1

juli 2020

INCIDENT UITGELICHT

En dan sta je ineens aan de andere kant

Actief op land en water

FAMILIEPORTRET:

Norbert:

‘‘De saamhorigheid en de snelle acties vielen me erg op.’’

Aan de studieKinderen zijn nog onbevangen

2 3

17VIJF VRAGEN AAN

COLOFON De VuurbronJuli 28e jaargang nummer 2Magazine van Veiligheidsregio IJssellandVerschijning: 4 x per jaar Hoofd- en eindredactie: Team Communicatie

Redactie:Rina BraakmanMarieke GoudbeekEllen KilianJan NieuwenhuisMarcel van SaltbommelRoné van der VlietMaurice van Zoelen

Fotografie: Stefan Kemper (voor het artikel ‘de hobby van’)Jarno KraayvangerMarcel van SaltbommelTeam Communicatie

Foto-omslag: Norbert Bosman gefotografeerd door Jarno Kraayvanger. Je leest het artikel van Norbert ‘Saamhorigheid en snelle acties’ op pagina 6

Contactpersonen:

Dalfsengroep Dalfsen M.N. van Saltbommelgroep Lemelerveld R. Eilert en F. Overgoor groep Nieuwleusen M.N. van Saltbommel

Deventer Groep Bathmen H. FliermanGroep Deventer E. Brinkhof en F. Leeftink

Kampen J. Hafkamp

Olst-Wijhe groep Olst J.R. Leerinkson groep Wijhe J.R. Leerinksongroep Welsum G. Huiskamp-Fliermangroep Wesepe E. Zandbelt groep Heeten R. Alferink groep Heino M. Kogelmangroep Luttenberg S. Maatmangroep Raalte D. Wilmink

Ommen-Hardenberg groep Balkbrug vacantgroep Bergentheim A. Pouwelsgroep Dedemsvaart 1 G.T. de Haan groep Dedemsvaart 2 vacantgroep Gramsbergen E.J. Kwantgroep Hardenberg A H. Nijeboer groep Hardenberg B vacantgroep De Krim H.J. Mulder groep Slagharen H. Spijkersgroep Ommen E.J. Dijk

Staphorst vacant

Steenwijkerland groep Giethoorn M. Smit en B. Tuingroep Kuinre vacantgroep Oldemarkt K. Boers en A. Meijerink-Molenboergroep Steenwijk vacantgroep Vollenhove P. Smit

Zwartewaterland groep Genemuiden A. Blok en L. van Dieren groep Hasselt D. Kroesgroep Zwartsluis vacant

Zwolle M.N. van Saltbommel

Adressencoördinatie:Wijzigingen van adressen en/of nieuwemedewerkersRina Braakman

Telefoon: 088 - 1197433

E-mail: r.braakman@vrijsselland.nl vuurbron@vrijsselland.nl

De redactie behoudt zich het recht voor om artikelen in te korten of journalistiek aan te passen.

Uitgave door team Communicatie van Veiligheidsregio IJsselland

ondertussen online

Fijne vakantie!Inhoud04 ACTUEEL

08 INCIDENT UITGELICHT

10 COLLEGA’S AAN HET WOORD

12 FAMILIEPORTRET

14 ORGANISATIEONTWIKKELING

16 PARTNERS

18 INCIDENT UITGELICHT

20 AAN DE STUDIE

22 IN BEELD

28 DE HOBBY VAN

06 EEN DAG MET

24 DE POST VERTELT

Kopij voor het volgende nummer kun je aanleveren bij je contactpersoon of mailen naar de redactie:vuurbron@vrijsselland.nl Postbus 1453, 8001 BL Zwolle

Vóór 2 september 2020

Bij het bedenken van onderwerpen voor deze Vuurbron waren we even bang

dat we niet voldoende hadden. Niets bleek minder waar. Sommige projecten

werden ‘on hold’ gezet, maar net zoveel werden opgestart. Denk aan webinars

als nieuwe leervorm, het vergaderen via Teams en het gereedmaken van onze

kantoren en posten om voldoende hygiëne en afstand te waarborgen.

In deze editie lees je meer over onze crisisorganisatie. Hoe en met wie werken

we samen en wat merk jij daarvan als medewerker? Collega’s vertellen over

hun (thuis)werkplek en Rita studeert voor onderwijsassistent in het basisonder-

wijs. Uiteraard waren er ook de nodige inzetten in onze regio.

We wensen je een fijne vakantieperiode toe en zijn benieuwd: waar lees jij

de Vuurbron? In je eigen achtertuin, op het balkon of alsnog op een ander

vakantieadres?

De redactie

PER BOOT NAAR GROTE

NATUURBRAND

De harde wind maakte het blussen

van een grote natuurbrand in natuur-

gebied De Weerribben in Ossenzijl

lastig. Het gebied van 8 tot 10 hectare

groot was met boten beter bereikbaar

dan met tankauto’s.

DE STENTOR

EEN DIGITAAL COPI

Op 4 juni gaven Diederik Markvoort

en Milou Levink een online gastles

voor studenten Integrale Veiligheids-

kunde van het Saxion in Deventer.

Met de studenten als officieren van

dienst werd een CoPI nagespeeld,

het scenario was een brand in de bin-

nenstad van Kampen. Leren is leuk!

BB COLLABORATE

HANDCREW ACTIEF IN BRABANT

Op 20 april ging rond 19.00 uur de

pager van de leden van de Handcrew

voor een natuurbrand in Brabant.

Vanwege corona mochten ze met

maar vijf personen in de bus en

met twee in het haakarmvoertuig.

De bezetting was dus vrij krap en

dit zou de eerste inzet in het donker

worden.

TWITTER

4 5

actueelactueel

Een heldere betekenis van onze kernwaarden geeft de organisatie houvast in

het maken van keuzes en in het gedrag dat we van elkaar kunnen verwachten.

Van 10 tot 23 juni werden er verschillende bijeenkomsten georganiseerd voor

medewerkers en vrijwilligers om met elkaar in gesprek te gaan over onze

kernwaarden. Met deze input is er inhoud gegeven aan de kernwaarden en

zijn er verschillende definities opgesteld. Nu is aan jou de keuze welke uit-

werking volgens jou het beste bij onze organisatie past. Binnenkort staan de

verschillende definities op intranet. Stem op de uitwerking die jij het beste

vindt passen bij Veiligheidsregio IJsselland.

Van kernwaarden naar gedrag

Regio’s testen nieuw operationeel uniform

TEKST: HILDE BOS

TEKST: HILDE BOS BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

De nieuwe OR is er (eindelijk) klaar voorTEKST: ELLEN KILIAN BEELD: OR VIA TEAMS

Verbinding, vertrouwen en vakman-

schap. Dat is waar wij als Veiligheids-

regio IJsselland voor staan. Maar wat

betekenen deze kernwaarden precies en

hoe vormt dit onze organisatiecultuur?

De afgelopen tijd is team HRM aan de

slag gegaan om onze kernwaarden te

vertalen naar concreet gedrag. Zodat ie-

dereen weet wat we van elkaar kunnen

verwachten.

Eind mei kregen alle 25 veiligheidsre-

gio’s kledingpakketten voor de lande-

lijke draagproef van het operationeel

uniform. 250 brandweermensen dragen

het uniform zes weken lang om zo te

ervaren wat er eventueel aan verbeterd

kan worden en de eerste bevindingen

zijn positief. Ook in onze regio testen

tien collega’s de kleding.

Eén van hen is Robert Kooij, vrijwilliger in

Oldemarkt. Hij deelt met ons alvast zijn

eerste ervaringen: “Je merkt dat er goed

nagedacht is over het nieuwe uniform.

Er zitten voldoende zakken in de broek,

de pager blijft niet steken op de lussen van

de riem en de broek is ook lang genoeg.

Dit is wel eens een probleem met mijn

lengte. Het materiaal is luchtig en voelt

goed aan, ook na een inzet. Een nadeel:

de rode streep op de achterkant van de

polo voel je trekken bij bewegingen met de

armen. Al met al ben ik wel zeer tevreden

met het nieuwe uniform.”

