Erasmus Magazine 3 jaargang 16

Erasmus M

agazine

Intern

ation

al pa

ges

inside

#03

GEWOON Héél GOEDE vRiENDEN

27 september 2012www.erasmusmagazine.nl

Plagiërende stu-denten: straffen en opvoeden

Historicus, gitarist en djBen Wubs

vuilnisbeltwordtspeelparadijs

Ga voor informatie naar www.erasmusmagazine.nl/advertenties

Gevraagd:

Eras

mu

s U

niv

ersi

teit

Ro

tter

dam

www.eur.nl/uraad

Voor vragen kunt u contact opnemen met de griffier van

de Universiteitsraad, mr. Jacqueline Baars, bereikbaar op

(010) 408 2268 of [email protected].

Uw brief en c.v. - met vermelding ‘persoonlijk/vertrouwelijk’

op de envelop - kunt u tot en met 14 oktober 2012 sturen

naar EUR Griffier U-raad, kamer ET-38, postbus1738, 3000 DR

Rotterdam of mailen naar [email protected].

Voor meer informatie over deze vacature bij de Universiteitsraad verwijzen wij graag naar onze website:

De ideale kandidaat heeft een academisch niveau,

bezit goede sociale vaardigheden, heeft inzicht in

de universitaire organisatie en in het universitaire

bestuurs-, medezeggenschaps- en besluitvormings-

proces en is in staat om objectief, met overzicht en

gevoel voor de verhoudingen vorm en inhoud te

geven aan de functie.

De benoeming is per 1 november 2012 voor een

periode van twee jaar.

voorzitter Universiteitsraad

advEUR2012_6.ai 1 17-09-12 11:39

06 13

20

Erasmus Magazine/EM onafhankelijk opinie- en

informatieblad van de Erasmus Universiteit

Rotterdam

De kwestie06 | Vuilnisbelt wordt speelparadijsOndernemer Hennie van der Most bouwt een leegstaande afvalverbrandingsoven in Charlois om tot pretpark. Is dit de oplossing voor de problemen van Rotterdam-Zuid? Stadseconoom Erik Braun: ‘Hij neemt een groot risico.’

Coververhaal13 | Gewoon héél goede vriendenIn de zandbak zagen we het verschil niet eens, later vonden we elkaar ‘superstom’ en als puber juist weer veel te leuk. Maar hoe zien, eenmaal volwassen, platonische vriendschappen tussen mannen en vrouwen eruit? EM vroeg het aan enkele best friends op de campus.

Achtergrond17 | Plagiërende studenten: straffen en opvoedenBewust tekst van een ander kopiëren en doen alsof het van jezelf is, dat is de definitie van plagiaat. Maar in de praktijk is het niet zo zwart-wit. Waarom studenten plagiëren en welke sancties worden opgelegd.

20 | Historicus, gitarist en djWetenschapper Ben Wubs (1961) werkt bij de ESHCC. In zijn vrije tijd is hij onder meer dj en gitarist in een band. ‘Als Gregory Porter me zou vragen mee op wereldtournee te gaan, zou ik direct meegaan!’

En verder…04 Uitvergroot08 Campus12 Ongehoord23 Wetenschap25 Lifestyle28 Personalia & colofon29 International pages32 Achterop

Voor u ligt een zo goed als geheel blijmoedig Erasmus Magazine. Bij mijn weten komen de woorden hypotheekrente, smeltende ijskappen, Syrië, lijsttrekkersdebat, langstudeerboete, Mohammed-filmpje, Mohammed-cartoons, forensentaks, en Haren er niet in voor. Ja, het is een uitermate vrolijkstemmende editie, vol verhalen over platonische vriendschap-pen tussen studenten van verschillend geslacht (ja die bestaan echt!), een voormalig afvalverwerkingsterrein dat omgetoverd zal worden tot een pretpark, een nieuw studenten-hotel dat meteen bomvol zit met buitenlandse studenten (die blijkbaar rijke en genereuze ouders hebben, want de kamers kosten er minimaal een kleine zeshonderd euro), en een superenthousiaste wetenschapper die thuis niet zijn data gaat zitten masseren, maar – als hij eenmaal de campusdeur achter zich heeft dichtgetrokken – zich in een fleurig pak hijst en muziek gaat maken. Bijna een louter verstrooiend nummer dus. Bijna. Want er staat ook een verhaal in over plagiërende studenten. Dat zijn studenten die te lui zijn, of niet bijster bijdehand (of allebei) die hele lappen tekst jatten – meestal van internet – om ze vervolgens stiekem in hun eigen stukkies te plakken. Dom, dom, dom, want docenten hebben de beschikking over enorm geavanceerde opsporingsprogramma’s, en als je ontdekt wordt, ben je de klos. Maar zo simpel ligt het toch niet helemaal. Er bestaat namelijk ook autoplagiaat. Dat is niet Renault die een Volkswagen nabouwt, nee, dat is het hergebruiken van eigen ideeën in gelijkluidende bewoordingen bij verschillende opdrachten. En dat schijnen studenten ook niet te mogen doen. Enigszins vreemd is dat wel, daar volwassen wetenschappers, en bijvoor-beeld ook politici, dit dagelijks doen en er zelfs goed voor betaald krijgen.

Gert van der EndeEindredacteur Erasmus Magazine & [email protected]

Autoplagiaat

27 september 2012 | 03INHOUD

17

UITVERGROOT

27 september 2012 | 05

EERSTE WEDSTRIJD OP NIEUWE ROEIBAANNaast de Rotte, tussen smalle zand-wegen, weilanden en net aangelegd gras, vond op zaterdag 15 september de eerste wedstrijd op de nieuwe Willem-Alexander Baan plaats: de Erasmus Sprints 2012.

Het was een open wedstrijd, dus ie-dereen kon zich inschrijven. Studenten-, veteranen-, bedrijfs- en burgerteams maakten graag gebruik van de mogelijkheid om de maagdelij-ke baan voor het eerst te bevaren. CW (Foto: Levien Willemse)

27 september 2012 | 06DE KWESTIE

Vuilnisbelt wordt speelparadijs

Een ondernemer bouwt een oude afvalcentrale om tot speelpark. Wat betekent dat voor een wijk? “Het is een mooie impuls. Het park moet in 2014 opengaan. Er zullen banen gecreëerd worden, en Van der Most verwacht dat ongeveer tweehonderddui-zend mensen per jaar naar die plek zullen komen. Maar de problemen van Rotterdam-Zuid zijn groot: werkloosheid, veel uitkeringen, lage inkomens.”

Dus het is een druppel op een gloeiende plaat? “Het is van harte toe te juichen dat een ondernemer hier iets begint. Al komen er maar vijftig banen bij, dan is het al mooi meegenomen. Het gaat dan niet al-leen om werk voor hoogopgeleiden, en dat is gunstig voor een wijk met een laagopgeleid arbeidspotenti-eel. Bij het runnen van een park zijn veel handen no-dig, van patatbakkers tot schoonmakers. Het zou een gouden greep zijn om te gaan samenwerken met de ROC’s. Die staan te springen om stageplekken en op-leidingsplaatsen.”

Is het bijzonder wat Hennie van der Most doet? “Hij koopt oude gebouwen op en maakt daar pretpar-ken of hotels van. Het gebeurt vaker dat oud vast-goed herontwikkeld wordt, kijk naar de Maassilo, die nu vol zit met creatieve bedrijfjes. Maar Van der Most kiest wel hele aparte locaties: een oude kern-centrale, een aardappelmeelfabriek, een ziekenhuis. En dan nu de afvalverbrandingsoven van de AVR. Die mogelijkheid zal niet iedereen zien.”

Het zijn stuk voor stuk moeilijke plekken, vaak met asbest en andere verontreinigingen die ver-wijderd moeten worden. Is het niet goedkoper om ergens iets nieuw te bouwen? “Van der Most wil niet zeggen hoeveel hij ervoor betaald heeft, maar het moet heel weinig geweest zijn. Ga maar na: nie-mand staat te springen om zo’n oude afvalcentrale, en dan ook nog eens op een onaantrekkelijke locatie: net na de Maastunnel aan de Brielselaan. Het zou kunnen dat nieuw bouwen goedkoper is, maar als hij op een goedkope manier gebruik kan maken van de

panden die er staan, kom je een heel eind. Tegelijk is het ook wel een gimmick. Een pretpark in een oude fabriek, dat levert in de regio een hoop publiciteit op.”

Wethouder Hamit Karakus, van Ruimtelijke Orde-ning, zegt: dit is precies wat Zuid nodig heeft. “Dat is een beetje symboolpolitiek. Begrijpelijk, want het gebeurt de laatste tijd niet vaak dat Zuid positief in het nieuws komt. De vraag is alleen of het personeel voor dat nieuwe speelpark ook echt uit de buurt komt, en niet uit Barendrecht of Spijkenisse. Boven-dien lezen we in de media dat het park gaat bestaan uit schommels, botsauto’s, misschien een kleine achtbaan; geen ‘Eftelingwerk’. Dus we hebben het hier niet over een park dat Rotterdam ineens lande-lijk op de kaart gaat zetten. Aan de andere kant van de rivier heb je het Plaswijckpark, ook een speel-park. Dit pretpark zal misschien groter worden, maar zeker niet zo’n icoon als de Erasmusbrug of De Kuip.”

De redenatie van de wethouder is dat het een enorme spin off heeft. Dat bezoekers na afloop van een bezoek aan Speelstad Rotterdam uit eten gaan in Charlois. Is dat reëel? “Alle pretparken zijn erop gericht dat je zo lang mogelijk binnenblijft, en zo veel mogelijk op het park uitgeeft. Dat is het ver-dienmodel. Ook Duinrell verdient het maar ten dele met de toegangsprijs; een groot deel van de inkom-sten komt van de friet, de ijsjes en de limonade. De kans dat er in Charlois ineens heel veel restaurants tot bloei komen is zeer klein. Er moet geparkeerd worden, maar ook dat zal waarschijnlijk op of dicht-bij het terrein gebeuren.”

Ondernemer Hennie van der Most bouwt een leegstaande afvalver-brandingsoven in Charlois om tot pretpark. Is dit de oplossing voor de problemen van Rotterdam-Zuid? Stadseconoom Erik Braun: ‘Hij neemt een groot risico.’ tekst Geert Maarse fotografie Levien Willemse

Erik Braun (1970) is senior-onderzoeker bij de onder-zoeksgroep Regionale Economie, Haven- en Vervoerseconomie B.V. (onderdeel van de EUR Holding). Hij doceert in programma’s van de Erasmus School of Economics en is gespeci-aliseerd in stedelijke eco-nomie en citymarketing.

27 september 2012 | 07DE KWESTIE

Van der Most is een flamboyant figuur. Hij laat zich rondvliegen in een helikopter, hij houdt niet van lenen. Waarom zijn er niet meer ondernemers zoals hij? “Het is heel riskant wat hij doet. Het klinkt stoer, maar we heb-ben het wel over een afvalverwerkings-site. Wat tref je daar aan? Is de grond vervuild? Hij heeft in april besloten dat hij dit gebied wilde hebben en in augustus was de koop rond. De kans is klein dat hij in die paar maanden uitgebreid onderzoek naar bodemvervuiling en vergun-ningen heeft gedaan. Hij heeft weleens gezegd: ik ben niet zo dol op regels. Het is een wonderlijke man. Hij is ie-mand die dat risico gewoon neemt.”

Hij zegt ook: van subsidie word je lui. “Het is een beetje de vraag wat je onder subsidie verstaat. In Europa is het voor overheden verboden om direct geld aan bedrijven te geven. Maar in problematische gebieden kunnen bedrij-ven soms een duwtje in de rug krijgen. Soms werkt dat heel goed. Hotel New York was er nooit gekomen als de gemeente de volle mep voor dat pand had willen hebben. Dat is nu toch best een aardig succes. Maar het gaat ook vaak mis. Kijk naar het SS Rotterdam: die 250 miljoen wordt nooit meer terugverdiend. De gemeente zal blij zijn dat Van der Most het uit eigen zak betaalt. Maar ook hij zal hulp nodig hebben, bij het ontsluiten van dat gebied bijvoorbeeld. De huidige infrastructuur is niet berekend op zo veel bezoekers.”

Er wordt door de gemeente veel geïnvesteerd in ge-biedsontwikkeling. Maar het lukte bijvoorbeeld niet om NRC Handelsblad in Rotterdam te houden. Of MTV. Hoeveel kun je hier als overheid aan doen? “In deze ge-vallen heeft de gemeente de concurrentie met Amsterdam verloren. Dat kun je de gemeente nauwelijks aanrekenen.

Je kunt helpen en faciliteren, maar het lukt niet altijd. On-dernemers zijn vrij om te gaan en te staan waar ze willen. Zo wil Rotterdam ook graag meer hoogopgeleiden behou-den. Maar je kunt mensen niet dwingen om na hun afstu-deren hier te blijven. Uiteindelijk moet je zorgen dat de stad aantrekkelijk is voor hen. Van der Most had ook in een andere afvalfabriek kunnen gaan zitten, maar hier zit hij midden in de stad. Met allemaal potentiële bezoe-kers. In de regio Rijnmond wonen meer dan 1,2 miljoen mensen.”

In hoeverre is dit een duurzame investering? “Het is niet de kip met de gouden eieren. Een pretpark moet je continu blijven vernieuwen. Ga maar eens met de Efteling praten: dat is een ijzersterk merk, maar ook daar moet men met nieuwe attracties blijven komen. Als je niet blijft investeren kiezen de consumenten voor de concurrent.”

Denkt u dat het bedrijf van Van der Most een aanzui-gende werking heeft voor meer van dit soort projecten? “Er zijn weinig bedrijven die in deze tijd tien tot vijftien miljoen investeren in Zuid. Ja, woningcorporatie Vestia had grootse plannen, totdat bleek dat die onverantwoorde risico’s had genomen met derivaten, en de boel instortte. In de leisure-sfeer is Zuid niet de gemakkelijkste plek. Dicht bij het stadscentrum op de Wilhelminapier is het gelukt. Maar als je ziet hoe moeilijk het is om in het En-trepotgebied een restaurant draaiende te houden, snap je dat de Zuidoever niet ineens een groot uitgaansgebied wordt. Het economisch draagvlak in de wijk is daar te klein voor.”

Zou u erheen gaan? “Nee. Dat denk ik niet.”Verwacht u dat het pretpark veel mensen uit de buurt trekt? “Dat hangt van het prijskaartje af. Op Zuid is de koopkracht laag. Een gezin uit Charlois zal niet snel twin-tig euro per persoon betalen voor een dagje schommelen. Misschien dat scholen uit de wijk het park met flinke kor-ting kunnen bezoeken, of dat er wat geregeld wordt met de Rotterdampas. Maar verder mikt Van der Most vooral op de regio.”

