VerkiezingenIn Bordeaux was het feest op 6 mei. ‘François Hollande élu président de la République avec 51,9% des voix’. Oftewel, François Hollande is verkozen tot president met bijna 52% van de stemmen. De Fransen hebben gekregen wat ze wilden: een soci-alistische president die voor verandering gaat: ‘Le changement commence maintenant’ (de verande-ring begint vandaag). Grote beloftes en uitspraken zijn door Hollande gedaan: pensioenleeftijd naar 60, hogere belasting voor de rijken, creëren van meer banen….Deze nieuwe frisse wind kan nog wel eens consequenties hebben voor de Europese Unie! Het is hard om te zien hoe Sarkozy is afgeschreven. Vijf jaar terug werd hij met groot gejuich verwelkomd en nu kan hij z’n biezen pakken. Hij heeft verloren omdat hij belangrijke verkiezingsbe-loften niet kon inlossen. Hij is er niet in geslaagd om de werkeloosheid terug te dringen en maakte zich niet populair met zijn uitbundige levensstijl. Het is echter nog maar de vraag of Hollande zoveel beter is en kan waarmaken wat hij belooft. ‘On verra’, zeggen de Fransen. ‘ We zullen zien’. Op 15 mei wordt Hollande beëdigd tot president en zal hij vrij snel een nieuwe regering gaan benoemen. Nieuwe burenSinds januari wonen er weer nieuwe buren naast me. Het is een gezin afkomstig uit Senegal. Moeder Penda (42) is getrouwd met Jean (70) die sinds een jaar Alzheimer heeft. De eerste maanden werd hij nog thuis verzorgd door een wijkverpleegkundige.

Helaas legde het allemaal zo’n beslag op het gezin, dat hij sinds afgelopen maand is over-gebracht naar een verpleegtehuis, waar hij trouw wordt bezocht. Hun kinderen Junior (13), Janet (10) en Isma (3,5) zorgen voor veel gezelligheid. Regelmatig wordt er over en weer gebuurt voor een theetje, maaltijd of een spelletje. Iedere dag wordt er gebon-jourd met de bijbehorende kussen. Die Afri-kaanse gezelligheid en warmte mag ik wel!

Beste mensen, Hierbij ontvang je mijn 2e nieuwsbrief, waarmee ik jullie graag bijpraat over mijn leven en werk in Bordeaux. Ondertussen woon ik al weer ruim een jaar in Bordeaux, gaat het spreken en begrijpen van de taal me beter af en voel ik me steeds Franser worden. Sinds kort rijd ik eindelijk rond met m’n Franse nummerplaten en hoor ik er op de weg helemaal bij! Veel leesplezier toegewenst!

geloof, hoop en liefde voor Franse tieners

Nieuwsbrief - no 2 - juni 2012

In deze nieuwsbrief:• Verkiezingen• Nieuwe buren• Brood met hagelslag• Bezoek van m’n moeder• Kerkelijke leven in Cenon• Jeugdwerk• HGJB-vakantie• Een unieke route• Gebedspunten

Mijn adres:19bis, Rue Christian Solar33100 BordeauxFranceEmail: hsmit.ere@gmail.comWebsite: www.harriettesmit.com

Thuisfront Louis Rustenhoven (voorzitter), Wout Schonewille, Jacoline van de Sande, Henri Timmerman, Gerard Bijkerk en Anne-Marie van Briemen

Contact: tfc@harriettesmit.com

Uitzendende gemeente: Hervormde gemeente te Gouda

Deelgenoten gemeenten: Hervormd Leerdam, Hervormde wijkgemeente Eben-Haëzer te Amstelveen, Hervormde gemeente Elburg wijk 3, Hervormd Gorinchem wijk 3, Hervormde gemeente Benthuizen, Hervormd Gouderak

Harriëtte in Bordeaux

Bezoek van m’n moeder Op 14 april heb ik m’n moeder opgehaald met de trein in Parijs. Wat bijzonder was dat! Met haar 75 jaar een hele onderne-ming om richting Bordeaux te komen en zo voor het eerst in haar leven in Frank-rijk te zijn! We hebben dan ook dankbaar gebruik gemaakt van de lange overstap-tijd. Dat gaf ons de kans om te genieten van het mooie Parijs. Daarna zijn we samen verder gereisd naar Bordeaux. In mijn straat wachtte ons een warm welkom door m’n lieve Afrikaanse buren die m’n moeder als hun ‘mamie’ (=oma) ontvingen. We zaten dan ook al vrij snel aan de thee bij de buren. De daarop volgende dagen kwamen de kinderen regelmatig buurten om ‘mamie’ te zien, een spelletje te doen, op schoot te zitten of voor het eerst de kneepjes van het breien te leren.