OPERATIONEEL UNIFORM

Het operationeel uniform wordt gebruikt

bij laag-risicotaken, zoals liftopsluiting,

dier te water of reinigen wegdek. De deel-

nemers toetsen de kleding op aspecten zo-

als pasvorm, functionaliteit en bescherming

tijdens operationeel optreden. Zij dragen

de kleding zowel bij repressieve taken als

op kantoor. De bevindingen en eventuele

verbetersuggesties worden verwerkt in het

definitieve ontwerp van de nieuwe vrouwe-

lijke en mannelijke lijn.

Meer weten over de landelijke draagproef

of over het operationeel uniform? Ga op

intranet naar het kennisportaal > Beheer &

Techniek > Kleding.

Op 11 maart waren de verkiezingen voor de onder-

nemingsraad. Al snel daarna waren de nieuwe leden

bekend. En bijna net zo snel zaten we allemaal thuis

vanwege de coronacrisis. De overdracht van de oude

leden naar de nieuwe leden was daarom wat vertraagd.

De overdracht kon natuurlijk niet zonder afscheid te

nemen van de vertrekkende leden: Gert Ensing, Richard

Meijer, Richard IJssendoorn, Nick Krijn, Dick Postma, Jan

Nieuwenhuis, Arjan Dekker en Henk Steen werden bedankt

voor hun inzet. Er gaat de nodige kennis en ervaring weg,

maar de nieuwe en blijvende leden hebben er zin in. En er

liggen genoeg klussen om mee aan de slag te gaan.

TAAKDIFFERENTIATIE EN MELDKAMER

Twee belangrijke dossiers die spelen zijn de meldkamer en

taakdifferentiatie. Op dit moment heeft IJsselland een ge-

zamenlijke meldkamer met de VNOG. Deze wordt samenge-

voegd met de meldkamers van Twente, Gelderland-Midden

en Gelderland-Zuid tot de meldkamer Oost-Nederland.

Dat betekent nogal wat voor het personeel en daarom

hebben de ondernemingsraden van de verschillende regio’s

hier medezeggenschap over. Koos Prins en Bert Weijs gaan

met dit dossier aan de slag. Inmiddels is daarvoor ook een

gezamenlijke OR ingesteld, een BOR, met uit elke regio twee

leden. Ook dit pakken Koos en Bert namens IJsselland op.

Een ander dossier is de taakdifferentiatie. Bij de komst van

de Wet normalisering rechtspositie ambtenaren (Wnra)

bleek dat de rechtspositieregeling van brandweervrijwil-

ligers niet voldoet aan Europese regelgeving. Vrijwilligers

moeten mogelijk gezien worden als deeltijd medewerkers

en zouden daarom bijvoorbeeld ook pensioen moeten

opbouwen. Dat betekent nogal wat voor de brandweer als

geheel. Daarom loopt er landelijk een onderzoek naar een

manier om hier mee om te gaan. In onze eigen organisatie is

hier ook een projectgroep mee bezig. Vanuit de OR denken

Mascha Westenberg, Gerrit-Jan Odink, Huub Geerdink en

Melvin Jongenelis mee.

VASTE COMMISSIES

Onze organisatie heeft een projectgroep over arbo en

veiligheid. Vanuit de OR denken Ronald Kassies en Robert

Jan Bongers mee. Ook wordt de OR gevraagd om kritisch

mee te kijken bij grotere aanbestedingsprojecten en begro-

tingen. Henk Locht en Anita Dijkslag gaan hier mee aan de

slag. Als OR willen we natuurlijk ook aan collega’s laten zien

wat we doen, daarom gaan Milou Levink en Ellen Kilian aan

de slag met communicatie. En tot slot hebben we ook een

dagelijks bestuur nodig om alles in goede banen te leiden.

Voorlopig is Cees Jan Bloemendaal voorzitter met Bert Weijs

als zijn plaatsvervanger. Vanaf 1 augustus komt Judith

Elissen de OR versterken als ambtelijk secretaris. De komen-

de tijd werkt ook de OR digitaal, maar we hopen dat we ons

snel weer face-to-face voor jullie kunnen inzetten.

• De OR bestaat uit 15 leden, 10 daarvan zijn

nieuw. Ook nieuw: er zitten vier vrouwen in

de OR.

• Vijf leden zijn vrijwilliger waarvan vier in

het oosten van onze regio.

• Het jongste OR-lid is bijna 30 jaar, de oudste

is 62 jaar.

6 7

er veel vragen en scenario’s op ons af.” Norbert loopt tijdens

het telefonisch interview zijn agenda na en verzucht dat er

heel veel is gebeurd. “Bij iedere afspraak kan ik me nog voor

de geest halen hoe de sfeer was maar tegelijkertijd ook hoe

snel dat weer veranderde. De saamhorigheid en de snelle

acties vielen me erg op.”

DIT IS ONZE TAAK

“We zijn een crisisorganisatie, waarbij de voorzitter veilig-

heidsregio (Peter Snijders) verantwoordelijkheden heeft in

de bestrijding van een infectieziekte A en in het treffen van

de juiste maatregelen in het kader van de noodverordenin-

gen”, legt Lizette Tijink, hoofd Veiligheidsbureau, uit. “Dit is

een wettelijke taak en aangezien premier Rutte niet met 355

gemeenten zaken kan doen, zijn de 25 voorzitters zijn aan-

spreekpunt. Het verschil met een meer reguliere crisis waar-

bij een Regionaal Operationeel Team (ROT) en Regionaal

Beleidsteam (RBT) in actie zijn, is dat de crisis een langdurig

karakter kent en er sprake is van sturing vanuit de regering.

Daarnaast is de veiligheidsregio sterk gepositioneerd en in

beeld bij niet alleen gemeenten en partners, maar ook bij

de inwoners. Zowel extern als intern is te zien dat bepaalde

taken stil vallen, maar dat iedereen toch druk is en bereid

om elkaar te helpen. Dat is mooi om te zien.”

LOGISCH DAT WE DIT DOEN

“Het belang van onze inwoners staat voorop. Ik vind het

dus niet meer dan logisch dat we dit doen.” Mike Haerlman,

medewerker Vakbekwaamheid, stak samen met nog drie

andere collega’s direct zijn hand op toen de persoonlijke

beschermingsmiddelen (PBM) vanuit een ‘geheim’ depot

verspreid moesten worden over de regio. “Onze teamleider

krijgt een seintje wanneer er een nieuwe aanvraag is en

via de app bespreken we wie van ons kan rijden. Normaal

gesproken rijd ik al veel vanwege de oefenondersteuning,

alleen mijn werktijden zijn iets aangepast. Overigens ben

ik wel voorzichtig rondom mijn collega’s in de 24-uursdienst.

Ik kom dichter bij de ‘brandhaard’ en wil anderen niet

aansteken.”

een dag met

Saamhorigheid en snelle acties

Eind januari kwamen de eerste beelden vanuit China onze kant op en leek het nog ver van ons bed. Een nieuw virus, later bekend als COVID-19, kwam al snel richting Europa en de onrust nam toe. Daarna ging het ook voor onze organisatie hard: crisisteams kwamen in actie om de regio voor te bereiden op wat ging komen. Regulier werk werd vervangen voor acties in diverse (crisis)teams en collega’s kregen te maken een GRIP 4 en een langdurige crisis. Begin mei blikten we terug op die eerste weken en maanden.

Norbert Bosman, teamleider GHOR, was vanaf het begin

betrokken bij de crisis. “In februari en de eerste week van

maart kwamen we in bij elkaar om te bespreken wat er op

ons af kwam. Het is de taak van een GGD om de uitbraak

van een infectieziekte te bestrijden en van de GHOR om

te coördineren binnen het netwerk van zorgverleners.