‘Een gezin uit Charlois zal niet snel twintig euro per persoon betalen voor een dagje schommelen’ > Erik Braun

De leegstaande afvalverbrandings-oven in Charlois waar Hennie van der Most een pretpark wil bouwen

> De LSVb hield in augustus een inventarisatie van de studentenkamernood in de grote steden van Nederland. In Rotterdam woont 23% van de wo-studenten op ka-mers. Daarmee is Rotterdam de stad met de minste uit-wonende studenten. In Wageningen wonen de meeste studenten op kamers, namelijk 79,8%. Uit het onderzoek van LSVb bleek dat Rotterdam wel een kwalitatief ka-mertekort heeft. CW

CIJFER

INTERNATIONALISERING

Prijzige tolk voor U-raadVoor de twee buitenlandse studentleden huurt de Universiteitsraad een tolk in, zo-dat ze de discussies beter kunnen volgen. Dat is duur, want de tolk kost honderd eu-ro per uur, exclusief reiskostenvergoeding en btw.

De tolk is aanwezig bij alle officiële vergade-ringen van de U-raad: eens per maand die met het College van Bestuur en eens per maand de twee commissievergaderingen. In-clusief voorbespreking duurt een vergade-ring al snel drie uur, dus dat komt neer op zo’n duizend euro per maand voor de tolk.De raad had ervoor kunnen kiezen om Dumi-tru Ojog uit Moldavië en Stefan Nicolai uit Roemenië in dezelfde commissie in te delen om de kosten enigszins te drukken, zoals de griffie had gevraagd. Dat is echter niet ge-beurd, want op basis van interesses en be-kwaamheid hebben de jongens gekozen voor verschillende commissies, respectievelijk die van Onderwijs, Onderzoek en Studentenza-ken en die van Personele, Bestuurlijke en In-frastructurele Zaken. “Principieel moet het mogelijk zijn om overal in te zitten, zonder belemmeringen”, licht student-lid Jochem Streefkerk toe. “Daar hebben we met succes op aangedrongen.”Behalve het inzetten van de tolk heeft de U-raad Ojog en Nicolai voor het begin van het collegejaar ook naar een intensieve Neder-landse taalcursus gestuurd. Ondanks de deel-name van twee internationals heeft de raad ervoor gekozen om het Nederlands als voer-taal te behouden, omdat 22 van de 24 leden zich toch het beste kunnen uitdrukken in hun moedertaal, aldus de griffie. LJ

27 september 2012 | 08CAMPUS

ONDERWIJS

Big Brother is (not always) watching youSinds dit studiejaar is de grote examenzaal in het M-gebouw voorzien van 22 camera’s die spiekende studenten moeten betrappen. Niks om je druk over te maken, vindt Bernadette Kester.

“Maak je niet druk om de camera’s in de ten-tamenzaal in het M-gebouw. Het is een lo-gisch gevolg van de huidige samenleving, waar het gaat om observeren, beheersen en disciplineren”, stelt Bernadette Kester, uni-versitair docent bij de afdeling Media en Communicatie. Recent deed ze onderzoek naar de persrichtlijn voor journalisten in rechtszaken, specifiek naar het effect van het toestaan van camera’s in rechtbanken. Volgens Kester is het idee van surveillance en het constant toezichthouden en observe-ren van mensen niets nieuws. In een sur-veillancemaatschappij wordt de samenle-ving beheersbaarder. Bovendien worden mensen als het ware gedisciplineerd, want zolang je je aan de regels houdt is er niets aan de hand. Alleen afwijkend gedag wordt meteen aangepakt, zoals spieken tijdens een tentamen. Kester ziet de camera’s dan ook vooral als preventief middel. De klacht dat de camera’s in de tentamen-zaal de privacy zouden schenden, is volgens Kester overdreven, want camera’s hangen

overal op straat, zelfs op de campus. “Als je naar Albert Heijn gaat, weet de beveiliging precies wat, waar en wanneer je iets hebt ge-kocht.” Bovendien, benadrukt Kester, wor-den de camerabeelden alleen bekeken als iemand door een surveillant verdacht wordt van fraude – als extra bewijs. Dit laatste kan ook in het voordeel van de student werken, want als de beelden onduidelijk zijn, kan het juist niet als bewijs gebruikt worden. “Ik wil niet lichtvaardig doen over de keuze van de universiteit om camera’s op te han-gen, want dat we constant gecontroleerd worden betekent natuurlijk veel. Het gaat vooral om het gevoel dat je continue beke-ken wordt en welke emoties van studenten daarbij loskomen.” Daarom pleit Kester er-voor dat de beveiliging uitlegt aan de stu-denten hoe de camera’s precies gebruikt worden. Niettemin vindt zij het goed dat mensen zich bewust zijn van de constante surveillance en dat er discussie plaatsvindt over wat privacy nu precies betekent in de huidige tijd en samenleving. NvB

23%

SOLLICITEER ALS vOORzITTER U-RAADIedereen kan een gooi doen naar het voorzitterschap van de Universiteits-raad. De raad schrijft een externe pro-cedure uit en roept expliciet studen-ten op om te reageren. Dat is een wens van de studentgeleding, die vindt dat de taak niet alleen is weggelegd voor medewerkers. In de zomer had het presidium (enkele leden die namens de hele raad beslissingen mogen ne-men) afgesproken dat het een interne procedure zou worden, met het oog op de snelheid. Maar daar heeft de nieu-we raad een stokje voor gestoken. Raadsleden mogen alsnog meedoen, maar moeten hun plekje afstaan zo-dra ze als voorzitter gekozen worden. LJ

vLAANDEREN bAALT vAN NEDERLANDSE STUDENTENSteeds meer Nederlanders gaan in Vlaanderen studeren. Belgische uni-versiteiten kennen geen lotingssy-steem en daarom zijn onder andere medische opleidingen al jaren popu-lair onder Nederlanders. Financiële overwegingen gaan een steeds grotere rol spelen: in Vlaanderen betalen stu-denten slechts 578 euro collegegeld, een derde van het Nederlandse be-drag, en geen langstudeerboete. Ook een tweede studie kost niets extra’s, terwijl daarvoor in Nederland duizen-den euro’s moeten worden neergeteld.Het Vlaamse ministerie van Onder-wijs maakt zich zorgen. Een student kost de overheid tienduizend euro per jaar, terwijl veel Nederlanders recht-streeks naar huis terugkeren zodra ze een diploma hebben. HOP

KORTAF

CAMPUS

Wanneer: Openingsactiviteit CIAWanneer: Maandag 10 september, 15.00 – 17.00 uurWaar: Senaatszaal, Woudestein

CIA is de afkorting van Criminologie in Actie, de studievereniging van criminologie. Vanmiddag is de openingsactiviteit, waarin niet het minste trio heren zal spreken over de problematiek van minderjarige illegalen. De eerste is Job Cohen, die we natuurlijk vooral nog kennen als veelgeplaagd voorman van de PvdA. Vandaag oogt hij uitermate relaxed. Gestoken in spijkerbroek en overhemd met korte mouwen, ontvouwt hij in een halfuurtje zijn visie op de perikelen rond de AMV (al-leenstaande minderjarige vluchteling), voor-heen AMA (alleenstaande minderjarige asiel-zoeker) geheten. Hij heeft er, in zijn diverse hoedanigheden, zoals die van burgemeester en staatssecretaris, genoeg mee te maken ge-had. Cohen snapt wel waarom Europa stren-gere regels wil hanteren als het gaat om toe-lating. Maar minstens evenzeer vindt hij het begrijpelijk dat mensen – vaak met gevaar voor eigen leven – hun geluk willen beproe-ven in het westen. En als minderjarigen hier belanden, dan is het wel zo humaan (en con-form de rechten van het kind) ze onderwijs te bieden totdat ze volwassen zijn en niet meteen terug te sturen, ook al leidt dit weer tot Mauro-achtige situaties. Kortom, de AMV is een on-oplosbaar probleem, concludeert hij, zolang de gigantische verschillen tussen rijk en arm in de wereld blijven bestaan. Spreker twee is Theo Miltenburg. Hij runt met een berg vrijwilligers het in 2005 opgerichte Rotterdams Ongedocumenteerden Steunpunt (ROS) dat illegalen op allerlei manier probeert bij te staan. Hij schetst een beeld doorspekt met schrijnende verhalen over hier belande

minderjarigen, over het dichtdraaien van sub-sidiekranen, van jongeren die als ze eenmaal 18 zijn geworden nauwelijks meer op enige hulp van overheidswege kunnen rekenen en ergo MOB (met onbekende bestemming) ver-trekken; over mensenhandel, vereenzaming, depressies en illegaal overleven. Tot slot vertelt professor Richard Staring over wat hij van minderjarige illegalen weet; hij doet al jaren onderzoek naar deze groep, en weet als geen ander hoe enorm graag ze legaal in Nederland zouden willen blijven, ook al zijn ze daar al jaren tevergeefs mee bezig en is hun zaak hopeloos. Werken doen ze amper, bang als ze zijn ontdekt te worden. Ze overleven dankzij kerken, instanties zoals die van Miltenburg, en particulieren. En toch: waarschijnlijk is leven in de goot hier beter dan leven daar waar ze vandaan kwamen. ‘Dat idee moet je voortdurend voor de geest hou-den’, houdt hij de studenten voor. Dat laatste lijkt niet erg veel indruk te maken bij som-mige aanwezigen. Want als na enige aandrang van de dagvoorzitter de studenten uiteinde-lijk wat vragen stellen, blijken die niet over te lopen van enig inlevingsgevoel. ‘Waarom geven we minderjarigen eigenlijke een op-leiding?’, vraagt een zo op het oog toch heel aardig meisje, meteen gevolgd door: ‘Waarom sturen we ze eigenlijk niet meteen terug?’ Hoe relaxed Cohen wel niet moet zijn tegenwoor-dig, blijkt uit de rustige wijze waarop hij ant-woordt. Zelfs het kortzichtige klapstuk, een vraag, gesteld door een onderuit in de bank hangende jongeman met een petje op, van het kaliber ‘Als een illegale Somaliër hier geld verdient en naar zijn familie opstuurt, is dat toch slecht voor de economie?’ – beantwoordt Cohen serieus en betrokken. Knap werk, maar hij is dan ook ervaringsdeskundige wat betreft Wilderiaans gedachtegoed. Gert van der Ende

Quaevis terra patria (yeah right)GERT WAS HERE

> Volgens Jörgen Raymann zijn dieren-tuin en bioscoop maar enkele van de vele verlokkingen die studenten moeten weer-staan als ze iets van hun studie willen ma-ken. Vooral als je net uit Suriname komt, en alles in Rotterdam nieuw voor je is. De cabaretier en presentator was op 11 sep-tember door de Erasmus School of Econo-mics uitgenodigd om 21 Surinaamse stu-denten van de Anton de Kom Universiteit in Parimaribo welkom te heten. Die zijn door de EUR geselecteerd om tot februari de master ‘Accounting, Auditing and Con-trol’ te volgen. Daarna gaan ze terug naar Suriname om hun studie af te maken. (tekst

en foto: RvdH)

Alle diploma’s onlineFraude met diploma’s wordt moeilijker, nu op 1 no-vember het diplomaregister online komt. Daarin staan alle diploma’s die behaald zijn aan Neder-landse onderwijsinstellingen.Zes jaar geleden doken er verhalen op over ver-valste diploma’s waarmee jongeren zich konden aanmelden bij de vervolgopleidingen van hun keu-ze. De vervalsers boden hun diensten zonder schaamte op marktplaats.nl aan. De nepdiploma’s waren soms niet van echt te onderscheiden.Daarom werd het diplomaregister bedacht: een database met alle diploma’s die in Nederland zijn behaald bij bekostigde onderwijsinstellingen. Na enkele kritische vragen over privacy en beveili-ging zijn de Tweede en Eerste Kamer uiteindelijk akkoord gegaan. Het idee is dat werkgevers en on-derwijsinstellingen – met toestemming van een sollicitant of studiekiezer – kunnen controleren of de diploma’s die op hun curriculum vitae staan daadwerkelijk zijn behaald. Ook is het register een vangnet voor mensen die hun diploma zijn verlo-ren. Bij hogeronderwijsdiploma’s staat alleen ge-noteerd waar en wanneer iemand aan een bepaal-de opleiding is afgestudeerd. Bij middelbare-schooldiploma’s komt een cijferlijst te staan. HOP

CIA loopt inkomsten mis door digitale biebCIA, de studievereniging van de opleiding Criminologie, heeft bijna geen studieboe-ken verkocht aan eerstejaarsstudenten, omdat die en masse lid werden van de digi-

tale bibliotheek. De vereniging loopt daardoor 1300 euro aan inkomsten mis.

De eerstejaars zijn niet verplicht om lid te worden van de digitale bieb die de Erasmus School of Law (ESL) hen aanbiedt, maar het is in verhouding veel goedkoper: voor 150 euro per jaar mogen de criminologiestuden-ten - 600 euro voor rechtenstudenten - on-eindig gebruik maken van de boeken. Dat is handig met het oog op het nieuwe onderwijs-model. Daarin zoeken studenten in verschil-lende bronnen naar een oplossing voor een probleem. Om te voorkomen dat de studie-vereniging CIA en de Juridische Faculteits-vereniging (JFR) met een bulk onverkochte boeken blijven zitten, raadde de faculteit hen af de in verhouding duurdere boeken te verkopen. Volgens penningmeester van het CIA-be-stuur 2011-2012, Thaisa Ordoňez, loopt haar vereniging hierdoor 1300 euro mis, het grootste deel van hun totale inkomsten. “De boekverkoop aan eerstejaars is voor ons van levensbelang, omdat we bijna geen geld bin-nenhalen via sponsoring.” Ordoňez vreest dat CIA over drie jaar niet meer bestaat als criminologiestudenten veelvuldig gebruik blijven maken van de digitale bibliotheek. CIA had extra pech, want ondanks dat zij nog wel wettenbundels mocht verkopen, schafte maar een derde van de criminologen die bij CIA aan. De rest kocht de bundel bij de JFR. Volgens JFR-voorzitter Lennard van

den Berg komt dat doordat de faculteit per ongeluk aan alle eerstejaars heeft laten we-ten dat de JFR wettenbundels verkoopt, zon-der te melden dat ook CIA dat doet. Daar-door liep de CIA extra inkomsten mis. CIA is teleurgesteld dat de faculteit pas in augus-tus het verkoopverbod afraadde, want ze had toen al boeken ingekocht. Over de ge-derfde inkomsten is CIA samen met de JFR in gesprek met de ESL. Ordoňez zou blij zijn met een financiële tegemoetkoming voor dit studiejaar, iets waar de faculteit eventueel toe bereid is. Blij is ze daarom met de al toe-gezegde financiële steun vanuit de sectie criminologie. De JFR heeft overigens minder last van het niet-verkopen van studieboe-ken, omdat de vereniging met drieduizend leden vooral inkomsten binnenkrijgt uit ac-quisitie en sponsoring. LJ

vERENIGING


Wie de prijzige bril (89.95 euro) aanschaft, koopt niet zomaar wat. De limited edition van de bril, gemaakt van een stukje Indisch bamboe of redwood, zit verpakt in een doosje van boom-schors en karton. Onder de deksel ligt een ge-kleurd veertje – het logo van ‘Acuera’. Bijzonder is de gebruiksaanwijzing, die je na het lezen kunt planten en waaruit kleurige bloemetjes groeien. Achter de creatieve ideeën van Acuera – een in-dianenstam uit Noord-Amerika – zit een team van vier goede vrienden. Met opa en oma – ook ondernemers – als voorbeeld had Aron de Boks altijd al het gevoel dat hij dit moest doen. Een stu-dent die alles leert over ondernemen, maar zelf geen onderneming heeft: dat kon natuurlijk niet. Maar een bedrijf in wat? Met de zomer nog in hun bol, kwamen Aron en studiegenoot Mike al

snel op het zonnebrillenidee, én dat ze van hout moesten worden, bedacht huisgenoot Niels. Het hout wordt verantwoord gekapt, en een houtkeur-merk was volgens Aron niet nodig omdat bamboe een soort onkruid is. De mooie ideeën konden begin dit jaar verwezenlijkt worden. Na een half jaar geld bij elkaar sprokkelen, konden de stu-denten gaan investeren. Boks bezocht in maart ’s werelds grootste brillenbeurs in modehoofstad Milaan en vond perfecte modellen, dankzij het grote aanbod. Die liggen nu opgeslagen in het studentenhuis van Aron in een ongebruikte stu-dentenkamer, omgebouwd tot kantoor. Als hij een bestelling krijgt, kan hij uit zijn bed zo naar zijn werk rollen. CW (foto: LW)

> Ook een eigen bedrijf gestart? E-mail naar [email protected]

DE PITCH

Aron de Boks (23), master

entrepreneurshipNaam bedrijf: Acuera,

verkoop van houten zonnebrillen

Sinds: Juni 2012Medeoprichters:

Niels de Ruiter, Jasper Leuvelink en Mike

Sies Verkocht aantal:

ongeveer 200 sinds de start

Feestelijke heropening C-hal

Marius de Kok (17) die in mei de KNAW Onderwijsprijs in ontvangst nam voor het beste profielwerkstuk in de cate-gorie ‘Economie en Maatschappij’. Hij won een studiebeurs ter waarde van € 1.500,- en studeert nu geschiedenis aan de EUR.

