Erasmus M

agazine

22 SEPTEMBER 2011www.erasmusmagazine.nl

#03

Perfect-zijn maakt nog niet gelukkig

Dubbelinterview voorzitters ISO en LSVb

Bedrijven doen aan landjepik

Intern

ation

al pa

ges

inside

KabaalOP DE CaMPUS

Eurekaweek

201220 t/m 23 augustus

Organiseer jij straks de introductie week van Rotterdam? Solliciteer dan voor de Eureka-weekcommissie 2012!

Voor meer informatie, zie www.eur.nl/eurekaDeadline voor projectleider: 1 oktober Deadline voor commissie: 15 oktober

INHOUDINHOUD 22 september 2011 | 03

14

2018

Erasmus Magazine/EM onafhankelijk opinie- en informatieblad van de Erasmus Universiteit Rotterdam

22 | Veni’s

De Kwestie06 | LandjepikEr wordt op grote schaal landbouwgrond in ont-wikkelingslanden verhandeld: ‘land grabbing’. Het begin van een nieuw koloniaal tijdperk? Max Spoor, hoogleraar Development Studies: ‘Mensen worden verjaagd of met een fooi uitgekocht.’

Coververhaal 14 | Kabaal op de campus Van gescheurde enkelbanden tot trillende bu-reaus: de verbouwingswerkzaamheden zorgen op alle niveaus voor overlast. Moeten we ons daar zo-maar bij neerleggen?

Achtergrond18 | Niet straffen maar inspirerenZe zinspelen al op nieuwe protesten en vegen de vloer aan het met de plannen van staatssecretaris Zijlstra. Een dubbelinterview met de voorzitters van ISO en LSVb.

Wetenschap20 | MensverbeteringNieuwe medische technieken zorgen voor meer mogelijkheden om de mens te verbeteren. Maar wat is een ‘beter’ mens? En hoever mag je gaan met zulke ingrepen? Hoogleraar Mensverbetering Maartje Schermer houdt zich hiermee bezig.

En verder…04 Uitvergroot08 Campus12 Ongehoord & EDDN17 In memoria22 Een vliegende start met een Veni-beurs24 Wetenschap kort25 Lifestyle28 Personalia & colofon29 International pages32 Achterop

Klagen = goedKlagen is goed: het werkt. Organisaties waar klagen en het melden van fouten worden beloond, doen het beter dan die waar fouten worden bestraft en onder het tapijt worden geschoven. Je ziet het in het groot aan Nederland: we zijn enorme klagers, maar hebben het in veel opzichten beter dan welk land dan ook op de wereld. Dus klagen over loszittende tegels, herrie van de bouwwerkzaamheden of een falend e-mailsysteem: doen!En klaag op de juiste plek, als je wilt dat het effect heeft. Bij je baas en bij de baas van de overlastgevende afdeling, en dus niet alleen bij de koffieautomaat of tegen je collega’s. Dat laatste gebeurt, volgens de verhalen in deze EM, nog te vaak. Het facilitair bedrijf kreeg bijvoorbeeld maar tien klachten binnen tijdens de lawaaiige bouwwerkzaamheden afgelo-pen maanden. Terwijl ik zeker weet dat er tientallen, zo niet meer, mensen zich kapot heb-ben geërgerd aan het kabaal. Hetzelfde geldt voor de migratie van het mailsysteem van de medewerkers, waar nogal wat mee mis ging in augustus. Hoe kan het dat de projectleider en de baas van het hele spul niet weten dat mensen tierend over de gang hebben gelopen omdat hun mail en agenda niet meer werkten?En voor de bazen die straks al die klachten te verwerken krijgen: beschouw de klachten als ‘misschien ongevraagd maar zeker geen ongewenst’ advies. Helemaal gratis en voor niks.

Wieneke GunnewegHoofdredacteur Erasmus Magazine & EM Onlinegunneweg@em.eur.nl

UITVERGROOT

22 september 2011 | 05

ZWAMMENDe herfst is niet alleen meteo-rologisch begonnen, maar ook gevoelsmatig. Campus Wou-destein, momenteel toch al een onherbergzaam oord, wordt er met de harde wind en felle bui-en niet aangenamer op.Hoe mooi is het dan, dat de na-tuur ook in de herfst voor wat aangename afleiding zorgt, in de vorm van een ‘heksenkring’ van paddenstoelen – in dit ge-val geschubde inktzwammen (Coprinus comatus) – in het groen nabij Tinbergen Plaza. WG (foto: Ronald van den Heerik)

INHOUDDEKWESTIE 22 september 2011 | 06

Wat is ‘land grabbing’? “Buitenlandse bedrijven of staten die grootschalige investeringen doen in land. Dat kunnen aankopen zijn, maar veel vaker is er sprake van leasecontracten. Het is een beetje een beladen term. De Wereldbank heeft het over large scale land acquisitions, maar suggereert daarmee dat het gaat om marginale gebieden waar niemand woont, landbouwgrond waarop te weinig geprodu-ceerd wordt. Dat is onzin. Vaak heeft de bevolking er enorm onder te lijden. Mensen worden verjaagd of met een fooi uitgekocht.”

China heeft zo al miljoenen hectares aangekocht in Afrika. Is Mozambique straks een Chinese pro-vincie? “Dat verhaal dat China Afrika zou overne-men, daar blijft iedereen maar mee aankomen. Net zoiets als dat China de schuld krijgt van de vervui-ling in de wereld, terwijl westerse landen hier al de-cennialang mee bezig zijn. Nee, land grabbing is vooral een zaak van grote investeringsmaatschap-pijen. En die komen overal vandaan. Uit China en Zuid-Korea, maar je ziet ook Argentijnse bedrijven in de sojasector van Brazilië, Braziliaanse bedrijven in West-Afrika, Europeanen in Latijns-Amerika en Amerikanen op de Filippijnen. Het is niet alleen Afrika, daar hebben we ons een tijdje op blindge-staard.”

Maar wel in 70 procent van de gevallen. “Daar kunnen we niet zeker over zijn. Er zijn veel initiële contracten bekend die uiteindelijk niet tot een inves-tering hebben geleid.”

In het geval van China zou de combinatie van een groeiende bevolking en de stijgende voedselprij-zen het land dwingen om uit te breiden. “China speelt een steeds grotere rol, maar of dat te maken heeft met een voedseltekort? Er wordt daar veel ge-importeerd, maar vooral diervoeding, grondstoffen voor hun varkenssector. Wat rijst betreft – de basis voor elke Chinese maaltijd – is het land praktisch zelfvoorzienend. Er zijn verschillende redenen om in land te investeren. Een daarvan is voedsel. Maar er

worden ook veel concessies uitgegeven voor mijn-projecten. Daarnaast heb je de opkomst van de bio-brandstoffen. En wat vaak vergeten wordt is dat land ook gewoon een veilige investering is. Land grabbing is in die zin deels een gevolg van de crisis op de aandelenmarkt.”

In hoeverre is er sprake van een politiek spel?“Het lijkt in het spraakgebruik vaak alsof staten onderling handeldrijven. Dat is al lang niet meer zo. Soms opereren bedrijven onder invloed van de poli-tiek, of, in het geval van China, Zuid-Korea of som-mige Arabische landen, als staatsbedrijven. Maar in het algemeen kunnen we zeggen dat overheden nauwelijks invloed hebben. Het gaat om bedrijven. Grote bedrijven, die wat omzet betreft niet onder-doen voor een middelgroot land.”

Kunnen we dit een nieuw soort kolonisatie noe-men? “Ja, maar het zijn dus niet langer landen die grond in andere landen opkopen of innemen. Er is sprake van een grootschalige globalisatie van kapi-taal dat zich via hele grote bedrijven concentreert op de voedselketen.”

Wie hebben de touwtjes hier in handen? “De Unilevers, Cargills, Bunges en Dreyfussen van de-ze wereld. Britse en Amerikaanse bedrijven, maar ook China en Brazilië spelen een steeds grotere rol. En het is ook niet altijd één land. In Zambia bijvoor-

Er wordt op grote schaal land-bouwgrond in ontwikkelings-

landen verhandeld: ‘land grab-bing’. Het begin van een nieuw koloniaal tijdperk? Max Spoor, hoogleraar Development Stu-

dies: ‘Mensen worden verjaagd of met een fooi uitgekocht.’

tekst Geert Maarse fotografie ANP

Landjepik

Max Spoor (1950) is hoog-leraar Development Stu-dies aan het Institute of Social Studies (Den Haag, onderdeel van de Erasmus Universiteit). Hij doet on-derzoek naar economi-sche ontwikkeling, large scale land acquisitions, ar-moede en sociale onge-lijkheid in ontwikkelings-landen. Hij promoveerde aan de Universiteit van Amsterdam op staatsin-terventie in landbouw-markten. Naast zijn werk bij het ISS is hij buitenge-woon hoogleraar aan het Barcelona Institute of In-ternational Studies (IBEI).

22 september 2011 | 07DEKWESTIE

nen gaan. De Europese Unie en de Verenigde Naties zouden zich hier voor in moeten spannen. Er is sinds een paar jaar een hoge Commissaris voor Voedselzekerheid, Olivier de Schutter, die regerin-gen probeert te overtuigen van het belang van bin-dende beslissingen. Maar hij is nog een beetje een roepende in de woestijn.”

En als de belangen zo groot zijn, trekken landen als China en India zich daar toch ook niets van aan? “We hebben het wel over grote multinatio-nals. En maatschappelijk verantwoord ondernemen is niet een begrip dat alleen in het Westen gebruikt wordt. Chinese bedrijven zijn ernstig bezorgd over de steeds maar voortdurende kritiek dat zij de nieu-we kolonisten zouden zijn. En dat zij bij een mijn-project in Afrika geen rekening zouden houden met het milieu.”

Maar het is toch een feit dat mensenrechten in China minder hoog op de agenda staan dan in West-Europa? “Dat is waar. Maar de Chinese re-gering noemt sustainability als prioriteit nummer één in het nieuwe vijfjarenplan. Dat zie je overal te-rug, al wordt het bedrijven misschien door de strot geduwd. En we moeten ook niet doen of Europese bedrijven heilig zijn. Kijk naar Shell in Nigeria, of naar BP in de Golf van Mexico.”

Kunnen die Afrikaanse landen zich een beetje we-

ren tegen dat grote geld? “In een aantal gevallen is sprake van failed states, dus worden de zakken zo snel mogelijk gevuld. Maar ik vind niet dat je dit soort investeringen per definitie moet uitsluiten. Je moet goed kijken naar de gevolgen, zowel lokaal als wereldwijd. Dat doen ze in die landen zelf ook steeds beter.”

Hoe dan? “Er worden bijvoorbeeld steeds vaker vraagtekens geplaatst bij de aankoop van stukken land in grensgebieden. De gebroeders Benneton hebben in Patagonië, het zuiden van Argentinië, honderdduizenden hectares gekocht voor de wol-productie. Nu zijn er Argentijnen die zich afvragen of dat zomaar kan, en wat dat betekent voor de nati-onale veiligheid.”

Bent u optimistisch? “Er ontstaan internationale netwerken van onderzoekers die met een kritisch oog naar deze grootschalige investeringen kijken. Dat heeft de afgelopen jaren een hoop opgeleverd, maar we weten nog steeds veel niet, omdat het vaak gaat om shady deals en onderhandse betalingen tussen een bedrijf en een lokale elite. Er is weinig openheid, helemaal als de handel verboden is. Heel veel transacties lopen via lokale bedrijven en joint ventures. De Oekraïense minister van Buitenlandse zaken zei eens: ‘Wij hebben een moratorium op het verkopen van land. Maar alles is mogelijk.’ Dat vat het probleem wel aardig samen.”

‘De afgelopen jaren hebben bedrijven ongebreideld hun gang kunnen gaan’

beeld, zie je dat blanke Zuid-Afrikanen land opko-pen met Chinees geld. Er zijn zich allerlei multina-tionale kruisverbindingen aan het vormen waar je heel weinig van weet, waar heel weinig controle op is. Die voedselketen wordt steeds grootschaliger, steeds globaler, en in die zin ook steeds minder de-mocratisch.”

Moeten we ons daar zorgen om maken? “Dat denk ik wel. Er wordt niet voldoende rekening ge-houden met de mensen die op dat land leven, de ru-rale bevolking. De consumenten zijn de dupe, om-dat ze niet precies weten wat er geproduceerd wordt – denk aan de gemodificeerde sojabonen die we in-middels allemaal in ons voedsel hebben. En het mi-lieu lijdt eronder. In de Amazone, Indonesië, de Fi-lippijnen is sprake van massale ontbossing.”

Er zijn mensen die zeggen dat ‘land grabbing’ kan leiden tot modernisering van de landbouw in der-dewereldlanden. “Dat is maar zeer de vraag. Het kan, maar in eerste instantie leidt het vooral tot grootschaligheid. En dat op zich levert niets op. Kleine en middelgrote landbouwbedrijven zijn vaak efficiënter en milieuvriendelijker.”

Het lijkt een soort wilde westen. Wie houdt dit soort transacties in de gaten? “Niemand. Er zijn een paar voluntary guidelines, maar de afgelopen jaren hebben bedrijven ongebreideld hun gang kun-

Waar ooit in het Amazonegebied het tropische regen-woud groeide, wordt nu door grootgrondbezitters land-bouw bedreven. De landeigenaren hebben zich op sluwe of agressieve wijze het land toegeëigend en de indianen verdreven.

Waarom was migratie nodig?De mailserver en agendaserver waren verou-derd, dus het was tijd om over te stappen naar een modern systeem. Dat werd Exchange van Microsoft. Het voordeel van dit systeem is dat mail en agenda zijn gebundeld op één server en daardoor goed synchroniseren, ook op de smart-phone of tablet. En voor de ICT-ondersteuning is het ook handiger als medewerkers gebruik ma-ken van één systeem.

ICT

Wie zijn gemigreerd?De Faculteit Sociale Wetenschappen, de Faculteit Wijsbegeerte, de stafafdelingen en Shared Service Centres en de Universiteitsbibliotheek. De migratie was midden in de zomer gepland, omdat dit de rus-tigste periode op de universiteit is. ICT is ervanuit gegaan dat er dan zo min mogelijk mensen last van hadden. Eind van het jaar zullen alle medewerkers zijn overgestapt op Exchange.

Het nummer van de ICT-helpdesk, dat compleet plat gebeld- en gemaild werd na de mailmigratie op 1 augustus.

CAMPUS 22 september 2011 | 08

CIJFER

81663

Mailmigratie: Vloek of zegen? RuimdehelftvanalleEUR-medewerkersisop1augustusovergestaptophetnieuwemail-enagendasysteem:‘Exchange’.Ditisnietbijiedereensoepelverlopen.SlechtecommunicatieenteweinigondersteuningvandeICT-helpdeskzijndeoorzaken.

