Godsdienst als gedrocht

1
© Copyright 2015 Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad. Het auteursrecht, ook ten aanzien van artikel 15 AW, wordt uitdrukkelijk voorbehouden. Zaterdag, 21 maart 2015 Godsdienst als gedrocht RADICALISERING ‘D oor de ge- waar de ware godsdienst kan wor- Mark*, de vader van de twee kinderen die door hun moeder vanuit Maastricht naar Syrië werden ontvoerd, stond deze week in het oog van een mediaorkaan. Niet alleen in Nederland was zijn verhaal groot nieuws. Gerenommeerde buitenlandse kranten als Haaretz en The Guardian en tv-stations als Al-Jazeera berichtten over Umm* die met Luca en Aysha wist af te reizen naar het kalifaat, ondanks een internationaal opsporingsbevel. Mark schreef een ‘open brief aan Nederland’ waarin hij ingaat op de rol van religie in dit persoonlijk drama. ‘D oor de ge- beurtenis- sen in de af- gelopen twee we- ken ben ik weer meer gaan nadenken over godsdienst en vooral over de is- lam. Laat ik vooropstellen dat ik niets tegen godsdienst heb. Het kan een prachtig middel zijn om troost te vinden, moed uit te put- ten, bescherming te voelen of het onverklaarbare een plaats te ge- ven. Ik kom zelf uit een ‘katholiek nest’. Religie werd me met de paplepel ingegoten. Toen ik pu- ber werd, sloeg de twijfel toe. Mis- schien waren de preken oninte- ressant of waren zij die ‘het woord’ verkondigden niet in staat me te boeien. Misschien vormden mijn leeftijd en het bij- behorende afzetten tegen ouders en de wereld de redenen waarom ik godsdienst los begon te laten. Toen ik meer kennis kreeg, bij- voorbeeld van de evolutieleer, werd voor mij duidelijk dat reli- gie een symbolisch middel was om een doel te bereiken. Voor mij was het echter een ontoegan- kelijke weg om het leven mee te verklaren. Wel geloof ik dat elke godsdienst in de kern goede be- doelingen heeft. Godsdienst wordt echter ook ge- bruikt om mensen bang te ma- ken, om macht te verkrijgen, om twijfel de kop in te drukken, om superioriteit te legaliseren of om negatieve uitspattingen te legalise- ren en te bagatelliseren. Door de relatie met een vrouw die van oorsprong moslim was maar ja- ren niets met die religie had ge- daan en plotseling 180 graden draaide, werd ik gedwongen de is- lam onder de loep te nemen. Ik zag dat zij veel waarde hechtte aan rituelen; voor het gebed je- zelf reinigen, vijf maal per dag op vaste tijden bidden met je gezicht naar het zuidoosten, een hoofd- doek dragen en een Koran kopen. Het kwam op mij verkrampt over. Maaltijden voor de kinde- ren moesten worden uitgesteld, dagelijkse huishoudelijke activitei- ten werden later of niet gedaan. En de vraag kwam of ik ook be- reid was moslim te worden. Nee. Mijn eerder gevormde standpun- ten bleven hetzelfde. Mijn vragen over haar rituelen werden mij niet in dank afgeno- men. Ik kreeg vooral geen ant- woorden op de waarom-vraag. Vanuit mijn christelijke opvoe- ding wist ik dat het getal 7 bij- v r s d 4 h Z d v t b n z v r N S d ( m b n z w d d d voorbeeld voor ‘veel’ stond: ‘Het reizen van Mozes met het Israëli- sche volk door de woestijn duur- de 7 maal 7 dagen.’ Dat zou dus 49 dagen hebben geduurd. Nee, het had veel langer geduurd. Zo betekent 5 keer per dag bid- den niet letterlijk 5 keer maar zo- veel je kunt. Naar het zuidoos- ten? Zou Allah - als hij bestaat - boos zijn als je met je gezicht naar het noorden bidt? Wordt zijn toorn gewekt als je varkens- vlees eet? Ben je dan een minde- re moslim? Nadat ze met de kinderen naar Syrië was verdwenen, werd me duidelijk dat Islamitische Staat (IS) godsdienst gebruikt om macht te krijgen. IS maakt mis- bruik van het gegeven dat velen niet in staat zijn überhaupt te le- zen of te bevatten wat werkelijk wordt bedoeld. Twijfelaars wor- den met het zwaard, het mes en de Kalasjnikov gecorrigeerd. On- der het mom van een kalifaat waar de ware godsdienst kan wor- den beleden, waar het islamitische geloof in de meest pure vorm zou moeten kunnen bestaan, is gods- dienst een gedrocht geworden, mismaakt door fanatieke, misleide aanhangers afkomstig uit negentig verschillende landen. Vandaar mijn angst dat mijn kin- deren die daar terecht zijn geko- men, zullen bezwijken onder de voortdurende golf van godsdienst- waanzin. Omdat ze moeten wor- den wat IS eist dat ze moeten wor- den. Als ik moslims in mijn omgeving spreek, zijn ze het er allemaal over eens. Dit is een nachtmerrie op aarde. Een verkrachting van het ware geloof. Maar ik mis zelfkri- tiek. Ik heb nauwelijks massale protesten gezien van moslims te- gen IS, tegen radicalisering en het misbruik van geloof. Ik mis ook waardering voor individualiteit. In de spiegel kijken en jezelf afvragen wat je van iets vindt, lijkt bijna buitenaards. Bovendien is er angst. Iedereen kent wel iemand die radicaal denkt. En dit allemaal in een gesloten wereld die arg- waan koestert tegen alles buiten de eigen omgeving. Dat moet ui- terst benauwend werken. In Europa zijn wel tal van protes- ten geweest, maar dan vanuit ge- heel andere motieven. Vaak ook gericht tegen de islam in zijn alge- meenheid en met angst als slechte raadgever. Europa en de VS verge- ten dat ze met hun expansiedrift en het vergaren van koloniën, vaak onder de vlag van religie, het- zelfde deden en definitief kwaad bloed hebben gezet. Daar plukken ‘we’ nu de wrange vruchten van. De hebzucht naar rijkdom heeft tal van bloedige regimes jarenlang in stand gehouden met alle gevol- gen van dien. Iedereen mag godsdienst belijden zoals hij wil, maar leg het nie- mand anders op. Als mijn kinde- ren - als ik ze ooit nog terugkrijg - moslim willen worden is dat pri- ma. Maar dan wel op een leeftijd dat ze in staat zijn om bij volle be- wustzijn hun eigen keuzes te ma- ken. Een christen is niet beter dan een moslim, een Jood niet meer dan een Palestijn. We zijn alle- maal verschillend maar vooral ge- lijk. Juist wederzijds begrip en res- pect vormen, denk ik, dat beetje God dat we allemaal in ons heb- ben. Het maakt niet of je die Al- lah, God, Jahweh, of Boeddha noemt. Het gaat om het goede in de mens.’ * De namen zijn om redenen van pri- vacy en veiligheid gefingeerd. De vraag kwam of ik ook bereid was om moslim te worden. Nee. Mark foto Thinkstock