Waar gaat je profielwerkstuk over? “Ik heb onderzocht waarom er in de negen-tiende eeuw geen succesvolle conserva-tieve politieke partij opgericht is. Ik heb dit onderwerp gekozen, omdat ik zelf zo’n partij op dit moment mis. Ik wil graag meer over de wereld en de toekomst te weten komen door naar het verleden te kijken. Nu zijn er verschillende partijen, zoals de SGP, het CDA en de VVD die soms conser-vatief denken, maar er is geen duidelijk af-gebakende groep in ons parlement.”

Klinkt behoorlijk filosofisch, ben je dat ook? “Een beetje. Filosofen staan erom bekend dat ze de hele dag met hun hoofd boven de wereld zweven, maar zo ben ik niet. Wel houd ik me bezig met filosofische vragen en daar lees ik graag boeken over.”

Wat is de conclusie van je werkstuk? “Ten eerste konden verschillende conservatieve leiders niet met elkaar overweg, omdat hun standpunten te veel van elkaar ver-schilden. Daardoor kozen zij er zelf voor om zich niet in te zetten voor de oprichting van een nieuwe partij. Daar kwam ook nog eens bij dat andere politieke partijen, zoals de Anti-Revolutionaire Partij (ARP) van Abraham Kuyper en de Sociaal-Democra-tische Arbeiderspartij (SDAP) van Pieter Jelles Troelstra, te machtig waren.”

Wil je dit onderzoek nog verder uitbreiden op de EUR? “Ja, het lijkt me erg mooi als ik dat kan doen. Als ik de mogelijkheid krijg om persoonlijk onderzoek te verrichten lijkt me dat een perfecte kans om het nog verder uit te diepen. Hoe ik dat specifiek in ga vullen, weet ik nog niet.” CW

“Het was een uitdaging voor ons om van een betonnen blok iets moois te maken”, vertelt Bart Straatman tijdens de opening van de ge-renoveerde C-hal op 19 september. Volgens het lid van het College van Bestuur is er re-den voor een feestje. “Want het gebouw is een jaar lang gesloten geweest en kan einde-lijk teruggegeven worden aan de universiteit en zijn mensen.” Met de renovatie van deze hal is een grote stap gezet naar een duurzame campus. Met onder andere zonnecollectoren, sedumbe-

dekking op het dak en nieuwe technische installaties, is het gebouw van een G- naar een B-energielabel gegaan. De EUR wil na-melijk binnen vijf jaar energieneutraal zijn. Dat laten ze ook zien bij de opening: in het duurzame gebouw eten de aanwezigen duur-zame chips en drinken duurzame wodka uit de Hoeksche Waard. Zelfs het kunstwerk dat woensdag werd onthuld door studenten van de EFR is duurzaam. ‘De Broche’ bestaat uit 85 glaselementen, is zestig meter lang en weegt zes ton. CW (foto: RvdH)

“Gemeenten doen er goed aan om een bestuurlijke gedragscode te ontwikkelen voor liefdesaffaires in het gemeentehuis.”

DE QUOTE

Aldus hoogleraar Bedrijfsethiek en Integriteitsmanagement Muel Kaptein in het blad Binnenlands Bestuur van 15 september. Dit naar aanleiding van een buitenechtelijke relatie van wethouder Peter Haagen (VVD) in Pijnacker-Nootdorp met de plaatsver-vangend bureauchef van de politie.


Scan deze qr-codeen surf meteen met je smartphone naar EM.Online!

lees meer op www.erasmusmagazine.nl

All the way downBertrand Russell vertelt ergens het verhaal van een oud dametje dat na een lezing over astronomie, de wetenschapper van dienst aanklampt en tegen-werpt dat zijn theorietjes allemaal mooi en aardig klinken, maar dat de aarde in werkelijkheid een plat-te schijf is die op de rug van een gigantische schild-pad rust. Als Russell vervolgens beleefd vraagt waar die schildpad dan wel op rust, antwoordt het dame-tje enthousiast: ‘It’s turtles all the way down’. Dat heeft dat dametje kranig beredeneerd! En het is een optie waarmee je in principe elk regressiepro-bleem zou kunnen ontkrachten: je zegt gewoon dat het hele systeem door kan lopen tot in het oneindi-ge. Hoe poëtisch dat ook moge zijn, het geeft niet meteen een bevredigende verklaring. Het enige alternatief lijkt de regressie op een be-paald punt een halt toe te roepen: dan zeg je bij-voorbeeld dat de zoveelste gigantische schildpad vleugels heeft, en dat hij de rest van het hele zooitje ondersteunt. Maar ook dat biedt geen soelaas, want om te kunnen vliegen heeft de laatste der giganti-sche schildpadden toch ook weer iets nodig om op terug te vallen: lucht. Ook in het maatschappelijk verkeer duiken allerlei regressieproblemen op. Het klassieke voorbeeld is het controleorgaan. Telkens als er een instantie is die nauwlettend toeziet op het doen en laten in een bepaald domein, stelt men zich de vraag: maar wie controleert dan die controleurs? En die vraag kun je dus op elk niveau opnieuw blijven stellen. De enige manier om de controle helemaal waterdicht te ma-ken, is met controleorganen all the way down.Recent viseerde een zogenaamde kwaliteitskrant een van de meest succesvolle wetenschappers van Nederland. In een ongekend tendentieus en sugges-tief artikel – een kwaliteitskrant onwaardig – werd de betrokkene geportretteerd als ontoelaatbaar slordig. Hoewel de wetenschapsjournalisten alles uit de kast haalden om de integriteit van de weten-schapper ter discussie te stellen, konden ze er niet omheen dat een integriteitscommissie de zaak grondig onderzocht had, en tot de conclusie was ge-komen dat het doen en laten van de betrokkene wel degelijk acceptabel was. Maar daarmee was de zaak volgens de journalisten niet beslecht, want, zo impli-ceerden ze, was die integriteitscommissie wel inte-ger?Voor dit regressieprobleem is er nog een ander soort oplossing: integriteitscommissies zijn en handelen integer, want universiteiten hebben er alle belang bij die met de grootst mogelijke zorgvuldigheid samen te stellen. Kon de journalistiek maar even nauwgezet toezien op de eigen integriteit en deontologie!

Tim de Mey is docent Theoretische filosofie en zit namens de

Faculteit Wijsbegeerte in de Universiteitsraad

TIM DE MEY

> Lekker HurkenNieuwe internationale studenten leren onze normen en waarden ken-nen, leren ons eten proe-ven, en leren hier en daar zelfs een paar woordjes van onze taal. Wat ze blijkbaar niet altijd leren, is hoe de Nederlandse wc’s te gebruiken. Som-migen van hen kunnen maar niet aan onze pot wennen. In landen als China en India is het gebruikelijk om je be-hoefte te doen boven een hurktoilet. Studenten uit die landen die hier hun vertrouwde hurk-wc mis-sen, gaan op de wc-bril staan, met vieze voetspo-ren en kapotte brillen tot gevolg. Op de bril zitten is natuurlijk voor jezelf minder hygiënisch dan er boven te bungelen, maar je wilt niet degene zijn die na zo’n ‘hurker’

je behoefte moet doen. Op de universiteit van Wageningen was het fenomeen in 2010 een dermate groot probleem, dat er naarstig naar een oplossing werd gezocht. Die vond men door stickers op de wc-deur te plakken met daarop een op een wc gehurkt figuurtje met een groot rood kruis erdoorheen. Ook de Technische Uni-versiteit van Eindhoven heeft te maken gekregen met hurkers. Daar heb-

ben ze de zaken wat extremer aangepakt dan in Wageningen: de toi-letten worden voortaan uitgerust met een Franse hurk-wc. Bij de EUR zijn er – vooralsnog? – maar enkele gevallen bekend van verkeerd wc-potge-bruik. En dus is er geen reden om de internatio-nale studenten actiever te informeren over onze wc-gewoontes. De Wage-ningse sticker blijkt wel effectief: sindsdien zijn er nauwelijks nog klachten.

EDDN

>EN DAN DIT NOG...…voor al het kleine nieuws dat niet onvermeld mag blijven.

Tips? [email protected]

27 september 2012 | 12ONGEHOORD

VAN DER SCHOT

27 september 2012 | 13ACHTERGROND

Oh jawel hoor”, vinden bestuurskun-destudenten Carolina Henriquez (23) en Ayrtoen Lopes (20). “Bij ons werkt het prima. We kennen elkaar uit een eerstejaarswerkgroep en

het klikte meteen. We zien elkaar iedere dag op de uni. En zo niet, dan hangen we aan de

telefoon of zitten we op Facebook. Ik moet al-tijd heel erg om Ayrtoen lachen. Hij heeft van die droge humor. We kunnen elkaar lekker pesten, maar we hebben ook goeie gesprek-ken.”Daar is Ayrtoen het helemaal mee eens. “Ik voel gewoon dat het goed zit. We begrijpen elkaar snel. Toch zijn er tussen ons nooit an-dere gevoelens geweest. Als de vonk bij het eerste contact niet overspringt, gebeurt dat ook niet meer denk ik. En het scheelt ook dat Carolina al heel lang een vriend heeft. Daar-door kijk ik toch op een andere manier naar haar. Niet als potentiële date, maar echt als goeie vriendin. Zo lang je weet dat er van beide kanten geen bijbedoelingen

In de zandbak zagen we het verschil niet eens, later vonden we elkaar ‘superstom’ en als puber juist weer veel te leuk. Maar hoe zien, eenmaal volwassen, platonische vriendschappen tussen mannen en vrouwen eruit? En houden die überhaupt wel stand? EM vroeg het aan een kwartet best friends op de campus. tekst Sanne van der Most fotografie Ronald van den Heerik

Gewoon héél goede vrienden

Carolina Henriquez en Ayrtoen Lopes

>


zijn, werkt het prima, zo’n vriendschap met een meisje.”

Mannen willen gewoon seksAls je de uitkomsten van recent Amerikaans onderzoek (april 2012) mag geloven, zijn man-nen als Ayrtoen extreem zeldzaam. Of homo. Maar dat is Ayrtoen zeker niet. Evolutionair psycholoog April Bleske-Rechek, verbonden aan de Universiteit van Wisconsin-Eau Clai-re, ondervroeg 88 heteroseksuele vrienden-koppels – allemaal universiteitsstudenten – naar de fysieke en seksuele aantrekking tot de ander en hun wens om met diegene te da-ten. Opvallend was dat de gemiddelde man uit het onderzoek zich veel vaker ‘meer dan een beetje aangetrokken’ voelt tot zijn ‘cross-sex’ maatje en de gemiddelde vrouw ‘helemaal niet’. Ook overschatten mannen de gevoelens die hun vriendin voor hen heeft. Conclusie: waar vrouwen denken er een leuke platoni-

sche vriend op na te houden, voelen hun man-nelijke vrienden vaak veel meer dan dat. “Mannen willen gewoon seks en vrouwen wil-len vriendschap”, zegt Alain Vrodijk (22) stel-lig. De student Vastgoed en Makelaardij aan de Hogeschool van Rotterdam vervolgt: “Zo simpel is het. En daar gaat het vaak mis. Niet dat die mannen verliefd worden, maar ze wil-len gewoon seks, zo plat als dat. Maar mis-schien moet je zoiets ook niet verwarren met een echte vriendschap.”

KortzichtigEchte vriendschap met een vrouw, dat heeft Alain wél, met Freya van Os. “Wij kennen el-kaar al sinds de tweede klas van de middelba-re school”, vertelt de 23 jarige rechtenstuden-te. “Alain is heel direct. Hij laat me vaak op een andere manier naar dingen kijken. En als ik dingen eng vind of niet zie zitten, dan moti-veert hij me enorm. We kunnen samen ook

‘Als hij ineens zou zeggen dat hij verliefd was? Ik zou denken dat hij een grapje maakte’ > Carolina Henriquez

Eenzame mannelijke studenten hebben meer vriendinnen

‘Wie zijn je vijf beste vrienden en zitten daar mensen tussen van het andere ge-slacht?’ Dat is de centrale vraag die socio-loog Matthijs Kalmijn (UvA) de 700 deelne-mers aan zijn panelonderzoek iedere drie jaar stelt. Gemiddeld heeft 20 procent van de mensen cross-sex vrienden. Opvallend is dat dit er bij mannen (23 procent) meer zijn dan bij vrouwen (17 procent). Volgens Kalmijn komt dat deels door eenzaamheid. “Mannen die niet zo lekker in hun vel zit-ten, hebben over het algemeen meer vrou-welijke vrienden. Vrouwen kunnen meer in-timiteit en emotionele support bieden dan mannen. Wie daar behoefte aan heeft, klopt eerder bij een vrouw aan. Dat geldt zowel voor mannen als voor vrouwen.” Een andere factor is iemands sociale ach-tergrond. Studeer je en ga je vaak naar de kroeg? Dan is de kans groot dat je vrien-dengroep behoorlijk gemengd is. “Dat heeft puur met ontmoetingskansen te maken’, vertelt Kalmijn. “Iets wat bij vrouwen overi-gens sterker speelt dan bij mannen.”Eveneens erg bepalend voor het al dan niet hebben van cross-sex vrienden en de mate waarin, is de levensfase waarin iemand zich bevindt. Jonge mensen hebben meer cross- sex vrienden dan gezinnen met kin-deren. De partner kan die vrienden als be-dreiging zien en dan stopt een vriendschap vaak.


geweldig discussiëren. We zijn heel fanatiek.” Ondanks dat Alain Freya ‘hartstikke mooi’ vindt, kijkt hij niet op die manier naar haar. “Ze is heel stoer en doet dingen die je niet van een meisje zou verwachten. Toen ik nog geen vriendin had, was ik natuurlijk altijd wel met meisjes bezig, maar ik dacht daarbij geen se-conde aan Freya. Gek eigenlijk. We zijn ge-woon echt hele goeie vrienden.”