Ze brachten verschillende Afrikaanse hapjes en we hebben bij hen gegeten. Op zo’n moment geeft het simpelweg ‘er zijn’ al zo’n verbondenheid met elkaar dat een taalbarrière wegvalt. Bijzonder om aan mijn moeder het werk en leven hier te kunnen laten zien, de mensen met wie ik optrek en de mooie stad en omgeving waar ik woon. Het waren dagen met een gouden randje!

Brood met hagelslag‘Saluuut Harriëtte! Je voudrais pain avec Haaaagggelslaag’. Het is een bijna dagelijks ritueel geworden: Ibrahima (11) is dol op Hollandse hagelslag. Uit school komt hij hier buurten, op zoek naar gezelligheid en aandacht! Op een ochtend stond hij op de stoep met de vraag om naar z’n moeder te gaan, omdat ze me nodig had. Ze vertelde dat haar zusje (31) in Senegal plots ernstig ziek geworden was en naar het ziekenhuis overge-bracht. Het zag er niet goed uit. En zo zat ik opeens in hun huis naast

een huilende Afrikaanse moeder. Ze had besloten om voor een week naar Senegal te vertrekken en vroeg of Ibrahima twee dagen bij mij kon zijn omdat ze geen oppas kon vinden. Dankbaar voor dat vertrouwen, heb ik van harte ‘ja’ gezegd.Twee mooie dagen gehad met Ibrahima: veel spelletjes gedaan, film gekeken, z’n lievelingsmaal lasagne gemaakt en een mooie brief geschreven aan z’n moeder. Daarna logeerde Ibrahima enkele dagen bij zijn vader. Een paar dagen na zijn logeerpartij bij mij, vertelde Ibrahima tussen neus en lippen door dat zijn lievelingstante naar de hemel was vertrokken, oftewel:

ze was overleden. Tijdens het spelen van Uno raakte ik met hem in gesprek over z’n tante en ik vroeg of hij mij wilde vertellen waarom ze z’n lievelingstante was. We hadden een prachtig gesprek. Met elkaar gelachen en gehuild. Wat is het toch ingewikkeld als je als jochie van 11 in een ander land woont met een totaal andere cultuur, als ook deel uit maakt van een gezin met cultuurgemixte ouders. Een lievelingstante verliezen, maar geen afscheid kunnen nemen… hoe werkt dat? Hoe geef je dat als kind een plek? Tegelijk is de veerkracht van zo’n jongen als Ibra-hima enorm. Bijzonder dat ik juist in deze setting van ‘verlies’ voor hem van betekenis mag zijn. Toen zijn moeder eenmaal terug was uit Senegal ben ik met Ibrahima meegegaan om te condoleren. Dat deed haar goed. Haar twee broers die in de VS wonen, kregen geen visum en konden niet bij de begrafenis aanwezig zijn. Ze stond er letterlijk alleen voor om alles te regelen voor de begrafenis, met daarnaast de zorg voor haar moeder (76). En dan zit je opeens weer terug in Bordeaux in rouw, ver verwijderd van je familie en gaat het leven weer gewoon verder alsof er niets gebeurd is. En zo zijn er een boel families hier die hun eigen bagage van verdriet met zich meedragen… m’n ogen zijn geopend voor de ingewikkelde setting waarin migranten zitten. Ik merk dat m’n hart hierdoor harder gaat kloppen om van betekenis te mogen zijn, juist voor deze vrouw van wie haar vrienden en familie duizenden km verderop wonen….

