Elfstedentocht 2017 - RVVC-er Atse in de krant Een R4 voor ... · kampeer kriebels ook weer...

11
Elfstedentocht 2017 - RVVC-er Atse in de krant Een R4 voor een 60-jarig bruidspaar Contributie al betaald?

Transcript of Elfstedentocht 2017 - RVVC-er Atse in de krant Een R4 voor ... · kampeer kriebels ook weer...

  • Elfstedentocht 2017 - RVVC-er Atse in de krantEen R4 voor een 60-jarig bruidspaar

    Contrib

    utie al

    betaal

    d?

  • Beste vrijbuiters,

    Het is eindelijk lente enbetekent dat onze vier-tjes.zesjes,estafettes en alhet andere moois weernaar buiten mag. Hierdoor beginnen dekampeer kriebels ookweer langzaam op te spe-

    len.Dus werd het hoog tijd om de campervan stal te halen en eens lekker een dagjete toeren. Het is een beetje een grijze engrauwe dag, maar dat verandert snel,als wezomaar ineens een knalgele Renault 4F4met Frans kenteken langs de weg zienstaan.

    Eerst eens een paar keer aarzelend eromheen gelopen, het is geen natuurlijkeschoonheid...... Dan naar binnen, op zoek naar de eigenaar,eens informeren naar de kosten.In de garage stond nog het een en anderaan oldtimers waar onder een NSU en eenFord Taunus in fantastische conditie.Aan de wanden hangen oude brommers,Solexen en zelfs een bakkersfiets.De vraagprijs voor de F4 was natuurlijk veelte hoog.

    Hup, de camper weer in en door...eerst evenergens lunchen en..... toch maar weer terugnaar de garage. De auto toch maar eensbeter bekeken en gevraagd of we hem opde brug mogen zien.Wat een verrassing, de onderkant is keihard

    en er is niks aan gelast.Tja, en als de eigenaar dan ook nog de prijsomlaag brengt en hem voor de deur wil afle-veren, dan is de beslissing snel gemaakt!

    Nog twee maanden en dan is het zo ver, heteerste kampeerevenement van dit nieuwejaar. Deze keer is weer de beurt aanBrabant. De gebroeders Marskamp (Bart enJeroen) en Berry van Mier hebben de orga-nisatie deze keer op zich genomen.We rekenen er op dat ze er iets leuks vangaan maken.In de volgende uitlaatklep kunnen jullie hiermeer over lezen.

    Langs deze weg wil ik alle leden alvast uit-nodigen voor de jaarlijkse ledenvergadering,die zal plaatsvinden op de camping, vooraf-gaand aan het voorjaarsevenement.

    We zijn ook weer op zoek naar leden die hetbestuur willen versterken.Heb je goede ideeën en vind je het leuk omiets voor onze club te betekenen meld jedan aan. Aanmelden kan tot 24 uur voor devergadering.

    Veel leesplezier met deze nieuwe uitlaat-klep.

    Met vrolijke Vrijbuiter groet,Henk Buwalda

    Velen van jullie hebben de contributie albetaald. Fijn! Mocht je dat nog niet hebbengedaan, doe dit dan svp spoedig.

    Betalen mag op IBAN:

    NL37 ABNA 0593 5100 11

    ten name van: RVVC te Zwolle.

