Erasmus Magazine 7, jaargang 16

Erasmus M

agazine

Intern

ation

al pa

ges

inside

#0729 november 2012

www.erasmusmagazine.nl

Aio’s ontmoeten elkaar in de Graduate School

Familiekwartetin hetErasmus MC

Corruptie komt in kleine stapjes

HEt EINDE VAN DE oV-StuDENtENkAARt

INHOUDINHOUD 29 november 2012 | 03

17

19

Erasmus Magazine/EM onafhankelijk opinie- en informatieblad van de Erasmus Universiteit Rotterdam

De Kwestie06 | Corruptie in Nederland: veel kleine stapjesCorrupte wethouders en extreem goedverdienende corporatiedirecteuren. “Toch heeft de Nederlander relatief veel vertrouwen in de overheid”, zegt hoogleraar bestuurskunde Steven Van de Walle.

Coververhaal 14 | Nooit meer gratis met de trein Het kabinet wil de ov-studentenkaart omzetten in een kortingskaart. De thuiswonende student is hiervan de dupe. Maar het biedt ook mogelijkheden: misschien weer gaan liften?

Achtergrond17 | Familiekwartet in hetErasmus MCDe vier kinderen uit het gezin Jansen studeren allemaal geneeskunde bij het Erasmus MC: een interview over trotse ouders, Ajacieden in Rotterdam, en verhalen uit de snijzaal.

Wetenschap 23 | Getuigen Balkanoorlog op videoHonderden interviews met getuigen van oorlog en geweld in het voormalige Joegoslavië worden op video opgenomen. Het project Balkan Voices dient als materiaal voor de internationale onderzoeksge-meenschap.

En verder…04 Uitvergroot08 Campus12 Ongehoord19 De Bouwvakker20 Graduate Schools22 Bewering/Wetenschap aan de borreltafel25 Lifestyle: Streetchique28 Personalia & colofon29 International pages32 Achterop

Adieu ov-studentenkaart!Ik was net twee weken 18 toen ik de allereerste ov-studentenkaart kreeg in januari 1991 ( ja reken maar even uit). Wat een vrijheid en een genot.Na de middelbare school gingen alle vrienden in een andere stad studeren, maar dat hin-derde niet: ze waren slechts een treinreis van me verwijderd. Alsook mijn lief, die iets ver-standigs studeerde vier stations verderop. ‘s Ochtends vroeg of ‘s avonds laat, je kon altijd in de trein springen naar elkaar toe.Ja, de ov-studentenkaart heeft ons veel gebracht. Wat te denken van de kneitergrote hit van Guus ‘kedeng-kedeng’ Meeuwis? En het bloeiende studenten-koeriersbedrijf van prins Bernard jr.? Tegelijk verdwenen een hoop scharrige auto’s uit het straatbeeld, wat beslist goed was voor het milieu.Toch brengt de afschaffing van de ov-studentenkaart – naar verwachting ergens in 2015 – ook weer spannende nieuwe ontwikkelingen met zich mee: er gaan meer studenten op ka-mers wonen, wat voor Rotterdam een verrijking zou zijn; er gaat weer gelift worden, wat tot onverwachte en bijzondere ontmoetingen zal leiden, en als ‘gewone’ reiziger kun je ein-delijk weer eens lekker zitten in de trein op vrijdagmiddag.En weet je, zoals veertigplussers nu nostalgisch praten over hoe mooi dat liften vroeger wel niet was, zo heerlijk kun jij straks terugzien op al die nodeloze, maar heerlijke treinkilome-ters die je gratis en voor niks hebt kunnen afleggen.

Wieneke GunnewegHoofdredacteur Erasmus Magazine & EM. [email protected]

26

14

UITVERGROOT

29 november 2012 | 05

ROTTERdamsE haVEn bREIdT UITDe Amazonehaven op de Rotterdamse Maasvlakte 1 wordt ver-breed om ruimte te maken voor (nog) grotere schepen. De infrastructuur van de Rotterdamse haven is de bes-te van de wereld wat betreft kwaliteit en faciliteiten. Dat blijkt uit de The Global Competitive Index 2012-2013. In totaal steeg Nederland twee plaatsen in de index, van 7 naar 5. INSCOPE Research for Innovation, geleid door prof. dr. Henk Volberda van RSM, Erasmus University, verzamelt in Nederland de gegevens voor het rap-port, waaraan tientallen landen we-reldwijd gegevens voor aanleveren. EM-fotograaf Ronald van den Heerik trok de Rotterdamse haven in om die uitstekende infrastructuur in beeld te brengen. WG (foto: Rvdh)

Corruptie in Nederland: veel kleine stapjes

29 november 2012 | 06DE KWESTIE

Wat onderzoekt u precies? “Mijn onderzoek richt zich op het vertrouwen van burgers in de publieke diensten en hun perceptie van corruptie. Als ze zeg-gen dat hun overheid veel geld verspilt, komt dat dan door iets wat burgers daadwerkelijk hebben waarge-nomen, of is het vooral een gevoel dat ze hebben? In de trant van: ‘Ik vertrouw die overheid gewoon niet, die ambtenaren zijn corrupt en traag, dus in mijn ogen kunnen ze niks goed doen’. Ik onderzoek ook de trends en de verschillen die je hierin ziet bij verschil-lende Europese landen. En die zijn opmerkelijk.”

Zijn wij Nederlanders zo’n goedgelovig volkje? “Ons vertrouwen in de Nederlandse overheid is in-derdaad best hoog, zo blijkt uit onderzoek van de Eu-ropese Commissie. Weliswaar niet zo hoog als in Zweden en Denemarken, waar respectievelijk 37 pro-cent en 22 procent corruptie in hun land een groot probleem vindt. maar toch ziet slechts 51 procent van de Nederlanders corruptie als probleem.”

Meer dan de helft. Dat is toch best heel veel? “Het ligt er maar aan waar je het mee vergelijkt. In landen als Griekenland, Bulgarije en Hongarije vindt bijna iedereen – minimaal 95 procent van de bevolking – corruptie een groot probleem. Het kan dus altijd er-

ger. Ons goede vertrouwen heeft twee kanten. Het is op zich natuurlijk mooi dat er veel fiducie is. We zien blijkbaar weinig corruptie en voelen ons beschermd. Maar het betekent ook dat we het onvoorstelbaar vinden dat zoiets als corruptie zou kunnen bestaan.En dat is erg, omdat de corruptiegevallen die er wél zijn zo sneller van de radar verdwijnen. ‘Dat gebeurt bij ons toch niet?’” En zo verdwijnt corruptie dus in de doofpot? “Dat is inderdaad het risico. We zien corruptie als uitwas, of we zeggen dat je het niet mag zien als cor-ruptie. Daarom nemen we minder snel de moeite om iets verder te onderzoeken of te duiden in termen van corruptie. Het is dan net of het niet is gebeurd. En als er wél echt iets gebeurt, is de schok bij ons enorm groot. De overheid valt dan in één keer van haar voetstuk af. Als je vraagt waar die corruptie precies zit, is er ook iets geks aan de hand. Nationale politici zouden zoiets nooit doen, denken wij. En in diensten als gezondheidszorg of onderwijs is ook

‘Vaak hebben ze niet eens echt in de gaten dat ze iets verkeerd doen’ > Steven Van de Walle

Corrupte wethouders, extreem goedverdienende corporatiedirecteu-ren, we horen er regelmatig over. “Toch heeft de Nederlander een blind vertrouwen in de overheid”, zegt hoogleraar Steven Van de Walle, die onderzoek deed naar het beeld dat burgers hebben van hun eigen publieke diensten. Sjoemelende en hoogmoedige bestuur-ders lijken er dus mee weg te komen. tekst Sanne van der Most fotografie ANP/Olaf Kraak

29 november 2012 | 07DE KWESTIE

niks aan de hand. Die vertrouwen we blindelings. Terwijl het volgens Oost- en Zuid-Europeanen juist dáár gebeurt. Daar is veel kleine corruptie dus: je geeft iets aan je dokter zodat je uitslagen sneller be-kend zijn; of je betaalt de politie zodat je geen par-keerboete krijgt. Bij ons is dat echt ondenkbaar en dat beeld is reëel, want het gebeurt ook nooit.”

Lokale bestuurders zien wij dus als de échte boosdoeners? “Daar verwachten wij inderdaad veel meer corruptie van dan van landelijke bestuurders. Met name bij zaken als het toekennen van bouwver-gunningen of aanbestedingen. En dan denken we niet zo zeer aan het aannemen van steekpenningen, maar veel meer aan het aanwenden van politieke macht en connecties om dingen voor elkaar te krijgen. In dat soort gevallen is de grens tussen wat wel en niet kan vaak ook onduidelijk. Ook voor degene die het doet, want die is zich lang niet altijd bewust van het feit dat hij iets verkeerd doet. Vaak gaat het om het in stand houden van een goede relatie.”

Zoals ex-wethouder Van Rey die vertrouwelijke informatie doorlekt naar burgemeesterkandida-ten in Roermond? “Ja, dat soort dingen.‘Die man heeft het toch verdiend?’, redeneert zo’n bestuurder. ‘Hij werkt altijd zo hard, hij zit bij ons in de partij en hij heeft er gewoon recht op.’ Misschien begrijpelijk, maar uiteraard niet volgens de regels, want die zor-gen er juist voor dat iedereen gelijke kansen heeft. De ambtenaar van tegenwoordig wordt steeds meer als ondernemer gezien. Hij moet dingen regelen en voor elkaar krijgen en als de regels in de weg staan, dan doet hij het liever op zijn eigen manier. Vaak hebben ze niet eens echt in de gaten dat ze iets ver-keerd doen. ‘We doen al jaren zaken met dat ene bouwbedrijf en iedereen weet toch dat dit de aller-beste is dus waarom zou je een dure aanbesteding uitvoeren?’ Of het wordt wel gedaan maar alleen voor de vorm. Want ‘zo’n groot bestuurlijk project kun je nu eenmaal niet uitvoeren binnen de vaste ambtelij-ke regeltjes.’ Succes en resultaat is dan het enige wat telt.”

Glijden we nu af naar Italiaanse toestanden? “Dat weet ik niet zozeer. Alleen de belangen zijn wel veel en veel groter geworden dan vroeger. Tegelijkertijd is het ook veel lastiger om te bewijzen dat er echt frau-de in het spel is. Vaak worden er eerst een heleboel kleine stapjes gezet die op zich niet illegaal waren, maar misschien wel net op het randje. En alleen die ene laatste stap is dan onwettig. Het is soms ook on-duidelijk wie nu precies de fout in is gegaan. En er is ook lang niet altijd wetgeving die deze specifieke daad verbiedt. Kortom, het grote werk loont in die zin vaak meer dan kleine corruptie. De pakkans is kleiner en de beloning is groter. Zo wordt het voor andere bestuurders aantrekkelijker om ook dit soort dingen te doen. Blijkbaar kom je er mee weg.”

Steven Van de Walle (1977) is hoogleraar ‘Vergelijkende bestuurskunde’ bij de vak-groep Bestuurskunde van de Faculteit der Sociale Wetenschappen. Hij promo-veerde aan de Katholieke Universiteit Leuven op een proefschrift over de relatie tussen de prestaties van de publieke sector en het ver-trouwen van burgers in de overheid. Zijn onderzoek richt zich vooral op interac-ties tussen burgers en be-stuur. Van de Walle coördi-neert een Europees onder-zoeksproject over hervor-mingstrends in Europese publieke sectoren.

Ton Hooijmaijers arriveert bij de rechtbank. De voorma-lig VVD-gedeputeerde van de provincie Noord-Holland staat terecht voor het aannemen van steekpenningen, witwassen en valsheid in geschrifte.

> Euro heeft de overheid verspild met het invoeren en te-rugtrekken van de langstudeerboete, volgens NOSop3. In dat bedrag zit 10 miljoen euro die de overheid aan de on-derwijsinstellingen gaf om gehandicapten en deeltijdstu-denten te compenseren voor de langstudeerboete. Dat is niet meer nodig, maar het geld mogen ze houden. Ook DUO heeft veel tijd, dus geld (zo’n 2,3 miljoen) gestoken in de maatregel. Uiteindelijk ook voor niets.

CIJFER

ROTTERDAM CARRIÈREDAG

MKB (eindelijk) vertegenwoor-digd op ERDVoor het eerst is er een speciale dag voor het midden- en kleinbedrijf tijdens de Erasmus Recruitment Days begin februari: de Rotterdam Carrièredag.

Al jaren gaf de gemeente aan dat veel Rotter-damse midden- en kleinbedrijven graag zou-den meedoen aan de Erasmus Recruitment Days (ERD). Vanwege kleine budgetten voor rekrutering en weinig ervaring met dit soort evenementen, kunnen deze bedrijven niet concurreren met de ‘grote jongens’. De pak-ketten die bedrijven afnemen zijn simpelweg te duur voor het MKB en bovendien zouden studenten de onbekende bedrijven waar-schijnlijk over het hoofd zien, aldus Jesper Drenthen, voorzitter van de ERD.“Daarom hebben we een speciale dag inge-richt voor het midden- en kleinbedrijf, en ne-gen snelgroeiende Rotterdamse bedrijven uitgenodigd.” De bedrijven komen uit drie sectoren: de haven, de zorg en de ICT, en zijn specifiek op zoek zijn naar wo-studenten. Volgens Drenthen staren veel studenten zich blind op een baan bij een multinational. Zelf dacht hij er ook zo over, tot hij een paar maanden geleden ontdekte dat middelgrote bedrijven minstens zo interessant zijn. “Bo-vendien krijg je bij een kleiner bedrijf sneller verantwoordelijkheden, terwijl je bij een mul-tinational wordt meegezogen in de grote mo-len, zonder dat je zelf veel kunt inbrengen.” Kortom, onbekend maakt onbemind. Dren-then hoopt daarom dat de Rotterdam Carriè-redag - die expres geen MKB-dag is genoemd vanwege het stoffige imago – dat zal verande-ren. Er is plaats voor maximaal 75 studenten. LJ

29 november 2012 | 08CAMPUS

RECHTSZAAK

Universiteit moet Ramadan betalen voor onterecht ontslagDe Erasmus Universiteit wil de zaak rond het vertrek van Tariq Ramadan laten rusten. De universiteit gaat niet in hoger beroep tegen de uitspraak van de rechter dat de uni-versiteit Ramadan in 2009 onterecht heeft ontslagen. De universiteit moet de voorma-lig gasthoogleraar een schadeloosstelling van ruim 20.000 euro betalen.

