weekblad voor HvA en UvA

Folia Magazinenr. 16 16/01/2013

Folia Magazineweekblad voor HvA en UvA

Folia Magazineweekblad voor HvA en UvA

Folia Magazinenr.

Folia MagazineFolia Magazine16 16/01/2013

Folia Magazine

Floor Sietsma Extreem slim en ongelooflijk begaafd

(advertentie)

Omdat we zo dol op jullie zijn hebben we de komende tijd heerlijke aanbiedingen.Zoals op maandag 28 jan. bij aankoop van een koffi e een MUFFIN GRAT IS. Dinsdag29 jan. is de BASISSOEP GRAT IS!Woensdag 30 jan. zijn de WARMEMAALT IJDEN € 2,50. Donderdag 31 jan. is het BIER vanaf 16.00 uur

tot sluit € 1,- in onze kroegen. Vrijdag 1 feb. zijn onze

beroemde stokbroodjes gezond € 1,50.

Meld je in de ACT IEWEEK (28 jan. - 1 feb.) aan op onze

Facebookpagina en maak kans op een GRAT IS LUNCH en een

GRAT IS FEESTJE met je vrienden in 1 van onze kroegen!

n onze kroegen. Vrijdag 1 feb. zijn onze

beroemde stokbroodjes gezond € 1,50.ACT IEWEEK

(28 jan. - 1 feb.) aan op onze en maak kans

en een met je

vrienden in 1 van onze kroegen!

Omdat we zo dol op jullie zijn hebben we de komende tijd heerlijke aanbiedingen.Zoals op maandag 28 jan. bij aankoop van een koffi e

MUFFIN GRAT IS.29 jan. is de Woensdag 30 jan. zijn de MAALT IJDEN € 2,50.jan. is het

Omdat we zo dol op jullie zijn hebben we de komende tijd heerlijke aanbiedingen.Zoals op maandag 28 jan. bij aankoop van een koffi e

MUFFIN GRAT IS. Dinsdag29 jan. is de BASISSOEP GRAT IS!Woensdag 30 jan. zijn de WARMEMAALT IJDEN € 2,50. Donderdag 31 jan. is het BIER vanaf 16.00 uur

tot sluit € 1,- in onze kroegen. Vrijdag 1 feb. zijn onze

beroemde stokbroodjes gezond € 1,50.

Meld je in de ACT IEWEEK(28 jan. - 1 feb.) aan op onze

Facebookpagina en maak kans Facebookpagina en maak kans Facebookpaginaop een GRAT IS LUNCH en een

GRAT IS FEESTJE met je vrienden in 1 van onze kroegen!

tweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaartweede� jaar

www.facebook.com/CAMPUS.UvA.HvA

inhoud #16

de week/het moment/navraag 4-5 passie 11 opinie 14-17 Robbert Dijkgraaf 15 Hadjar Benmiloud 17 objectief 18-19 drift 23 op de tong 27 promoties 28 overigens 29 Folia maakt kennis 34-35

Folia tipt 36-37 lezingenladder 37 prikbord 38-39 wasdom 40-41 stage 41 toehoorders 42 de lezer/deining 43

Visie‘Ik zou willen dat onze studenten competente rebellen worden. Re-bellen in de intellectuele zin van het woord. Omdat er nog te veel geaccepteerde dogma’s zijn die ter discussie gesteld moeten worden en, indien nodig, vervangen.’ Dat zei rector magnificus Dymph van den Boom tijdens de diesrede. De dies is de officiële verjaardag van de universiteit, en de onofficiële nieuwjaarsreceptie. De HvA heeft geen algemene nieuwjaarsbijeenkomst. Dat doen de concurrerende hogescholen beter. Voorzitter Doekle Terpstra kondigde tijdens de nieuwjaars-borrel van Inholland aan dat de ‘oude’ heao weer wordt ingevoerd. Ron Bormans van de Hogeschool Rotterdam maakte in zijn nieuw-jaarsrede bekend dat de HAN sterk wil gaan focussen op de kwaliteit van het voltijd bachelo-ronderwijs en dat het deeltijdon-derwijs op de schop gaat. Volgend jaar zou de HvA ook een nieuwjaarsreceptie moeten organiseren waarbij de visie voor het komend jaar wordt geschetst. Dat is goed voor de profilering van de hogeschool, en leuk voor de medewerkers.

Jim Jansen, hoofdredacteur Folia

Magazine, jim@folia.nl, @jimfjansen

(twitter)

redactioneel

Knap lastig 6Floor Sietsma promoveerde op haar twintigste, maar

zeer hoogbegaafd zijn biedt niet alleen voordelen.

Vechten voor De Lax 12Nationale Koud Pils Dag eindigde in een

massale vechtpartij. De ASVL hoopt dat De Lax snel weer open kan.

Schrijfcursus 20Geesteswetenschappers moeten niet

alleen voor vakgenoten schrijven, maar ook voor Tante Mien uit Assen.

Ultieme bekroning 24Voor Docent van het Jaar Jan van Maarseveen heeft zijn verkiezing meer impact dan trouwen en kinderen krijgen.

Zorg over zorg 30Drie experts over de zorg van de toekomst en de rol

daarin van wetenschappelijk medisch onderzoek.

opinie 14-17 drift 23

Folia maakt kennis 34-35 stage 41

de lezer/deining 43

Jim Jansen, hoofdredacteur Folia

Magazine, jim@folia.nl, @jimfjansen

(twitter)

en verder

3Folia Magazine

Ze ontpopte zich vorige week even tot een ware Martin Luther King, rector Dymph van den Boom, tijdens de 381e dies natalis van de UvA – de

‘geboortedag’ van de universiteit. Universiteiten volgen de kenniseconomie niet, stelde Van den Boom, zij geven haar vorm. Juist daarom moet de universiteit studenten opleiden tot ‘compe-tente rebellen’. Want: er zijn nog te veel geaccep-teerde dogma’s die ter discussie gesteld moeten worden. Er vielen nog nét geen rozenblaadjes naar beneden toen ze haar toespraak afsloot. Die gedroomde rebellie van Van den Boom lijkt nog niet helemaal overgewaaid naar de UvA-stu-dent. Dat bleek dezelfde dag, toen tijdens de dies-viering traditiegetrouw de eredoctoraten werden uitgereikt. Een daarvan was bestemd voor Ratan Tata, de machtigste zakenman van India. Hij ontving de universitaire onderscheiding vanwege ‘zijn grote bijdrage aan de wereldwijde expansie van de Tata Group, waarbij hij economische groei liet samengaan met een uitgebreid corporate social responsibility-programma van het concern’. Maar Tata is niet onomstreden. Wapenleveranties aan Birma, nepotisme, landdiefstal: het zijn niet de minste beschuldigingen die Tata aan zijn broek heeft hangen. En hoewel UvA-wetenschappers een kritisch geluid lieten horen in de Volkskrant, kon-den de UvA-studenten er niet wakker van liggen. Op dat ene lid van de Internationale Socialisten na, die voor de ingang van de economiefaculteit – waar de zakenman te gast was bij interviewpro-gramma Room for Discussion – tevergeefs met zijn spandoekje studenten probeerde te overtuigen van al die onrechtvaardigheid. De ongeïnteresseerde student. De Nijmeegse hoogleraar Jan Derksen heeft er zijn buik vol van, zo tekende hij op in een opiniestuk dat nogal wat stof deed opwaaien. Ze gapen, ze eten, ze praten, maar aandachtig luisteren? Dat doen die uitvre-ters van studenten anno 2013 niet meer. Vroeger,

de week

‘toen studenten nog niet digitaal, individueel en narcistisch waren’, was dat wel anders, aldus Derksen. Hij bepleit: afschaffen die hoorcolleges. Hoogleraren zijn geen schoolmeesters. Het komt zowel de universiteit als de student ten goede als colleges vervolgens uitsluitend digitaal worden aangeboden. Scheelt een hoop geld en tijd. Huib de Jong – wellicht kent u hem niet, maar hij is de kersvers benoemde rector van de HvA – is het in elk geval niet met Derksen eens. ‘Leren is meer dan informatie opnemen,’ twitterde hij naar aanleiding van het opiniestuk. ‘Geen goed onderwijs zonder de binding tussen student en docent.’ Mogelijk voelt de Jong zich wat in de

Daar staat ze dan. Rector Dymph van den Boom sprak vorige week, tijdens de dies natalis van de UvA, haar toespraak ‘Een beetje moeilijker graag’ uit. Van den Boom vindt dat een universiteit ‘competente rebellen’ moet voortbrengen. De toespraak werd lovend ontvangen.

schaduw staan van voorganger en grande dame Jet Bussemaker, maar hij laat in elk geval wel van zich horen. De goedkeuring van zijn rebel-lerende collega Dymph van den Boom kan hij vast wegdragen. yyy Gijs van der Sanden

tweet vande week

Susanne Majoor@SusanneMajoor

14 januari 2013

5,5 voor herkansing spelling en stijl! net gehaalt!

https://twitter.com/SusanneMajoor/status

De gedroomde rebellie van Dymph van den Boom

4 Folia Magazine

foto

Dan

ny S

chw

arz

Is het feit dat u niet bent gepromoveerd een probleem?‘Het is niet belangrijk wat ik ervan vind. Veel belangrijker is wat het College van Bestuur vindt. Het feit dat zij mij benoemd hebben spreekt voor zich. Het is niet aan mij om daar een mening over te hebben.’

De domeinraad is minder blij. Hoe gaat u de studenten en medewerkers voor u winnen?‘Laat ik vooropstellen dat ik heel positief ben over de domeinraad. Ik vind het goed dat de raad betrokken is bij het dossier en bij een nieuwe aanstelling. Ik ben groot voorstander van het gesprek met medewerkers en studenten.

Wanneer ik in mei begin op de HvA wil ik het gesprek dan ook met een open vizier aangaan. Ik heb daar alle vertrouwen in.’

Wat zijn uw plannen met het domein?‘Het is nog te vroeg om hier op dit moment antwoord op te kunnen geven. Ik ben van plan in de komende maanden met medewerkers kennis te maken, veel gesprekken te voeren en het dossier goed te leren kennen. Pas daarna kan ik hier meer over zeggen.’

Er zijn geluiden dat specifieke lera-renopleidingen ondergebracht gaan worden bij betreffende domeinen. Wat vindt u daarvan?

‘Het is lastig om nu al uitspraken te doen over de HvA. Ik kan wel een parallel trekken met de universiteit. Het is voor middelbare scholen belangrijk dat er een helder profiel is zodat zij weten wat ze van docenten kun-nen verwachten. Ik pleit vanuit mijn huidige positie aan de Universiteit Leiden voor één opleidingsprofiel. Als je de docentenoplei-dingen verspreidt over faculteiten loop je het risico dat elke faculteit zijn eigen leraren op-leidt. Dit kan voor scholen onduidelijkheden oproepen. Als je het al zou doen, dan moet er gelet worden op dat opleidingsprofiel. Ik pleit voor één instituut om de eenheid van het profiel te koesteren.’ yyy Vera Lentjes

Afgelopen week werd Ietje Veldman benoemd tot voorzitter van domein Onderwijs & Opvoeding van de HvA. De domeinraad zou niet blij zijn met de benoeming, omdat Veldman onder meer te dicht tegen haar pensioen aanzit en niet is gepromoveerd. Ietje Veldman reageert.

navraag Ietje Veldman

Op 8 januari vierde de UvA haar 381e dies natalis. De verjaardag van de UvA wordt traditiegetrouw gevierd met de uitreiking van eredoctoraten. Dit jaar viel de eer te beurt aan onder meer medicus-astronaut André Kuipers. Erepromotor was hoogleraar keel-, neus- en oorheelkunde Wytske Fokkens. Zij roemde Kuipers onder meer omdat hij de wetenschap en met name de ruimtevaart toegankelijk heeft gemaakt voor een breed publiek, vooral kinderen. Op de foto krijgt Kuipers de kappa omgehangen door UvA-prorector Bob ten Cate. yyy tekst Dirk Wolthekker / foto Danny Schwarz

5Folia Magazine

6 Folia Magazine

Op haar twaalfde ging ze studeren, op haar zeventiende had ze haar masterdiploma en op

haar twintigste is ze gepromoveerd. Floor Sietsma is extreem hoogbegaafd en dat is soms

zwaar, maar geeft wel opties. ‘Ik wil zangeres worden, schrijfster, salsalerares, orthopeda-

goog en Nobelprijswinnaar.’ tekst Vera Lentjes / foto’s Jan-Maarten Hupkes

De grote ramen van café Polder bieden uitzicht op de Faculteit der Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica (FNWI) en op

sportcentrum Universum. Om de hoek zit het Centrum Wiskunde & Informatica (CWI), waar Floor Sietsma (20) haar promotieonderzoek deed. Ondanks het kleine stukje dat ze heeft moeten lopen schuift Floor Sietsma bibberend aan een tafeltje bij het raam. Om het ijs te breken praten we over het weer. Floor vertelt dat dat vroeger een hele uitdaging voor haar was. Moeite met sociale vaardigheden is een autistisch trekje dat volgens haar vaker voorkomt bij hoogbegaaf-de kinderen. Of Floor autistisch is, is nooit getest. Haar intelligentie wel. Bij alle beschikbare intel-ligentietesten in Nederland haalt Floor steevast de maximale score. Ze behoort daarmee tot de groep van extreem hoogbegaafden. Dat betekent dat Floor mak-kelijk en snel leert, veel kan onthouden en zich sneller ontwikkelt dan haar leeftijdsgenoten. Op de basisschool sloeg ze twee klassen over. Op de middelbare school is ze nauwelijks geweest; ze haalt haar eindexamen na twee jaar zelfstudie. Op haar twaalfde schrijft ze zich, als jongste studente aan de UvA ooit, in voor een bachelor informatica. En nu, acht jaar later, mag Floor

zich wederom de jongste noemen. Ditmaal de jongste promovenda. Afgelopen december promoveerde ze op haar onderzoek naar de ge-volgen van communicatievormen op gezamen-lijke kennis.

GEScHopt En GEpEStFloor groeit op in Amstelveen bij haar moeder en jongere zusje. Door haar eigen hoogbegaafd-heid herkent Floors moeder al snel dat haar dochter intelligenter is dan haar leeftijdsgenoot-jes. Lang voordat ze een voet in school zet, leert Floor zichzelf lezen. Haar tijd op de basisschool vindt ze verschrikkelijk. Ze wordt geschopt,

getreiterd en gepest door haar klasgenoten. ‘Er was één jongen die me iedere dag schopte. De meisjes riepen vooral gemene dingen. Dat mijn moeder goedkope kleren kocht, of dat ik lelijk was. Een keer heeft een meisje mijn nieuwe gymschoenen gestolen. Ze riep dat ik ze aan haar moest geven en ik durfde niets terug te zeggen.’ Volgens de docenten vallen de peste-

rijen allemaal wel mee. ‘Ach joh, meisjes plagen, kusjes vragen,’ is de reactie. Ook kunnen de docenten Floor niets nieuws leren. Ze verveelt zich kapot en het budget be-stemd voor extra begeleiding gaat, ondanks aan-dringen van haar moeder, niet naar Floor, maar naar hulp aan trage en dyslectische klasgenoten. Uit verveling en eenzaamheid leest Floor twee keer de hele bibliotheek uit. ‘De docenten von-den mijn moeder arrogant omdat ze dacht dat ze zo’n slimme dochter had. Ik moest maar leuk gaan spelen met de andere kinderen. Maar dat ging niet.’ Floor vertelt hoe ze steeds somberder werd. Ze was chagrijnig en wilde haar bed niet uitkomen. ‘Vrijdagmiddag was ik ontzettend blij dat het weekend was begonnen. Maar zondag-middag kreeg ik buikpijn. Ik was bang om naar school te gaan. Ik vond het vreselijk.’

De vurige hoop dat op het tweetalig gymnasi-um alles anders zou worden vervliegt snel. Ook daar vindt Floor geen uitdaging. Ze zit de lessen uit tot ze weer naar huis mag. ‘Ik vond het veel te makkelijk. Engels sprak ik al. Mijn klas-genoten vonden me maar raar. Ik bleef maar aan mijn moeder vragen of ik alsjeblieft niet meer naar school hoefde. Dat heb ik een jaar volgehouden. Tot ze zei: “Al moet ik naar de

‘Zo intelligent zijn is lastig’

‘Ik was bang om naar school te gaan’

7Folia Magazine

gevangenis, je hoeft nooit meer naar school. We bedenken wel een oplossing.” Floors moeder stelt met toestemming van de leerplichtambte-naar een plan op. Floor mag na twee jaar thuis-studie eindexamen doen en als dat lukt kan ze op haar twaalfde naar de universiteit. Voor Floor voelde het als een bevrijding. Ze kreeg

de mogelijkheid om zich in haar vertrouwde omgeving en met hulp van haar moeder voor te bereiden op haar eindexamen. Met een paar bijlessen Frans, Duits en wiskunde behaalt Floor in 2004 het eerste gedeelte van haar vwo-eindexamenvakken. Het tweede gedeelte van de vakken rondt ze af in 2005. En dat is niet het

enige wat ze haalt dat jaar. Floor behaalt tevens haar propedeuse informatica.

EInDElijk op één lijnEen universitaire studie is een logische vervolg-stap voor de gemiddelde geslaagde vwo-scho-lier, maar Floor is dan nog maar een meisje van

8 Folia Magazine

twaalf. ‘De eerste dag op de universiteit vroeg een wildvreemde jongen me meteen mee lun-chen. Hij had in de krant gelezen dat ik kwam studeren en hij vond het supercool.’

