OP DE HOOGTEFEB

RU

AR

I 2

02

0

VA

STE

N, M

AA

R H

OE D

AN

?

Colofon

‘Op de Hoogte’ is het bulletin van de Stich-ting Stadsklooster Mariken.

Het biedt ruimte aan

in het Stadklooster Mariken geïnteres-seerden en andere bezoekers van de Boskapel om te schrijven of te lezen over zaken die ons als gelovige en spirituele mensen, raken.

Ook geeft ‘Op de Hoogte’ informatie over vieringen in de Boskapel en activitei-ten die door of vanuit het Stadsklooster worden ondernomen.

'Op de Hoogte' ver-schijnt 5 maal per jaar. Op verzoek wordt 'Op

de Hoogte' per e-mail toegezonden.

Tijdelijke redactie Joop Haverkort Jan Revenberg

Corrector Madeleine Ligtenberg

Lay-out Marcel Arts

Medewerker Chris Dijkhuis

Druk Jan van Lierop

E-mailadres redactie: redactie-odh@stadskloostermariken.nl

Adres Stadsklooster Mariken Graafseweg 276 6532 ZV Nijmegen Tel/fax 024-3776968

Pastor Ekkehard Muth, Emailadres: ekkehard.muth@stadskloostermariken.nl Telefoon: 026-4953153

Homepage: www.stadskloostermariken.nl E-mail: bestuur@stadskloostermariken.nlVolg ons ook op: www.facebook.com/Stadsklooster Mari-ken

ING-bank: IBAN: NL35 INGB 0002 2069 16 Rabobank: IBAN: NL47 RABO 0157 8328 56

t.n.v. Stichting Stadsklooster Mariken

De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden tek-sten te weigeren, in te korten, of anderszins redactioneel te bewerken. Copyright berust bij de auteurs van de bijdragen.

23 februari 2020

Op 17 mei 2020 verschijnt het volgende nummer onder tijdelijke redactie van Joop Haverkort en Jan Revenberg. Kopij aanleveren vóór 6 mei 2020 bij Jan Revenberg. j.revenberg@hotmail.com

mailto:ekkehard.muth@stadskloostermariken.nlhttp://www.stadskloostermariken.nl/mailto:bestuur@stadskloostermariken.nlhttp://www.facebook.com/Stadsklooster%20Marikenhttp://www.facebook.com/Stadsklooster%20Mariken

3

Inhoud

pag. 4 Van de redactie

pag. 5 Liturgiekalender

pag. 6 Geen nut, wel zin

pag. 8 Interview Thomas Verbeek

pag. 10 Van de bestuurstafel

pag. 12 Hoe heilig te worden

pag. 16 Naar binnen trekken? Naar buiten uitdragen

pag. 19 Vrijwilligers café

pag. 20 Commissie Vorming

pag. 23 Aswoensdag Anders

pag. 24 Voltooid Leven

pag. 25 Podium Gesprek

pag. 26 Vastenmaaltijd

pag. 27 Van de Amnesty tafel

pag. 28 Diaconie (opbrengst adventsactie en vasten/paas actie)

pag. 32 Fotorapportage ‘Geloof in mij’

4

Van de redactie

Dit las ik onlangs in een courant: “Carnaval mag geen ‘carnaval’ heten op Ze-venaarse basisschool”. Carnaval vieren ze nog wel op de IKC Carrousel een openbare basisschool in Zevenaar, maar het mag geen carnaval meer heten. Want carnaval stamt uit een katholieke traditie. En ze willen als openbare basisschool geen ‘geloof’ aanhangen. Daarom noemen ze carnaval voortaan ‘het verkleedfeest’. “We doen wel mee met de traditie, maar we geven het gewoon een andere naam.” Ik merk toch dat dit bericht wat emoties bij me los maakt. Niet dat het me werkelijk iets kan schelen wat ze in Zevenaar doen. Dat niet. En al helemaal niet, omdat carnaval uit een katholieke traditie zou stammen. Het gaat mij om de redenering die er achter zit. Alsof ‘neutraal’ in de zin van “wij hangen geen geloof aan en dat trekken we tot in het extreme door,” ook neutraal is. Het klinkt zo mooi allemaal. En zo heerlijk verlicht. Zo van, “wij staan boven alle partijen”. Maar het is precies zoals de directrice op de school in Zevenaar zelf zegt. “Onze samenleving is op christelijke waarden gebaseerd, ongeacht of je daarin gelooft of niet.” Nu kun je natuurlijk als schoolleiding en oudervereniging het ontkennen van die traditie tot ideaal verheffen. Maar dat is niet neutraal. Dat is ook niet ver-licht. Het is hooguit het ontkennen van een traditie, omdat je een statement wilt maken. Opmerkelijk is dat andere katholieke feesten zoals Kerstmis en Sinterklaas nog wel hun originele naam behouden op de Carrousel. In december vorig jaar stond het sinterklaasfeest, ‘kerstknutselen’ en een kerstbuffet op de agenda. Pasen heet weer wel anders; de dag voor Goede Vrijdag houdt de school een ‘lentelunch’.

Binnen het Stadsklooster Mariken noemen we de dingen gewoon bij hun naam. Toch moeten we elkaar steeds weer verhelderen wat die namen voor ons betekenen. Met elkaar en met de seculiere, ‘neutrale’ wereld komt het er

vooral op aan elkaar te bevragen wat voor de ander van waarde is. “Mis-schien heeft het geen nut, maar het heeft wel zin”, zegt Ekkehard in dit nummer Herman Finkers na.

Wij wensen u veel leesplezier De redactie

5

Liturgiekalender

Liturgiekalender februari, maart en april 2020

23 februari Heb je vijanden lief Matteüs 5, 43-48

Ekkehard Muth Boskapelkoor

26 februari 19.30 uur

AswoensdagAnders Anneke de Vries Ekkehard Muth

1 maart Jezus in de woestijn Matteüs 4, 1-11

Ekkehard Muth

8 maart Matteüs 17, 1-9 Ekkehard Muth Boskapelkoor

15 maart Johannes 4, 5-42 Ekkehard Muth Peregrinantes

22 maart Johannes 9, 1-41 Joost Koopmans Boskapelkoor

29 maart Johannes 11, 1-45 Augustinusviering

Ekkehard Muth

5 april Palmzondag

Palmzondag Matteüs 21, 1-11

Ekkehard Muth

9 april 20.00 uur

Witte Donderdag Ekkehard Muth Boskapelkoor

10 april 15.00 uur

Goede Vrijdag Ekkehard Muth Boskapelkoor

11 april 20.30 uur

Viering van de Paasnacht Ekkehard Muth Boskapelkoor

12 april Pasen Ekkehard Muth Boskapelkoor

19 april Johannes 20, 19-31 Ekkehard Muth

26 april Lucas 24, 13-35 Augustinusviering

Joost Koopmans Boskapelkoor

3 mei Johannes 10, 1-10 Bevrijding

Ekkehard Muth

6

Geen nut, wel zin

In de film ‘De beentjes van Sint-Hildegard’ zegt Herman Finkers op een gegeven moment: ‘Het heeft geen nut, maar het heeft wel zin.’ Die uit-spraak, zo vertelde hij in een interview, heeft hij vroeger thuis vaak gehoord. Voor mij geeft het een gevoel van thuis om in de film weer de beelden uit mijn geboortestreek te zien. Hildegard von Bingen werd in Bermersheim geboren, een van de dorpen waar ik mijn loop-baan begon. En even verderop rondom Bingen stichtte zij in de loop van haar leven drie kloos-ters, waaronder de nog steeds bloeiende Abdij Eibingen, net aan de overkant van de Rijn. En als je dan ook nog zo’n zinnetje hoort ‘het heeft