Op 7 november deed de rechtbank van Rot-terdam uitspraak in de zaak die Tariq Ra-madan had aangespannen tegen de univer-siteit. Hij stelde dat zijn gasthoogleraar-schap in 2009 onterecht is ontbonden en dat hij daardoor materiële en reputatieschade heeft opgelopen. De rechter stelde hem in het gelijk, en zegt in het vonnis dat de Eras-mus Universiteit onrechtmatig jegens Ra-madan heeft gehandeld door plots, zonder hem te horen, zijn gasthoogleraarschap in te trekken.In januari 2012 werd onder anderen rector Henk Schmidt gehoord die, destijds als de-caan van de sociale faculteit, in een tele-foongesprek Ramadan heeft aangespoord te stoppen met zijn werk voor Press TV. De rechter oordeelde echter dat Schmidt niet duidelijk genoeg heeft gemaakt dat hij bin-

nen 24 uur een besluit hierover van Rama-dan verwachtte. Ook heeft de universiteit nagelaten dit in een e-mail aan Ramadan te bevestigen op het moment dat de gasthoog-leraar zei pas na drie weken te willen reage-ren op de kwestie. De vergoeding van 10.000 euro die Rama-dan had geëist voor de geleden reputatie-schade, wees de rechter af. Ramadan reageert verheugd op de uit-spraak. Op zijn website zegt hij: ‘De over-winning op de Erasmus Universiteit is een duidelijke erkenning dat het ontslag oneer-lijk en onrechtvaardig was.’Eerder bepaalde de rechter in de zaak tus-sen Ramadan en de gemeente Rotterdam, dat dat ontslag wel terecht was. Het hoger beroep dat Ramadan tegen deze uitspraak heeft aangespannen, loopt nog. (Foto: RvdH)

12.311.600Waar ging het ook al weer over? Tariq Ramadan – Zwitsers filosoof - werd in 2007 benoemd tot gasthoogleraar Burgerschap & Identiteit aan de sociale faculteit van de EUR. Het gasthoogleraarschap hing samen met de aanstelling van Ramadan als integratieadviseur van het gemeentebestuur van Rotter-dam. De gemeente betaalde Ramadan, hij was niet in dienst van de universiteit. In augustus 2009 – ten tijde van de bloedig neergeslagen demonstraties in Teheran – werd bekend dat Ramadan een programma maakte voor Press TV, eigendom van de Iraanse over-heid. Er ontstond grote commotie in de Rotterdamse gemeenteraad. De gemeente besloot Ramadan te ontslaan. De universiteit sloot zich hier bij aan en ontbond het gasthoogleraar-schap. In een gezamenlijk persbericht zegden gemeente en universiteit Ramadan de wacht aan. WG

> Zie analyse op pagina 12 en dossier op: www.erasmusmagazine.nl/ramadan

RSM nAAR DE ZUIDASDe Rotterdam School of Management, Erasmus University (RSM) heeft vori-ge week een kantoor geopend aan de Zuidas in Amsterdam. De bedoeling is om opleidingsprogramma’s voor exe-cutives op locatie aan te bieden. Door een kantoor aan de Zuidas te openen hoopt RSM meer bekendheid te krij-gen in Amsterdam. De Rotterdamse business school wil haar opleidingen voor executives dichter bij de klanten brengen. “De ervaring leert dat veel mensen na een dag werken geen zin hebben om twee of drie avonden in de week naar Rotterdam te reizen voor onderwijs”, aldus Marianne Schouten, woordvoerder van RSM. “Met het nieuwe kantoor kunnen we onze con-tacten op de Zuidas intensiveren, want daar zitten veel van onze klanten.” TF

ASBEST In KElDER H-GEBOUwDe onderste verdieping van het H-ge-bouw (terreinverdieping) wordt tus-sen 1 december 2012 en eind mei 2013 verbouwd. Er komen onder andere computerwerkplekken voor studen-ten en een boekenopslag van de UB. De verdieping is de hele periode afge-sloten voor publiek (de lift gaat dus ook maar vanaf verdieping B) en dat is niet voor niets. Op verschillende plaatsen is asbest aangetroffen en vol-gens de regels moet dit verwijderd worden zodra de kans zich voordoet, bijvoorbeeld bij een verbouwing. Het verwijderen van het asbest gebeurt in afgesloten, luchtdichte tentjes, zodat het geen risico’s oplevert voor gebrui-kers van de campus. Ook in de beton-nen overstek van de Etude aan de kant van de Institutenlaan is asbest aange-troffen. LJ

KORTAF

CAMPUS

Wat: repetitie van het EUR-kerstkoorWanneer: woensdag 14 novemberWaar: kantine van het sportgebouw

Tijdens de uitreiking van de kerstpakketten voorziet een gelegenheidskoor van EUR-studenten en –medewerkers het geheel van muzikale omlijsting. Op woensdag 12 decem-ber zullen ze twee uur lang de ene na de an-dere kerstklassieker voorbij laten komen - het karigste genre van de hele muziekwereld. Niemand weet een goed nummer op te noe-men en niemand luistert er met plezier naar. Het achtergrondmuziekje tijdens de kaasfon-due op kerstavond bij je schoonfamilie is vaak nog acceptabel. Maar als je moeder de vol-gende dag het kerstalbum van Nick en Simon draait, braak je de Zwitserse brij het liefst over haar feestjurk uit. Toch kwamen er zeker twintig zangliefhebbers opdagen bij de eerste repetities van het Erasmus-kerstkoor. Aanvankelijk kijken ze vooral de kat uit de boom. Met een onuitputtelijk enthousiasme weet de dirigente enig volume uit de gedeisde kelen te krijgen. Een aanzienlijke prestatie, want de speellijst belooft weinig goeds. Stille

Nacht in drie verschillende talen en de golden oldie over een rendier met een rode neus, en nog wat grijsgedraaide plaatjes die al veer-tig jaar in menige huiskamer te horen zijn. Ergens had ik de hoop dat Ho Ho Ho van de Jeugd van Tegenwoordig en Katja Schuurman voorbij zou komen. Maar nee hoor. Heb jij m’n piek gezien, van Zanger Rinus behoort helaas ook niet tot het repertoire.Er worden slechts vier repetities gehouden, maar dat is wellicht genoeg. Op 12 december zullen er namelijk twee uur lang drommen ongeïnteresseerde medewerkers aan ze voor-bijlopen. Die komen niet om te luisteren, maar enkel om het kerstpakket in ontvangst te ne-men. Niet omdat het non-food item van vorig jaar nu zo’n daverend succes was. En niet om-dat de ecologische chips, krakelingen of ca-shewnoten nu zo’n lekkernij zijn. Nee, gewoon om een paar uur niet te hoeven werken en om vervolgens met gevulde armen de kerstnacht in te rijden. Tim Ficheroux

> Wil je weten hoe de eerste repetitie was, bekijk de video op erasmusmagazine.nl. Beelden zeggen immers meer dan woorden.

Driving home for ChristmasACHTERAF

29 november 2012 | 09

Unicum: ‘Met de hoogste lof’ voor bachelordiplomaNooit eerder ontving een bachelorstudent van de EUR zijn diploma Summa Cum Laude. Het overkwam Joost van Gemeren voor zijn International Bachelor Economics and Business Eco-nomics (IBEB). Voor een diploma ‘met de hoogste lof’ moet er gemiddeld een 9 op je lijst staan en moet je minimaal een 9 voor je scriptie halen. En Joost hoefde slechts één herkan-sing te maken afgelopen drie jaar. Een unicum.

Gefeliciteerd, Summa Cum Laude! Hoe heb je dat voor elkaar gekregen? “Ik moest er flink voor aan de bak. Goed de colleges voorbereiden, dat is heel belangrijk. Ik zorgde altijd dat ik alle artikelen vooraf had gelezen.”Heeft het je veel tijd gekost, of zit het in je genen? “Ik kwam lang niet aan de veertig uur per week, hoor. Maar ik denk dat het er zeker wel dertig waren. Veel studiegenoten zitten vooral in de aanloop naar tentamens te blokken, ik heb mijn studietijd gelijkmatig proberen te verdelen. Het is niet zo dat ik van fantastische ouders afstam. Ze zijn natuurlijk wel fantastisch, maar misschien niet extreem slim.”Dus je houdt ook nog tijd over? “Ja, ik had een bijbaantje in een supermarkt en doe veel vrijwilligers-werk. Voor verschillende stichtingen sta ik op het toneel, meestal voor een groep kinderen. Dat is een grote hobby.”Heb je het niet een beetje cadeau gekregen van je docenten? “Haha, ik denk het niet. Dat is ook niet nodig geweest. In het eerste jaar stond ik al een 9,1. Ik heb in de laatste maanden natuurlijk wel af en toe laten vallen dat ik nog een paar hoge cijfers nodig had.”Wat vinden je studiegenoten ervan? “Die waren er wel van onder de indruk, dat het mogelijk was. Ze waren vooral erg blij voor mij, maar ze vonden het ook een beetje buitenaards.” TF

Joost van Gemeren

Universiteit en Filmfestival gaan samenwerkenHet International Film Festival Rotterdam (IFFR) en de EUR bundelen de krachten. Tijdens de 42e editie van het festival in januari 2013 vinden er verschillende gezamenlijke activiteiten plaats. Voor het IFFR vormen studenten een aantrekke-lijk publiek. Het filmfestival wil door programme-ring op de campus meer EUR-studenten aanspre-ken. De Erasmus Universiteit hoopt met de samen-werking vooral wetenschappelijke kennis aan een breed publiek te presenteren.Op woensdag 4 december vindt op de campus de kick-off van de samenwerking plaats. Met de cam-pagne ‘IFFR dares Erasmus’ willen beide partijen studenten uitdagen en uitnodigen. Tijdens de kick- off zal ook de film Shame van regisseur Steve Mc-Queen worden vertoond.Tijdens het festival zullen verschillende weten-schappers en bekende alumni een ‘Tiger College’ geven, een lezing op het gebied van film of over een thema uit het IFFR-programma. De maande-lijkse talkshow Studio Erasmus beleeft een speci-ale editie op het Filmfestival. Het praatprogram-ma wordt live gepresenteerd vanuit De Doelen.De samenwerking is meerjarig. Ook tijdens vol-gende edities zullen de EUR en het IFFR samen activiteiten organiseren, en er wordt gesproken over programmering door het jaar heen. TF

Honours-programma’s worden uitgebreidVoor gemotiveerde en getalenteerde studenten wil de Erasmus Universiteit haar ex-tra-curriculaire activiteiten uitbreiden met een ‘Erasmus Honours Academy’. Een nieuw honours-programma in de master hoort daar ook bij.

Momenteel kunnen studenten die wat ex-tra’s uit hun studie willen halen, meedoen met het EUR- brede Nederlands- of Engels-talige honours-programma, of met een fa-cultair programma, maar die kunnen erg verschillen. Zo hebben de economische en geneeskundefaculteit uitgebreide program-ma’s, terwijl de rechtenfaculteit haar beste studenten beloont met een plaats op de De-an’s list. Kortom, de programma’s van de fa-culteiten verschillen qua inhoud en gewicht van elkaar en daarom voldoet niet elke vari-ant aan de eisen die de overheid stelt aan excellentietrajecten.En dat is juist de kant waar de universiteit naartoe wil, aangezien het aanbieden van meer honours-programma’s een van de prestatieafspraken is die zij heeft gemaakt met de overheid. Bovendien is er bij studen-ten veel vraag naar extra-curriculaire activi-teiten, want voor de huidige vijftig plaatsen voor de brede honoursprogramma’s melden zich vijf keer zoveel studenten aan.

Awee Prins, oud-opleidingsdirecteur van de faculteit Wijsbegeerte en academisch coör-dinator van het Erasmus Honours Program, is aangesteld als kwartiermaker van de Erasmus Honours Academy. Dat betekent dat hij samen met de faculteiten gaat bekij-ken hoe hun excellentieprogramma’s aange-past kunnen worden, zodat die wel aan de eisen voldoen. Behalve de Academy, wil Prins het huidige brede Erasmus Honours Program vanaf sep-tember 2013 ook aanbieden voor masterstu-denten. De insteek zal hetzelfde zijn: een interdisciplinaire invulling, maar dan op masterniveau. De Erasmus Honours Academy is voorlopig alleen een virtuele gemeenschap, waar fa-culteiten van elkaar kunnen leren qua in-houd en organisatie van hun programma. Uiterlijk moet de Academy in 2015 gereali-seerd zijn, maar Prins hoopt dat faculteiten hun programma’s zo snel mogelijk kunnen, en willen aanpassen, zodat meer talentvolle studenten kunnen deelnemen. Voor de fa-culteiten is dat ook een voordeel, want zij herkennen eerder de talentvolle studenten, en honourstrajecten zijn een trekpleister voor aspirant-studenten. LJ

OnDERwIJS


Wanneer je een andere taal wilt leren, moet je vaak rijtjes woorden in je hoofd stampen uit saaie leerboeken. Dat kan anders, dachten Jozef Misik en zijn zakenpartner Brittany Richardson. Via zijn nieuwe website www.linguistadores.com leer je op een leuke en interactieve manier een andere taal. Aan de hand van muziek, televisieprogram-ma’s en nieuwsberichten raak je bekend met de vreemde woorden. Dat wat je niet begrijpt, kun je selecteren en wordt automatisch voor je vertaald. Voor de materiaalkeuze vraagt Misik af en toe hulp van zijn docenten om diverse selectiemoge-lijkheden te krijgen. Zo vind je in de categorie muziek de Zeeuwse klanken van BLØF, maar ook de Nederhop van De Jeugd van Tegenwoordig. Hij kwam op het idee voor de website door zijn eigen ervaringen. Misik spreekt vloeiend Engels,

Duits, Italiaans en Slowaaks. Voor een studie kwam hij naar Nederland, maar onze taal sprak hij nog niet. Het probleem met Nederlanders is, volgens hem, dat wanneer ze doorhebben dat je niet uit Nederland komt, ze al gauw in het Engels verdergaan. Dat vertraagt het leerproces. Misik vertaalde daarom vaak nieuwsberichten en leerde op die manier steeds meer over de taal.Hoewel je op zijn site voorlopig alleen nog maar Nederlands kunt leren, hoopt Misik dat daar snel het Engels en Spaans bij komt. De website is gra-tis te bezoeken, maar de ondernemer is ook een premium versie aan het ontwikkelen, waarbij meer functies beschikbaar komen en waar hij wat mee hoopt te gaan verdienen. CW (foto: LW)

> Ook een eigen bedrijf gestart? E-mail naar [email protected]

DE PITCH

Naam: Jozef Misik

Studie: MSc,

Entrepreneur-ship and

New Business Venturing (RSM)

Onderneming: Linguistadores

Opgericht: februari 2012

‘Jongen weet je het wel zeker?’

Eerstejaars bedrijfskundestudent en saxofonist Tim Wes, die op 22 novem-ber mocht optreden in ‘De Wereld Draait Door’. EM sprak hem telefonisch vlak na de uitzending.

was je nerveus? “Ja natuurlijk. Vooral op weg naar de studio voelde ik spanning, en dacht: There’s no way back. In de aankon-diging noemde Matthijs van Nieuwkerk de studio een huiskamersetting, maar onder-tussen weet je wel dat het live is en er mil-joenen mensen naar kijken. Toch verdwe-nen de zenuwen meteen toen ik mijn ogen sloot en de eerste noten speelde.”

Je mocht 1 minuut spelen, dat is toch veel te kort? Lachend: “Ik moest het er maar mee doen! Om mijn stempel erop te zetten had ik expres een pakkend liedje gekozen en ik merkte tijdens de soundcheck dat de cameramannen het al meeneurieden. Dat zelfs Dinand Woesthoff (zanger van Kane, red.) me spontaan complimenteerde na het optreden, was tof. Na de uitzending heb-ben we nog staan kletsen en er gaan mooie dingen gebeuren in de toekomst!”

Je zag er gelikt uit. Veel werk van ge-maakt? “Over mijn kleding heb ik niet lang hoeven nadenken. Ik ben sowieso veel met mode bezig, dus ik voel aan welke outfit gepast is bij welke gelegenheid. Wel ben ik vanmiddag naar mijn vaste kapper ge-weest bij Chiq le Frique. Aangezien mijn kleding niet overdreven was, kon ik iets geks doen met mijn haar. Het is een rode lok aan de voorkant geworden.”

Tenslotte, hoe was Matthijs? “Goeie vent. Hij had zijn huiswerk gedaan en begroette me meteen.” LJ

> Lees binnenkort een groter interview met rijzende ster Tim Wes in EM.

‘Jongen, weet je het wel zeker?’ lijkt deze va-der zijn zoon te vragen. Het zijn spannende tijden voor scholieren die voor een studie-keuze staan. Weliswaar is er geen langstu-deerboete meer, maar vanaf 2014 zou de ba-sisbeurs wel eens omgezet kunnen zijn in een lening. Dus in 2013 de juiste keuze maken voor een studie krijgt een extra lading: vol-gend jaar beginnen met een basisbeurs, of een jaartje nadenken en dan moeten lenen. Evengoed kwamen er zaterdag 7 november

zo’n vijfduizend mensen naar campus Wou-destein voor de Najaars Open dag van de uni-versiteit. De groep belangstellenden bestond voor de helft uit scholieren en voor de andere helft uit hun ouders. Zo’n 150 bezoekers kwa-men met een speciale interesse voor het Erasmus University College dat in september 2013 haar deuren opent in de stad. Net als vorig jaar bood de gemeente Rotterdam de mogelijkheid om met een bustour de stad al-vast een beetje te verkennen WG (foto: LW)

“Op universiteiten is er bijna geen fiscalist te vinden die geen partner is bij een groot advocatenkantoor. Het is totaal gecorrumpeerd.”

DE QUOTE

> Economisch geograaf Rodrigo Fernandez (Universiteit van Amsterdam) op de web-site ‘Follow the Money’ waarom Nederland voor veel grote bedrijven een belastingpa-radijs is: er zijn nauwelijks onafhankelijke experts te vinden.