Transcript of Godsdienst als gedrocht

Page 1: Godsdienst als gedrocht

© Copyright 2015 Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad. Het auteursrecht, ook ten aanzien van artikel 15 AW, wordt uitdrukkelijk voorbehouden. Zaterdag, 21 maart 2015

Godsdienstals gedrocht

RADICALISERING

‘D oor de ge- waar de ware godsdienst kan wor-

Mark*, de vader van de twee kinderen die door hun moeder vanuitMaastricht naar Syrië werden ontvoerd, stond deze week in het oog vaneen mediaorkaan. Niet alleen in Nederland was zijn verhaal groot nieuws.Gerenommeerde buitenlandse kranten als Haaretz en The Guardian entv-stations als Al-Jazeera berichtten over Umm* die met Luca en Ayshawist af te reizen naar het kalifaat, ondanks een internationaalopsporingsbevel. Mark schreef een ‘open brief aan Nederland’ waarin hijingaat op de rol van religie in dit persoonlijk drama.

‘D oor de ge-beurtenis-sen in de af-gelopentwee we-ken ben ik

weer meer gaan nadenken overgodsdienst en vooral over de is-lam. Laat ik vooropstellen dat ikniets tegen godsdienst heb. Hetkan een prachtig middel zijn omtroost te vinden, moed uit te put-ten, bescherming te voelen of hetonverklaarbare een plaats te ge-ven.Ik kom zelf uit een ‘katholieknest’. Religie werd me met depaplepel ingegoten. Toen ik pu-ber werd, sloeg de twijfel toe. Mis-schien waren de preken oninte-ressant of waren zij die ‘hetwoord’ verkondigden niet instaat me te boeien. Misschienvormden mijn leeftijd en het bij-behorende afzetten tegen oudersen de wereld de redenen waaromik godsdienst los begon te laten.Toen ik meer kennis kreeg, bij-voorbeeld van de evolutieleer,werd voor mij duidelijk dat reli-gie een symbolisch middel wasom een doel te bereiken. Voormij was het echter een ontoegan-kelijke weg om het leven mee teverklaren. Wel geloof ik dat elkegodsdienst in de kern goede be-doelingen heeft.

