Ecunomist, Year 15, Issue 4

36

description

The ECU'nomist is an edition published by the Editorial Commitee, on behalf of Study Association ECU'92. Study Association ECU'92 represents the students at the Economics department of Utrecht University.

Transcript of Ecunomist, Year 15, Issue 4

Page 1: Ecunomist, Year 15, Issue 4
Page 2: Ecunomist, Year 15, Issue 4
Page 3: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006 3

Inhoud & Colofon

Redactioneel 4

Het einde in zicht 5

Agenda & Assosiation news 6

USE: Cambridge bij de Dom 7

Poker: anything but a card game 8

Alle liefde is economie 10

Famous Economist: Steven D. Levitt 12

De Grote ECU’92 Fotopagina 15

Onderzoek Onderzocht: Rob Alessie 16

Study Trip: Budapest 18

De weg naar het afstuderen 20

Werken bij KPMG 22

Paspoort: Claire Economidou 24

Study Trip: The Devil in the Details 27

Studying & More: Masters 30

Reflections of an Aralosaurus 32

Utrecht Business School 34

De redactie v.l.n.r.: Florian Krätke, RobGrootendorst, Joëlle Tabak en Silvester Bosma.Niet op de foto: Olena Meshcheryakova

De Ecunomist verschijnt vijfmaal per jaar in eenoplage van 1400 voor de leden, begunstigers,Æcunomen en externe contacten van ECU’92.

Uitgave van:Studievereniging ECU’92Vredenburg 1383511 BG UtrechtTel.: 030-253 9680E-mail: [email protected]: www.ecu92.nl

Hoofdredacteur:Silvester Bosma

Eindredactie:Joëlle Tabak

Redactie:Silvester BosmaRob GrootendorstJoëlle Tabak Florian KrätkeOlena Meshcheryakova

Lay-out:Rob Grootendorst

Drukwerk:Hakker van Rooijen

Verder werkten mee:Het bestuur van ECU’92Y.S. Brenner Malu Knippenberg Joël KroodsmaRoel Salden

KopijStukken kunnen worden aangeleverd op diskettebij een van de redacteuren, of via de e-mail ([email protected]). De redactieheeft het recht om stukken in te korten of teweigeren voor publicatie.

© Studievereniging ECU’92 Overname van artikelen is, met bronvermelding,toegestaan.

Page 4: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 20064

Redactioneel

Ecu’92, Hoofdredacteur redactie

voor. Boersma heeft duidelijk aan de financiëledoelstellingen voldaan en de provincies varen erwel bij. Wat is dan 7 ton op pak hem beet 100miljoen dividend aan gemeentes en provincies?Gemeentes en provincies die onder de overheidvallen, maar daar hoor je ze niet over. Typischpolitiek: alle partijen zijn in rep en roer, deoppositie vindt de regering nalatig, de regeringvindt dat het nou maar eens hard aangepaktmoet worden en een maand later hoor je er niksmeer over. Ik ben benieuwd naar de reacties vanvolgend jaar als blijkt dat Boersma ook aan deklanttevredenheid doelstelling heeft voldaan ennog een 100.000 extra in zijn zak kan steken.

Hoewel wij bij de redactie niet doen aan klant-tevredenheid bonussen hebben we toch onsbest gedaan om ook deze editie met diverse,leuke artikelen te vullen. Uiteraard zijn er ver-schillende artikelen over de studiereis naarBoedapest (nee geen snoepreisje, gewoon uiteigen zak betaald), maar ook voor de master-studenten is er genoeg te lezen. Florian zal opgeheel eigen wijze een beroemde econoomonder de loep nemen, Malu heeft een recensiegeschreven over "alle liefde is economie" en onsnieuwe redactielid Olena zal de Engelse inslagvan de Ecunomist versterken.

Maar toen dit jaar bleek dat dhr. Boersmawederom 821.000 euro opstreek, stond heel DenHaag op zijn achterste poten. Op het eerstegezicht logisch, want het gaat toch om eensemi-publieke sector gefinancierd met publiekgeld. Een topman van zo'n bedrijf zou niet meermogen verdienen dan de premier, ongeveer130.000 euro per jaar, aldus D66. De minister-president zelf vond de beloning "fors" en hetleidde bij hem tot "irritatie en teleurstelling".Bovendien had hij vorig jaar nog een oproepgedaan om de salarissen in de top van de ener-giebedrijven te matigen. En het CNV tenslottedeed een oproep aan de aandeelhouders vanEssent om iets te doen aan het buitensporigeinkomen .

Samen met Boersma zelf zijn de aandeelhoudersvan Essent namelijk de enige die hier op kortetermijn wat aan kunnen doen. Boersma zelf zalniet bereid zijn afstand te doen van bijna 7 tonvan zijn salaris. 130.000 euro is een schijntjevergeleken bij wat hij kan verdienen bij eenander groot bedrijf waar ze zijn kennis vanzaken wel op waarde schatten. De aandeelhou-ders zijn gemeentes en provincies en die vindenhet wel prima zo. Als je alleen al kijkt naarNoord-Brabant zie je dat ze dit jaar een divi-dend hebben opgestreken van 81 miljoen euro.Dat is 30 miljoen euro meer dan het jaar daar-

Silvester Bosma - Het is ondertussen alweer een beetjeovergewaaid, maar het salaris van Essent topmanBoersma houdt me toch nog steeds bezig. Begin maartlaaide de discussie over het op gedeeltelijk op bonussengebaseerde loon van Boersma weer op. Een jaar eerderwas precies dezelfde discussie losgebarsten, met alsresultaat dat Boersma de helft van zijn bonus afstondaan een goed doel. Zelf zei hij daarmee ‘morele verant-woordelijkheid’ te nemen en hoopte hij een einde tekunnen maken aan de ophef.

Page 5: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006 5

ECU’92, Voorzitter

ervoor dat ik tot aan mijn afstuderen zoveelmogelijk van deze oriënterende activiteitenbezoek. Ik raad iedereen die in de laatste fasevan zijn studie is hetzelfde aan!

Maar aan de andere kant, als ik heel eerlijk ben,wil ik eigenlijk helemaal niet werken. Ik speelwekelijks mee met de lotto en af en toe met destaatsloterij, in de hoop dat ik mijn o zo gewen-ste financiële onafhankelijkheid binnen een zokort mogelijk tijdsbestek kan realiseren. Het belangrijkste bij het vinden van een baan is,zegt men, dat je iets doet waar je je happy bijvoelt, dat je er voldoening uit kunt halen en datje leuke collega's hebt.

Kon ik maar altijd student blijven….

Op dit moment is er nog ontzettend veel tebereiken met de vereniging en daar kun jij deelvan uitmaken. Volgend jaar bestaat ECU'92 15jaar en zal het 3e lustrum worden gevierd.Daarvoor zijn we op zoek naar mensen dieplaats willen nemen in de almanak-commissieen de lustrumcommissie. Ben je vol met ambitieen denk je dat je de capaciteiten hebt om derge-lijke projecten op te zetten en te coördineren,meld je dan aan via [email protected]

De dag na onze halfjaarlijkse algemene leden-vergadering drong tot me door dat we tot nutoe een fantastisch jaar achter de rug hebbenmet mooie uitdagingen, nieuwe vriendschap-pen en grootse activiteiten. Vanaf dat momentzijn we druk bezig met het zoeken naar opvol-gers voor onze mooie functies en dan bedruipthet je een beetje. Wat moet ik toch na dit jaar? Moet ik al ditmoois achter me laten en me echt serieus op dearbeidsmarkt gaan oriënteren? Kan ik niet nogeen jaar? Ik wil student blijven, ik wil niet wer-ken! Hoe moet dat dan met een hypotheek enmisschien kinderen…Dit zijn toch beangstigende dingen die door jehoofd gaan spelen als je als 24 jarige voorzittertegen het einde van je bestuursjaar en het eindevan je studie aanloopt.

Het is lastig om na zoveel jaren in het bruisen-de Utrechtse studentenleven te hebbengestaan, jezelf als werkende man voor te stellen.Iedere student heeft voor zover ik weet moeitemet het bepalen in welke branche, welk bedrijfen op wat voor functie men zichzelf ziet.Gelukkig organiseert ECU'92 inhousedagen eneen bedrijvendag, waarbij het mogelijk is dekeuze iets gemakkelijker te maken. Zelf zorg ik

Kasper Stuijvenberg - Lieve leden,

Er zijn momenten in je leven dat je terugkijkt op eenbepaalde periode ervoor en een speciaal momentvoor jezelf beleeft van trots, weemoed en angst. Eenaantal weken geleden was dat moment voor mij aan-gebroken.

Het einde in zicht….

Bij deze wil de redactie haar welgemeende excuses aanbieden aan de heer Stuijvenberg,voor het misbruiken van de persvrijheid ten behoeve van de plaatsing van exclusief en ongecen-sureerd fotomateriaal. Zij hoopt dat de impact van deze foto's op de lezer van de Ecunomist, deheer Stuijvenberg zelf en zijn bestuursleden niet van blijvende invloed is geweest. Laten we met

de plaatsing van een nieuwe foto met een schone lei beginnen!

Page 6: Ecunomist, Year 15, Issue 4

6th till 9th of JuneRagweekTogether with VUGS and Perikles, ECU'92 willorganize a street soccer tournament. This willbe held at Vredenburg. For more informationconsult www.ecu92.nl or www.ragweek.nl.

7th of June - NBC NieuwegeinConferenceThe theme of the English Conference of ECU'92is "Oil & Gas, the driving forces of the econ-omy". On the website you can find the program,information about the chairman, speakers,debaters and the workshops. If you are wonde-ring what influence oil and gas have on oureconomy and how companies are involved inthis, you can sign in at www.ecu92.nl/congres.

9th of June - Utrecht*Inhousedag ICCVrijdag 9 juni kun je kennismaken met eenunieke organisatie: ICC. 's Middags krijg je eenpresentatie van verschillende werknemers overhun werkzaamheden. Meer informatie volgtnog op de website. Ben je derdejaars of ouder enstudeer je Economie en Geografie ofInternationale Economie en heb je affiniteit metfinanciële markten, stuur dan een mailtje metCV naar [email protected].

Attention!12th of June - Café De SteegBOMBDue to whit-Monday this month tha BOMBwill take place on the second Monday of June.

*Dutch activity

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 20066

29th of May - De Meern*Inhousedag KPMGKPMG ontvangt je met een lekkere lunch,waarna je met een case aan de slag gaat metzowel accountancy als advies vraagstukken. Eris volop gelegenheid om kennis te maken metde medewerkers en vragen te stellen. Kijk voormeer informatie op de website. Ben je derde-jaars of ouder en heb je financiële interesse, dankun je je inschrijven door een mail te sturennaar [email protected].

1st of June - Central StudiosSixpackThursday, June 1st a giant Sixpack party willshake the foundations of Central Studios. Aturnout of 2000 students is to be expected, sono wonder your help is needed to make a suc-cess out of this party. For this, ECU'92 is loo-king for volunteers, at several shifts dividedover 15:00 until 11:00 next morning.Your reward? Free entree and a memorable sou-venir in the shape of the heartwarming memoryof participating in a unique event and receivinga Sixpack t-shirt which has become a real col-lector's item! For those who are willing to helpclean the place afterwards, there's a lovely bre-akfast awaiting accompanied by a bottle of spe-cial ECU'92 wine.Would you like to fill in a few hours, pleasecontact us through [email protected] or signup at one of the ECU'92 rooms!

Agenda en Association news

ECU’92, Coördinator Intern

We are still looking for committee members for the editors,for the Lustrum and for the conference committee!