Scan deze qr-codeen surf meteen met je smartphone naar EM.Online!

lees meer op www.erasmusmagazine.nl

(ON)GEHOORD(On)gehoord is de brieven-

en opinierubriek van

Erasmus Magazine. De pa-

gina’s staan open voor ie-

dereen die wil reageren op

de inhoud van Erasmus

Magazine of een opiniebij-

drage wil schrijven over

zaken die de Erasmus

Universiteit in de meest

brede zin, of het hoger on-

derwijs in het algemeen

betreffen. Anonieme bij-

dragen worden niet geac-

cepteerd. Inzenders die-

nen hun naam, adres en

telefoonnummer of e-

mailadres bij de redactie

bekend te maken. De re-

dactie behoudt zich het

recht voor stukken in te

korten, dan wel (in over-

leg) aan te passen. Wilt u

reageren, stuur uw bijdra-

gen dan naar

[email protected]

De aanhouder wint. Tariq Ramadan heeft zijn juridische strijd tegen zijn ‘ontslag’ in 2009 als gasthoogleraar aan de EUR gewonnen. Voor de EUR is daarmee de kous af; de universiteit gaat niet in hoger beroep en geeft geen reactie op de rechterlijke uitspraak. Wat ging er nu mis in de kwestie rond het vertrek van gasthoogleraar Bur-gerschap & Identiteit Tariq Ramadan?

Allereerst zat de timing niet mee – een typisch ken-merk van ongelukken. Toen half augustus 2009 be-kend werd dat Ramadan werkte voor Press TV, een in Londen gevestigde zender bekostigd door de Iraanse overheid, vonden net hevige protesten plaats in Iran tegen het regime, met name ook door studenten. Geen goede tijd dus om voor een regime te werken dat deze protesten bloedig neersloeg. Op de universiteit heerste nog een zomerse rust, nie-mand hield rekening met een rel van deze omvang. Ondertussen maakte de decaan van de sociale facul-teit - formeel de leidinggevende van de gasthoogleraar - zich op om twee weken later benoemd te worden tot rector magnificus van de universiteit – de wetenschap-pelijke primus inter pares van de universiteit. En ook Ramadan was met z’n hoofd ergens anders: hij stapte net uit het vliegtuig op Mauritius voor een driewekenlange vakantie, toen de telefoon ging en de decaan hem ter verantwoording riep voor zijn werk voor Press TV.Ondertussen nam de onrust over Ramadans werk voor Press TV in de Rotterdamse gemeentepolitiek per

dag toe. Eerder dat jaar had de raad het ook al aan de stok gehad met de wethouder over Ramadan, die inte-gratieadviseur was van de gemeente, toen in de pers kwam dat hij weinig tolerante uitspraken zou hebben gedaan over de positie van homo’s en vrouwen bin-nen de islam. Na een minutieus onderzoek werd een dreigend ontslag afgewend. Zijn werk voor het Iraanse regime was echter de druppel: deze man kon niet wer-ken aan een toleranter Rotterdam als hij geen afstand nam van de Iraanse zender.De samenwerking tussen de EUR en de gemeente was niet in evenwicht. De druk om Ramadan te ontslaan kwam vanuit de politiek, maar het was de decaan die telefonisch contact met Ramadan heeft gehad. De ge-meente kon hem niet telefonisch bereiken. Ondertussen communiceerde Ramadan volop via andere media over de kwestie. De urgentie van de kwestie zag hij niet, of hij wilde het niet onder ogen zien. Op een mailtje van een persoonlijk medewerker na, die Ramadan op de hoogte bracht van de precaire situatie, heeft de universiteit niet via e-mail met Ra-madan gecommuniceerd over de zeer korte termijn waarbinnen hij afstand moest doen van Press TV., zo blijkt uit het vonnis van de rechtbank. Ook niet toen Ramadan via de media liet weten pas na zijn vakantie een besluit te willen nemen.De universiteit heeft vervolgens het tempo van de gemeente gevolgd: met een gezamenlijk persbericht maakten beide instellingen vijf dagen na het telefoon-gesprek bekend dat Ramadan niet langer integratiead-

In Erasmus Magazine van 1 november 2012 las ik over de student-onderne-mers die met het Student Entrepreneurs Excellence Programma (StEEP) worden geholpen om hun studie te combineren met een (beginnende) onderneming. De directeur van het Erasmus Centre for Entrepreneurship vertelt dat het de be-doeling is om “samen met de onderne-mer [te] bekijken waar mogelijkheden liggen voor flexibiliteit” en hij stelt: “dit programma is echt voor de top”.Wellicht ligt het aan de hoeveelheid in-formatie in het stuk, maar ik kan mij niet vinden in een programma als StEEP. De gedachte om een student te voorzien van advies en begeleiding, wanneer de studie voor hem erg zwaar

is, lijkt mij een nobel streven. Echter lijkt het me geen goede zaak om tijd, geld en moeite in een student te steken, wanneer hij zijn studie niet weet te doorlopen vanwege zijn eigen bedrijf. Eén van de deelnemers van StEEP: “eer-der was ik zo met mijn bedrijf (…) be-zig, dat ik wel eens deadlines of in-schrijven voor een tentamen vergat”.Mijn idee van studeren is dat je op je ei-gen blaren zit en je eigen problemen probeert op te lossen, wanneer je niet aan de eisen van jouw studie kunt vol-doen. Daarnaast lijkt het vreemd dat de student-ondernemers uitgerekend ge-holpen moeten worden met planning. Of stromen deze studenten direct door naar het segment ondernemers met as-

sistent en secretaresse? Tot slot worden ook anderszins actieve studenten ‘ge-hinderd’ door deadlines en tentamens.Bovenstaande doet niet af aan het feit dat ook ik vind dat studeren aan de EUR flexibeler zou moeten zijn. Weg groepswerk en deelopdrachten. Geef studenten een boek en laat hen acht we-ken met rust, om vervolgens een tenta-men of essay te laten maken. Juist dan worden studenten academisch gevormd, wanneer zelfdiscipline en zelfontplooi-ing hand in hand gaan.

Jochem StreefkerkMasterstudent Staatsrecht en Wijsbegeerte, lid Universiteitsraad, beginnend ondernemer

ANALYSE

Wat ging er mis rond ontslag Ramadan?

OPINIE

Een beetje zelfstandigheid graag

29 november 2012 | 12ONGEHOORD

TIM DE MEY

Apologie van de inkomensafhankelijke krentenbolIn de aanloop naar de verkiezingen van 2010 wierp Rutte ‘links’ een tegenvoorbeeld van nivelleren voor de voeten: “En als het aan links ligt, dan hebben we dadelijk in Nederland inkomensafhankelijke krentenbollen en die re-ken je dan af en dan moet je een inkomensafhankelijk kopje koffie afrekenen.” Moeiteloos kreeg Rutte op het be-wuste verkiezingscongres de VVD-lachers op zijn hand. Maar een (minderheids-)kabinetje verder was het lachen diezelfde achterban wel vergaan en likte ‘links’, onder de lichtjes cynische aanvoering van PvdA-voorzitter Spekman, zijn vingers af bij allerlei nivellerend lekkers.Het zal wel aan mijn gebrek aan humor liggen, maar ik heb Ruttes parodie nooit begrepen. Okay, ik zie ook wel dat er praktische bezwaren zijn tegen inkomensafhankelijke krentenbollen en kopjes koffie, maar staat daarmee ook het principe op de helling? Bedoelde Rutte met dit denk-beeldige hapje, Kruegers Great Gatsby-curve om te bui-gen? Kunnen we met die krentenbol meteen ook al het wetenschappelijk onderzoek naar de onwenselijke econo-mische en maatschappelijke gevolgen van een al te grote inkomensongelijkheid in de vuilnisbak kieperen?Ook in de Universiteitsraad hebben we de afgelopen jaren regelmatig, welhaast ‘filosofische’ discussies gevoerd over de wenselijkheid van ‘inkomensbeleid’. In principe doet het College van Bestuur er niet aan, maar er zijn na-tuurlijk grenzen. Hoe we ook aandrongen, op het beoogde parkeerbeleid viel nauwelijks iets af te dingen, behalve voor de categorie van de minst verdienende werknemers, voor wie de tarieven -verhoudingsgewijs- een substanti-eel inkomstenverlies zouden betekenen. Omgekeerd stond het college wat de inschrijvingstarieven voor het University College aanging, een beurzensysteem voor waarbij de sterkste schouders daadwerkelijk de minder sterke schouders zouden ondersteunen, maar daar kon de Universiteitsraad pas mee instemmen na een moeizame deliberatie en onder strikte voorwaarden.Een van de puntjes waarop ik in de Universiteitsraad ben blijven hameren -met slechts een sprankeltje succes- wa-ren de afspraken met de cateraar over de minimumprijzen voor basisproducten. Al te doorzichtig vond ik de strategie van de cateraar om zelfs producten zoals ‘water met prik’ als luxeproducten te beschouwen en te tariferen. Niet voor mijn eigen portemonnee; ik trek met groot plezier meerdere euro’s uit voor enkele slokken bubbels, want ‘la vie est nulle sans bulles’. Wel voor de studenten en colle-ga’s voor wie dit geen ‘expensive taste’ is, maar die nood-gedwongen een dieet van basisproducten moeten volgen. Dus ja, inderdaad Rutte, doe mij maar zo’n overheerlijke krentenbol waar de inkomensafhankelijkheid vanaf druipt.

Tim de Mey is docent Theoretische filosofie en zit tot 1 december na-

mens de Faculteit Wijsbegeerte in de Universiteitsraad

29 november 2012 | 13ONGEHOORD

VAN DER SCHOT

viseur was van de gemeente en dat ook zijn gasthoog-leraarschap daarmee beëindigd was.Schrijnend is het daarbij - zo blijkt nu uit de rechtsza-ken - dat de gemeente Rotterdam, ondanks de hectiek, blijkbaar wel de tegenwoordigheid van geest had om bij de opzegging van het contract de opzegtermijn van twee maanden in stand te houden. De rechtbank heeft in eerste aanleg het ontslag van Ramadan terecht ge-noemd; de gemeente hoeft Ramadan geen vergoeding te betalen. Het hoger beroep in deze zaak loopt overi-gens nog.Waar de rechter over viel, is het ‘plots’ en per direct opzeggen van het gasthoogleraarschap van de univer-siteit. De universiteit had in alle redelijkheid Rama-dans kant van het verhaal moeten horen, alvorens tot ontslag over te gaan.De universiteit zit dus nu met de gebakken peren. De totale kosten van de affaire voor de universiteit bedra-gen: een schadevergoeding van € 20.851,- exclusief ren-te vanaf het moment van opzegging tot februari 2011, de datum waarop het gasthoogleraarschap contractu-eel zou aflopen. Plus de proceskosten van € 2.559,93, exclusief de kosten van de huisadvocaat. En verder merkte de rechter in zijn vonnis nog fijntjes op dat de heer Ramadan misschien niet zo netjes in het nieuws is gekomen door de hele kwestie, maar dat de imagoschade eerder door de universiteit is geleden.

Wieneke Gunneweg, hoofdredacteur Erasmus Magazine

29 november 2012 | 14COVERVERHAAL

Als het aan Rutte en consorten ligt, wordt de ov-studenten-kaart 25 jaar na de invoering begraven. Onduidelijk is wan-neer de kaart precies wordt afgeschaft. Volgens het regeer-akkoord is dat in 2015 of in 2016. De effecten van de maatre-gel zijn moeilijk in te schatten. Voor studenten die veel ge-

bruikmaken van het openbaar vervoer wordt het een duur grapje, maar ook vervoerders kunnen een belangrijke inkomstenbron verliezen.

Thuiswonende studentenVeel studenten lijken het kind van de rekening te worden. Met name thuiswonende studenten en coassistenten worden door het afschaffen van de ov-studentenkaart flink op kosten gejaagd. Stel dat je bij je ou-ders in Utrecht woont en dat je voor studiegerelateerde zaken op en neer reist tussen Utrecht en campus Woudestein: aan de trein tussen Utrecht Centraal en Rotterdam Alexander ben je met 40 procent kor-ting per keer 4,70 euro kwijt. De metrorit tussen Rotterdam Alexander en Kralingse Zoom kost 1,53 euro. Als je vier dagen op en neer reist

voor college, bibliotheekbezoekjes en andere studieafspraken, kost je dat zelfs met een kor-tingskaart al gauw 200 euro per maand.

‘Zoek het dichter bij huis’Onderwijsminister Jet Bussemaker vindt dat studenten best dichter bij huis kunnen gaan studeren. Volgens haar moeten reiskosten worden meegewogen in de studiekeuze en spe-len afstanden nu te weinig een rol in de over-wegingen van studenten. Als er dichter bij het ouderlijk huis een vergelijkbare opleiding wordt aangeboden, kunnen studenten voor die optie kiezen, meent de minister. Een andere oplossing is natuurlijk om op kamers te gaan wonen. Maar met de mogelijke invoering van een leenstelsel zal dit een flinke financiële last met zich meebrengen. Daarnaast is er in veel studentensteden sprake van kamernood. Hoewel dat probleem in Rotterdam momen-teel nog niet aan de orde is, lijkt er in 2020 toch een tekort te ontstaan.

VervoerdersNiet alleen studenten kunnen in de problemen komen door het afschaffen van het recht op gratis openbaar vervoer. Ook voor vervoers-bedrijven kan het er wel eens lelijk uit gaan zien. Het openbaar vervoer draait voor een belangrijk deel op studenten. Een kwart van alle reizigerskilometers wordt gemaakt door de 620.000 studentenkaarthouders. Vorig jaar ontving de NS 421 miljoen euro voor de ov-studentenkaart, blijkt uit het jaarver-slag. Dat is een vijfde van alle inkomsten uit reizigersvervoer. Ook voor het stads- en streekvervoer vormen de contracten met DUO een belangrijke inkomstenbron; gezamenlijk ontvangen zij zo’n 300 miljoen, bovenop 800 miljoen aan inkomsten van reguliere reizi-gers. De bezuiniging op het studentenreis-recht zou een flink gat kunnen slaan in de in-komsten van vervoersbedrijven. Zeker als straks blijkt dat studenten voor alternatieve vervoersmiddelen zullen kiezen en hun kor-tingskaart minder gebruiken dan het gratis reisproduct.Naar verwachting wordt begin 2013 duidelijk hoe de kortingskaart vorm krijgt. Momenteel kost de ov-studentenkaart 91,17 euro per maand. Dat is een gift als je binnen tien jaar je studie afrondt. De gemiddelde student reist 4750 km per jaar in de periode dat hij recht heeft op vrij reizen. 70 procent van die kilome-ters wordt gemaakt om naar college, stage of andere studiegerelateerde activiteiten te gaan.

Nooit meer gratis met de trein Het kabinet wil de ov-studentenkaart omzetten in een kortingskaart. Daarmee moet 425 miljoen euro worden bespaard. Vooral de thuiswonende student lijkt slachtof-fer te worden van deze bezuiniging. tekst Tim Ficheroux illustraties Bas van der Schot

29 november 2012 | 15COVERVERHAAL

Gratis studenten-ov: bezuiniging op bezuinigingDe ov-studentenkaart kent een woelige geschiedenis. Hoewel onder luid protest ingevoerd als bezuini-ging, werd het al snel een geliefd privilege. Na veel veranderingen dreigt de kaart na 25 jaar te ver-dwijnen.

1991 - Invoering ov-studentenkaartEind jaren ’80 kwam toenmalig onderwijsmi-nister Wim Deetman (CDA) met het plan om de regeling voor individuele reiskosten van studenten af te schaffen. Pim Fortuyn werd aangesteld om een nieuw reissysteem te ont-wikkelen en op 1 januari 1991 zag de ov-studen-tenkaart onder PvdA-minister Jo Ritzen het licht. Aanvankelijk was er veel protest tegen de kaart. Studenten moesten 60 gulden van de basisbeurs inleveren. De Landelijke Studenten Vakbond was er niet over te spreken: zij wilde dat studenten zelf konden kiezen of ze gebruik maakten van de kaart. In het eerste weekend van 1991 hielden zo’n tweeduizend studenten uit protest feestjes op trajecten in de Rand-stad. De weerstand was geen lang leven be-schoren, veel studenten waren blij met de kaart.