“Stampvoetend en scheldend liepen de medewerkers hier over de gang”, laat Petra de Leeuw, secretaresse bij het SSC Onderwijs, Onderzoek en Studentenzaken (OO&S), zich ontvallen. Ondanks dat ze blij is met Exchange, waarin mail en agenda zijn geïntegreerd, doet ze zichtbaar opgelucht haar verhaal over de chaos die op haar afdeling ontstond toen ze op 1 augustus haar computer opstartte. Voor veel medewerkers van OO&S is augustus de drukste maand van het jaar door de nieuwe studenten die zich hebben ingeschreven. Velen konden echter hun werk niet (goed) doen, van-wege problemen door de mailmigratie. Het grootste struikelblok was volgens De Leeuw dat de rechten om andermans agenda in te zien en te bewerken niet waren overgeheveld. Gevolg: de be-treffende persoon moest opnieuw toestemming geven, maar dat werd lastig als die nog op va-kantie was. Ook onhandig was dat medewerkers alleen nog toegang hadden tot hun persoonlij-ke mailbox, en niet meer tot gedeelde mailboxen. Behalve bij de afdeling OO&S, liep de migratie ook bij het Erasmus Facilitair Bedrijf (EFB) en Juridische Zaken niet lekker. Bij EFB waren ook de rechten niet goed overgezet. Bij medewer-kers van Juridische Zaken waren lokale mappen met opgeslagen e-mails niet mee gemigreerd. Kortom, ondanks het uitvoerig testen van de migratie van oude systemen en functionaliteiten ging er behoorlijk wat mis.Paul van den Braken, de ingehuurde projectleider voor de migratie, herkent dit beeld niet. Vol-gens hem zijn mensen tevreden met Exchange en is de migratie prima verlopen. “Toen ik vlak na de migratie op vakantie ging, kreeg ik op de camping allemaal sms’jes van tevreden mede-werkers.” Wel weet hij dat de ICT-helpdesk overuren heeft gedraaid in de drie weken na de migratie, on-danks de extra bezetting met ingehuurde ICT-studenten Van den Braken had verwacht dat de extra mankracht de stroom aan vragen na de migratie zou opvangen, maar zo’n grote piek had hij niet zien aankomen. “De volgende keer moeten er blijkbaar nog meer handjes bijkomen”, concludeert hij. Doordat de migratie gepland stond in de vakantieperiode was de ICT-afdeling ook niet op volle sterkte. Ook aan de communicatie vooraf schortte het nogal, menen sommige medewerkers. Maar de Universiteitsbibliotheek, Personeelszaken en de Wijsbegeertefaculteit, zijn juist wel te spreken over de manier waarop zij op de migratie zijn voorbereid. Van den Braken weet niet beter dan dat zijn communicatieteam deze zaken vanaf de start van het project in januari grondig heeft doorgenomen met de verschillende contactpersonen. “Helaas blijkt nu dat dit bij sommige afde-lingen onvoldoende, of zelfs helemaal niet is gebeurd.” Achteraf gezien is directeur SSC ICT, Wouter Drinkwaard, net als Van den Braken tevreden over het verloop van het project. Hij heeft niets gehoord over strubbelingen zoals bij OO&S. “Een upgrade komt altijd op een verkeerd moment, maar we ontkomen er niet aan, want we kunnen niet stil blijven staan.” Er komt nog een evaluatie van het project. LJ/BK

GERT WAS HERE

Wat:OpeningHovo-jaar2011-2012Wanneer:Oxfordzaal,WoudesteinWaar:Dinsdag13september13.00–15.30uur

Terwijl het deze weken binnen de FNV ernstig rommelt, omdat de verschillende bonden het niet eens kunnen worden over een pensioen-akkoord voor toekomstige generaties ouderen, genieten de pensionado’s van nu nog volop. In ieder geval het blanke, hoger opgeleide, licha-melijk klachtenvrije deel. De zomer is net voor-bij, ze zijn en masse teruggekeerd van zes we-ken Frans zomerhuisje, geheel verzorgde kunst- en eetreis door Toscane, dan wel maandje toeren met de camper door Noorwegen, en dus is het weer tijd voor een semestertje ont-spannen studeren met gelijkgestemden; paar uurtjes in de week weer in de collegebankjes, en na afloop een lichte lunch met een wijntje erbij in de mensa. Mooi leven, waar wij als jon-gere, nog werkenden, alleen maar van kunnen dromen, en slechts jaloers kunnen zijn op de 65-plussers van nu, omdat het in ons geval zeer waarschijnlijk bij dromen zal blijven. In Rotterdam is er een club die speciaal voor het oudere, vitale deel der natie dat zich wil blijven ontwikkelen – overigens lang niet al-leen maar pensioengerechtigden, iedereen ouder dan een halve eeuw is welkom – col-leges, cursussen, studiereizen en excursies

verzorgt: het Hovo, kort voor Hoger onderwijs voor ouderen. In een prachtig studiegidsje wordt een keur aan interessante cursussen en collegereeksen voorgeschoteld onder tot de verbeelding sprekende titels als ‘Schatkist van de filosofie’, ‘Brein en beweging’, ‘Baudrillard en de kunst van het denken in Parijs’ en ‘Monarchie of republiek’. Ook zijn er studierei-zen naar bijvoorbeeld China mogelijk, of kan er gewoon een dagje in café Tsjechov en Co het een en ander worden opgestoken over ‘De Rus en zijn roes’. Mooie club dus, dat Hovo. En net als de echte universiteit, kent het Hovo dus een heuse opening van het nieuwe studiejaar.De zaal puilt uit van deze studenten op leeftijd, allemaal keurig netjes, bijna allemaal met het gidsje voor de neus, en keuvelend met buur-man of buurvrouw. Gedurende de kleine twee uur dat de openingsceremonie duurt, is de zaal echter doodstil. Geen continu gekuch en ge-snurk van oververmoeide feuten, geroezemoes, gefacebook en getwitter, zoals bij de EUR-evenknie acht dagen eerder. Gastspreker is ge-luksprofessor Ruut V. en hij kan zonder hinder-lijke onderbrekingen meer nog dan gebruike-lijk uitweiden over geluk en het ‘Onbehagen in het paradijs’, onbehagen waarvan vanzelfspre-kend bij deze toehoorders geen enkele sprake is. Zij hebben namelijk wel een goed pensioen en tijd om te studeren. De bofferds. Om met de woorden van de programmamanager van het Hovo, Carolien van Bergen, te spreken: ‘U draagt bij aan ons geluk, en wij dragen bij aan uw geluk.’ Gert van der Ende

24 februari 2011 | 07

Rotterdam haalt fore-cast-congres binnenRotterdam mag in 2014 het International Symposium on Forecasting (ISF) gaan or-ganiseren. Dat heeft de Erasmus School of Economics samen met het Congresbureau van het Erasmus MC, De Doelen en Rot-terdam Marketing voor elkaar gekregen. Het ISF is een driedaags economisch con-gres dat jaarlijks 500 internationale onder-zoekers en studenten aantrekt. De keuze voor Rotterdam zou onder meer te maken hebben met het honderdjarig bestaan van de Erasmus Universiteit in het collegejaar 2013-2014. Het congres moet de stad een half miljoen euro opbrengen. GM

Minder studenten door ‘nominaal is normaal’De Faculteit der Sociale Wetenschappen (FSW), waar dit jaar de pilot ‘nominaal is normaal’ van start is gegaan, heeft aan-zienlijk minder studenten getrokken dan in de voorgaande jaren. De klappen vielen vooral bij bestuurskunde en sociologie: 30 tot 40 procent minder eerstejaars dan in 2010. Psychologie blijft gelijk (300, de numerus fixus) en de nieuwe bachelor pe-dagogische wetenschappen trekt ongeveer honderd studenten. FSW-studenten moeten hun eerste jaar in een keer halen, krijgen te maken met kleinere groepen en een jaar-klassensysteem (overgaan of blijven zitten) en hebben minder herkansingsmogelijkhe-den. Hoewel het gaat om voorlopige cijfers, vreest men de financiële gevolgen. Op de lange termijn zou het nieuwe systeem be-tere rendementen moeten opleveren, maar vooralsnog kost kleinschalig onderwijs geld. GM

EUR-alumni op TEDxRotterdamTwee Erasmus-alumni zullen dit jaar op TEDxRotterdam spreken. Patrick Verwij-meren heeft zijn master en PhD gehaald op de RSM en is nu universitair hoofd-docent aan de VU. Marijn Berk is in 2011 tot ‘best young entrepreneur’ uitverkoren en heeft de prestigieuze Kauffman-beurs in de wacht gesleept, waardoor zijn zonne-energie onderneming een sterke impuls heeft gekregen. Beiden zullen op 13 okto-ber in het Nieuwe Luxor Theater hun visie over Future Leadership delen met 1200 derdejaars- en masterstudenten. In totaal zijn er 25 sprekers. Verder krijgen twintig studenten de kans om CEO for one day te zijn. HP

KORTAF

CAMPUS 22 september | 09

Regels boekverkoop worden strengerInhetbuitenlandstuderenwordtsteedsaantrekkelijker.WaaromzoujeeendurestudieaaneenNederlandseuniversiteitvolgenalsjevoornoggeenduizendeuroinBelgiëofDuitslandterechtkunt?

Studieverenigingen op de Erasmus Universiteit verkopen hun boeken vrijwel alle-maal met 10 procent korting. Samen met boekhandel Studystore maken zij op basis van het aantal verkochte boeken van afgelopen jaar en het aantal nieuwe studenten een inschatting van de benodigde aantallen. Als tijdens de verkoop blijkt dat zij te weinig boeken hebben ingekocht, levert Stu-dystore extra exemplaren om het tekort aan te vullen. Een boekenoverschot kunnen verenigingen zonder problemen teruggeven. Het Commissariaat van de Media heeft nu beslist dat er in deze situatie geen spra-ke is van distribueren aan de leden, maar van doorverkopen, en dat mag niet. Stu-dieverenigingen mogen Nederlandstalige boeken alleen met korting verkopen als zij vooraf een collectieve bestelling hebben geplaatst. Kortom, studenten moeten vooraf hun order plaatsen - bijvoorbeeld via de webshop van de studievereniging - zodat de vereniging exact kan zeggen hoeveel boeken zij nodig heeft.Studystore heeft de verenigingen inmiddels een brief gestuurd waarin de nieuwe ei-sen staan uitgelegd. Waarschijnlijk zal Studystore op basis van schattingen voort-aan zorgen voor voldoende boeken op voorraad, zodat verenigingen direct kunnen leveren als bekend is hoeveel exemplaren zij exact nodig hebben. Bij overtreding van de regels, riskeren verenigingen een boete van duizenden euro’s. LJ

Iedereen gelukkig

omdat de politiek er een les uit kan trekken, heeft Van Schaik de beste bachelorscriptie van 2011 geschre-ven, vond de jury. Zijn begeleider vond zijn onderzoek zelfs een 9 waard.De masterstudent onderzocht de invloed van wisselkoersen op de kwaliteit van producten. Geba-seerd op de handelsstromen tussen China en de Verenigde Staten, con-cludeerde hij dat de wisselkoers significant invloed heeft op de

kwaliteit van producten. Dus als de Chinese yuan goedkoper wordt, verbetert China’s concurrentiepo-sitie, maar verbeteren ook haar producten. Als in de VS het omge-keerde gebeurt, daalt de kwaliteit van Amerikaanse producten en groeit de productkwaliteit dus naar elkaar toe. Van Schaik heeft de smaak van on-derzoeken te pakken gekregen door zijn bachelorscriptie. Als het kan, wil hij in zijn masterscriptie

voortbouwen op het onderwerp. Daarna gaat hij het liefst nog ver-der studeren in het buitenland. Stiekem is dat ook een manier om nog wat langer te kunnen worste-len met de vraag: wat wil ik? Am-bities vindt de student nog moei-lijk te formuleren, want hij is nog jong en vindt een hoop interessant. Hij kan in ieder geval nog voor de klas gaan staan, want als student-assistent geeft hij nu al college aan tweedejaarsstudenten. LJ

Politiek steekt er wat van op

CAMPUS 22 september 2011 | 10

‘Wat zou premier Rutte van jouw onderzoek kunnen leren’, was een van de vragen die Jasper van Schaik voor zijn kiezen kreeg tij-dens de finale van de scriptiewed-strijd van de Erasmus School of Economics op 2 september. Vanwe-ge zijn originele onderwerpkeuze en

Jasper van Schaik (21)

Psychologen bezorgd over imago door fraudeDe vakgroep psychologie is niet blij met de frau-de-affaire rond sociaal-psycholoog Diederik Sta-pel van de Universiteit van Tilburg. “Wij zijn er bezorgd en kwaad over”, reageert onderzoeksdi-recteur Rolf Zwaan.Stapel werd 7 september op non-actief gesteld, omdat hij gefraudeerd zou hebben met onder-zoeksresultaten. Hij zou data van verschillende onderzoeken hebben gefingeerd.Zwaan, zelf hoogleraar Biologische en cognitieve psychologie denkt dat de negatieve gevolgen van de fraude verstrekkend kunnen zijn: “Niet alleen voor de studenten, aio’s en medewerkers van Sta-pel, maar ook voor de reputatie van psychologie en sociale wetenschappen in Nederland en de rest van de wereld.”Zover Zwaan weet, hebben wetenschappers van zijn faculteit nooit met Diederik Stapel samenge-werkt. Op de EUR bestaat de specialisatie socia-le psychologie niet. En voor zover hij kan nagaan, is dergelijke vervalsing van onderzoeksresultaten niet bij psychologen van de EUR voorgekomen. Hij weet dat dit soort gevallen af en toe in het vakgebied opduiken. Dit was wel een heel bijzon-der geval, want, zegt Zwaan, normaal gesproken verzamelen aio’s of studenten informatie, niet de hoogleraar zelf. Zwaan zegt dat er wellicht meer controle zou moeten komen, bijvoorbeeld door onderzoeksda-ta openbaar te maken, zodat anderen die ook kunnen zien. De onderzoeksdirecteur denkt dat het percentage van wetenschappers dat fraudeert heel klein is. Maar als het gebeurt, zou het door de prestatie-druk kunnen komen. “De eis om te publiceren en, op sommige universiteiten, om je in het maat-schappelijke debat in de media te mengen kan een zware druk zijn. Maar in het geval van deze hoogleraar kan het ook met zijn persoonlijkheid te maken hebben.” TL

Moet de EUR zich bemoeien met mensenrechten?AmnestyInternationalvindtdatNederlandsewetenschappershuninvloedmoetenaan-wendenalsdemensenrechtenvanChinesemedewerkerswordengeschonden.Infeitege-beurtdatal,zegtdevoorzittervanhetErasmusUniversityChinaCenter.

Toen een veertigtal schrijvers onlangs naar een boekenbeurs in China ging, vroeg Amnesty Inter-national hun om de detentie van Chinese schrij-vers onder de aandacht te brengen door een speldje te dragen: een lege stoel, als symbool voor gevan-gene Liu Xiaobo, die de Nobelprijs voor de Vrede kreeg. De schrijvers weigerden en kregen felle kri-tiek van enkele collega’s. Nederlandse universitei-ten en hogescholen werken echter al volop samen met Chinese instellingen en daar kraait geen haan naar. Ten onrechte, vindt Amnesty International.“Wij proberen tijdens colleges te vertellen hoe wij het doen, zonder te zeggen dat zij het fout doen”, reageert Hans de Doelder, hoogleraar Strafrecht en voorzitter van het Erasmus University China Center (voorheen CHERC), dat tot doel heeft de banden tussen China en de Erasmus Universiteit te versterken door uitwisselingen van onderwijs- en onderzoeksactiviteiten. “Het heeft geen zin om ze direct een etiket op te plakken. Anders houdt de discussie voor Chinese begrippen op.”

De hoogleraar merkte dat Chinese studenten, maar ook docenten,“en zelfs een officier van Justi-tie” oprecht geïnteresseerd zijn hoe de rechtspraak in Nederland ingericht is. Zo vertelde hij dat er in Nederland geen doodstraf is, zonder te zeggen dat hij erop tegen is. “De discussie volgt dan vanzelf wel.” De Doelder heeft over mensenrechtenschendingen in China gehoord en gelezen, maar heeft nooit van dichtbij meegemaakt dat een te kritische docent of student opgepakt werd. “Natuurlijk weet je dat er dingen gebeuren die niet door de beugel kunnen”, zegt hij en: “Hoe meer contact, hoe meer invloed je uitoefent.” Hij is er niet op tegen om mensen te confronteren met mensenrechtenschendingen. Zo vroeg hij een keer tijdens een lunch aan een aantal studenten of ze op de hoogte waren van de situatie van Nobelprijswinnaar en docent literatuur Liu Xiaobo. Ja, daar hadden ze wel over gelezen op in-ternet. “Zoiets kun je beter niet openlijk tijdens een college vragen.” HOP/TL

WETENSCHAP

CHINA

TALENT AAN DE EUR

Speldstoel

Philip Hans Franses, decaan van de Erasmus School of Econo-mics (ESE). In de Faculteitsraad van ESE ontstond verwarring over de voertaal – Engels of Nederlands - na toetreding van de Litouwse studente Egle Armonaite. Zij bleek na een Nederlandse taalcursus niet in staat om de vergadering te vol-gen, en toch stond de raad niet te springen om over te stappen op het Engels.

Kun je van een Litouwse stu-dente verwachten dat ze na een driedaagse cursus vloeiend Ne-derlands spreekt? “Nee, daarom wordt haar ook een vervolgcursus aangeboden. We zullen gaan zien of dat genoeg is. Ze studeert aan de ESE, dus ze heeft veel in haar mars.”

Waarom vergadert een in-ternationale faculteit als de Erasmus School of Economics niet gewoon in het Engels? “Als iedereen in een faculteitsraad Neder-lands spreekt, zie ik daar geen reden toe. Ons onderwijs is deels in het Engels, maar medezeggenschap is toch wel iets anders. Je moet je bijvoorbeeld verdie-pen in reglementen en overeenkomsten, en ook in de Nederlandse manier van overleggen.”