We keken elkaar eerst nog aan met de vraag: ‘welke regio

krijgt de eerste ziektemelding?’ Op 28 februari werd bekend

dat dit in Brabant was en dat ook onze regio actie moest

ondernemen. Dat bouwde zich op van ‘handen wassen’ naar

‘volledig thuiswerken waar mogelijk‘. Een week later kwam

het bericht dat er in elke regio een distributiesysteem voor

persoonlijke beschermingsmiddelen moest komen. Vanaf 9

maart hadden we te maken met een multicrisis en kwamen

TEKST: ANNEMARIE HENZEN BEELD: JARNO KRAAYVANGER EN MARCEL VAN SALTBOMMEL

21 februari bijpraat GGD GHOR Nederland over virus

24 februari preventief crisisteam geneeskundig

28 februari februari afstem minister met voorzitters veiligheidsregio’s

6 maart bestuurlijk ROAZ

12 maart brede activering crisisorganisatie

13 maart volledig thuiswerken waar mogelijk

^v.l.n.r. de leden van het ROT: Liesbeth Kleisen, Arjan Mengerink, Coen Vaarkamp, Erik Elbrink, Petra Kruijt, Johan Ekkel, Marco Huisman en Lidy Uiterwijk Winkel.

^Lizette Tijink bij het RBT.

^Mike Haerlman verspreidt PBM’s door de regio

8 9

SAMENWERKEN MET MEERDERE REGIO’S

Norbert vervolgt: “Het Ministerie van Volksgezondheid,

Welzijn en Sport (VWS) denkt niet in veiligheidsregio’s,

maar voornamelijk op ROAZ-niveau. Dat betekent in ons

geval een werkgebied tussen Harderwijk en Zwolle. Het was

daarom logisch om met de Oost-3 regio, dus veiligheids-

regio’s IJsselland, Twente en Noord- en Oost-Gelderland de

samenwerking te intensiveren. Veel partijen vonden hun

modus in het werk voor deze crisis. De GHOR is in het regu-

liere werk, maar zeker nu, een verbindende factor tussen de

diverse zorg verlenende organisaties. Toen het aantal vragen

uit dat netwerk – met name over persoonlijke beschermings-

middelen – sterk toenam, kwam bij individuele collega’s en

bij de GGD de telefoon roodgloeiend te staan. We besloten

daarop om een callcenter in te richten aan de Marsweg.

ZESTIG TELEFOONTJES PER DAG

“We zijn op maandag 16 maart gestart met een callcenter

om de vragen, tekorten en aanbiedingen van persoonlijke

beschermingsmiddelen (PBM) in kaart te brengen”, vertelt

Milou Levink van het Veiligheidsbureau. “Vanaf vrijdag 20

maart waren we 24 uur per dag bereikbaar voor de Oost-3

regio. In het callcenter werken we met een pool van twaalf

medewerkers van Veiligheidsregio IJsselland. Doordeweeks

ontvingen we gemiddeld 50-60 telefoontjes per dag, en in

de weekenden varieerde dit van 5 tot 25 telefoontjes per

dag. We leveren de PBM niet preventief aan zorginstellin-

gen, alleen als er sprake is van een corona besmetting.

Dit leidde soms tot moeilijke en emotionele telefoontjes.

Per eind mei kreeg het callcenter de taak om vragen van

inwoners en ondernemers te beantwoorden op basis van

de noodverordening en bijbehorende maatregelen.”

TEAMS WORDT INTENSIEF GEBRUIKT

Om een callcenter en thuiswerken te kunnen realiseren

kwam team Informatisering&Automatisering (I&A) in beeld.

Jan-Anne ter Horst vertelt: “De telefoons voor het callcenter

zijn geprogrammeerd om telefoontjes te ontvangen, in de

wacht te zetten of om een bandje af te spelen. De zes

collega’s die tegelijkertijd actief waren, kregen een plek

aan de bureaus van team Risicobeheersing aan de Marsweg

om voldoende afstand en rust te kunnen waarborgen. Ook

moest al snel het videobellen worden geregeld voor de hele

organisatie. We zien dat Teams kort na oplevering meteen

goed werd gevonden en intensief gebruikt. I&A werkt

volgens een rooster bij zowel de GGD, de Marsweg en thuis.

Aan de Marsweg is de opslag van onder andere laptops en

kunnen we deze uitgeven aan collega’s die niet over een

thuiswerkplek beschikken. Er is veel hulp van verschillende

kanten en daar doe je het voor, onafhankelijk van waar je

werkt. Dat vind ik mooi om te zien.”

KRACHTEN BUNDELEN EN ELKAAR VERSTERKEN

“Ik was nog maar net gestart met mijn functie als communi-

catieadviseur ROT/RBT. Je weet dat het telefoontje kan

komen, maar zó snel had ik het niet verwacht. Nu mag ik

voor het ‘echt’ aan de bak in het ROT/RBT”, vertelt Lidy

Uiterwijk Winkel. “Ik doe de functie samen met Bianca

de Greef. De regionale samenwerking vind ik erg leuk.

We moeten onze krachten bundelen en elkaar versterken,

daar zetten we diverse middelen voor in. Zo hebben we

ook twee sessies met alle communicatieadviseurs uit de

regio gedaan om samen naar het ‘nieuwe’ verhaal te kijken.

Vanuit de Rijksoverheid krijgen we informatie om door te

vertalen naar onze regio. Het actiecentrum communicatie is

daarom ook volop actief met het beantwoorden van (media)

vragen, het maken van updates richting ondernemers en

inwoners en het afstemmen van woordvoeringslijnen. Je zit

met zijn allen in deze crisis. Dat je voor inwoners, onder-

nemers en instellingen het verschil kunt maken tussen ‘ik

snap er niks van’ en ‘ah, dat klinkt logisch’: dat is een hele

waardevolle taak!”

IK DENK DAT IK HET WEL KAN

Marco Huisman werd op 30 maart door Rianne van den

Berg, Directeur Publieke Gezondheid GGD GHOR, benaderd

of hij de GGD wilde helpen in het organiseren van zorg-

hotel(s) in IJsselland. “Het was in die periode dat er grote

problemen in Brabant waren en nog onvoldoende duidelijk

was wat er op ons af zou komen. Ik heb ‘ja’ gezegd tegen

die opdracht maar voelde me wel een klein beetje Pipi

Langkous (ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat

ik het wel kan). De zorgwereld met haar vele instellingen

en doelgroepen was voor mij namelijk een vrij onbekend

terrein en er moest snel iets geregeld worden. Sommige

collega’s meldden zich al spontaan aan voor het project-

team, anderen moest ik zoeken op basis van een specifieke

deskundigheid. Denk aan mensen van ’t Zand en defensie.

We hebben een compleet leeg van der Valk Zwolle bezocht.

Een rare gewaarwording, ook voor de directeuren. De twee-

de locatie was de Imminkhoeve. Deze locatie leek het meest

geschikt, qua ligging en inrichting. De eerste weken van het

project waren heel intensief, maar ik zag enorme betrokken-

heid en passie. Avonden en weekenden werden opgeofferd

en ik heb niemand ook maar enig moment hierover horen

klagen. Er zaten ontzettend veel uitdagingen in dit project.”

HOE LANG GAAT HET NOG DUREN

“We komen nu (mei, red.) uit de acute crisisstand”, besluit

Norbert. “We blijven nadenken in scenario’s, bijvoorbeeld

over de uitgestelde zorg, een tekort aan middelen en de

psychosociale gevolgen. We moesten veel uitvinden in het

begin, maar hebben ook met nieuwe partners kennisge-

maakt, zoals binnen de gehandicaptenzorg. We wisten

dat de kans reëel was dat een pandemie werkelijkheid zou

worden. Maar nu het zover is, verbaas ik me toch over de

consequenties. Dit gaat nog lang duren en er is voorlopig

nog geen zicht op een wereld zonder COVID-19.”

16 maart start callcenter

17 maart volledig thuiswerken

18 maart start uitrijden persoonlijke beschermings-middelen vanaf regionaal depot

30 maart start project zorghotel

1 apriluitrol Microsoft Teams

14 meivoorbereiden kantoren en posten op versoepelingen

^Jan-Anne ter Horst

^Bart Maarse actief voor het callcenter.

een dag met

^Marco Huisman, Danny Netten, Gerwin de Groot en Bart Goldsteen bij zorghotel De Imminkhoeve.

^v.l.n.r. het GHOR team: Heleen de Boer, Petra Kruijt, Joke Schokker, Gerwin de Groot, Maartje Hamer, Bart Goldsteen, Esther Bouwmeester, Norbert Bosman, Anniek Helder en Annemarie Mars

11

collega’s aan het woord collega’s aan het woord

Soms ben je zelf niet bewust op zoek naar nieuwe werkvormen maar wordt je er door de omstandigheden plots toe gedwongen. Op 15 maart ging,

door de plotselinge opmars van het coronavirus, een streep door het goed gevulde oefenprogramma van de brandweer. Collega’s aan het woord over

het idee, het maken en de reactie op de ‘webinar biovergister’.