Freya: “Misschien is dat wel redelijk uniek. Er zijn zoveel mensen – ook hier op de EUR – die alleen maar vanuit één gedachte naar het an-dere geslacht kunnen kijken. Kan het wat wor-den, ja of nee? En als dat niet zo is, hebben ze geen interesse meer. Echt heel kortzichtig.” Cross-sex vrienden Talitha Muusse (21, be-stuurskunde en filosofie) en Harm van de Ven (33, ondernemer) denken er ook zo over. “Als Harm geen vriendin had, zou je onze koffieaf-spraken, avondjes stappen en samen naar de film gaan ook zeker kunnen bestempelen als dates”, zegt Talitha. “Maar dat zijn ze nu niet. Dat is ook vaak ingewikkeld met andere jon-gens waar ik mee uitga. Ik ben een nogal flir-terig persoon en ik geef ze blijkbaar regelma-tig het gevoel dat we een enorme klik hebben, terwijl ik gewoon vriendjes wil zijn. Zo heb ik heel wat harten gebroken. Overigens denk ik dat veel vrouwen stiekem ook wel dat soort ge-voelens hebben voor hun beste vrienden. Al-leen ze reageren wat minder impulsief dan mannen. Vrouwen kunnen dat makkelijker uitschakelen.”

Voorzichtigheid gebodenInmiddels is Bleske-Rechek bezig met een vervolgstudie waarvoor ze onder meer de vrouwelijke deelnemers uit haar eerdere on-derzoek in hun eigen woorden hun gevoel voor hun maatje opschrijven. De uitkomsten ko-men grotendeels overeen met hetgeen Talitha zegt. Vrouwen blijken een zelfde soort verlan-gen te hebben als mannen. Alleen komen de dames er niet voor uit. “Waarschijnlijk omdat ze zich er zelf niet eens bewust van zijn”, legt Bleske-Rechek over de telefoon uit. “Dat is een ingewikkelde. Want het betekent dat we ons-zelf eigenlijk voor de gek houden. Vrouwen hándelen dan wel niet op grond van hun sek-suele verlangens, maar ze hébben ze wel dege-lijk.” Het effect van flirten wordt volgens de Ameri-kaanse onderzoekster overigens ernstig over-schat. Het maakt totaal niet uit of vrouwen nu wel of niet flirten. De meeste mannen denken namelijk tóch wel dat vrouwen geïnteresseerd in ze zijn. “Natuurlijke selectie heeft ervoor gezorgd dat onze mannelijke voorouders die vriendelijke signalen interpreteerden als sek-suele interesse zich meer hebben voortge-plant.” Natuurlijk is de man anno 2012 veel gecompli-ceerder en heeft hij geleerd dat het soms han-dig is zijn gevoel voor zichzelf te houden, maar in de kern is dit mechanisme nog steeds aanwezig. “Dat is pas echt treurig”, zegt Harm. “Van die mannen die al jarenlang verliefd zijn

Links: Freya van Os en Alain VrodijkOnder: Talitha Muusse en Harm van de Ven

‘Dat is pas echt treurig: van die mannen die al jarenlang verliefd zijn op hun beste vriendin’ > Harm van de Ven

>


op hun beste vriendin, maar niks durven te zeggen omdat ze bang zijn dat het niet weder-zijds is. Om toch maar in haar buurt te kun-nen zijn, blijven ze dan maar haar ‘best friend’. Volgens mij kun je maar beter gewoon eerlijk zijn over je gevoel. Dan heb je de groot-ste kans dat je vriendschap het overleeft.” De omgang met een vrouw vereist volgens Harm sowieso veel meer tact. “Mannen zijn heel ba-naal. Bij een conflict geef je elkaar een klap voor de kop en een kwartier later drink je sa-men een biertje. Vrouwen zijn veel selectiever in hun contacten. Als je stukmaakt wat je

zorgvuldig hebt opgebouwd, komt het niet zo maar weer goed. Je moet echt op je hoede zijn. Met verliefdheid moet je dus ook heel voor-zichtig omgaan.”

Best gay friendCarolina en Ayrtoen moeten hard lachen als ze zich voorstellen dat een van de twee hei-melijk verliefd wordt. “Dat zou echt te weird zijn”, zegt Carolina. “We gaan altijd een beetje pesterig met elkaar om. Als hij ineens zou zeggen dat hij verliefd was? Ik zou denken dat hij een grapje maakte. Dan zijn we niet meer de Ayrtoen en Caroline die we nu zijn.”Farah Homayoni (21, IBA) vindt het sowieso veel te ingewikkeld, zo’n vriendschap met een heteroman. Haar devies: “Neem een ‘best gay friend’. Het klinkt als een cliché, maar ik kan het echt iedere vrouw aanraden. Ik kan met Aron heel goed praten over van alles en nog wat. Hij is echt geïnteresseerd, hij luistert goed en hij is ook nog eens ontzettend grap-pig. Het klikt gewoon. Samen naar de film – wat ik met Aron regelmatig doe – zou ik met een heterojongen nooit doen. Dan verwachten ze meteen vanalles van je. Voor de 19-jarige IBA-student Aron Damstra, de ‘homo best friend’ in kwestie, geldt precies hetzelfde. “Als ik met heteromannen omga, ben ik vaak wat terughoudender. Ik weet ook nooit zo goed of ik nou wel of niet moet vertel-len dat ik op jongens val. Het maakt het zo in-gewikkeld. Bij Farah is die spanning er hele-maal niet. Zij weet gewoon dat ik nooit op haar zou vallen, dus die last is weg. De vriendschap is daardoor helemaal eerlijk en puur. Ik vind Farah hartstikke slim en grap-pig en ik kan alles tegen haar zeggen. Het is bijna jammer dat ik niet op vrouwen val.”

Farah Homayoni en Aron Damstra

‘Neem een best gay friend. Het klinkt als een cliché, maar ik kan het echt iedere vrouw aanraden’ > Farah Homayoni


Plagiërende studenten: straffen en opvoeden

Een oud-student van de Erasmus School of Law (ESL) kreeg vlak voor de zomer een slecht bericht: de bul die hij in 2009 nog zo feestelijk in ontvangst nam werd ingetrokken,

omdat hij grote delen van zijn masterscriptie had gekopieerd van een student van een an-dere universiteit. Ontoelaatbaar, oordeelde de examencommissie van de ESL, en besloot de bul in te trekken en de naam van de oud-stu-dent – nadrukkelijk geen alumnus meer – te

verwijderen uit het examenregister van de universiteit. Formeel gezien had de examen-commissie ook nog aangifte van valsheid in geschrifte mogen doen, maar voorzitter Ri-chard Staring vond de straf al zwaar genoeg zo. Met dit extreme en uitzonderlijke voorbeeld van plagiaat met dito sanctie wil de examen-commissie aantonen dat zij niet lichtvoetig omgaat met het ‘overnemen van tekst zonder bronvermelding’, in welke vorm dan ook. In

Bewust tekst van een ander kopiëren en doen alsof het je eigen hersen-spinsels zijn. Dat is de definitie van plagiaat, maar in de praktijk is het niet zo zwart-wit. En waarom plagië-ren studenten überhaupt en wat zijn de sancties?tekst Lindemarie Jongste illustratie Bas van der Schot >


theorie een heldere definitie, maar in de praktijk blijkt het een grijs gebied. Richard Staring noemt plagiaat zelfs een veelkoppig monster, vanwege de vele manieren waarop je op de verkeerde manier kunt citeren en ver-wijzen. Dat het fout is om hele lappen tekst van iemand over te schrijven en net te doen alsof je het zelf hebt bedacht, moge duidelijk zijn. Maar fout is bijvoorbeeld ook het ge-bruik van een citaat zonder aanhalingstekens erbij te zetten – ook al verwijs je naar de bron. En fout is ook een verkeerde volgorde van de verwijzing naar de literatuur, of het simpelweg níet verwijzen, terwijl dat wel had gemoeten. “Wat ook niet helpt ”, zegt Teun Hardjono, voorzitter van de examencommissie van Rot-terdam School of Management (RSM),” is dat docenten verschillen in hoe zij brongebruik en citatie willen zien, afhankelijk van hun ei-gen stijl. Als de ene docent het gebruik van voetnoten prima vindt, en de andere niet, wekt dat verwarring bij studenten. Zowel Hardjono als Staring merken op dat plagiaat het meest voorkomt bij schrijfopdrachten in de eerste jaren van de studie; bij scripties komt het nauwelijks meer voor.

AutoplagiaatEen ander twistpunt is autoplagiaat: het op-nieuw gebruiken van je eigen inzichten. De examencommissies van RSM en ESL hebben hier tegenstrijdige meningen over. Hardjono: “Ik weet dat dit best vaak voorkomt, maar vind het vergezocht om dit te bestraffen.” ESL daarentegen heeft het sanctioneren van autoplagiaat zelfs voor het eerst op laten ne-men in het Onderwijs-, en Examenreglement. Kort gezegd mogen bij deze faculteit studen-ten in een schrijfopdracht geen eigen teksten letterlijk verwerken als zij daarmee al eerder studiepunten hebben verdiend. Eigen inzich-ten mogen wel opnieuw gebruikt worden, mits anders verwoord. Daarmee wil ESL voorko-men dat studenten meerdere keren profijt hebben van hun teksten. “Dus geen twee voor de prijs van één”, aldus Staring.

Bijzonder alert zijnAangezien het vaststellen van plagiaat niet eenvoudig is, heeft de docent daar een be-langrijke rol in, met name in gevallen van au-toplagiaat of in gevallen waarbij studenten el-kaars werk hebben gebruikt. Standaard wor-den alle schrijfopdrachten en scripties door computerprogramma’s, zoals Safe Assign en Ephorus (zie kader) gescand. Als daar een verdacht resultaat uitrolt, is het aan de do-cent om vast te stellen of de melding terecht is. Autoplagiaat kan ook herkend worden doordat alle documenten die studenten uploa-den, direct in de database worden opgeno-men, al zal niet alles daarin staan. Daarom moeten docenten bij het nakijken van schrijf-opdrachten bijzonder alert zijn op een veran-dering in taalgebruik: net wat mooiere en lan-gere zinnen, of een ander woordgebruik, dan in de rest van de tekst, kunnen duiden op het stiekem verwerken van een passage van een medestudent. Masterstudenten bij RSM Judith Kok (23) en Anke Oudijk (26) laten daarom expres geen teksten aan elkaar lezen. “Het gevaar bestaat dat een zin of passage van de ander in je hoofd blijft zitten, waardoor het moeilijk is je eigen woorden te formuleren. We overleggen soms wel over een opdracht, maar het schrij-ven doen we zelf”, vertelt Kok.

Geen coulanceBij de meeste faculteiten zal een docent die plagiaat ontdekt, dat melden bij de examen-commissie. Afhankelijk van de ernst van het plagiaat legt de docent in overleg met de com-missie zelf een straf op, of de commissie neemt de zaak over. In het laatste geval start die een eigen onderzoek, waarbij de gekopi-eerde passages worden bekeken. Wordt de fraude bewezen, of blijft de onzekerheid dat er fraude is gepleegd bestaan, dan wordt de betreffende student uitgenodigd voor een ge-sprek. “Die studenten reageren altijd ontken-nend”, aldus Hardjono. Staring treft zelfs stu-

Hoe werkt Safe Assign

Scanprogramma Safe Assign is geïntegreerd in Blackboard en wordt op de Erasmus Universi-teit het meest gebruikt om schrijfwerk van studenten te controleren op plagiaat. Dat werkt als volgt: studenten up-loaden hun opdracht of scrip-tie, waarna de docent voor elk document de scan uitvoert. Blackboard toont direct het percentage plagiaat dat is ont-dekt – vanaf 5 procent kan dat alarmerend zijn. Ook de stu-dent ontvangt een melding van het scanresultaat. Is de ‘score’ hoger dan 5 pro-cent, dan kan de docent direct doorklikken om de mate van het plagiaat te bekijken. In de database zitten behalve allerlei internetbronnen, alle docu-menten die studenten wereld-wijd in Blackboard hebben ge-upload, dus ook die van EUR- studenten. Dat betekent dat alle documenten die studenten in de digitale onderwijsomgeving uploaden, meteen in de data-base worden opgeslagen. Schrijfopdrachten worden vijf jaar bewaard, scripties dertig jaar. Overigens kunnen studen-ten vóór het inleveren van hun opdracht ook zelf de scan uit-voeren door die eerst te uploa-den met de optie ‘private’. Als er dan plagiaat geconstateerd wordt, kun je dat nog aanpas-sen. Faculteiten die SIN-Online gebruiken, hebben een verge-lijkbaar programma: Ephorus.

‘Bij twijfel zet ik er toch maar de referentie bij. Dan weet ik zeker dat het in orde is’ > Anke Oudijk, masterstudent


denten aan die onbeschoft en met een grote mond tegenover hem aan tafel zitten. Gaande-weg het gesprek verandert die houding door-gaans echter, en maakt plaats voor schuldbe-wustheid. Staring: “Zodra de student beseft dat we harde bewijzen hebben, schikt die in, om de schade zoveel mogelijk te beperken.” Beide voorzitters komen ook studenten tegen die meteen bekennen en onderdanig het ge-sprek uitzitten. Als reden voor hun fraude ge-ven ze soms persoonlijke problemen op. De examencommissie kan die laten meewegen in de sanctie, en besluiten om de student als deel van de straf door te verwijzen naar een studentendecaan of studieadviseur. Stan-daardsancties voor bepaalde vormen van pla-giaat zijn echter niet te geven. De straffen va-riëren van een berisping tot uitsluiting van het vak voor een bepaalde periode, of zelfs verwijdering van de opleiding.De voorzitters benadrukken dat iedere be-schuldiging apart wordt bekeken. Daarbij houden zij sterk rekening met hoe ver de stu-dent in zijn studie is. Bij een eerstejaars kan onwetendheid nog de oorzaak zijn van het niet verwijzen naar een bron, maar daar komt een derdejaars niet mee weg. Die heeft onder-tussen al zoveel moeten schrijven dat er eer-der sprake is van luiheid, redeneren Staring en Hardjono. De laatste probeert er zelfs re-kening mee te houden dat een lichte straf, zo-als uitsluiting van een herkansing, geen bui-tenproportionele gevolgen heeft voor de stu-dent, zoals het niet halen van het bindend stu-dieadvies. “Dat zou alsnog een te zware straf zijn. Als examencommissie proberen we alle gevallen met redelijkheid en billijkheid te be-handelen.” Welke straf de examencommissie ook oplegt, iedere student krijgt een dossier, dat wordt geraadpleegd wanneer de commis-sie de student weer tegenkomt. Doet iemand bijvoorbeeld een aanvraag voor een extra tentamenmogelijkheid, en heeft hij een ge-schiedenis van frauderen, dan wordt dit mee-gewogen bij een eventuele toekenning van de aanvraag. “Stel dat iemand al voor de derde keer bij ons op het matje wordt geroepen voor plagiaat, dan is de coulance nul”, verzekert Hardjono. Overigens maken examencommis-sies geen namen bekend van plagiërende stu-denten om naming and shaming te voorko-men, en om docenten onpartijdig te laten blij-ven ten opzichte van deze studenten.