Hoe internationaal is de Erasmus School of Economics eigenlijk? “Een kwart van onze staf is niet-Nederlands, er lopen 30 nationa-liteiten rond. We hebben een Internatio-nal Bachelor Economics and Business Economics met 150 studenten, en 25 procent van onze masterstudenten is niet-Nederlands.”

Wat zou er met de kwaliteit van de discussie gebeuren als de Faculteitsraad over zou stappen op het Engels? “Weinig. Ze spreken allemaal vloeiend Engels. Let wel dat ik daar als decaan niet over ga. De Facul-teitsraad beslist hier zelf over.” GM

Een week voor de overdracht is het 49e bestuur van de Ju-ridische Faculteitsvereniging (JFR) in tweeën uiteengevallen. De voorzitter, penningmeester en secretaris hebben zich te-ruggetrokken. De vier overige leden gaan samen verder.Alles leek op rolletjes te lopen voor Henrik Verzijl, die voor-zitter zou worden. Totdat de Beleidsadviescommissie – con-trolerend orgaan waar vooral oud-bestuurders van de JFR in zitten – een statutenwijziging voorstelde, waarin zij meer te

zeggen krijgt over het lange-termijnbeleid. Teveel, vonden Verzijl, Karishma Dhonré en Joppe Ter Meer. “We zouden te weinig vrijheid overhouden om de vereniging naar onze in-zichten te leiden”, aldus Verzijl die besloten heeft om uit het bestuur te stappen. De nieuwe voorzitter Laura Schoenmaker heeft ondanks de statutenwijziging het volste vertrouwen in het komende bestuursjaar. “Wij zien er geen gevaar in dat de Beleidsad-viescommissie meer inspraak

krijgt. Iets meer continuïteit lijkt ons juist goed.” Zij ziet met het ingekrompen bestuur geen problemen voor komend jaar, maar de taken zullen hier en daar veranderen. “De bestuursleden zullen geen com-missies meer gaan leiden, zoals voorheen. Dat gaan actieve leden binnen de vereniging doen.” Net als Verzijl benadrukt ze dat het bestuur ‘als vrienden’ uit elkaar zijn gegaan. No hard feelings dus tegenover de drie die zich terugtrokken. LJ

JFR-bestuur gehalveerdFACULTEITSVERENIGING

CAMPUS 22 september 2011 | 11

Thuis ging het mis. Ik praatte anders en kon niet meer schrijven. Dan vergaat de hele wereld

Eef Sterk (61) kreeg halverwege zijn studie rechten een hersenbloeding. Maar na zes jaar studeerde hij deze zomer toch af aan de Erasmus School of Law.

DE QUOTE

StudentensteunensamenwerkingsplannenDe studenten in de medezeggenschapsraden van de EUR, Leiden en Delft steunen het voornemen tot verregaande samenwerking tussen de drie universiteiten. lees meer op www.erasmusmagazine.nl

HuibPolsbeschuldigdvankwakzalverijDe decaan van de medici is genomineerd voor de Meester Kackadorisprijs 2011, omdat hij iemand liet promoveren op een alternatieve behandeling van stuitliggingen.lees meer op www.erasmusmagazine.nl

Gesnapt:ErasmusFaculteit?Blijft het de Erasmus Universiteit of wordt het de Erasmus Faculteit? Studenten en medewerkers filosoferen over de samenwerking met de universiteiten van Leiden en Delft.lees meer op www.erasmusmagazine.nl

Scandezeqr-codeen surf meteen met je smartphone naar EM.Online!

lees meer op www.erasmusmagazine.nl

ONDERTUSSEN OP EM ONLINE

INHOUD 22 september 2011 | 12ONGEHOORD

(ON)GEHOORD

(On)gehoord is de brie-ven- en opinierubriek van Erasmus Magazine. De pagina’s staan open voor iedereen die wil reageren op de inhoud van Erasmus Magazine of een opiniebijdrage wil schrijven over zaken die de Erasmus Univer-siteit in de meest brede zin, of het hoger onder-wijs in het algemeen betreffen. Anonieme bijdragen worden niet geaccepteerd. Inzen-ders dienen hun naam, adres en telefoonnum-mer of e-mailadres bij de redactie bekend te maken. De redactie be-houdt zich het recht voor stukken in te kor-ten, dan wel (in over-leg) aan te passen. Wilt u reageren, stuur uw bijdragen dan naar opi-nie@em.eur.nl

> Goed idee!Leuker kunnen we het niet maken, maar een beetje wel. Dat moet de gedachte zijn geweest achter het idee van persvoorlichter Sandra van Beek van Marketing & Communicatie waarmee ze naar EDDN kwam. Aanlei-ding: de heibel die op Wou-destein losbarstte over de invoering van betaald par-keren voor studenten én medewerkers. Van Beek herinnerde zich ineens een verkeersbord ‘van jaren ge-leden gemaakt in Santa Fe, New Mexico USA’ waar de ‘Medewerker van de Maand’ een gratis parkeer-plaats kreeg aangeboden. Puik plan.

> Roeiwedstrijd afgelastDe ‘universiteitsacht’, onderdeel van roeitoernooi Erasmus Sprints, is niet

doorgegaan, ondanks de ronkende aankondiging. Op zaterdag 17 september bleven de bootjes droog. Het was een moedig plan: alle Nederlandse universiteiten aan de start om de eer van hun alma mater te verdedigen en daarna lekker bier drinken en worst eten. Maar een paar dagen voor de wedstrijd viel het aantal inschrijvingen nogal tegen. Dat wil zeggen: alleen de Rotterdamse roeiers van Skadi zelf stonden op de lijst. Rector Henk Schmidt had zijn collegae persoonlijk nog even aan hun jasje getrokken: kom op jongens, meedoen. Er waren speciaal een ‘Henk Schmidt-bokaal’ en een ‘Pauline van der Meer Mohr-bokaal’ in het leven geroepen, maar die konden onverichterzake terug de brandkast in. Zoiets gaat je niet in de koude kleren zitten. Er wordt beweerd dat Henk Schmidt op de bewuste zaterdagmiddag mismoedig aan de rand van de Kralingse plas gestaan heeft. Zandkleurige

regenjas aan, pet op, blik op oneindig en prevelend: “Als je niet eens een boottochtje samen kunt organiseren, hoe moet dat dan in godsnaam met onze plannen met Leiden en Delft?”

> Artistieke stoelendans Kunst moet verontrusten, verstoren en ons uit onze comfort zone halen. En dat dat niet altijd met veel bombarie hoeft, blijkt uit het bescheiden werk van de Franse kunstenaar Jean-Pascal Flavien (1971) in het H-gebouw, om precies te zijn: H5-6. Op het eerste gezicht een doodnormaal collegezaaltje met tafels in een U-vorm en stoelen eromheen. Maar hé, wat doen die ‘vreemde’ stoelen daar? En waar zijn de eigen stoelen gebleven?Om met dat laatste te beginnen – ter geruststelling – die staan nu in een galerie in de Witte de Withstraat. En de vijf ‘vreemde’ stoelen komen dus uit die galerie.Flavien beoogt daar het

volgende mee (aldus de brochure, en EDDN zou het niet beter kunnen verwoorden): ‘Flaviens voorstel voor Melanchotopia is om de meubels – de praktische realiteit – van twee verschillende locaties in Rotterdam om te ruilen. Hij is benieuwd naar de gevolgen van deze ruil. Hoe verandert de status van de ruimtes – die tot op zekere hoogte particulier dan wel publiek bezit worden. Hoe stelt het de bezoekers in staat na te denken over de ruimte waarin zij zich bevinden, terwijl ze tevens de realiteit en toestand van de andere ruimte in zich opnemen.’ Dat is op de EUR in ieder geval gelukt, bij EFB kijken ze gelukkig niet op een stoeltje meer of minder: alles voor de kunst!

Het kunstproject maakt deel uit van het grote kunstpro-ject Melanchotopia, dat door heel Rotterdam plaatsvindt to eind dit jaar. Komt dat zien!

> Carmen Heijmerink, Kunstzaken van de EUR: “Je ziet op de foto hoe de kunstenaar het heeft geënsceneerd, wel-licht staat het er nu al anders bij. Maar dat hoort natuur-lijk bij het project.”

VANDERSCHOT

EDDN

>EN DAN DIT NOG...…voor al het kleine nieuws dat niet onvermeld mag blijven. Tips? redactie@em.eur.nl

INHOUDINHOUDONGEHOORD 22 september 2011 | 13

ThuisblijvertEen paar jaar geleden vond hét internationale socio-logencongres plaats in Johannesburg. Ik ging maar eens niet. Ik ben namelijk nogal bang. Ik heb ge-woon geen zin om voortdurend beroofd te worden als je eventjes buiten de congreslocatie komt. Vele anderen gingen natuurlijk wel: Tal van papers wer-den gepresenteerd, tal van contacten werden ge-legd, en, inderdaad, tal van sociologen (250) werden beroofd. Bovendien is voorwaarde numero uno wat mij betreft dat je overal gewoon lekker uit de kraan kunt slobberen zonder dat je twee uurtjes later met buikkrampen zit te overwegen of het al zin heeft om te gaan dweilen. Nee, als ik naar een congres ga, dan is dat alleen maar in een stad waar je midden in de nacht kunt rondlopen zonder dat je beroofd, ver-kracht, of ontvoerd wordt, en waar je het kraanwa-ter kunt drinken zonder enig risico op buikloop, gie-rende galopkak of hoe je dunne poep ook maar wil noemen. Voor mij dus geen congressen in Johannesburg, Zuid-Amerika, of China. Doe mij maar een westers land! Liefst Europees. Want ik ben behoorlijk panisch voor bezoekjes aan de V.S. Bang dat ik daar per ongeluk iets verkeerds zeg tegen een spijkerharde politieagent en me niet lang daarna op C-Yard moet weren in een bendeoorlog tussen the Cribs en the Bloods. En dat ik me en passant zorgen moet maken om mijn geile celgenoot Bubba die ‘al een tijdje droogstaat’. Maar dit terzijde. Wat was ik daarom blij dat er afgelopen week een congres in Genève was. Stad van kaas, koekoeks-klokken en een fonteintje. Een veiliger stad is er niet. Dacht ik. Ik kwam ’s avonds om 10 uur aan, heb met twee collega’s drie biertjes gedronken, en ben toen afgetakt naar het hotel voor een fijne nachtrust. Wist ik veel dat daar niet veel van terecht zou ko-men. Na een nachtelijke plaspartij van jewelste, ging bij mij plots het lichtje uit. Groggy werd ik wak-ker in een plas vol bloed: oogkas en kaak kapot. Na ongeveer 45 minuten bloeden kwam dokter Romain aankakken. Hij naaide mij een beetje dicht, maar gaf mij geen verklaring voor wat ik had meegemaakt, noch een briefje voor de luchthaven waaruit bleek dat ik mocht vliegen. Wel een gepeperde rekening. Dat wel! De dag erop leerde ik dat je met een ver-bouwd smoelwerk en zonder deugdelijke dokters-verklaring die bokkenstad helemaal niet uitkomt. Romain was ondertussen nergens te vinden. Dat ik toch ben thuisgekomen mag je gerust zien als een resultaat van pure wilskracht, toeval en een fantas-tisch meewerkende Kudelstaartse huisarts. Nee, mensen, het enige goede aan Genève is het kraan-water, maar daar hebben we het ook wel mee ge-had.

Peter Achterberg, cultuursocioloog aan de FSW, gaat niet meer naar congressen in het buitenland: Veel te gevaarlijk!

PETERACHTERBERG

OPINIE

De mega-universiteit, het persoonsgebonden onderwijs en een nieuwe invulling van het privaatdocentschapEr zijn vergaande plannen om de drie universiteiten die wij in onze provincie hebben sa-men te brengen. Misschien fuseren ze wel tot één ‘mega-universiteit’. Sommigen hebben daar twijfels over. De veranderingen in de universiteit gaan steeds sneller, ze gaan steeds sterker in de richting van massificatie van het onderwijs en anonimisering van de kennis, en hoe groter de universiteit wordt hoe harder dat zal gaan. Van de weeromstuit vragen steeds meer studenten zich af wat zij zelf als persoon er nog toe doen in het universitaire bedrijf. Sommigen doen dat hardop, anderen alleen voor zich zelf. De vraag komt niet vaak in de publiciteit, en al helemaal niet met de luidruchtigheid waarmee je tegenwoordig vragen moet stellen als je wilt dat ze gehoord worden. Maar voor de goede verstaander klinkt hij onmiskenbaar. De universiteit wordt geconfronteerd met een nieuw type vraag bij haar clientèle: ‘wat hebben jullie mij als persoon te bieden met de correcte antwoorden die ik moet geven op jullie meerkeuzevragen?’De vraag is niet nieuw. Hij wordt nu alleen door meer studenten dan vroeger met zoveel woorden gesteld. Een bekend antwoord uit het verleden is het thema van de ’Personal Knowledge: Towards a Post-Critical Philosophy’. Dat is de titel van een boek uit 1958 van Michael Polanyi (1891 – 1976). Het is een gedegen beargumenteerd pleidooi om in onder-zoek en onderwijs de factor van de persoonlijke betrokkenheid veel zwaarder te laten meewegen dan gangbaar is. Het boek is al meer dan een halve eeuw oud. Toch wordt het nog steeds aangehaald. Vooral de betekenis van deze persoonlijke betrokkenheid voor de vooruitgang van het we-tenschappelijk onderzoek krijgt aandacht. Het Historisches Wörterbuch der Philosophie van Ritter specificeert Polanyi’s ’personal knowledge’ als een ‘impliciet vóórweten over wat nog niet ontdekt is’. Het is verwant met intuïtie en is een ‘voorwaarde voor de moge-lijkheid om op systematische wijze vruchtbare hypothesen op te stellen’. Wij herkennen een vergelijkbaar thema bij Marten Toonder. ‘Ik wist niet dat ik het in mij had,’ noteert Heer Bommel soms wanneer hij weer eens tegen de adviezen van Tom Poes zijn eigen een-zame weg gegaan is en een onverwacht succes geboekt heeft. Iedereen weet wat hiermee bedoeld wordt. In de geschiedenis van de wetenschap is het een bekend thema. In het universitaire onderwijs van tegenwoordig vind ik er steeds min-der van terug. En hoe groter de universiteit wordt, hoe groter het gevaar dat die ‘per-soonsgebonden kennis’ helemaal uit het zicht verdwijnt. We kunnen dat gevaar afwenden door een nieuwe, eigentijdse invulling te geven aan de universitaire traditie van de ‘privaatdocent’. Dat is een speciaal soort los-vaste medewer-ker die universiteiten vroeger hadden. Vooral in de Duitstalige wereld is er altijd veel werk van gemaakt en bestaat het nog steeds. De privaatdocent is iemand met bijzondere kennis over een onderwerp dat enerzijds voor de universiteit interessant is maar waarvoor anderzijds binnen de universiteit onvoldoen-de draagvlak bestaat om er een hoogleraar in te benoemen. In zo’n situatie geeft de uni-versiteit aan zo iemand de zogeheten ’venia legendi’. Dat is de vakterm voor ‘welwillende, uitdrukkelijk positief gewaardeerde toestemming om onderwijs te geven’. Daarbij kan het initiatief om iemand deze ‘venia legendi’ te geven zowel van de universiteit uitgaan als van de persoon die ambieert privaatdocent te worden. Specifiek voor het begrip ’venia’ is de wederzijdse belangeloosheid. Het gaat alléén om de bijzondere kennis. In het Duitse taalgebied is deze naam voor de invulling van het privaatdocentschap nog steeds gangbaar. Het rectoraat van de federale technische universiteit Zürich, de ETH (Eidgenössisch Technische Hochschule) gebruikt het begrip in de publieke uitnodiging aan personen die zich gekwalificeerd achten om privaatdocent te worden aan deze ETH. En juist deze instelling werd - mooi toeval in het debat over de universiteitenfusie – door emeritus hoogleraar sterrenkunde Ed van den Heuvel als voorbeeld genoemd voor goed universitair bestuur (NRC Handelsblad 9 september). De Erasmus Universiteit zou er goed aan doen een aantal deskundige mensen in de rol van privaatdocent te verbinden aan onze instelling, met de opdracht om met elkaar en samen met geïnteresseerde studenten te gaan werken aan ‘persoonsgebonden kennis’ in verband met hun specifieke deskundigheid.

