carbonlint in ging dat slechts eenmaliggebruikt kon worden. Andere linten konden weltien keer heen en weer voordat ze op waren, maar

Goud 13

IDIOOT EEN FENIKS MET EEN TYPEMACHINE

alleen met carbonlint kreeg je letters op papierdie zwart genoeg waren om het offset-procedé teoverleven. Voor de wat jongere lezers moeten wehier misschien iets uitleggen. De backspace en ctrl-Z bestonden nog niet, en typen was dan ook eenserieuze zaak, waar je je volle aandacht bij moesthouden. Bij elke misslag moest een ingewikkeldeprocedure met Tipp-Ex gestart worden, en pas alsdie helemaal gedroogd was kon het redactionelewerk weer verder.

Helaas was de benodigde concentratie niet altijdeven makkelijk op te brengen. Behalve de beschei-den alcoholconsumptie (en de wat minder beschei-den hoeveelheid decibellen) waarmee elk redactio-neel overleg gepaard ging, hadden we in het kleineUithof-keldertje dat als redactielokaal diende na-melijk ook nog te maken met een chronisch zuur-stofgebrek. Dat keldertje bevond zich diep onderhet beton van wat nu het SRON is, en zonlicht nochdampkring kwamen er ooit binnen. Dat leidde bij-voorbeeld tot het grappige verschijnsel dat we bijhet betreden van de kelder soms nog de Chinesemaaltijd konden ruiken waarmee we een maandgeleden, diep in de nacht, de vorige redactiebijeen-komst hadden afgesloten. De in de loop van hetredactiewerk sterk toenemende CO2 concentratieleidde, behalve tot vele misslagen, ook wel eens totspontane meditaties (c.q. lichte bewusteloosheid)of juist tamelijk hevige vechtpartijen (zie foto). Alsop een gegeven moment bij dit alles ook het slaap-gebrek nog zijn tol kwam eisen, en niemand meeriets zinnigs kon uitbrengen, lurkten we, ver namiddernacht, innig tevreden aan ons beugelflesjeGrolsch, en vertelden we elkaar alles over het levenen de liefde. Ons leven, onze liefdes.

De redactionele werksituatie verbeterde gelukkigsterk toen het ons op enig moment was gelukt omeen sleutel van het secretariaat van het Ornsteinlaboratorium te stelen, drie trappen plus één loop-brug van ons keldertje verwijderd. Opnieuw een

kleine uitleg voor de jeugd: Een secretariaat wasdestijds vooral een zaal vol typemachines. Want elke-mailtje, van wie dan ook, werd voor verzendingeerst met de hand door een van de dames (er werk-ten geen mannen op het secretariaat) letter voorletter op een stuk papier uitgeprint, en daarna ineen envelop gestopt. (Soms had je binnen een weekal antwoord!)

In dat secretariaat hadden we dus typemachinesgenoeg, linten genoeg, en zuurstof genoeg. Omdatwe zo verstandig waren om er geen babi pangangte nuttigen, en we de periodiek naderende kop-lampen van de bewakingsdienst goed in de gatenhielden, zijn we nooit gesnapt, en konden redacteu-ren die per ongeluk een serieuze bui hadden daarrustig hun proza produceren, terwijl de rest van deredactie in de kelder doorging met feesten. Of met

‘koppen wrijven’. Want hoe mooi de typemachinesook waren, het was en bleef enkel 12-punts wat eruitkwam. Grotere letters moesten stuk voor stukvanaf een soort folievellen op papier overgebrachtworden door er stevig overheen te wrijven. Daarnavolgde nog een heel ambachtelijk proces van knip-pen en plakken (in de niet-overdrachtelijke zin),en dan pas konden onze grote A3-Vakidioot-vellennaar de drukker.

In de luttele veertig jaar die sindsdien zijn ver-streken is het magische gevoel van dat bedomptekeldertje nooit echt verdwenen. Nog altijd doende geuren van Tipp-Ex, Pritt plakstift, en babipangang me aan de Vakidioot denken. En nog altijdmaakt me dat heel blij. Want ja, de lucht in datkeldertje was uiterst bedompt, maar man, wat washet leven er fris!

PS: Wij feliciteren onze opvolgers met het mooiejubileum! Geniet van het redactiewerk, zet De Vak-idioot nog minstens 50 jaar voort, snuif af en toewat Tipp-Ex, en vertel eens: Hoe is het eigenlijkafgelopen met “De Verdwenen Parels”? (Of loopt hetfeuilleton nog?)

14 april 2019

EEN FENIKS MET EEN TYPEMACHINE IDIOOT

Goud 15

VAK

De medailles van John ``Hannibal'' SmithEen artikel in de serie ``John: de grootste voornaam ooit''.1

Bart Keller

The A-team: wie kent ze niet? Vier trotse en dappere mannen die onbevreesd al het slechts wat ze tegen-komen tegemoed gaan. Dit alles onder leiding van de kolonel John “Hannibal” Smith, een sigaarrokendemeester van vermommingen. Zoals iedere kolonel heeft Hannibal een ontzettende hoeveelheid medaillesen we gaan ze allemaal af.

DisclaimerZoals met wel meer televisieshows uit de jaren 80,zijn er ook hier wat inconsistenties. In verschillen-de afleveringen van The A-Team draagt Hannibalverschillende medailles. Niet alleen dat, maar hijwordt ook aangesproken met luitenant-kolonel inde ene, en kolonel in de andere. Aangezien hetverschil pas ontstaat in het laatste seizoen, kies ikhier om de medailles weer te geven van luitenant-kolonel Smith, omdat die het langste canon waren.

Personal DecorationsMedal of Honor

De bekendste en hoogste militaire onderscheidingvan de Verenigde Staten. De officiële omschrijvingluidt: “Awarded for ‘gallantry and intrepidity at riskof life above and beyond the call of duty”’. Deze me-daille kent een zeer bescheiden hoeveelheid dra-gers, namelijk 3522, waarvan ongeveer de helft isuitgedeeld in de Amerikaanse burgeroorlog. Dezemedaille is te vergelijken met de Willemsorde inNederland. Voorbeelden van heroïsche acties zijn

het redden van mede-soldaten onder zware om-standigheden of soms zelfs het opofferen van heteigen leven.

Distinguished Service Medal

Deze medaille is de op twee na hoogste legeron-derscheiding. De verfrissend heldere omschrijvingluidt: “Awarded for ‘distinguished service”’. Dit wilzeggen: deze medaille wordt gegeven aan solda-ten die zich hebben onderscheiden met daden vanbuitengewone trouw en verantwoordelijkheid. Dithoudt in dat de medaille vooral wordt uitgereiktaan hooggeplaatste militairen, in het bijzonder vrij-wel iedere generaal sinds de instelling van de me-daille. Ook een aantal kolonels kreeg de medaille,maar dat aantal is een stuk kleiner. Voor lagereofficiers zijn er weer andere medailles.

Silver Star Medal

Deze medaille is, net als de Medal of Honor, een me-daille die wordt uitgereikt voor moed. De omschrij-ving luidt dan ook: “Awarded for ’gallantry in action”’.

1Zie ook Vakidioot 18/19-2 (Tosti).

16 april 2019

DE MEDAILLES VAN JOHN ``HANNIBAL'' SMITH VAK

Dit derde medaille in de rangorde van medaillesdie uit worden gereikt voor moed, na de Medalof Honour en de Distinguished Service Cross, dieHannibal niet heeft. De lat om deze medaille tehalen ligt dus lager, maar desalniettemin is eenheroïsche actie in het oog van de vijand nodig omdeze te krijgen. Deze acties zijn bijvoorbeeld het ver-zorgen van gewonden tijdens een bombardement.

Soldier’s Medal

Deze medaille is ook weer eentje die wordt uitge-reikt voor heroïsme, maar in tegenstelling tot devorige wordt deze uitgereikt voor moedige dadendie niet oog in oog worden gedaan met een vijand.Denk hierbij bijvoorbeeld aan het redden van eenverdrinkende soldaat of ingrijpen bij een brand.