1994 – Week- of weekendkaartHoewel studenten hun eerdere bezwaren snel overboord gooiden, was de kaart na drie jaar al aan hervorming toe. Vervoersbedrijven wil-den meer geld zien. Minister Ritzen kwam daarom met het plan om een week- en week-endkaart aan te bieden. In plaats van zeven dagen per week gratis reizen moesten studen-ten kiezen voor een kaart van maandagoch-tend tot vrijdagavond, of voor één van vrijdag-avond tot zondagochtend. Mede door de drei-gende korting op de studiefinanciering reis-den twintigduizend studenten naar Den Haag om te demonstreren tegen de plannen. Tever-geefs, want zowel de korting op de stufi als de scheiding tussen week- en weekendkaart kwam er. >

De (welkome) neveneffecten Niet langer gratis mogen reizen: duur wordt het zeker. Toch kleven er misschien een aantal voordelen aan een prijzig openbaar vervoer voor studenten.

Weet je nog, dat liften?Met de invoering van de ov-studentenkaart was het in 1991 in één klap gedaan met het liften in Nederland. Afgezien van enkele studenten die meedoen aan een liftwedstrijd, een handjevol hippies en een verdwaal-de Oost-Europeaan, staat er nauwelijks nog iemand langs de kant van de weg met een kartonnen bordje en de duim omhoog. Bij een wild-vreemde in de auto springen zou zo maar eens de nieuwe rage van 2015 en 2016 kunnen worden. Uit puur financiële nood, dat wel.

Het ligt niet aan jouDoet je vriend een technische studie in Delft, Eindhoven of Enschede? Woont je vriendin nog bij haar ouders in dat dorpje in Brabant? Maak die relatie maar vast uit. Het wordt voor jou onbetaalbaar om de liefde van je leven wekelijks te bezoeken. Maar zeg nu eerlijk, die middelbare schoolliefde is je toch geen honderden euro’s per jaar waard? Dikke vette pech voor je vriendje of vriendinnetje, jij zoekt het liever dichter bij huis. Gelukkig zijn je studiegenoten best aantrekkelijk. Sorry, mamMoeders van Nederland, uw zoon of dochter kan u straks niet meer ko-men bezoeken. Dat stond sowieso al niet in de planning, maar nu heeft uw kroost daar tenminste een goed argument voor. Het is onbetaalbaar om regelmatig het ouderlijk nest te bezoeken. “Mam, met mij. Ik kan niet komen. Ja, ik weet dat het kerstavond is, maar ik sta 1.000 euro rood. Zeg maar tegen papa dat hij geen VVD had moeten stemmen, of gewoon die zorgpremie had moeten slikken.”

Lege treinenDe gemiddelde forens zal in zijn nopjes zijn met het afschaffen van de kaart. 30 procent van de reizigers in de spits is student. Een kwart van alle reizigerskilometers van de NS wordt gemaakt door studenten. Nooit meer struikelt de hardwerkende Nederlander op maandagoch-tend over alle rolkoffertjes in het gangpad van de trein. Nooit meer hoeft hij tijdens de terugreis op vrijdagmiddag na een lange werkweek te staan door de massale exodus van studenten die het weekend bij hun moeder doorbrengen.

29 november | 16

1999 – Voorlopige leningDe nieuwe onderwijsminister Loek Hermans (VVD) pleitte in 1999 voor het afschaffen van de ov-studentenkaart. Hermans moest met de vervoersbedrijven een nieuw contract afslui-ten en zag afschaffen als serieuze optie indien de contracten te duur zouden worden. Ditmaal haalden de protesten wel iets uit. Het dood-vonnis van het gratis reizen liet nog even op zich wachten. Wel werd de ov-kaart onderdeel van de prestatiebeurs, die in 1996 was inge-voerd. Daardoor was de kaart niet langer een gift, maar een voorlopige lening, die terugbe-taald moest worden als studenten meer dan twee jaar langer over hun studie deden. Deze termijn werd overigens – net als voor de stu-diefinanciering – in 2000 verlengd tot een to-tale studieduur van tien jaar.

2003 – Uitbreiding reisrechtStudenten met een weekkaart kwamen op vrij-dagmiddag regelmatig in de problemen. Aan-gezien het vrij reizen slechts tot 19.00 uur mo-gelijk was, moesten velen op vrijdag alsnog betalen om ‘s avonds bij paps en mams aan te schuiven. In 2003 werd het reisrecht op vrij-dag uitgebreid. Studenten met een weekkaart mochten voortaan gratis reizen tot zaterdag 04.00 uur; en had je een weekendkaart, dan gold deze voortaan op vrijdag vanaf 12.00 uur ’s middags in plaats van 19.00 uur ’s avonds.

2013 – Twee jaar minderIn 2010 komt Rutte I aan de macht. Het ge-doogkabinet wil flink bezuinigen op de studie-financiering; de langstudeerboete wordt inge-voerd en het afschaffen van de basisbeurs voor masterstudenten en een inperking van het reisrecht staan op de agenda. De basis-beurs wordt tijdelijk gered door de val van het kabinet, maar vlak voor de zomer wordt nog wel bezuinigd op de ov-kaart. Studenten heb-ben voortaan alleen nog recht op gratis reizen gedurende de nominale studieduur plus een jaar. Als je al vijf jaar gratis hebt gereisd, mag je vanaf januari 2013 je ov-studentenkaart in-leveren.

2015/2016 – Het einde van de kaartOok Rutte II denkt flink te kunnen cashen met studentenvoorzieningen. De grootste verras-sing in de onderwijsparagraaf van het regeer-akkoord was het afschaffen van de ov-studen-tenkaart. Als de plannen doorgang vinden, wordt het gratis reisrecht in 2015 of 2016 om-gezet in een kortingskaart.

COVERVERHAAL

“‘Fluiten naar vrouwen is verboden’, was het eerste dat de uitvoerder tegen ons zei toen we hier begonnen. Daar moest ik wel om lachen; waarom zou je daar zo streng over zijn? Onze taak hier is een gat boren van 180 meter diep waarin twee buizen lopen met elk op 30 meter onder de oppervlakte een pomp. Die pompt in de winter vanaf 120 meter diepte warm grondwater naar boven naar het Studentenpaviljoen, dat het gebouw zal verwarmen via de convectoren en de vloerverwarming. Het afgekoelde water wordt daarna opgevangen in de kou-de bron op 170 meter diepte. Daarvandaan wordt in de zomer water opgepompt voor het koelen van het gebouw. Met vier man zijn we zo’n anderhalve week bezig om de installatie te bouwen. We slapen in een hotel in Rotterdam Alexan-der, zodat we weinig reistijd hebben en lang door kunnen werken als dat nodig is. Het bouwen van een bron moet bijvoorbeeld in één keer afgemaakt worden, dus vandaag zullen we hier tot middernacht bezig zijn. Het fijne van een hotel is dat er voor je wordt gekookt en dat je na een biertje aan de bar meteen je bed in kunt duiken. Het nadeel is dat ik een week van huis ben, maar gelukkig zijn mijn vrouw en ik daar allebei al aan gewend. LJ (foto: RvdH)

BOUWVAKKER VAN DE MAAND

Wie: Jurrie ten Brink (29), getrouwd, woonachtig te HaaksbergenBedrijf: ThermoPlus uit ’t Harde, vlakbij ZwolleFunctie: boormeester of het monsteren van de grondProject: Warmte/koudeopslag om het Studentenpaviljoen in de winter te verwarmen en in de zomer te koelenWerkdag: varieert tussen 07.00 uur en middernacht. We werken 50-60 uur per week.In de lunchtrommel: zes bruine boterhammen, vruchtensap, koekreep, snoep, banaan. Krijgen we mee van het hotel waar we logeren.Radiozender: ’s ochtends in de auto 538

29 november 2012 | 17ACHTERGROND

Familiekwartet in het Erasmus MCDe vier kinderen uit het gezin Jansen studeren allemaal geneeskunde aan het Erasmus MC: Victor (25), Philip (23) en tweeling Toyah en Miguel (18). Een interview over trotse ouders, Ajacieden in Rotterdam, en verhalen uit de snijzaal.tekst Lindemarie Jongste fotografie Levien Willemse

Het gesprek vindt rond etenstijd plaats op de studentikoze zolderverdieping aan de chique Jericholaan in Kralingen. Hier wonen, sinds vier jaar, Victor en Philip Jansen. Een verzameling lege bierflesjes

staat naast een bed, gebruikt bord met bestek ligt op het bureau en de blote borsten van Shakira sie-ren de deur. Prominent in het trappenhuis hangt een poster met een stuk of twintig mooie dames, be-plakt met post-its met mannennamen. “Vrienden die langskomen mogen een sticker met hun naam plak-ken op de mooiste vrouw”, verklaart een lachende Victor. Vrouwelijk bezoek moet het doen met een tamelijk gedateerde poster van het Nederlands elf-tal, weggemoffeld achter de vuilnisbak.

OpscheppenNog voordat we alle vijf plaats hebben genomen aan de keukentafel, begint Victor al enthousiast te ver-tellen over hun unieke situatie. Als oudste van het stel neemt hij merkbaar de leiding in het gesprek. Vanaf zijn kleutertijd weet hij al dat hij arts wil worden, net als zijn vader, die werkt met demente-rende ouderen. Pa Jansen is overigens de eerste arts in de familie, dus van een echt artsengezin was destijds nog geen sprake. Ondanks dat Victor van kleins af aan een ‘witte jas’ wilde worden, deed hij niet echt z’n best om hoge eindexamencijfers te ha-len. Het is daarom puur geluk dat hij zeven jaar ge-leden met een trits zesjes werd ingeloot voor ge-neeskunde in Rotterdam. Een stad waar hij in eer-ste instantie niet erg over te spreken was. Victor was liever in Utrecht gaan studeren; gezellig met zijn vrienden en dicht bij zijn woonplaats Houten – ‘een soort Center Parcs’ in vergelijking met Rotter-dam, volgens het Jansenkwartet. Toch begon hij al vrij snel de stad en het Erasmus MC zo te waarde-ren, dat hij een jaar later zijn broer Philip adviseer-de om ook naar Rotterdam te komen. Dat lukte: Phi-lip werd ingeloot. Door de positieve verhalen van hun oudere broers – die momenteel coschappen lopen – werd de twee-ling jarenlang warm gemaakt voor een studie ge-neeskunde in Rotterdam. Vooral de verhalen uit de

snijzaal spraken tot de verbeelding. Dan grapte Vic-tor of Philip tijdens het avondeten in het ouderlijk huis, prikkend in hun karbonaadje of hamburger, dat die wel heel veel gelijkenis vertoonde met het-geen waarin ze eerder die dag hadden gesneden. Doelbewust kozen Toyah en Miguel – respectieve-lijk vernoemd naar zangeres Toyah Willcox en wiel-renner Miguel Indurain – op de middelbare school voor het profiel Natuur & Gezondheid. Miguel slaagde zelfs cum laude . Daarom kon hij zelf kie-zen waar hij geneeskunde wilde gaan studeren. Voor zijn zus was het echter spannender, al had zij vanwege mooie cijfers goede lotingkansen. Vanzelf-sprekend leefde het hele gezin met haar mee, en toen de verlossende brief op de deurmat viel, was moeder zo door het dolle heen dat ze in Houten de Rietplas insprong en een rondedansje maakte. “Onze ouders zijn erg trots dat we allemaal genees-kunde studeren, en dat we dat ook nog eens alle-maal in Rotterdam doen. Daar scheppen ze soms stiekem over op”, glundert Philip. Toch rijst de vraag of de tweeling niet een beetje gepusht is door de ouders. Meteen roepen de oudste twee gekscherend van wel, maar Toyah schudt ont-kennend haar hoofd. Maar nog voor ze dit verder kan toelichten, neemt Philip alweer het woord. Hij herinnert zich dat hun vader hem eens vriende-lijk, doch dwingend afraadde om psychologie te gaan studeren. Uiteindelijk is Philip blij dat hij zijn oudere broer achterna is gegaan naar de havenstad, want hij voelt zich thuis bij het grootste medische centrum van Nederland, waar je bovendien veel er-varing in het buitenland op kunt doen. Daar hebben de broers al volop gebruik van ge-maakt. Philip liep stage in Baltimore in de VS en Victor in India. Die reislustigheid hebben ze overi-gens niet van huis uit meegekregen: pa en ma Jan-sen leiden aan vliegangst, laat Philip weten. “We werden vroeger altijd in de auto naar Zuid-Europa gepropt”, vertelt hij quasi getraumatiseerd.

OntgroeningOp 1 december vertrekt Victor wederom, dit keer voor drie maanden naar Kaapstad om met twee >

ACHTERGROND

vrienden zijn keuzecoschap te doen als oogarts in een ziekenhuis. Oogkunde vindt hij een interessant vakgebied waarin hij zich uiteindelijk wil speciali-seren. Ook Philip ziet wel wat in het betere snij- en repareerwerk, maar dan bij voorkeur in de hoofd- en halsregionen. Hij voelt zich daarom prima op zijn plek op de afdeling chirurgie van het Maas-stadziekenhuis, waar hij nu zijn coschappen loopt – ondanks de lange werkdagen. Eenmaal thuis ontspant Philip het liefst door piano te spelen of iets met zijn vriendin te ondernemen. Zij is bezig met haar coschappen, maar dan op de chirurgieafdeling van een ander ziekenhuis. “We moeten oppassen dat we het niet teveel over ‘werk’ hebben, want dan kom je helemaal niet los van het ziekenhuis”, zegt Philip, die om zich heen veel ge-neeskundestellen ziet ontstaan. Daarom kijkt hij nooit naar ziekenhuisseries, zoals Grey’s Anatomy of De coassistent; dat doet hem te veel denken aan zijn dagelijkse werkomgeving. Vrienden vragen hem wel eens of de affaires die voorkomen in de se-ries ook in het echt gebeuren. “Ja, soms gaat het zo”, antwoordt hij dan mysterieus en de anderen lachen met hem mee.Philip speelt lang niet onverdienstelijk piano. Tij-dens de Coversong Contest van Studium Generale eind oktober won hij samen met een vriendin de eerste prijs met hun vertolking van Herman van Veens ‘Liefde voor later’. Ook Miguel – kort donker haar, grote gympen, spijkerbroek – heeft liefde voor muziek. Hij speelt elektrische gitaar in een vierkop-pige rock/bluesband, die vooralsnog naamloos door het leven gaat. Ze schrijven zelf nummers, maar spelen ook covers en treden af en toe op in Houten - laatst nog in de muziekwinkel. Miguel blijkt uiterst bescheiden, hij vertelt uitermate summier over zijn bandperikelen. Victor probeert hem met wat prik-kelende vragen nog wat meer te ontfutselen , maar een echte prater zoals zijn broers is Miguel niet.

CoolsingelDe benjamins zijn pas een paar maanden aan het studeren. Ze krijgen al veel praktische tips van hun broers: over wat je moet leren voor een tentamen,

dat je actief moet worden in een commissie en dat je het beste kunt gaan stappen in De Beurs, de Wit-te de Withstraat of op het Stadhuisplein. Bovendien heeft de nog thuiswonende tweeling dankzij hun broers een handig logeeradres om na feestjes te blijven slapen. Concrete plannen om op kamers te gaan hebben Toyah en Miguel nog niet, maar ze wil-len er niet zo lang mee wachten als hun broers. Die mochten pas in hun tweede en derde jaar het huis uit van pa en ma. Eerst zochten Victor en Philip apart van elkaar naar een kamer, maar toen dat niets opleverde, plaatste vader Jansen een adver-tentie in het blad Arts & Auto: ‘Twee goedopgeleide jongens uit Houten zoeken gezamenlijke woonruim-te.’ Een fysiotherapeut in de Jericholaan hapte toe. Ruzie hebben de broers bijna nooit, al kan het huis-houden soms leiden tot kleine irritaties. Victor claimt de netste te zijn en vindt dat Philip soms wat meer zou mogen schoonmaken, die dat grijnzend beaamt.Na vier jaar in Kralingen zijn de coassistenten lang-zaam gehecht geraakt aan Rotterdam, terwijl Victor aan het begin van zijn studie dacht: wat moet ik hier

‘Onze ouders zijn erg trots dat we allemaal geneeskunde studeren, en dat we dat ook nog eens allemaal in Rotterdam doen’ > Philip Jansen


in hemelsnaam als Ajacied? Toch heeft hij door de jaren heen sympathie weten op te vatten voor Fey-enoord. Hetzelfde geldt voor Philip. “Tja, we zijn milder geworden nu we hier wonen”, geeft Victor toe. Philip doet er zelfs nog een schepje bovenop: “Kom op Vic, het zou toch fantastisch zijn als Fey-enoord kampioen wordt? Gaan we samen naar de huldiging op de Coolsingel, dat wil ik wel eens mee-maken.” “Nee dank je, dat gaat me te ver”, luidt de repliek.