Floor weet niet wat ze meemaakt. Haar klasgeno-ten zijn aardig, snappen haar grapjes en denken over dezelfde dingen na. Ze voelt zich als een vis in het water en studeert hard. Vol enthousiasme stort ze zich in haar nieuwe wereld. ‘Ik voelde me meteen op mijn gemak. Ik ontmoette mensen met wie ik op één lijn zat, voor het eerst in mijn leven. Ik zat dagelijks met mijn klasgenoten in de kelder van de studievereniging. Gewoon een beetje slap te lullen.’ Een studentenleven zonder uitgaan is ondenk-baar. Vanaf haar veertiende staat Floor dan ook regelmatig in de rij voor Korsakoff of Paradiso. ‘Mijn moeder had er niets op tegen. Ik dronk geen alcohol en mocht niet alleen naar huis fietsen, maar verder viel ik niet op. Ik zag er niet jong uit. Anderen werden eerder uit de rij gepikt en ge-vraagd om hun ID. Maar het waren ook niet echt heftige feestjes. Ik ging informatica studeren, geen rechten. Het was niet alleen maar bier en ballen.’

Net als iedere puber was ook Floor niet onbe-kend met razende hormonen, maar het leeftijds-verschil met de jongens in haar omgeving maakte het lastig. ‘Ik kon niets met jongens van mijn leeftijd. Ik heb een jongen die tien jaar ouder was met een sms’je laten weten dat ik verliefd op hem was. “Sorry, ik niet,” stuurde hij terug. Zonder reden, maar ik denk dat hij me te jong vond.’ Floor lacht. Ze begrijpt het wel. ‘Ik was natuurlijk wel intelligent, maar ik had totaal geen ervaring op dat gebied. Wat dat betreft was ik wel weer veertien.’ Een jaar later ontmoet ze haar huidige vriend Bram, die zeven jaar ouder is. ‘Op een feestje van mijn studievereniging heb ik hem versierd. Ik was vijftien en compleet nuchter, hij tweeëntwintig en behoorlijk dronken. De volgende dag kreeg ik van hem een mail dat het niets te betekenen had. Ik dacht er precies zo over. Tot ik een week later bij hem op de bank een film zat te kijken. Hij had er in het begin moeite mee. Vooral toen hij zijn vrienden moest vertellen dat zijn vriendinnetje

pas vijftien was. Gelukkig was ik niet de gemid-delde vijftienjarige puber.’

Ze zijn al meer dan vijf jaar samen en wonen in hetzelfde studentenhuis. ‘Ik heb weinig woorden nodig bij hem. We letten op dezelfde dingen. Bijvoorbeeld spelfouten op abriposters, die vallen ons allebei meteen op. Ik voel me absoluut niet slimmer dan hij.’

kInDErEn HElpEnHet lijkt alsof Floor geen seconde stil heeft gezeten in de afgelopen acht jaar. Na het succes-vol afronden van haar bachelor informatica begint ze met een master logica die ze na twee jaar cum laude afrondt. Ze is dan zeventien en besluit verder gaan in het onderzoek. Ze wordt promovenda bij het CWI. En of dat nog niet

genoeg is, is Floor afgelopen september gestart met een studie pedagogiek. ‘Uiteindelijk wil ik orthopedagoog worden. Dan kan ik kinderen die dingen meemaken zoals ik helpen. Pesten is ontzettend traumatiserend, vooral als het dag in dag uit gebeurt. Je leert dat jij er niet bij hoort. Je zelfvertrouwen wordt helemaal aan gort ge-slagen. Docenten moeten daar meer zorg voor hebben. Of het in ieder geval onderkennen.’

Naast aandacht voor pesten moet er volgens Floor ook meer aandacht voor hoogbegaafdheid komen. ‘Het is in Nederland not done om te koop te lopen met wat je kan en wat je hebt. “Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg.” Terwijl er in Amerika beurzen uitgedeeld worden aan intel-ligente mensen. Hoogbegaafd zijn heeft veel voor-delen. De meeste mensen kiezen één vak, ik ben nu al met mijn tweede studie bezig.’ En dat niet alleen. Floor is net gepromoveerd en heeft haar rijbewijs gehaald, volgt een studie pedagogiek en leert in haar vrije tijd Spaans, Frans en salsadan-sen. Daarnaast is ze vorige week begonnen met een coachingopleiding, bij haar moeder. ‘Leek me leuk. Er zijn zo veel dingen die me leuk lijken.

Ik wil zangeres worden, schrijfster, salsalerares, orthopedagoog en Nobelprijswinnaar.’ Al die activiteiten in één week proppen lukt haar door alleen de voor haar nuttige din-gen te doen. Ze heeft besloten de colleges en werkgroepen van pedagogiek niet meer bij te wonen. ‘Tijdens de werkgroep kregen we uitleg over het schrijven van een introductie voor een wetenschappelijk paper. Ik heb al tien papers gepubliceerd. Ik lees niet sneller, maar als ik iets lees dan onthoud ik het heel snel. Ik koppel dingen makkelijk aan de informatie die ik al heb. In college werd ons verteld dat je een kind iets kan vragen door middel van een metafoor. Andere studenten hebben drie voorbeelden no-

‘Anderen hebben drie voorbeelden nodig’

dig voordat ze begrijpen wat dat betekent. Kom op jongens, we hebben toch Nederlands gehad. Iedereen weet toch wat een metafoor is?’ Floor begint harder te praten en fronst. ‘Ik snap wel dat het voor hen langzamer moet, maar voor mij werkt het niet zo.’

nErDMet leeftijdgenoten die ze ontmoet bij pedagogiek heeft ze weinig aansluiting. ‘De gesprekken blijven oppervlakkig. Ze praten over jurken, mascara en wat ze vanavond gaan eten. Zwaardere onderwer-pen zoals het afschaffen van studiefinanciering worden niet besproken. Ze zijn iets naïever.’ In het verleden waren sociale contacten een behoorlijk

struikelblok voor Floor. ‘Mijn sociale vaardighe-den waren heel slecht. Ik wist niet hoe ik in een groep moest functioneren en hoe ik een gesprek moest beginnen. Waarom begint iedereen altijd

over het weer? Ik hoorde alleen de letterlijke boodschap. Ja, de zon schijnt, dat zie ik ook. Nu snap ik dat het niet gaat om de woorden, maar dat je de ander op zijn gemak stelt. Ik ben ook niet overal goed in.’ Floor lacht. ‘Waar ik slecht in ben? Hoofdrekenen. Ik ga toch niet dom sommetjes

uit mijn hoofd leren, terwijl ik een rekenmachine heb? En oog-handcoördinatie en motoriek is ook altijd moeilijk geweest. Ballen vangen is een ramp. Echt een stereotype nerd,’ zegt ze trots.Op de vraag of ze hoopt dat haar kinderen haar hoogbegaafdheid erven valt ze stil. Ze staart naar buiten. ‘Ik zou het voor mezelf heel leuk vinden om op dat niveau met ze te kunnen communiceren. Maar zo intelligent zijn, is lastig. Het schoolsysteem sluit niet aan bij wat je kunt. Ik verveel me als ik een gemiddelde krant lees of als ik naar een gemiddeld televisie-programma kijk. Het gaat te langzaam. Je kunt uitblinken, maar je past niet bij de rest van de maatschappij. Dat wordt nooit anders.’ yyy

‘Hoogbegaafd zijn heeft veel voordelen’

9Folia Magazine

cV Floor Sietsma1992 geboren in Amstelveen1996 – 2002 basisschool2002 – 2003 tweetalig vwo, Hermann

Wesselink College Amstelveen2003 – 2005 vwo thuisstudie2004 – 2007 bachelor informatica,

Universiteit van Amsterdam2007 – 2009 master logica, Universiteit van

Amsterdam2009 – 2010 parttime researchproject, CWI2010 – 2012 promotieonderzoek, CWI2012 – heden bachelor pedagogiek

Vincent de Haan, Hoofd Rechtsbureaufotografie: Vera Duivenvoorden

• Je bent betrapt op fraude bij een tentamen en nu wil de examencommissie je een sanctie opleggen.

• Je hebt lekkage in je kamer en je wilt weten wat je rechten zijn, en wie de schade aan je tapijt betaalt.

• Je hebt alweer een tijdelijk contract gekregen van je werkgever en je vraagt je af of hij je niet een vast contract moet aanbieden.

• Je hebt studievertraging opgelopen door persoonlijke omstandigheden en je vindt dat je nu ook langer recht hebt op studiefinanciering.

• Of totaal iets anders!

Ik bestrijdonrecht

Heb jij ook wel eens een juridisch probleem? Kom dan naar het ASVA Rechtsbureau! Bij het Rechtsbureau werken rechtenstudenten die je kunnen helpen met vragen over huurrecht, arbeidsrecht en onderwijsrecht. De medewerkers van het rechtsbureau kunnen je advies geven, je helpen een goede brief te schrijven of met je meegaan naar een hoorzitting. Heb jij bijvoorbeeld een van de volgende problemen?

Neem dan snel contact op het met het ASVA Rechtsbureau en je wordt spoedig uitgenodigd om langs te komen. Stuur een e-mail naar rechtsbureau@asva.nl! Vergeet voor een snelle reactie niet je telefoonnummer te vermelden.

MASTER_ASVA_peper.indd 1 11-1-2013 19:16:31

(ingezonden mededeling)

passieKaraokecarlo Van MunStEr (27, thea-terprogrammeur Crea) zal zijn eerste karaoke-ervaring nooit vergeten.

‘Het Amsterdamse karaokecafé Casablanca, wie is er niet geëindigd na een avondje flink doorhalen? Daar op het podium kreeg ik een paar jaar geleden een microfoon in mijn handen geduwd. Ik zal het nooit vergeten: ik zong een nummer van Gordon: “Blijf je van-nacht bij mij”. De hele kroeg werd stil. Even later stond iedereen met aanstekers in de lucht te zwaaien. Ik had nog nooit gezongen, maar bleek er talent voor te hebben. Vanaf toen was ik verkocht. Het allermooiste is de verbroedering tijdens het zingen. Het meeblèren, zonder dat je je hoeft te schamen dat het nergens naar klinkt. Het is geen Idols, je wordt niet beoordeeld. Dan zie je een drietal mannen “Ademnood” van Linda, Roos en Jessica karaoken, prachtig! Ik heb laatst tientallen orkestbanden ge-kocht, de all time favorite “Het is een nacht”, van Guus Meeuwis zit er natuurlijk ook bij. Al heb ik daar zelf niet zoveel mee, ik ben een groot fan van René Froger. Zijn “Just Say Hello!” verbaster ik soms tijdens een optreden tot “Just say Carlo!”, dat vindt het publiek wel grappig. Mensen die horen dat ik karaoke fantastisch vind en ook Nederlandstalige hits kan waar-deren, vinden dat vaak niet passen bij mij. Dat zou volks zijn en geen echte “cultuur”. Ik vind dat iedereen, studenten én profes-soren, aan karaoke kan doen. Waarom niet? Karaoke verbroedert. Voor een optreden kijk ik snel in de spiegel en knipoog ik even naar mezelf. Dat is een vast ritueel: “Je kan het Car,” zeg ik dan hardop tegen mezelf. Ook heb ik onlangs een mooi, glimmend pak aangeschaft. Daar voel ik me goed en zeker in, het showelement komt zo goed naar voren.’ yyy

tekst Annemarie Vissers / foto Fred van Diem

11Folia Magazine

12 Folia Magazine

Voor het derde jaar op rij vonden er ongeregeldheden plaats tijdens de Nationale Koud Pils

Dag van HvA-vereniging ASVL. Een massale vechtpartij maakte een eind aan het feest in

sociëteit De Lax, waarbij studenten zo veel mogelijk bier drinken. Nu is De Lax dicht.

tekst Marith Iedema / foto Ineke Schipstra

Nooit meer Koud Pils Dag?

Lekker bijkomen van college in De Lax zit er voorlopig niet in. Overal in De Leeuwenburg hangen tv-schermen met de boodschap: sociëteit De Lax

gesloten tot nader order. En zij die toch afdalen naar de club van de Amsterdamse Studenten Vereniging Leeuwenburg (ASVL) stuiten op een potdichte deur. ‘In de wandelgangen hoor ik veel boze reacties van studenten,’ zegt ASVL-voorzit-ter Michael Bosscha. ‘Ze snappen niet waarom De Lax is gesloten.’ VEcHtpartijTijdens de Nationale Koud Pils Dag (NKPD) op 11 december gingen tientallen jongeren buiten De Lax met elkaar op de vuist. Het College van Bestuur (CvB) heeft daarom besloten de HvA-sociëteit te sluiten. Tijdens de jaarlijkse Koud Pils Dag, die wordt georganiseerd door de ASVL, is het de bedoeling tussen 10.00 uur ’s ochtends en 23.00 uur ’s avonds zo veel mo-gelijk bier te drinken. Het record uit 2010 staat op 3475 liter bier. In datzelfde jaar raakte een jongen na het drinken van te veel bier tijdelijk in coma. Ook de NKPD van 2011 verliep niet vlekkeloos. Rond halftien beëindigde voorzitter Bosscha het feest omdat de sfeer ‘onplezierig’ was. Vervolgens besloot een groep dronken aanwezigen het HvA-gebouw te bekladden.Meer toezichthouders en een scherper plan van aanpak moesten ervoor zorgen dat de NKPD

van 2012 vlekkeloos zou verlopen. Voor € 1,50 gingen de ‘Koude Pilsjes’ zoals elk jaar als war-me broodjes over de toonbank. Wat er precies is gebeurd tijdens het evenement bleef tot nu toe onduidelijk. Hoe is het mogelijk dat de NKPD weer zo uit de hand is gelopen?‘Rond een uur of zes brak er een opstootje uit,’ zegt ASVL-voorzitter Bosscha. Eerder die dag wees nog niets op een agressieve sfeer: studen-ten vlogen elkaar in de armen en schreeuwden mee met toepasselijke nummers als ‘Zeven dagen lang’. ‘Vanaf een uur of vijf kwamen er steeds meer onbekenden binnen die groepjes vormden,’ zegt Bosscha. ‘Hier en daar werd wat geduwd en getrokken maar wij grepen op tijd in

om vechten te voorkomen. We hebben alle on-rustveroorzakers de sociëteit uitgezet. In totaal een man of vijfentwintig.’Voorzitter van de sociëteit Hans van Santvoort stond bij de ingang van De Lax toen hij ge-schreeuw hoorde. Hij rende naar buiten en zag een aantal vechtende mannen bij het Amstelsta-tion. ‘Al knokkend kwamen ze steeds dichter bij De Lax. We denken dat de groep die wij eruit hebben gezet een andere groep is tegengeko-men bij het Amstelstation en dat die met elkaar

op de vuist zijn gegaan. Ik ben snel binnen de anderen gaan waarschuwen. Samen met de drie beveiligers is besloten de deuren dicht te houden. Zo kon niemand De Lax meer in of uit. In de tussentijd bleef de groep dichterbij komen. Zelf was ik vooral bezig de jongens die rustig een sigaret aan het roken waren voor de deur, onze mensen zeg maar, weg te houden van de vechters. Deze strijd verloor ik jammer genoeg snel doordat ik zelf aangevallen werd.’ Hans stopt even met praten en wrijft met een pijnlijk gezicht over zijn kaak. ‘Mijn tanden doen er nog pijn van. Vanaf dat moment was het chaos. Er was wel veertig man aan het vechten.’ASVL-lid Merel Kamphuis ging rond kwart over zeven wat eten halen bij het Amstelstati-on. Bij terugkomst zag ze al van een afstand dat het mis was. ‘In een poging de ruzie te sussen ben ik meteen tussen de groep gedoken. Dat heeft me een hoop blauwe plekken opgeleverd. Maar mijn geschreeuw en getrek hielp amper. Ik kreeg geen contact, alsof ze zo door me heen keken.’ Behalve de vier ASVL-toezichthouders waren de vechters onbekenden voor Kamp-huis. ‘Mensen van buitenaf. Pas toen de politie met gillende sirenes aan kwam rijden stoof de menigte uiteen. Binnen een paar seconden was alles weer rustig. Maar ons feest was verpest.’ Introducé Koen Slagter bevond zich in De Lax tijdens het gevecht: ‘Binnen was er helemaal niets van te merken. Rond kwart voor acht gin-

‘Er was wel veertig man aan het vechten’

13Folia Magazine

gen de lichten ineens aan en werd ons verteld dat we weg moesten.’ conSEquEntIES Drie dagen later kreeg het ASVL-bestuur van Geke van Velzen, secretaris van het CvB, te horen dat De Lax per direct dicht moest. HvA-woordvoerder Paul Helbing: ‘Als een evenement keer op keer uit de bocht vliegt moeten wij daar consequenties aan verbinden. Na de incidenten van vorig jaar en het jaar ervoor zijn we steeds om de tafel gaan zitten om te bedenken hoe het beter kon. Door meer toezichthouders neer te zetten bijvoorbeeld. Toch is het weer misgegaan en wij moeten ergens een grens trekken.’‘We vinden het natuurlijk een beetje lullig dat De Lax op basis van één feest is gesloten,’ zegt ASVL-voorzitter Bosscha. ‘Daarnaast moes-ten we op Folia Web lezen dat ook alle andere geplande activiteiten van de ASVL op HvA-locaties waren geschrapt. Maar we begrijpen de

beslissing van het CvB wel degelijk. Jammer ge-noeg hebben we het gevoel dat dit gevecht niet voorkomen had kunnen worden. Er waren drie beveiligers en daarnaast nog eens negen toe-zichthouders van onze vereniging aanwezig. En

zowel de beveiliging als het HvA-bestuur heeft ons plan van aanpak van tevoren goedgekeurd. De groep vechters zocht bewust ruzie, nog wel buiten De Lax. Wat hadden we moeten doen?’ vraagt Bosscha zich af. ‘Maar geleerd hebben we zeker. In het vervolg gaan we geen niet-HvA’ers meer binnenlaten.’Hoofd veiligheid & beveiliging Marcel Har-tendorp bevestigt dat het plan van tevoren is goedgekeurd. ‘Als er wat aan schortte hadden we natuurlijk nooit groen licht gegeven. Met

de voorbereiding was niets mis, maar zoals je ziet kan het altijd fout gaan. En de organisatie is dan verantwoordelijk.’‘De ASVL laat keer op keer zien geen grip te hebben op de situatie,’ zegt HvA-woordvoerder Helbing. ‘Dat moet veranderen. Anders blijven hun evenementen onzeker. En dat kan de HvA niet tolereren. De ASVL moet een plan maken waarin ze laten zien een bepaalde verantwoor-delijkheid aan te kunnen. De bal ligt nu bij hen.’ ‘Wij gaan het CvB overtuigen van de functie van De Lax. We weten alleen nog niet helemaal hoe,’ zegt Bosscha. ‘Dit was waarschijnlijk de laatste Koud Pils Dag ooit. Jammer, maar we hebben geen zin om te gaan promoten met een giftige naam. NKPD zou nu waarschijnlijk alleen nog maar meer onruststokers aantrekken. We werken momenteel hard aan een plan dat laat zien dat we wél verantwoordelijk zijn. Als alles meezit hopen we eind januari de deuren van De Lax weer open te kunnen gooien.’ yyy

ASVL-voorzitter Michael Bosscha in de momenteel gesloten sociëteit De Lax

‘We gaan niet verder met een giftige naam’

14 Folia Magazine

2013 lijkt voor de HvA-opleidingen van Domein Economie & Management (DEM) een jaar van erop of eronder te worden. Dat voel je aan de druk

die van alle kanten wordt opgevoerd om het onderwijsrendement en de studenttevredenheid omhoog te krijgen. Eén dossier dat in dat verband voor een zeu-rende hoofdpijn zorgt is dat van het niveau van de hbo-bachelorscriptie. Het scriptietraject is nu nog vaak een helletocht voor begeleider en stu-dent. De student, denkend de voorgaande jaren enigszins te zijn klaargestoomd voor de laatste, grote proeve van bekwaamheid die scriptie heet, voelt zich ineens ronduit onbekwaam, onzeker en gedesoriënteerd. De docent, die zich eigenlijk zou moeten beperken tot begeleiden en coachen, moet tegen zijn zin in een op een college geven om dingen uit te leggen die de student al lang moet beheersen. Laat staan dat hij met de uren die hij krijgt toebedeeld in staat is de begeleiding te geven die nodig blijkt.