Bronze Star Medal

Vergelijkbaar met de Silver Star. De omschrijvingluidt: ’Awarded for heroism in combat zone or merito-rious service in a war zone’. De moedige daden dienodig zijn voor deze medaille zijn wederom ietsjelager dan die nodig zijn voor de Silver Star.

Joint Service Commendation Medal enArmy Commendation Medal

Deze medailles zijn vergelijkbaar met elkaar. Al-lebei worden ze uitgereikt voor verdienstelijkedaden van dienst of moedige daden zonder di-rect levensgevaar. De Army Commendation Medalwordt alleen uitgereikt aan soldaten van de land-macht, en de Joint Service Commendation Medalaan degene die hebben meegedaan aan operatieswaar meer dan alleen de landmacht bij was betrok-ken.

Purple Heart

Deze medaille is een van de meest uitgereiktemedailles in de Verenigde Staten. Dit blijkt weluit de omschrijving: “Awarded for wounds sufferedin combat”. Dit betekent dat iedereen die gewondis geraakt of is overleden in een conflict van deVerenigde Staten in aanmerking komt voor een Pur-ple Heart. Dit betekent dat het aantal uitgereiktePurple Hearts tegen de 2 miljoen aan zit. Het is dannatuurlijk onmogelijk dat kolonel Smith er geenheeft.

Vietnam Campaign Medal

Als laatste persoonlijke medaille is er nog dezeextra medaille. Deze neemt een speciale plaats in

Goud 17

VAK DE MEDAILLES VAN JOHN ``HANNIBAL'' SMITH

naast de rest, omdat dit een strikt buitenlandseorde is, in tegenstelling tot de andere persoonlijkemedailles, die allen Amerikaans zijn. Deze medail-le werd uitgereikt door de Republiek van Zuid-Vietnam, toen die nog bestond tijdens de Vietnam-oorlog. Op het lintje staat het jaar van het beginvan de dienstperiode. Er was ooit het plan om deeinddatum van de oorlog op dit lint te zetten nadatZuid-Vietnam de oorlog had gewonnen. Echter we-ten we allemaal dat het daar uiteindelijk nooit vangekomen is, en daarom prijkt er 1960– op het lint.

Unit DecorationsKorean Presidential Unit Citation

Deze medaille wordt uitgereikt door de overheidvan Zuid-Korea. De ontvangende legerdivisie heeftbuitengewoon verdienstelijke zaken verricht voorZuid-Korea. Zo is er bijvoorbeeld een Nederlandsbataljon, Van Heutsz genaamd, dat deze medailleheeft gekregen vanwege grootse dapperheid bijeen veldslag. Hoewel deze medaille voornamelijkis uitgereikt vanwege verdiensten in de Korea-oorlog, wordt deze medaille nog steeds uitgereiktaan Amerikaanse troepen.

Vietnam Presidential Unit Citation

Niet alleen Korea was in het bezit van een presen-dentiële divisiemedaille. Ook Zuid-Vietnam hadeen dergelijke orde. Deze medaille werd om ver-gelijkbare redenen uitgereikt, maar is na de Viet-namoorlog overbodig geraakt, aangezien er voordeze orde geen plaats was in de Noord-Vietnameseregering.

Vietnam Gallantry Cross Unit Citation

Wederom een Zuid-Vietnamese medaille. Zoals denaam al enigszins doet vermoeden, werd deze me-daille uitgereikt voor dapperheid en moed in hetoog van de vijand. Redelijk vergelijkbaar met de Sil-ver en Bronze star, maar dan Zuid-Vietnamees enuitgereikt aan een gehele legereenheid. Er bestaanook persoonlijke versies van deze medaille, herken-baar aan het ontbreken van het gouden frame.

Campaign and Service Medals

National Defense Service Medal

Deze medaille werd, en wordt, zeer algemeen uitge-reikt. Deze medaille is namelijk voor iedere soldaatdie “in tijden van nationale noodtoestand” actiefgediend heeft in het leger. Deze tijden van nood-toestand vallen vrijwel geheel samen met de Korea-oorlog, de Vietnamoorlog, de Golfoorlog en de Waron Terror, die geldt van 9 september 2001 tot enmet nu. Dit betekent dat iedere soldaat die op ditmoment actief in het leger dient technisch gezienrecht heeft op deze medaille. Dan is het dus zekerniet gek dat Hannibal hem heeft.

18 april 2019

DE MEDAILLES VAN JOHN ``HANNIBAL'' SMITH VAK

Korean Service Medal

Deze medaille werd uitgereikt aan iedere Ame-rikaanse militair die actief was tijdens de Korea-oorlog tussen 27 juni 1950 en 27 juli 1954. Het lintzoals hier rechts weergegeven werd aangevuld metsterren wanneer de desbetreffende soldaat meehad gedaan aan een of meerdere grote operaties ophet Koreaanse schiereiland; voor elke operatie eenster. Die van luitenant-kolonel Smith is echter leeg,wat dus in zou houden dat hij niet actief aan hetfront is geweest.

Armed Forces Expeditionary Medal

Deze medaille is een beetje een restgeval. Hij wordtuitgekeerd aan iedere militair die betrokken is ge-weest bij een grote gevechtsoperatie van de Vere-nigde Staten in het buitenland waarvoor nog geenandere medaille is gemaakt. Denk hierbij bijvoor-beeld aan de Cubaanse crisis, of operaties in Liba-non. Hieruit blijkt dus dat Hannibal naast Vietnamen Korea ook nog in een ander conflict terecht isgekomen.

Vietnam Service Medal

Ook voor Vietnam is er een aparte medaillegemaakt. Deze medaille is geheel vergelijkbaar metde Korean Service Medal, met een klein verschil. Inde eerste paar jaar van de Vietnamoorlog bestonddeze medaille nog niet, en werd in plaats daarvan

de Armed Forces Expeditionary Medal uitgereikt.Dit duurde tot 4 juli 1965, toen deze medaille werdingesteld. Soldaten die toen de oude medaille alhadden gekregen, mochten die vervolgens inruilenvoor de Vietnam Service Medal.

Na zo’n ongelooflijke hoeveelheid medailles moetmen toch wel overtuigd zijn dat deze John Smithtoch wel echt mijn favoriete John Smith aller tijdenis, ook al heeft hij niet echt bestaan. Ken jij eenJohn Smith die nog groter is en zo nodig nog meermedailles heeft dan Hannibal? Schrijf dan vooraleen mooi artikel, zo ontdekken we allemaal ietsnieuws.

Goud 19

A–ESKWADRAAT

Top 5 Hector de VectorfotostripsSophie Huiberts

De fotostrip is een van mijn favoriete delen van de Vakidioot. Meestal worden de hoofdrollen gespeelddoor de redactieleden, maar mijn favoriete personage is toch echt Hector de Vector. In dit artikel maak ikeen lijst van mijn 5 favoriete Hector de Vectorstrips.

Hector de Vector werd voor het eerst geïntrodu-ceerd in Vakidioot 6 “Verschil” van het collegejaar2013-2014. Zijn persoonlijkheid en uitstekende ge-voel voor humor werden al snel duidelijk en Hec-tor veroverde een plekje in het hart van menig A–Eskwadrater.

5De eerstkomende verschijning van Hector de Vec-tor is al snel, in de laatste Vakidioot van dit colle-gejaar. Deze heb ik kunnen inzien via mijn tijdma-chine. Op het moment dat ik dit schrijf weet deVakidiootcommissie het nog niet, maar het wordteen soort “Waar is Wally?”-prent maar dan metHector de Vector. Heel creatief.

4In Vakidioot 5 “Dicht” uit collegejaar 2016-2017vinden we de meest recente fotostrip van Hectorde Vector. Hij is helemaal op zijn plaats in deVakidioot, en speelt zijn rol in een klassieke flauwefotostripgrap, zoals vele fotostripfiguranten hem alzijn voorgegaan en nog lang na hem zullen doen.