Dr. Hugo S. Verbrugh, arts en universitair hoofddocent filosofie in de geneeskunde EUR (sinds 1 september 2002 gepensioneerd). Nu nog verbonden op basis van een gastvrij-heidsovereenkomst aan het Instituut Psychologie van de Faculteit der Sociale Wetenschappen

ThuisblijvertThuisblijvertThuisblijvertThuisblijvertThuisblijvertThuisblijvertThuisblijvertThuisblijvertThuisblijvertThuisblijvertThuisblijvertThuisblijvertThuisblijvertThuisblijvertThuisblijvertThuisblijvertThuisblijvertThuisblijvert

PETER

22 september 2011 | 14COVERVERHAAL

22 september 2011| 15COVERVERHAAL

Niet te harden!Van gescheurde enkelbanden tot trillende bureaus: de verbouwingswerk-zaamheden zorgen op alle niveaus voor overlast. Moeten we ons daar zo-maar bij neerleggen? tekst Geert Maarse fotografie Ronald van den Heerik

'Contactgeluiden in de betonmassa'

Ze had niet gedacht dat ze nog eens met oordoppen in achter haar bureau zou zitten. Maar toen de damwanden voor de nieuwe parkeergarage de eerste weken van augustus de grond in getrild werden, was de geluidsoverlast zo groot dat Mi-

riam Heemskerk, studieadviseur aan de Erasmus School of History Culture & Communication, niets anders meer kon bedenken. Ze moest zelfs moeite doen om haar collega’s te kunnen verstaan. De lege kamers aan de zuidkant van het L-gebouw, waar het constante gedreun nog enigszins te harden was, waren al ingenomen door mensen van de noordzijde. En dan zaten ze nog steeds op een steenworp afstand van de plek waar de enorme metalen schotten in de grond gedrild wer-den. Een aantal medewerkers was thuis gaan werken. De pechvogels die niet verhuizen konden, moesten doorbuf-felen. Soms met knallende hoofdpijn.In de gebouwen L, A en E waren de zomerwerkzaamheden het gesprek van de dag. Dat de campus de komende paar jaar aardig op zijn kop zou worden gezet en dat studenten en medewerkers daar af en toe best wel wat van zouden merken was ingecalculeerd. Maar dit liep de spuigaten uit, vond men. Had het Erasmus Facilitair Bedrijf (EFB) niet kunnen waarschuwen? En hoe moest dat in het najaar, als er bijna twee maanden aaneengesloten geheid ging wor-den? Heemskerk: “Ik snap wel dat de campusverbouwing soms overlast geeft. De vraag is alleen of we dan in deze gebouwen kunnen blijven werken.”

Contactgeluiden Het intrillen van de damwanden was slechts het begin. Deze maand zorgen werkzaamheden aan de liften van het C-gebouw voor ‘con-tactgeluiden in de betonmassa’, vanaf half oktober gaat de drilboor in de dekvloeren en op 7 november zal de eerste heipaal van de parkeergarage de klei ingebeukt worden. Dat houdt vijf weken aan, van zeven uur ’s ochtends tot ze-ven uur ’s avonds (zie kader). Daarna volgt een week voor de fundering van het Studentenpaviljoen, gevolgd door twee weken voor het U-gebouw, de woontoren die naast het sportcentrum verrijst. Die laatste sessie valt, als alles volgens plan verloopt, in de kerstvakantie.

Het EFB, dat de bouwwerkzaamheden coördineert, doet er naar eigen zeggen alles aan om de overlast tot een minimum te beperken. Er worden risico-inventarisaties uitgevoerd, trilmeters geplaatst, berichten gepubliceerd via alle kanalen, en na het zetten van de damwanden zijn 25 taarten uitgedeeld. “Een gebaar om mensen te bedan-ken voor het geduld”, aldus Els de Cannière van het EFB. Bovendien zou de planning van tevoren doorgesproken zijn met alle bureaus die betrokken zijn bij de organisatie van onderwijs, tentamens en academische plechtigheden, en zijn er panelgesprekken gevoerd met medewerkers. Een kleine rondgang over de campus laat echter een ander geluid horen. “Als ik zeg dat de communicatie beter had gekund, druk ik me nog voorzichtig uit”, zegt Marleen van Kester van het Bureau van de Pedel. Zij moest de meeste oraties en promoties verplaatsen naar Arminius (Rotter-dam centrum), maar daarover kreeg ze pas in juni bericht, toen de meeste plechtigheden al gepland stonden. “Ik be-grijp dat dit soort dingen moeten gebeuren, maar je zit wel op het terrein van een universiteit. Dit zijn onze inkomsten. We moeten de mensen niet wegjagen.” >>

HeienDe heiwerkzaamheden voor de parkeergarage beginnen op 7 november, van 7 uur tot 19 uur, op dezelfde plek als waar de damwanden geslagen zijn. In een kuil dus eigenlijk, wat mogelijk scheelt in de overlast. Er wordt begonnen op positie 1 en elke week wordt een blokje opgeschoven. De eerste twee weken (7 t/m 18 november) is de overlast het grootst bij de gebouwen L en E, de derde en vierde week (21 november t/m 2 december) zijn A en V de klos, en in de laatste week (5 t/m 9 december) heeft het kinderdag-verblijf de meeste last. Er is overwogen om te werken met palen die in de grond gegoten worden, wat nauwelijks herrie zou opleveren. Een dure en tijdro-vende klus, maar de belangrijkste reden om dit niet te doen is dat de bodem hier niet geschikt voor zou zijn.

22 september 2011 | 16COVERVERHAAL

Gierende cirkelzaag In de wandelgangen mag veel geklaagd worden, het EFB heeft tijdens het slaan van de damwan-den maar tien officiële klachten geregistreerd. Het is de vraag of dat tijdens de heiperiode, die bijna drie keer zo lang duurt, anders zal zijn. Volgens projectleider Richard Lokhorst is het lastig om de overlast van tevoren vast te stellen. Pal naast de twee heistel-lingen zal het geluidsniveau ongeveer 110 dB(A) bedragen, wat vergelijkbaar is met dat van een gierende cirkelzaag of een F16 die op negentig meter hoogte overvliegt. Maar op de werkplek of in de collegezaal komt daarvan maar een fractie terecht. Het EFB verzekert dat de Arbogrens van 80 dB(A) (bij blootstelling van meer dan vier uur) niet overschreden wordt. Lokhorst: “Ik denk dat het intrillen van de damwanden meer overlast heeft gegeven. Dat was een constant geluid. Bij het heien hoor je alleen de klap op de paal zelf. Het is net wat je vervelend vindt.”Die onduidelijkheid leidt bij sommige medewerkers tot irritatie. Ze weten niet waar ze op kunnen rekenen. Moeten ze straks weer een paar weken thuis werken? Kunnen de colleges wel doorgaan? Worden de tentamens niet verstoord? In de gebouwen V en L zal de overlast het grootst zijn. Nu het C-gebouw afgesloten is, zijn kleine onderwijsruimtes schaars. Schuiven is dus geen optie: alles zit volgeboekt. Wat betreft de grootschalige colleges en de tentamens worden minder problemen voorzien. Peter Langerak, hoofd van de stu-dentenadministratie: “We zijn vorige week gaan kijken in het M-gebouw, maar ik verwacht dat we daar weinig last zullen hebben. Er ligt een groot gebouw voor dat als buffer kan dienen.”

Gebrekkige bewegwijzering Het ontbreekt nogal eens aan aandacht voor de mens tijdens deze verbouwing, vindt Saskia Krijger, bestuurder van de Erasmus School of Eco-nomics. Gasten en nieuwe studenten verdwalen door gebrekkige bewegwijzering, er worden laadbakken voor deuren neergezet en als de stroom uitvalt, blijken ook de bordjes van de nooduitgang de geest te geven. Er is te weinig coördinatie, zegt Krijger. “Dan blijkt dat de ene bouwvakker met een greppel bezig is, terwijl de

ander een bouwhek aan het plaatsen is. Maar daardoor wordt wel de vluchtroute afgesloten.”Tot nu toe leverde de verbouwing twee officiële slachtoffers op, beiden van de Erasmus School of Economics. De een verzwikte haar voet door een loszittende tegel, de ander kukelde in een gat waar geen hek omheen geplaatst was en scheurde haar enkel-band. “Als je zoveel werkzaamheden tegelijk hebt, zoals nu, kan het zijn dat het een en ander over het hoofd gezien wordt”, erkent hoofd beveiliging Jelle Jager. “Maar dat neemt niet weg dat we er bo-venop zitten. Er zijn korte lijnen met de afdeling bouwlogistiek. Elke misser is er een te veel.”Ook bij de beveiliging hebben ze moeten wennen aan de romme-lige campus. Jager en zijn collega’s hebben er het afgelopen jaar een hele rits taken bij gekregen. Er waren parkeerproblemen, er werd ineens meer gestolen en sinds dit voorjaar is de bouw in alle hevigheid losgebarsten. Jager roept mensen op om hun klachten te melden. “Zo kunnen we de problemen in kaart brengen en er wat aan doen. We kunnen niet elke tegel zelf in de gaten houden, maar het lukt steeds beter om op de problemen vooruit te lopen. Dus geef het door, ook straks tijdens het heien. We nemen de mel-dingen zeer serieus.”

KlagenIs de herrie echt niet meer te harden? Trilt de laptop van uw schoot? Houd ons op de hoogte: redactie@em.eur.nl. Klachten kunnen naar servicedesk@efb.eur.nl of 010-4081155.

22 september 2011 | 17

In Memoriam

mr. L.C. de Oude

Op 31 augustus jl. is op 75-jarige leeftijd, voor velen onverwacht, mr. L.C. de Oude overleden. Leo was vanaf 1964 onafgebroken verbonden aan de Eras-mus Universiteit. Leo heeft de fusie tussen de Medische Faculteit Rotter-dam en de Nederlandse Economische Hogeschool (NEH) van nabij meege-maakt, de inhuizing naar Woudestein en de pioniersfase van de Faculteit der Sociale Wetenschappen, waar hij faculteitsdirecteur was. Geen wonder dat hij door sommigen mr. Erasmus werd genoemd.In 1979 werd hij binnen het Bureau van de Universiteit belast met het on-derwijs- en onderzoeksbeleid. Na een grote reorganisatie van het Bureau van de Universiteit gaf hij vorm aan het directoraat Onderwijs, Onderzoek en Studentenzaken. Deze herinrichting van het Bureau was zeer succesvol en Leo was trots op zijn directoraat.Zijn laatste functie voor zijn pensionering was die van directeur Erasmus Expo- en Congrescentrum. Dit centrum moest van de grond af worden op-gebouwd en kende vele succesvolle congressen. Leo was er trots op dat zijn “M-gebouw” het enige gebouw op Woudestein was waar de zalen namen hebben. En nu de gebouwen nog, hield hij het College van Bestuur jaar in, jaar uit voor! Met recht is hem bij zijn pensionering de Ad Fontespenning uitgereikt.Achter de schermen besteedde Leo veel energie en aandacht aan de Kunst-commissie, eerst als lid, daarna 20 jaar als voorzitter en tot slot weer als lid, tot aan zijn overlijden. De grafiekcollectie van de EUR, in 1973 opgezet naar een idee van Prof. Sanders, is de laatste decennia sterk gegroeid zowel in kwantitatieve als in kwalitatieve zin. Met deze collectie blijft een tastbare herinnering aan Leo bewaard.Zijn laatste recente activiteit voor de EUR was het voorzitterschap van de werkgroep Gepensioneerden en Oudgedienden. Onvermoeibaar zette hij zich in om interessante excursies en lezingen te organiseren met als jaar-lijks hoogtepunt de DIES-lunch.

De Erasmus Universiteit vormde een belangrijk bestanddeel van Leo’s le-ven. Wij zijn dankbaar voor wat hij voor de universiteit en voor haar mede-werkers heeft gedaan.

drs. A.D. van der Pijl, Secretaris College van Bestuur

In Memoriam

Prof. dr. J. Sperna Weiland

Op 1 september jl. overleed op 86-jarige leeftijd prof. dr. J. Sperna Weiland, emeritus hoogleraar Wijsgerige Antropologie & Fenomenologie en oud-rector magnificus van de EUR.

Jan Sperna Weiland speelde een belangrijke rol bij de oprichting van de Faculteit der Wijsbegeerte. Behalve een vermaard theoloog en filosoof was hij een kundig bestuurder, die meerdere termijnen als decaan de Faculteit der Wijsbegeerte heeft geleid. Zijn zorg voor de faculteit, voor intensivering van de relaties met andere EUR-faculteiten en zijn inzet voor de andere fi-losofische faculteiten in Nederland kan niet hoog genoeg worden aange-slagen.

Van 1979 tot 1983 was Sperna Weiland rector magnificus van de EUR. In vele redevoeringen en artikelen stelde hij de vraag naar het wezen en de taak van de universiteit aan de orde. Ook heeft hij een grote bijdrage gele-verd aan de verbondenheid van de Erasmus Universiteit met de stad Rot-terdam.

Na zijn emeritaat in 1990 bleef Sperna Weiland nauw betrokken bij de EUR, onder meer als voorzitter van promoties en als lid van het bestuur van de Pierre Bayle stichting.

De EUR gedenkt Jan Sperna Weiland met dankbaarheid en respect.

Prof. dr. Henk Schmidt, rector magnificus EURProf. dr. Wiep van Bunge, decaan FW

22 september 2011| 18

Het hoger onderwijs moet toegankelijk blijven en deeltijdstudenten moet je geen langstudeerboete geven. Halbe Zijlstra is een sympathiek mens, maar als staatssecretaris is hij ‘de ideale vij-

and’ met een ‘bijna onmenselijke kant’ die een ‘visie-loos’ hogeronderwijsbeleid voert. En als de basis-beurs in de masterfase daadwerkelijk wordt afge-schaft, dan zou het Malieveld deze lente wel eens opnieuw kunnen volstromen met woeste studenten.Pascal ten Have en Sebastiaan Hameleers, de nieu-we voorzitters van respectievelijk de Landelijke Stu-denten Vakbond (LSVb) en het Interstedelijk Stu-denten Overleg (ISO), zijn al helemaal ingewerkt. In het verleden liepen de studentenbonden elkaar wel eens in de weg, zegt Ten Have. Maar daar zijn de politiek omstandigheden nu niet naar. “Er zijn zo-veel onderwerpen om op te pakken, dat je precies moet weten waar de ander mee bezig is.” Er wordt veel overlegd en de verschillen tussen de organisa-ties zijn steeds kleiner, beaamt Hameleers. Maar ze gaan niet fuseren. “We hebben een verregaande sa-menwerking”, grapt hij.Want zelfs met twee besturen kunnen ze niet alle problemen in het hoger onderwijs aanpakken. Zo kunnen ze de rechtszaak van een groep studenten die de tarieven voor een tweede juridische master aanvechten, alleen maar steunen. Een kwestie van ’choose your battles’, zegt Hameleers. “Als het rusti-ger was geweest, hadden we ons daar wellicht volle-dig op gestort, nu leek het ons verstandiger om de langstudeerboete aan te vechten.”