Critici van zowel binnen als buiten het hbo vin-den dat hogescholen te veel ‘universiteitje’ willen spelen met hun nadruk op de eindscriptie. Maar goed, als onderzoek dan werkelijk zó belangrijk schijnt, waarom bereiden we studenten dan niet veel beter voor op de eindscriptie? Want let wel,

In plaats van steeds in groepjes te moeten werken zouden

studenten op de HvA vaker individueel onderzoek moeten

doen, betoogt Stefan Molenaars. illustratie Marc Kolle

opinie

Leren doe je alleenhet is voor hbo’ers toch al geen tweede natuur om op systematische wijze tot verantwoorde on-derzoeksresultaten en aanbevelingen te komen. Het liefst spuien ze losjes aanbevelingen uit de losse pols, die best heel bruikbaar kunnen zijn.

Maar écht onderzoek doen moet je leren. Vooral door het veel, heel veel, te doen. En dat gebeurt nu dus onvoldoende. Want studenten doen dan wel vaak prachtig opge-zette en zinnige projecten op het gebied van bijvoorbeeld ondernemerschap, exportma-nagement of strategieontwikkeling, waarin altijd omvangrijke onderzoekscomponen-ten zitten, maar worden gedwongen dit in groepjes te doen van vier tot zes studenten. Ook als het gaat om opdrachten die je in het echt helemaal never nooit in groepsverband zou doen! En hoewel onze economie- & managementopleidingen tot het uiterste lij-ken te willen gaan in het studenten naar de zin te maken (want: studenttevredenheid!), haalt men collectief de schouders op in het negeren van de afkeer onder studenten van groepsprojecten. Want je zou de gezichten eens moeten zien als studenten horen dat ze weer aan zo’n groepsproject vastzitten. ‘Gadverdamme, nee hè, niet weer,’ vertelt hun blik. Gezeik, gehannes met studenten die niks kunnen of willen, kortom, je leert je tijdens groepswerk vooral te ergeren aan medestudenten.

En om het nog sterker te zeggen: de meeste studenten kunnen van zichzelf al prima samenwerken in groepjes. Dat hoef je ze nou juist niet meer te leren. En als ze het niet kunnen, dan leren ze dat wel tijdens hun stage. En anders daarna wel, in het be-drijfsleven. Weer anderen leren het nooit. Maar in plaats van studenten te leren werken aan de competentie ‘samenwerken’, zou ik het kostbare belastinggeld uit een steeds legere schatkist het liefst besteed zien worden aan zaken die de essentie wel raken. En beperkt tot onderzoek is dat:

leer studenten meermalen individueel te ervaren wat het formuleren van een goede probleemstelling behelst. Leer ze meer-malen individueel te ervaren hoe lastig het kiezen van een passende onderzoeks-methodologie is. Hoe je data analyseert. Dat helder schrijven over je resultaten het gevolg moet zijn van helder denken. En natuurlijk, laat ze daarbij gerust onderling overleggen met elkaar... als we groepswerk daartoe beperken vind ik het best.

Onze bloedeigen minister Jet Bussemaker zei het onlangs zelf: je bewijst de student geen dienst door de lat laag te leggen. Laat dat nou juist zijn waar groepsprojecten te vaak op uitdraaien. Ik beweer hier niet dat groepsprojecten helemaal nergens goed voor zijn. Maar studenten steken er overall te weinig van op.Aangezien het groepsproject het onderwijs niet aantoonbaar heeft versterkt, zal afschaf-fing of op zijn minst aanzienlijke terug-dringing ervan, natuurlijk niet voldoende zijn om verder onheil af te wenden. Maar het zal wel een belangrijke stap zijn om het onderwijs uit handen te nemen van hen die dachten te kunnen besparen op docenturen met groepsprojecten en het terug te geven aan studenten die weer een eerlijke kans krijgen zo veel mogelijk te leren. yyy

Stefan Molenaars is docent marketing en afstudeerbegeleider bij DEM.

Leren doe je alleen Over de vraag wat hij van immigratie vindt, hoeft de Amerikaanse taxichauffeur niet lang na te denken. ‘Just terrific!’ schreeuwt hij direct uit. Een gevoel dat hier breed wordt gedeeld, van bankier tot straatverkoper.Amerika is een land van immigranten. Dat is in ieder geval het cliché. Maar het is verfrissend dat abstracte idee ook iedere dag in de praktijk uitgevoerd te zien worden, zeker als je uit een land als Nederland komt waar dit onderwerp nog steeds allerlei politieke gevoeligheden oproept en waar een kosmopolitisch levensgevoel hoogstens is voorbehouden aan de welgeïnformeerde klasse. Niets van dat hier. Voor de meeste inwoners is immigratie een groot goed. Zonder dat waren ze hier eenvoudigweg niet geweest. Het is de motor van de samenleving. Geen egale melting pot maar een rijke bouillabais-se met herkenbare hapklare stukken. Als ik naar de namenlijst van de klassen van mijn kinderen kijk, is het een wonder als er een John Smith of Mary Johnson tussen staat. Vele namen zijn Rus-sisch, Indiaas of Chinees. Je mag blij zijn als je een ‘echte’ Amerikaan ontmoet – en hij of zij blijkt dan vaak weer uit Canada te komen. Ook in de weten-schap. Van de 27 hoogleraren aan mijn instituut zijn er maar vijf in de Verenigde Staten geboren.Maar weinig kinderen groeien niet tweetalig op. Die verschillende culturen blijven rustig door-groeien ook al zijn ze overgeplant. ’s Zaterdags zijn er de aanvullende klasjes Hebreeuws, Farsi of Duits om het thuisgevoel te versterken. Dat verklaart wellicht de oppervlakkige Ame-rikaanse cultuur. Het is geen grondverf, maar eerder een glanzend laagje vernis dat je gemak-kelijk door de samenleving heen doet gaan. Diep van binnen blijft de oude wereld zitten. Zo ook in mijn taxi. De chauffeur zet zijn bandje met Indiase muziek maar eens extra hard. yyy Robbert Dijkgraaf

Nieuwe wereld

15Folia Magazine

DijkgraafDijkgraaf

(advertenties)

MELKWEG STUDENTENPASELKE DONDERDAGNACHT GRATIS NAAR

Melkweg studentenpas t/m 15 maart GRATIS af te halen bij de kassa van de

Melkweg op vertoon van je studenten- of collegekaart. Met de pas kun je het

hele collegejaar gratis naar CABLE op donderdag en voor slechts € 5 naar

ENCORE en CTRL+ALT+DANCE op zaterdag!

BASS MUSIC, DUBSTEP & HIPHOP

MELKWEG AMSTERDAM – LIJNBAANSGRACHT 234AWWW.MELKWEG.NL

•

Oud

ezijd

s A

chte

rbur

gwal

235

1012

DL

Am

ster

dam

020

- 52

515

70

aac.

uva.

nl

debat in de aMSteRdaMSe

aCadeMISCHe CLUb

dONdeRdaG 24 JaN. 17.00 uur

Het eLektRONISCH PatIëNteN

dOSSIeR: gevaar of noodzaak?

aaNMeLdeN vIa aaC.Uva.NL

StudiJob biedt jou de unieke kans om binnen drie

interessante organisaties aan de slag te gaan als

Trainee Management Controller

Alles over deze vacature op www.studijob.nl of bel naar StudiJob

op 020 - 535 34 60 en vraag naar Joep of Nan.

38u p/w: Traineeship Management Controller

folia-studijob 120831.indd 1 03-09-2012 11:11:37

17Folia Magazine 17Folia Magazine

De UvA kende dinsdag 8 janu-ari een eredoctoraat toe aan de Indiase multimiljardair Ratan Tata. Dat hij deze prijs ontvangt

is niet alleen tekenend voor de neoliberale bril waarmee de UvA kijkt naar de wereld, maar ook voor hoe zij kijkt naar haar eigen opereren.Het eredoctoraat werd uitgereikt omdat Ratan Tata’s megaconglomeraat ‘economische groei liet samengaan met een uitgebreid corporate social responsibility-programma’. Maar met liefdadig-heid kan Tata de verstrekkende gevolgen van die groei niet compenseren. Honderdduizenden mensen worden in India van het platteland ver-dreven, richting de almaar uitdijende steden, om plaats te maken voor de zoveelste mijn, dam of fabriek. De gigantische rijkdom voor een paar fa-milies zoals die van Tata en de armoede voor zo’n groot gedeelte van de Indiase bevolking zijn twee kanten van hetzelfde neoliberale groeimodel.De UvA probeert met het eredoctoraat fondsen uit het bedrijfsleven aan te trekken. De onaf-hankelijkheid van de universiteit staat hiermee op het spel. De universiteit zelf lijkt ook steeds vaker op een fabriek: op werknemers wordt bezuinigd, terwijl studeren lopendebandwerk dreigt te worden. De werkdruk voor medewerkers in het hoger onderwijs is de afgelopen tien jaar sterk toegenomen. Terwijl het aantal studenten de

afgelopen tien jaar met ongeveer 50 procent toenam, bleef het aantal medewerkers nagenoeg hetzelfde. Steeds meer medewerkers hebben bovendien tijdelijke contracten.Ook studenten zijn steeds vaker overwerkt. Het artikel ‘dubbel stress door 8-8-4’ op de site van Folia, laat een belangrijke reden hiervoor zien: dezelfde stof wordt in de helft van de tijd die ervoor stond gegeven. Onderwijs wordt steeds intensiever, terwijl studenten ook moeten zien rond te komen in Amsterdam en niet willen eindigen met een gigantische studieschuld. Studeren wordt hierdoor steeds meer een hordeloop met oogkleppen op en steeds minder een periode in je leven waarin je jezelf breed probeert te ontwikkelen en hierbij kritisch kijkt naar de manier waarop de wereld om je heen en de plek waar je studeert, is ingericht. Studenten en docenten hebben hetzelfde belang in goed, toegankelijk en onafhankelijk onderwijs. Om het neoliberale tij te keren, hebben we geen universiteit nodig die miljardairs en het bedrijfsleven smeekt om donaties, maar een universiteit die zich consequent verzet tegen bezuinigingen op het hoger onderwijs. yyy Ewout van den Berg studeert internationale betrekkingen, Renate Klinkenberg studeert geschiedenis. Beiden zijn lid van de Internationale Socialisten.

Met het eredoctoraat voor Ratan Tata brengt de UvA haar

onafhankelijkheid in het geding, vinden Ewout van den Berg

en Renate Klinkenberg.

opinie

UvA stelt verkeerde prioriteitenVroeger, toen Marokkanen met bloemen aan de

grens verwelkomd werden en Madonna haar ge-zichtsspieren nog kon bewegen, waren twintigers mensen die in de bloei van hun leven stonden. Schijnt. Als we de verhalen moeten geloven heb-ben we wat gemist, ondanks alle katers, financiële problemen en gebroken harten die horen bij het ‘in de bloei van je leven staan’. Die ooms en tantes hebben het ons tot vermoeiens toe wijsgemaakt, wanneer we ons vroeger verveelden: ‘Wacht maar tot je studeert, dat is de beste tijd van je leven.’ Nou. Hier zijn we dan. Valt dat even tegen! De beste tijd, dat was toen de Spice Girls nog bij elkaar waren en het enige dood en verderf in de westerse wereld extreem hoge sterftecijfers onder de Tamagotchipopulatie waren. De beste tijd, dat was toen MTV nog videoclips uitzond en seksuele voorlichting gegeven werd door Break Out! De beste tijd, dat was toen tekenfilms gewoon gete-kend waren en de figuurtjes symphatieke dansjes deden met kokosnoten op een of andere zeebo-dem. De beste tijd, dat was toen een ‘tattooketting’ een plastic chokertje was. En Telekids het hoogte-punt van de week.Trendwatchers hebben het ook over nostalgische twintigers. We schijnen de eerste generatie te zijn die niet echt geniet van onze adolescentie, en weemoedig verlangt naar onze kindertijd… terwijl we nog niets eens volwassen zijn. Dat is de schuld van het internet: in plaats van een leven te leiden, kunnen we de hele dag tekenfilmpjes kijken van vroeger, en Flippo-verzamelingen delen op Face-book. Maar als we straks oud zijn, hebben we niks meer om op terug te blikken, want tijdens de bloei van onze levens waren we al alleen maar aan het terugblikken. Behoorlijk deprimerend.Vroeger konden mensen genieten van het nu, zonder zo nostalgisch te doen. Ja, vroeger was alles beter…yyy Hadjar Benmiloud

Nostal-G

Benmiloud

UvA stelt verkeerde

Benmiloud

1 2

4 5

18 Folia Magazine

objectiefWijzE koppEnDe UvA werd als Athenaeum Illustre gesticht op 8 januari 1632 en vierde afgelopen week dus haar 381e verjaardag. De zogenoemde dies natalis behoort tot de jaarlijks terugke-rende academische plechtigheden waar tout wetenschappelijk Amsterdam aanwezig is. In de loop van bijna vierhonderd jaar heeft de UvA vele honderden hoogleraren gehad die in 520 geschilderde of gebeeldhouwde por-tretten vereeuwigd zijn. Een kleine selectie uit de portrettencollectie van de UvA.

1 Nederlands beroemdste wiskundige luitzen

Egbertus Jan Brouwer (1891-1966), grondleg-

ger van de intuïtionistische wiskunde en van de

moderne topologie. Gebeeldhouwd door Jobs

Wertheim (1966).

2 Bioloog en zoöloog carel philip Sluiter (1854-

1933), hoogleraar in de vergelijkende anatomie en

zoölogie, specialist in de bouw der kieuwen. Hield

in 1908 de diesrede ter gelegenheid van de 276e

verjaardag van de UvA. Geschilderd door Frans

Oerder (1924).

3 Rechtsgeleerde Jacob pieter Moltzer (1850-

1907), naast hoogleraar en advocaat lid van de

Raad van State. Gehuwd met de zus van de

liberale voorman Kappeyne van de Coppello.

Geschilderd door Jan Veth (1896)

4 Medicus lodewijk Bolk (1866-1930), onder-

zoeker van skeletten, schedels en geprepareerde

apen. Beroemd vanwege zijn foetalisatietheorie, sa-

mengevat in de stelling ‘De mens is een geslachts-

rijp geworden apenfoetus’. Geschilderd door Lizzy

Ansingh (1921).

5 Bioloog en botanicus Hugo de Vries (1848-

1935), een van de eerste genetici. Hield bij zijn

benoeming een oratie over ‘de ademhaling der

planten’. Wereldberoemd geworden door de

herontdekking van de wetten van Mendel en

grondlegger van de mutatietheorie. Gebeeldhouwd

door Wassily Watagin (1929)

6 Medicus otto lanz (1865-1935), chirurg en

fanatiek verzamelaar van vroeg-Italiaanse kunst.