VriendinnetjesAls alle kinderen in het weekend thuis zijn – Victor en Philip proberen om de week te gaan – worden de studie en coschappen uitgebreid besproken. De smakelijke verhalen van de broers die afgesnauwd worden door een arts en keihard moeten werken, maken indruk. “Slik, zo ziet mijn leven er straks dus ook uit”, lacht Toyah verlegen. Volgens Philip kun je coschappen dan ook zien als een soort ont-groening voordat je echt arts wordt. Samen met Victor smult hij al van het idee dat zij over een paar jaar hun jongere broer of zus misschien tegenko-

men in de hoedanigheid van coassistent!”, brult het duo. Toyah steekt haar tong uit. Gelukkig voor moeder Jansen is geneeskunde niet het enige gespreksonderwerp thuis; ook de roddels uit het dorp, de vriendinnetjes van Philip en Victor –zijn vriendin komt uit Houten en studeert biomedi-sche wetenschappen in Amsterdam – en voetbal ko-men aan bod. Als lerares Nederlands op een mid-delbare school heeft ze soms het gevoel dat ze er niet helemaal bijhoort, weten de vier. Toch heeft ze in de loop der jaren zoveel verhalen gehoord, dat ze behoorlijk thuis is geraakt in de medische materie. “Soms flapt ze er iets uit, wat dan nog klopt ook”, zegt Philip verbaasd. Het is inmiddels kwart over acht en Miguel ziet er hongerig uit. Hoog tijd voor de wraps die Victor zal bereiden. De tweeling hoeft zich niet te haasten om weer op tijd naar huis te gaan, want ze blijven over-nachten bij hun broers. “Het interview was erg leuk om te doen”, zegt Philip terwijl we afdalen van de steile trappen. “We kunnen niet wachten om het re-sultaat te zien”. Waarop hij de deur sluit van de gla-zen entree van hun huis.

De Jansens in het Erasmus MC: v.l.n.r. Philip, Toyah, Victor en Miguel


Hoe komt het dat de Tweede Maasvlakte er on-danks alle verzet toch is gekomen? Worden we echt slimmer door de smartphone? Wie zijn toch die maffe dames met rode hoedjes die bij elk evenement acte de présence geven? En wel-

ke rol spelen pleinen in het leefklimaat van een buurt? Op 7 november jongstleden kregen een aantal aio’s uit de ‘mens en maatschappij’-hoek in Zaal de Unie de gelegen-heid hun onderzoek in een drie minuten durende pitch

aan medepromovendi te presenteren. “Hartstikke interes-sant toch?”, zegt socioloog Jaron Harambam die het ope-ningsseminar van de Erasmus Graduate School of Huma-nities, Social & Behavioural Sciences organiseerde. “We zijn allemaal aan het promoveren, maar we hebben vaak geen idee waar de ander zich precies mee bezighoudt. Zelfs bij sociologie zitten mensen die ik eigenlijk nooit spreek. Absurd.” De nieuwe Graduate School moet daar verandering in brengen. “Ik heb behoefte aan een intellectueel klimaat waarin ik andere promovendi ontmoet, mijn blik kan ver-breden en dwarsverbanden kan leggen die ik vanuit mijn eigen theorie nooit had kunnen vinden”, vervolgt Haram-bam. En hij is, zo blijkt vanmiddag, lang niet de enige. Be-stuurskunde-aio Mark van Ostaijen herkent zich hele-maal in de wens van Harambam.”Ik studeerde in Tilburg en daar was de campus echt een ontmoetingsplaats. Hier in Rotterdam is het een ‘ontwijkruimte’. Daar kunnen wij als aio’s verandering in brengen.” Het idee van Harambam kreeg een plek binnen de Eras-mus Graduate School of Humanities, Social & Behavioural Sciences. “Het is een hele mond vol”, erkent aio cultuurwe-

Na het Erasmus Research Institute of Management, het Tinbergen Instituut en de Graduate School of Law hebben de studies gericht op ‘mens en maatschappij’ sinds kort ook een eigen onderzoeks-school op de EUR. Om aio’s een platform te geven, hun vaardighe-den bij te spijkeren én om meer internationale promovendi aan te trekken. Maar werkt die combinatie eigenlijk wel in de praktijk? tekst Sanne van der Most

Graduate School voorkomt tunnelvisie


tenschappen Erwin Dekker. Hij trad in een later stadium tot het clubje toe. “Maar het komt er op neer dat alle aio’s van sociale wetenschappen, geschiedenis, communicatie en cultuur en wijsbegeerte hier terechtkunnen. Om elkaar te ontmoeten en ervaringen te delen, maar ook om – waar mogelijk – samen te werken. Want dat gebeurt nu natuur-lijk nog veel te weinig. We zitten allemaal maar op ons ei-gen eilandje te ploeteren en dan loop je het risico dat je een tunnelvisie krijgt. De Graduate School moet ervoor zorgen dat we elkaar gewoon even kunnen bellen om sa-men een kop koffie te drinken.”

Witte vlekkenHet idee van de Rotterdamse aio’s kwam precies op het juiste moment: op bestuurlijk niveau wisten ze namelijk al veel langer dat iedere zichzelf respecterende universiteit anno 2012 niet zonder onderzoeksschool kan. “Het biedt ons een mooie kans om eindelijk eens alle aio’s in deze vakgebieden in beeld te brengen”, zegt Victor Bekkers, die als verantwoordelijk decaan een grote rol vervult in de opbouw van de Graduate School. “Want daar is op dit mo-ment te weinig zicht op. Daarnaast blijkt uit inventarise-rend onderzoek dat de landelijke onderzoeksscholen – als die er überhaupt al zijn, want lang niet alle faculteiten van de EUR hebben er een – toch wel wat dingen laten liggen. Ze gaan vaak wel erg inhoudelijk de diepte in en zijn min-der gericht op algemene vaardigheden, zoals het ontwik-kelen van een publicatiestrategie, Engelse taal- en schrijf-vaardigheden, en wetenschappelijke integriteit en profes-sionele vorming. Witte vlekken dus, die ze volgens mij bij de landelijke scholen zelf ook wel zien.” De Graduate School kan volgens Bekkers een gemeenschappelijk en fa-culteitsoverschrijdend opleidingsprogramma bieden waar aio’s al deze vaardigheden opdoen. Daarnaast is hij ervan overtuigd dat wanneer je als universiteit internationaal wilt meetellen, je veel meer je best moet doen om al die buitenlandse studenten een structuur te bieden, en een aantrekkelijke omgeving waarin ze hun onderzoek kun-nen doen.

Slecht idee“Helemaal mee eens en volkomen begrijpelijk”, vindt EUR-professor Walter Kickert van Bestuurskunde. “Uit-eindelijk draait het allemaal om geld. En natuurlijk moe-ten we alles uit de kast halen om die internationale aio’s, die eigen geld meebrengen naar Rotterdam, te krijgen. Nu is er helemaal niks voor ze, dus wat meer houvast is altijd fijn.” De witte vlekken waar Bekkers het over heeft, herkent Kickert echter niet. “Als directeur van het Netherlands Institute of Government (NIG), de landelijke onderzoeks-school voor bestuurskunde en politicologie, is mijn enige belang dat promovendi bestuurskunde en politicologie goed worden opgeleid. Wie dat doet, en waar dat gebeurt, zal mij een zorg zijn, als het maar goed gebeurt. Het idee van lokale graduate schools hangt al veel langer in de lucht. Ook andere universiteiten experimenteren ermee. De VU is er op ons vakgebied mee begonnen en na verloop van tijd kwamen ze hun opleidingen toch weer bij ons in-kopen.” Bij het NIG is de opleiding volgens Kickert in heel goede handen. Zowel wat betreft de specialistische vakinhoude-

lijke kost, als voor de meer algemene vaardigheden die ie-dere promovendus nodig heeft. “Waarom zou je dat dan weer apart moeten aanbieden?”, vraagt Kickert zich af. “Faculteitoverschrijdend lijkt me al helemaal een slecht idee. Natuurlijk zit er wel wat overlap in de vaardigheden die aio’s nodig hebben, maar het grootste deel is toch wel erg vakgebonden. Uit het feit dat de betrokken universitei-ten ons meedelen dat ze heel graag willen dat wij blijven bestaan, leid ik dan maar af dat de soep niet zo heet wordt gegeten als ze wordt opgediend.”

Working MindsBij de Rotterdamse aio’s zelf begint het inmiddels ook een beetje te wringen. “Het beeld dat de hogere lagen van de universiteit van de Graduate School hebben, is toch wel iets anders dan het idee en het doel dat wij promovendi er zelf bij hebben”, zegt aio sociologie Linda Bakker. Als lid van de PhD-Council is zij een van de schakels tussen de aio’s en de raad van bestuur. “Een van hun belangrijkste doelen is het verbeteren van het internationale karakter. Terwijl wij juist primair ons eigen aio-onderwijs willen versterken en een meer academisch klimaat willen creë-ren. Natuurlijk wordt het zo ook aantrekkelijk voor inter-nationale promovendi. Maar dat is niet ons eerste doel. En dat is ook niet waar wij ons primair voor inzetten.” Wat is bedoeld als bottum-up-proces waarin de aio’s zelf de input en inspiratie zouden leveren, vertoont volgens Bakker inmiddels iets te veel top-down-kenmerken. Ty-perend was ook het proces rondom het bedenken van de nieuwe naam en slogan. “‘Erasmus Graduate School of Humanities, Social & Behavioural Sciences’ was eerst al-leen een werktitel”, merkt Van Ostaijen op. “Er was een prijsvraag onder de graduates uitgeschreven, maar van hogerhand is besloten dat de werktitel toch de beste vari-ant was. Onze ondertitel ‘Working Minds’ is veranderd in ‘Minding Society’. Een onbegrijpelijke slogan die alleen maar vragen oproept en die wij nota bene niet eens zelf hebben bedacht.” Toch laten de Rotterdamse aio’s de moed niet zakken. Ze hebben het probleem in het proces rondom de naamge-ving aangekaart. “Ze gaan het nu heroverwegen”, zegt Bakker. “We zijn een startende organisatie en dan kun je ook niet meteen verwachten dat alles op rolletjes loopt.”Ook Van Ostaijen blijft enthousiast over het idee achter de Graduate School. “Dwarsverbanden leggen, over je eigen muurtje heen kijken en elkaar beter leren kennen. Ik vind het nog steeds geweldig en ik blijf me er absoluut voor in-zetten.”

‘Om elkaar te ontmoeten en ervaringen te delen, maar ook om - waar mogelijk - samen te werken. Want dat gebeurt nu nog veel te weinig.’ > Erwin Dekker, aio bij Geschiedenis

WETENSCHAP 29 november 2012 | 22

Mensen die hersendood zijn verklaard zijn vol-gens Kompanje niet volledig overleden. “Maar ze verkeren wel in een onomkeerbare stervens-fase. Er zijn nog allerlei lichaamsfuncties intact waarvan we in andere omstandigheden, bij-voorbeeld na een hartstilstand, zeggen: als die er zijn, is zo iemand nog in leven.” Maar een weg terug naar het leven is er niet meer, stelt Kompanje. Transplantatiechirurg dr. Frank Dor, werkzaam in het Erasmus MC, is het met de bewering van Kompanje eens. “Het is inderdaad een onom-keerbare staat. Met behulp van ondersteunen-de machines wordt in die toestand de bloedcir-culatie in stand gehouden en wordt de patiënt beademd. In Nederland kennen wij een heel dui-delijke wetgeving over hersendood.” Er moet

aan heel veel voorwaarden zijn voldaan voordat iemand hersendood wordt verklaard. De elektri-sche activiteit wordt bijvoorbeeld in de hersen-schors gemeten en de hersenstamreflexen zo-als de hoest- en ademhalingsreflex worden on-derzocht.Als transplantatiechirurg krijgt Dor regelmatig met hersendode patiënten te maken. Mensen die hersendood zijn én donor komen in aanmer-king voor orgaandonatie. Samen met het LUMC worden jaarlijks 100 tot 120 multi-orgaandona-tieprocedures uitgevoerd bij hersendode men-sen in heel West-Nederland. “Als transplanta-tiechirurg controleer je voordat je een orgaan-uitnameprocedure begint, of de hersendood op juiste wijze is vastgesteld. Zelf ben je niet be-trokken bij de hersendooddiagnostiek, dat doen

neurologen en intensivisten. Ik ben er van over-tuigd dat dit in Nederland allemaal zorgvuldig gebeurt.” Hersenonderzoeker prof.dr. Maarten Frens van het Erasmus MC is het ook met de bewering van Kompanje eens. Hij gaat nog een stapje verder. “De diagnose is heel helder. Het is moei-lijk om bij hersendood de verkeerde diagnose te stellen.”Kompanje geeft in het Reformatorisch Dagblad ook aan dat er voldoende onbeantwoorde vra-gen zijn om twijfelaars te begrijpen. Frens heeft minder begrip. “Bij mensen die hersendood zijn verklaard en toch ontwaken, is de verkeerde di-agnose gesteld. Als bij iemand het verkeerde been wordt afgezet, gaan we ook niet twijfelen over het afzetten van benen. Als er geen her-

senactiviteit meer is en meerdere neurologen stellen dat vast, is de diagnose heel duidelijk.”Toch snapt Frens dat het begrip hersendood voor leken soms moeilijk te begrijpen is. “De hersenen zijn een ingewikkeld orgaan waar we weinig van weten. Dat maakt misschien dat le-ken over hersendood twijfelen. Maar iedere goed ingevoerde arts snapt dat als de herse-nen geen activiteit meer vertonen, iemand her-sendood is.”Bij een coma is het veel minder duidelijk wat er aan de hand is, zegt Frens. “Daarbij heb je zo-veel verschillende vormen van coma, en is het niet altijd helder hoeveel bewustzijn er is. We weten daar veel minder van. Maar bij hersen-dood is het duidelijk. De hersenen doen het niet meer.” MZ

Wat beweren onze wetenschappers zoal en wat vinden anderen daarvan?

DE BEWERING

De bewering: “Bij hersendood is er geen weg terug meer naar het leven”Van wie: klinisch ethicus Erwin KompanjeWaar en wanneer: in het Reformatorisch Dagblad van 8 november 2012

‘Wat doe jij nou eigenlijk? En waar is dat goed voor?’ Iedere promovendus krijgt dit soort vragen wel eens op een feestje. EM vraagt het twee we-tenschappers die net een promotie-traject hebben afgerond.

Sander Meijer (1968)Proefschrift: ‘Enterprise architectu-res and organizations. Analysing and designing their social and cultural in-teractions’, bij de Rotterdam School of Management, Erasmus University.“In mijn vakgebied enterprise architec-tuur wordt onderzoek gedaan naar het ontwerp en functioneren van organisa-ties, de bedrijfsprocessen, informatie-systemen en technische infrastructu-ren. Ik heb onderzocht op welke wijze sociale en culturele aspecten van orga-nisaties door enterprise-architecten worden gebruikt in hun ontwerpen, en heb tien factoren gevonden die bepa-len of dit gebeurt. Daarnaast heb ik een evaluatiemethode ontwikkeld waarmee uitgezocht kan worden hoe die aspecten van een organisatie in een enterprise-architectuur terugko-men.”