geen nut, maar het heeft wel zin’, dan voelt dat ook spiritueel als opnieuw aarden. Want eigenlijk is dat precies waar we ons als kerkgemeenschap continu voor inzetten. In onze samenleving draait alles namelijk veel te veel om nut, en hebben we de zin een beetje uit het oog verloren. Alles wat we doen moet nuttig zijn. Voor wat hoort wat, het moet geld opleveren. Zorginstellingen moeten winst maken, politieke standpunten moeten kiezers opleveren, het onderwijs moet mensen opleveren die nuttig zijn voor de economie. En aan mensen die geen nut meer ervaren willen we een voltooid-leven-regeling aanbieden. Op woensdag 11 maart organiseren we een grote bijeenkomst van artsen, verpleegkundig specialisten, geestelijk verzorgers, vrijwilligers en geïnteres-seerden, waarin we de vraag naar voltooid leven verder uitdiepen. Kijk maar elders in dit nummer en op onze nieuwe website stadskloostermariken.nl, en daar onder het knopje >Activiteiten. Tegenover het nut-denken zetten wij in de kerk het zin-denken. Als je als ou-dere denkt: ik kan niets meer doen, ik kan niets meer bijdragen dus ik heb geen nut meer, dan stellen wij in de kerk de vraag: als je geen nut meer hebt, heeft je bestaan niet dan toch nog zin? En in alle gesprekken en in alle vieringen gaan we naar die zin op zoek. In de vastentijd volgen we Jezus door de diepste diepten van zijn en daar-mee ook van ons leven. Zoveel tegenslag, zoveel lijden, het heeft geen nut, maar het heeft uiteindelijk wel zin. Met Pasen vieren we daarom de verrijze-nis. Dat is de zin van ons bestaan, je kunt nog zo diep vallen, maar je bent bestemd om op te staan. Het kan allemaal geen nut meer hebben, maar je

7

bent per definitie waardevol. En zelfs als je sterft, dan nog zal je leven in het licht. De waarde, de zin van je bestaan is altijd zoveel groter, daar kan geen nut tegenop. Daarom beginnen we de vastentijd met het askruisje op aswoensdag. ‘Ge-denk mens, dat je stof bent en tot stof zult wederkeren.’ Gedenk, mens dat je niet afgerekend wordt op je nut, maar op je zin. Gedenk mens, dat je tel-kens weer uit de as mag opstaan om weer als nieuw te beginnen. Laten we zo samen onderweg zijn, op weg naar Pasen. Ekkehard Muth

8

Interview met Thomas Verbeek

“Dit moet een kans hebben!” Joop Haverkort in gesprek met Thomas Verbeek, voorzitter Kloosterraad

De allereerste afspraak op de vroege maandagmorgen is met Thomas Verbeek. Het was het enige gaatje voor een interview in een volle week. Thomas is de nieuwe voorzitter van de Klooster-raad en natuurlijk kennen we hem en zijn vrouw Gerlie als muzikale steunpilaren in ons koor. “Zingen is voor ons een geweldige inspira-tiebron.”

“De week moet nog beginnen en ik ben al moe,’’ begint Thomas. “Op het eind van de week gaan we een weekje skiën en dan wil je niet weten wat er allemaal in zo’n week geperst moet worden. En in het afgelopen weekend hebben we natuurlijk ook nog een studiedag met bestuur en kloosterraad gehad. Toch ben ik in mijn spaarzame vrije tijd in het project Stadsklooster Mariken gestapt met het gevoel: dit moet een kans hebben.’’

9

“Ik ben geboren in Koningsbosch maar opgegroeid in Vlodrop, een dorp tus-sen Roermond en de Duitse grens. Daar precies op de grens stond het kloos-ter Sankt Ludwig. Het is in 2015 na ruim 100 jaar tot stof weergekeerd. Toch is Sankt Ludwig voor mij natuurlijk het beeld van een klooster: groot en vooral gesloten. Het was bijna helemaal zelfvoorzienend. Mijn opa kwam er nog wel binnen om er meel te brengen en af en toe mocht ik mee.’’ “Je moest dus zowel dat grootse als het geslotene even wegdenken, Thomas, als we over een stadsklooster praten.” “Daar zit m’n probleem niet, Joop. Verandering is een continuüm. Daar moe-ten we helemaal niet bang voor zijn. Maar we moeten niet denken, dat we nog heel veel tijd hebben om na te denken. We moeten keuzes maken. Dat is ook precies wat ik als adviseur altijd aan mijn klanten voor houdt:

Wees helder. Waar sta je voor? Wat hebben anderen ons te vertellen? En wat hebben we naar anderen te vertellen?

Na ons overleg van zaterdag heb ik ook als financieel adviseur het gevoel: laten we keuzes maken! We kunnen niet alles. Maar wellicht begint alles wel met tijd nemen om in alle hectiek naar elkaar te luisteren. Dat is ondanks alle communicatiemogelijkheden misschien wel het grootste actuele probleem. Daar kun je heel klein mee beginnen. Bij de opvoeding van je kinderen bij-voorbeeld. Ik merk nu hoe onze oudste durft op te komen voor jongeren uit allochtone milieus of homo’s. En onze jongste zoon wil nu pedagogisch me-dewerker worden mede ook omdat hij het op school niet altijd gemakkelijk had. Op school losten we “problemen” samen op met de leraar. Naar elkaar luisteren was het sleutelwoord. Jaren later kwam ik nog een leraar tegen van de basisschool en hij herinnerde zich Bas nog. Hij zei toen nog: ‘We hoefden het niet alleen te doen. En door de gesprekken met Bas ontstond er meer begrip voor elkaar. Zonder jullie als ouders had ik het niet gered.’ Ik schrik ook als ik zie hoe in een mijn gemoedelijke Limburgse dorp de sfeer verhardt als het over allochtonen gaat. Men heeft hier nauwelijks mee te ma-ken maar toch geeft men snel de schuld van iets aan deze groep mensen. Dat heeft waarschijnlijk te maken met de natuurlijk egoïstische aard van mensen maar ook met de techniek, met het internet, sociale media, enz. Er zijn te veel prikkels, er is volop ‘gekleurd’ nieuws. Het is allemaal niet meer te behappen, als we het af en toe niet

even stil maken luisteren naar anderen en naar verhalen tijd maken voor dialoog

10

samen zingen nadenken: had het ook anders gekund?