Hij was de initiatiefnemer van het Zuiderbad. Jan

Toorop schilderde in 1927 een portret van Lanz’

‘doorgroefde bergengidsengelaat’. yyy

tekst Dirk Wolthekker / portretten Bijzondere Col-

lecties UvA

3

6

19Folia Magazine

20 Folia Magazine

De wetenschap komt naar je toe tegenwoordig. Maar waar natuurwetenschappers

het DWDD-publiek ademloos achterlaten hebben geesteswetenschappers moeite hun

bestaansrecht te verdedigen. Platform Hooft wil daar verandering in brengen. Met een

cursus opiniestukken schrijven bijvoorbeeld. tekst Marieke Buijs / illustratie Pascal Tieman

‘Vergeet je vakgenoten, denk aan tante Mien in Assen. Alleen die doet ertoe.’ Opinie-expert Jaffe Vink spreekt een zaal vol

jonge onderzoekers fel toe. ‘Academisch lig je eruit, maar ondertussen zijn je collega’s allemaal ó zo jaloers dat jij met een opiniestuk in de Volkskrant of de NRC staat.’ ‘Als geesteswetenschapper moet je je op feestjes vaak verdedigen, uitleggen dat je wél nuttig bent,’ zegt Marrigje Rikken, bestuurslid bij plat-form Hooft. Volgens dat pas opgerichte platform moeten alfa’s zich die scepsis aantrekken en meer naar buiten treden om hun maatschappe-lijk nut te tonen. Bijvoorbeeld door het pu-blieke debat te verrijken met inzichten uit eigen onderzoek. Maar hoe doe je dat? Hoe eenvoudig moet je het maken om ervoor te zorgen dat tante Mien het begrijpt? Om antwoord te geven op die vragen organiseerde Platform Hooft een workshop opinieschrijven voor promovendi uit de geesteswetenschappen.

urGEntIE & BEtrokkEnHEIDDe cursisten, zo’n dertig, veelal vrouwelijke promovendi uit het hele land, luisteren aan-dachtig naar de opiniedeskundigen die op de redactie van de Volkskrant uitleg geven over hun vak: opinieredacteuren Derk Walters en Anouk van Kampen van NRC, Chris Rutenfrans van de Volkskrant en Jaffe Vink, oprichter van Trouw-bijlage Letter & Geest en weekblad Opinio. De

deelnemers hebben ter voorbereiding op deze dag ieder een opiniestuk geschreven en ingele-verd en de cursusleiders geven vast een schot voor de boeg wat betreft het resultaat. Ruten-frans steekt de cursisten een hart onder de riem. ‘Wij krijgen iedere dag zo’n vijfentwintig opinie-stukken binnen. Vergeleken bij het gemiddelde niveau daarvan was het een verademing om jullie artikelen te lezen.’ Maar dat wil niet zeggen dat de cursus niet nodig is, want de experts zijn het erover eens dat er nog

het een en ander te verbeteren valt. Rutenfrans: ‘Ik mis vooral urgentie en betrokkenheid. Ik proef geen woede in de stukken. Terwijl die woede er juist voor zorgt dat een opiniestuk indruk maakt.’ Vink is niet zo te spreken over de artikelen van zijn groep. ‘Ik vond veel stukken slecht, dus maak je borst maar nat als je bij mij zit. Ik werd onder meer getroffen door het ontstellend gebrek aan voorbeelden in de stukken. Terwijl tante Mien juist voorbeelden wil lezen. Waar gaat het precies over? Niet alleen vage theorieën.’ Een cursist werpt tegen: ‘Maar we hadden maximaal zeshon-derd woorden.’ Vink: ‘Nou, bezuinig dan op theo-retisch gewauwel en citaten van geleerden. Niet op de voorbeelden, de kleur in je verhaal.’ Dat belooft niet veel goeds. Gespannen lopen de

negen cursisten die bij Vink zijn ingedeeld achter hem aan naar een vergaderzaaltje. Daar nemen ze enigszins ongemakkelijk plaats aan één hoek van een grote vergaderopstelling. Naambordjes worden geschreven en dan is het tijd voor het serieuze werk. Een voor een passeren de stukken van de deelnemers de revue. De kritiek van Vink is niet mals. Een artikel waarin de schrijfster waarschuwt voor perverse financiële prikkels in het hoger onderwijs, wordt door Vink afgedaan als klaagzang. ‘Je moet zakelijk zijn. We moeten nu eenmaal presteren, dat is de realiteit. Ook op de universiteit.’ De schrijfster knikt beduusd nu haar punt ongeldig wordt verklaard en pent driftig mee met de kritiek van Vink. Een andere deelnemer dient Vink van repliek. ‘Of het stuk goed is hangt toch niet af van of u het er inhou-delijk mee eens bent? Het gaat toch niet om de mening van u als redacteur?’ ‘Natuurlijk niet,’ zegt Vink. ‘Het gaat erom of het stuk interessant is. Heilige verontwaardiging en goede bedoelin-gen zijn zelden interessant. Je punt is sterker als je dicht bij de harde realiteit blijft.’

tE VEEl JarGonVink vertelt vooral vaak hoe het níét moet: ‘“Niet-taalkundigen,” dat mag niet! Dat is echt een foeilelijk woord!’ Of spottend: ‘“De waarde van een mensenleven is niet in geld uit te druk-ken.” Dat is ethisch slijm.’ Waarom de gekozen formulering niet deugt, en hoe het wel zou moeten, blijft onduidelijk.

‘Ik proef geen woede in de stukken’

Berichten uit de ivoren toren

21Folia MagazineFolia Magazine

Af en toe stellen de cursisten wedervragen en ontstaat discussie. Ammeke Kateman (27), promovenda religiestudies aan de UvA, stelt in haar opiniestuk dat er niet één ‘islam’ in Egypte is, maar dat binnen die godsdienst meerdere richtingen bestaan. Vink vindt dat ze tante Mien met te veel jargon lastigvalt. ‘Geen “islamisten”, en zeker niet in de eerste zin. In godsnaam!’ Kateman verweert zich en werpt tegen: ‘Je moet tante Mien ook niet onderschatten. Het moet toch mogelijk zijn om haar uit te leggen dat er meerdere stromingen bestaan binnen de islam.’ Daarmee kan ze op bijval rekenen van haar me-decursisten en ook Vink legt zich erbij neer. Wanneer alle stukken van commentaar zijn voorzien probeert Vink de promovendi toch nog een beetje op te beuren. ‘Jullie moeten de moed niet verliezen, hoor. Met een paar trucjes word je zo twee, drie, misschien wel tien keer beter. Volhouden hoor.’

Na afloop is Kateman wel te spreken over de workshop. ‘Toen Vink aankondigde dat we onze borst nat moesten maken, verwachtte ik dat we totaal afgebrand zouden worden. Maar dat viel reuze mee. Hij was wel kritisch, maar had duidelijk het beste met ons voor. Hij deed zijn best ons iets bij te brengen. Ik heb me opge-geven omdat ik vind dat je als onderzoeker je inzichten moet delen met de buitenwereld, bijvoorbeeld in een opiniestuk. Maar ik vind het lastig om echt stelling te nemen in zo’n stuk. Ik ben meer van het beschouwen. Juist daarom was dit een goede oefening.’ En dat blijkt. Na de workshop kwamen de opiniestukken van twee cursisten in de krant: één in NRC Han-delsblad en een ander in nrc.next. yyy

Berichten uit de ivoren toren

(advertenties)

22 t/m 26 jan | stadsschouwburg amsterdam | tga.nl

toneelgroepamsterdam

noravan henrik ibsen regie thibaud delpeut

betaal slechts

€10 met de

sprintpas van de

stadsschouwburg

ssba.nl

Folia het platform voor hoger opgeleid AmsterdamAmsterdam FM.nl de stem van de hoofdstad

Folia maakt kennis ......metTheo van Os schrijver, dichter en geneticus

Woensdag 16 januari tussen 16.00 en17.00 uur in de OBA (Oosterdokskade 143)

Live te beluisteren op AmsterdamFM (106.8 in de ether en 103.3 op de kabel)

Vanaf 17 januari terug te luisteren opwww.foliaweb.nl23 januari • Frank van Vree(decaan van de Faculteit der Geesteswetenschappen UvA)

lokaal WV 15wormerveerstraat 15 Amsterdam

presenteert

foto’sannemarie van zelst

tekeningenmartien bos

foto’ssander marres

opening: zaterdag 19 januari, 16:00-18:00expositie van 19 januari t/m 3 februari

de expositie kan bezocht worden op zaterdag and zondag, 26 en 27 januari en 2 en 3 februari tussen 14:00 and 17:00 of op afspraak met josilda da conceicao +31 (06)44184409

galerie lokaal WV 15, wormerveerstraat 15, amsterdam, www.lokaalwv15.com

Genomineerd voor een Emmy, bekroond met een BAFTA Award en miljoenen fans

over de hele wereld.  

De complete serie van de ijzersterke Deense TV-serie, 40 uur bloedstollende televisie in één box.

tHE kIllInG DE coMplEtE SErIE, SEIzoEn 1 - 2 - 3

Ga naar Foliaweb.nl, los de prijsvraag op

en win deze schitterende box!

23Folia Magazine 23Folia Magazine

Alexis (26), student psychologie aan de UvA: ‘Alles was altijd hetzelfde. Het kleine Franse dorp waar ik woonde met dezelfde mensen,

dezelfde muziek, dezelfde cafés. Ik zat in een tunnel waar ik niet uitkwam. Morgen weer een dag, ja. Maar als die niet zou komen, was het voor mij ook prima. In liefde geloofde ik niet. Een gezonde verhouding tussen een man en een vrouw leek me onmogelijk. Ik zag het overal, ook bij mijn ouders: de vrouw is de onderge-schikte. Mijn moeder wast, kookt, strijkt als een slaaf. Omdat het zo hoort. Hij was muzikant, speelde op het dorpsfeest. Eén blik was genoeg om te weten dat hij anders was dan iedereen die ik kende. Hij was een frisse wind, één en al positiviteit. Hij vroeg me een sigaret, de enige woorden die we wisselden. Een paar dagen later kreeg ik een groepsuitno-diging op Facebook van hem voor een of andere muziekcursus. Ik snapte niet hoe hij mij had gevonden, maar het was niet aan mij persoon-lijk gericht. Ik reageerde niet.Een jaar ging voorbij. Alles bleef verschrikkelijk

hetzelfde. Het was mijn grootste droom ooit in een circus te werken, maar ik had geen idee hoe ik dat voor elkaar moest krijgen. Ineens dacht ik aan hem: hij is muzikant, komt overal, misschien kon hij me adviseren. Ik stuurde hem een Facebookbericht.Hij vond het helemaal niet raar. De volgende dag belde hij. Hij was op dat moment niet meer

in Frankrijk maar in Amsterdam, waar hij bleek te wonen. Sindsdien spraken we elkaar dage-lijks, úren. Alsof ik hem altijd al kende.Toen hij na een paar maanden weer voor con-certen naar Zuid-Frankrijk kwam, spraken we af. Hij had een heel gek hoedje op. Stokstijf, als een standbeeld stond hij op mij te wachten. Hij zag er krachtig uit, vastberaden. Het was meteen vanzelfsprekend: we waren samen. Eindelijk. Twee maanden lang, want dat was de duur van zijn tournee in Frankrijk. Ik wilde niet dat mijn geluk zou afhangen van een ander, dus ik zag het

niet als groot probleem dat hij terugging naar Amsterdam. Zo is het leven, dacht ik.Maar het was dramatisch. Ik kon de pijn niet verdragen. Ik wilde niet meer in Frankrijk zijn, niet meer dat dorp, die opleiding, die mensen. Marco had me al zo veranderd dat terugkeren naar mijn oude leventje een stap terug leek. Ik dacht lang na, een jaar. Soms zag ik hem vier maanden niet – wanneer ik hem zag, was het altijd te kort. Dit kon zo niet. Ik vertrok.Mijn vader weet niet dat ik hier nu woon om Marco. Hij weet niet eens dat Marco bestaat. Mijn moeder wel, ze is als een vriendin – die vertel-len niets door. Mijn vader is het type dat je mee naar huis sleurt wanneer hij je in het dorp op een bankje op schoot bij een jongen ziet zitten. Een kruisverhoor en een maand huisarrest tot gevolg. Marco is een vagebond, een muzikant. “Wat is jullie toekomst?” zou mijn vader vragen, en ik zou het antwoord niet weten.’ yyy Catrien Spijkerman

drift

‘Ik wilde niet meer in Frankrijk zijn’

Om privacyredenen zijn de namen gefingeerd. Wil je

ook meedoen aan deze rubriek, mail dan een korte

motivatie naar redactie@folia.nl.

Nooit meer hetzelfde

illust

ratie

Den

ise

van

Leeu

wen

24 Folia Magazine

Na zes jaar op de longlist schopte chemicus Jan van Maarseveen het dit jaar eindelijk tot de

shortlist van de Docent van het Jaarverkiezing. En dat niet alleen, hij won zelfs. ‘Verkozen

worden door je eigen studenten, wat is er nou mooier dan dat?’ tekst Marith Iedema / foto’s Ineke Schipstra

Docent in hart en nieren

Met een grijns van oor tot oor wandelt chemicus Jan van Maarseveen op woensdag 9 januari door het UvA-gebouw

op het Science Park. De vorige dag kreeg hij tijdens de diesviering te horen dat hij is gekozen tot Docent van het Jaar. ‘Ik kan het zelf nog niet helemaal geloven. Trouwen en kinderen krijgen – dat is natuurlijk geweldig. Maar dit heeft nog meer impact,’ laat de 49-jarige Van Maarseveen uitgelaten weten.

Het lijkt alsof iedereen op de hoogte is van Jan van Maarseveens overwinning. Om de paar me-ter wordt hij gefeliciteerd met zijn net behaalde titel, zowel door collega’s als studenten. ‘Geen idee wie dat was,’ zegt de in Enschede geboren Van Maarseveen na een aantal complimenten in ontvangst te hebben genomen van een jonge vrouw. ‘Maar fantastisch natuurlijk, al die aan-dacht, net alsof ik bezig ben met een ereronde.’

Hij vervolgt zijn weg door het hypermoderne Science Parkgebouw, waarin alles even mooi glimt, naar een meeting met het Instituut voor Interdisciplinaire Studies (IIS). Tijdens de ver-gadering zal hem het een en ander worden uit-gelegd over een deel van zijn prijs. Als Docent van het Jaar is eer namelijk niet het enige wat je wint. Van Maarsenveen mag daarnaast een ei-gen honoursmodule oprichten, een speciaal vak dat studenten naast hun gewone studie volgen, en hij krijgt 1500 euro.

zEVEnDE noMInatIEVan Maarseveen werkt sinds 1999 bij de UvA en

stond al zes keer eerder op de longlist, een lijst met de twintig beste UvA-docenten, naar voren geschoven door de studievereniging van hun opleiding. Maar hij schopte het nooit eerder tot de shortlist. Tot nu toe dan. ‘Toen ik de mail kreeg met de mededeling dat ik op de shortlist van vijf genomineerden stond was ik echt even in shock,’ zegt hij. ‘Dit gaat mijn leven verande-ren dacht ik. En dat heeft het gedaan. Het hele verkiezingsproces kostte enorm veel energie. Ik ben er natuurlijk vol voor gegaan, zo ijdel ben ik wel. De dag van de prijsuitreiking zei mijn vrouw tegen me: “Goh Jan, wat zie je ontzettend

wit.” Dat kwam puur door de zenuwen. Docent van het Jaar worden is altijd een droom van mij geweest. Ik bedoel, verkozen worden door je eigen studenten, wat is er nou mooier dan dat? Dat is voor mij het belangrijkst. De rest van de prijzen zijn erg leuk, maar bijzaak.’

Van Maarseveen wordt met een oorverdovend applaus verwelkomd op de vergadering. Met een trotse blik en opgeheven kin laat hij alle lof over zich heen komen. ‘Eigenlijk ben ik heel verlegen hoor,’ zegt hij zachtjes. Collega’s staan te dringen om hem te kunnen feliciteren en speciaal voor de gelegenheid is er taart met slagroom. ‘Je hoeft tijdens de organisatie van de honoursmodule alleen te doen wat je leuk vindt,’ zegt collega Bert de Reuver die in het managementteam van de IIS zit en zelf de honoursmodule Labyrint

geeft. ‘Je mag alles van A tot Z zelf vormge-ven. Je eigen excursies bedenken, gastsprekers uitnodigen, je kan het zo gek niet bedenken. En je krijgt een assistent, die kan je zelf uitkiezen. Dan hoef je helemaal geen papierwerk te doen.’ De van nature enthousiaste Van Maarseveen barst nu bijna uit elkaar van blijdschap. ‘Dat is geweldig, want ik haat papierellende,’ sluit hij de bijeenkomst stralend af.

Voor de zoveelste keer die dag wordt de kers-verse Docent van het Jaar tot stoppen gemaand door een enthousiaste voorbijganger. ‘Jan staat altijd voor iedereen klaar, niets is hem te veel,’ zegt onderwijsdirecteur Jeroen Goedkoop van de Faculteit der Natuurwetenschappen, Wis-kunde & Informatica (FNWI). ‘Daarnaast geeft hij ontzettend passievol les en is hij altijd even vrolijk. Het is geweldig dat hij nu de erkenning krijgt die hij verdient,’ zegt Goedkoop. Van Maarseveen lacht breeduit en met zijn Twentse accent vervolgt hij: ‘Nou, nou. Dat is nogal wat. Maar ja, als de baas het zegt.’

tHuIS In HEt laBBehalve docent bij een aantal (bio)chemische vakken is Van Maarseveen natuurlijk ook onderzoeker. ‘De combinatie van onderzoek en onderwijs maakt mij een enorm gelukkig man,’ zegt hij, terwijl hij met zijn pasje de deur van het scheikundelaboratorium opent. Zelf studeerde hij scheikunde aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Overal in het lab staan gekleurde vloeistoffen te pruttelen boven kleine vuurtjes, slangetjes vervoeren stof A naar potje B en formules en moduli vliegen je om de oren.

‘Fantastisch natuurlijk, al die aandacht’

25Folia Magazine 25Folia Magazine 25Folia Magazine

26 Folia Magazine

Het is een lab zoals we dat allemaal kennen uit films. ‘Ik ben een hardcore scheikundige en hier hoor ik thuis,’ zegt Van Maarseveen. Luuk Steemers knikt bevestigend. Hij is net klaar met zijn studie scheikunde en is momenteel bezig met zijn promotieonderzoek. ‘Ik ken Jan al zes jaar. Hij leeft voor het vak en weet iedereen te motiveren met zijn tomeloze hartstocht. Ik heb meer inspirerende docenten, maar hij staat op één. Ook heeft hij een knuffelfactor. Misschien heeft dat meegeholpen om de jury te overtuigen. Je gunt hem de overwinning en dan nog dat Twents accent, onweerstaanbaar,’ zegt Steemers met een knipoog.

‘Van Maarseveen doet mee aan bijna alle on-derwijsactiviteiten binnen onze faculteit,’ zegt

scheikundestudent Medea Kosian. ‘Dat is deels reden waarom ik hem heb genomineerd. Hij is overal bij betrokken en toont veel inzet. Daar-naast is hij grappig. Dat is echt een verademing

af en toe: iemand die het niet zo serieus neemt. Niet dat het lol trappen is tijdens zijn colleges, het blijft natuurlijk ingewikkelde stof, maar hij weet zijn lessen leuk te maken en te vullen met interactiviteit. Dat is een kunst.’