Hanane El Hachioui (1982)Proefschrift: ‘Aphasia after stroke: The SPEAK study’, bij de afdeling Neu-rologie van het Erasmus MC.“Ik heb onderzoek gedaan naar het herstel en de prognose van afasie in het eerste jaar na een beroerte. Afasie is een taalstoornis die jaarlijks onge-veer 10.000 mensen in Nederland treft. De communicatieve handicap die hier-door ontstaat, belemmert de participa-tie in de samenleving. De ernst van de stoornissen in de woordklank in de eerste week na de beroerte bleek sa-men met de leeftijd, het opleidingsni-veau, de ernst en het type van de be-roerte de belangrijkste voorspeller voor de kwaliteit van de communicatie na een jaar. De meerderheid van de pa-tiënten had naast afasie ook andere stoornissen, zoals in veel gevallen aantasting van het geheugen.” TL

WETENSCHAP AAN DE BORRELTAFEL

‘De diagnose is heel helder. Het is moeilijk bij hersendood de verkeerde diagnose te stellen.’ > prof.dr. Maarten Frens


Getuigen Balkanoorlog op video

Zowel slachtoffers als daders van de gebeurte-nissen in de periode tussen 1941 en 1999 komen aan het woord, ongeveer evenveel vrouwen als mannen, van verschillende etnische groepen, leeftijd en opleiding; echt een afspiegeling van

de bevolking dus. “Iedereen die het meegemaakt heeft moet zich erin kunnen herkennen”, vertelt postdoc-onder-zoeker en historica Stef Scagliola, die nauw betrokken is bij het onderzoek. Op dit moment worden in Kroatië en Bosnië interviewcol-lecties aangelegd. De bedoeling is uiteindelijk interviews in alle voormalig-Joegoslavische republieken af te nemen, maar daarvoor moet eerst meer financiering komen. Deze omvangrijke digitale dataverzameling kan vervolgens ge-bruikt worden door onderzoekers uit verschillende disci-plines, waaronder historici, psychologen, sociologen en taalkundigen. Door de Engelse ondertiteling en een ge-avanceerde zoektechnologie zouden ze naar zaken kun-nen kijken als hoe werkt het geheugen, hoe drukken de

geïnterviewden zich uit, hoe klinken emoties door in hun stem, hoe verandert hun gezichtsuitdrukking op bepaalde momenten?

Delen en hergebruikenBalkan Voices is een van de grootste onderzoeksprojecten tot nu toe binnen de Erasmus Studio (kort voor de Eras-mus Virtual Knowledge Studio). Dit instituut voor e-re-search heeft als doel de mogelijkheden van de integratie van ICT in wetenschappelijk onderzoek te bestuderen en te bevorderen. “Wij leggen in al onze projecten de nadruk op het delen en hergebruiken van onderzoeksgegevens en op multidisciplinaire samenwerking, in plaats van alleen maar zo snel mogelijk publiceren”, vertelt de directeur, taal- en spraaktechnologe Franciska de Jong. Weten-schappers van bijna alle faculteiten hebben sinds de op-richting in 2006 onderzoek uitgevoerd vanuit de Erasmus Studio, die binnenkort verhuist van de Erasmus School of Economics naar de Erasmus School of History Culture and Communication verhuist.Het project Balkan Voices kan uitgevoerd worden dankzij een subsidie van ongeveer 650.000 euro van het ministe-rie van Buitenlandse Zaken. Het geld was beschikbaar voor projecten die bijdragen aan de bevordering van de-mocratie, burgerbewustzijn en stabiliteit in landen die toe willen treden tot de Europese Unie. In dit geval gaat het om het bespreekbaar maken van het oorlogsverleden van voormalig-Joegoslavië. >

Honderden interviews met getuigen van de oorlog en het geweld in het voormalige Joegoslavië zullen op video opgenomen worden. De interviewcollectie van het project Balkan Voices wordt zowel een instrument om het oorlogsverleden te verwerken, als materi-aal voor de internationale onderzoeksgemeenschap. tekst Thessa Lageman foto ANP

Een gewonde soldaat

met zijn familie, aanhan-

gers van de moslimleider

Fikret Abdic. De familie

vluchtte uit hun huis in

Velika Kladusa. Foto:

ANP/ Robert Rajtic

In totaal zijn rond de dertig mensen betrok-ken bij het project: vier van de EUR, drie van de Universiteit Twente, vijf van een software-bedrijf, en dan nog lokale trainers, intervie-wers en vertalers. Stef Scagliola houdt voort-durend contact met alle partijen. “De plaatse-lijke ngo’s hebben een eigen agenda”, vertelt ze, zo kunnen ze de interviews bijvoorbeeld als onderwijsmateriaal over de oorlog gebrui-ken, “maar ze moeten zich ook aanpassen aan de eisen die de wetenschap stelt aan onder-zoeksdata.” De discussie over wat er in de ge-schiedenisboekjes moet staan, wordt nog he-vig, weet de onderzoekster. In Bosnië is de si-tuatie complexer dan in Kroatië omdat daar de verdeeldheid tussen bevolkingsgroepen groter is.

Therapeutisch effectIn totaal worden per land vierhonderd mensen gedurende anderhalf à drie uur geïnterviewd. De lokale ngo’s nemen de interviewers aan en bepalen wie er geïnterviewd wordt. De weten-schappers hebben de vragen bedacht en de ngo’s hebben die aangevuld. Alle video-inter-views worden uitgeschreven, vertaald en on-dertiteld.Afgelopen zomer reisde Scagliola naar Zagreb en Sarajevo om te overleggen met de trainers van de interviewers. Ze zorgde ervoor dat de interviewers goed doorvragen en specifieke informatie, bijvoorbeeld over locaties, duide-lijk laten uitleggen, zodat alle interviews ook voor buitenstaanders te begrijpen zijn. Het was niet moeilijk om mensen bereid te vinden hun verhaal te doen, ondanks dat ze er niet voor betaald krijgen en het vaak om pijn-lijke en persoonlijke informatie gaat die op vi-deo opgenomen wordt. Dat verraste de onder-zoekster ook. “Er bleek juist heel veel behoef-te om anderen deelgenoot te maken van hun persoonlijke tragedie, er is een grote vertel-drang”, zegt Franciska de Jong. ‘Gerichte aan-dacht in ruil voor informatie’, noemt ze het. Vaak zien geïnterviewden het ook als een eer-betoon aan familie of vrienden die ze tijdens de oorlog verloren hebben, merkte Scagliola. “Het kan een therapeutisch effect hebben.” De gemoederen in voormalig-Joegoslavië zijn echter nog lang niet bedaard, zoals onlangs nog bleek toen het Joegoslavië-Tribunaal in Den Haag de Kroatische ex-generaal en ‘held’ Ante Gotovina in hoger beroep vrijsprak van de aanklacht van oorlogsmisdaden.

Toch wilden, opvallend genoeg, ook genoeg daders gewoon herkenbaar in beeld aan de in-terviews meewerken, al was het moeilijker om hen zo ver te krijgen. Ze wilden meedoen om-dat ze zich soms valselijk beschuldigd voelen, omdat ze vinden dat ze uit verdediging gehan-deld hebben of omdat ze zo eindelijk eens hún versie van het verhaal kunnen vertellen. De onderzoekers letten er goed op dat per-soonlijke beschuldigingen en andere zaken die beschadigend voor iemand kunnen zijn, niet voor iedereen online beschikbaar komen. Deelnemers lopen daardoor geen risico valse-lijk beschuldigd te worden of met wraakacties te maken te krijgen. Mocht een dader een be-kentenis afleggen, dan zal een lokale ngo daar echter wel werk van maken en geen bescher-ming bieden.

Maximale toestemmingVan een eerder interviewproject van Scagliola met Nederlandse veteranen wist ze dat het be-langrijk is dat de interviewer de tijd neemt om na te praten met de geïnterviewden. "Die moe-ten door hun getuigenis niet opnieuw bescha-digd raken. Het zou ook de reputatie van het project schaden als het onderzoek slecht in het nieuws komt.”Samenvattingen van de interviews op video kunnen, als de geïnterviewde daarmee in-stemt, na registratie op internet bekeken wor-den. De volledige interviews worden voor on-derzoek beschikbaar gesteld en zijn alleen te bekijken door onderzoekers die toegang heb-ben gekregen. Bijna alle deelnemers gaven de maximale toestemming voor gebruik van hun getuigenis.In december organiseren de onderzoekers van Balkan Voices een ‘expert meeting’ op de EUR waarbij de eerste vijftig interviews uit Kroatië beschikbaar gesteld worden. Een stuk of tien wetenschappers uit binnen- en buitenland zijn uitgenodigd om hun visie te geven op de bruikbaarheid van de data voor hun discipli-ne. Hier zou een gezamenlijk wetenschappe-lijk artikel uit voort moeten komen. De onder-zoekers hopen dat ook studenten voor hun scripties gebruik zullen gaan maken van de database.

> Op de site www.croatianmemories.org staat meer alge-

mene informatie. Via http://balkanvoices.org is een pre-

view te zien.


'Er bleek heel veel behoefte om anderen deelgenoot te maken van hun persoonlijke tragedie’ > Franciska de Jong, directeur Erasmus Studio

WETENSCHAP KORT

Rokers kunnen zich minder goed beheersenRokers kunnen hun gedrag minder goed onderdrukken en leren moeilijker van hun fouten. Dat komt door afwijkingen in de hersenen. Dit blijkt uit het proef-schrift Neurocognitive Insights in Nicotine Addiction waar Maartje Luijten vorige week op promoveerde.

De psycholoog bekeek de hersenfuncties van 65 rokers en 65 niet-rokers met be-hulp van neuro-imagingtechnieken. “Ik vind het intrigerend dat mensen doorgaan met roken of het gebruiken van drugs ter-wijl ze weten dat het zo slecht voor hen is. Menselijk gedrag wordt veel vaker niet dan wel geleid door rationele keuzes”, ver-telt ze. De bevindingen laten zien waarom stop-pen met roken zo moeilijk kan zijn. Luij-ten: “Roken wordt een automatisme en rokers zijn juist minder goed in het onder-drukken van deze automatische reacties en hebben dus een verminderde impuls-controle.” Rokers bleken daarnaast een overmatige aandacht te hebben voor alles wat met roken te maken heeft, zoals aan-stekers, andere rokers op straat of de win-kel waar de sigaretten gekocht worden. Vergelijkbaar onderzoek met soortgelijke conclusies is eerder bij cocaïneverslaaf-den gedaan. Luijten doet nu bij Klinische Psychologie postdoc onderzoek naar stoppen met ro-ken. Ze benadrukt dat automatische pro-cessen in de hersenen, zoals verslavin-gen, aangepast kunnen worden. “Ons ge-drag wordt niet alleen veroorzaakt door onze hersenen, maar onze hersenen wor-den ook gevormd door ons gedrag.”Stoppen met roken kan in de toekomst misschien met behulp van een computer-training, door neurofeedback of magneti-sche stimulatie. Dergelijke methoden staan nog in de kinderschoenen, zegt Luijten. De onderzoeker rookt zelf niet – nooit gedaan ook – maar heeft wel een zwak voor snoepen. TL

Zie voor meer informatie over onderzoek naar roken

op de EUR en een voorlichtingsavond voor rokers die

willen stoppen op 10 december, waar Luijten tips zal

geven op basis van wetenschappelijke inzichten:

www.rokersbrein.nl

Proeflokaal De OoievaarHavenstraat 11b

Sfeer: 9Sjanskansen: 7

Studentikoosheid: 7Biertje: € 2,20

UIT/GAAN

Wie aan mensen van buiten Rotterdam vertelt dat hij in Delfshaven woont, krijgt vaak dezelfde reactie. Dat is toch dat mooie stukje? Men denkt aan kleine vissershuisjes, sluisjes, een gracht en horeca. Oud-Hollandse gezellig-heid, zoals je die in elke historische binnenstad aantreft. Feit is dat Delfshaven een deelgemeente is met meer dan 70 duizend inwo-ners, van ’s Gravendijkwal tot Marconiplein. Bijna driekwart is allochtoon. His-torisch Delfshaven is daarin een soort Gallische nederzetting, met relatief veel hoogopgeleide inwoners en de uitstraling van een openluchtmuseum. Wie op zoek is naar een traditioneel bruin café heeft slechts een handjevol opties. Daarvan is De Ooievaar – middenin het rijtje horecazaken waar je te-genaan rijdt als je de Lage Erfbrug over komt – de leukste. Het is een kroeg waarin elk stukje muur behangen is met vergeelde fotolijstjes, scheve lam-penkapjes en antieke reclamebordjes. Een kroeg waarin het houtwerk al twintig jaar niet meer gelakt is. Een kroeg waar de Isley Brothers worden afge-wisseld met Neil Young.De gevel is net drie meter breed en de deur moet een flinke zet hebben. De barman ken je binnen een half uur bij naam (Ed), om vervolgens voorgesteld te worden aan zijn vrouw (Hetty). Het is een oude jeneverstokerij, met een fantastisch huiskamerinterieur. Elke dinsdagavond is er een pubquiz, op zon-dag livemuziek en voor 15 december staat een casinoavond gepland.Een en al gastvrijheid. De zaak is open vanaf tien uur ’s ochtends, maar het is vooral een avondkroeg. Leuk om te weten: een keer peer maand wordt de bar bemand door een aan-tal vaste gasten die in competitieverband strijden om de hoogste baromzet. Ze verzinnen dan van alles om de zaak vol te krijgen. Zoals een tupperware-party tot diep in de nacht. Het klinkt vreemd en dat is het ook. Maar voor De Ooievaar is het niet snel te gek GM (foto: MB)

De deur klemt een beetjeDe Ooievaar is de leukste kroeg van Delfshaven. Met een uitbater die zorgt dat zijn zaak voor iedereen een huiska-mer is.

Dance CapitalKijk je op zondagavond altijd naar So You Think You Can Dance, dan moet je zeker naar het festival Rotterdam Dance Capital.

In het weekend van 7 tot 9 december kun je op di-verse locaties in Rotterdam naar dansvoorstellin-gen en ook zelf meedansen in de vele workshops. Tijdens Rotterdam Dance Capital presenteren Rotter-damse dansgezelschappen, productiehuizen, dans-scholen en individuele dansers zich aan een breed publiek, maar ook aan elkaar, door verschillende dansstijlen met elkaar te combineren. Het festival wordt voor de tweede maal georgani-seerd in Rotterdam, en dat is zeker niet zonder re-den. Rotterdam heeft veel professionele dansge-zelschappen, zoals het Scapino Ballet, Conny Jans-sen Danst en Dance Works Rotterdam; en allemaal doen zij mee aan dit evenement. Niet alleen zullen zij dit weekend dansvoorstellingen opvoeren in de theaters, maar ook in winkels. In onder andere De Bijenkorf, de Mediamarkt en H&M geven professio-nele dansers een show weg tijdens het winkelen. Wie liever zelf wil meedansen kan zich via de site opgeven voor één van de vele workshops die gege-ven worden door professionals. Zo geeft het Scapi-no Ballet een workshop improvisatie in Het Klooster in Rotterdam-Noord en kun je op zoek gaan naar je temperamentvolle kant bij een workshop Argentijn-se Tango van Tangostudio’s Cuartito Azul. Naast de bekende dansgezelschappen geven de drie grote dansscholen (SKVR Dansschool, Future in Dance en Moves Rotterdam) op zaterdag een ‘Meet and Dance’. Tijdens een gratis proefles kun je kennisma-ken met verschillende stijlen. Of je nu houdt van klassiek of meer van popping: voor elke stijl is er een voorstelling of een workshop. Het festival wordt zondagavond afgesloten door met alle dansliefheb-bers te kijken naar de finale van So You Think You Can Dance op een groot scherm in de Rotterdam Hall in het WTC. CM

> Rotterdam Dance Capital: 7-9 december op diverse loca-

ties in Rotterdam. Toegang: Gratis. Aanmelden Workshops

via www.rotterdamdancecapital.nl

LIFESTYLE 29 november 2012 | 25

FESTIVAL

29 november 2012 | 26LIFESTYLE

De naam streetchique staat voor de combinatie van street culture en high-end lifestyle. High-end zit vaak tegen het luxe aan, door bijvoorbeeld het ge-bruik van luxe materialen, zoals het

merk Louis Vuitton. Street is vrij rauw, niet verfijnd. Je ziet dat de street culture steeds vaker elemen-ten leent van de high fashion en andersom. Een expliciet voorbeeld hiervan op het blog is een item over het schoenenmerk Cole Haan, een bedrijf dat nette herenschoenen maakt en heeft samenge-werkt met Nike. Uit deze samenwerking is een nette herenschoen met een dikke gele sneaker-zool voortgekomen.