Jelle Nijeboer, specialist Vakbekwaamheid

“Via landelijke appgroepen zagen we door het gemis aan ‘oefenmomenten’ online

alternatieven ontstaan waaronder een eerste webinar over optreden bij gasincidenten

van onze collega`s uit de regio Zuid-Holland Zuid. Dat kunnen wij toch ook? En omdat

we begin april van start zouden gaan met thema-avonden bij biovergistingslocaties

in de regio was het onderwerp al snel geboren: het delen van onze leerervaringen

en de gevaren rondom biovergisters! De reacties van collega’s die we benaderden

om de webinar voor te bereiden waren direct enthousiast. Spreken voor de camera is

toch wel even iets nieuws. En dus zijn we van start gegaan met het organiseren van

de techniek, flyer maken, draaiboek opstellen en reeds gemaakte voorbereiding aan-

passen voor deze nieuwe werkvorm.”

Rob Meyer, adviseur Vakbekwaamheid

“Omdat we nog geen ervaring hadden met webinars en het graag goed wilden doen,

hebben we de uitzending vooraf in de brandweerkazerne van Ommen opgenomen.

En zo stonden na een middagje filmen alle beelden op de schijf, klaar voor de monta-

ge. Met de technische kennis en de presentaties van de collega`s stond er binnen een

week een prachtige presentatie klaar. Op de avond van uitzending waren de sprekers

met elkaar via Teams verbonden en telden we af naar de klok van acht uur. Veel colle-

ga`s waren aangesloten op het YouTube-kanaal en sommigen waren actief in de chat-

sessie die was opengesteld. In de chat was er ruimte voor vraag en antwoord rondom

het thema biovergisters. We hebben een mooie ervaring op gedaan en leuke feedback

mogen ontvangen van binnen en buiten onze regio, zelfs van onze zuiderburen.”

Ronnie Ekkelenkamp, vrijwilliger Post Dalfsen

“Vanuit mijn functie als vrijwilliger in Dalfsen, maar ook in mijn baan bij het oefen-

centrum in Wijster ben ik altijd erg betrokken bij de ontwikkelingen in het brand-

weervak. Ik vind een webinar een mooi middel om diverse onderwerpen naar de

collega’s te brengen. Ik had al diverse webinars gevolgd de afgelopen ‘coronaperiode’

die aangeboden werden vanuit Veiligheidsregio Drenthe. Leuk om te horen dat team

Vakbekwaamheid van Veiligheidsregio IJsselland ook een webinar ging aanbieden.

Extra interessant omdat het over biovergisters ging. In Dalfsen heeft daadwerkelijk

een brand plaatsgevonden bij een biovergister waar ik toen niet bij aanwezig kon zijn

omdat ik op de camping zat. In het webinar werden veel zaken verteld waarbij ik zelf

niet stil had gestaan. Een echte eyeopener en dus heel leerzaam. Ik ben erg blij dat ik

de webinar gevolgd heb en mijn kennis ondanks het niet fysiek kunnen oefenen toch

op pijl kan houden en zelfs vergroten.”

....over de webinar biovergister

TEKST: MARIEKE GOUDBEEK BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

12 13

familieportret familieportret

Daar doe je het voor!

Ook het familieportret ontkomt niet aan de coronamaatregelen: dit keer geen interview op een kazerne of aan een keukentafel maar online. Even wennen maar gelukkig ken ik beide heren een beetje;

ik heb een gesprek met Bert (63) en Joost (31) te Loo uit Zwolle.

TEKST: ELLEN KILIAN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

De vader van Bert was 30 jaar beroepsbrandweerman in Zutphen.

Ze woonden in een dienstwoning naast de kazerne. Het was dus niet

vreemd dat Bert in 1975 vrijwilliger werd bij diezelfde brandweer.

Vijf jaar later werd hij centralist bij Regio IJssel-Vecht en weer vijf jaar

later begon hij als beroeps in Zwolle. Zoon Joost wilde altijd brandweer-

auto’s voor zijn verjaardag. De hoogwerker van toen doet het nog steeds.

Hij wilde al jong ook bij de brandweer maar moest even wachten, want

zolang Bert beroeps was, wilde hij zijn zoon niet als manschap bij hem

in de auto. Joost vond dat geen probleem. Bert stopte in 2013 en Joost

begon in 2015 bij de brandweer. Daarnaast is hij nu bezig met de oplei-

ding tot ambulancechauffeur.

WAT KUNNEN JULLIE VAN ELKAAR LEREN?

Joost heeft vooral geleerd om rust te bewaren. Tijdens de opleiding

moest er veel op tempo. Thuis zei Bert dan: ‘Dat is leuk maar niet voor

in het echt. Gebruik de tijd om goed om je heen te kijken’. Tijdens een

bevelvoerderstraining in Weeze (Bert springt nog wel eens bij tijdens

oefeningen van Vakbekwaamheid) gingen ze samen als aanvalsploeg

naar een kelderbrand die flink warm was. Joost wilde snel verder terwijl

Bert tips gaf: ‘Kijk hier eens naar, heb je dat gezien’.

IS DE BRANDWEER THUIS EEN GESPREKSONDERWERP?

Er werd en wordt zeker over de brandweer gepraat. Joost vindt het

mooi dat hij zijn eerste brand, het nablussen van een woonboot in het

Almelose kanaal, nog met zijn opa kon delen. Toen hij bij opa thuis

kwam lag De Stentor met het verhaal over de brand op tafel en zei opa:

‘Je had hem hè?’ Gevolgd door: ‘Wel oppassen hoor, want vuur kan wel

eens gevaarlijk zijn’.

IS ER EEN INCIDENT DAT JULLIE IS BIJGEBLEVEN?

Joost is ook zijn eerste hulpverlening niet vergeten. Op de A50 was een

ongeluk gebeurd. Omdat Hattem onderbezet was moest Zwolle erheen.

Zijn maatje, Joost (Mater), zei nog dat hij zich niet moest verheugen op

het knippen van de auto want dat gebeurde steeds minder. Ter plaatse

was het toch nodig om de deur te verwijderen. Leuk voor Zwolle, balen

voor Hattem. Op Bert heeft de brand in de Diezerstraat, waarbij twee

collega’s omkwamen en een paar gewond raakten, de meeste indruk

gemaakt. Daarnaast was hij 25 jaar duiker. Een incident dat hem zeker is

bijgebleven was een auto te water in Hasselt. De bestuurder was er snel

uit, maar zijn vriendin pas na 40 minuten. Bert mocht als duikploegleider

mee naar het ziekenhuis om te zien hoe het slachtoffer behandeld werd.

Hij was erg onder de indruk van hoe goed iedereen daar op elkaar inge-

speeld was. De volgende dag werd hij gebeld door de behandelend arts:

het slachtoffer had een second drowning (een complicatie door water

in de longen) gehad. Maar drie weken later slaagde ze voor haar havo

examen. Daar doe je het voor!

Joost vindt het mooi dat hij zijn

eerste brand, het nablussen van een

woonboot in het Almelose kanaal,

nog met zijn opa kon delen.

1514

TEKST: MARIEKE GOUDBEEK EN ANNEMARIE HENZEN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL, JARNO KRAAYVANGER EN RONALD HISSINK

Allemaal thuis werken?!

organisatieontwikkelingorganisatieontwikkeling

In de tweede week van maart gingen we ‘allemaal’ thuis aan het werk. Hoe pakten we ons werk op? En hoe was het om helemaal nieuw in een organisatie te starten? We zetten alle zeilen bij en gingen creatief om met onze tijd, middelen en ideeën.

Riejanne Schreuders, vrijwilliger

bij post IJsselmuiden en basis-

school lerares in Kampen.

“En dan zit je opeens te werken van-

uit huis als leerkracht in het basison-

derwijs. Hoe dan! De eerste weken

was het alle zeilen bij zetten. Office

365, teams opstarten, Newsfeed aan-

maken, filmpjes plaatsen op YouTube

met uitleg, naar de noodopvang.