Net als thuis hebben we in onze samenleving ‘veilige havens’, stilte- en ont-moetingsplekken nodig. Een stadsklooster kan zo’n plek zijn als we even niet meer weten wat te doen. Plekken waar we de harde schil van gevestigde ideeën durven los te laten, op zoek gaan, de twijfel toelaten en elkaar inspi-reren. Daar is tijd en moed voor nodig.

-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-

Van de Bestuurstafel Het jaar 2020 is in volle gang. ’s Ochtends, tijdens de wandelingen door Heumensoord, ruik ik de lente al. De lente is echt in aantocht. De regen en de wind doen eerder aan de herfst denken. Ciara en Dennis zijn nog maar net voorbij, Ellen ligt al op de loer. Maar toch, de lente komt eraan. Ook in Stadsklooster Mariken is de lente voelbaar. Er wordt hard gewerkt om Stadsklooster Mariken waar te maken. We kijken terug op een geslaagde “Week van de Liefde”. De openingsviering was een echte Stadskloosterviering. De teksten, de liederen en de muziek, de overweging, alles klopte. De open en warme sfeer maakte dat iedereen zich welkom voelde. De liefde, die iedereen verbindt, was voelbaar. De interactieve theatervoorstelling Mind Mix over geloof en spiritualiteit & genderdiversiteit, op donderdagavond, heeft een ander stukje van Stads-klooster Mariken laten zien. Het Stadsklooster pakt maatschappelijke thema’s op en maakt deze bespreekbaar. Die avond hoorden we dialogen, gebaseerd op persoonlijke ervaringen. De pijnpunten werden op een positieve en toe-gankelijke manier duidelijk gemaakt. Het gesprek met de aanwezigen geeft echter veel vertrouwen. Het kan ook anders. Knap werk van de medewerkers van theaterbureau Mind Mix en de roze werkgroep. Ondertussen zijn de voorbereidingen voor het symposium Voltooid Leven in de Zorg in volle gang. De dagvoorzitter en de inleiders zijn enthousiast. De aanmeldingen komen binnen. We zien daarbij vrijwilligers en ook veel be-roepskrachten. Het team, dat de organisatie van de dag voor zijn rekening neemt, denkt werkelijk overal aan. Het wordt gegarandeerd een mooie dag. Een dag die de aanzet is voor een aantal vervolgactiviteiten. Daarover hoort u binnenkort meer.

11

De samenwerking met Pelgrimshuis Antonius krijgt ook steeds meer vorm. In 2019 hebben we veel gesprekken gevoerd. Sinds september neemt het Stadsklooster de activiteiten van het Pelgrimshuis op in de activiteitenkalen-der en omgekeerd. Over en weer worden de activiteiten bezocht. Enkele weken geleden hebben we een verdere stap gezet in de samenwer-king. In een gezamenlijke bijeenkomst van Pelgrimshuis en Stadsklooster, hebben we plannen gemaakt voor activiteiten die vanaf het begin gezamen-lijk opgepakt worden. Gezamenlijk oppakken betekent samen nadenken over wat we willen, waarom we dat we dat willen en ook hoe. Het was goed om met wederzijds respect en vertrouwen te brainstormen. Ook intern is er veel gebeurd. Op 1 februari waren Bestuur en Kloosterraad bijeen voor een inspiratiedag. In het Franciscanenklooster hebben we stil ge-staan bij de overgang van Augustijns Centrum de Boskapel naar Stadskloos-ter Mariken. Daarbij hebben we geconstateerd dat het “we” gevoel nog ver-der moeten groeien. Dit verder groeien moet vooral vorm krijgen door “sa-men te doen”. Hierbij zijn we ons er nog eens extra van bewust geworden dat te veel werk door een te kleine groep gerealiseerd moet worden. Tijdens het volgende contact met de gemeenschap “Het Kapittel” gaan we nader in op de opbrengsten van deze inspiratiedag van Bestuur en Klooster-raad. Dit contact wordt dan een inspiratiedag/inspiratieavond met het Kapit-tel. Zie je wel, ook in Stadsklooster Mariken heeft de lente zich aangekondigd. Het wordt een veelbelovend voorjaar als opmaat naar een schitterende zo-mer. Bestuur Stadsklooster Mariken Els Verheggen - voorzitter

12

Hoe heilig te worden ?/! Een keuze uit de serie 'Un Saint pour chaque jour' (Parijs 1932) Samenvatting en vertaling Chris Dijkhuis

Ambrosius, bisschop van Milaan en kerkleraar (340-397) De heilige Ambrosius werd rond 340 geboren in Trier, zijn vader was een Romeinse magistraat: prefect van de Gallische provincies en dacht zijn pas geboren zoon een enorme erfenis na te laten, maar God had andere, hogere plannen met de boreling. De mysterieuze bijen. Ambrosius lag nog in de wieg en sliep eens op de binnenplaats van het paleis toen er bijen rond hem kwamen zoemen en het erop leek of ze hun honing in zijn open mondje zouden leggen. Een dienares kwam geschrokken aanren-nen om de insecten te verjagen, maar de vader van Ambrosius, verrast door het vreemde schouwspel, hield haar tegen. Even later vlogen de bijen met hun heerlijke schat weg en hoog aan de hemel verdwenen ze uit het zicht. De vader van Ambrosius begreep de ware betekenis van het mysterieuze voorval niet en helemaal in de lijn van zijn aardse ambities riep hij: "Mijn zoon zal de hoogste functies van het keizerrijk krijgen!" Enkele jaren later moest Ambrosius, op een hoger plan geïnspireerd, aankon-digen dat hij niet geschikt was voor wereldse ereambten. Toen het kind tij-dens een kerkelijke plechtigheid zijn moeder en zijn zuster de hand van de bisschop zag kussen, wendde hij zich tot hen en sprak hij heel beslist: "Kus mijn hand ook maar, want ooit ben ik ook bisschop!"