    Martijn Brouwer

    Van de voorzitter

    Contributie 2017

  • Er was eens een clubje vrienden dat op hetRVVC najaarsevenement van 2016 stondente discussiëren over de datum waarop denieuwjaarsreceptie 2017 gehouden zoumoeten worden. 15 januari werd geopperd.“Nee”, zei Willem G, gevolgd door: “Dan isde Elfstedentocht”.Meteen werd door een deel van ondergete-kenden de telefoon tevoorschijn getoverdom deze datum in de agenda te reserverenvoor de tocht der tochten. Ook hun groeps-app kreeg die naam.Op de gezellige nieuwjaarsreceptie, die op 8januari werd gehouden, werd het onderwerpniet besproken. Alsof iedereen het vergetenwas. Of het werd vakkundig doodgezwegen.Of het was er niet koud genoeg voor. Pas opvrijdag de 13e, om negen uur ’s avondskwam er in de groepsapp “Hé! Dat is over-morgen!” voorbij, met daarbij de vraag:“Heeft iemand betere plannen dan zwem-men, want ijs ligt er niet?”Op zaterdag werd er volop heen en weerge-appt in de groep en ontstond er lang-zaam aan werkelijk een plan. Het moesttoch maar met de auto gebeuren, zo’n rond-je langs de elf steden. Het wordt een man-nen-feestje. Sabine moet werken, Maureenstuderen, Rianne is (volledig terecht) bangvoor wagenziekte en Sylvie is doodleuk nietuitgenodigd.Veel van de voertuigen die gerelateerd zijnaan de R in RVVC worden voor de hobbygehouden en hoeven met zulke barre weers-omstandigheden natuurlijk niet de weg op.Martijn mag de Clio RS lenen van Sabine enMenno besluit om zonder verdere discussiede Mini JCW voor dit leuke spelletje in tezetten, wat verder een enorm passendekeuze is. Om half twaalf in de avond, komtde melding: de route zit in de Garmin, eenTomTom voor mensen die graag leuke rond-jes rijden in plaats van strikt van A naar B,waarmee alle voorbereidingen zijn getroffen.Sloten is het meest zuidoostelijke stadje vande elf en daarmee kandidaat voor het start-punt. Het blijkt dat café de Zeven Wouden alvanaf 10 uur in de ochtend op zondag koffiewil verstrekken. Fantastisch! Toch is half

    twaalf vroeg genoeg om af te spreken. Na ‘smorgens nog wat vrolijke kleurcodes op deradio gehoord te hebben, bleken de wegenprima te berijden te zijn, zocht elk equipe z’nbijrijder, en werd de liaison richting Frieslandingezet. Tien minuten eerder dan afgespro-ken komen Menno en Folkert geheel vol-gens verwachting aan. De auto aan de randvan het dorpje geparkeerd en lopend doorde pittoreske straatjes van Sloten naar deZeven Wouden. Koffie wordt besteld. Met

    appeltaart natuurlijk, naar goed RVVC-gebruik! De kastelein wist er ook nog gezel-lig een borreltje (van verder ongedefinieerdeafkomst) met slagroom bij te zetten. Nietveel later arriveren Martijn en Michiel, waar-voor ook zo’n ontbijtje wordt besteld. Martijnkiepert zonder slag of stoot onder de mel-ding dat hij niet houdt van rare dingen in dekoffie, zijn borreltje in de koffie. Oh, hoort datzo? Weer wat geleerd, doch de rest houdthet op opdrinken en leeg lepelen.Tegen twaalven, met de koffie- en appel-taartmeter op niveau, is het duidelijk tijd omde tocht der tochten te laten beginnen. Opnaar het bebouwde-kom-bord van Sloten.De jarenlange RVVC-puzzelrit ervaring inhet chaotisch anarchistisch manoeuvrerenen groeps-parkeren komt hier, en nog 10keer meer, van pas.

    Elfstedentocht 2017

  • Na Sloten staat Stavoren op de route. Deeerste etappe gaat nog iets rustig aan envoert ons natuurlijk niet over de N359. Hetüberleuke navigatiesysteem stuurt ons langsallerlei mooie smalle weggetjes en dijkjes,zoals de Sânfaertsdyk / Liemerige Wei. Daartreffen we het Seedyk Kiekje. Blijkbaar deplek om een kiekje te schieten.

    Ook het uitzicht over het IJsselmeer en deNoordoostpolder zijn prima; weids en rustigzijn hier de toverwoorden. Snel weer in deauto.Stavoren wordt binnen afzienbare tijdgehaald en snel een foto geschoten, wantveel meer dan een groot betonnen gebouwwas er niet direct te zien.

    De Garmin wilde ons eigenlijk niet door destad leiden, maar dat advies sloegen wij, inonze zoektocht naar het Vrouwtje vanStavoren, in de wind. Achteraf niet echt han-dig, want dat Vrouwtje hebben de meestenvan ons niet gezien. Geheel tegen de ver-wachting in komen we op onze etappe naarHindeloopen eerst Workum tegen.Ja, eh… Een stadje overslaan is ook nietecht aardig en gelukkig zit er ook een navi-

    gatie systeem in de auto. Per telefoon wordthet adres van het bekende sluisje vanHindeloopen opgezocht.