‘Sommige dingen kun je niet leren,’ laat Van Maarseveen weten terwijl het schuim van een net gedane proef nog op zijn gezicht zit. ‘Ik ben

docent in hart en nieren. Aan Epke Zonder-land vraag je ook niet wat zijn geheim is. Het is gewoon een talent. Ik bekijk alles altijd van de positieve kant en een student zal in mijn ogen dan ook niet snel falen. Daarom voelen ze zich veilig bij mij.’

‘Veel van mijn ambities zijn momenteel bereikt. Maar gelukkig blijft er nog altijd wat te wensen over. Zo zou ik graag een bijdrage leveren aan het bedenken van nieuwe energie-vormen. Onze fossiele brandstoffen raken een keer op. Het lijkt me fantastisch om dat voor de wereld te doen of in ieder geval goede mensen op te leiden die later dit probleemstuk kunnen oplossen. Nog meer dan genoeg te dromen dus, gelukkig.’ yyy

‘Hij leeft voor het vak’

Luuk SteemersMedea Kosian

27Folia Magazine

De Wibautstraat is tegenwoordig hot. Niet per se omdat de Amstel-campus er verrees, maar vooral omdat in de oude gebouwen van

Trouw en de Volkskrant tegenwoordig hippe clubs huizen. Waar vroeger Het Parool werd

gemaakt, is nu restaurant Baut gevestigd. De grote, industrieel aandoende ruimte met open keuken zit op deze dinsdagavond helemaal vol. Op de papieren wegwerpkleedjes op tafel staat ‘maximaal houdbaar tot 31 december 2014’. Dan sluit Baut weer de deuren.

De bediening is vriendelijk maar niet altijd even alert. Het duurt lang voordat we de wijnkaart krijgen en nog langer voordat we uiteindelijk kunnen bestellen. We vergeven het de blonde serveerster direct als ze onze wijnglazen vol-schenkt met een goede Viognier. Op de kaart geen voor- en hoofdgerechten maar iets wat er qua formaat tussenin zit. De gerechtjes kosten tussen de 8,50 en 15 euro. Je kan kiezen uit de Aziatische, Franse, Italiaanse of Neder-landse keuken. Wij weten eerst twee gerechtjes uit Azië: soft-shell krab met mango, paksoi, rode peper, krokante amandelen en koriander; en tar-taar van makreel, zoetzure komkommer, sjalot, enoki en limoen. De rauwe makreel smelt op de tong, terwijl de krab juist een goede bite heeft. Daarna volgen twee gerechtjes uit Italië. Lekker romige risotto, met knapperig gegrilde groene asperges en perfect gegaarde kabeljauw met kro-kante huid. De tagliarini met bospaddenstoelen, truffel en Parmezaan valt tegen. De slierten pasta zijn zo dun dat ze aan elkaar kleven en de parme-zaan is te overheersend. Mijn tafelgenoot merkt op: ‘Dit maak ik thuis lekkerder.’ Na de koffie met goede bonbons en koekjes zijn we dat alweer vergeten. yyy Eva Rooijers

op de tong

Restaurant Baut Wibautstraat 125 (Oost)

uItNa het eten nog geen zin om huiswaarts te gaan? Een keer struikelen en je bent in club Trouw of Canvas. In nachtelijk Amsterdam is het voor

de technoliefhebber bijna nergens beter toeven dan in Trouw, ook op zondag. Bin-nenkort mogen ze zelfs 24 uur per dag open. In Canvas aan de overkant van de weg geven ze ook leuke feestjes en heb je een fantastisch uitzicht. Je kan bij beide trouwens ook lek-ker eten.

SoFt-SHEll kraBDe soft-shell Krab is niet het zachte broertje van de hard gepantserde variant. Het zijn precies dezelfde krabsoorten. De soft-shell krab is soft

omdat hij gevangen wordt op het moment dat hij van pantser wisselt. Je kan hem dan ook in zijn geheel opeten. Eenmaal op je bord terechtgekomen is de krab vaak lekker knapperig. Dit komt omdat de krab meestal gefrituurd wordt.

EnokIIeder zichzelf respecte-rend restaurant heeft te-genwoordig gerechten op de kaart staan waarin ten minste één ingrediënt zit waar de gemiddelde res-

taurantbezoeker nog nooit van heeft gehoord. Zo heten kleine augurkjes tegenwoordig om onduidelijke redenen ‘cornichons’. Deze keer deed de enoki ons de wenkbrauwen fronsen. Even googelen en het blijkt het gecultiveerde broertje te zijn van het fluweelpootje, een pad-denstoel. Aan de afbeelding te zien duidelijk behorend tot de familie der schimmels.

foto

Dan

ny S

chw

arz

Folia Magazine ontvangt graag je restaurant recensie

en vergoedt tot € 50,-. Maximaal 270 woorden,

(suggesties voor de) kaders zijn welkom, maar niet

verplicht. Mail je recensie naar redactie@folia.nl. Stuur

de orginele bon naar Folia Magazine, t.a.v. Stephanie

Gude, Prins Hendrikkade 189b, 1011 TD, A'dam.

28

WWW.CREA.UVA.NL

CultureelStudentenCentrum

CREA RoeterSeiland Adres: Nieuwe Achtergracht 170Bereikbaar via de Sarphatistraat en de

Plantage Muidergracht

Startfebruari 2013

theatervr 18, za 19, 20.00u | zo 20, 14.00u

STA – De Rechtvaardigen / De idealistenStudenten Toneelvereniging Amsterdam speelt twee voorstellingen op één avond, waarin mensen zich verhouden tot hun idealen. In De rechtvaardigen (regie: Ma-ritza Rietdijk) bereidt een groep jonge, ide-alistische terroristen een aanslag voor. De vrijheid staat op het spel. In De Idealisten (regie: Sita van Sante) vraagt een groep mensen in de rij van McDonalds zich af of er nog idealen zijn om voor te strijden. Maar zijn ze wel zo vrij als ze denken?. CREA Theater | STA leden E 5,-, studen-ten E 10,-, overigen E 15,- | Reserve-ren: kaartverkoop@sta-toneel.nl

CREA organiseert jaarlijks zo’n 450 cur-sussen van digitale media tot beeldend en van theater tot fotografie. Ben je een latent theatertalent, wil je meer weten over webdesign of begin je graag met zangles? Van Monteren tot Schilderen en van Tai Chi tot Hip Hop, er is altijd wel een CREA Cursus die bij je past. De cursussen starten in de week van 4 februari. Schrijf je nu in!

Nieuwe CurSuSSEn

promotiesDInSDaG 22/0112.00 uur: Marije Wouters – RechtsgeleerdheidCannabis Control. Consequences for Consumption and Cultivation (Agnietenkapel)

14.00 uur: Erietta Liarou – InformaticaMonetDB/DataCell: Leveraging the Column-store Database Technology for Efficient and Scalable Stream Processing (Agnietenkapel)

WoEnSDaG 23/0110.00 uur: Xin Qiao – NeuroscienceAnti-Epileptic Drugs Targeting Sodium Channels. Subunit and Neuron-Type Specific Interactions (Agnietenkapel)

12.00 uur: Nynke Hofman – GeneeskundeEvaluation of Outcomes of Cardiogenetic Testing in Inherited Arrhythmias (Agnietenkapel)

14.00 uur: Tjerk Jan Schuitmaker - sociologie/politicologiePersistent Problems in the Dutch Health Care System. Learning from Novel Practices for a Transition in Health Care with the UPP Framework (Agnietenkapel)

DonDErDaG 24/0110.00 uur: Brenda Lafleur – Cultural AnalysisImaging Settlement and Displacement: At Home in Ka-na-ta (Agnietenkapel)

12.00 uur: Henry Glaude – TaalwetenschapAspects of the Syntax of the Haïtian/Aspects de la Syntaxe de l’Haïtien (Agnietenkapel)

14.00 uur: Kamran Bakhtiari – GeneeskundeLaboratory Investigation in Normal and Pathologic Coagulation (Agnietenkapel)

VrijDaG 25/0110.00 uur: Teaco Kuiper – GeneeskundeAdvancements in Colorectal Imaging. Towards More Efficient and Accurate Colonoscopies (Agnietenkapel)

11.00 uur: Pim Scholte – GeneeskundeMental Health in War-Affected Populations (Aula)

12.00 uur: Mariëlle Beerepoot – GeneeskundeWomen with Recurrent Urinary Tract Infections. Antibiotic Resistance and Non-Antibiotic Prophylaxis (Agnietenkapel)

14.00 uur: Lara Babich – ScheikundeEnzymatic Cascade Reactions Involving Phosphorylated Intermediates. Immobilization and Process Optimization (Agnietenkapel)

oratieVrijDaG 25/0116.00 uur: Mw. prof. dr. Eske Derks, hoogleraar Genetics in PsychiatryDe verborgen bouwstenen in de psychiatrie (Aula)

Voor uitgebreide informatie zie www.uva.nl/nieuws-agenda.

Folia Magazine

Opstel, scriptie of proefschrift

in helder en degelijk Engels?

Native speaker helpt u hiermee

(kosten n.o.t.k.). Contact via

email, w.h.molloy@gmail.com

folia-molloy 130109.indd 1 10-01-13 16:01

(advertentie)

(advertentie)

29Folia MagazineSVaaa logos Venea

overigens

Jean tillie‘Oneens. We slaan door in het hameren op studierendement. Die discussie gaat alleen maar over geld. Dat zou niet de kern moeten zijn. Je moet jezelf als opleiding afvragen wat voor afgestudeerden je de maatschappij wilt “leve-ren”. Wanneer je zo focust op studierendement is het antwoord op deze vraag: studenten die snel hebben gestudeerd. Dat is belachelijk. Ik ben net afdelingshoofd bij politicologie en mijn voornemen is de discussie terug te brengen naar kwaliteit van onderwijs en onderzoek.Natuurlijk vind ik dat studenten hun best moeten doen en punten moeten halen. Maar voor zover ik het kan beoordelen doet de meerderheid dat al. Ik geef het saaiste college aan eerstejaarsstudenten: statistiek. En toch zit de collegezaal steevast vol met geïnteresseerde studenten. Bovendien vind ik de discussie te beperkt. Veel dingen maken je tot mens. Kennis is daar absoluut één van. Maar om die kennis toe te kunnen passen heb je ook zelfkennis en een brede blik nodig. Een kijkje buiten de col-legebanken kan helpen dat te ontwikkelen.’ 

Marco Snoek‘Eens, zo’n selectie kan opleidingen helpen de beste beroepsbevolking op te leiden. In mijn geval gaat dat om de leraren, maar hetzelfde geldt voor wetenschappers, artsen of journalisten. De proef in Rotterdam toont dat hoge verwachtingen studenten stimuleren het beste uit zichzelf te ha-len. Dat kan voor studenten zelf ook positief zijn. Bijvoorbeeld als ze ontdekken dat het interessant is je ergens in te verdiepen. Voorwaarde is wel dat je niet alleen hoge eisen stelt, maar studenten ook uitdaagt. Bijvoorbeeld door boeiende gastspre-kers uit verschillende disciplines uit te nodigen.Verder moet je bewust kiezen waar je op se-lecteert. Alle pabostudenten worden getest op cognitieve vaardigheden in een reken- en taal-toets. Maar emotionele vaardigheden, waar een goede leraar ook over moet beschikken, blijven dan buiten beschouwing. Dat is een beperking. Bovendien moet je ervoor waken groepen studenten af te schrikken zich überhaupt in te schrijven. Ze moeten in Rotterdam onderzoe-ken of de diversiteit van de studentenpopulatie niet afneemt.’

ans kolk‘Ik deel de zorgen over het rendement. Er zijn nu eenmaal beperkte middelen en je mag dan best van studenten vragen hun studie serieus te nemen en vaart te maken. Op het succes van de pilot in Rotterdam valt echter wel wat af te din-gen. Studenten mochten onvoldoendes namelijk compenseren met andere vakken, als ze maar gemiddeld op een zes uitkwamen. Meer dan de helft had die compensatie nodig, en een kwart had voor twee of meer vakken onvoldoende. Ik vind het merkwaardig dat dat mag; die vakken zitten toch niet voor niets in het curriculum. Het rendement is dus niet per se hoger in Rotter-dam; de normen zijn veranderd. Beter lijkt het me om de eisen voor het bindend studieadvies wat betreft behaalde vakken geleidelijk verder te verhogen. Om studenten te helpen hun stof bij te houden en vakken te halen, zijn kortere blokken, tussentijdse toetsen en betere programmering ingevoerd. Dan mag je ook resultaat verwachten. Voor studenten is het immers ook belangrijk hun propedeuse in een jaar te halen gezien de beperkte studiefinancieringsduur.’ yyy Marieke Buijs

Jean tilliehoogleraar electorale politiek

Marco Snoeklector leren & innoveren

Gezien het studierendement in Rotterdam zouden ook de HvA en UvA zestig punten moeten eisen van eerstejaarsstudenten.

ans kolkhoogleraar

Sustainable Management

De Erasmus Universiteit Rotterdam experimenteerde met een eis van zestig punten in het eerste jaar. 81 procent van de studenten haalde dat.

30 Folia Magazine

Dankzij de toegenomen welvaart en de voortschrijdende me-

dische wetenschap worden we steeds ouder, maar helaas niet

steeds gezonder. We zijn vooral steeds langer ziek. Drie spe-

cialisten spreken over de rol van wetenschappelijk onderzoek

voor de zorg van de toekomst. ‘Bedrijven willen dicteren welke

kant het onderzoek op gaat.’ tekst Marieke Buijs en Eva Rooijers / foto Fred van Diem

‘Als ik voor een collegezaal met studenten sta, realiseer ik me dat dertig tot veertig procent dement is tegen de tijd dat ze tachtig zijn.

Op negentigjarige leeftijd ligt dat percentage nog hoger.’ Even is het stil als neurowetenschap-per Elly Hol (46), die onderzoek doet naar de oorzaken van ouderdomsziekten als alzheimer en parkinson, deze cijfers noemt. ‘Dat is best heftig,’ zegt huisarts en medisch ethicus Dick Willems (58). ‘En hoe is dat op mijn leeftijd?’ vraagt oncoloog Dick Richel (65), die op het punt staat met pensioen te gaan, met een knipoog. Het gezelschap lacht.

lanGEr zIEkHet zijn verontrustende cijfers voor vergrijzend Nederland. De toegenomen welvaart en explo-sief groeiende kennis en kunde in de medische wetenschap hebben ervoor gezorgd dat mensen steeds ouder worden. De levensverwachting van een baby die vandaag geboren wordt, is honderd jaar. En toch vertalen die verbeteringen in de medische zorg zich niet in een gezondere samenleving. Het aantal gezonde levensjaren blijft min of meer gelijk, het is de zieke levens-duur die toeneemt, zo schetste Marcel Levi, decaan van de medische faculteit, onlangs in

een lezing. En de kosten stijgen navenant. De jaarlijkse zorgkosten voor vijfentachtigplussers zijn met een kleine dertigduizend euro zo’n tien keer hoger dan die voor volwassenen tussen de vijfentwintig en vierenveertig jaar, blijkt uit cijfers van het Rijksinstituut voor Volksgezond-heid en Milieu. Op verzoek van Folia Magazine komen de hoogleraren bij elkaar om te praten over het we-tenschappelijk onderzoek dat ten grondslag ligt

aan die dure behandelingen. Naar welke ziektes moet onderzoek worden gedaan en naar welke niet? Wie moet dat onderzoek betalen? Kan het onderzoek efficiënter? En zouden mensen al-leen nog behandelingen en medicijnen vergoed moeten krijgen waarvan wetenschappelijk is aangetoond dat ze werken? ‘Doordat je ziektes als kanker beter kunt behan-delen, worden mensen steeds ouder en krijgen ouderdomsziektes zoals alzheimer de kans om zich te ontwikkelen,’ zegt Elly Hol. En dat is geen prettig scenario. Een alzheimerziekbed kan vijftien tot twintig jaar duren, begint met

‘Mensen willen graag een pil slikken’

vergeetachtigheid, maar gaat vaak gepaard met angst, verdriet of agressie en leidt onder meer tot incontinentie en moeite met eten. Uiteinde-lijk is de patiënt zo verzwakt dat hij overlijdt aan bijvoorbeeld een longontsteking. Daarom moet de wetenschap volgens kanker-specialist Dick Richel gezondheidswinst op alle fronten boeken. ‘Alleen dan krijg je een zinvolle verlenging van het leven. Want als je bij kanker enorme vooruitgang boekt en vervolgens krijgt iedereen alzheimer, dan heb je nog niets.’ Daarom moeten de onderzoeksinspanningen naar ouderdomsziektes volgens hem gelijklo-

Tijd voor zorg?

31Folia Magazine

pen met die van onderzoek naar andere ziektes zoals kanker.Dick Willems: ‘Maar de consequentie daarvan is dat er minder geld naar oncologie moet en meer naar parkinson- en alzheimeronderzoek. Dat zijn de onopgeloste aandoeningen.’ Oncoloog Richel reageert laconiek: ‘Dat ben ik helemaal met je eens.’ Neurowetenschapper Hol tempert het enthousiasme van de heren over haar vak-gebied. ‘Misschien is die problematiek onop-losbaar. Er zijn al zo veel groepen over heel de wereld die onderzoek doen naar alzheimer.’ Willems: ‘Liggen er dan helemaal geen oplossin-

gen in het verschiet?’ Hol: ‘Nou, ze doen nu dier-proeven met vaccinaties. Die lijken veelbelovend, maar of ze te vertalen zijn naar mensen is zeer de vraag. En een pil die de ziekte terugdraait, is er niet. Ik denk ook niet dat die er binnen-kort zal komen. Er zijn geen doorbraken in het alzheimeronderzoek. We weten bijvoorbeeld nog steeds niet waarom iemand dement wordt.’