3Met mijn tijdmachine heb ik Vakidioot 2 uit 2021-2022 kunnen inzien. Ik zal nog niet te veel verklap-pen, maar de strip gaat over een belangrijk momentin Hectors leven, waar je in een emotionele scèneeen nieuwe kant van Hector leert kennen. Dezeprachtige strip verdient zonder twijfel een plekin deze top 5, ondanks dat de strip nog niet isgeschreven.

2In Vakidioot 3 uit 2020-2021 leren we een aantal vanHector de Vectors wiskundige vriendjes kennen.Ze zijn zo leuk, ik hou nu al van ze ondanks datze nog niet bestaan.

1Mijn favoriete Hector de Vectorfotostrip komt uitVakidioot 5, Veld, uit collegejaar 2014-2015. Ditmeesterwerk van Harm Backx zit vol gevarieerdegrappen, heeft een innovatieve lay-out en gebruiktbeeldmateriaal van hoge kwaliteit. Het verhaalvolgt een avontuur van Hector de Vector die zijnoveraftelbare verzameling vrienden te hulp schietmet een goed idee. Heel inspirerend.

ConclusieHector de Vector is al 4 jaar een hooggewaardeerdterugkerend karakter in de Vakidioot fotostrip, enhierboven hebben we een aantal hoogtepunten uitzijn verleden en toekomst gezien. Als we dit artikelmogen geloven, zal Hector nog lang bij ons blijven.

20 april 2019

NATUURKUNDE

Stochastische ResonantiePeter Speets

Meestal is ruis in metingen alleen vervelend, maar soms kan ruis ervoor zorgen dat een signaal net welgedetecteerd kan worden, omdat de ruis in het systeem het signaal net over een drempelwaarde heenkan tillen. Dit is stochastische resonantie. Dit kan toegevoegde ruis zijn om detectie van een signaalmogelijk te maken, maar de ruis kan ook het systeem zelf zijn. Dit Vakidiootartikel geeft een voorbeeldvan stochastische resonantie van een thermisch deeltje dat tussen twee potentiaalputten beweegt, maarwaarbij een potentiaalberg tussen de twee putten moet worden overwonnen.

Als een signaal net niet sterk genoeg is om ge-detecteerd te worden, kan ruis aan het signaalworden toegevoegd om het signaal net boven dedrempelwaarde voor detectie uit te laten komen. Ineen bredere zin van de term is dit al stochastischeresonantie[1]. Dit voorbeeld is geschetst in Figuur 1.Dit is een flauw voorbeeld natuurlijk: het toevoe-gen van een constante waarde zou ook het signaalboven de drempelwaarde uit weten te tillen en hetsignaal detecteerbaar maken en zou veel ruis in heteindresultaat schelen.

Dit is echter anders, als detectie van het signaalin de frequentieruimte plaatsvindt. Stel je wilt vaneen systeem weten op welke frequentie het reso-neert. Dit systeem kan van van alles zijn, bijvoor-beeld een ideale veer. De uitwijking van een oscil-lerende veer wordt gegeven door de bewegingsver-gelijking:

ẍ+ aẋ+ bx = f(t) (1)

Hierin is x afstand, a en b constanten en t de

tijd. Voor een niet aangedreven veer is f(t) = 0.De veer kan echter ook worden aangedreven metwitte ruis als aandrijving f(t). Numeriek kan ditgesimuleerd worden door iedere rekenstap in denumerieke integratie van Vergelijking 1 een steedsander willekeurig getal te kiezen voor f(t).

In Figuur 2 staat een grafiek van zowel de uitwij-king van de veer die is aangedreven met witte ruis,als een onaangedreven veer. De onaangedrevenveer start met een uitwijking, omdat de veer andersaltijd stil zou blijven staan. De met ruis aangedre-ven veer begint met de ruis te resoneren en te bewe-gen met dezelfde frequentie als de onaangedrevenveer, ondanks dat de veer vanuit stilstand begon1.Witte ruis heeft een vlak frequentiespectrum. Ditbetekent dat alle frequenties in witte ruis even sterkzijn. De veer resoneert altijd met dezelfde frequen-tie. Door de veer aan te drijven met witte ruis selec-teert de veer uit het vlakke spectrum van frequentiezijn eigenfrequentie. Daarom is de frequentie vande onaangedreven veer gelijk aan die van de metruis aangedreven veer: het is een eigenschap vande veer zelf.

0

2

4

(a) Signaal

0

2

4

(b) Signaal met ruis

0

1

2

(c) Gedetecteerd signaal

Figuur 1 Het signaal is te zwak om gedetecteerd te worden met een detector met een drempelwaarde. Door ruis toete voegen kan het signaal worden versterkt om over de drempelwaarde heen te gaan. Het gedetecteerde signaal bevatnatuurlijk ook de ruis. Daarom is het gebruik van een gevoeligere detector vaak een betere oplossing dan het signaalversterken met ruis.

1Het resoneren en instorten van de Tacoma Narrows Bridge ging volgens eenzelfde principe.

Goud 21

NATUURKUNDE STOCHASTISCHE RESONANTIE

Tijd

Uitw

ijkin

g

Onaangedreven veerVeer met ruis

(a) Beweging van een veer

frequentie

ampl

itud

e

Onaangedreven veerVeer met ruis

(b) Fourierspectrum

Figuur 2 Oplossing van de bewegingsvergelijking van de gedempte veer in Vergelijking 2. In blauw is de bewegingvan een onaangedreven veer weergegeven en in oranje de beweging van de veer aangedreven door een willekeurige kracht.Als de onaangedreven veer in de rustpositie zou starten, zou de veer stil blijven staan. Merk op dat de oscillatie van deaangedreven veer dezelfde frequentie heeft als de onaangedreven veer, maar met ruis over het signaal. Dit is goed tezien in Figuur (b). Hier is het spectrum weergegeven van de onaangedreven en aangedreven veer. De frequentie van deonaangedreven veer is een harmonische oscillator met een goed gedefinieerde frequentie, maar de met ruis aangedrevenveer oscilleert met dezelfde frequentie als de onaangedreven veer.

(a) Het deeltje beweegt naar links. (b) Het deeltje beweegt naar rechts. (c) Het deeltje blijft op dezelfde plaats

(d) Een gedreven deeltje beweegt naarlinks. (e) Het deeltje gaat tegen de drijving in

(f) Het deeltje blijft ondanks potentiaal-verschil staan

Figuur 3 Het deeltje (oranje) kan van links naar rechts bewegen of blijven staan in een potentiaal (blauw). Alshet deeltje beweegt, moet het door een potentiaalberg, terwijl blijven staan geen energie kost. Deze potentiaalberg kanoverwonnen worden door willekeurige thermische energie van het deeltje. In de bovenste drie schetsen is er geen verschiltussen de potentiële energie in de putten en beweegt het deeltje alleen op en neer door de thermische energie die het deeltjeheeft. In de onderste drie schetsen beweegt het deeltje in een periodieke potentiaal. De potentialen van de putten bewegentegengesteld aan elkaar op en neer: dit is de aandrijving. Er is, ondanks het energieverschil tussen de putten door deaandrijving, een kans dat het deeltje blijft staan in de put met de hoogste potentiaal, zoals in (f). Er is zelfs een (kleine)kans dat het deeltje tegen de aandrijving in naar een hogere potentiaal gaat, zoals in (e). De potentiaalberg blijft altijdhoger dan de aandrijving, dus er is altijd thermische energie nodig om van put te wisselen.

22 april 2019

STOCHASTISCHE RESONANTIE NATUURKUNDE

De voorbeelden van hierboven zijn resonanties metruis die is toegevoegd aan het systeem. Volgenseen nauwere definitie van stochastische resonantiemoet de ruis in het systeem zelf zitten[1, 2]. Hetsysteem zelf heeft ruis die kan resoneren met eeninputsignaal. Deze vorm van stochastische resonan-tie is voor het eerst beschreven in een artikel datstochastische resonantie gebruikt om te verklarenwaarom het komen en gaan van ijstijden een regel-maat vertoont[3]. Het is discutabel of stochastischeresonantie een goede beschrijving is voor het aldan niet met regelmaat voorkomen van ijstijden,maar het levert de auteurs wel veel citaties opin de introductieparagrafen van artikelen over ditonderwerp[1-4].