Interested? Send a mail to [email protected]

Page 7: Ecunomist, Year 15, Issue 4

krijgt een aangepast onderwijsprogramma,bestaande uit hoorcolleges en enkele responsie-colleges.

Een herkansing?En dan hebben we nog de herkansing. Althansdie hadden we. Voor veel verplichte vakkengeldt dat het herhalersonderwijs hier geenrecht meer op geeft. De druk dus nog meer opde ketel; het aantal tentamens per jaar gehal-veerd. Zijn we dan aan het einde? Nee, als hetaan het College van Bestuur ligt niet. De nieuwerichtlijnen vermelden het voornemen om deherkansing slechts voor te behouden aan men-sen die minstens een 4 gescoord hebben. De restmag volgend jaar terug komen, onder het voor-wendsel dat dit studenten zal motiveren. Nee,het langer studeren, wat dankzij onze mogelijktoekomstige VVD-leider straks heel erg duurdreigt te worden, dát is motiverend…Doctoraalstudenten, ook voor jullie is haastgeboden. Eind 2007 is het nu toch echt afge-lopen. Iedereen moet dan klaar zijn. Zo niet,dan is er nog geen man overboord, maar zul jemoeten overstappen naar het Ba/Ma Systeem.Hierover heb je als het goed is inmiddels infor-matie vanuit USE over ontvangen.Moraal van dit verhaal? Nederland is altijd eenland geweest met een hoog opgeleide beroeps-bevolking, waarin ook de gemiddelde vwo'ereen reële kans had om een universitaire studieaf te ronden. Als we niet uitkijken zijn westraks het Cambridge bij de Dom, maar is ditslechts voor een selectief groepje weggelegd.

USE: Cambridge bij de Dom

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006 7

ECU’92, Coördinator onderwijs

Het ideaalbeeld van de zichzelf ontwikkelendeen tot maatschappijkritische burger vormendestudent lijkt welhaast alleen weggelegd voor detopstudent. Nederland als de nummer één ken-niseconomie van Europa, Utrecht als hetCambridge aan de Kromme Rijn. Maar watgebeurt er met de student die niet gelabeldwordt met het plakkertje 'high potential'? In ditartikel een overzicht van wat de niet-perfectestudent, en hoe veel van de lezers zijn dat niet,in het komende studiejaar te wachten staat.

DrempelsAllereerst de drempel in jaar 1. Heb je je 30ECTS binnen? Prima, je mag blijven. Niet?Gegroet met vriendelijke groet en probeer hetelders nog eens. Als het bindende studieadviesis overleefd wacht het tweede jaar. Voor veelvan de verplichte vakken is het te hopen dat jeze in een keer weet te halen. De inspanningenvan sommige studenten kunnen nog wel eenboost gebruiken, en daarin word je geholpendoor wat extra werkgroepen bij veel van de ver-plichte vakken. De 40 uur per week blijft nogsteeds de richtlijn, alhoewel het behalen van ditgemiddelde met recht een historische prestatiezou zijn. Mocht dit allemaal niet genoeg zijndan rest het 'herhalersonderwijs'. Dit betekentin zijn meest positieve wijze uitgelegd veel vrijetijd en zelfstandigheid, maar in meest negatievezin slechts responsiecolleges en een beroep oponvermoede kwaliteiten die het jaar ervoor nietzijn gebleken. De regel is in ieder geval duide-lijk: wie zijn vak niet voldoende afsluit of zichniet één week na aanvang heeft uitgeschreven

Klaas Damstra - Studeren. Je kennis vergroten, jezelf ontwikkelen.Verbredenvan je blikveld.Vanuit interesse gegevens onderzoeken die je intrigeren.Kijken hoe de maatschappij functioneert in economisch opzicht. Dit is watmen vroeger toedichtte aan het studentenleven en in veel landen nog steedsdoet. De universiteit is diegene die dat alles voor je faciliteert, als je maarcollegegeld betaalt - en in één keer al je punten haalt…

Page 8: Ecunomist, Year 15, Issue 4

You have to bluff at the right time and placeonce in a while and make and call the right bets,offering you favorable odds. In the long term,that should make you money. Which does notmean very good players can't easily lose to badplayers, far from it even. A good player mighthave A-A in his hand (two aces is the best star-ting hand possible, but does not guarantee a

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 20068

In the end, the ability to 'read' your opponentsand process the imperfect and misleading infor-mation they give into valuable information, willmake the difference. It is this factor that largelydetermines who sits at the final tables at the bigpoker tournaments. Especially in these largetournaments, the luck factor will die out fur-ther and further. Skill eventually takes over.

Elias Hermans - So, poker is actually microeconomics! It's like those prisoner'sdilemmas and pay-off matrices, but a little more complicated.You neverknow the cards your opponents hold. Furthermore, they try to bluff youaway, set traps, represent cards they don't have and basically trick you intolosing all your money.Talking about imperfect information! And still, howimperfect this information may be, it is the only information you will getfrom your opponents and you will have to make the most of it. Developing aperfect strategy will be very hard.

Poker: anything but a card game

Analyse

Texas Hold'emis played in the main event of the World Series of Poker, and is considered by many the most com-plex and strategic form of poker. Everyone tries to make the best 5 card hand they can out of five

community cards and two personal cards. In modern games the blinds are then posted. The blindsare forced bets. The player to the left of the dealer puts in the small blind, and the player to the leftof the small blind pays the big blind, which is typically twice the small blind. The latter representsthe minimum bet once the action begins. Each player is dealt two cards face down called the hole

cards, which they aim to keep secret. Then the first round of betting follows, with the player to theleft of the big blind acting first. After this, a card is discarded and three cards are dealt face up inthe middle of the table. These cards are called the flop, and are the first three community cards.

There is another round of betting, beginning this time with the small blind. One more card is dis-carded and one more community card is dealt, called the turn. There is another round of betting,

again starting with the small blind, then a discard, and then the final card, called the river, is dealt.There is one final round of betting and then the players who have not folded turn over their cards.

In this case, the highest ranked hand wins. (wikipedia.org)

"Like all variations of poker, no-limit hold 'em looks like a cardgame. But it's not, really. No-limit hold 'em is actually a game ofwagering based on imperfect information that uses cards to con-

struct the situations for wagering." (Dan Harrington, professional poker player)

Page 9: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006 9

winning hand) and trick the bad player to betall his chips, by checking instead of betting forinstance - see the accompanying box. The bad

player might get (short term) lucky and make astraight while holding 7-8. The bad player play-ed a bad hand, but got lucky and won all thechips of the good player. A good player can doeverything right and still lose. It happens, that'swhy people might call it "a godless game, full ofrandom pain". Usually though, the good playersmake sure they have so many chips that theycan afford to get unlucky once in a while and donot have to risk all their chips.

But if you do get unlucky, it can cost you a lot.This summer, thousands will enter the WorldSeries of Poker, where the winner will takehome an astonishing $10.000.000! The biggestprize in sports! As they say themselves, "anyone

Dan Harrington, poker hero.

can win", as proven by Chris Moneymaker, the2003 winner. Just your ordinary, unknownaccountant qualifying through $40 online satel-lite tournaments. And yes, that's his real name.Obviously this man was born to do it…Despite this, I still predict a final table withseveral of the biggest names in poker. But stillthe unknown player at the final table can getlucky (or play surprisingly well) and walk awaywith all that money. That's the beauty of the

game but also the aspect that can make pokerso very very frustrating. Still, all considered,'gambling' isn't exactly how I would classify thebeautiful game of poker.

C. Moneymaker making some money.

Analyse

Possible actions in betting rounds:

Bet:The action of placing a wager. The wager itself can be

referred to as the bet.Check:

To not bet, with the option to call or raise later in thebetting round. Equivalent to betting zero dollars.

Fold: If a player elects to fold, he withdraws from the handand forfeits all bets he has placed up to that point in

the hand.Raise:

Once a bet has been made in a given round, any subse-quent increases to the amount bet is called a raise.

Re-raise: If the bet is increased after it has been raised.

"Poker is a game of people... It's not the hand I hold, it's thepeople that I play with."

"Poker is a godless game, full of random pain."

Page 10: Ecunomist, Year 15, Issue 4

Het KasboekHet kasboek van een relatie is het meest trickygedeelte. Je hebt hier te maken met speculaties,faillissementen, fraude, wisselkoersen en kre-diet. Ieder geeft de acties van zichzelf en deander namelijk een andere waarde (een middagwinkelen ziet hij misschien als een enormeopname van haar kant, terwijl zij het ziet alseen storting van haar kant want ze brengenimmers gezellig samen een hele middag door).Iedere relatie kent meerdere eenheden (valuta-'s) waarin opnames en stortingen gedaan kun-nen worden zoals moeite, geduld, lol, sporti-viteit etc. Om het kasboek goed bij te kunnenhouden moeten de valuta's omgewisseld wor-den tot een gemeenschappelijke eenheid en ookhier is het belangrijk dat beide partijen dezelfdewisselkoers hanteren. Het is essentieel om te weten hoe groot hetkapitaal op de rekening volgens de ander is,want verschillende meningen over het saldo lij-den al snel tot ruzies. Zelf bedenken hoe deander stortingen en opnames waardeert, staatgelijk aan speculatie en brengt dus de nodigerisico's met zich mee. De grootte van claims diede ander op jou kan leggen, hangt ook af van dehoeveelheid kapitaal op de rekening. Als declaim boven de opnamelimiet ligt kun je om

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 200610

De hedendaagse economie is lang geleden ont-staan uit ruilhandel. Zo kan de economie van deliefde ook worden benaderd. Je kunt immersniets waardevollers uitwisselen dan liefde… Eniedereen houdt dan ook (al dan niet onbewust)nauwkeurig bij of onze 'investeringen' in deander wel voldoende 'rendement' opleveren. Ditgeldt voor alle soorten relaties: die ene gozer inde kroeg die nooit een rondje geeft; jebaas/docent die geen waardering heeft voor allebovengemiddelde moeite die je in je werksteekt; je vriend(innet)je dat zeikt als jij Sexand the City wil kijken terwijl jij het afgelopenweekend bij zijn familie hebt doorgebracht etc.

Sociaal KapitaalIn iedere relatie staat er een gemeenschappelijksociaal kapitaal op de rekening. Op die reke-ning kun je stortingen (bijvoorbeeld door eenkeer een huisbeurt over te nemen) en opnamesdoen. Transacties beïnvloeden ál onze rekenin-gen in ons relatienetwerk. In hoeverre de trans-acties per rekening in balans moeten zijn hangtaf van het vertrouwen dat beiden in de relatiehebben. Vertrouwen vormt de basis. Hoe meervertrouwen er is, hoe groter de onbalans kanzijn, want je vertrouwt erop dat het in de toe-komst wel weer rechtgetrokken wordt.Uiteraard moet vertrouwen verdiend worden!

Malu Knippenberg - Iedere student aan de USE is wel een keer door eendocent voorgehouden:"alles is economie, maar economie is niet alles". Jekunt economie dus terugvinden in nagenoeg ieder aspect van ons dagelijkseleven.Volgens het gezegde is het echter 'love that makes the world goround'. Steven Pont is van mening dat men "niet alleen in de literatuur,maar ook in alle liefdesliedjes, romantische films en gepassioneerde brievener zonder meer vanuit gaat dat er in liefdesrelaties vooral sprake is vanstormachtige, irrationele krachten, waar we volledig door overspoeld wor-den. Maar als we liefde écht onderzoeken, kunnen we niet anders dan conclu-deren dat al die verheven emoties een economische basis hebben".Hij heeft in zijn boekje deze twee oerkrachten verenigd en dit geeft regel-matig aanleiding tot een glimlach of een flits van herkenning.