Early adaptersNaast aan style en fashion gerelateerde onder-werpen vind je op de site art, muziek en tech. Op het vlak van muziek richten de bloggers zich op een diversiteit aan genres, waar vooral soul-, R&B- en hiphopelementen in terug te vinden zijn. Een voorbeeld is de artiest Cashmere Cat. Zijn muziek is elektronisch, met invloeden van dubstep, maar je hoort ook duidelijke R&B-invloeden. Eigenlijk kun je het niet in een genre plaatsen omdat het zeer experimenteel is. “De muziek van Cashmere Cat stond een paar dagen op internet, en heeft inmid-dels zoveel plays gehad dat het overal opgepikt wordt door de grote namen”, vertelt een enthousi-aste Gino Mangnoesing, student Informatica & Economie en een van de oprichters van de site. “Als mensen dat dan voor het eerst gelezen heb-ben op ons blog, dan hebben we er blijkbaar een neusje voor. We bloggen niet over iemand die het al helemaal gemaakt heeft. Dan kiezen we liever voor iemand die nieuw is en die nog gepusht moet worden.”De site is gericht op de early adapters, mensen die openstaan voor nieuwe dingen en die wat eerder oppikken. Al valt niet uit te sluiten dat de site ook bij het grote publiek aanslaat en uiteindelijk als-

nog mainstream wordt. Een sprekend voorbeeld voor de meesten op het gebied van style, is het dragen van een strikje op een casual outfit. Je ziet dat dit in een bepaalde scene al een tijdje aan de gang is, maar dat H&M dit seizoen ook strikjes in de etalage heeft. Het is overigens niet zo dat de bloggers je een kant op willen duwen, of vinden dat je niet moet winkelen bij grote winkelketens, bezweert Gino. “Er is bijvoorbeeld een stijlblog dat stayclassy heet, waarop altijd supertoffe outfits staan. Sommige stukken daar zijn inderdaad ge-woon te koop bij H&M of Zara, maar het gaat er dan om dat je het tof combineert. Dat je door het combineren van elementen, je eigen stijl creëert.”

Een heuse experienceDe bloggers van streetchique hebben een lijst met sites die ze constant in de gaten houden. Mede-oprichter en blogger Frank Lagendijk: “Soms zijn we niet per se de eersten die schrijven over een bepaalde trend, maar dan doen we het net op een andere manier, zodat duidelijk wordt waarom wij dit tof vinden. We hebben altijd onze eigen invul-ling. We proberen steeds duidelijk te maken waar-om het bij streetchique past.” Waarin de bloggers van streetchique verschillen van anderen zie je vooral terug in de vormgeving van de website. De meeste blogs zijn volgens het-

zelfde stramien opgebouwd. Streetchique pro-beert echter een heuse experience neer te zetten, en wil hierbij op termijn on- en offline combineren. De site bevat verder korte tekstjes en veel visuals. De achtergronden zij decoratief – vaak bestaande uit illustraties en foto’s van creatievelingen aan wie Street Chique graag een podium biedt. Het is een extra vorm van content op een visuele manier. Dit alles onder het motto: ‘We share what we love’. Magnoesing: “Dat ‘wij’ moet je niet zien als in ‘wij, de zes oprichters van de site’, maar als ‘wij, de doelgroep’. Als je het leuk vindt, hoor jij daar ook bij.”Het uiteindelijke doel van de ondernemers is dat ‘streetchique’ een begrip wordt. Dat je iemand op straat ziet en denkt: ‘Zo, díe ziet er streetchique uit!’ “Eén van de belangrijkste dingen is om dicht bij jezelf te blijven”, weet Mangnoesing. “Als Mer-cedes nu een ton zou bieden om te adverteren op onze site, dan zou ik dat niet doen omdat ik Merce-des niet vet vind. Het kan ook niet, want je preten-deert authentiek te zijn. Bovendien val je bij je vol-gers meteen door de mand als je advertenties gaat plaatsen die niet bij de site en stijl passen. Want je volgers weten dat Mercedes niet street-chique is.”

> www.streetchique.net

Streetchique is tofDeze maand ging de nieuwe en mis-schien wel de mooiste lifestyleblog www.streetchique.net officieel de lucht in. Een initiatief van zes jonge ondernemers, veelal studenten van onze universiteit. tekst Céline Maessenfotografie Marco Kolanus

Haal een nieuw verhaal | BoekenruilDit najaar organiseert Erasmus Cultuur opnieuw een boekenruil. Zit je krap bij kas, of vind je het gewoon zonde om nieuwe boe-ken te kopen als je ook een mooi

tweedehands exemplaar kan scoren?Donderdag 29 november van 12.00 tot 13.30 uur

L-hal, Woudestein

Herfstgast: Henk OosterlingFilmfragmenten, videoclips, nieuwsflitsen en YouTube-filmpjes vormen de leidraad voor een openhartig live-interview met Henk Oosterling, filosoof, te gast

in het programma Jaargetijdengasten.Donderdag 29 november van 20.00 tot 21.30 uur

De Unie, Mauritsweg 34-35, Rotterdam

Goed gestoord: Deep Brain StimulationLunchlezing over de vraag of een elektrisch im-plantaat in de hersenen depressies en dwangneu-roses kan verhelpen. Door prof.dr. Damiaan Denys. Dinsdag 4 december van 12.30 tot 13.30 uur

Erasmus MC

Rotown CollegeTwee keer per maand op dinsdag optredens van studentenbands van Zadkine, Codarts, Hogeschool Rotterdam en de Erasmus Univer-siteit in Rotown.

Dinsdag 4 december vanaf 21.30 uur

Rotown, Nieuwe Binnenweg 17-19, Rotterdam

PianobarDe Pianobar is een avond vol met pianomuziek, variërend van pop tot jazz en klassiek. Enthousiaste pianisten in Maria’s Cantina die laten horen wat ze kunnen.

Maandag 10 december van 20.00 tot 22.00 uur

Maria’s Cantina, J-gebouw, Woudestein

Studio Erasmus | TalkshowTopwetenschappers reflecteren op de actualiteit. Met dit keer o.a. Jan Rotmans, het einde van de antibiotica, het gelukkigste mo-ment van 2012 en livemuziek van The Surfs.

Donderdag 13 december van 20.00 tot 21.30 uur

De Unie, Mauritsweg 34-35, Rotterdam

Meer informatie?> www.eur.nl/sgec of

www.facebook.com/studiumgeneralerotterdam

Alle programma’s zijn gratis toegankelijk, tenzij anders

vermeld.

STUDIUM GENERALE & ERASMUS CULTUUR AGENDA

Hoe vaak lig in je in het zwembad? “Nu weer zo’n vier keer per week. Twee keer trainen en spelen bij ZPC Rotterdam, en een keer in de week – op donderdag – bij Ragnar.”Is het wel eens minder geweest dan? “Toen ik nog in Curaçao woonde, ben ik er een tijdje mee gestopt. Ik was er een beetje moe van; teveel getraind, vaak zes keer drie uur per week. In Rotterdam ben ik weer begonnen.”Je was er al vroeg bij dan, begrijp ik? “Ik lag vanaf mijn zesde in het zwembad, mijn vader was ook mijn coach in het be-gin. We trainden in ons eigen zwembad thuis, met kleinere ballen en kleinere doeltjes. Ik kom uit een echte zwemfa-milie. Zowel mijn vader, als mijn moeder en mijn zus hebben gezwommen. Mijn vader is indertijd zelfs in Suriname ge-scout en vervolgens naar Seattle gegaan om daar te zwemmen. Later is hij gaan waterpoloën.”Wow, luxe hoor. “ Ja, maar dat duurde maar een paar jaar. Toen ging ik met mijn vrienden over naar het enige echte team van Curaçao. Dat was wel mooi: we deden twee keer mee aan de Panamarican Games – in Miami en Brazilië –, aan de Central America and Caribbean Games, en zelfs een keer aan een toernooi in Saoedi-Arabië.” Ging dat een beetje? “Tja, tegen landen als Canada en de VS konden we natuurlijk niet op. Daar is zoveel talent, en wij waren maar met z’n dertienen in totaal of zo. Maar we de-den echt niet voor spek en bonen mee.”Wel wat anders dan Ragnar… “Ik vind het heerlijk. Juist omdat het niet zo serieus is. Wel vind ik een maal per week trainen wat weinig, vandaar dat ik ook bij ZPC zit. Bij Ragnar is het vooral ook gezellig.”Vier keer in de week in chloorwater zonder zwembrilletje, is dat niet slecht voor je ogen? “Dat weet ik niet, ik heb in ieder geval nergens last van.” GvdE (foto: MdG)

Ik kom uit een echtezwemfamilie

SPORTTYPE

Naam: Caetano Kluyver

Leeftijd: 20

Sport: waterpolo

Studie: tweedejaars IBA

LIFESTYLE

PERSONALIA Personaliaberichten kunt u

sturen naar:

[email protected]

Nadere informatie?

Bel 010-4081115.

Maarten van Ammers, pas

(cum laude) afgestudeerd

masterstudent Bestuurskunde

aan de Erasmus Universiteit

Rotterdam, heeft de jaarlijkse

Unilever Researchprijs gekre-

gen voor zijn masterscriptie.

De scriptie opent de black box

van wat er binnen zelfstandige

bestuursorganen (ZBO’s) ge-

beurt, en welke rol verschillen-

de partijen daarbinnen spelen.

Kathleen Ferrier, ISS Advisory

Board Member and former Dut-

ch Member of Parliament has

recently been made a member

of the independent Expert Re-

view Group which is part of the

UN World Health Organization.

Prof.dr. Pearl Dykstra, hoogle-

raar Empirische Sociologie aan

de Faculteit der Sociale We-

tenschappen van de Erasmus

Universiteit Rotterdam en vi-

ce-president van de KNAW,

ontvangt de prestigieuze ERC

Advanced Grant van 2,5 mil-

joen euro voor haar onderzoek

‘Families in context: Het ontra-

felen van de manier waarop

beleid, economie en cultuur de

onderlinge afhankelijkheid in

families en de invloed daarvan

op levensuitkomsten structu-

reren’.

Prof.dr. Marlite Halbertsma,

hoogleraar Kunst- en Cultuur-

wetenschappen aan de Eras-

mus Universiteit Rotterdam,

heeft op 10 november de Wol-

fert van Borselenpenning ge-

kregen voor haar bijdrage aan

de kunst- en cultuursector in

Rotterdam. Halbertsma, die

deze maand met emeritaat

gaat, kreeg de penning uit

handen van burgemeester

Ahmed Aboutaleb.

Prof. dr. P.L. (Pauline) Meurs

wordt voorgedragen voor be-

noeming tot lid van de Onder-

zoeksraad voor Veiligheid.

Pauline Meurs is hoogleraar

Bestuur van de gezondheids-

zorg aan de Erasmus Universi-

teit Rotterdam en voorzitter

van de Nederlandse organisa-

tie voor gezondheidsonder-

zoek en zorginnovatie ZonMw.

De benoeming is voorzien per 1

februari 2013.

Dr. Willem Schinkel (1976) uni-

versitair hoofddocent bij de

afdeling Sociologie van de Fa-

culteit der Sociale Weten-

schappen van de Erasmus

Universiteit Rotterdam, is be-

noemd tot lid van de Jonge

Akademie van de KNAW. De of-

ficiële installatie van de nieu-

we leden vindt plaats op 19

maart 2013 in Amsterdam.

OVERLIJDENSBERICHTHet College van Bestuur heeft

met leedwezen kennis geno-

men van het overlijden van me-

vrouw P.C.C. van den Brink op 5

november 2012.Mevrouw Van

den Brink is vanaf 2003 werk-

zaam geweest bij de Erasmus

School of Law en vanaf 2010 bij

de RSM Erasmus University, re-

cent als secretaresse.

COLOFON UitgaveEM 07– 29 november 2012jaargang 16, 2012-2013Erasmus Universiteit RotterdamISSN: 0922 – 713x

Bezoekadres EMErasmus MagazineGebouw E, kamers ET 41-48Burg. Oudlaan 503062 PA Rotterdam

PostadresErasmus MagazinePostbus 17383000 DR Rotterdam

Telefoon / [email protected]

Em.OnlineEM Online bevat actueel nieuws, en Erasmus Magazine verschijnt in zijn geheel ook op de website: www.erasmusmagazine.nl

RedactieWieneke Gunneweg, hoofdredacteurGert van der Ende, eindredacteurTim Ficheroux, redacteur nieuws en webLindemarie Jongste, redacteurThessa Lageman, wetenschapsredacteur

RedactieassistentJosé Luijpen: [email protected]

MedewerkersFotografie: Ronald van den Heerik, Levien Willemse, Michel de Groot, Milan BoonstraCartoons: Bas van der SchotColumns: Peter Achterberg, Tim de Mey, Daniël LambrichtsTeksten: Christiaan de Jong, Geert Maarse, Céline Maessen, Sanne van der Most, Martine Zeijlstra.International Pages: Noortje de Boer, Leon Jansen, Nina Limpf, Hannes Peters

AdvertentiesInterne advertenties en EM Lokaal-advertenties bij Erasmus Magazine: 010-4081115 of [email protected] www.erasmusmagazine.nl/advertentiesOverige advertenties via Bureau van Vliet B.V., Zandvoort, tel.: 023-5714745 of www.bureauvanvliet.com

VormgevingUnit20, Yoe San Liem, Maud van Velthoven

DrukDe Bondt, Barendrecht

HOPErasmus Magazine is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau

RedactieraadHenk Volberda (voorzitter), Brigitte Hoogendoorn, Wim de Jong, Samantha Langendoen, Zoe Nussy, Michael Rabbers, Marcella Spoor, Pieter Kuijt.

CoverUnit20

Volgende editie EMEM 08 verschijnt op donderdag 13 december 2012

AdvertentieoverzichtMinisterie van Buitenlandse Zaken

© Erasmus MagazineAuteursrechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur overgenomen worden.

29 november 2012 | 28SERVICE

VERKEERSSCHOOL AVANTIHoog slagingspercentage bij het eerste

examen (55 - 60%).

Diverse rijopleidingen. Examendatum direct

bekend. Stadhoudersweg 6e.

Telefoon (010) 4673820 / 4679448,

e-mail: [email protected],

www.avantirijschool.nl

ADVOCATENKANTOOR URCUN

Zoekt voor de administratieve ondersteuning

Een enthousiaste student m/v (voor 1 á 2 dagen per week)

U dient te beschikken over een uitstekende beheersing van de Nederlandse taal in woord en geschrift. Affiniteit met strafrecht is gewenst.

Schriftelijke reacties gelieve binnen 30 dagen na verschijnen van dit blad te richten aan:

Advocatenkantoor UrcunT.a.v. mr S. UrcunHeemraadssingel 1593022 CE RotterdamTel. 010-4513985E-mail: [email protected]

Een traineeship bij de EU is goed voor vijf maanden boeiende werkervaring bij een Europese instelling. Hoe boeiend? Kom op woensdagmiddag 9 januari 2013 naar de Meet & Greet bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag en vraag het (oud) EU-trainees zelf. Zij delen graag hun ervaringen met je.

Ga voor het programma en je aanmelding naar www.traineebijdeEU.nl.

HOOR JIJ ALS TRAINEE THUIS IN EUROPA?START JE TRAINEESHIP MET EEN MEET & GREET IN DEN HAAG

EU_adv_99x133V1 3.indd 1 16-11-12 16:36

EM INTERNATIONAL 3 september 2009 | 03

INTERNATIONAL NO.07//NOV//2012

Minister of Education Jet Bussemaker prefers to see foreign students to remain here after graduating. She requests ad-vice from the Social and Economic Council (SER). What can the Netherlands do to re-tain these students?