Resonantie van ruis van een systeem zelf met eeninputsignaal komt al voor in een simpel modelvan een heen en weer hoppend thermisch deeltjetussen twee plekken in een potentiaal met tweeputten. De potentiaal en het deeltje zijn geschetstin Figuur 3. Het deeltje beweegt tussen de twee put-ten. Beide putten hebben een even grote potentiaal,dus het deeltje komt op beide plaatsen even vaak.Als het deeltje van put wisselt, moet het deeltje overeen potentiaalberg. Door de thermische energie diehet deeltje heeft, zal het soms van put wisselen. Omdit systeem met de computer te simuleren, gevenwe het deeltje iedere rekenstap een kans van e−u/T

om van put te wisselen waarin T de gesimuleerdetemperatuur en u de hoogte van de potentiaalberg,waarin de verhouding u/T zo is gekozen dat desimulatie niet alleen thermische ruis oplevert (u/Tte laag) of dat het deeltje altijd in één put blijft zitten(u/T te hoog).

Dit thermische deeltje kan aangedreven worden.Dit kan worden gedaan door de bodem van depotentiaalputten met een periodieke functie te ver-hogen en te verlagen. De aandrijving heeft eenamplitude die lager is dan de potentiaalberg tussende twee putten, zodat er altijd thermische ruis no-dig is om het deeltje van put te laten wisselen. Inde onderste drie subfiguren van Figuur 3 staat ge-schetst hoe het deeltje in een periodieke potentiaalbeweegt. De kans dat het deeltje van put wisselt is:

exp (−(u±Asin(ωt))/T ) (2)

Hierin zijn A en ω de amplitude en frequentie van

de aandrijving. Het teken van de aandrijving hangtvan of het deeltje in de linker- of in de rechterputis, dus de potentiaalputten bewegen in antifase metelkaar om een kracht in één richting (links of rechts)te simuleren.

In Figuur 4 staan de eerste 2000 rekenstappen vaneen onaangedreven en een op resonantie aangedre-ven deeltje. Zonder aandrijving beweegt het deeltjewillekeurig van put naar put, maar als het deeltjewordt aangedreven lijkt de response regelmatigerte zijn en lijkt het heen en weer hoppen van hetdeeltje te correleren met de uitwijking van de aan-drijving. De respons in Figuur 4b geeft ons de vol-gende twee vragen:

1. Waarom zou het deeltje met ruis resoneren?

2. Is de beweging van het aangedreven deeltjedaadwerkelijk minder chaotisch?

Het antwoord op de eerste vraag ligt in in het ge-middelde aantal keer dat het deeltje heen en weerbeweegt tussen de putten. Voor 2000 stappen, zoalsin het voorbeeld, beweegt het deeltje gemiddeld13,5 keer tussen een put. Een histogram van deverdeling van het aantal bewegingen in een binvan 2000 stappen staat in Figuur 5a. Het blauwehistogram geeft het aantal bewegingen zonder aan-drijving en heeft een Poissonverdeling met een dui-delijke piek bij 13,5 bewegingen. Dit betekent datde gemiddelde tijd dat een deeltje zich in een putbevindt voordat het naar de andere put springt on-geveer 2000/13, 5 ≈ 148 is. Door de drijffrequentiezo in te stellen dat het energetisch voordelig is omvan put te wisselen, precies op de tijd dat (gemid-deld genomen) het deeltje statistisch gezien tochal naar de andere put zou gaan, kan stochastischeresonantie optreden. Om de drijffrequentie te latenresoneren moet de potentiaal met het deeltje meebe-wegen, dus als het deeltje in de linkerput is, moetde rechterput een lagere energie hebben, en als hetdeeltje aan de rechterrkant is, moet de linkerputeen lagere energie hebben. We spreken natuurlijkover gemiddelden, omdat het deeltje steeds ooktegen de aandrijving in kan gaan. Dit betekentdat de drijffrequentie de helft moet zijn van debeweegsnelheid van het onaangedreven deeltje. Debeweegsnelheid van het onaangedreven deeltje isΓ = 13, 5/2000. De hoekfrequentie in vergelijking2 waarmee het deeltje moet worden aangedrevenom te resoneren, is ω = 2π · 1

2Γ = 0, 021.

Goud 23

NATUURKUNDE STOCHASTISCHE RESONANTIE

0 500 1000 1500 2000Rekenstap

Aan

drijv

ing

enre

spon

s va

n he

t de

eltj

e

(a) Geen aandrijving

0 500 1000 1500 2000Rekenstap

Aan

drijv

ing

enre

spon

s va

n he

t de

eltj

e

Respons deeltjeAandrijving

(b) Aandrijving op resonantiefrequentie

Figuur 4 Respons van het deeltje (blauw) op een aandrijving (oranje). De beweging van het deeltje zonder aandrijvingis geheel willekeurig. De frequentie van de aandrijving is op resonantie, daarom lijkt het deeltje soms de aandrijving tevolgen. De beweging van het deeltje is daarom minder chaotisch, dan voor een thermisch deeltje zonder aandrijving.

10 20 30Bewegingen

0

2000

4000

Aan

tal

Geen signaalFrequentie f = 0,2

(a) Histogram

0.00 0.05 0.10 0.15 0.20Drijffrequentie

0.8

1.0Fa

nofa

ctor

(b) Fanofactor

Figuur 5 Simulatie van een thermisch deeltje in een periodieke aandrijving. In Figuur (a) staan twee histogrammen.Het blauwe histogram is van een thermisch deeltje zonder periodieke aandrijving en het oranje histogram is van eenthermisch deeltje met een aandrijving op resonantiefrequentie. Het resonante aangedreven deeltje verandert vaker vanput en de distributie is iets smaller. Dit zijn de kenmerken van resonantie. In Figuur (b) staat de Fanofactor, als functievan drijffrequentie. De Fanofactor is de verhouding tussen de spreiding in het aantal bewegingen van put naar puten het gemiddelde aantal bewegingen van put naar put in hetzelfde interval. Door stochastische resonantie wijkt deFanofactor op de resonantiefrequentie (ω = 0, 021) af van 1.

In Figuur 5a is, naast het onaangedreven deeltje,ook de distributie te zien van een deeltje in reso-nantie. Er vallen twee verschillen op in de histo-grammen van het aantal bewegingen: de distribu-tie van het deeltje in resonantie is verschoven naareen grotere bewegingssnelheid en het histogramvan het deeltje in resonantie lijkt smaller. Zowelde verschuiving als de breedte van de distributievan het resonante deeltje duidt op stochastischeresonantie: het deeltje beweegt met de aandrijvingmee en beweegt dus vaker en voorspelbaarder.

Dit leidt ons naar de tweede vraag die samente vatten is als: “werkt het?”. Om die vraag tebeantwoorden moeten we een maat hebben vande relatieve sterkte van ruis ten opzichte van een

signaal. Hiervoor gebruiken we de Fanofactor. Ditis de relatieve sterkte van de spreiding van het aan-tal bewegingen ten opzichte van het gemiddeldeaantal bewegingen. De Fanofactor van het aantalbewegingen n wordt gegeven door:

F =σ2

⟨n⟩ =⟨n2⟩ − ⟨n⟩2

⟨n⟩ (3)

De Fanofactor is voor een onaangedreven Poisson-proces altijd 1. Als de Fanofactor onder de 1 tekrijgen valt, is er sprake van resonantie. De Fano-factor voor verschillende frequenties ω is te zienin Figuur 5b. De Fanofactor heeft een duidelijk mi-nimum rond de resonantiefrequentie ω = 0, 021en gaat weer naar 1 bij hoge frequenties. Bij zeer

24 april 2019

STOCHASTISCHE RESONANTIE NATUURKUNDE

lage frequenties kan de aandrijving worden opge-vat als een constante. Omdat de potentiaal in deputten dan niet beweegt ten opzichte van de tijd,zijn de twee putten verschillend met twee verschil-lende vervalsnelheden van het deeltje van linksnaar rechts en van rechts naar links. Door te tweeverschillende vervaltijden, is de spreiding in hetaantal bewegingen van het deeltje groter dan 1.