Selecteren op motivatie Met het verhoogde collegegeld voor langstudeerders hebben de studentenorganisaties nog steeds geen vrede. Dat Zijlstra iets wilde doen aan notoire treuzelaars, begrijpt ISO-voorzitter Hameleers nog wel. Maar

ACHTERGROND

Niet straffen maar inspirerenZe zinspelen al op nieuwe pro-testen en vegen de vloer aan het met de plannen van staats-secretaris Zijlstra. Een dubbel-interview met de voorzitters van ISO en LSVb.

tekst HOP, Marijke de Vriesfotografie Nout Steenkamp

“Wie gaat er aan de knoppen?” roept een verpleegkundige. “Ik”, zegt maag-darm-leverarts Pieter Dewint, terwijl hij een lood-schort tegen de röntgenstraling aantrekt. Hij komt uit Gent en werkt sinds eind vorig jaar in het Erasmus MC; een halve dag per week in deze ruimte. Hij vindt het leuk en interessant om te doen. “Het is heel gevarieerd, maar niet gemakkelijk”, zegt hij, want het werk vergt veel ervaring.Een patiënt wordt liggend op een bed naar binnen gereden. De verdoving met fentanyl/dor-micum werkt snel. Het is geen

algemene narcose, legt Pieter Dewint uit, eerder een roesje te-gen de pijn en het kokhalzen; de patiënt blijft veelal aanspreek-baar. De arts gaat met het slan-getje – de scoop genaamd - via de mond naar binnen, zo’n 60 centimeter de twaalfvingerige darm in. Met gebruik van rönt-genstralen kan het probleem in kaart gebracht en ook meteen behandeld worden: galstenen, een infectie, een vernauwing of een tumor. Het is schemerig in de ruimte omdat de computer-schermen dan beter te zien zijn. Achter het loodglas zit een ra-diodiagnostisch laborant; een

paar studenten kijken ook mee. “Ik ga even koffie drinken hoor, jongens”, zegt een verpleegkun-dige. “Gaat het goed met de pa-tiënt?” vraagt een arts die even zijn hoofd om de hoek steekt. De onderzoeken gaan dag en nacht door, in totaal zo’n 900 per jaar.TL (foto: RvdH)

Ook een bijzondere werkplek op de EUR? Mail naar redactie@em.eur.nl

22 september 2011| 19

dat voor deeltijdstudenten dezelfde regels gaan gelden, gaat er bij hem niet in. “Zij halen gewoonlijk dertig studiepunten per jaar – de helft van wat een voltijdstudent doet. Je kunt niet tegen die mensen zeggen ‘ga maar het dubbele aantal vakken volgen naast je baan en je gezinsleven’. Dat slaat nergens op.” Ten Have valt hem bij: “Zijlstra timmert liever alvast een mogelijke sluiproute dicht voor de lang-studeerders die de boete willen omzeilen, dan dat hij even rustig nadenkt en met een fatsoenlijke oplos-sing komt voor de 75 duizend deeltijdstudenten om wie het gaat.” Ook met de in juli gepresenteerde ‘strategische agenda’ vegen ze de vloer aan. Om het rendement te verbeteren mogen hogescholen en universiteiten van de staatssecretaris vaker studenten selecteren aan de poort en mag ook aan derde- en vierdejaars een bindend studie advies gegeven worden. “Dat soort

maatregelen ontmoedigt studenten om zich te ont-wikkelen”, vindt Hameleers. Ze zijn volgens hem ook onnodig. “Als studenten een bewuste studiekeu-ze maken en geselecteerd worden op motivatie in plaats van op cijfers, dan halen ze vanzelf goede re-sultaten. Je moet studenten niet straffen, maar in-spireren.” Dat daar geen geld voor zou zijn, noemt hij onzin. “Het geld wordt verkeerd besteed: aan shi-ny folders, in plaats van aan matching.”Intussen wordt de gemiddelde student in de plannen van Zijlstra vergeten: “Het gaat de hele tijd over top-studenten en excellentie. Zelfs Inholland wil nu een bindend studieadvies van vijftig studiepunten invoeren”, zegt Ten Have. “Dat is flink buffelen, hoor.”Er is nog wel meer waar ze zich boos om maken. Neem de schakelprogramma’s. Als die groter zijn dan dertig studiepunten mogen universiteiten van Zijlstra ongebreideld hoge tarieven vragen. “Echt een rotstreek”, foetert Hameleers. “De universiteiten krijgen carte blanche om te vragen wat ze willen.”

Ten Have vult aan: “Premasters zijn nu gewoon melkkoeien voor de universiteiten.”Wordt het een protestjaar of een overlegjaar? Ten Have: “Er staat nog heel wat op de rol. Het afschaf-fen van de basisbeurs in de masterfase, het afpak-ken van de ov-kaart bij meer dan één jaar studiever-traging. Dat lijkt nu bij de studenten een beetje weg-gezakt na al het gedoe over de langstudeerboete, maar ik denk dat er opnieuw veel studenten boos zullen zijn als dat in de lente aan de orde komt in de Tweede Kamer.” Studenten zijn niet lamgeslagen en als het er echt op aankomt, zullen ze van zich laten horen, verzekert hij. “Zijlstra begeeft zich op een hellend vlak.”

ACHTERGROND

DE WERKPLEK

Galstenen in de schemering

Wie: Pieter DewintFunctie: Maag-darm-leverartsWaar: De ERCP-ruimte in het Erasmus MC

In de ERCP-ruimte - afkorting voor Endoscopische Retrograde Cholangio Pancreaticografie – worden onderzoeken naar de galwegen en de alvleesklier uitgevoerd.

‘Zijlstra begeeft zich op een hellend vlak’

Sebastiaan Hameleers (l) en Pascal ten Have

22 september 2011 | 20

Natuurlijk, het ingrijpen in mensen-levens gebeurt al sinds jaar en dag. Vooral om ziektes te genezen. Maar mensverbetering gaat nog een stap verder. “Mensen verbeteren voorbij

wat nodig is om een goede gezondheid te garande-ren”, definieert Schermer (42), die sinds 2003 ver-bonden is aan de Erasmus Universiteit. Zo worden er chirurgische technieken ingezet om het uiterlijk van mensen te verfraaien en gebruiken sommige wielrenners EPO, oorspronkelijk een middel voor nierdialysepatiënten, om hun prestaties te verho-

Doping, huidbleekmiddelen en pillen om de concentratie te vergroten: nieuwe medische technieken zorgen voor meer mogelijkheden om de mens te verbeteren. Maar wat is een ‘beter’ mens? En hoever mag je gaan met zulke ingrepen? Eras-mus MC’s nieuwe bijzonder hoogleraar Mensverbetering prof.dr. Maartje Schermer houdt zich met deze kwesties bezig. ‘Hoe meer je kunt, hoe meer verantwoordelijkheid daarmee samenhangt.’

tekst Caroline van der Schaaf fotografie Levien Willemse

Hoogleraar Mensverbetering Maartje Schermer:'Alles in de hand willen hebben, betekent ook dat je veel keuzes moet maken.'

Perfectheid maakt nog niet gelukkig

WETENSCHAP

22 september 2011 | 21

gen. “Dat heeft niet meer zoveel te maken met het traditionele doel van het genezen van ziektes. Maar daarom is het niet meteen verkeerd. Of het daad-werkelijk verbetering van mensen is, is echter ook maar de vraag. Het zijn ingewikkelde kwesties.”

Menselijk trekje Het onderzoek van Schermer, wier nieuwe leerstoel voluit ‘Filosofie van de geneeskunde en de maakbaarheid van de mens’ heet, bestaat vooral uit het vergaren van heel veel informatie, en daarop reflecteren. “We gaan eerst in kaart brengen wat er allemaal al aan technieken is en welke technieken eraan komen. Op basis van de literatuur en van internationale discussies maken we een overzicht van alle argumenten en relevante bedenkingen. Daar kun je vervolgens dieper op ingaan.”Waar komt die drang tot mensverbetering toch van-daan? Schermer denkt dat het in de menselijke aard zit. “Het is begonnen met het inzetten van techno-logie om de omgeving naar onze hand te zetten, en nu gaat dat het eigen lichaam van mensen betreffen. Behalve dat ik denk dat het een menselijk trekje is, zit dat presteren en excelleren ook in onze cultuur. Het moet altijd beter, en dat wordt ook gestimuleerd door met elkaar de competitie aan te gaan.”

Kansen vergroten Schermer zelf is niet per definitie een tegenstander van ‘mensverbe-tering’. “Argumenten dat het niet natuurlijk is, dat we niet mogen ingrijpen in de menselijke natuur of dat het tegen de bedoeling van God is, vind ik niet overtuigend. Want dat ingrijpen doe we nu ook al. Bijvoorbeeld om kanker te genezen. Het feit dat je techniek gebruikt om in je lichaam iets te veran-deren, is op zichzelf niet verkeerd. Ik denk dat het goed is om naar concrete gevallen te kijken. Het is veel meer een kwestie van zorgvuldig kijken hoe je het kunt inbedden in de samenleving en hoe je ex-cessen kunt voorkomen.”Hoewel ze zelf niet zo snel aan zich zou laten sleute-len, keurt ze de stappen die sommige anderen in dit kader zetten niet af. “Het lastige aan dit soort din-gen is dat je je heel goed kunt voorstellen dat men-sen het doen, omdat ze er beter van worden. Denk maar eens aan huidbleekmiddelen: in een land als India hebben mensen met een lichte huidskleur veel meer kansen dan mensen met een donkere huids-

kleur. Door het gebruik van die huidbleekmiddelen verhogen mensen hun kansen in het leven, maar tegelijkertijd houden zij die ongelijkheden en voor-oordelen in stand. Hetzelfde geldt voor cosmetische chirurgie: ik snap ergens wel dat mensen er jonger willen blijven uitzien, maar daarmee bevestig of versterk je het negatieve beeld van ouderdom.”

Focus Wat mij zo fascineert aan dit werk? Die technieken, wat er allemaal mogelijk is. Nadenken over de toekomst, waar het heen gaat, dat is een spannend onderwerp. Het intrigeert en nodigt uit tot nadenken over verschillende mogelijke scena-rio’s. Daarnaast vind ik het interessant dat de hele discussie veel zegt over wat wij op dit moment goed en belangrijk vinden. Er is nu bijvoorbeeld veel internationale discussie over cognitieverbe-tering, cognitive enhancement. De vraag is of de psychofarmacie zaken als concentratie, geheugen en slaapbehoeften kan verbeteren. Er wordt gelijk gekeken of we dat niet in het onderwijs kunnen ge-bruiken, en of we er economisch voordeel mee kun-nen behalen. Blijkbaar wordt dat cognitieve in onze maatschappij heel belangrijk gevonden. Er is veel minder aandacht voor of we mensen vriendelijker of aardiger kunnen maken met pilletjes. Dus het zegt wel iets over waar de focus ligt.”

Nieuwe dilemma’s Maar, plaatst Schermer als kanttekening, al die nieuwe tech-nieken leiden ook weer tot nieuwe vraagstukken. Zolang bepaalde middelen bijwerkingen hebben, en mensen er dus schade van ondervinden, zullen dokters ze niet voorschrijven aan gezonde mensen. “Maar stel dat er een pil komt om de concentratie te verbeteren, zodat je wat makkelijker kunt studeren of je werk wat beter kunt doen, en er zijn bijna geen bijwerkingen, moet je dan nog steeds zeggen dat je het niet mag voorschrijven?”En als zo’n pil op de markt komt, zorgt dat weer voor nieuwe dilemma’s. “Heeft iedereen er wel gelijke toegang toe? Als het een heel dure pil is die mensen zelf moeten betalen, dan is er een kleine groep in de samenleving die daarvan kan profiteren en een heel grote groep die dat niet kan. Is dat wel eerlijk? Hoe moeten we dat gaan regelen? Moet het in het ziekenfondspakket, of krijgen alle kinderen op school zo’n pil bij hun boekenpakket?”

Een andere vraag die rijst: is het wel eerlijk als jouw collega met zo’n pil op beter presteert en daarom een promotie krijgt, terwijl jij eigenlijk niet aan die pil wilt, maar daardoor wel op achterstand wordt gezet? In het verlengde daarvan: als veel mensen in jouw omgeving die pil gebruiken en het helpt om betere studieresultaten te behalen of beter je werk te doen, hoeveel druk voel jij dan om die pil toch ook maar te gaan gebruiken? Zoiets heeft heel veel consequenties.”

Veel keuzes Overigens zal haar onderzoek niet leiden tot concrete regels en richtlijnen, voor-spelt ze. “Ik denk wel dat de discussies die wij voe-ren en aanzwengelen, en de visies en argumenten die wij aandragen, hun weerslag zullen vinden in wat beroepsgroepen zelf aan richtlijnen opstellen. Ik vind het belangrijk dat beroepsgroepen daar hun eigen discussies over voeren en hun eigen conclu-sies trekken. Verder vind ik het ook van belang dat (aankomend) artsen zelf in een vroeg stadium over dit soort kwesties leren nadenken en zich daar een eigen mening over vormen. Omdat ze zeker in de toekomst voortdurend met dit soort grensgebieden geconfronteerd zullen worden.” Juist daarom is het zo belangrijk dat dit soort anti-ciperend onderzoek wordt gedaan, zegt Schermer. “Voordat het er allemaal echt is, is het belangrijk om alvast na te denken over hypothetische toe-komstscenario’s. Ook al kun je niet alles voorzien, toch is het goed dat er dan al in algemene zin over is nagedacht door onderzoekers en beleidsmakers. Zodat je al een heleboel visies en argumenten in de kast hebt liggen die je kunt gebruiken om dat con-crete debat te voeren.”Want hoe meer er kan, hoe meer verantwoordelijk-heid je hebt. Als mens, als beleidsmaker, als arts. “We kunnen in de nabije toekomst bijvoorbeeld ook steeds beter op basis van genetische gegevens de kansen voorspellen om bepaalde ziektes te krijgen. Wil je dat allemaal wel weten? En kun je daar dan eigenlijk wel iets aan doen? Dat soort kennis stelt ons voor moeilijke keuzes. Dat is de keerzijde van maakbaarheid. Alles in de hand willen hebben, betekent ook dat je veel keuzes moet maken en er heel veel mee bezig moet zijn. En het is de vraag of je daar nu zoveel gelukkiger van wordt. Een perfect mens betekent nog geen gelukkig mens.”

Perfectheid maakt nog niet gelukkig

WETENSCHAP

INHOUD

Een vliegende

start met een

Veni-beurs

WETENSCHAP 22 september 2011 | 22

Een Veni geeft echt een boost aan je carrière, vertelt hoogleraar Klinische psychologie Ingmar Franken. “Het staat erg goed op je cv.” In 2004 kreeg hij een Veni en in 2007 volgde een Vici voor zijn onderzoeken naar

wat er in de hersenen gebeurt bij risicovolle beslissingen en verslaving. Nu heeft hij net een Vici aangevraagd. “Een Veni is goed voor je naamsbekendheid”, merkte ook econometrist Erik Kole, die een dergelijke beurs kreeg in 2008. Binnenkort publiceert hij zijn onderzoeksresultaten in verschil-lende bladen. Hij onderzocht plotselinge verande-ringen in financiële markten - een populair onderwerp zo bleek toen de financiële crisis uitbrak. Door de beurs had hij meer tijd om aan onderzoek dan aan onderwijs te besteden, zo’n 75 in plaats van 40 procent.

“Zo’n Veni is toch nét wat meer waard dan andere beurzen”, vindt Joris Pothof van de afdeling Genetica in het Erasmus MC, want, zegt hij, het is een persoonlijke beurs en geeft je de vrijheid je eigen onderzoek vorm te geven. Vijf jaar geleden kreeg hij een Veni om onderzoek te kunnen doen naar de rol

van RNA-moleculen in het herstel van DNA en het ontstaan van kanker. Het zelfstandig kunnen werken met zo’n beurs sprak Pothof aan. “Meestal begin je als uitvoerende onder een hoogleraar met onderzoek.” In de jaren daarna ontving hij nog enkele beurzen, onder andere van KWF Kankerbe-strijding, waarmee hij enkele aio’s kon aanstellen.Om carrière te kunnen maken in de wetenschap in Nederland moet je eigenlijk wel het Veni-Vidi-Vici-traject doorlopen, zegt Ingmar Franken. Een Veni is geen vereiste om een Vidi en een Vici te krijgen, maar het helpt wel. Met een Veni op zak heb je als wetenschapper laten zien dat je erin geslaagd bent een goed projectvoorstel te maken. Belangrijk, nu je als wetenschapper moet kunnen laten zien dat je extern geld binnen kunt halen. “Ik kijk daar ook met een schuin oog naar als ik nieuwe medewerkers aanneem”, zegt Franken. “In het geval van jonge wetenschappers vraag ik me dan af: zijn ze ‘Veniabel’?” Toch, zegt Franken, het blijft een beetje een loterij. “Het betekent niet dat je niet goed bent als je deze beurs niet krijgt.” Hij zat drie keer in de Veni-com-missie, die de beurzen toekent, en vond het niet eenvoudig om te bepalen wie de beurs krijgt. “Ook buitenlandse onderzoekers dingen mee. Het niveau is erg hoog.” Onderzoekers die eenmaal een Veni hebben gekregen blijven volgens hem meestal in de wetenschap werken. “Vaak gaan ze door naar de top.” Toch is een Veni geen garantie voor succes, zegt hij. Nee, je bent er nog niet als je een Veni hebt gekregen, vindt Pothof ook. “Je moet je daarna echt nog wel bewijzen.”