Harriëtte in Bordeaux

HGJB-vakantie 31 juli t/m 10 augustus 2012 Komende zomer leid ik opnieuw een vakantie met een groep Nederlandse en Franse jongeren. Daar-voor zijn we nog op zoek naar enkele Nederlandse jongeren (15-19 jaar). Ontmoeting tussen Franse en Nederlandse jongeren staat centraal én we geven onder leiding van een ervaren Franse muzikant drie onvergetelijke black gospel concerten. Speciale muzikale ervaring of een franse talenknobbel heb je niet nodig - als je maar enthousiast bent! Geef je op via www.hgjb.nl!En een extra reden om je op te geven is: 20-27augustus zijn de Franse jongeren van dit kamp in Nederland. Een mooie kans om jouw leven te delen.

GZB-jongerenevent + GZB-zendingsdagZet ze in je agenda: Vrijdag-avond 24 augustus: Jonge-renevent Hydepark Doorn en zaterdag 25 augustus: GZB zendingsdag voor jong en oud. Frankrijk staat centraal, Franse jongeren, predikanten en Harriette vertellen je graag meer over werken en leven in Frank-rijk. Meer info: www.gzb.nl

Kerkelijk leven in Cenon Door het aangekondigde vertrek van ds. Dik Brienen deze zomer, is het best span-nend hoe het daarna zal gaan. Omdat er geen geld is voor een nieuwe predikant, heeft de landelijke kerk besloten dat we voorlopig een jaar vacant zullen zijn. Op dit moment wordt er intern en in overleg met de landelijke kerk gezocht naar een oplossing zodat het werk voortgang kan hebben.

Dankbaar voor de nieuwe mensen die regelmatig onze kerk toch weten te vinden en diensten bijwonen. Dat is een enorme bemoediging, juist omdat we als gemeente klein en kwetsbaar zijn: de ‘harde kern’ van de gemeente bestaat uit slechts enkele gezinnen en indivi-duen. Dat maakt dat er veel kerkenwerk neerkomt op dezelfde mensen en dat is vaak gewoon zwaar om vol te houden. Tegelijkertijd roeien we met de riemen die we hebben en zien we ook dat God betrokken is op onze gemeente. Dat zorgt ervoor dat we ondanks moeizame momenten toch net het hoofd boven water kunnen houden.

JeugdwerkSinds januari leid ik samen met Manu 1x per twee weken de tienerclub, waarop onze 7 tieners trouw aanwezig zijn. Voor de jeugd hier is een activiteit van de kerk de enige plek waar ze concreet christe-lijke leeftijdgenoten ontmoeten en waar ze over het geloof kunnen spreken. Op de neutrale scholen is dat niet gewoon en

toegestaan om op een openlijke wijze je geloof daar te tonen. Geloven mag, maar is iets privés, dat houd je voor jezelf. Daardoor zijn jongeren gemotiveerd voor de club en zijn bijna altijd present. Veel jongeren missen de vanzelfsprekende basiskennis van de Bijbelverhalen die ieder kind/tiener in Nederland ongemerkt meekrijgt in het christelijk onderwijs. Om het jeugdwerk ook daadwerkelijk een actiepunt binnen de gemeente te laten zijn, maak ik sinds een aantal maanden ook deel uit van de kerkenraad om zo met elkaar te bouwen aan jeugdwerkbeleid. Naast het lokale jeugdwerk ligt er ook de wens om het regionale jeugdwerk een impuls te geven. In januari is een eerste regioweekend geweest in Rodez en eind september zal een tweede volgen. Een prachtkans om andere christenjongeren te ontmoeten. In mei doen we mee met de regionale sportdag in Montauban. Tot slot het jeugdwerk voor de wijk. De afge-lopen periode is het aantal kinderen van de vakantiebijbelclub gegroeid en wordt er nagedacht om dit uit te bouwen naar 1x per maand om zo de kinderen regel-matiger te kunnen ontmoeten. Daarnaast zien we dat juist het aantal jonge tieners groeit, wat vraagt om een eigen aanpak. Dankbaar voor de afgelopen periode dat Nederlandse jongeren vrijwillig of om hun maatschappelijke stage te vervullen hun tijd hebben gegeven aan de kinderen in Bordeaux. Dat was een feest en een mooie bemoediging voor onze gemeente. Dank daarvoor!