13

Student en magistraat. Na de dood van de prefect ging de jongeman studeren in Rome aan een be-roemde advocatenschool. In een milieu van scholen waar corruptie schering en inslag was, wist de student de verleiding van de grote stad te weerstaan en ondanks regelmatige pogingen van de duivel bleef zijn kuisheid onge-schonden. Zijn oudere zuster Marcella die hem onder haar hoede nam, was voor Ambrosius een volmaakt voorbeeld van maagdelijke reinheid. De ontwikkeling en de levenswandel van de jonge student bleven niet onop-gemerkt. Symmachus, de beroemdste redenaar van Rome, maakte naam door met hem vriendschappelijk om te gaan en keizer Valentinianus vond het niet beneden zijn waardigheid de verdiensten van Ambrosius te belonen en hem aan te stellen als gouverneur van Noord-Italië, Ligurië en Emilia-Romagna met Milaan als standplaats. Probus, hoofd van de lijfwacht, zei: "Kom aan, treed u niet op als gouverneur, maar als bisschop!" In afwachting van de letterlijke verwerkelijking van diens woorden ontpopte Ambrosius zich als een modelmagistraat door zijn onkreukbaarheid, zijn zachtmoedigheid en zijn rechtvaardigheid. Problemen in de kerk van Milaan - Ambrosius wordt er bisschop. De stad Milaan bevond zich op dat moment in een deplorabele situatie. De ketter Auxentius had met instemming van de keizer de rechtmatige bisschop Dionysius1) die in ballingschap op de kust van Azië zou sterven, verjaagd. Twintig jaar lang onderdrukte de wolf die zich meester had gemaakt van de staf van de herder, zijn kudde. Uiteindelijk stierf de indringer in 370 door paus Damasus I veroordeeld en getroffen door Gods woede, op zijn gestolen bisschopsstoel, zonder ook maar een spoor van berouw. Bij het horen van dat nieuws ontstond er in de stad grote beroering. De bis-schoppen van de provincie kwamen, om in de vacante zetel te voorzien, bij-een in de kerk met het volk om zich heen. Na twintig jaar vol gevoelens van onrust eisten de katholieken een herder terug. De ketters gingen daar luid-keels tegenin, eisten nog eens een eigen kandidaat en dreigden met geweld. Het kabaal nam verontrustende vormen aan en er leek bloed te gaan vloeien toen Ambrosius ten tonele verscheen. Bij het zien van die magistraat van wie iedereen was gaan houden, kalmeerden de gemoederen, de gouverneur kon de menigte toespreken en adviseren de beslissing van de bisschoppen af te wachten. Hij was nog aan het woord toen een kind riep: "Ambrosius bis-schop!" Van alle kanten kwam er een luide roep van de menigte: "Ambrosius bisschop, Ambrosius bisschop!" Een overwinningskreet galmde door de hele basiliek heen, overstemde het machteloze gekonkel en eenstemmig riepen de kerkleiders Ambrosius uit tot aartsbisschop van Milaan. Tevergeefs sputterde

14

de nobele patriciër tegen dat hij nog maar geloofsleerling was, men gaf geen gehoor aan zijn bezwaren. Daarop nam Ambrosius een plotselinge beslissing, wurmde zich door de menigte heen naar zijn paleis en nam daar plaats op zijn rechtersstoel. Voor zelfs maar de eerste beschuldigden die men hem had voorgeleid, te ondervragen, gaf hij bevel ze te martelen. Sinds hij gouverneur in Milaan was geworden, had hij nog nooit eerder een dergelijk besluit geno-men. Toch misleidde die wrede maatregel de menigte niet en opnieuw vulde zich het gewelf nu van het pretorium: "Uw fout kome over ons! Ambrosius bisschop!" In zijn wanhoop probeerde de gouverneur zich bij zijn eerste wei-gering te houden, maar het volk dat de geaardheid van Ambrosius kende, liet zich door die afleidingsmanoeuvre niet in de luren leggen. 's Nachts verliet de magistraat stiekem zijn paleis en te paard galoppeerde hij de stad uit. Maar de engel van de stad Milaan deed hem omkeren en de vol-gende morgen, toen hij dacht dat hij voor de poorten van Pavia2) stond, be-vond hij zich temidden van zijn volk dat hem luidkeels begroette als de door God gezonden herder. Bedremmeld door het verzoek van iedereen kwam de prefect met een laatste krijgslist: "Ik ben functionaris van het keizerrijk', riep hij uit, "de keizer heeft mij de positie gegeven die ik nu bekleed, alleen hij kan mij ontslag verlenen, ik zal het met de Caesar bespreken." De menigte liet zich door zijn protest niet van de wijs brengen en onmiddellijk werd er een afvaardiging naar Valentinianus gestuurd om zijn goedkeuring te vragen. De Caesar antwoordde dat hij met plezier zag dat een van zijn magistraten een topfunctie binnen het bisdom waardig werd bevonden. Ambrosius legde zich erbij neer, werd op 20 november 374 gedoopt en nadat hij alle wijdingen had ontvangen werd hij enkele dagen later op 7 december tot bisschop ge-zalfd. Het was geboden de katholieke traditie die door het schisma van twintig jaar verbroken was, weer in ere te herstellen. De nieuwe bisschop begreep dat en stuurde een deputatie naar Basilius, aartsbisschop van Caesarea, om het li-chaam van zijn legitieme voorganger Dionysius op te halen. Dat gebaar van herstel vervulde de harten van de gelovigen met vreugde. Het schisma van de kerk van Milaan behoorde tot het verleden.

1) Dionysius van Milaan had Athanasius de Grote gesteund in zijn verzet tegen de arianen die de goddelijkheid van Christus niet konden accep-teren. Dionysius stierf in Cappadocië rond 359. Zijn relieken werden door Ambrosius en Aurelianus van Reditio teruggehaald naar Milaan en daar begraven.

2) Pavia ligt in de Po-vlakte 25 kilometer ten zuiden van Milaan. Ambrosius kon niet bevroeden dat Augustinus die hij in de Paasnacht van 24/25 april 387 zou dopen, in het Pavia dat zijn beoogde reisdoel was, in 720 herbegraven zou worden.

15

(slot volgt)

Beeld van Ambrosius met als attribuut de bijenkorf. Particuliere collectie Groesbeek.

.

