Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

40
Erasmus Magazine Opinie- en informatieblad van de Erasmus Universiteit Rotterdam 12 30 augustus 2005 NR International News inside 06 november | 2008 www.erasmusmagazine.nl Erasmus Magazine

description

Het blad van de Erasmus Universiteit Rotterdam.

Transcript of Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

Page 1: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

Erasmus M

agazine O

pinie- en informatieblad van de Erasm

us Universiteit Rotterdam

1230 augustus 2005NR

Inter

national

News in

side

06 november | 2008www.erasmusmagazine.nl Erasmus Magazine

Page 2: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12
Page 3: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12
Page 4: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

Commentaar

pagina EM 07 rubriek reactie

04 06 november 2008 inhoud [email protected]

De Kwestie08 | Inenten is beter dan genezenVanzelfsprekend zit niemand te wachten op snot tot achter de oren, keelpijnigende hoestbuien en koortsige, bedlegerige dagen. Maar niet ieder lichaam is bestand tegen ziekmakend herfst- en winterweer. Tijd voor een griepprik dus. Nee!, roept de Jehovagetuige. Natuurlijk wel, meent viroloog Ab Osterhaus.

Achtergrond16 | Alles is relatief, ook een eredoctoraatTijdens de Dies Natalis op vrijdag 7 november ontvangen drie buitenlandse professoren een doctoratus honoris causa, ofwel eredoctoraat. De afgelopen 95 jaar heeft de Erasmus Universiteit 52 eredoctoraten verleend. Maar wat zijn deze ereonderscheidingen eigenlijk waard?

22 | De ‘Erasmus-trivialia’ quizOp 7 november viert de universiteit haar 95ste verjaardag. Ter gelegenheid van dit heuglijke feit heeft hoogleraar Hans Trapman een boekje geschreven over de naamgever van onze Alma Mater. EM blijft natuurlijk niet achter, en presenteert een door het College van Bestuur geteste Erasmus-quiz.

24 | Geen quasimodo’sNa 37 jaar is er op het carillon een wisseling van de wacht. Beiaardier Mar Bruinzeel maakt plaats voor zijn jongere evenknie Mathieu Polak. Wellicht daardoor binnenkort op Woudestein te horen: The theme of Schindler’s List.

In&Uit28 | Erasmus in beeldDit najaar viert Rotterdam een feestje rond Desiderius Erasmus. Bedrukte trottoirtegels, debatten en een grootschalige tentoonstelling in Museum Boijmans van Beuningen moeten duidelijk maken dat zijn gedachtegoed nog altijd actueel is.

En verder...06 | Uitvergroot 10 | Campus 14 | Ongehoord 30 | Vooraf 32 | Service 40 | Achterpagina

International37 | Want to join a sports club?Out of the grand total of internationals studying at Erasmus University, many are avid sports players. Tennis and soccer are by far the most popular sports. Considering this, one would expect Erasmus tennis club RSTV Passing Shot and soccer club RSV Antibarbari to have a great deal of international members. However, nothing could be further from the truth.

Jongensdroom‘Decaan verlaat faculteit na schrikbarende resultaten taaltoets’Het zou geen gekke kop zijn geweest boven een artikel waarin EM het schokkende feit meldt dat in dezelfde week dat slechts 17 procent van de eerstejaars rechten de taaltoets helemaal hebben gehaald, de de-caan van de rechtenfaculteit Marc Loth bekendmaakt dat hij de facul-teit begin volgend jaar gaat verlaten. Natuurlijk is er geen verband; de sollicitatieprocedure liep waarschijnlijk al maanden, maar ergens geeft het te denken.Loth noemt zijn overstap naar de Hoge Raad ‘een jongensdroom’. Wat voor sommige jongetjes brandweerman of voetballer worden is, was blijkbaar voor kleine Marc lid worden van de Hoge Raad. Het kan. Of je nu bovenaan in de eredivisie speelt, bovenop de ladder staat tegen een brandend huis of je bovenin de piramide van de rechtsprekende orde bevindt, streven naar het hoogste hoort blijkbaar bij een jongens-droom.Toch jammer dat het niet zijn jongensdroom was om leraar Neder-lands te worden. Maar laat ik hier vooral niet de hooggeleerde decaan enkel als voorbeeld nemen, dat is niet eerlijk. Want onder zijn leiding is er in ieder geval een taaltoets ingevoerd bij rechten. Het is niet zozeer jammer dat híj geen leraar is geworden, maar dat academici de laatste decennia sowieso niet happig zijn geweest om hun kennis over te dragen op de volgende generaties in het klaslokaal (maar tegelijkertijd waarschijnlijk nooit te beroerd zijn op ouderavon-den en borrels te klagen over het belabberde niveau van de juffen en meesters van tegenwoordig). Dit schreef afgelopen week Maria Grever, hoogleraar Theorie van de maatschappijgeschiedenis, in NRC. Zij vindt dat je het de studenten en (dus ook de huidige docenten) niet kan verwijten dat hun kennis (in haar geval van de geschiedenis) zo gering is: ze hebben nooit les mo-gen krijgen van een academicus. Want die hadden het te druk met zich te bewijzen in het bedrijfsleven of in de wetenschap. Leraar worden is blijkbaar geen klassieke wens in een jongensdroom (hooguit in een paar meisjesdromen).Dus met alle respect voor Marc Loth, en ieder ander die als kind of jongeling droomt van een baan als brandweerman of raadsheer. Het zou mooi zijn als wat meer studenten ook op deze universiteit zouden dromen van een baan als leraar. Want mens en rechtsstaat redden is mooi, maar een mens leren zichzelf te redden, is zeker zo mooi. En wie weet komt het met die rechtsstaat dan vanzelf goed, en met die d’s en t’s ook.

Wieneke GunnewegHoofdredacteur van Erasmus Magazine en EM. [email protected]

Page 5: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina

05

UitgaveErasmus Universiteit Rotterdam

Redactie-adresBestuursgebouw Woudestein, kamers ET 21-27, Burgemeester Oudlaan 50, 3062 PA Rotterdam, tel: 010-4081115, fax: 010-4089192, e-mail: [email protected]

PostadresErasmus Magazine, Postbus 1738, 3000 DR Rotterdam

EM. Onlinewww.erasmusmagazine.nl

Secretariaat/abonnementenJosé Luijpen, tel: 010-4081115, e-mail: [email protected]. Een abonnement kost € 25,- per jaar.

RedactieWieneke Gunneweg (hoofdredacteur), Gert van der Ende (eindredacteur), Daan Rutten (wetenschapsredacteur), Lindemarie Sneep (webredacteur), Marjolein Marchal, Marloes Kanselaar (stagiair)

Aan dit nummer werkten meeMicha Jacobs, Ernest van der Kwast, Geert Maarse (In&Uit); Alexander Broekman, Korneel Luth, Vytautas Serys, Giovanna Sanches, Natalia Chapliuk, Christian Mathis (International Pages); Gijs van Oenen Gail Whiteman, Tessa van Doeveren (columns); Ronald van den Heerik, Levien Willemse (fotografie); Bas van der Schot (cartoon); Ype Driessen (3Hoog), Enio Ramalho (illustraties)

HOPEM is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau

Advertentie-exploitatieHennie Boes, tel: 010-4081827, fax: 010-4089192, e-mail: [email protected]

VormgevingUnit20: Yoe San Liem en Maud van Velthoven

RedactieraadProf. dr. Marlite Halbertsma (voorzitter), drs. Liesbeth Noordergraaf-Eelens, Deirdre Boer, Olaf van Vliet, drs. Martijn Kleppe, Sophie Konings, Hidde Brugmans

DrukHollandia Printing, Heerhugowaard

CoverLevien Willemse

Volgende editieEM 8 verschijnt op 20 november, deadline is 11 november

Advertentie-overzichtMaasstad Ziekenhuis, Novum, TNT post, ERIM,Universiteit Leiden, Spies en Boot,Media en Multiculturele Diversiteit, EM lokaal

ColofonErasmus Magazine/EM onafhankelijk opinie- en informatieblad van de Erasmus Universiteit Rotterdam

19 | ‘Zeg maar Gerrit’

08 | Inenten is beter dan genezen 22 | De ‘Erasmus-trivialia’ quiz

24 | Geen quasimodo’s 27 | Wethouder Next

Page 6: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina EM 07 rubriek reactie

06 06 november 2008 uitvergroot [email protected]

Dames in de dop

Onder toeziend oog van onder anderen tafel- en studiegenoot Madelon de Grave en etiquette-expert Anouk van Eekelen (rechts) pelt tweedejaars IBA-student Laura Pol een garnaaltje. Dertig stu-denten konden maandag 27 oktober in het kader van de 21ste STAR Ma-nagement Week tijdens een Business Etiquette Workshop kennismaken met de do’s and don’ts bij een zakendiner.Van Eekelen, bekend als etiquettedeskundige in het tv-programma ‘Dames in de dop’, gaf tekst en uitleg over de geschiedenis en context van etiquette en tafelmanieren. Vervolgens was het tijd voor de prak-tijk: hoe om te gaan met ingewikkeld te consumeren hapjes als garnalen en ar-tisjokken?Eerder in de week waren er al een Workshop First Im-pressions en een middagje wijnproeven. GE (foto Ro-nald van der Heerik)

Page 7: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina

07

Page 8: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

Vanzelfsprekend zit niemand te wachten op snot tot ach-ter de oren, keelpijnigende hoestbuien en koortsige, bed-legerige dagen. Maar niet ieder lichaam is bestand tegen ziekmakend herfst- en winterweer. Dus: jas aan, sjaal om en in volle sprint naar de huisarts voor een griepprik! Nee, roept de Jehova’s getuige. Natuurlijk wel, meent viroloog Ab Osterhaus. “De bezwaren tegen inentingen berusten op fabels.” tekst Micha Jacobs fotografie Levien Willemse

>> De kwestie

Klopt het dat u onlangs een griepprik heeft gehad? “Ja, die laat ik al jaren zetten.”

Waarom? “Ik denk dat het nuttig is om je tegen influenza te laten vaccineren, zeker als je zoals ik nu, tot de risicogroepen behoort. Ik wil geen griep hebben. Sinds ik me laat inenten, heb ik ook geen griep meer gehad.”

Begrijpt u dat er mensen zijn die principiële bezwa-ren hebben tegen inentingen? “In Nederland ben je formeel niet verplicht om je te laten vaccineren tegen kinderziekten. Dat heeft te maken met de integriteit van je lichaam: iedereen moet er zelf over kunnen beslissen. Ik denk dat dat een groot goed is. In Amerika bijvoorbeeld kun je je kinde-ren niet op een school inschrijven als ze niet tegen mazelen gevaccineerd zijn. Daar heb je dus een indirecte verplichting. In Nederland krijgt ieder-een het Rijksvaccinatieprogramma voor kinderen aangeboden en je moet zelf aangeven als je je daar op wat voor gronden dan ook aan wilt onttrekken. Dat is een grondrecht, dat vind ik een goede zaak. Gelukkig laten bijna alle ouders hun kinderen wel vaccineren”

Nu hebben we het over het zelfbeschikkingsrecht, iets waar een kind niet zelf over kan beslissen. Een ouder wel. Wat zijn de morele bezwaren als je kijkt naar het al dan niet inenten van een kind? “Ik vind dat ouders die hun kinderen niet laten vaccineren, een hele zware last op hun schouders leggen. Die mensen trekken zich de haren uit het hoofd als het kind ernstig ziek wordt en naar het ziekenhuis moet. Dan moeten ineens alle registers open om het kind alsnog te redden. Dan zie je soms heel tragi-sche gevallen met zelfs de dood tot gevolg.”

In welke groepen binnen onze samenleving zie je dat? Bij gereformeerden, bij allochtonen?“Nee, niet bij gereformeerden of allochtonen. In Nederland hebben we de zogenaamde bible belt. Daarin woont een speciale categorie mensen die op grond van bepaalde Bijbelteksten denken dat men zich niet moeten laten vaccineren. Dat is slechts een klein percentage van onze bevolking. Toch zie je dat gelukkig ook binnen deze groep de afwijzing van vaccinatie om religieuze redenen steeds minder

wordt. De Bijbel kun je kennelijk ook anders in-terpreteren. Als iemand toch echt principieel tegen inentingen is op grond van het geloof, dan houdt het op.” Maar mensen voelen niet alleen weerstand vanuit een religieus perspectief. “Nee. Er zijn ook mensen die zich door anderen laten zeggen, bijvoorbeeld op talloze websites, dat het zo gezond is voor een kind om een kinderziekte te krijgen. Onzin! Eén van de theorieën die hiervoor gebruikt wordt is de zogenaamde hygiënetheorie. Dat wil zeggen: onze kinderen zouden tegenwoordig vaker astma en eczemen krijgen, omdat we ze vaccineren. Als dat waar zou zijn – al denk ik niet dat het waar is – geef mij dan maar die eczemen en astma die te behan-delen zijn, in plaats van kinderziektes die zelfs dodelijk kunnen zijn. Daar kun je over van mening verschillen. Daarbij komt dat kinderen in hun eerste levensjaren uitgebreid ‘gebombardeerd’ worden met virussen, waardoor hun hele immuunsysteem wel degelijk intensief geprikkeld wordt. Ik ben er dus helemaal niet van overtuigd dat vaccinaties daar iets mee te maken hebben.”

Is wel of niet inenten niet een kwestie van leven of dood? “Dat kan absoluut zo zijn, maar het publiek leest de adviezen van de Gezondheidsraad niet. Daarin zitten wel de mensen die de inhoudelijke kennis van alle studies bij elkaar vegen, die kritisch kijken of er een vaccin toegevoegd moet worden en die de acceptatiegraad hiervan als een sociale factor meenemen in dat besluit. Dat is eigenlijk wonderlijk: je biedt de samenleving een belangrijke gezondheidsmaatregel aan en tóch krijg je weer-stand. Als er een uitbraak van bijvoorbeeld menin-gitis (hersenvliesontsteking) is, zoals een paar jaar geleden in Noord-Brabant, en daar is dan op dat

moment nog geen vaccin aanwezig, dan wil elke moeder ineens dat haar kind ingeënt wordt. Met andere woorden: als de sense of urgency groot is, als er écht kinderen doodgaan, dan wil wel iedereen zijn kind gevaccineerd zien.”

Ook die eerder genoemde tegenstanders? “Je mag niet categorisch zijn. Die mensen in de bible belt doen dan ook niet mee. En die antroposofen? Als ze heel hard in de leer zijn, zij ook niet. Het zijn vaak mensen uit kritische milieus – denk aan de

pagina EM 07 rubriek reactie

08 06 november 2008 de kwestie [email protected]

INENTEN IS BETER DAN GENEZEN

‘Als er écht kinderen dood gaan, dan wil wel iedereen zijn kind gevaccineerd zien’

Page 9: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

grachtengordel of Bilthoven, alhoewel het geluk-kig ook daar tot de uitzonderingen behoort. We hebben een keer een uitbraak van mazelen gezien op een antroposofische school. Lokale huisartsen herkenden de ziekte in eerste instantie niet, omdat er al jaren geen mazelen meer geweest was en ze het niet eerder gezien hadden. Mijn generatie heeft nog ellende als polio meegemaakt, ouders van nu niet. Die hebben nog nooit een kreupel kind door polio gezien, laat staan een sterfgeval ten gevolge van een kinderziekte. En dan zijn er nog allerlei claims, bijvoorbeeld dat een kind door vaccinatie autistisch kan worden. Daar is geen enkel bewijs voor. Sterker nog: de bewijzen zijn er dat het niet zo is. Dit soort verhalen blijven rondzingen en dat is frustrerend.”

Zijn er gezondheidsrisico’s verbonden aan vacci-neren? “Nee. De bijwerkingen zijn zeer beperkt en meestal helemaal afwezig. Soms is er de pijn van de prik die zo`n dag kan duren. Er zijn heel veel fabel-tjes over vaccineren. Je hoort wel eens dat iemand

voor het eerst een griepprik neemt en dan ineens ziek wordt. Dat zou dan door die prik komen. Waar-schijnlijk had hij al griep voordat hij de prik kreeg óf hij heeft het gekregen binnen een week na de vaccinatie. De griepprik werkt namelijk pas na een week. En vaccinatie vindt plaats aan het begin van het griepseizoen”

Dit is wel een stok waar tegenstanders mee kunnen slaan. “Maar die berust wel op fabels. De redenen waarom mensen zich niet laten inenten hebben vooral te maken met angst voor een prikje, onver-schilligheid en onbegrip.”

Is verplicht vaccineren niet eerder noodzaak dan een keuze? “Vanuit virologisch perspectief vind ik dat iedereen zijn kinderen in principe tegen kinder-ziekten zou moeten laten vaccineren, maar iets ver-plichten is een hele stap. In Nederland wordt meer dan negentig procent van de kinderen gevaccineerd. Je moet een bepaalde drempel hebben om een virus

buiten te houden. Als je de laatste vijf procent niet meer vaccineert, krijgt het virus door de groepsim-muniteit toch geen kans meer, tenzij het clusters van ongevaccineerden betreft. Kijk naar de bible belt. Als daar op een basisschool een virus binnen-komt, dan is het een ander verhaal. We hebben dat in het verleden gezien met polio en mazelenuitbra-ken. Grote problemen.”

Denkt u dat er in de toekomst meer mensen zullen sterven die zich niet inenten? “Nee, ik denk dat de acceptatie van vaccins alleen maar groter wordt.”

Hoe gaat u die groep bereiken die zich bij een pandemische dreiging niet laat inenten? “Voor een pandemie, die er ongetwijfeld gaat komen, is dat onbelangrijk. Op het moment dat jij grote aantallen zieken in je omgeving ziet, en zelfs je buurman dood ziet gaan aan een virusinfectie, weet je dat je bin-nenkort zelf aan de beurt kan zijn, dan kom je dat vaccin echt zelf wel halen.”

pagina

09

INENTEN IS BETER DAN GENEZEN

Prof.dr. Ab Osterhaus (Amsterdam, 1948) is één van de meest invloedrijke wetenschappers van Nederland. Als hoogleraar virologie aan de medische faculteit van de Erasmus Universiteit in Rotterdam en hoofd van de virologieafdeling van het Erasmus MC geniet hij internationale bekendheid als de medeont-dekker van het H5N1-virus bij de mens, het gevaarlijke vogelgriepvirus, en is hij onder andere belangrijk geweest bij de identificatie van het virus dat de longziekte SARS veroorzaakt. Osterhaus zit in de Gezondheids-raad, in Europese wetenschappelijke comités en is directeur van twee referentiecentra van de WHO, de Wereldgezondheidsraad. Zelf studeerde hij af in de diergeneeskunde. Osterhaus is een wereldautoriteit op het gebied van virusoverdracht van dier naar mens.

Page 10: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina EM 07 rubriek reactie

10 06 november 2008 campus [email protected]

>> PrijsFilosoof Oosterling wint Laurens-penningHenk Oosterling, filosoof aan de EUR, heeft dinsdag 4 november de Laurenspenning 2008 gekregen uit handen van burgemeester Ivo Opstelten. Oosterling kreeg deze Rot-terdamse prijs voor zijn grote inspanningen voor de Rotter-damse cultuur en maatschappij.

Carel van Lynden, advocaat en se-cretaris van stichting Laurens-penning, heeft meebesloten over de toekenning van de penning. “De Laurenspenning gaat elk jaar naar iemand die niet alleen zomaar zijn werk goed doet, maar die ook de Rotterdamse samenleving in vuur en vlam weet te zetten. Daar vol-doet Oosterling op vele manieren aan. Hij is vakfilosoof, wat natuur-lijk toch iets elitairs en moeilijks heeft, maar hij weet de relevantie ervan over te brengen op bijvoor-beeld de jeugd.”Van Lynden bewondert de vele le-zingen en initiatieven van Ooster-ling in het multiculturele Rotter-dam. Zo gaf Oosterling, zelf beoefe-naar van de martial arts, judoles om kinderen respect voor elkaars li-chaamsgrenzen bij te brengen. Van Lynden: “Bij vechtsport gaat het hem ook altijd om de filosofie er-achter. Zo zet hij allerlei groepen in Rotterdam aan het denken.” Oosterling (1952) heeft zich als filo-soof vooral gespecialiseerd in de es-thetica en de politieke filosofie. Hij verbleef een tijd in Japan om zich te bekwamen in de Japanse zwaard-vechttechniek Kendo. Hij haalde zijn mastergraad in de filosofie aan de EUR, waar hij later ook cum lau-de zou promoveren. Oosterling woont nu alweer ruim 30 jaar op het Rotterdamse Noordereiland. DR

Als opvolger van professor Jan van Herwaarden, is Hans Trapman sinds 2006 dé Erasmus-vorser aan de EUR. En met alle tentoonstellingen, happenings en sit-ins rond Erasmus dit najaar vragen we hem:

Wat heeft 2008 eigenlijk met Desiderius Erasmus? “Op zichzelf heel weinig. Met zijn geboortejaar of sterf-jaar in elk geval niets. Geschat wordt dat hij in 1466, 1467 of 1469 geboren is. Zijn Adagia (spreekwoorden) kwamen wel in 1508 uit. De Lof der Zotheid werd in 1509 geschre-ven en kwam in 1511 uit. Die Erasmusjaren komen dus nog. Ik denk dat de grote aandacht uiteindelijk vooral te maken heeft met het 50-jarig jubileum van de Erasmusprijs, die dit jaar ter gelegenheid daarvan niet in Amsterdam maar in Rotterdam wordt uitgereikt.”

