OUDERSCHAP Na de scheiding

Een stiefva er is lang zoEén op de zeven kinderen maakt een echtscheidingmee, meldde het CBS gisteren. Vooral de relatiemet de vader komt daardoor onder druk te staan.

Zorg Vaders die zorgtaken opzich nemen, hebben een betereband met hun kinderen.De foto is archiefbeeld. Foto HH

Door Mensje MelchiorAmsterdam

Niet alle vaders zijn blij dat het zon-dag vaderdag is. Die dag worden nog-al wat gescheiden papa’s met de neusop de feiten gedrukt. Het contact methun kinderen is verbroken en eennieuwe stiefvader heeft de plek vanpappa ingenomen.

Eén op de zeven kinderen maakt eenechtscheiding mee. Dat heeft desa-streuze effecten op de relatie met hunbiologische vader, blijkt uit cijfers diehet Centraal Bureau voor de Statistiek(CBS) gisteren naar buiten bracht. Demeeste kinderen (80 procent) blijvenbij hun moeder wonen, 15 procent vande gescheiden stellen gaat voor het co-ouderschap en slechts 5 procent vande kids belandt bij vader in huis. Na descheiding heeft 20 procent geen con-tact meer met de uitwonende ouder,meestal de vader. Daarbovenop vindtnog eens 20 procent van de kinderende relatie met papa ‘slecht’.

Dat is niet alleen naar voor de vaderdie zijn kind nog maar sporadischziet, maar ook voor de kinderen, vindtGZ-psychologe Liesbeth Groenhuij-sen. Zij begeleidt ouders die in eenechtscheiding liggen. ‘Vooral oudersmet jonge kinderen slaan bij de schei-ding flink aan het ruziën. Moedersverwijten vaders dat hij het kind geengezond eten geeft of dat het kind vierdagen van slag is als het bij papa heeftgelogeerd. Als de vader het kind dan

in het eerste jaar niet meer mag zien,is het heel moeilijk om het contactdaarna te herstellen. Het vertrouwenis weg.’

Maar het is zeker niet altijd de moe-der die vader bij de kinderen weg-houdt. Papa’s die vóór de scheidingeen niet al te innige band met hetkind hadden, verliezen sneller hetcontact. Groenhuijsen: ‘Vaders diezich weinig met de opvoeding heb-ben bemoeid, moeten niet verwach-ten dat het contact na de scheidinggoed blijft. In Nederland zijn het tochnog altijd de moeders die het meestevoor de kinderen zorgen. Dan is hetniet zo gek dat na een breuk de bandmet de vader verwatert.’

Bijna de helft van de kinderen krijgteen stiefouder, gemiddeld als ze 12jaar oud zijn. Bijna de helft van hen isblij met de komst van een stiefvader,eenderde vindt het maar niets. Groen-huijsen publiceert in september eenboek voor aanstaande stiefouders Deweg naar het stiefgezin, met tips. ‘Sim -pele dingen, als dwing een kind nietde nieuwe vader papa te noemen. Engeef de kinderen even de tijd om terouwen voordat je een nieuwe vriendof vriendin voorstelt. Het klinkt lo-gisch, maar verliefde ouders houdenop hun roze wolk lang niet altijd reke-ning met dat soort gevoeligheden.’

Als het goed gaat in het opnieuw sa-mengestelde gezin, gaat het ook goedmet de kinderen. Of een kind geluk-kig is, hangt sterker samen met de

band die het kind met de stiefouderheeft, dan met de band met de uithui-zige biologische vader, stelt het CBS.Groenhuijsen: ‘De kinderen hebben -als ze goed met de stiefouder op kun-nen schieten weer een veilige thuis-haven. Een nieuwe man in het gezin

zorgt ook voor een betere financiëlesituatie, waardoor één van de oudersminder kan gaan werken en meeraandacht aan de kinderen geeft. Ookheel belangrijk; kinderen zien dat hetmet volwassenen en de liefde wélgoed kan lopen.’

Toch is de stiefouder niet bepaaldeen stabiele factor. Zestig procent vande tweede huwelijken eindigt weer ineen scheiding. ‘Heel pijnlijk voor dekinderen’, vindt Groenhuijsen. ‘Zijzien wéér een vader grotendeels uithun leven verdwijnen.’

Intense gesprekken met stiefpa

gek nietMeebeslissen over nieuwe vaderStudente Andrea (22)was 17 toen haar oudersuit elkaar gingen. Eenhalf jaar later sloeg haarmoeder weer aan hetdaten. ‘Best snel, maarik vond het niet erg. Ikwilde dat mijn moederweer gelukkig zou wor-d e n .’Potentiële partners kwa-men thuis eten, zodatAndrea en haar jongerebroertje en zus meteeneen oordeel konden ge-ven. Met Ben klikte hetmeteen. ‘Een hele fijneman, waarmee ik lekkerkan discussiëren over demisstanden in de we-r e l d .’A n d r e a’s moederen Ben kregen een rela-tie en ze zag haar moe-der opbloeien. ‘Ze werd

spontaner en vrolijker.’Na negen maanden ver-liefdheid gingen de tweetrouwen en het gezintrok bij de stiefvader in.Langzaamaan ging denieuwe man in huis zichmet de opvoeding be-moeien. ‘Hij greep in alseen van ons niet wildeafwassen, hielp methuiswerk en zorgde datik en mijn zus een leukbijbaantje kregen.’Een half jaar geleden re-aliseerde Andrea zichdat Ben inmiddels eenechte vader voor haar is.‘We zaten in de auto enhij vroeg of hij me zijndochter mocht noemen,omdat hij stiefdochter zonaar vindt klinken. Hijhad gelijk, want hij is nu

een soort vader voor me.Als ik ergens mee zit, belik hem.’Met haar biologische va-der heeft ze geen con-tact meer. ‘Hij was ver-bitterd na de scheidingen bleef maar over onzemoeder tekeer gaan. Hetwerd steeds vervelenderom bij hem langs tegaan. Twee jaar geledenhebben we het contactmet hem verbroken. Ikhad vroeger al niet eenhele warme band methem. Hij was een echteworkaholic, we zagenhem alleen met hetavondeten. Het is na-tuurlijk naar dat we hemniet mee zien, maar ikben wel extra blij dat weBen hebben.’

Een stiefvader verdwijntna een tweede scheidinglang niet altijd uit beeld.Voor Marlies (30) blijfthaar stiefvader haar ech-te vader, ook nu hij enhaar moeder alweer tienjaar uit elkaar zijn. ‘Ikwas vijf toen Arno in onsgezin kwam. In het beginruziede ik nog wel eens

met hem als ik mijn bordleeg moest eten. Danriep ik heel gemeen dathij mijn papa niet was.Maar al snel ging ik hemals mijn vader zien endat is nooit meer veran-derd. Gelukkig zijn hij enmijn moeder zonder ru-zie uit elkaar gegaan enheb ik nooit tussen hen

hoeven kiezen. Als ik nuergens mee zit, bel ikhem meestal als eerste.Misschien is na de twee-de scheiding mijn bandmet hem alleen maarsterker geworden. Wegaan vaak met zijntweeën uit eten en danvoeren we heel intenseg e s p r e k ke n .’

DG

12-

06-0

8 ka

tern

1 p

agin

a 08