Harriëtte in BordeauxHarriëtte in Bordeaux

Een unieke route…Laatst kreeg ik een kaartje met een tekst die me aan het denken zette. Er stond op geschreven: ‘Je hebt een unieke baan! Geniet ervan!’ Het was goed om even deze spiegel voorgehouden te krijgen, want soms zou ik dat inderdaad bijna vergeten. Vooral wanneer er zo nu en dan perioden zijn dat dingen moeizaam gaan en er weinig resultaat zicht-baar is. Dan is het soms even slikken en m’n tanden op elkaar zetten om de moed erin te houden. Juist op zo’n moment is het heerlijk als iemand me ook laat zien dat ik écht een prachtige baan heb! Ook al vraagt het werk hier om een lange adem, liefde en veel geduld.

De kunst is om voor ogen te blijven houden dat het niet mijn missie is, maar Gods missie. God gaat door met het bouwen van Zijn Koninkrijk en het is prachtig te zien hoe Hij ons daarbij wil inzetten en gebruiken! En het mooie is dat zich iedere dag weer mogelijkheden aanbieden om Zijn liefde uit te delen aan de mensen die we ontmoeten! Dat geldt voor mij in Frankrijk, maar voor jullie in Nederland evenzo. Aan de slag zijn in het vertrouwen dat Hij nabij is. Dat is een weg van gebed en gehoor-zaam willen zijn en blijven.

Zo mag ik ook mijn ogen op Jezus gericht houden, in het vertrouwen dat ik mijn taak zodanig zal kunnen vervullen, dat ik een teken van hoop voor de wereld kan blijven. In het vertrouwen dat de wereld Hem toebehoort en niet uit de hand valt!

Aan U behoort, o Heer der heren,De aarde met haar wel en wee…Laat dan mijn hart U toebehorenEn laat mij door de wereld gaanMet open ogen, open oren,Om al uw tekens te verstaan.Dan is het aardse leven goed,Omdat de hemel mij begroet. (liedboek voor de kerken, gezang 479)

Adieu,Harriëtte

Dankpunten:• dankbaar voor m’n lieve nieuwe bu-

ren. Een Senegalees gezin met 3 kin-deren wat zorgt voor gezelligheid en levendigheid in de straat en bij wie ik graag over de vloer kom.

• dankbaar voor het bezoek van m’n moeder. We hebben samen een mooie tijd gehad! En het was bij-zonder om haar m’n leven en werk te laten zien.

• dankbaar voor de kleine zegeningen die soms zichtbaar worden.

• dankbaar voor de jongeren van m’n gemeente die trouw zijn in hun par-ticipatie binnen de kerk.

Gebedspunten:• bidden om wijsheid voor onze nieuwe

gekozen president Hollande om een goede start te maken met de verant-woordelijke taak die op z’n schouders rust om dit land te leiden.

• bidden voor m’n straat waarin ver-schillende families te maken hebben met verdriet en verlies. In’t bijzonder voor één van de huizen waar onlangs iemand zelfmoord heeft gepleegd.

• bidden voor de kinderen in m’n wijk die te dealen hebben met echtschei-dingssituaties en zich vaak alleen voe-len.

• bidden voor geduld, juist als be-paalde dingen meer tijd kosten, dan verwacht.

• bidden voor de kerkenraad die eind juni een vergaderdag heeft gepland rondom visie en beleid.

• H

COLOFON Harriëtte Smit is in februari 2011 door de GZB vanuit de Hervormde gemeente te Gouda uitgezonden naar Frankrijk. De GZB werkt graag mee aan de verspreiding van deze nieuwsbrief. Hartelijk dank voor uw meeleven en gebed! U kunt uw betrokkenheid óók tot uitdrukking brengen door een gift over te maken op bankrekening 28016 van de GZB o.v.v. ‘Harriëtte Smit’. We zijn dankbaar voor uw onmisbare steun, zodat het werk kan voortgaan en zelfs kan groeien.

Adreswijzigingen en informatie: GZB | Postbus 28 | 3970 AA | Driebergen | T 0343-512444 | E info@gzb.nl | www.gzb.nl

Harriëtte in BordeauxHarriëtte in BordeauxHarriëtte in Bordeaux