16

Naar binnen trekken? Naar buiten uitdragen Op 1 februari waren we met kloosterraad en bestuur te gast in het klooster van de franciscanen aan de Vermeerstraat in Nijmegen-Oost. Het klooster ligt helemaal verscholen en uiterst onopvallend tussen huizen aan een klein straatje. Al even bescheiden is het naambordje; je moet het even zoeken. “Wat zijn we u verschuldigd voor uw gastvrijheid?” vroegen we aan pater Ed Metz. “Niets!” was z’n antwoord. “Beschouw dit maar als een kleine bijdrage van ons aan het Stadsklooster Mariken.” De interesse voor ons initiatief blijkt wanneer ik twee weken later bij de pa-ters uitgenodigd ben om over ons initiatief meer te vertellen in een bijeen-komst voor alle kloosterlingen. “Dat zijn er nog acht en binnenkort komen er nog twee bij; we zijn allemaal oud.” Bij de koffie kijken we even uit over de tuin met uitzicht op het majestueuze voormalige Canisius College aan de Berg en Dalseweg. Met een grote glim-lach zegt een pater: “Magistraal, hè! Tja, dat zijn de jezuïeten.” Samen stel-len we vast hoe snel de kerk in onze contreien van macht ontdaan is. En die teloorgang wordt ook in Nijmegen door velen niet betreurd. Van dat nog overal zichtbare verleden hebben we last. De beelden van een betweterige, belerende en pedante kerk zijn hardnekkig, en bij de jongste generatie zijn er helemaal geen beelden. Bij terugkomst las ik nog eens het boek van René Grotenhuis, dat ook in 2018 een belangrijke rol speelde bij ons symposium over ons stadsklooster. De titel luidt ‘Van macht ontdaan’. Na de eerste druk in 2016 voelde Groten-huis zich uitgedaagd. Hoewel z’n boek gunstige kritieken kreeg, werd hem ook de vraag gesteld: “Maar hoe dan wel, René? Als we zo kwetsbaar en ge-marginaliseerd zijn, wat moeten we dan doen? “ En bij de tweede druk voegt Grotenhuis daarom een hoofdstuk toe om op deze vragen in te gaan. Bij herlezing besef ik nog beter de situatie waarin we ons bij de start van ons stadsklooster bevinden. “Ik geloof dat een missionai-re strategie in de wereld van vandaag niet anderen naar binnen moet trek-ken. Onze opdracht is erop uit te trekken en ‘het goede nieuws te vertellen’. In die opvatting van missionair zijn, begeven we ons op terrein dat niet van ons is, waar we niet de cultuur en de gang van zaken bepalen. Het is het ter-rein waar we kwetsbaar zijn.” Ik denk dat we de afgelopen tijd toch voorbeelden hebben gezien, wegwij-zers misschien wel, van wat een stadsklooster kan zijn. “Helemaal stadskloos-ter!” appte Els Verheggen mij na de Première "Geloof in mij" op donderdag 13 februari 2020.

17

Nijmeegse theatergroep Mind Mix met prikkelende voorstelling

Mensen van binnen en buiten de Boskapel werken samen met de Nij-meegse theatergroep Mind Mix aan een prikkelende voorstelling, die uit-daagt tot dialoog voor iedereen die zingeving belangrijk vindt, LHBTIQA+ of niet, aangesloten bij een geloofsgemeenschap of niet. Er komen aan-zienlijk meer mensen op af dan bij een gewone zondagse viering en maatschappelijke organisaties zijn mee bereid dit project te ondersteu-nen. En nee, het levert geen nieuwe leden op maar wel betrokkenheid en energie. Op zo’n moment ontstaat er voor even een soort ‘pop-up-klooster’. Dat is even wennen voor een organisatie die gewend was te denken vanuit – het liefst een groeiend aantal – leden. Een ander voorbeeld kennen we nu al een aantal jaren rondom Allerzie-len. Leerlingen van het NSG hadden in groepjes nagedacht over afscheid nemen van een persoon, een situatie, een huisdier, een plek… alle kinderen krijgen ermee te maken. Op scholen zou dit een algemeen besproken thema moeten zijn, zegt Stine Jensen, die over dit onderwerp een prachtig boek ‘Al-les wat was’ schreef. De verhalen, gedichten, muziek en de herinneringskoek-jes van deze jongeren raakte ons allemaal. Ook hier is er weer sprake van een omkering. Wij hoeven niet ‘iets voor jongeren’ te bedenken, zij bedenken iets voor ons. Er was ontmoeting en dialoog en even voor een kort moment was de ruimte stadsklooster. Nee, we mogen en hoeven ook niet te verwach-ten, dat ze nu vaste ‘kloosterlingen’ gaan worden. Mensen binden zich niet meer zo gemakkelijk. De kloostermuren zullen meer doorlatend worden. Nog een laatste voorbeeld: stress, burn-out. We horen het op het moment overal, vooral ook op scholen. Of je nou op de basisschool zit of werkt, of studeert aan de universiteit, het is druk, drukker, drukst. De Nijmeegse be-weging Ieder Talent Telt stelde zichzelf vragen. Hoe zorgen we dat we zelf beter met stress om kunnen gaan, wat kunnen we ertegen doen? Wat kun-nen we om onze leerlingen en studenten te beschermen tegen stress? Hoe gaan we om met een burn-out van een leerling, student, collega of wellicht

18

jezelf? Ik mocht workshops verzorgen onder de titel ‘Altijd een volle agenda maar nooit druk’.

Daarvoor kreeg ik onderdak in kerk en kloos-ter van het Titus Brandsma Memorial. Nie-mand van de studenten kende die plek en geen van de studenten had ooit van Titus Brandsma gehoord. Dat is een werkelijkheid die ik echt even op me moest laten inwerken. “En ik heet nog wel Titus,” zei één van de deelnemers, “nu wil ik het weten ook!” Onder de indruk van de meditatieve ruimte en de gedachteniskapel met het indringende ver-haal van Titus Brandsma ontstond er ruimte voor gesprek: Waar haalde die man de rust en kracht van-daan? Waarom hield hij in z’n gevangeniscel zo’n strakke dagorde aan?

Maak jij tijd om op adem te komen? Hoe beleef je stilte? Hoe begin en eindig je een dag? Wat geeft jou rust en kracht? Het werden twee indringende workshops. Het zijn maar kleine ervaringen in onze expeditie naar ons stadsklooster, maar ik ervaar ze als wegwijzers op onze expeditie. We staan voor een keuze die me doet denken aan het slot van het ontroerende verhaal van de Kleine Johannes van Frederik van Eeden. Een onbekende persoon verschijnt, en stelt Johannes voor de keuze tussen Windekind en ‘Het Grote Licht’ (het ‘ma-gistrale’ van onze traditie?), of de mensheid met haar verdriet en onrecht. Johannes kiest voor de mensheid en haar weedom. Joop (Johannes) Haverkort Joop (Johannes) Haverkort

19

In het Vrijwilligerscafé ontmoet je andere vrijwilligers en wissel je ervaringen

uit.

Dit alles op ongedwongen wijze.

donderdag 27 februari 2020

Tijd 16:00 – 17:30 uur

De Lindenberg, Ridderstraat 23, Nijmegen

Deelname is gratis/opgave is niet nodig

Loop gerust binnen!

Meer info: poels@huisvancompassienijmegen.nl

mailto:poels@huisvancompassienijmegen.nl

20

Commissie vorming.