Ondertussen thuis twee kinderen die

hulp nodig hadden en regelmatig

in een Teams gesprek binnen vielen.

Dan nog modules maken voor de

brandweer en ik was de laptop al zat!

Regelmatig gedacht: Ik mis iedereen

en de gezelligheid zo…….”

Arjan Mengerink, directeur

veiligheidsregio / commandant

brandweer

“Op 1 maart zei ik als Operationeel

Leider bij de ruiming van de V1 in

Deventer: ‘hierop kijken we terug als

een memorabel moment’. Nog geen

week later zaten we volop in de

coronacrisis. Sinds mijn start bij de

veiligheidsregio heb ik dus alleen

maar te maken gehad met crises en

dat is uiteraard anders dan hoe ik

het me had voorgesteld. Toch leer

ik, ondanks of misschien wel dankzij

de volle corona-agenda, steeds meer

mensen kennen. En ik krijg veel begrip

en collega’s die zeggen ’het moet voor

jou ook raar zijn’. De warme sfeer

blijft zich overigens wel bewijzen.

Toen ik voor een laat RBT overleg nog

op de kazerne was, bood de dienst-

doende ploeg gelijk aan om me mee

te laten eten. Uiteraard met voldoen-

de afstand heb ik toen genoten van

de maaltijd en de kennismaking.”

Sybren van Maurik,

adviseur risicobeheersing

“Vanaf 1 april werk ik als adviseur

Risicobeheersing bij de veiligheidsre-

gio, in de vorm van het traineepro-

gramma van de Talentenregio. Bij de

veiligheidsregio ga ik mij bezighou-

den met de nieuwe omgevingswet

en burgerparticipatie. Een bijzondere

moment om te starten met mijn eerste

officiële baan na mijn afstuderen. Ik

maak het werk eigen door veel te

lezen, webinars te volgen, overleggen

en door gesprekken te voeren met

verschillende mensen. Met behulp van

deze gesprekken probeer ik kennis

te maken met de organisatie, al is dit

soms lastig. Het thuiswerken bevalt

mij redelijk goed en lijkt op toen ik

mijn scriptie schreef. Wat goed werkt

voor mij is om soms naar buiten te

gaan.”

Ruud Pruik, medewerker Facilitair

“Tijdens deze crisis is het voor mij als

receptiemedewerker niet mogelijk om

thuis te werken. Voordeel van het be-

zoek aan kantoor is dat er ‘regelmaat’

zit in mijn werk. Ik werk met een klei-

ne club mensen, want het uitgangs-

punt is thuiswerken als dat kan. We

nemen in deze tijd de postpakketten

in ontvangst zonder tekening voor

ontvangst. De geplande onderhouds-

werkzaamheden gaan alleen door

indien ze echt noodzakelijk zijn. Het

gaat allemaal net een beetje anders.

Als receptiemedewerker ben ik graag

gastvrij, maar een moeder met een

jong kind, die stiekem vanwege de

openstaande deuren in verband met

het mooie weer naar binnen lopen,

moet ik toch beleefd verzoeken het

pand direct weer uit te gaan. Verder

ben ik druk met het doorverwijzen

van vragen, over bijvoorbeeld de

noodverordening, aan het team com-

municatie. En voor Facilitair/ICT onder-

steun ik de uitgifte van middelen aan

nieuwe collega’s of aan collega’s om

het thuiswerken beter te maken.”

Sandor Kruiswijk, vrijwillig ploeg-

leider post Heeten

Het is moeilijk om 1,5 meter afstand

te houden wanneer je een stabiele

zijligging moet oefenen. Dus hoe

moet je dan EHBO-cursussen ge-

ven? Vrijwillig ploegleider en BHV- /

EHBO-instructeur Sandor Kruiswijk

uit Heeten bedacht de poppen en

meubelstoffeerder Nico Neplenbroek

uit Heino maakte ze. “Waar de brand-

weerpop stug en stijf mag zijn, moest

deze BHV-pop plooibaar worden. Met

ronde vormen, zodat de stabiele zij-

ligging goed uitgevoerd kan worden.

Gesnipperde schuimstukjes van afge-

dankte schuimkussens zijn de meest

geschikte vulling. Dit blijkt meteen

een duurzaam neveneffect van de

pop. Normaal staat de afvalcontainer

van de meubelstoffeerder wekelijks

aan de weg, nu nog maar één keer

per twee maanden. Het allerbelang-

rijkste is dat je hem goed kunt schoon-

maken Een uitkomst in coronatijd

want het draait juist om het voordoen

in de praktijk, zodat mensen zien wat

je doet. Met de pop ervaren ze zelf

hoe je bepaalde grepen moet toepas-

sen.”

Jelle Nijeboer, ploegleider post

Hardenberg

“Wat normaal een wekelijkse

gewoonte was is nu ineens anders.

Geen oefenavond meer en dus ook

een stuk minder onderling contact.

We merken zelfs dat het wat rustiger

is met de incidenten. Op de woens-

dagavond was het tot voor kort altijd

een komen en gaan van vrijwilligers

en oud-leden die samenkwamen om

te oefenen en om gezellig met elkaar

te praten. Het is een gemis en daarom

werd er een `online-oefenavond` geor-

ganiseerd. Er werden wat belangrijke

organisatiepunten besproken over

deze huidige situatie en collega`s wa-

ren ook vooral benieuwd naar elkaars

privésituatie. Er waren zelfs mensen

die op hun werk even tijd vrij konden

maken om aan te sluiten, een bijko-

mend voordeel van videobellen.”

16 17

partners

Ook hier weten ze van aanpakken

Gerbrand Jonker verruilde vorig jaar de veiligheids-

regio voor Rijkswaterstaat en is sinds januari afde-

lingshoofd Wegverkeersmanagement Noordoost-

Nederland, afgekort als NON. “Het aantal afkortingen

vliegt je hier ook echt om de oren. Veel afstemmen,

ontmoeten en netwerken. In mijn eerste maand had

ik er al 1200 reiskilometers per week op zitten.”

TEKST: MARIEKE GOUDBEEK BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

Rijkswaterstaat heeft een belangrijke maatschappelijke

opdracht; samen met hun partners werken ze aan een veilig,

leefbaar en bereikbaar Nederland. “Rijkswaterstaat be-

staat uit heel veel afdelingen”, vertelt Gerbrand. “Voor het

wegverkeersmanagement ben ik actief. Doelstelling is om de

veiligheid en doorstroming van de wegen te regelen. Dit zijn

Rijkswegen maar ook N-wegen. Zo valt bijvoorbeeld de N35

richting Raalte ook in mijn gebied.”

WAT DOE JE PRECIES?

“Ik geef leiding binnen Noordoost-Nederland aan vier teams

en 120 weginspecteurs. De weginspecteurs zijn vast bij jullie

bekend als ‘die gele pick-ups’ op de wegen. Binnen het team

vallen ook 15 officiëren van dienst. Samen zorgen we voor

een optimale doorstroming van het wegverkeer en zorgen

we voor de veiligheid van weggebruiker en andere hulp-

verleners. Verder heb ik nog een aantal landelijke porte-

feuilles zoals portofonie, motoren, facilitair en gebouwen.

De landelijke portefeuilles gelden voor heel Nederland.”

OVEREENKOMSTEN

“Ja die zijn er zeker. Ik stem heel veel op voorhand af met

de verkeerscentrale; veel is vergelijkbaar met de operatione-

le voorbereiding zoals de brandweer deze ook kent. Met de

stijging van het aantal files en de toenemende verkeersdruk-

te is het belangrijk om proactief te handelen. RWS heeft een

heel groot innovatief vermogen. Zo gebruiken we anoniem

de data van onder andere slipgegevens die auto’s leveren,

om bijvoorbeeld ons strooibeleid aan te passen.

We kunnen dan een analyse maken per wegvak en

veel effectiever strooien.”

SAMENWERKEN MET HULPDIENSTEN

“Op dit moment werken we al veel samen met de politie en

officieren van dienst brandweer in een CoPI. Rijkswaterstaat

kan veel betekenen tijdens een incident, zoals beveiliging

voor de hulpverleners door rode kruizen te plaatsen, de

inzet van bergers en het overige verkeer om te leiden. De

officieren van Rijkswaterstaat volgen de opleiding op het

IFV, overige opleidingen geven we allemaal zelf bij Rijkswa-

terstaat. Wat betreft Incident Management kunnen we vast

nog meer oefenen in samenwerking met Vakbekwaamheid.