Godsdienst wordt echter ook ge-bruikt om mensen bang te ma-ken, om macht te verkrijgen, omtwijfel de kop in te drukken, omsuperioriteit te legaliseren of omnegatieve uitspattingen te legalise-ren en te bagatelliseren. Door derelatie met een vrouw die vanoorsprong moslim was maar ja-ren niets met die religie had ge-daan en plotseling 180 gradendraaide, werd ik gedwongen de is-lam onder de loep te nemen. Ikzag dat zij veel waarde hechtteaan rituelen; voor het gebed je-zelf reinigen, vijf maal per dag opvaste tijden bidden met je gezichtnaar het zuidoosten, een hoofd-doek dragen en een Koran kopen.Het kwam op mij verkramptover. Maaltijden voor de kinde-ren moesten worden uitgesteld,dagelijkse huishoudelijke activitei-ten werden later of niet gedaan.En de vraag kwam of ik ook be-reid was moslim te worden. Nee.Mijn eerder gevormde standpun-ten bleven hetzelfde.Mijn vragen over haar rituelenwerden mij niet in dank afgeno-men. Ik kreeg vooral geen ant-woorden op de waarom-vraag.Vanuit mijn christelijke opvoe-ding wist ik dat het getal 7 bij-

vrscde49heZdenvtboosnaarzijnvleerNadSduide(IS)macbrniezenwdendeder

voorbeeld voor ‘veel’ stond: ‘Hetreizen van Mozes met het Israëli-sche volk door de woestijn duur-de 7 maal 7 dagen.’ Dat zou dus49 dagen hebben geduurd. Nee,het had veel langer geduurd.Zo betekent 5 keer per dag bid-den niet letterlijk 5 keer maar zo-veel je kunt. Naar het zuidoos-ten? Zou Allah - als hij bestaat -boos zijn als je met je gezichtnaar het noorden bidt? Wordtzijn toorn gewekt als je varkens-vlees eet? Ben je dan een minde-re moslim?Nadat ze met de kinderen naarSyrië was verdwenen, werd meduidelijk dat Islamitische Staat(IS) godsdienst gebruikt ommacht te krijgen. IS maakt mis-bruik van het gegeven dat velenniet in staat zijn überhaupt te le-zen of te bevatten wat werkelijkwordt bedoeld. Twijfelaars wor-den met het zwaard, het mes ende Kalasjnikov gecorrigeerd. On-der het mom van een kalifaat

waar de ware godsdienst kan wor-den beleden, waar het islamitischegeloof in de meest pure vorm zoumoeten kunnen bestaan, is gods-dienst een gedrocht geworden,mismaakt door fanatieke, misleideaanhangers afkomstig uit negentigverschillende landen.Vandaar mijn angst dat mijn kin-deren die daar terecht zijn geko-men, zullen bezwijken onder devoortdurende golf van godsdienst-waanzin. Omdat ze moeten wor-den wat IS eist dat ze moeten wor-den.Als ik moslims in mijn omgevingspreek, zijn ze het er allemaal overeens. Dit is een nachtmerrie opaarde. Een verkrachting van hetware geloof. Maar ik mis zelfkri-tiek. Ik heb nauwelijks massaleprotesten gezien van moslims te-gen IS, tegen radicalisering en hetmisbruik van geloof. Ik mis ookwaardering voor individualiteit. Inde spiegel kijken en jezelf afvragenwat je van iets vindt, lijkt bijnabuitenaards. Bovendien is erangst. Iedereen kent wel iemanddie radicaal denkt. En dit allemaalin een gesloten wereld die arg-waan koestert tegen alles buitende eigen omgeving. Dat moet ui-terst benauwend werken.In Europa zijn wel tal van protes-ten geweest, maar dan vanuit ge-heel andere motieven. Vaak ookgericht tegen de islam in zijn alge-meenheid en met angst als slechteraadgever. Europa en de VS verge-ten dat ze met hun expansiedriften het vergaren van koloniën,vaak onder de vlag van religie, het-zelfde deden en definitief kwaadbloed hebben gezet. Daar plukken‘we’ nu de wrange vruchten van.De hebzucht naar rijkdom heefttal van bloedige regimes jarenlangin stand gehouden met alle gevol-gen van dien.Iedereen mag godsdienst belijdenzoals hij wil, maar leg het nie-mand anders op. Als mijn kinde-ren - als ik ze ooit nog terugkrijg -moslim willen worden is dat pri-ma. Maar dan wel op een leeftijddat ze in staat zijn om bij volle be-wustzijn hun eigen keuzes te ma-ken. Een christen is niet beter daneen moslim, een Jood niet meerdan een Palestijn. We zijn alle-maal verschillend maar vooral ge-lijk. Juist wederzijds begrip en res-pect vormen, denk ik, dat beetjeGod dat we allemaal in ons heb-ben. Het maakt niet of je die Al-lah, God, Jahweh, of Boeddhanoemt. Het gaat om het goede inde mens.’

* De namen zijn om redenen van pri-vacy en veiligheid gefingeerd.

De vraag kwamof ik ook bereidwas om moslimte worden. Nee.

Mark

als gedrocht

foto Thinkstock