Wat is, naast de Lof der Zotheid, uw geheimtip wat betreft de Erasmus-lectuur?“Toch zijn brieven. Honderden zijn er in het Nederlandse vertaald. Daar leer je zijn persoon kennen. En hoe hij pole-miseert.”

Heeft u al wetenschappers aan deze universiteit ontmoet die de brille en intelligentie van Erasmus bezitten?“Dat weet ik niet zo goed hoor. Als bijzonder hoogleraar doceer ik vooral buiten de campus. Professor Anton Zijderveld misschien. Die kan heel mooi schrijven. Maar hij is wel met emeritaat. Of hij over vijfhonderd jaar nog gekend wordt? Dat hoop ik voor hem. Maar dat zijn moei-lijke vragen.”

Erasmus had het niet op Turken. Hoe moeten we dat zien in het licht van deze multiculturele universiteit?“Het ging Erasmus niet zo om de godsdienst. Erasmus was pacifist en de Turk was in die tijd de agressor, die op-trok tot voor Wenen. Die mocht je dan wel hardhandig naar buiten werken, vond hij. Erasmus was verder tegen kruistochten tegen de Turken. Dat was tamelijk gematigd in die tijd. Zo waren wij ook ooit tegen de Duitsers. Zo be-grijp ik Erasmus.” DR (foto: Ronald van den Heerik)

Zie bijvoorbeeld voor de festiviteiten: www.erasmushuis-rotterdam.nl

>> Vier vragen aan…

Hans Trapman

De Europese universiteitenkoepel EUA, die ruim achthonderd instellingen vertegenwoordigt, was eind oktober te gast op de Erasmus Universiteit. Daar maakte men het tien-puntencharter bekend die de toegankelijkheid van het hoger onderwijs in Europa moet versterken. Universiteiten die het actieplan onderschrijven, verplichten zich om leven-lang leren mogelijk te maken, onder meer door ‘elders verworven compe-tenties’ te erkennen en maatwerk te bieden aan een diverse en gemiddeld oudere studentenpopulatie. Levenlang leren is ‘de sleutel voor de verdere ontwikkeling van de Europese kenniseconomie’ in een vergrijzende samen-leving, zei scheidend EUA-voorzitter Georg Winkler tijdens de conferentie.Tijdens de EUA conferentie aan de EUR werd niet VSNU-voorzitter Sij-bolt Noorda maar de Zwitserse jurist Jean-Marc Rapp met ruime meerder-heid gekozen tot voorzitter, een functie die hij vanaf maart voor drie jaar gaat vervullen. In de aanloop naar de verkiezing ging al het gerucht dat de mediterrane landen meer geneigd zouden zijn op de Franstalige Rapp te stemmen. “Er is geen verschil in opvatting over de modernisering van het hoger onderwijs in Europa, hooguit ervaren sommige landen een andere stijl”, zo lichtte Rapp zijn uitverkiezing toe. Rapp ziet het als zijn taak als toekomstig EUA-voorzitter om hoger onderwijs en onderzoek dichter bij elkaar te brengen. Anders dan in Nederland, vindt hoger onderwijs en onderzoek niet noodzakelijk aan dezelfde instituten plaats, en dat moet anders, aldus Rapp. HOP/WG (foto: Ronald van den Heerik)

>> Onderwijs

Europese universiteiten zetten in op levenlang lerenEuropese universiteiten hebben een actieplan ontwikkeld waarmee ze het hoger onderwijs voor meer groepen studenten geschikt willen maken. Ze roepen de regeringen op om dit plan financieel en wettelijk mogelijk te maken.

Vertegenwoordigers van de Europese universitei-ten aan de maaltijd in de Laurenskerk.

Page 11: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina

11

>> Onderwijs

Taboe op numerus fixus erodeertMet pijn in het hart wil rector Steven Lamberts het ‘wapen van de numerus fixus’ verlenen aan een extra viertal EUR-opleidingen. Het paardenmiddel staat diametraal tegenover zijn visie van een ‘open universiteit’, zo zei hij in de universiteitsraad van 28 oktober. “Maar er zijn omstandigheden waardoor we het toch wil-len inzetten.”

Kort nieuws Subsidie voor ‘intakege-sprekken’Minister Plasterk is op zoek naar minstens tien hogescholen of uni-versiteiten die willen experimen-teren met studiekeuzegesprekken. Een instelling kan daarvoor ruim 57 duizend euro subsidie krijgen. Het studiekeuzegesprek moet een alternatief vormen voor selectie aan de poort. De bewindsman wil dat studenten, voor ze aan hun opleiding beginnen, met een docent of studieadviseur praten om een helder beeld te krijgen van de inhoud van de opleiding. Op grond daarvan kunnen ze dan een definitieve keuze maken. De proef gaat vervolgens van start in maart en duurt een jaar. HOP

Huisoudste moet belas-ting betalenGemeenten kunnen afvalstoffen-heffingen blijven verhalen op de langst zittende bewoner van een studentenhuis. Dat heeft de Hoge Raad vorige week bepaald. De huidige wet maakt het niet moge-lijk de lasten over alle bewoners te verdelen. De Hoge Raad boog zich over de inningsproblemen nadat de gemeente Den Bosch in hoger beroep was gegaan tegen een uitspraak van het plaatselijke gerechtshof. Dit stelde eerder een student in het gelijk die zich beklaagd had dat hij ook de afval-stoffenheffing van zijn huisgeno-ten moest betalen. HOP

‘Zachte knip’ moet wegNederland moet doorstroommas-ters afschaffen en aankomende masterstudenten strenger selecte-ren, schrijft het Center for Higher Education Policy Studies (Cheps) van de Universiteit Twente in een evaluatie van de bama-structuur in Nederland. Een ‘harde knip’ tussen bachelor- en master bevordert de studievoortgang en zorgt ervoor dat studenten sneller aan een andere universi-teit gaan studeren, aldus Cheps. Bovendien zal een bachelorgraad daarmee eerder worden erkend als volwaardig diploma, zoals in het buitenland gebeurt. HOP

Vier opleidingen willen een maximum stellen aan de in-stroom in de bachelor. Dat kan met numerus fixus: een be-perking van de studenteninstroom via loting. Het gaat om psychologie, rechten, International Business Studies (IBA) en de nieuwe Engelstalige studie Communication & Media, die in september 2009 moet beginnen.Hoewel Steven Lamberts principieel staat voor een open toegang tot de universiteit, en dus voor zo veel mogelijk studenten, vindt hij de argumenten van de opleidingen steekhoudend genoeg om toch de instroom te beperken.Psychologie zegt te weinig goed personeel te kunnen vin-den in Nederland. Binnen het systeem van ‘probleemge-stuurd onderwijs’ en daarmee kleine cursusgroepen, is dat volgens Lamberts aannemelijk. Ook gezien de andere psy-chologieopleidingen in het land, die al wél een numerus fixus hanteren. Dat kan zorgen voor een stormloop van studenten op de Rotterdamse opleiding. Lamberts maakt wel de kanttekening, dat wanneer de Engelstalige opleiding psychologie er komt, de zaken kunnen veranderen. “Dan kan personeel uit heel Europa worden aangetrokken.” Deze opleiding zit nu in de pijplijn.De grootscheepse curriculumhervorming bij rechten en het voornemen van een behoedzame start van de Engelstalige communicatieopleiding, zijn ook reden genoeg voor een nu-merus fixus, aldus de rector.

IBA selecteert nu nog aan de poort. Dat mag in de voorals-nog tijdelijke proeffase, met toestemming van de overheid – want zomaar selecteren mag landelijk niet. Wanneer die proeffase afloopt, zoekt IBA naar een andere mogelijkheid om ervoor te zorgen dat het internationale karakter behou-den blijft. Praktisch betekent dat voor het faculteitsbestuur dat 50 procent van de studenten uit het buitenland komt. Daarom moet de Nederlandse instroom worden geregu-leerd.Lamberts lijkt de toestemming voor de numerus fixus wel te gebruiken om de doelstelling van de bestaande opleidin-gen nog eens scherp te stellen. Ze moeten, voordat ze de nu-merus fixus mogen aanvragen bij de overheid, met een ‘groeipad’ laten zien dat ze wel elk jaar met ongeveer 10 procent willen groeien qua studentenaantal. Ook wil Steven Lamberts geen ‘principeakkoorden voor meerdere jaren’: zodra de capaciteit het toelaat, wil Lamberts de numerus fixus zo snel mogelijk weer kunnen opheffen.Twee andere opleidingen kennen al een numerus fixus. Geneeskunde heeft een door de overheid opgelegde in-stroombeperking. Criminologie kent een gedeelde afspraak van de universiteiten over een vastgesteld aantal studenten – de arbeidsmarkt lijkt niet in staat om een groot aantal cri-minologen van werk te voorzien. DR

>> JongensdroomMarc Loth verlaat de EURPer 1 februari 2009 ruilt Marc Loth (52) zijn baan als decaan van de Faculteit der Rechtsgeleerdheid in voor emplooi als raadsheer in de Hoge Raad. Hij werkt sinds september 1997 aan de EUR, vanaf oktober 2004 in de hoedanigheid van decaan. Loth noemt de nieuwe functie ‘een jongensdroom die hij niet kan laten schieten’. Het College van Bestuur heeft een vertrouwenscommissie aangesteld die op zoek gaat naar een geschikte kandidaat om het decanaat bij rechten te ver-vullen. Momenteel werkt de commissie aan een profielschets in samenwerking met de faculteit. LS

Page 12: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina EM 07 rubriek reactie

12 06 november 2008 campus [email protected]

Huisvesting en de F/G-soapMoeten internationale stu-denten volgend jaar weer in caravans, of toch niet? Want de ingebruikname van het F/G-gebouw (met zo’n hon-derd beschikbare kamers) is voor de zoveelste keer ver-traagd. “De gifbeker moet blijkbaar helemaal leeg, maar het lijkt erop dat 1 sep-tember haalbaar is”, zei CvB-lid Kees van Rooijen bij de U-raad van 28 oktober.

De nieuwe, misschien wel tien-de streefdatum voor de inge-bruikname van het vermaledijde F/G-gebouw is nu 1 september 2009. Daarmee is de huisves-ting al drie jaar vertraagd. Eén van de problemen waren de klachten van de buurtbewoners bij de deelgemeente Kralingen. Die klachten zijn nu door de deelgemeente verworpen, zegt Van Rooijen. Wel kunnen de buurtbewoners nog in hoger be-roep gaan bij justitie. Dus echt harde uitspraken durft Van Rooijen niet meer te doen, gaf hij te kennen.Er zijn meer plannen om de huisvesting voor internationale studenten volgend jaar beter op orde te hebben. Er wordt een commissie ingesteld om te on-derzoeken wat er mis ging bij de toewijzing van kamers. De pro-cedure voor huisvesting is nu ook maar alvast in gang gezet voor het N-gebouw op de cam-pus. Ook wordt gekeken naar de mogelijkheid om een pand aan te kopen in het aanpalende Crooswijk. Er is ook een optie genomen op honderd kamers in een pand dat wordt gerealiseerd voor hogeschool Inholland.Een vraag vanuit de Univer-siteitsraad was of de bouwplan-nen, mede in het kader van de geplande herstructurering van de campus, niet in het gedrang komen door de kredietcrisis. Van Rooijen vermoedt van niet: “We hebben vooralsnog genoeg liquiditeit om de eerste fase, die loopt tot 2015, te realiseren uit eigen middelen. We hoeven de markt nog niet op voor extra geld.” DR

Aandacht voor promovendi en de mooist vorm-gegeven proefschriften. Claartje Gosselaar (31) evalueerde de rol van het rectaal toucher binnen de studie naar prostaatkanker.

“Het onderwerp van mijn proefschrift is niet heel ge-woon, dus ik wilde iets grappigs verzinnen voor de co-ver. De lange vingers staan voor meerdere dingen. Een arts die prostaatkanker screent is gebaat bij het hebben van lange vingers voor het optimaal uitvoeren van een rectaal onderzoek.De ‘berg’ die de koekjes vormen, staat voor de berg werk die bij de promotie komt kijken. Mijn twee kinderen zijn ook een bron van inspiratie geweest, want het is niet altijd even makkelijk om te promoveren én tegelijk twee kinderen op te voeden. Dus met de lange vingers kon ik ze af en toe even zoet houden, zodat ik kon werken aan mijn proefschrift. Mijn naam is roze afgedrukt, omdat het een frisse kleur is. Dat refereert weer naar het zoete van de lange vingers.” MK

>> KaftwerkLange vingers

>> OnderwijsHulp voor gezakten taaltoetsSlechts een schamele 17 procent van de 665 eerstejaars rechtenstudenten heeft de verplichte taaltoets ge-haald. Decaan Marc Loth noemt de resultaten – met reden – schrikbarend.

Op vier onderdelen werden de eerste-jaars getest: stijl, spelling, grammati-ca en basis-Nederlands (zoals het ge-bruik van lidwoorden, verwijswoorden en werkwoordcombinaties). De scores op die onderdelen verschillen flink van elkaar. Zo ging 70 procent de boot in met stijl, voldeed de helft niet aan de spellingseisen en ging krap een derde deel de mist in met basis-Nederlands. In dit licht vielen de grammaticascores

nog mee: 16 procent voldeed niet aan de norm. Decaan van de rechtenfaculteit Marc Loth noemt de resultaten ‘schrikba-rend’, maar benadrukt dat studenten er zelf niets aan kunnen doen. Rechten is een ‘talige’ opleiding waarbij de kunst van correct formuleren onont-beerlijk is. Daarom biedt de faculteit studenten die onvoldoende scoren op een of meer onderdelen van de taal-

toets de mogelijkheid hun kennis bij te spijkeren. De manier waarop dit zal gebeuren is afhankelijk van het onder-deel. Zo ontvangt de student die heeft gefaald op het onderdeel basis-Neder-lands hup in de vorm van een traject bij het Taal & Trainingscentrum. De 300 euro die dat kost komt in eerste in-stantie voor rekening van de student, maar wordt door de faculteit vergoed als zij de cursus afmaken en vervol-gens alsnog slagen voor de taaltoets. Omdat de toets gekoppeld is aan het Bindend Studieadvies (BSa), krijgen voltijdstudenten in totaal vier kansen: twee keer in het eerste studiejaar en twee keer in het tweede. Wat betreft grammatica, spelling en stijl kunnen studenten eenmalig een drie uur durend bijspijkercollege vol-gen. Bovendien komt vanaf eind janu-ari 2009 het zelfstudieprogramma DigiTaal beschikbaar, waarmee stu-denten zelfstandig aan hun taalvaar-digheid kunnen werken. College en DigiTaal zijn gratis. Het is niet de eerste keer dat de rech-tenfaculteit haar studenten een taal-toets laat maken. In 2005, 2006 en 2007 werd al geëxperimenteerd met de toets, die toen bestond uit een schrijf-opdracht. LS (foto: Levien Willemse)

Page 13: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina

13

>> Onderwijs

CvB: ‘Economie & Informatica onhoudbaar’Het College van Bestuur bereidt een besluit voor tot opheffing van de bacheloropleiding Economie & Informatica. Dat werd duidelijk bij de Univer-siteitsraad van 28 oktober. Wel vraagt rector Steven Lamberts met klem om een betere afbouw-regeling voor studenten die de studie nog moeten afmaken.

Rector Lamberts wil benadrukken dat het onderzoek op het grensvlak economie en informatica behouden blijft. En dat de informaticatak zal worden ‘getranspo-neerd’ naar de andere economieopleidingen. Een apar-te opleiding Economie & Informatica ziet hij echter, in lijn met het faculteitsbestuur bij economie, als ‘finan-cieel onhoudbaar’. Met 23 studenten in het tweede bachelorjaar en een enkel dozijn in het derde jaar, is het de vraag of opheffing niet onoverkomelijk is.Rommert Dekker, professor bij E&I, riposteert op ver-zoek van EM: “Met een instroom van vijftig studenten heeft Rotterdam veel meer studenten dan bijvoor-beeld informatiemanagement in Tilburg: die hebben er twintig. De studie is overigens ook goedkoop, om-dat veel vakken van economie worden overgenomen.” Ook zegt hij: “De doorstroom is ook verbeterd sinds de invoering van het zogenaamde jaarplansysteem vorig jaar. Wel 63 procent kreeg nu een positief studiead-vies. Tegen 67 procent bij economie.”Bepaald ontevreden is het CvB met de voorgestelde ‘afbouwregeling’ van de opleiding, die ervoor moet zorgen dat de huidige studenten hun opleiding kun-nen afmaken. Lamberts: “Die is ontoereikend. Het legt te veel druk op de studenten.”Daarnaast wil Lamberts dat decaan Philip-Hans Franses de voorstellen om toch verder te kunnen met E&I, zoals geformuleerd door professoren Rommert Dekker en Uzay Kaymak in hun brochure ‘E&I, wat is het waard?’, op gedegen wijze laat onderzoeken en daarover rapporteert. Daarbij horen bijvoorbeeld an-dere financieringsmogelijkheden.Ook verdient de gang van zaken bij de opheffing, volgens de rector, niet de schoonheidsprijs. Lamberts vindt het moment van de besluitvorming op een ‘ongelukkig tijdstip in het jaar gekozen.’ Nog voordat was besloten tot opheffing, moesten de informatie-verstrekking en werving, tot onvrede van studenten en medewerkers, worden gestaakt. Dat is zowel vol-gens de Universiteitsraad als de rector niet de juiste volgorde. Ook past het niet in de visie van Lamberts, die eerder mikt op méér bacheloropleidingen dan op minder.De studentenfractie in de U-raad wijst er nog eens op, dat informatica nu hoe dan ook verdwijnt in het grotere geheel bij economie. “Terwijl er studenten zijn die juist kiezen voor het unieke van deze opleiding.” DR

>> Prijsvraag

Heb je een huisgenoot die jouw leven leuker, makkelij-ker of draaglijker maakt? Nomineer hem of haar dan voor de EM-verkiezing ‘Huisge-noot van het Jaar’ en win een etentje voor je huis op de ‘Spies en Boot’! Nomineren kan tot en met 28 november 2008 op EM. Online (www.erasmusmagazine.nl). Meerdere nomi-naties van dezelfde persoon verhogen de winkans! Een jury kiest op basis van motivatie de grappigste, liefste of gekste huisgenoot. De winnaar wordt begin december op EM. Online bekend gemaakt. Op www.erasmusmagazine.nl lees je meer over de leukste actie van 2008!

>> Sport

Directeur Studentensport vertrektDirecteur van de Stichting Studentenvoorzieningen Rotterdam (SSVR) Simone Wolthuis legt haar functie per 1 januari 2009 neer. Ze wil zich voltijds gaan wijden aan een studie geschiedenis in Leiden.