Onwetendheid en luiheidDe zeven studenten die EM sprak voor dit ar-tikel kennen allemaal feilloos de definitie van plagiaat en wat de consequenties kunnen zijn als je je niet aan de regels houdt. Dat hebben ze in hun eerste jaar geleerd bij vakken over academisch schrijven en wetenschapsleer, of tijdens een rondleiding in de Universiteitsbi-bliotheek. Ook staat in elke course manual beschreven wat bij dat vak precies wordt ver-staan onder plagiaat. Toch is masterstudent Anke Oudijk soms onzeker of ze het goed doet als ze in haar eigen woorden de mening van anderen weergeeft. “Bij twijfel zet ik er toch maar de referentie bij. Dan weet ik zeker dat het in orde is.”

Volgens de geïnterviewde studenten vallen anderen – uiteraard hebben zij er zelf nog nooit mee te maken gehad – vooral in de pla-giaatvalkuil door onwetendheid en luiheid. Tweedejaars IBA Cheng Kit Mo vindt sommi-ge studenten behoorlijk naïef. “Het is niet slim om te denken dat je ermee wegkomt als je een paar woorden in de tekst van een ander wijzigt.” De IBA’er weet ook dat je je schuldig maakt aan plagiaat als je je eigen stuk uit-leent aan een ander, die er vervolgens mee aan de haal gaat. Desondanks geeft hij zijn opdrachten wel eens aan medestudenten die een voorbeeld nodig hebben qua opbouw of lay-out. Dat vindt hij geen punt. “Ik ben niet

bang dat het verkeerd afloopt, ik vertrouw hen.” Dat het mis kan gaan, vertelt een andere student. “Mijn huisgenoot gaf zijn schrijfop-dracht aan zijn vriendin, die er delen uit kopi-eerde voor haar eigen opdracht. Voor hetzelf-de vak nota bene. Ze werden allebei gepakt, waarop hij de schuld op zich nam en zij vrij-uit ging.” Paniek door tijdgebrek is volgens Hardjono de belangrijkste reden om plagiaat te plegen. Hij ziet het terug bij de zwakkere studenten, die een dag voor de deadline nog geen letter op papier hebben en dan kiezen voor de – in hun ogen – makkelijkste weg. Staring houdt het meer op gemakzucht, onwetendheid en het niet beseffen hoe belangrijk een heldere bronvermelding is. Daarom wil hij studenten die ‘niet beter weten’ niet alleen straffen, maar ook opvoeden, zodat ze er iets van leren en niet nog eens in de fout gaan. Ook wil Sta-ring aan de hand van casussen alle studenten wakker schudden door hen te waarschuwen voor wat er kan gebeuren als je je waagt aan plagiëren. De jurist die uiteindelijk zijn bul verloor door ernstige fraude is daar een heel goed voorbeeld van.

Aantal plagiaatgevallen bij faculteiten (absolute aan-tallen)

Faculteit 2011RSM 33ESE 11FSW 41*FW 0ESL 4ESHCC 18Erasmus MC 10**

iBMG 3

* Plagiaatgevallen van de opleiding

sociologie zijn niet meegerekend

** Cijfer uit 2010 (cijfer uit 2011 was niet

beschikbaar)

> De cijfers zijn aangeleverd door de fa-

culteiten. EM heeft geen onderzoek ge-

daan naar het verschil in aantallen.

‘Als iemand voor de derde keer bij ons op het matje wordt geroepen voor plagiaat, dan is de coulance nul’ > Teun Hardjono, voorzitter van de examencommissie

van Rotterdam School of Management (RSM)

27 september 2012 | 20DENKEN EN DOEN

Ben Wubs historicus, gitarist en dj

In deze serie interviewt EM wetenschappers en studenten die behalve denken (doceren, publi-ceren, promoveren, stu-deren) ook iets doen: een speciale bijbaan, passie of interessante hobby. Wat is hun drijfveer, hoe beïnvloedt het hun dage-lijks leven en helpt het doen bij het denken?

27 september 2012 | 21DENKEN EN DOEN

De eenzaam op zijn kamertje ploete-rende wetenschapper en de dj die voor een enthousiaste menigte mu-ziek draait: het lijken tegenpolen van elkaar. Echter, niet voor Ben

Wubs: hij is afwisselend beide. Het imago van een historicus is absoluut een stuk stoffiger dan dat van een dj, beaamt hij, “Maar ik vind optreden gewoon heel leuk.” Wubs zit in zijn smalle werkkamer in het L-gebouw, met daarin een overvol bureau en vier goedgevulde boekenkasten. Hij heeft half lang donkerblond haar, draagt een paarse blouse, zwarte bril. Hij praat snel, druk geba-rend met zijn handen. Er zijn volgens hem trouwens best overeen-komsten tussen wetenschappers en dj́ s, want is in feite college geven niet ook optreden? En komt – net als bij een swingend optreden – bij de aanvraag van een onderzoekssubsidie ook niet creativiteit en originaliteit van pas? Wubs voelt zich thuis in de wetenschap, maar vindt het prettig om niet alleen in dát wereldje te zitten. De kunstenaars en ondernemers, die hij kent uit de muziekwereld, inspireren hem om van de gebaande wegen af te wijken en zijn horizon te verbreden.Hij doet het graag allebei: aan de universiteit werken en muziek maken. Maar als jazz-zanger Gregory Porter – zijn favoriete artiest én grote voorbeeld van dit moment – hem zou vragen om mee te spelen in zijn band en op wereldtournee te gaan, dan zal hij geen mo-ment aarzelen. Lachend: “Ja, dan zou ik direct meegaan, een sabbatical nemen en misschien nooit meer terugkomen.”

DepripopDe liefde voor muziek zat er al vroeg in. Bij hem thuis – in Geleen, de plaats waar Wubs opgroeide – werden veel platen gedraaid; zijn vader speelde grote trom in een fanfare, zijn moeder klarinet. Zelf volgde hij vanaf zijn twaalfde klassieke gitaarles, al leerde hij meer van andere muzikanten, waaronder zijn geta-

lenteerde Molukse vrienden. In een schuurtje oefenden ze funk- en soulnummers. Vanaf die tijd begon ook zijn dj-carrière voorzichtigjes het licht te zien: in de brugklas draaide hij voor het eerst plaatjes op een feestje. Negen-tien jaar oud was Wubs, toen hij met de New wave band Never Nooh No op tournee ging door heel Nederland: van Paradiso in Amster-dam tot Doornroosje in Nijmegen. “Hele hefti-ge muziek. Depripop”, vindt hij nu.In hetzelfde jaar later ging hij geschiedenis studeren in Utrecht, en is sindsdien in de Domstad blijven wonen. Een aanbod om te gaan promoveren sloeg hij destijds echter af; de 900 gulden salaris per maand waren in zijn

ogen wel heel karig. Dus ging hij als parttime docent economie en geschiedenis op een mid-delbare school aan de slag, en vulde zijn fi-nanciën aan met de opbrengst van optredens met het ‘koninklijk humoristisch dansorkest’ De Goudreinetten. Een succesvolle exercitie: de band, bestaande uit zeven muzikanten en een acteur, trad ruim tien jaar lang op, zo’n vijftig keer per jaar. Bovendien werden twee cd’s gefabriceerd, waaronder een nummer sa-men met Wim T. Schippers. “Het was een beetje ‘Parade’-achtig”, omschrijft hij het Goudreinetten-genre.Op zijn 38e besloot hij alsnog te gaan promo-veren, met een proefschrift over het reilen en

zeilen van Unilever tijdens de Tweede Wereld-oorlog, een onderwerp waar hij ook al voor zijn afstudeerscriptie mee bezig was geweest. Het onderwerp van multinationals tijdens oor-logen interesseert hem nog altijd. Enthousiast: “Er valt nog zoveel te onderzoeken.” Het bete-kende echter wel het einde van zijn optredens met De Goudreinetten; die bleken niet te com-bineren te zijn met zijn nieuwe baan en de zorg voor zijn pasgeboren dochter. Spijt heeft hij er niet van: “Nee, hoor. Soms zijn dingen gewoon klaar.”

Eigenwijze mensenZijn passie voor muziek en optreden bleek echter blijvend; met zijn jeugdvriend Emile Heussen richtte hij enkele jaren geleden het dj-duo De Ammehoela’s op. De naam is veel-zeggend, want ze doen waar ze zin in hebben, licht Wubs toe. “We spelen alleen voor men-sen die dat kunnen waarderen.” Op hun websi-te beschrijven ze zichzelf als ‘quality dj’s voor eigenwijze mensen’. “We zijn behoorlijk origi-neel”, zegt hij, want in tegenstelling tot andere deejays draait het tweetal allerlei muziekstij-len, van de jaren zestig tot en met platen die dit jaar het licht zagen, en heus niet alleen de hits. Nee, anything that grooves: ‘ jazzy-fun-ky-hiphop-flamenco-global-triphop-dance-balkanbeats-latin-soul.’ Het duo treedt altijd op in kleurige, geruite pakken van de Noorse ontwerper Moods in Norway. “Er zijn maar weinig deejays die de moeite nemen om zich leuk aan te kleden”, vindt hij. “Dit ziet er gewoon goed uit, en we dansen er ook bij. Ja, heel wat vlotter dan van die bandjes die in spijkerbroek stilletjes op het podium staan te spelen.”“Als ik hier ontslagen zou worden, zou ik een goede boterham aan de shows kunnen verdie-nen”, schat Wubs. Nu treden ze gemiddeld een keer per maand op, en gaan vrijwel alle in-komsten op aan de aanschaf van cd’s – vooral toegankelijke jazz, soul, global en funk –, want kopiëren van cd’s is voor hem uit den boze. Leuke bijkomstigheid is dat hij daardoor met zijn dochters van 11 en 13 jaar tips voor nieuwe muziek kan uitwisselen. “Zo hebben ze Adele van mij en ik Lady Gaga van hen.”Sinds enkele jaren heeft hij toch ook weer de gitaar ter hand genomen. Hij speelt – onder anderen met de voormalige drummer van Het Goede Doel, Hans Boosman, in de ‘jazzy

‘Alles wat ik doe, vind ik leuk of in-teressant, behalve vergaderen’ > Ben Wubs

>

Ben Wubs (1961) is universitair docent en onderzoeker aan de Erasmus School of History, Culture and Communication. In zijn vrije tijd is hij onder meer dj en gitarist in een band. Hij werkt met veel plezier, maar: ‘Als Gregory Porter me zou vragen mee op wereldtournee te gaan, zou ik direct meegaan!’ tekst Thessa Lageman fotografie Michel de Groot


popband’ Tina, kort voor There Is No Alterna-tive. “Een kreet van Margaret Thatcher over de noodzaak van liberalisering in de jaren tach-tig”, legt hij uit. “We willen er mensen mee aan het denken zetten. Het is nog steeds actueel: we dachten dat liberalisering en privatisering het antwoord op alles was, totdat de crisis uit-brak.”Onlangs maakten ze op een klein kunstenaars-festival optredens voor een cd; daarvan is een filmpje te zien op YouTube.

Hoofd leegmakenTijdens zijn colleges vertelt Wubs eigenlijk nooit over zijn band en optredens. “Nee, mijn studenten weten er niets van. Dat komt er niet van, de colleges zijn zo kort.” En ondanks dat hij best wel het een en ander weet van muziek-geschiedenis, behandelt Wubs in zijn colleges totaal andere onderwerpen. Hij doceert name-lijk vakken met klinkende namen als ‘ Total War’, ‘Business History, Rise and Fall of the American Empire’ en ‘International Relations Theory’. Onlangs gaf hij wel voor het eerst een lezing over muziek, over concertorganisator Mojo. Dat gebeurde tijdens een pop industry seminar in St. Andrews in Schotland. En hoe-wel ook zijn onderzoek weinig met muziekge-schiedenis heeft uit te staan, kwamen bij een grote Europese subsidieaanvraag (HERA) voor een onderzoek naar de mode-industrie zijn contacten met modeontwerpers via de mu-ziekwereld toch maar goed van pas. Wubs vindt dat hij in een bevoorrechte positie zit. “Alles wat ik doe, vind ik leuk of interes-sant. Behalve vergaderen dan, maar gelukkig hoeft dat niet zo veel”, grijnst hij. Op de univer-siteit heb je bovendien veel vrijheid om zelf je tijd zelf in te delen, voegt hij eraan toe. “Ik kan dus iedereen aanraden om aan een universiteit te werken.” Hij hoort collega’s wel eens klagen dat ze in één week zes uur college moeten ge-ven, en denkt dan aan de tijd dat hij op een middelbare school soms wel 32 uur per week lesgaf. Heeft hij nooit eens last van publicatie-druk, zoals veel wetenschappers? “Natuurlijk word ik ook wel eens zenuwachtig, maar als ik te veel last van stress zou krijgen, zou ik ermee ophouden.” Die kans lijkt klein, want behalve werken, muziek maken, en de dj uithangen, vindt Wubs de tijd om elke zondag te voetbal-len en twee keer per week aan yoga te doen. “En mijn vriendin en kinderen geef ik ook nog voldoende aandacht”, verzekert hij.Hoe hij het allemaal voor elkaar krijgt? “Mu-ziek en yoga helpen me om mijn hoofd ‘leeg te maken’ en productiever te worden. Zonder yo-ga zou ik niet al deze ballen in de lucht kunnen houden.” Het enige waar hij geen tijd voor heeft is tv-kijken. “Maar er is toch nooit iets goeds op de buis”, relativeert hij. “Ja, eigenlijk heb ik een heel goed leven.”