"Alle liefde is economie"

Analyse

Page 11: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006 11

krediet vragen. Dit zul je echter alleen krijgenvan de ander als er veel vertrouwen is in de rela-tie. En bij een dergelijke onbalans zal degenemet het positieve saldo vaak stoppen metinvesteren totdat de balans hersteld is doorstortingen van de ander. Als de schuld te grootwordt, is kwijtschelden soms de enige optie omtoekomstige groei van de relatie mogelijk temaken.De boel flessen is (op korte termijn) ook moge-lijk door een storting te pretenderen. Iedereenheeft zelf wel eens op het punt gestaan om eenafspraak af te zeggen, maar dat de ander net ietseerder afzegde. Als je dan niet eerlijk toegeeftdat je zelf ook wilde afzeggen, maar juist heelteleurgesteld gaat doen maak je de opname vande ander veel groter (en jouw saldo dus positie-ver).

Krediet opbouwenIn het begin van een relatie is het vertrouwennog erg pril en kunnen er eigenlijk nog geengrote opnames of stortingen gedaan worden.Krediet wordt immers nog niet verstrekt en inhet geval van grote stortingen kan dit de anderafschrikken omdat die dan ook het risico looptop grote opnames waar hij nog niet aan tege-moet wil komen. Dit principe kan ook de stereotype stroeve rela-tie verklaren tussen een persoon en zijn of haarschoonfamilie. Een relatie tussen ouders enkind (familie) is de oudste en meest onbreekba-re relatie die er is. Hij is immers niet geheel opte zeggen, gaat over diverse generaties, heeftvaluta die nergens anders in te wisselen zijn enis fundamenteel uit balans (je kunt immers hetfeit dat je ouders je het leven hebben geschon-ken nooit terugbetalen). Een toevoeging aan hetrelatienetwerk van een persoon (bijvoorbeelddoor het krijgen van een vriend(innet)je) gaatvaak ten koste van de bestaande relatie met deouders. De schoonouders boeken het beslag dathet vriendje op hun dochter legt als een enormeopname, terwijl hij nog helemaal geen kapitaalheeft opgebouwd met de betreffende schoonou-ders en dus ook eigenlijk geen recht heeft opeen dergelijk krediet.

"Alle liefde is economie"Iedereen heeft een uitgebreid relatienetwerk.Sowieso dus de relatie met de ouders, maar ookmet de maatschappij, met jezelf (ofwel je gewe-ten), met vreemden (daarbij bestaat hetgemeenschappelijke kapitaal uit fatsoen), methet leven ("depressie is een faillissement methet bestaan", Steven Pont), sommigen met Goden een hoop mensen ook met een 'geliefde'.Deze laatste soort relatie levert vaak de meestestrubbelingen op. Dit komt wellicht door hetzeer exclusieve karakter van dit soort relatie.Voor de valuta seks bestaat geen wisselkoers (jekunt vreemdgaan niet goedmaken door vakerzijn sokken te wassen, een dergelijke schuldkun je alleen maar kwijtschelden door verge-ving wil je relatie nog levensvatbaar zijn in detoekomst).In een liefdesrelatie gelden diverse bekendeeconomische principes. Zo moet je jezelf nietonder je eigen marktwaarde 'verkopen'.Hierdoor vallen partners vaak in dezelfdeschoonheidscategorie (behalve als er roem, geldof macht speelt bij minstens één van de part-ners, want dat zijn aparte valuta). En soortzoekt soort, want beiden moeten dezelfdemening hebben over de kernvaluta in de relatie(meestal geld, seks en kinderen). De enigestormachtige, irrationele kracht in een relatie islust (en hier gaat het dan over echte ik-wil-je-hier-tegen-de-bar lust, niet ik-wil-die-promo-tie-dus-ik-neuk-met-je lust).

En zo hebben wij economen alweer een belang-rijk fenomeen weten te verklaren. Mocht jehierdoor je veilige roze bril kwijt zijn geraaktdan kan ik je geruststellen met een citaat vaneen zeer wijs man over het belang van eigenbe-lang (dus ook in de liefde):"We rekenen voor ons avondmaal niet op de goedaardig-heid van de slager, de brouwer of de bakker, maar op hunzorg voor hun eigenbelang" (Adam Smith, TheWealth of Nations). We vertrouwen erop dat de ander uit eigenbe-lang ook ons belang behartigt.

Analyse

Page 12: Ecunomist, Year 15, Issue 4

is a relatively normal person, a loving husbandand father of three. He does not dress sharp orclassy, but remains mostly nondescript. He onlygets three haircuts a year, drives an aging ChevyCavalier and still wears the same glasses he got15 years ago. Despite rumours that he can fly(source: Superman) he calls himself "the wea-kest human being alive", still asking his wifeJeanette to open jars for him around the house.His colleagues describe him as mild-mannered,low-key, genial and confident, anything but thecocky moralising political beast some make himout to be.

Foolish GeniusYet being prestigious is not the reason why Ihave chosen to tell you about Levitt. So what isit, exactly, that makes him stand out? By hisown admission, he is not especially talented: "Imean, I just don't know very much about thefield of economics. I'm not good at math, I don'tknow a lot of econometrics, and I also don'tknow how to do theory. If you ask me aboutwhether the stock market's going to go up ordown, if you ask me whether the economy'sgoing to grow or shrink, if you ask me whether

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 200612

An impressive track-record precedes this manwherever he goes: a warm, glowing aura emana-ting from the University of Chicago, where he iscurrently Director of the Department ofEconomics, a tenure he received just two yearsafter he started teaching there. A Summa CumLaude graduate of Harvard University and theMassachusetts Institute of Technology (Ph.D.in Economics, if you please), it goes withoutsaying that he has earned himself a stack ofawards to match his education. Aside frombeing initiated as a Fellow for many nationalhigh-standard and important-sounding boardslike the Center for Advanced Study ofBehavioral Sciences, several awards have beenbestowed upon him, most recently the JohnBates Clark Medal, awarded bi-yearly to thebest American economist under forty (basicallya beauty-pageant for economists). Lately, attention has been going out to his firstbook, Freakonomics, written together withjournalist Stephen J. Dubner. This criticallyacclaimed book is a summary and correlation ofsome of his (Levitt's) most interesting researchpapers, remixed and rewritten for the lay man.In the field of academic research, he is mostknown for his work on crime - one of the sub-jects he is most fascinated by, while he deniesever having partaken in any criminal activity.Although it's strange that, in some circles,Steven is seen as a flame-thrower and a heretic,most notably after he claimed that the legalisa-tion of abortion was the prime reason for thedrastic '90's crime drop in the US. Underneath his successful professional career

Florian Krätke - Nope, not an old, wise man this time around. Not just a tal-king brain, but a young, fresh face to go with it, a face people still fall in lovewith daily.Women want him, men want to be him and animals obey hisevery command.Yes, there are not many economists alive with the power tomake people faint, so we are truly blessed to have someone like Steve.

Steven D. Levitt (1967 - approx. 2036)

Famous Economist

Page 13: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006 13

deflation's good or bad, if you ask me abouttaxes- I mean, it would be total fakery if I said Iknew anything about any of those things." Inthis respect, he sounds like most of us, justmore brutally honest about his weaknesses.

Work methodsMaybe it's exactly this kind of honesty, and theway it transfers over to his work methods, thatsets him apart. You see, Levitt does not act likemost researchers would; instead of simply pic-king a hot issue and looking at it from everyangle, he asks himself, and only himself,questions about life, the universe and every-thing in it and then comes up with an answer.The only thing that makes him an economist inany sense of the word is what kind of questionshe approaches, and in what way - he tacklesbehavioural questions, and he responds to themwith numbers. But the debate about if what hedoes is still economics is, for the purpose of thisarticle at least, besides the point. The sheerclear-headedness with which he manages todescribe and resolve problems, combined witha certain creative spark, is something all resear-chers can appreciate - he has often been compa-red to the guy who, while all the engineers tookthe machine apart, noticed it wasn't plugged in.

QuestionableWhy do drug dealers still live with their mothers?How can your name affect how well you do in life?Do teachers cheat?

Questions like these, and their respective reso-lution (using basic numbers), are not overlycomplex. So why aren't more people askingthem? Most of the research principles Levittacts on are perfectly acceptable: 1) people actfor their own benefit, 2) numbers don't lie and3) keep things simple. Levitt sees economics asa sciences that offers us all the right tools toanswer fascinating questions, but where theproblem lies in the absence of said questions -young students have the inventiveness boredout of them with endless math and microecon-omic fetishization. So it's fortunate the odd person still comesalong who can revive that vision every student

has of him- or herself when they take up econ-omics - that image of the all-knowing societaldetective, often invited to cocktail parties, ableto resolve the most complex problem with aflick of the wrist. Broad thinkers like Levittshow us that this is still very much possible, ifone manages to separate oneself from the gra-dual main-stream drift towards narrow-min-dedness. We are shown that, when economicsis uprooted from it's harsh dependence onmathematical models, it can tell us that tea-chers do in fact cheat, almost as much as stu-dents.

You might not take this article very seriously,and I certainly don't blame you, but I do ask youto take serious the fact that economics does notalways have to be taken so seriously. With the fact that, more than ten years after hewas first asked what his theme was by seniormembers of the Harvard Society of Fellows, hestill has no theme, Levitt makes a point thatthinking different goes much further than buy-ing an iPod.

Famous Economist

Conference:

Oil & Gas, the driving forces of the economy

Wednesday the 7th of June, ECU’92 organi-ses her twelfth conference which will be heldin English. This conference will be about theinfluence of oil and gas on the economy. Bothoil and gas have been topics subject to inten-

se debate. There is a high debate about theincreasing prices of oil and gas, the energy

supplies and the alternatives.

At 9:30 h we will welcome you in the NBC inNieuwegein. Prices for members of ECU’92

are 7,50 euro. You can register atwww.ecu92.nl/congres.

We hope to see you on June 7, 2006!

Page 14: Ecunomist, Year 15, Issue 4
Page 15: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006 15

De Grote ECU’92 Fotopagina!

Page 16: Ecunomist, Year 15, Issue 4

Brabant en de Vrije Universiteit Amsterdamkwam hij terecht bij de Utrecht School ofEconomics. Voor het lesgeven doet hij dat ove-rigens niet. Niet omdat hij het niet leuk zou vin-den, maar onderzoeken is nou eenmaal leuker.Alessie zegt hier zelf over: "Onderzoek doe ikniet om in de krant te komen. Dat is leuk maarniet het doel. Het puzzelen en samenwerkenmet andere mensen om gezamenlijk tot eengoed onderzoeksresultaat te komen, dat geeftgewoon een kick." Dat Alessie misschienafstamt van een onderzoeker pur sang,Archimedes, blijkt uit de volgende opmerking:"Pas geleden kwam ik ergens niet uit en danblijf je piekeren. Op een gegeven moment stondik onder de douche en ineens had ik het. Datmaakt onderzoeken ook zo leuk."