De simulatie in dit Vakidiootartikel is gedaan meteen thermisch deeltje dat kan bewegen tussen twee

potentiaalputten. In een recente paper van Wagneret al.[4] is dezelfde situatie experimenteel uitge-voerd voor een kwantummechanisch deeltje. Netzoals in dit Vakidiootartikel werd de Fanofactorbepaald voor verschillende frequenties rond reso-nantie en vertoont de Fanofactor van het kwantum-mechanische deeltje kwalitatief hetzelfde gedragals in Figuur 5b. Dit betekent dat stochastische re-sonantie al vanaf 1982 tot nu een actief veld vanonderzoek is.

[1] Mark D.McDonnell and Derek Abbott, What Is Stochastic Resonance? Definitions, Miscon-ceptions, Debates, and Its Relevance to Biology, PLOS Computational Biology, 5(5):e1000348,2009.

[2] Luca Gammaitoni, Peter Hänggi, Peter Jung and Fabio Marchesoni, Stochastic Resonance,Reviews of Modern Physics, 70:223–287, 1998.

[3] Roberto Benzi, Giorgio Parisi, Alfonso Sutera and Angelo Vulpiani, Stochastic resonance inclimatic change, Tellus, 34:10–16, 1982.

[4] Timo Wagner, Peter Talkner, Johannes C. Bayer, Eddy P. Rugeramigabo, Peter Hänggi andRolf J. Haug, Quantum stochastic resonance in an a.c.-driven single-electron quantumdot,Nature Physics, 1745–2481, 2019.

Goud 25

IDIOOT

Puzzel:

√−

2

Angelo Mekenkamp, Niels Asberg, Tim Baanen

Dit keer is de opgave simpel: welk geheel getal staat hier?

N.B. E 7→ e

− · n; |n| ̸= 1 +− + E

−

2

+

(

dxdt

+ − r × p−&&

)

\

diergeneeskunde,geesteswetenschappen,

geneeskunde,geowetenschappen,

REBO,sociale wetenschappen

− β

·

Perkamentus, Dolleman,Vaals, Diggel,Dop, Vonk,

Anderling, Lupos,Hagrid, Sneep,

Zwarts, Zonderland,Wemel, Delacour,

Potter, Griffel,Jacobs, Tops

+

−

(−∅

)

+ −

+categorie met 1 object en elke pijl iso

26 april 2019

Samen met Rhodé je ICT-kennis verdiepen?

Ga naar werken.belastingdienst.nl/ict

www.werkenvoornederland.nl

Dit is Rhodé. Dit is Rhodé. Java-ontwikkelaar bijJava-ontwikkelaar bij de Belastingdienst. de Belastingdienst.

Zij realiseert en beheert applicaties,Zij realiseert en beheert applicaties, maar verdiept zich ook in blockchain. maar verdiept zich ook in blockchain.

IDIOOT

Stuur 't Im!Im Aginair

Zeer geacht Vakidiootpubliek! Mij is ter ore gekomen dat misschien wel het beste verenigingsblad vanheel A–Eskwadraat gefeliciteerd mag worden met haar gulden jubileum! Om deze heugelijke gebeurte-nis te gedenken zal ik mijn welbekende adviesrubriek dit keer invullen met behulp van een tweedehandskristallen bol. Hoewel ik het afgelopen collegejaar geen enkele ingezonden brief heb mogen ontvangen,hoeft men niet verlegen te zijn om mijn advies: ik neem simpelweg de vragen waar die mij in de komende50 jaren na de publicatie van dit artikel kunnen zullten worden opgestuurd te zijn. Helaas is het schikstukvan de bol defect, dus ik weet niet zeker of alles daadwerkelijk uit zal komen. Mocht je jezelf dus in eenvan deze toekomsten bevinden, hoop ik dat mijn advies zeer behulpzaam zal worden gebleken.

Olli Im,Jichterlaatst was swoefie mijn kribo de sjistuzoppo-zoppo naar hun sploekoe. Dus ik haddie noprop plood, maar geen tsjak ook! Hoeskilt ik dan zonder mijn zikkie te zoepen heel?

Gro-gro kweestie:Hallo dat is nog een porkotravassie! Maar zoek je niethet zezotoe: simpel hoef je je tabo zeggie te sjosjo meteen vroeme heluba, woontjes. Zoals ze zeggen: al is deslimklok van de tik, doet de sjon nog prikkieprik.Een flatto boks, Im Aginair

Kameraad Im,Na de onvermijdelijke zege van de commu-nistische revolutie, moeten wij allemaal onzetandenborstel delen. Welke vraag moet ik danbij voorstelrondjes stellen, in plaats van welkekleur hun tandenborstel is?

Kameraad vragensteller,Het antwoord op deze vraag ligt, net als op zovele vraag-stukken, in de onsterfelijke wetenschap van het Marxis-me. Vraag bij een voorstelrondje bijvoorbeeld eens wathun favoriete statistiek over de relatieve prijs van linnen,kant en behangselpapier is in het 19-eeuwse Engeland,en controleer vervolgens of dit in lijn is met jouw eigenopvattingen. Je weet wat je te doen staat als je ook maarop het kleinste vlak met elkaar oneens bent!Een wuifje, Im Aginair

Men zegt dat het standbeeld van DonaldTrump op Liberty Island het grootste goudenbeeld ter wereld is, maar is het gouden borst-beeld van Thierry Baudet van 104 meter hoogniet groter?

Lieve kunstliefhebber,Om een lang verhaal kort te houden, blijken de sterkemannen van deze wereld het niet te waarderen als jemeet hoeveel hete lucht in hun standbeelden past, en alhelemaal niet wanneer je de opgetrommelde veiligheids-dienst vertelt dat dit alleen maar werkt om het realisme teverhogen, maar uiteindelijk kon ik 4 heteluchtballonnenlaten opstijgen met het Trumpheidsbeeld, en was ik bijonze, ahum, nationale trots de 10 al gepasseerd voordatde geheime politie mij afvoerde.

Na een onwaarschijnlijk spannende ontsnapping uit deheropvoedingskampen met behulp van verscheidene vandeze hete luchtballonnen, kan ik rapporteren dat Trumpnepnieuws blijkt te spuien. Een en ander zal ik latertoelichten, als de plastische chirurgie en de iristransplan-tatie ervoor hebben gezorgd dat ik niet herkend word.

Een opgestoken linkervuist, Im Aginair

P.S. Ik heb de computers van de censuur gehackt; zij den-ken dat er slechts schattige kattenfoto’s gedrukt zullenworden in de plaats van dit antwoord. — I.A.

Hoihoi Im,Nu ik op kamers ben gaan wonen en het ge-zicht mij niet ziet, heb ik mijn hamster moetenachterlaten bij mijn ouders en het gezicht zietmij niet. Ik mis mijn hamster heel erg en hetgezicht ziet mij niet, maar van de SSH mogengeen hamsters, vliegen, marmotten, maden ofcavia’s gehouden worden op de kamers, en zezeggen ook dat het gezicht mij niet ziet. Hoekomt het dat dit niet mag, en het gezicht zietmij niet?