Ook op onze eigen mooie locaties.”

vijf vragen aan

1 WIE KRIJGEN ER NIEUWE PAKKEN?

“We streven er als projectteam naar om uiterlijk eind

december 300-350 pakken in huis te hebben voor de

collega’s in Deventer, Hardenberg, Kampen en Zwolle.

Dat hangt samen met de passessie in september op de

posten.”

2 WAT IS HET VERSCHIL MET DE OUDE

PAKKEN?

”De nieuwe pakken zijn van een andere buitenstof

gemaakt dan de huidige pakken. Het materiaal,

Nomex Advance True Color, heeft als voordeel dat het

UV gevoelige materiaal aan de binnenzijde zit, de stof

kleurecht blijft, lichter en soepeler is. Verder is het pak

‘voorgevormd’ wat de pasvorm ten goede komt. Het

meest in het oog springende verschil is de nieuwe stri-

ping conform de huisstijl van brandweer Nederland.”

3 WAT IS HET GROOTSTE VOORDEEL VOOR

DE BRANDWEERMENSEN IN DE UITRUK?

“Het IFV heeft gekeken naar nieuwe ontwikkelingen

en de behoeften van degenen die uitrukken. Bijvoor-

beeld als het gaat om flexibiliteit en de mogelijkheid

om verschillende lagen kleding te dragen Het resultaat

is een ontwerp voor een veilig en goed zichtbaar pak

met een uniforme uitstraling. Minstens zo belangrijk is

de zichtbaarheid, zodat brandweermensen veilig hun

werk kunnen doen.”

4 HOE IS HET PAK GETEST?

“Voordat het eerste prototype is er heel wat onder-

zoek gedaan door het IFV, TNO en een aantal korpsen.

Denk aan de reflecties in diverse (weers)omstandighe-

den, na een aantal keren wassen, flexibiliteit en moge-

lijke invloed op de vochtregulering. Binnen IJsselland

hebben we de nieuwe uitrukpakken uitgebreid getest

op draagcomfort in een ’koude omgeving’. Daarnaast

zijn de pakken ook in een ‘warme omgeving’ op Tro-

ned getest in diverse situaties.”

5 WAT DOEN WE MET DE HUIDIGE PAKKEN?

“De huidige pakken blijven we gewoon nog gebrui-

ken naast de nieuwe pakken. Deze pakken zullen de

komende jaren, door slijtage, langzaam aan worden

vervangen door de nieuwe pakken. Ze gaan dus naast

elkaar gebruikt worden wat qua beeld tijdelijk een

verschil gaat geven in de soort striping die er op zit.”

De uitrukkleding van de brandweer verschilt binnen brandweer Nederland onderling behoorlijk: een zwart pak of een beige pak, een rode helm of een witte helm. Met het ondertekenen van het contract op 21 april sprak IJssel-land haar samenwerking uit met Ballyclare voor de levering van nieuwe pak-ken conform de nieuwe huisstijl van brandweer Nederland.

TEKST: ANNEMARIE HENZEN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

PROJECT IN DE SPOTLIGHT NIEUWE UITRUKKLEDING

Sander Brons Adviseur Beheer en Techniek

RIJKSWATERSTAAT FACTS

• Rijkswaterstaat beheert 3.072 km weg.

• 200 miljoen kilogram strooizout heeft Rijkswater-

staat op voorraad liggen in de winter en dit zorgt

er voor dat het verkeer in de winter vlot en veilig

op de weg kan rijden.

• Als er per uur meer dan 1.350 auto’s op

een rijstrook van een weg rijden, gaat de

spitsstrook open.

Meer weten? Ga dan naar de website van RWS.

18 19

incident uitgelicht incident uitgelicht

TEKST: ERIK ZANDBELT EN LEONIE ROUWELER BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

En dan sta je ineens aan de andere kant

Op zondag 29 maart 2020 ging om 10.43 uur de pieper van Mireille Aarnink, bevelvoerster post Wesepe: “We zaten lekker na te genieten van ons ontbijtje met onze dochter. Onze zoon lag boven nog op bed. Plots ging mijn pieper af. Ik rende naar de bijkeuken om de klompen aan te doen. Ondertussen werd ik gebeld door de buurvrouw en mijn man door een buurman dat ons huis in de brand stond.”

“Wij gingen als gezin direct handelen: onze zoon wakker

maken, iets mee pakken, allemaal eruit en op afstand blij-

ven. De grootste zorgen hadden we om onze melkkoeien:

de stal staat op vijf meter van de woning. Mijn man Vincent

en ik hebben een agrarisch bedrijf met melkkoeien en vlees-

kalveren.

SPORTSCHOENEN AAN EN LOPEN

Direct toen ik buiten naar het dak keek zag ik al dat de

vlammen heel snel over de kap liepen door de harde wind

die er die ochtend stond. Ik dacht meteen: ‘Sportschoenen

aan en lopen’. Vanaf dat moment was het voor mij en mijn

brandweercollega’s duidelijk dat we in moesten zetten op

de stallen en de meterkast in het huis. De stroom voor het

bedrijf kwam namelijk binnen via de woning. We wilden

zo lang mogelijk stroom hebben voor de melkrobots en het

ventilatiesysteem van de vleeskalveren. Wat me opviel was

dat de blusgroep Wesepe super snel ter plaatse was. Die

snelle inzet zorgde ervoor dat we onze bedrijfsgebouwen en

vee hebben behouden. Het viel ons enorm tegen hoe snel

ons huis weg was. Na ruim een uur was er al bijna niets van

over.”

BLUSSEN BIJ EEN COLLEGA

Ook voor de collega’s van blusploeg Wesepe was dit een

bijzondere inzet. Leonie Rouweler, manschap, vertelt:

“In eerste instantie denk je: ‘wat erg, bij een collega’.

Zeker als je aan komt rijden en ziet dat het huis niet meer

te redden is. Maar als je dan uit stapt dan schakel je over in

de brandweer-modus en doe je je ding.” Jan Hartkamp was

eerste bevelvoerder en vond het opvallend dat Mireille en

Vincent heel rustig bleven. “We konden goed overleggen

wat voor hen prioriteit had. Hierdoor konden we nog een

paar fotoboeken redden.”

TERUGBLIK

Mireille: “We hebben veel geluk gehad dat het overdag

was en we tijd hadden om eruit te komen. De wind stond

gunstig voor onze melkveestal. Het was voor ons veel

erger geweest als we mensen of dieren moesten missen.

We vinden het lastig dat we door de corona-maatregelen

alle brandweerkorpsen niet persoonlijk konden bedanken.

Daarom via deze weg: Door jullie snelle inzet hebben we

ons bedrijf behouden en dat is voor ons echt super veel

waard. We zijn jullie ontzettend dankbaar.”

Op dit moment woont het gezin in woonunits op het erf en

kijken ze vooruit naar een nieuw huis. Ze zijn gelukkig alle

vier vrij nuchter en kijken naar wat ze allemaal nog hebben

in plaats van wat ze kwijt zijn. Hun dochter is al bezig met

het uitzoeken van een keuken en eigen badkamer voor het

nieuwe huis.

"Het viel ons enorm tegen hoe snel ons huis weg was. Na ruim een uur was er al bijna niets van over.”

20 21

Kinderen zijn nog onbevangen

aan de studie aan de studie

Het onderwijs trok haar altijd al aan, maar na een ongeluk tweeënhalf jaar geleden zette Rita Kloosterman (58) concrete stappen. Met behulp van een verkorte opleiding hoopt ze vanaf 2021 aan de slag te gaan als onderwijsassistent in het basisonderwijs. Werken, studeren én stagelopen: hoe pakt ze dat aan?