    Niet dat je daar echt heen kunt, want het isallemaal weer autovrij, net als het centrumvan Sloten. Na de auto’s op de toeristen-parkeerplaats te hebben achtergelaten eneen wandelingetje naar het sluisje,

    is het hoog tijd voor een bakkie, wederomnaar goed gebruik met appelgebak. Dit keerhelaas zonder borreltje en ook zonder delekkere smaak van het appelgebak inSloten.In Hindeloopen doen we een kleine seat-shuffle en mag Folkert het stuur van Mennozijn Mini JCW in zijn handen nemen en is

  • het tijd om alle 211 knollen los te laten op deetappe naar Bolsward, waarbij ook meerde-re navigatiesystemen nodig blijken.

    Alhoewel we na Bolsward ook Harlingen enFraneker snel aan doen voor een fotootje,

    maakt de bestuurder van de Mini daar weinig vanmee. Hij geniet vooral met volle teugen vande kleine smalle weggetjes tussen de stad-jes, waar de Mini, enigszins opgejaagd doorde sportieve Renault Clio RS, zich helemaalthuis voelt. Wat ook erg opvalt is dat men indeze provincie erg gewend is aan 11-stedentoerisme. Met warme gebaren en aanmoedi-gende woorden worden we erg regelmatigbegroet door fietsende en wandelende sup-

    porters. Vriendelijk zwaaien we terug.Na Franeker is Dokkum aan de beurt entegen de klok van vier (toepasselijk getalvoor veel RVVC-ers) begint de zin in lunchwel erg toe te nemen. Geheel naar traditievan deze deelnemers tijdens de rondrit vaneen normaal RVVC evenement, wordt eenviswinkel gezocht. Die ene die we vondenop een industrieterrein was nog even metvakantie, zodat het toch de cafetaria in hetcentrum wordt. Daar is er wederom, net alsin al die andere culturele Friese plaatsjes,gelegenheid om een bruggetje, bootje,watertje, etc op de foto te zetten.

    In de snackbar blijken we niet de enige kilo-metervreters te zijn. Aan de bar worden ster-

    ke verhalen vertelddoor een motordui-vel, terwijl wij onsafvragen of zijnvoor de deur gepar-keerde brommernou echt gerestau-reerd is, of datalleen alle boutjesgoudkleurig zijngeschilderd. Na een eenvoudigdoch voedzaam

    maal, wordt opnieuwde seat-shuffle inge-zet met als resultaatdat Martijn Folkert alspassagier krijgt enMenno Michiel meemag/moet nemen.

    Op naar de hoofd-stad van de

  • Elfsteden-provincie. In de volgwagen is hetgezellig en gemakkelijk, want die hoeftalleen maar die Mini van Menno op teduwen. In de zoektocht naar de Bonkevaart,waar de finish voor de schaatsers normaliteris, schieten we het zo karakteristieke brug-getje van Bartlehiem voorbij. Gelukkig heefthet grote archief nog een plaatje van eenplaatje uit 1998, toen met de RVVC voorlo-per de tocht der tochten in twee dagen gere-den werd.

    De zon begint ondertussen al te dalen en wewillen toch ons kruisje halen.Uiteindelijk wordt ook die hele Bonkevaartgemist, maar daar wordt verder niet echt om

    getreurd. Wel nog een plekje bij deElfstedenhal geconfisqueerd voor een primafoto:

    Met nog twee plaatsen op het programmavoert de route ons door een plaatsje waarbijeindelijk duidelijk wordt hoe Menno zijngelaatsbeharing genoemd zou kunnen wor-den.

    De schemering is ondertussen ingevallen enhet weer heeft zich aangepast aan dekoude, winterse omstandigheden die bij deElfstedentocht zo gewoon zijn, als we bijSneek aankomen.

    De tijd en het weer weerhouden ons ervanom op zoek te gaan naar de SneekerWaterpoort. Maar die zien we vaak genoegin het logo van een bekend watersport-kle-ding merk, dus dat wordt niet als “ach gut,wat erg nou” bestempeld. De oh-zo-gezelli-ge sneeuw gaat in dit Vries-land natuurlijksnel over in yek-bah-regen, als we IJlst inhet donker bereiken: Snel weer verder.