VErDWijnEnDE FInancIErInGMaar wie bepaalt welke ziekte wel en welke ziekte niet moet worden onderzocht? De overheid doet dat steeds minder, waarschuwt

Willems. ‘Het grootste probleem voor de medi-sche wetenschap vormt het verdwijnen van de publieke financiering van onderzoek. Daardoor word je als onderzoeker afhankelijker van de farmaceutische industrie.’ Die doet volgens Willems voornamelijk onderzoek naar genees-middelen waarvan men verwacht dat ze flink wat geld in het laatje brengen. ‘Maar er moet ook geld beschikbaar zijn voor onderzoek naar ziektes als malaria, waar voorlopig weinig geld valt te verdienen aan een behandeling.’ Ethicus Willems vreest dat dit onderzoek zal sneuvelen, nu publieke financiering van onderzoek steeds

V.l.n.r.: Dick Willems, Dick Richel en Elly Hol

(advertenties)

Nieuwe Doelenstraat 51012 CP Amsterdam020 - 5246800

e-mail: hotel@lecoin.nlinternet: www.lecoin.nl

G a s t v r i j h e i d i n e e n k a r a k t e r i s t i e k e s f e e r

Hotel Résidence Le CoinHet hotel, al jaren een pleisterplaats voor haar Universitaire gasten, ligt in het oude centrum van Amsterdam en op een

steenworp afstand van nagenoeg alle universitaire afdelingen. Ook is het een uitstekend vertrekpunt voor het ontdekken

van alles wat de stad te bieden heeft, van het bijwonen van een theatervoorstelling tot een rondvaart in een van de vele

monumentale grachten.

Gasten van de UNIVERSITEIT VAN AMSTERDAM en de HOGESCHOOL VAN AMSTERDAM kunnen rekenen op een

gereduceerd tarief en ontvangen bij een eerste overnachting, met verwijzing naar deze advertentie, een leuke attentie.

Aan onze vaste gasten wordt natuurlijk ook gedacht.

Bezoek onze website of bel voor nadere informatie.

Folia2012okt_2:Opmaak 1 01-11-12 09:15 Pagina 1

wanneer hij aankomt in Calais.

HTML (How To Make Love) januari-maart In januari begint HTML bij Floor. Een co-productie met theatergroep Jura. Voor HMTL zoekt Floor verhalenvertellers over liefde en vriendschap. Durf jij je verhaal te vertellen? Mail naar floor@hva.nl.

Floor is het leercentrum van de HvA. Floor is voor studenten, docenten en de rest van de wereld. Je kunt er activiteiten bijwonen maar ook organiseren. Mail je idee naar floor@hva.nl.

Facebook www.facebook.com/floorHvA Twitter @floorHvA

FLOOR AGENDA KOHNSTAMMHUIS, WIBAUTSTRAAT 2-4 | WO 9 jANUARI - WO 24 jANUARI

aMFI FasHIon & DesIgn Year 2 FasHIon sHow 17 januari, 16.00 -19.00 uur, Arena Tweedejaars studenten Fashion & Design aan het Amsterdam Fashion Institute tonen hun werk.

sTageMarkT socIaaL JurIDIscHe DIensTverLenIng 18 januari, 9.00 -12.00 uur, Arena Studenten met elkaar in gesprek over stage opdrachten en opdrachtgevers.

FILMverTonIng weLcoMe 24 januari, 18.00 - 21.00 uur, Arena Bilal, een Koerdische jongen van 17, heeft een lange tocht afgelegd door het Midden Oosten en Europa om bij zijn vriendin in Engeland te zijn. Zijn reis komt tot een abrupt einde

CREATING TOMORROW

33Folia Magazine

minder voorhanden is. ‘Dat is een kwalijke ontwikkeling. We hebben de collectieve ver-antwoordelijkheid ook onderzoek daarnaar te blijven financieren.’Ook Hol merkt dat de publieke financiering afneemt. ‘We moeten mede door het topsecto-renbeleid steeds meer samenwerking zoeken met het bedrijfsleven. Bedrijven willen dicteren welke kant het onderzoek op gaat: de kant die op korte termijn harde cash oplevert. Ik zet ook altijd in onderzoeksvoorstellen dat mijn onderzoek bij zal dragen aan een medicijn tegen alzheimer. Terwijl hier nog lang geen sprake van is.’ Richel: ‘Ik wil toch even een ander geluid laten horen. Je hebt de farmaceutische industrie heel hard nodig. Dat zijn de enige instanties die in staat zijn om de enorme kosten voor de ontwikkeling van een medicijn te dragen. Dat kost miljarden. Er is geen overheid die zich daaraan waagt.’ Willems: ‘Natuurlijk, dat is ook zo. Maar dat ontslaat de overheid niet van haar verantwoordelijkheid.’

EFFEctIVItEIt onBEWEzEnHet gesprek komt op behandelingen waarvan de werking niet is aangetoond. Volgens het ge-renommeerde British Medical Journal ontbreekt voor de helft van de medische behandelingen wetenschappelijk bewijs van de effectiviteit. Zo is er bijvoorbeeld ernstige twijfel over de waarde van nierdialyse bij oude patiënten. Zouden dat soort behandelingen nog wel vergoed moeten worden nu de zorgkosten de pan uit rijzen? Wil-lems: ‘Ik zou juist willen pleiten voor het zoeken naar nieuwe vormen van wetenschappelijk bewijs. Kijk, met “wetenschappelijk bewijs” be-doelt men nu dat het nut van een behandeling is aangetoond in een gerandomiseerd onderzoek, de heilige graal in de medische wetenschap.’ In zo’n gerandomiseerd onderzoek worden proefpersonen willekeurig in twee groepen in-gedeeld. Eén groep patiënten krijgt het nieuwe middel en de andere groep, de controlegroep, krijgt een placebo of een bestaand medicijn waarvan duidelijk is wat de werking is. Willems: ‘Dat is een betrouwbare methode om de effecti-viteit van een geneesmiddel vast te stellen. Maar het is ook erg duur, omdat je heel veel mensen

nodig hebt. Zo’n onderzoek kost honderden miljoenen, zo niet miljarden. En om een medi-cijn geregistreerd te krijgen moet je niet één zo’n onderzoek uitvoeren, maar wel tien. Dat maakt een behandeling, waarmee de investering moet worden terugverdiend, onbetaalbaar. En die methode van dat gerandomiseerde experiment, die gebruiken we tegenwoordig werkelijk overal voor! Daar moeten we mee ophouden.’ Willems geeft als voorbeeld telezorg voor pati-enten in de terminale fase van kanker. Mensen zijn volgens hem enthousiast over deze nieuwe behandeling waarbij via internet gecommu-niceerd wordt met de patiënt. Het effect van die zorg is echter moeilijk aan te tonen in een gerandomiseerd onderzoek. Willems: ‘Het is namelijk bijna niet te doen om terminale

kankerpatiënten in twee vergelijkbare groepen in te delen, omdat die patiënten aan meerdere kwalen tegelijk lijden. Dat vertroebelt het effect van de behandeling. Om dat effect toch te on-derscheiden heb je zo veel proefpersonen nodig dat telezorg uiteindelijk nog kostbaarder zou worden dan een kuur tegen kanker. Natuurlijk, je moet het nut van een behandeling aantonen, maar dat kan ook op een andere manier. Je kunt bijvoorbeeld een tevredenheidsonderzoek doen, aan mensen vragen hoe ze de zorg hebben erva-ren. Maar dan moet je accepteren dat dat geen harde statistische bewijzen oplevert.’Oncoloog Richel valt Willems bij. ‘Sommige vormen van kanker zijn zo zeldzaam, die komen misschien tien keer per jaar voor in Neder-land, dan kun je nooit in een gerandomiseerd onderzoek testen hoe effectief een behandeling is. Dus vertrouw ik maar op ervaring. Mijn eigen ervaring, maar ook die van collega’s uit de vakbladen. Daarom is het ook geneeskunst en niet geneeskunde. Het is de kunst om te gaan met dingen die niet helemaal hard zijn. Een Finse collega behandelde een vrouw met een

gisttumor, waar eigenlijk niets aan te doen was en waar ze aan zou overlijden. Kort daarvoor had de oncoloog een artikel gelezen over een nieuwe behandeling voor leukemie. Hij bedacht dat hij het leukemiemiddel kon uitproberen op de gisttumor. Die man heeft toen gezegd dat zijn patiënt ook leukemie had om de nieuwe be-handeling aan te kunnen vragen. Hij heeft dus tegen alle regels in een patiënt behandeld. Maar de tumor slonk weg. Tegenwoordig behandelt iedereen een gisttumor op die manier.’ Hol: ‘Wat een slimme zet. Deze arts ging creatief om met de beschikbare wetenschappelijke kennis. Wat ik kwalijk vind, zijn artsen die behandelingen aanbieden waar iedere logische of wetenschappelijke onderbouwing voor ont-breekt. Bijvoorbeeld artsen die stamceltherapie aanbieden voor hersenziekten. Daar is geen enkel bewijs voor, ook niet uit proefdieron-derzoek.’ Richel: ‘Ja, dat zijn oplichters!’ Hol: ‘Inderdaad. Dat kan gewoon niet! Maar het gebeurt. Niet in Nederland, maar tot 2011 kon dat even over de grens in Duitsland wel. Of in Mexico. Daar betalen mensen duizenden euro’s om stamcellen onder de huid in hun hand in te laten brengen. Dat is een schande. Ondertussen klagen mensen hier op internet over het feit dat Nederlandse artsen die behandeling weigeren. Alsof ze te conservatief zijn en patiënten een werkzame therapie ontzeggen.’Hetzelfde geldt volgens Hol voor andere behandelingen van alzheimer. ‘Er zijn ook veel pillen tegen alzheimer die het ziekteproces niet stoppen en de dementieklachten ook niet echt verlichten. Maar in Amerika worden die toch aan iedere patiënt voorgeschreven. In Neder-land gebeurt dat volgens mij ook steeds vaker, omdat uit sommige studies toch blijkt dat de pillen de aftakeling een beetje vertragen. Dan is het aan het College van Zorgverzekeraars om te bepalen of die medicatie wel of niet in het zorgpakket moet.’ Zelf weet ze niet wat ze zou aanraden. ‘Die medicijnen kunnen niet veel kwaad, afgezien van wat darmproblemen. Maar mensen willen graag een pil slikken, om-dat ze denken dat er dan iets gebeurt. Dat ze het proces kunnen remmen. En die gedachte is ook waardevol.’ yyy

‘Je hebt de farmaceutische industrie heel hard nodig’

Een provocerende schrijfstijl kan AMC-geneticus en parttime schrijver Theo van Os (schrijversnaam Th. van Os) niet worden ontzegd. Ook zijn

thematiek mag er zijn. In zijn nieuwe boek Zelf bommen leggen – ‘een broeierige roman tussen twee culturen’ – laat hij protagonist en weten-schapper Henk Snijder via een homochatbox kennismaken met een Marokkaan, een zekere Mo, ‘leuke kop, geil Marokkaantje’. Er ontvouwt zich een verhaal over lust, homoseksualiteit, islam, radicalisering en identiteit, waarbij Van Os plastisch en rauw omschrijft wat er zich in en buiten het bed afspeelt tussen hem en de Ma-rokkaan. De uitgever van het boek – uitgeverij Kleine Uil in Groningen – meldt in een persbe-richt dat dit de roman is ‘die De Arbeiderspers en De Bezige Bij niet durfden uit te geven’. ‘Theo kan soms heel provocerend zijn,’ zegt zijn goede vriend Chris Gordon, ‘maar dat is niet omdat hij mensen per se wil provoceren, maar omdat hij er niet tegen kan dat de waarheid wordt verbloemd. Hij wil openheid en zou nooit diplomaat kunnen zijn. Als je hem om een mening vraagt dan krijg je die ook, ook al is die onaangenaam. Hij spaart de mensen niet, ook zijn vrienden niet. Eerlijkheid is voor Theo

een groot goed, hij vindt dat je daarover geen compromissen moet sluiten.’ Theo van Os (Nijmegen, 1954) studeerde medi-cijnen en filosofie in Nijmegen. Na zijn docto-raalexamen deed hij een jaar onderzoek aan het Rogoff-Wellcome Medical Research Institute in Petach Tikva, Israël. Hij werkte jarenlang als arts voor verstandelijk gehandicapten, korte tijd

als scheepsarts, en enkele jaren als onderzoeker aan de VU, waarna hij uiteindelijk een opleiding tot specialist volgde. Sindsdien is hij als klinisch geneticus verbonden aan het AMC, waar hij is gespecialiseerd in erfelijke kanker. Ondertussen ontwikkelde hij zich ook als schrijver en dichter. In 1996 debuteerde hij met de dichtbundel Beurtzang. Daarna volgden andere dichtbundels en romans. ‘Schrijven geeft vrijheid,’ zegt hij. ‘En fictie biedt de mogelijkheid te ontsnappen aan de benauwenis van het al te particuliere. Wie de wereld toelaat die niet de zijne is, kan de huid van de tijd tekenen.’ Behalve de homoseksuele liefde zijn Van Os’ thema’s afscheid, rouw en

godsdienst. ‘Religie heeft alles met seksualiteit te maken,’ zei hij eerder in een gesprek met Elsbeth Etty. ‘Geloven is een vorm van overgave, van vereniging, waarbij het niet uitmaakt of die vereniging lichamelijk of geestelijk is.’ Collega-geneticus Cora Aalfs, eveneens werk-zaam in het AMC, noemt Theo ‘een patiënten-dokter’, want als arts is hij mensgericht. ‘Hij is vriendelijk, rustig en hij kan luisteren. Arts-zijn is voor hem een praatvak. De wetenschappe-lijke kant ervan vindt hij wel belangrijk en hij is er ook zeker in geïnteresseerd, maar ik schat toch in dat dit niet zijn directe voorkeur heeft. Dingen als statistiek, een database opzetten en bijhouden of laboratoriumonderzoek doen, dat is niet echt iets voor hem. Hij is iemand van de polikliniek waar hij met patiënten praat en consult geeft.’Chris Gordon noemt Theo ‘een renaissancis-tisch man’. ‘Tijdens de Renaissance hoorde je over allerlei verschillende onderwerpen mee te kunnen praten. Zo iemand is Theo ook: een allround iemand die ontzaglijk veel weet. Zijn leven is een zoektocht naar kennis. Zelf ben ik blij een boek per maand te kunnen lezen, Theo leest er twee per week. Naast zijn eigen vak weet hij veel over religie, filosofie, muziek, literatuur

‘Zijn leven is een zoektocht naar kennis’

Deze week in Folia maakt kennis: Theo van Os, filosoof, geneticus en schrijver. Onlangs verscheen zijn nieuwe roman Zelf bommen leggen. tekst Dirk Wolthekker / foto Danny Schwarz

Een erudiet mens

34 Folia Magazine

Folia maakt kennis

en cultuur. Theo is echt een erudiet mens.’ Dat Theo niet alleen arts is, maar ook nog publieksboeken schrijft, is iets wat maar mondjesmaat doorsijpelt op de werkvloer van het AMC, is de ervaring van Aalfs. ‘Misschien heeft dat te maken met het feit dat hij een vijftigprocentbaan heeft, maar ik denk vooral dat zijn schrijverschap en zijn AMC-werk twee verschillende werelden voor hem zijn, twee aparte dingen. In kleine kring vertelt hij weleens iets over het schrijven, maar dat houdt hij voor zichzelf als hij op het AMC is. Bij ons is hij in de eerste plaats geneticus, al vinden wij het natuurlijk heel leuk een schrijver in ons midden te hebben.’ yyy

Folia Radio zendt op 16 januari een interview uit met

Theo van Os. Aan de orde zullen komen homoseksu-

aliteit in de letteren, dilemma’s in de genetica en het

belang van religie in de samenleving. Te beluisteren

via Amsterdam FM, in de ether op 106.8 en op de

kabel op 103.3, tussen 16.00 en 17.00 uur. Vanaf de

volgende dag terug te luisteren via foliaweb.nl/radio.

De uitzending is op zaterdagmiddag 15.00 uur terug

te zien op Salto TV. Daarna via salto.nl.

35Folia Magazine

yyy

O januari. Als de kerstbomen van december afgedankt en broos op de straten liggen en alle goede voornemens in de kiem worden gesmoord. Het mag wel afgelopen zijn met de winter, vind je, maar de lente is nog lang niet in zicht. Het is

om weemoedig van te worden. Op de derde maandag van januari – volgens psychologen de meest de-primerende dag van het jaar – organiseert Stichting Literaire Activiteiten Amsterdam (Slaa) Blue Monday, een avond over weemoedigheid. Reve, Hermans, Slauerhoff: stuk voor stuk Nederlandse schrijvers die zich prima thuis voelen in de sombere kant van het leven. Maar geldt dat ook voor de jongere generatie schrijvers? Zo op het eerste gezicht lijkt de jonge generatie schrijvers het zware niet zo te omarmen. Is een goede toepassing van zwaarmoedigheid alleen voorbehouden aan de oudere schrijver? Mist de jeugd levenservaring om echt melancholische boeken te schrijven? Of zijn er wel degelijk voorbeelden te vinden? Ton Anbeek, Marc van Uchelen, Vrouwkje Tuinman en Daan Heerma van Voss gaan daarover met elkaar in gesprek. Mijmeren over literatuur, terwijl je je ondertussen kunt verwarmen aan kaarslicht en warme drank. Tussen de bedrijven door worden er zwaar-moedige liederen ten gehore gebracht door het Kobra Ensemble. Je kunt je slechtere scenario’s voorstellen op de somberste dag van het jaar. yyyMaandag 21 januari / De Balie / Aanvang: 20.15 uur / € 10,- (studenten € 5,-)

Blue Monday

36 Folia Magazine

Folia tipt

tIp 1: 2 BrotHErS on tHE 4tH Floor‘Come on dream on, come on dream on.’ Puur jeugdsentiment voor veel twintigers van nu, de nummers van het jaren-negentigduo 2 Brothers on the 4th Floor. TMF,

Kiplingrugtassen, je eerste sneeuwwitje in de buurtdisco. Waar is de tijd toch gebleven? Het is maar goed dat zangeres Des’Ray en rapper D-Rock sinds 2010 aan een comeback zijn be-gonnen. Aanstaande vrijdag, tijdens 90’s NOW in de Melkweg, kun je weer even twaalf zijn. 90’s NOW / Vrijdag 18 januari, aanvang: 00.00 uur

/ € 12,- + lidmaatschap

tIp 2: HoW MuSIc WorkS – DaVID ByrnEAlles wat David Byrne – zanger-gitarist van de

voormalige New Yorkse new wave-band Talking Heads – maar weet over muziek, heeft hij in zijn boek How Music Works gebundeld. Van sociologische inzichten en lessen muziekgeschiedenis tot

persoonlijke ervaringen – opgedaan in veertig jaar op het podium. Byrne weet waar hij het over heeft. Met 352 pagina’s een behoorlijke pil, maar niet te missen door de muziekmin-nende mens. How Music Works – David Byrne / Faber & Faber

/ € 20,95

tIp 3: MoaM &FoaMVijftien hedendaagse fotografen en ontwerpers

geven in deze tentoon-stelling hun interpretatie van drie iconische mode-foto’s van Anton Corbijn, Erwin Olaf en Inez van Lamsweerde & Vinoodh Matadin. De vorige week

geopende tentoonstelling werd gecureerd door de onlangs afgestudeerde Amfi-student Martijn Nekoui (24), die voor zijn afstudeer-tentoonstelling beloond werd met een tien en volop persaandacht kreeg. Aanrader. MOAM &Foam / Vijzelstraat 78 / Tot 17 maart te

bezichtigen

foto

Kek

e K

euke

laar

Vrouwkje Tuinman

37Folia Magazine

lezingenladder

MediaboefjesDe Balie DO 17/01, 20.00 uurDebat over de wellicht overdreven media-aan-dacht voor criminelen en boefjes. Met o.a. Jort Kelder, schrijver Özcan Akyol en misdaad-journalisten Auke Kok en Gerlof Leistra.