Theoretisch of Toegepast?Binnen de econometrie kun je twee stromingenonderscheiden: theoretische econometrie entoegepaste econometrie. Theoretische econo-metrie werkt niet perse met data en spitst zichvooral toe op de ontwikkeling van methoden enmodellen. Te denken valt aan dynamischeschattingsmethoden. Aangzien Alessie zichmeer richt op de toegepaste econometrie zal de

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 200616

Alessie is cum laude afgestudeerd in de econo-metrie bij de Universiteit Amsterdam. In dezeperiode werd hij ook opgeroepen voor het leger.Voor de officiersopleiding kwam hij echter nietin aanmerking. De reden: Alessie zou niet intel-ligent genoeg zijn…. Hij promoveerde in 1994 bijde Katholieke Universiteit Brabant met zijnempirische studies over consumentengedrag enging aan de slag bij verschillende wetenschap-pelijke instellingen om zogenaamd 'contractresearch' te doen: onderzoek in opdracht van deprivate en publieke sector. Voorbeelden vandergelijk onderzoek was een onderzoek naar'de gevolgen van het privatiseren van studiefin-anciering' of 'sociaal risico ten opzichte vanleengedrag'. Hoewel hij zich hierin redelijkthuis voelde was er ook een keerzijde. Vanwegede tijdsdruk moesten er vaak implausibele aan-names gemaakt worden. Een doorn in het oogvan een rasechte onderzoeker.

ArchimedesOmdat Alessie het liefst zijn eigen onderzoek-sportefeuille wilde samenstellen en ook nietlanger de tijdsdruk van deadlines wilde voelen,besloot hij onderzoek te gaan doen op de uni-versiteit. Via de Katholieke Universiteit

Silvester Bosma en Joëlle Tabak - Bij het binnengaan van kamer3.06 op de derde verdieping van het Vredenburg komt desfeer van onderzoek meteen op je af. Een boekenkastenvol ordners, een bureau vol paperassen, een volgekrab-beld blackboard op de muur en een tafel met boeken engeprinte onderzoeken verraadt dat hier onderzoek ophoog niveau gaande is. In het midden van deze "georga-niseerde" chaos zit prof. dr. Rob Alessie van de leerstoelEconometrie.Als econometrie de basis vormt van gede-gen empirisch onderzoek dan werd het voor deEcunomist hoog tijd om in het kader van het item "onder-zoek onderzocht" langs te gaan bij een rasechte econome-trist. Of is hij toch stiekem een micro-econoom?

Prof. dr. R. J. M. (Rob) Alessie

Onderzoek Onderzocht

Page 17: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006 17

introductie van een Alessie-functie of Alessie-test helaas nooit plaatsvinden. De toegepasteeconometrie werkt met een dataset en toetsthypotheses en onderzoeksvragen aan de handvan de eerder genoemde methodes en modellen.Alessie is zelf vooral actief op het gebied van demicro economie; een micro-econometrist dus.Alessie stelt: "Eigenlijk verschilt een micro-eco-nometrist weinig van een micro-econoom."

De laatste trendHoewel ook binnen de econometrie het onder-scheid tussen macro- en micro-econometristengroot is, zijn er wel degelijk veranderingengaande binnen de econometrie. Een voorbeeldhiervan is de ontwikkeling van structurelemodellen. Alessie: "Vroeger werd bij het schat-ten van de vorm van de nutsfunctie gebruikgemaakt van Cobb-Douglas. Het nadeel hiervanis echter dat er extra aannames gemaaktmoesten worden omtrent de vorm van de nuts-functie. Vandaar dat Princeton-economen zijnbegonnen met het gebruiken van 'quasi naturalexperiments'. Kort gezegd werken ze nu met'control and treatment groups' wat ze nu ook albij medisch onderzoek gebruiken. Hierbij kijkje bijvoorbeeld naar het effect van een verande-ring van bijvoorbeeld het minimumloon op dewerkgelegenheid in twee verschillende staten:in één staat is het minimumloon wel verhoogd(treatment group) en in de andere staat niet(controle groep). Je vergelijkt dan de gemiddel-de verandering in de werkgelegenheide metelkaar. Er zitten nog wel wat haken en ogen aandeze methode, maar in Amerika is hij zeerpopulair.

Eigen onderzoekZelf maakt Alessie gebruik van micro-economi-sche modellen, waarin hij panel data (in hetkort: data over verschillende jaren) implemen-teert. Bij het komen tot resultaten benut hijsubjectieve gegevens om steeds betere schattin-gen van de parameters te maken.Op het moment doet Alessie onderzoek insamenwerking met Netspar naar de economi-sche gevolgen van de vergrijzing. Netspar is eennetwerk van economen in Nederland, dat opdrie niveaus kijkt naar de vergrijzingproblema-

tiek. Van die drie: macro-, micro- en mesoni-veau, houdt Alessie zich bezig met het microni-veau. In zijn onderzoek kijkt hij naar de omvangen samenstelling van het vermogen van ouderenover tijd. Met paneldata van 18 jaar is het moge-lijk de vermogens van verschillende generatieste meten. De resultaten zijn duidelijk. Eindjaren '80 was het vermogen en huizenbezit vanhet mediane huishouden van ouderen laag enpensioenen waren noodzakelijk. Nu, medio2000, is het percentage huiseigenaren in de leef-tijdsgroep 60-65 met 20% toegenomen en gaanouderen met veel vermogen de pensioensfase in.Deze effecten zijn volgens Alessie niet meer teverwaarlozen. De mogelijkheid om na je pensi-oen een nieuwe hypotheek op je huis te nemen,acht Alessie zeer de moeite waard. De resulta-ten tot dusver zullen zeker bijdragen aan dehoudbaarheid van de discussie rondom de pen-sioenregeling.

Het TCKIAlessie ziet zeker de voordelen van het TCKI,namelijk dat het instituut datasets aanlevert eneen AIO opleiding onder zijn hoede heeft. Maarbovenal put hij nieuwe inzichten uit de semi-nars die wekelijks aangeboden worden.Op de vraag of hij door de oprichting van hetTCKI meer aan interdisciplinair onderzoekdoet, moet hij eerlijk antwoorden dat dat nietvoor hem opgaat. Er komen echter wel geregeldcollega's bij hem langs met econometrische vra-gen.

Doelen Echt duidelijke doelen heeft Alessie niet. Welzou hij graag een aandeel leveren in de - naareigen zeggen - zeer interessante materie van devergrijzing en het consumentengedrag. Hijvoegt daar nog aan toe: "Bij mijn afscheid vanTilburg kreeg ik te horen dat ik met mijn empi-rische studie naar consumentengedrag op eenhaar na de prestigieuze Hicks-Tinbergen prijshad gewonnen. Deze prijs wordt elke twee jaaruitgegeven door de European EconomicAssociation. Dit geeft wel aan dat het eenonderzoek van hoog niveau was. Ik zou graagnog een keer onderzoek willen doen dat datniveau evenaart."

Onderzoek Onderzocht

Page 18: Ecunomist, Year 15, Issue 4

king heeft op het sociale gedrag van de Hongarenten opzichte van elkaar en buitenlandse toe-risten. Het tegendeel is het geval. Waar je ook deweg vraagt, altijd word je vriendelijk te woordgestaan door een Hongaar, die je nog liever zelfnaar de juiste bestemming leidt - of je nou vrij-willig meewerkt of niet. Ten opzichte van elkaarzijn het vooral de openbare liefdesuitingen dieopvallen, ook bij de oudere generaties. Mensengeneren zich niet om 'an publique' hun liefdevoor elkaar te bewijzen. Als toerist is het somslastig om je bij de aanblik van kussende stellenop andere zaken te richten, waardoor je betrok-ken kan raken bij de onbuigzaamheid van eenlantaarnpaal, of in het geval van Antoine: bij deoncontroleerbaarheid van je eigen benen.

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 200618

Een van de vele historische gebouwen: de opera

Niet alleen de historische gebouwen - die iederehoek van elke straat sieren - maar ook het men-selijke aspect viel op. Nog meer dan inNederland, wemelt het daar van de strakkegezichten, alsof iedereen lijdt aan een minder-waardigheidscomplex. Dit beeld werd bevestigddoor de lezing op de Nederlandse Ambassade,waar het feit dat Hongarije een woelig en triestverleden kent in verband werd gebracht met dehuidige, neerslachtige staat waarin de mensenverkeren.

De mensenAls een beetje geschiedeniskenner, verwacht jedat het communistische verleden van onder-drukking en vervolging een negatieve uitwer-

Joëlle Tabak - Boedapest, een stad om verliefd op te worden. Het is zeker nietliefde op het eerste gezicht - ik had twee jaar eerder deze stad reedsbezocht - maar die groeit met elke nieuwe ontdekking.Toen het vliegtuig delanding inzette, waren het vooral de clusters van vervallen flats die opvielen.Later, in busjes op weg van het vliegveld naar het centraal gelegen hostel,waren het de overdosis reclameborden, de wegwerkzaamheden en de ver-keersdrukte die allen om aandacht vochten. Maar toen we de eerste avondop weg waren naar de bronbaden en één van de prachtige bruggen over deDonau opliepen, ontvouwde zich voor ons een werkelijk magnifiek uitzichtover deze prachtige, brede rivier. De, bij daglicht al indrukwekkende, bouw-werken creëerden door hun verlichting een magische sfeer die de eerstevlinders in de buik deed kriebelen.

Boedapest: een liefde met hindernissen

Verslag activiteit

Bezoek aan ING Boedapest

Page 19: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006 19

De economieHet historische verleden van Hongarije en zijneconomische ontwikkeling staan in nauwebetrekking tot elkaar. Dat bleek uit de boeiendelezing van György Barcza, werkzaam bij INGHongarije, maar ook uit de woorden van 'Lacyed’Ferro', een PhD student van de Universiteit.Ten tijde van het communisme, werden econo-mische prestaties gemeten naar kwantiteit, nietnaar kwaliteit. De productiedoelstellingen hier-voor werden van tevoren door hogerhandbepaald. In de jaren '80 ontstond er het zoge-naamde 'Goulash communisme', wat betekendedat er sprake was een communistisch regimemet Hongaarse inslag. In de praktijk betekendedit meer ruimte voor privaat bezit, zodat demogelijkheid ontstond tot het oprichten vaneen eigen bedrijfje. Na de val van het commu-nisme, daalde de hoeveelheid productie drama-tisch wat ervan getuigde dater weinig was geïnvesteerd inde ontwikkeling van techno-logie en arbeid. De grootsteklappen vielen echter in 1998,het jaartal van de Russischecrisis. Voorheen floreerden deaandelenmarkten. Toen decrisis toesloeg, barstte deaandelenbubbel wat naasteen algemene economischerecessie ook voor persoonlijkefinanciële drama's zorgde.Op dit moment bevindt de Hongaarse economiezich ergens vlak onder de middenmoot. Hetstreven is om haar in 2030 glansrijk te kunnentoetsen aan de West-Europese maatstaven.Daarvoor moet er nog wel behoorlijk watgebeuren. Volgens Barcza is hiervoor een ingrij-pende hervorming van de publieke sector voornodig. In het verleden leek uitgeven om het uit-geven zelf namelijk het heersende patroon tezijn. Minder, maar meer gerichte, uitgaven bie-den bovendien de mogelijkheid voor een her-vorming van het belastingsysteem, zoals deinvoering van een uniform tarief.

Onverwacht talentAls kritische studenten slikten wij dit verhaalniet als zoete koek en daarom klonk tijdens deuniversiteitslezing de vraag of 2030 wel eenreëel jaartal is. Hierop gaf de docent wel een

heel bijzonder, muzikaal antwoord. Al langeretijd lag de gitaarkist op een tafel naar ons te lon-ken, maar nu pakte hij het instrument bij dehand om een swingende blues over de makkevan de Hongaarse economie ten gehore te bren-gen. Waar menig student, na een week lopen enuitgaan, ineenstortte tijdens het college, rezende hoofden tijdens de opvoering langzaam uit'slaappositie' omhoog. Wat volgde was eenoverdonderend applaus en de vraag van de heerKrätke of meneer misschien ook een cd gepro-duceerd had. Hoewel de vraag een licht ironi-sche ondertoon had, kwam er inderdaad een cdtevoorschijn die als cadeau en aandenken aande groep geschonken werd.