Een Veni-beurs is een mooie opsteker voor een jonge

onderzoeker. Maar wat levert het op? En wat heeft het voor

invloed op je carrière? Drie EUR-wetenschappers die

eerder zo’n beurs kregen aan het woord.

tekst Thessa Lageman illustraties Bas van der Schot

‘Bij jonge wetenschappers vraag ik me af: zijn ze Veniabel?’

WETENSCHAPWETENSCHAP 22 september 2011 | 23

TienjongeEUR-wetenschappersontvin-genonlangseenVeni.Watverwachtenzeervan?

Bram van den Bergh (1980) – Rotterdam School of Management Titel: ‘How To Understand Wesley Sneijder's Belief In Plastic Jewelry: The Persistence of Placebo Effects of Marketing Actions’“Door de Veni-beurs kan ik me concentreren op onderzoek en heb ik minder onderwijs- en managementtaken. Dat is nodig om op topniveau onderzoek te kunnen doen. Ik hoop een belang-rijke bijdrage te leveren aan academische theorievorming en aan praktische vraagstukken rond marketingcommunicatie.” Bram Büscher (1977) – International Institute of Social Studies Titel: 'Nature 2.0: the political economy of conservation in online and Southern African environments’“De beurs is een boost voor mijn carrière en een erkenning voor mijn onderzoek tot nu toe. Er is nog weinig over dit onderwerp geschreven, dus ik verwacht met nieuwe inzichten te komen waar beleidsmedewerkers wereldwijd wat aan hebben.”

Yvonne Bastiaansen - Jenniskens (1980) – Erasmus MCTitel: Orthopaedics ‘Developing patient-specific in vitro models to examine foreign body reactions and test interventions’“Met deze subsidie kan ik het onderzoek doen waar mijn interesses liggen. Over een paar jaar hoop ik dankzij deze beurs een zelfstandig onderzoeker te zijn en een begin gemaakt te hebben met het opzetten van mijn eigen onderzoekslijn.” Mihaela Crisan (1971) – Erasmus MCTitel: Stem Cell Institute ‘Role of pericytes during hematopoiesis in mouse embryo’“Het is een prachtig begin van mijn academische carrière. De beurs opent ook deuren om fondsen te krijgen voor vervolgonderzoek. Mijn uiteinde-lijke doel is om een eigen onafhankelijke onder-zoeksgroep op te zetten.”

Abbas Dehghan (1973) – Erasmus MCTitel: Epidemiology ‘Role of inflammatory proteins in the development of type II diabetes’“Zo’n beurs werkt ontzettend motiverend. Ik ben in 2004 uit Iran gekomen. Dankzij de NWO die deze beurs voor alle onderzoekers openstelt, los van hun nationaliteit, kan ik nu in een inspire-rende omgeving onderzoek doen naar een onderwerp dat mij interesseert. Ook ga ik enkele maanden in Boston met bekende onderzoekers op mijn vakgebied werken.”

Ewout Hoorn (1978) – Erasmus MCTitel: ‘When salt turns sour: from kidney salt transport to hypertension’“Het belang van een Veni kan moeilijk overschat worden. De Veni geeft onder meer ruimte om zogenaamd risicovol onderzoek te doen, zonder gegarandeerd resultaat, maar indien het slaagt, met baanbrekende uitkomsten.”

Bernike Kalverda (1980) – Erasmus MCTitel: ‘The role of the influenza virus genome sequence in host innate immune responses’“De subsidie toont aan dat je tot de top behoort en het wordt daardoor ook gemakkelijker om andere subsidies te krijgen en universitair docent te worden. Ik hoop dat mijn onderzoek leidt tot een wetenschappelijke doorbraak op het gebied van virologie en immunologie.”

Renske Keizer (1983) – Faculteit der Sociale WetenschappenTitel: ‘Understanding paternal involvement: A longitudinal and dyadic perspective’“Tegenwoordig is het krijgen van deze prestigi-euze beurs heel belangrijk om ver te komen in je wetenschappelijke carrière. Het geld stelt mij in staat om drie jaar lang onderzoek te doen naar vaderschap, en het is daarnaast een erkenning van talent.”

Nailya Ordabayeva (1980) – Rotterdam School of Management Titel: ‘Why Consumers Underestimate Size Changes and How to Help Them’“Ik kan door deze subsidie mijn onderzoek zonder enige financiële obstakels uitvoeren. Ik kan samenwerken met experts op mijn vakgebied en zelf een expert worden. Ook hebben mijn bevindingen door de beurs een grotere praktische impact.”

Michel van der Wel (1981) – Erasmus School of EconomicsTitel: ‘How safe is the safe haven? Measuring the riskiness of the riskfree asset’ “Tussen het verschonen van de luiers door, en met zeer weinig slaap, heb ik me voor moeten bereiden op mijn Veni-presentatie: in april ben ik vader geworden. Mijn onderzoeksvoorstel is ambitieus maar haalbaar, en dat het door de strenge selectieprocedure is gekomen geeft veel vertrou-wen.”

Veni Vidi ViciVeni Vidi ViciVeni, Vidi, Vici (Ik kwam, ik zag, ik overwon), sprak Julius Caesar na zijn overwinning op Pontus in de slag bij Zela 47 v. Chr. De uitspraak gebruikt de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) voor de beurzen die zij ieder jaar uitreikt aan beginnende (Veni), midcareer (Vidi) en gearriveerde (Vici) onderzoekers.De Veni-subsidie wordt jaarlijks uitgereikt aan jong wetenschappelijk talent dat maximaal drie jaar geleden is gepromo-veerd. Met de financiering van maximaal 250.000 euro kunnen ze drie jaar vervolg-onderzoek doen. De uitreiking gebeurt op

twee momenten in het jaar, in totaal gaat het om zo’n 150 Veni’s. De Vidi-beurs - maximaal € 800.000 - is bedoeld voor onderzoekers die maximaal acht jaar geleden gepromoveerd zijn. De onderzoekers kunnen een eigen vernieu-wende onderzoekslijn ontwikkelen en één of meer onderzoekers aanstellen. De Vici is voor onderzoekers die maximaal vijftien jaar geleden gepromoveerd zijn en bedraagt maximaal € 1.500.000. Per jaar is 150 miljoen euro beschikbaar voor Veni, Vidi en Vici samen. De financiering komt van het ministerie van Onderwijs Cultuur en Wetenschappen.

Aantal uitgereikte Veni-beurzen aan EUR-wetenschappers 2002 t/m 2010

INFOGRAPHIC

EMC 50 70%ESE

10 14%

FSW 57%

FSW

RSM 34%

FRG 23%

FHKW 11%

iBMG 00%

iBMGiBMG

00%

FW 00%

1%FWFWFW

00%0%

1%

INHOUD

WETENSCHAP 22 september 2011 | 24

Of je van koffie houdt en hoeveel koffie je kunt drinken, hangt af van de mate waarin je lever de cafeïne kan verwerken. Dit afbreek-proces blijkt door je genen te worden bepaald. Ook in hoeverre je verslaafd bent aan koffie heeft een genetische oorzaak, net als de mate waarop je al dan niet gemakke-lijk in slaap valt na het drinken van een kop koffie. Dit concludeert een internationale groep onderzoekers onder leiding van het Erasmus MC in het tijdschrift Molecular Psychiatry.

“Voor een deel is het mogelijk te wennen aan het drinken van koffie”, vertelt hoofdon-derzoeker Cornelia van Duijn, “maar uiteindelijk hangt het af van je genen hoeveel je kunt en wilt drinken”. Dat is grotendeels erfelijk, maar als je ouders grote liefhebbers zijn, betekent het niet per se dat je zelf ook graag koffie drinkt. Uit het onderzoek blijkt dat de lever koffie als een potentieel giftige stof ziet en na het drinken van een kopje koffie eiwitten aanmaakt om de cafeïne te verwerken. De onderzoekers vonden dat vooral variaties in het CYPIA1-gen dat bepalen. Maar liefst 77 procent van de Nederlanders van vijftien jaar en ouder drinkt koffie, blijkt

uit onderzoek van Douwe Egberts. Volgens de Jellinek-kliniek is er niets aan de hand als je niet meer dan vijf tot zes koppen per dag drinkt. Bij meer consumptie kun je last krijgen van nervositeit, angst en slecht slapen. Het Voorlichtingsbureau voor Koffie en Gezondheid houdt het op vier tot vijf koppen per dag - 400 mg cafeïne. Maar, zegt een woordvoerder ook: het maximum aantal verschilt van persoon tot persoon. Volgens het Voorlichtingsbureau is er op grond van huidig wetenschappelijk onder-

zoek geen aanwijzing dat cafeïne verslavend is. “Er is meer onderzoek naar de rol van genen nodig”, zegt de woordvoerder. De onderzoekers onder leiding van het Erasmus MC ontdekten echter dat het NRCAM gen ervoor zorgt hoeveel koffie je drinkt. NRCAM is eerder in verband gebracht met verslaving aan cocaïne, amfetamine en morfine. Onderzoeker Van Duijn – zelf een groot koffiedrinker – noemt koffie een onschuldige verslaving, maar ze weet ook dat mensen die proberen te stoppen, ontwenningsverschijn-selen kunnen krijgen, zoals hoofdpijn, vermoeidheid en prikkelbaarheid. “Dat geldt ook voor het stoppen met cola; alles met cafeïne.” TL

'Maar uiteindelijk hangt het af van je genen hoeveel je kunt en wilt drinken'

Wetenschappers beweren nog al eens wat. Klopt het altijd, en wat denken anderen?

DE BEWERING

Het gaat goed met de Nederlandse economieOndanks alle sombere geluiden over de slechte economische situatie van ons land blijkt Neder-land dit jaar van de achtste naar de zevende plaats van de mondiale concurrentie-index te stijgen. In de nieuwe ranking van het World Economic Forum is de innovatie- en concurrentiekracht van 142 lan-den onderzocht. Het Nederlandse instituut INS-COPE verzamelde de gegevens voor Nederland. Volgens directeur Henk Volberda, hoogleraar Stra-tegisch Management en Ondernemingsbeleid aan de Rotterdam School of Management, is Neder-land langzamerhand aan het verschuiven naar een hoogwaardige kenniseconomie. Het sterke concur-rentievermogen van de Nederlandse economie geeft volgens hem vertrouwen in de toekomstige groei. Zwitserland staat op de eerste plaats in de index, gevolgd door Singapore, Zweden en Fin-land.

Filosoof spreekt zichzelf tegenDe theorieën van de toonaangevende Duitse filo-soof Adorno (1903-1969) over kunst en cultuur be-vatten opvattingen die zichzelf tegenspreken. In zijn proefschrift New Music and Adorno’s Melan-cholia. Philosophical dissonances in Adorno’s mu-sic aesthetics probeert Stuart Griffin deze tegen-stellingen op te lossen om zo tot een betere theorie te komen. Volgens Griffin zitten er verschillende contradicties in Adorno’s esthetica. Zo ziet de filo-soof geïndustrialiseerde samenlevingen als plaat-sen waar alles wordt verheven tot een relatie tus-sen mensen en dingen. Hoewel hij hierover zeer kritisch is, gebruikt hij dit concept wel om over kunst na te denken en stelt hij dat kunst ervan is gevrijwaard.

Ietsje meer vrouwen aan de topVijf meer vrouwen zitten er dit jaar in de bestuurs-kamers van 97 Nederlandse beursgenoteerde naamloze vennootschappen. Dat blijkt uit de Ne-derlandse Female Board Index 2011 van hoogle-raar Mijntje Lückerath-Rovers (Nyenrode Busi-ness Universiteit/ Erasmus Universiteit Rotter-dam). Van de 716 zittende bestuurders en commis-sarissen zijn er 66 vrouw (9,2 procent). In 2010 was dit aandeel nog 8,4 procent. Alleen TNT Ex-press voldoet aan (het binnenkort wettelijke) streefgetal van 30 procent vrouwen in zowel de raad van bestuur als de raad van commissarissen. Nog steeds heeft de meerderheid (55 procent) van de beursondernemingen geen enkele vrouw in bei-de raden. De vrouwen die er wel zitten zijn gemid-deld jonger dan de mannen, zitten er korter en ko-men vaker uit het buitenland. TL

WETENSCHAP KORT

Debewering:Aantal koppen koffie per dag hangt af van je genen.Hoofdonderzoeker:Genetisch epidemioloog Cornelia van Duijn.

LIFESTYLE 22 september 2011 | 25

Leiden

Japanse films zijn andersWat is kenmerkend voor de Japan-se cinema? “Hoe cliché het mis-schien ook mag klinken, Japanse cinema is ‘anders’. De vertelme-chanismen, de manier van ver-beelden, de manier van animeren, noem maar op. Vergeleken met Ja-panse films lijken Bollywoodfilms bijvoorbeeld bijzonder niet-exo-tisch.”

Is het beter dan wat wij hier ge-wend zijn? “De cinema die wij hier kennen – vooral de Nederlandse en Amerikaanse – vind ik te voor-spelbaar. Nederlandse films heb-ben conceptueel en budgettair het nakijken wat Japanse films aangaat, en (te) veel Amerikaanse films hebben een ‘happy ending’. Innovatie is hierbij ver te zoeken.”

Wat staat er tijdens het festival al-lemaal op het programma? “Een orgie aan Japanse films natuurlijk. Toevallig is het thema van dit jaar Japanse films met een sterk wes-terse invloed. Vrees niet: ze zijn onmiskenbaar Japans!”

Als het festival straks voorbij is, hoe komen we dan aan onze trekken op dit gebied? “LantarenVenster draait redelijk vaak Japanse films. Daarnaast blijf ik via IMDb -– the Internet Movie Database – en Piratebay op de hoogte van al het nieuws over de Japanse cine-ma.” IW

Camera Japan vindt plaats van 22 t/m 25 september. Voor meer info: www.camerajapan.nl

DE AANRADER

MIJN STIJL

‘Ik wil er in elk geval zeker niet doorsnee uitzien’Wat draag je, waar komt het vandaan en wat kost het? “Mijn Adidasjes heb ik ge-kocht bij Footlocker voor ongeveer € 50,-. De trainingsbroek (ook Adidas) kostte zo’n € 60,-. De korte broek komt uit Singapore en was € 40,-. Het vest (Nudie Jeans) heb ik gekocht in Middelburg bij Jeans Inn voor € 100,. Het petje (Vanz) heb ik voor € 30,- bij Britain op de Korte Hoogstraat gekocht.”

Die trainingsbroek van je valt lekker op; draag je dit soort vreemde combi’s vaker? “Ja. Ik heb me hiervoor laten inspireren door iemand die ik op televisie zag tijdens een dansoptreden.”

Hoe omschrijf je jouw stijl? “Uniek en sporty. Ik wissel veel af. Soms ga ik voor formeel, maar dat probeer ik altijd weer

op een originele en trendy manier te combineren. Dan draag ik bijvoorbeeld een overhemd met daaroverheen een tanktop.”

Je bent dus wel een modebewust type? “Jazeker, ik vind mode belangrijk. Ik ben ook opgegroeid met mode, ik weet niet beter. Ik dans zelf ook en tijdens optre-dens wil ik opvallen. Ik wil er in elk geval zeker niet doorsnee uitzien!”

Vind je jezelf een trendsetter? “Ik krijg veel leuke opmerkingen over mijn kleding, maar als je kiest voor een stijl als de mij-ne kun je verwachten dat mensen nega-tief reageren. Of mensen me kopiëren weet ik niet, dat kan me eigenlijk ook niet schelen.” IW (foto: RvdH)

In elk nummer nemen we de outfit van een EUR-student onder de loep. Dit keer de stijl van Henry Lim (20), eerstejaars student psychologie.

EM vraagt een EUR-medewerker of -student om een uitgaanstip. Sociolo-giestudent Sebastiaan Looijen tipt het Japanse filmfestival Camera Japan.