“Normaal gesproken sta ik op een hoog dak, aangelijnd en al, want dakdekken kan gevaarlijk zijn bij harde wind. Hier stonden we twee maanden op een dak dat nauwelijks boven het omliggende terrein uitstak. Het is jammer dat we geen radio aan mochten; zonder is het toch een beetje saai. Ik ben al 35 jaar dakdekker en vind het nog steeds schitterend: geen gezeik aan je kop van de baas, lekker buiten bezig zijn en je bent zo vrij als een vogel. Het enige nadeel is dat het ’s zomers erg heet kan zijn als we met de brander in de weer zijn. Aan de andere kant is dat in de winter juist lekker warm. We werken altijd door, behalve met regen. Dan zitten we binnen, beetje koffiedrinken. Daar heb ik de pest in, omdat de dag dan zo langzaam voorbijgaat.” LJ (foto: RvdH)

BOUWVAKKER VAN DE MAAND

Wie: Ad de Paauw (52) woont met zijn vrouw en twee zoons in Hendrik-Ido-AmbachtBedrijf: Oranjedak uit ZwijndrechtFunctie: dakdekkerProject: het dak van de onder-grondse parkeergarage bedekken Werkdag: van 07.00 tot 16.00 uur

In de lunchtrommel: zes boter-hammen met vleeswaren en zoet beleg (‘ik heb niet meer zoveel nodig als vroeger, toen nam ik er zestien mee’), een thermosfles thee en een grote fles water

WETENSCHAP 27 september 2012 | 23

Dat stelt de commissie-Schuyt, die in op-dracht van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW) on-derzocht hoe wetenschappers omgaan met hun onderzoeksgegevens. De commissie werd ingesteld na de geruchtmakende frau-de van de sociaal-psycholoog Diederik Sta-pel. Uit de samenvatting blijkt dat de com-missie geen antwoord heeft op de vraag hoe gesjoemel en fraude kunnen worden voor-komen. De verschillen tussen en binnen we-tenschapsgebieden zijn volgens haar zo groot dat algemene uitspraken over de zorg-vuldige omgang met onderzoeksgegevens niet mogelijk zijn. Hoewel er weinig zicht is op de aard en omvang van wetenschaps-

fraude, doet de commissie toch een aantal aanbevelingen. Onderzoek zou geen een-zaam avontuur van een briljante geest meer moeten zijn, tijdschriftredacties moeten meer tijd nemen om artikelen kritisch te be-kijken en instellingen zouden meer contro-lemechanismen in het leven kunnen roepen. Maar in extra regels of toezichthoudende instanties ziet de commissie niets. Wel zou-den de regels meer onder de aandacht van onderzoekers gebracht moeten worden. Bij-voorbeeld door er over te debatteren, cur-sussen over het onderwerp te geven of een ambtseed in het leven te roepen. Instelling kunnen zelf beslissen hoe zij dit vormgeven. HOP

‘Extra regels voorkomen wetenschapsfraude niet’Om fraude in de wetenschap tegen te gaan zijn geen nieuwe regels of toezichthou-dende organen nodig. Het heeft wel zin om onderzoekers een eed te laten afleggen.

WETENSCHAP KORT

Opening nieuweGraduate SchoolsDe Erasmus Graduate School Humanities, Social & Behavioural Sciences (EGS-HSBS) en de Erasmus Graduate School of Law zijn deze week officieel geopend. Bij rechten is de eerste cursus voor promovendi al begon-nen, bij de EGS-HSBS worden de cursussen op dit moment ontwikkeld en over een paar maanden aangeboden. Bij de laatste kun-nen promovendi van de Faculteit der Soci-ale Wetenschappen, International Institute of Social Studies, Erasmus School of Histo-ry, Communication and Culture en de Fa-culteit der Wijsbegeerte terecht. De andere faculteiten hadden al graduate schools: het Erasmus Research Institute of Manage-ment (ERIM) van de Erasmus School of Economics en RSM; het Tinbergen Insti-tuut, Graduate school in Economics, Econo-metrics and Finance en de Erasmus MC Graduate School. TL

EUR op plaats 99 in QS-rankingDe Erasmus Universiteit staat volgens onder-zoeksbureau QS dit jaar in de top 100 van beste universiteiten ter wereld. Vorig jaar behaalde de EUR plek 103 in de ranglijst. De universitei-ten worden beoordeeld op onderzoek, onder-wijs, werkgelegenheid en internationale oriën-tatie. De Amerikaanse universiteit Massachu-setts Institute of Technology staat dit jaar op nummer 1. De hoogst genoteerde Nederlandse universiteit is de Universiteit van Amsterdam, op plaats 62. TL

‘Onderzoek zou geen eenzaam avontuur van een briljante geest meer moeten zijn’ > commissie-Schuyt

Volgens Mees hebben de risicovolle hypotheekpro-ducten nauwelijks invloed gehad op het ontstaan van de crisis. Ze wijst daarentegen op de spaardrift van de Chinezen: hun buitenlandse beleggingen leidden tot een wereldwijde rentedaling, veel goed-koop geld, een hausse op de huizenmarkt in de VS en uiteindelijk het begin van de crisis. “Ik denk dat het complexer is”, zei Angelien Kemna, Chief Investment Officer bij APG en tot voor kort hoogleraar bij de ESE, tijdens de verdediging. Ze sprak, voordat ze een vraag stelde, haar verbazing

uit over de subtitel en noemde Mees’ theorie ‘een leuke speculatie’. “Ik denk dat je met hetzelfde ge-mak zou kunnen beweren dat de crisis zonder Chi-na ook gebeurd zou zijn”, voegde ze eraan toe.De Chinese spaardrift was slechts een van de oor-zaken die tot de recessie leidde, denkt Yvonne Adema, universitair docent bij de ESE. Ook overdre-ven optimisme onder investeerders, de Amerikaan-se centrale bank die de rente laaghield, en toch ook wel de risicovolle hypotheken zorgden voor een

zeepbel: “Toen die uiteenspatte, kelderde het ver-trouwen en ontstond er een vicieuze cirkel.”Philip Hans Franses, promotor van Mees en decaan van de ESE, had de ondertitel van het proefschrift misschien zelf niet zo scherp verwoord, laat hij we-ten, maar benadrukt dat de inhoud van de vijf hoofdstukken prima in orde is. “Het is een conclu-sie die je zou kunnen trekken uit twee van de hoofdstukken”, licht hij toe. Op de vraag of de on-dertitel wellicht om mediagenieke redenen geko-zen is, reageert hij niet direct ontkennend.

Heleen Mees, vanuit New York: “Ik blijf bij mijn con-clusie dat de lage rente de oorzaak van de crisis is. In Europa waren geen rommelhypotheken zoals in de VS en toch zijn daar ook enorme huizenbubbels ontstaan. Stringente leenvoorwaarden hadden de bubbels mogelijk kunnen voorkomen, maar dat doet niet af aan het feit dat de dalende rente de oorzaak is. Overigens stel ik de suggestie dat ik dingen schrijf om media-aandacht te genereren niet op prijs.” TL

‘Ik denk dat je met hetzelfde gemak zou kunnen beweren dat de crisis zonder China gebeurd zou zijn’, > Angelien Kemna

Wetenschappers beweren nog al eens wat. Klopt het altijd en wat denken anderen?

DE BEWERING

De bewering: De opkomst van China heeft de financiële crisis van 2008 veroorzaakt.

Van wie? Econoom en jurist Heleen Mees, sinds kort adjunct universitair hoofddocent

aan de New York University’s Wagner Grauate School of Public Service.

Waar en wanneer? In haar proefschrift ‘Changing Fortunes – How China’s Boom Caused

the Financial Crisis’ waarop ze op 28 augustus is gepromoveerd aan de Erasmus

School of Economics (ESE).

‘Wat doe jij nou eigenlijk? En waar is dat goed voor?’ Iedere promo-vendus krijgt dit soort vragen wel eens op een feestje. EM vraagt het twee wetenschappers die net een promotietraject hebben afgerond.

Eric Tjwa (1976)Proefschrift: ‘Natural Killer Cells in Chronic Hepatitis B’ bij het Erasmus MC.

Wereldwijd hebben 4,5 miljoen men-sen chronische hepatitus B (in Ne-derland ongeveer 32.000). Niet onbe-langrijk dus om te zoeken naar een betere behandeling voor deze ziekte, een ontsteking van de lever, die via bloed en seksueel contact overgedra-gen kan worden. Tien procent van de besmette mensen wordt een chroni-sche drager. “Bij hen werkt het af-weersysteem, de ‘natural killer’ cel-len, niet goed”, legt Tjwa uit. Hij keek of na behandeling met medicijnen de afweerfunctie verbeterd wordt. Zijn promotieonderzoek was het voor-werk hiervoor – samen met collega’s onderzoekt hij dit nu verder.

Abiola Makinwa Proefschrift: ‘Private Remedies for Corruption: Towards an Inter-national Framework’ bij de Eras-mus School of Law.In de afgelopen decennia is veel ge-daan om corruptie wereldwijd te ver-minderen, vertelt Makinwa, maar zoals bekend is het probleem nog altijd wijdverbreid. “Kijk maar naar Griekenland of Somalië.” De recht-spraak is vaak te veel aan grenzen gebonden, merkte ze, waardoor in-ternationale ondernemingen tussen de mazen van de wet vallen. Ook zag ze dat er soms straffen uitgedeeld worden, maar dat er niet genoeg naar de privaatrechtelijke gevolgen van corruptie gekeken wordt. In haar onderzoek komt ze daarom met al-lerlei juridische suggesties voor ver-betering (haar proefschrift telt maar liefst 563 pagina’s). Hopelijk wordt ernaar geluisterd. TL

27 september 2012 | 24WETENSCHAP

WETENSCHAP AAN DE BORRELTAFEL

ROTTERDAM

Zoals het een nachtelijke kroegentocht betaamt, gaan we deze zaterdag om half twaalf op pad. We stappen binnen bij de nieuw-ste aanwinst: De Vrienden Live. Een bar waar tot in de late uurtjes meegezongen kan worden met de aangevraagde nummertjes. Het concept is geheel gepikt van de gelijknamige concerten, en ook hier heeft de bierbrouwer een duit in het zakje gedaan. Bij binnenkomst botsen we tegen een oude bekende op, de ooit zo populaire barman van de eerste Baja Beach Club. Voor de jonge-ren onder ons: dat was die club met die strandbal waar de bar-dames een borstvergroting kregen als ze een vast contract te-kenden. Enfin, Chiel Jongejan gelooft dat oud succes wel degelijk garantie biedt voor de toekomst. Er staat sowieso veel perso-neel klaar. Verwachten ze een drukke nacht of houdt Chiel van gezellige overbezetting? Het publiek is in ieder geval gemêleerd: er zijn oude Rotterdamse blondines en natuurlijk een vrijgezel-lenfeestje. Speciaal wordt er voor het toekomstige bruidje ´Een vrijgezel die gaat pas slapen..́ aangevraagd. Pas echt leuk wordt het als de homoseksuele barman met een tamboerijn op de bar gaat staan kirren van plezier. Tijd om te gaan dus.

Maar twee wc’sWe vervolgen onze tocht naar het Stadhuisplein. Hoewel ik zelf al zeker zes jaar in Rotterdam woon, ben ik hier slechts één keer geweest. Ik begrijp eigenlijk niet waarom. In de Get back is het namelijk reuze gezellig! Er is van alles wat, van toiletjuffrouwen tot taxichauffeurs. Het interieur is retro tot aan de overhemden van de barmannen toe. En er worden hier enkel oude hits ge-draaid, van de Vengaboys tot – jawel, daar is-ie weer –‘Een vrijgezel die gaat pas slapen...’ Best een leuke bar; het geeft een beetje een klassenfeestgevoel. Klein detail: voor elke zaak moeten we wel € 7,- entree betalen. Een slordige berekening

leert ons dat Chiel op een goede zaterdagavond alleen al € 25.000 vangt voor de entree. Weten we ook gelijk waar hij al dat personeel van betaalt. Op naar de Beurs. Er staat een rij van wel zeker een half uur! Terwijl wij aan de zijkant naar de lange rij staan te kijken en te dubben of we niet eerst ergens anders naartoe gaan, komt de bedrijfsleider naar buiten. ‘Willen jullie naar binnen?’ Blij lopen we met hem mee. Binnen een geheel andere sfeer dan in de etablissementen hiervoor: de Feyenoordtatoeages zijn verruild voor overhemden en diagonaal omgeknoopte truien. Aan de grote bar in het midden hangen de mannen naar de meisjes te gluren. En de meisjes doen op de verhoging hun best om een gratis ‘shotje’ te krijgen van de illustere portier. De sfeer zit er goed in, met ouderwetse krakers van Gigi d’Agostino. Na een drankje en een dansje is het tijd om het toilet te bezoeken. Maar wat is dit?! Een rij van wel twaalf studentes voor me. Het was mij in de Get Back ook al opgevallen dat er maar twee wc’s per geslacht zijn. Zou dat ook een gouden regel zijn: zorg dat de rij bij de toilet langer is dan bij de bar?

Op de hurkenDoor deze tegenvaller zien wij ons genoodzaakt te verkassen naar een andere toko. We kiezen voor – jawel – De Skihut. Bij bin-nenkomst worden we verwelkomd met het nummer – jazekerwel – ‘Een vrijgezel die gaat pas slapen..’ Het is een godswonder dat we er überhaupt nog bijpassen, want er staan ruim tweehonderd man in een zaal zo groot als je huiskamer. Na een uur schrik ik op, ik heb al die tijd staan staren naar het entertainment door het personeel op de bar. Ik heb namelijk ontdekt dat ik met één bar-dame op school heb gezeten; met een hoofddoek op stond ze een dansje te doen op een Punjabi-liedje. Ik kijk verward om mij heen en zie dat niemand danst. In deze tent hoef je zelf amper wat te doen, je wordt vermaakt! Dat is de kracht van Chiel: ouder-wets entertainment op de bar. Als iedereen van het personeel is voorgesteld, is het tijd om de zaal in twee delen op te splitsen waarin vervolgens iedereen omstebeurt op zijn hurken moet gaan zitten. Wij haasten ons snel naar de uitgang. Eén meisje is te laat; als enige staat zij tussen de gehurkten die haar luidkeels toeroepen: ‘Daar moet een piemel in!’

> Behalve van bovengenoemde zaken is Chiel Jongejan eigenaar van:

de Bolleboos, Café Fout, Saint Tropez, The VIP Room en Vief en Vuig.

27 september 2012 | 25LIFESTYLE

Deze maand opende selfmade horecamagnaat Chiel Jongejan van sfeerhoreca zijn negende horecazaak in Rotterdam. Zijn feest-kroegen voor jongeren zijn een daverend succes. EM maakte een rondje langs zijn kroegen op zoek naar het geheim van zijn succesvolle formule. tekst Céline Maessen fotografie Milan Boonstra

De sfeerhoreca van Chiel

Een avondje vertier in De Skihut

Starbucks, L-gebouw Campus

Woudestein

Sfeer: 7Sjanskansen: 6

Studentikoosheid: 9Espresso: € 1,50

UIT/GAAN

Even een kleine notitie over de prijsgevoeligheid van de studenten en mede-werkers van de Erasmus Universiteit. Toen twee jaar geleden Albron het stokje overnam van huiscateraar Avenance hing iedereen meteen in de gordijnen. De porties waren te klein, het personeel was niet goed ingewerkt en – het allerbe-langrijkste – de prijzen waren omhoog gegaan. Het ging over de plakjes kaas, over de Vifit, over de witte bolletjes en over de kroketten. Centenwerk, maar er werd (ook in EM) aan de lopende band schande van gesproken. Dan is het toch op z’n minst opmerkelijk te noemen dat de Starbucksfranchise, waar een ge-middeld bakkie leut zeker drie euro kost, nog geen enkel onvertogen woord heeft opgeleverd. Sinds de koffiemachines, aangestuurd door een team van speciaal getrainde Albronmedewerkers, op 7 mei begonnen te draaien, staat er haast continu een rij. Dat kun je geen hype meer noemen, dat heet gewoon succes. Het is prima koffie, dat moet gezegd worden. En met de ouderwetse schoolstoeltjes, de donkere chesterfieldbanken en de quasinonchalant opge-hangen trossen lampenkappen hebben de interieurontwerpers een knap staaltje kosmopolitisch huiskamergevoel tevoorschijn getoverd. Maar of het bijzonder genoeg is om € 4,10 voor een Mocha Frappuccino te vragen? Liefheb-ber of niet, er is één reden waarom iedereen hier sowieso een keer in de rij moet aanschuiven voor een Freshly Brewed Coffee (filterkoffie) of Iced Chai Tea Latte (thee met melk). Je wordt bij het bestellen naar je naam gevraagd, die ze – heel Amerikaans – vervolgens op de beker schrijven. Geef een andere naam op; het is flauw, maar uitermate geschikt voor de melige pauze tussen twee colleges. Gehoord, de afgelopen weken: “Een macchiato voor Fritsie.” En: “Een cappuccino voor Sinterklaas.” Heb je toch nog een beetje waar voor je geld. GM

(foto: MB)

27 september 2012 | 26LIFESTYLE

Geld speelt geen rolDe Erasmus Universiteit is de eerste onderwijsinstelling met een eigen Starbucks. Zijn we daar blij mee?