De universiteitNiet alleen dit onverwachte muzikale talent,maar ook het centrale gebouw van de univer-

siteit ontlokte de nodigebewondering. Bij binnen-komst was aan alles duidelijkdat dit bouwwerk een rijkehistorie met zich meedraagt.Aan twee zuilen prijken plak-katen met voormalige stu-denten die de Nobelprijs ofeen gouden Olympischemedaille op hun conto kun-nen schrijven. Iets naar

rechts, hangt in een hoek eengedenkplaat aan de muur voor de studenten die,tijdens de opstand tegen het communistischeregime in 1956, het leven hebben gelaten. Op deeerste verdieping bevinden zich aan de muur,naast het kantoor van de rector magnificus, deafbeeldingen van de decanen van de acht facul-teiten die de universiteit rijk is. Zij dragen alleneen medaille met daarop het gezichtsprofiel vanberoemde wetenschappers. Het zal helaas nog een tijd duren voor de USE zoterug kan kijken op zijn verleden, en bijNederlanders is het dan nog altijd de vraag of ditverleden met net zo trots zal worden uitgedra-gen. Tijdens de studiereis hadden wij in elk gevalhet voorrecht om voor even onderdeel te zijn vande historie die de stad in alles uitademt en tegenieten van de spectaculaire uitzichten op deDonau en vanaf de heuvels die de stad aan deBoedakant omsluiten. Het moge dan een latrela-tie worden; mijn liefde voor Boedapest blijft.

Verslag activiteit

Een studiereis kan knapvermoeiend zijn.

Page 20: Ecunomist, Year 15, Issue 4

UnheimischHet unheimische gevoel werd versterkt door deonbekendheid van een afstudeerscriptie. Dezenieuwigheid uit zich op de eerste plaats door deomvang. Nogmaals, dit is een echo uit een ver engrijs verleden. Voor mijn afstuderen stonden 26OUDE studiepunten, oftewel zeven maanden,oftewel +/- 39 ECTS. Voor eerdere projectenstonden maximaal 10 studiepunten, verdeeldover drie tentamens, twee presentaties en vijfpapers. De omvang van een paper van 26 pun-ten? Geen idee. Op de tweede plaats heeft afstu-deren geen studiewijzer. Allerlei vangnettenvallen weg en ook de einddatum is geen vast-staand feit (nogmaals, dino talk). Voor iemanddie gewend is om net voor een deadline dingenaf te handelen, is dit geen goede randvoor-waarde. Het unheimische gevoel werd verminderd doorde samenwerking met Kris Konrad. Om CVtechnische redenen hebben wij getracht ECUde afgrond in te storten (lees een jaartje bestuurgedaan) en wij zouden dus goed op elkaar inge-werkt moeten zijn. Met zijn tweeën afstuderenheeft uiteraard nog wat voeten in aarde, mededoordat de UU uiteraard geen speciale facilitei-ten voor afstudeerders biedt. Andere onder-wijsinstellingen bieden afstudeerders eenafsluitbaar kantoor (hok). Bij de UU moet eenafstudeerder gewoon vechten met eenvoudigebachelors, verweesde koppeljaar instromers enuitgemolken masterstudenten voor één van deschaarse computers en loop je risico op een her-nia omdat je de benodigde paperassen steeds

Afstuderen. Een ambivalent gevoel. De afslui-ting van de studie, de afsluiting van het studen-tenleven en daarmee van een era. Maar daarmeeook de laatste horde naar een nieuwe fase en dedaarbij behorende financiële vrijheden.Hopelijk.

OntwikkelingHet mooie van afstuderen is dat je voor dezeafsluiting een beroep doet op je al reeds verwor-ven kennis, vaardigheden en competenties ter-wijl je ook nieuwe kennis, vaardigheden encompetenties vergaart. Nieuwe kennis heb ik inmijn geval zeker opgedaan. Van elke willekeuri-ge zender wist ik welk programma op welktijdstip werd uitgezonden en wisselingen in hetuitzendschema werden eenvoudig gecompen-seerd door een alternatief programma. Ook ont-wikkelden mijn vaardigheden zich verder. Integenstelling tot mannen kunnen vrouwen heelgoed verschillende dingen tegelijkertijd doen.Meestal betreft dit kletsen en een andere nutte-loze activiteit. Laat ik stellen dat ik tijdens hetafstuderen deze vrouwelijke vaardigheid per-fect beheerste. Tegelijkertijd literatuur lezen,Googlen, internet, Catan en telefoneren? Geenenkel probleem. Als laatste ontwikkelden ookmijn competenties zich verder. Uren de tijd omallerlei persoonlijke verhalen van vrienden enbekenden aan te horen en eventuele problemenop te lossen. Vaak alleen al door een luisterendoor te bieden (en tegelijkertijd literatuur telezen, te Googlen, internetten, Catan te spelenen af toe instemmend te neuriën).

Roel Salden - Alles begon met een grote knal. De oerknal.Het gaat te ver om de Aardse ontstaansgeschiedenis te behandelen.Voorhuidige studenten zal dit artikel van een ECU dinosauriër en voormalig stu-dent van de oeroude economie combinatiestudie Internationale Economie &Economische Geografie echter lijken op een overlevering uit prehistorischetijden.

De weg naar het afstuderen

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 200620

Wetenschappelijk Artikel

Page 21: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006 21

heen en weer zeult. De terugverdientijd van lap-top en snelle internetverbinding is dan heelkort. Na thuis een kantoor te hebben gecreëerdkon met de scriptie eindelijk vaart wordengemaakt.Nou zijn vaart en deze afstudeerqueeste wateren vuur. Dus denk bij 'vaart' niet aan een afge-leefd, ondervoed, mishandeld, eenogig, mankros dat met drie geamputeerde benen achteruitde Kentucky derby loopt. Dat paard loopt tesnel. Dus alvorens een definitief afstudeer-onderwerp te hebben gevonden, zijn een tig talonderwerpen uitgewerkt in een startdocument,gewogen en om allerhande redenen te lichtbevonden. Sommige onderwerpen zijn zelfs ineen stadium veel verder dan het startdocumentverworpen. Maar goed, door rustig nadenken isnog nooit iemand afgestudeerd.

Afstudeerscriptie: logistieke dienstverlenersUiteindelijk zijn serviceniveaus binnen logistie-ke dienstverleners (LDV's) onderzocht. Eenvoor Nederland uitermate relevant onderwerp.Logistieke activiteiten dragen substantieel bijaan het BNP, maar in het kader van Nederlandkennisland en de negatieve (milieu) spilloversis er veel kritiek op het beeld van laagwaardigedozenschuivers. Echter, door mondialisering,toegenomen concurrentie en ketenomkeringwordt het voor bedrijven in strategisch opzichtsteeds belangrijker om logistieke activiteitenuit te besteden. Vandaar dat LDV's in toene-mende mate activiteiten ontwikkelen die meertoegevoegde waarde voor zowel de klant alszichzelf creëren. De hoogste toegevoegdewaarde wordt gecreëerd door LDV's die voor deklant het logistieke proces opnieuw ontwer-pen, invullen en besturen. De relatie die dezeLDV's en klant hebben, gaat verder dan de tra-ditionele klant-leverancier relatie en ontwik-kelt zich tot een diepgaande strategische part-nerschap waarbij de wederzijdse investeringenin de relatie dermate hoog zijn dat het uiterstkostbaar is om deze te verbreken. De productie-factoren van dit soort LDV's zijn niet van fysie-ke aard (rijdend materieel en opslagcentra),maar van menselijke aard (kennis, ontwerp,managementvaardigheden etc.). Daarom makendeze LDV's bij het invullen van het logistieke

concept gebruik van externe aanbieders vanlogistieke diensten. Middels kwalitatief enkwantitatief onderzoek is onderzocht ofNederlandse LDV's deze hoogwaardige dien-sten aanbieden, de mogelijkheid hebben of vanplan zijn om deze aan te bieden.

De resultatenGezien de aard van de diensten is niet te ver-wachten dat er veel van deze aanbieders vanhoogwaardige activiteiten zijn. Uit het onder-zoek bleek echter dat geen enkele NederlandseLDV deze diensten aanbiedt of van plan is dezeaan te bieden. Sterker nog: uit het kwalitatievegedeelte, gehouden onder LDV's die in hetkwantitatieve deel hoog op deze dienstenscoorden, bleek dat er weinig vraag is naar dezediensten en dat zij niet verwachten dat klantenhet strategische gedeelte van het logistieke pro-ces (het ontwerp) geheel in handen van eenexterne partij geven.

Wijze raadNaar dit inzicht werd uiteraard met spanningdoor de Nederlandse academische wereld uit-gekeken en hij is dus van immens belang. Vangroter belang is uiteraard de wijze raad die iktoekomstige afstudeerders kan meegeven. Kiesje onderwerp binnen het werkveld waarin je alsprofessional actief wilt worden. Werkervaringis tegenwoordig een pre. Overweeg dus stage telopen en je afstuderen langer te laten duren dantien weken (tegenwoordig heb je overigensgrote kans dat je stagebedrijf je een arbeids-overeenkomst aanbiedt). Afstuderen is vooranderen (inclusief docent) niet zo belangrijk alshet voor jou is. Omdat je veel dieper in je scrip-tie zit, zie jij fouten die een docent waarschijn-lijk niet ziet. Krijg dus geen stress, je mag fou-ten maken en het hoeft niet in één keer perfectte zijn. Het meest belangrijke advies is: "Bezinteer ge begint."

Wetenschappelijk Artikel

Page 22: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 200622

Werken bij...

lingen bezocht. Volgens haar de beste manierom uit te vinden in welke omgeving je later zouwillen werken. Het was ook op één van dezeinhousedagen dat Wouters in contact kwammet KPMG. Naar aanleiding hiervan besloot zeer ook haar scriptie te gaan schrijven. Dit vondallemaal vorig jaar mei plaats. Ze had het klaar-blijkelijk naar haar zin, want in septembermeldde ze zich aan voor het vier jaar durendetraineeshipprogramma van KPMG.

Waarom KPMG?Het is bekend dat er wel meer grote accountan-cy kantoren bestaan. Wat trok haar dan speci-fiek aan KPMG aan? Wouters: "Wat mij opvielis dat iedereen zich open en informeel tenopzichte van elkaar opstelt. De werknemerszijn nuchter en het contact is laagdrempelig.Kort gezegd zijn de werkzaamheden bij de ver-scheidene accountancy kantoren vergelijkbaar;daarom is de bedrijfscultuur doorslaggevendvoor je keuze."

Het traineeshipVoordat Wouters trainee werd, heeft ze eenselectieprocedure moeten doorlopen. Eerst liepze twee dagen mee in het bedrijf om hem teleren kennen, waarna ze een assessment door-

Klokslag drie uur betreedt de dagafvaardigingvan de redactie de ontvangstruimte van KPMG.Het gevoel niet geheel in stijl gekleed te zijn,wordt bevestigd door de nette kleding van dereceptioniste die ons de bezoekerspassen aan-reikt. Ach ja, het is warm en in pak een paarkilometer in moordend tempo fietsen mag je alscoördinator niet van je commissieleden ver-wachten. Na een aantal minuten komt er al eeneven net geklede vrouw door de glazen deurenop ons afgelopen. Dat kan niemand anders danCindy Wouters zijn, sinds september als trai-nee werkzaam bij KPMG. Terug door de bevei-ligde deuren, via een geluidloze lift en een breedopgezette kantoorruimte, leidt ze ons naar hetkantoor van de afdeling Human Resources.