Most foreign students return to their own country after graduating to work there. “To-gether with their intelligence and creativity, also their purchasing power leaves,” states the cabinet.If one in five foreign students remains in the

Netherlands after graduating that would pro-vide 740 million euros. The foreigners are fur-thermore desperately needed to fill shortages in the labour market, explains the cabinet.The cabinet wants to know from the SER which sectors have the greatest need for highly educated foreigners. The question is what companies, education institutions and the government can do to retain these stu-dents in the Netherlands.This may however not be at the expense of Dutch graduates seeking employment. The advice is expected by March. HOP

Learning about a culture by cooking

Dutch Cabinet wants to retain foreign students

RSM now in AmsterdamThe Rotterdam School of Management, Erasmus University (RSM) opened an of-fice on the Zuidas (the south ring of Am-sterdam’s freeway) last week. The idea is to provide educational programmes for executives at the location.

The RSM hopes to increase their visibility in Amsterdam by opening the new office. The Zuidas is the prestigious office park on the south side of the capitol. Many law firms, banks and consultancies are situat-ed there.The business school from Rotterdam wants to move their programmes for exec-utives closer to the customers. “Experi-ence has shown that many people are not inclined to travel to Rotterdam two to three times a week for education, espe-cially after working all day,” says Mari-anne Schouten, Media & Public Relations Manager for RSM. “The new office will be instrumental in intensifying our contacts on the Zuidas, as many of our clients are located there.”The office will also function as a contact centre for other information about the RSM. If someone wants to enrol for an MBA in Rotterdam he is welcome to come by. The office can potentially bring recent graduates from RSM and companies into contact as well, although this is not the primary concern of the employees. The first education programmes will be of-fered in the coming months. The office on the Zuidas is the first external branch of the RSM. TF

ESN has started hosting international cooking lessons every Sunday in the Sports Building on campus. Brazilian ‘cuisine’ was the first to be tried out. And on Sunday the 18th of November this was followed up with the culinary art of Italy. The idea behind the initiative is that some students do not have all the necessary skills to cook an exciting meal. Therefore, students teach other students how to cook. The ESN cooking event allows students to get to know typical meals from other countries by cooking together. In this way, the students learn a lot about other cultures. “Cooking is part of a culture,” Meng Xia (24), a Chinese Marketing Management master student, explains. “But I think it would be even nicer to add some other cultural elements, such as music or table man-ners, during the event.”(NdB)

The next ESN cooking event will be in the second half of January, check the ESN website for details.

Price: €10,00. Sign up through the ESN office.

EM INTERNATIONAL 29 november 2012 | 29

On Sunday November 18th international students learned how to cook

Italian food at the ESN cooking event in the sports building on campus.

3 september 2009 | 02

w

The Erasmus Recruitment Days is the largest on-campus recruitment event in the Benelux. It is organized by EFR and STAR. Traditional-ly, recruitment events have focused on Dutch rather than international students. However, in the context of the Erasmus Recruitment Days 2013, an international day will offer 180 international students the opportunity to get in touch with a variety of companies.According to Jesper Drenthen, the Chairman of the Erasmus Recruitment Days 2013, inter-national students tend to be highly motivated and ambitious, but feel undervalued given the lack of recruitment activities provided for them. Moreover, international students often have a hard time finding a job in the Nether-lands after graduating. So, the International Day was included in the program of the Eras-mus Recruitment Days.

Internationals underrepresented “International students are still underrep-resented at the EUR in many aspects, from University Council sessions held in Dutch, to the disproportion in the amount of recruit-ment events offered to Dutch vs. non-Dutch students,” says Kacper Lasota (22). He is a third-year International Media and Commu-nications (IBCoM) student from Poland and

is considering to stay and work in the Neth-erlands after his graduation next year. “But, as an international, it is not easy to find a job in the Netherlands. Most companies seem to prefer Dutch employees,” he says. Nikos Varotsis (27), a Supply Chain Manage-ment master student from Greece, disagrees. “There are many international companies that operate or are based in the Netherlands. Definitely, this offers many opportunities for internationals. Many of the positions can be filled by both international and Dutch stu-dents.” But then again, “companies applaud the additional knowledge of Dutch. In addi-tion, international students have a small, or hardly any, network with the industry. These aspects make the task of finding a job harder for internationals,” he adds.

Unique opportunityBoth, Lasota and Varotsis, eagerly await participating in the International Day. They consider it a significant event that provides international students with valuable net-working opportunities. “For an international student who wants to pursue a career in the Netherlands as myself, the International Day is a unique opportunity to see a bit of the cul-ture and practices of Dutch companies and

to meet, in person, people that hold key posi-tions,” says Varotsis. Indeed, according to Drenthen, the Interna-tional Day will include a number of activities helping international students to get to know the Dutch job market and to find a job in the Netherlands. “For example, Adams Multi-lingual Recruitment will give a presentation on how to stay and work in the Netherlands. Workshops ranging from CV writing sessions to LinkedIn and job search training will be offered, and a social drink at Café Engels will provide additional networking opportunities,” he says. Most importantly, internationally renowned companies such as Nike, Google and APG will be present. According to Chantal van Hilst, a recruiter at APG (a large pension fund consultant), the International Day is a great chance to meet students with relevant back-grounds, to answer their questions, and to inform them about APG. “We seek to broaden our search for new talent, and we aim to pro-vide opportunities for students who do not speak Dutch. The working language of our In-vestments department, for example, is English and thus relevant to international students,” she says.

> You can sign up for the International Day starting on

December 3rd until January 13th. There are 180 spots

available, which will be filled on a first-come, first-served

basis. english.erasmusrecruitmentdays.nl

Getting to know the Dutch job marketFor the first time in its history, the Erasmus Recruitment Days offers an international day for non-Dutch students in particular. On February 8, international students will have the opportunity to see what the Dutch job market has to offer. text Nina Limpf photo ERD


One of the company presentations during the Erasmus

Recruitment Days in 2012.


THINGS TO DO IN ROTTERDAM text Leon Jansen

CHINA LIGHT ROTTERDAMRotterdam welcomes a new cul-tural, festive event during the dark winter months: China Light Rotterdam! For this, 40 Chinese artists have arrived in Rotterdam to build the whole project. Over 35 luminous sculptures, flowers and fairy tale figures will lighten up the park next to the Euromast the coming months. Among the most impressive objects are a more than 100 metres long illumi-nated sculpture of a dragon and a replica of the famous Temple of Heaven in Beijing. Strolling along the exhibition area may make you believe to be thousands of miles away from Rotterdam – in faraway China! www.chinalightrotterdam.nl

VICKS BLUE WINTERPLEINWith the temperature expected to drop below zero degrees Celsius

soon, Dutch people prepare for one of the most popular sports during winter times in the Neth-erlands: ice skating. The Dutch have a tradition of rooting for their favourite ice skater in the annual World Championships, but – apart from this – the Dutch also frequently tie the laces of their own ice skates and enter the rink themselves. Vicks Blue Winter-plein offers the opportunity to im-prove your ice skating skills. The ice rink is opened at Lloyd Multi-plein until the 13th of January. www.vicksbluewinterplein.nl

ROTTERDAM DANCE CAPITALRotterdam is going to be the Dance Capital of the Netherlands during the 3-day event ‘Rotter-dam Dance Capital’. A perhaps unexpected symbiosis of differ-ent styles is about to arise when

dance ensembles, production houses, dance schools, and indi-vidual dancers demonstrate their dance moves to each other and to a diverse audience. From classical ballet to modern hiphop moves, most styles will be represented here. In addition to shows and exhibitions, workshops will be of-fered during the event.www.rotterdamdancecapital.nl

SWAN MARKET ROTTERDAMHave you ever been to the neigh-bourhood of Camden in London? Local streets with small shops and stands where a variety of different products are sold are characteris-tic for the area. This concept has been imported to Rotterdam with the Swan Market Rotterdam. From the most common everyday items to the most exotic art, all can be purchased here. On top of shop-ping, different snacks and drinks are sold, and there is live music. This edition of Rotterdam Swan Market revolves around the theme of Christmas. www.swanmarket.nl

What do you study? I am here on my exchange from China, doing the Media & Business master programme.

Are you a dedicated student? Not exactly.

When will you graduate?In July 2013.

How was your start for this academic year?A lot of the time I cannot keep up with the courses, there is a language barrier. But I had fun with my classmates.

How long are you here for?In total I will be here only 5 months. By now it has been two and half months.

What are your plans for Europe, did you travel around?I went to France so far, and I have plans to go to Germany, the UK and Belgium.

What is your greatest ambition? To run my own company again, be my own boss.

What are you passionate about, I mean what are you absolutely crazy about? Doing healthy things, like Latin dancing for instance.

Who is your favourite intellectual? That’s easy, Gautama Buddha.

Do you have a job on the side? No, but I had a company from 2006 to 2010, selling interior décor.

What are your extra curricular activi-ties? Well, I do Yoga.

Pumps or sneakers?I prefer sporty and comfortable, so it’s sneakers for me.

Tea or coffee? Tea please.

Favourite fruit?The wax apple.

Clubbing or pub crawl? I prefer to go to pubs with friends.

Is Rotterdam hip enough for you?Yes it is.

Beach resort, winter holidays or cities? Beach resort!

Fast food or home cooking? Home cooking.

If you could advise everybody to read one book, watch one show, or surf to one website, what would it be? The Book of Changes, a Chinese clas-sic. It dates back to around 300 BC and is very influential for Chinese culture.

Tell me something about your country.It’s crowded, there is good food and there are nice people.

Name: Zhu Qiao

Nationality: China

GOING DUTCH

Stijl? “Mijn stijl is minder extreem dan vroeger. Toen zag ik er heel eighties uit, met honderd felle kleuren door elkaar. Volgend jaar word ik dertig, dat is wel een mijlpaal in mijn leven. Toen ik vijfentwintig werd, heb ik nagedacht over waar ik over vijf jaar wil zijn. Ik wilde een eigen appartement, afstuderen en mijn rijbewijs halen. Ik wil mijn jaren als twintiger mooi afsluiten, en dat gaat lukken.”

De atleet“Toen ik jong was deed ik aan atletiek op topniveau. Ik deed mee aan de Neder-landse kampioenschappen en ik had een sponsor. Ik trainde veertien keer per week. Op mijn zeventiende was ik in bloedvorm. Ik liep de 400 meter tegen mensen als Robert Lathouwers en Youssef El Rhalfioui. Ik wilde per se een medaille halen. Na driehonderd meter lag ik derde, vanaf de tribune hoorde ik alleen nog maar mijn moeder die me aanmoedigde. Uiteindelijk pakte ik de bronzen medaille. Hetzelfde seizoen raakte ik echter gebles-seerd. Ik ben nooit meer op hetzelfde niveau gekomen.”

De danser“Mijn zus ging in die tijd één keer per week naar een dansschool. Ik heb toen een keer meegedanst in een toneelstuk van het Rotterdams Wijktheater. Na het stuk nam een actrice ons mee naar Now&Wow. Een paar maanden later vroeg Ted Langenbach van Now&Wow ons of we voor de club wilden werken. Inmiddels dans ik er al zo’n tien jaar. Het aanbod kwam op een goed moment in mijn leven: toen ik begon met performen, zat ik nog in de kast; Now&Wow was

de eerste omgeving waarin ik me vrij voelde om uit de kast te komen.”

Het model“Na een show kwam er een jongen naar me toe en die vroeg of ik al model was. Niet dus. Hij raadde me aan om op woensdag naar Tony Jones Modelma-nagement te gaan. Dat heb ik gedaan, samen met mijn zus. Daar hebben ze wat polaroidfoto’s van me gemaakt. In het begin ging ik naar castings, maar ik had nog helemaal geen portfolio. Iedereen had een boek met mooie foto’s en ik zat daar met mijn polaroidfoto’s. En

toch is het gelukt.”

De schrijver“Op mijn eenentwintigste kreeg ik mijn eerste relatie. Ik had alles wat ik wilde. Toch

was ik erg ongelukkig. Ik begon dingen van mij af te schrijven in een soort dagboek. Een vriend bij mij in huis vond dat tijdverspilling en vroeg zich af waarom ik het niet deelde met andere mensen. Daar ging ik toen over nadenken en

uiteindelijk heb ik het uitgegeven.” CM (fotogra-

fie: RvdH)

Suzanne Poutsma binnen het bestuur van de Juridische Faculteitsvereniging hoofdredacteur van Fiat Justitia

DUBBELGANGERS

Voor ‘Dubbelgangers’ zoekt EM op de EUR naar look-a-likes van be-

kende mensen. Suggesties zijn van harte welkom: [email protected].

HEt poSt-CBR-fENomEENAls ik mijn ‘Facebook-karakter’ beknopt zou moeten omschrijven, dan zou het ongeveer neerkomen op termen als ‘passieve vind-ik-leuker’ of ‘sceptisch observator’. Her en der wil ik weliswaar nog wel eens trachten een gevatte reactie te plaatsen of iemand blij te maken met een like, echter het grootste deel van de tijd scroll ik verveeld door het nieuws-overzicht dat mij wordt voorgeschoteld.En of de term nieuwsoverzicht de lading goed dekt, daar twijfel ik nog steeds over. Voor de statussen die ik af en toe aantref, vind ik ‘nieuws’ namelijk nogal een overdreven titel. Berichten als – en ik verzin dit niet – ‘Ik wil naar zo’n feest waar ze met kleuren gooien en dan wil ik een foto en dan maak ik daar mijn profielfoto van!’, doen me zelfs afvragen of ik hulp moet gaan zoeken voor de auteur.Naast de ronduit inhoudsloze teksten tref ik vaak foto’s aan die zijn gemaakt met Instagram: het favoriete foefje van elke zichzelf respecterende hipster en daarnaast ook van menig quasi vrijgeestige jongvolwassene. Het gaat dan grotendeels om sepiakleurige stillevens van glazen wijn, voorzien van ondertitels in de trant van ‘kijk ons chique zijn.’ En dan is er nog de vloedgolf aan onpersoonlijke felicitaties die jarige ‘vrienden’ ontvangen: voor mij ook nog steeds een bron van verbazing.U begrijpt: het zit mij hoog.Ik zou een ongefundeerde sociologische dissertatie kunnen schrijven over alle ‘prikbordpatronen’ die ik in mijn vele uren studieontwijkend Facebook-gepiel heb waargenomen. Maar voor het zover is, wil ik alvast één van mijn theorieën met u delen. Ik heb deze theorie de titel ‘post-CBR-fenomeen’ meegegeven en haar als volgt gedefinieerd: “Het fenomeen waarbij een persoon die, middels een statusupdate mededeelt dat hij of zij, zijn of haar rijbewijs heeft binnenge-sleept, buitenproportioneel veel en daarnaast ook groten-deels klakkeloos wordt geliked door deze en gene.”Om extra bewijs voor mijn theorie te vergaren, besloot ik de proef op de som te nemen en zelf te vermelden dat ik eindelijk mijn rijbewijs op zak had – hetgeen al een jaar het geval is. Het resultaat: 81 vind-ik-leuks!In een digitale omgeving, waarin het meer en meer gaat om het liken en geliked worden, staat mijn theorie vooralsnog dus als een huis. Dat vind ík dan weer erg leuk.

Daniël Lambrichts is geneeskundestudent aan de EUR

Abbey Hoes is actrice en onder andere bekend van haar rol als Charlie uit de serie Feuten.

“Deze armband heb

ik gekregen van mijn

ouders in een tijd

dat ik het moeilijk

had. Ze hebben hem

uitgezocht in

Suriname.”

“Deze tas mocht ik

uitzoeken na mijn

eerste internationale

modellenopdracht.

Het was een show in

Barcelona van G-Star. Na

de show mochten alle

modellen iets kiezen.”

“Paars, liefdesverdriet

van een homo. Dit is het

boek dat ik schreef

toen ik diep in de put

zat. Nachtenlang heb ik

huilend zitten tikken

achter mijn computer.”

“Zij is de rode draad

in mijn leven. Zowel

in het modellenwerk

als bij het dansen

haal ik mijn inspiratie

van haar. Ik zie veel

van mezelf in

Whitney terug.”

De stijl van Raphaël Dollart (29)Derdejaars student Algemene Cultuurwetenschappen

DIt BEN IK Daniël

Lambrichts

Jasje: ZaraOverhemd: Pull&BearBroek: ZaraSchoenen: Hugo Boss

Erasmus Magazine 7, jaargang 16

Documents

Transcript of Erasmus Magazine 7, jaargang 16