BierfestijnWie altijd al eens in Lederhosen pullen bier achterover wil slaan, hoeft dit jaar niet af te reizen naar Duitsland. Rotterdam Biergarten organiseert in het eerste weekend van oktober namelijk een waar Oktoberfest.

Alle elementen van het Beierse feest zijn aanwe-zig: er is bier, er zijn lange houten tafels en er zijn dames in ‘Heidi-outfits.’ Toch hebben de organisa-toren het volksfeest een klein beetje aangepast. Om niet de hele avond te moeten luisteren naar die vreselijke Duitse Schlagers, zijn er optredens van onder andere dj Jeff Solo. Maar de slogan van het festijn blijft: 2 Days of Beer Madness, DJ’S, Acts and more Beer. En dat more beer vinden we terug in de bierwedstrijd. Iedereen krijgt na één liter bier drin-ken een Oktoberfest-pin. Na tien speldjes – dat is dus na het drinken van tien liter bier – krijg je een Oktoberfest-pretpakket. Degene met de meeste speldjes is de bierkoning, en draagt de biermuts. Voor de grote bierliefhebbers is er een all-inclusieve ticket te koop waarbij je onbeperkt mag eten en drinken. Een omgekeerde lege pull op tafel bete-kent dan ook: meer bier, waarna deze wordt bijge-vuld. Bij het Oktoberfest hoort natuurlijk traditionele Beierse kleding. Wie niet in het bezit is van zo’n kekke outfit, kan er eentje kopen of huren via de facebookpagina van Biergarten Rotterdam. Het Ok-toberfest is namelijk een initiatief van Biergarten Rotterdam, dat deze zomer haar deuren opende op het terras achter het Schieblok. Na een succesvol seizoen met veel (speciaal)bier en barbecues sluit de biertuin af met dit grote feest. Er worden beide dagen ongeveer zeshonderd man verwacht. Daar-na gaat de Biertuin dicht tot april volgend jaar. CM

> Oktoberfest’, 5 & 6 oktober 2012, locatie: Rotterdam Bier-

garten, Schiestraat 18, Voorverkoop: los ticket + twee mun-

ten € 15,- . All-inclusieve ticket € 65,- zie ook: www.okto-

berfestrotterdam.com

Rotown College | MuziekRotterdams talent in de spotlights. Vanaf 4 september iedere eerste en tweede dinsdag van de maand. Een samenwerking tussen de Erasmus Universiteit Rotterdam, Zadkine, Albeda College and Roots

& Routes Agency, Codarts Pop en Rotown. Dinsdag 2 oktober van 21.30 tot 23.00 uurRotown, Nieuwe Binnenweg 17-19, Rotterdam

Dance Trends | WorkshopsIn 5 verschillende dansworkshops van een 40 minu-ten, kun je op woensdag 3 oktober allerlei dansstijlen uitproberen in het Erasmus Sport Centrum. De hele avond heb je de mogelijkheid verschillende dansstij-len uit te proberen.Woensdag 3 oktober van 18.30 tot 22.30 uurSportcentrum, Woudestein. € 7,50 (gratis met Erasmus Sport Pas)

South Park and the American societyWat heeft South Park te melden over de Amerikaanse maatschap-pij? Wat zegt het bijvoorbeeld over de controverses, de media en de kloof tussen rechts en links in Amerika. Mediadeskundige Brian Dunphy gaat in op deze vragen.

Moderator is Jiska Engelbert (ESHCC). Maandag 8 oktober van 16.00 tot 17.30 uurZaal LB-077, Woudestein

Uitdagingen voor de 21e eeuw: Een ander Arabisch geluid

Kan het Midden-Oosten van binnenuit veranderen? Hoe zien Arabische kunstenaars, jongeren en vrouwen de toekomst na de omwentelingen? Dat zijn de vragen die centraal staan in de lezing van

schrijfster en Arabiste Petra Stienen.Dinsdag 9 oktober van 15.00 tot 16.30 uurZaal CT-06, Woudestein

Students On Stage: The SurfsDeze maand een concert van studentenrockband The Surfs uit Zevenhuizen.Woensdag 10 oktober van 17.00 tot 18.00 uurCafé In de Smitse, Woudestein

Meer informatie?> www.eur.nl/sgec of

www.facebook.com/studiumgeneralerotterdam

Alle programma’s zijn gratis toegankelijk, tenzij anders

vermeld.

STUDIUM GENERALE & ERASMUS CULTUUR AGENDA

Waarom Rugby? “Toen ik klein was, was ik altijd al bezig met sport. Ik ben wat groter dan de meesten, en daarom past rugby goed bij mij. Ik heb een tijd in de Verenigde Staten gewoond, en daar heb ik verschillende sporten gedaan, waaronder karate, hockey, basketball en voet-bal. Toch was dat allemaal niks voor mij. Later heb ik ook aan American footbal gedaan. Dat lijkt wel op rugby, maar er zit minder continuïteit in en iedereen heeft er zijn eigen positie – je komt niet van je plek. Bij rugby heb je een voorhoede en een achterhoede, maar uiteindelijk staat iedereen ergens anders. Je bent er een echte all-rounder en dat vind ik leuker.”

Gebruik je rugby ook om stoom af te blazen? “Jazeker! Ik train drie keer in de week en daarbuiten ga ik nog naar de sportschool om aan mijn kracht en conditie te wer-ken. Daardoor hoef ik even niet aan m’n studie te denken en kan ik dat helemaal van me afzetten. Want zodra ik het veld op ga, ben ik iemand anders. Buiten het veld ben ik een lieve jongen, maar in het spel ga ik er helemaal voor. Het is net oorlogvoeren, je vecht om elke centime-ter. In tachtig minuten gaat iedereen helemaal los; ik kan alles eruitgooien. Daarna gaan we met z’n allen – ook de tegenpartij – de wedstrijd bespreken en hebben we het heel gezellig.”

Heb je nog wel tijd voor je vrienden? “Mijn leven bestaat uit twee dingen: studie en rugby. Daar ken ik ook al mijn vrienden van. Ik heb zelfs vier jaar in een van de twee rugbyhuizen in Rotterdam gewoond. Het is dus heel goed te combineren, omdat ik altijd kan trainen met mijn vrienden en vaak met hen erna in het clubhuis wat kan drinken.”

Sport je bij de Rotterdamse Studenten Rugby Club (RSRC)? “Ik heb daar vier jaar lang gespeeld, maar ik zit nu in de Ereklasse bij RC ’t Gooi in Naarden. Bij RSRC ligt echt mijn hart; ik kom er nog steeds vaak, maar ik wilde meer. Stiekem droom ik dat ik ooit professioneel kan spelen in het buitenland.” CW (foto: MdG)

Zodra ik het veld op ga, ben ik iemand anders

SPORTTYPE

Naam: Hugo Langelaan

Geboren op: 27 maart 1990 (Zwitserland)

Sport: Rugby

Studie: International

Business Studies (IBS)

LIFESTYLE

PERSONALIA Personaliaberichten kunt u

sturen naar:

[email protected]

Nadere informatie?

Bel 010-4081115.

Prof.dr. Jan Peter Balkenende,

hoogleraar Governance, Insti-

tutions and Internationalisati-

on aan de Erasmus Universi-

teit Rotterdam, heeft op vrij-

dag 7 september 2012 een ere-

doctoraat ontvangen van Ho-

pe College, Holland (Michigan,

Verenigde Staten). Met dit ere-

doctoraat brengt Hope College

de waardering tot uitdrukking

voor Balkenende’s inzet als

minister-president en voor zijn

benadrukking van christelijke

uitgangspunten als onderdeel

van goed bestuur.

Willem Ferwerda is per 1 sep-

tember 2012 benoemd tot

Executive Fellow Business &

Ecosystems aan de Rotter-

dam School of Management,

Erasmus University (RSM).

Ferwerda (1959) studeerde

tropische ecologie en milieu-

kunde in Amsterdam en in Bo-

gotá, Colombia. Hij was ver-

bonden aan zowel bedrijven

als non-profitorganisaties.

Tot voor kort was hij directeur

van IUCN Nederland.

Mr.drs. Han Tonino, afgestu-

deerd in het mr.drs.-program-

ma voor economie en rechten

(Erasmus School of Law en

Erasmus School of Econo-

mics), kreeg tijdens de Ope-

ning Academisch Jaar een

eervolle vermelding voor vooral

zijn ongekend hoge studiere-

sultaat.

Prof. Laurens Winkel of Eras-

mus School of Law receives

the Honorary Degree of Doc-

tor of Laws of the University

of Edinburgh, in recognition

of his eminence in the study

of legal history. The Degree

will be granted at the gradu-

ation ceremony in Edinburgh

in 2013.

ISS

Per 1 september 2012 zijn Ka-

thleen Ferrier en Nanno Klei-

terp toegetreden tot de Raad

van Advies van het Internatio-

nal Institute of Social Studies

(ISS) in Den Haag. Kathleen

Ferrier is CDA-politicus en

deskundige op het gebied van

ontwikkelingssamenwerking.

Tot deze week maakte zij deel

uit van de Tweede-Kamer-

fractie van het CDA.

Nanno Kleiterp is CEO van

FMO, de Nederlandse Finan-

cierings-Maatschappij voor

Ontwikkelingslanden NV.

Het ISS is een onderdeel van

de Erasmus Universiteit Rot-

terdam

COLOFON

UitgaveEM 03– 27 september 2012jaargang 16, 2012-2013Erasmus Universiteit RotterdamISSN: 0922 – 713x

Bezoekadres EMErasmus MagazineGebouw E, kamers ET 41-48Burg. Oudlaan 503062 PA Rotterdam

PostadresErasmus MagazinePostbus 17383000 DR Rotterdam

Telefoon/[email protected]

Em.OnlineEM Online bevat actueel nieuws, en Erasmus Magazine verschijnt in zijn geheel ook op de website: www.erasmusmagazine.nl

RedactieWieneke Gunneweg, hoofdredacteurGert van der Ende, eindredacteurLindemarie Jongste, redacteurThessa Lageman, wetenschapsredacteurCarmen Wijnen stagiaire

MedewerkersFotografie: Ronald van den Heerik, Levien Willemse, Michel de Groot, Milan BoonstraCartoons: Bas van der SchotColumns: Peter Achterberg, Tim de Mey, Daniël LambrichtsTeksten: Geert Maarse, Céline Maessen, Sanne van der Most, Astrid Peters, Caroline van der Schaaf, Martine Zeijlstra.International Pages: Noortje de Boer, Leon Jansen, Nina Limpf, Hannes Peters

RedactiesecretariaatJosé Luijpen: [email protected]

AdvertentiesInterne advertenties en EM Lokaal-advertenties bij Erasmus Magazine: 010-4081115 of [email protected]/advertentiesOverige advertenties via Bureau van Vliet B.V., Zandvoort, tel.: 023-5714745 of www.bureauvanvliet.com

VormgevingUnit20, Yoe San Liem, Maud van Velthoven

DrukDe Bondt, Barendrecht

HOPErasmus Magazine is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau

RedactieraadHenk Volberda (voorzitter), Brigitte Hoogendoorn, Wim de Jong, Samantha Langendoen, Zoe Nussy, Michael Rabbers, Marcella Spoor, Pieter Kuijt.

CoverRonald van den Heerik

Volgende editie EMEM 04 verschijnt op donderdag 11 oktober 2012

AdvertentieoverzichtEUR/Universiteitsraad, Maastricht University

© Erasmus MagazineAuteursrechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur overgenomen worden.

27 september 2012 | 28SERVICE

Verkeersschool

AVAntiHoog slagingspercentage

bij het eerste examen (55 - 60%).

Diverse rijopleidingen. Examendatum direct bekend.

Stadhoudersweg 6e.

Telefoon (010) 4673820 / 4679448

e-mail: [email protected]

www.avantirijschool.nl

Directie ChauffeurStudent gevraagd, wonend in omgeving Utrecht/Bosch en Duin, studerend in Rotterdam, voor chauffeurswerkzaamheden van Bosch en Duin naar R’dam Brainpark v.v. op werkdagen, in overleg.Meer info: Daphne HuntinkWorkships Group B.V., 010-4530377

Student gevraagd, wonend in omgeving

Utrecht/Bosch en Duin, studerend in Rotterdam, voor chauffeurswerkzaamheden van Bosch en Duin naar R’dam Brainpark v.v. op werkdagen, in overleg.Meer info: Daphne HuntinkWorkships Group B.V., 010-4530377

Directie Chauffeur

EM INTERNATIONAL 3 september 2009 | 03

INTERNATIONAL NO.03//SEP//2012

At dazzling heightsA group of 35 new international EUR employees were introduced to the university by means of a campus tour on September 11. The group primarily consisted of PhD candidates. The newcom-ers saw the library, the sports facilities, and the renovated C-building from the inside. But the most impressive part was the view from the balcony of the 18th floor of the H-building. The new employees are from all over the globe: amongst them natives from Japan, China, Eastern Eu-rope, India, Italy, Germany, and Canada.

Costly interpreter for University CouncilTo ensure that all members can fol-low the discussions, the University Council is hiring an interpreter for the two foreign student members. An ex-pensive undertaking, as the interpre-ter costs one hundred euros per hour, excluding travel expenses and VAT.

The interpreter will be present for all official meetings of the council: once per month with the Executive Board and once per month with each of two committee meetings. Including the preparatory discussion a meeting easi-ly takes a total of three hours, coming down to a monthly fee of 1,000 euros for the interpreter.The council could have opted to assign the Moldovian Dumitru Ojog and the Romanian Stefan Nicolai to the same committee to limit the costs a little, as had been requested by the Registry. This did however not happen. Based on interests and aptitude, the young mem-bers chose for different committees – Education, Research, and Student Af-fairs and Personnel, Management, and Infrastructure. “In principle, it has to be possible to work with any commit-tee, without limitations”, student mem-ber Jochem Streefkerk explains. “We pressed this issue, with success.”Next to using an interpreter, the Uni-versity Council sent Ojog and Nicolai to an intensive Dutch course before the beginning of the academic year. The council continues with Dutch as its lin-gua franca, despite the two new inter-nationals in its ranks. According to the Registry this is because 22 of 24 mem-bers can best express themselves in their mother’s tongue. L

Big Brother is (not) watching you “Do not worry about the cameras in the exa-mination hall in the M-building. It is a natural consequence of a society where observing, controlling, and disciplinary measures are the norm.”