Ruim een decennium lang bestierde Wolthuis het Sportgebouw. Aanvankelijk verruilde ze in april 1997 haar baan als wethouder bij de deelgemeente Kralingen-Crooswijk voor die van ad interim directeur SSVR. In principe was dat voor een periode van drie maanden, waarin ze geacht werd onder meer een nieuwe directeur op te sporen. Maar omdat de functie haar dermate beviel, vroeg Wolthuis het be-stuur of ze ook zelf kon solliciteren. Zo werd een kwartaal elf jaar.“Ik heb hier een erg mooie tijd gehad”, aldus Wolthuis. “Wel heb ik die altijd meer als ma-nager beleefd, dan als sportliefhebber pur sang.” Hoogtepunten voor haar zijn onder meer de komst van een nieuw Achmea Health Center, de doorgevoerde reorganisatie en de volledige automatisering van de sportkaart. Maar ook kijkt ze met genoegen terug op grootschalige evenementen die op de campus hebben plaatsgevonden ten tijde van haar be-wind, zoals het lustrum in 2003, het Groot Ne-derlands Studenten Kampioenschap (GNSK) en – het inmiddels ter ziele gegane – sport-toernooi voor medewerkers van alle universi-teiten en het ministerie van OC&W.Minder aangename aspecten leerde Wolthuis ook kennen. Zo werd vorig jaar het Sportge-bouw herhaaldelijk geplaagd door de hard-nekkige legionellabacterie. Ook is sinds de invoering van het Bindend Studiead-vies (BSa) in 2005 de verkoop van sportkaar-ten licht tanende. Desalniettemin zegt ze stel-

lig: “Ik laat een organisatie achter die zeer goed op orde is, en die klaar is om een nieuwe slag te maken.”En op de vraag welke eigenschap haar nog on-bekende opvolger in ieder geval moet hebben, luidt haar antwoord: “Die moet aandacht heb-ben voor marketing en over een commercieel talent beschikken.”Wolthuis gaat zich vanaf begin volgend jaar voorlopig fulltime storten op een studie ge-schiedenis aan haar vroegere alma mater Lei-den. GE (foto: Ronald van den Heerik)

Page 14: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

(On)gehoord(On)gehoord is de brie-ven- en opinierubriek van Erasmus Magazine. De pagina’s staan open voor iedereen die wil reageren op de inhoud van Erasmus Magazine of een opiniebijdrage wil schrijven over zaken die de Erasmus Universiteit in de meest brede zin of het hoger onderwijs in het algemeen betreffen. Anonieme bijdragen worden niet geac-cepteerd. Ingezonden stukken dienen te zijn voorzien van naam, adres en telefoonnum-mer of emailadres. De redactie behoudt zich het recht voor stukken in te korten, dan wel (in overleg) aan te passen. Wilt u reageren, stuur uw bijdragen dan naar [email protected]

pagina EM 07 rubriek reactie

14 06 november 2008 (on)gehoord [email protected]

>> EM Panel

Robert Durassociate professor faculteit economie

Daniël Springerstudent economie en recht

“Absoluut! Het is onvoorstelbaar dat er nog steeds zo weinig biologische pro-ducten verkrijgbaar zijn in de mensa’s. En al helemaal dat die enkele biologi-sche producten die er dan zijn in een aparte hoek worden aangeboden, zodat alleen de al geïnteresseerde studenten en medewerkers deze producten zullen vinden. Voordat ik aan mijn promotie- onderzoek begon heb ik twaalf jaar als consultant op het gebied van duur-zaamheid en Maatschappelijk Verant-woord Ondernemen (MVO) gewerkt. De laatste jaren hebben wij veel overheids-organisaties bijgestaan in hun zoek-tocht naar duurzaam inkopen. Overhe-den hebben afgesproken vanaf 2010 voor 50 procent duurzaam in te kopen, de rijksoverheid hebben zich zelfs ge-committeerd om in 2010 100 procent duurzaam in te kopen. De vraag blijft echter: wat is duurzaam? Er worden dan ook momenteel duurzaamheidscriteria voor alle productgroepen ontwikkeld. Bijvoorbeeld voor kantoormeubilair, huisvesting, maar ook voor wegen-bouw. Juist voor inkoop voor catering en kantines zijn de criteria al duidelijk. Dit komt doordat het vergroenen hiervan al heel lang in de schijnwerpers staat en de mogelijkheden voor verduurzaming hier ook redelijk eenvoudig te realiseren zijn. Sinds begin 2008 is het ‘Greening the campus’ initiatief formeel gestart. Dit initiatief heeft al een aantal mijl-palen bereikt maar er valt nog veel te doen!

“Terwijl de schappen van veel super-markten inmiddels vol liggen met biologische producten, houdt de Ne-derlander vast aan zijn traditionele kooppatroon en vult zijn kar vooral met voordelige boodschappen. Het markt-aandeel van biologische producten is dan ook niet meer dan een schamele 2 procent. En met de door velen verwach-te recessie in aantocht zal dit markt-aandeel de komende jaren ook niet snel groeien. Zo bezien is het eigenlijk een meevaller dat onze mensa’s über-haupt biologische producten aanbie-den. Als ik de dienbladen bij de kassa en aan mijn lunchtafel zie (inclusief het mijne), zijn biologische producten ook op onze campus commercieel niet echt een succesnummer. Hoe kunnen we dit verbeteren? Ik denk dat, net als op de financiële markten, transparantie het toverwoord is. Transparantie over prij-zen (want hoeveel meer kost dat plakje biologische kaas eigenlijk in vergelij-king met de dubbel gevulde gangbare folie?) en ook over kwaliteit. Wat dat betreft is het Voedingscentrum goed bezig. Onder het motto ‘Jij kunt kiezen’, geven ze op hun website heel precieze informatie over de leefomstandighe-den van dieren. Ontnuchterende cijfers overigens: zelfs de meest vriendelijk behandelde biokip zit nog altijd met 9 anderen op een vierkante meter.”

“Ik stel me een mensa voor waar al het eten biologisch, of tenminste duur-zaam, is geproduceerd. Heeft dat prak-tisch gezien een impact? Ik denk het niet, aangezien de mensa niet het for-maat heeft om veel invloed op de (we-reld)voedselproductie uit te oefenen.Als een duurzame mensa weinig prak-tische impact heeft, blijft de principiële kant van het plan over. En principieel gezien heeft het plan wel degelijk zijn waarde. Ik ben over het algemeen vóór vrije keuze. Het probleem met dingen als dierenwelzijn en duurzaamheid is echter dat ze zich lastig in geld uit laten drukken en dus niet meegerekend wor-den in de consumentenprijs. Het is een beetje hetzelfde verhaal als met CO2 uitstoot: het kost “de wereld” uiteinde-lijk welvaart, maar niemand betaalt er nu voor.En dus kan de mensa inderdaad duur-zamer en moeten we de keuzevrijheid hier helaas beperken. Ik geloof namelijk sterk dat onze huidige voedselvoorzie-ning misschien individueel optimaal is, maar verre van een sociaal optimum in-houdt. Bestrijdingsmiddelen vergiftigen oppervlaktewater en vernietigen com-plete ecosystemen. De bio-industrie en haar “dierenwelzijn” tart dagelijks ons verheven ideaal van menselijkheid. Als de oplossing dan betekent dat een plak-je kaas 10 cent duurder wordt, dan denk ik dat we er netto op vooruit gaan.”

Het thema van de Alumnidag die de EUR op 8 november houdt is: A sustainable society. Verder moet de inkoop van ho-ger onderwijsinstellingen in 2012 voor de helft uit duurzame producten bestaan, werd onlangs besloten. En na-tuurlijk is de EUR bezig met Greening the campus, wat ook de universiteit groener en duurzamer moet maken. Maar toch, gaat dit allemaal wel snel genoeg? In de mensa is er bar weinig biologisch eten verkrijgbaar en gaat de verkoop van in plastic verpakte plakjes zielig kippen- en varkensvlees gewoon door. Kortom...

‘De mensa’s kunnen veel duurzamer’

Karen Maaspromovenda faculteit economie

Het EM Panel bestaat uit medewerkers, on-derzoekers en studenten van de EUR die iedere editie reageren op een actuele ontwikkeling op de EUR, in het hoger onderwijs, onderzoek of studentenzaken. Ook deelnemen? [email protected]

Page 15: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina

15

Klem‘Man vast in wc na poging mobieltje te redden’, meldde de krant van 26 oktober. ‘In een poging zijn mobiele telefoon uit de toiletpot van een trein te vissen, is een 26-jarige Fransman zondag muurvast komen te zitten.’ De brand-weer moest hem met pot en al uitzagen. Reizigers liepen twee uur vertraging op. Volgens de Franse spoorwegen was het sterke afzuigsysteem van de TGV, onderweg van La Rochelle naar Bordeaux, de oorzaak van het ongelukje. Je zou zeggen, typisch een berichtje uit de cate-gorie ‘man bijt hond’, die in komkommertijd de kranten moet vullen. Alleen: het is allesbehalve komkommertijd. De Amerikaanse verkiezingsstrijd nadert haar climax, de beurzen verliezen biljarden en banken worden bij bosjes genationaliseerd. Vanwaar dan toch zo’n curieus, schijn-baar onbelangrijk bericht? Misschien is het omdat het appelleert aan een alle-daagse angst. Iedereen die zijn mobieltje los in een borst-zakje heeft zitten, kent wel de angst dat deze eruit zal val-len en verdwijnen in – precies. Vergelijkbaar met de angst dat contactlenzen door de afvoer zullen wegspoelen, of door de wind worden weggeblazen. Misschien ook is het om aan te geven dat mensen geen idee meer hebben van de krachten die in een moderne trein rondwaren. Mis-schien moeten we de bordjes met ‘e pericoloso sporgersi’ vervangen door iets als ‘e pericoloso telefonare’. Maar misschien ook heeft het bericht een meer symbolische, universele betekenis. Misschien overstijgt het de anekdotiek van die ene persoon die door een com-binatie van onhandig sms-en en bizar toeval in zo’n onge-lukkige situatie geraakt. Is deze beklagenswaardige niet een moderne Everyman, iemand die model staat voor ons aller onwaardig bestaan? Want: zitten wij niet allemaal vastgezogen in zo’n toiletpot? Hebben wij niet allemaal ons mobieltje ver-wrongen in de hand geklemd, onze arm meegezogen en in het vacuüm getrokken door een orkaan van telecom-municatie die met de snelheid van het licht rond de aarde raast? Zijn wij niet allemaal onwillig ons mobieltje op te geven, ook al trekt het ons in een even oneindige als onfrisse stroom van gesprekken, berichtjes en spam die permanent onze ether vervuilt? En is dat niet tegelijk de perfecte metafoor voor de huidige kredietcrisis? Zitten wij niet klem in de toiletpot van het kapitaal, meegezogen als wij zijn in de stroom van financiële junk bonds en leveraged buy-outs? Spoelen die nu niet allemaal door het riool? En moeten ook wij niet onze financieel-economische trein stilzetten, om – hope-lijk – losgezaagd te worden door financieel brandweer-man Wouter Bos?

Gijs van Oenen is universitair docent aan de Faculteit der Wijsbegeerte [email protected]

Gijs van Oenen

>> Opinie

Waarom we niet meedoen aan de Elsevier faculty RatingOok deze zomer ontvingen we weer het verzoek om mee te werken aan de Elsevier Faculty Rating die deze maand gepubliceerd is in het themanummer Studeren van Elsevier. Het in-vullen van de vragenlijst zou slechts tien minuten kosten. Toch hebben we niet meegedaan. Om te komen tot de Elsevier Faculty Rating wordt aan hoogleraren en universitair hoofd-docenten gevraagd de Nederlandse opleidingen op het eigen vakgebied te beoordelen door voor vier aspecten aan te geven welke universiteit naar hun oordeel het beste presteert. De enige beperking is, dat niet op de eigen universiteit gestemd mag worden. Drie van de vier aspecten hebben betrekking op onderwijs, te weten de samenstelling van het bachelorpro-gramma, het aanbod van de masteropleidingen en de kwaliteit van de docenten. Het vierde aspect betreft onderzoek, namelijk de kwaliteit van de wetenschappelijke publicaties.Wij durven te stellen dat de meeste hoogleraren en uhd’s niet in staat zijn om een gefun-deerd oordeel te geven over de genoemde onderwijsaspecten. Uit onze ruime ervaring met opleidingsmanagement aan de ESE is gebleken dat docenten vaak zelfs van hun eigen opleiding geen volledig beeld hebben, en opleidingsmanagers van onze zusterfaculteiten bevestigen dat de situatie bij hen niet anders is. Het is dus onwaarschijnlijk dat men oplei-dingen en programma’s van andere universiteiten goed genoeg kent om ze te beoordelen. Evenzo zal men zelden in staat zijn een oordeel te geven over de kwaliteit van de docenten aan andere universiteiten. Daarvoor zal het toch tenminste nodig zijn dat onderwijsactivi-teiten worden bijgewoond. Het is zeer onwaarschijnlijk dat hiervoor tijd wordt vrijgemaakt. Toch deden dit jaar weer ongeveer 2.400 hoogleraren en uhd’s mee aan de Elsevier Faculty Rating. Laten we daarom deze oordelen eens als gegeven beschouwen. Dan hebben we er toch nog steeds moeite mee dat op basis van de oordelen van de respondenten een rang-schikking wordt gemaakt en er ‘beste’ opleidingen en universiteiten worden aangewezen. In onze recente column op EconomieOpinie.nl laten we zien dat een iets andere – in onze ogen even (on)redelijke – wijze van rangschikken, kan leiden tot geheel andere ‘beste uni-versiteiten’.Dat Elsevier zich blijkbaar niet goed realiseert wat de consequenties zijn van de gevolgde methodiek, mag ook blijken uit de volgende bewering: ‘Niet stemmen, in de hoop dat de eigen universiteit naar verhouding meer stemmen ontvangt, levert geen voordeel op.’ Dit is simpelweg niet waar! Met een voorbeeld (zie wederom onze column) kan gemakkelijk worden aangetoond dat niet stemmen wel degelijk de eigen universiteit kan bevoordelen. Goed nieuws dus voor al onze collega-hoogleraren. Die hoeven zich voortaan niet meer te verdiepen in de programma’s en opleidingen van andere universiteiten. Ook is het niet meer nodig dat ze colleges elders in het land bijwonen. Of voor te wenden dat ze dit al-lemaal gedaan hebben. Net als wij kunnen ze alle tijd die daarmee bespaard wordt steken in (nog) beter onderwijs. En tegelijkertijd dragen ze wellicht bij aan een verbetering van de score van de EUR in de Elsevier Faculty Rating!

Richard Paap, hoogleraar Econometrie & Marketing, Albert Wagelmans, hoogleraar Management Science, Econometrisch Instituut – Erasmus School of Economics

>> Van der Schot

Page 16: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina EM 07 rubriek reactie

16 06 november 2008 achtergrond [email protected]

ALLES IS RELATIEF, OOK EEN EREDOCTORAAT

Natuurlijk ben je er blij mee als je een ere-doctoraat wordt verleend, maar daarmee neemt je aanzien niet direct toe.” Emeritus hoogleraar ruimtelijke econometrie van de

EUR Jean Paelinck (78) ontving tijdens zijn weten-schappelijke loopbaan zeven eredoctoraten. Twee in Frankrijk, een in Zwitserland, drie in Polen en een in België. “Eigenlijk weten weinig van mijn colle-

ga’s ervan”, zegt hij, “want ik bazuin het niet rond.”Terugkijkend op zijn loopbaan is het voor Paelinck gemakkelijk om zijn succes te relativeren. Hij is content dat zijn vakgebied, de theoretische ruimte-lijke economie, inmiddels wereldwijd wordt beoe-fend. Maar de onderscheidingen die hij heeft ont-vangen, vindt hij minder belangrijk. “Eigenlijk

neemt je aanzien alleen toe tijdens de ceremonie zelf, in bijzijn van buitenlandse collega’s. Echte in-vloed op mijn carrière zal het niet hebben gehad”, denkt hij hardop.

Cappa Toch heeft een eredoctoraat wel betekenis. Wat voor betekenis, dat verschilt per universiteit die hem verstrekt. Hoe dat komt? De

Tijdens de Dies Natalis op vrijdag 7 november ontvangen drie buitenlandse professoren een doctoratus honoris causa, ofwel een eredoctoraat. Communicatiepsychologe Sonia Li-vingstone (London School of Economics and Political Science), rechtswetenschapper Guido Calabresi (emeritus hoogleraar en decaan Yale University Law School) en professor infor-matie- en technologiemanagement Hau Lee (Stanford University) mogen dan de titel dr.h.c. voor hun naam zetten. De afgelopen 95 jaar heeft de Erasmus Universiteit 52 eredoctoraten verleend. Maar wat zijn deze ereonderscheidingen eigenlijk waard? tekst Marjolein Marchal illustratie Bas vander Schot

Page 17: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina

17

criteria waaraan iemand moet voldoen om ervoor in aanmerking te komen, mag iedere universiteit zelf vaststellen. Navraag op de Erasmus Universiteit levert geen lijstje van vaste criteria op. Wel wordt duidelijk dat de EUR er bewust voor kiest om eredoctoraten enkel toe te kennen op basis van puur wetenschappelijke prestaties. “Het moet gaan om exceptionele wetenschappelijke prestaties op een vakgebied waarin onze universi-teit ook goed is”, aldus rector Steven Lamberts. Hij is voorzitter van het College van Promoties (CvP), waarin decanen van alle faculteiten zitting hebben. Bij toerbeurt mogen faculteiten een wetenschapper voordragen voor het eredoctoraat. Jaarlijks kent de EUR er een toe; bij een lustrum worden er drie tege-lijk toegekend. Binnen een faculteit wordt overlegd wie hiervoor in aanmerking komt. Vervolgens wordt één toonaangevende wetenschapper voorge-

dragen, door middel van een motivatiebrief van de decaan, en het CV en een publicatielijst van de ge-gadigde. Indien het CvP overtuigd is, en ook het College van Bestuur instemt, ontvangt de aanko-mend eredoctor het heuglijke nieuws. Het getuig-schrift en de cappa (schoudermantel) met sluitpen-ning liggen in het verschiet.

Mulisch en Vestdijk Lang niet alle Nederlandse universiteiten vinden wetenschappelijke prestaties doorslaggevend voor het toekennen van een eredoctoraat. Ook kunnen maatschappelijke of politieke prestaties aanleiding zijn voor toekenning van de ereonderscheiding. Zo koos de Leidse universiteit ervoor om Nelson Mandela en koningin Beatrix te eren. En vorige maand benoemde de Vrije Universiteit oud-minister van Financiën Gerrit Zalm nog tot eredoctor, vanwege ‘zijn wezenlijke bijdrage aan de ontwikkeling, invoering, vormgeving en uitvoering van het trendmatig begrotingsbeleid’ vanaf begin jaren negentig.Vorige week nog maakte de Groningse universiteit bekend dat schrijver Kader Abdolah de titel docto-raat honoris causa in juni in ontvangst mag nemen. De faculteit Godgeleerdheid en Godsdienst-wetenschap stelt dat “Kader Abdolah er als geen ander in is geslaagd het andere gezicht van de islam voor een breed publiek te laten zien.” Hij wordt ge-typeerd als “een schrijver die willens en wetens tus-sen twee werelden staat, het milde gezicht van de is-lam wil laten zien en op deze wijze bijdraagt aan het huidige publieke debat over religie in de openbare ruimte.” Schrijvers als Cees Nooteboom, Harry Mulisch, Willem Frederik Hermans en Simon Vestdijk gingen hem al voor.“Een eredoctoraat verlenen aan iemand als de ko-ningin is niets voor ons”, zegt Lamberts. “Als we de maatschappelijke prestaties van iemand willen eren, dan doen we dat tijdens de jaarlijkse Mandeville-lezing.” Of hij het afkeurt dat andere universiteiten de titel toekennen aan niet-weten-schappers? “Ik zie er wel de schoonheid van in dat iedere universiteit in Nederland zelf criteria mag vaststellen op basis waarop zij eredoctoraten toe-kent”, antwoordt hij diplomatiek.Zelf kreeg Lamberts een jaar geleden zijn eerste ere-doctoraat, van de universiteit in Napels, Federico II. Hij vond het ‘heel spannend’, maar vooral een eer-betoon aan zijn wetenschappelijke prestaties. Op het gebied van zijn specialisme endocrinologie (de studie van hormonen) is deze universiteit in Napels namelijk wereldwijd toonaangevend. Maar of het dragen van de titel eredoctor invloed heeft op de carrière van wetenschappers? Hij denkt van niet. Lamberts: “Het is geen stimuleringspremie, maar iets dat je tegen het einde van je carrière ontvangt. Werkelijk een eerbetoon.”

Geen geweldenaar Emeritus hoogleraar humane genetica Hans Galjaard (73) kreeg dertig eerbewijzen, waaronder drie eredoctoraten, en relativeert zelfs de eer van onderscheidingen. “Voor mij is het vooral betekenisvol dat mensen je persoonlijkheid en je werk waarderen, de eer van een prijs of onderscheiding vind ik minder belangrijk.” Het zijn niet de eredoctoraten die indruk op hem maken, maar eerder de dankbaarheid van mensen die hij wetenschappelijk verder heeft geholpen, zoals in Cuba of China. “De keuze voor een eredoctor heeft altijd iets be-trekkelijks”, vindt Galjaard, “je moet je geen gewel-denaar voelen.” Het doet niets voor je carrière, stelt hij. Wel heeft het volgens hem effect op naamsbe-kendheid. “Bij het ontvangen van prijzen, waaron-der een eredoctoraat, wordt het steeds makkelijker om nog meer prijzen te krijgen.” Oftewel: wanneer de eerste prijs of het eerste eredoctoraat binnen is, volgen er gemakkelijk meer.Wat je moet doen om kans te maken op de titel ere-doctor is moeilijk vast te stellen. Uitblinken in je ei-gen vakgebied blijkt het belangrijkst, waarbij een groot aantal publicaties en referenties enkel in je voordeel kan werken. Maar gezien het feit dat ook schrijvers en politici in Nederland dr.h.c. voor hun naam mogen zetten, is het blijkbaar ook lonend om op niet-wetenschappelijke gebieden op te vallen.