Het schandaal ontrafeldSpui25 DO 17/01, 20.00 uurOns aller fascinatie voor het schandaal wordt geanalyseerd door o.a. mediasocioloog Peter Vasterman, bestuurskundige Mark van Os-taijen en journalist Wilma de Rek.

Misdaad & bedrogDoopsgezinde kerk VR 18/01, 13.00 uurMiddagsymposium van studievereniging klas-sieke talen, Laverna. Met lezingen van classici Diederik Burgersdijk, Piet Gerbrandy, Irene de Jong en Alan Sommerstein.

GezinsherenigingDe nieuwe liefde ZO 20/01, 14.00 uurMiddag over hoe het Nederlands gezinsher-enigingsbeleid zich verhoudt tot essentiële mensenrechten en wat de plannen van de huidige regering daarin betekenen.

Martin Luther KingDe Balie ZO 20/01, 15.00 uurEvenement ter nagedachtenis aan Martin Luther King, waarbij aandacht wordt besteed aan wie er in Nederland voor gerechtigheid strijdt. Met o.a. voormalig Tweede Kamerlid John Leerdam.

Naar AmsterdamStadsarchief ZO 20/01, 15.00 uurIn de 17e eeuw groeide Amsterdam specta-culair. Genealogisch specialist Harmen Snel over de herkomst van deze nieuwe Amster-

dammers, waar zij zich vestigden en wat hun beroep zou worden.

Een goed gesprekoBa ZO 20/01, 15.00 uurFilosoof Stine Jensen geeft een lezing in het verlengde van de expositie Mag ik je wat vra-gen? Gereedschap voor een goed gesprek. Met medewerking van Theodor Holman.

Een jeugd in DuitslandGoethe-Institut MA 21/01, 17.00 uurEmeritus hoogleraar geschiedenis Hermann von der Dunk en de Utrechtse germanist Ewout van der Knaap spreken over de schrij-ver Ernst Toller en zijn werk.

Israëldebatrode Hoed MA 21/01, 20.00 uurEen dag voor de verkiezingen in Israël een groot Israëldebat met Tweedekamerleden van VVD, PvdA, PVV, D66, ChristenUnie, Groen-links en SGP.

Verdacht DNADe Balie MA 21/01, 20.00 uurSteeds vaker dient DNA als bewijs in strafza-ken. Martijn van Calmthout (de Volkskrant) zoekt samen met wetenschappers in de don-kere krochten van het verdachte DNA.

Taal & biologierEc p DI 22/01, 16.00 uurLinguïst Andrea Moro verbindt ontdekkingen uit de neuropsychologie en de theoretische linguïstiek en laat zo zien wat er in het brein gebeurt bij taalverwerving.

Voor een ieder die geïnteresseerd is in lezingen en debatten is er de Folia Magazine lezingenladder.

Wij streven ernaar hierin de meest interessante lezingen en debatten in Amsterdam op één plek

te verzamelen.

U organiseert een lezing of debat en wilt daarmee

graag op deze pagina staan? Stuur tijdig een mailtje

naar harmen@folia.nl onder vermelding van ‘Aan-

melding lezingenladder’.

JORIS HACKENG (24), AARDWETENSCHAPPEN, UvAGaat naar DE trut DIScoELKE ZONDAG IN DE TRUT

‘De Trut disco is elke week op zondagavond. Het leuke daaraan is dat je iets hebt aan het einde van het weekend om naar uit te kijken. Om 22.00 uur stipt gaan de deuren open, maar

een halfuur van tevoren sta ik al in de rij. De rij is een belangrijk onderdeel van de avond, daar worden de eerste telefoonnummers uitgewis-seld. Als je niet op tijd aansluit krijg je geen nummertje en sta je zeker een paar uur buiten te wachten. De sfeer is altijd heel gemoedelijk, je voelt je heel welkom. Dat geldt overigens wel alleen als je homo of lesbienne bent, hetero’s komen er niet in. De dj wisselt iedere week, dus soms is de muziek heel leuk, soms ook niet. Erg hoeft dat dan niet te zijn, hij staat sowieso altijd erg zacht. Een voordeel daarvan is dat je nog prima een gesprek kan voeren en gedanst wordt er toch wel, het bier kost namelijk maar één euro. Tegen enen ga ik weer naar huis. Dan lig je op tijd in bed om op maandagochtend nog naar college te kunnen. Maar, nu moet ik wel oplet-ten dat ik de avond niet te veel promoot. Straks sta ik zondag een uur in de rij.’ yyy

tekst en foto Robrecht de Vocht

ideëen voor deze rubriek: redactie@folia.nl

DMR Gratis fitnessHet is weer de maand van de goede voornemens en daar werkt het Universitair Sportcentrum graag aan mee. Van 16 tot en met 20 januari kunnen studenten en medewerkers iedere dag bij een andere USC-vestiging gratis fitnessen. Het gaat om de volgende locaties: de Amstelcampus op 16 januari; bij het ASC

in het AMC ziekenhuis op 17 januari; bij PCH Fitness in de Spuistraat op 18 januari; bij ClubWest in Nieuw-West op 19 en 20 januari; in sportcen-trum Universum in het Science Park op 19 en 20 januari. Zie ook www.usc.uva.nl.

DEM Urban ManagementNa de opleiding bestuurskunde biedt de HvA vanaf volgend jaar september ook de vervolgopleiding aan. In de master Urban Management staan grootstede-lijke vraagstukken uit de metropoolregio Amsterdam centraal. De opleiding is donderdag geaccrediteerd door de Nederlands-Vlaamse Accreditatie Organisatie

(NVAO). De master richt zich op ‘professionals’ in de publieke en private sector die zich bezighouden met grootstedelijke vraagstukken zoals veilig-heid en armoedebestrijding. De eerste lichting van zestien studenten kan in september 2013 starten.

DBSV KamersZoek jij een kamer in Amsterdam? De HvA-UvA-stu-dentenhuisvesting voor internationale studenten stelt kamers beschikbaar, ook voor Nederlandse studenten, in de periode 30 januari 2013 tot 5 juli 2013. De prijzen van de kamers variëren van 330 tot 500 euro. De ka-mers zijn verspreid over heel Amsterdam, dus is er ook

een kans dat er een kamer bij zit in de buurt van het Dr. Meurerhuis. Kijk voor contactinformatie op het intranet van het Domein Bewegen Sport & Voeding, rechterkolom bovenaan.

prikbord HvADOO Diner pensant

Het Domein Onderwijs & Opvoeding houdt op 17 januari een diner pensant voor collega’s bij scholen, maatschappelijke instellingen en de gemeente Amsterdam. Door met elkaar het gesprek te voeren over over wederzijdse verwachtingen en noodzakelijke vernieuwingen wil het domein streven naar verbetering

van de kwaliteit van de opleidingen. Tijdens het diner (van 18.00-21.30 uur in de Kohnstammzaal) worden er gesprekken aan vijf tafels gevoerd met vijf thema’s. Meer informatie via p.e.van.beveren@hva.nl.

DMCI Brown Bag LunchCreate-IT, het kenniscentrum van het domein, orga-niseert 23 januari weer een Brown Bag Lunch waarin onderzoekers geïnteresseerden bijpraten over de stand van hun onderzoek. Zo zal René König, socioloog aan het Institute for Technology Assessment and Systems (Itas) en verbonden aan het kenniscentrum, een

presentatie geven over de culturele en sociale impact die zoekmachines op internet hebben op onze samenleving. De lunchbijeenkomst start om 12.00 uur in de Raadzaal van het Benno Premselahuis (vierde verdieping). Aanmelden via intranet.

DG Hbo-caoDocenten en medewerkers in het hoger beroepsonder-wijs krijgen dit jaar een eenmalige uitkering van bruto 425 euro. Hogescholen gaan in het vervolg ook extra geld vrijmaken voor de scholing van hun personeel. Dat staat in de nieuwe cao waarover de HBO-raad en de vakbonden een akkoord hebben bereikt. Ruimte

voor een stijging van de salarissen zien de onderhandelaars niet, daarom wordt er eenmalig een extra bedrag in 2013 uitgekeerd op basis van een fulltimebaan. Deze maand gaan de cao-partijen in gesprek over de uitwer-king van de afspraken.

HvA RectorHuib de Jong is benoemd tot de nieuwe rector van de HvA. Het bestuurslid van de Hogeschool Utrecht volgt Jet Bussemaker op als lid van het College van Bestuur van HvA-UvA. De Jong (1954) begint 1 maart 2013. Vol-gens collegevoorzitter Louise Gunning heeft De Jong zijn sporen in het hoger onderwijs verdiend. ‘Hij kent zowel

de wereld van een grote hogeschool als de universitaire omgeving door en door.’ Ook de Centrale Medezeggenschapsraad, het vertegenwoordigende orgaan van medewerkers en studenten, is te spreken over de benoeming.

DT LaxSociëteit De Lax van de Amsterdamse studentenvereni-ging Leeuwenburg (ASVL) is door het bestuur van de hogeschool tot nader orde gesloten. Tijdens de Nationale Koud Pils Dag, vlak voor de kerstvakantie, gingen tiental-len jongeren voor de club met elkaar op de vuist. Uitein-delijk moest de politie eraan te pas komen. De sociëteit

onder de Leeuwenburg mag zijn deuren pas weer openen als het hogeschool-bestuur het gevoel heeft dat er iets verandert. Alle geplande activiteiten van de ASVL zijn daarom tot nader order geschrapt. Zie ook pagina’s 12-13.

In de tijd dat Folia Magazine niet verschijnt kunt u het prikbord online raadplegen. Zie www.foliaweb.nl/prikbord.

38 Folia Magazine

prikbord UvAActa Patiëntenstop

Tot aan komende zomer heeft Acta-locatie Amster-dam, gevestigd in het Acta-pand aan de Zuidas, een patiëntenstop ingesteld. Al enige tijd melden zich bij Acta Amsterdam veel nieuwe patiënten aan. Om aan elke patiënt aandacht en zorg te kunnen geven heeft Acta dit besluit moeten nemen. Patiënten die op de

wachtlijst zijn geplaatst worden de eerste helft van 2013 benaderd voor het maken van een afspraak. Wie is doorverwezen door zijn tandarts kan nog wel terecht bij Acta Amsterdam. Acta Almere neemt nog wel nieuwe patiënten aan. Zie ook www.acta.nl.

UvA UvA PrideOp 24 januari organiseert UvA Pride weer een borrel voor alle roze UvA-medewerkers, alumni en hun sym-pathisanten. Deze speciale roze medewerkersborrel geeft je de gelegenheid op laagdrempelige en gezellige wijze kennis te maken met collega’s. Op de borrel, in lesbo-café Vivelavie bij het Rembrandtplein, zijn naast

LGBT-medewerkers ook UvA-alumni welkom. Het bestuur van UvA Pri-de zal aanwezig zijn voor informatie, vragen en de gezelligheid. Locatie: Vivelavie, Amstelstraat 7. Tijdstip: 17.00 uur. Toegang gratis, consumpties voor eigen rekening.

UvA LoonsverhogingenDe vakbonden en de werkgeversorganisatie VSNU hebben een onderhandelaarsakkoord bereikt voor een nieuwe cao Nederlandse universiteiten. De laatste aanpassing van de cao vond in 2010 plaats. De nieuwe cao wordt afgesloten voor een periode van drie jaar, tot 1 januari 2014. Voor de ruim 50.000 werknemers

die onder de cao vallen zijn afspraken gemaakt over loonsverhogingen. Onderhandelaars zijn het eens geworden over een loonsverhoging in 2013. Het gaat om een verhoging van één procent per 1 januari 2013 en nogmaals één procent per 1 september 2013.

AUC Open DagHet Amsterdam University College organiseert op 19 januari een open dag voor iedereen die is geïnteresseerd in het volgen van deze Engelstalige opleiding. Onder het motto ‘excellence and diversity in a global city’ kun-nen studenten op Science Park een bèta-georiënteerde driejarige interdisciplinaire bachelor volgen. Tijdens de

open dag kunnen studenten en hun ouders meer te weten komen over de opleiding, het curriculum, toelating en het studentenleven. Er zijn daarnaast rondleidingen en gesprekken met staf en docenten. Zie ook www.auc.nl.

BC KookboekgalaOp 18 januari organiseren de BC het Gala van het Kookboek rond de uitreiking van de Johannes van Damprijs 2012 aan Claudia Roden en van de Joop Witteveenprijs 2012, waarvan de winnaar tijdens de plechtigheid wordt bekendgemaakt. De UvA verleent de Johannes van Damprijs aan een auteur die zich

zeer verdienstelijk heeft gemaakt voor de verspreiding van de kennis van de gastronomie. De Joop Witteveenprijs gaat naar het beste historische onderzoek op het gebied van de Nederlandse en Vlaamse eetcultuur. Zie www.bijzonderecollecties.uva.nl.

FEB NieuwjaarsborrelOp 17 januari vindt de tweede editie van de FEB-Nieuwjaarsbijeenkomst plaats. In informele sfeer heft decaan Han van Dissel met medewerkers en studenten het glas op 2013. Ook staat hij stil bij de 4 S’en van de FEB: Simplicity, Synergy, Superior performance en Significance, en worden een aantal prijzen uitgereikt,

waaronder de Van der Schroeffprijs voor de beste FEB-docent van 2012 en de Joop Hartog proefschriftprijs voor het beste promotieonderzoek. Aanvang: 16.00 uur. Locatie: Koninklijk Instituut voor de Tropen, Mau-ritskade 63.

AAC Jankarel GeversIn aanwezigheid van zijn weduwe Margareth en zijn dochter Mildred is op 10 januari op de entresol van de Amsterdamse Academische Club de Jankarel Gevers-zaal geopend, vernoemd naar de zeer geliefde oud-collegevoorzitter van de UvA, Jankarel Gevers (1945-1998), een eigenzinnig en visionair bestuurder

die midden in de zomer in het harnas stierf en de UvA verweesd achter liet. Hij was initiatiefnemer voor de oprichting van de club. In de naar hem genoemde zaal kunnen kleine groepen bijeenkomen en hangt het schilderij dat Ger van Elk van hem maakte.

FGw Kees BoekeOp 11 januari is het boek De geest in dit huis is liefderijk. Het leven en De Werkplaats van Kees Boeke (1884-1966) gepresenteerd, geschreven door UvA-pro-movenda Daniela Hooghiemstra. De christen-pacifist Kees Boeke wordt wel ‘onderwijshervormer’ genoemd, maar hij beoogde niet minder dan de stichting van een

nieuwe wereld. Toen de poging daartoe mislukte, besloot hij een school te stichten waar de ‘nieuwe wereld’ van de grond af opgebouwd moest worden. Koningin Beatrix was een van zijn prominente leerlingen.

ideëen voor deze rubriek: redactie@folia.nlIn de tijd dat Folia Magazine niet verschijnt kunt u het

prikbord online raadplegen. Zie www.foliaweb.nl/prikbord.

39Folia Magazine

wasdom

karin amatmoekrimleeftijd: 36 (geboren op 25 december 1976)Beroep: Schrijver van onder meer de boeken Het gym en TitusStudie: Moderne letterkunde (UvA)afgestudeerd: 2003Docent: ‘Bert Paasman, docent West-Indische literatuur, een warme en gepassioneerde docent. In het eerste college vertelde hij over de mate van ontworteling onder migranten. Het deed mij heel veel om daar over te horen op een plek van wetenschap, uit de mond van een blank persoon. Ik heb stiekem gehuild in de college-banken. Later ben ik bij hem afgestudeerd.’ locatie: ‘Ik heb als scholier een masterclass ge-volgd op de Oudemanhuispoort, prachtig. Helaas kwam ik tijdens mijn studie in het afzichtelijke P.C. Hoofthuis terecht.’ café: ‘De Duivel, een hiphopcafé in de Regu-liersdwarsstraat.’ afknapper: ‘Ik vond de colleges van Herman Pleij fantastisch, maar zakte voor het tentamen. Het jaar daarna bleek dat hij de colleges die zo veel in-druk op mij hadden gemaakt, letterlijk herhaalde.’