Activiteiten in februari, maart en april 2020 De navolgende activiteiten worden gezamenlijk aangeboden door het Stads-klooster Mariken en het Pelgrimshuis Antonius. Er zijn ook activiteiten die in samenwerking met andere organisaties plaatsvinden. De activiteiten zijn kernachtig aangegeven. Voor uitgebreide informatie verwijzen wij u naar de website: www.stadskloostermariken.nl.

Buurt aan Tafel Elke 1e en 3e dinsdag van de maand organiseert stichting Wij’de Wereld het project Buurt aan tafel Vluchtelingen koken voor u een heerlijke maaltijd uit de eigen culturele keu-ken. Wanneer: 3 en 17 maart 7 en 21 april van 18.00 - 19.30 uur Plaats: Parochiehuis, Van Slichtenhorststraat 81 Nijmegen Kosten: € 10,-/€ 12,50 Zie ook http://wij-dewereld.nl Aanmelden: via email: buurtaantafel@wij-dewereld.nl

Meditatieve vieringen De Familia Augustiniana van Stadsklooster Mariken verzorgt meditatieve vie-ringen. Deze vieringen zijn omlijst door muziek en een tekst van Augustinus. Wanneer: elke dinsdag van 19.30 tot 20.00 uur Plaats: kleine kapel in de Boskapel Aanmelden: is niet nodig.

Bidden met Augustinus Lezing door drs. Ingrid van Neer-Bruggink Meer dan de andere kerkvaders benadert Augustinus God als een persoonlij-ke vriend met wie we een relatie kunnen aangaan. God kent ons beter dan wij ons zelf. Met God in contact komen betekent voor Augustinus dan ook eerst langs je eigen hart gaan: bij je zelf naar binnen kijken en jezelf leren kennen. Ingrid van Neer- Bruggink (1960) is als classica verbonden aan het Augustijns Instituut. Haar huidige functie omvat het uitdragen van het augustijnse erf-goed en de augustijnse spiritualiteit. Wanneer: dinsdag 3 maart 2020 van 20.00 – 22.00 uur Plaats: Stadsklooster Mariken, Graafseweg 276, Nijmegen Kosten: € 10,- Aanmelden: info@stadskloostermariken.nl

http://www.stadskloostermariken.nl/http://wij-dewereld.nl/mailto:buurtaantafel@wij-dewereld.nlmailto:info@stadskloostermariken.nl

21

Film: ‘Nobody Knows’ De jonge Akira (Yûya Yagira) verhuist met zijn moeder Keiko (You) en drie broertjes en zusjes naar een klein appartement in Tokyo. Omdat de moeder voorgeeft er alleen te wonen, moeten de kinderen zich voortdurend verbor-gen houden. Wanneer op een dag de moeder haar kinderen in de steek laat, moet Akira zich schoorvoetend de rol van gezinshoofd eigen maken. Inleiding en nabespreking: Mike Rijken Wanneer: Zondag 8 maart 2020. Om 12.00 uur broodje; 12.30 start film Plaats: DoRe, Professor Regoutstraat 23, Nijmegen Kosten: € 5,

Franciscuswandeling Franciscuswandelingen bieden al wandelend ruimte aan bezinning. Ruimte in jezelf of in gesprek met een ander in de natuur die op ons inwerkt. Wanneer: zondag 15 maart 2020 en 19 april om 12.30 uur Plaats: Antonius van Paduakerk, Groesbeekseweg 94, Nijmegen Kosten: geen Aanmelden is niet nodig.

Bibliodrama In bibliodrama spelen we bijbelverhalen. Eerst luisteren we naar een bijbel-verhaal, dan kies je een rol uit het verhaal, je leeft je in in die rol om vervol-gens het verhaal te spelen. Zo kruip je helemaal in het verhaal. In bibliodra-ma ga jij naar het verhaal toe, en dat niet alleen, je gaat er ook helemaal in. Anneke de Vries zal de bibliodrama begeleiden Anneke is predikant en werkzaam als geestelijk verzorger in het Radbou-dumc. Zij maakt deel uit van het voorgangersteam van het OCP. Daarnaast heeft zij een eigen praktijk voor supervisie en bibliodrama. Wanneer: vrijdag 27 maart, 3 en 17 april 2020 van 10.00 – 12.30 uur, Plaats: Stadsklooster Mariken, Graafseweg 276, Nijmegen Kosten: € 75 voor drie keer Aanmelding: info@stadskloostermariken.nl Aantal deelnemers: minimaal 6, maximaal 10

Film: ‘Dead Man Walking’ Zuster Helen Prejean (Susan Sarandon) ondersteunt de armen van New Orle-ans met onderwijs en liefdadigheidswerk. Wanneer de ter dood veroordeelde Matthew Poncelet (Sean Penn) haar om hulp vraagt stemt ze toe, niet ver-moedend welke emotionele reacties dit in haar omgeving los zal maken. Ze slaagt erin Poncelet’s vertrouwen te winnen, die volhoudt onschuldig te zijn. Wat volgt is een lange, louterende weg naar waarheid, die geen van de be-trokkenen onberoerd laat.

mailto:info@stadskloostermariken.nl

22

Inleiding en nabespreking: Rob Comans Wanneer: Woensdag 1 april 2020 van 19.30 - 21.30 Plaats: Stadsklooster Mariken, Graafseweg 276, Nijmegen Kosten: € 10,

De Matthäus Passion Op Palmzondag 5 april presenteert Stadsklooster Mariken een complete uit-voering van Bachs Matthäus Passion. De presentator is Chris Dijkhuis Classicus Chris Dijkhuis is de oudste zoon van kerkmusicus Dinant Dijkhuis sr. Vanaf 1956 klonk in zijn ouderlijk huis op Palmzondag 's middags altijd de Matthäus. Het was de tijd van dirigent Eduard van Beinum. Toen Van Bei-num, eens ziek was en Anthon van der Horst hem verving, schudde vader Dijkhuis zijn hoofd met de uitspraak: "Die moet de trein halen!" Daaruit valt op te maken dat er veel verschillen bestaan wat de uitvoering betreft. Chris heeft in partituur van zijn vader een tekstboekje gevonden met de Duit-se tekst en een Neerlandse vertaling, maar wel een uit 1910. Die vertaling speelt op zondag 5 april met de toelichtingen en commentaar door de hele uitvoering heen. De bezoekers krijgen een tekstboekje uitgereikt. Wanneer: Palmzondag 5 april 2020 Plaats: de Boskapel, Graafseweg 276, Nijmegen Tijd: vanaf 12.00 koffie en een broodje

12.30 begin eerste deel 15.40 pauze met een bescheiden hapje en drankje 16.10 begin tweede deel 18.25 einde