SoniaLivingstone “Mijn onderzoeksgebied, dat van media en communicatie, krijgt niet altijd de waardering die het verdient. Terwijl het toenemende be-lang van de media en de intellectuele ontwik-kelingen binnen mijn vakgebied zeker niet onbelangrijk zijn. Dit eredoctoraat zal hopelijk zijn weerslag hebben op de waarde van mijn onderzoeksveld. Ik hoop dat deze erkenning het makkelijker zal maken om financiering voor mijn onderzoek te krijgen. Ook hoop ik dat de aandacht wordt getrokken van beleids-makers die ik probeer te beïnvloeden. Ik vind dat onderwijs, onderzoek en in toenemende mate ook engagement met maatschappelijke activiteiten en beleidvoering vitale onderde-len van mijn werk zijn. Juist daarom ben ik verheugd dat mijn werk wordt erkend.”

Hau Lee “Ik hecht veel waarde aan dit eredoctoraat, omdat dit een internationaal gerespecteerde universiteit is op mijn vakgebied, waarmee ik bovendien een persoonlijke band heb. Het is voor mij meer dan een naam en een eer. Het is een link die wordt gelegd tussen mijzelf en het onderzoeksteam logistiek management van de EUR, waarmee ik veel wil samenwer-ken. Hoewel deze titel geen directe voordelen met zich meebrengt, zoals een onderzoeks-beurs, is het erg belangrijk. Het zorgt voor pro-fessioneel aanzien, want het maakt duidelijk dat mijn werk internationaal wordt gewaar-deerd. Eerder ontving ik al een eredoctoraat van de University of Science and Technology in Hong Kong. Indirect zouden er dus voordelen kunnen zijn, zoals bij toekenning van andere prijzen of posten.”

Page 18: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina EM 07 rubriek reactie

18 06 november 2008 achtergrond [email protected]

ERASMUS, AANGENAAM

e glimlacht als ze gecomplimenteerd wordt met haar bijzondere achternaam, Vicki Erasmus (28) uit Rotterdam. Het is slechts van korte duur. Want daar komen ze, de platte associaties met de vijftiende-

eeuwse Rotterdamse humanist, schrijver en filosoof Desiderius Erasmus, hoe mooi haar naam ook is: waarom hebben haar ouders haar niet Desi of Desiree genoemd? Is ze überhaupt familie van deze denker die tot één van Nederlands grootsten wordt gerekend? Is ze net zo ‘zot’ op satire als de beroemde humanist, die het gebruikte om allerlei misstanden van zijn na-middeleeuwse tijd aan de kaak te stel-len, en zijn kritiek op de katholieke Kerk te uiten? En – uiteraard – de vraag of ze ook over een goed stel hersenen beschikt.Gezond verstand heeft ze wel, maar familie van de beroemde denker? Ze denkt het niet. Diepe zucht. Ze is nooit zo met haar naam bezig. Toch kunnen de associaties nog veel erger, weet Erasmus. “Je wilt niet weten hoe vaak mij gevraagd wordt of die brug hier in Rotterdam naar mij vernoemd is.” Die kans is inderdaad vrij groot. Vijf jaar geleden is er onder-zoek gedaan naar de nationale bekendheid van Desiderius, waaruit blijkt, dat maar liefst 65 pro-

cent van de Rotterdammers het presteerde om met een stalen gezicht te zeggen dat Erasmus de ontwer-per van de Erasmusbrug was. Toch eindigde de hu-manist een jaar later in de verkiezing van De Grootste Nederlander op de vijfde plaats.

Geen globetrotter Ruim vijfhonderd jaar na haar naamgenoot werd Vicki Erasmus geboren. Niet in Rotterdam, zoals je zou verwachten, maar in Zuid-Afrika. En daar lopen een hele hoop Erasmussen rond, zegt ze. “Toen ik daar naar de middelbare school ging, zaten er wel een paar mensen bij me in de klas met dezelfde naam. Eenmaal in Nederland – ik woon hier nu zo’n vijftien jaar – was dat een stuk minder.” Eén blik op een wereldwijde community site als Facebook en je ziet dat ze gelijk heeft. Dat ook Kermit Erasmus, aanvaller van Feyenoord, een Zuid-Afrikaan is mag geen toeval heten, zo blijkt. Waarom, is voor haar een raadsel. Van Desiderius is bekend dat hij theologie studeerde in Parijs, dat hij doceerde aan de universiteit van Oxford en dat hij zich, na een jarenlang verblijf in Italië, vestigde in wat nu België heet. In 1536 stierf hij in het Zwitserse Bazxel. Er zijn echter geen aanwijzingen dat

Desiderius, in een tijd waarin het vliegtuig nog moest worden uitgevonden, op een boot is gestapt richting Afrika. Zo’n globetrotter was hij nu ook weer niet.

Uitstekende naam Vicki Erasmus is allesbehalve een humaniste, laat staan een filosofe. Zij is werkzaam in de maatschappelijke gezondheidszorg. Op het Erasmus Medisch Centrum – jawel! – doet zij onderzoek naar patiëntveiligheid: een verkenning van ziekenhuisbacteriën, op het gebied van handhygiëne in het bijzonder. “Natuurlijk wordt er wel eens om gelachen dat ik uitgerekend hier werk, maar dat is ook alleen omdat hier een vacature voor een onderzoeksplek was. Ik heb niet bewust voor het Erasmus MC gekozen”, zegt ze bijna verontschuldigend. Dat het daar een uitstekende naam is voor een onderzoeker, weet ze zelf ook wel, ondanks de verwachtingen die het schept. “Mijn promotor heeft wel eens gezegd – gekscherend hoop ik – dat mijn achternaam de doorslag heeft gegeven voor mijn aanstelling. En dat het stap één is naar beroemdheid. We zullen zien.” Bekend is nu al hoogleraar virologie aan de medische faculteit van de Erasmus Universiteit in Rotterdam Ab Osterhaus. Voluit: Albertus Dominicus Marcellinus Erasmus – inderdaad! – Osterhaus. Sowieso niet vernoemd naar Desiderius, weet hij. “Maar wel naar de Heilige Erasmus van Formiae”, zegt de viroloog. “Dat was een katholieke bisschop die als martelaar stierf voor zijn geloof. 2 juni is zijn naamdag en laat ik nu net op die dag geboren zijn.” Waarvan akte.

Z

Het is niet te hopen dat je Van Basten heet en niet in staat bent om een voetbal in de kruising van het doel te jagen. Of Balkenende zonder christen-democratisch ideaal. Achterna-men scheppen verwachtingen die nauwelijks kunnen wor-den waargemaakt. Je zult bijvoorbeeld maar Vicki Erasmus heten! tekst Micha Jacobs fotografie Levien Willemse

Page 19: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina

19

‘Zeg maar Gerrit’

interview met Desiderius Erasmus Roterodamus

rasmus. Wie is hij? Wanneer is hij geboren? Wat zit er onder die baret? Hoe groot is zijn neus nou precies? En: hoeveel espresso drinkt hij op een dag? Schrijver en oud-student van de

EUR Ernest van der Kwast zocht de beroemde Rot-terdammer op, niet in Bazel waar hij begraven ligt, maar gewoon in de Urban Espresso Bar in Rotter-dam. Het doel: de mens vinden achter de humanist, hervormer, pacifist, kledingontwerper, kosmopoliet, pedagoog, filosoof, model, theoloog, literator, es-pressoconnaisseur en journalist.

Ik ben een kwartier te vroeg in de Urban Espresso Bar die op een steenworp afstand van de centrale bibliotheek ligt. Hier, in een hoek op de eerste, tweede of derde verdieping, bevindt zich een kluis met de grootste verzameling originele werken van Erasmus. Sommige boeken zijn handgeschreven, andere in drukvorm met een houten kaft. Inclusief 90 eerste drukken van Lof der Zotheid. De waarde van sommige boeken is gelijk aan een Maserati Quattroporte GT, andere boeken ‘doen’ een goede tweedehands Opel Vectra (met een volle tank, vijf versnellingen en achteruitkijkspiegel). De kluis

is redelijk beveiligd, maar de exacte locatie wordt goed geheim gehouden. Wie ernaar vraagt bij de informatiebalie, krijgt standaard te horen: ‘Hij be-vindt zich op de eerste, tweede, of derde verdieping.’ Vroeger werd ook verteld: ‘Of misschien op het dak.’ Maar na de val van een Maserati-verzamelaar wordt dit niet meer gesuggereerd. (De Maserati-verzamelaar overleefde de val, maar slijt nu zijn dagen in een brommobiel, maximum snelheid: 45 km/u.) Als ik Erasmus de anekdote later vertel, buldert hij: ‘Er is een dwaze zotheid en een wijze!’

Edoor Ernest van der Kwast illustraties Enio Ramalho

Page 20: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina EM 07 rubriek reactie

achtergrond [email protected]

Hij heeft een luide stem, Desiderius Erasmus Roterodamus. Een stem die espresso over de rand van een kopje kan doen slaan. En erger. Een willekeurige bezoekster van de Urban drinkt cappuccino. Als Erasmus halverwege het gesprek in lachen uitbarst, ziet de klant er het volgende moment uit als de kerstman. De lach wordt veroor-zaakt door Kermit Erasmus, de Zuid-Afrikaanse spits bij Feyenoord. Als ik Erasmus over hem (Ker-mit) vertel, buldert hij (Desiderius): ‘Dat is zoiets als Ernie Einstein!’ Dan volgt de stormachtige lach. ‘Wie is Ernie?’ vraag ik onzeker. ‘Ernie,’ antwoordt Erasmus. ‘Van Ernie en Bert!’ Eén ding is duidelijk: de grote denker gaat mee met de tijd. Hij is allesbe-halve een anachronisme. Terug naar het begin. Dat wil zeggen naar het begin van het interview. Om precies 11.00 uur, de tijd die ik doorkreeg van zijn manager, stapt Erasmus de espressobar aan de Botersloot binnen. Hij loopt op de leestafel af, waar ik in de Volkskrant blader. Hij buigt zich over mijn krant heen en bul-dert: ‘Ben jij Ernest Roelof Arend van der Kwast?’ Ik heb een halve hartverzakking, maar het lukt me te knikken en uit te brengen: ‘Bent u Desiderius Erasmus Roterodamus?’

‘Zeg maar Gerrit,’ zegt hij en neemt plaats op de stoel naast me. ‘De bakker noemt mij ook Gerrit. Ik heb in het verleden veel geëxperimen-teerd met namen: Desyderius, Rotterdammus, Rot-terdammensis, Harrus Mulusch, Roterdamus. Uit-eindelijk is daar Desiderius Erasmus Roterodamus uitgekomen. Een naam die klinkt als een klok, maar nu wil ik weer gewoon Gerrit genoemd worden.’ ‘Gerrit,’ zeg ik. ‘Wat wil je te drinken?’ ‘Een espresso. Wat anders?’ Even later staan er twee kleine kopjes voor ons. Gerrit sluit zijn ogen en begint te mompe-len: ‘Chocolade, noten, zomerregen... Croissantjes, gepofte kastanjes... Rozen.’ Ik denk aan Alzheimer, maar Erasmus zegt: ‘Doordat mijn neus zo groot is, heb ik een buitengewoon reukvermogen.’ Zijn ogen gaan open. ‘Jouw neus is ook niet aan de kleine kant. Ik schat negen centimeter. Die van mij is al-gauw het dubbele, afhankelijk van het weer en mijn gezondheid. Op portretten van de schilder Hans Holbein de Jonge is mijn neus heel klein. Ik zat toen nog in mijn Michael Jackson-periode. Ik schaamde me voor mijn neus. Dus zei ik tegen Hans: “Kun je mijn neus verkleinen?”’ Het portret komt speciaal over uit het

Louvre voor de grootschalige tentoonstelling Eras-mus in beeld in Museum Boijmans van Beuningen (zaterdag 8 november 2008 – zondag 8 februari 2009). Er zullen ook portretten te zien zijn van Al-brecht Dürer en Quinten Massys. Gerrit staat erop met baret, mantel en losse bontkraag. Een outfit die hij zelf heeft ontworpen. ‘Sommige mensen noemen mij ijdel. Maar die mensen begrijpen niets van mode. Ik houd van mooie kleding. Mode inte-resseert mij, ook nu. In september ben ik naar de Fashion Week in Milaan geweest. De creaties van Dolce en Gabbana zijn spannend, heel opwindend. Domenico Dolce is ook zo’n leuke man. Het is jam-mer dat hij cappuccino drinkt. Ik ben toch meer een espressoman.’ We bestellen nog een rondje. Dan vertel ik Gerrit over de geruchten dat hij homoseksueel zou zijn. In jeugdbrieven zou hij wel heel gevoelig zijn. ‘Een jeanet? Ik?’ buldert hij direct. ‘De we-tenschappers van nu zijn niet goed bij hun hoofd! Dat ze kunnen lezen, wil nog niet zeggen dat ze kunnen denken! De brieven die ik heb geschreven aan Servaas Rogier (een monnik uit zijn klooster-tijd – EvdK) zijn pure poëzie. Hoe kan men daaruit concluderen dat ik een homo ben? Waar ik mij goed

Page 21: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina

21

voel, ben ik thuis. En dat is toch echt in een bar waar de espresso wordt geserveerd door engelach-tige meisjes. Bijvoorbeeld Judith.’ Een meisje met donker haar en blauwe ogen kijkt op vanachter het espressoapparaat. Ze lacht naar Gerrit, en even is het alsof de tijd stilstaat en ogen in ogen verdrin-ken. Dan kijkt Gerrit weg. ‘Het kan natuurlijk niet. Ik ben 540 jaar oud en zij is een jaar of 28.’ Ik doe vlug wat hoofdrekenen, en kom dan uit op het geboortejaar 1468. Op het standbeeld voor de Laurenskerk staat 1467, wetenschappers zweren, sinds een reconstructie in het tijdschrift Renaissance Quarterly, bij 1466, en weer anderen bij 1469. ‘Dus u bent in 1468 geboren?’ zeg ik. ‘Duh-huh,’ antwoordt Gerrit. Weer een raadsel uit de wereld. Dan blijft er eigenlijk nog maar één raadsel over: wat zit er onder de baret van Deside-rius Erasmus Roterodamus? Dreads? Een kuif? Een scheiding? Een bloempot? Een Wilderskapsel? Twee sprietjes? Kroeshaar? ‘Ik ben kaal,’ zegt Gerrit beschaamd. Ooit had ik dik, donker haar. O, het was zo mooi, zo stevig. Als ik aan mijn jeugd denk, zie ik haren, en dan word ik weemoedig. Soms zing ik in mezelf: “Lieve donkere haren/ kom terug/ laat me niet al-

leen.” Enfin, het werd allemaal grijs, daarna kwam de uitval, en nu lijk ik op Wilfried de Jong als ik mijn baret afzet.’ Hij zet zijn baret af. En inderdaad, als twee druppels water: Wilfried de Jong. ‘Stoort het u dat er mensen denken dat u de Erasmusbrug heeft ontworpen?’, vraag ik. Ger-rit kijkt verbaasd. ‘Is dat echt zo?’ zegt hij. ‘Ach, misschien is het niet eens zo’n vreemd idee. Alles is tegenwoordig Erasmus: een universiteit, een gym-nasium, een kroeg, een taxibedrijf, een stomerij, een metrolijn, een shoarmazaak. Dat is het probleem als je naam een merk wordt, dat de mensen verge-ten wie je bent. Overigens vind ik de bijnaam van de brug mooier: De zwaan. Als ik over de Erasmus-brug loop, dan heb ik altijd het gevoel op te stijgen, met trage vleugelslagen, hoger en hoger. En dan, op het hoogste punt, boven binnenschepen en water-taxi’s, blijf ik even zweven. Er komen tranen in mijn ogen. Ja, tranen. Zeg maar van de wind.’ Ik kijk op mijn kladbok en durf de vol-gende vraag bijna niet te stellen. Maar als ik vraag hoe Gerrit de toekomst ziet, beginnen zijn ogen te stralen. ‘Er staat een hoop te gebeuren: interviews, optredens, openingen. De stad eert mij dit najaar met tal van activiteiten in het kader van Erasmus in

Rotterdam, een festival waar ik natuurlijk bij moet zijn. Wat is het Gergiev Festival zonder Gergiev? Wat is Rotterdam zonder Erasmus?’ De vraag spookt door mijn hoofd als we de Urban Espresso Bar allang hebben verlaten. De rekening telt twaalf espresso’s. (Gerrit dronk er vier meer dan ik.) We lopen over de Maasboulevard, richting Erasmusbrug. De wind waait in onze rug. Gerrit houdt zijn baret stevig op zijn hoofd gedrukt. Ik raak achter. Het is de espresso, denk ik. Hoe meer espresso, hoe sneller de mens. Maakt niet uit hoe oud je bent. Als ik bij de Erasmusbrug aankom, is Gerrit al een stip in de verte, in de hoogte. Ik roep zijn naam, maar de wind blaast mijn woorden de andere kant uit, de Nieuwe Maas op, richting Waal-haven. Als ik op het hoogste punt sta, is Gerrit ner-gens te zien. De wind raast, ik hoor het klapperen van een groot zeil, maar onder mij vaart alleen een vrachtschip met een auto op het achterdek. Ik denk aan een zwaan die hoger en hoger vliegt. Vleugels die klapwieken, en bij elke vleugelslag lijkt de brug te beven. Dan zijn er opeens tranen. Zeg maar van de wind.

Page 22: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina EM 07 rubriek reactie

22 06 november 2008 achtergrond [email protected]

Op 7 november viert de universiteit haar 95ste verjaardag. Ter gelegenheid van dit heuglijke feit heeft hoogleraar Hans Trapman een boekje geschreven over de naamgever van onze Alma Mater – een gratis aardigheidje voor iedere student en medewerker. EM blijft natuurlijk niet achter, en presenteert een door het College van Bestuur geteste Erasmus-quiz. tekst en quizmaster Gert van der Ende

DE ‘ERASMUS-TRIVIALITEITEN’ QUIZ

☞Start

VRAAG 1De 28e oktober is uitgeroepen tot ‘Dag van Erasmus’, een jaarlijks te vieren evenement. Niet geheel ontoevallig is dit de geboortedag van Erasmus. Maar in welk jaar werd Erasmus eigenlijk geboren?

(De voorzitter klingelt als eerste met zijn bel – een Griekse tafelbel: ‘1369, nee 1469!’ Dit ant-woord is overigens onjuist. Van Rooijen geeft vervolgens het juiste antwoord, al bestrijdt de rector dit ten zeerste.)

VRAAG 3Op 7 november wordt in de Laurenskerk de vijf-tigste Erasmusprijs uitgereikt aan Ian Buruma. De prijs wordt jaarlijks toegekend aan een per-soon of instelling die een buitengewone bijdrage heeft geleverd aan de cultuur in Eu-ropa. Wie kreeg hem vorig jaar?

(Men blijft het antwoord schuldig, al weet Oos-terwijk zeker dat het een ‘buitenlander’ betreft. Na de aanwijzing dat het om een Hongaar gaat, antwoord de rector: ‘Havel.’ Fout dus.)

VRAAG 4In welke plaats is Erasmus gepromoveerd?

(Piece of cake voor de rector, die ook nog tot op het uur nauwkeurig weet te melden hoe lang de promotieplechtigheid in beslagnam. Lam-berts haalt hiermee zijn tweede punt binnen.)

Eerste prijs

boekenbon t.w.v.

50 euro

Tweede prijs

boekenbon t.w.v.

25 euro

Derde prijs

boekenbon t.w.v.

15 euro

u is zo’n beetje alles wel over Desiderius Erasmus geschreven, al blijven bepaalde zaken aangaande de humanist in het ongewisse. Vandaar dat hoogleraar Hans Trapman een uitermate handzame

round-up van het leven van Erasmus heeft ge-schreven, handig voor de geïnteresseerde leek of Triviant-speler in spe. Om uw kennis alvast te testen, presenteert Eras-mus Magazine op deze plaats vijftien vragen over Erasmus en aanverwante zaken, waarmee drie prijzen zijn te verdienen! Vanzelfsprekend zijn de vragen uitgeprobeerd op een kwalitatief hoogwaardig testpanel, namelijk de drie leden van het College van Bestuur: voorzit-ter Jan Willem Oosterwijk, rector Steven Lamberts en derde lid Kees van Rooijen. Het trio bestuurders vond de quiz bepaald geen sinecure, getuige de uiteindelijke score. Nipte winnaar – na de eerste

telling – met zes goede antwoorden werd de rector. Lid Van Rooijen was goed voor vijf punten. Hekkensluiter was de voorzitter met slechts één goed antwoord. Na hertelling, daags na de quiz, blijken de rector en het derde lid, exact hetzelfde aantal punten te hebben behaald. Bij de niet echt indrukwekkend te noemen scores dient te worden aangetekend dat de heren de quiz onder hoge druk moesten ondergaan, dat zij per vraag slechts luttele seconden bedenktijd kregen, dat zij uiteraard niet van Google gebruik konden maken (waarschuwing: geloof niet alles wat Wikipedia beweert), en dat bij de meeste vragen alleen degene die het snelst juist antwoordde, een puntje mocht bijschrijven. Dient nog te worden vermeld dat voor deze gelegenheid het drietal werd uitgerust met speciale hoofddeksels en bel-letjes (met dank aan mister corporate events Ger Lugtenberg). Enfin, dan nu de quiz.

