Dankgebed en voorbeden Inzameling van de gaven, in twee rondgangen

1. Diaconie; 2. Pastoraat en eredienst Slotlied, staande: Ga maar gerust ( melodie Joh. de Heer 96 )

Ga maar gerust, want Ik zal met je meegaan. Ik ben je baken, ook in diepe nacht. Ik ben de stem die steeds in jou zal opstaan. Ik ben de hand die op je vriendschap wacht. Ik ben het licht dat voor je voeten uitgaat. Ik ben de wind waardoor je ademhaalt. Ga maar gerust, want Ik zal met je meegaan. Ik ben de zon, waarvoor het donker knielt. Ik ben de groet, waarmee ook jij kunt opstaan. Ik ben de hoop, dat zaad diep in je ziel. Ik ben het lied, dat fluistert in de bomen. Ik ben de dag, die schemert in je droom. Ga maar gerust, want Ik zal met je meegaan. Ik ben de liefde, die een mens je schenkt. Ik ben de hoogste toon die jij kunt aanslaan. Ik ben de verte, die verlangend wenkt. En, kom je thuis, de laatste mist verdwenen, ben Ik de hand, die al je tranen wist.

Zegen Aan de uitgang krijgt u een gedachtenisbrief mee, waarin de namen vermeld staan van de mensen die vanmorgen zijn herdacht. De nabestaanden van genoemde overledenen zijn na de dienst van harte welkom om na te praten in de zalen aan de achterzijde van de kerk. Daar is ook koffie en thee. Zij mogen de gedachteniskaars van de door hen herdachte overledene meenemen. Aan de uitgang is er een collecte voor het onderhoud van onze gebouwen. Wij wensen u en jullie een goede en gezegende zondag toe.

Gemeenschap der heiligen

Kerkdienst in de Jozefkerk te Assen

op Eeuwigheidszondag 26 november 2017

waarin wij de overledenen gedenken en hun namen noemen voor Gods aangezicht

Jozefkoor Organist: Johan Timmer Voorganger: ds. Ron Koopmans

8

Op de Avondmaalstafel staan kaarsen, voor elke gestorvene één. Nabestaanden mogen voor de dienst het lichtje aansteken ter nagedachtenis van hun geliefde overledene. Ook de devotietafel staat vol lichtjes. Ieder die wil mag voor of na de dienst een lichtje aansteken, om te gedenken wie gestorven is. Zingen voor de dienst: Licht dat ons aanstoot in de morgen

( Lied 601 )

Licht, van mijn stad de stedehouder,

aanhoudend licht dat overwint.

Vaderlijk licht, steevaste schouder,

draag mij, ik ben jouw kijkend kind.

Licht, kind in mij, kijk uit mijn ogen

of ergens al de wereld daagt

waar mensen waardig leven mogen

en elk zijn naam in vrede draagt.

Alles zal zwichten en verwaaien

wat op het licht niet is geijkt.

Taal zal alleen verwoesting zaaien

en van ons doen geen daad beklijft.

Veelstemmig licht, om aan te horen

zolang ons hart nog slagen geeft.

Liefste der mensen, eerstgeboren,

licht, laatste woord van Hem die leeft.

Gaf Gij zelf ook niet de adem die U loven moet? Laat het lied op aarde klinken als de hemel doet: een gebed dat U wil danken, wil verklanken: God is goed! Hier beneden klinkt ons loflied; maak het tot uw troon! Adem in ons lied het weten dat Gij bij ons woont. Opdat hart en ziel veelvuldig U, God, huldigt, eer betoont! Want U komt alleen de eer toe, alle heerlijkheid! Aan U, Schepper God en Vader, blijft ons lied gewijd; om de Zoon U alle glorie, door de Geest, in eeuwigheid!

Gedachtenis van de gestorvenen ( gemeente gaat staan ) Zingen, staande: Neem, Heer, mijn beide handen ( tekst: Ben Sleumer )

Neem, Heer, mijn beide handen en leid mij voort en leer mij te vertrouwen op U, uw woord. Hoe kan ik anders weten waarheen te gaan. Wijs mij de rechte wegen, noem mij uw naam. Aanvaard, Heer, mijn gebeden, mijn hoopvol lied, mijn dankbaarheid en vreugde, en stil verdriet, en laat mij bij U schuilen, zoals een kind; soms ben ik voor het leven te klein en blind. Als U mij roept te komen, mij thuis verwacht, wilt U mij dan geleiden voorbij de nacht; en draag mij in uw handen, voorbij de pijn; en laat mij in U wonen, geborgen zijn.

2 7

Zingen: Toch overwint eens de genade ( Lied 755 )

Toch overwint eens de genade, en maakt einde aan de nacht. Dan onderwerpt de Heer het kwade, dan is de strijd des doods volbracht. De wereld treedt in ’s Vaders licht, verheerlijkt voor zijn aangezicht. O welk een vreugde zal het wezen, als Hem elk volk is toegedaan. Uit aarde en hemel opgerezen, vangt dan het nieuwe loflied aan, als ieder voor de Heer zich buigt en aller stem Gods lof getuigt.

Prediking Orgelspel Zingen: Als de hemel vol gezang is, met Jozefkoor

Woord van welkom en mededelingen Aanvangslied, staande: Wat de toekomst brengen moge

( Lied 913: 1 en 2 )

Wat de toekomst brengen moge, mij geleidt des Heren hand; moedig sla ik dus de ogen naar het onbekende land. Leer mij volgen zonder vragen; Vader, wat Gij doet is goed! Leer mij slechts het heden dragen met een rustig, kalme moed!