Wie is... Cindy WoutersNa wat wetenswaardigheden te hebben uitge-wisseld vallen we meteen met de deur in huisdoor te vragen wie Wouters zelf eigenlijk is enhoe ze bij KPMG terecht is gekomen. Wouters:"Ik ben begonnen aan de Erasmus Universiteitin Rotterdam met de studie Bedrijfskunde. Ditwas alleen van 'alles wat', terwijl mij vooral definanciële richting aantrok." Die interesse werdbevestigd toen Wouters in haar laatste jaar bor-rels, inhousedagen etc. bij verscheidene instel-

Rob Grootendorst & Joëlle Tabak - Gek is dat toch.Vlak voor het gebouw van KPMG, staat ook eenhalte 'KPMG', maar toch weigert de websitevoor het openbaar vervoer stelselmatig dezehalte mee te nemen in zijn reisadvies. En dus ishet onvermijdelijk dat je één halte te vroeg uit-stapt.Als dan je collega-reporter van die dag ingeen velden of wegen te bekennen is, begin jehet toch een beetje benauwd te krijgen. Maargelukkig doemt dan al snel aan de linkerhandhet kantoor van KPMG op en word je gerustge-steld door de piepende remmen van de race-fiets van, jawel, je commissiegenoot.

Werken bij KPMG

Page 23: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006 23

stond en een persoonlijk gesprek. Van deassessment ontving ze ook een terugkoppeling,oftewel: een persoonlijkheidsprofiel waarin zezichzelf vrij goed herkende.En dan ben je ineens trainee en loop je mee meteen interimcontrole van een klant. Of je krijgtbij een jaarverslag de opdracht om de juistheidvan een bepaalde balanspost te onderzoeken. Inhet begin weet je natuurlijk nog lang niet alles,dus Wouters maakt duidelijk dat je "vooralleert door veel te vragen". Bovendien heb jealtijd nog de andere teamleden als vangnet,mocht je zelf vastlopen.Wie aan 'trainee' denkt, denkt vaak aan langeoveruren op kantoor; in slaap vallen boven jepapieren; kant-en-klaar maaltijden bestellen bijde Albert Heijn. Volgens Wouters valt dit alle-maal wel mee: "In de drukke perioden was ikelke avond uiterlijk zeven uur thuis. En dat metreistijd." Ook de strenge kledingvoorschriftendie vaak met accountancykantoren geassoci-eerd worden, gaan niet altijd op. Het is natuur-lijk wel belangrijk dat je er representatief uit-ziet, maar Wouters heeft ook meegemaakt datje in pak juist niet bij een bedrijf binnenkomt:"Sommige bedrijven waarderen een officiële enprofessionele benadering; andere hebben lieverdat je je als één van hen opstelt."

Levenlang studerenLeren tijdens het traineeship, maar ook daar-buiten. Dat is waardoor Wouters zich blijftontwikkelen. Een keer in de week, op de vrij-dag, zit ze nog gewoon in Rotterdam in de col-legebanken. Niet alleen volgt ze vakken, maarze houdt zich ook nog bezig met haar praktijk-scriptie en het stageverslag van haar praktijk-stage. Dat ziet ze als een welkome afwisseling,al vereist het wel de nodige organisatie:"Studeren naast je werk is een kwestie van goedplannen. Doordat dit me redelijk lukt, heb ikecht niet het gevoel dat mijn leven enkel uitwerken en studeren bestaat."

CarrièrepadDeze zomer is Audit Academy 2, een vervolg opde eerste ontmoeting van alle trainees aan hetbegin van het traineeship; daar waar ze elkaarleerden kennen. Maar wat ligt er voor Woutersnog meer in het verschiet? "De eerste stap is destudie die opleidt tot registeraccountant af te

ronden. Op dat moment heb je handtekening-bevoegdheid voor het tekenen van financiëlestukken. Het carrièrepad loopt als volgt: na eenvier jaar durende functie als trainee kun jepromoveren naar supervisor. Daarna kan jehogerop komen door allereerst manager, en uit-eindelijk eventueel partner te worden." Tijdensje traineeship ontvang je vijf beoordelingen perjaar, gevolgd door een eindbeoordeling door jeperformance manager. Naar aanleiding hiervan,en je eigen oordeel over je functioneren, volgthet besluit over welke volgende richting inge-slagen wordt. Eigenlijk is dus elke promo-tiestap het resultaat van de combinatie tussenfeedback die je van je supervisor en performan-ce manager krijgt en zelfreflectie.

Omdat tijdens het gesprek het enthousiasmevan Wouters duidelijk naar voren komt, stellenwe haar de prikkelende vraag of ze zichzelf totaan haar pensioen bij KPMG ziet werken."Waarom niet?" antwoordt ze. Misschien over40 jaar weer een 'Werken bij...' ???

Werken bij...

Ben je nieuwsgierig geworden naar KPMG enwil je graag kennis maken met dit bedrijf? Dan

heb je op 29 mei de kans om eens een kijkjeachter de schermen te nemen, tijdens de

inhousedag die ECU'92 bij KPMG organiseert.Verder organiseert KPMG zelf verscheidene

evenementen voor studenten, zoals de 'KPMGAccountancygame', de 'KPMG BusinessCompetition' en de 'International Case

Competition'. Zeggen deze termen je niets,dan is het verstandig om hierover de website

te raadplegen op www.kpmg.nl/carrieres.Hierop staan ook de stagemogelijkheden,

regionale activiteiten en inhousedagen ver-meld. Voor verdere vragen kan je contact

opnemen met Lisette Otten, (020) 656 2928, ofvia [email protected].

Page 24: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 200624

Door: de redactie - Inleiding

Paspoort

in their own country. So, not being dedicated to thestudies compared to foreign students, according tomy opinion, is not a Dutch characteristic. It is thecase in many other countries as well".

The academic courses of the first year are takenmore seriously as the gap between school and uni-versity students is becoming more obvious from theperformance results. The arrangement of the cour-ses is a problem for students and a headache forcoordinators.

Students should start doing empirical analysis in the firstyear!"I do not agree with this statement. First year stu-dents should first develop the building-blocks ofthe economic theory. Without sound knowledge ofeconomic theory and without the proper knowled-ge of econometrics, one cannot deal with modellingissues and interpretation of the empirical results.It is wiser to postpone the empirical analysis to alater stage. When it comes to Econometrics, I thinkthere should be a preliminary course, something likeIntroduction to Econometrics in the secondsemester of the first year. During that course, stu-dents will familiarize themselves with issues inStatistics, Basic Probability Theory andEconometrics and learning to work with econome-tric software. Technical knowledge needs time tosettle down in one's mind".

In the corridors of USE at Vredenburg it is neverquite. There seems to be a shortage of academicanxiety over the improvement of learning, under-standing and doing research. Students are concer-ned with the criteria of their studies and teacherswith instructing students on how to improve theirperformance and eventually excel in the academicfield.

Master students should be able to write papers at the level ofscientific journals!"They should definitely be able to write papers of Cand B quality academic (economic) journals and tounderstand more than 90% of A journals (e.g.American/European Economic Review). The only"excuse" for not understanding/replicating a goodpaper is some technical aspects that require furthertraining".

Dutch students are not dedicated enough to their studies! "No, I wouldn't say so. Dutch students seem to bemore relaxed than foreign students but the truth is….in the opportunity cost! Foreign students (with orwithout scholarship) have higher opportunity costs(left behind family, friends, habits). Therefore, theytend to work harder and better. Some of them are ina hurry to return back home (because they want toand/or because, in many cases, of limited financialresources). Further, they have less "distractions"(parties??, ect) than the students who live and study

Claire EconomidouPlace of Birth: Athens, GreeceDate of Birth: 11-07-1975Education: Ph. D. in Economics (International Economics,Macroeconomics) at University of Wisconsin - Milwaukee, USA (onScholarship). Master in Economics (Growth Economics, Econometrics)at University of Macedonia, Thessaloniki, Greece. Bachelor inMathematics (Applied Mathematics) at Aristotle University ofThessaloniki, Greece. Favourite Music: Jazz and the Dutch band Bløf, especially their new CD UMOJA.Favourite Book: "The Universe in a Nutshell" by Stephen W. Hawking.Favourite holiday place: Thessaloniki and…. where there is water! Hobbies: Astronomy , reading , rowing, biking , swimming and travelling (her goal to visit allEuropean countries before the age of 35, at the moment 15/25 are visited).

Role-Model Economist: Sala - i- Martin, Paul Romer and Robert Lucas.

Page 25: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006 25

What could Dutch people learn from Greek culture/people? "I think it should be the….other way around! Coupleof suggestions though: Dutch people could be moreproud of their country and achievements, a bit moreopen in expressing their feelings, learn to say moreoften "well done, good job" and be more optimistic.However, I like all these little or big differences (I donot think so that great differences still exist - especi-ally in young generations) across EU countries. Thething I like in Europe is the great variety in attitudes,cultures, approaches across its borders. Being diffe-rent and keeping your own (and national) identity isimportant. In this case, there is scope for positive

'spill over' and 'learning effects'. But most importantis: wipe off all differences (cultural or not) that standas barriers between the communication with otherpeople and start thinking in a more 'EU' or 'global'way…"

If I were member of the UU/USE board, I would… "Pay more attention to the library (enrich it withmore journals, facilities (audio/visual), data sources).Create a 'smart' place for students where they wouldfeel comfortable to spend lots of time there for rese-arch and studying. Also, augment the exchange withquality exchange programs with US and Europeanuniversities, and finally, to link the university andthe community: The University should offer herservices to the local community in various ways(exhibitions, performances, seminars, open coursesfor old people/foreigners, ect)"

If I were the prime minister of the Netherlands I would… "Invest more in human capital. The Netherlands canachieve an even higher level of education and humancapital. The Secondary and High School need cer-tain attention (programmes become easier and easierover years); stricter criteria for entering intoUniversities; more funds for research and a betternetwork across Dutch as well as EuropeanUniversities",

Should Turkey join the European Union? "In principle, any economy which satisfies the crite-ria set by the EU, and from whom the EU benefits,should join the community. However, many worryabout how far the physical borders of the EU shouldreach: Should we continuously grow to all directionsor should we stop at the geographical space called'Europe'? I do not have a concrete answer on this. Iam in favour of 'differences' across countries, cultu-res, religions. The only worry is the timing….When isthe 'right time' for accepting a new and rather bigand quite different country as Turkey? Are the Turksbut also the EU-citizens ready for any change? And ifnot, what can be done? Apart from the economic-politico criteria that the EU sets there are so manyother issues which have to be settled. Eventually, theEU should become a land where cultural, religiousand ethnic differences won't hamper the freedom,the development and the well-being of its citizens.EU still needs to work a little bit on these aspects.And Turkey as well".

Paspoort

Choices Feta cheese or Gouda cheese? Old Gouda. "Being a

Greek, I enjoyed in the past too much of feta. Timeto try something else! However, my favourite chee-

se at the moment is Geitenkaas met honing"

The Euro or the Greek Drachma? "The Euro. No trans-action costs, direct comparisons of goods and serv-

ices and giving a feeling of belonging in one, bigcommunity: the Euroland".