— Een hamsterfan

Hoi hamsterfan (het gezicht ziet ons niet),Dit is helaas een onvermijdelijke veligheidsregel die is in-

28 april 2019

STUUR 'T IM! IDIOOT

gesteld, waardoor het gezicht ons niet ziet. Zoals je weet,ziet het gezicht ons niet en kunnen kleine dieren somsvan bepaalde gebeurtenissen in de war raken waardoorze rare dingen doen, zoals de organen van hun baasjesmeenemen naar de onderwereld. Als je heel voorzichtigbent en je nog nooit de ruis op de radio hebt gehoord, kunje proberen de opleiding tot huisdierhouder te voltooien,en het gezicht ziet ons niet. Je mag ook je hamster bij mijonderbrengen, want mijn huis is veilig en het gezicht zietons niet. Vooral: wees kalm en zorg ervoor dat je nooitde zonsondergang bekijkt! Het gezicht ziet ons niet.Een handdruk zonder oogcontact, Im Aginair

x 0xDACB3CCB5168o Im_Aginair!0xdb416dBCB2DDIk schaam mij een beetje om dit te vragen,maar mijn partner is een mens. Bij gebouwengeschikt voor mensen stuit ik vaak op eenmysterieuze ruimte, veelal aangeduid met eenicoon van een mens, met wisselende kledij.Hierin zijn verscheidene metalen en stenenmachines opgenomen die water onder drukbevatten. Met behulp van een infraroodbewe-gingsensor wordt door deze machines watergeloosd. Met een regelmaat van eens per 200minuten bezoekt mijn partner deze ruimte ge-durende enkele minuten. Als ik mijn partnervraag wat hen daar heeft gedaan, antwoordthen ontwijkend. Wat zou mijn partner voormij verborgen houden? Ik hoop niet dat hendaar kortsluiting vat met al dat water.

Geachte Dn. 0xDACB,Vrees niet! Het is maar een van die menselijkheidjesdie je in je relatie ongetwijfeld al hebt tegenkomen, ennog zult tegenkomen, net als de noodzaak afdoendezuurstof binnen te krijgen, hun onvermogen simpelerekensommen op te lossen en de drang om alles met groteogen als zuigeling te behandelen. Hier gaat het om eenmanier die mensen hanteren om de bijproducten van hunchemische reactoren te lozen. De reden dat je partnerhier niet op in wilt gaan is eenvoudig, als je het bekijktvanuit hun perspectief: deze bijproducten zijn onderdeelvan hunzelf geweest, dus iedere keer dat deze vertrekken,is dit als voorteken van het uiteindelijke uiteenvallenvan hun lichaam. Omdat er voor mensen nu eenmaalgeen lichaamstransplantatie mogelijk is, heeft het voorko-men van die gebeurtenis een zeer grote psychologischeinvloed op het menselijk gedrag. Het water dient als

rituele reiniging; de sporen van de dood worden zo vanhet lichaam gewassen.SYN/SYNACK/ACK, Im Aginair

Mijn beste Im,Wij nemen even het hypothetische geval aandat ik, suppositionair de auteur van een ad-viesrubriek van een middelgrote vereniging,al dan niet indirect een aantal voorspellingenheb genoteerd over de vorm en inhoud van detoekomstige geschiedenis. Neme bovendienaan dat het reeds 50 jaar later is en deze voor-spellingen allen onwaar blijken te zijn. Ten-slotte de aanname dat deze voorspellingen inhet collectief geheugen van de de bevolkingder toekomst is blijven staan. Wat zou dan, indit hypothetische geval, een geschikte wijzezijn om terug te reizen in de tijd, en wat dante zeggen tegen mijn verleden ik, om dezeschande te ontlopen?

— Rian Igami

Mijn beste Rian,De oplossing is simpel: het Occulte Ritueel van Kskvlk-krs zal je onverwijld naar vroeger tijden halen. Boven-dien heeft wijlen Prof. Dr. V. Vovioni van het Ozen-burgs Instituut van Thaumisch Reductionisme aange-toond dat de geoefende magiër hier, in plaats van degangbare methode van het beklimmen van de hoogsteberg ter wereld, het offeren van 3 geiten en het in degrond slaan van een met diamanten afgezetten guldenscepter, die in de meeste bronnen aangehouden wordt,slechts hoeft te beschikken over een voertuig dat je opkan tillen tot 1.32± 0.03 km (omwille van de veiligheidwordt afgeraden dat deze een ontbrandingsmotor bevat),en daarin een hamster een beetje doet schrikken waarnaje een tandenborstel (kleur doet er niet toe, zolang dieniet paars is) op de grond gooit. Spreek vervolgens metde ogen dicht de letter ‘s’ gedurende 643 millisecondeper terug te reizen jaar uit — een horloge met stop-watchfunctionaliteit is hierbij zeer behulpzaam — enuw volgende oogopslag zal in het verleden plaatsvinden.Eenmaal aangekomen in het verleden, lijkt mij dat je jepre-ik gewoon in de inleiding van het gewraakte artikeliets kan laten toevoegen dat de voorspellingen met eenkorreltje zout neemt. Denk bijvoorbeeld aan een verhaal-tje ophangen over een defect in je kristallen bol, dat klinktwel geloofwaardig.Een subtiele oogwenk waar misschien meer dan vriende-lijkheid in verborgen zit, Im Aginair

Goud 29

A–ESKWADRAAT

IBA verklaart: vergaderenTim Baanen

IBA (Informatiebeheer A–Eskwadraat, ook wel de technische commissies van A–Eskwadraat: de Sysopen de WebCie)1, heeft het IBA-blog in het leven geroepen om de leden op de hoogte te houden van denieuwste ontwikkelingen op het technische vlak bij A–Eskwadraat. Het volledige blog is te lezen opiba.a-eskwadraat.nl. Dit stukje gaat juist niet over nieuwe technologie, maar oude tradities binnen hetIBA.

Het IBA bestaat al jaren en in die tijd zijn er veletradities ontstaan, zoals elke zichzelf respecteren-de groep studenten behoort te hebben. Bovendiengeldt: eens in IBA, altijd in IBA (voornamelijk om-dat zo’n beetje iedereen te lui is om zichzelf ofanderen van de mailinglijst te verwijderen). Eenvan de mooiste tradities is de IBA-vergadering. Hoe-wel de technische commissies af en toe een onder-ling overleg hebben over de stand van zaken entoekomstplannen, zijn deze overleggen beslist géénvergadering, zoals deze handleiding duidelijk zal

maken.

Waarom zou ik eenIBA-vergadering willen houden?

Er zijn verscheidene redenen denkbaar. De volgen-de redenen hebben we voor het gemak opgesomdvan minder belangrijk naar belangrijker:

• Een commissie wordt bij IBA gevoegd en/oferuit gehaald.

1De TEXniCie is helaas omgevormd tot LATEXcursuscommissie en doet niet meer aan onderhoud en ontwikkeling van deLATEXpackages. Op de eerstvolgende IBA-vergadering zal dus afscheid genomen worden van de TEXniCie als IBA-commissie.

30 april 2019

iba.a-eskwadraat.nl

IBA VERKLAART: VERGADEREN A–ESKWADRAAT

• De voorzitterpost van het IBA moet gewis-seld worden.

• Er zijn te veel IBA-leden nog niet naar de IBA-vergadering geweest.

• De oude lullen willen weer eens praten metelkaar.

• Men wil bier drinken.

Hoe roept men deIBA-vergadering bijeen?

Zoals al gezegd, zit vrijwel iedereen die ooit bijIBA hoorde nog op de IBA-mailinglijst. Om de niet-actieve leden niet al te veel lastig te vallen, is erook een mailinglijst voor alleen actieve leden, diemen alleen af en toe vergeet te gebruiken. Een paarjaar terug hadden de WebCie en Sysop tegelijk eenwerkavond en werd de bon voor het eten per onge-luk naar de IBA-mailinglijst verstuurd. Vervolgensontstond er onder de oude lullen een discussie opde mailinglijst en werd het voorstel gedaan om ditop een vergadering voort te zetten. En zo geschied-de. Sindsdien is het een goed gebruik om IBA-vergaderingen bijeen te roepen door “per ongeluk”de bon naar de IBA-mailinglijst op te sturen.

Hoe ziet de agenda eruit?

Nadat de bon is gemaild en de oude lullen het ideevoor een vergadering hebben geopperd, zal de voor-zitter van IBA een datum vaststellen (al dan nietna het rondsturen van planners, meerdere kerenaandringen dat men deze eindelijk eens invult, endan uiteindelijk het opgeven en de planner keihardnegeren). Vervolgens stelt de voorzitter een agendavast, maar hier zijn de tradities ook onvermijdelijk.