Uiteindelijk schrijver

40 Folia Magazine

stage

Marco Visscher (22) Stage Video bij BNN Today Verdiensten 275 euro per maand Beoordeling JJJJJ ‘Het radioprogramma BNN Today wordt iedere doordeweekse dag uitgezonden op Radio 1. De dag begint met een redactievergadering waarin we de items bespreken. Bij bepaalde onderwerpen maak ik filmpjes voor de website. Ik doe alles zelf. Productie, filmen en monteren. De mix van jonge, beginnende en ervaren mensen maakt werken op de redactie erg leerzaam. Net een speeltuin. In korte tijd leer je veel en iedereen is altijd bereid je te helpen. Ik haal wel eens koffie ja. Zij halen ook koffie voor mij. Roken is bijna een aanrader. Op het rookbalkon leer je iedereen kennen. Naast filmen ben ik betrokken bij de voorbereidingen van het radioprogramma. Tof als je de presentatrice een tekst hoort zeggen die jij hebt getypt. Toch film ik het liefst. Mijn eerste project was een visueel vriendenboekje voor Gerdi Verbeet. Supercool als Alexander Pechtold voor je camera vertelt dat hij met Verbeet naar de Antillen zou willen en wat zijn lievelingskleur is. Laatst stond ik verkleed als zwarte piet met roe langs een rode loper van de première van Alles is familie. Georgina Verbaan wilde mij wel een tik verkopen met het ding. Katja Schuurman gaf me liever een kus. Ook Sophia Loren heb ik in gebrekkig Italiaans om een kus gevraagd. Dat doe je niet iedere dag. Ik scheet in mijn broek. Het is echt een stage om aan te bevelen. Als je initiatief toont kan je er alles uithalen wat erin zit. En je moet vooral niet bang zijn. Elk idee wordt gewaardeerd.’ yyy Vera Lentjes

Zij studeerde moderne letterkunde en werd schrijver:

Karin Amatmoekrim. tekst Julie de Graaf / foto Bob Bronshoff

‘Toen ik letterkunde ging studeren, had ik al twee jaar psychologie achter de rug. Psychologie leek mij een

goede keuze, maar ik stopte omdat de studie steeds praktischer werd. Ik ben een observa-tor en geïnteresseerd in de vraag wat mensen beweegt en waarom ze de dingen doen die ze doen, maar niet in behandelmethodes. Mijn moeder was pislink toen ik stopte. Ik was de eerste in mijn familie die naar de universiteit ging. Dat ik zou stoppen was ondenkbaar. Toch besloot ik een jaar te gaan werken en mij te bezinnen op mijn volgende stap.Ik heb altijd veel gelezen en houd van boe-ken. Ik wist al vroeg dat ik kon schrijven, want elke keer als ik een opstel voor school moest schrijven, werd daar heel enthousiast op gereageerd. Ergens had ik wel de ambitie om boeken te schrijven, maar die heb ik lang weggestopt. Ik wilde liever carrière maken en geld verdienen. Dat heeft alles met mijn afkomst te maken. Er was vroeger weinig geld bij ons thuis en mijn moeder heeft veel voor mij en mijn broertje en zusje opgegeven. Ze heeft ons gepusht om hard te werken en hoge cijfers te halen. Vanaf mijn twaalfde heb ik baantjes gehad en mijn studie heb ik zelf be-taald. Van jongs af aan was ik gefocust op car-rière maken, en daar paste literatuur niet bij.In het jaar na psychologie werkte ik vooral als telefonist. Op een gegeven moment kwam ik in die functie bij een reclamebu-reau terecht. Ik keek om me heen en dacht: “Dingen mooier maken dan dat ze zijn, dat kan ik ook.” Toen heb ik een plan gemaakt. Ik zou voor een studie kiezen die ik echt leuk vond en daarnaast in de marketing- of

reclamewereld werken. Op die manier kon ik voor mezelf rechtvaardigen dat ik let-terkunde ging studeren; een studie die mij geweldig leek, maar waarmee ik mezelf niet makkelijk een baan zag krijgen. Mijn plan is uitgekomen. Ik begon aan letterkunde en ging werken in de marketing; eerst bij een klein communicatiebureau, later begon ik voor mezelf. Ik kwam in de muziekmar-keting terecht en verzorgde reclamecam-pagnes voor grote evenementen op locaties als Ahoy. Dat was een totaal andere wereld dan mijn studie, waar we de mooiste ideeën te horen kregen en de prachtigste boeken bespraken. Tijdens een lange treinreis naar Zuid-Frankrijk schreef ik op een paar losse papiertjes een kort verhaal gebaseerd op die twee werelden en de keuzes die ik in mijn leven maakte. De dag dat ik mijn scriptie had ingeleverd, kwam ik erachter dat ik zwanger was. Dat was heel welkom, maar totaal niet gepland. Ik wilde alles uit het leven halen, en nu werd ik opeens moeder en zou mijn leven voorbij zijn. Ik besloot om, nu het nog kon, dat ruwe verhaal dat ik in de trein schreef, uit te werken tot een boek. Ik schreef het eerste hoofdstuk, stuurde het op naar een uitgeverij en kreeg een contract aangeboden. Mijn debuutroman Het knipperleven en mijn eer-ste kind zijn bijna tegelijk geboren. Daarna heeft het nog drie jaar geduurd voordat ik mijn baan in de reclame durfde op te zeggen om fulltime voor schrijven te gaan. Schrijven is het enige moment waarop ik helemaal me-zelf ben. Zelfs als het niet lukt, of als ik tegen een writer’s block aanloop; het voelt als mijn natuurlijke staat.’ yyy

41Folia Magazine

Weekblad voor de HvA en UvA Folia Magazine is in 2011 voortgekomen uit Folia (1948) en Havana (1996).Redactieadres Prins Hendrikkade 189b, 1011 TD Amsterdam, telefoon 020-5253981, e-mail: redactie@folia.nlHoofdredacteur Jim JansenChef redactie Mirna van DijkArt director Pascal TiemanRedactie (print/web) Marieke Buijs, Sandra Hazenberg, Luuk Heezen, Wim de Jong, Vera Lentjes, Eva Rooijers, Gijs van der Sanden, Ineke Schipstra, Annemarie Vissers, Robrecht de Vocht, Dirk WolthekkerAan dit nummer werkten mee Hadjar Benmiloud, Bob Bronshoff, Fred van Diem, Robbert Dijkgraaf, Julie de Graaf, Jan-Maarten Hupkes, Marc Kolle, Denise van Leeuwen, Danny Schwarz, Catrien Spijkerman, Won Tuinema, Tjebbe Venema, Clara van de Wiel Eindredactie Harmen van der MeulenCorrectie Martien Bos Opmaak Pascal Tieman, Carl ZevenboomUitgever Stichting Folia CivitatisRedactieraad Wouter Breebaart, Simon Dikker Hupkes, Ilse Duijn, Jurriaan Gorter, Jaap Kooijman, Ronald Ockhuysen (voorzitter), Jean Tillie, Sebas VeekeSecretariaat Stephanie Gude (projectbegeleider)Zakelijke leiding Paul van de WaterDrukker Roularta Printing, Roeselare BelgiëAdvertenties Bureau van Vliet, Zandvoort, 023-5714745, zandvoort@bureauvanvliet.nl

colofon

42 Folia Magazine

weekblad voor HvA en UvA

Folia Magazinenr. 16 16/01/2013

Folia Magazineweekblad voor HvA en UvA

Folia Magazineweekblad voor HvA en UvA

Folia Magazinenr. 16 16/01/2013

Folia Magazine

Floor SietsmaExtreem slim en ongeloofl ij k begaafd

toehoorders

Hoorcollege ‘Jeugdrecht’, door Wim van Dijk, vrijdag 11 januari, 14.20 uur,

Kohnstammhuis 00A11 tekst en foto’s Clara van de Wiel

Laureen Donker (23, pedagogiek)

‘De stof die hier behandeld wordt vind ik heel interessant, maar ik ben het vaak niet hele-maal eens met de beslissingen. Ik heb stage gelopen bij een school voor moeilijk lerende kinderen en daar kreeg ik regelmatig te

maken met uithuisplaatsingen. Dan merk je dat rechters vaak niet weten wat in de praktijk het beste is voor die kinderen. Ze worden echt van hot naar her gestuurd.’

Anne-Roos Kuipers (19, pedagogiek)

‘Eigenlijk konden wij dit vak niet dit jaar doen, omdat het tentamen pas over een paar weken zou zijn en wij zessen binnenkort stage gaan lopen in Suriname. Daarom zijn we ook niet naar de colleges geweest.

Maar de toets is plotseling verplaatst naar volgende week, zodat we het nu toch kunnen doen. Dit college was voor ons dus vooral een bijspijkercursusje. Erg aardig van de docent dat hij speciaal voor ons is gekomen.’

Anouk Piso (22, pedagogiek)

‘Ik heb meer aan dit vak dan aan veel andere vakken in de studie. De geschiedenis van onderwijs en opvoeding is allemaal best interessant, maar in de praktijk heb je daar toch weinig aan. Ik zou liever leren hoe je een han-

delingsplan maakt. Met het jeugdrecht krijg je juist wel te maken. Zelf wil ik het onderwijs in. Als je met probleem-gezinnen moet omgaan, is het goed om te weten wat de juridische mogelijkheden zijn.’

Docent/student ratio: Eén op zes Haarkleur: Blond GtSt-factor casussen: Hoog Scrabblewoorden: draagmoederschapswens, inverzekeringstelling, crisisplaatsingsverzoek

Het is een intieme bijeenkomst, deze vrijdagmiddag bij de opleiding peda-gogiek. Zes studentes zijn gekomen om als extra tentamenvoorbereiding

met docent Wim van Dijk twee oude toetsen te bespreken. Die knusheid steekt schril af tegen de behandelde stof. Wie pedagogiek ging studeren omdat ze ‘iets leuks met kinderen’ wilden doen, komt van een koude kermis thuis. Scheidende ouders met slaande ruzie, draagmoeders die weigeren hun kind af te staan, excessief gewelddadige minderjarigen; scenaristen van een willekeurige soap kunnen na dit college weer jarenlang vooruit. Van Dijk behandelt de casussen niettemin stoïcijns. Bijvoorbeeld die van het echtpaar Allard en Brechtje, die geen kinderen kunnen krijgen en draagmoeder Yvonne in de arm nemen. Wat nu als Yvonne het kind na de geboorte niet meer wil afstaan? Of alleenstaande moeder Brenda, die weggelopen vader Arjan wil dwingen zijn plichten na te komen. Kan dat zomaar? Van de ondermijningen van het traditionele gezin die hier voorbijkomen zou Paus Benedictus spontaan nachtmerries krijgen. Zo ook over het gezin van Alan en Bianca: een verstandelijk gehandicapt stel waarvan dochter Christina dagelijks in het park aan de breezers zit. Wanneer kunnen we overgaan tot een crisisuithuis-plaatsing? Het rijtje studentes op rij twee schrijft driftig alle voorwaarden op waaraan voldaan moet zijn. En dat zijn er nogal wat. De regels van het wetboek kunnen onder hen dan ook niet altijd op instemming rekenen. Bijvoorbeeld als Christina na een fijne tijd in een pleeg-gezin toch terug moet naar haar echte ouders. En het vervolgens wéér fout gaat. ‘Ik vind dit zo krom!’ roept een toehoorder verontwaardigd. Van Dijk knikt begrij-pend. Maar ja, een pedagoog: dat is hij niet. ‘Wat het beste is voor het kind, dat weet ik niet,’ legt Van Dijk uit. ‘Dit gaat alleen over de wet.’ Regels zijn nu eenmaal regels. En misschien ook maar beter, in de verdorven samenleving die dit college ons openbaart. yyy

coverJan-Maarten Hupkes

Deze week op Folia Web

Kleine talenDe facultaire studentenraad geestes-wetenschappen houdt een bijeenkomst over kleinetalenstudies, die bedreigd worden met opheffing. Folia Web doet verslag.

de lezerIn de rubriek ‘de lezer’ blikt wekelijks iemand terug op het vorige nummer. Wil jij diegene een keer zijn? Meld je dan aan via redactie@folia.nl.

nanDa DrIESSEnS (20), GEnEESkunDE, uva‘Folia Magazine lees ik wel eens in de UB. Dan blader ik het een beetje door in mijn pauze en soms als ik iets interessants zie lees ik het. Hoe vaak komt hij eigenlijk uit, elke maand of zo? Deze speciale editie vond ik leuk. De cover is grappig en maakte me nieuwsgierig. Jelle Brandt

Corstius herkende ik van zijn series over Rusland. Daarom was ik ook wel benieuwd naar “Broer zoekt vrouw”. Grappig idee van zijn zus. De foto’s

bij dat stuk over die eeneiige tweelingen trekken wel de aandacht. Ik was benieuwd waar het over ging, maar heb het uiteindelijk niet helemaal uitgelezen. Datzelfde geldt voor het artikel over Valentijn. Ik herkende de naam, maar vond het artikel niet zo bijzonder. Columns sla ik altijd

over, geen idee waarom eigenlijk. “De waarheid over de kinderrij” vond ik een heel leuk stuk. Ik herkende er veel in en had wel eens eerder wat over dat onderwerp gelezen. In dit stuk wordt dat weer onderuitgehaald. Het artikel bracht me aan het denken over hoe het eigenlijk zit met mijn eigen broertjes en zusjes. Die broer-zus-prijsvraag vond ik ook leuk, maar wel erg moeilijk. Heb samen met een studiegenootje geprobeerd hem op te los-sen, maar we kwamen er niet uit. De broers en zussen ston-

den overigens wel erg intiem met elkaar op de foto. Vooral die twee blonde zusjes. Een leuk idee zo’n special, maar aan het einde

van het blad had ik het wel weer een beetje gehad met dat broer-en-zusthema.’ yyy tekst en foto Robrecht de Vocht

deining‘Als het goed is, kunnen we hem uit het hart schroeven en vervangen. Lukt dat niet, dan schroe-ven we er een tweede naast. Of een derde. Dat kan, blijkt uit proeven op driehonderd schapen.’ AMC-cardioloog rEInouD knopS plaatste de eerste draadloze pacemaker van Nederland bij een 86-jarige hartpatiënt, in Het Parool.

‘Als dat wel zo was, zou ik bijvoorbeeld elke dag met liefde mijn portemonnee grijpen voor de da-gelijkse voorpaginacolumn die Arnon Grunberg voor de Volkskrant schrijft.’ Blogger ErnSt-Jan pFautH legt uit dat de komst van betaal-muren voor online kranten onvermijdelijk is, en vindt dat niet erg, in nrc.next.

‘Want dat is nou net de crux: wetenschap pro-beert introspectieve illusies te onderscheiden van werkelijk objectief bestaande kennis. De mens heeft nogal de neiging om patronen te zien die er niet werkelijk zijn: huilende Maria’s in gerooster-de boterhammen.’ Hersenonderzoeker VIctor laMME ageert tegen spirituele VU-professor René van Woudenberg, in nrc.next.

‘Ik zei: ik ga weg, en ik wil mijn status. De dokter zei: die krijgt u niet. Ik zei: jawel, hoor, griste hem uit zijn handen en hinkelde weg.’ Emeritus hoogleraar sociale wetenschap aBraM DE SWaan is faliekant tegen het epd, maar vóór het recht van de patiënt om zijn status te zien, in Medisch Contact.

‘Sinds 12 september weet ik beter: sociaalde-mocraten deinzen er niet voor terug hun eigen achterban te offeren aan de verarmingsmachine die euro heet. In ruil voor wat macht en invloed.’ Hoogleraar financiële geografie EWalD En-GElEn fulmineert tegen de vreugde over het Eurogroep-voorzitterschap van Jeroen Dijssel-bloem, in Het Parool.

Opvallende quotes uit de afgelopen week van (voor-

malig) HvA’ers en UvA’ers. Iets leuks gezien, mail het

naar redactie@folia.nl.

43Folia Magazine

meer Folia

Informatie technologieMettina Veenstra, lector Interactive Public Spaces, hield op 15 januari haar lectorale rede over informatietechnologie in de open-bare ruimte. Folia Web interviewde haar.

Volgende week in Folia Magazine

Volgende week in Folia Magazine

Voorgevoel Een interview met bewustzijnsonderzoeker Dick Bierman, het gezicht van de Neder-landse parapsychologie. Bestaat voorgevoel?

OuderworkshopNiet elke ouder weet hoe hij zijn studerende kinderen het beste kan ondersteunen. Daarom biedt de HvA een workshop aan.

foliaweb.nltwitter.com/foliawebfacebook.com/FoliaWeb.en.Magazine

Corstius herkende ik van zijn series over Rusland. Daarom was ik ook wel benieuwd naar “Broer zoekt vrouw”. Grappig idee van zijn zus. De foto’s

bij dat stuk over die eeneiige tweelingen trekken wel de aandacht. Ik was benieuwd waar het over ging, maar heb het uiteindelijk niet helemaal uitgelezen. Datzelfde geldt voor het artikel over Valentijn. Ik herkende de naam, maar vond het artikel niet zo bijzonder. Columns sla ik altijd

over, geen idee waarom eigenlijk. “De waarheid over de kinderrij” vond ik een heel leuk stuk. Ik herkende er veel in en had wel eens eerder wat over dat onderwerp gelezen. In dit stuk wordt dat weer onderuitgehaald. Het artikel bracht me aan het denken over hoe het eigenlijk zit met mijn eigen broertjes en zusjes. Die broer-zus-prijsvraag vond ik ook leuk, maar wel erg moeilijk. Heb samen met een studiegenootje geprobeerd hem op te lossen, maar we kwamen er niet uit. De broers en zussen ston

den overigens wel erg intiem met elkaar op de foto. Vooral die twee blonde zusjes. Een leuk idee zo’n special, maar aan het einde

van het blad had ik het wel weer een beetje gehad met dat broer-en-zusthema.’ yyy tekst en foto Robrecht de Vocht

Kennis in actie master urban management

creating tOmOrrOW

Nieuw vanaf september 2013: de tweejarige professional master Urban Management. Centraal staat de multidisciplinaire aanpak van grootstedelijke vraagstukken vanuit een sociaal, fysiek, economisch en politiek-bestuurlijk perspectief. Met een focus op de metropoolregio Amsterdam. Een innovatieve opleiding voor professionals die op zoek zijn naar nieuwe denk- en werkwijzen. Meer weten? Kijk op www.hva.nl/mum.

HvA_MUM_Advertentie230x285_DEF.indd 1 03-12-12 13:50