CLUBZINE

Het verhaal van Jolijn Essink

Interviews met Frank,

Senna en Arnold

1 2

Wij zijn heel blij met onze nieuwe bordsponsoren:

Wat levert sponsoring bij GHBS op? - Bereik onder hockeyliefhebbers Noord-Nederland: circa 200.000 bezoekers per jaar; - Een goedkope manier om uw organisatie te promoten; - Promotiemogelijkheden via narrowcasting, clubkoopavonden, kortingsacties, bordreclame, kledingreclame, etc.

Wilt u ook partner van GHBS worden? Neem dan contact met ons op via sponsor@ghbs.nl.

Welkom op GHBS!

Groningen is een echte studentenstad. Een groot aantal van de meer dan 50.000 studenten die in Groningen studeren is actief in één van de vele sportverenigingen waaronder GHBS. Maar GHBS is een hockeyclub waar niet alleen veel studenten hock-eyen maar ook veel jeugdleden en senioren lid zijn, een echte familieclub!

GHBS is er in de loop der jaren in geslaagd uit te groeien tot een onderscheidende sportverenig-ing. Een vereniging die echt iets toevoegt aan het maatschappelijk leven in de stad Groningen. GHBS is in Groningen – en ver daarbuiten – echt een begrip. Met bijna 1400 leden mag GHBS zich de grootste hockeyclub van het noorden noemen waar ik als burgemeester van Groningen en jullie terecht trots op mogen zijn.

Uiteindelijk gaat het er bij hockey om dat je samen sport en dit samen beleefd. Daar heb je je mede-ve-renigingsleden, je familieleden, je medestudenten en je vrienden voor nodig. Om zelf te groeien. Sport is emotie. Sport vormt. Sport ontspant. Een leven lang. GHBS biedt je dat alles. Maak er gebruik van. Grijp de kansen en mogelijkheden die zich voordoen. Je zult er in je latere leven alle profijt van hebben.

Peter den OudstenBurgemeester van Groningen

MHC GHBS Sportpark Corpus den Hoorn

Laan Corpus den Hoorn9728 JR Groningen

1 2

3 4

CLUBZINE is een magazine van hockeyclub MHC GHBS dat drie keer per jaar verschijnt

RedactieCommunicatiecommissie GHBS:Lisette KruitLychelle van BennekomRuben RunneboomHarrie ter ReegenWillemijn Engberts

EindredactieLisette KruitLychelle van BennekomWillemijn Engberts

FotografieMarten Duit Willemijn Engberts

Contactcommunicatiecommissie@ghbs.nl

Colofon

1Het verhaal van... Jolijn Essink 5Wist je dat? 7De leden aan het woord 9Column 13Nieuw en oud 14De communicatiecommissie 15De Clubwinkel 16Interview met Arnold Stormink 17

3 4

Het verhaal van...Jolijn Essink

5 6

,

GHBS Meiden B1-keeper Jolijn Essink (14 jaar) heeft in oktober een geweldige ervaring op mogen doen. De redactie van het CLUBZINE heeft contact met haar gehad over deze ervaring.

‘‘Ik hockey nu ongeveer twee jaar bij GHBS. Ik ben midden in het seizoen weggegaan bij GHHC en begonnen bij GHBS. Bij GHBS keep ik in Meisjes B1 en als speler train ik Meisjes B7. Naast hockey ga ik naar school, maar sporten is echt mijn hobby. Naast hockey ga ik naar Hans Tauran voor intensieve kracht- en mentale training en kickboksen voor de sterke spieren. Bij deze sporten geldt: opgeven is geen optie. Heer-lijk!’’ Hoelang keep je al? ‘‘Sinds m’n tiende (2011) hockey ik en ik heb bij het eerste toernooi die ik had, gelijk beslist om vaste keeper te worden in Roden. Ik ben dus eigenlijk maar drie wedstrijden veld-speelster geweest.’’