The US or the Netherlands? "The Netherlands …I pro-ved so. I am here by choice. I had the opportunity

to stay and work in the US when I graduated frommy studies there (Ph.D.) but I preferred to moveout and apply for a job in the Netherlands. And I

haven't regretted it!"

A lecturer or Coordinator? "I have been both.However, I prefer being lecturer! The lecturer enjo-ys teaching more than the coordinator who does,

apart from teaching, all administrative (bureaucra-tic) things!"

Vredenburg/The centre or UCU? "The centre. Havinglectures and office at the same place is much more

efficient, both for teachers and students".

Wine or Beer? Beer for casual; wine for celebrations."Retsina" (Greek soft white wine) in summer, in

Greece.

Small or big student population? "The quality matters,not the size. If we can attract many and excellent

students it is perfect".

Page 26: Ecunomist, Year 15, Issue 4
Page 27: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006 27

Verslag activiteit

How The Mighty Have FallenSpeaking of falling, nothing is more typical forDutch tourism than to have something utterlyridiculous happen on the first night. Luckily,we had just the man for that, in the shape ofdear old Yde, who gladly took the fall for us,literally, off of a two-story bunk-bed. Drunk upto his teeth, mortally tired and completely insa-ne, he managed to close of our arriving day inBudapest with a resounding bang. We thankyou, kind sir, for showing us how it's done. The signs of madness are plentiful in this place,possibly in an attempt to alienate it's foreignvisitors. For starters, it's hard to find any featu-res that clearly define Hungary; next to thelanguage barrier, there is little else that standsout as typically Hungarian. As far as we couldtell, it's specialised goods consist of paprika-powder, herbal liquor and bad postage. Wewere supposedly in the 'porn capital of Europe',and while there was no shortage of cheap-loo-king women, there were no abundant traces ofloose sex except for suspicious couples in filthytoilet-stalls. The only overstated example of this land's sexi-ness came in the form of a massive sword-wiel-ding bronze eagle known as the Turul Statue.This beast is said to have raped a woman andthus sired one of Hungary's foremost conque-rors. The thought of a massive sword-wieldingbronze eagle raping a woman is anything butsexy; it did carry with it something tragicomicthat serves to pin down the feeling of being inBudapest. Moreover, this story was seen as genuinelyfunny in the eyes of the Hungarians. Nevermind our crass Western-European sense ofhumour; these people found one of their foun-

Something smelt fishy. Right from the start, Isensed that, somewhere, something was horri-bly wrong with this place. It might have beenthe rotten-egg smell of the thermal baths wewere submerged in as I pondered this, but itseemed to be more than that. Indeed, there was-n't just the scent that made you gag, but alsothe manner in which these people, these 50-year-olds and their 20-year-old girlfriends,strolled through torturous temperatures of upto (and including) 80 degrees Celcius was mild-ly unsettling to say the least. To get any sense of the reality of this country, itwas crucial to firmly grip the details and textu-res of the everyday happenings. They alonewere going to reveal what these people mighttruly be like and offer something resembling anexplanation to said details. At a glance, thisalready reveals itself to be a complex task, asthis is an intricately composed nation. TheHungarians are very much a 'people', havingconstructed as many barriers as necessary toprotect their olden identity. The language-bar-rier is an obvious one, for starters; speaking fourlanguages, even I had absolutely no idea whaton Earth these people where saying. The caverns of Pálvögly where a good place todraw parallels with this closing-in. Surroundedby a massive stone walls and dripping clay,encased in a pitch-black veil, a group of sweaty,worn-out Dutch tourists lay staring into thedarkness, listening for nothing. AlthoughHungary has managed to separate itself suc-cessfully to some extent, the question remains ifthis is such a good thing. Doesn't the air run outat some point? Doesn't it just lead to the senseof stumbling and falling helplessly in the dark?

Florian Krätke - What do smelly baths, singing tutors and an amusing fruit-elixirhave in common? One world, one location: Budapest.A terrifying in-depthlook at the details that made our trip worth tripping.

The Devil in the Details

Page 28: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 200628

ding histories hugely entertaining. Disregarding this sick eagle-business, theHungarians in general do not seem to find lifevery amusing. Everywhere you looked, mostpeople like sour lemons, an expression that loo-ked like it had been thoroughlypracticed. Even the children wesaw, babies or otherwise, whereeither on the point of weepingor very actually weeping. Whilethat might have had somethingto do with yours truly, the gene-ral mood in this country isn'tsoaring to say the least.

Smile, you're screwed!Where did this national sour-ness come from? Perhaps fromthe sense of duplicity that runsthrough most of the nation.Budapest itself looks remarka-bly like it's trying to fake Parison the one hand, while it despe-rately want to be somethingmore, something better on theother hand. It's a city that seemsto be constantly lying to itself:the Margarita-island is said tobe totally free of traffic or cars,yet we counted hundreds andeven managed to hire some. Museums claim tobe sponsor-free, yet we found a giant Coca-Colabottle carved out of stone. We were freely allo-wed to desecrate entire statues in the famedStatue Park. They even managed to create theultimate contrast, by placing the Hilton rightnext to the Matthias Church. If this is donepurposefully, for the sake of said contrast orsome semblance of a sense of humour, it's still atestament to the feeling of social confusion ineveryday life. That isn't to say there was nothing to laughabout. On the contrary, the smallest odditiescan bring about joy in this country. Next to saidpotent eagle and the weeping children, it wasalso the liquor (what else) that made it all themore bearable, especially a certain kind ofHungarian fruit-elixir, apparently spiked withsome sort of laughing-poison. Next to this, theunexpected musical outburst of our tutoring

PhD-student at the University of Budapest,Lacye d'Ferro, managed to form a smile on ourfaces. His truthfully moving song about thewoes of Hungary sounded truer than any guideI've even listened to.

But even resonating amongst all themighty, towering buildings, rock-solid mountains, destructive riverand proud cultural heritage, thesong principally harboured somedoubt as to how stable this nationis. I could never shake the impres-sion of frailty and weakness bene-ath all the Nobel-prize winnersand world-changing inventors.Like a turtle with a shell made ofpaper-maché, this country couldeasily collapse under it's many pro-blems and high aspirations. It suf-fers from a deadly case of whatd'Ferro called 'ex-girlfriend-syn-drome', more widely known asinstitutionalisation, namely thatpeople have gotten so used to theirrigid past experiences that anychange is experienced as other-worldly. It's a nation that will behard to move until the new gene-ration enters into power politicsand clears the path for a new wave.

This rigid desperation is reflected quite accura-tely in the first museum we visited, the dreadedHouse of Terror. The first thing one sees, uponentering the museum, is a massive Sovjet tank(not for sale, I tried) with blood pouring outfrom under it, against a relief wall depicting thehundreds of people that died in the very houseyou are standing in. This mindset of oppressionis everywhere; even the lounge had propagandacoming at you from all sides, making every sipof tea a fight for capitalism. That's howHungary functions; every turn they take, like abroken wheel, is a struggle against their turbu-lent past, and it shows. And it's with this vaguesense of sadness and forlorn that we leftHungary. Not just the end of our trip saddenedus, but a feeling that this was the best we wereever going to see of Budapest. Broken wheel ornot, we wouldn't, and certainly couldn't, fix itfor all the money in the world.

Verslag activiteit

The Turul Statue

Page 29: Ecunomist, Year 15, Issue 4

Studieboeken zijn al duur genoeg,laat je niet langer oplichten!

/

Page 30: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 200630

Studying and more

the courses in it are approved by the Board ofUtrecht University and is waiting its renewal ofaccreditation from the government inSeptember/October 2006. With respect of itsage of four and being able to "speak", "write" and"read" USE has achieved current results by brin-ging innovative and wider method of thinkingabout economics into the academic territory. The consensus of faculty members on the quali-ty of the students that come to study for MasterPrograms is the need for dedicated, smart, hardworking and motivated students. It is better, asthey say, to have these qualities in five students,than none of the qualities in 10. The motto ofUSE Master Program can be derived as qualityand efficiency.

Graduate politics A positive attitude that is sent to the studentsof the Bachelor Program is to go and search forMasters' elsewhere, try and find a program thatsuits you. Hopefully with some help and recom-mendation from the faculty members of USE astudent will be able to locate his or her highestefficiency study/research place.

The reality for Bachelor Studentsa) There are students that do continue theirstudies elsewhere. The reasons why they don'tstay at USE after completing the BachelorProgram (with a minor or without) are: the

At the beginning of researching on the topic Ihad a conversation with Dr. Harry Garretsen,the Director of Graduate School of USE, whathe told me about the graduate program at USEwas mildly spiced and all nice looking. Whichis truly - how the Master Program at USE looksand tastes like. "We have the Master herebecause its an obvious step further for theSchool of Economics. The Masters Program fol-lows the same philosophy as the BachelorProgram and here in USE we are specializing ineconomics and other disciplines to make itmore innovative and unique in the field ofEconomics".

It's all about the B and the MNow, here is the deal: there are six MasterPrograms offered at USE, which are focused onbridging economics and four other disciplinestogether, Economics and International Businessplus one Education and CommunicationMaster. These programs are based on the samephilosophy as the Bachelor at USE: students areexposed to four minors and several tracks, twoof which are Business and Finance incorporatedinto the Master Program of Economics andInternational Business. The reason for theexistence of the program is to offer students ofUSE more choice and give professors moredynamics. At the current moment, Masters Program and

Olena Meshcheryakova - In students' life there comes a point of no return. Forsome it is a point of going into Masters Program.Whether you are one ofthose "some", or not doesn't matter, because you still will be thinking andchoosing, and deciding and doubting.And you will not be alone, as yourmight-be-professors will be doing completely identical things.The point ofthis article is to give an overview of what is happening in the MastersProgram at Utrecht School of Economics (USE) in terms of administrationunderstanding, student needs and student complying with the requirementsfor their courses.

Masters!5th of April was the first dead lineto apply for masters program, the

second is on the 1st of June!

Page 31: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006 31

Studying and more

variety of Master Program is limited to those atthe Bachelor level and even less. There is littlediversity in Masters on macroeconomics, quan-tities methods (in fact there is only one coursein the whole Master's Program); in all, what islacking is a Research Master: some of you mighthave heard about a presentation of ResearchMaster Program just in the Re-take week ofPeriod 3. For those of you who missed it, themessage is: This Master will be starting nextyear, it is a two year program and you get to doyou awn research. According to some empiricalevidence this Master was approved no morethan 4 weeks ago and the professors are enthu-siastic about having students with an averagegrade of 7 in their "estate".

b) Students select other universities by asses-sing their faculty on specific criteria that theymade for themselves, ranking of professors andcompetition, future expectations and teacherssuggestions. As one Bachelor student put it:"The International Business Master is too gene-ral, while the minor Masters are too specific"What strikes - is that students that go away dorely on the opinion of USE teachers but do notrely on the subject that they are teaching. Thequestion is - who has to change the administra-tion or the teachers? If USE attracts teacherswhose opinion and research is valued, then whydo the students leave in the end? There is avague answer that most students give. Most ofthem want to continue into Master's Programand use it for their carrier, but some of them(according to the answers I received) are notexactly sure what they will do afterwards dueto, "after writing the thesis I first want to do aninternship, just to gain some working experien-ce and to see what I do and do not like", the factthat students are not "pushed" into gainingwork experience and therefore, as a currentmaster's student put it, they feel the need of, "Istill feel like a job is far from now... on the onehand I feel like starting working in the 'realworld' but on the other hand I really like stu-dents' life...", staying in safe place from the out-side world. This safe place can be the MastersProgram, a mean of escape and not a mean ofknowledge gaining.