Says Bernadette Kester, lecturer at the Media and Communication’s department. She recent-ly did research on press rules and regulations in court cases, specifically on the effect of al-lowing cameras in courtrooms. According to Kester, the idea of surveillance and the con-

stant monitoring of people is nothing new. In a surveillance society con-

trol is exacted more easily. More-over, people are as a matter of

fact being disciplined, be-cause you are only fine as long as you play by the

rules. Deviant behaviour on the other hand is dealt with

immediately. Cheating during an exam is an excellent example. Kester

sees the cameras primarily as a pre-emptive measure.The complaint that the cameras in the exami-nation hall infringe on privacy rights are exag-gerated, posits Kester, as there are cameras everywhere on the street and even on campus. “If you go to a supermarket their security knows exactly what you bought when and where.” Furthermore Kester emphasizes that the recordings are only watched to find addi-tional proof if a student is suspected of cheat-ing in the first place. This may as well turn out to be to the advantage of the student, because the recording cannot be used as proof if it does not clearly show the student cheating.“I do not want to downplay the university’s de-cision to install cameras, because it does mean a great deal that we are constantly being moni-tored. It is mostly about the feeling of being watched all the time and the emotions this trig-gers in students.” Therefore Kester requests the security to explain to students exactly how the cameras are being used. And she welcomes the on-going discussion on the meaning of pri-vacy in our day and age, a discussion which may very well have resurfaced at Erasmus be-cause people have been made aware once again that surveillance is constant. NvB

EM INTERNATIONAL 27 September 2012 | 29

3 september 2009 | 02

w

The students staying in The Student Hotel don’t have to go to Ikea and hassle with setting up their new ‘Billy’ and ‘Ex-pedit’. When they arrived at the beginning of September, their beds were made, and the cupboards and toilets were squeaky clean. Although The Student Hotel just opened this month, all the 232 rooms in the building are already booked.Customers are predominantly students dressed in designer clothes and expensive brands, courtesy of wealthy and ge-nerous parents. New guests that enter The Student Hotel are welcomed by managing director Charlie MacGregor – and a lot of noise. Builders are levelling the concrete floor of what is supposed to become the new gym. “I asked the guys if they could start their work after nine in the morning, becau-se this is a hotel full of students after all”, MacGregor says. Quite a bit of work still has to be done. There is no carpet or laminate downstairs. MacGregor shows us where the ping-pong tables and game room will be – and the kitchen, where home-cooked ‘momma’s food will be prepared.Kevin Koene (17), a first-year International Bachelor Econo-mics and Business Economics (IBEB) student, did not hear the loud drilling machines. “I slept perfectly”, he says. He couldn’t wait to move into his new room. “When I got my school results in May I knew I wanted to study at the Eras-mus University, and that I had to get a room in Rotterdam. I looked at several websites with my father to find one. He found the The Student Hotel website and that was exactly what I wanted.”

ConcernedKoene did not want to share a bathroom. “I don’t want to live in an old building either. The Student Hotel is brand new and attractively furnished. I don’t have to go to Ikea, I only have to bring my clothes and laptop. And I am really pleased with all the extras. It caters to all my needs. It’s close to the uni-versity and has a gym, study rooms, and game rooms.”He pays 795 euros per month for the Super Suite, an extra large studio with a separate bathroom and a kitchen. He has to clean his room himself, but apart from that it looks like a true hotel room with a comfortable bed, a huge cupboard, and a bathroom in neutral colours. It seems like a lot of mo-

ney, but Koene doesn’t mind much because of the extras. Akhilesh Deoras (18), a first-year International Business Administration student, was quite desperate for a room in August. “I looked at loads of websites. Some rooms were seven kilometres away from the university and had shared facilities. I didn’t want that.”His parents would not have been too pleased either if he would have had to live on his own. “I come from India, and my parents are very concerned about my safety during my first year in Rotterdam. They don’t worry as much now be-cause of where I am staying.” He points out that The Student Hotel has a 24-hour reception. Koene agrees. “It makes it so much easier to stay here. It’s really hard to find your way around if you don’t know any-thing at all.”

NonsenseMacGregor thinks that is what makes the new hotel a suc-cess. “It’s hard to find a room in the Netherlands, because it’s difficult to understand the Dutch websites. If you want to share rooms with others you have to figure out who is the main tenant. Or how to deal with energy suppliers or where to get a bike. Students who stay here don’t have to deal with all that. They pay more, but get free wifi, a bike, and access to the gym. After their stay at The Student Hotel they can easily find their way around the city and know perfectly well how to get a room on their own, if they stay longer in Rotter-dam. It’s just natural progression on living independently.”MacGregor already has a successful student housing facility in Liege (Belgium) and has plans for student hotels in The Hague and Amsterdam. “At first it seemed impossible to be in the rental business in the Netherlands. Tenants have the right to stay for an unspecified long period, even when it is defined as short stay. Another problem is the point system. It tells how much rent you’re allowed to ask for a room, based on for example its square metres, insulation, and location. That makes it unprofitable to rent out rooms. That’s why I started a hotel for students. So I don’t have to deal with that nonsense and can still create a nice, international home for students.”

795 euros for the Super SuiteThe Student Hotel recently opened its doors and is already fully booked. EM visited the hotel with residents with 50 different nationalities. Text Martine Zeijlstra photography Levien Willemse


DISCOVERY FESTIVAL ROTTERDAMA night out with an educative element to it. You can leave your study books at home, because this night will blend science, art, and music together in one large experience. Already a success in Amsterdam and expanding the concept, the Discovery Festival will also come to Rotterdam this year on the 28th of September. If this all sounds too vague, think: ‘hacking’ biological materials, healthcare robots, and an answer to the question why despite crises, poverty, and human misery we are actually getting happier! www.discoveryfestival.nl

LASERGAME ROTTERDAMFrom your best friends to your sworn enemies, everyone might be up for an intense underwater laser battle at the bottom of a ship. Sessions last a maximum of 20 minutes. Students receive a discount, so make sure you don’t forget your student id. After the fury of battle, the close-by Witte de Withstraat or the Euromast provide ample opportunity for some relaxation. www.lasergamerotterdam.nl

FREE TOUR ROTTERDAMFree Tour has come to Rotterdam until the 30th of September. Its concept has gained major rec-ognition in large metropolises like Berlin, Stockholm, and Bar-celona. The business model is very straightforward: you pay the exact amount of money the tour

has been worth to you. Whether that is 50 cents or 50 euros. The Rotterdam Tour comes in two ver-sions, depending on which area you want to be guided through: The centre or Delfshaven. Guides speak English and German next to Dutch.www.rondleidingrotterdam.nl/

CAMERA JAPAN 2012Both your physical appetite for food and your creative hunger for films are meant to be satisfied during this years’ Camera Japan

Festival. Under the theme of Japa-licious, the festival will air no less than 47 films. During the whole festival Japanese delicacies will

be served. For the Japanophiles not satisfied with films and foods, Japanese language or massage workshops are offered.

THINGS TO DO IN ROTTERDAM text Céline Maessen


A delightful food factoryThe service is poor. But you will forget about that within minutes,

because the food is that delicious and the atmosphere is that pleasant. And it is full of Chinese at Tai Wu.

Tai Wu Mauritsweg 24-26

Atmosphere: 10Student vibe: 1Place to flirt: 1

Beer: € 2,50

GOING OUT

It is as if you had walked on the set of a Chinese gangster film. Clinking cut-lery, shouting, huge round tables with pink tablecloths, golden lanterns, and red, a whole lot of red. If you have ne-ver been to a real Chinese restaurant it will take some getting used to.Certainly, Tai Wu closely resembles the watered down Dutch-Chinese restau-rants like ‘De Lange Muur’ or ‘Chinese Garden’. But there is a marked differen-ce in the way you are treated. To begin with, several minutes will pass until someone approaches you, minutes in which busy waiters do their best to give you the feeling you are in their way. When you are finally greeted, ex-pect the necessary ‘good evening’ and an exaggerated smile, followed by a sprint to a table that has been cleaned of dishes from other guests a mere ten seconds earlier.No, they are not really hospitable. But as rude as they are socially, as formi-dable they are in the kitchen.

Typically Chinese. The most fun, espe-cially with a large group, is to be had by sharing lots of small dishes (Dim Sum) and having them placed on the spinning table. Ordering may be a bit of a challenge. There are 158 (!) dishes on the menu, most of them with sparse titles like ‘pork with various vegeta-bles’. Not everyone will appreciate the typical flavour of sour soup or fatty shrimp spring rolls. So don’t go all-in with one single dish, spread your risk. And try the Wonton soup. Order a pot of tea. And definitely try the roasted Peking duck with crepes, hoi sin sauce, spring onions, and cucumber (Pien Pei Ap). Good to know, they work according to the done-is-done principle. The chefs receive an order and start cook-ing as if their life depended on it, re-gardless of any supposed sequence of meals. If you want to make sure your ice cream does not arrive before your soup you have one option: order one course at a time. GM (photo: LW)

Stijl? “Ik heb een vrije stijl. Ik kan me verschillend kleden voor verschillende events. Aan de kleding kun je een deel van iemands persoonlijkheid afleiden. Deze rode schoenen geven aan dat ik een waaghals ben.”

Je werkt in de mode? “Met een paar vrienden kwamen we anderhalf jaar geleden op het idee om kleding te distribueren. Het zijn allemaal studenten en we wilden tijdens onze studie direct al onze talenten ontwikkelen. Zij zijn toen naar de grote modebeurs Bread and Butter in Berlijn gegaan om merken te verzamelen en contacten op te doen. Ik reisde toen veel, dus ik was er niet bij. Maar vanaf die tijd is het avontuur begonnen. Bekende merken die we uitgeven zijn: Bailey Hats, DRMTM, Lavenham en Coco & Breezy-zonnebrillen. In Rotterdam kun je onze kleding kopen in de Swagstore, maar we hebben ook een website met een blog en een webwinkel. We zitten nu nog in de opstartfase maar ik weet zeker dat we groot kunnen worden.”

Zou je jezelf een hipster noemen? “Nee, ik hou echt niet van hipsters. Kijk, de kleding die wij distribu-eren valt goed binnen de hipsterscene, maar de mentaliteit en de lifestyle vind ik niet interessant. Het zijn mensen die rebels zijn, maar dan alleen in hun hoofd en niet in hun doen in laten.”

Waar droom je nog van? “Ik heb veel van mijn dromen al waargemaakt. Ik heb in mijn eentje bijna heel de wereld gezien. Sommige vakanties lijken wel een film. Zo was ik een keer met mijn tweeling-broer in Milaan, de modestad. We hadden daar vrienden gemaakt en zij namen ons mee uit. We waren met een stuk of twintig man, inclusief dames. De eerste jongen maakt een gebaar naar de portier en we mochten toen zo naar binnen, rechtstreeks naar een viptafel vol met flessen drank, en overal modellen uit Milaan. Dan denk je bij

jezelf: ‘Dit zie ik alleen op tv.’”

Wat staat er op je verlang-lijstje? “Het eerste wat ik zou

kopen als ik een flinke smak geld heb is een Rolex waarvan de dial plate

gemaakt is van meteoriet. Maar wat is echt belangrijk? Ik wil wel een mooi huis aan zee. Je kunt alles kopen als je er maar hard voor werkt. Natuurlijk zou ik wel een mooie Rolex willen, maar uiteindelijk is het maar geld.” CM (fotografie: RvdH)

Geert Stevens is officieel met pensioen, maar geeft nog één dag in de week statistiek op de ESHCC.

DUBBELGANGERS

Voor ‘Dubbelgangers’ zoekt EM op de EUR naar look-a-likes van be-

kende mensen. Suggesties zijn van harte welkom: [email protected].

KADEtjESDit gehele collegejaar ben ik mentor van een studie-groepje dat bestaat uit een dozijn eerstejaarsstudenten. Zij kwamen zo groen als gras aan op de universiteit, met weinig of geen idee van het reilen en zeilen hier. Aan mij de nobele taak hen te helpen om ze zo snel mogelijk op-timaal te laten presteren. Ik weet nog goed hoe ik zelf de allereerste dag de intro had met mijn groepje. Willekeurig bij elkaar ingedeeld zaten we de uitgedeelde lunchboxjes leeg te eten. Eerst afwachtend. Na een rondje voorstellen kwam het wat los. Een paar bijeenkomsten later begon er een soorte-ment rolverdeling te ontstaan. Nog wat later werkten we keurig samen aan presentaties en practica. En nu is het een jaar later en ben ik de helft uit het oog verloren. Ze zijn verdwenen met de noorderzon, of hebben hun bed of bank verkozen boven de gloednieuwe faculteit. Om hier als mentor op in te springen, werd een work-shop groepsgedrag en teambuilding aangeboden. Los van de daarmee gepaard gaande horror van droge kadetjes met een overdaad aan boter en laffe kaas, vond ik het een interessante middag. De wijze waarop mijn oude studiegroepje zich had ontwikkeld bleek niet op zichzelf te staan. Zonder het destijds te weten ben ik namelijk getuige geweest van een praktijkvoorbeeld van ‘een groepsontwikkelingsproces volgens Tuckman’. De in zijn model beschreven vormingsfases zijn allemaal langsgekomen. Ook leerde ik dat de onderlinge rolverde-ling binnen het groepje volgens ‘het model van Belbin’ verliep. Nieuwsgierig ben ik hoe dit alles in mijn mentorgroepje gaat lopen. Hoe lang zullen ze afwachtend zijn? Zal er een echte voorzitter opstaan? Wordt het een hecht groepje? De tijd zal het leren, maar ik heb ondertussen wel zo mijn vermoedens: Tuckman en Belbin hebben namelijk een stuk beter nagedacht over hun theorieën dan de lunchsamenstellers over de inhoud van hun boxjes. Ik kan geen kadetje meer zien.

Daniël Lambrichts is tweedejaarsstudent geneeskunde

Bert van Marwijk was tot voor kort bondscoach van het Nederlands elftal.

“Deze schoenen heb ik

in Istanbul gekocht. Ze

zijn van Louis Vuitton en

ze zijn ontworpen door

Kanye West. Ik had nooit

gedacht dat ik deze

schoenen ooit in een

winkel zou tegenkomen,

dus toen ik ze zag dacht

ik ‘it’s now or never boy.’”

“Dit horloge heb ik

gekregen van mijn

beste vriend. Hij had

er twee gekocht. Eén

voor hem en één voor

mij. Het is een Casio

ingelegd met

diamanten. Ik heb nog

nooit zo’n mooi

cadeau gekregen.”

We distribueren nu

ook de zonnebrillen

van Coco & Breezy. Hun

zonnebrillen worden

gedragen door

celebrities als Beyoncé

en Nicki Minaj.

Het enige waar ik

echt voor kan

sparen is reizen. Ik

heb de afgelopen

jaren veel solo

gereisd. De

mooiste plek waar

ik ben geweest is

Shimla, vlakbij

Kashmir in India.

Broek: Wood WoodShirt: Dolce & GabbanaVest: DiorSchoenen: Louis Vuitton

De stijl van Giovanni Dihal (22)Student bedrijfskunde

DIt BEN IK Daniël

Lambrichts

Erasmus Magazine 3 jaargang 16

Documents

Transcript of Erasmus Magazine 3 jaargang 16