Wat vind je zo leuk aan keepen en wat zijn jouw beste eigenschappen als keeper? ‘‘Het is een éénmanssport in een teamsport en je kunt de red-der van je team zijn. Het is een heerlijk gevoel als je een bal uit het doel haalt. Mijn beste eigenschappen als keeper zijn mijn voetenwerk, mijn concentratie tijdens de wedstrijd en focus op de bal. Daarnaast heb ik een hoge totale snelheid en ben ik snel in het liggen en het opstaan van de grond. Verder zie ik mijn wil om te leren en doorzettingsvermogen als een goede eigenschap.’’

Hoe kwam je erbij om deel te nemen aan de selectiedag van Nederlands A en Neder-lands B?‘‘Aan Nederlands A heb ik niet meegedaan, maar B wel. Ik zat natuurlijk in District Noord. Twee keer per seizoen hadden we met dat team een DOD (districts ontmoetingsdagen) waar de districten tegen elkaar spelen. De beste spelers en keepers worden daar door de Bond eruit geplukt en mogen selectie doen voor Jong Oranje (in de B-klasse). Zo is het bij mij ook gegaan. Ik mocht selectie doen voor Jong Oranje B en viel net buiten hun keuzes. Ik heb aan de trainers gevraagd wat de punten waren waardoor ik niet door was en daar heb ik aan gewerkt. Dit heb ik gedaan door elke maandagavond in Hil-versum bij de Keeperschool van Pirmin Blaak te trainen. Nu heeft de club me dus weer opgegeven en dit keer ben ik wel door. Ik zit nu niet in Jong Oranje, maar in het Nederlands opleidingsteam Meisjes B, dat je opleidt totdat je zo goed bent om naar Jong Oranje B te gaan. Ben je niet goed genoeg, dan lig je er ook zo weer uit. Topsport is keihard.’’

‘‘Topsport is keihard!’’Hoe zag deze selectiedag eruit?‘‘Ik moest om 13.30 uur op Kampong (Utrecht) aanwezig zijn. Hier kreeg ik een nummer welke ik op mijn broek moest spelden. Om 14.00 uur begon de training. Ik denk dat er in totaal ca. dertig kinderen, spelers en keepers waren. Overal stonden mensen te beoordelen, waaronder ook Lucas Judge, die ik had ontmoet toen ik mocht meetrainen met Laren Dames 1. De sessie duurde tot 16.00 uur. Toen een pauze met broodjes die je zelf mocht samenstellen. Toen kregen de keepers keeperstraining van een half uur. Zeer intensief. Mijn benen waren kapot, maar toen kwam het aan op doorzettings-

vermogen. Na deze training sloten we weer aan bij de rest. We hebben doorgetraind tot 18.00 uur. Vervolgens werd gelijk keihard verteld wie er afviel en welke vier personen doorgin-gen. En ik was door! Zo blij en zo moe.’’

Was je zenuwachtig voor deze dag?‘‘Voor de eerste selectie (in mei) waar ik afviel, was ik heel erg zenuwachtig. Daardoor viel ik halverwege de training ook uit van duizeligheid. Bij de tweede selectie wist ik natuurlijk al hoe het ging en was ik helemaal niet zenuwachtig. Ik was de enige die al wist hoe de selectie in elkaar zat en wat we moe-sten doen. Dat was op zich wel een opluchting.’’

Wat vond je van de selectiedag? ‘‘Ik vond het een leuke ervaring om zo lang op een dag te trainen. Naderhand was mijn lichaam wel op en had ik echt geen energie meer. Een geslaagde dag dus.’’

Waarom denk je dat ze jou hebben uitge-kozen voor een plekje in het opleiding-steam van Meisjes B?‘‘Ik denk omdat ik aan de verbeterpunten die vorige keer zijn benoemd, heb gewerkt en mezelf heb verbeterd. Dus ik denk omdat ze vooruitgang hebben gezien en omdat ik altijd alles eruit haal.’’

Hoe ziet de opleiding eruit?‘‘We trainen elke maandag in Utrecht en om de week hebben we ook keeperstraining voor de training aan. De keeperstrain-ing duurt een half uur en de normale training duurt twee uur. We trainen met ongeveer 45 meiden.’’