Sinds mensenheugenis stond bij de IBA-vergadering de inhoud van de oneven agenda-puntjes al vast: elk oneven puntje had namelijk detitel “Bier”. Om bij te komen van de vergadering,konden de aanwezigen genieten van hun favorietebiertje. In de verlichte, moderne tijden van zo’n 3jaar geleden, kan dit soort alcoholnormativiteitnatuurlijk echt niet meer, dus sinds 2016 is de

traditie van het oneven puntje “Bier” afgeschaft.Overigens is meteen de nieuwe traditie ingevoerddat elk oneven agendapuntje een variatie is op“Bier of andere (al dan niet alcoholische) drank”,en dat bij het bekendmaken van de agenda wordtverwezen naar de oude traditie en waarom dat inde verlichte, moderne tijden echt niet meer kan.

Bovendien zegt men dat de puntjes op de agendavolgens traditie tot en met 13 gaan. In de tijd datik lid ben van het IBA, is dit nog nooit door devoorzitter in acht genomen. Vermoedelijk is de tra-ditie eerder dat men klaagt over dat er meer dan13 puntjes opstaan en de voorzitters deze traditiein stand houden door ze iets te geven om op temopperen.

Hoe moet een IBA-vergaderinggenotuleerd worden?

Het eerste even puntje in de agenda behelst hetvaststellen van de notulist. De notulen van eenvergadering zijn natuurlijk erg belangrijk om tehebben, zodat we weten wat de uitkomst is vangewichtige zaken zoals het voorstelrondje en de vei-ling. Dat neemt niet weg dat niemand ooit zin heeftom te notuleren (in feite is dit een gevolg van hetfeit dat niemand ooit zin heeft om documentatie teschrijven), en dit puntje voornamelijk fungeert alstest van je hoedje-van-de-koningreflexen.

Mocht je het overkomen dat je toch de notulist moetzijn, dan moet je wel de beschikking hebben toteen pizzadoos. De traditie schrijft namelijk voordat de notulen gemaakt worden op een pizzadoos.Als men een beetje vooruit kan plannen, is dit eenpizzadoos afkomstig van de bestelling die naar deIBA-mailinglijst is gestuurd. Planning is alleen nietecht het sterkste punt van het IBA, dus we hebbenook wel in de minuten voor het begin van eenvergadering alle vuilnisbakken doorzocht voor eenpizzadoos. Wat dat betreft, helpt het goed dat sindskort een speciale pizzadoosafvalbak op de gangstaat.2

2Laat ik dit moment even gebruiken om men eraan te herinneren dat je gebruikte pizzadozen niet in de papierbak moet doen!De vetsporen van gebruikte dozen maken ze ongeschikt voor recyclen.

Goud 31

A–ESKWADRAAT IBA VERKLAART: VERGADEREN

De notulen van de vergadering op 26 november 2004,toen het Jaap Koningfonds werd heropgericht.

Wat gebeurt er in hetvoorstelrondje?

Na het vaststellen van de notulist (en consumptievan al dan niet alcoholische drank) komt de verga-dering aan bij het voorstelrondje. Hierin kunnen deoude lullen en de nieuwe leden elkaar leren kennen.Naast vertellen over wat je allemaal voor het IBAhebt betekend, worden hier ook de IBA-namen en-taken vermeld.

Tijdens het voorstelrondje bedenkt men voor denieuwe leden namelijk de bijnaam waaronder zijvanaf dan bekend zullen staan voor de rest vanhet IBA. De traditie schrijft bovendien voor datdeze naam vaak een erg flauwe grap is en/of raargespeld. Enkele namen die afgelopen vergaderin-gen zijn toegewezen, zijn bijvoorbeeld: Dropteebol,of,Sting,of,Ray„, en Buffalo buffalo Buffalo buffalo buf-falo buffalo Buffalo buffalo. Mijn eigen IBA-naam isJoe’p, een verwijzing naar een andere IBA’er, die degewoonte had alle mailtjes te beginnen met “Joe,”maar al een andere IBA-naam had toegewezen ge-kregen.

Ook wordt bij het voorstelrondje je IBA-taak toe-gewezen. Dit is de taak die je moet volbrengen

om lid-af van het IBA te mogen worden. Omdatlidmaatschap van IBA altijd een feestje is, wil jedit natuurlijk niet hebben. Niemand steekt dusook maar een vinger uit om deze taak afgerondte krijgen. Gelukkig zijn de andere leden coulant,en komt het amper voor dat er een redelijke taakwordt toegewezen. Enige representatieve voorbeel-den:

• de gehele grondslagen van de wiskunde ty-pecorrect over te zetten in Javascript

• alle websiteinhoud vertalen naar het Piraats

• ofwel het P-versus-NP-probleem oplossen,ofwel een nieuw mailsysteem implemente-ren met sendmail

• de hele website (inclusief dependencies) por-ten naar Haskell

Hoe krijgt het IBA een nieuwevoorzitter?

Soms komt het voor dat de voorzitter van het IBAniet meer voor kan zitten, bijvoorbeeld omdat dezegaat afstuderen en dus gedegradeerd wordt totburger. Bij een IBA-vergadering wordt dan de oudevoorzitter ontheven uit de functie en een nieuwevoorzitter aangewezen. Omdat het stereotype (mis-schien ook wel om een goede reden) bestaat dat deleden van het IBA allergisch zijn voor het uit zich-zelf dingen gedaan krijgen, wil de toekomstige ex-voorzitter natuurlijk niet per ongeluk weer herko-zen worden als voorzitter, en zorgt die ervoor datdie niet aanwezig is bij de IBA-vergadering waardeze voorzitter-af gemaakt moet worden. Merk opdat in het IBA vaak al ruim van tevoren bekendis wie de nieuwe voorzitter moet worden, maarde toekomstige toekomstige-exvoorzitter moet ervolgens de traditie alles aan doen om niet aange-wezen te worden tot nieuwe voorzitter. Vervolgensvertrekt de toekomstige toekomstige-exvoorzittereventjes naar het toilet en wordt de benoeming vande voorzitter gauw doorgehamerd.3

3Denk niet dat de benoeming ondemocratisch geschiedt! Op de laatste vergadering werd een stemming aangevraagd. Denieuwe voorzitter is met een meerderheid van ongeveer 400% van de aanwezigen gekozen.

32 april 2019

IBA VERKLAART: VERGADEREN A–ESKWADRAAT

Hoe werkt de IBA-veiling?

Het andere belangrijke puntje op de agenda vaneen IBA-vergadering is de veiling voor het JaapKoningfonds. Hierbij worden de spiksplinterou-de computeronderdelen, zo goed als stukke prin-ters, en overige troep geveild die niet meer doorA–Eskwadraat gebruikt worden. De opbrengstgaat naar het Jaap Koningfonds, een fonds dat in1952 werd opgericht bij S2. In dat jaar weigerdeJaap Koning om zijn S2-contributie voor dat jaar tebetalen, maar doneerde wel hetzelfde bedrag aande vereniging. Als wanbetaler werd Jaap Koninggeroyeerd als lid van S2, maar vanwege de schen-king werd hij meteen daarna benoemd tot erelid.De donatie ging naar een nieuw opgericht fonds terondersteuning van behoeftige bestuursleden. Naverloop der tijd raakte het fonds in de vergetelheid.

Jaren nadat A–E en S2 fuseerden tot een nieuwevereniging die men voor het gemak voorlopig maareven A–Eskwadraat noemde, blies in 2004 het IBAhet Jaap Koningfonds nieuw leven in. Dit keerzouden de gelden aangewend worden voor tweedoelen: ofwel de kolonisatie van Mars, ofwel alleaandelen van Microsoft opkopen. Ook ging de as-bak weer rond bij de algemene vergadering, waarinmen tijdens de rondvraag eventueel een centje kandoneren aan het fonds. Een donatie van meer daneen cent wordt gezien als poenig. Meteen is dusde traditie ingesteld dat bij de rondvraag iemandvan het IBA de opmerking moet maken dat erweer veel te grote bedragen in de asbak te vindenzijn. Gelukkig zijn er genoeg mensen die het welbegrijpen, dus puilt de asbak na de rondvraag uitvan centavos, stotinki en/of piasters, die allemaalnog minder waard zijn dan een eurocent. De pen-ningmeester heeft geen zin om deze allemaal tewisselen om de donaties in het fonds te kunnen stor-ten, dus alle niet-euro’s die in de asbak terechtko-men worden bij de volgende IBA-vergadering weergeveild, zodat de aanwezigen de volgende keerhun vrijwel waardeloze muntjes opnieuw kunnendoneren. Dat is nog eens recycling!