Mail uw oplossing voor 13 november 2008 naar [email protected] en prijswinnaars worden bekendgemaakt in Erasmus Magazine nummer 8 van 20 november en op www.erasmusmagazine.nl. Over de uitslag kan niet worden gecorrespondeerd.

VRAAG 2Welk beroep oefende de vader van Erasmus uit?

(Natuurlijk een inkoppertje, maar omdat de rector als eerste bij de bel is – een Boed-dhistisch geval uit Thailand – gaat het punt naar hem.)

Kees van Rooijen

N

Page 23: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina

23

Start

VRAAG 5Erasmus bekendste werk is ongetwijfeld ‘Lof der Zotheid’. Wie is de hoofdpersoon in dit werk?

(Eindelijk klinkt de Zwitserse koebel van Van Rooijen als eerste. ‘Een ezel!’, roept hij vast-beraden. Helaas kan dit niet worden goed gerekend.)

VRAAG 6Erasmus schreef zo’n honderd boeken en geschriften, maar hij mocht ook graag corres-ponderen. Hoeveel brieven schreef Desiderius ongeveer?

(De rector houdt het op 15.000; de voorzitter op circa 4.000. Maar Van Rooijen geeft, na – tactisch zeer sterk – te hebben afgewacht, het min of meer goede antwoord.)

VRAAG 7Hoeveel medewerkers en studenten aan de EUR dragen de achternaam Erasmus?

(Wederom een snel en juist antwoord van onze rector magnificus, die weet heeft van de wijdverspreidheid van de naam in landen als Suriname en Zuid-Afrika.)

VRAAG 8Tegen wie richtte Erasmus zich met zijn in 1524 verschenen boek ‘Over de vrije wil’ (De Libero arbitrio)?

(Hier neemt Lamberts gedecideerd een bijna niet in te halen voorsprong op zijn collegae.)

VRAAG 9Een studentenvoetbalclub in Rotterdam heeft zich vernoemd naar een van de eerste geschriften van Erasmus. Hoe heet de vereni-ging?

(Vanzelfsprekend is deze vraag kat in het bak-kie voor Van Rooijen, die onder meer studen-tensport in zijn portefeuille heeft. Puntje voor Kees.)

VRAAG 10Een van de omvangrijkste werken van Eras-mus is het Adagia, de spreekwoorden. In 1508 zag de eerste druk in Venetië het licht. De laatste druk verscheen in 1536. Tot welk aantal was de hoeveelheid er in opgenomen spreek-woorden inmiddels gegroeid?

(De rector is nu op dreef. Hij meent zelfs te we-ten hoeveel spreekwoorden het er aanvanke-lijk waren – achthonderd; dit is echter onjuist.)

VRAAG 11Sinds 1997 reikt de EUR aan opmerkelijke studenten een naar een werk van Erasmus vernoemde onderscheiding uit: De Civilitate. In 2003 ging deze onder andere naar bedrijfs-kundestudent Henk Jan Kinds. Waarom?

(‘Dat zal wel iets met sport zijn’, oppert Kees van Rooijen, ‘of een debator.’ Hij zou het inder-daad kunnen weten. De drie moeten echter het juiste antwoord schuldig blijven.)

VRAAG 12Van 15 tot 19 november viert het Stedelijk Gymnasium van Rotterdam, oftewel het Eras-miaans Gymnasium, zijn zoveelste bestaans-jaar. Het hoeveelste?

(Drie bellen klingelen tegelijkertijd; De rector zit er tien jaar naast, de voorzitter tachtig. Van Rooijen slechts vijf; hij ontvangt dus het punt.)

VRAAG 13Waar ligt Erasmus begraven?

(Wederom klinken de koe-, tafel- en tempelbel eendrachtig; drie goede antwoorden volgen. Rector Lamberts voegt er ongevraagd de naam van de kerk aan toe: Münsterkerk. Van Rooijen doet er nog een schepje bovenop door de exacte datum van het overlijden te melden: in de nacht van 11 op 12 juli 1536.)

VRAAG 14Het katholieke grapje gaat dat het grafschrift van Erasmus luidt ‘Eras mus omnia rodere soli-tus’. Wat betekent dit?

(Aan zijn stand verplicht, rinkelt de rector als eerste. ‘Erasmus speelde altijd in zijn eentje’, luidt zijn antwoord. Fout.)

VRAAG 15Per 1 juli 2008 staat de Zuid-Afrikaanse spits Erasmus bij Feyenoord onder contract. Hoe luidt zijn voornaam?

(Ook al lijkt de race al beslist, deze vraag moet Van Rooijen – fervent PSV-supporter – wel als eerste beantwoorden. Vanzelfsprekend is het antwoord ook goed.)

Rector Steven Lamberts

Voorzitter Jan Willem Oosterwijk

Page 24: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

Mar Bruinzeel (67) vindt het welletjes. Na een klei-ne vier decennia is het tijd voor jong bloed achter het klavier van de beiaard (ook wel carillon of klok-kenspel geheten) van Woudestein. Op de verjaardag van de universiteit zal hij voor de laatste maal de 47 klokken over de campus laten klinken. Daarna hoeft hij de wekelijkse woensdagreis vanuit het Drentse Diever naar Rotterdam niet meer te ma-ken, en zal de 36-jarige Mathieu Polak tijdens het middaguur achter het klavier plaatsnemen en zor-gen voor sfeervolle muzikale klanken tijdens de lunch van studenten en medewerkers. Ten afscheid studeert Bruinzeel – speciaal voor de 95ste Dies – ‘De Erasmus Mars’ in, een compositie van Jean H.P. Paelinck, voormalig econoom aan de EUR en in staat zijn eigen creatie te beluisteren, aangezien hij in de aan de campus grenzende wijk woont. Bruinzeel zal het stuk opvoeren samen met een uit studenten bestaand blaasensemble dat op

het dak naat het carillon zal worden gesitueerd. Normaliter is beiaardier echter een beroep van de eenzaamheid – aanloop heeft de campusklokken-speler doorgaans niet zo veel in zijn torentje. Leerlingen vormen dan ook een welkome aanvulling op zijn lunchspel. Momenteel heeft hij er vier, onder wie HOVO-cursiste Hetty Hoorens van Heyningen, econome Ewa Mendys-Kamphorst en voormalig eerste burger van Zederik Teus den Breejen. Laatstgenoemde is vandaag druk bezig op het oe-fenklavier op de begane grond. Een maal in de week luistert hij Vianen op met zijn klokkenspel.

Perfect klavier Na een gelegenheids-quatre-mains houdt Bruinzeel het vandaag in de toren voor gezien; tijd voor anderhalf uur les. Polak daarentegen klingelt nog een nummertje door –‘Lucht en water’ uit de Flevoland-suite van Joop Stokkermans.

Het klokkenspel was ooit een cadeau van de ge-meente Rotterdam aan de universiteit. De plek waar het uiteindelijk is geplaatst is qua akoestiek niet de meest ideale, wil Bruinzeel – liefhebber van musicalmuziek en barok à la Vivaldi en Bach – nog wel kwijt, terwijl hij aanstalten maakt het laddertje af te dalen. “Op het gras klinkt het prachtig, maar op het plein ketst het tegen de hoogbouw.” De half-lege fles olijfolie waarmee hij jaren geleden het kla-vier insmeerde blijft achter.Eenmaal uitgespeeld vertelt opvolger Polak, onder het genot van een kop koffie en wat Marlboro lights, opgetogen over zijn nieuwe parttime job. Ooit was hij eerder kortstondig op de campus voor een concert, in 2003. “Het klavier is perfect; de klokken zijn mooi, al zou ik ze wel iets zachter kun-nen afstellen. Ik heb begrepen dat de technische dienst de beiaardier altijd uit de brand helpt, als er wat is. Wat wil je nog meer?”

Na 37 jaar is er op het universiteitscarillon een wisseling van de wacht. Beiaardier Mar Bruinzeel maakt plaats voor zijn jongere evenknie Mathieu Polak. Wellicht daardoor bin-nenkort op Woudestein te horen: The theme of Schindler’s List, eigenhandig door Polak be-werkt voor het klokkenspel. tekst Gert van der Ende fotografie Ronald van den Heerik

BEIAARDIERS ZIJN GEEN QUASIMODO’S

pagina EM 07 rubriek reactie

24 06 november 2008 achtergrond [email protected]

Mar Bruinzeel

Page 25: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina

25

Extra allure Alles rond Mathieu Polak ademt muziek. Hij studeerde vanzelfsprekend aan het conservatorium, volgt momenteel een master ‘compositie’. Hij geeft muziekles op basisscholen, pianoles aan huis in de regio rond zijn woonplaats Maarn, speelt in een kamerorkest, componeert, en arrangeert, en heeft zelfs een muzikale – Japanse – vriendin, die gespecialiseerd is in de blokfluit. Last but not least is Polak beiaardier in Spakenburg en richtte hij acht jaar geleden de eerste en enige amateuropleiding voor klokkenspeler op. Hij hoopt dan ook in Rotterdam spoedig leerlingen te begroeten. Polak: “Het is overigens uitermate wonderlijk: toen ik jong was luisterde ik veel naar de radio, en waren fluitiste Eleonore Pameijer en Mar Bruinzeel mijn helden. Nu speelt Eleanor mijn muziek en ben ik Mar’s opvolger.” Hij vervolgt: “Lesgeven aan amateurs is gewoon heel erg leuk, daar ben ik helemaal de man voor. Ik ben met Mar sowieso de enige in Nederland die les-geeft aan amateurs”, vertelt Polak die in Amersfoort tien pupillen onder zijn hoede heeft. “Ik neem leerlingen ook graag mee op excursies. Laatst ben ik met een van mijn leerlingen – een meisje van een jaar of zestien – naar de Westertoren in Amsterdam geweest; en toen ik moest invallen in

Monnikendam heb ik een andere cursist, een gepen-sioneerd arts, meegenomen.”Polak mag graag mensen kennis laten maken met een carillon, waarvan er in Nederland nog zo’n 180 te vinden zijn, bespeeld door tachtig beiaardiers. “We moeten af van het clichébeeld van het gebo-chelde mannetje ergens hoog in de toren. In Spakenburg heb ik bijvoorbeeld al een kleine zes-honderd leerlingen van de basisschool een rondlei-ding gegeven.” In je onderhoud voorzien door louter achter het kla-vier van een carillon te kruipen is echter onmoge-lijk, weet Polak; te weinig klokken, teveel klokken-spelers. “Van de piano kun je leven, de beiaard is een hobby. Maar wel een erg leuke.” Dat hij zich nu ook beiaardier op een heuse campus mag noemen, heeft voor Polak extra cachet. “Dit is voor mij een plek met extra allure. Het biedt boven-dien de mogelijkheid om ingezet te worden bij spe-ciale activiteiten, ook die van studenten, als ze dat zouden willen. Zelf ben ik bijvoorbeeld bezig met een plannetje onder de werktitel ‘beiaard voor het bedrijfsleven’; als bedrijven buitenlandse gasten ontvangen, is het leuk om ze iets aan te bieden uit onze cultuur. Lijkt me leuker dan een zak drop.”

Verzoeknummer Welk repertoire kun-nen campusbewoners tijdens het middageten ver-wachten van Polak? “Van klassieke salonmuziek tot pop, zoals nummers van Mariah Carey en Alicia Keys. En natuurlijk zelfgearrangeerde filmmuziek. Bijvoorbeeld muziek uit ‘Schindler’s List’, ‘Memories of a Geisha’, ‘Titanic’ en ‘Yentl’, al kost arrangeren wel veel tijd; je bent een dag bezig voor vijf minuten klokkenspel. Een melodie moet altijd en overal te horen kunnen zijn; ze moet open, ijl, toegankelijk en neutraal zijn.”Leidraad van hetgeen Polak straks akoestisch gaat voorschotelen vormt in ieder geval het principe dat hij het zelf leuk moet vinden, maar zeker zal probe-ren in te schatten of dat voor de luisteraars ook geldt. “Daarbij ga ik altijd uit van ‘geen nieuws, is goed nieuws’. Mensen beklimmen niet snel de toren om commentaar te geven. In Spakenburg kijk ik wel eens uit het raam, dan steekt soms iemand zijn duim op wanneer ik oud-Hollandse volksliederen speel of zo. Of ik krijg – heel af en toe – een verzoek om een bepaald nummer te spelen.”

Leerlingen zijn altijd welkom en kunnen zich aanmel-den via [email protected]

BEIAARDIERS ZIJN GEEN QUASIMODO’S

Mathieu Polak

Page 26: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina EM 07 rubriek reactie

26 06 november 2008 achtergrond [email protected]

RECHTERS GAAN INTERNATIONAAL

e 29-jarige universitair docente Elaine Mak: “Op mijn tiende wist ik dat ik de advocatuur in wilde. Maar dat verander-de gaandeweg tijdens mijn studie aan de Erasmus Universiteit. In de advocatuur

zit je toch vast aan een bepaalde zaak. Ik wil liever iets vrijer na kunnen denken over wat mij interes-seert. Ik houd van de theoretische wetenschap, van het puzzelen. Bij mijn onderzoek voor mijn proef-schrift – getiteld ‘De rechtspraak in balans’ – zei mijn promotor eens: houd je ook in de gaten dat je niet te abstract wordt? Ik werd bijna theoretischer dan hijzelf, geloof ik.”Bijna zoals een filosofe de grondtrekken van de rechtspraak navoelen en vergelijken met andere rechtssystemen, ze doet niets liever, maar dan wel altijd in dienst van de maatschappij. “Ik zie het belang in van rechtsbeginselen zoals die gelden op een bepaalde tijd en plaats: ikzelf ga de legitimatie daarvan niet op filosofische wijze onderuithalen. Maar ik denk wel dat er in deze tijd van globali-sering verschuivingen plaatsvinden in de recht-

spraak, die voor nieuwe situaties zorgen welke niet voorzien waren, en die opnieuw beoordeeld moeten worden op hun legitimiteit. Want het is de burger die erachter moet staan, en dus inzicht moet kunnen hebben in de argumenten voor een bepaalde rech-terlijke beslissing.”

Baby Kelly Wat is er volgens Elaine Mak aan de hand? De moderne geest – de terugkeer van wat nationalistische gevoelens ten spijt misschien – is toch vooral steeds meer internationaal gericht. Door internet zijn bronnen van over de hele wereld te raadplegen. De milieuproblematiek en het inter-nationale terrorisme gebieden dat landen van over de hele wereld samen gaan werken. “Wat je dan ziet is dat rechters, zeker die van de hoogste gerechten, zoals onze Nederlandse Hoge Raad, ook meer gaan kijken naar het buitenland”, stelt Mak, “omdat sommige complexe zaken die nooit eerder voor-kamen, in het buitenland wel al eens aan de orde zijn geweest.” Een interessant feit: “Eigenlijk gaan de rechters nu zelf een vorm van de academische

rechtsvergelijking toepassen, om hun uitspraken te motiveren.”Kijk maar, zegt Mak, naar de zaak van de baby Kelly in Nederland. Kelly werd geboren met een ernstige handicap. De ouders wilden schadevergoe-ding, mede namens Kelly zelf. Want de doktoren hadden het prenatale onderzoek niet goed uitge-voerd. Een vreemde zaak natuurlijk. Ouders die schadevergoeding eisen voor het kind, omdat het kind niet is geaborteerd en dus levend ter wereld kwam. Het kind eist op die manier ook zelf scha-devergoeding, wegens haar eigen ‘onrechtmatige leven’. Er spelen grote ethische dilemma’s bij dit ge-val. Maar vooral interessant in het perspectief van Mak: “De advocaat-generaal, die de Hoge Raad adviseert over de te nemen beslissing, nam expliciet in zijn advies op, dat naar een vergelijkbaar geval in Frankrijk kon worden gekeken bij de vorming van die uitspraak.”

Ethisch dilemma En waarom ook niet. Je kunt als rechter de geest toch scherpen door naar collega’s te kijken? Dat vindt Mak ook. Maar er is nog wel iets meer aan de hand volgens haar. “Ik begrijp het ook wanneer mensen zeggen: onze rechtspraak is gegroeid in zijn eigen specifieke tra-ditie en cultuur. Wat hebben wij immers te maken met andere landen? Een zaak als de casus van baby Kelly zou bijvoorbeeld in Amerika, met zijn eigen cultuur - enerzijds wat conservatiever, anderzijds heb je er ook een claimcultuur – op een andere manier worden behandeld dan hier. Daar zou het in geval van juryrechtspraak misschien meer gaan om de emoties en het ethische dilemma. In Nederland keek de rechter naar Frankrijk, maar de uitspraak was uiteindelijk toch vooral een eigen oplossing: de doktoren hadden een afspraak met de ouders van Kelly en hebben daarin gefaald. Dus was er toch schadevergoeding. Maar het ethische dilemma, waarmee Frankrijk nadrukkelijke kampte, werd zo inderdaad omzeild. Dat hoeft niet altijd zo te gaan wanneer er meer naar het buitenland wordt gekeken. En ik vraag me dus af wat de status kan zijn van juridische argumentaties die over worden genomen uit het buitenland.”Mak gaat rechtsvergelijkend onderzoek doen in binnen- en buitenland. “In de nog maar jonge recht-spraak in Zuid-Afrika zie je zelfs de verplichting voor rechters om naar het buitenland te kijken. An-dere landen, zoals Amerika, kijken vooral naar zich-zelf. Hoe werkt het en wat zijn de problematische aspecten? En welke aanbevelingen kan ik geven? Daar zal het over gaan.”

Mak verkreeg een Veni-laureaat van het NWO voor het realiseren van haar onderzoek, à 208.000 euro. Ze won eerder de onderzoeksprijs 2008, voornamelijk vanwege haar promotiewerk.

D

Achttien wetenschappers van de EUR zijn door het NWO be-loond met een Veni- of Vidi-subsidie. In zes portretten vraagt EM naar de achtergrond van hun onderzoek. Aflevering 5: rechtswetenschapper Elaine Mak gaat aantonen dat een glo-baliserende wereld een urgent probleem met zich meebrengt voor ons rechtssysteem. tekst Daan Rutten fotografie Levien Willemse

VENIVIDI VICI

Page 27: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina

27

‘ROTTERDAM MOET ONDERNEMERSSTAD WORDEN’

e 22-jarige studente had helemaal geen ervaring in de politiek, maar toen ze van het initiatief van een schaduwcollege van jongeren voor het Rotterdamse College van Burgemeester en Wethouders (B&W)

hoorde, was ze meteen enthousiast. “Ik vind het een leuke manier om de politiek te leren kennen en iets voor mijn stad te doen.”Sinds maart 2007 loopt Van der Pijl samen met de wethouder wekelijks zijn agenda langs en besluit ze waar ze mee naartoe wil. Andersom vergezelt Mark Harbers de studente om nieuwe ervaringen op te doen. “Het is de bedoeling dat je vier uur per week bezig bent met activiteiten als wethouder Next, maar de ervaring leert dat ik hier iedere week ruim overheen ga.”

Economie Van der Pijl zet zich in voor de portefeuille Haven, Economie en Milieu. Daarnaast is er nog een specifiek punt waar zij zich op richt en dat is ondernemerschap. Zelf heeft Van der Pijl een bedrijf in chauffeursdiensten. “Ik weet wat erbij komt kijken om een eigen bedrijf te hebben. Het is voor ondernemers van mijn leeftijd vaak onduidelijk hoe zij hun ideeën kunnen realiseren. Rotterdam zou een ondernemersstad moeten zijn. De mentaliteit van ‘handen uit de mouwen’ en ‘aanpakken’ is er weliswaar, alleen worden de

jonge ondernemers geremd omdat ze niet weten waar ze wat moeten regelen. Uit de feedback die ik krijg van andere jonge ondernemers, blijkt dat de gemeentelijke instanties heel log en onoverzichte-lijk gevonden worden. Daar wil ik verandering in brengen. Mijn concrete doel op dit gebied is het ontwikke-len van één centraal punt, een fysiek loket en een website, waar alle vragen die iemand heeft over het starten van een bedrijf beantwoord kunnen worden.”