  • Na een laatste seat-shuffle komen we terugop de originele bezetting en zetten we deafsluitende etappe in. Op naar het beginpuntin Sloten, want de Elfstedentocht is uiteinde-lijk toch een rondje.Het café waar het feest een uur of zes eer-der begon is gezellig verlicht en de kasteleinschenkt ons graag een welverdiend drankjeuit.

    Ik weet niet waar die schaatsers langskomen, maar onze Elfstedentocht was280km lang. Goed te doen op één middag.

    Groeten, Martijn, Menno, Michiel en Folkert

    Op de terugweg van het jubileumevenementin Hoogwoud mochten de 5-jes van Martijnen Rianne de Afsluitdijk over. Een mooimoment om bij het monument halverwegeeen plaatje te maken.Henk Buwalda herkende de locatie en sleeptdaarmee het overweldigende prijzenpakketin de wacht, af te halen in de clubwinkel.

    Dan de nieuwe opgave, een eigentijdseRenault voor een historische toren. Wiewaat waar het is en verdient daarmee hetleuke prijzenpakket?

    Raad waar hij staat

  • Zo rond half november vorig jaar werd ikgebeld door Neel de Jong uit Heerenveen.“Ik heb misschien een gekke vraag aan u,maar u rijdt nog dagelijks in een R4?”Want ze was op zoek naar een adres vaneen Renault 4 rijder, die haar ouders wildeophalen op de dag dat ze hun 60-jarighuwelijk zouden vieren, te weten 28 decem-ber 2016.Ze had al contact gehad met de R4 Club,maar ze had van hen begrepen dat het eengroot probleem zou worden, omdat al dieR4tjes in de wintermaanden geschorst bin-nen staan.Wel was ze door de R4 Club doorverwezennaar mij, in de wetenschap dat zowel mijnrode R4 als de groene 4 GTL van Tonnyzomer en winter gebruikt worden.De bedoeling ervan werd door Neel uitge-legd. Haar ouders hadden een R4tje als eer-ste auto, waarmee ze in de jaren ’60 zelfhun verhuizing van Vlaardingen naarGroningen deden.En het leek de familie zo leuk als de oudjesop hun 60-jarige huwelijksdag in een R4 vanhuis gehaald zouden worden. En dan naarde feestlocatie zouden worden gereden, teweten het sjieke landgoed De Coendersborgin Haren.Een hartstikke leuk idee en wat doe je dan;je zorgt dat je de datum 28 december in jeagenda vrij houdt voor een optreden alsgastchauffeur.

    Nadat er wat foto’s van onze beide R4tjeswaren gemaild, was de keuze al snelgemaakt.De felgroene 4 GTL van Tonny viel bijzonderin de smaak en van de afgesproken prijswerd de familie helemaal blij.

    Een week voor de bewuste dag nam Neelcontact met me op om adres en exacte tijdnader af te stemmen. Ik moest om half 12achter de appartementenflat ergens inGroningen Zuid zijn. Daar zou ik dan wordenopgewacht met een feestelijke corsage eneen lintje voor aan de antenne. En vervol-gens moest ik dan doorrijden naar hun gara-

    gedeur, waar het echtpaar dan moest instap-pen.En ze wilde me toch nog even om een gunstvragen; of ik die dag in pak wilde verschij-nen.Neel zelf maakte het niet uit, maar haar zus-sen wilden toch wel graag een chauffeur dieniet uit de toon zou vallen bij de rest van defamilie…Och geen probleem, dan wordt mijn pak ookweer eens gebruikt, want die hing al sindshet huwelijk van Rianne en Michiel werke-loos op de hanger.