Heer, ik wil uw liefde loven, al begrijpt mijn ziel U niet. Zalig hij, die durft geloven, ook wanneer het oog niet ziet. Schijnen mij uw wegen duister, zie, ik vraag U niet: waarom? Eenmaal zie ik al uw luister, als ik in uw hemel kom!

Stil gebed, bemoediging en groet Zingen: Klein Gloria ( Lied 195 )

Ere zij de Vader en de Zoon en de Heilige Geest, als in de beginne, nu en immer, en van eeuwigheid tot eeuwigheid. Amen. ( daarna gaan we zitten )

Inleiding op de dienst Gebed Zingen: Straal, lieflijk licht ( melodie: Gezang 230, bundel ’38 )

Straal lieflijk Licht, nu mij de nacht bevangt, wees Gij mijn gids. Duister alom, de lange weg maakt bang, wees Gij mijn gids. Wijs mij de weg, al weet ik niet waarheen, maar bij uw licht weet ik mij niet alleen.

6 3

Het was maar zelden dat ik er naar vroeg: wees Gij mijn gids. Lang ging ik zelf mijn eigen gang, maar nu bent Gij mijn gids. Ik leefde fel, ging aan mijn angst voorbij. In eigenzinnigheid verschool ik mij. Ik ben gezegend want uw licht alleen is nu mijn gids. Ik vind de weg door nacht en ontij heen met U als gids. Straks breekt voor mij de grote morgen aan en ik zal dankbaar in uw stralen staan.

Gesprek met de kinderen Zingen: Wij gaan voor even uit elkaar

Wij gaan voor even uit elkaar en delen nu het licht; dat licht vertelt ons iets van God, op Hem zijn wij gericht. Wij geven Gods verhalen door en wie zich openstelt ervaart misschien een beetje licht door wat er wordt verteld. Straks zoeken wij elkaar weer op en elk heeft zijn verhaal. Het licht verbindt ons met elkaar; het is voor allemaal!

Schriftlezing: Openbaring 7: 2 - 4 en 9 – 17

Ik zag in het oosten een andere engel opstijgen, die het zegel van de levende God had. De vier engelen die de opdracht hadden gekregen om schade toe te brengen aan het land en de zee riep hij met luide stem toe: ‘Laat het land en de zee en ook de bomen nog ongemoeid! Eerst moeten wij het zegel van onze God op het voorhoofd van zijn dienaren aanbrengen.’ Toen hoorde ik het aantal van hen die het zegel droegen: honderd vierenveertigduizend in totaal, afkomstig uit elke stam van Israël. (…) Hierna zag ik dit: een onafzienbare menigte, die niet te tellen was, uit alle landen en volken, van elke stam en taal. In het wit gekleed en met palmtakken stonden ze voor de troon en voor het Lam. Luid riepen ze: ‘De redding komt van onze God die op de troon zit en van het Lam!’ Alle engelen stonden om de troon en de oudsten en de vier wezens heen. Ze bogen zich diep neer voor de troon en aanbaden God met de woorden: ‘Amen! Lof, majesteit en wijsheid, dank en eer en macht en kracht komen onze God toe, tot in eeuwigheid. Amen.’

Een van de oudsten sprak mij aan: ‘Wie zijn dat daar in het wit, en waar komen ze vandaan?’ Ik antwoordde: ‘U weet het zelf, heer.’ Hij zei tegen me: ‘Dat zijn degenen die uit de grote verschrikkingen gekomen zijn. Ze hebben hun kleren wit gewassen met het bloed van het Lam. Daarom staan ze voor Gods troon en zijn ze dag en nacht in zijn tempel om Hem te vereren. En Hij die op de troon zit zal bij hen wonen. Dan zullen ze geen honger meer lijden en geen dorst, de zon zal hen niet meer steken, de hitte hen niet bevangen. Want het Lam midden voor de troon zal hen hoeden, hen naar de waterbronnen van het leven brengen. En God zal alle tranen uit hun ogen wissen.’

Zingen: Zoals een vader liefdevol zijn armen ( Psalm 103: 5 en 6 )

Zoals een vader liefdevol zijn armen slaat om zijn kind, omringt ons met erbarmen God onze Vader, want wij zijn van Hem. Hij die ons zelf uit aarde heeft genomen, Hij weet, dat wij, uit stof aan 't licht gekomen, slechts leven op de adem van zijn stem. De mens is aan het sterven prijs gegeven, gelijk het gras kortstondig is zijn leven, en als een bloem die naar de zon zich keert, maar die ten prooi valt aan de barre winden, en knakt en sterft, en is niet meer te vinden. Ja zelfs haar eigen plaats kent haar niet meer.

Schriftlezing: Mattheüs 5: 1 - 12 ( vertaling NBG 1951 )

Toen Jezus nu de scharen zag, ging Hij de berg op en nadat Hij Zich had neergezet, kwamen zijn discipelen tot Hem. En Hij opende zijn mond en leerde hen, zeggende: Zalig de armen van geest, want hunner is het Koninkrijk der hemelen. Zalig die treuren, want zij zullen vertroost worden. Zalig de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde beërven. Zalig die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden. Zalig de barmhartigen, want hun zal barmhartigheid geschieden. Zalig de reinen van hart, want zij zullen God zien. Zalig de vredestichters, want zij zullen kinderen Gods genoemd worden. Zalig de vervolgden om der gerechtigheid wil, want hunner is het Koninkrijk der hemelen. Zalig zijt gij, wanneer men U smaadt en vervolgt en liegende allerlei kwaad van u spreekt om Mijnentwil. Verblijdt u en verheugt u, want uw loon is groot in de hemelen; want alzo hebben zij de profeten vóór u vervolgd.

4 5