Kosten: € 12,50

Liefdesgeboden: heilig je gevoel! Op dinsdag 21 april verzorgt Prof. Dr. Thomas Quartier osb een lezing met deze titel. Kan je wijs worden uit je gevoel? Vaak lijken zowel positieve als negatieve emoties je uit balans te brengen. Maar passie biedt altijd de mogelijkheid om geheiligd te worden. Geen gevoel is slecht, alleen moet je het kanaliseren en tot motor van je zoektocht naar zin maken. De benedictijnse spiritualiteit biedt daarvoor een kader dat ook voor mensen buiten de kloostermuren heil-zaam kan zijn. Geen verboden, maar geboden helpen je om God in de liefde van je leven te ontmoeten. In deze lezing zullen we een aantal liefdesgebo-den verkennen! Wanneer: dinsdag 21 april van 20.00 tot 22.00 uur Plaats: Stadsklooster Mariken Graafseweg 276 Nijmegen Kosten: € 10,-- Aanmelden: info@stadskloostermariken.nl

mailto:info@stadskloostermariken.nl

23

Aswoensdag Anders. Opnieuw beginnen, het oude achter je laten, alles wat je belast overgeven aan het reinigende vuur zodat uit de vruchtbare as nieuw leven kan opbloei-en… Onze traditionele aswoensdagviering heeft heel oude papieren. Al lang voor dat er kerken bestonden hebben mensen dit ritueel gevierd. En in de kerk heeft dit ritueel zijn plaats gevonden op aswoensdag. Inmiddels merken we dat het reinigende en louterende ri-tueel van vuur en as niet al-leen bij kerkelijk betrokken mensen in trek is. De behoef-te om het oude af te leggen en om (uit de as) nieuw leven te zien ontstaan wordt door veel meer mensen gedeeld. Daarom willen het Augustijns Centrum de Boskapel en het Oecumenisch CityPastoraat dit oeroude ritueel in een nieuw jasje steken. Op as-woensdag 26 februari 2020 om 19.30 uur is er in de Boskapel gelegenheid om op een eigen en persoon-lijke manier stil te staan bij hoe je opnieuw wilt beginnen. Wat wil je achter je laten, hoe wil je zelf gereinigd en gelouterd worden, en wat mag er opnieuw tot leven komen…? Na het ritueel van het vuur kan je een askruisje ontvangen. Van harte welkom! Activiteit: aswoensdag anders Datum: woensdag 26 februari 2020 Voorganger: Ekkehard Muth en Anneke de Vries Tijd: 19.30 - 20.30 uur Plaats: Stadsklooster Mariken Graafseweg 276 Nijmegen Kosten: vrijwillige bijdrage

24

Voltooid Leven

Op woensdag 11 maart 2020 organiseert het Stadsklooster Mariken te Nijme-gen in samenwerking met het Pelgrimshuis Nijmegen het symposium ‘Vol-tooid Leven in de zorg’. Het symposium is bedoeld voor o.a. (huis)artsen, psychologen, verpleegkun-dig specialisten, verpleegkundigen, geestelijk verzorgers, vrijwilligers die ge-confronteerd worden met vragen rondom voltooid leven en uiteraard ook alle ander vrijwilligers dan wel geïnteresseerden in het onderwerp: voltooid leven. Onder leiding van dagvoorzitter Paul van Tongeren bieden de inleiders (Els van Wijngaarden, Kris Vissers, Jean-Pierre Wils, Alfred Sachs, Marinus van den Berg en Annemarieke van der Woude) vanuit een breed palet van invals-hoeken uitdagende impulsen om de eigen praktijk opnieuw te doordenken zodat patiënten of cliënten vanuit een dieper perspectief ondersteund kunnen worden. Zie ook: https://stadskloostermariken.nl/vooraankondiging-symposium-voltooid-leven-in-de-zorg/

https://stadskloostermariken.nl/vooraankondiging-symposium-voltooid-leven-in-de-zorg/https://stadskloostermariken.nl/vooraankondiging-symposium-voltooid-leven-in-de-zorg/

25

Podiumgesprek: De spiritualiteit van het inno-

veren We leven in een tijd waarin zich snelle, onvoorspelbare en complexe verande-ringen voltrekken. Organisaties reageren daarop door permanent te innove-ren. Van medewerkers wordt verwacht dat ze zich snel aanpassen en creatief blijven. Echter juist in turbulente tijden is er een sterke behoefte aan zinge-ving. Wanneer organisaties en medewerkers die diepere zingeving hebben ontdekt, ontstaat ruimte voor nieuwe kansen en keuzes.

Prof. Dr. Jeff Gaspersz houdt een inlei-ding met momenten waarin de deelne-mers even de tijd krijgen met elkaar in dialoog te gaan rond een vraag die hij stelt. Daarna zal plenair de uitkomst wor-den besproken waarna de inleider de le-zing voortzet. Het doel van Gaspersz is om het bewust-zijn van mensen te vergroten. Hij wil overbrengen hoe belangrijk zingeving is, juist in tijden van snelle vernieuwingen. Hij zal praktische adviezen geven voor de deelnemers hoe ze zich in hun werk veerkrachtig en innoverend houden. ‘Onze creativiteit is waarlijk de Goddelijke vonk in ons. Ik zet mij in om met zo veel mogelijk mensen inzichten en ideeën te

delen die helpen hun creatiekracht te versterken en in te zetten voor de be-tekenisvolle doelen en dromen die ze willen realiseren’. Prof. Dr. Jeff Gaspersz is hoogleraar innovatie, spreker en auteur. Hij werkt intensief met leiders in organisaties om kansen voor innovatie te ontdekken en te realiseren.. Wanneer: maandag 23 maart 2020 Plaats: Huis van Compassie, Groenestraat 170 Tijd: 20.00 – 22.00 uur, inloop vanaf 19.40 Kosten: €7,- Aanmelden: info@stadskloostermariken.nl of es-ther@huisvancompassienijmegen.nl

mailto:info@stadskloostermariken.nlmailto:esther@huisvancompassienijmegen.nlmailto:esther@huisvancompassienijmegen.nl

26

Vastenmaaltijd Op vrijdag 27 maart is er weer een gezamenlijke (Stadsklooster Mariken, OCP en Pelgrimshuis Antonius)vastenmaaltijd in de Boskapel. De periode van de veertigdagentijd is van oudsher een tijd van reflectie: stil-staan bij je eigen situatie en bij die van anderen, in het bijzonder die van de minderbedeelden. We combineren een sobere, maar smakelijke maaltijd – met enkele vegetari-sche maaltijdsoepen en brood - met een gezellig samenzijn. Tenslotte is sa-men eten een fijne manier om elkaar te ontmoeten en beter te leren kennen.

Een eerdere vastenmaaltijd

Daarnaast is er aandacht voor de situatie van kansarme kinderen in een op-vanghuis in Boekarest. Deze dagopvang, Caminul Phillip, wordt al diverse ja-ren ondersteund door het OCP. Voor dit goede doel wordt tijdens de maaltijd een vrijwillige gift gevraagd. Meer informatie is te vinden op Facebook: PhillipHouseFoundation en op www.caminul-phillip.ro (Engelstalig).