Guilty of romance

22 september 2011 | 26LIFESTYLE

Studentikoze Club Night

Cultuur snuiven en Kroepoek proeven

Jazzy feeling

Een avondje stappen in een trendy club dus, maar met goedkoop bier – slechts € 1,50 – en zonder commerciële top 40-muziek en schreeuwerige Skihutkrakers. For students only. Dat is SOEPP (Student-Only Event with Party & Pils). Op 29 september vindt de al-lereerste editie plaats in club Eclipse, het voor-malige Outland, aan de Prins Alexanderlaan. Het is de bedoeling dat SOEPP uiteindelijk een maandelijks terugkerend evenement wordt, met lekkere clubmuziek en toegankelijk voor alle studenten uit Rotterdam en omstreken. Klosse: “Tijdens de eerste editie staat Phale-rieau op het programma, bekend van onder andere BNN. Hij draait weliswaar commerciële house, maar ook R&B en techno. We heb-ben hem gevraagd voor de eerste avond om meteen een breed publiek aan te spreken en hopelijk ook enthousiast te maken voor de volgende keren.” Daarnaast zal Klosse, also known as DJ Ludo-vika, zelf ook plaatsnemen achter de draaita-fels en plaatjes draaien in de stijl van Swedish House Maffia: internationale house met veel vocalen. Omdat het OV ’s nachts niet rijdt staat er tussen 03.00 en 05.00 uur een bus voor de deur die je voor 5 euro naar Kralingen en Centrum/CS brengt IW

Voor meer info: www.soepp.nl

De KF is gevestigd in een oud pakhuis dat voorheen dienst deed als -hoe kan het ook anders- kroepoek-fabriek. Het afgelopen jaar is keihard gewerkt om het gebouw om te toveren tot een heus poppodium met een podiumzaal die ruimte biedt aan zo’n 250 man. Daarnaast zijn er creatieve studio’s ingericht voor film,

fotografie, montage, design, cursussen, workshops en ex-posities. De programmering is erg divers maar zal vooral bestaan uit concerten, workshops en evenemen-ten, met af en toe theater en dans. “We zijn geen heel groot theater”, vertelt Tim van Dorp, medewerker Pro-gramma en Productie bij De KF. “daarom hebben we he-

laas geen ruimte voor grote theaterproducties. Je moet eerder denken aan cabaret. En natuurlijk komen er een hoop bandjes optreden, uit de regio, maar ook uit de rest van het land.” Doorde-weeks zijn de ruimtes te huur voor vergaderingen en workshops, de weeken-den staan in het teken van muziek. Met zeer uiteenlo-pende genres. Zo vond eer-der deze maand een vette dubstep party plaats, maar je kunt bij De KF ook terecht voor vuige rock-’n-roll, blues, reggae, ska en rock. Wie nieuwsgierig is geworden kan op zondag 25 septem-ber de sfeer komen proeven. De Kroepoekfabriek houdt dan namelijk vanaf 13.00 uur open huis. IW

Wat maakt Jazz zingen zo bijzonder? “Het samen zingen in een groep. Daarnaast treed je tijdens het zingen in contact met je lichaam. Het ritme van jazz is heel anders dan dat van pop of klassieke muziek, je krijgt hierbij echt die ‘Jazzy feeling’.”

Is het nodig om enige zangles te hebben ge-had? “ Nee, de cursus is voor beginners. Tij-dens iedere les gaan we gezamenlijk aan de slag met adem- en stemtechnieken en oe-fenen we nieuwe liedjes. Het is ook geen echte zangles en er wordt geen aandacht besteed aan ieders individuele zangkun-sten.”

Zitten er wel eens mensen tussen die totaal niet kunnen zingen? “ Ik denk dat er nie-

mand is die echt totaal niet kan zingen, want we gebruiken onze stem iedere dag. Wel zijn er soms mensen die onzeker zijn of moeite hebben met bepaalde intonaties. Maar het leuke is: in een groep valt dat he-lemaal niet op. Je wordt meegetrokken door de rest.”

Geef je vaker les aan studenten? “ Ik geef les aan mensen van iedere leeftijd. Maar ik vind het altijd erg leuk om les te geven aan EUR-studenten. Zij zijn over het algemeen erg communicatief, sociaal en open. Bij hen ontstaat iedere keer weer snel een groeps-gevoel en een goede sfeer.”

Voor meer info: www.eur.nl/sgec/cursussen_workshops/

Rotterdam heeft er een nieuwe studenten-avond bij: SOEPP. Een concept dat is bedacht door bedrijfskundestudent Lodewijk Klosse. “Er zijn in Rotterdam clubs en studentenca-fés genoeg, maar wat ik mis is een combina-tie: een studentikoze club night.”

Dit najaar gaan er weer verschillende SKVR-cursussen voor studenten van start. Elisabeth Argilagos geeft de cursus Jazz zingen. “Ik denk niet dat er mensen zijn die echt helemaal níet kunnen zingen.”

SOEPP heeft voor EM een speciale gasten-lijstactie. Wil jij op de gastenlijst? Stuur dan een mailtje naar info@soepp.nl met als onderwerp ‘Erasmus Magazine Gastenlijst’, en als tekst je naam + aantal. Wees er snel bij want het aantal plaatsen is beperkt.

Begin deze maand is in Vlaardingen het nieuwe pop- en cultuurpodium De Kroepoekfabriek KF) geopend. Het is volgens de organisatie een nieuwe culturele impuls voor de regio.

Kroepoek Proeven: 25 september. Meer info: www.kroepoekfabriek.nl

CURSUS

CULTUUR

STUDENT

Filmclub Special: Camera JapanSamen met Camera Japan, hét festival voor Japanse film en cultuur, organiseren we een lezing over rampen en vernieuwing in Japanse films. Donderdag 22 septem-ber vanaf 19:00 uur, toegang € 6,- Lantaren/Venster, Otto Reuchlinweg 996, Rotterdam

SOS in Pills PlazaEén keer in de maand in Pills Plaza in het Erasmus MC organiseren we i.s.m. de Medische Faculteitsvereni-ging een concert tijdens de LaMa-borrel op de laatste maandag van de maand.Maandag 26 september van

16.30 tot 17.30 uur Pills Plaza, Erasmus MC

Open Air Cinema Twee keer per jaar organise-ren we een openluchtbios-coop op Woudestein. De poll is gesloten en de film die we vertonen is “The Hangover”.Dinsdag 27 september van 20.00 tot 22.00 uur Tinbergen Plaza, tussen L- en T-gebouw

SOS in De SmitseMet Deep Brain Stimulation, een jonge pop-rockband uit RotterdamWoensdag 28 september van 17.00 tot 18.00 uurCafé In de Smitse, T-gebouw, Woudestein

Cursussen en WorkshopsIn oktober gaan de meeste cursussen van start. Schrijf op tijd in voor een cursus of meld je aan voor één van de workshops Photoshop, Indesign, Dance Trends of Straatfotografie.

Meer informatie? www.eur.nl/sgecAlle programma’s zijn gratis toegankelijk tenzij anders vermeld.

STUDIUM GENERALE & ERASMUS CULTUUR AGENDA

LIFESTYLE

Het houten boshutje van De Big midden in het Kralingse Bos staat er al sinds 1956 en dat is er aan af te zien ook. De pannenkoeken zijn heerlijk, al zorgt het personeel wel voor een wat rare bijsmaak. Toch heeft het sprookjesachtige pannenkoekenhuisje wel wat.

Boshut de BigKralingseweg 20

Rotterdam

Sfeer: 6Studentikoosheid: 5

Sjanskansen: 5Dinsdag t/m zondag

geopend van 10.00 tot 18.00

Goed nieuws voor arme studenten die graag een tablet willen. BeBook heeft namelijk een goedkoop alternatief op de markt ge-bracht. Voor nog geen 280 euro ben je al de eigenaar van de Be-Book Live. Goedkoop vergeleken met de iPad en bovendien een stuk handzamer. De BeBook Live is een kleine, lichte 7 inch-tablet. Hij

werkt helaas nog met de oude Android 2.2. versie, het systeem dat wordt gebruikt op smartphones, maar de prijs maakt veel

goed. Bovendien is de tablet erg geschikt voor het lezen van documenten of boeken, en dus ideaal voor je studie! IW

UIT/GAAN

22 september 2011 | 27

Hot: Budget TabletGESPOT OP DE CAMPUS

Het sprookje van De Big

Er was eens een klein houten huisje, diep verscholen in een groot bos. Geen toepasselijker manier om deze recensie te openen. Om meerdere redenen lijkt De Big zo uit een sprookjesboek geslopen: de ligging in het Kralingse Bos, de ietwat vervallen staat van het huisje, het interieur dat volhangt met koeken-pannen, de overdaad aan honden- en kinderspeelgoed en de berg snoepgoed bij de rekening. Is dit wel te vertrouwen? De plek doet om meerdere redenen nogal surrealistisch aan. Wel een aanrader trouwens voor wie Rotterdam wil ontvluchten, zonder Rotterdam te verlaten. De ontvangst op het terras buiten is wat onwennig. “Er komt zo iemand bij u”, meldt de dame van de bediening. Ze gaat een tafeltje verderop zitten en steekt een sigaretje op. Een collega die naar buiten komt, volgt haar voorbeeld. Op haar T-shirt staat de opdruk: ‘We’re all mad here’. Treffender had ik mijn eerste indruk niet kunnen formuleren. Tien minuten later komt een derde collega naar buiten. Lange benen in een strakke, zwarte lederen broek. Tot zover de kindvriendelijke uitstraling van De Big. Uiteindelijk mogen we een bestelling opnemen, althans… veel geduld lijkt de dame in kwestie er niet voor te hebben. “Anders denkt u nog even na, dan kom ik zo terug.” Maar eind-goed-al-goed: binnen niet al te veel tijd worden de pan-nenkoeken de keuken uitgedragen. De menukaart – of eigenlijk het volgekalk-te bord – staat vol met ingrediënten die je zelf mag combineren. Maar voor wie daar geen zin in heeft, zijn er ook een aantal vaste combinaties. Sambal lijkt het geheime wapen van De Big. Al-met-al een prima gelegenheid voor een pannenkoekenmaal, en leuk na een romantische wandeling rond de Kralingse Plas. Wel wat broodkruimeltjes meenemen om de weg weer terug te vinden. TdL (foto: MdG)

EM SERVICEBerichten voor deze rubriek kunt u sturen naar: service@em.eur.nl Nadere informatie? Bel 010-4081115.

PERSONALIA

Aart Gerritsen, promovendus aan het Tinbergen Instituut/ESE, heeft de IPPF Young Economist Award 2011 ontvangen tijdens het 67ste Congres van het Inter-national Institute for Public Fi-nance in Ann Arbor (Verenigde Staten), voor zijn artikel Equity and Efficiency in Rationed Labor Markets.

Jan Goossens, hoofd Bestuurlijke zaken van de Algemene Be-stuursdienst van de EUR zal per 1-10-2011 met deeltijdontslag gaan. Hij wordt opgevolgd door drs. John van Male (thans direc-teur Erasmus School of History, Culture and Communication). Jan Goossens zal nog enige tijd als adviseur verbonden blijven aan de Algemene bestuurs-dienst.

Prof. dr. G.M.H. (Gerard) Mertens, die tot 1 september 2011 hoogleraar Financial Analy-sis was aan de Rotterdam School of Management, Erasmus Uni-versity, is per dezelfde datum be-noemd tot decaan van de facul-teit Managementwetenschap-pen van de Open Universiteit.

Dr. Gijsbert Oonk, van de Eras-mus School of History, Culture and Communication is aange-steld als de Alfred D. Chandler, Jr. International Visiting Scholar in the Business History Group, Har-vard University, Boston, 2011-2012. Hij verblijft daar van 15 april tot 15 juni 2012.

Dr. Owen O’Donnell is per 1 sep-tember 2011 benoemd tot bij-zonder hoogleraar Applied Eco-nomics, with focus on Health vanwege de Vereniging Trust-fonds EUR bij de capaciteits-groep Toegepaste Economie, Erasmus School of Economics.

Kees van Paridon, hoogleraar Economie bij de Erasmus Univer-siteit Rotterdam, afdeling Be-stuurskunde is aangesteld als Chief Science Officer (CSO) van de gemeente Rotterdam. Van Pa-ridon blijft verbonden als hoog-leraar/voorzitter aan de afdeling Bestuurskunde van de Faculteit der Sociale Wetenschappen.

*Stella Luz A. Quimbo (1969) is op voordracht van het Curatori-um van de Prins Claus leerstoel

door het International Institute of Social Studies (ISS) in Den Haag benoemd op de Prins Claus Leerstoel 2011/2013.

Prof.dr. Job Swank, deeltijdhoog-leraar Economisch Beleid aan de Erasmus School of Economics wordt op 1 november 2011 direc-teur monetaire zaken en financi-ele stabiliteit bij De Nederland-sche Bank (DNB).

Glen L. Urban, van de Sloan School of Management van het Massachusetts Institute of Tech-nology (VS), is per 1 september 2011 voor een jaar aangesteld als gasthoogleraar Marketing Re-search bij de Erasmus School of Economics (BE, sectie Marke-ting).

Dr. René van Vliet heeft op 31 augustus de Umbra Erasmi-penning ontvangen ter ere van zijn 25-jarig dienstverband bij de EUR. Van Vliet is sinds 1989 werkzaam bij het instituut Be-leid & Management Gezond-heidszorg (iBMG) en is momen-teel universitair hoofddocent bij de sectie Ziektekostenverzeke-ring.

Benoemingen in het Erasmus MC vanwege het Erasmus Trust-fonds:Prof.dr. Tiemeier is benoemd tot bijzonder hoogleraar Psychiatri-sche epidemiologie.Prof.dr. Janssens wordt bijzonder hoogleraar Translationale epide-miologie in genoomonderzoek.Prof.dr. Raat gaat de bijzondere leerstoel Jeugdgezondheidszorg bekleden.

SERVICE 22 september 2011 | 28

COLOFONUitgave EM 3– 22 september 2011jaargang 15, 2011-2012Erasmus Universiteit RotterdamISSN: 0922 – 713x

Adres EMErasmus MagazineGebouw E, kamers ET 41-48Burg. Oudlaan 503062 PA Rotterdam

PostadresErasmus MagazinePostbus 17383000 DR Rotterdam

Em.OnlineErasmus Magazine verschijnt in zijn geheel ook op www.erasmusmagazine.nl

RedactieWieneke Gunneweg, hoofdredacteurGert van der Ende, eindredacteurLindemarie Jongste, webredacteurThessa Lageman, wetenschapsredacteurGeert Maarse, redacteur

MedewerkersFotografie: Ronald van den Heerik, Levien Willemse, Michel de GrootCartoons: Bas van der SchotColumns: Peter Achterberg, Elfahmi el Bouazati, Tim de MeyTeksten: Tim Gouw, Thomas de Leeuw, Sanne van der Most, Daan Rutten, Caroline van der Schaaf, Jennifer van de Velde, Iris Withuis, Martine Zeijlstra.International Pages: Martina Danelaite, Christian Mathis, Hannes Peters, Iris Segers

RedactieassistentJosé Luijpen010 -4081115erasmusmagazine@em.eur.nl

AdvertentiesT 010 4081115E advertenties@em.eur.nlwww.erasmusmagazine.nl/advertenties

Abonnement? Maak € 35,00 over op bankrekening 465 964 397 t.n.v. Erasmus Magazine te Rotterdam, o.v.v. abonnement EM. Abonnementen worden niet automatisch verlengd.

VormgevingUnit20, Yoe San Liem, Maud van Velthoven

DrukDe Bondt, Barendrecht

HOPErasmus Magazine is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau

RedactieraadHenk Volberda (voorzitter), Wajid Hassan, Wim de Jong, Martijn Kleppe, Sophie Konings, Robert van Putten, Marcella Spoor, Pieter Kuijt.

CoverFotografie: Ronald van der Heerik

Volgende editie EMEM 4 verschijnt op donderdag 6 oktober 2011

© Erasmus MagazineAuteursrecht voorbehouden. Niets uit deze uitgave ma zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur overgenomen worden.

EuroCollege Hogeschool (ECHS) particuliere school voor versnelde en begeleide MBO & HBO opleidingen in centrum van Rotterdam

zoekt stevig talent voor verschillende functies:

Bij voorkeur ouderejaars studenten met pit en ambitie.Wij hechten veel belang aan inhoud, representatie en betrouwbaarheid. Zie www.eurocollege.nl voor impressies.

Informatie : w.ruijgrok@eurocollege.nlSollicitaties : w.ruijgrok@eurocollege.nlt.a.v. Mw W.J.M. Ruijgrok.

� steunlessen� studiebegeleiding� projectbegeleiding

� secretarieel en � receptie-werk

Advertentie

EM INTERNATIONAL 3 september 2009 | 0322 September 2011 | 29EM INTERNATIONAL

INTERNATIONAL NO.03//SEP//2011

Confusion over lingua franca at Faculty Council ESEThere was some confusion over the lingua franca at the Faculty Advisory Board of the ESE after Lithuanian student Egle Ar-monaite had joined. Should we now speak English at our meetings or continue in Dutch? The international board member was not able to understand what was said during meetings after she had re-ceived a Dutch language course, and yet the Board was not particularly keen to switch over to English. Dean Philip Hans Franses explains.