    De dag ervoor werd de R4 nog even netjesgewassen en hij zag er tiptop uit.Toen de bewuste woensdag 28 decemberwas aangebroken, heb ik me in mijn pakgehesen en werd om half 11 koers gezetnaar Groningen.Ik was prachtig op tijd op de afgesprokenlocatie, waar de man van Neel me al stondop te wachten.Een felgroene corsage met 2 witten ballon-nen eraan werd op de hoedenplank gedra-peerd en een vrolijk lintje wapperde daarna

    aan de antenne. Tevens kreeg ik een soortkerstpakketje met een aantal Friese lekker-nijen erin en een halve liter Sonnema beren-

    Een R4 voor een 60-jarig bruidspaar

  • burg. Wat een leuke verrassing!Er werd even gebeld dat het bruidspaar naarbeneden kon komen en de R4 werd bij hungarage voorgereden. De garagedeur sloegopen en daar kwam het bruidspaar met denaaste familie naar buiten. Ze waren hele-maal verbaasd dat hun dochters zoiets gere-geld hadden en waren heel enthousiast,toen ze begrepen dat ze hierin naar defeestlocatie zouden worden gebracht.

    Ik had verwacht dat oma achterin zou plaatsnemen en dat haar echtgenoot naast mij zougaan zitten. Maar nee hoor; beiden staptenvrolijk lachend achterin, alsof het een echtetaxi betrof.

    Mij werd gevraagd of ik nog een rondje methen door Haren wilde rijden, langs het huiswaar ze lange tijd gewoond hadden voor zenaar het appartement verhuisden.Geen probleem natuurlijk. Iemand reedvoorop en de R4 met achterin een echtpaarvan samen 172 jaar volgde trouw.Ze bleken nog bijzonder goed bij de tijd tezijn. Vrolijk keuvelend met z’n tweeën enmet de chauffeur werd het hofje bereikt waarze gewoond hadden.Voor hun voormalige huis werd gestopt enwerden er foto’s gemaakt van het bruidspaar

    voor de R4 met het huis op de achtergrond.De buurvrouw van destijds, ook in de 80,woonde er nog en kwam nieuwsgierig naarbuiten.Ja en dan wordt er zomaar een minuut of 10bij gekletst. Lachen hoor!Vervolgens werd koers gezet naar de feest-locatie, De Coendersborg in Haren.Met brandende gele koplampjes werd delaan naar het buitenverblijf opgereden envoor de ingang stond een ereboog van fami-lieleden klaar om het bruidspaar te verwel-komen.De oudjes vonden het fantastisch. Ook hier werden weer diverse foto’s gescho-ten en werd ik uitgenodigd om toch vooral

    mee naar binnen te gaan voor een kop kof-fie. En dat sla je niet af.

    Ik nam daarna afscheid van het 60-jarigbruidspaar en de familie. Niet nadat ik diver-se complimenten had gehad over het uiterlijkvan de auto en de geweldige bijdrage die ikhad geleverd aan deze bijzondere dag.En daar doe je het tenslotte toch voor!

    Harry Velthuis(met dan k aan Koen Smilde voor de foto’s)

  • 27 mei 2017Oh Oh RenaultVarsenerweg 15, Ommen

    9-11 juni 2017RVVC VoorjaarsweekendBrabant

    1-3 september 2017RVVC NajaarsweekendOverijssel

    ClubinformatieAgendaRenault Vrijbuiter Vrienden Club Opgericht 15 sept 2006 te HoogwoudKvK 01116245

    [email protected] EUR 15 per persoon perkalenderjaar, EUR 25 per gezin per kalen-derjaar t.n.v. RVVC te Zwolle IBAN: NL37ABNA0593510011 BIC: ABNANL2A

    Webmaster Michiel Komies, [email protected]

    BestuurMenno MertsBreegraven 677231 JB Warnsveld. 06-15097768

    Henk Buwalda Meekeshof 23 9089 BC Wytgaard. 058-2553235

    Folkert SikkemaDr. F.W. Klaarenbeeksingel 573871 XB Hoevelaken. 06-54711116

    Martijn Brouwer Verl. Hoogeveense vaart 56 7864 TC Zwinderen. 06-42516883

    Sjannien PenningsOsseweistraat 383023 DD Rotterdam. 010-4550987

    Coördinator evenementenvacature

    Redactie Uitlaatklep Wouter Hoek, Sabine Velthuis, HarryVelthuis, Martijn Brouwer [email protected]

    ClubartikelenWim en Wilma MeesterAdres zie boven [email protected]

    Technische vraagbaakJaap Wagenmaker, tel: 0228-724333Wim Meester, tel: 0228-584825 Harry Velthuis, tel: 0591-618696

    25 jaar geleden: Twingo