Is er veel concurrentie onderling of is er een leuke sfeer op de training?‘‘Natuurlijk is er veel concurrentie. We zijn met vijf keepers en vanaf volgende week zijn we met zes omdat er eentje van Jong Oranje wordt teruggeschoven. Meer kans voor Jong Oranje dus. Maar de sfeer in het team is ook belangrijk en we kunnen met z’n allen ook gewoon plezier hebben. Wordt het teveel, dan wordt daar gewoon iets van gezegd en desnoods met gevolgen.’’

Zie jij jezelf later als keeper van het Neder-lands vrouwenelftal?‘‘Ik werk er hard voor en stiekem droom ik er ook over dat ik er al sta. Ik heb een echt Nederlands elftalshirt gekregen van mijn keeperstrainer Dennis van der Pol. Maar ik vind dat ik die nog niet aan mag, omdat ik nog niet echt in het oranje speel. Oranje krijg je niet, die moet je verdienen.’’

Wat wil je later worden?‘‘Film en fotografie lijkt me supergaaf, omdat ik het geweldig vind om foto’s en video’s te bewerken.’’

Wat is jou sportieve droom?‘‘Het Oranje doel, de Olympische Spelen.’’

Waar gaat je voorkeur naar uit? Jouw droombaan of een mooie hockeycarrière? ‘‘Beide. School afmaken en daarnaast alle trainingen doen die ik mag doen. Heel hard werken om het ‘echte’ Nederlandse elftal te halen. Je zal maar eerder afvallen en geen studie gedaan hebben. Dat is niet heel slim. Als ik te oud ben voor het Nederlands elftal, kan ik gaan werken in de fotografie- of filmwereld.’’

5 6

7 8

Wist je dat?

Onze club met bijna 1400 leden de grootste hockeyclub van het noorden is?

GHBS staat voor Gemeentelijke Hogere Burger School?

Bob Vos degene is die het langst in Heren 1 heeft gehockeyd?

GHBS dit jaar voor het eerst twintig damesteams heeft?

GHBS op Facebook een groep heeft waarop jij jouw

hockeyspullen kunt ruilen/verkopen?

GHBS zich sinds 1973 bevindt op het Sportpark Corpus

den Hoorn?

7 8

In iedere editie van de CLUBZINE worden twee leden in de spotlights

gezet. De leden vormen de vereniging en in deze editie worden Frank Keuze-

kamp en Senna Sitalsing het hemd van het lijf gevraagd. Wie zijn deze

twee rechtsachterspelers en wat doen zij naast het hockeyen?

Frank Keuzenkamp Leeftijd 29 jaarTeam Heren 8Klasse Reserve eerste klasseBaan Consultant bij KPMG voor zorginstellingen en publieke sectorHobby’s In de zomer zeilen en in winter skiënGezin Vriendin Anouk (hockeyt bij Dames 5) en zoontje van acht maanden: Faas

De leden aan het woord

9 10

Senna Sitalsing Leeftijd 16 jaarTeam Meiden A2Klasse Eerste klasseSchool VWO op het MaartensCollegeHobby’s Zingen, shoppen en op stap gaan

9 10

Hoe lang hockey je al (bij GHBS)?Frank: Ik hockey nu vier jaar bij GHBS. “GHBS is mijn one en only hockeyclub.” Mijn lidmaatschap gaat via twee sporen: het ene spoor gaat via Anouk, mijn vriendin, die hier ook al sinds de E’tjes hockeyt. Wij hebben tien jaar verkering en ik kwam weleens bij haar wedstrijden kijken. Aan de andere kant hockeyde mijn huisgenoten hier in Heren 1 en ik kwam ook weleens kijken hun wedstrijden kijken. Toen zeiden mensen tegen mij: “Gast, als jij nou ook even lid wordt in plaats van alleen maar bierdrinken aan de zijkant”. Regine, oud-bestuurslid wilde graag een nieuw herenteam starten en de vrienden van de meiden van Dames 5 zijn toen als trainingsteam begonnen. We waren toen ongeveer met z’n achten. Na ongeveer een jaar zijn we als Heren 8 met wedstrijden begonnen. We hebben nu een hele leuke mix van niet-hockeyers en oudgedienden. Dit is ons derde seizoen dat wij wedstrijden spelen en ons eerste seizoen waarin wij met een positief doelsaldo van plus twee de winter ingaan!