Wilt u deelnemen aan de maaltijd? Meld u aan bij uw gemeenschap: - Stadsklooster Mariken (intekenlijst op zondag 15 en 22 maart na de viering) - OCP (intekenlijst aldaar) - Pelgrimshuis Antonius of via info@stadskloostermariken.nl.

http://www.caminul-phillip.ro/

27

Van de Amnesty tafel

Defending Women Rights Volgende maand 8 maart houdt Amnesty een speciale dag om de aandacht te richten op vrouwen. U zult zich afvragen: is dit nodig? Maar wanneer ik dan lees dat een op de vier vrouwen in Nigeria seksueel geweld ondervindt en dat dit gedrag ongestraft blijft, weet ik weer dat het nodig is. Zelfs wordt seks daar gezien als betaalmiddel. In Nigeria zijn de wetgevers mannen en zij beslissen over vrouwen. Wij houden dan ook een handtekenactie. Deze handtekeningen worden op-gestuurd om overheden tot andere gedachten te brengen en hopen dat dit tot vrijlating of ander beleid zal leiden De Iraanse Saba krijgt 24 jaar gevangenisstraf omdat zij in actie kwam tegen de verplichte hoofddoek Voor deze actie hoeft u geen geld bij u te hebben. Wij hebben nog geen reactie gekregen op de oproep om onze groep te ko-men versterken. Misschien is dit u ontgaan. Netty Kamerbeek

28

Diaconie

Opbrengst Adventsactie 2019 voor Amaidhi in India

De afgelopen Adventsactie van het Stadsklooster/de Boskapel werd gehou-den voor Stichting Amaidhi uit Nijmegen, die kleinschalige ontwikkelingspro-jecten ondersteunt in Zuid-India. Gedurende drie zondagen en bij de Kerstviering werd geld ingezameld voor het Karunalaya-project Schooltassen, voor kinderen in Chennai.

Naast de inzameling werden er schilderijtjes van Theo Thier verkocht voor dit goede doel, in de Boskapel en via de website van Amaidhi (en nog steeds). Daarmee werd tot medio januari een opbrengst gehaald van €687,50 plus €445, dus in totaal €1132,50! Een heel mooi bedrag voor het schooltassen-project! Hieronder het bedankje van de Stichting Amaidhi aan het bestuur en de gulle gevers voor de ontvangen collecte-opbrengsten en de overschrijvingen per

29

bank: ‘Beste leden van het bestuur van Stadsklooster Mariken, Hierbij willen we jullie hartelijk bedanken voor de gift van €687,50 die op 12 januari is overgemaakt naar Stichting Amaidhi. Zoals overeengekomen zullen we dit bedrag, dat vermeerderd wordt met een premie van Stichting Wilde Ganzen van 50%, besteden aan Karunalaya. 600 Schooltassen met inhoud worden uitgedeeld aan zwerfkinderen, kinderen van dakloze families en kinderen van arme vissers in Chennai, India. Als er geen giften meer binnenkomen voor de schilderijenverkoop zullen we jullie laten weten welk bedrag dit is geworden. We willen jullie hartelijk bedanken voor alle gastvrijheid, warmte en betrok-kenheid die we in de Boskapel mochten ervaren!’ Met vriendelijke groet, Peter en Dilia Deurloo Stichting Amaidhi/Amaidhi Foundation www.amaidhi.nl In de nieuwsbrief van december 2019 (te vinden op de website) staat een artikel over de Adventsactie van de Boskapel. Werkgroep diaconie Stadsklooster Mariken

http://www.amaidhi.nl/

30

Vasten-/Paasactie 2020 voor organisatie Zij aan Zij - Nij-

megen De Nijmeegse Organisatie Zij aan Zij heeft als doel om migrantenvrouwen die nog geen verblijfsstatus hebben, te helpen in hun levensonderhoud te voor-zien. Deze vrouwen zijn om allerlei redenen hun land ontvlucht en kunnen geen aanspraak maken op reguliere voorzieningen. Ze zijn dan ook op zichzelf aangewezen. Zij aan Zij probeert een netwerk op te bouwen van mensen of groepen die bereid zijn de vrouwen betaald werk te bieden, voornamelijk huishoudelijk werk.

Een van de activiteiten van Zij aan Zij is het koken van maaltijden voor parti-culieren en organisaties. Zo kookte een van de vrouwen in september jl. bij de vredesmaaltijd van Boskapel en Pelgrimshuis. Ook worden door hen de tweewekelijkse maaltij-den van Buurt aan Tafel verzorgd, een initiatief van Wij’de Wereld/Antonius van Padua. Doordat de kooksters van Zij aan Zij uit verschillende landen afkomstig zijn, is er een gevarieerd aanbod van gerechten. De vrouwen koken immers het liefst iets waarmee zij vertrouwd zijn, een maaltijd uit eigen keuken dus. Zij aan Zij heeft de wens om voor de kook- en cateringactiviteiten eigen pan-nen en keukenspullen aan te schaffen. Speciaal voor deze eigen keukenspul-len wordt uw steun gevraagd in de komende vastenperiode. Uw gift is dan

31

ook meer dan welkom!

De nieuwe Vastenactie start in de viering van zondag 15 maart a.s. Een ver-tegenwoordiger van de Zij aan Zij zal dan een toelichting geven op dit goede doel. Graag vragen we op de zondagen tot Pasen uw ruimhartige vrijwillige bijdra-ge voor Zij aan Zij, in de collecteton of via de bank: - ING-banknummer IBAN: NL35 INGB 0002 2069 16 of op: - Rabobanknummer IBAN: NL47 RABO 0157 8328 56, t.n.v. Stichting Stadsklooster Mariken, met vermelding: Vastenactie 2020. Werkgroep Diaconie Stadsklooster Mariken

32

Geloof in mij op de vooravond van Valentijnsdag hadden we een boeiende, hilarische, con-fronterende en inspirerende theater- en gespreksavond over geloof en seksu-ele diversiteit.

foto’s: Thijs Lavrijssen

Ik heb mijn moeder een brief ge-schreven…

33

…Ik val op vrouwen.

34

Mijn zoon is homo.

35

Oh, mag ik voor je bidden?

36

www.stadskloostermariken.nl in-

fo@stadskloostermariken.nl

Wilt u ons steunen: heel graag!

Postbank: IBAN: NL35 INGB 0002 2069 16

Rabobank: NL47 RABO 0157 8328 56

t.n.v. Stichting Stadsklooster Mariken

Stadsklooster Mariken Graafseweg 276 6532 ZV Nijmegen

http://www.stadskloostermariken.nl/mailto:info@stadskloostermariken.nlmailto:info@stadskloostermariken.nl