TEKST: ANNEMARIE HENZEN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

“Na mijn fietsongeluk lag ik vijf dagen in het ziekenhuis

en moest ik revalideren”, vertelt Rita. “Het werk bij team

Informatiebeheer betekent veel tijd achter een beeldscherm

doorbrengen en dat bleek erg vermoeiend te zijn. Ook de

drukke kantoortuin werkt daar niet aan mee. Door gesprek-

ken met onder andere collega Maria, de hrm-adviseurs en

mijn eigen leidinggevende kwam ik er achter dat de ‘oude’

liefde voor het onderwijs nog steeds aanwezig was. In plaats

van drie jaar studeren, startte ik daarom afgelopen jaar met

de verkorte opleiding tot onderwijsassistent om mijn laatste

werkjaren in de klas te besteden.”

LESSEN VOLGEN VIA ZOOM

“Ik ben de oudste van mijn klas en ik merk dat dat voor- en

nadelen heeft”, vertelt Rita. “Zo kost het me wat meer moei-

te om de lesstof op te nemen, maar heb ik door mijn leeftijd

ook minder belemmeringen van bijvoorbeeld een jong

gezin. De lessen en opdrachten volg ik (mei, red.) tijdelijk via

Zoom. Mijn stage bij een school in de Aa-landen ligt even

stil, omdat de scholen sinds half maart dicht zijn, maar het

contact is goed.”

DOCHTERS LATEN GEZIN DRAAIEN

Met behulp van het generatiepact is Rita minder gaan wer-

ken waardoor er ruimte vrij kwam voor de studie. In school-

vakanties werkt ze haar volledige 20 uur, daar buiten 10 uur

met nog eens 10 uur voor stage. Een mooie en werkbare

regeling. Rita: ”Het combineren van alles is best pittig, maar

mijn twee dochters wonen nog thuis. Zij zorgen dat thuis

alles doordraait en er na een lange studie- of werkdag een

lekkere avondmaaltijd op tafel staat.”

ZINNIG BEZIG ZIJN

Is de investering in tijd en geld het waard om nog de klas in

te duiken? Volmondig bevestigt Rita: “Werken met kinderen

blijft geweldig. Ze zijn nog zo onbevangen en als je na een

tijdje met hen omgaan meer verhalen hoort dan merk je: ‘ik

ben zinnig bezig’. De combinatie tussen werken met een klas

en met individuele kinderen maakt het dynamisch. Ik kan

niet wachten om aan de slag te gaan!”

Maria Jansen, Informatiebeheer

“Het goede aan de stappen die Rita maakt

is dat ze uiteindelijk haar hart volgt, een

gewaardeerde positieve bijdrage kan leveren

binnen het onderwijs, en een aanwinst is voor

de organisatie waar ze terecht komt. Mooi om

te zien!”

Robert Steenbergen, leidinggevende I&A

“Als leidinggevende vind ik het heel belangrijk

dat mensen zich blijven ontwikkelen. Ook als

dit richting een heel ander vak is. Natuurlijk

vraagt dat wel om goede afspraken over hoe

we bijvoorbeeld met de studietijd/werktijd

verhouding omgaan. Het getuigt van eigen

regie op je leven en moed om dit soort keuzes

te maken.”

Op 29 juni had Rita na 38 jaar haar laatste werkdag bij

onze organisatie. We wensen haar veel succes!

22 23

in beeld in beeld

brand in graansilo Nieuwleusen

Rietenkap op tijd gered door brandweer in Rheeze

Bijstand van Slagharen/De Krim/Hardenberg in Elim grote bosbrand

grote brand bij Van Dijk Genemuiden

grote brand binnenstad Steenwijk

vaten met drugsafval gedumpt in Staphorsterbos

auto in gevel na achtervolging Bergentheim

grote brand in garagebedrijf ZwolleWTS500 waterwinning Raalte en Steenwijk

Personeel/Materiaal Hasselt en HeetenDienstbus Zwolle Zuid

grote brand in café Lierderholthuis

zeer grote brand / GRIP 1 Hasselt

CoPI overleg bij zeer grote brand Hasselt

24 25

de post verteltde post vertelt

Luttenberg - Bij post Luttenberg hebben we regelmatig te maken met

agrarische bedrijven. Vandaar de uitnodiging aan Jetty Middelkoop

(AGS in Amsterdam-Amstelland) om wat te vertellen over de gevaren

bij dit soort bedrijven.

Als eerste vertelde ze over H2S

(zwavelwaterstof). Dit giftige gas

komt onder andere vrij bij het mixen

van mest. Elk jaar overlijden hier

boeren aan. Eigenlijk wisten wij het

wel maar toch goed om nog eens te

horen. Daarna vertelde Jetty over

kuilgassen. Bij net ingekuild kuil-

voer wordt veel kooldioxide (CO2)

geproduceerd. Dat is nodig voor de

houdbaarheid van het kuilvoer maar

ook levensgevaarlijk. CO2 verdringt

namelijk zuurstof. Na twee uur kan

de concentratie CO2 al dodelijk kan

zijn. Kruip dus nooit zomaar onder

het zeil van een kuil!

GELIG OF ROODBRUIN GAS

De vorming van nitreuze gassen

vindt niet alleen plaats in maïskui-

len, maar ook in gras- en klaverkui-

len en in kuilbalen. Soms ontstaan

er ook ‘nitreuze gassen’, vooral stik-

stofdioxide (NO2). Dit is een gelig

tot roodbruin gas met een stekende

geur. Het gas is giftig en bijtend.

Bij contact met vocht, bijvoorbeeld

op de huid, wordt salpeterzuur ge-

vormd en kunnen chemische brand-

blaren ontstaan. Alles bij elkaar een

leerzame avond en een aanrader

voor andere posten.

TEKST: FRANK OVERGOOR BEELD: MATTHIJS STEEN

TEKST: GERARD DE HAAN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

Op zondag 19 april moesten de korpsen Lemelerveld en Om-

men aan de bak bij een woonboerderij bij de Lemelerberg.

Door goed uitvragen van de bevelvoerder kwam naar voren

dat de bewoner jager was en daarom munitie en een druk-

vat voor het oppompen van zijn geweren in huis had. Na

enkele lichte ontploffingen dacht iedereen dat het drukvat

het ook wel begeven had. Vervolgens kwam er een enorme

explosie met metershoge vlammen. Brokstukken vlogen in

het rond en één beschadigde zelfs een toevoerslang. Kort-

om: altijd opletten met drukvaten.

OP OF NAAST DE BERG?

Op zaterdag 9 mei werd Lemelerveld gealarmeerd voor

een vermoedelijke brand op de Lemelerberg. Vanwege de

droogte was groot opgeschaald en werden ook Dalfsen,

Ommen en Hardenberg gealarmeerd. Tijdens het aanrijden

bleek de rookkolom niet van de berg zelf af te komen maar

er naast te zitten. Op weg naar de rookkolom kwam de TS

uit op Hellendoorns grondgebied. Hier bleek aan de Kooi-

weg een maishakselaar in brand te staan.

Ruim een week later ontstond brand in een schuur van een

paardenhouder aan dezelfde weg als de woonboerderij die

eerder was afgebrand. In de schuur lag vlas en stond een

camper. Bij aankomst stond de kap al in brand. Ter assi-

stentie werd niet Ommen maar het korps van Hellendoorn

gealarmeerd, wat niemand snapte.

Noord – Stegeren - In het buitengebied van

Dedemsvaart vond op 6 mei een frontale

botsing tussen twee personenauto’s plaats.

Eenmaal ter plaatse blijkt dat er nog een slachtof-

fer in een auto zit. Deze is nog goed aanspreek-

baar maar heeft wel pijn in de rug. De ploeg

zekert de auto aan een boom. Daarna is het de

bedoeling om, op advies van de ambulance,

het slachtoffer via de bagageruimte te bevrijden.

Al snel blijkt dat er hiervoor te weinig ruimte is;

de rugleuning moet eerst verwijderd. Het slachtof-

fer valt nu af en toe weg dus we moeten wel een

beetje haast maken. Getriggerd door een label-

tje aan de zijkant van de stoel maken we eerst

voorzichtig de bekleding los. Zo kunnen we de

stoelairbag, die nog niet is afgegaan, onschade-

lijk maken. Daarna knippen we zonder gevaar de

rugleuning weg. Hierbij blijkt maar weer eens dat

het redgereedschap met accu’s prettiger werkt dan

het oude gereedschap waarvan de slangen altijd

in de weg zaten. Uiteindelijk wordt het slachtoffer

op de redplank gelegd en overgedragen aan de

ambulance. Ondanks alle oproepen om in deze tijd

thuis te blijven, is er opvallend veel publiek.