“Wij gaan dit seizoen idioot goed!”Senna: Ik ben in de F’jes begonnen met hockey bij GHBS. Mijn hockeycarrière kwam alleen al snel tot een einde door-dat ik viel en een schaafwond had. Toen vond ik het niet meer leuk en stopte ik met hockeyen. Later ben ik weer lid geworden in de E’tjes. Frank: En als je nu valt?Senna: Als ik nu val, dan maakt het niet meer zoveel uit! Mijn zussen zaten beide bij GHBS wat mij motiveerde om ook bij GHBS lid te worden. Daarnaast is GHBS dicht bij mijn huis, wat waarschijnlijk de reden is dat mijn ouders mijn zussen en mij hier hebben ingeschreven. Mijn beide zussen hock-eyen momenteel niet meer bij GHBS. Toen mijn ouders mij voor de tweede keer inschreven bij GHBS ging ik samen met vriendinnetjes naar de E’tjes. Ik vond hockeyen toen snel weer leuk! Totdat ik in Meiden A2 kwam, heb ik altijd in een breedteteam gezeten en sinds dit jaar zit ik in een selectiet-eam. Het selectiespelen bevalt me heel goed. Ik leer ontzet-tend veel, zowel op technisch als tactisch gebied.

Wat zijn jullie posities en wat is hierin jullie specialiteit?Senna: Ik ben altijd een verdediger geweest. In Meiden A2 ben ik de rechtsachter en dit bevalt mij heel goed. Ik heb ook wel eens midden gestaan en heel zelden voor. Voor staan vind ik wel lastig gezien mijn kleine hoeveelheid ervaring die ik heb als aanvaller. Naast scoren tijdens de training heb ik ook nog niet veel goaltjes tijdens wedstrijden gemaakt. Ik vind het lastig om mijn specialiteit aan te geven. Mijn doorzet-tingsvermogen vind ik wel een specialiteit. Ik bijt me vast in dat wat ik wil. Daarnaast breng ik wel veel gezelligheid in het team. We zijn ook nog veel bezig met leren om echt te kun-nen zeggen wat mijn specialiteit is. Frank: Vroeger speelde ik voetbal en stond ik veel achter en in het middenveld. Door de samenstelling van mijn team kom ik rechtsachter het beste tot mijn recht. “Ik kan er ook echt van genieten om iemand volledig uit de wedstrijd te spelen door goed te dekken.” Dan hoef ik nog niet eens per se de bal af te pakken, maar als iemand constant niet aanspeelbaar is doordat ik heel irritant net voor sta, kan ik daar van genieten.Senna: Daar kan ik mij ook wel in vinden.

11 12

Frank: Je bent als back ook best wel vrij in de opbouw. En dat vind ik ook heel prettig. Dan kan ik iets vrijer hockeyen. Op mijn verlanglijstje staat nog wel een keertje scoren. Mijn specialiteit is dekken op inzicht. Ik ga dan niet direct op mijn man staan, maar vang de opkomende man op. Dit inzicht heb ik vooral meegenomen vanuit voetbal, FIFA spelen en hockey kijken. Het is toch een beetje aanvoelen. Mijn yell is ook mijn kwaliteit: “Drie hoera’s voor de spelvreugde!”