De inhoud van de Jaap Koningasbak op het moment vanschrijven past niet meer in de asbak.

Helaas is het een aantal jaar geleden voorgevallendat de geveilde apparaten niet hageloud waren,maar zelfs nog in tamelijk acceptabele toestand. Opde veiling liepen de geboden bedragen al snel op totwel enkele tientallen euro’s. Vervolgens realiseerdede toenmalige penningmeester van A–Eskwadraatdat er in dit fonds daadwerkelijk geld zat, dusmoest opeens voor al dat geld een “nuttig” doelgevonden worden. Onder hevig protest van hetIBA werd uiteindelijk op een algemene vergaderingaangenomen dat het nieuwe doel van het JaapKoningfonds moest worden om nerdgadgets aan teschaffen voor de vereniging. Verloedering! Mijnvoorstel om de eerste aankoop een tijdmachine telaten zijn, zodat we kunnen afreizen naar vroeger,toen alles nog beter was, werd niet inhoudelijkbehandeld.

Hoe kan ik een IBA-vergaderingbijwonen?

De vereisten om een IBA-vergadering bij te kunnenwonen zijn gemakkelijk: zorg ervoor dat je actiefbent (geweest) voor het IBA. Het komt dus ookgoed uit dat de WebCie en Sysop op zoek zijnnaar nieuwe leden. Lijkt het je leuk om te wer-ken aan de website of het computersysteem vanA–Eskwadraat? Spreek je favoriete bestuurslid aan,dan nodigen we je uit om eens te kijken bij deWebCie of Sysop!

Goud 33

IDIOOT

De hoogte– en dieptepunten uit de tijd vaneen VakidiootredacteurEen tijd om nooit te vergeten

Babette de Wolff

Van 27 september 2013 tot 31 augustus 2016 zat ik in de redactie van de Vakidioot, waarvan de laatstetwee jaar als eindredacteur (also known as degene die de kar duwt). Dat kwam ongeveer zo: als frisseeerstejaars was Harm (Backx) mijn intromentor. Toen ik tussen neus en lippen door liet vallen dat ik opmijn middelbare school in de redactie van de schoolkrant had gezeten, vroeg Harm meteen of het medan ook leuk om in de redactie van de Vakidioot te komen (Harm had goed begrepen dat je een kansom zieltjes te winnen, nooit moet laten schieten). En — onbevangen als ik was — leek me dat wel wat,dus zo geschiedde. De ervaring leert dat Vakidioten die als eerstejaars in de redactie komen, er ook vaaklang blijven plakken (hoi Jim, Marlien en vele anderen), en dit was ook bij mij het geval. Ik heb eenontzettend leuke tijd gehad in de Vakidioot, waar ik met heel veel leuke mensen heel erg veel lol hebgehad. Daarom wilde ik graag wat hoogtepunten met jullie delen – en dan ook maar wat dieptepuntenom het niet al te cheesy te maken.

Dieptepunt: snijrandjesEven een kijkje achter de schermen van de eindre-dacteur: een Vakidioot1 wordt eerst gedrukt en danbijgesneden. Om lelijke witte randjes te voorkomen,levert de eindredacteur aan de drukker een Vak-idioot die iets ‘over de randen’ heenloopt, en ver-volgens geven snijrandjes aan waar de pagina’s ge-sneden moeten worden. Idem voor de advertenties:die worden door de adverteerders iets te groot aan-geleverd, met snijrandjes zodat de eindredacteurweet hoe de pagina in de Vakidioot uitgelijnd moetworden. Althans, dat is de theorie. De praktijk ismeestal een paars aanlopende eindredacteur diezich in uiteenlopende bewoording afvraagt waardie snijrandjes nou weer zijn (SpoCie: we weten dathet niet jullie schuld is! Alle blame gaat naar nietnader te noemen adverteerders).

Hoogtepunt: KatvertentiesEven een shout-out naar Chun (Fei Lung): al zijn in-zet en vormgeving (waaronder de huidige opmaakvan de Vakidioot) was natuurlijk een hoogtepunt.De katvertenties – begonnen om onhandige halvelege pagina’s op te vullen – waren daar toch welde top van. Als je een excuus nodig hebt om hetVakidioot-archief in te duiken: mijn persoonlijkefavoriet is te vinden in nummer 6 van jaargang 15-16.

Hoogtepunt: broodje kaassouffléHekavond betekent vaak eten bestellen. Nu schij-nen sommige mensen dit volledig normaal te vin-den, maar de toenmalige redactie lag volledig ineen deuk toen een broodje kaassoufflé een dingbleek te zijn bij de lokale snackbar. Uw trouweredacteur heeft dit natuurlijk getest en kan u me-dedelen: een broodje kaassoufflé is echt precies dat:een broodje, een kaassoufflé en vooral weinig meerdan de som der delen.

Dieptepunt: wordt dit dingeigenlijk wel gelezen?

Tijdens lange hekavonden met hoogoplopende ru-zies met de LATEX-class vraag je je wel eens af ofiemand dit blaadje eigenlijk wel leest. Al was dat opeen bepaalde manier ook wel weer een hoogtepunt(of in ieder geval een geruststelling) als je net eenstukje aan het editen was dat het daglicht eigenlijkniet kon verdragen.

Hoogtepunt: een Vakidioot op demat krijgen die je nog nietvolledig gelezen hebt

Aangezien de redactie alle spellingscontroles envormgeving doet, krijg je als redactielid de overgro-te meerderheid van de stukjes al onder ogen. De

1Het blaadje, niet de redacteur (hopelijk)

34 april 2019

DE HOOGTE– EN DIEPTEPUNTEN UIT DE TIJD VAN EEN VAKIDIOOTREDACTEUR IDIOOT

eindredacteur leest daarna ook nog eens het heleding minstens één keer van kaft tot kaft. Als deVakidioot dan op je mat valt, heb je dus letterlijkelke letter al gelezen en – bonus! – elke spelfout dieer nog instaat, had jij er eigenlijk uit moeten halen.Hoe leuk het dan ook is om de Vakidioot eindelijkin druk te zien, erg veel motivatie om ’m nog eensopen te slaan, heb je meestal niet meer. Toen ik

net uit de redactie was en voor het eerst sindslange tijd2 een Vakidioot ontving die ik nog nietgelezen had, was dat dan ook een feestje. En elkenieuwe Vakidioot die op de mat valt, is natuurlijknog steeds een feestje!

Lieve Vakidioten (huidige en vorige), gefeliciteerdmet jullie (en ons!) jubileum en nog vele jaren!

Figuur 1 De Vakidiootredactie in 2015: van links naar rechts, van boven naar beneden: Tim, Angelo, Koen, Berend,Bryan, Jim, Babette, Esther, Marc en Chun. Het feit dat ongeveer de hele redactie het jaar daarvoor gewisseld was, zorgdeverder voor een interessante compositie in commissiekleding.

2Aangezien ik ongeveer vanaf mijn eerste week als student in de redactie zat, was dit vermoedelijk überhaupt de eersteVakidioot waar ik niet aan had meegewerkt

Goud 35

Van de VoorzitterEen kijkje in het leven van... Michael van den HoogenbandEen feniks met een typemachineDe medailles van John ``Hannibal'' SmithTop 5 Hector de VectorfotostripsStochastische ResonantiePuzzel: bus bus - imbus2Stuur 't Im!IBA verklaart: vergaderenDe hoogte– en dieptepunten uit de tijd van een VakidiootredacteurDe Fotostrip