Haven De haven is een belangrijk speerpunt voor Van der Pijl. “Net als vele andere jongeren was ik niet bekend met wat er in de haven van Rot-

terdam gebeurt. Ik dacht dat er alleen maar grote kerels werken die schepen laden en lossen, maar dat is dus niet zo. Er is zoveel meer te doen in de haven, zoals op het gebied van logistiek. Maar ook in commerciële en financiële functies is het werk ontzettend uitdagend. Je hebt er dezelfde functies als in andere bedrijven, alleen zijn de omgeving en de vraagstukken waarmee je werkt veel interes-santer. Het is toch leuk dat je, wanneer je uit het raam van je kantoor kijkt, kunt zien waarvoor je het allemaal doet. Jongeren komen niet snel zelf op het idee om in de haven te gaan werken, maar er is zoveel aanbod.”

Milieu Tot nu toe heeft Van der Pijl haar aan-dacht vooral gevestigd op de haven en economie van Rotterdam. Het aspect milieu is minder aan de orde geweest. Ze geeft toe dat het milieu minder leeft onder jongeren. “Maar er is het afgelopen jaar al een hoop verbeterd op dat gebied. Mark Harbers houdt zich hier intensief mee bezig.”Zo lanceerde hij op 14 oktober samen met Minister Cramer (VROM) de Rotterdam Climate Campus. Hierin gaan bedrijven, kennisinstellingen en over-heden samenwerken aan innovaties op het gebied van watermanagement en schone energie. Door de gebundelde kennis moet Rotterdam uitgroeien tot de clean tech delta van Europa.

Stem van de stad Lisette van der Pijl is tot maart 2010 wethouder Next. Daarna zal ze het stokje moeten doorgeven. Haar opvolger zal onge-twijfeld verdergaan waar Van der Pijl opgehouden is. “Want het is natuurlijk niet de bedoeling dat al mijn inspanning voor niets is geweest. Het belang-rijkste doel van dit project is dat de wethouders dingen zien die ze niet kenden, en dat er nieuwe initiatieven genomen worden om Rotterdam tot jongerenstad te maken. Wij, de Next wethouders, moeten de stem van de stad naar het bestuur brengen. Het college neemt ons zeer serieus, dus wij kunnen zeker voor veran-dering zorgen. Ik weet nog niet of ik later ook de politiek in zou willen, maar op dit moment vind ik het leuk om het van zo dichtbij mee te maken.”

D

Lisette van der Pijl is vijfdejaars bedrijfskunde, ondernemer en sinds anderhalf jaar ‘wethouder Next’ Haven, Economie en Milieu. Het belangrijkste doel dat ze zichzelf als schaduwwet-houder gesteld heeft, is samen met ‘haar’ wethouder van de VVD Mark Harbers, Rotterdam aantrekkelijker te maken voor jonge ondernemers. tekst Marloes Kanselaar fotografie Ronald van den Heerik

B&W Next is het schaduwcollege van jongeren voor het Rotterdamse College van Burge-meester en Wethouders (B&W). In 2009 is Rotterdam ‘Jongerenhoofdstad van Europa’. Omdat Rotterdam de stad wordt waarin jongeren meepraten en meedoen, is B&W Next bedacht. Jongeren-burgemeester Andrea Moreira Santos werd als eerste aangesteld. Zij ging vervolgens op zoek naar enthousiaste mensen die iets voor Rotterdam kunnen betekenen. Iedereen kon solliciteren op een portefeuille en uiteindelijk werden twee kandidaten voorgelegd aan de ‘echte’ wethouder. Dit resul-teerde in een gevarieerde groep, waarvan de jongste 19 jaar is en de oudste 27. De jongeren komen uit alle delen van Rotterdam, sommigen studeren en anderen werken of hebben een eigen bedrijf. Het schaduwcollege van jongeren adviseert het Rotterdamse college en praat mee over thema’s die belangrijk zijn voor de jeugd in Rotterdam.

Page 28: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina EM 07 rubriek reageer

28 06 november 2008 in & uit [email protected]

In 2009 is het vijfhonderd jaar geleden dat Erasmus zijn ‘Lof der Zotheid’ schreef. Dat is sa-men met talloze andere jubilea reden voor Rotterdamse instellingen om de bloemetjes bui-ten te zetten. Vlaggenschip van het programma is de tentoonstelling ‘Erasmus in Beeld’ in Boijmans van Beuningen, waarin portretten bij-eengebracht worden van Erasmus van de beste kunstenaars van zijn tijd. Met daaronder natuur-lijk de bekende afbeelding van Hans Holbein de Jonge, welke bij wijze van hoge uitzondering uit-geleend werd door het Louvre. Ook besteedt de tentoonstelling aandacht aan onderwerpen die hem na aan het hart lagen. Aan de hand van werken uit die tijd wordt Erasmus’ thematiek be-schouwd in drie delen: geleerdheid en opvoe-ding, oorlog en vrede, kerk en kunst. Conservator Peter van der Coelen: “We hebben de tentoon-stelling niet biografisch ingericht. We gaan uit van beeldmateriaal, niet van zijn boeken. Met hoogwaardige schilderijen en prenten wordt tel-kens de link gelegd met het werk van Erasmus.”Op donderdag 13 november organiseert het mu-seum in samenwerking met de Erasmus Universiteit een feestelijke avondopenstelling. Ter gelegenheid van het 95-jarig bestaan van de universiteit zijn er lezingen, cabaret, muziek en

bestaat er de mogelijkheid om de tentoonstel-lingen over Erasmus en Charlie Toorop te bezoe-ken.Allemaal om te laten zien dat Erasmus meer is dan een schim uit het verleden en een merk-naam die de stad Rotterdam dankbaar exploi-teert. “Erasmus was iemand die het als humanist presteerde om op een kritische, niet dogmati-sche manier de wereld te beschouwen”, zegt cu-rator Van der Coelen. Zonder zich daarbij te laten leiden door modegrillen en persoonlijk belang, zette hij zich in voor vrede, tolerantie en ver-draagzaamheid. “Hij heeft daarmee een nieuwe impuls gegeven aan de theologie en wetenschap van zijn tijd.” Dat is lang geleden, maar het is volgens Van der Coelen nog steeds actueel, bijvoorbeeld als het gaat om de letter van de Bijbel of de Koran. Op een kritische manier kijken naar de bronnen, was Erasmus’ credo: terug naar de manier waarop het oorspronkelijk is gezegd, en niet waarop mensen het elkaar eeuwen lang hebben naver-teld. “Hij hield zijn eigen onafhankelijke positie binnen allerlei disciplines. Hij werd van alle kan-ten bekritiseerd, maar liep niet mee met de hor-de. Dat is een houding die nog altijd bewonde-renswaardig is.” GM

>> Tentoonstelling

Erasmus in beeldDit najaar viert Rotterdam een feestje rond Desiderius Erasmus Roterodamus. Bedrukte trot-toirtegels, debatten en een grootschalige tentoonstelling in Boijmans van Beuningen moeten duidelijk maken dat zijn gedachtegoed nog altijd actueel is.

in&uit

‘Erasmus in beeld’, van 8 november 2008 tot 8 fe-bruari 2009; toegang € 12,- (studenten € 7,50), woensdagen gratis. ‘Feestelijke avondopenstelling Erasmus in Boijmans’, donderdag 13 november van 18.00 uur tot 23.00 uur. Gratis toegang, aanmelden verplicht. Meer informatie: eur.nl/erasmusinbeeld

Hans Holbein de Jonge, Portret van Desiderius Erasmus (1523)

Albrecht Dürer, De heilige Hieronymus (1521)

Lucas Cranach de Oude,Portret van Karel V (1533)

Jan Gossaert, Madonna en kind (ca. 1525)

Page 29: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

Precies genoeg geroezemoesElke maandag en dinsdag is er in Dizzy vanaf tien ’s avonds uur live jazz. Gratis, maar met een kleine toeslag op de consumpties. De ambiance is ontspannen en het publiek gevarieerd.

Het wordt een koude nacht. Zo een waarop je adem uit je mond wolkt en het fietswiel glibbert op de tramrails. Neonlicht schittert in het glimmende asfalt. Het is maandag als ik Dizzy binnenstap. Ik kom er vaker, maar vanavond is het alsof ik een film noir binnenstap – de lome nachtclubmu-ziek, het warme licht. Ik schud mijn jas van mijn schouders en werp hem over de kapstok die van-avond niet meer vol zal raken. Ik zijg neer op een barkruk en plaats mijn ellebogen op de lage mar-meren bar. Twee bier.Op half gevulde tafels flakkeren kaarsjes en stralen ouderwets gelige lampenkapjes. Aan de muur hangt een breed schilderij met muziekmakende negers; vanaf de wc-deur naast de lange bar lij-ken de bolle wangen van Dizzy Gillespie in zwartwit mee te toeteren met de band. Het koper van de sax klinkt zwoel, de drummer roffelt geduldig. Mensen komen, mensen gaan, en de barman is traag. Het maakt me niet uit. Drie baardige internationale studenten onderzoeken een pinda-au-tomaat die midden op de bar staat. Zijn het Italianen, Spanjaarden?Het is een avond waarop de vragen net zo geruisloos wegzakken als de auto’s die buiten verdwij-nen in de tunnel. Een avond waarop precies genoeg geroezemoes klinkt. Een avond die wel nacht, maar nooit ochtend mag worden. Er hangt een onbestemd verlangen in de lucht en de weemoed bedwelmt me als een duur glas whisky. Ik mis een volle vrouw achter de toog, blond, of rood mis-schien, als ze maar grote ronde borsten heeft die troosten kunnen.De bassist graait in zijn gitaar en de pianist kromt zich over de toetsen, zijn schouders schuddend in het oranje podiumlicht. Een barkruk valt, een dienblad zweeft voorbij en iemand vraagt een vuurtje. Buiten knalt een Nissan Micra op een andere auto, maar de gitaar overstemt de piepende remmen op het natte wegdek en de klap valt weg in een virtuoze drumsolo.Hier binnen, waar al dertig jaar trompetten schallen en bassen dreunen, heeft de boze buitenwe-reld niets te vertellen. Het blauwe politiezwaailicht bereikt ons alleen via flauwe raamweerspie-gelingen. Ik keer mij weg af van het raam en wend me weer tot de bar. De studenten knabbelen tevreden op hun nootjes. Ik gebaar de barman nog maar eens. Twee bier.

Geert Maarse (foto: Levien Willemse) Jazzcafé Dizzy, ’s Gravendijkwal 127

pagina

29

Waar: DizzyBier: € 2,10 (Amstel) – bij livemuziek € 0,50 extra Sfeer: 9 Studentikoosheid: 6 Sjanskansen: 7

UIT/GAAN

EM vraagt elk nummer een EUR-docent om een uitgaanstip. Victor Bekkers, hoogleraar bestuurskunde aan de FSW, gaat naar de ten-toonstelling van de Nederlandse schilder Charlie Toorop (1891-1955).

U gaat dus naar Charlie Toorop? “Ik ben, in het kader van het afscheid van Ivo Opstelten, uitgenodigd voor ‘Erasmus in beeld’, maar het werk van Charlie Toorop vind ik eigenlijk interessanter. De schilde-rijen van Toorop zijn prachtig en ook het bijbehorende tijdsgewricht is boeiend.”

Waarom? “Toorop was een belangrijke vrouwelijke schilder tussen – in die tijd vooral – mannelijke collega’s. Ze was in die zin heel ge-emancipeerd, maar dat blijkt niet heel duidelijk uit haar werk. Dat past toch vooral in de toentertijd dominante kunststroming en dat is een vrij realistische stijl. Bovendien kom ik zelf vaak in Domburg, waar ook Toorop, haar vader en andere mensen om haar heen veel kwamen. Daar, in een van de mooiste Zeeuwse badplaatsen, ga je haar beter begrijpen. Er is een bijzondere combinatie van zee, duinen en licht.”

Maar een EUR-docent die Toorop verkiest boven Erasmus? “Ik vind Erasmus ook interessant, maar zijn leven wordt onder meer verteld aan de hand van schilderijen van anderen. Die spreken mij minder aan, maar ik ga natuurlijk wel even kijken. In die zin sla ik twee vlie-gen in een klap.” GM

>> Waarheen, waarom

‘Twee vliegen in één klap’

‘Vooral geen principes!’ door Charlie Toorop is tot 18 januari te zien in Museum Boijmans van Beuningen.

Appelboom (1938)

Page 30: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

>> Symposium11 NOVEMBER De popcultuur ontgonnenOver populaire cultuur bestaat nogal wat ver-warring. Ook binnen de wetenschap. Worden we van tv-kijken nu slimmer of dommer? Kunnen kinderen straks alleen nog maar in sms-taal schrijven? Zijn Hyves en YouTube di-gitale varianten van Big Brother, of spelen ze een cruciale rol in het ontdekken van het le-ven? In dit minisymposium wordt de populai-re cultuur ontgonnen. Wat is populaire cultuur precies en hoe is deze van invloed is op onze samenleving en identiteit? Alle genres passe-ren de revue: tv, games, film, muziek, internet en mobiele telefonie.Locatie: Zaal B-3, Woudestein. Tijd: 15.30 – 17.30 uur. Toegang gratis.

>> Opening12 NOVEMBERHope EntrepeneurshipHeb jij altijd al gedroomd van een eigen bedrijf of te ondernemen naast je studie? Op 12 novem-ber is de opening van HOPE, een platform voor ondernemerschap van de EUR, TU Delft en Universiteit Leiden, dat studenten en alumni uitdaagt om ambitieus te ondernemen. Deze opening geeft je de kans te weten te komen wat de universiteit voor jou kan betekenen. Daarnaast is er de unieke mogelijkheid om sa-men met ondernemers, wetenschappers en cap-tains of industry een ondernemend klimaat te creëren op de campus. Locatie: Cruise Terminal, Wilhelminakade 699. Tijd: 14.30 uur, aansluitend vanaf 17.15 uur: recep-tie met walking dinner. Aanmelden via www.aanmelder.nl/hope

>> Tentoonstelling13 NOVEMBERErasmus in beeldDeze feestelijke avondopenstelling van de ten-toonstelling Erasmus in Beeld in Museum Boijmans van Beuningen, wordt georganiseerd naar aanleiding van het 95-jarige bestaan van de EUR. Tijdens deze avond kun je zowel de ten-toonstelling Erasmus in Beeld als de tentoon-stelling Vooral geen principes! Charley Toorop bezoeken. In het auditorium zijn lezingen over de tentoonstelling en het werk van Erasmus door prof.dr. Jan van Herwaarden, dr. Han van Ruler, prof.dr. Robert von Friedeburg en dr. Peter van der Coelen (conservator Boijmans). Het Erasmus Cabaret verzorgt tussendoor een optre-den. Gastheren op deze avond zijn Kees van Rooijen (CvB) en Sjarel Ex, directeur Boijmans. Locatie: Museum Boijmans van Beuningen. Tijd: 18.00 – 23.00 uur. Aanmelden via www.eur.nl/erasmusinbeeld.

>> Debat13 NOVEMBER Realityshows en ZelfmoordIn de realityshow ‘My Favorite Funeral’ komen mensen aan bod die op ge-heel eigen wijze vroegtijdig uit het leven willen stappen. Doel van het pro-gramma is meer openheid te creëren over onderwerpen als de dood, uit-vaartrituelen, euthanasie en het plegen van zelfmoord. My Favorite Funeral is in mei 2008 op TV Rijnmond uitgezonden en nu nog te zien op www.myfavoritefuneral.nl. In dit debat wordt inhoudelijk ingegaan op vragen als: In hoeverre kun je de dood naar eigen hand zetten en hoe wen-selijk is dat? Is een dergelijk programma wel verantwoord? Waar ligt de grens tussen journalistiek en entertainment?Locatie: Arminius, Museumpark 3. Tijd: 20.00 uur. Toegang gratis.

>> Symposium13 T/M 15 NOVEMBERErasmus Politics: Erasmus and Political ThoughtWhat was Erasmus’s view on Europe, on the Turks and Islam? Was he a Machiavellian? Erasmus is best known as an advocate of tole-rance and peace. Less well known are his views on politics, democracy and monarchy, on the role of citizens and governments. And yet, these topics also feature distinctly in his oeuvre. The symposium will focus on Erasmus as a political philosopher. More information at www.eras-mus.org. Speakers will include Jill Kraye, Nicolette Mout, Erika Rummel, and James Tracy.Location: Arminius, Museumpark 3. Time: 13 November 10.00 hrs – 15 November. Registration is required for attending the conference. You can subscribe by sending an email to [email protected]. Admission is free.

>> Denkcafé19 NOVEMBERKracht van de TragedieNiels van Poecke van SG onderbouwt in zijn kersverse boek waarom de levenskrachtige Afro-Amerikaanse bluesmuziek een wedergeboorte van de tragedie te noe-men is. De blues gaf de Afro-Amerikanen op de katoen-plantages houvast in de clash tussen de West-Afrikaanse en Amerikaanse cultuur. Bluesmuzikanten werden de tragische dichters van het Noord-Amerikaanse conti-

nent. Is sindsdien het tragische nog te bespeuren in onze cultuur? En wat heeft de tragedie ons (nog) te zeg-gen? Voor de filosoof Nietzsche was de tragische kunst de ultieme bron van levenskracht. Met ‘de dood van God’ hoopte hij dan ook op een wedergeboorte van de trage-die. In het Denkcafé staat muziek centraal. Sprekers dragen behalve ideeën ook muziekfragmenten voor (van Wagner tot Zappa) en Joep Pelt verzorgt een live optreden.Locatie: Arminius, Museumpark 3. Tijd: 20.00 uur. Toegang gratis.

vooraf

pagina EM 07 rubriek reageer

30 06 november 2008 in & uit [email protected]

Page 31: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12
Page 32: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina EM 07 rubriek reactie

32 06 november 2008 service [email protected]

Prof.dr. Sonia Livingstone, hoog-leraar Sociale Psychologie aan de London School of Economics and Political Science, vanwege haar grote wetenschappelijke verdien-sten op het terrein van media en communicatie.Prof.dr. Guido Calabresi, emeritus

hoogleraar Yale University Law School en één van de meest geciteerde rechtswetenschappers van dit moment.

Dr. Noreena Hertz (1967, UK) has been appointed Visiting Profes-sor of Business-Society Manage-ment at Rotterdam School of Ma-nagement, Erasmus University. The chair will be partly sponsored by KPMG.

Professor Bob Löwenberg is de Bob Pinedo Prijs toegekend voor zijn bijdragen aan de verbetering van de behandeling van kanker-patiënten. Professor Löwenberg ontving de prijs op 30 oktober tij-dens het derde Translational On-cologie Symposium in Amster-

dam. De prijs (een geldbedrag van € 50.000 en een bronzen beeld) is een initiatief van het Medical Knowledge Institute (MKI), een jonge, internationa-le non-profitorganisatie die gezondheidszorg als een fundamenteel mensenrecht beschouwt.

Dr. H.A. (Henk) Oosterling, filo-soof, debater, gangmaker en aan-stichter van een groot aantal cul-turele en maatschappelijke initia-tieven en activiteiten, kreeg op 4 november De Laurenspenning 2008 uitgereikt. Oosterling (1952) is universitair hoofddocent aan de Faculteit der Wijsbegeerte van

de Erasmus Universiteit Rotterdam. De Laurenspen-ning wordt vanaf 1959 jaarlijks uitgereikt aan per-sonen of instanties, als waardering voor hun inzet voor de Rotterdamse samenleving op het gebied van kunst of cultuur.

SERVICE

Studeren zonder drempelsHet Ministerie van OC&W heeft universiteiten uit-genodigd een plan te ontwikkelen om belemmerin-gen van studenten met een functiebeperking terug te dringen.De EUR voorziet hierin met het project ‘Studeren zonder drempels’. Ook de UB werkt hieraan mee: - Mogelijkheid om materiaal te laten kopiëren tegen normaal tarief; - Praktische hulp bij het raadplegen van materiaal in de UB dat moeilijk te bereiken is met een lichamelij-ke functiebeperking;- Op twee werkplekken met pc wordt Kurzweil 3000 aangeboden, een softwarepakket dat EUR-studenten ondersteunt met dyslexie. Meer informatie vindt u op de UB-website.

Erasmus Studenten Service CentrumHet centrale servicepunt voor studen-ten. Zie de website voor een overzicht van de diensten. Locatie: C-hal (CB-07), campus Woudestein

Telefoon: (010) 408 2323Openingstijden: werkdagen van 9.30 - 17.00 uur. Website: www.eur.nl/essc

Voorlichtingsmarkt ‘studeren en stages in het buitenland’Op 13 november a.s. wordt de jaarlijkse voorlich-tingsmarkt “studeren en stages in het buitenland” gehouden. Deze markt vindt plaats in de L-hal, com-plex Woudestein, van 16.00 uur tot ca. 18.00 uur. In de hal staan o.a. informatiestands van faculteiten, ESSC, Nuffic, Fulbright Center, taalinstituten, AIESEC, The Joho Company, verzekeringsmaatschappijen etc. Om 16.00 uur starten tevens verschillende informa-tiebijeenkomsten van de facultaire International of-fices over de mogelijkheden om in het buitenland te studeren of stage te lopen. Ook kun je studenten ontmoeten die het afgelopen jaar op uitwisseling zijn geweest, evenals internationale studenten van partneruniversiteiten, die momenteel hier op uitwis-seling zijn. Om 17.30 uur worden er 3 beurzen verloot, die door het A.A. van Beekfonds ter beschikking ge-steld worden. Deze beurzen bedragen € 1.100, € 700 en € 350. Meer informatie is te vinden op www.eur.nl/studerenbuitenland.