Hoe zouden jullie je teams omschrijven?Senna: We zijn heel snel een heel gezellig team geworden. We hebben altijd veel lol. Daar ben ik heel blij mee. Binnen-kort hebben we weer een teamuitje en gaan we gezellig met z’n allen eten en drinken. En we hebben het er ook over gehad om een weekje naar een eiland te gaan. Frank: Wij zijn een gezellig en fanatiek team dat zijn be-perkingen kent met als credo: spelvreugde! Dat vinden wij het belangrijkste. We hebben nog wel eens een wedstrijd ver-loren, maar gingen dan voor het de spelvreugde. Wel wonnen we iedere wedstrijd op aantrekkelijkheid, we waren iedere keer weer het aantrekkelijkste team. De leeftijden van onze teamleden liggen best ver uit elkaar en we zijn op de een of andere manier ingedeeld in een 18+ competitie. Dit resulteert nog wel eens in bizarre leeftijdsverschillen. Het record in een direct duel is 27 jaar (spits van 14 versus onze verdediger van 41 jaar oud).

Wat zouden jullie nog graag willen leren?Senna: Ik zou wel graag nog meer passeertrucjes leren. Daarnaast wil ik nog graag werken aan mijn snelheid. Ik ben vergeleken met mijn team niet supersnel. Ook mijn back-handslag wil ik graag verbeteren. We trainen twee keer in de week buiten en nu een keer in de week binnen, dus dan kan ik hieraan werken. Frank: Ik zou mijn stickhandeling graag verbeteren en zou graag balvaster willen worden. Ik merk dat ik geen jarenlange hockeyervaring heb, maar het gaat wel steeds meer vanzelf. De echte techniek zou ik graag nog meer als een natuur zien.

Hebben jullie nog een leuke GHBS-herinnering?Frank: Jart is de held uit ons team en hockeyt al heel lang bij GHBS. Met Jart beleef je prachtige dingen. Zo gingen wij een tijdje geleden op teamuitje en toen gingen we naar zo’n klim-park. De eindattractie was een hele lange zipline van de ene kant van een vijver naar de andere kant en aan het einde was een hele grote mat waar je tegen aan kon komen tijdens het afremmen. Bij dit einde stond een instructeur die je vertelde wat je moest doen. Jart hing in het tuigje aan de zipline en kwam met 25 km/u op het einde af. De instructeur roept nog ‘knieën intrekken en inveren!’. Het volgende dat we hoorden was: “Huuuuh?!” en een hele harde knal en als in een teken-film zie je hem tegen die mat op knallen. Gelukkig is hij er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Senna: Hedda en ik organiseren een hockeydag voor vluchtelingen. Ons hele team gaat dan kinderen tussen de 6 en 16 een hockey clinic geven. De datum is nog niet bekend, maar ergens in de winterstop stond in de planning.

Vind je het leuk om geïnterviewd te worden door de redactie van het CLUBZINE? Of weet jij een GHBS-lid met een leuk verhaal voor in het CLUBZINE? Meld jezelf of het GHBS-lid aan voor het interview door een mailtje te sturen naar communicatiecommissie@ghbs.nl!

11 12

13 14

Door: Koen Peeters

We kwamen elkaar tegen bij de kinderopvang. Hij kwam zijn dochter afhalen, ik de mijne. We kenden elkaar van gezicht en een sporadisch praatje. Zijn vrouw en ik hadden meer contact: wij appten regel-matig over het halen en brengen van onze dochters naar hockey. Hun Anna en mijn Nynke hockeyden beide bij GHBS. En turnden daarna ook nog samen, energie genoeg.

“Mogen we bij elkaar eten?” vroeg mijn dochter.“Nee, we hebben een veel te strak schema vanavond”, antwoordde hij. “Mijn vrouw en ik gaan vanavond naar ouderhockey.”“Hé, ouderhockey!” zei ik. “Dat klinkt heel wat leuker dan veteranenhockey, hè”

“We gaan ook met zijn tweeën”, zei hij. Niet alleen hij, maar ook zijn vrouw moest er vanavond aan geloven. Twee ouders in één klap dus. Hij deed al jaren niet aan sport. Zijn buikje begon te groeien – niet alarmerend, maar toch, dat wil je liever niet. Hockey had hij nog nooit gedaan. Alleen op de mid-delbare school een paar keer. Maar als zijn dochter

zoveel plezier beleefde aan hockey, waarom zou hij dan ook niet een poging wagen? Hij wilde vooral rec-reatief hockeyen. Gewoon lekker bewegen, balletje slaan, samen met andere ouders die elkaar kenden van de zaterdagochtenden langs de velden. Puur toevallig zagen we elkaar de volgende dag weer, bij de 20-procent-kortingsavond van Telstar. Met een gloednieuwe stick in de hand liep hij naar het pashokje voor hockeysticks, een leeg rommel-hok waar je met je aankoop op doel kon meppen.