Master students speaking outSome students from current Master Programshave said that they are satisfied with the cour-ses they took and the fruitfulness of the subject.(Fruitfulness, here, is used as progress in stu-dent's studies). In particular there are studentswho wish to do another Master, after finishinga current one, at USE or elsewhere. It is truethat the level of teaching and presenting infor-mation as well as communication is of higherlevel in Master Programs than in Bachelor.Those students that experienced the Bachelorstudies at USE notice the difference and mostare satisfied with it. The problem appears withthose students who come from other universi-ty's Bachelor Programs and are confronted withproblems of hardship or easiness of the courseand of misinterpreting the essence of the pro-gram. To illustrate: the name of Masters ofEconomics and International Business, as wellas the description of the course in the cataloguehas confused some applicants and when theystarted their courses only then they have under-stood the miss-labeling of the program and thatit wasn't about business (marketing, manage-ment) but it was about economics. At themoment we don't know the whereabouts ofthose students.

Improvements: the "top" viewThe academic year 2005- 2006 is the learningtime for the faculty, to work on the flaws of theprogram, to find collisions and dissimilarities inthe interpretation of the program by students,the lack or wear out of the courses and assign-ments and other including changing of coursecontent, clearing the labeling of MasterPrograms. In addition, as the faculty learnedfrom this year - the course of "QuantitativeMethods" will have a Summer School course,which is done by prof.dr. R. Alessie, and is anti-cipated to help students of all levels to "adjust"to Master courses.

Improvements: the "bottom" viewIn addition to the faculty "top" view, studentsgave their "bottom" view of the problems theysee in the program. Due the lack of Program

Continue on page 32

Page 32: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 200632

Column

Jan looked puzzled. He didn't remember.I reminded him that it was in the issue

where I told about a University in West Africawhere it was decided to promote lecturers onthe basis of their students' academic "achieve-ments". Suddenly all students got much bettermarks; especially the students taught by theleast competent lecturers.

Jan did not see the relevance of this for whatProfessor Buelens said.

I explained. "Ministers and staatssecreta-rissen, like many other administrators, thinklogically within the confines of their back-ground. When they come from the world ofbusiness, they think in terms of business. Inthis world, when one can get at less cost the

Jan came to my house to show me an item in deVolkskrant.1 The item was about a lecturegiven by Professor Geert Buelens of UtrechtUniversity.

Jan waited patiently until I finished reading,and then asked me what I thought of it.

I laughed. "Professor Buelens claims thatlecturers are obliged to reduce academic stan-dards to help more students to obtain diplomas.So what's new?"

Jan was annoyed by my amusement. He cal-led me an ass, and said that this was no laug-hing matter.

I replied that this ass has five years ago, in2000, already warned in de Ecunomist that thiswas going to happen.2

Reflections of an Aralosaurus

Continuation of page 31: variety or overspecialization students suggestto expand the Program into several more econ-omic fields. The issue of the lack of theResearch master has been solved and studentsmust cheer up as well as investigate the matter.But these are only the most "visible" improve-ments to be done.

Imperfect informationWait right here... as the school is small compa-red to economic schools in Rotterdam andAmsterdam, the faculty is not capable to give abig variety of courses and there is no highdemand for them from the student body. All ofus keep talking and maybe complaining aboutthe drabness of Masters Program, but not manyof us are willing to give their clear stated sug-gestions for improvement or change in theProgram: some of us are either ignorant or idletowards the issue (of course if there is one,right?) It's not to say that if you have a minor, the

Masters of Economics and minor (yours) is theway to go. In one known case a student was fol-lowing a minor, but when it came to mastersshe chose for - Economics and Business. Theschool is willing to give a variety of choices tostudents, especially to the Bachelor students ofUSE. The message is clear but not heard bymany of us. Because we are not interested inwhat is happening in the Masters at Utrecht.By studying here a student is not unconditio-nally exposed to all available information andvariety of combinations that USE Bachelor-Master Program offers and will offer in nearfuture.

In the end, you (a student) will follow yourpath, but just like an expansion path startswith Lagrangeian equations, so does your pathstarts at Bachelor courses - and like the latterthere are many ways to go, and many variablesto select from - the important thing is to arriveto the right equation.

Page 33: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 2006 33

same volume of output, or even more output, itis called improved efficiency. Consequently,they are convinced that if more students recei-ve diplomas at less cost, this is a good achieve-ment."

Jan, shook his head in disagreement. "Butthis is nonsense. Businessmen are aware of theimportance of quality."

I conceded that this was true where quali-ty is directly measurable. "But how do you mea-sure the quality of education? It takes yearsbefore you discover whether or not the educa-ted are capable of doing the things expectedfrom them."

Jan wasn't convinced. "Do you believe thatour political leaders do not know this as well asyou do?"

I answered that perhaps they do and per-haps they don't, but that it makes no difference."Essentially, once the Cabinet has decided onthe allocation of funds between the ministries,the staatssecretarissen become administrators;and administrators have other criteria for jud-ging success and failure than scientists andeducators. For administrators' success and per-sonal advancement hinges upon the smoothrunning of their departments. When told thatcost has to be reduced they try to achieve thiswith as little fuss as possible. The same is truefor university administrators. When they areobliged to cut costs or increase income byboosting the number of diploma recipients forwhich they receive funds, they will try to dothis with as little fuss as possible. They willeither have to sack staff, or produce more diplo-ma holders. As sacking staff is difficult andoften involves personal unpleasantness, theywill attempt to increase the number of state-funded graduates. The only other alternativeopen to them is to resign. The most competentamong them, those who can easily find otheremployment, occasionally do so. But others,though they may be aware of the undesirablelong-term consequences of giving diplomas tostudents who not really deserve them, find iteasy to convince themselves that they need notfeel responsible for decisions which, after all,were taken by a democratically elected govern-ment."

Jan gave me a long unhappy glance. "Butmany of the people at the universities whomyou call administrators are former academicstaff. Take for example Professors who becameDeans or Rectors."

I couldn't help smiling. "Scientists and edu-cators play in a different "ball-game". Scientists'reputation depends on their peers' evaluation oftheir work. The status of administrators on therank they hold in the bureaucratic hierarchy." Ifelt an urge to add that it is often older scien-tists, who feel that they can no longer make sig-nificant contributions to their science, or thosewho recognise that they have little really valua-ble to contribute to it, who agree to becomeDeans or Rectors and thus become administra-tors. But I did not say this. I did not want tosound, or perhaps even be, unfair.

Jan looked depressed. "So what can one doabout it?"

I laughed. "Change the government. NextGeneral Elections vote for a party with a long-term vision. Vote for a party whose leadersrecognise that unless universities and scientificinstitutions, as well as education in general, arewell funded. Try to avoid the country headingfor a very unhappy future.

Bilthoven:January2006Y.S. Brenner

Notes1) . de Volkskrant "Universiteit hoort elitair te zijn"29.12.2005 p.11Buelens geeft de volgende redenering "Ook het financie-ringssysteem in dit land is rampzalig. De outputfinan-ciering impliceert dat het in het belang van de opleidingis dat studenten slagen. Wie veel studenten laat zakken,schiet in eigen voet. Elk niet-gehaald studiepunt is eenverlies van euro's die nodig zijn om personeel te betalen.Elk niet-gehaald studiepunt draagt bij aan een werkkli-maat waarin minder personeel meer taken krijgt en hetniveau van de opleiding extra onder druk komt te staan."2). . See "Reflections of a Megaraptor".

Column

Page 34: Ecunomist, Year 15, Issue 4

De Ecunomist - Jaargang 15, Editie 4 - Mei 200634

Uitsmijter

USE curriculum focuses on efficiency withoutmaking its students reflect on the real object ofeconomics, namely, utility. Yes, the non-com-pulsory course "Economic Methodology" vague-ly addresses the nature of utility. But for thestudents who have not taken this course, theefficiency-is-good caricature of economics liveson.

Then again, there is one actor who is solely con-cerned with the maximization of wealth: thefirm. USE-style economics is very relevantwhen applied to the profit maximizing busin-ess. With this in mind, it would be efficient toonly teach subjects concerning value maximi-zation. Corporate Finance (2) is a good start,but "Introduction to Rent Seeking" would makea fine addition. Why even bother with coursesas "Economic History" or "Methodology"? Butwait, an educational institution like the onedescribed above already exists. It's called a bus-iness school.

Adam Smith

In fact, most courses at our School focus on theconcept of Efficiency. Using the theories of theclassics - Smith, Ricardo, Say - USE instills avery "classical" economic line of thinking in itsstudents. I notice it within my own thinking:when faced any kind of issue related to econ-omics, the words "Liberalize, Privatize andenforce Property Rights" crosses my mind. Butsome days ago, a thought struck me. "Scarcity"in pre-industrial society meant hunger and"Efficiency" was the difference between a sub-sistence existence and prosperity. Aren't the"classics" placed out of context?

Today's economic problems are of a differentnature. For example, in the Netherlands the(relative) poverty among welfare recipients andthe high unemployment among youths ofmigrant descent are considered to be major pro-blems. But when interviewed on the NOSJournaal, these "impoverished" do not seem suf-fering from scarcity. The abundance of cell pho-nes and the ever so popular imitation fur-linedcoats, plus their remarkably good teeth do notremind me of 19th century England. Not lack ofpurchasing power but of social status depressestheir utility.

Therefore, contemporary economic problems -such as the ones above - can not be solved byincreasing efficiency. The economically disad-vantaged in western society do not suffer fromscarcity in the "classical" sense. However, the

Joël Kroodsma - After studying economics at the Utrecht School of Economicsfor some time now, I'm amazed by the coherence and simplicity of the dis-mal science . In essence, economics is concerned with the "maximization ofutility under the constraint of scarcity" and assumes the existence of man asa homo economicus. In practice, this outlook provides a clear solution to alleconomic problems. Equate marginal cost with marginal revenue, and theage long object of Economic Efficiency becomes reality.

Utrecht Business School

Page 35: Ecunomist, Year 15, Issue 4

Tijdens het financial traineeship maak je kennis met de

financiën van het Rijk. In twee jaar tijd doe je uitgebreide

ervaring op bij verschillende departementen, waaronder

het ministerie van Financiën. Daarna kun je solliciteren

naar een vaste baan binnen het Rijk. Ben je geïnteresseerd

in een financiële functie bij het Rijk? Meld je dan nu aan

voor het financial traineeship. Kijk voor meer informatie

op www.financialtraineebijhetrijk.nl.

Kopieer dit biljet 29 miljard keer, zodat je alvast kunt wennen aan je budget.

Het Rijkzoekt financialtrainees.

148x210_Trainees 3/6/06 10:09 Page 1

Page 36: Ecunomist, Year 15, Issue 4

OIL & GAS, THE DRIVING FORCESOF THE ECONOMY

CONFERENCE ECU’92 WWW.ECU92.NL/CONGRES

CHAIRMAN MR. J.J.C. BRUGGINK

WORKSHOPS FORTIS / DELOITTE / PEAKOIL / GVU / EUROPEAN COMMISSION

SPEAKERS PAUL DE KROM (VVD) / DIEDERIK SAMSON (PVDA) / WILLEM MIDDELKOOP (RTL Z) / & DOUWE KINGMA (CPB) / REMBRANDT KOPPELAAR (PEAK OIL) /

DEBATERS WILBUR PERLOT (CLINGENDAEL) /

LOCATION NIEUWEGEINS BUSINESS CENTER (NBC) WWW.N-B-C.NLBLOKHOEVE 1, 3438 LC NIEUWEGEIN

7 J

UN

E 2

00

6