Taal- & Trainingscentrum Inschrijven taalcursussen januari - maart Het TTC biedt taalcursussen Chinees, Duits, Engels, Frans, Italiaans, Japans, Nederlands, Russisch en Spaans. Deadline voor inschrijving voor de begin-nerscursussen (A1 of A1.1) en voor gevorderden die een certificaat van het Taal- & Trainingscentrum hebben van het voorlopende cursusniveau (max. 1 jaar oud) is 5 december. De deadline voor inschrij-ving mét intake (voor gevorderden zonder certificaat van het TTC) is 21 november.Voor meer informatie over de taalcursussen: Kijk op de website: www.eur.nl/ttc .Voor algemene informatie over het Taal- & Trainingscentrum: haal de brochure op bij het ESSC in CB-07

RSKV Erasmus (korfbal) Nederlands studentenkampioenschappen korfbalElk jaar organiseert RSKV Erasmus namens Rotter-dam het NSK korfbal. Dit jaar vindt het NSK plaats op 23 december en 2 januari. Alle korfballende stu-denten zijn welkom, ongeacht niveau. Aanmelden kan via [email protected]. Meer informatie is te vinden op www.rskverasmus.nl

LSVbMMM: de Mega Medezeggenschap ManifestatieVrijdag 28 november in Utrecht: MMM: de Mega Me-dezeggenschap Manifestatie! Een dag voor alle me-dezeggenschappers vol leuke workshops, een lezing van Karl Dittrich (voorzitter NVAO), een diner en een borreldebat met onderwijsexperts. Georganiseerd door de LSVb, LOF en SOM. Voor meer informatie kijk op www.studentenpolitiek.nl/mmm en schrijf je in!

Masterscripties voor EMErasmus Magazine vraagt studenten of hun docen-ten om opmerkelijke masterscripties in te sturen voor een korte bespreking in het universiteitsblad. U kunt een digitaal exemplaar sturen naar [email protected] of inleveren bij kamer ET-22 (be-stuursgebouw, Woudestein). De redactie maakt uit-eindelijk een selectie van de inzendingen. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met redacteur Daan Rutten, t. 408 1820, email: [email protected]

Winnaars Erasmus MC FellowshipTijdens het Lof der Geneeskunst, op vrijdag 3 oktober jl., zijn de vier winnaars van het Erasmus MC Fellow-ship bekendgemaakt. De voorstellen werden beoor-deeld op de kwaliteiten van de kandidaat, zijn/haar internationale ervaring en natuurlijk ook op de we-tenschappelijke kwaliteit en relevantie van het on-derzoeksvoorstel. Ieder geselecteerd project wordt gehonoreerd met € 200.000.De vier winnaars zijnDr. Ewout HoornDr. Tokameh MahmoudiDr. Dave SprengersDr. Andrea Woltman

Eredoctoraten 95ste Dies NatalisTer gelegenheid van de 95ste Dies Natalis van de Erasmus Universiteit Rotterdam op vrij-dag 7 november 2008 worden eredoctoraten verleend aan:prof.dr. Hau Lee, hoogleraar aan Stanford University (VS). Prof.dr. Hau Lee is een van de toonaan-

gevende wetenschappers op het gebied van supply chain management.

BIBLIOTHEKEN

SPORT

OVERIG

STUDENTENZAKEN

PERSONALIA

SERVICE EM Service is de informatierubriek van Erasmus Magazine. Behalve de agenda en studiemedede-lingen bevatten de servicepagina’s mededelingen en informatie vanuit een scala aan organisatie-onderdelen van faculteiten tot sportverenigin-gen; van studentenpsychologen tot campuscafé. Alle berichten voor deze rubriek, dus ook de stu-diemededelingen, kunnen per e-mail gestuurd worden naar [email protected] deadline is dinsdag voor 12.00 uur 9 dagen voor verschijning.

VOLGENDE De volgende EM komt uit op donderdag 20 no-vember. Inleverdatum voor serviceberichten ui-terlijk op dinsdag 11 november. Daarna verschijnt EM op: 4 december, 18 december, 15 januari, 29 ja-nuari, e.v.. Deadline telkens 9 dagen voor verschij-ning (op dinsdagen om 12.00 u.)

Page 33: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina

33

10 NOVEMBER12.00 uurTinbergen Instituut, gebouw H, zaal H17-01 (W)Research on MondaySpreker: Bas ter Weel (CPB and Maastricht University). The Economics and Psychology of Personality Traits

12 NOVEMBER09.45 uurErasmus MC, faculteitsgebouw, collegezaal 7 (H)Promotie G. D. SplinterBicaudal-D: Switching motors cargo and direction

11.45 uurErasmus MC, faculteitsgebouw, collegezaal 7 (H)Promotie mevr. L. SjoukesThe Impact of Visual Impairment on Adults with Intellectual Disability

13.45 uurErasmus MC, faculteitsgebouw, collegezaal 7 (H)Promotie H. G. HuizingaAutoimmunity to Neuronal Antigens in Multiple Sclerosis

15.45 uur Erasmus MC, faculteitsgebouw, collegezaal 7 (H)Promotie H. J. de HeerDendritic Cells of Vital Importance for Immune Regulation in the Lung

13 NOVEMBER11.00 uur Forumzaal, gebouw M (W)Promotie F.J. SchoonderbeekManagement of Pain and Distress in theAdult ICU Patient

13.30 uur Forumzaal, gebouw M (W)Promotie Chen ZhouOn Extreme Value Statistics

16.00 uur Forumzaal, gebouw M (W)Promotie S.J.A. HesselsInternational Entrepreneurship

14 NOVEMBER09.00 uur Forumzaal, gebouw M (W)Promotie J.DaemenThe Caveats of Drug-eluting Stents

11.00 uur Forumzaal, gebouw M (W)Promotie M. H. HuismanPublieke levens

fotosoap door ype driessen

3HOOGNa drieenhalf jaar Olivier, Pien en Karlijn wonen er in Rotterdam vanaf augustus 2008 vier nieuwe bewoners in 3hoog: Willem, de brallerige man des huizes, Stefanie, een naïef blondje, Marjane, een Iraanse exchange student en Ben, de huisjongste.

[email protected]

[email protected]

[email protected]

3HOOG

[email protected]

WETENSCHAPS

AGENDA

Doe iets anders als bijbaan!zespresso - trendy espresso bar - zoekt

enthousiaste studenten voor uitbreiding van haar team van medewerkers.

Geïnteresseerd? Mail je cv naar [email protected] of bel 010 - 2188888.

Advertentie

Page 34: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

15.45 uurErasmus MC, faculteitsgebouw, collegezaal 7 (H)Promotie A.L. BerendsVascular Related Pregnancy Complications: gene-tics and remote cardiovascular risk

20 NOVEMBER09.00 uur Forumzaal, gebouw M (W)Promotie M. DupasquierDr. Jekyll and Mr. Hyde - Distinctiveness and Plasti-city of Mononuclear Phagocytes in the Mouse Skin

11.00 uur Forumzaal, gebouw M (W)Promotie M. Vrolijk - de MosIn Search for the Etiology of the Complex Regional Pain Syndrome

13.30 uur Forumzaal, gebouw M (W)Promotie T. KlopAttitudes of Secondary School Students towards Modern Biotechnology

16.00 uur Zaal Sorbonne, gebouw M, M2-03 (W)Promotie D.C.M. van der KaayShort Children Born Small for Gestational Age (SGA)

17 NOVEMBER12.00 uurTinbergen Instituut, gebouw H, zaal H17-01 (W)Research on MondaySpreker: Jose Apesteguia (Pompeu Fabra)

19 NOVEMBER09.45 uurErasmus MC, faculteitsgebouw, collegezaal 7 (H)Promotie P.W. van DuijnGenetic and Cell Biological Aspects of PTEN in Prostate Cancer

11.45 uur Erasmus MC, faculteitsgebouw, collegezaal 7 (H)Promotie T. M.J. BeirensHome-related Injury Prevention and Safety Promo-tion in the Setting of Preventive Youth Health Care

13.45 uurErasmus MC, faculteitsgebouw, collegezaal 7 (H)Promotie A. BeerthuizenBreaking the Stigma

pagina EM 07 rubriek reactie

34 06 november 2008 service [email protected]

13.30 uur Forumzaal, gebouw M (W)Promotie M. StienstraStrategic Renewal in Regulatory Environments

16.00 uur Forumzaal, gebouw M (W)Promotie D. V.E.M. van der Wiel - RammelooDe dienstbetrekking in drievoud

--------------------------------------------------------H= campus Hoboken, Faculteit Erasmus MC Dr. Molewaterplein 50, 3015 GE RotterdamW = campus Woudestein, Burgemeester Oudlaan 50 3062 PA Rotterdam

EuroCollege Hogeschool (ECHS) particuliere school in centrum van Rotterdam, zoekt

stevig talentvoor verschillende functies :

Bijvoorkeur ouderejaars studenten met pit en ambitie.Wij hechten veel belang aan inhoud, representatie en betrouwbaarheid. ECHS biedt versnelde en begeleide MBO & HBO opleidingen aan.Zie www.eurocollege.nl voor impressiesInformatie : [email protected] : [email protected] t.a.v. drs. Mw J. van Gelder.

�steunlessen�studiebegeleiding�projectbegeleiding

�secretarieel en �receptie-werk

VERKEERSSCHOOL AVANTIHoog slagingspercentage bij het eerste

examen (55 - 60%).

Diverse rijopleidingen. Examendatum direct

bekend. Stadhoudersweg 6e.

Telefoon (010) 4673820 / 4679448,

e-mail: [email protected],

www.avantirijschool.nl

Vakbond eigentijds

in ondersteuning en

belangenbehartiging

www.ac-hop.nl

Op zoek naar een fl exibele bijbaan?

NotuBiz b.v. zoekt studenten om

op ons kantoor dichtbij Campus Woudestein digitale audio- en

videobestanden te indexeren en aan tekstbestanden te koppelen.

Je bent twee dagdelen per week

beschikbaar, breed geïnteresseerd

en algemeen ontwikkeld. Verder kun je met Windows en Internet omgaan.

Mail je CV of vraag om info aan

Thamar van den Brink: [email protected]

Gezocht: studenten om ons team van

nachtreceptionisten

te versterken. 2 nachtdiensten (23.00-07.00 u.) p.w., met variabele roosterindeling. U bent o.m. verantwoordelijk voor de rust in het hotel, het in- en uitchecken van gasten en voorbereiding van het ontbijt. Interesse? Neem dan contact met ons op via [email protected]

Hotel van Walsum *** aan de Mathenesserlaan is op zoek naar

enthousiaste studenten voor 1 à 2 nachtdiensten per week.

De functie nachtreceptionist bestaat o.a. uit bar- en receptiewerkzaamheden.

Kan je goed zelfstandig werken stuur dan je reactie met CV naar [email protected]

DE LA FUENTE & OOSTERVEEN ADVOCATEN zoekt voor haar kantoor in Rotterdam

een representatieve parttime / fulltime receptioniste / telefoniste / secretaresse met kennis van de Spaanse taal M/V

Wij bieden een leuke werkomgeving in een jong internationaal georiënteerd kantoor

Geïnteresseerden in deze vacature kunnen hun CV sturen naar:

DE LA FUENTE & OOSTERVEEN ADVOCATEN, t.a.v. Eliseo de la Fuente, LL.M. Email: [email protected]

www.fuente-oosterveen.com

Advertenties

Page 35: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina

3

PAGE 37 WANT TO JOIN A SPORTCLUB? PAGE 38 FOOD FOR STUDENTS PAGE 39 THINGS TO DO PAGE 39 SERVICE

INTERNATIONALno. 07 November 2008

THE NETHERLANDS IN GLOBAL COMPETITIVENESS TOP TEN

The WEF findings are partly based on the Execu-tive Opinion Survey among Dutch businesses and organisations. According to Prof. Van den Bosch and Prof. Volberda the Netherlands excels in technology and knowledge development. Also, the Dutch labour market has become more flexible, by making use of its talents more efficiently. However, Dutch compa-nies fail to fully incorporate the latest technologies and increased R&D developments into their prod-ucts. In addition, there is a lack of highly qualified migrant workers, which is hurting Dutch companies. The Scandinavians and the Americans do better. They demonstrate that a sharp focus on innovation can be the driving force behind productivity growth and improved competitive strength. The Americans

will probably not be able to hold on to their number-one position much longer though, because of their weak macro-economic policy.In order to enter the top five, Dutch businesses should “create more flexible organisations with horizontal management and also work smarter, with the aim of getting more out of their technological innovation”. This ‘social innovation’ is the key to in-novation within the corporate sector. Areas in which the country does well are basic facilities like good public and private institutions, good communication infrastructure, good healthcare and the two excellent transport hubs: the port of Rotterdam and Schiphol Airport. KL

Do you have a housemate who makes life for you more fun, easier, or more bearable? Why don’t you nominate him or her for the EM ‘Roommate of the Year Elections’ at EM.Online (www.erasmusmagazine.nl). You can win a dinner party for your entire house on the ‘Spies en Boot’! You have until 28 November 2008 to register your nomi-nee. A jury will choose the funniest, sweetest or craziest roommate. It is allowed for one person to be nominated several times. This only raises his or her chances! Go to www.erasmusmagazine.nl and learn more about the nicest event of 2008!

Each year the World Economic Forum (WEF) releases a report on the competitive strength of countries. This year the Netherlands ranks eighth of all countries in the world, ahead of Japan, the UK and France. This is an improvement over last year’s tenth place. The WEF has a network of partner institutions which contribute to calculating the annual rankings among which is the Rotterdam School of Management (RSM). Two of RSM’s teachers, Prof.dr Frans van den Bosch and Prof.dr. Henk Volberda, explain how innovation remains an area of concern in Holland.

Vytautas

QUEUE MANAGEMENT SYSTEMSSweden: up north, cold, slow. These are the as-sociations that often come to mind when hear-ing this country’s name. Most of the foreigners expect the Swedes to be a bit passive and calm, which is actually true. This can be noticed right after entering any store. Even when there are extremely long queues, (like on Friday evenings in systembolaget - the state-owned alcohol stores), every customer patiently stands and waits. These people usually do not show any signs of tiredness or annoyance, that is, so long as nobody disturbs them. Yes, if you somehow try to avoid this boring procedure by approach-ing a counter from the other side or pretending to join someone in the middle of a queue - watch out and be careful. You will get to expe-rience the real wild side of the Swedes!But this can not happen too often. As we are used to see in the Dutch public institutions, queue number machines often help to solve the situation. Whether you are in a bank, phar-macy, bakery or bar, the first step is to queue a line in order to get your queue number and then you can simply relax and watch the num-bers changing on the board without trying to push someone out of a line. All this seems to be easy and simple, but at the same time it can not be avoided anywhere. Rules are rules and do not be surprised if in the electronics shop where you are the only customer at that moment, a Swedish salesman would first ask you to pick a number to only then start helping you.The systems are not all as simple as it may look. They actually have a name: queue man-agement systems, and they can be found in many different forms. It starts with simple boxes where a numbered paper roll is inside, from which you simply have to tear a ticket for yourself, (similar to your toilet paper roll), and goes on till electronic ticket kiosks with touch screens (which alert your laptop) and an inte-grated printer. All this is connected by cables or wireless systems to the control units at the counters and after analyzing using special soft-ware your number is presented to you, dearest costumer, on fancy LCD screens.

Vytautas Serys is a student Economics at the EUR, cuurently on excange in Uppsala, Sweden

The Port of Rotterdam: one of Holland’s two transportation hubs.

page

35

Page 36: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina EM 2 rubriek Mail to 4 25 februari 2005 Nieuws [email protected]

Continued from page 37THE ‘ERASMUS TRIVIALITIES’ QUIZ

Question 128 October has been named ‘Day of Erasmus’, an annual celebration. It cannot be regarded a coinci-dence therefore that this is also Erasmus’ birthday. However, what year was Erasmus born?(The Chairman rings his bell first – a Greek table bell: “1369! No 1469!” Both years were wrong as a matter of fact. Van Rooijen gives the correct answer, strongly disputed by the Rector).

Question 2:What was Erasmus’ father’s profession?(Easy question of course, and because the Rector is the first to reach the bell – a Buddhist one from Thailand – the point goes to the Rector).

Question 3On 7 November the 50th Erasmus Prize, or Prae-mium Erasmianum will be awarded to Ian Buruma in the Laurens Church in Rotterdam. Each year the award is given to a person or institution that has contributed in an extraordinary way to culture in Europe. Who got the award last year?(None of the three know the answer, although Oost-erwijk knows for a fact that it was not a Dutchman. After the clue that it was a Hungarian, the Rector answers ‘Havel’, which obviously is wrong).

Question 4Where did Erasmus take his doctor’s degree?(Piece of cake for the Rector, who scores his second point with this question).

Question 5Erasmus’ most famous work is undoubtedly his The Praise of Folly. Who is the main character in this work?(Finally Van Rooijen’s Swiss cow’s bell is the first to ring. ‘A donkey!’ he shouts determined. Unfortu-nately this was not correct).

Question 6Erasmus wrote about a hundred books and docu-ments, but he liked writing letters as well. How many letters did Erasmus more or less write?(The Rector thinks about 15,000; the Chairman says around 4,000 but van Rooijen gives the correct answer).

Question 7How many employees and students at the EUR bear the surname Erasmus?(Again a quick and correct answer from our Rector who knows how wide-spread the name is in coun-tries like Surinam and South Africa).

Question 8Against whom turned Erasmus when he wrote On Free Will ( De lebero arbitrio) in 1524?(Lamberts now takes the lead decidedly, making it almost impossible for the others to catch up).

Question 9A student football club has named itself after one of Erasmus’ earliest writings. What is the name of the football club?Naturally this point goes to Van Rooijen who knows the answer easily because student sport is one of his responsibilities).

Question 10One of the most extensive works by Erasmus is the Adagia, the proverbs. In 1508 the first print was published in Venice. The last print appeared in 1536. To which number had the included proverbs grown in the mean time? (The Rector is now at full speed. He even claims to know how many proverbs the initial print had, eight hundred, which however is not correct).

Question 11 Since 1997 the EUR has awarded remarkable students with a special distinction: De Civilitate. In 2003 Henk Jan Kinds was one of the awarded students. Why?(‘That will have to be something sports-related’, Kees van Rooijen gambles, ‘or a debator’. He could have known the right answer, but the three fail to come up with the right answer).

Question 12Between 15 and 19 November the school ‘Stedelijk Gymnasium van Rotterdam’, or the Erasmiaans gymnasium celebrates its birthday. How old is the school this year?(Three bells ring at the same time; the Rector is ten years off, the Chairman eighty and van Rooijen only five. The point goes to him).

Question 13Where does Erasmus lie buried? (Again, cow- table- and temple bell are rung simulta-neously. Three correct answers follow. Rector Lam-berts adds the name of the church: Münster Church. Van Rooijen even knows and mentions the exact date: The night between 11 and 12 Juli 1536).

Question 14There is a Catholic joke that says that Erasmus’ epitaph goes: ‘Eras mus omnia rodere solitus’. What does this mean?(The Rector, obliged by his score, is the first to ring the bell. ‘Erasmus always played alone’, which was not the correct answer).

Question 15As of 1 July 2008 South African striker Erasmus has been contracted by Feyenoord Footbal Club. What is his first name?(Even though the race appears to have a winner al-ready, Van Rooijen – staunch PSV supporter – must answer this one before the others. The answer of course is correct).

On 7 November the EUR will celebrate its 95th birthday. Professor Hans Trapman has written a little book for the occasion about the name giver of our university, a small gift to every stu-dent and employee. text and quizmaster Gert van der Ende

Obviously, all there ever was to write about Desiderius Erasmus has already been written, yet some details about the humanist Erasmus have remained unclear. For this reason Professor Hans Trapman wrote this short round up of the life of Erasmus: very convenient for the curious layman or the to-be Triviant Pursuit player. To test your knowledge, Erasmus Magazine presents a quiz consisting of fifteen questions about Erasmus and related matters with which three prizes can be won!Naturally the questions have first been tried on a high-quality test panel in the form of the three members of the university’s Executive Board: Chairman Jan Willem Oosterwijk, Rector Steven Lamberts and third member Kees van Rooijen. Judging by the scores, it appeared no easy task for the board members. Closely contested, with six correct answers the Rector won. Board Member van Rooijen came in second with five correct answers. Last came the chairman with only one question answered correctly. However, a recount the day after the quiz revealed that the Rector and Mr van Rooijen had the same score, instead of the one-point difference. Regarding these unimpressive scores, it must be noted that the quiz was conducted under stressful condi-tions. The three players only had seconds before their answers were due in. They were not allowed to use google (warning: do not believe everything Wikipedia claims), and as a last point, only the fastest one with the correct answer would be credited his point. The three had been fitted out with special headdresses and bells, (thanks to mister corporate events Ger Lugtenberg). Anyway, here is the quiz.