“Gisteren moest ik spelen met een stick die GHBS nog had liggen”, verklaarde hij. “De tape bladderde er helemaal af. En met de stick van mijn dochter lukt het niet. Dan maar een nieuwe.”

Het was pittig geweest, vorige avond. Van veter-anenhockey was inderdaad geen spraken, de ouders moesten fanatiek aan de gang. Heerlijk om weer te sporten. Maar wel een beetje spierpijn. “Hier, in mijn billen.”

Even later hoorde ik hem knallen in het oefenhok. Hij leek hem flink te raken. Het is nooit te laat om je talent te ontdekken.

Column

Als grote club ben je continu bezig met verbeteren en vernieuwen. Een beter veld, een nieuw clubgebouw, maar ook nieuwe vormen van training en elk jaar weer veel nieuwe leden. En nu dan ook een nieuw clubblad en een nieuwe website. Vernieuwen is goed: het houdt je scherp, het houdt de club fris en gezond. De maatschappij verandert ook in hoog tempo en we willen daar graag bij blijven aansluiten. Daarom stoppen we ook veel tijd in nieuwe activiteiten, het opvangen van nieuwe leden en de vernieuwing van commissies en van randvoorwaarden.

Afgelopen jaar hebben we veel tijd gestopt in het clubgebouw. Dat werd zichtbaar met de nieuwe bar en de nieuwe bierleverancier, maar ook in de voortgang in de gesprekken met de gemeente. Op het moment dat ik dit schrijf (begin december), zijn we erg ver in het verkrijgen van een recht van opstal op de grond waar ons clubgebouw op staat. Daarmee worden we ook formeel juridisch eigenaar van ons clubgebouw. En kunnen we makkelijker aan financiering komen. Komend jaar gaan we het traject van vernieuwing van ons clubgebouw in. We stellen een projectmanager aan die gaat onderzoeken hoe onze huisvesting er in de toekomst uit moet zien – wat hebben we nodig aan ruimte en faciliteiten. Die zal met een aantal voorstellen komen over hoe het club- gebouw eruit kan komen te zien. Die kan vertellen hoe het bij andere clubs gaat. En die voorstellen leggen we voor aan jullie, op een Algemene Ledenvergadering.

Maar met al het nieuwe moeten we ook de goede oude zaken behouden: de feesten, de kampen, de gezelligheid en de sportiviteit. Voor ons als bestuur onderdeel van de ambities van de club. Het moet leuk blijven om lid te zijn van GHBS – niet alleen in sportieve zin, maar ook in sociale zin en ont- spannende zin. Daarom husselen we bijvoorbeeld elk jaar in de jeugd de teams door elkaar zodat iedereen steeds meer medeleden leert kennen. Op die manier ontmoet je altijd bekenden op de club, terwijl je je kennissenkring ook enorm uitbreidt. Daarom blijven we feesten organiseren en investeren we in het clubgebouw, zodat je het ook leuk vindt om er te zijn zonder dat je speelt. En daarom zijn we ook altijd erg blij met iedereen die vrijwillig zijn steentje bij- draagt en zo mede inhoud geeft aan zijn of haar lidmaatschap. Want bij alle vernieuwing en verandering blijft één ding hetzelfde: een vereniging ben je met elkaar. Hans Wienen voorzitter GHBS

Nieuw en oud

13 14

De communicatiecommissie bestaat momenteel uit vijf leden: Harrie, Ruben, Lychelle, Lisette en Willemijn. Onze taak is om de verschillende communicatiemiddelen van GHBS te verbeteren en onderhouden. Zo zijn we de afgelopen maanden druk bezig geweest met de nieuwe website. We hebben webteksten geschre-ven of herschreven, een fotoshoot georganiseerd om nieuwe fo-to’s te laten maken voor de website, en hierbij contact gehad met de webdesigners.