Is it reasonable to expect that the Lithua-nian student be fluent in Dutch after a three day crash course?‘No, that’s why she was offered a follow-up course. We will see if that is enough. She is studying at the ESE, meaning she is highly competent.’

Why isn’t English the lingua franca at the Faculty Advisory Board of an internatio-nal faculty such as ESE by default?‘There is no reason for that if every board member speaks Dutch. Parts of the education offered by the faculty are in English, but par-ticipating in the decision making process is something else. For instance, you have to lea-rn about rules, agreements, and the Dutch way of debating.’

Exactly how international is the Erasmus School of Economics?‘A quarter of our staff is not Dutch and we ha-ve 30 nationalities. There is the International Bachelor Economics and Business Economics programme with 150 students and 25 percent of our master students are foreign.’

How would the quality of discussions be affected if the Faculty Advisory Board we-re to switch over to English?‘Not much. All members are fluent in English. Mind you that as a dean this is not my res-ponsibility. It is up to the Faculty Advisory Board to make this decision.’ GM

The International Student and Staff Welcome started fashionably late and drew about 700 inter-nationals to listen to the rector magnificus, the vi-ce mayor of Rotterdam, the director of the facility services, the president of ESN-Rotterdam, and a stand-up comedy act to top it all off. The audience seemed to enjoy the wit, the humour, and the down-to-earth qualities of the speech of rector magnificus Henk Schmidt, the main man behind the wheel of the Erasmus University. Jayadi, an ISS student from Indonesia, noted that during five years of his study in Indonesia he has never even once caught a glimpse of the rector magnificus, while here he got to put a face to the name during the first week. Jayadi also enjoyed his speech. ‘This country offers good education, friendly people, and a modern atmosphere. I came here to have great experiences.’

Yuping Mao, a brand new Assistant Professor and an addition to the Department of Media and Communication, says that she has never before seen a ceremony to welcome international staff and students in any of the universities she worked or studied at in the past. ‘That’s what is great about Erasmus. The respect for different cultures is really embedded in the minds of the students and staff here.’ Mao, having worked and studied in the US, Canada, and China, observes that Holland and the Erasmus University are a whole new exploration for her. Mao is eager to tell that she has even tried herring. Culinary achieve-ments aside, the new Assistant Professor is cer-tain that she has made the right decision to move to Rotterdam, given how nice all of the colleagues are and how helpful the university staff is with practical matters. MD (photo: RvdH)

Two Erasmus alumni will be speaking at this year’s TEDxRotterdam. Patrick Verwijmeren, still in his twenties, received his master degree and PhD from RSM Erasmus University and is now an associate professor at the Department of Finance of the VU University Amsterdam. Marijn Berk was named 2011’s best young entrepreneur, and he received the prestigious Kauffman scholarship, jump starting his solar energy business venture. Both will be sharing their vision on Future Lea-dership alongside 25 other performers on the 13th of October at the Nieuwe Luxor Theater. Since students are future leaders, this year’s TEDx

event is almost exclusive for third years and mas-ter students. The only other guests are some 100 leading decision makers, such as the CEO of Shell. He, together with 20 other top CEO’s, will be trading places with carefully selected students. These 20 students will have the opportunity to share their ideas on leadership with a leading company during their CEO for one day experien-ce. HP

For more information on the vision, the program, the performers, and how to register for the confe-rence and the CEO for one day program visit www.tedxrdam.nl

Two EUR alumni at TEDxRotterdam

Erasmus with freshly arrived international students

The magnificent rector welcomes internationals

Great fun: taking pics of each other

3 september 2009 | 02

w

22 September 2011 | 30EM INTERNATIONAL

Winding detours, muddy sights, awful sounds, and lack of greenery? Welcome to the Erasmus University Campus! In the beginning of this year, the ‘tomorrow’s campus’ vision star-ted to become a reality, and it will last until 2013. Unfortu-nately lacking communication about the campus construc-tion prior to beginning their studies shocked some interna-tional students.

text Martina Danelaite photography Ronald van den Heerik

The campus will look magnificent and much more practical in 2013, but the students who are graduating in 2013 or earlier will not benefit from this. Kristina Kerteva, a first-year IBA student from Bulgaria, is much more optimistic; perhaps because she didn’t have the pleasure of seeing the old campus, without any construction monstrosities and obstacles. She says that at the beginning, the excavations irritated her because for a first-year’s the campus map is already a great challenge. Adding the construction, all the paths to different buildings are quite confusing. ‘These renovations only cause inconvenience when you’re trying to go from the G Building to the M building and you’re running late. That doesn’t affect my willingness to go the lectures in any way, because I’m quite used to excavation eyesores in my own country. In my opinion, Erasmus has done just fine and such a major project can’t go without a bit of inconvenience and moaning amongst the students and staff. All this is for a good cause and in the name of improvement.’ Kristina doesn’t seem irritated by the lack of communication and the fact that she doesn’t get enough information about the construction. Her laudable optimism is something to be envied by students who already spent a few years at Erasmus.

It’s annoying Sophie Choi, a South Korean girl studying at RSM, is one of the students for whom dealing with the campus construction has proven to be difficult. She started her study at 2007 and says that she hadn’t heard anything about the campus construction from official sources. ‘It was more like a rumour that I heard from friends that it would happen soon, but it would have definitely been better and would have made me feel more as part of community if they communicated or advertised all around the campus.’ She explains that the construction has caused major inconveniences and interrupted her studies. ‘It’s

annoying! That’s why I stopped going to school unless I have a meeting with a professor or have to print something. I don’t even go to the library anymore, not to end up with sand in my mouth like one of my friends did, while walking from building T to C.’ What does Sophie think the improved campus will bring? ‘I will be long gone, but for the people that are still here - they will enjoy a very interactive campus that will bring people together.’ Jacco Neleman, a press officer for the Erasmus University, says that they regret the fact that there are complaints about the campus construction. ‘We try to minimize the disturbance caused by the current construction activities. For example, we have sound reduction systems when the building activities start in November.’ However, most students are bothered not by the construction itself but by the lack of communication about it. Neleman says that the building plans were only approved in October 2010, so students couldn’t have been informed. ‘Before that time, it was not possible to communicate about the plans towards prospects. Currently, we try to keep international students informed through newsletters (which all students receive) and the website, both available in English.’

Special movie Furthermore, Kees Lansbergen, head of EUR central facilities, informed international students about the development during the introduction for international students on the 13th of September. For this introduction, a special movie had been made. Also, our international ambassadors have been informed about the campus development, so they can tell that to new prospects. And finally, an exhibition, which is currently at the ESHCC, informs students about the ongoing developments on the campus.’ It seems that the university is becoming proactive when it comes to communicating to future students about the campus construction, but current students still feel cheated. A poll conducted in the ESN Rotterdam-Marketplace Facebook page is compelling. Most students said that they had no idea about the campus construction prior to beginning their study, and a vast majority felt that the university should compensate for their inconvenience by offering free food, printing, or even a decrease in tuition fees. This annoyance of the students is definitely caused by lack of communication, because an overview of the four international programme brochures yields no results. Nowhere do the authors mention or show the campus construction.

Campus Construction? Why didn’t they tell me?

View on the campus: slightly different from the brochures

3 september 2009 | 0322 September 2011 | 31

The days are becoming shorter, the weather is even worse than in the summer and on top of everything the first exams are only a few weeks away. If you’re fed up with studying and you are looking for a relaxing activity outside campus, check out the ‘Things to do’ and make your day worthwhile.

AFFR - Architecture Film Festival RotterdamNext to the famous International Film Festival Rotterdam, there are several smaller festivals throughout the year in specific disciplines, such as the AFFR. Initiated by a group of both architects and film makers, the AFFR is now taking place for the 11th time. This year it will be held in the Lantaren Venster from the 6th until the 9th of October. It is open to everyone interested in architecture and its correlation with the medium film. Two suggestions to watch are ‘The freaky story of the funky Skyscraper’ and the documentary on world famous architect Norman Foster, ‘How much does your building weigh, Mr. Foster’.

Furthermore there is a small conference held on the topic ‘Economics of beauty’, including a debate on the current urban development of Rotterdam in comparison with other cities. If you have an opinion on how Rotterdam should look like in the future don’t miss this festival.www.affr.nl

Art and Antique day in KralingenOne year ago the first Art and Antique day was organized on the Admiral-iteitskade in Rotterdam Kralingen. The very positive feedback motivated the initiators, and the event is held a second time this year on the 25th of September from 10:00 to 18:00 o’clock. Like last year, there will be entertaining live music and a variety of sellers will present their selections of artistic and antique pieces. The market is only part of the event, as you can also take part in different workshops or consult a certified notary about the value of items you might want to sell or buy. In any case, it promises to be an enjoyable Sunday afternoon for everyone fond of the artistic, old and antique.

The DarkroomWhat might sound mysterious at first is actually the title of an interesting exhibition in the Dutch Museum of

Photography (“Nederlands Foto Museum”). The darkroom is the chamber in which photographic films are developed into actual pictures. Invented in the 19th century, photography enabled mankind to capture a single moment in time in a whole new way. With images history is documented in visual form, which before was only possible using paintings. Today all our books and newspapers are covered with high quality images that allow us to see with our own eyes what happened at another place and time. Embark on an adventure that shows you how much of our lives is actually influenced by this fascinating technology. Until today there was no specific exhibition about the history of photography in the Netherlands. With ‘The Darkroom’ this void is filled and visitors can enjoy a wide range of historic events that are connected or documented by photography. www.nederlandsfotomuseum.nl

Futuro – Constructing UtopiaFor another two weeks a futuristic construction will be presented at the Boijmans van Beuningen Museum: The Futuro. In 1968 the architect Matti Suuronen was asked to design a small holiday home easy to set up in remote areas. Instead of a box like trailer, Suuronen designed a UFO shaped house. Made from lightweight polymers, cheap to produce and easy to assemble it became a great success in the 70ties. It was frequently put up in skiing resorts as a holiday residence, but the first oil crisis brought an end to the Futuro. Although it looks small from the outside there are actually two bedrooms, a living room, a kitchen and a bathroom inside. For the coming two weeks you can view one of the last remaining Futuros here in Rotterdam.www.boijmans.nl

THINGS TO DO IN ROTTERDAM text Christian Mathis

EM INTERNATIONAL

Witte de With or Stadhuisplein?Witte de With of course. Stadhuis-plein seems like a hang out zone for trashy people.

What do you study?International Communication and Media, BSc.

Are you a dedicated student?I’m dedicated in the sense that I like what I study but I’m not one of the most hard working people.

When will you graduate?2012.

What are you passionate about, I mean what really lights up your eyes when you talk about it?I’m not passionate about anything but I tell stories in a passionate man-ner about things that happen in my life and other peoples’ lives. And I don’t mean gossip!

What is your greatest ambition?To become very successful at whate-ver job I do in the future, probably so-mething in journalism.

Where do you see yourself in 5 years from now?As a slave journalist trying to make her way to the top.

Who is your favourite intellectual?Salvador Dali, though I don’t know if he’s classified as an intellectual or a genius.

Do you have a job on the side?I quit my amazing call centre job re-cently. Now I do some odd jobs to get money.

Do you do sports/hobbies?Sometimes/rarely.

Pumps or sneakers?Either really, depends where I’m going.

Tea or coffee?Tea!

Beach resort, winter holiday or ci-ties?Beach resort, love the sun and sand!

What’s your favourite fruit?Watermelon.

Fast food or home cooking?I am a fast food addict but I’d always prefer home cooking.

If you could advise everybody to read one book, watch one show, surf to one website; what would it be?Book: The bible of course! Show: Style by Jury. Not sure about the website.

What was your most memorable moment this summer?I went skydiving in Ephesus.

(text Hannes Peeters)

Name: Sara Ayse Doguelli

Nationality: British/Turkish

Age: 22

GOING DUTCH

Nelly Voogd werkt op het onderwijsservicesentrum van de Erasmus School of Economics en zit in de UniversiteitsraadLiesbeth List is zangeres en actrice

DUBBELGANGERS

BorreltijdAfscheid van Niels van Poecke

Niels van Poecke vermaakt zich duidelijk op zijn eigen feestje. Hier krijgt hij een pop, symbool voor popmuziek, één van de onderwerpen waar Niels zich mee bezig zal gaan houden

Bieke Versloot (vriendin), Ger Lugtenberg, Hans Dekker & Lieke van Pruijssen (vrienden). Versloot vindt het ‘nog erg vroeg voor een borrel’, maar dat mag de pret niet drukken.

Fedde van der Spoel draagt een zelfgeschreven lied op, genaamd ‘Niels op het kruispunt’.

Willem Scholten & Niels van Poecke, alias ‘Knabbel en Babbel’, vormden samen een twee-eenheid bij Studium Generale als programmamakers. Willem gaat Niels dan ook ‘heel erg missen’.

Gert-Jan Kleinrensink, collega van de medische faculteit, in een T-shirt ontworpen door Niels van Poecke, geeft één van de drie speeches. Op het T-shirt staat: ‘Kom uit de boekenkast en word een Homo Universum’ JV

Voor de rubriek ‘Dub-belgangers’ zoekt EM op de EUR naar look-a-likes van bekende men-sen. Tijdens college het tweelingbroertje van Justin Bieber gezien? Een docent gevonden die sprekend op Angela Merkel lijkt? Suggesties zijn van harte welkom: redactie@em.eur.nl.

Wie? Studium Generale

Wat? Afscheidsborrel Niels van Poecke, programmamaker van Studium Generale

Waar? Café de Smitse, Campus Woudestein, Rotterdam

Leuk? Ondanks de droevige ondertoon – het is tenslotte een afscheidsborrel – is de sfeer goed. Behalve drie speeches die worden gegeven om Niels voor zijn werk te bedanken, wordt er ook een lied voor hem gezongen.

En nu? Voor alle collega’s die Niels zullen gaan missen is er gelukkig goed nieuws. Niels van Poecke gaat promoveren aan de Erasmus School of History, Culture and Communication. Er wordt al gesproken over mogelijke samenwer-king; in plaats van het programma van Studium Generale te maken, is er nu een goede kans dat Niels het kan gaan opvullen. JV

Elfahmi

VerANdermANAgersBij binnenkomst in het klaslokaal sommeerde meneer Bloeme, geschiedenisleraar op het voortgezet onderwijs, mij om vooraan te komen zitten. Omdat ik daar geen zin in had, weigerde ik ge-hoor te geven aan zijn verzoek. ‘Waarom nu opeens vooraan ko-men zitten?!’ vroeg ik hem. ‘Omdat de elite altijd vooraan zit, nou goed! En nu als de donder naar voren komen!’ Wat ik ook in-bracht, hij weigerde zijn besluit te herzien. Zijn wil was wet. Moe van mijn halsstarrigheid wees hij met zijn wijsvinger naar de deur en zei machtsbelust: ‘Weet je jongen, omdat jij je weer zóóó voorbeeldig gedraagt, mag je van mij die deur daar, aan de ande-re kant dicht doen’. Deze gebeurtenis kwam bij mij op toen ik de bestuursverklarin-gen inzake de op handen zijnde triple A-samenwerking tussen de Zuid-Hollandse universiteiten las. De anekdote maakt duide-lijk, dat meneer Bloeme geen kaas gegeten heeft van verander-management.Hoe anders is het gesteld met het universiteitsbestuur, dat met leuzen strooit die zo ontleend hadden kunnen zijn aan het chan-ge model van Harvardhoogleraar John Kotter, change manage-ment-goeroe. Ook niet verwonderlijk als u weet, dat sommige bestuursleden hun sporen hebben verdiend in de HRM en veran-dermanagement. Stellen dat het je om de inhoud te doen is en niet om de vorm, is een geniale veranderingstactiek om de nade-rende ijsberg te doen smelten. Men verlegt hier de aandacht op een aspect dat minder weerstand oproept. Laten we elkaar niet in het ootje nemen. Structuur en cultuur zijn communicerende vaten. De discussie voeren op inhoud (cultuur) leidt ontegenzeg-gelijk tot een debat over vorm (structuur) . Over complotten ge-sproken; ik heb een donkerbruin vermoeden dat hier heimelijk een uitgekiend veranderingstraject in gang is gezet. Zeg maar dag met je handjes tegen die beloofde ‘open dialoog’.

Elfahmi el Bouazati is rechtenstudent