Post ScriptumEmail your answers before 13 November 2008 to [email protected] and winners will be published in Erasmus Magazine 8 on 20 November. The results cannot be contested.The book Erasmus van Rotterdam, een kennismak-ing is an introduction to Erasmus, in Dutch, writ-ten by Professor of Cultural History Hans Trapman will be available to students and employees, for free, at Selexyz Donner and other places. ISBN 978 90 5677 060 0.

First prize book

token worth 50 euro

Second Prize book

token worth 25 euro

Third prize book token worth

15 euro

Page 37: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina

5page

37

Alejandro Lolkema Plascencia (21) is one of the exceptions who –belonging to the category “inter-national student” decided to sign up for a member-ship at Passing Shot this year. So far he does not regret this. “Each week there are two days when we meet and play tennis. Apart from that there are club activities like the monthly dinner and a monthly competition. And then additional social activities are organized such as the introduction weekend, social drinks and theme parties. This is all included in the annual fee of 42,50 euro!” Alejandro also likes the variety of play levels among the members. “There are members who never played tennis before they signed up here, but then there are also a lot of members who have played tennis since their childhoods”. Although he can be considered a truly international student, he has lived in Mexico, El Salvador, Nicaragua, Costa Rica, and Surinam; he speaks Dutch fluently, which certainly made it easier for him to join the tennis club. Most of the talking is in Dutch, and so is the club’s website. Alejandro would like to see more internationals joining the club, but he does not expect many more

internationals to become a member of Passing Shot in the near future. “Apart from the language barrier, I also believe that joining a sports club is not as popular among internationals as it is among the Dutch. Joining a sports club is something embed-ded in Dutch culture”. Nevertheless, he would rec-ommend joining one to any international student. “I would recommend the membership to anyone who likes playing tennis and wants to see new faces on a regular basis”.

The only internationalPhilipp Rosenbauer (20) joined the Antibarbari soccer club last year. Being a member has been a positive experience for him so far as well. “We train once a week and we play a match once a week too. In addition, the club organizes various social activities in which we participate. Apart from playing football we also hang out together”. Although Antibarbari has seen a constant growth in members over the past years, not many inter-nationals have joined the soccer club. “I am the only international student in my team. Out of

the fourteen teams of Antibarbari – of which two are female teams – there are only a few teams in which international students play”. Like Alejandro, Philipp can also speak some Dutch because of his German background. Though he admits he can more easily understand the language than actually speak it. If he would not be able to understand Dutch, he would probably not have joined Antibar-bari. “Everything is in Dutch, so it would be harder to communicate with my teammates”. According to Philipp, the soccer club should do more to actively approach the international students. “They could organize activities at the beginning of the academic year, which international students can join to get to know the club. Something like a five-person-team tournament, followed by a barbeque and a party would be nice.” For Philipp, this would be the ideal way to familiarize oneself with the club. “I came here only by accident, I really wanted to play soccer in Rotterdam and one day I saw a brochure of An-tibarbari about the possibilities. A lot of my friends had never heard about this soccer club before I told them about it, so how should they know that this club even exists?”

English websitesWhat do the clubs themselves say about the poor international presence among their members? Bram Snijders, Chairman of Passing Shot, realizes that it is difficult to attract more internationals to a sports club, and believes the language barrier to be the main obstacle. “However, I think that when a cou-ple of internationals decide to join and participate in the activities, more will follow suit”, he says. Also, Passing Shot is trying to attract more inter-nationals. “Last year we started a project together with the Dutch Tennis Association (KNLTB), to convert ratings from internationals to Dutch rat-ings, so they play tournaments with students at their level. Additionally, we organized several club days at the beginning of this year, which attracted a great deal of (inter)national students.” Chairman of Antibarbari Teun Achterberg ac-knowledges that Antibarbari never focused on international students in the past either. However, he has started to change this. “We are currently preparing the FIT-progam (Fridaynight Interna-tional Tournament). Also, Antibarbari moved to a location close to the university at the “Toepad” This has been an important move for us because it has made the club more easily accessible to (inter)national students. In addition, Antibarbari is now working on an English version of their website”. All in all it seems that both sport clubs are taking the initiative to attract more internationals. Now it is up to the international students to enter the arena and start playing.

WANT TO JOIN A SPORTS CLUB?Out of the grand total of internationals studying at Erasmus University, many are avid sports players. Tennis and soccer are by far the most popular sports. Considering this, one would expect Erasmus tennis club R.S.T.V Passing Shot and soccer club R.S.V. Antibarbari to have a great deal of international members. However, noth-ing could be further from the truth. text Svezde Klingenberg photography Ronald van den Heerik

Philipp Rosenbauer. Alejandro Lolkema Plascencia.

Page 38: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina EM 2 rubriek Mail to 6 25 februari 2005 Nieuws [email protected]

Mail to [email protected]

Obama Girl As I write this column, there are 5 days to go. As you read it, the winner has already been announced. The US election has taken up a lot of my attention over the last few months, and I’m not even American. But like many foreigners, it’s obvious to me that US politics are both entertaining and internationally rel-evant. What happens in the US affects the world.

Yesterday I was given a pink Obama T-shirt from a colleague on a recent visit to Washington. While it’s not the same kind of shirt worn by Obama-Girl herself (see youtube), it certainly is a collector’s item. Barack Obama is one of the rare examples of world leaders who can gather support across wide divides. Not only will Obama get votes from Democrats and many Independents, but he now has support from key Republicans. There is even an official website of the Republicans-for-Obama.

With 5 days to go, it looks like McCain will have to work hard to win even in his home state of Arizona. Without the benefit of foresight, it’s hard to know if Obama will really be able to challenge Republican control over states that Bush won easily in the last election. But we can hope.

In the meantime, the name calling escalates as the end comes in sight. Yesterday, McCain called Obama “Comunismo,” linking him to Fidel Castro and Hugo Chavez. Earlier, Sarah Palin said he was “palling around with terrorists.” But with endorsements from former Secretary of State Colin Powell (Republican) and financier Warren Buffet (the richest man in the world), it’s hard to see him as either a terrorist or communist.

Of course, name-calling can be funny. Sarah Palin showed that she could laugh at herself as “Caribou Barbie” during the comedy show SNL. But are attack ads a good political strategy? Past research shows that they work in the US. But experience during this campaign shows that name-calling can’t make up for poor economic performance and dissatisfac-tion with the state of the nation. And this is where Obama wins on public opinion at home and abroad. European polls suggest that many of us name him as our favorite candidate, as does the Russian press.

A race is never over until it’s over. Until then, I will be wearing my pink T-Shirt, with the thought, yes we can!

Dr. Gail Whiteman, Associate Professor at Rotterdam School of Management, Erasmus University

Gail Whiteman

‘Bulgarian Banica’Boril Ivanov (20, IBEB 2) • Evtim Dimitrov (20, IBEB 2)A broad range of international students mix up on our campus and many of these internationals are from the European Union’s new member states. Bulgaria is one of these countries. Its population counts no more than eight million, but you will find many young Bulgarians abroad where they have gone to study or work. A very traditional Bulgarian dish is Banica, which happens to be a very flexible pastry dish. It can make for a tasty afternoon snack, a main course or just a side dish instead of bread. Its secret lies in the many variations you can choose from. In Bulgaria, there are Banica stands all over the country, as well as many special stores similar to bakeries called Banicatscharnizas, where you can select from a large range of different types of Banicas. Needless to say, it is a popular dish.Boril and Evtim are two Bulgarian students in Rotterdam. In Bulgaria they eat Banica regularly. For Evtim the best Banicas, with a special sweet filling, were made by his great-grand mother. In the past, the dough was hand-made but today regular pastry leafs are used instead. Here in Holland there are no bakeries where you can buy Banicas, so the two Bulgarians make it themselves.First you have to decide what type of filling you want. We go for the simple traditional cheese-egg filling but any type of vegetable or, for example minced meat, will also make very good fillings. With Banica you usually drink yoghurt with special Bulgarian mineral water coming from natural springs all over the country. “And only a few people in Bulgaria and Serbia drink Bosa with it”, which accord-ing to Boril, is a not-very-tasty version of regular yoghurt. Here in Holland you can just use Turkish yoghurt and mix it with water. It tastes the same. As the Banica bakes in the oven you can set the table, mix the yoghurt with some water and watch the Banica through the oven window rise to a nice brown-skinned pastry. According to Boril, “the good thing about Banica is that it’s a very simple and flexible dish, so even though we don’t have a perfectly equipped kitchen, we can easily make it.”

The recipe for the original Banica:

Ingredients 400 grams of white cheese, like feta4 eggsa pack of pastry leafs baking powderoil and herbsTurkish yoghurt

NeededOven, Tin, Bowl

How to prepareTake a bowl and mash the 400 grams of white cheese in it. Then put the four eggs into the mashed (feta) cheese and mix it properly. Add the baking powder and some salt. You can prepare any other ingredient like minced meat or vegetables as ad-ditional fillings.Preheat the oven at around 190 degrees. Prepare the baking tin for the oven by folding out one of the pastry

leafs onto it. Distribute a reasonable bit of the filling onto the first leaf and put another one on top of it. This you continue layer by layer until all the pastry leafs and all the dough is used up. It is similar to making lasagna in that sense but it does require some practice: We had to make more of the filling, be-cause we used too much on the first layers. Don’t forget to squeeze the dough at the rim so that the filling does not run out on the side of the Banica. Put the oven tin into the oven and bake it at for about half an hour, at 190 degrees. Finally let it cool for ten minutes and cut it in nice slices. “In Bulgaria the Banica is sometimes rolled up and laid in a circle on the plate, but any shape is good since that doesn’t influence the taste”, Evtim explains. Then enjoy an original Bulgarian Banica with a good glass of watered-down yoghurt.

Are you eager to share a recipe with the EM, and have your countries simple recipe, or perhaps your own recipe published? Please [email protected]

Food for Studentstext and photgraphy Christian Mathis

Page 39: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

pagina

7page

39

With the weather only deteriorating the next months, one activity can save us from the cold, the wet and the darkness outside: exhibitions. Rot-terdam hosts several nationally and internationally recognized Museums and exhibition halls, but they are not always noticed by everybody. Take the Maritime Museum for example. It is located in the center of the city, right opposite the Robeco bank. It is one of the museums that invite you to spend an afternoon inside, escaping the wind and the rain.

The list of Museums in Rotterdam is long and diverse. Below some are listed. Just pick one you think looks interesting and read more about it on its website. All these museums’ websites have English sections as well:

Chabot Museum – www.chabotmuseum.nlOne of the white villas in the Museum Park hosting an exhibition of painter Henk Chabot.Havenmuseum – www.havenmuseum.nlLocated at the Leuvehaven it shows the history and development of the port of Rotterdam.Natural History Museum – www.nmr.nlSituated next to the Kunsthal it hosts a collection of stuffed animals and even has the skeleton of a fifteen-meter whale.Nederlands Fotomuseum – www.nederlandsfotomu-seum.nlNext to a great variety of photography exhibitions, they are very proud of their museum shop.Museum Boijmans van Beuningen – www.boijmans.nlMore than 1853 masterpieces from the early middle ages until today.Tent – www.tentrotterdam.nlA centre for contemporary art with free exhibitions.Witte de Witt – www.wdw.nlAlso a centre for contemporary art, but better known.

“Saltwater Dreams”In the past, when overseas trade emerged and Rot-terdam’s port started growing, many young people dreamed of stepping onto a ship to sail far away into unknown adventures and futures. The “Saltwater

Dreams” motivated many generations of sailormen to go out to the wild seas and try their luck in the wind and the waves. The Maritime Museum Rot-terdam collected a broad variety of young people’s fates. They all started from Rotterdam and some of them even ended up founding some of today’s large shipping companies. You can also check out the interactive website offering 360 degree-picture tours at exiting happenings like the launching of a ship or the inside of one of the many large ships in the Rot-terdam harbor. Definitely check out the website and pay a visit to the Museum: www.maritimemuseum.nl

House SonneveldNearly everybody who has ever gone out in Rotter-dam’s famous Witte de Withstraat, will have passed the House Sonneveld. Maybe you wondered why a regular house was turned into a Museum. Well, the white villa next to the NAI is not just any house. It once belonged to the director of the famous Van Nelle factory, Mr Sonneveld and the house is already 77 years old. The architect of this house also de-signed the Van Nelle factory and the Feyenoord sta-dium. It may surprise you that this modern-looking building actually dates back to the year 1931. It has

been totally restored to what it originally looked like and it is now open to the public as a museum. The style, called the “Nieuwe Bouwen”, was a branch of the revolutionary international school of Modern-ism. Considering the fact that there are not many houses of this particular style, the Sonneveld House makes for a great opportunity to see and learn about the “Nieuwe Bouwen” style and age. Find out more on www.nai.nl, where also other exhibitions of the NAI are presentend.

BureaucraticsEverybody has heard the famous tales about the Dutch being bureaucratic. Even if these tales are true, the Dutch are not alone. This exhibition shows images of the strange shapes bureaucracy can take in different cultures and countries. Photographer Jan Banning and publicist Will Tinnemans travelled through Bolivia, China, France, India, Yemen, Liberia, Russia and the United States to analyze the different working environments of civil servants. They portrayed the servants in their offices mak-ing it possible to compare the different worlds of bureaucracy.Check out www.kunsthal.nl and see how different countries deal with their bureaucracies.

UNIVERSITY LIBRARY Studying with disabilities The Dutch Ministry of Education, Cul-ture and Science has invited universi-ties to develop a plan to remove ob-stacles for students with a functional impairment. The EUR already has such services in the ‘Studying with disabilities’ program. The University Library supports this program with a number of services:

•Having material copied for you, students with an impairment pay the normal self service copying fees; •Practical help in the library in han-dling library material; •For dyslexic students: Kurzweil 3000 software on two workstations. For more information see the UL website.

Erasmus Student Service Centre:the central service point for students. See the website for an overview of the services.

Location: C-hall (CB-07), at the Woud-estein campus. Telephone: (010) 408 2323. Opening hours: working days

from 9.30 - 17.00 hours. Website: www.eur.nl/esscinternational

LANGUAGE & TRAINING CENTRE Registration language courses Janu-ary – March 2009 The LTC offers language courses in Chinese, Dutch, English, French, German, Italian, Japanese, Russian and Spanish. Deadline of registra-tion for the beginners courses (A1 or A1.1) and for advanced students who have a Language & Training Centre certificate of the previous level (not older than 1 year) is 5 December. The deadline of registration with intake

(for advanced students without a LTC certificate) is 21 November. For more information about the lan-guage courses: Visit the website: www.eur.nl/ltc For general information about the Language & Training Centre: Pick up the brochure at the ESSC in CB-07.

E S S C

SERVICE

THINGS TO DO IN ROTTERDAM by Christian Mathis

Page 40: Erasmus Magazine 7 Jaargang 12

Erasmus M

agazine O

pinie- en informatieblad van de Erasm

us Universiteit RotterdamWaar komt je achternaam vandaan? “Mijn ouders zijn van Pools-joodse afkomst. Mijn vaders familie heeft

vlak voor de oorlog hun typisch joodse naam Myrtenbaum veranderd in Koss. Na de oorlog hebben ze het zo gelaten. Mijn vader sprak er wel eens over om het terug te veranderen, maar daar bleef het bij. Vorig jaar over-leed hij; mijn broers en ik hebben besloten de naam zo te houden. Voor ons vertelt de naam het hele verhaal.”

Was geneeskunde je eerste keus? “Dat wel, maar na uitloting ben ik aanvankelijk rechten gaan doen. Na een jaar ben ik door decentrale selectie alsnog bij geneeskunde binnengekomen. De studie heeft me inmiddels zo te pakken dat ik vorig jaar als extra programma een onderzoeksmaster gedaan heb. Nu loop ik coassistentschap-pen; twee jaar rouleren over alle afdelingen en eindelijk in praktijk brengen wat ik altijd al wilde. Het is soms wel zwaar, maar ik leer veel en het is inspirerend.”

Je vriend? “Hij studeert ook geneeskunde. In het eerste jaar heb ik hem al leren kennen, maar pas in het tweede jaar kregen we een relatie.”

En nu wonen jullie in dit prachtige appartement in Blijdorp? “Mijn vriend is in Blijdorp geboren, en kon zijn geluk niet op toen we hier konden gaan wonen. Hij vindt het een gemoedelijk dorp in de stad. We wonen er nu twee maanden. Je hebt hier werkelijk alles. Daarbij staat de synagoge tweehonderd meter verderop.” Dat is toevallig. “Ja, net als onze ontmoeting. Mijn vriend is net als ik joods. Het aantal joodse studenten aan de medische faculteit is niet zo groot, en dat we elkaar hebben leren kennen, is wel heel bijzonder. We spreken, als het ware, dezelfde taal. Van de vrijdagse zonsondergang tot die van zaterdagavond houden we shabbat, de joodse rustdag. Dat is belangrijk voor ons en fijn dat we dat kunnen delen.”

Hebben jullie contact met joden die elders wonen? “Vorig jaar studeerde ik in Boston, een stad die wel een groot aantal joodse inwoners kent, en ook een zeer actieve joodse studentengemeenschap heeft. Dat mis ik hier wel eens, en ik heb er daar dan ook van genoten. Mijn oma en een nicht wonen in Israël en ik probeer er één keer per jaar naar toe te gaan. Mijn vriend en ik houden de optie open ons er te vestigen. Dat zou wel betekenen dat we Hebreeuws moeten leren, maar dat is een te nemen hobbel. We zijn allbei dol op het land.”

Clara Koss, vijfdejaars geneeskundeLeeftijd: 26 jaarGeboorteplaats: RotterdamWoonplaats: Rotterdam tekst en fotografie Ronald van den Heerik

CV-Building Ik word er zenuwachtig van. Aan de ene kant krijg ik te horen dat je studentenleven de enige periode van je leven is, waarin je ruim de tijd hebt om alles te doen waar je zin in hebt. Zonder stress. De tijd om ongegeneerd als een gek wekenlang superhard te zuipen, precies de tijdstippen van alle tv-programma’s uit je hoofd te kennen, je eigen hoek in de bank te hebben, omdat je daar altijd ligt. Iedere dag uren in de keuken te vertoeven, totdat je alles uit het kookboek hebt gekookt. De beste worden in klaverjassen en minstens vijftien jaar te doen over je studie.Aan de andere kant moet studeren tegenwoor-dig zo snel mogelijk, met miljoenen activiteiten ernaast; je moet in de 21e eeuw efficiënt met je tijd omgaan. Want ‘cv-building’ is belangrijk en daar kan je niet vroeg genoeg mee beginnen! Als ik de eisen van werkgevers lees, is mijn enthousiasme meteen omgeslagen in een bonk zenuwen. Onderzoekservaring met publicaties, vrijwilligerswerk, facultaire functies, tweede stu-die, topsport, hoge cijfers en commissies. Zonder minstens twee van deze zaken op je cv, vind je geen goede baan. Kom je aan met bijvoorbeeld de jaarboekcommissie van de middelbare school of het jeugdbestuur van de hockeyclub, dan word je uitgelachen. Financiële commissies, grote feesten met veel organisatiewerk en full-time besturen op je naam, dat is pas cv-waardig.Dus heb ik een dilemma: genieten van het stu-dentenleven of werken aan mijn cv?Gelukkig zijn er ook talloze manieren om te ‘cv-builden’, die weinig tijd en inspanning kosten; ‘inlikken’ heet deze razend populaire methode. Je goed inlezen en diepgaande vragen stellen aan die professor of specialist, helpt zeker om een wit voetje te halen. En dan is het nog maar een kwestie van de contacten warm houden en je zit gebakken voor je afstudeerproject over vier jaar! Echt cv-builden is vast heel belangrijk en han-dig, maar een studentenleven zonder al teveel stress en vol leuke activiteiten, vind ik toch be-langrijker. Ik vul mijn dagen met leuke baantjes, commissies en besturen die fantastisch zijn om te doen. En na al dat drukke gedoe, neem ik de tijd om de krant en een goed boek te lezen. En dát mag tegenwoordig ook best op je cv.

Tessa van Doeverenstudent [email protected]

Tessa