Ook hebben we geprobeerd dit clubblad zo leuk en mooi mo-gelijk vorm te geven, door middel van bijvoorbeeld interviews en zelfgemaakte foto’s. Waar we ons ook mee bezig houden, is de sociale media van de hockeyclub. Bijna dagelijks zijn we bezig met het plaatsen van berichten op Facebook en Twitter. Op deze sociale media zetten we vaak linkjes van berichten van de web-site, in de hoop dat er meer mensen doorklikken naar de nieuwe website.

Verder houden wij ons bezig met de externe communicatie van de club. Door te werken aan de externe communicatie van onze club, willen we zorgen voor meer naamsbekendheid en nieuwe leden werven.

Tot slot hebben we veel contact met andere commissies, om ze te ondersteunen bij hun communicatie richting leden, andere com-missies of sponsoren. Wil jij in contact komen met de commu-nicatiecommissie of heb jij leuk nieuws waarvan jij denkt dat dat interessant is voor de leden van onze club? Stuur dan een mailtje naar communicatiecommissie@ghbs.nl .

De communicatiecommissie

15

WebshopOp de website van GHBS is de GHBS webshop te vin-den. Deze webshop biedt voordelen voor de leden van GHBS en voor GHBS zelf. Dan vraag jij je af: ‘Hoe dan?!’. Nou, heel eenvoudig: wanneer jij een online aankoop wil doen, ga je naar de GHBS site en klik je op onze webshop. Vervolgens klik je op het logo van de winkel waar jij je aankoop wil doen en kom je op de site van deze winkel terecht. Jij kunt hier je

aankopen doen en ontvangt korting omdat jij lid bent van GHBS. Daarnaast ontvangt GHBS een klein bedrag omdat jij je aankoop hebt gedaan via onze webshop. Kortom: een win-win situatie! Hieronder is een over-zicht te vinden van de winkels die zijn aangesloten bij de GHBS webshop. Jij doet voortaan toch ook je online aankopen via de GHBS webshop?

15

Raadpleeg de website voor meer winkels die deelnemen aan de webshop van GHBS!

Wat doe je bij GHBS?Ik doe de Jongste Jeugd coördinatie en Breedte Jeugd coördinatie. Ik ben verantwoordelijk voor het aanstellen van trainers, en eigenlijk alles wat maar op het veld gebeurt. Bij de Breedte Jeugd gaat het om alle niet-selectie jeugd. En de Jongste Jeugd is allemaal Funkey tot en met de achttallen. Daar-naast ben ik secretaris van het technisch hart. Dat houdt in dat ik veel momenten initieer waarbij we weer bij elkaar komen, de overall activiteiten be-waak en zorg dat ze uitgevoerd worden. Verder ben ik nog trainer/coach van Jongens D1. Het kost veel tijd, maar het is hartstikke leuk met die jochies. Ik heb er dus ook mijn werk van gemaakt. En ook in mijn vrije tijd ben ik veel met hockey bezig. Zo ben ik ook nog trainer/coach van Graspiepers Heren 1.

Hoe ben je in aanraking gekomen met hockey?Ik was pas 11 of 12 jaar toen ik begon met hock-eyen, in Oene, een klein plaatsje naast Epe. Ik ben opgegroeid op een boerderij, een melkveebedrijf. Ik kende niemand die hockeyde. Ik denk dat ik het uiteindelijk een keer op televisie gezien heb. Toen heb ik een proefles gedaan, en ben ik blijven plak-ken.