Sensatie in Lemele

Lemele - In het anders zo rustige Lemele zorgden drie

branden in een maand voor de nodige opschudding.

Ongeval met letsel

Wil je een oefening of manier van

leren delen? Meld je aan voor de

nieuwe rubriek ‘de post oefent’

via vuurbron@vrijsselland.nl.

Een bult nitreuze gassen in een kuil!? Echte eye-opener.TEKST: SILVO MAATMAN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

26 27

de post verteltde post vertelt

Genemuiden - Op 5 mei worden rond middernacht de ploegen van Genemuiden, IJsselmuiden en Hasselt

gealarmeerd voor een middelbrand bij een agrarisch bedrijf.

Na twee minuten schaalt de meldkamer op naar grote

brand: de boer is in paniek want nog niet iedereen is buiten,

de koeien staan nog in de stal waar het brandt en zijn huis,

met rieten kap, staat tegen die stal aan. Bij aankomst is

iedereen gelukkig wel buiten. Maar het vee staat nog in de

stal en de brand is uitslaand. Genemuiden probeert de brand

van buitenaf te bestrijden en IJsselmuiden doet nog een

poging om de brand van binnenuit te bestrijden.

Helaas lukt dat niet en wordt er overgegaan op een of-

fensieve buitenaanval. Het vee is inmiddels gelukkig wel

buiten. Sommige koeien springen uit paniek in de sloot.

Ook Kampen wordt nog gealarmeerd om de naastgelegen

huizen met rieten kap te beschermen tegen vliegvuur. Alles

bij elkaar duurt de inzet zes uur en is iedereen blij dat de

verzorging uit Heino er ook is. Helaas is ondanks het harde

werken de woning verloren gegaan. De stal waar de brand

uitbrak is grotendeels behouden.

TEKST: AGE BLOK BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL

TEKST: ANNEMARIE HENZEN BEELD: VIESROOD

TEKST: JAN ROBERT LEERINKSON BEELD: JAN ROBERT LEERINKSON

Heino - Op 17 februari werd post Heino gealarmeerd

voor een frontale botsing tussen een personenauto

en een vrachtwagen waarbij beide bestuurders nog

in de voertuigen zaten. De meldkamer maakte al

snel ‘middel hulpverlening’ en alarmeerde een TS

en HV uit Raalte en de officier van dienst. Ook de

traumaheli, politie en ambulance waren onderweg.

Ter plaatse zag Heino eerst de personenauto. De gewon-

denverzorger ontfermde zich over de bestuurder. De

rest van de ploeg stabiliseerde de auto. De bevelvoerder

ging bij de vrachtwagen 100 meter verderop kijken. De

chauffeur had een beenwond. Hij gaf aan dat de perso-

nenauto aan het inhalen was en niet meer op tijd naar

de eigen weghelft kon. Daardoor raakte hij de vrachtwa-

gen. Die kreeg een klapband, raakte onbestuurbaar en

kwam tegen een boom tot stilstand. De chauffeur is door

de collega’s van Raalte in overleg met de ambulance uit

de cabine gehaald. Bij de personenauto heeft post Heino

de deur verwijderd en ruimte gemaakt met de ram. Alles

bij elkaar een serieuze uitruk waarbij iedereen op scherp

stond. Voor dit soort meldingen oefen je en dat werpt

in de praktijk zijn vruchten af. Lof voor alle collega’s,

want samen hebben we deze klus tot een ‘goed’ einde

gebracht.

Olst - Op zaterdagmiddag 16 mei kwam er een melding

binnen dat er in de Geraniumstraat in Olst een duif al

een paar uur vast zat onder de zonnepanelen van een

woning. Er moesten 11 brandweerlieden uit Olst en

Deventer aan te pas komen om de onfortuinlijke vogel

te bevrijden.

In vrijwel iedere straat vind je wel zonnepanelen op het dak.

Heel goed om energie te besparen maar de ruimte tussen de

panelen en het dak is ook ideaal voor nestelende vogels.

Dit lijkt leuk en schattig maar naast veel poep kunnen de

vogels onder je zonnepanelen ook voor aanzienlijke schade

zorgen. De vogels slepen allerlei materialen onder de

zonnepanelen om een nestje te bouwen. Dat nestmateriaal

levert brandgevaar op. Zeker in combinatie met de hoge

temperaturen die onder de panelen kunnen ontstaan. Ook

trekt het nest ongedierte aan wat schade kan veroorzaken.

Daarom is het goed om bij het plaatsen van zonnepanelen

meteen gaas aan te laten brengen tegen nestelende vogels.

De kosten hiervoor vallen in het niet bij eventuele kosten

om schade te herstellen.

Zwolle – De redactie van de Vuurbron kende

tijdens de 28e jaargang heel wat wisselingen.

Ook verwelkomden we correspondenten uit te

regio, maar bedankten we ook diverse collega’s.

Redactielid Diana Inkelaar zette na flink wat jaren

een stap terug vanuit de redactie, maar beloofde ons

de oren en ogen te blijven van haar team Risicobe-

heersing, als woordvoerder én medewerker. In haar

plaats kwam brandweervrijwilliger Roné van der

Vliet de redactie versterken.

Voorin het personeelsblad staat het colofon met

daarin alle correspondenten van de regio. Zij zijn de

aanspreekpunten voor de redactie maar zeker ook

voor hun eigen ploegleden. Heb je een oefening,

inzet of ervaring welke de moeite waard is om te

delen met ruim 1000 collega’s? Meld je dan bij hen

of de redactie. Op intranet vind je meer informatie.

Wisseling van de wacht

Duif in nood?Daar is de brandweer

Grote brand bij een agrarisch bedrijf aan de Kamperzeedijk

Ongeval op de N35TEKST: DENNIS WILMINK

28

Gewichtheffen lijkt op het oog heel simpel: je bent of wordt

heel sterk en tilt even een gewicht op. Toch komt er veel

meer bij kijken. “Bij gewichtheffen train je op twee verschil-

lende onderdelen: snatch (trekken) en clean en jerk (stoten).

Daarvoor heb je een deel techniek nodig, voor het goed

uitvoeren van de oefening. Ook lenigheid en explosiviteit,

dus je kracht omzetten naar actie en kracht, is belangrijk in

het neerzetten van een mooie prestatie. Ik startte in 2014

met mijn eerste gewichthefles. Al snel trainde ik mee voor

wedstrijden en ging ik naar vijf keer trainen in de week.

Hoogtepunt was daarom ook de deelname (en eerste prijs)

op het NK in 2014, gevolgd door die van 2015, 2016, 2017 en

2019.

De hobby van...Willemijn ten Hoopenspecialist Risicobeheersing en officier van dienst cluster midden-west

VEILIG IN IJSSELLAND VRIJSSELLAND VEILIGHEIDSREGIO IJSSELLAND@VRIJSSELLANDWWW.VRIJSSELLAND.NL

e

e

e

o

c

e

w

n

l

l

a

n

s

a

l

n

l

l

e

w

n

e

e

l

l

e

n

s

l

l

l

a

w

n

e

g

j

e

l

e

e

n

a

e

l

e

n

e

g

j

i

j

g

e

a

m

e

l

o

l

w

e

e

g

r

g

e

n

s

a

l

o

r

o

l

w

n

e

k

r

n

s

a

m

e

l

t

l

e

e

w

n

n

e

m

a

m

e

r

e

n

t

n

o

e

w

o

r

e

m

e

n

t

n

o

r

o

a

o

e

c

o

n

e

n

k

n

o

c

o

a

n

n

c

o

r

k

n

k

r

t

n

r

a

n

o

r

o

r

o

r

i

j

e

c

r

e

o

n

n

o

r

o

n

a

o

n

d

o

e

d

n

d

a

n

a

o

a

o

n

d

e

c

r

e

d

e

o

n

o

n

d

n

d

e

r

o

c

o

e

r

c

o

n

d

e

d

c

r

c

Zin doolhofCompleet de slogan en vind de uitweg