Hoe kom je bij GHBS?Ik ben ooit hier komen studeren, Sportmanage-ment. Ik ben toen vier jaar actief geweest bij Haren, ook als trainer en coach. En zelfspelend in Heren 2 bij Haren. Daarna ben ik terecht gekomen bij Dar-ing Heren 1. Ik was daar ook trainer en coach van Dames 1. En daarnaast deed ik wat losse dingetjes, zoals de shoot-outcompetitie. Nadat ik met Dar-ing een keer tegen GHBS moest spelen, ben ik na afloop aan de bar beland met Jelle. Zo ben ik bij GHBS gekomen. Toen ik Jongens A1 ging trainen en coachen, ben ik gevraagd of ik ook interesse had in de Jongste Jeugd coördinatie. En uiteindelijk is daar ook de Breedte Jeugd bijgekomen.

Waarom heb je voor dit werk ge-kozen?Ik had al wel de achtergrond van andere clubs waar ik actief was geweest. Ik wist toen natuurlijk nog niet hoe het bij GHBS was. Bij GHBS was veel ruimte om zelf initiatief te nemen. We hadden veel vrijheid om dingen in te richten. Dat was heel leuk en een uitdaging. Van beleidstechnisch tot uitvoer-end doen we veel. Het leukste vind ik om het veld op te gaan met die jonge kinderen. Ze vinden het supercool en ze zijn supertrots als ze iets geleerd hebben.

17 18

Kun je mensen aanraden iets voor GHBS te doen, en waarom?Zeker wel. GHBS is de afgelopen jaren in aantallen groeiende. We merken dat het aantal vrijwilligers meegroeit, maar dus in relatieve aantallen dus nog niet groeit. Er moeten altijd dingen die moeten gebeuren, zoals ondersteunende diensten. Dit met als doel om die kinderen, maar ook senioren, op het veld plezier te laten hebben. Uiteindelijk is dat waar het om draait. Ik haal daar heel veel voldoen-ing uit. Er zijn ontzettend veel taken die je ook kunt doen waarbij het zelfs misschien een pre is om geen hockeyverstand te hebben. In januari gaat een cursus van start: ‘Meer Vrijwil-ligers in Korte Tijd’ vanuit Huis voor de Sport. Het bestaat uit vier workshops die ik met een paar an-deren ga geven. Hoe meer mensen het doen, hoe minder er hoeft te gebeuren. En het wordt gezel-liger. Het is ook heel tof dat er al veel ouders zijn die gaan hockeyen. Dat is ook een vorm van betrokkenheid bij de club. Ook al kan nog niet iedereen hockeyen, ze gaan toch ouderhockey doen. Dus als je geen vrijwilliger wil of kan worden, is dat ook heel leuk. Om wat meer gevoel te krijgen, of het spelletje van je zoon of dochter wat meer te snappen.

Wat is jouw leukste ervaring bij GHBS?Ik vind familietoernooien altijd echt gaaf. Bij mijn oude club hadden we geen familietoernooi. Ik hoor dat je je altijd heel snel moet inschrijven, anders zit het vol. Ik heb zelf twee keer meegedaan. En wat ik ook heel tof vind, is dat een aantal van Jongens A1 waar ik destijds mee begon, nu in Heren 1 speelt. Ik heb dan alleen het laatste stukje gedaan, maar het is cool dat doorstroming bij GHBS echt plaatsvindt.

Ik ben ook erg trots op de ontwikkeling van mijn Jongens D1. De jongens laten elke week zien, met veel plezier in het hockey, beter te worden. Dit heeft zelfs geresulteerd in het behalen van het Neder-lands Kampioenschap in de zaal. Dit is een unieke prestatie, want het is jaren geleden dat een jongen-steam van GHBS zich hiervoor geplaatst heeft door glansrijk kampioen te worden in de Topklasse. Op 6 februari spelen we het Nederlands Kampioen-schap in Nijmegen. Een bijzondere ervaring voor zowel de jongens, ouders als voor mijzelf.

17 18

Het CLUBZINE zet graag iemand die veel voor de club doet in het zonnetje. Deze keer is dat Arnold Stormink.